Jak zrobić metalowy stelaż do hamaka i jak o niego zadbać?

Metalowa futryna to element charakterystyczny dla stolarki starszej daty – można spotkać ją zarówno w mieszkaniach, jak i domach, które budowano przed kilkoma dekadami. Co ciekawe, w ostatnich latach obserwuje się powrót mody na wyjątkowo wytrzymałe i niebanalne estetycznie, metalowe futryny. Z tego względu wielu właścicieli domów i mieszkań decyduje się na zachowanie oryginalnych ościeżnic i odnowienie ich na własną rękę. Jak powinno przebiegać malowanie futryn metalowych? Jak odnowić futryny w bloku? Po jakie farby sięgnąć? Sprawdźmy!

Malowanie futryn metalowych – cena i jakość farby

Pierwszym krokiem, jaki musisz podjąć, by odnowić metalową futrynę, jest wybór odpowiedniej farby. Pierwszy, przypadkowy produkt ze sklepowej półki nie wystarczy. Poszukując emalii, którą pomalujesz futrynę, zwróć uwagę na takie aspekty, jak:

• Dostępna paleta kolorów – sprawdź, czy producent oferuje barwę oraz typ wykończenia (mat, półmat, połysk), który Cię interesuje.
• Wydajność – ile metrów kwadratowych powierzchni będziesz mógł pokryć 1 litrem farby.
• Przeznaczenie – do jakich materiałów przeznaczona jest emalia? Czy producent rekomenduje stosowanie jej na zewnątrz pomieszczeń? Przykładem farby do metalu, której możesz z powodzeniem użyć do malowania metalowej futryny zewnętrznej, jest RAFIL Chlorokauczuk.
• Czynniki, na które narażona będzie malowana powierzchnia – metalowa futryna może być wystawiona na działanie wilgoci, wiatru, wysokich i niskich temperatur, promieniowania UV, a także promieniowania UV. Zwróć uwagę, by farba, którą wybierzesz, zapewniała ochronę przed wszystkimi potencjalnymi zagrożeniami.
• Ochrona przeciw korozji – metalowa futryna musi być chroniona przed rdzą. RAFIL Chlorokauczuk, w połączeniu z podkładem chlorokauczukowym, gwarantuje aż 8 lat ochrony przed korozją. Kiedy wybierzesz odpowiednią emalię, możesz przejść do kolejnego kroku – przygotowania metalowej futryny do malowania.

Przygotowanie do malowania: czym szlifować metalowe futryny?

Dokładnie przyjrzyj się futrynie i sprawdź, w jakim stanie znajduje się stara warstwa farby. Jeżeli zauważysz luźne, łuszczące się fragmenty powłoki, będziesz musiał je usunąć – możesz zrobić to przy pomocy drucianej szczotki, szlifierki lub gruboziarnistego papieru ściernego.

Uwaga! Aby zabezpieczyć podłoże, ściany lub inne elementy, które znajdują się w pobliżu futryny, zakryj je szczelnie kartonami lub folią malarską. Zabezpiecz je przed przesuwaniem, mocując poszczególne fragmenty taśmą malarską.

Na futrynie nie ma odstających fragmentów farby lub udało Ci się je usunąć? W takim razie zajmij się pozostałą powierzchnią. Sięgnij po papier ścierny i dokładnie przetrzyj nim całą futrynę – warstwa starej farby powinna zostać zmatowiona, aby powierzchnia zapewniała emalii lepszą przyczepność. Podczas szlifowania i matowienia powstało sporo pyłu? Usuń go przy pomocy odkurzacza lub miękkiej szczotki, a następnie dokładnie wyczyść metalową futrynę ze wszystkich innych zanieczyszczeń. Ostatnim krokiem, niezbędnym, by przygotować futrynę do malowania, jest odtłuszczenie powierzchni. Możesz zrobić to, używając benzyny ekstrakcyjnej lub specjalistycznego preparatu do odtłuszczania (znajdziesz go w ofercie RAFIL).

Malowanie futryn metalowych

{{recomended-product}}

Zanim nałożysz właściwą emalię, sięgnij po preparat gruntujący – zwiększy on przyczepność podłoża oraz wzmocni właściwości ochronne i antykorozyjne farby docelowej. RAFIL Podkład Chlorokauczukowy nałóż przy pomocy pędzla (lub natrysku). Jedna warstwa powinna okazać się wystarczająca, jeżeli jednak futryna narażona jest na działanie wielu szkodliwych czynników, możesz zdecydować się na dwie warstwy (drugą warstwę nałóż po 20-180 minutach). Po godzinie od zastosowania podkładu możesz nanieść pierwszą warstwę farby. Najlepiej, jeżeli zrobisz to przy użyciu pędzla z miękkim włosiem (pozwoli Ci dotrzeć do wszelkich zakamarków), ale możesz zdecydować się także na malowanie niewielkim wałkiem. ZanimZanim nałożysz drugą warstwę, odczekaj od 30 do 120 minut.

Żeliwo to stop żelaza, który wyróżnia się trwałością i twardością. Jest idealnym materiałem na balustrady, bramy czy meble ogrodowe. Jeśli te elementy służą na zewnątrz, niezbędne będzie regularne malowanie żeliwa. Jak zabezpieczyć żeliwo przed korozją?

Żeliwo jest stopem żelaza i węgla, z maksymalną zawartością tego ostatniego przekraczającą 2%. To popularny materiał o szerokim zastosowaniu. Robi się z niego maszyny, piece, części samochodowe, a nawet turbiny wiatraków. 

Żeliwo spotkamy także powszechnie w domach i ogrodach. Powstają z niego nogi krzeseł, ławek i stołów ogrodowych lub całe, odlane z żeliwa meble. Słupy lamp, przęsła ogrodzeń, bramy, balustrady, grzejniki, wanny, świeczniki, naczynia – wszystkie te rzeczy często wykonywane są z tego stopu.

W artykule podpowiemy, jak zabezpieczyć żeliwo przed korozją. Doradzimy, czym malować żeliwo i wskażemy najlepsze farby do żeliwa na zewnątrz. Znajdziesz tu też instrukcję malowania żeliwa krok po kroku. 

Przeczytaj również: Klasa korozyjności a wybór farby do metalu – co warto wiedzieć?

Malowanie żeliwa – co trzeba o nim wiedzieć? 

Jakie właściwości ma żeliwo? Ten stop żelaza z węglem wyróżnia się:

• dużą wytrzymałością;
• twardością;
• odpornością na ścieranie, uderzenia i uszkodzenia mechaniczne;
• łatwością tłumienia drgań;
• łatwym odlewaniem nawet bardzo skomplikowanych form.

Właśnie dlatego żeliwo jest tak wdzięcznym materiałem do tworzenia różnego rodzaju efektownych konstrukcji, mebli, ornamentów, ozdób. Finezyjne krzesła kawiarniane wyglądające jak utkane z koronki? Wygięty stolik ogrodowy? Piękna balustrada, która prezentuje się jak dzieło sztuki? To na pewno rzeczy wykonane właśnie z żeliwa.

Ze względu na swoje właściwości żeliwa często używa się do produkcji mebli i elementów wykorzystywanych na zewnątrz. Ten stop żelaza i węgla ma jednak pewną wadę. Jest podatny na korodowanie. Niezabezpieczone żeliwo pozostawione na działanie deszczu, śniegu, wiatru, słońca, wysokich i niskich temperatur szybko zaczyna rdzewieć i z czasem traci swoje właściwości.

Jak zabezpieczyć żeliwo przed korozją? Na szczęście przepis jest bardzo prosty i łatwy do zastosowania w domowych warunkach. Pomoże pomalowanie żeliwnych elementów specjalną farbą do żeliwa na zewnątrz np. RAFIL Chlorokauczuk Lub Rafil Prosto Na Rdzę. 

Czym malować żeliwo?

Czym pomalować żeliwo? Wyłącznie specjalistyczną farbą, która jest dedykowana powierzchniom z tego materiału. 

Dlaczego żeliwa nie można malować zwykłą farbą? Nie będzie się na nim trzymać i nie zapewni ochrony przed rdzą. Produkt dedykowany powierzchniom żeliwnym tworzy trwałą, ale elastyczną powłokę chroniącą przed czynnikami atmosferycznymi, a przy tym wyróżnia się podwyższoną odpornością na ich działanie. Zapewnia długotrwałą ochronę antykorozyjną malowanych powierzchni, a także wyróżnia się bardzo dobrą przyczepnością do specyficznego podłoża, jakim jest gładkie żeliwo. 

Największym wyzwaniem przy malowaniu żeliwa jest ryzyko, że na powierzchni powstaną marszczenia, bąble czy nierówności. Najczęściej dzieje się tak wtedy, gdy przy malowaniu kolejnej warstwy nie zachowamy właściwego odstępu czasowego od nałożenia poprzedniej. 

Aby żeliwna powierzchnia była gładka i bez zmarszczek, czas pomiędzy nałożeniem jednej i drugiej warstwy powinien być jak najkrótszy. Jeśli przegapisz „okienko” czasowe, czekać trzeba bardzo długo – kilka lub kilkanaście dni. Jeśli nie zachowasz tego czasu, efekt malowania żeliwnych powierzchni będzie daleki od Twoich oczekiwań.

Czym malować żeliwo? Możliwości masz kilka. Najprostsza z nich to użycie gruntoemalii RAFIL Prosto Na Rdzę. Druga opcja to zabezpieczenie żeliwnej powierzchni produktem RAFIL Podkład Chlorokauczukowy, a następnie pomalowanie jej specjalistyczną farbą chlorokauczukową RAFIL Chlorokauczuk. 

{{recomended-product}}

Rafil Prosto Na Rdzę

To gruntoemalia, czyli produkt 3w1: farba, grunt i podkład. Oznacza to, że do malowania żeliwnej powierzchni nie potrzebujesz żadnych innych środków, takich jak np. farba gruntująca. RAFIL Prosto Na Rdzę Możesz Stosować Bezpośrednio Na Malowaną Powierzchnię, a produkt nadaje się do elementów, które znajdują się na co dzień na zewnątrz. 

Rafil Prosto Na Rdzę tworzy mocną, ale elastyczną powłokę, która chroni przed wodą, promieniowaniem UV oraz rdzą. Zabezpiecza też powierzchnię żeliwną przed zarysowaniami, uderzeniami i uszkodzeniami mechanicznymi. Wyróżnia się zwiększoną odpornością na trudne warunki pogodowe – śnieg, deszcz czy niskie temperatury.

Oprócz łatwego stosowania bez konieczności użycia gruntu RAFIL Prosto Na Rdzę Ma Jeszcze Jedną Wielką Zaletę. Można tym produktem malować po powierzchniach skorodowanych. Farba dobrze poradzi sobie z niewielkimi ogniskami rdzy. Warto jednak pamiętać, że luźne skorodowane fragmenty czy resztki starej powłoki trzeba mimo wszystko usunąć np. z pomocą papieru ściernego.

Rafil Chlorokauczuk

Czym pomalować żeliwo? Alternatywą dla gruntoemalii RAFIL Prosto Na Rdzę Jest farba chlorokauczukowa RAFIL Chlorokauczuk. To emalia przeznaczona do ochronnego i dekoracyjnego malowania powierzchni żeliwnych, stalowych, ale też betonowych czy cementowo-wapiennych. Tworzy odporną na rdzę, wilgoć, słońce powłokę – elastyczną, ale mocną. Zabezpiecza również przed uszkodzeniami mechanicznymi. 

Aby RAFIL Chlorokauczuk Skutecznie Ochronił Powierzchnie Żeliwne Przed Korodowaniem, trzeba przed jego zastosowaniem pomalować je farbą gruntującą RAFIL Podkład Chlorokauczukowy. Podkład zwiększy przyczepność farby i zapewni trwałość powłoki, a więc także ochronę przed korozją na wiele lat. 

Jak zabezpieczyć żeliwo przed korozją? Poradnik 

Wiesz już, czym pomalować żeliwo, aby zabezpieczyć je przed rdzą. Podpowiemy teraz, w jaki sposób to zrobić krok po kroku. Pierwszy etap to przygotowanie powierzchni do malowania. Kolejny – nakładanie farby bezpośrednio lub z warstwą podkładu gruntującego. 

Przygotowanie żeliwnej powierzchni do malowania

1. Z powierzchni przeznaczonej do malowania usuń luźne powłoki, zanieczyszczenia, piasek, ziemię i wszystko, co może obniżyć przyczepność nowej powłoki.
2. Jeśli na żeliwnej powierzchni jest poprzednia farba, trzeba całość zmatowić, używając do tego drobnoziarnistego papieru ściernego. 
3. Jeśli na powierzchni są miejsca, w których nastąpił rozwój korozji, nie musisz ich usuwać. Zdejmij jedynie luźne warstwy i odtłuść całość. Do malowania zastosuj wtedy produkt Rafil Prosto Na Rdzę.
4. Jeśli chcesz uzyskać pełną ochronę antykorozyjną, powierzchnie muszą być przygotowane i zmatowione przy pomocy mechanicznego narzędzia szlifującego, odpylone i odtłuszczone przy pomocy benzyny ekstrakcyjnej.

Przeczytaj również: Jak i czym malować konstrukcje wykonane z aluminium?

Nakładanie farby antykorozyjnej Rafil

1. Jeśli używasz emalii Rafil Chlorokauczuk, pierwszy etap to nałożenie farby gruntującej Rafil Podkład Chlorokauczukowy. Farbę Rafil Prosto Na Rdzę nakładasz bez podkładu. 
2. Nałóż 1 lub 2 warstwy podkładu. Pamiętaj, aby drugą warstwę gruntu nałożyć w czasie od 20 minut do 1,5 godziny.
3. Farbę Rafil Chlorokauczuk nakładaj przy pomocy wałka flokowego lub pędzla. Potrzebujesz jej 2 lub 3 warstw.
4. Kluczowe jest zachowanie jak najkrótszego odstępu pomiędzy warstwami. Powinien on wynosić mniej niż 2 godziny – warstwy nakładamy „na mokro”.
5. Jeśli malujesz żeliwo farbą Rafil Prosto Na Rdzę, drugą warstwę nanieś w czasie od 2 do 24 godzin. Farbę w opcji z połyskiem nakładaj w czasie od 2 do 8 godzin pomiędzy jedną a drugą warstwą.

Wiesz już, jak zabezpieczyć żeliwo przed korozją. Mamy nadzieję, że nasz poradnik malowania żeliwa okaże się przydatny! Już dziś sprawdź ofertę produktów RAFIL do malowania i ochrony żeliwa! Sprawdź ofertę produktów Rafil!

Choć naturalny kolor i faktura betonu są dziś w modzie, wiele osób woli go malować. Zasada ta dotyczy też malowania krawężników. Jaką farbę do krawężników betonowych wybrać i w jaki sposób odnowić te betonowe elementy? Sprawdź wskazówki na malowanie krawężników! 

Po co maluje się krawężniki? Najczęściej po to, aby nadać im nowy, odświeżony wygląd. Beton ma to do siebie, że choć jest materiałem bardzo trwałym i odpornym na warunki atmosferyczne, z czasem może tracić swój pierwotny wygląd. Nowa powłoka sprawi, że betonowe części infrastruktury, w tym krawężniki przy posesji będą prezentowały się, jak dopiero co położone. 

Specjalna farba do malowania krawężników możne też oczywiście zmienić ich kolor. Jaśniejsza szarość, czerń, antracyt, a może biel czy fantazyjne odcienie niebieskiego, żółtego, zielonego lub czerwonego? Możliwości jest bardzo dużo. Dzięki farbie do malowania krawężników nadasz betonowi taki kolor, jaki tylko Ci się marzy. Odnowisz stare, zniszczone obiekty i stworzysz spójną aranżację. 

Farba do krawężników betonowych ma jednak o wiele więcej zalet niż tylko te związane z polepszeniem wyglądu. Tworzy powłokę, która ochroni betonową powierzchnię przed zarysowaniami, uderzeniami, kruszeniem i działaniem trudnych warunków atmosferycznych. Po użyciu takiego środka betonowe krawężniki będą służyły dłużej – wokół domu, przy posesji, w ogrodzie, na podjeździe. 

Przygotowanie krawężników przed malowaniem — kluczowy krok do udanej renowacji 

Zanim przystąpisz do malowania krawężników, trzeba je dobrze przygotować. Właściwe oczyszczenie powierzchni to najważniejsza część pracy podczas renowacji. Jeśli poświęcisz czas i energię na starannie przygotowanie krawężników przed malowaniem, zyskasz pewność, że nowa powłoka malarska pozostanie w dobrym stanie na długo. W skrócie – warto podjąć wysiłek teraz, aby kolejne malowanie krawężników betonowych odbyło się za kilka dobrych sezonów, a nie miesięcy. 

Jak przygotować krawężniki przed malowaniem? 

• Starannie zmieć betonową powierzchnię ze wszystkich zanieczyszczeń, takich jak: piasek, ziemia, glony, grzyby, pleśń. Następnie oczyść powierzchnię mechanicznie, a następnie odpyl.

• Jeśli masz do czynienia ze starym, nigdy niemalowanym betonem, zwróć uwagę na stare i słabo związane fragmenty. Trzeba je usunąć, a w razie konieczności uzupełnić ubytki świeżym betonem. Na koniec całość przeszlifować i odpylić.

• Jeśli betonowy krawężnik jest stary, ale był już malowany, przed rozpoczęciem renowacji wykonaj malowanie próbne, aby upewnić się, czy stare podłoże nie będzie reagować z nową powłoką. Jak to zrobić? Nałóż warstwę farby na niewielką powierzchnię i pozostaw na czas od 3 do 6 godzin w celu wyschnięcia. Zobacz, czy nowa powłoka nie marszczy się i nie łuszczy. Następnie oczyść i odtłuść powierzchnię starej warstwy, usuń luźno związaną, łuszczącą się farbę, a całość przeszlifuj i dokładnie odpyl.

• Przed malowaniem beton warto zagruntować. Rodzaj gruntu zależy od produktu, którego używasz. W przypadku farby Rafil CHLOROKAUCZUK gruntem powinna być farba z dodatkiem około 25% rozcieńczalnika. Grunt wyrównuje chłonność powierzchni, dzięki czemu beton absorbuje o wiele mniej farby i nie pojawią się na nim nieestetyczne przebarwienia.

Wybór odpowiedniej farby do krawężników

Jaka powinna być dobra farba do krawężników betonowych? Produkt musi dobrze kryć oraz doskonale przylegać do podłoża, tworząc grubą, ale elastyczną warstwę dekoracyjno-ochronną. Co więcej, farba do malowania krawężników powinna wyróżniać się wysoką odpornością na niekorzystne warunki atmosferyczne – śnieg, deszcz, wysokie i niskie temperatury, mróz i wiatr oraz promieniowanie słoneczne. Elementy te narażone są na intensywne użytkowanie, dlatego preparat musi być również odporny na zarysowania, szorowanie i uderzenia mechaniczne.

Czym malować beton? Do wyboru masz różne rodzaje farb do malowania krawężników. Są wśród nich farby akrylowe, w tym te z dodatkiem silikonu. To produkty łatwo przyczepne do betonu i proste w aplikacji, ale mało odporne na ścieranie oraz trudne warunki atmosferyczne, a na takie są narażone krawężniki i inne betonowe nawierzchnie na zewnątrz. 

O wiele lepszą opcją do malowania krawężników są farby chlorokauczukowe. Ten produkt wyróżnia się zwiększoną odpornością na działanie warunków atmosferycznych, w tym wilgoć i chemikalia oraz zanieczyszczenia powietrza. Powłoka będzie trwała, elastyczna i wytrzymała. Farba chlorokauczukowa powstaje na bazie kauczuku chlorowanego oraz rozpuszczalnika. Zawiera także dodatki, które poprawiają właściwości preparatu i wzmacniają kolorowe pigmenty. 

Kolejną możliwością są dwuskładnikowe farby epoksydowe. Są one elastyczne, odporne na ścieranie i trwałe. Dobrze sprawdzają się na zewnątrz. Zapewniają podwyższoną ochronę przed zmiennymi warunkami atmosferycznymi oraz zanieczyszczonym powietrzem. Ich wielka zaleta to także antypoślizgowa powłoka odporna na uderzenia mechaniczne, wodę oraz środki chemiczne. Warto jednak pamiętać, że stosowanie tej farby jest nieco trudniejsze niż produktu jednoskładnikowego, ponieważ trzeba wymieszać ze sobą emalię – składnik pierwszy oraz utwardzacz do emalii, czyli składnik drugi. 

Krok po kroku — malowanie krawężników

Jak odnowić krawężniki? Oto instrukcja krok po kroku.

1. Przygotuj beton do malowania zgodnie z instrukcją podaną we wcześniejszym akapicie. Oczyść powierzchnię z luźnych fragmentów betonu, pleśni, brudu, grzybów, glonów.

2. Zagruntuj beton zgodnie z zaleceniami podanymi na opakowaniu wybranej przez Ciebie farby. W przypadku produktu RAFIL Chlorokauczuk będzie to farba z dodatkiem około 25% rozcieńczalnika. W przypadku stosowania Emalii epoksydowej dwuskładnikowej na beton RAFIL zagruntuj dany obszar Emalią Na Beton z dodatkiem utwardzacza (składnik drugi), rozcieńczoną dodatkiem ok. 20% rozcieńczalnika do wyrobów epoksydowych. 

3. Farbę nakładaj na betonową powierzchnię przy użyciu pędzla lub wałka. Zaleca się nakładać 2-3 warstwy wyrobu na wcześniej zagruntowane podłoże. 

4. Kolejne warstwy połóż w czasie od 30 minut do 2 godzin. Jeśli nie uda Ci się dotrzymać tego czasu – dopiero po 5 dniach od nałożenia poprzedniej warstwy.

5. Krawężniki maluj przy odpowiedniej pogodzie. Najlepszy będzie suchy, ciepły, ale niegorący dzień przy małym zachmurzeniu.

Polecane produkty do malowania krawężników 

Jakie farby będą najlepsze do odnowienia betonowych krawężników? Nasza pierwsza propozycja to farba RAFIL Chlorokauczuk. To emalia do dekoracyjnego malowania podłoży betonowych i tynków cementowo wapiennych, a także do odnawiania powierzchni stalowych i żeliwnych eksploatowanych na zewnątrz pomieszczeń. 

Emalia RAFIL Chlorokauczuk tworzy trwałą i elastyczną powłokę, odporną na zarysowania, uderzenia i uszkodzenia mechaniczne. Charakteryzuje się zwiększoną odpornością na działanie trudnych warunków atmosferycznych. Wyróżnia ją również wydajność do 12 m²/l przy jednokrotnym malowaniu.

Drugi z polecanych produktów to dwuskładnikowa emalia epoksydowa RAFIL Na Beton. Tworzy ona antypoślizgową, trwałą i elastyczną powłokę odporną na ścieranie i uderzenia, wodę, środki chemiczne i myjące. 

Emalia może być również stosowana na zewnątrz, ale konieczne jest zastosowanie warstwy ochronnej z produktu RAFIL Na Beton Lakier Poliuretanowy Dwuskładnikowy. 

Malowanie krawężników pomaga przedłużyć ich żywotność i nadaje im odświeżony wygląd. Sprawdź produkty Rafil do malowania betonu i ciesz się ładnym otoczeniem domu!

Prawidłowe przygotowanie powierzchni stalowych przed malowaniem to kluczowy etap, który bezpośrednio wpływa na trwałość i estetykę powłoki malarskiej. Obejmuje ono kontrolę czystości, stopnia chropowatości, odtłuszczenia oraz obecności pyłu i zanieczyszczeń jonowych. Procesy te powinny być realizowane zgodnie z obowiązującymi normami, które określają zarówno metody oceny, jak i dopuszczalne tolerancje.

Ocena stopnia czystości powierzchni stalowej

Kontroli stanu przygotowania powierzchni podlegają następujące właściwości:

• wygląd powierzchni,
• stopień czystości podłoża,
• profil powierzchni (chropowatość)
• obecność zatłuszczeń,
• obecność zapylenia,
• obecność zanieczyszczeń jonowych.

Kontrolę stopnia czystości można przeprowadzać w porównaniu do barwnych wzorców fotograficznych załączonych do norm:

• PN-ISO 8501-1: „Przygotowanie podłoży stalowych przed nakładaniem farb i podobnych produktów. Wzrokowa ocena czystości powierzchni. Stopnie skorodowania i stopnie przygotowania niezabezpieczonych podłoży stalowych oraz podłoży stalowych po całkowitym usunięciu wcześniej nałożonych powłok.”
• PN-ISO 8501-2: „Przygotowanie podłoży stalowych przed nakładaniem farb i podobnych produktów. Wzrokowa ocena czystości powierzchni. Stopnie przygotowania wcześniej pokrytych powłokami podłoży stalowych po miejscowym usunięciu tych powłok.”

Podczas kontroli powierzchni przed malowaniem należy zwrócić szczególną uwagę na dokładne oczyszczenie szwów spawalniczych, złączy, nitów, miejsc trudnodostępnych, gdyż często mogą tam pozostać zanieczyszczenia.

Dopuszczalne wady powierzchni przygotowanej do malowania, które zależą od agresywności korozyjnej środowiska, zawarte są w normie PN-ISO 8501-3. Oczyszczona powierzchnia nie powinna wykazywać jednak większych uszkodzeń.

Typowa chropowatość podłoża, określona parametrem Rz, powinna wynosić 35–70 μm. Ocenę przeprowadza się przy pomocy:

1. Przyrządu do pomiaru chropowatości (np. aparatem firmy Elcometer)
2. Porównania badanej powierzchni z wzorcami (płytki metalowe podzielone na segmenty różniące się średnią wysokością chropowatości – norma PN-ISO 8503-2), lub dotykowo przesuwając po wzorcowej i badanej powierzchni paznokieć lub drewienko.
   Z uwagi na kształt ścierniwa dostępne są dwa wzorce:
   • S – dla ścierniw kulistych: kulki szklane, śrut staliwny i żeliwny kulisty
   • G – dla ścierniw ostrokrawędziowych: żużel pomiedziowy, piasek, korund, śrut żeliwny łamany

Szczegółowe informacje o metodach oceny chropowatości podłoży stalowych po obróbce strumieniowo-ściernej podane są w normie PN-EN ISO 8503.

W przypadku stosowania chemicznych metod usuwania zatłuszczeń należy sprawdzić pH powierzchni. Powinno ono wynosić 6–7.

Skuteczność odtłuszczenia sprawdza się jedną z poniższych metod:

1. Na odtłuszczoną powierzchnię nakłada się 2–3 krople benzyny ekstrakcyjnej. Po około 10 sekundach przykłada się krążek bibuły filtracyjnej. Jednocześnie na drugi krążek bibuły, służący jako wzorzec, również nanosi się benzynę ekstrakcyjną; po odparowaniu rozpuszczalnika z obu krążków, porównuje się je – obecność plam tłuszczowych na bibule przyciśniętej do odtłuszczonej powierzchni świadczy o jej niewłaściwym odtłuszczeniu.
2. Odtłuszczoną powierzchnię polewa się wodą destylowaną (spryskiwaczem). Po 10 s oceniany jest szacunkowy procent zwilżonej powierzchni. Norma rozróżnia 3 stopnie zwilżenia, które są zarazem miernikiem stopnia odtłuszczenia:
   • Stopień 1 – woda zwilża powyżej 50% powierzchni
   • Stopień 2 – woda zwilża 40–50% powierzchni
   • Stopień 3 – woda zwilża 15–20% powierzchni

Metoda ta zalecana jest do powierzchni pokrytych farbami do czasowej ochrony – na odtłuszczoną powierzchnię nanosi się kroplę 40–70% wodnego roztworu alkoholu etylowego z dodatkiem barwnika (np. pioktaniny). Jeśli powierzchnia jest zatłuszczona już w ilości ok. 100 mg/m², to kropla ta nie rozlewa się po niej. Na powierzchniach pionowych droga spływania kropli jest krótka i pozostaje owalny ślad, jeśli powierzchnia jest czysta.

Kurz i pył są bardzo niepożądanym zanieczyszczeniem, które musi być usunięte z każdego podłoża przygotowanego do malowania. Obecność pyłu można stwierdzić przez przetarcie powierzchni czystą białą szmatką.

Ocenę skuteczności odpylenia można przeprowadzić zgodnie z normą ISO 8502-3, przy pomocy paska taśmy samoprzylepnej o długości około 15 cm. Pasek nakleja się na badaną powierzchnię, trzykrotnie przesuwa się po nim kciukiem, a następnie nakłada się na kontrastowe podłoże i porównuje z rysunkiem wzorcowym.

Kontrola przygotowania powierzchni do malowania

Przy usuwaniu zapylenia przez wydmuchiwanie powietrzem należy zwrócić uwagę, aby powietrze było pozbawione oleju. Dotyczy to również powietrza używanego do napędu narzędzi do czyszczenia.

Ocenę skuteczności usunięcia zanieczyszczeń jonowych z powierzchni można przeprowadzić zgodnie z wytycznymi normy ISO 8502-1 lub ISO 8502-2, albo sprawdzić stosując opracowane przez Instytut Mechaniki Precyzyjnej w Warszawie testy do oceny ilości chlorków i siarczanów znajdujących się na powierzchniach przygotowanych do malowania.

W przypadku przypuszczalnej obecności zanieczyszczeń jonowych na powierzchni (powierzchnie pokryte solami, atmosfera zanieczyszczona aerozolem solnym) zaleca się zastosować metody mające na celu usunięcie zanieczyszczeń z powierzchni, takie jak:

• mycie parowo-wodne,
• mycie wodą pod ciśnieniem,
• oczyszczanie strumieniowo-ścierne na mokro.