Jeszcze nie tak dawno temu ostatnią rzeczą, jaką można było powiedzieć o betonie, było słowo „estetyczny”. Dziś to się zmienia – coraz częściej przy wykańczaniu wnętrz surowy beton (także kolorowy) jest brany pod uwagę jako ciekawa odmiana dla płytek, tapet czy malowania. Coraz częściej używamy go też jako bezpośredniego podłoża na tarasie, gdzie materiał siłą rzeczy narażony jest na bardzo niekorzystne czynniki atmosferyczne – deszcz, światło słoneczne i różnice temperatur. W jaki sposób zabezpieczyć betonowy taras, by cieszyć się gładką powierzchnią jak najdłuższy czas?

Najpierw posprzątaj

Oczywiście zanim w ogóle zaczniesz myśleć o zabezpieczeniu swojego tarasu, musisz przygotować go do nałożenia odpowiednich preparatów. Nie powinieneś być zaskoczony – przygotowanie betonowej powierzchni ma wiele wspólnego z innymi materiałami przed malowaniem czy impregnowaniem.
Jeśli chcesz zabezpieczyć posadzkę z nowego betonu, powinieneś pamiętać, by ten najpierw dobrze wysechł i dać mu co najmniej 28 dni. To istotne, jeśli zależy ci na trwałym zabezpieczeniu – oczywiście istnieją produkty przeznaczone do kładzenia na mokry beton, ale będzie to rozwiązanie zarówno droższe, jak i mniej skuteczne.

Gdy twój taras najlepsze lata ma już za sobą, w pierwszej kolejności usuń z niego fragmenty uszkodzonego betonu. Potem postępowanie jest już bardzo podobne zarówno dla starego, jak i nowego betonu. W pierwszej kolejności należy naprawdę dobrze oczyścić powierzchnię oraz odtłuścić – a także usunąć mechanicznie mleczko lub szlam cementowy, jeśli są obecne. Dobrze będzie użyć też środka grzybobójczego, byś miał całkowitą pewność, że na betonie nie ostały się żadne mikroorganizmy. Następnie konieczne będzie porządne odpylenie tak przygotowanej powierzchni tarasu.
Jeśli twój taras został solidnie podniszczony, najpierw poważnie rozważ jego wyrównanie i uzupełnienie ubytków – zagruntowanie emalią przed malowaniem prawdopodobnie okaże się niewystarczające, by poradzić sobie z większymi uszkodzeniami. Pamiętaj jednak, by nie stosować podłoży gipsowych – wiele środków ochronnych, w tym BETONMAL, który rekomendujemy do zabezpieczenia betonowego tarasu, nie może być stosowane na gips.

Warto też zwrócić uwagę na kolor emalii – przy jednoczesnej ochronie betonu możemy nadać mu ciekawy kolor.

Czas na malowanie

Zanim zaczniesz zabezpieczać posadzkę, pamiętaj, że powinieneś malować w słoneczny, ale nie upalny dzień – absolutnie nie w trakcie mgły lub deszczu.

Niezbędne będą ci podstawowe przyrządu malarskie (polecamy skorzystać z wałka lub natrysku mechanicznego, pędzel może być mało efektowny) oraz rozpuszczalnik do wyrobów epoksydowych. W pierwszej kolejności niezbędne będzie zagruntowanie podłoża – do tego celu posłuży Ci BETONMAL rozcieńczony rozpuszczalnikiem w stosunku w ilości 20%. Grunt będzie gotowy po około półgodzinnej homogenizacji (czas ten jednak może być różny w zależności od warunków w pomieszczeniu).

Po zagruntowaniu podłoża musisz odczekać 4 godziny, by nałożyć pierwszą warstwę emalii. Kolejne warstwy powinieneś nanosić w odstępie 24 godzin od każdej poprzedniej. Przygotowana do malowania emalia jest zdatna do użytku przez 8 godzin, nie musisz się więc spieszyć, ale oceń też realnie, ile środka będzie ci potrzebne. Przygotowanie „na zapas” może okazać się zmarnowaniem produktu.

Pamiętaj, że środki na bazie żywicy epoksydowej tworzą bardzo dobrą i szczelną powłokę ochronną, ale nie są odporne na światło słoneczne i promieniowanie UV. Twój taras siłą rzeczy będzie narażony na ich wpływ – naniesioną emalię epoksydową koniecznie musisz zabezpieczyć warstwą lakieru poliuretanowego BETONMAL.

Czas schnięcia zabezpieczonego tarasu wynosi 7 dni – po tym czasie będzie można rozpocząć jego użytkowanie bez obawy o zniszczenie powłoki.

Zabezpieczenie na lata

Z dostępnych na rynku środków do zabezpieczania powierzchni to właśnie materiały na bazie żywicy epoksydowej cechują się najlepszymi własnościami eksploatacyjnymi, chociaż ich minusem jest brak odporności na światło słoneczne. Na szczęście temu problemowi można szybko zaradzić warstwą odpowiedniego lakieru. Ten w połączeniu z naniesionymi warstwami emalii doskonale ochroni nasz taras, szczególnie w trakcie zimy utrudniając penetrowanie porów i mikroszczelin przez wodę. Dzięki temu na wiosnę będziemy mogli cieszyć się nienaruszonym tarasem – nie takim, który wymaga kolejnego remontu czy czyszczenia.

Ostatnie wpisy:

Farba epoksydowa to doskonały produkt do ochronnego i dekoracyjnego malowania powierzchni betonowych czy metalowych. Efekt? Trwała, antypoślizgowa i odporna na ścieranie powłoka. Co warto wiedzieć o farbach epoksydowych i jak ich używać?

Spis treści

• Farby epoksydowe – co to jest?
• Czy farby epoksydowe są szkodliwe?
• Zastosowanie farb epoksydowych
• Farby epoksydowe – najważniejsze właściwości
• Jak malować farbami epoksydowymi

Zabezpieczenie posadzek lub powierzchni w pomieszczeniach, gdzie są one narażone na działanie substancji lub płynów trudnych do usunięcia lub bardzo brudzących, nie jest łatwym zadaniem. Wybór odpowiedniego środka zabezpieczającego to kluczowy aspekt przy zabezpieczaniu pomieszczeń w przemyśle chemicznym czy spożywczym, a także w warsztatach samochodowych, halach produkcyjnych, garażach, parkingach czy domowych piwnicach. 

W artykule odpowiadamy na pytanie, do czego służy farba epoksydowa i kiedy warto zastosować to rozwiązanie. Doradzimy również, jak malować farbami epoksydowymi i jak prawidłowo połączyć oba składniki emalii epoksydowej.

Farby epoksydowe – co to jest?

Czym są farby epoksydowe? To produkt bardzo daleki od dobrze znanych nam farb akrylowych, których używamy przy malowaniu domów lub mieszkań. Farba epoksydowa składa się z syntetycznej żywicy epoksydowej oraz utwardzacza – dopiero wymieszanie tych dwóch substancji pozwala uzyskać mieszaninę o pożądanych właściwościach.

Po połączeniu obu substancji pomiędzy cząsteczkami żywicy epoksydowej zachodzi intensywna reakcja. Pod jej wpływem wytwarzają się między nimi bardzo mocne wiązania. Efekt? Wyjątkowo mocna, trwała, ale elastyczna powłoka, odporna na ścieranie, działanie substancji chemicznych, wysokich temperatur, dużych obciążeń.

Czy farby epoksydowe są szkodliwe?

Farby nie są produktami obojętnymi dla zdrowia ze względu na zawarte w nich substancje, jednak farby epoksydowe wymagają szczególnej ostrożności przy malowaniu. Żywica epoksydowa zawarta w produkcie – a konkretniej jej opary – mogą działać drażniąco na skórę lub oczy. Farba epoksydowa powoduje reakcję alergiczną skóry i podrażnienie dróg oddechowych. 

Zastosowanie środków ochrony osobistej, takich jak rękawice czy okulary ochronne, jest koniecznością. Kontakt farby epoksydowej ze skórą czy z oczami może powodować zapalenie lub uszkodzenia tkanek. W przypadku rozpylania farby epoksydowej mogą się tworzyć niebezpieczne kropelki. Dlatego też nie wolno wdychać rozpylonej cieczy lub mgły. 

Zastosowanie farb epoksydowych

Farby epoksydowe doskonale nadają się do zabezpieczania powierzchni metalowych (także ocynkowanych), betonowych lub do glazury. Dzięki właściwościom naniesionej powłoki możliwe jest powstrzymanie niszczącego wpływu gazów, kwasów czy zasad na zabezpieczone powierzchnie.

Farba epoksydowa może być stosowana do ochrony podłoży betonowych w halach produkcyjnych, warsztatach mechanicznych, magazynach przemysłowych, garażach, piwnicach, kotłowniach.

Doskonałym przykładem mogą być tu budynki przemysłu spożywczego, gdzie często przy produkcji stosowane są kwasy (ich roztwory) lub substancje agresywne. W takich miejscach zabezpieczenie podłóg przed szkodliwym działaniem obecnych w pomieszczeniu substancji jest bardzo istotne.

Emalia epoksydowa (np. RAFIL NA BETON EMALIA EPOKSYDOWA) może być stosowana również na zewnątrz. Trzeba jednak wtedy zastosować warstwę ochronną – niezbędny będzie produkt RAFIL NA BETON LAKIER.

Emalia epoksydowa to także dobry wybór do warsztatów samochodowych, gdzie obecne są oleje, smary czy paliwa. Odporność tego rodzaju farby na wymienione zanieczyszczenia jest bardzo dobra. Niezabezpieczony beton szybko pokryłby się niemożliwymi do usunięcia plamami, które wniknęły w strukturę materiału.

Farby epoksydowe znajdą też zastosowanie jako antypoślizgowa, odporna na ścieranie powłoka. W miejscach szczególnie narażonych na poślizgnięcie się, można je dodać do pierwszej warstwy powłoki piasku kwarcowego, który znacząco poprawi własności antypoślizgowe powłoki.

W warunkach domowych emalie epoksydowe stosuje się do zabezpieczenia powierzchni betonowych w garażu, piwnicy czy kotłowni.

Farby epoksydowe – najważniejsze właściwości

Emalia epoksydowa tworzy atypoślizgową, trwałą i elastyczną powłokę. Jest ona odporna na ścieranie, uderzenia, wodę, środki myjące, środki odkażające oraz substancje chemiczne.

Powłoki farb epoksydowych z pewnością charakteryzują się bardzo dobrą przyczepnością do podłoża – oczywiście jeśli to zostało wcześniej należycie przygotowane. Dzięki temu masz pewność, że zastosowana ochrona będzie trwała i nie zacznie się łuszczyć.

Warto mieć na uwadze, że farby epoksydowe nie zostały stworzone z myślą o zapewnieniu jak najwyższych walorów estetycznych i raczej nie powinny być stosowane w tej roli. Jeśli jednak zależy Ci na zabezpieczeniu powierzchni zewnętrznych, niezbędne będzie naniesienie dodatkowej warstwy lakieru poliuretanowego, który zabezpieczy emalię przed szkodliwym wpływem światła słonecznego i promieni UV.

Emalia epoksydowa jest odporna na osmozę – dzięki temu nadaje się doskonale do zabezpieczania laminatowych kadłubów statków czy innych powierzchni, które będą miały częsty kontakt z wodą. To wyeliminuje możliwość przenikania cząstek wody przez mikropory i inne nieszczelności w głąb materiału, co w efekcie mogłoby poskutkować procesem powolnego niszczenia. Z tego samego powodu farb epoksydowych używa się też do powierzchni stalowych czy aluminiowych. 

Jak malować farbami epoksydowymi?

W pierwszej kolejności należy zadbać o odpowiednie warunki:
• Temperatura podłoża betonowego powinna być wyższa niż 10°C (i 3°C od temperatury punktu rosy).
• Niezbędna będzie sprawna wentylacja w pomieszczeniu.
• Wilgotność względna w pomieszczeniu nie powinna przekraczać 85% (malowanie nie powinno odbywać się w czasie deszczu lub mgły, najlepszy będzie słoneczny i pogodny dzień).

Jak stosować emalię epoksydową? Oto kolejne etapy malowania betonu farbami epoksydowymi.

1. Przygotowanie betonowej powierzchni

Nowe powierzchnie betonowe należy oczyścić, odtłuścić, a także usunąć warstwę mlecza i szlamu cementowego (jeśli są obecne), a następnie dokładnie odpylić.

W przypadku starego niemalowanego betonu usuń luźno związane fragmenty betonu. Podłoże oczyść z zanieczyszczeń i starannie odtłuść. Jeśli powierzchnia jest uszkodzona (są w niej obecne ubytki), powinna być przeszlifowana i wcześniej zagruntowana emalią epoksydową z dodatkiem około 20% rozcieńczalnika do wyrobów na bazie żywicy epoksydowej

Jeśli odnawiasz stary, ale malowany wcześniej beton, oczyść i odtłuść powierzchnię starej powłoki i usuń luźno związaną, łuszczącą się farbę. Całość przeszlifuj i odpyl. Powierzchnię z odsłoniętym betonem trzeba zagruntować tak jak stary niemalowany beton – produktem RAFIL NA BETON z dodatkiem utwardzacza (składnik 2), rozcieńczoną dodatkiem ok. 20 % rozcieńczalnika do wyrobów epoksydowych

2. Przygotowanie emalii epoksydowej

Produkt składa się z dwóch składników – emalii i utwardzacza. Wymieszaj starannie każdy ze składników w swoim opakowaniu. Następnie dodaj do opakowania zawierającego emalię (składnik 1) zawartość opakowania z utwardzaczem (składnik 2).

Wymieszaj dokładnie oba składniki. Musisz uzyskać mieszaninę o jednorodnym kolorze i konsystencji. Całość pozostaw na ok. 30 minut. Po tym czasie możesz malować – masz na to 8 godzin. Po tym czasie mieszanina zmienia się w nieprzydatny do stosowania żel.

3. Malowanie emalią epoksydową

Emalię epoksydową nanosić możesz zarówno za pomocą natrysku lub pędzlem czy wałkiem – bez dodatkowego rozcieńczania.

Najpierw beton zagruntuj EMALIĄ RAFIL NA BETON z dodatkiem utwardzacza (składnik 2), rozcieńczoną dodatkiem ok. 20% rozcieńczalnika do wyrobów epoksydowych. Po zagruntowaniu odczekaj 4 godziny i nałóż kolejne warstwy – łączne z gruntem powinny być to 3 warstwy.

W przypadku stosowania emalii epoksydowej do powierzchni zewnętrznych na powłokę emalii musisz nanieść warstwę lakieru poliuretanowego NA BETON, chroniącą przed światłem słonecznym i UV.

Należy obowiązkowo pamiętać o wspomnianych wcześniej środkach ochrony osobistej – opary farby epoksydowej są naprawdę drażniące i brak odpowiedniej ochrony może skończyć się co najmniej nieprzyjemnie!

Emalie epoksydowe są tanim i łatwo dostępnym środkiem, który pomoże zabezpieczyć metalowe czy betonowe powierzchnie nawet przed roztworami kwasów czy paliwami płynnymi. Wytworzona powłoka jest bardzo szczelna i odporna – należy jednak pamiętać, że odpowiednie przygotowanie powierzchni jest kluczowe, by zapewnić te właściwości. Już teraz sprawdź produkty RAFIL stworzone z myślą o zabezpieczeniu betonowych powierzchni.

Zobacz inne artykuły

• Farba do parapetów zewnętrznych – porady i inspiracje
• Farba, impregnat czy żywica – jak skutecznie zabezpieczać beton?
• Farby alkidowe (ftalowe) – charakterystyka i zastosowanie
• Farby chlorokauczukowe – rodzaje, właściwości i zastosowanie
• Farby dekoracyjne do drewna, betonu i metalu – jak wybierać?

Czym pomalować ogrodzenie, metalową balustradę betonu, betonowy słupek, a także drewniane panele czy lamperię? Do wszystkich tych zastosowań nadają się farby ftalowe, inaczej zwane też alkidowymi. Zobacz, czym się charakteryzują i gdzie możesz je stosować.

Spis treści:
1. Czym są farby alkidowe?
2. Zalety stosowania farb alkidowych
3. Rodzaje farb alkidowych (ftalowych)
4. Alkidowe farby przemysłowe a dekoracyjne
5. Zastosowanie i malowanie farbami alkidowymi

Wśród różnego rodzaju farb do zastosowań dekoracyjnych i przemysłowych ważne miejsce zajmują farby ftalowe. Inna nazwa tego produktu to farba alkidowa lub emalia alkidowa.

Farby alkidowe są niezastąpione do malowania wymagających powierzchni jak metal, beton, materiały drewnopochodne. Zabezpieczają je przed wilgocią, chronią przed zarysowaniami i uszkodzeniami mechanicznymi. Są odporne na warunki atmosferyczne, trwałe, a przy tym zapewniają ciekawe efekty dekoracyjne. Nic dziwnego, że farbę ftalową wybiera się dziś do tak wielu różnorodnych zastosowań.

Czym są farby alkidowe?

Farby alkidowe znajdują zastosowanie w pracach malarskich na zewnątrz oraz wewnątrz budynków. Ich główny składnik to żywica alkidowa oraz olej, który nadaje farbie trwałość i z charakterystyczny połysk.

Farby ftalowe należą do farb rozpuszczalnikowych i stanowią nowocześniejszy rodzaj używanych wcześniej farb olejnych. Rozcieczalnikiem jest tu benzyna lakowa i ksylen. Spoiwem zaś – żywica alkidowa (żywica ftalowa). Kluczowym składnikiem są tu wspomniane wcześniej oleje. To dzięki nim farba alkidowa bardzo dobrze kryje, jest łatwa w aplikacji oraz ma gładką, gęstą konsystencję.

Czym jeszcze wyróżniają się farby ftalowe? Mają doskonałą przyczepność do wielu różnych rodzajów podłoża. Dostępne są w wielu wersjach kolorystycznych – matowych i z połyskiem.

Jakie wady mają farby ftalowe? Są odporne na wilgoć, ale nie na rozpuszczalniki i substancje chemiczne. Nie powinny być stosowane do malowania elementów stale zanurzonych w wodzie – pod jej wpływem miękną. Nie należy ich używać również do pokrywania świeżych tynków oraz powierzchni ocynkowanych. W kontakcie ze środowiskiem zasadowym ulegają hydrolizie tłuszczów (zmydleniu). Dość długo schną, ponieważ wysychanie farb alkidowych następuje poprzez przyłączanie tlenu z powietrza. Oprócz tego mają intensywny zapach, a z czasem mogą stopniowo tracić swój połysk, ulegając kredowaniu.

Zalety stosowania farb alkidowych

Co decyduje o dużej popularności farb alkidowych? Zalety można mnożyć, ale dwie z nich przeważają nad resztą – uniwersalne zastosowanie oraz niski koszt.

Wspominany wyżej olej jest stosunkowo tani, co przekłada się też na korzystną cenę gotowego produktu na jego bazie. Ponadto olej nadaje malowanej powierzchni charakterystyczny połysk. Z tego powodu, produkty alkidowe często służą do malowania poręczy, ogrodzeń i innych elementów znajdujących się na zewnątrz budynków.

Wzorowe reagowanie oleju z innymi składnikami sprawia, że właściwości farb alkidowych można dowolnie kształtować i dostosowywać do własnych potrzeb.

Z tego powodu farby ftalowe są powszechnie wykorzystywane do wielu różnych zastosowań. Maluje się nimi metalowe przęsła oraz betonowe słupki ogrodzeń, balustrady, meble żeliwne czy inne elementy małej architektury ogrodowej.

Farby alkidowe doskonale zabezpieczają drewno przed wnikaniem wilgoci i pęcznieniem. Stosuje się je więc do zabezpieczania drewnianych powierzchni na zewnątrz – mebli ogrodowych, altan, pergoli. Trzeba jednak pamiętać, że farba ftalowa całkowicie zakryje słoje drewna.

Farny ftalowe znajdują zastosowanie także wewnątrz pomieszczeń. Maluje się nimi lamperie, drewniane panele, meble i inne powierzchnie z drewna, MDF-u, płyty wiórowej, metalu, betonu. Używa się ich do malowania mebli dziecięcych, ponieważ chronią je przed zniszczeniem, uderzeniami, zadrapaniami.

Rodzaje farb alkidowych (ftalowych)

Ze względu na zastosowanie, wyróżnia się kilka rodzajów farb alkidowych:
● farby alkidowe do drewna i metalu,
● farby alkidowe do betonu,
● farby alkidowe wewnętrzne,
● farby alkidowe zewnętrzne.

Do malowania ogrodzenia i innych metalowych, drewnianych lub betonowych elementów znajdujących się pod gołym niebem, wybierz emalię RAFTAL. Zapewni ona odporność na wilgoć oraz promienie UV.

Jeśli malujesz drewno, pamiętaj, że farby alkidowe przysłonią jego naturalne słoje. Jeśli chcesz je wyeksponować, wybierz impregnat (np. marki VIDARON)

Alkidowe farby przemysłowe a dekoracyjne

Farby alkidowe przemysłowe przeznaczone są – wbrew nazwie – do stosowania w przestrzeniach publicznych, w szczególności halach, warsztatach i magazynach. Uboga zawartość oleju w składzie powoduje, że mają słabszy połysk i matowe wykończenie, co sprawdza się w pomieszczeniach użytku publicznego. Farby alkidowe cenione są ze względu na wysoką odporność na ścieranie, tarcie, blaknięcie, odpryski oraz działanie warunków atmosferycznych.

Farby alkidowe dekoracyjne znajdują zastosowanie zarówno w mieszkaniach, domach, jak i przestrzeniach biurowych. Stosuje się je do malowania elementów wewnątrz budynku, gdzie tworzą efekt nasyconych i głębokich kolorów. Z powodzeniem możesz malować nimi także ogrodzenia, bramy i poręcze.

Zastosowanie i malowanie farbami alkidowymi

Farby alkidowe to funkcjonalne substancje o wielorakim zastosowaniu. Nadają się do malowania różnych powierzchni (drewnianych, metalowych, jak i betonowych), zarówno w pomieszczeniach, jak i pod gołym niebem.

Przed przystąpieniem do malowania farbą alkidową należy odpowiednio przygotować podłoże – to klucz do trwałości powłoki. Podłoże malowane farbą ftalową powinno być pozbawione, kurzu, rdzy, zanieczyszczeń, tłustych plam. Dobrze jest przemyć je benzyną ekstrakcyjną lub – w zależności od rodzaju malowanej powierzchni – np. preparatem do odtłuszczania metali. Jeśli stare powłoki są w złym stanie, należy je usunąć – dotyczy to też starych luźnych warstw poprzedniej farby.

Przed rozpoczęciem pracy starannie wymieszaj emalię. Dzięki temu masz pewność, że farba będzie miała gładką konsystencję, bez grudek. Jeśli masz dwa pojemniki farby z dwóch różnych partii produkcyjnych, najlepiej jest je wymieszać ze sobą, aby dały ten sam efekt dekoracyjny.

Jeśli zajdzie taka potrzeba i farba okaże się zbyt gęsta, użyj rozcieńczalnika do wyrobów olejnych i ftalowych. Rozcieńczalnikiem możesz też umyć narzędzie po skończonej pracy. Do mycia pędzli i innych narzędzi świetnie sprawdzi się także benzyna ekstrakcyjna.

Farby alkidowe nakłada się płaskim pędzlem o naturalnym, miękkim włosiu lub wałkiem wykonanym z materiałów odpornych na działanie rozpuszczalników. Aby nie stworzyć na malowanej powłoce pęcherzyków powietrza, wybierz wałek o drobnych porach w powłoce z pianki.

Podobnie jak w przypadku innych rodzajów farb, także farby alkidowe wymagają co najmniej nałożenia dwóch warstw, by uzyskany efekt był optymalny. Uważaj jednak z grubością warstwy, by nie przedłużać dodatkowo okresu schnięcia. Czas schnięcia farby uzależniony jest od temperatury oraz wilgotności powietrza. Przy temperaturze ok 20-22°C i wilgotności powietrza ok 50-55%, kolejną warstwę farby nakładaj po upłynięciu 24 godzin. Pamiętaj, że niska temperatura powietrza i wysoka wilgotność wydłużają czas schnięcia farby.

Farby alkidowe to uniwersalny produkt o szerokim zastosowaniu. Odporność na działanie warunków atmosferycznych sprawia, że ten produkt to dobry wybór do malowania powierzchni zewnętrznych. Pokryjesz nią zarówno elementy wykonane z drewna, metalu, jak i betonu. Jeśli masz zaś problemy z rdzewieniem metalowych powierzchni, zainteresuj się gruntoemalią na rdzę. Nadaje się do jednowarstwowego malowania powierzchni stalowych, żeliwnych, metalowych, drewna i materiałów drewnopodobnych. Możesz wykorzystać ją także do renowacji starych powłok. Co ważne, nie wymaga gruntowania, co przyspieszy twoją pracę.

Ostatnie wpisy:

Stale nierdzewne są bardzo drogie ze względu na sposób produkcji oraz użyte przy wytopie pierwiastki. Nic dziwnego, że znaleziono szereg metod, które pozwalają uzyskać przynajmniej czasową odporność na korozję. Jednym z nich jest cynkowanie blach – czyli zanurzenie ich w roztopionym cynku, który tworzy na metalu powłokę bardzo spowalniającą proces korozji. Niestety warstwa ocynku nie jest wieczna i jej dodatkowe zabezpieczenie odpowiednią farbą jest konieczne, jeśli chcesz powstrzymać rdzę na naprawdę długi czas.

Po co malować ocynk?

Chociaż z pewnością można położyć dach z blachy całkowicie nierdzewnej, to prawdopodobnie rachunek za materiał mógłby przyprawić niejedną osobę o zawrót głowy. Blachy ocynkowane oferują bardzo dobry stosunek jakości do ceny – warstwa ochronna skutecznie chroni metal przed szkodliwym działaniem wilgoci, jednak wraz z upływem czasu skuteczność tego rozwiązania maleje. Jeśli chcemy, by twój dach służył naprawdę długo, należy wybrać odpowiedni rodzaj dodatkowej ochrony w postaci farby, która skutecznie powstrzyma wilgoć.

Jaka farba?

W przypadku malowania metalowych czy betonowych powierzchni schemat jest zawsze niemal ten sam – powierzchnię należy odtłuścić i wyszlifować oraz odpylić. W przypadku blachy ocynkowanej sprawa robi się trudniejsza, bo sama powłoka cynkowa jest chropowata – jej szlifowanie oznacza zniszczenie warstwy ocynku, a użycie nieodpowiedniej farby spowoduje powstanie tzw. zjawiska igłowania. Innymi słowy: chropowata powierzchnia sprawi, że naniesiona powłoka będzie nieszczelna, a tym samym bezużyteczna.

Do skutecznego pomalowania ocynkowanych powierzchni (a także fosforanowanych czy ogółem powlekanych przemysłowo) niezbędna będzie nam farba przeznaczona do tego zadania, na przykład RADACH.

Farba przeznaczona do malowania dachu musi charakteryzować się jednoczesną odpornością na wilgoć, światło słoneczne i promieniowanie UV, a w skrajnych przypadkach także na kwaśne deszcze i duże wahania temperatur. Szczególnie w polskim klimacie ten ostatni czynnik jest kluczowy. Na szczęście większość obecnych na rynku farb przeznaczonych do blach ocynkowanych doskonale radzi sobie zarówno z siarczystymi mrozami, jak i piekielnymi upałami.

Malowanie blachy ocynkowanej - jak tego nie zepsuć?

Blacha przed malowaniem powinna oczywiście zostać dokładnie (a nawet bardzo dokładnie) odtłuszczona, wyczyszczona i wysuszona – także ze śladów korozji, jeśli ta zdążyła się już pojawić. Pamiętaj jednak, by pod żadnym pozorem nie używać twardych, drucianych szczotek, rozpuszczalników czy ścierniw – prawdopodobnie skończy się to uszkodzeniem powłoki cynkowej.

Jeśli dach był już w przeszłości malowany, a stara powłoka nie wymaga usunięcia (jest szczelna i nie łuszczy się), wystarczy ją delikatnie zmatowić drobnoziarnistym papierem ściernym, by zapewnić nowej powłoce odpowiednią przyczepność. Farby RADACH nie powinno jednak stosować się na podłoża, które były już impregnowane lub hydrofobizowane.

Malowanie dachu z blachy - w jakich warunkach malować?

Malowanie blachy ocynkowanej nie wymaga warunków różnych od farb przeznaczonych do innych powierzchni lub zastosowań:
• Słoneczny – ale nie upalny! – dzień, bez mgły i deszczu.
• Temperatura podłoża w zakresie 5 do 35°C (oraz 3°C wyższa od temperatury punktu rosy).
• Temperatura otoczenia w zakresie 10 do 35°C.
• Wilgotność względna powietrza mniejsza niż 80%.

Chociaż farbę możesz nanosić mechanicznie lub przy pomocy pędzla lub wałka, to prawdopodobnie najszybszą i najskuteczniejszą metodą – także przy docieraniu do trudno dostępnych miejsc czy wszelkiego rodzaju załamań – będzie pędzel. Pamiętaj jednak, by wybrać ten z miękkim włosiem i nie przeciągać nim wiele razy w tym samym miejscu. Unikniesz wówczas osłabienia naniesionej już powłoki. Drugą warstwę powinieneś nanosić co najmniej po sześciu godzinach od wyschnięcia wcześniejszej.

Samą farbę przed użyciem wystarczy jedynie dokładnie wymieszać.

Zabezpieczenie ocynkowanej blachy nie musi być drogie i czasochłonne – wystarczy wybrać tylko odpowiedni rodzaj farby. Ta zapewni ci nie tylko skuteczną ochronę przed wszechobecną korozją, ale też pozwoli znacznie poprawić parametry wizualne pomalowanego dachu.

Ostatnie wpisy:

Beton dość jednoznacznie kojarzy się z materiałem wytrzymałym, a przez to trwałym. Praktyka szybko pokazuje jednak, że chociaż z pewnością to materiał o bardzo dobrych własnościach mechanicznych, to jego powierzchnia wcale nie jest wieczna. Zanieczyszczenia czy zbierająca się w mikroszczelinach woda – to wszystko powoduje powolne niszczenie struktury betonu. Czym skutecznie zabezpieczyć beton?

Wybierz z głową

Prawdopodobnie najbardziej ekstremalną formą poradzenia sobie z niszczeniem betonowej posadzki jest… ułożenie na niej płytek (oczywiście po odpowiednim przygotowaniu powierzchni). To rozwiązanie z pewnością miałoby sens, gdyby tylko nie było nie tylko bardzo czasochłonne, ale też horrendalnie drogie w stosunku do innych możliwości. Przyjrzyjmy się zatem produktom, jakie są dostępne w sklepach, a które pomogą chronić betonowe powierzchnie.

Żywica?

Żywice syntetyczne to substancje, które znalazły zastosowanie w wielu gałęziach nauki czy przemysłu. Przede wszystkim żywice epoksydowe cechują się bardzo dobrymi parametrami oraz tworzeniem bardzo szczelnej, doskonale przylegającej do powierzchni powłoki.Żywica to jednak dobry produkt pod pewnym specyficznym warunkiem – jeśli zależy ci na pozostawieniu widocznej surowej powierzchni. W praktyce sama żywica do zabezpieczania betonu jest stosowana raczej rzadko, większe zastosowanie znajdując w stolarstwie, gdzie przezroczystość warstwy ochronnej faktycznie jest pożądana.

Czy warto używać impregnatu?

Impregnaty do betonu to kolejna pozycja na liście środków, których możemy użyć. Decyzja o wyborze tego środka powinna być podyktowana warunkami, na jakie narażona będzie betonowa powierzchnia. Impregnaty tworzą cienką warstwę ochronną, która nie cechuje się zbyt wysoką wytrzymałością – wnika jednak w głąb betonu, bardzo dobrze zabezpieczając go przed wilgocią. To dobry wybór do zastosowania na pionowych powierzchniach, które nie będą narażone na ścieranie czy nacisk.Warto jednak pamiętać, by wybrać produkt, który zapewni paroprzepuszczalność – najczęściej na bazie związków krzemoorganicznych. Brak tej cechy sprawi, że para próbująca przeniknąć przez beton (jeśli to na przykład ściana zewnętrzna, narażona szczególnie w zimie na duże różnice temperatur po obu stronach) dosłownie zniszczyć naniesioną powłokę, a tym samym pozbawić beton ochrony.

Farby – tak, ale odpowiednie

Tradycyjne farby do malowania ścian pełnią głównie funkcję estetyczną – nic dziwnego, ściany raczej nie są narażone na obciążenia czy ścieranie, dlatego nie jest istotne zapewnienie im odpowiedniej ochrony chemicznej czy mechanicznej. Wybór farb specjalistycznych jest jednak szeroki – te na bazie żywicy są przeznaczone właśnie dla ciebie, jeśli zależy ci na odpowiednim zabezpieczeniu betonowych powierzchni.Wybór odpowiedniego rodzaju farby do betonu zależy od tego, co i gdzie chcemy pomalować. Farby epoksydowe, np. Emalia epoksydowa BETONMAL, są bardzo wytrzymałe mechanicznie i chemicznie, ale nieodporne na promieniowanie UV, przez co ich zastosowanie na zewnątrz wymaga dodatkowego zabezpieczania odpowiednim lakierem. Wówczas sięgnij po Lakier poliuretanowy BETONMAL, który, dzięki efektywnej penetracji porowatego podłoża oraz doskonałej przyczepności, wzmacnia je i uszczelnia. Dodatkowo tworzy jednolitą, gładką powłokę, która będzie estetyczna, szczelna i łatwo utrzymasz ją w czystości.Farby epoksydowe to z pewnością dobry wybór na posadzkę w warsztacie lub garażu, a także w innych pomieszczeniach, w których ryzyko zabrudzenia podłogi jest szczególnie duże. Warto jednak pamiętać, że farby epoksydowe są powszechnie stosowane w przemyśle, gdzie narażone są na naprawdę trudne warunki. Być może w przydomowym warsztacie nie będzie nam potrzebna aż tak skuteczna i trwała powłoka, a zakup bardziej ekonomicznej farby okaże się równie dobrym wyborem?Farby poliuretanowe cechują się mniejszą wytrzymałością – to jednak dobry wybór, jeśli chcesz pomalować miejsce zacienione na zewnątrz. W tej roli sprawdzą się także farby alkidowe, cenione za bardzo dobry stosunek ceny do jakości, należy jednak pamiętać, że nie powinny być używane w miejscach, gdzie poziom wilgoci jest stale wysoki lub istnieje ryzyko ciągłego kontaktu z wodą. Nie nadają się także do malowania powierzchni silnie nasłonecznionych.

Nie da się ukryć, że czynników, które warunkują wybranie odpowiedniej formy zabezpieczenia betonu jest wiele. Nasze preferencje dotyczące koloru, natężenie ruchu, łatwość czyszczenia, odporność na konkretny rodzaj zabrudzeń – to wszystko definiuje rodzaj produktu, który powinieneś wybrać. Prawdopodobnie najbardziej popularnym rozwiązaniem wciąż pozostają farby na bazie żywic syntetycznych, jednak i tutaj warto pamiętać, że odpowiedni rodzaj farby także zależy od tego, gdzie i w jakim celu chcemy ją wykorzystać. Na pewno dobrze zastanowić się przed malowaniem powierzchni zewnętrznych, narażonych na działanie światła słonecznego – w przypadku pomieszczeń wybór jest znacznie szerszy i uzależniony od naszych potrzeb i budżetu przeznaczonego na remont.

Zobacz inne artykuły

• Betonowe tarasy w kolorze – najlepsze aranżacje
• Czym i jak pomalować ogrodzenie betonowe – porady eksperta
• Farby dekoracyjne do drewna, betonu i metalu – jak wybierać?
• Farby do betonu
• Farby do betonu – rodzaje, właściwości i zastosowanie

Planujesz remont dachu, na którym widoczne są już pierwsze uszkodzenia lub rdza? A może budujesz swój dom od zera? Warto pomyśleć nad kolorystyką, która będzie spójna z całą elewacją. Efekt tej decyzji będzie widoczny przez długie lata. Podpowiadamy, kiedy warto zastosować jasne kolory dachu i dlaczego to idealny pomysł na wykończenie domu.

Dlaczego warto postawić na jasne kolory dachu?

Jasne kolory oraz modne pastelowe odcienie to bardzo subtelne i delikatne rozwiązanie. Dzięki nim pokrycie dachowe wygląda estetycznie i pozwala wyróżnić twój dom spośród innych.

Dach w jasnych kolorach jest dobrym rozwiązaniem ze względu na komfort mieszkańców. Im ciemniejszy odcień, tym szybciej pokrycie dachowe się nagrzewa. W praktyce oznacza to, że jeśli wybierzesz jasny kolor dachu, absorbcja ciepła nie będzie tak intensywna. Barwy takie jak czerń lub bordowa czerwień sprawią, że dach w słoneczne dni będzie nagrzewał się bardzo szybko, znacząco podnosząc temperaturę na poddaszu.

Jasne kolory dachu z łatwością dopasujesz do kolorów elewacji, a także dodatkowych elementów takich jak rynny, okna dachowe, a nawet kostka brukowa. To również dobre rozwiązanie, jeśli bierzesz pod uwagę wygląd całego domu na tle otoczenia, w którym mieszkasz. Jasne kolory – na przykład delikatny odcień brązu czy szarość – prezentują się naturalnie i zawsze będą chętnie wybierane.

Kolor dachu a elewacja

Gdy wybierasz odpowiedni odcień, zwróć uwagę na jego spójność z elewacją. Dobrze, jeśli kolor ścian jest jaśniejszy od pokrycia dachowego, a odcień dachu pojawia się także w innych elementach. Pamiętaj, że dom to nie tylko elewacja oraz pokrycie dachowe. To także stolarka okienna, drzwi, taras czy elementy dekoracyjne. Odcienie powinny być podobne, aby tworzyły jednolitą całość.

Jasne kolory dachu – takie jak brąz czy szarość – doskonale komponują się z naturalnym drewnem, który występuje w elewacji domu czy stolarce okiennej. Z kolei jasnoszary dach będzie świetnie pasować do elewacji w odcieniu kości słoniowej, a także naturalnego kamienia na przykład przed wejściem. Okna mogą być czarne, białe lub w kolorze naturalnego drewna. Tego typu odcienie będą także pasować do kostki brukowej w szarym kolorze. Dzięki temu wygląd całego domu zyska na spójności. Z kolei dach w ciepłych kolorach będzie dobrze komponował się z elewacją w kolorze żółtym, beżowym lub ecru.

Świetnym pomysłem jest zastosowanie odpowiedniej farby do dachu, dzięki której wykończysz także inne elementy. Dobrym pomysłem jest np. Farba na dach „Radach”. Dzięki takiej farbie na dach, którą wykorzystasz także do zabezpieczenia takich materiałów jak blachy ocynkowane, z łatwością pomalujesz rynny, parapety oraz inne elementy na zewnątrz. W ten sposób stworzysz jednolitą całość, a pokrycie dachowe będzie wizualnie pasować do całego domu.

Dach a otoczenie domu

Dom to nie tylko elewacja oraz dach, ale także otoczenie, w jakim się znajduje. Jeśli planujesz budowę w miejscu, w którym jest wiele drzew, krzewów i zieleni – jasne kolory dachu będą idealnie się komponować z otoczeniem. Pstrokata czerwień czy głęboka czerń nie będą oddawały piękna natury tak dobrze jak jasne odcienie dachu. Dzięki takiej kolorystyce zyskasz subtelny oraz naturalny efekt. Dom będzie wyglądać jak uzupełnienie całości naturalnego otoczenia.
Wybierasz kolor dachu? Zwróć także uwagę na ogrodzenie domu. Dach w odcieniu jasnej szarości będzie prezentować się doskonale wraz z czarną konstrukcją oraz słupkami z naturalnego kamienia.

W jakich stylach sprawdzi się jasny dach?

Niezależnie od tego, w jakim stylu jest twój dom, pokrycie dachowe w jasnych kolorach okaże się strzałem w dziesiątkę. To bardzo uniwersalne rozwiązanie.

Jasny dach jest częstym wyborem osób, które mieszkają w domu typu stodoła. Szary dach, który z daleka kojarzy się nawet ze srebrem, doskonale komponuje się z elewacją imitującą naturalne drewno. Uzupełnieniem mogą być duże przeszklenia, co razem daje atrakcyjny efekt. Co istotne, pastelowe oraz jasne odcienie sprawdzą się w rozbudowanych konstrukcjach. To doda całości efektu „lekkości”. Im jaśniejszy kolor – tym mniej przytłoczy wygląd twojego domu.

Na pewno wyróżnisz swój dom spośród innych, jeśli zdecydujesz się na dach oraz elewację w tym samym kolorze – białym. To rozwiązanie dość odważne, jednak coraz częściej spotykane w nowoczesnych projektach.

Dobrze przemyślany projekt i profesjonalne wykonanie elementów konstrukcyjnych domu to podstawa. Cała reszta to czynniki, które będą wpływać na samopoczucie domowników. Biorąc pod uwagę, że kolor dachu i okien to wybór na długie lata, troska o to, by odpowiadał twoim wymaganiom estetycznym, jest jak najbardziej uzasadniona. Jeśli zastanawiasz się nad tym, jaki kolor dachu wybrać do brązowych okien, ten artykuł jest przeznaczony dla ciebie.

Różne odcienie brązu – który wybrać?

W palecie brązów znajduje się wiele odcieni – od ciemnych i chłodnych dębów, przez tradycyjny orzech, elegancki mahoń, aż po ciepły złoty dąb. Każdy z nich będzie komponował się z innym kolorem dachu i elewacji.

Ciemny dąb

Wybierany jest do domów z ogrodem, w których bliskość zieleni podkreśla jego głęboką, kawową barwę. Dobrze sprawdza się jako obramowanie dużych okien. Wtedy ciemny kolor nie przytłacza bryły budynku.

Złoty dąb

To wybór dla osób, które dążą do stworzenia przytulnej aranżacji. Słoneczny odcień złotego dębu sprawdza się także jako element ocieplający nowoczesną konstrukcję.

Jasny dąb

To właściwie beż, nie brąz, najjaśniejszy odcień w palecie. Może być dobrą alternatywą dla standardowych, białych ram okiennych, nie rzuca się w oczy, a jednocześnie stanowi ciekawy element stonowanej architektury.

Dąb rustykalny

Wprowadzany jest często jako element drewnianych domów czy projektów, które nawiązują do tradycyjnego wiejskiego stylu. Widoczność słoi i stonowana, naturalna barwa podkreślają swojski charakter budynku.

Orzech

Jest najbardziej uniwersalnym odcieniem w palecie brązów. Komponuje się z większością brył, nie dominuje wnętrza.

Mahoń

Mahoniowe okna są zobowiązujące, wymagają bardziej przemyślanej oprawy. Nie mogą przytłoczyć wnętrza ani bryły budynku, stąd też lepiej łączyć je z lekkimi, neutralnymi kolorystycznie elementami.

Brązowe okna mogą być wykonane z drewna lub PVC z okleiną. Kolor okien plastikowych może być inny wewnątrz i na zewnątrz budynku.

Wybieramy kolor dachu pasujący do okien

Aby całość konstrukcji była wizualnie spójna, dach, stolarka i elewacja muszą się ze sobą komponować i dopełniać kolorystycznie. Zastanawiasz się, jaki kolor dachu wybrać do brązowych okien? Mamy kilka porad, dzięki którym dowiesz się, jak łączyć te elementy, by osiągnąć efektowny rezultat.

Jaki kolor dachu wybrać do okien w odcieniu orzecha?

Orzechowe okna są uniwersalne. Łączy się je z dachami w odcieniach czerwieni, ciemnej szarości oraz z czernią. Należy pamiętać o tym, że w przypadku czerwonej dachówki lepiej sprawdza się biała, jasnoszara lub kremowa elewacja. Inne, bardziej wyraziste, kolory mogą w tym połączeniu dawać pstrokaty, mało schludny efekt. Ciemna dachówka w połączeniu z orzechem pozostawia pewną dowolność, jeśli chodzi o kolor elewacji. Połączenie z barwą kremową, beżową lub brązową elewacji powinno dać korzystny efekt.

Jaki kolor dachu wybrać do okien ciemny dąb?

Ciemne okna wymagają pewnej konsekwencji. Lepiej będą wyglądały z ciemnym dachem i jasną elewacją w przypadku wielopiętrowych budynków, natomiast w przypadku domów parterowych lepszym rozwiązaniem będzie połączenie ich z jaśniejszą dachówką – na przykład szarą lub ceglaną – i białą elewacją. Powyższa zasada sprawdza się szczególnie w sytuacji, gdy okna nie są duże. Takie zagranie barwami sprawi, że całość stanie się lżejsza.

Jaki kolor dachu wybrać do okien mahoń?

Neutralny. Czerwień czy cegła raczej nie będą dobrym pomysłem. Sprawdzi się tu czerń, ciemna szarość, a także ciemna wiśnia. Elewacja raczej powinna być zimna – biała lub w odcieniach szarości, niekoniecznie jasnej. Jednak w przypadku ciemniejszych barw należy wziąć pod uwagę kształt bryły. Proste, smukłe budynki z dużymi oknami będą prezentować się w takiej aranżacji lepiej, niskie z rozbudowanym dachem – zdecydowanie gorzej.

Czy kształt dachu ma znaczenie przy wyborze koloru?

Zdecydowanie tak. Wielospadowe, mansardowe dachy są najbardziej rzucającą się w oczy częścią domu. Decydując się na kolor dachówki, musimy pamiętać, że będzie to dominujący element, który w pewnym sensie zdefiniuje całą bryłę. Lekkie, dwuspadowe dachy dają większą dowolność, jeśli chodzi o wybór koloru dachówki. Znaczenie ma też liczba i wielkość okien dachowych oraz kąt nachylenia dachu. Zasada, która gwarantuje sukces, jest prosta: im prostszy dach, tym więcej możliwości. I to zarówno w kwestii koloru, jak i rodzaju pokrycia. Tu sprawdzą się falowania i wysoki profil. Skomplikowana połać dachowa lepiej prezentuje się z prostym, harmonijnym pokryciem.

Mamy nadzieję, że pytanie o to, jaki kolor dachu wybrać do konkretnych okien, nie będzie ci już spędzać snu z powiek. Życzymy zatem wielu udanych aranżacji!

Dostępność szerokiej gamy barw tynków zewnętrznych skutecznie zawęża wybór koloru pokrycia dachowego. Kiedy zdecydujesz się na zielony dach, rozważ raczej jasne kolory elewacji. Idealnie podkreślą wyjątkowy odcień pokrycia dachowego.Dach i elewacja to dwa największe elementy zewnętrzne budynku, które wpływają na estetykę obiektu. Dlatego tak ważne jest ich umiejętne kolorystyczne zgranie. Kiedy staniesz przed wyborem idealnej barwy dla tynków zewnętrznych, pamiętaj, aby kierować się nie tylko własnym gustem. Równie ważne będzie otoczenie oraz kolor pozostałych elementów budynku. Dachówka, elewacja, a nawet stolarka okienna i drzwiowa, powinny tworzyć spójną całość i współgrać z sąsiedztwem obiektu.

To musi być dobrze przemyślana decyzja

Jeśli zależy ci na stworzeniu cieszącej oko koncepcji, daj sobie czas do namysłu. Decyzję podejmij już na etapie planowania inwestycji. Pamiętaj, że pokrycie dachowe zostanie położone o wiele szybciej niż tynki. Oczywiście zdanie będziesz mógł jeszcze zmienić, ale to wybrany przez ciebie zielony kolor dachówki ograniczy współgrającą paletę kolorów. A które barwy dobrze sprawdzą się w połączeniu z zielenią?

Klasyczna baza, to zawsze dobre rozwiązanie

Jeśli chcesz sprawić, by budynek wyróżniał się elegancją i ponadczasowym wyglądem, dobrym pomysłem będzie połączenie zielonego dachu z klasyczną bielą. Ta od kilku sezonów nieprzerwanie gości na ścianach polskich domów i jest ceniona za uniwersalność. Biel sprawdzi się zarówno przy nowoczesnych projektach, jak i podczas remontowania elewacji starszych budynków. Doskonale pasuje do każdego stylu architektury. Mimo że niemal od razu widać na niej zabrudzenia i zapewne będzie konieczne częstsze jej odświeżanie niż w przypadku innych kolorów, to właśnie biel pozwala na łatwe łączenie jej z innymi kolorami elementów budynku.Drugim klasycznym wyborem, który idealnie podkreśli zielony kolor dachu, będzie szarość. Tuż obok bieli uznawana jest za barwę uniwersalną, którą połączysz z dowolną kolorystyką i fakturą. To ważne, jeśli nie chcesz się ograniczać do jednego koloru ścian zewnętrznych budynku.

Coś bardziej nietypowego? Biel i szarość nie muszą się kojarzyć się z monotonią. Na każdą klasykę można znaleźć nietuzinkowy pomysł. Chcąc połączyć zielony dach z niebanalną elewacją, warto wzbogacić biel i szarość o elementy z naturalnego drewna lub kamienia. Efekt takiego połączenia będzie wyglądał oryginalnie i bardzo elegancko.Postaw na jasne koloryZielony dach idealnie skomponuje się nie tylko z bielą i szarościami, ale także z innymi jasnymi kolorami, takimi jak:• beż• delikatne odcienie żółci• pastelowe zielenieJeśli zdecydujesz się na jeden z tych trzech odcieni, możesz mieć pewność, że świetnie podkreśli on zielony kolor dachu i idealnie sprawdzi się w każdym otoczeniu. Taka kolorystyka doskonale wkomponuje się w zieleń otaczającą budynek, a także sąsiednie wielobarwne zabudowania. Dodatkowo ściany w takich tonacjach, mimo że jasne, brudzą się wolniej niż te pomalowane faktycznie na biało.

Odważ się wyróżnić

Jeśli zdecydujesz się na zielony dach, kolor elewacji nie musi być wyłącznie jasny i pastelowy. Ciekawe, a zarazem niebanalne, rozwiązanie uzyskasz poprzez pomalowanie zewnętrznych ścian budynku w odcieniach: brązu, grafitu, czy też ciemnej zieleni. Zdecydowanie najodważniejszym rozwiązaniem będzie użycie tynku o nasyconej żółtej barwie. W połączeniu z zielonym dachem niewątpliwie wyróżni Twój dom w okolicy i przykuje uwagę niejednego przechodnia.

Tych połączeń lepiej unikać

W naturze zieleń łączy się z wieloma barwami, dlatego wydawać by się mogło, że zielony dach można zestawić z dowolnym odcieniem elewacji. Niestety, gdy kolor staje się elementem architektury, łączenie go z niektórymi barwami nie jest już tak trafne. By nie popaść w przesadę i zamiast estetycznego efektu nie uzyskać wrażenia kiczowatej i zdecydowanie nieprzemyślanej koncepcji, zielony dach nie powinien być łączony z kolorami takimi jak czerwień, pomarańcz, niebieski, fiolet czy granat.

Dlaczego kolor ma tak wielkie znaczenie?

Gra kolorów powinna być dobrze przemyślana i idealnie dopasowana do wszystkich elementów budynku. Odpowiednia barwa elewacji podkreśli zielony kolor dachu, a także wyeksponuje pozostałe walory architektoniczne budynku i doskonale wkomponuje go w otoczenie.Umiejętne łączenie barw wpływa nie tylko na walory estetyczne, ale również niesie ze sobą dodatkowe korzyści. Jakie? Za sprawą kolorów można optycznie zmienić proporcje budynku. Jasne barwy wizualnie powiększą metraż obiektu. Odwrotny efekt uzyskasz, stosując ciemne odcienie. Te zdecydowanie lepiej sprawdzą się na większych powierzchniach. Kolorystyka obiektu wpłynie również na temperaturę wewnątrz budynku.

Kolor wybrany? Czas na odpowiedni produkt

Gdy już podejmiesz decyzję, z jakim kolorem elewacji ostatecznie połączyć zielony dach, pozostanie jeszcze sprawa zakupu odpowiedniego produktu. Nieważne, czy wybierzemy biel, czy pastelową zieleń, czy odcień brązu przypominający drewno, warto poświęcić chwilę na wybranie preparatu, który pozwoli długo cieszyć się efektem naszej pracy. Czym się kierować przy wyborze?Farby i emalie do elewacji powinny charakteryzować się wysoką odpornością na uszkodzenia mechaniczne i zarysowania powierzchni. Plusem będzie także odporność na ścieranie, dobre krycie i odpowiednia trwałość kolorów, by szczególnie pastelowe barwy szybko nie straciły swojej intensywności.

Zawsze możesz też zmienić kolor dachu. Jest to spore przedsięwzięcie, ale na pewno dużo prostsze niż zmiana koloru elewacji. Postaw wówczas na najwyższej jakości produkt, który stworzy wytrzymałą, odporną na mechaniczne uszkodzenia powłokę. Do przemalowania dachu użyj profesjonalnej farby do malowania pokryć dachowych „Radach”. Oprócz szerokiej gamy kolorystycznej, farba cechuje się dobrą odpornością na działanie zmiennych warunków atmosferycznych, światła słonecznego, UV, „kwaśnego deszczu”, wilgoci, wody i czynników chemicznych. Powłoka farby jest termoplastyczna i wytrzyma działanie zmiennych temperatur. Niestraszny jej siarczysty mróz czy letnie upały.

Zobacz inne artykuły

• Dach domu w jasnych kolorach – zainspiruj się!
• Dach w jasnym kolorze – najlepsze kolory jasnych farb do dachów
• Dobieramy kolor dachu do antracytowych okien – porady i inspiracje
• Jak dobrać kolor ogrodzenia do czerwonego dachu domu?
• Dobieramy kolor dachu do antracytowych okien – porady i inspiracje

Jak przedłużyć trwałość posadzki betonowej w garażu i zabezpieczyć ją przed plamami? Rozwiązaniem jest malowanie posadzki odpowiednimi farbami do garażu. Jaki produkt wybrać i jak krok po kroku odnowić podłogę w garażu? Sprawdź wskazówki.

Spis treści:

1. Czym pomalować posadzkę betonową w garażu?
2. Jaka farba do posadzki betonowej w garażu?
3. Malowanie posadzki w garażu – przygotuj się do pracy!
4. Jak malować posadzkę betonową?
5. Zabezpieczenie posadzki w garażu – jak to zrobić?
6. Zabezpieczenie posadzki przed wodą – wybierz odpowiedni środek
7. Podsumowanie

Planujesz malowanie posadzki garażu? Jeśli tak, to powinieneś pamiętać o tym, by wykończenie podłogi było odporne na wszelkie uszkodzenia i działanie środków chemicznych. Zabezpieczenie posadzki betonowej w garażu to podstawa. Po przeczytaniu tego artykułu zrobisz to bezbłędnie!

Czym pomalować posadzkę betonową w garażu?

Na rynku dostępnych jest kilka różnych rodzajów materiałów wykorzystywanych do zabezpieczania garażowych posadzek. Najczęściej wybiera się płytki ceramiczne i zaprawę betonową. Ta druga opcja ma wiele zalet. Wykonanie takiego podłoża jest proste i tanie. Niestety nie jest to rozwiązanie idealne. Zaprawa betonowa łatwo się brudzi. Plamy z oleju, smarów czy innych płynów samochodowych to zabrudzenia, które są właściwie niemożliwe do usunięcia. Jest też mało odporna na ścieranie. Pytanie zatem – czym malować posadzkę betonową? Wszystkie wady takiej powierzchni możesz bowiem zniwelować za pomocą odpowiedniej farby.

Malowanie posadzki betonowej uda się, jeśli wybierzesz odpowiedni produkt. Wykorzystanie farby do betonu to dobry wybór. Dzięki niej posadzka zyska odporność na typowe substancje, które mogą pojawić się w garażu – oleje, benzyny czy roztwory słabszych kwasów. Będzie też odporna na ścieranie i zarysowania. Podniesie również walory estetyczne betonowej posadzki.

Zatem – czym pomalować posadzkę w garażu? Możesz wybierać między jedno- i dwuskładnikowymi farbami, najczęściej na bazie żywic syntetycznych. Jednoskładnikowe farby rozpuszczalnikowe dzielą się na winylowe i akrylowe. Są łatwe w aplikacji. Nie nadają się jednak do zaaplikowania w garażu ze względu na małą odporność na ścieranie.

Dwuskładnikowe farby to farby epoksydowe lub poliuretanowe. Tworzą szybkoschnące, bardzo dobrze przyczepne do podłoża, odporne na ścieranie i uderzenia, twarde i elastyczne, antypoślizgowe powłoki. Nakładanie takich substancji wymaga trochę więcej wysiłku. Twoje starania wynagrodzi jednak efekt końcowy i fakt, że takie farby charakteryzują się długą żywotnością i znacznie mniejszą ścieralnością.

Jaka farba do posadzki betonowej w garażu?

Do malowania posadzki betonowej w garażu polecamy np. RAFIL Na Beton Emalię Epoksydową. To produkt dwuskładnikowy, który przygotowuje się do malowania, mieszając ze sobą emalię (składnik 1) oraz utwardzacz do emalii (składnik 2).

RAFIL Na Beton tworzy antypoślizgową, trwałą i elastyczną powłokę, odporną na ścieranie i uderzenia. Zabezpiecza powierzchnie betonowe przed działaniem wody, środków myjąco-odkażających i wybranych substancji chemicznych. Idealnie nadaje się do malowania podłogi w garażu, warsztacie, hali przemysłowej czy w kotłowni. Jeśli chcesz ją zastosować na zewnątrz, należy jeszcze dodatkowo zabezpieczyć beton produktem RAFIL Na Beton Lakier Poliuretanowy.

Malowanie posadzki w garażu – przygotuj się do pracy!

Pamiętaj, że jeśli chcesz malować świeże podłoże betonowe, to możesz to zrobić dopiero najwcześniej po 4 tygodniach sezonowania. Musisz bowiem upewnić się, że proces utwardzania się zakończył.

Jeśli masz zamiar pokryć farbą niemalowaną wcześniej powierzchnię, musisz zacząć od gruntowania. Malowanie wstępne ma za zadanie zamknięcie porów i zmniejszenie chłonności betonu. Dlaczego powinno ci na tym zależeć? Wpływa to na wydajność malowania i polepszenie przyczepności kolejnych warstw farby. Użyj do tego rozcieńczonej emalii RAFIL Na Beton Emalia Epoksydowa – do warstwy gruntującej dodaj około 20% rozpuszczalnika do wyrobów epoksydowych.

Jeśli jednak chcesz jedynie odnowić wcześniej malowaną nawierzchnię, to na początku musisz dokładnie ją oczyścić. Przed przystąpieniem do malowania upewnij się, że posadzka jest czysta (nie może być na niej żadnych tłustych plam), sucha i odpylona. Wszelkie plamy po olejach zmyj z użyciem rozcieńczalnika do wyrobów poliwinylowych i chlorokauczukowych. Jeśli zauważysz jakieś nierówności lub ubytki – koniecznie je uzupełnij. Następnie powinieneś usunąć wszelkie naloty organiczne za pomocą środka grzybobójczego. Po wykonaniu tych czynności umyj raz jeszcze podłoże zwykłą, czystą wodą i pozostaw je do wyschnięcia.

Jak malować posadzkę betonową?

Wszystko gotowe? Czas zabrać się do pracy! Istotna w tym momencie powinna być dla ciebie pogoda. Poczekaj na bezdeszczowy dzień. Temperatura podłogi i otoczenia musi być wyższa lub równa 5°C i nie może przekraczać 30°C. Wilgotność powietrza powinna wynosić nie więcej niż 80%. To bardzo ważne ze względu na to, że warunki, w jakich malujesz, decydują o tym, jak długo schnąć będzie wybrana przez ciebie farba. Co za tym idzie – przekłada się to również na właściwości powstałej powłoki.

Do malowania użyj wałka lub pędzla. Pierwszą warstwę nałóż równolegle do ściany, w której znajduje się brama lub drzwi. Maluj równoległymi pasami. Kolejną warstwę możesz nanieść po upływie od godziny do nawet doby – wszystko zależy od rodzaju farby oraz wspomnianych wyżej warunków, temperatury i wilgotności powietrza. Kolejną warstwę rozprowadź ją w przeciwnym kierunku niż pierwszą.

Jeśli z jakichś przyczyn nie mogłeś nanieść kolejnych warstw po czasie rekomendowanym przez producenta używanego produktu, pamiętaj o tym, by zmatowić powłokę. Przetrzyj ją papierem ściernym, ale zrób to delikatnie. Później oczyść posadzkę z pyłu. Wtedy będzie gotowa do naniesienia kolejnej warstwy farby.

Zabezpieczenie posadzki w garażu – jak to zrobić?

Podłoże w garażu jest narażone na uszkodzenia, zabrudzenia i pylenie. To może zmniejszyć jego trwałość. Zabezpieczenie podłogi betonowej przed wilgocią to bardzo istotna sprawa, jeśli chcesz, by przed długi czas wyglądała jak w dniu malowania.

Pęknięcia, odpryski czy miejscowe zmiany koloru to tylko jedne z wielu następstw szkodliwego działania wilgoci na powierzchnie betonowe. Jeśli chcesz zwiększyć odporność posadzki na szkodliwe czynniki, powinieneś użyć odpowiedniego impregnatu. Zabezpieczenie posadzki przed wilgocią będzie niezwykle proste dzięki zastosowaniu specjalistycznych środków.

Zabezpieczenie posadzki przed wodą – wybierz odpowiedni środek

Żywice epoksydowe nie emitują żadnych substancji lotnych. To bezpieczne preparaty – mogą być wykorzystywane nawet w szpitalach czy szkołach! Zaletami takich środków są trwałość i duża odporność na ścieranie. Do impregnowania powierzchni betonowej posłużą ci też wyroby akrylowo-silikonowe.

Jak nanieść taki środek? Ponownie – musisz odpowiednio przygotować do tego powierzchnię. Beton musi być oczyszczony. Stara farba, zabrudzenia czy tłuste plamy są niedopuszczalne. Będzie ci potrzebny pędzel lub wałek. Możesz też rozprowadzić substancję poprzez natrysk. Pamiętaj o założeniu okularów i rękawic ochronnych przed przystąpieniem do pracy!

Ważne jest, byś – podobnie jak w przypadku malowania powierzchni betonowej – w czasie nakładania impregnatu zadbał o to, by podłoże było chronione przed deszczem i intensywnym słońcem. Zaimpregnowaną podłogę możesz użytkować dopiero po 24 godzinach od nałożenia preparatu. Impregnowanie należy powtarzać co 3 lub 4 lata.

Podsumowanie

Malowanie garażu to wymagające zadanie, ale efekt końcowy jest tego wart. Aby uzyskać trwałą i estetyczną powierzchnię, pamiętaj o kilku ważnych zasadach.

Pierwszym krokiem jest odpowiednie przygotowanie podłoża. Beton przed malowaniem musi być oczyszczony, odtłuszczony i zaimpregnowany środkiem grzybobójczym. Istotna jest również pogoda podczas malowania – optymalna temperatura to powyżej 5°C, a wilgotność - poniżej 80%.

Do malowania posadzki betonowej najlepiej wybrać farbę epoksydową. Nałożenie dwóch warstw farby wałkiem lub pędzlem równoległymi pasami zapewni trwałą i odporną na ścieranie powłokę. W przypadku dłuższej przerwy w malowaniu, pierwszą warstwę należy zmatowić papierem ściernym.

Stosując się do tych zasad, można samodzielnie pomalować posadzkę betonową w garażu i cieszyć się piękną i trwałą powierzchnią przez wiele lat. Pamiętaj o dokładnym przeczytaniu instrukcji producenta farby i stosuj się do tych zaleceń!

Ostatnie wpisy:

Wybór koloru pokrycia dachowego to jedna z ważniejszych decyzji, którą podejmiesz podczas budowy domu. Kolor dachu wpływa na ogólny wizerunku budynku, dlatego dobrze przemyśl, jaki odcień blachy lub dachówek pokryje twój dach.

Najpopularniejsze kolory i kryteria wyboru

Najbardziej popularnymi kolorami dachów są: brąz, czerwień i czerń. Najprawdopodobniej wynika to z tradycji oraz z chęci lub konieczności wpasowania się w sąsiedzkie zabudowania. Taki wybór barw nie ma większego zastosowania praktycznego, przeważają tutaj raczej względy estetyczne. Ale brązy i czerwienie to nie wszystko. Coraz częściej stawia się na dużo jaśniejsze kolory, jak np. różne odcienie szarości.Wybór kolorów zewnętrznych płaszczyzn budynku jest ważny i mocno wpływa na jego estetykę. Umiejętnie dobrane i połączone ze sobą kolory, mogą dodać piękna nawet najzwyklejszemu domowi. Z drugiej strony, źle dobrane kolory dadzą poczucie chaosu i będą „gryzły w oczy”.Nawet jeśli plan zagospodarowania przestrzennego twojej okolicy nie określa rygorystycznie koloru dachu, warto wziąć pod uwagę otoczenie, w jakim znajduje się budynek. Nie jest to zobowiązujące, lecz dobrze, jeśli wygląd twojego domu wpisuje się w estetykę budynków „po sąsiedzku”.

Co warto wziąć pod uwagę przy łączeniu kolorów?

Jednym z pierwszych kolorowych elementów twojego domu będzie dach. To właśnie do niego będziesz dopasowywać barwę pozostałych elementów. Jeśli zastanawiasz się, jaki kolor dachu wybrać, aby pasował do kominów, okien, a co najważniejsze, do elewacji, zdecyduj się na neutralne, uniwersalne barwy.Nie oznacza to, że musisz wybierać między czernią a czerwienią. Jest wiele nowoczesnych pomysłów na kolory dachu, które będą pasować do większości elewacji. Dobrym pomysłem są odcienie szarości. Ta neutralna barwa jest niezwykle uniwersalna i będzie współgrała zarówno z elewacją białą i kremową, jak i z bardziej odważnymi kolorami (np. zielenią).Oprócz koloru elewacji zadbaj również o dobre zaplanowanie kolorów mniejszych elementów, takich jak okna i kominy. Wbrew pozorom ich skomponowanie z kolorem dachu nie jest bez znaczenia dla ostatecznego efektu estetycznego. Pamiętaj, że piękno tkwi w prostocie. Wyjdź zatem z założenia, że kolorów nie powinno być więcej niż trzy. Jeśli dach jest szary, a ściany budynku kremowe, niech okna i komin będą w tym samym kolorze.

Kolor dachu a elewacja

Najważniejsze, aby barwa pokrycia dachowego dobrze komponowała się z kolorem elewacji. Tutaj także sprawdzi się złota zasada, która głosi, że „mniej znaczy więcej”. W praktyce oznacza ona wybór kolorów o mniejszym natężeniu i raczej stonowanych niż krzykliwych.Jeśli nie zależy ci na spektakularnym efekcie kontrastowym, wybierz barwy, które są neutralne i uniwersalne. Brązowy i kremowy lub popielaty i rozmyta zieleń to zawsze bezpieczne połączenia, które będą przyjemne dla oka. Pamiętaj, że kolor elewacji będziesz wybierać, kiedy dach będzie już gotowy. Miej także na uwadze, że zmiana koloru elewacji jest łatwiejsza w wykonaniu niż zmiana barwy pokrycia dachowego.

Czy można zmienić kolor dachu?

Jeśli kupiłeś dom, którego kolor dachu nie spełnia twoich oczekiwań lub jeśli po prostu masz ochotę na zmianę wizerunku swojego domu, nic nie stoi na przeszkodzie. Na rynku dostępnych jest sporo produktów, za pomocą których odmienisz swój dach.Farba do malowania pokryć dachowych musi być produktem do „zadań specjalnych”. Pamiętaj, że będzie narażona na ekstremalne warunki użytkowania:• wysoka wilgotność• bardzo niskie i bardzo wysokie temperatury• zanieczyszczenia powietrza• zasolenie (w zależności od rejonu, w jakim znajduje się twój dom)• duże natężenie światłaBiorąc pod uwagę te czynniki, wybierz farbę dobrej jakości, która przetrwa na dachu długi czas bez utraty swoich właściwości.Taki produkt, oprócz nadania nowego koloru, musi spełniać funkcję zabezpieczającą dach. Do malowania pokryć dachowych możesz użyć farb poliwinylowych, które są odpowiednie do malowania stali zwykłej i ocynkowanej. Taki preparat dodatkowo chroni przed korozją, którą powoduje wilgoć oraz zabezpiecza przed zarysowaniami i wpływem kwaśnego deszczu.Produktem, który sprawdzi się w tej roli jest farba na dach „Radach”. Farba tworzy szybkoschnące powłoki, które charakteryzują się bardzo dobrą przyczepnością do podłoża. Ponadto cechuje ją dobra wytrzymałość mechaniczna, elastyczność oraz odporność na działanie zmiennych warunków atmosferycznych, światła słonecznego, UV, „kwaśnego deszczu”, wilgoci, wody i czynników chemicznych. Pamiętaj jednak, ze nawet najlepsza farba to nie wszystko. Podczas zmiany koloru dachu, podejdź do tematu kompleksowo. Przygotuj odpowiednio powierzchnię i zwróć szczególną uwagę na fachowość wykonania. Nawet najlepszy produkt, jeśli nie potraktujesz go zgodnie z zaleceniami producenta, może nie spełnić twoich oczekiwań.

Wybór koloru dachu jest uzależniony od wielu czynników. Weź je pod uwagę i ciesz się estetyką barw. W końcu dach, oprócz funkcji praktycznych, spełnia także rolę estetyczną. Jeśli jednak nie jesteś zadowolony z obecnego wyglądu twojego pokrycia dachowego, możesz użyć profesjonalnych farb i w stosunkowo łatwy sposób zmienić go według swojego uznania.

Ostatnie wpisy:

Czym pomalować metalowe ogrodzenie, betonowy słupek, balustradę, różnego typu konstrukcje budowlane czy maszyny? Niezastąpione do tego celu są farby chlorokauczukowe. Cena tych produktów jest przystępna, a efekt malowania – trwały na lata. Sprawdź, co warto wiedzieć o zastosowaniu farb chlorokauczukowych.Spis treści:

1. Czym są farby chlorokauczukowe?
2. Zastosowanie farb chlorokauczukowych
3. Jak malować farbą chlorokauczukową?
4. Jak określić wydajność farby chlorokauczukowej?
5. Jaki podkład do farby chlorokauczukowej?
6. Czym rozcieńczyć farbę chlorokauczukową?
7. Ile schnie farba chlorokauczukowa?
8. Czy farba chlorokauczukowa jest szkodliwa?
9. W jakich kolorach występują farby chlorokauczukowe?

Do pomalowania stalowych lub żeliwnych elementów użytkowanych na zewnątrz niezbędna jest farba, której powłoka będzie jednocześnie odporna na warunki atmosferyczne – deszcz czy niskie temperatury.Jeśli chcesz dobrze zabezpieczyć metalowe powierzchnie przed rdzewieniem, jednocześnie nadając im przyjemny dla oka kolor, powinieneś rozważyć zakup odpowiedniej emalii chlorokauczukowej. Chcesz dowiedzieć się więcej o tych specjalistycznych farbach? Czytaj dalej.

Czym są farby chlorokauczukowe?

Odpowiedź na pytanie, co to jest farba chlorokauczukowa, jest dość prosta. To rodzaj farby, która tworzy na malowanej powierzchni wytrzymałą i elastyczną powłokę ochronną. To pozwala – w połączeniu z odpowiednim podkładem antykorozyjnym – skutecznie zabezpieczyć powierzchnie przed rdzewieniem – które w dłuższej perspektywie czasowej będzie dosłownie zabójcze dla każdego metalowego elementu na zewnątrz.Jaka jest różnica – farby chlorokauczukowe a akrylowe? Zasadnicza! Te drugie są wodorozcieńczalne, nie nadają się więc na zewnątrz. Aby pomalować powierzchnię narażoną na korozję, działanie wiatru, śniegu i deszczu, a także ścieranie i uderzenia mechaniczne, najlepsza będzie właśnie farba chlorokauczukowa.

Zastosowanie farb chlorokauczukowych

Farby chlorokauczukowe posłużą ci do zabezpieczania wszelkich powierzchni narażonych na działanie szkodliwych czynników. Możesz użyć ich do malowania metalu i żeliwnych elementów konstrukcyjnych. Ta powłoka, w połączeniu ze wspomnianymi wcześniej podkładami antykorozyjnymi skutecznie poradzi sobie z korozją przeżerającą metal. Jeśli będziesz malować metalowe lub żeliwne elementy, które mogą być narażone właśnie na działanie korozji, produkt ten będzie dobrym wyborem.Emalie chlorokauczukowe znajdą też zastosowanie w domu lub warsztacie. To doskonały wybór, jeśli chcesz zabezpieczyć drewno lub stolarkę budowlaną przed wilgocią, która dla tego materiału jest naprawdę niebezpieczna. Powinieneś wybrać ten rodzaj produktu także wtedy, gdy zależy ci na pokryciu betonów lub tynków (wapiennych oraz cementowych) wytrzymałą, zabezpieczającą powłoką.

Jak malować farbą chlorokauczukową?

Nakładanie tego rodzaju produktów w zasadzie nie różni się od malowania „zwykłymi” farbami. Przede wszystkim liczy się dobre przygotowanie podłoża. Przed rozpoczęciem pracy oczyść malowaną powierzchnię z brudu, starych warstw farby, szczególnie z olejów i smarów. Jeśli materiał jest chropowaty, przeszlifuj go drobnoziarnistym papierem ściernym, aby farba miała lepszą przyczepność. Nie zapomnij później o odpyleniu podłoża!Farbę dokładnie wymieszaj. Jeśli jest zbyt gęsta, możesz rozcieńczyć ją specjalnym rozcieńczalnikiem do wyrobów poliwinylowych i chlorokauczukowych. Ważne, aby farbą chlorokauczukową malować przy temperaturze powyżej 10 stopni Celsjusza, ale nie przy większej niż 25 stopni. Możliwości nakładania farby są różnorodne. Możesz postawić na pistolet, dzięki któremu uzyskasz równomierne pokrycie. Możesz też malować pędzlem lub wałkiem.Dobrze przemyśl wybór wałka do malowania. To, jaki wałek wybierzesz do farby chlorokauczukowej, zależy od rodzaju malowanej powierzchni i jej kształtu. Jak zwykle sprawdza się zasada – im bardziej nierówna i chropowata powierzchnia, tym dłuższe włosie powinien mieć wałek.Liczbę warstw farby należy dobrać w zależności od tego, jak bardzo niesprzyjające będzie środowisko, w którym znajdować będzie się pomalowana powierzchnia. Nanosząc dwie lub trzy warstwy masz pewność, że pokrycie będzie odpowiednie, a farba wykaże pełnię swoich właściwości.

Jak określić wydajność farby chlorokauczukowej?

Wydajność farby chlorokauczukowej jest zawsze określona na opakowaniu produktu. W zależności od rodzaju, litr farby wystarcza na pokrycie około 10 do 16 metrów kwadratowych (przy malowaniu jednowarstwowym).

Jaki podkład do farby chlorokauczukowej?

Jeśli planujesz zabezpieczenie metalowych powierzchni, zastosuj specjalny podkład antykorozyjny – RAFIL Podkład Chlorokauczukowy. To farba gruntująca, która tworzy matową, elastyczną powłokę. Zwiększa przyczepność farby chlorokauczukowej do podłoża, a stosowana w zestawie z nią zapewnia wysoką trwałość powłoki i wieloletnią ochronę antykorozyjną. Pamiętaj, że jeśli pozostawisz podłoże bez farby gruntującej, bardzo szybko pojawi się na nim rdza nalotowa, a to osłabi przyczepność podłoża.Wydajność produktu RAFIL Podkład Chlorokauczukowy wynosi do 16 m2/l przy jednokrotnym malowaniu. Potrzebujesz jednej warstwy podkładu, a w przypadku szczególnie narażonego na korozję podłoża – dwóch warstw, przy czym drugą nakłada się do 90 minut po nałożeniu pierwszej.W przypadku potrzeby pokrycia podłoży mineralnych lub betonowych należy zastosować emalię rozcieńczoną w stosunku 3:1.

Czym rozcieńczyć farbę chlorokauczukową?

Taką farbę możesz rozcieńczyć specjalnym rozcieńczalnikiem przeznaczonym do farb chlorokauczukowych. Zastosuj produkt przeznaczony specjalnie do tego rodzaju farb. Droga na skróty nie popłaca. Jeśli użyjesz nieodpowiedniego środka, farba może stracić swoje właściwości.Proponowany produkt do rozcieńczenia to RAFIL Rozcieńczalnik Do Wyrobów Chlorokauczukowych i Winylowych. Dokładną instrukcję, jak rozcieńczyć farbę, zawsze znajdziesz na opakowaniu produktu. Postępuj zgodnie ze wskazówkami producenta, a unikniesz przykrych sytuacji.

Ile schnie farba chlorokauczukowa?

Czas schnięcia farby chlorokauczukowej zależy od grubości nałożonej warstwy. Przeważnie ten rodzaj farb potrzebuje minimum 4 godzin do wyschnięcia powierzchniowego, a 16 godzin do wyschnięcia całkowitego.Jeśli planujesz nałożenie dwóch lub więcej warstw, przygotuj się na odczekanie od 30 minut do 2 godzin między kolejnymi malowaniami. Jeśli przekroczysz ten czas, wówczas kolejną warstwę możesz położyć minimum po 5 dniach. Pamiętaj wtedy o obowiązkowym malowaniu próbnym – jeśli po kwadransie nie wystąpią żadne wady powłoki, możesz kontynuować malowanie.

Czy farba chlorokauczukowa jest szkodliwa?

Jak przy kontakcie z każdym rodzajem chemikaliów, zachowaj ostrożność. Zanim rozpoczniesz prace, przygotuj niezbędne środki ochronne. Pamiętaj o założeniu rękawic oraz maseczki, która ochroni drogi oddechowe. Jeśli malujesz w pomieszczeniu, nie zapomnij o regularnym wietrzeniu. Pamiętaj również o tym, żeby trzymać produkt w szczelnie zamkniętym opakowaniu z dala od dzieci.

W jakich kolorach występują farby chlorokauczukowe?

Paleta kolorów farb chlorokauczukowych jest szeroka. Przykładem może być farba RAFIL Chlorokauczuk. Dostępna jest ona aż w 20 gotowych kolorach – od dwóch odcieni bieli, poprzez żółty, zielony, czerwony, niebieski aż po kilka brązów i czerni. Taki wybór z pewnością pozwoli Ci wybrać barwę, jaka najlepiej będzie odpowiadać twoim potrzebom.Jak widzisz, nawet porównanie kolorystyki farb chlorokauczukowych a akrylowych nie wypada źle na korzyść tych pierwszych. Dzięki temu możesz mieć dwa w jednym: skuteczną ochronę antykorozyjną metalowych powierzchni użytkowanych na zewnątrz oraz estetyczny wygląd.Jeśli potrzebujesz środka, który solidnie zabezpieczy problematyczne powierzchnie – takie jak metal, drewno czy beton – i jednocześnie zależy Ci na estetyce, wybierz farbę chlorokauczukową. Zastosowanie farb chlorokauczukowych jest bardzo szerokie, od malowanie metalowych bram po betonowe powierzchnie. Jej nakładanie nie jest skomplikowane. Pamiętaj tylko o stosowaniu środków bezpieczeństwa podczas malowania.

Zobacz inne artykuły

• Czym są farby epoksydowe? Charakterystyka i właściwości
• Farba do parapetów zewnętrznych – porady i inspiracje
• Farby alkidowe (ftalowe) – charakterystyka i zastosowanie
• Farby do metalu – rodzaje, właściwości i wybór
• Farby do betonu – rodzaje, właściwości i zastosowanie

W halach produkcyjnych, warsztatach czy pomieszczeniach technicznych utrzymanie czystości może być bardzo trudne ze względu na obecne tam agresywne lub tłuste płyny. Problem jest jeszcze bardziej dotkliwy w budynkach takich jak masarnie czy ubojnie, gdzie zanieczyszczenia – bez wcześniejszego zabezpieczenia powierzchni – mogą być praktycznie niemożliwe do usunięcia. W takich warunkach zwykłe farby właściwie są bezużyteczne i konieczne jest wybranie produktów, które stworzą odpowiednią, szczelną powłokę. Do tego nadają się doskonale między innymi farby epoksydowe.

Co to jest farba epoksydowa i kiedy ją wybrać?

Farby epoksydowe (Emalia Epoksydowa BETONMAL)produkowane są z wykorzystaniem żywicy epoksydowej – to produkt przeznaczony do użytku w przemyśle i wszędzie tam, gdzie niezbędne jest zabezpieczenie powierzchni przed działaniem agresywnych lub trudnych do usunięcia substancji. Zdecydowanie nie należy wybierać tych farb w sytuacji, gdy zależy nam wyłącznie na efekcie dekoracyjnym.Farbę epoksydową BETONMAL można stosować na zewnątrz, ale pod warunkiem pokrycia jej warstwą lakieru poliuretanowego, który ochroni farbę przed szkodliwym działaniem światła słonecznego i promieniowania ultrafioletowego.

Farba epoksydowa – jaki jest jej skład?

Farby epoksydowe składają się z żywicy epoksydowej i utwardzacza. Do wytwarzania tych farb stosuje się żywicę płynną (farby bezrozpuszczalnikowe) lub stałą (rozpuszczalnikowe). Przed malowaniem żywicę łączy się z utwardzaczem, który po wyschnięciu sprawia, że powłoka jest niezwykle trwała. Wymieszanie obu składników jest warunkiem koniecznym. Zazwyczaj są oferowane w postaci gotowych zestawówFarby epoksydowe cechują się bardzo dużą odpornością na czynniki zewnętrzne, takie jak:• wilgoć• działanie chemikaliów• działanie olejów• uszkodzenia mechaniczne• duże obciążeniaWarto rozważyć ich użycie w pomieszczeniach takich jak warsztaty samochodowe, hale produkcyjne czy pomieszczenia przemysłu chemicznego lub spożywczego. Należy jednak unikać używania farby epoksydowej na podłożach gipsowych lub betonie pokrytym warstwą mleczka lub szlamu cementowego.

Co jest potrzebne do malowania farbą epoksydową?

Narzędzia do malowania tego rodzaju farbami nie różnią się w zasadzie od tych przeznaczonych do farb akrylowych, których używasz do malowania ścian wewnętrznych. Dostosuj jednak rodzaj narzędzi do malowanej powierzchni oraz typu farby.Do malowania posadzek użyj wałka lub pistoletu. Jeśli planujesz malowanie wałkiem, wybierz taki o większej szerokości (18-25 cm) oraz dłuższym włosiu (13-14 mm). Wałek do betonu powinien być wykonany z gęstego weluru lub nylonu.Do malowania farbami epoksydowymi możesz również użyć pistoletu. Wybór szerokości dyszy dostosuj do rodzaju powierzchni. Jeśli malujesz podłogę, dysza powinna być szeroka, natomiast do malowania elementów metalowych wybierz wąską dyszę, która będzie dużo bardziej precyzyjna.

Jak malować farbą epoksydową?

Pierwszym etapem malowania jest przygotowanie podłoża. Pamiętaj o jego oczyszczeniu i wyrównaniu (oraz o tym, by absolutnie nie stosować wszelkiego rodzaju gładzi, zapraw czy wylewek na bazie gipsu!).Przed rozpoczęciem nakładania produktu starannie wymieszaj oba składniki w swoich opakowaniach: żywicę i utwardzacz. Do opakowania z emalią dodaj zawartość opakowania z utwardzaczem, po czym mieszaj do momentu uzyskania jednorodnej mieszaniny, bez smug w kolorze. Malowanie możesz rozpocząć po 30 minutach, gdy nastąpi homogenizacja farby.Jeśli wcześniej gruntowałeś podłoże, pierwszą warstwę nałóż po czterech godzinach. Przygotowana mieszanina może być używana przez 8 godzin, później nastąpi jej żelowanie. Nie będzie wtedy zdatna do użytku.Następnie zabezpiecz taśmą malarską krawędzie malowanej powierzchni. Pamiętaj, aby oderwać ją bezpośrednio po zakończeniu pracy. Po wyschnięciu farby może to być znacznie trudniejsze.Przeważnie farbę epoksydową będziesz nakładać w dwóch warstwach. Pierwsza jest cieńsza – należy rozcieńczyć mieszaninę rozcieńczalnikiem do wyrobów epoksydowych w ilości około 20%. Po wyschnięciu nałóż drugą warstwę, a następnie zabezpiecz ją lakierem bezbarwnym z utwardzaczem.Pamiętaj, że są to ogólne wskazówki. Zawsze postępuj według instrukcji zamieszczonej przez producenta na opakowaniu.

Ostatnie wpisy:

Tradycyjnie dachy kryje się materiałami w ciemnych kolorach. Najprawdopodobniej wynika to z tradycji, która nawiązuje do czerwonej dachówki wiejskich chat lub prawie czarnych, masywnych dachów dworów. Czy jednak oprócz nawiązania do tradycji, ciemny kolor dachu ma uzasadnienie praktyczne?

Wybieram kolor dachu. Czym się kierować?

Odcienie czerwieni, ciemnego brązu lub czerni to najczęstsze kolory, jakimi pokryte są dachy w naszym otoczeniu. Jednak coraz silniejszym trendem stają się dachy jasne – szczególnie w odcieniach szarości. To bardzo uniwersalny kolor i dobrze współgra z większością elewacji. Poza tym świetnie współgra z otoczeniem.Zanim podejmiesz decyzję, czy jasny dach to dobre rozwiązanie dla twojego domu, zapoznaj się z planem zagospodarowania przestrzennego twojej okolicy. Zdarza się (rzadko, lecz warto wziąć to pod uwagę), że taki dokument określa dopuszczalne kolory pokryć dachowych.

Do jakich elewacji jasny kolor dachu?

Jeśli zastanawiasz się, czy jasny dach będzie pasował do koloru elewacji, jaki zaplanowałeś, zdecyduj się na neutralne kolory. W takiej sytuacji sprawdzą się właśnie odcienie szarości. Wybierając taką paletę, będziesz miał pewność, że kolor elewacji w połączeniu z barwą dachu nie będzie nieprzyjemny dla oka.Kiedy staniesz przed wyzwaniem budowy domu, najpierw będziesz wykonywać pokrycie dachowe, a dopiero na samym końcu dobierzesz kolor elewacji. To komfortowa sytuacja, ponieważ możesz zaszaleć z kolorem dachu, do którego na końcu dopasujesz idealnie kolor elewacji.Pamiętaj jednak, że jeśli wybierzesz dach w intensywnych, nasyconych barwach, znacznie zawęzisz sobie wybór koloru elewacji. Dlatego lepiej postaw na stonowane barwy, takie jak szarości, beże czy popiele. Takie kolory są „bezpieczne”, dobierzesz do nich bez problemu elewację w odpowiednim kolorze.Jeśli zdecydujesz się na jasny, szary dach, z pewnością dobrze skomponują się z nim ściany w jasnych kolorach: białe, kremowe, jasnozielone lub szare. Przy wyborze tej ostatniej barwy, pamiętaj, by była to ta sama temperatura koloru, ale nieco jaśniejszy ton niż ten użyty na dachu. W przeciwnym razie możesz uzyskać efekt „zlewania się” kolorów.Do jasnoszarego dachu szczególnie pasują wszelkie elementy drewniane: podbitka dachowa z jasnego drewna, fragmenty ścian pokryte tym materiałem lub wyeksponowane na zewnątrz jętki dachowe.

Czy kolor dachu wpływa na temperaturę na poddaszu?

Teoretycznie jasny kolor dachu nie wpływa na temperaturę wewnątrz domu. Jeśli izolacja termiczna jest wykonana poprawnie, to barwa pokrycia dachowego nie powinna mieć żadnego wpływu na stopień nagrzewania się poddasza.W praktyce, jeśli dach wykonany jest z blachy lub z gontu bitumicznego, jego ciemny kolor będzie powodował wyższą temperaturę wewnątrz. Jasny kolor odbija promienie słoneczne, ciemny pochłania je, powodując nagrzewanie poddasza. To kolejny argument za wyborem pokrycia w jasnych odcieniach.Uniknięcie upału wewnątrz pomieszczeń może być szczególnie trudne, jeśli masz okna dachowe. Ważne, aby w upalne dni ograniczyć ich otwieranie i wyposażyć je w rolety odbijające światło.

Jak zmienić kolor dachu?

Powyższe porady będą przydatne dla osób, które planują budowę domu i rozważają jaki kolor dachu wybrać. Jednak co wtedy, jeśli twój obecny kolor ci nie odpowiada i chcesz go zmienić? Czy jest to możliwe bez wymiany całego pokrycia?Barwę dachu możesz oczywiście zmienić. Możesz zdecydować się na pomalowanie go farbą przeznaczoną specjalnie do stosowania na pokrycia dachowe. W tym celu użyj produktów przeznaczonych do malowania powierzchni stalowych, jak np. farba na dach „Radach”, które charakteryzują się bardzo wysoką odpornością. To bardzo ważne, ponieważ powierzchnie te będą narażone na działanie ekstremalnych warunków, takich jak:• intensywne działanie promieni UV• zmienne temperatury (od -40 do nawet +60)• działanie kwaśnych deszczów• wysoką wilgotność• zanieczyszczenia powietrzaJeśli planujesz malowanie dachu, możesz wybierać wśród wielu kolorów farb. Oprócz zakupu produktu kolorowego będziesz musiał zaopatrzyć się także w rozcieńczalnik przeznaczony do środków poliwinylowych oraz środek do gruntowania. Nie zapomnij o solidnym wymyciu powierzchni, którą zamierzasz poddać malowaniu. W tym celu użyj specjalistycznych preparatów do mycia dachów. Dobrze sprawdzi się do tego preparat do odtłuszczania powierzchni Emulsol, który nadaje się do mycia i odtłuszczania powierzchni metalowych, albo preparat do czyszczenia dachu firmy Śnieżka. To preparat, który przeznaczony jest do czyszczenia oraz przygotowania do malowania zewnętrznych powierzchni dachowych żeliwnych, ocynkowanych czy wykonanych ze stali.Zmiana koloru dachu to spore przedsięwzięcie, dlatego kiedy staniesz przed wyborem koloru pokrycia dachowego, postaw na praktykę. Wybierz kolor uniwersalny, który zostanie z tobą na lata. Jeśli jednak jesteś zdeterminowany, aby zmienić barwę pokrycia dachowego, na rynku znajdziesz sporo produktów, dzięki którym zrobisz to w sposób skuteczny i estetyczny. Zadbaj tylko o to, żeby były to produkty dobrej jakości.

Ostatnie wpisy:

1. Dobór powłok malarskich

Aby zapewnić właściwą, długotrwałą ochronę konstrukcji przed korozją należy zastosować optymalnie dobrany zestaw malarski o odpowiedniej dla danego przeznaczenia grubości. Optymalna powłoka malarska powinna być doskonale szczelna, przyczepna do podłoża i wypełniona pigmentem.

Dobór zestawu malarskiego powinien wynikać z wiarygodnych i sprawdzonych przesłanek wysnutych na podstawie badań laboratoryjnych i z przeprowadzonej analizy techniczno - ekonomicznej uwzględniającej wiele czynników, z których najważniejszymi będą:

- agresywność korozyjna środowiska eksploatacji powłoki malarskiej
- kształt konstrukcji oraz rodzaj i stan powierzchni do zabezpieczenia przeciwkorozyjnego
- wymagany okres trwałości powłoki malarskiej
- właściwości powłok (odporność chemiczna, termiczna, mechaniczna )
- możliwość i sposób oczyszczenia powierzchni
- właściwości aplikacyjne farb (grubość powłoki, czas schnięcia, warunki nakładania itp.)
- czas do przeprowadzenia prac uwzględniający warunki atmosferyczne (temperatura, wilgotność powietrza) oraz konieczność sezonowania powłoki przed eksploatacją.
- trwałość powłoki malarskiej w odniesieniu do poniesionych kosztów i przewidywanego okresu eksploatacji
- wymagania ochrony środowiska oraz zabezpieczenia przeciwpożarowego
- aspekty ekonomiczne

2. Przygotowanie podłoża do malowania – informacje ogólne

Bardzo istotnym czynnikiem wpływającym na takie parametry jak: jakość, trwałość i skuteczność ochronnego działania powłok lakierowych jest przygotowanie podłoża do malowania. Efekt oczyszczenia podłoża zależy od doboru właściwej metody czyszczenia, która powinna uwzględniać zarówno charakter zanieczyszczeń, jak i wymagania wyrobu lakierowego co do sposobu przygotowania powierzchni do malowania.

Zanieczyszczeniem nazywa się każdą substancję, której pozostawienie na powierzchni do malowania utrudnia proces malowania, pogarsza jakość i trwałość powłoki malarskiej.

Zanieczyszczenia pozostające na powierzchni do malowania w postaci: rdzy, zendry, pyłów, starych i złuszczonych powłok malarskich, zatłuszczeń, zaklejeń, wilgoci itp. w bardzo negatywny sposób wpływają na powłokę malarską.

Rodzaje zanieczyszczeń:

Zendra, Zgorzelina – są to produkty termicznej obróbki stali w procesie jej przetwarzania składające się z tlenków żelaza ściśle przylegających do podłoża. Zostawienie zendry może powodować np: odspajanie płatów zendry i co za tym idzie powłoki malarskiej, wytwarzanie się ogniwa korozyjnego.

Rdza – jest produktem korozji stali – w postaci uwolnionych tlenków żelaza tworzących warstwy o zmiennych grubościach i w różnych postaciach morfologicznych, słabo przyczepnych do podłoża.

Zatłuszczenia – pochodzić mogą z eksploatacji konstrukcji w środowiskach występowania tłuszczów, smarów, olejów itp. Powodują brak przyczepności powłoki malarskiej.

Pyły – zapylenie atmosfery wynika z działalności przemysłu, spowodowane jest warunkami atmosferycznymi i prowadzeniem prac oczyszczenia powierzchni. Pyły sprzyjają utrzymywaniu wilgoci na powierzchni powłoki malarskiej.

Wilgoć – pojawia się na powierzchni podłoża w wyniku: opadów atmosferycznych (mgły); kondensacji na podłożu w określonych warunkach, związanej z występowaniem jej w powietrzu. Efektem wilgoci może być np. korozja podpowłokowa

Zanieczyszczenia jonowe; sole – niewidoczne gołym okiem, sole rozpuszczalne w wodzie takie jak chlorki, siarczany, azotany – działają destrukcyjnie na powłokę malarską i stymulują korozję i sprzyjają utrzymywaniu wilgoci.

Stara powłoka malarska – procesy starzenia się powłok, korozja podpowłokowa, działania mechaniczne powodują z czasem zniszczenie powłoki. Charakter i wielkość tych zniszczeń decydują o przyczepności kolejnej warstwy.

Kryteria doboru sposobu oczyszczania powierzchni

Dobór metody oczyszczania powierzchni przed malowaniem wymaga uwzględnienia wielu czynników takich jak:

• wielkość i kształt powierzchni, przedmiotu
• rodzaj powierzchni
• ilość i rodzaj zanieczyszczeń
• agresywność środowiska korozyjnego

Charakter zanieczyszczeń powierzchni do malowania wymusza etapowość działań:

- wstępne oczyszczanie usuwające zgrubnie luźne zanieczyszczenia oraz zanieczyszczenia jonowe
- właściwe oczyszczanie usuwa starą powłokę malarską, produkty korozji, nadaje powierzchni odpowiedni profil chropowatości

Powierzchnie zatłuszczone, pokryte pyłami przemysłowymi, osadami solnymi itp. powinno się umyć wodą pod wysokim ciśnieniem (aparat typu Karcher) a następnie przystąpić do właściwego oczyszczania. Powierzchnie gdzie możliwe jest występowanie zanieczyszczeń jonowych, powinno się po właściwym oczyszczeniu umyć czystą wodą z dodatkiem odpowiedniego inhibitora korozji.

Metody oczyszczania mechanicznego

Do mechanicznych metod oczyszczania powierzchni można zaliczyć: skrobanie, młotkowanie, szczotkowanie, szlifowanie, oczyszczanie płomieniowe, obróbkę strumieniowo – ścierną. Główne metody mechanicznego oczyszczania powierzchni to:

• metody ręczne oczyszczania powierzchni dające stopień oczyszczenia powierzchni St 3 – są zalecane dla środowisk atmosferycznych o małym stopniu zanieczyszczenia powietrza.
• metody strumieniowo – ścierne są zalecane dla środowisk atmosferycznych o wyższej agresywności, szczególnie zalecane w środowiskach agresywnych korozyjnie, chemicznych.

Oczyszczanie ręczno – mechaniczne – wykonywane poprzez: szczotkowanie, młotkowanie, szlifowanie przy użyciu narzędzi ręcznych, jak i mechanicznych. Należy je ograniczać do tych przypadków gdzie obróbka strumieniowo – ścierna jest niemożliwa. Tymi sposobami można zgrubnie usunąć np. rdzę, zgorzelinę czy starą powlokę. Po takim oczyszczaniu otrzymuje się powierzchnie gładkie dające mniejszą przyczepność powłoki w stosunku do powierzchni chropowatych.

Obróbka strumieniowo – ścierna – polega na działaniu strumienia ścierniwa wyrzucanego w kierunku oczyszczanej powierzchni za pomocą sprężonego powietrza, wody lub siły odśrodkowej. Metoda ta daje najbardziej optymalne przygotowanie powierzchni do malowania. Rodzaje obróbki: otwarty lub zamknięty obieg ścierniwa, na sucho (na mokro) w osłonie wodnej, średniociśnieniowe (0,3 – 0,5 MPa), wysokociśnieniowe (1,0 – 1,2 MPa), hydrodynamiczne (10 – 200 MPa), odśrodkowe- koła wirnikowe. Na efekt oczyszczania strumieniowo – ściernego wpływa wiele czynników, z których najważniejsze to: ciśnienie sprężonego powietrza;. kąt nachylenia strumienia ścierniwa; odległość dyszy od powierzchni; rodzaj i kształt dyszy; rodzaj, wymiar i kształt ścierniwa.

Oczyszczanie fizykochemiczne – przeprowadzane za pomocą: odtłuszczania rozpuszczalnikowego; mycia alkalicznego, kwaśnego, parowo–wodnego. Pod pojęciem mycia rozumie się usuwanie zanieczyszczeń za pomocą wodnego roztworu środka myjącego. Oczyszczanie tymi metodami ma za zadanie usunięcie: zanieczyszczeń mechanicznych (po obróbce mechanicznej), nagromadzonego brudu (kurz, piasek), zanieczyszczeń jonowych, rdzy. Metody mycia i odtłuszczania powierzchni można podzielić:

a) ze względu na sposób:
- ręczne (przecieranie powierzchni pędzlem, szmatami)
- natryskowe (specjalne urządzenia do natrysku ciśnieniowego typu: pompy membranowe do malowania, aparaty typu Karcher)

b) ze względu na zastosowany środek
- rozpuszczalniki organiczne
- alkaliczne, kwaśne
- środki powierzchniowe - czynne

Metoda natryskowa roztworami wodnymi z uwagi na zawartość efektywnych dodatków myjących nie powoduje korozji podpowłokowej. Zaleca się jednak po właściwym myciu lub odtłuszczaniu wodnymi roztworami myjącymi ponowne zmycie powierzchni czystą wodą wodociągową.

3. Przygotowanie powierzchni w zależności od jej rodzaju

Przygotowanie powierzchni blach i profili stalowych

Do najczęściej występujących zanieczyszczeń powierzchni stalowych należą: rdza i zgorzelina walcownicza, oleje i smary, kurz, pył, luźno związane stare powłoki malarskie, wilgoć, topniki i żużel, chemikalia (np. pozostałości detergentów, sole) oraz opiłki żelaza. Należy także szczególną uwagę zwrócić na usunięcie zanieczyszczeń jonowych oraz odtłuszczenie powierzchni metalu gdyż obecność tych zanieczyszczeń obniża przyczepność powłok: malarskich do metalu oraz może spowodować powstanie różnych wad pokrycia malarskiego. Proces usuwania zanieczyszczeń oraz odtłuszczenia powinien być przeprowadzony przed procesem oczyszczenia powierzchni stalowych.

Zanieczyszczenia usuwane są przez mycie powierzchni wodą pod ciśnieniem. Mycie i odtłuszczanie powierzchni przed czyszczeniem można przeprowadzać ręcznie lub mechanicznie stosując parę wodną, wodę z detergentem, rozpuszczalniki organiczne, środki emulsyjne oraz środki alkaliczne i kwaśne. Szczególnie zalecaną, ze względów ekonomicznych i ekologicznych jest metoda natrysku roztworów wodnych z detergentami biodegradowalnymi. Po umyciu i odtłuszczeniu wodnymi roztworami środków myjących zaleca się dokładne zmycie powierzchni czystą wodą wodociągową.

Informacje i opisy dotyczące metod przygotowania powierzchni za pomocą obróbki strumieniowo – ściernej zawarte są w normie ISO 8504 - 2 , natomiast opis metod ręcznego oczyszczania powierzchni, również z wykorzystaniem narzędzi z napędem mechanicznym zawarty jest w normie ISO 8504 3. Natomiast stopień czystości powierzchni stalowych oczyszczanych metodami ręcznymi, ręczno-mechanicznymi i strumieniowo-ściernymi, najczęściej stosowanymi w praktyce przemysłowej, określa się zgodnie z PN-ISO 8501-1 :1996, natomiast chropowatość podłoża po obróbce strumieniowo-ściernej zgodnie z PN-EN ISO 8503.

Norma PN-ISO 8501-1 określa cztery stopnie skorodowania powierzchni stalowych oraz stopnie przygotowania podłoży stalowych przed nakładaniem farb. Stopnie przygotowania są zdefiniowane za pomocą opisu wyglądu powierzchni po oczyszczeniu oraz wzorców fotograficznych charakterystycznych dla poszczególnych przykładów. Każdy ze stopni przygotowania oznaczony jest odpowiednimi literami określającymi zastosowaną metodę czyszczenia:

• Sa - obróbka strumieniowo-ścierna
Sa l - zgrubna obróbka strumieniowo-ścierna - na oglądanej powierzchni nie mogą występować olej, smary, pył, słabo przylegające: zgorzelina walcownicza, rdza, powłoki malarskie i obce zanieczyszczenia (sole rozpuszczalne w wodzie, pozostałości spawalnicze).
Sa 2 - gruntowna obróbka strumieniowo-ścierna - na oglądanej powierzchni nie mogą występować: olej, smary, pył, większe ślady zgorzeliny walcowniczej, rdzy, starej powłoki malarskiej i obce zanieczyszczenia. Wszystkie szczątkowe zanieczyszczenia silnie przylegają. Powierzchnia szara metaliczna..
Sa 2 1/2 - bardziej gruntowna obróbka strumieniowo-ścierna - na oglądanej powierzchni nie mogą występować: olej, smar, pył, zgorzelina walcownicza, rdza, powłoki malarskie czy obce zanieczyszczenia. Powierzchnia ma prawie jednolitą metaliczną barwę tzw. "prawie białego metalu". Mogą zostać jedynie ślady zanieczyszczeń w postaci zaciemnień w kształcie kropek lub pasków.
Sa 3 - obróbka strumieniowo-ścierna do stali wzrokowo czystej - na oglądanej powierzchni nie może być oleju, smaru, pyłu, zgorzeliny walcowniczej, rdzy, powłoki malarskiej czy obcych zanieczyszczeń. Powierzchnia ma jednolitą metaliczną barwę tzw. "białego metalu".

• St - czyszczenie ręczne i z wykorzystaniem narzędzi o napędzie mechanicznym
St 2 - na oglądanej powierzchni nie mogą występować olej, smary, pył, słabo przylegająca zgorzelina walcownicza, rdza, powłoka malarska i obce zanieczyszczenia; powierzchnia wykazuje metaliczny połysk.
St 3 - wymagania takie jak dla St 2 z tą różnicą, że powierzchnię należy czyścić, dopóki nie nabierze zdecydowanie metalicznego połysku (od metalowego podłoża).

Zabezpieczenie blachy ocynkowanej

Blacha ocynkowana to także dość niekorzystne podłoże dla większości powłok malarskich, ze względu na trudności w uzyskaniu dobrej przyczepności pokrycia malarskiego do gładkiego podłoża. Przygotowanie podłoża należy przeprowadzić następująco:

- odtłuścić podłoże zmywając je roztworem EMULSOLU RN – 1, a następnie spłukać czystą wodą i wysuszyć.

- blachę ocynkowaną sezonowaną można także oczyścić przez zmycie powierzchni roztworem amoniaku (1 – 2 %) z dodatkiem detergentów.
- zanieczyszczenia mechaniczne jak również produkty korozji należy usunąć przez szczotkowanie szczotkami nylonowymi, szczotkami z twardego włosia, naturalnego lub sztucznego, szlifowaniem papierem ściernym. Przygotowane do malowania podłoże powinno być suche i pozbawione wszelkich zanieczyszczeń.

Zabezpieczenie blachy aluminiowej

Powierzchnia aluminiowa ze względów przeciwkorozyjnych i kolorystycznych najczęściej jest pokryta powłoką konwersyjną wytworzoną w procesie elektrochemicznym (utlenianie anodowe) lub chemicznym (chromianowanie, fosforanowanie), polepsza to przyczepność powłoki malarskiej. Przed malowaniem powierzchnię należy oczyścić z luźnej rdzy i innych zanieczyszczeń metodą ręczną lub mechaniczną szczotkami stalowymi, bądź strumieniowo – ścierną za pomocą miękkiego ścierniwa naturalnego. A następnie odtłuścić przez zmycie wodą z detergentem niejonowym.

Przygotowanie powierzchni metali nieżelaznych

Metale nieżelazne są na ogół niezbyt dobrym podłożem dla powłok malarskich, głównie z uwagi na trudności uzyskania dobrej przyczepności do nich pokrycia malarskiego. O złej adhezji decyduje tu duża gładkość powierzchni oraz duża reaktywność cynku, glinu oraz ich stopów, która sprzyja wytwarzaniu dość zwartej i kruchej warstwy tlenków bądź węglanów tych metali, wpływających negatywnie na składniki błonotwórcze powłoki malarskiej. Efektem tego jest brak przyczepności powłoki malarskiej, marszczenie – co może doprowadzić do zniszczenia powłoki.

Powszechnie stosowanym sposobem przygotowania powierzchni metali nieżelaznych przed malowaniem jest wytwarzanie powłoki konwersyjnej metodą chemiczną lub elektrochemiczną. Powłoka konwersyjna jest ściśle związana z metalem, nierozpuszczalna w wodzie i środowisku wywołującym ten proces oraz działa jak izolator elektryczny. Zapewnia przez to większą odporność korozyjną metalu oraz lepszą przyczepność powłoki.

Przygotowanie podłoża betonowego

Podłoże betonowe odpowiednio przygotowane pod zestaw malarski powinno być czyste, bez rys występów i szczelin. Wilgotność powierzchniowej warstwy betonu przeznaczonego do malowania wyrobami epoksydowymi nie powinna przekraczać 3% lub 4% (w zależności od farby). Nierówności powierzchni nie powinny być większe niż 1/3 grubości malarskiego zestawu powłokowego. Wypukłe krawędzie płaszczyzn, naroża i załamania powierzchni należy zaokrąglić. Czynności te powinny być wykonane możliwie wcześnie, zanim beton uzyska pełną wytrzymałość. Należy go odpylić oraz w razie potrzeby odtłuścić. Tłuste plamy należy usuwać przez przecieranie zanieczyszczeń powierzchni tkaniną bawełnianą zmoczoną w odpowiednim rozpuszczalniku. Powierzchnie należy oczyścić za pomocą ręcznych lub mechanicznych stalowych szczotek drucianych lub przez delikatne przepiaskowanie. Obecnie nową metodą czyszczenia betonu jest czyszczenie wodą pod wysokim ciśnieniem.

Świeżo wykonane podłoża betonowe i tynki powinny być malowane po określonym czasie utwardzania i karbonizacji. Okres ten podany jest w instrukcjach stosowania poszczególnych farb. Powierzchnia tynków przygotowana do malowania. odpowiadająca wymaganiom normy PN- 70/B-101100, powinna być czysta, gładka, równa, bez rys, spękań, wykwitów, zacieków, tłuszczów, pyłów i innych zanieczyszczeń. Tynki powinny wykazywać wystarczającą wytrzymałość mechaniczną oraz nie powinny ścierać się przy potarciu ręką.

Ważną rzeczą w przygotowaniu tynków przed malowaniem jest: usunięcie starych powłok klejowych i wapiennych oraz mycie i nawilżenie powierzchni. Stare tynki, w celu usunięcia z nich zanieczyszczeń, zmywa się wodnymi roztworami mydła za pomocą szczotek o twardym włosiu.

Ostatnie wpisy:

Kontroli stanu przygotowania powierzchni podlegają następujące właściwości:

• wygląd powierzchni,
• stopień czystości podłoża,
• profil powierzchni (chropowatość)
• obecność zatłuszczeń,
• obecność zapylenia,
• obecność zanieczyszczeń jonowych.

Kontrolę stopnia czystości można przeprowadzać w porównaniu do barwnych wzorców fotograficznych załączonych do norm:

- PN-ISO 8501-1: „Przygotowanie podłoży stalowych przed nakładaniem farb i podobnych produktów. Wzrokowa ocena czystości powierzchni. Stopnie skorodowania i stopnie przygotowania niezabezpieczonych podłoży stalowych oraz podłoży stalowych po całkowitym usunięciu wcześniej nałożonych powłok.”
- PN-ISO 8501-2: „Przygotowanie podłoży stalowych przed nakładaniem farb i podobnych produktów. Wzrokowa ocena czystości powierzchni. Stopnie przygotowania wcześniej pokrytych powłokami podłoży stalowych po miejscowym usunięciu tych powłok.”

Podczas kontroli powierzchni przed malowaniem należy zwrócić szczególną uwagę na dokładne oczyszczenie szwów spawalniczych, złączy, nitów, miejsc trudnodostępnych, gdyż często mogą tam pozostać zanieczyszczenia. Dopuszczalne wady powierzchni przygotowanej do malowania, które zależą od agresywności korozyjnej środowiska zawarte są w normie PN-ISO 8501-3. Oczyszczona powierzchnia nie powinna wykazywać jednak większych uszkodzeń. Typowa chropowatość podłoża, określona parametrem Rz, powinna wynosić 35-70 μm. Ocenę przeprowadza się przy pomocy:

a) przyrządu do pomiaru chropowatości (np. aparatem firmy Elcometer)
b) porównania badanej powierzchni z wzorcami (płytki metalowe podzielone na segmenty różniące się średnią wysokością chropowatości – norma PN-ISO 8503-2), lub dotykowo przesuwając po wzorcowej i badanej powierzchni paznokieć lub drewienko. Z uwagi na kształt ścierniwa dostępne są dwa wzorce:
- S - dla ścierniw kulistych - kulki szklane, śrut staliwny i żeliwny kulisty,
- G - dla ścierniw ostrokrawędziowych - żużel pomiedziowy, piasek, korund, śrut żeliwny łamany.

Szczegółowe informacje o metodach oceny chropowatości podłoży stalowych po obróbce strumieniowo - ściernej podane są w normie PN - EN ISO 8503.

W przypadku stosowania chemicznych metod usuwania zatłuszczeń należy sprawdzić pH powierzchni. Powinno ono wynosić 6 - 7.

Skuteczność odtłuszczenia sprawdza się jedną z poniższych metod:
a) na odtłuszczoną powierzchnię nakłada się 2 - 3 krople benzyny ekstrakcyjnej. Po około 10 sekundach przykłada się krążek bibuły filtracyjnej. Jednocześnie na drugi krążek bibuły, służący jako wzorzec, również nanosi się benzynę ekstrakcyjną; po odparowaniu rozpuszczalnika z obu krążków, porównuje się je - obecność plam tłuszczowych na bibule przyciśniętej do odtłuszczonej powierzchni świadczy o jej niewłaściwym odtłuszczeniu,
b) odtłuszczoną powierzchnię polewa się wodą destylowaną (spryskiwaczem). Po 10 s oceniany jest szacunkowy procent zwilżonej powierzchni. Norma rozróżnia 3 stopnie zwilżenia, które są zarazem miernikiem stopnia odtłuszczenia:
c) stopień 1 – woda zwilża powyżej 50% powierzchni
d) stopień 2 – woda zwilża 40-50% powierzchni
e) stopień 3 – woda zwilża 15-20% powierzchni

Metoda ta zalecana jest do powierzchni pokrytych farbami do czasowej ochrony
- na odtłuszczoną powierzchnię nanosi się kroplę 40-70% wodnego roztworu alkoholu etylowego z dodatkiem barwnika (np. pioktaniny). Jeśli powierzchnia jest zatłuszczona już w ilości ok. 100 mg/m2, to kropla ta nie rozlewa się po niej. Na powierzchniach pionowych droga spływania kropli jest krótka i pozostaje owalny ślad, jeśli powierzchnia jest czysta.

Kurz i pył jest bardzo niepożądanym zanieczyszczeniem, które musi być usunięte z każdego podłoża przygotowanego do malowania. Obecność pyłu można stwierdzić przez przetarcie powierzchni czystą białą szmatką. Ocenę skuteczności odpylenia można przeprowadzić zgodnie z normą ISO 8502-3, przy pomocy paska taśmy samoprzylepnej o długości około 15 cm. Pasek nakleja się na badaną powierzchnię, trzykrotnie przesuwa się po nim kciukiem, a następnie nakłada się na kontrastowe podłoże i porównuje z rysunkiem wzorcowym.

Przy usuwaniu zapylenia przez wydmuchiwanie powietrzem należy zwrócić uwagę, aby powietrze było pozbawione oleju. Dotyczy to również powietrza używanego do napędu narzędzi do czyszczenia.

Ocenę skuteczności usunięcia zanieczyszczeń jonowych z powierzchni można przeprowadzić zgodnie z wytycznymi normy ISO 8502 - 1 lub ISO 8502 - 2 albo sprawdzić stosując opracowane przez Instytut Mechaniki Precyzyjnej w Warszawie testy do oceny ilości chlorków i siarczanów znajdujących się na powierzchniach przygotowanych do malowania. W przypadku przypuszczalnej obecności zanieczyszczeń jonowych na powierzchni (powierzchnie pokryte solami, atmosfera zanieczyszczona aerozolem solnym) zaleca się zastosować metody mające na celu usunięcie zanieczyszczeń z powierzchni (mycie parowo-wodne, mycie wodą pod ciśnieniem, oczyszczanie strumieniowo-ścierne na mokro).

Ostatnie wpisy:

• Karta techniczna – zapis tworzony przez producenta, dotyczący konkretnego wyrobu, jego przeznaczenia, charakterystyki i stosowania.
• Symbol wyrobu – każdy wyrób posiada dany symbol, który określa typ rodzaj i jego kolor, na tej podstawie wyrób jest identyfikowany.
• Gęstość – masa 1 cm³ wyrobu oznaczana piknometrycznie w temp. 20°C; dla wyrobów dwuskładnikowych jest to wartość średnia, po zmieszaniu składników.
• Punkt zapłonu (ang. flash point) – jest to najniższa temp. materiału malarskiego, w której wytworzy on pary substancji palnych wystarczających do zapłonu w określonych warunkach zapłonu.
• Zużycie teoretyczne (ang. theoretical spreading rate) – wartość (i/m²; kg/m²; m²/l; m²/kg) podawana w danych technicznych farby; arytmetyczny wynik zależności zawartości substancji nielotnej i specyfikowanej grubości powłoki malarskiej.
• Zużycie praktyczne - zależy od wielu czynników, między innymi od zużycia teoretycznego, chropowatości podłoża, metody i warunków nakładania, wielkości i rodzaju malowanej powierzchni, a także roli powłoki w zestawie; określa się iloczynem współ- zużycia praktycznego i zużycia teoretycznego farby.
• Czas przydatności wyrobu do stosowania (ang. pot life) – max. czas, w którym wyrób lakierowy po zmieszaniu z utwardzaczem zachowuje swoje właściwości i nadaje się do nanoszenia na podłoże.
• Czas schnięcia (ang. drying time) czas przejścia ciekłej powłoki malarskiej w stałą powłokę o określonych własnościach fizycznych i mechanicznych w danej temp.
• Porowatość (ang. porosity) – zależy w głównej mierze od użytego pigmentu, charakteryzuje ją obecność w powłoce otworków i kanalików sięgających do podłoża.
• Przepuszczalność (ang. permeability) – charakteryzuje zdolność przepuszczania gazów lub par przez powłokę, zależy od własności fizykochemicznych, grubości powłoki.
• Przyczepność (ang. adhesion) – zdolność powłoki do wiązania się z podłożem lub poprzednią warstwą.
• Trwałość powłoki (ang. durability) – przypuszczalny czas „życia” powłoki malarskiej do pierwszej głównej renowacji.
• Wydajność - powierzchnia (w m2), która może być pokryta daną ilością wyrobu lakierowego tworzącego powłokę o wymaganej grubości; zależy od warunków stosowania, złożoności geometrycznej konstrukcji, warunków atmosferycznych itp.
• Powłoka termoodporna – odporna na długookresowy wpływ temp. powyżej 150°C.
• Emalia (ang. top coat) – wyrób malarski pigmentowany o wysokich walorach dekoracyjnych, zwłaszcza barwie i połysku. Jako warstwy nawierzchniowe – emalie – muszą być odporne na wpływ zewnętrznych czynników korozyjnych np. promieniowanie słoneczne.
• Farba (ang. primer) – materiał malarski pigmentowany, tworzący powłokę kryjącą – która ma przede wszystkim spełniać funkcje ochronne. Farby tego typu (gruntujące, przeciwrdzewne) nanoszone są bezpośrednio na podłoże i zawierają składniki powstrzymujące procesy korozyjne. Powinny charakteryzować się głównie dobrą przyczepnością do podłoża.
• Farba do czasowej ochrony – chroni czasowo przed działaniem czynników atmosferycznych i korozyjnych (najczęściej przez okres 6 m-cy na czas montażu, transportu, składowania).
• Farba, emalia tiksotropowa – zawiera dodatki powodujące efekt zmniejszania się lepkości pozornej (upłynnienie) w czasie działania naprężeń ścinających (mieszanie, rozcieranie pędzlem).
• Farba na gorzej przygotowane podłoże (ang. surface tolerant) – przeznaczona do gruntowania, tolerująca gorzej przygotowane powierzchnie. Posiada właściwości: stabilizacji, przetwarzania i penetracji rdzy.
• Farby chemoutwardzalne (ang. chemical curing paints) – produkt malarski składający się z dwu lub trzech składników (żywica + utwardzacz) mieszanych bezpośrednio przed aplikacją.
• Farba grubopowłokowa (ang. high build) – materiał malarski dający grubszą powłokę suchą niż powszechnie stosowane materiały.
• Lakier (ang. varnish) – wyrób malarski niepigmentowany dający w efekcie powłokę przeświecalną.
• Pigmenty (ang. pigments) – są to substancje nierozpuszczalne w spoiwie farby a ulegające w nim zdyspergowaniu. Charakterystyczne dla nich są następujące własności: barwa, zdolność krycia, niekiedy zdolności ochronne i przeciwrdzewne.
• Rozcieńczalnik (ang. thinner) – lotna ciecz nie rozpuszczająca substancji błonotwórczej. Po dodaniu do materiału malarskiego nie powoduje niekorzystnych objawów. Dodatek rozcieńczalnika wymagany może być w przypadku nadmiernego zgęstnienia wyrobu wskutek zbyt długiego lub nieodpowiedniego przechowywania. Należy jednak pamiętać, że dodatek nawet małej ilości rozcieńczalnika może spowodować duże zmiany w grubości powłoki (szczególnie dla wyrobów tiksotropowych).
• Rozpuszczalnik (ang. solvent) – ciecz rozpuszczająca substancje błonotwórczą (spoiwo). Przy doborze rozpuszczalnika zwrócić trzeba uwagę m. in. na: zdolność rozpuszczania, lotność, temp. zapłonu, toksyczność, zapach itp.
• Substancja nielotna; części stałe (ang. solids) – łączna zawartość substancji błonotwórczych, pigmentów, wypełniaczy i innych składników materiału malarskiego pozostająca na powierzchni malowanej w procesie schnięcia powłoki.

Temperatura i wilgotność są bardzo istotnymi czynnikami wpływającymi na jakość powłok malarskich.

Optymalna temperatura powietrza podczas prowadzenia prac malarskich wynosi od +5°C do +25°C, dla temperatury podłoża do 40°C. Temperatura podłoża stalowego podczas malowania, dla uniknięcia kondensacji wilgoci na powierzchni powinna być o co najmniej 3°C wyższa od temperatury punktu rosy otaczającego powietrza (TPR).

Podłoże o dużej chropowatości lub zapylone posiada naturalne punkty kondensacji wilgoci (tzw. piki oraz pyły). Z tego powodu temperatura podłoża powinna być nawet do 7°C wyższa od TPR, aby uniknąć kondensacji wilgoci.

Najlepsze wyniki prac malarskich uzyskuje się podczas malowania przy wilgotności względnej powietrza do 85%. Wzrost wilgotności względnej powietrza powyżej 85% przyczynia się do tworzenia na powierzchni warstewki zaabsorbowanej wody oraz do zmniejszenia szybkości wysychania powłoki.

Punkt rosy jest to temperatura, w której powietrze o określonej zawartości pary wodnej osiąga stan nasycenia przy niezmiennej wartości ciśnienia atmosferycznego. W temperaturze punktu rosy (TPR) (ang. dew point) w powietrzu lub na obiektach, z którymi to powietrze się styka, dochodzi do kondensacji pary wodnej. Jeśli wilgotność powietrza jest mniejsza od 100%, to TPR jest zawsze niższa od temperatury powietrza, przy czym im niższa wilgotność, tym większa różnica.

W praktyce wyróżnia się następujące przypadki:

- temperatura podłoża jest wyższa o więcej niż 3°C od TPR – nie zachodzi wtedy kondensacja pary wodnej na podłożu.
- temperatura podłoża jest równa lub wyższa do 3°C od TPR – może zachodzić kondensacja pary wodnej , zwłaszcza w miejscach o słabej wentylacji. Zmniejszenie ryzyka wystąpienia kondensacji pary wodnej daje zastosowanie wymuszonego ruchu powietrza.
- temperatura podłoża jest niższa od TPR – zachodzi kondensacja pary wodnej na podłożu. W takim przypadku należy stosować farby tolerujące wilgoć na powierzchni.

Ostatnie wpisy:

Płaski dach spotyka się w nowej architekturze, ale był popularnym rozwiązaniem także w PRL-owskich domach typu kostka. Remont dachu płaskiego jest niezbędny, gdy pojawiają się przecieki i powłoka wymaga odnowienia. Jak przeprowadzić renowację dachu płaskiego?

Dach płaski, wbrew nazwie, nigdy nie jest całkiem płaski. Inaczej nie odpływałaby z niego woda deszczowa. Pod terminem dachu płaskiego należy więc rozumieć konstrukcję o nachyleniu od 2 do 15 stopni. Dzięki temu woda nie zalega na powierzchni, choć wizualnie może się wydawać, że dach jest zupełnie poziomy. 

Remont dachu płaskiego jest konieczny, gdy pojawiają się uszkodzenia – przecieki, pęknięcia membrany lub widoczne oznaki zużycia materiału. Regularne przeglądy co kilka lat pomogą zidentyfikować problemy, zanim doprowadzą do poważnych uszkodzeń. 

W artykule znajdziesz informację, kiedy trzeba się zająć remontem płaskiego dachu i jak powinien on wyglądać w zależności od materiałów, z jakich dach jest wykonany. 

Remont dachu płaskiego – diagnozowanie problemów

Sposób wykonania renowacji płaskiego dachu zależy przede wszystkim od materiału, jakim dach jest pokryty. 

W nowoczesnych budynkach najczęściej stosuje się pokrycia z membran syntetycznych, takich jak PVC, TPO czy EPDM. Charakteryzują się one wysoką odpornością na warunki atmosferyczne oraz elastycznością. Te materiały są łatwe w montażu i oferują dobre właściwości izolacyjne.

W starszych budynkach, zwłaszcza z okresu PRL, dachy pokrywano materiałami, które były akurat dostępne. Używano wtedy np. warstwy żużlowej, supremy, a także gliny zmieszanej z trocinami. Takie pokrycia, mimo iż były popularne w tamtych czasach, nie są trwałe, co prowadziło i nadal prowadzi do częstych przecieków. Często również rezygnowano z odpowiedniej izolacji termicznej, a paroizolacja była układana sporadycznie, co sprzyjało wilgoci i uszkodzeniom.

Dachy płaskie w tamtych latach często budowano w sposób niewłaściwy, a także bez dbałości o wentylację. Wilgoć przenikała do stropodachów przez pomieszczenia ogrzewane, a to z kolei prowadziło do ich degradacji. Współczesne technologie i materiały pozwalają na skuteczne zabezpieczenie dachów, a ich regularna konserwacja może znacznie wydłużyć ich żywotność. 

Przed przystąpieniem do remontu warto zlecić fachową ocenę stanu stropodachu, aby określić, jakie materiały będą najlepsze do naprawy. Pozwoli to uniknąć kosztownych rozbiórek. Zapewni także lepszą trwałość nowego pokrycia.

Czy płaskie dachy wykonane są z blachy? Zdarza się, choć to najrzadsze ze spotykanych rozwiązań. Wynika to z tego, że konstrukcja dachu musi spełniać minimalny kąt nachylenia, aby można było wykorzystać blachę na jego pokrycie. Co więcej, często wymagane jest pełne deskowanie, co dodatkowo komplikuje wykonanie dachu. 

Narzędzia i materiały potrzebne do remontu

Dobór materiałów i narzędzi do renowacji dachu płaskiego zależy od materiału, z którego wykonane jest pokrycie. Jeśli jednak mówimy o renowacji płaskiego dachu z blachy, niezbędne będą:

• Szczotka druciana — do usuwania rdzy i starych powłok.
• Skrobak lub szpachelka — do usuwania starych, spękanych powłok.
• Papier ścierny – do matowienia dobrze przylegających powłok (o różnych gradacjach),
• Odkurzacz do usunięcia pyłu i zanieczyszczeń po szlifowaniu,
• Narzędzia do malowania – wałki, pędzle lub narzędzia do malowania natryskowego, w zależności od wybranej metody malowania, 
• Materiały ochronne – kombinezon, okulary, maseczka, rękawice, 
• RAFIL Preparat Do Odłuszczania, 
• RAFIL Podkład Antykorozyjny,
• RAFIL RADACH Farba Na Dach. 

Krok po kroku – remont dachu płaskiego

W przypadku dachów, które mają kilkadziesiąt lat, zwykle pokrywało się je tradycyjnymi papami bitumicznymi, które nie zawierały nowoczesnych dodatków. W efekcie takie pokrycia ulegają wielu uszkodzeniom – roztapiają się pod wpływem słońca, twardnieją na mrozie, pękają i rozszczelniają. Aby uniknąć przecieków, stosowano smołowanie lub lepik asfaltowy, jednak te rozwiązania nie zawsze przynoszą trwałe efekty.

Pierwszym krokiem przy remoncie dachu płaskiego jest ocena jego stanu. Niekiedy można przeprowadzić remont, nie zrywając starego pokrycia. Jeżeli na dachu występują jedynie nieliczne bąble i wydęcia, a warstwa termoizolacyjna nie jest zamoczona, to papa może pozostać na dachu. W takim przypadku trzeba wysuszyć zniszczone miejsca i załatać je łatami z papy podkładowej termozgrzewalnej. Następnie można nałożyć jedną lub dwie warstwy nowego pokrycia.

Gdy izolacja jest uszkodzona na całej powierzchni, konieczne będzie usunięcie starego pokrycia aż do betonowej podstawy. Po oczyszczeniu i wysuszeniu powierzchni można przystąpić do układania nowego pokrycia. Do wyboru mamy nowoczesne modyfikowane papy, membrany czy powłoki bezszwowe.

Dobrym rozwiązaniem są nowoczesne papy termozgrzewalne. Charakteryzują się one wysoką odpornością na rozciąganie, co sprawia, że doskonale sprawdzają się na dużych powierzchniach. 

Alternatywą dla tradycyjnych pap są powłoki bitumiczne, które można stosować na zimno. To gęste masy, które nakłada się pędzlem, szpachlą lub przez natrysk. Lepiki bitumiczne sprawdzają się również do przyklejania papy i tworzenia bezspoinowych pokryć dachowych.

Kolejną nowoczesną opcją przy remoncie dachu płaskiego są płynne membrany na bazie żywic poliuretanowych. Aplikuje się je wałkiem lub natryskowo. Zapewniają one jednorodną, bezszwową powłokę, odporną na różne czynniki atmosferyczne i mechaniczne. Dodatkowo niektóre produkty mają wysokie parametry odbijania promieni słonecznych, co wpływa na komfort cieplny w pomieszczeniach.

Na dach płaski można też zastosować płyty warstwowe. Składają się one z dwóch warstw blachy i rdzenia konstrukcyjno-izolacyjnego, na przykład z pianki PIR. Płyty te charakteryzują się dużą odpornością na wilgoć oraz stabilnością wymiarową, co czyni je dobrym rozwiązaniem dla dachów płaskich.

Remont dachu płaskiego z pokryciem z blachy często zakłada także ponowne malowanie jego powierzchni. Odpowiednim produktem do renowacji jest specjalistyczna farba na dach np. RAFIL Radach Farba Na Dach. Ta gruntoemalia przeznaczona jest do ochronno-dekoracyjnego malowania zewnętrznych powierzchni stalowych, ocynkowanych i aluminiowych. 

Farba RAFIL Radach Farba Na Dach nadaje się zarówno do wykonywania nowych wymalowań, jak i renowacji starych powłok malarskich. Wyróżnia się doskonałą przyczepnością do podłoża. Tworzy szybkoschnące, wysoce elastyczne powłoki o podwyższonej odporności na działanie światła słonecznego, wody i innych czynników atmosferycznych. W zestawieniu z produktem RAFIL Podkład antykorozyjny daje mocne zabezpieczenie przed korozją.

Jak odnowić dach przy pomocy farby RAFIL Radach Farba Na Dach?

1. Stare, spękane i słabo przylegające powłoki dokładnie usuń za pomocą szczotki, szpachelki lub skrobaka.
2. Miejsca zardzewiałe przeszlifuj, aby usunąć rdzawe fragmenty i wygładzić powierzchnię. Po szlifowaniu dokładnie odpyl całą powierzchnię.
3. Całą powierzchnię zagruntuj farbą RAFIL Podkład Antykorozyjny.
4. Dobrze przyczepne powłoki trzeba zmatowić papierem ściernym i również odpylić, a następnie pokryć podkładem.
5. Do aplikacji pędzlem lub wałkiem farbę rozcieńcz do 5% rozcieńczalnikiem Radach, a do natrysków do 10%.
6. Nakładaj farbę pędzlem, wałkiem lub natryskiem. Pierwsza warstwa powinna mieć grubość do 40 mikronów na sucho. Łączna grubość wszystkich warstw nie powinna przekraczać 110 mikronów na sucho.
7. Zaleca się nakładać od 2 do 3 warstw farby, przy czym każda kolejna warstwa powinna być nałożona po minimum 6 godzinach od nałożenia poprzedniej.
8. Podczas nakładania kolejnych warstw unikaj osadzania się jakichkolwiek zanieczyszczeń na malowanej powierzchni. W przypadku dłuższej przerwy w malowaniu (ponad 48 godzin) lub w bardzo zapylonym otoczeniu, przed nałożeniem kolejnej warstwy rekomendujemy dokładne spłukanie powierzchni wodą i jej dokładne osuszenie.

Porady dotyczące bezpieczeństwa i utrzymania

Aby zapewnić długowieczność dachu płaskiego i zminimalizować potrzebę napraw, przeprowadzaj przeglądy co najmniej raz w roku oraz po każdej silnej burzy lub intensywnych opadach. Sprawdzaj stan pokrycia, izolacji i wszelkich złączy. Zwróć uwagę na pęknięcia, bąble, przecieki, a także stan systemów odprowadzania wody. 

Regularnie oczyszczaj dach z liści, gałęzi, śniegu, błota i innych zanieczyszczeń, które mogą gromadzić się na powierzchni. Pamiętaj też o regularnej konserwacji wszystkich metalowych powierzchni z pomocą produktów RAFIL.

‍

‍Zardzewiały rower to problem wielu miłośników dwóch kółek. Kłopoty pojawiają się zwłaszcza po zimowej przerwie. Jeśli ten problem dotyczy również Ciebie, sprawdź domowe sposoby, jak usunąć rdzę z roweru i poznaj polecane farby antykorozyjne, które pomogą zabezpieczyć metalowe części roweru na dłużej!

Nawet jeśli trzymasz rower w domowym zaciszu, może się zdarzyć, że na metalowych elementach pojawi się rdza. Wystarczy kilka przejażdżek po deszczu, wilgoć czy mało staranne oczyszczenie metalowych części.

Jak pozbyć się rdzy z roweru? Jak zadbać o jednoślad, by był mniej podatny na korozję? Czy receptą na zardzewiały rower może być farba do metalu? Sprawdź wskazówki w naszym artykule. 

Rozpoznawanie i przyczyny powstawania rdzy

Rdza na rowerze zdarza się często. Powstaje na skutek korodowania – procesu utleniania żelaza i jego stopów, który objawia się rdzawym nalotem. Najczęstszą przyczyną korozji metalu (w tym metalowych części w rowerze) jest wilgoć. Nawet krótka jazda w deszczu naraża rower na kontakt z wodą, co prowadzi do utleniania metalowej powierzchni i powstawania ognisk rdzy – z czasem niedużych, a stopniowo coraz większych. Im dłużej rower jest używany, tym większe ryzyko wystąpienia rdzy. 

Przyczyną występowania rdzy na rowerze jest też niewłaściwe przechowywanie sprzętu. Najlepiej byłoby trzymać rower w suchym miejscu. W praktyce jednak często pozostawia się go na balkonie, w wilgotnym garażu, na klatce schodowej. Dziecięce rowery nierzadko „zalegają” przy domu czy nawet zostają porzucone w trawie przez kilka dni lub tygodni. To idealne środowisko do powstawania rdzy. 

Które rowery są najbardziej podatne na rdzewienie? Nawet sprzęty z ramami aluminiowymi, które są bardziej odporne na korozję, mogą w końcu ulec rdzy. W tym przypadku proces jest jednak wolniejszy. 

Wilgoć działa na wszystkie metalowe części, szczególnie w okresach długiej nieaktywności, np. zimą. Gdy rower przez kilka miesięcy stoi nieużywany, na wiosnę często zauważa się korozję na łańcuchu, tarczach hamulcowych, na kierownicy czy innych elementach. 

Łatwo korozję łapią też łożyska kół, śruby, tarcze hamulcowe, linki przerzutek oraz zębatki. To właśnie te elementy mają najczęstszy kontakt z wodą i zanieczyszczeniami z drogi, co zwiększa ryzyko powstawania rdzy. Metalowe elementy, które znajdują się blisko podłoża, zbierają wilgoć, brud i błoto. Brud zaś przyspiesza proces korozji. W takiej sytuacji wystarczy jeden sezon, aby zobaczyć na metalowych częściach rdzawy nalot. 

Jakie skutki ma korozja w przypadku roweru? Po pierwsze, pogarsza wygląd jednośladu. Co gorsza jednak, mocno wpływa na komfort jazdy i sprawność techniczną jednośladu. Na szczęście rower można przywrócić do stanu sprzed korozji dzięki odpowiednim technikom czyszczenia i konserwacji metalu. W dalszej części artykułu dowiesz się jak usunąć rdzę z roweru. 

Jak usunąć rdze z roweru – domowe sposoby

Jak usunąć rdzę z roweru? To klucz, by przedłużyć żywotność sprzętu i zachować jego ładny wygląd. Metod, jak odrdzewić rower jest sporo – do dyspozycji masz sposoby domowe i wiele profesjonalnych środków, od odrdzewiaczy po specjalistyczne farby do metalu.

Domowe metody cieszą się dużą popularnością ze względu na niski koszt i wysoką skuteczność (choć w trudnych przypadkach mogą być niewystarczające). Czym usunąć rdzę z roweru bez profesjonalnych środków?

1. Jak odrdzewić rower? Wykorzystaj Kwasek cytrynowy

Kwasek cytrynowy, którego zwykle używa się w kuchni, doskonale sprawdza się także jako środek do usuwania rdzy. Wystarczy rozpuścić 2-3 łyżeczki kwasku w gorącej wodzie, a następnie włożyć do roztworu zardzewiałe elementy roweru – np. łańcuch czy śruby.

Jeżeli nie da się zdemontować niektórych części, przetrzyj je gąbką nasączoną roztworem. Alternatywą jest sok z cytryny zmieszany z solą – taka mikstura daje podobny efekt. Dzięki właściwościom kwasku rdza rozpuszcza się, a metal odzyskuje swój dawny wygląd.

2. Czym usunąć rdzę z roweru? Sposób z octem

Ocet to kolejny domowy środek, który skutecznie usuwa rdzę. W przypadku demontowalnych elementów, takich jak łańcuch, można je zanurzyć w occie na kilka godzin. Taka kąpiel sprawi, że rdza zacznie odpadać.

Większe elementy, które trudno zdemontować, możesz przetrzeć szmatką nasączoną octem. Ten sposób jest skuteczny i bezpieczny dla rowerowych części.

3. Co na rdzę na rowerze? Soda oczyszczona

Soda oczyszczona to skuteczny środek na rdzę. Aby przygotować pastę czyszczącą, zmieszaj sodę z wodą, tworząc gęstą masę. Następnie nałóż ją na zardzewiałe elementy roweru i pozostaw na około dwie godziny.

Po tym czasie usuń rdzę za pomocą szczotki o miękkim włosiu. Efekty powinny być zauważalne już po pierwszym użyciu, a cała procedura jest bezpieczna dla metalowych elementów roweru.

Profesjonalne środki do usuwania rdzy

Oprócz domowych metod w sklepach znajdziesz także specjalistyczne preparaty przeznaczone do usuwania rdzy. Ich zaletą jest wysoka skuteczność, ale także bezpieczeństwo stosowania.

Będą to np. środki chemiczne do usuwania korozji z różnych części roweru. Takie preparaty możesz stosować na elementach metalowych jak łańcuch, kierownica czy rama. Produkty te skutecznie rozpuszczają rdzę, a jednocześnie nie niszczą powierzchni metalu. Zwróć jedynie uwagę, aby stosować je zgodnie z zaleceniami producenta.

Zabezpieczanie roweru przed przyszłą korozją

Oprócz środków do usuwania rdzy polecamy również preparaty konserwacyjne, które zapobiegają ponownemu pojawieniu się korozji. Regularne smarowanie łańcucha czy pokrycie metalowych elementów odpowiednim środkiem ochronnym pozwala na utrzymanie roweru w dobrej kondycji przez długi czas.

Skutecznym sposobem, by uchronić rower przed korozją, a przynajmniej, by zdecydowanie spowolnić jej postęp, są farby antykorozyjne. Do wyboru masz kilka różnych rodzajów farb.

Jeśli zależy Ci na intensywnym kolorze, podpowiadamy, by metalowe części roweru (np. ramę czy kierownicę) pomalować farbą chlorokauczukową np. RAFIL Chlorokauczuk. Ten specjalistyczny rodzaj farby zawiera w swoim składzie żywice chlorokauczukowe. Jest to farba o bardzo wysokiej odporności na czynniki atmosferyczne, wilgoć, środki chemiczne oraz uszkodzenia mechaniczne. Ze względu na swoje właściwości często stosuje się ją do malowania powierzchni narażonych na wilgoć i korozję, w tym rowerów.

RAFIL Chlorokauczuk tworzy trwałą i elastyczną powłokę, odporną na zarysowania, uderzenia i uszkodzenia mechaniczne. Charakteryzuje się zwiększoną odpornością na działanie trudnych warunków atmosferycznych. W zestawieniu z produktem RAFIL Podkład Chlorokauczukowy zapewnia długotrwałą ochronę antykorozyjną malowanych powierzchni metalowych. Farba ta dostępna jest w 20 żywych kolorach, w tym np. w kolorze czerwonym, zielonym czy niebieskim.

Druga propozycja farby antykorozyjnej to RAFIL Prosto Na Rdzę. To specjalistyczna gruntoemalia 3w1 stosowana bezpośrednio na powierzchnie stalowe i żeliwne eksploatowane na zewnątrz. Ta łatwa w aplikacji, szybkoschnąca farba charakteryzuje się doskonałą przyczepnością i dobrym kryciem. Dzięki trwałej i elastycznej powłoce doskonale chroni powierzchnie metalowe przed szkodliwymi warunkami atmosferycznymi i przed korozją. Dostępna jest w wielu kolorach i kilku rodzajach wykończenia – połysk, mat, półmat, młotkowy. Można ją także kupić w sprayu.

Sposobów, jak usunąć rdzę z kierownicy roweru, ramy i innych metalowych części, jest sporo. Pamiętaj, że kluczowe jest zabezpieczenie metalu przed rdzewieniem. Odpowiednie do tego będą środki RAFIL.

‍

Beton jest wyjątkowo trwały i odporny na uszkodzenia mechaniczne, wilgoć czy działanie skrajnych temperatur. Jednak nawet tak wytrzymały materiał będzie służył dłużej, jeśli otrzyma dodatkową ochronę. Czym zabezpieczyć beton przed wodą? Podpowiadamy!‍

Żaden beton nie jest w 100% odporny na warunki atmosferyczne. Jeśli będzie stale narażony na warunki atmosferyczne, może popękać. Wilgoć wniknie wtedy do środka, a jeśli woda zamarznie, uszkodzenia betonu staną się coraz bardziej widoczne. 

Aby temu zapobiec, stosuje się zabezpieczenie betonu przed wodą w postaci specjalnych farb i lakierów do betonu. Tworzą one na jego powierzchni hydrofobową warstewkę, która nie pozwala wnikać wilgoci do środka, co zapobiega spękaniom i uszkodzeniu betonu.

W artykule znajdziesz wskazówki, jak zabezpieczyć beton przed wodą krok po kroku. Pokażemy również, czym go oraz jak dobrać właściwy produkt. 

Aplikacja środków zabezpieczających 

Sprawdzonym sposobem, jak zabezpieczyć beton przed wodą, jest aplikacja odpowiednich środków. Będą to różnego typu farby oraz lakiery do betonu. 

W jaki sposób zabezpieczyć beton przed wilgocią? Jeśli wybierasz farbę, np. RAFIL Chlorokauczuk, do aplikacji możesz użyć miękkiego wałka flokowego lub innego przeznaczonego do aplikacji farb olejnych. Przed zamalowaniem całości sprawdź, czy struktura pozostawiona przez wałek jest akceptowalna. Do nakładania farby możesz też użyć pędzli z miękkim włosiem. Podczas malowania unikaj jednak wielokrotnego przeciągania, gdyż może to prowadzić do rozmiękczenia warstwy poprzedniej. Inna metoda to natrysk pneumatyczny.

Przy malowaniu betonu farbą RAFIL Chlorokauczuk lista zadań krok po kroku powinna wyglądać następująco:

• Temperatura otoczenia oraz malowanej powierzchni powinna mieć od +10°C do +25°C, a wilgotność niższa niż 80%.
• Jeśli występuje prawdopodobieństwo opadów, silnego wiatru lub mgły – zrezygnuj z malowania.
• Jeśli jest potrzeba, możesz rozcieńczyć farbę maksymalnie do 3% rozcieńczalnikiem RAFIL.
• Jeżeli malujesz nowe podłoża betonowe lub tynki cementowo wapienne pamiętaj o sezonowaniu przez minimum 4 tygodnie.
• Przed aplikacją farby, powierzchnię dokładnie odpyl, a następnie zagruntuj farbą z dodatkiem około 25% rozcieńczalnika. Kolejne warstwy farby nakładaj nierozcieńczone.
• Nałóż 2-3 warstwy farby.
• Kolejne warstwy produktu nakładaj w czasie od 30 minut do 2 godzin. Jeśli nie uda Ci się dotrzymać tego terminu, malowanie kolejnej warstwy możesz przeprowadzić dopiero po 5 dniach. Jednak nawet wtedy zrób wymalowanie próbne, aby sprawdzić, czy nowa warstwa nie będzie się odklejać.

Kolejnym sposobem na zabezpieczenie betonu przed warunkami atmosferycznymi na zewnątrz jest RAFIL NA BETON Zestaw Lakier poliuretanowy. Dwuskładnikowy lakier stworzy powłokę odporną na wilgoć i ochroni betonowe powierzchnie przed szkodliwym działaniem promieniowania UV, deszczu, mrozu i zanieczyszczeń obecnych w atmosferze.

W jaki sposób powinna wyglądać aplikacja produktu RAFIL NA BETON Zestaw Lakier poliuretanowy? Oto poszczególne etapy krok po kroku. 

• Nowy beton powinien być czysty, mocny i suchy. Oczyść go z tłuszczu, usuń mechanicznie warstwę mleczka i szlamu cementowego, a powierzchnię dokładnie odpyl.
• W przypadku starego niemalowanego betonu usuń luźno związane fragmenty betonu, podłoże oczyść z zanieczyszczeń i starannie odtłuść, uzupełnij ubytki, powierzchnię przeszlifuj i dokładnie odpyl.
• Takprzygotowany beton zagruntuj Lakierem RAFIL NA BETON z dodatkiem utwardzacza (składnik 2), rozcieńczonym dodatkiem ok. 15 % Rozcieńczalnika RAFIL Do Wyrobów Pouliuretanowych.
• Do opakowania zawierającego RAFIL NA BETON Lakier Poliuretanowy (składnik 1) dodaj zawartość opakowania z utwardzaczem (składnik 2). Wymieszaj dokładnie oba składniki. Musisz uzyskać mieszaninę o jednorodnej konsystencji. Następnie pozostaw ją na ok. 15 minut.
• Gotową mieszaninę możesz stosować przez 3 godziny. Po upływie tego czasu mieszanina żeluje i staje się nieprzydatna do użycia.
• Lakier nakładaj pędzlem, wałkiem lub natryskiem hydrodynamicznym.
• Kolejne warstwy produktu możesz nałożyć po minimum 24 godzinach. Potrzebujesz od 1 do 3 warstw.
• Maluj w temperaturze otoczenia od +5°C do +35 °C i wilgotności powietrza poniżej 85%. Temperatura podłoża nie może być niższa niż 5°C i wyższa niż 35°C. Środek nakładaj w pogodne dni, bez ryzyka deszczu i mgły.

Dlaczego zabezpieczanie betonu jest ważne? 

Dlaczego tak trwały materiał jak beton należy zabezpieczać przed wilgocią i warunkami pogodowymi?

• Po pierwsze, nawet wytrzymały beton może być wrażliwy na działanie różnych substancji, które prowadzą do zmian w jego strukturze, a w konsekwencji do wcześniejszego zużycia betonu.
• Po drugie, beton betonowi nierówny. Jego odporność zależy od rodzaju mieszanki – to ona ma wpływ na porowatość i nasiąkliwość materiału. Beton wodoszczelny to tylko jeden z rodzajów, używany tam, gdzie wymagana jest ochrona przed wilgocią i wodą. Wodoszczelność określa się symbolem od W2 do W12. W12 to najwyższa klasa betonu wodoszczelnego, który stosowany jest np. w tunelach podwodnych. W10 i W8 można stosować np. w podziemiach budynków, a W6 w basenach.

Beton wodoszczelny powstaje przez dodanie do zwykłego betonu specjalnych uszczelniających dodatków (np. silikonów czy polimerów), które zmniejszają jego porowatość i zwiększają odporność na wodę. Zwykły beton nie ma takich właściwości, dlatego przed wilgocią najlepiej go zabezpieczyć z pomocą farby lub lakieru do betonu.

Co daje taka ochrona betonu? Dzięki niej zdecydowanie spowolnisz tzw. korozję betonu. To naturalne zjawisko, które – choć powolne – stopniowo niszczy trwały materiał. Beton koroduje poprzez kontakt z różnymi substancjami takimi jak związki chloru czy siarczyny, ale sporo szkód powoduje także zwykła woda. 

W wyniku kontaktu z wodą z betonu wypłukiwane są różne substancje, przez co traci on swoją zwartość i zaczyna się osypywać. Najgorsze są dla niego jednak ujemne temperatury. Jeśli do betonu dostanie się woda i następnie zamarznie, zostanie on rozsadzony i pęknie od środka. Farba albo lakier zapobiega temu zjawisku, ponieważ tworzy szczelną powłokę, która uniemożliwia wnikanie wody do środka. Co więcej, taka impregnacja radzi sobie także z kolejnym zjawiskiem, takim jak pylenie betonu z powodu oddziaływań mechanicznych (np. zużycie betonowego podjazdu w wyniku ruchu samochodów). 

Rodzaje produktów do zabezpieczania betonu 

Czym zabezpieczyć beton przed wodą? W ofercie RAFIL do dyspozycji masz takie środki jak:

• RAFIL NA BETON Zestaw Lakier Poliuretanowy – tworzy trwałą i elastyczną powłokę odporną na wodę i substancje chemiczne: aceton, kwas siarkowy 10%, olej silnikowy, wodę dejonizowaną, wodorotlenek sodu 10%. Długotrwale zabezpiecza malowaną powierzchnię przed zmiennymi warunkami atmosferycznymi i promieniowaniem UV.

{{recomended-product}}

• RAFIL Chlorokauczuk – farba chlorokauczukowa, która może być stosowana do dekoracyjnego malowania podłoży betonowych i tynków cementowo wapiennych. Tworzy trwałą i elastyczną powłokę, odporną na zarysowania, uderzenia i uszkodzenia mechaniczne. Dodatkowo charakteryzuje się zwiększoną odpornością na działanie trudnych warunków atmosferycznych. Jest dostępny w 20 kolorach.

Wiesz już, czym zabezpieczyć beton przed wodą w ogrodzie czy przed domem. Gama produktów RAFIL poleca się Twojej uwadze!

‍

‍Konstrukcje stalowe to szerokie pojęcie − stal to w końcu materiał uniwersalny, wykorzystywany na przeróżne sposoby. Jak zadbać o konstrukcje, które możesz zamówić lub wykonać samodzielnie? Niezbędne będzie czyszczenie i malowanie konstrukcji stalowych. Podpowiadamy, jak zrobić to dobrze i szybko. 

Do konstrukcji stalowych nadających się do amatorskiego malowania możemy zaliczyć zarówno całe budowle, takie jak np. popularne ciągle garaże blaszaki, jak i elementy większych całości. W drugim przypadku mowa o stalowych stelażach lub częściach wykonanych z metalu, np. drzwiach, ogrodzeniach czy pokrywach. 

Każdą z nich możesz samodzielnie zabezpieczyć lub odświeżyć dzięki malowaniu. W artykule znajdziesz praktyczne porady dotyczące malowania konstrukcji stalowych. 

Malowanie konstrukcji stalowych − podstawowe informacje

Stal, pomimo że jest materiałem trwałym i wytrzymałym, wymaga odpowiedniego zabezpieczenia. Niszczący wpływ na jej powierzchnię może wywierać cała gama czynników oraz warunki, w jakich eksploatuje się stalowe konstrukcje. Dlatego sposób zabezpieczenia należy dopasować do określonych okoliczności.

Podstawowym zagrożeniem dla stali jest korozja, czyli proces osłabiania struktury stali na skutek utleniania lub oddziaływania czynników chemicznych i fizycznych. Rdza z czasem doprowadza do uszkadzania metalowych elementów, co może zakończyć się nawet ich całkowitym rozpadem, a w efekcie zniszczeniem konstrukcji.

Większość dostępnych na rynku farb i preparatów do malowania stali zabezpiecza ten materiał przed korozją. Różnice mogą dotyczyć trwałości danej farby oraz samego procesu malowania.

Inne czynniki potencjalnie osłabiające stal to jej wystawienie na działanie wilgoci i wody, niskich i wysokich temperatur, a także różnego rodzaju substancji chemicznych. Wszystkie te sytuacje trzeba wziąć pod uwagę przed przystąpieniem do zabezpieczania stali i przede wszystkim postarać się jak najlepiej dobrać farbę.

Warto też zauważyć, że malowanie konstrukcji stalowej może być wykonywane na stal surową, czyli po raz pierwszy, po wykonaniu obiektu, jak i po raz kolejny − w celu jego dalszego zabezpieczenia. Elementy metalowe możesz pomalować także, aby osiągnąć lepszy efekt estetyczny. W zależności czy jest to pierwsze, czy kolejne malowanie stali, zabezpieczające czy estetyczne, proces przebiega nieco inaczej i wymaga wykonania trochę innych czynności.

Jaką farbą wykonać malowanie konstrukcji stalowej?

Konstrukcje stalowe to szerokie pojęcie ze względu na możliwe rodzaje zastosowanej stali. Duża część dostępnych na rynku farb nadaje się do zabezpieczania większości popularnych metali, ale bywają sytuacje, w których zastosowanie niektórych produktów może nie być wskazane.

Przy większości stali, żeliwa i żelaza sprawdzą się zarówno farby alkidowe, jak i poliuretanowe, chlorokauczukowe czy epoksydowe. Jeśli natomiast masz do czynienia z elementami ocynkowanymi, lepszym wyborem będą np. preparaty akrylowe. Jeszcze inne preparaty stosuję się np. do malowania aluminium.

• Farby ftalowe (alkidowe) to znana od dawna, popularna i bogata grupa preparatów. Tworzą trwałe i wytrzymałe powłoki, które dobrze znoszą wilgoć i oddziaływanie czynników atmosferycznych. Są też łatwe w zastosowaniu. Ich ewentualnym minusem jest brak odporności na stałą obecność wody i agresywnych czynników chemicznych. Malowanie nimi czasami wykonuje się jako grunt pod pokrycie jeszcze jednym preparatem.
• Farby akrylowe to emalie przygotowywane na bazie wody. Często stosuje się je w kilku warstwach, aby uzyskać dobrą ochronę antykorozyjną. Dobrze znoszą wilgoć, ale − co warte podkreślenia − także znaczne nasłonecznienie i inne czynniki atmosferyczne. Dlatego cenione są za trwałe efekty estetyczne, szczególnie że występują w bogatej gamie kolorów.
• Farby poliuretanowe pokrywają metal elastyczną i wytrzymałą warstwą. Dobrze znoszą ekspozycję na substancje chemiczne takie jak np. rozpuszczalniki i oleje. Jednocześnie nie są wrażliwe na mróz, wilgoć czy nasłonecznienie oraz urazy mechaniczne. Z drugiej strony warto zauważyć, że produkty poliuretanowe w procesie malowania antykorozyjnego konstrukcji stalowych nanosi się dosyć trudno, a na dodatek produkty tego rodzaju nie są obojętne dla zdrowia.
• Farby epoksydowe stosuje się między innymi do malowania stali nierdzewnej. Preparaty z tej grupy są niezwykle odporne na oddziaływanie gorąca oraz agresywnych substancji chemicznych. Sprawdzają się między innymi jako zabezpieczenie stalowych zbiorników i rur. Ze względu na znaczną wytrzymałość fizyczną, można malować nimi także elementy narażone np. na uderzenia czy obcieranie.
• Farby chlorokauczukowe przeznaczone są do ochronno-dekoracyjnego malowania powierzchni stalowych i żeliwnych eksploatowanych na zewnątrz pomieszczeń. Mogą być również stosowane do dekoracyjnego malowania podłoży betonowych i tynków cementowo-wapiennych. Tworzą trwałą i elastyczną powłokę, odporną na zarysowania, uderzenia i uszkodzenia mechaniczne. Charakteryzują się zwiększoną odpornością na działanie trudnych warunków atmosferycznych.

Co jeszcze wziąć pod uwagę przy wyborze preparatu do malowania lub lakierowania konstrukcji stalowych? Przede wszystkim dodatkowe cechy i efekty, jakie dana substancja zapewnia. Należy do nich chociażby połysk lub jego brak, a także struktura powierzchni. 

Przed malowaniem zaplanuj, czy stalowy element ma być gładki i błyszczący, czy też np. dodatkowo pokryty wyraźnie widoczną strukturą. Na etapie malowania ważna będzie też ilość koniecznych do nałożenia warstw i szybkość ich schnięcia.

Przygotowanie konstrukcji stalowej do malowania

W przypadku pierwszego malowania nowej konstrukcji musisz wykonać dwie podstawowe czynności. Pierwszą z nich jest przegląd i usunięcie fragmentów po montażu, które w przyszłości mogłyby odpaść lub odstawać. Mowa tu np. o dokładnym wyczyszczeniu spoin spawalniczych oraz innych miejsc łączenia lub cięcia stali. Fabrycznie nową stal należy także odtłuścić i umyć, w przeciwnym razie farba może niewłaściwie przylegać do powierzchni.

Jeśli konstrukcja, którą zamierzasz pomalować, była już wcześniej pokryta innym preparatem, musisz zdecydować, czy starą warstwę zostawić, czy usunąć. Jeśli jest w dobrym stanie − może zostać, należy jednak przeszlifować wszystkie spękania i ubytki, a także miejsca, w których pokazała się korozja.

W przypadku poważnego uszkodzenia starej powłoki lepiej się jej pozbyć. Może oznaczać to sporo pracy − stare farby nie zawsze łatwo dają się usunąć rozpuszczalnikiem, często konieczne jest szlifowanie znacznej powierzchni.

Malowanie konstrukcji krok po kroku

Malowanie lub lakierowanie konstrukcji stalowych można wykonywać kilkoma technikami. Najprostszą metodą jest nanoszenie farby pędzlem. Pozwala to dotrzeć do wszystkich zakamarków konstrukcji i może je wykonać każdy użytkownik. Do malowania dużych powierzchni, jak np. ściany stalowego garażu, warto też użyć wałka. Pędzel będzie jednak nadal nieodzowny przy uzupełnianiu szczegółów.

Przy odrobinie wprawy możesz pokusić się też o malowanie natryskowe, które gwarantuje równomierne nanoszenie kolejnych warstw. W takim przypadku trzeba jednak zaopatrzyć się w kompresor i specjalny pistolet, co oznacza dodatkowe koszty.

W procesie malowania ważne jest przestrzeganie zaleceń producenta co do liczby nakładanych warstw oraz czasu schnięcia. Niektóre preparaty wymagają także wcześniejszego gruntowania powierzchni. Oznacza to zazwyczaj nieco więcej pracy, dlatego w zastosowaniach domowych warto sięgać po produkty uniwersalne.

Przykładem farby łatwej w stosowaniu jest RAFIL Prosto Na Rdzę. To gruntoemalia 3w1, bardzo wygodna w stosowaniu, przeznaczona do malowania stali i żeliwa. Producent zaleca nałożenie dwóch lub trzech warstw − robi się to łatwo, bo ze względu na skład preparatu nie ma potrzeby stosowania podkładu.

Farba szybko schnie, tworząc powłokę zabezpieczającą przed korozją i odporną na czynniki atmosferyczne. Dużą zaletą jest dostępność w kilku rodzajach połysku (lub bez) oraz w aż dziesięciu kolorach. Dzięki temu nie tylko skutecznie wykonasz malowanie antykorozyjne konstrukcji stalowych, ale osiągniesz zakładany efekt estetyczny.

Wiesz już, jak przeprowadzić czyszczenie i malowanie konstrukcji stalowych z pomocą środków RAFIL. Zawsze jesteśmy otwarci na spostrzeżenia i uwagi użytkowników naszych produktów. Podziel się z nami efektami swojej pracy − czekamy na maile!

‍Czym pomalować ogrodzenie metalowe? Wybór produktów jest spory, a decyzja zależy od stanu płotu i Twoich oczekiwań – co do trwałości, i co do wyglądu. Oto instrukcja malowania płotu metalowego krok po kroku.

Metalowe ogrodzenie to rozwiązanie, które cieszy się dużą popularnością, szczególnie wśród posiadaczy domów w stylu nowoczesnym. Metal jest trwały, a po odpowiednim zabezpieczeniu odporny na warunki atmosferyczne. Łatwo mu nadać kolor, a do tego można dowolnie zmieniać barwę dzięki malowaniu ogrodzenia. 

Szczegółowe przygotowanie powierzchni ogrodzenia do malowania

Aby uzyskać trwałą i estetyczną powłokę, która skutecznie chroni przed korozją, przed malowaniem ogrodzenia musisz je odpowiednio przygotować. Jak to zrobić? 

Krok 1. Czyszczenie powierzchni

Przed przystąpieniem do malowania metalowe ogrodzenie powinno być dokładnie wyczyszczone z wszelkich zanieczyszczeń. Oznacza to usunięcie kurzu, tłuszczu, oleju, soli, rdzy i innych produktów korozji. 

Aby skutecznie odtłuścić powierzchnię, zaleca się zastosowanie specjalistycznych preparatów, takich jak RAFIL Preparat Do Odtłuszczania. Rozpuszcza on tłuste osady i zapewnia czystość przed nałożeniem farby. Ważne jest, aby po odtłuszczaniu powierzchnia była dokładnie spłukana wodą i wysuszona.

Krok 2. Usunięcie rdzy i starej powłoki

Następnym krokiem jest usunięcie wszelkich luźnych fragmentów starej farby oraz widocznych śladów korozji. W przypadku renowacji starych ogrodzeń nieodłącznym elementem jest przeszlifowanie powierzchni papierem ściernym, szczególnie w miejscach, gdzie stara powłoka jest dobrze przyczepna. 

Dzięki zmatowieniu farba gruntująca lepiej przylegnie do podłoża. Po przeszlifowaniu należy dokładnie usunąć powstały pył.

Krok 3. Zabezpieczenie antykorozyjne

Po oczyszczeniu i odtłuszczeniu ogrodzenia warto nałożyć warstwę podkładu antykorozyjnego, który skutecznie chroni metal przed ponownym rdzewieniem. 

Doskonałym wyborem będzie tutaj RAFIL Podkład Antykorozyjny, który zabezpiecza metal przed korozją, ale również poprawia przyczepność warstwy nawierzchniowej farby. 

Farba gruntująca stosowana jest na podłoża ocynkowane, stalowe i aluminiowe na zewnątrz. Wymagana jest w przypadku powierzchni trudnych lub wymalowanych nieznaną farbą. Tworzy matową, elastyczną powłokę. Charakteryzuje się doskonałą przyczepnością do podłoża, a w zestawie z farbą nawierzchniową np. RAFIL Do Bram i Ogrodzeń zapewnia długotrwałą ochronę antykorozyjną.

Krok 4. Przygotowanie powierzchni ocynkowanych

Powierzchnie ocynkowane wymagają szczególnego traktowania. Zanim przystąpisz do malowania, zaleca się, aby powierzchnia była sezonowana na powietrzu przez co najmniej 6 miesięcy. Dopiero po tym czasie można przystąpić do dalszych działań, takich jak zmatowienie i odpylenie powierzchni.

Krok po kroku: aplikacja farby dla osiągnięcia najlepszego efektu 

Czym pomalować ogrodzenie metalowe? Popularny produkt to RAFIL Do Bram i Ogrodzeń. Oto instrukcja malowania płotu metalowego z pomocą tej farby. 

Krok 1. Przygotuj farbę RAFIL Do Bram i Ogrodzeń

Farbę starannie wymieszaj, zwłaszcza w przypadku opakowań powyżej 5 litrów. Najlepsze jest mieszanie mechaniczne, które zapewnia jednorodną konsystencję produktu. 

Podczas malowania należy regularnie, co około godzinę, dodatkowo mieszać farbę, aby uniknąć nałożenia niejednorodnej powłoki. Jeśli kupiłeś więcej niż jedno opakowanie farby tego samego koloru z różnych partii, przelej je do jednego większego pojemnika i wymieszaj, aby uniknąć różnic w odcieniu i połysku.

Krok 2. Rozcieńczanie farby

Chociaż farba jest gotowa do użycia w postaci handlowej, podczas magazynowania może się nieznacznie zagęścić w wyniku częściowego odparowania rozpuszczalnika. W takim przypadku można dodać maksymalnie do 5% rozcieńczalnika. 

Ważne jest, aby używać wyłącznie systemowego rozcieńczalnika, jak np. RAFIL Radach Rozcieńczalnik, gdyż użycie niewłaściwego rozcieńczalnika może wpłynąć na jakość i trwałość powłoki malarskiej.

Krok 3. Sprawdź, czy masz odpowiednie warunki do malowania ogrodzenia

Prace malarskie powinny być prowadzone w odpowiednich warunkach atmosferycznych:

• Temperatura otoczenia: od +5°C do +25°C.
• Temperatura powierzchni: od +5°C do +35°C.
• Wilgotność powietrza: nie wyższa niż 80%.

Unikaj malowania w czasie intensywnych upałów oraz przy wilgotnej powierzchni, ponieważ wpływa to na jakość farby i trwałość powłoki. Nie maluj również, gdy prognozowane są opady deszczu lub gdy występuje wysoka wilgotność, ponieważ może to pogorszyć trwałość powłoki i spowodować jej nierównomierne wysychanie.

Krok 4: Nałóż pierwszą warstwę farby

Nakładaj cienką warstwę farby, o grubości około 45 mikronów na sucho. Cienkie warstwy są kluczowe, ponieważ zbyt grube mogą prowadzić do pękania lub nierównomiernego schnięcia.

Krok 5: Nałóż kolejne warstwy

Po nałożeniu pierwszej warstwy poczekaj co najmniej 3 godziny przed nałożeniem kolejnej. Czas ten może się wydłużyć w przypadku niskiej temperatury i wysokiej wilgotności powietrza. Przy malowaniu kolejnych warstw unikaj wcierania farby i wielokrotnego przeciągania pędzlem po tej samej powierzchni. Może to doprowadzić do rozmiękczenia poprzedniej warstwy i nierównomiernego efektu.

Łączna grubość dwóch warstw farby nie powinna przekraczać 90 mikronów na sucho, co zapewnia odpowiednią ochronę oraz trwałość powłoki.

Pełne utwardzenie powłoki następuje po minimum 3 dniach. W tym czasie unikaj intensywnego użytkowania malowanej powierzchni. 

Techniki malowania dla różnych typów ogrodzeń

Technikę malowania płotu dostosuj do konkretnych potrzeb. Najczęściej używa się miękkiego pędzla lub wałka. Alternatywa to natrysk. Ważne jest, aby unikać „suchego natrysku”, czyli sytuacji, gdy farba rozpryskuje się na powierzchnię, ale nie tworzy jednolitej warstwy.

Jeżeli używasz wałka, efekt może być bardziej teksturowany, co nie wpływa na trwałość, ale można go zminimalizować poprzez rozcieńczenie farby i wybór odpowiedniego wałka.

Malowanie wałkiem jest najlepsze w przypadku, gdy ogrodzenia są proste i płaskie, np. jak panele metalowe lub drewniane. Wałek dobrze sprawdza się na jednolitych, gładkich elementach takich jak płyty drewniane, metalowe czy betonowe.

Pędzlem warto malować ogrodzenia z dużą ilością detali, prętów, ozdobnych elementów, a także konstrukcje o skomplikowanym kształcie. Najszybsza technika malowania, która pozwala na równomierne pokrycie dużych powierzchni i detali, to natrysk. Jest idealny do ogrodzeń o skomplikowanej strukturze, gdzie wałek i pędzel mogą mieć trudności z dotarciem.

Konserwacja i zabezpieczenie ogrodzenia po malowaniu

Jak dbać o metalowe ogrodzenie po jego pomalowaniu? Na powierzchni płotu mogą zbierać się kurz, brud i zanieczyszczenia. Z czasem osłabia to farbę i sprzyja korozji. Regularne mycie płotu wodą z dodatkiem delikatnego detergentu pozwala usunąć te zabrudzenia. Ważne jednak, aby nie używać agresywnych środków chemicznych, które mogą uszkodzić powłokę malarską.

Co pewien czas dokładnie obejrzyj płot i sprawdź, czy farba nie odpryskuje lub nie ma uszkodzeń. Jeśli zauważysz drobne rysy lub odpryski, zamaluj je odpowiednią farbą antykorozyjną np. RAFIL Do Bram i Ogrodzeń, aby zapobiec przedostaniu się wilgoci i powstawaniu rdzy.

‍