Tradycyjnie dachy kryje się materiałami w ciemnych kolorach. Najprawdopodobniej wynika to z tradycji, która nawiązuje do czerwonej dachówki wiejskich chat lub prawie czarnych, masywnych dachów dworów. Czy jednak oprócz nawiązania do tradycji, ciemny kolor dachu ma uzasadnienie praktyczne?
Wybieram kolor dachu. Czym się kierować?
Odcienie czerwieni, ciemnego brązu lub czerni to najczęstsze kolory, jakimi pokryte są dachy w naszym otoczeniu. Jednak coraz silniejszym trendem stają się dachy jasne – szczególnie w odcieniach szarości. To bardzo uniwersalny kolor i dobrze współgra z większością elewacji. Poza tym świetnie współgra z otoczeniem.
Zanim podejmiesz decyzję, czy jasny dach to dobre rozwiązanie dla twojego domu, zapoznaj się z planem zagospodarowania przestrzennego twojej okolicy. Zdarza się (rzadko, lecz warto wziąć to pod uwagę), że taki dokument określa dopuszczalne kolory pokryć dachowych.
Do jakich elewacji jasny kolor dachu?
Jeśli zastanawiasz się, czy jasny dach będzie pasował do koloru elewacji, jaki zaplanowałeś, zdecyduj się na neutralne kolory. W takiej sytuacji sprawdzą się właśnie odcienie szarości. Wybierając taką paletę, będziesz miał pewność, że kolor elewacji w połączeniu z barwą dachu nie będzie nieprzyjemny dla oka.
Kiedy staniesz przed wyzwaniem budowy domu, najpierw będziesz wykonywać pokrycie dachowe, a dopiero na samym końcu dobierzesz kolor elewacji. To komfortowa sytuacja, ponieważ możesz zaszaleć z kolorem dachu, do którego na końcu dopasujesz idealnie kolor elewacji.
Pamiętaj jednak, że jeśli wybierzesz dach w intensywnych, nasyconych barwach, znacznie zawęzisz sobie wybór koloru elewacji. Dlatego lepiej postaw na stonowane barwy, takie jak szarości, beże czy popiele. Takie kolory są „bezpieczne”, dobierzesz do nich bez problemu elewację w odpowiednim kolorze.
Jeśli zdecydujesz się na jasny, szary dach, z pewnością dobrze skomponują się z nim ściany w jasnych kolorach: białe, kremowe, jasnozielone lub szare. Przy wyborze tej ostatniej barwy, pamiętaj, by była to ta sama temperatura koloru, ale nieco jaśniejszy ton niż ten użyty na dachu. W przeciwnym razie możesz uzyskać efekt „zlewania się” kolorów.
Do jasnoszarego dachu szczególnie pasują wszelkie elementy drewniane: podbitka dachowa z jasnego drewna, fragmenty ścian pokryte tym materiałem lub wyeksponowane na zewnątrz jętki dachowe.
Czy kolor dachu wpływa na temperaturę na poddaszu?
Teoretycznie jasny kolor dachu nie wpływa na temperaturę wewnątrz domu. Jeśli izolacja termiczna jest wykonana poprawnie, to barwa pokrycia dachowego nie powinna mieć żadnego wpływu na stopień nagrzewania się poddasza.
W praktyce, jeśli dach wykonany jest z blachy lub z gontu bitumicznego, jego ciemny kolor będzie powodował wyższą temperaturę wewnątrz. Jasny kolor odbija promienie słoneczne, ciemny pochłania je, powodując nagrzewanie poddasza. To kolejny argument za wyborem pokrycia w jasnych odcieniach.
Uniknięcie upału wewnątrz pomieszczeń może być szczególnie trudne, jeśli masz okna dachowe. Ważne, aby w upalne dni ograniczyć ich otwieranie i wyposażyć je w rolety odbijające światło.
Jak zmienić kolor dachu?
Powyższe porady będą przydatne dla osób, które planują budowę domu i rozważają jaki kolor dachu wybrać. Jednak co wtedy, jeśli twój obecny kolor ci nie odpowiada i chcesz go zmienić? Czy jest to możliwe bez wymiany całego pokrycia?
{{recomended-product}}
Barwę dachu możesz oczywiście zmienić. Możesz zdecydować się na pomalowanie go farbą przeznaczoną specjalnie do stosowania na pokrycia dachowe. W tym celu użyj produktów przeznaczonych do malowania powierzchni stalowych, jak np. farba na dach RAFIL Radach, które charakteryzują się bardzo wysoką odpornością. To bardzo ważne, ponieważ powierzchnie te będą narażone na działanie ekstremalnych warunków, takich jak:
intensywne działanie promieni UV
zmienne temperatury (od -40 do nawet +60)
działanie kwaśnych deszczów
wysoką wilgotność
zanieczyszczenia powietrza
Jeśli planujesz malowanie dachu, możesz wybierać wśród wielu kolorów farb. Oprócz zakupu produktu kolorowego będziesz musiał zaopatrzyć się także w rozcieńczalnik przeznaczony do środków poliwinylowych oraz środek do gruntowania. Nie zapomnij o solidnym wymyciu powierzchni, którą zamierzasz poddać malowaniu. W tym celu użyj specjalistycznych preparatów do mycia dachów. Dobrze sprawdzi się do tego preparat do odtłuszczania powierzchni Emulsol RN–1, który nadaje się do mycia i odtłuszczania powierzchni metalowych, albo preparat do czyszczenia dachu firmy Śnieżka. To preparat, który przeznaczony jest do czyszczenia oraz przygotowania do malowania zewnętrznych powierzchni dachowych żeliwnych, ocynkowanych czy wykonanych ze stali.
Zmiana koloru dachu to spore przedsięwzięcie, dlatego kiedy staniesz przed wyborem koloru pokrycia dachowego, postaw na praktykę. Wybierz kolor uniwersalny, który zostanie z tobą na lata. Jeśli jednak jesteś zdeterminowany, aby zmienić barwę pokrycia dachowego, na rynku znajdziesz sporo produktów, dzięki którym zrobisz to w sposób skuteczny i estetyczny. Zadbaj tylko o to, żeby były to produkty dobrej jakości.
Beton to popularny materiał budowlany i wykończeniowy. Jego surowy charakter doskonale komponuje się ze stylem nowoczesnym, industrialnym czy loftowym – zarówno w pomieszczeniach, jak i na zewnątrz. Aby betonowe elementy zyskały niepowtarzalny charakter, możesz nadać im wyrazisty kolor. Jakiej farby użyć do malowania posadzki lub pionowych powierzchni? Jakie kolory farb do betonu cieszą się największą popularnością? Nasz ekspert odpowiada!
Farba do betonu na zewnątrz – kolory posadzki
Chciałbyś odnowić podłogę na tarasie lub balkonie? Marzy Ci się zmiana koloru kostki brukowej w ogrodzie? Doskonałym produktem dla Ciebie będzie RAFIL Na Beton Emalia Epoksydowa, która występuje w aż 10 kolorach.
Dzięki bogatej palecie możesz z łatwością stworzyć idealną aranżację w swojej przestrzeni przydomowej, ogrodzie czy podwórku. Poznaj nasze propozycje!
Jeżeli chcesz zachować oryginalny kolor posadzki, a przy tym zabezpieczyć ją przed czynnikami zewnętrznymi, najlepszym wyborem będzie dla Ciebie przezroczysty Lakier Poliuretanowy RAFIL. Lakier ten możemy stosować do wewnątrz i na zewnątrz, samodzielnie lub w zestawie z emalią epoksydową RAFIL.
Aby odnowić powierzchnię i zyskać gładką, jednolitą powłokę przypominająca beton, najlepsza będzie szara farba do betonu. Emalia epoksydowa RAFIL występuje w dwóch, modnych odcieniach szarości – klasycznym szarym (farba do betonu szara, kolor RAL 7040) oraz ciemnym i intensywnym antracycie (farba do betonu antracyt, kolor RAL 7024).
Jeżeli jesteś fanem minimalizmu, bez wątpienia cenisz białe i czarne aranżacje. Przy pomocy tych dwóch barw możesz stworzyć modną szachownicę, pasy lub inne wzory, które wyróżnią betonowe podłoże na tarasie w ogrodzie czy innym miejscu. Wybierz RAFIL NA BETON Emalię epoksydową w kolorze RAL 9003 (biała farba do betonu na zewnątrz) lub RAL 9005 (farba do betonu czarna).
Masz ochotę na odrobinę szaleństwa? Zachowawcze kolory nie są dla Ciebie? Wspaniale! W palecie RAFIL znajdziesz również soczyste, kolorowe farby do betonu – czerwona (RAL 3000), niebieska (RAL 5015), zielona (RAL 6001), brązowa (RAL 3009), a może… żółta (RAL 1003)? Wybór należy do Ciebie! Wybierz swoją ulubioną barwę lub baw się kolorami i mieszaj je w swojej aranżacji. Aby zapewnić betonowej posadzce doskonałą trwałość, emalię epoksydową stosuj wraz z dwuskładnikowym Lakierem Poliuretanowym RAFIL Na Beton Połączenie tych dwóch produktów zapewnia odporność powierzchni na uszkodzenia mechaniczne (ścieranie, rysowanie, uderzenia) promieniowanie UV oraz trudne warunki pogodowe (mróz, wysokie temperatury, opady).
Kolory farb do betonu – tynki i elementy pionowe
Chciałbyś nadać nowy kolor betonowemu ogrodzeniu? Planujesz malowanie tynku cementowo-wapiennego? A może chciałbyś odnowić betonowe donice lub inne elementy małej architektury ogrodowej? Poznaj RAFIL Chlorokauczuk – wyjątkową emalię do metalu i betonu, występującą w aż 20 kolorach. Jak możesz ją wykorzystać?
Malowanie elementów ogrodzenia – zmiana koloru może odświeżyć otoczenie Twojego domu, a także sprawić, że wysłużony beton zyska świeży, estetyczny wygląd. Najbardziej stylowa farba do betonu? Grafit (RAFIL CHLOROKAUCZUK w kolorze RAL 7010)! Ciemny odcień szarości doskonale komponuje się z niemal wszystkimi kolorami, zielenią roślin, naturalnym kamieniem oraz metalem. Malując elementy ogrodzenia na grafit, zyskasz klasyczny, elegancki efekt.
Dotyk koloru – intensywne kolory najczęściej kojarzą się z energią i radością. Chciałbyś, aby pojawiły się one w otoczeniu Twojego domu? Jeżeli brakuje Ci odwagi, by pomalować na czerwono lub zielono całe ogrodzenie, wybranym kolorem możesz pokryć małe elementy, np. ozdoby betonowe. W palecie RAFIL CHLOROKAUCZUK znajdziesz piękne odcienie żółci, czerwieni, zieleni czy niebieskiego.
Odświeżenie z bielą – malowanie betonu na jasne kolory to prosty sposób, by dodać mu świeżości i lekkości. Sięgnij po emalię w kolorze bieli (RAL 9003) lub écru (RAL 9010) i użyj jej do odnowienia wybranych elementów w ogrodzie lub na balkonie. RAFIL Chlorokauczuk to emalia, która oferuje znacznie więcej niż kolor. Wybierając ją, zapewniasz betonowym elementom doskonałą ochronę – przed różnorodnymi uszkodzeniami mechanicznymi oraz czynnikami atmosferycznymi.
Planujesz malowanie betonu? W naszej ofercie znajdziesz produkty w bogatej palecie kolorystycznej, która wpasuje się w wiele aranżacji i podkreśli charakter elementów betonowych. Znajdź idealny odcień dla siebie!
Płaski dach spotyka się w nowej architekturze, ale był popularnym rozwiązaniem także w PRL-owskich domach typu kostka. Remont dachu płaskiego jest niezbędny, gdy pojawiają się przecieki i powłoka wymaga odnowienia. Jak przeprowadzić renowację dachu płaskiego?
Dach płaski, wbrew nazwie, nigdy nie jest całkiem płaski. Inaczej nie odpływałaby z niego woda deszczowa. Pod terminem dachu płaskiego należy więc rozumieć konstrukcję o nachyleniu od 2 do 15 stopni. Dzięki temu woda nie zalega na powierzchni, choć wizualnie może się wydawać, że dach jest zupełnie poziomy.
Remont dachu płaskiego jest konieczny, gdy pojawiają się uszkodzenia – przecieki, pęknięcia membrany lub widoczne oznaki zużycia materiału. Regularne przeglądy co kilka lat pomogą zidentyfikować problemy, zanim doprowadzą do poważnych uszkodzeń.
W artykule znajdziesz informację, kiedy trzeba się zająć remontem płaskiego dachu i jak powinien on wyglądać w zależności od materiałów, z jakich dach jest wykonany.
Dom z płaskim dachem to rozwiązanie często spotykane w nowoczesnych projektach.
Remont dachu płaskiego – diagnozowanie problemów
Sposób wykonania renowacji płaskiego dachu zależy przede wszystkim od materiału, jakim dach jest pokryty.
W nowoczesnych budynkach najczęściej stosuje się pokrycia z membran syntetycznych, takich jak PVC, TPO czy EPDM. Charakteryzują się one wysoką odpornością na warunki atmosferyczne oraz elastycznością. Te materiały są łatwe w montażu i oferują dobre właściwości izolacyjne.
W starszych budynkach, zwłaszcza z okresu PRL, dachy pokrywano materiałami, które były akurat dostępne. Używano wtedy np. warstwy żużlowej, supremy, a także gliny zmieszanej z trocinami. Takie pokrycia, mimo iż były popularne w tamtych czasach, nie są trwałe, co prowadziło i nadal prowadzi do częstych przecieków. Często również rezygnowano z odpowiedniej izolacji termicznej, a paroizolacja była układana sporadycznie, co sprzyjało wilgoci i uszkodzeniom.
Dachy płaskie w tamtych latach często budowano w sposób niewłaściwy, a także bez dbałości o wentylację. Wilgoć przenikała do stropodachów przez pomieszczenia ogrzewane, a to z kolei prowadziło do ich degradacji. Współczesne technologie i materiały pozwalają na skuteczne zabezpieczenie dachów, a ich regularna konserwacja może znacznie wydłużyć ich żywotność.
Przed przystąpieniem do remontu warto zlecić fachową ocenę stanu stropodachu, aby określić, jakie materiały będą najlepsze do naprawy. Pozwoli to uniknąć kosztownych rozbiórek. Zapewni także lepszą trwałość nowego pokrycia.
Czy płaskie dachy wykonane są z blachy? Zdarza się, choć to najrzadsze ze spotykanych rozwiązań. Wynika to z tego, że konstrukcja dachu musi spełniać minimalny kąt nachylenia, aby można było wykorzystać blachę na jego pokrycie. Co więcej, często wymagane jest pełne deskowanie, co dodatkowo komplikuje wykonanie dachu.
Narzędzia i materiały potrzebne do remontu
Dobór materiałów i narzędzi do renowacji dachu płaskiego zależy od materiału, z którego wykonane jest pokrycie. Jeśli jednak mówimy o renowacji płaskiego dachu z blachy, niezbędne będą:
Szczotka druciana — do usuwania rdzy i starych powłok.
Skrobak lub szpachelka — do usuwania starych, spękanych powłok.
Papier ścierny – do matowienia dobrze przylegających powłok (o różnych gradacjach),
Odkurzacz do usunięcia pyłu i zanieczyszczeń po szlifowaniu,
Narzędzia do malowania – wałki, pędzle lub narzędzia do malowania natryskowego, w zależności od wybranej metody malowania,
Renowację dachu z blachy można przeprowadzić przy pomocy natrysku. Odpowiedni produkt to RAFIL Radach Farba Na Dach.
Krok po kroku – remont dachu płaskiego
W przypadku dachów, które mają kilkadziesiąt lat, zwykle pokrywało się je tradycyjnymi papami bitumicznymi, które nie zawierały nowoczesnych dodatków. W efekcie takie pokrycia ulegają wielu uszkodzeniom – roztapiają się pod wpływem słońca, twardnieją na mrozie, pękają i rozszczelniają. Aby uniknąć przecieków, stosowano smołowanie lub lepik asfaltowy, jednak te rozwiązania nie zawsze przynoszą trwałe efekty.
Pierwszym krokiem przy remoncie dachu płaskiego jest ocena jego stanu. Niekiedy można przeprowadzić remont, nie zrywając starego pokrycia. Jeżeli na dachu występują jedynie nieliczne bąble i wydęcia, a warstwa termoizolacyjna nie jest zamoczona, to papa może pozostać na dachu. W takim przypadku trzeba wysuszyć zniszczone miejsca i załatać je łatami z papy podkładowej termozgrzewalnej. Następnie można nałożyć jedną lub dwie warstwy nowego pokrycia.
Gdy izolacja jest uszkodzona na całej powierzchni, konieczne będzie usunięcie starego pokrycia aż do betonowej podstawy. Po oczyszczeniu i wysuszeniu powierzchni można przystąpić do układania nowego pokrycia. Do wyboru mamy nowoczesne modyfikowane papy, membrany czy powłoki bezszwowe.
Dobrym rozwiązaniem są nowoczesne papy termozgrzewalne. Charakteryzują się one wysoką odpornością na rozciąganie, co sprawia, że doskonale sprawdzają się na dużych powierzchniach.
Alternatywą dla tradycyjnych pap są powłoki bitumiczne, które można stosować na zimno. To gęste masy, które nakłada się pędzlem, szpachlą lub przez natrysk. Lepiki bitumiczne sprawdzają się również do przyklejania papy i tworzenia bezspoinowych pokryć dachowych.
Kolejną nowoczesną opcją przy remoncie dachu płaskiego są płynne membrany na bazie żywic poliuretanowych. Aplikuje się je wałkiem lub natryskowo. Zapewniają one jednorodną, bezszwową powłokę, odporną na różne czynniki atmosferyczne i mechaniczne. Dodatkowo niektóre produkty mają wysokie parametry odbijania promieni słonecznych, co wpływa na komfort cieplny w pomieszczeniach.
Na dach płaski można też zastosować płyty warstwowe. Składają się one z dwóch warstw blachy i rdzenia konstrukcyjno-izolacyjnego, na przykład z pianki PIR. Płyty te charakteryzują się dużą odpornością na wilgoć oraz stabilnością wymiarową, co czyni je dobrym rozwiązaniem dla dachów płaskich.
Remont dachu płaskiego z pokryciem z blachy często zakłada także ponowne malowanie jego powierzchni. Odpowiednim produktem do renowacji jest specjalistyczna farba na dach np. RAFIL Radach Farba Na Dach. Ta gruntoemalia przeznaczona jest do ochronno-dekoracyjnego malowania zewnętrznych powierzchni stalowych, ocynkowanych i aluminiowych.
Farba RAFIL Radach Farba Na Dach nadaje się zarówno do wykonywania nowych wymalowań, jak i renowacji starych powłok malarskich. Wyróżnia się doskonałą przyczepnością do podłoża. Tworzy szybkoschnące, wysoce elastyczne powłoki o podwyższonej odporności na działanie światła słonecznego, wody i innych czynników atmosferycznych. W zestawieniu z produktem RAFIL Podkład antykorozyjny daje mocne zabezpieczenie przed korozją.
{{recomended-product}}
Jak odnowić dach przy pomocy farby RAFIL Radach Farba Na Dach?
Stare, spękane i słabo przylegające powłoki dokładnie usuń za pomocą szczotki, szpachelki lub skrobaka.
Miejsca zardzewiałe przeszlifuj, aby usunąć rdzawe fragmenty i wygładzić powierzchnię. Po szlifowaniu dokładnie odpyl całą powierzchnię.
Całą powierzchnię zagruntuj farbą RAFIL Podkład Antykorozyjny.
Dobrze przyczepne powłoki trzeba zmatowić papierem ściernym i również odpylić, a następnie pokryć podkładem.
Do aplikacji pędzlem lub wałkiem farbę rozcieńcz do 5% rozcieńczalnikiem Radach, a do natrysków do 10%.
Nakładaj farbę pędzlem, wałkiem lub natryskiem. Pierwsza warstwa powinna mieć grubość do 40 mikronów na sucho. Łączna grubość wszystkich warstw nie powinna przekraczać 110 mikronów na sucho.
Zaleca się nakładać od 2 do 3 warstw farby, przy czym każda kolejna warstwa powinna być nałożona po minimum 6 godzinach od nałożenia poprzedniej.
Podczas nakładania kolejnych warstw unikaj osadzania się jakichkolwiek zanieczyszczeń na malowanej powierzchni. W przypadku dłuższej przerwy w malowaniu (ponad 48 godzin) lub w bardzo zapylonym otoczeniu, przed nałożeniem kolejnej warstwy rekomendujemy dokładne spłukanie powierzchni wodą i jej dokładne osuszenie.
Płaskie dachy pokrywa się dziś nowoczesnymi materiałami takimi jak np. płynne membrany.
Porady dotyczące bezpieczeństwa i utrzymania
Aby zapewnić długowieczność dachu płaskiego i zminimalizować potrzebę napraw, przeprowadzaj przeglądy co najmniej raz w roku oraz po każdej silnej burzy lub intensywnych opadach. Sprawdzaj stan pokrycia, izolacji i wszelkich złączy. Zwróć uwagę na pęknięcia, bąble, przecieki, a także stan systemów odprowadzania wody.
Regularnie oczyszczaj dach z liści, gałęzi, śniegu, błota i innych zanieczyszczeń, które mogą gromadzić się na powierzchni. Pamiętaj też o regularnej konserwacji wszystkich metalowych powierzchni z pomocą produktów RAFIL.
Aby zapewnić właściwą, długotrwałą ochronę konstrukcji przed korozją należy zastosować optymalnie dobrany zestaw malarski o odpowiedniej dla danego przeznaczenia grubości. Optymalna powłoka malarska powinna być doskonale szczelna, przyczepna do podłoża i wypełniona pigmentem.
Dobór zestawu malarskiego powinien wynikać z wiarygodnych i sprawdzonych przesłanek wysnutych na podstawie badań laboratoryjnych i z przeprowadzonej analizy techniczno-ekonomicznej uwzględniającej wiele czynników, z których najważniejszymi będą:
agresywność korozyjna środowiska eksploatacji powłoki malarskiej
kształt konstrukcji oraz rodzaj i stan powierzchni do zabezpieczenia przeciwkorozyjnego
wymagany okres trwałości powłoki malarskiej
właściwości powłok (odporność chemiczna, termiczna, mechaniczna)
możliwość i sposób oczyszczenia powierzchni
właściwości aplikacyjne farb (grubość powłoki, czas schnięcia, warunki nakładania itp.)
czas do przeprowadzenia prac uwzględniający warunki atmosferyczne (temperatura, wilgotność powietrza) oraz konieczność sezonowania powłoki przed eksploatacją
trwałość powłoki malarskiej w odniesieniu do poniesionych kosztów i przewidywanego okresu eksploatacji
wymagania ochrony środowiska oraz zabezpieczenia przeciwpożarowego
aspekty ekonomiczne
Przygotowanie podłoża do malowania – informacje ogólne
Bardzo istotnym czynnikiem wpływającym na takie parametry jak: jakość, trwałość i skuteczność ochronnego działania powłok lakierowych jest przygotowanie podłoża do malowania. Efekt oczyszczenia podłoża zależy od doboru właściwej metody czyszczenia, która powinna uwzględniać zarówno charakter zanieczyszczeń, jak i wymagania wyrobu lakierowego co do sposobu przygotowania powierzchni do malowania.
Zanieczyszczeniem nazywa się każdą substancję, której pozostawienie na powierzchni do malowania utrudnia proces malowania, pogarsza jakość i trwałość powłoki malarskiej.
Zanieczyszczenia pozostające na powierzchni do malowania w postaci: rdzy, zendry, pyłów, starych i złuszczonych powłok malarskich, zatłuszczeń, zaklejeń, wilgoci itp. w bardzo negatywny sposób wpływają na powłokę malarską.
Rodzaje zanieczyszczeń
Zendra, zgorzelina – produkty termicznej obróbki stali, składające się z tlenków żelaza ściśle przylegających do podłoża. Mogą powodować odspajanie płatów zendry i powłoki malarskiej oraz tworzenie ogniw korozyjnych.
Rdza – produkt korozji stali, tworzący warstwy o zmiennych grubościach i postaciach, słabo przyczepne do podłoża.
Zatłuszczenia – pochodzące z eksploatacji konstrukcji w środowiskach tłuszczów, smarów, olejów itp. Powodują brak przyczepności powłoki malarskiej.
Pyły – pochodzące z atmosfery, przemysłu i prac oczyszczania. Sprzyjają utrzymywaniu wilgoci na powierzchni.
Wilgoć – powstaje w wyniku opadów lub kondensacji, może prowadzić do korozji podpowłokowej.
Powierzchnie zatłuszczone, pokryte pyłami przemysłowymi, osadami solnymi itp. powinno się umyć wodą pod wysokim ciśnieniem (aparat typu Karcher), a następnie przystąpić do właściwego oczyszczania.
Powierzchnie, gdzie możliwe jest występowanie zanieczyszczeń jonowych, powinno się po właściwym oczyszczeniu umyć czystą wodą z dodatkiem odpowiedniego inhibitora korozji.
Metody oczyszczania mechanicznego
Do mechanicznych metod oczyszczania powierzchni można zaliczyć:
skrobanie
młotkowanie
szczotkowanie
szlifowanie
oczyszczanie płomieniowe
obróbkę strumieniowo–ścierną
Główne metody mechanicznego oczyszczania powierzchni to:
metody ręczne oczyszczania powierzchni – dające stopień oczyszczenia powierzchni St 3 – są zalecane dla środowisk atmosferycznych o małym stopniu zanieczyszczenia powietrza
metody strumieniowo–ścierne – zalecane dla środowisk atmosferycznych o wyższej agresywności, szczególnie w środowiskach agresywnych korozyjnie, chemicznych
Oczyszczanie ręczno-mechaniczne
Oczyszczanie ręczno–mechaniczne – wykonywane poprzez: szczotkowanie, młotkowanie, szlifowanie przy użyciu narzędzi ręcznych, jak i mechanicznych. Należy je ograniczać do tych przypadków, gdzie obróbka strumieniowo–ścierna jest niemożliwa.
Tymi sposobami można zgrubnie usunąć np. rdzę, zgorzelinę czy starą powłokę. Po takim oczyszczaniu otrzymuje się powierzchnie gładkie, dające mniejszą przyczepność powłoki w stosunku do powierzchni chropowatych.
Obróbka strumieniowo–ścierna
Obróbka strumieniowo–ścierna polega na działaniu strumienia ścierniwa wyrzucanego w kierunku oczyszczanej powierzchni za pomocą sprężonego powietrza, wody lub siły odśrodkowej. Metoda ta daje najbardziej optymalne przygotowanie powierzchni do malowania.
Rodzaje obróbki:
otwarty lub zamknięty obieg ścierniwa
na sucho / na mokro (w osłonie wodnej)
średniociśnieniowe (0,3–0,5 MPa)
wysokociśnieniowe (1,0–1,2 MPa)
hydrodynamiczne (10–200 MPa)
odśrodkowe (koła wirnikowe)
Na efekt oczyszczania wpływa:
ciśnienie sprężonego powietrza
kąt nachylenia strumienia ścierniwa
odległość dyszy od powierzchni
rodzaj i kształt dyszy
rodzaj, wymiar i kształt ścierniwa
Oczyszczanie fizykochemiczne
Oczyszczanie przeprowadzane za pomocą:
odtłuszczania rozpuszczalnikowego
mycia alkalicznego, kwaśnego, parowo–wodnego
Mycie polega na usuwaniu zanieczyszczeń przy pomocy wodnego roztworu środka myjącego. Usuwa:
zanieczyszczenia mechaniczne (po obróbce)
brud (kurz, piasek)
zanieczyszczenia jonowe
rdzę
Metody mycia i odtłuszczania można podzielić:
a) Ze względu na sposób:
ręczne (przecieranie powierzchni pędzlem, szmatami)
natryskowe (urządzenia do natrysku ciśnieniowego, np. pompy membranowe, aparaty typu Karcher)
b) Ze względu na zastosowany środek:
rozpuszczalniki organiczne
środki alkaliczne i kwaśne
środki powierzchniowo czynne
Metoda natryskowa z dodatkiem skutecznych środków myjących nie powoduje korozji podpowłokowej. Zaleca się jednak po takim myciu ponowne zmycie powierzchni czystą wodą wodociągową.
Przygotowanie powierzchni w zależności od jej rodzaju
Przygotowanie powierzchni blach i profili stalowych
Najczęstsze zanieczyszczenia:
rdza
zgorzelina walcownicza
oleje i smary
kurz, pył
luźne stare powłoki
wilgoć
topniki, żużel
chemikalia (detergenty, sole)
opiłki żelaza
Szczególną uwagę należy zwrócić na usunięcie zanieczyszczeń jonowych i odtłuszczenie powierzchni metalu – ich obecność obniża przyczepność powłok i może prowadzić do wad.
Proces czyszczenia:
Usunięcie zanieczyszczeń – mycie wodą pod ciśnieniem
Ręczne lub mechaniczne mycie: para wodna, woda z detergentem, rozpuszczalniki, środki emulsyjne, alkaliczne i kwaśne
Rekomendowana metoda: natrysk roztworów wodnych z biodegradowalnymi detergentami
Na koniec – spłukanie czystą wodą wodociągową
Normy:
ISO 8504-2 – obróbka strumieniowo–ścierna
ISO 8504-3 – metody ręcznego oczyszczania (także z napędem mechanicznym)
PN-ISO 8501-1:1996 – określa stopień czystości
PN-EN ISO 8503 – określa chropowatość
Stopnie przygotowania powierzchni wg PN-ISO 8501-1
Obróbka strumieniowo–ścierna (oznaczenie: Sa):
Sa 1 – zgrubna: brak oleju, smarów, pyłu, luźnych zanieczyszczeń
Sa 2 – gruntowna: brak większych śladów rdzy, starej farby, pozostałości silnie przylegają
Sa 2½ – prawie biała powierzchnia, możliwe ciemne punkty
Sa 3 – stal wzrokowo czysta, jednolita metaliczna barwa ("biały metal")
sezonowaną blachę oczyścić roztworem amoniaku (1–2%) z detergentem
zanieczyszczenia i korozję usunąć szczotkami nylonowymi, włosiem lub papierem ściernym
Powierzchnia musi być sucha i wolna od zanieczyszczeń.
Zabezpieczenie blachy aluminiowej
Powierzchnia aluminiowa, ze względów przeciwkorozyjnych i kolorystycznych, najczęściej jest pokryta powłoką konwersyjną wytworzoną w procesie:
elektrochemicznym (utlenianie anodowe)
chemicznym (chromianowanie, fosforanowanie)
Tego typu warstwa poprawia przyczepność powłoki malarskiej.
Przygotowanie do malowania:
oczyścić powierzchnię z luźnej rdzy i zanieczyszczeń ręcznie lub mechanicznie (szczotki stalowe, metoda strumieniowo–ścierna z użyciem miękkiego ścierniwa naturalnego)
odtłuścić przez zmycie wodą z detergentem niejonowym
Przygotowanie powierzchni metali nieżelaznych
Metale nieżelazne są trudnym podłożem dla farb ze względu na:
gładkość powierzchni
dużą reaktywność cynku, glinu i ich stopów
To sprzyja powstawaniu zwartej, kruchej warstwy tlenków lub węglanów, które negatywnie wpływają na składniki powłoki malarskiej, powodując:
brak przyczepności
marszczenie
zniszczenie powłoki
Najczęściej stosowane przygotowanie:
wytwarzanie powłoki konwersyjnej (chemicznej lub elektrochemicznej)
powłoka konwersyjna: nierozpuszczalna w wodzie, działa jako izolator, poprawia odporność i przyczepność
Przygotowanie podłoża betonowego
Podłoże betonowe odpowiednio przygotowane pod zestaw malarski powinno być:
czyste
bez rys, występów i szczelin
o wilgotności powierzchniowej nieprzekraczającej 3–4% (w zależności od farby)
o nierównościach nie większych niż 1/3 grubości zestawu malarskiego
Wymagania:
wypukłe krawędzie, naroża i załamania należy zaokrąglić
beton powinien być odpylony i odtłuszczony
tłuste plamy usuwać tkaniną bawełnianą z rozpuszczalnikiem
oczyszczanie: szczotki stalowe (ręczne/mechaniczne) lub delikatne przepiaskowanie
Nowoczesną metodą czyszczenia jest użycie wody pod wysokim ciśnieniem.
Czas schnięcia i wytrzymałość podłoża
Świeżo wykonane podłoża (beton, tynki) należy malować dopiero po odpowiednim czasie utwardzania i karbonizacji. Okres schnięcia podano w instrukcjach stosowania farb.
Tynki zgodne z PN-70/B-101100 powinny być:
czyste
gładkie
równe
bez rys, wykwitów, zacieków, tłuszczów, pyłów i innych zanieczyszczeń
Powinny mieć odpowiednią wytrzymałość mechaniczną i nie ścierać się przy potarciu ręką.
Ważną rzeczą w przygotowaniu tynków przed malowaniem jest: usunięcie starych powłok klejowych i wapiennych oraz mycie i nawilżenie powierzchni. Stare tynki, w celu usunięcia z nich zanieczyszczeń, zmywa się wodnymi roztworami mydła za pomocą szczotek o twardym włosiu.
Chcesz zmienić kolor furtki ogrodowej, ale nie masz pewności, od czego zacząć, jaką farbę wybrać i jakich narzędzi użyć? Sprawdź, jak odnowić furtkę ogrodową krok po kroku i jak zabezpieczyć ją przed rdzą i uszkodzeniami.
Krok 1. Wybór farby do malowania metalowej furtki ogrodowej
Wybór odpowiedniej farby to jeden z kluczowych etapów procesu malowania (niezależnie od tego, czy malujesz tylko furtkę ogrodową, czy całe ogrodzenie). Od tego, jaką emalię wybierzesz, będzie zależeć zarówno wygląd metalowej furtki, jak i jej odporność na rdzę czy uszkodzenia.
Farba do malowania powierzchni metalowych, które znajdują się na zewnątrz budynków, powinna charakteryzować się wysoką przyczepnością. Dzięki temu emalia będzie się dobrze rozprowadzać i nie będzie ściekać, tworząc nieestetyczne zacieki. Poza tym musi być odporna na działanie niekorzystnych warunków atmosferycznych, takich jak wiatr, mróz, zanieczyszczenia powietrza czy intensywne promienie słoneczne. Musi być też odporna na wilgoć, ponieważ dzięki temu będzie chroniła furtkę przed korozją.
Warto wiedzieć! Farba do malowania bram i ogrodzeń 2 w 1
Do malowania metalowej furtki możesz wybrać farbę, która będzie wymagała położenia pod nią farby gruntującej, albo emalię 2 w 1, łączącą funkcje gruntu i farby. Przykładem drugiego produktu jest RAFIL Do Bram i Ogrodzeń – antykorozyjna emalia do malowania zarówno bram czy ogrodzeń, jak i mebli ogrodowych, barierek i balustrad czy ozdobnych elementów.
Jednak w przypadku powierzchni trudnych lub malowanych wcześniej nieznaną farbą, warto pod tę farbę położyć specjalny grunt RAFIL PODKŁAD ANTYKOROZYJNY, który będzie skutecznie zabezpieczał furtkę przed korozją.
Krok 2. Wybór narzędzia – czym pomalować furtkę ogrodową?
Do malowania metalowej furtki możesz wykorzystać wałek i pędzel. Jedno i drugie narzędzie może Ci się przydać, w zależności od tego, jak zbudowana jest Twoja furtka. Jeśli składa się z wielu ozdobnych i niewielkich elementów i jeśli ma dużo zakamarków, przyda Ci się niewielki, okrągły pędzel. Do malowania płaskich i większych powierzchni sprawdzi się zaś wałek, ewentualnie szeroki pędzel.
Wskazówka!
Wałki, które mają dużo porów, mogą wywołać efekt napowietrzenia malowanej powierzchni. Jeśli zaś Twoja furtka składa się z wielu małych drutów, możesz rozważyć zakup wałka do malowania siatek ogrodzeniowych – takie wałki są pokryte nacięciami, które ułatwiają malowanie drutów z kilku stron jednocześnie.
Krok 3. Wybór odpowiedniego dnia – w jakiej temperaturze malować furtki ogrodowe?
Optymalnym czasem na malowanie furtki ogrodowej oraz innych metalowych zewnętrznych powierzchni jest późna wiosna, lato i wczesna jesień. Wtedy panują zwykle najlepsze warunki pogodowe do tego, by efektywnie pomalować furtkę.
Najlepiej, aby temperatura powietrza wahała się między 10 a 25°C. Przypilnuj jednak, by metalowa furtka nie była zbyt gorąca – jej temperatura nie powinna przekraczać 35°C. Jeśli powierzchnia będzie za ciepła, farba będzie wysychać za szybko, a powłoka okaże się nietrwała.
Nie maluj też furtki na pełnym słońcu i wtedy, gdy wilgotność powietrza jest duża (względna wilgotność nie powinna przekraczać 80%). Przed przystąpieniem do prac, sprawdź pogodę – jeśli zapowiadane będą deszcze, mgły czy silny wiatr, przełóż malowanie na inny dzień (silny wiatr nie sprzyja malowaniu, ale delikatny działa jak najbardziej na korzyść).
Krok 4. Przygotowanie powierzchni
Zanim przystąpisz do malowania, przygotuj odpowiednio powierzchnię – wyczyszczenie jej i wyrównanie pozwoli Ci uniknąć zacieków, a także sprawi, że farba będzie lepiej się trzymać i przetrwa dłużej, zabezpieczając furtkę przed rdzewieniem.
Usuń ogniska rdzy drucianą szczotką, a miejsca, na których położona jest stara farba, wyrównaj papierem ściernym o gradacji 80-120. Zwróć uwagę szczególnie na te fragmenty, w których farba odstaje, jest luźna, kruszy się lub odpada. Drucianą szczotką usuń nalot mchu, złuszczenia farby i brud. Nie zapomnij o odpyleniu powierzchni.
Odtłuść powierzchnię metalowej siatki benzyną ekstrakcyjną lub specjalnym odtłuszczaczem do metalowych powierzchni RAFIL Preparat Do Odtłuszczania. Dzięki temu usuniesz tłuszcz, resztki zabrudzeń, smar z zawiasów czy inne zanieczyszczenia. Zwróć szczególną uwagę na miejsca, na których wcześniej była rdza, oraz na zawiasy i klamki.
Na koniec całą furtkę umyj wodą, a podjazd czy ogrodzenie z klinkieru zabezpiecz folią.
Krok 5. Malowanie furtki ogrodowej
Pierwszym etapem malowania furtki ogrodowej jest położenie antykorozyjnego podkładu. Możesz pomalować nim całą furtkę lub tylko te miejsca, na których była rdza, albo tam, gdzie stara powłoka została uszkodzona.
Zwykle zaleca się położenie dwóch-trzech cienkich warstw farby (a nie jednej grubej). Dzięki temu farba będzie wyglądać estetycznie i dobrze chronić furtkę przed uszkodzeniami i rdzą.
