Jeśli chcesz odnowić stary metalowy mebel, ogrodzenie, bramę czy inną powierzchnię, przed nałożeniem nowej powłoki niezbędne będzie usunięcie starej farby z metalu. Jak to zrobić? Podpowiadamy, jakie metody są dostępne i która z nich jest najlepsza.

Nowa warstwa farby będzie tworzyć na metalu trwałą powłokę, tylko gdy zostanie zaaplikowana na poprawnie przygotowane podłoże. Czym usunąć farbę z metalu i jak właściwie przygotować powierzchnię do malowania? Sprawdź kilka sposobów na szybkie usuwanie starej farby z metalu. Znajdziesz wśród nich metodę mechanicznego usuwania farby z pomocą szczotki, piasku, opalarki czy użycia szlifierki kątowej, a także metody chemiczne.

Czy zawsze trzeba usuwać starą farbę z metalu przed malowaniem?

Jeśli poprzednia powłoka samoistnie lub przy potarciu łuszczy się, lub odchodzi płatami, jest to konieczne. Gdy ma dobrą przyczepność i jedynie chcesz odświeżyć lub zmienić jej kolor, nie musisz całkowicie usuwać starej farby z metalu. Powierzchnię wystarczy dokładnie umyć, odtłuścić na przykład preparatem do odtłuszczania RAFIL i zmatowić papierem ściernym. Środek usunie brud, tłuszcz, glony i mech, przygotowując podłoże do malowania. Możesz go bezpiecznie używać do mycia powierzchni ocynkowanych, stalowych i aluminiowych.

Jeśli nie usuniesz z metalu odchodzących płatów starej farby, zabrudzeń i tłustych osadów, nowa powłoka malarska wkrótce zacznie się łuszczyć i odpadać. Efekt malowania będzie więc krótkotrwały, a cały proces będzie trzeba wkrótce powtórzyć. Dlatego tak ważne jest wcześniejsze dokładne oczyszczenie balustrad, ogrodzeń, rynien, dachu czy elementów architektury ogrodowej, które chcesz pomalować.

Sposób nr 1 – jak usunąć farbę z metalu za pomocą drucianej szczotki lub tępej szpachelki

Najprostszymi narzędziami do usuwania starej farby są:

• druciana szczotka,
  
• tępa szpachelka,
  
• stalowa wełna.

Musisz jednak wiedzieć, że czynności przy ich użyciu wymagają sporo cierpliwości. Jeśli czyszczona powierzchnia jest niewielka, usunięcie luźnej farby nie będzie przysparzało problemów. Przede wszystkim będzie tanim sposobem na pozbycie się starych powłok malarskich. W przypadku większego podłoża może okazać się jednak zbyt czaso- i energochłonny.

Sposób nr 2 – piaskowanie

Piaskowanie to czyszczenie metalu za pomocą silnego strumienia powietrza i piasku. Metoda wymaga stosowania specjalnej sprężarki ze zbiornikiem i świetnie sprawdza się przy czyszczeniu dużej powierzchni z brudu i powłok malarskich. Jeśli nie posiadasz sprzętu, zadanie szybkiego usuwania starej farby z metalu możesz powierzyć firmie zajmującej się piaskowaniem.

Sposób nr 3 – usuwanie farby za pomocą opalarki elektrycznej lub palnika gazowego

Niektórzy polecają stosowanie opalarki lub palnika do usuwania starych powłok malarskich z balustrad i ogrodzeń. Ten sposób jest jednak mocno kontrowersyjny – metal podczas opalania niebezpiecznie się nagrzewa, a farba może emitować szkodliwe opary. Dlatego lepiej sięgnąć po inne sposoby na usuwanie starej farby olejnej z metalu.

Sposób nr 4 – szczotka stalowa na szlifierce kątowej lub wiertarce

Kolejna metoda mechanicznego usuwania farby. Czym usunąć starą farbę z metalu? Użycie szczotki stalowej w zestawieniu ze szlifierką kątową lub wiertarką to szybki sposób na pozbycie się luźnych powłok lakierniczych i malarskich. Jeśli stara farba mocniej przywiera do podłoża, sięgnij po tarczę lamelkową.

Uwaga!

Podczas pracy wytwarza się dużo pyłu, dlatego wszelkie prace z użyciem szczotki stalowej i szlifierki wykonuj na świeżym powietrzu w masce i okularach ochronnych.

Oczyszczony element potrzebuje skutecznego zabezpieczenia przed czynnikami atmosferycznymi i rdzą. Dlatego warto zainwestować w dobre podkłady antykorozyjne i emalie nawierzchniowe, które wzmocnią odporność odnawianej powierzchni. Znajdziesz je wśród farb do malowania metalu.

Jak usunąć farbę z metalu przy pomocy chemikaliów?

Skuteczną metodą na usunięcie starej farby z metalu są różnego typu środki chemiczne. Mogą to być np. środki bazujące na rozpuszczalnikach spoiw organicznych, które odspajają stare powłoki od metalu, przez co łatwiej je usunąć. Musisz jednak pamiętać, że większość tego typu rozpuszczalników jest toksyczna dla zdrowia i środowiska.

Innym stosowanym tradycyjnie środkiem jest ług sodowy, czyli 10% roztwór wodny wodorotlenku sodu (sody kaustycznej). Po połączeniu z wodą soda tworzy silnie żrący roztwór, bezzapachowy, działający korodująco na metale. Rozkłada on wiązania chemiczne powłoki z farby. Stosuje się go do usuwania starych powłok z lakieru czy farby z ogrodzeń metalowych, starych kominków, mebli i innych przedmiotów wykonanych z metalu. Trzeba jednak uważać, bo ług jest silnie żrący i w kontakcie ze skórą powoduje chemiczne obrażenia. Szkodliwe są także jego opary, których nie wolno wdychać.

Jak zabezpieczyć metal przed czynnikami atmosferycznymi i rdzą?

Gdy metal jest już oczyszczony ze starej powłoki, należy go odpowiednio zabezpieczyć przed rdzą oraz czynnikami atmosferycznymi. Niezastąpione do tego celu będą środki RAFIL. Dobierz je w zależności od rodzaju powierzchni i jej przeznaczenia.

Do zabezpieczenia metalowych bram i ogrodzeń najbardziej odpowiedni będzie produkt RAFIL Do Bram i Ogrodzeń. To antykorozyjna emalia przeznaczona do ochronno-dekoracyjnego malowania powierzchni stalowych, ocynkowanych i aluminiowych eksploatowanych na zewnątrz pomieszczeń. RAFIL Do Bram i Ogrodzeń tworzy trwałą i elastyczną powłokę odporną na uderzenia. Wyróżnia ją zwiększona odporność na działanie trudnych warunków atmosferycznych.

Jak stosować RAFIL Do Bram i Ogrodzeń?

1. Farbę starannie wymieszaj. Dla opakowań powyżej 5 litrów i większych zastosuj mieszanie mechaniczne. Podczas prowadzenia prac co ok. godzinę kilkakrotnie dodatkowo zamieszaj produkt, aby uzyskać jednorodną powłokę.
   ‍
2. W razie potrzeby zastosuj maksymalnie do 5% rozcieńczalnika RAFIL Radach Rozcieńczalnik.
   ‍
3. Maluj w temperaturze 5 stopni Celsjusza do 25 stopni Celsjusza. Temperatura podłoża nie może być wyższa niż 35 stopni Celsjusza. Optymalna wilgotność powietrza wynosi do 80%. Unikaj zwłaszcza malowania w czasie upałów, ponieważ powoduje to bardzo szybkie parowanie rozpuszczalników, które występują w farbie i pogorszenie trwałości powłoki.
   ‍
4. Nakładaj farbę miękkim pędzlem, wałkiem lub przez natrysk. Stosując natrysk unikaj tzw. "suchego natrysku".
   ‍
5. Zwróć uwagę, aby dobrać odpowiedni wałek, jeśli malujesz wałkiem. Nieodpowiedni może pozostawić charakterystyczną w wyglądzie powłokę.
   ‍
6. Następną warstwę nakładaj w odstępie co najmniej 3 godzin od wymalowania poprzedniej.
   ‍
7. Unikaj wcierania farby i wielokrotnego pociągania pędzlem.
   ‍
8. Farba utwardza się minimum 3 dni.

Z kolei do malowania dachu, rynien czy parapetów odpowiednim produktem będzie RAFIL Radach Farba Na Dach. Farba stosowana jest zarówno do wykonywania nowych wymalowań, jak i renowacji starych powłok malarskich na powierzchniach metalowych, stalowych, ocynkowanych. Wyróżnia się doskonałą przyczepnością do podłoża. Tworzy szybkoschnące, wysoce elastyczne powłoki o podwyższonej odporności na działanie światła słonecznego, wody i innych czynników atmosferycznych.

Gdy poprzednia powłoka łuszczy się i odspaja, przed malowaniem koniecznie usuń starą farbę z metalu. Stara farba może osłabiać przyczepność nowej farby, powodując jej łuszczenie się i odpadanie. Nowa farba będzie lepiej przylegać do czystego metalu, co tworzy trwalsze i bardziej odporne na zużycie wykończenie. Mamy nadzieję, że nasze wskazówki, jak usunąć starą farbę z metalu pomogą Ci przeprowadzić te prace szybko i skutecznie!

Przeczytaj też: Wałek, pędzel czy spray – czym i kiedy malować metal?

Estetyka ma znaczenie, ale funkcjonalność to priorytet, gdy planujesz malowanie maszyn rolniczych. Ziemia, piasek, substancje chemiczne czy trudne warunki atmosferyczne sprzyjające korozji to tylko kilka z czynników, którym musi oprzeć się powłoka maszyny. Podpowiadamy, jak wybrać farbę najlepszą do tego celu.

Jakie typy farb są stosowane do malowania maszyn rolniczych?

Maszyny rolnicze wymagają bardzo trwałych i odpornych powłok, ponieważ są one nieustannie narażone na tarcie, uszkodzenia mechaniczne i kontakt z czynnikami mogącymi je naruszyć. Farba do maszyn rolniczych musi sprawdzać się dobrze zarówno na powierzchniach eksponowanych, jak i elementach na co dzień ukrytych, typowo funkcjonalnych, gdzie jej głównym zadaniem jest ochrona przed korozją.

Farby do maszyn rolniczych zasadniczo dzielą się na dwa typy:

• Emalie alkidowe, czyli szeroko stosowane farby olejne, które są popularne przede wszystkim ze względu na niską cenę. Ich wadą jest trwałość – powłoki tego typu nie utrzymają się długo na elementach maszyn narażonych na częste uszkodzenia mechaniczne. Malowanie traktora czy ciągnika taką farbą może być też niezadowalające pod względem estetycznym.
• Emalie na bazie żywicznej, czyli akrylowe i epoksydowe lub farby poliuretanowe do maszyn rolniczych. Nad farbami olejnymi górują pod względem odporności i walorów estetycznych. Na szczególną uwagę zasługują chlorokauczukowe farby do maszyn rolniczych z serii RAFIL Chlorokauczuk. Są one stworzone z myślą o ochronie metalu przed działaniem czynników atmosferycznych i uszkodzeniach różnego typu, dzięki czemu znacznie lepiej opierają się zarysowaniom i odpryskom, dłużej zachowują połysk i intensywność kolorów, a wygląd powłoki pozostaje atrakcyjniejszy niż w przypadku farb olejnych.

Ważne!

Farby do malowania maszyn rolniczych muszą być nakładane w odpowiednich warunkach, żeby najważniejsze cechy powłoki zostały zachowane na długi czas. Mowa o temperaturze w przedziale do 15 do 25 stopni Celsjusza i wilgotności nie większej niż 80 proc. W przeciwnym razie zwiększa się prawdopodobieństwo wystąpienia wad powłoki – wydłużonego suszenia, odbarwień i marszczenia powierzchni emalii.

Na co zwracać uwagę przy wyborze farby do maszyn rolniczych?

Farby do maszyn rolniczych są dostosowane do wielu zastosowań i potrzeb, które mogą się różnić w zależności od sytuacji. Przed zakupem warto uwzględnić:

• Środowisko pracy – mowa przede wszystkim o czynnikach, na jakie podczas pracy będzie narażona maszyna. Inny typ farby sprawdzi się przy zabrudzeniach i uszkodzeniach powłoki wynikających z kontaktu z ziemią, piachem czy kamieniami, inny w przypadku zbiorników na nawóz, gdzie powłoka musi być odporna także na czynniki chemiczne czy substancje biologiczne różnego rodzaju.
• Miejsce nałożenia – istotne jest także, jaka farba do maszyn rolniczych znajdzie się w konkretnym miejscu. Farby eksponowane na obudowie maszyny powinny nie tylko ją chronić, ale też dobrze wyglądać, co ma znaczenie drugorzędne przy malowaniu elementów na co dzień niewidocznych. Dodatkowo farba stosowna na przykład na osłonach silnika czy układu wydechowego musi być odporna na wysoką temperaturę, więc do tego celu konieczną są farby podwyższonej odporności termicznej.
• Kompatybilność – malowanie maszyn rolniczych wymaga zastosowania całego systemu produktów do metalu. W przypadku emalii chlorokauczukowych niezbędne jest uprzednie zagruntowanie powierzchni farbą podkładową. Bardzo ważne jest, aby produkty dobrze ze sobą pracowały, dlatego najlepiej, jeżeli będą pochodziły z tej samej serii od jednego producenta. Gdy stosujemy emalię nawierzchniową RAFIL CHLOROKAUCZUK musimy uprzednio pomalować powierzchnię gruntem RAFIL Podkład Chlorokauczukowy. A po malowaniu, do czyszczenia narzędzi malarskich, takich jak pędzle czy wałki użyjemy RAFIL Rozcieńczalnik Do Wyrobów Chlorokauczukowych i Poliwinylowych. Pamiętaj jednak, aby oczyścić je zaraz po użyciu – kiedy produkt zaschnie, może okazać się to o wiele trudniejsze.

Malowanie maszyn rolniczych: jak uzyskać najlepszy efekt?

Nawet najlepsza farba połączona z dobrej jakości podkładem nie zda egzaminu, jeśli maszyna nie zostanie prawidłowo przygotowana do malowania. Pierwszy krok to oczywiście pozbycie się zanieczyszczeń – błota, ziemi, oleju silnikowego i zgorzelin za pomocą środków dostosowanych do typu zabrudzenia i rodzaju powierzchni.

Kolejny krok to usunięcie starych powłok farby za pomocą papieru ściernego, szlifierki lub, w przypadku dużych powierzchni, na drodze piaskowania lub szkiełkowania. W miejscach niewidocznych szlifowanie służy przede wszystkim pozbyciu się korozji i zwiększeniu przyczepności powłoki. Na powierzchniach zewnętrznych i eksponowanych dokładne wyszlifowanie jest niezbędne, by farba dobrze się prezentowała.

Narzędzie do szlifowania trzeba dobrać do potrzeb – sprawdzi się zarówno szczotka do metalu, jak i papier ścierny bądź szlifierka, standardowa lub miniaturowa. Piaskowanie i szkiełkowanie można zlecić fachowcom, zwłaszcza gdy planujemy kompleksowe malowanie dużego ciągnika, traktora czy przyczepy.

Po pozbyciu się powłok starej farby powierzchniowej trzeba zmatowić papierem ściernym, odpylić i odtłuścić, by była przygotowana na nałożenie nowej farby. Podobnie jak w przypadku innych powierzchni, zanim zaczniesz malowanie oczyszczoną powierzchnię, należy ją zagruntować, a potem zastosować właściwą farbę z podkładem. W przypadku gruntu także najlepiej sięgnąć po produkty jednego producenta.

Wielkość malowanej powierzchni, jej wygląd i ukształtowanie, a przy okazji wydajność i wygoda. Odpowiadając na pytanie „czym malować metal?”, warto wziąć pod uwagę wszystkie te kwestie. Zanim zdecydujesz, czy lepszy będzie pędzel, wałek, czy spray, sprawdź, na co zwracać uwagę przy wyborze narzędzi do malowania metalu.

Malowanie metalu pędzlem – co warto wiedzieć?

Pędzel to zdecydowanie najczęściej wybierane narzędzie do malowania metalu. Konstrukcje z tego materiału często mają drobne elementy oraz skomplikowaną, zróżnicowaną strukturę, na przykład chropowatą, z którą nie poradzi sobie wałek. Co więcej, malowanie pędzlem nie wymaga wielkich umiejętności, a włosie łatwo wyrównuje ewentualne rozpryski czy zacieki.

Przy wyborze pędzla do malowania metalu warto zwrócić uwagę na:

• Rodzaj włosia – pędzle mogą mieć włosie syntetyczne lub naturalne. Do metalu znacznie lepiej nadaje się to drugie, ponieważ pozwala uzyskać gładsze, równomierne wykończenie. Kupując pędzel do malowania metalu, zwróć uwagę na umocowanie włosia – nie powinno wysnuwać się z podstawy, ponieważ w takim przypadku pojedyncze włoski zostaną na malowanej powierzchni i trudno będzie je usunąć.

Ważne!
‍Do malowania metalu konieczna jest specjalistyczna farba – o zwiększonej odporności na warunki atmosferyczne i odpowiednia do różnych powierzchni metalowych: stalowych, ocynkowanych czy aluminiowych. Przykładem może być antykorozyjna emalia RAFIL Do Bram i Ogrodzeń, dostosowana do malowania pędzlem, wałkiem i natryskiem.

• ‍Kształt pędzla – do powierzchni o skomplikowanym kształcie najlepiej nadają się pędzle okrągłe, których włosie może dotrzeć w każdy zakamarek. Przy płaskich i większych powierzchniach warto postawić na klasyczny pędzel angielski o płaskim kształcie, który pozwala na równomierne i płynne malowanie metalu. Ostatnim typem pędzla przydatnego przy wykańczaniu tej powierzchni jest tzw. kaloryferowiec, czyli długi, płaski pędzel, często z zakrzywioną rączką, który pozwala dotrzeć do miejsc trudno dostępnych.

‍

Kiedy malować metal wałkiem?

Zamiana pędzla na wałek do malowania metalu zazwyczaj następuje w sytuacji, gdy musisz pokryć farbą większą i gładszą powierzchnię. Jako że wałek łatwo sunie po podłożu, pomalujesz ją znacznie szybciej, a rozprowadzenie farby będzie równomierne. Wałek do malowania metalu powinien mieć:

• Właściwy rozmiar – im dłuższy wałek, tym większą powierzchnię pokryje, a jego wielkość powinna odpowiadać rozmiarom malowanego elementu.
  ‍
  
• Zwartą, nieporowatą strukturę – taki wałek zapewnia dokładne rozprowadzenie farby i uzyskanie idealnie gładkiego efektu. Z tego powodu do malowania metalu polecane są wałki wykonane z gąbki o jak najmniejszych porach lub pokryte bardzo krótkim włosiem. Porowate wałki spowodują, że do farby przedostaje się powietrze, co skutkuje powstawaniem bąbli.
  ‍
  
• Wygodny uchwyt – wałkami często maluje się płaskie elementy ogrodzenia lub bramy, dachówki czy elementy maszyn. Do niewielkich powierzchni w zupełności wystarczy klasyczny, krótki uchwyt, do ogrodzeń warto wybrać drążek teleskopowy.

Malowanie natryskowe metalu — na czym polega?

Malowanie natryskowe metalu wymaga odrobiny wprawy, ale trudno odmówić mu zalet. Jest szybkie, bardzo wydajne i pozwala dotrzeć do trudno dostępnych miejsc.

Do malowania sprayem potrzebujesz urządzenia, na które składa się kompresor, aparat natryskowy ze zbiornikiem na farbę, a także przewód, przez który sprężone powietrze przedostaje się z kompresora do zbiornika, regulator ciśnienia oraz filtry i złączki. Nowoczesne zestawy do malowania natryskowego łączą wszystkie te elementy w formę niewielkiego, lekkiego i zgrabnego urządzenia, które obsłuży nawet laik.

Koniecznym elementem zestawu jest lepkościomierz, dzięki któremu można kontrolować konsystencję farby, ta stosowana do malowania natryskowego musi zostać rozcieńczona wodą lub rozpuszczalnikiem, a lepkościomierz pozwala utrzymywać właściwą gęstość.

Malowanie odbywa się po umyciu, zagruntowaniu i odtłuszczeniu powierzchni, na przykład za pomocą preparatu RAFIL Preparat Do Odtłuszczania, co zwiększy przyczepność farby. Przed malowaniem nałóż odzież ochronną i gogle.

W przypadku powierzchni z dużymi prześwitami takich jak metalowe ogrodzenia warto umieścić za nimi płytę pilśniową lub karton, żeby zapobiec rozbryzgowi. Farbę nakładaj prostopadle do malowanej powierzchni, w odległości około 20 cm, z góry w dół w przypadku powierzchni pionowych i od dołu ku górze, gdy są poziome.

Korozja to proces niszczenia metalu w wyniku reakcji chemicznych z otoczeniem. Najczęściej zachodzi pod wpływem wilgoci i tlenu. W jej efekcie na metalowej powierzchni powstaje rdza, czyli tlenek żelaza.

Proces ten jest szczególnie niebezpieczny, ponieważ osłabia strukturę materiału, a z czasem także uszkadza metalową powierzchnię. Korozja dotyczy nie tylko żelaza, ale też innych metali — miedzi, aluminium czy nawet stali nierdzewnej, choć jej tempo jest wtedy inne. 

Ryzyko wystąpienia korozji oraz szybkość powstawania rdzy zależy przede wszystkim od klasy korozyjności środowiska. Co znaczą poszczególne klasy? Wyjaśniamy w artykule.

Definicja i znaczenie klas korozyjności 

Warto pamiętać, że klasy korozyjności nie odnoszą się bezpośrednio do samego materiału, lecz do otoczenia, w którym znajduje się metalowa powierzchnia. Klasa korozyjności określa, jak szybko zachodzi degradacja metali w różnych warunkach środowiskowych. 

Te odgórnie ustalone normy określają więc agresywność środowiska, w którym znajduje się dany metal. Dzięki temu można precyzyjnie dobrać odpowiednie środki ochrony – farby, powłoki antykorozyjne czy inne zabezpieczenia, które zapobiegną szybkiemu niszczeniu materiału.

Klasy korozyjności wprowadziła norma ISO 12944. Norma, opracowana przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną (ISO) w ocenie ryzyka korozji uwzględnia m.in. wilgotność, temperaturę, promieniowanie UV, obecność substancji chemicznych oraz ryzyko uszkodzeń mechanicznych. To właśnie te elementy wpływają na intensywność procesów korozyjnych, a co za tym idzie, na trwałość i bezpieczeństwo konstrukcji metalowych.

Jakie znaczenie mają klasy korozyjności? Dzięki nim możliwe jest odpowiednie zaprojektowanie zabezpieczeń dla metalowych elementów konstrukcji – hali produkcyjnych, rurociągów, elementów infrastruktury. 

Przykład? Konstrukcje stalowe narażone na działanie atmosferyczne w klimatach o wysokiej wilgotności i zasoleniu (np. na obszarach przybrzeżnych) wymagają bardziej zaawansowanych zabezpieczeń antykorozyjnych niż te, które funkcjonują w suchym, wewnętrznym środowisku. W mniej agresywnych środowiskach można z kolei zastosować cieńsze powłoki ochronne. 

W praktyce klasy korozyjności środowiska wprowadzone przez normę PN-EN ISO 12944 pomagają uniknąć kosztownych napraw i zwiększają bezpieczeństwo użytkowania konstrukcji. Właściwy dobór zabezpieczeń na podstawie klasy korozyjności to inwestycja w długowieczność i stabilność każdej metalowej konstrukcji.

Korozja dotyczy wszystkich metalowych powierzchni narażonych na kontakt z wilgocią, w tym także dachów. Odpowiednia farba do zabezpieczenia dachu to RAFIL Radach Farba Na Dach.

Przegląd poszczególnych klas korozyjności

W normie ISO 12944 wyróżnia się sześć głównych klas korozyjnych, które przedstawiają różne poziomy agresywności środowiska.

Klasa korozyjności C1 – bardzo niska korozyjność

Klasa C1 oznacza środowisko, w którym ryzyko korozji jest minimalne. Obejmuje wnętrza budynków, ogrzewane i dobrze wentylowane. Będą to więc np. biura, szkoły, hotele, sklepy czy instytucje publiczne. 

Ponieważ w tego typu pomieszczeniach nie ma dużych zmian wilgotności ani agresywnych substancji, metalowe elementy narażone są na bardzo małe ryzyko korozji. W takich warunkach stosowanie specjalnych zabezpieczeń jest często zbędne i można używać materiałów podatnych na korozję.

Klasa korozyjności C2 – niska korozyjność

Klasa korozyjności C2 oznacza środowisko o niskim stopniu korozyjności. We wnętrzach obejmuje budynki nieogrzewane takie jak magazyny, hale sportowe czy garaże. Wilgotność powietrza jest tu nieco wyższa, ale nadal nie stanowi dużego zagrożenia dla metalu. 

Na zewnątrz budynków klasa ta odnosi się do terenów wiejskich, w których poziom zanieczyszczeń atmosferycznych jest bardzo niski. Choć ryzyko korozji jest tu większe niż w przypadku klasy C1, metalowe powierzchnie skutecznie zabezpieczą odpowiednie farby antykorozyjne. 

Klasa korozyjności C3 – średnia korozyjność

Klasa C3 odnosi się do środowisk o umiarkowanej korozyjności. Przykładem takich warunków są obszary miejskie i przemysłowe, gdzie występuje średni poziom zanieczyszczeń np. tlenków siarki. 

We wnętrzach klasa korozyjności C3 obejmuje najczęściej zakłady przemysłowe – hale produkcyjne czy zakłady spożywcze, w których wysoka wilgotność powietrza przyspiesza procesy korozyjne. Jeśli stosuje się tam materiały jak stal niskowęglowa, niezbędne będą solidniejsze zabezpieczenia antykorozyjne, które zapobiegną szybkiemu niszczeniu metali.

Klasa korozyjności C4 – wysoka korozyjność

Klasa korozyjności C4 to środowiska o wysokiej agresywności korozyjnej. Metal jest tu narażony na silne działanie czynników zewnętrznych. W tej klasie znajdują się więc m.in. zakłady chemiczne, baseny, stocznie czy tereny silnie uprzemysłowione, w których wysoka wilgotność oraz obecność substancji chemicznych znacząco przyspieszają proces korozji. 

Na zewnątrz do tej klasy zalicza się także obszary przybrzeżne o umiarkowanym zasoleniu. Metalowe elementy narażone na takie warunki muszą być zabezpieczone powłokami o wysokiej odporności na korozję. 

Klasa korozyjności C5-I – bardzo wysoka korozyjność (przemysłowa)

Klasa C5-I to najwyższa klasa korozyjności oznaczająca ekstremalnie agresywne warunki przemysłowe. Będą to miejsca takie jak zakłady produkcyjne, gdzie panuje bardzo wysoka wilgotność i wysoki poziom zanieczyszczeń powietrza, a metal jest narażony na bardzo szybkie niszczenie. 

Konstrukcje metalowe w takich warunkach wymagają najskuteczniejszych dostępnych powłok ochronnych, aby zapobiec degradacji materiałów. Często stosuje się tutaj powłoki wielowarstwowe oraz zaawansowane technologie zabezpieczeń. 

Klasa korozyjności C5-M – bardzo wysoka korozyjność (morska)

Klasa C5-M to alternatywa dla klasy C5-I dotycząca środowisk morskich. To tu metal jest najbardziej narażony na korozję, działanie wody morskiej, wysoką wilgotność oraz zasolenie. 

Będą to tereny przybrzeżne, porty, statki czy konstrukcje morskie takie jak platformy wiertnicze. Stosowanie najskuteczniejszych powłok antykorozyjnych jest tu absolutnie konieczne, a zabezpieczenia antykorozyjne muszą zapewniać odporność na skrajnie trudne warunki i agresywne działanie soli morskiej.

Jak dobrać materiały i zabezpieczenia w zależności od klasy

Klasa korozyjności otoczenia domu najczęściej mieści się w zakresie C1-C3. Oznacza to, że występujące tam warunki nie są szczególnie agresywne dla metali. Nawet w przypadku nieogrzewanych budynków czy wilgotnych przestrzeni poziom zagrożenia korozyjnego jest umiarkowany. 

Tereny wiejskie, podmiejskie oraz typowe obszary mieszkaniowe nie są narażone na duże zanieczyszczenia, jak w przypadku fabryk czy stref przemysłowych. Oznacza to, że C3 to maksymalna klasa korozyjności, z jaką będziesz mieć tu do czynienia. W takich warunkach można korzystać z ogólnodostępnych produktów antykorozyjnych, które w zupełności spełniają wymagania codziennego użytku. 

Będą to np.:

• RAFIL Prosto Na Rdzę – specjalistyczna gruntoemalia 3 w 1 stosowana bezpośrednio na powierzchnie stalowe i żeliwne eksploatowane na zewnątrz.
• RAFIL Do Bram i Ogrodzeń – antykorozyjna emalia przeznaczona do ochronno-dekoracyjnego malowania powierzchni stalowych, ocynkowanych i aluminiowych eksploatowanych na zewnątrz pomieszczeń.
• RAFIL Chlorokauczuk – farba chlorokauczukowa przeznaczona do ochronno-dekoracyjnego malowania powierzchni stalowych i żeliwnych eksploatowanych na zewnątrz pomieszczeń.
• RAFIL Podkład Antykorozyjny – farba gruntująca stosowana na podłoża ocynkowane, stalowe i aluminiowe na zewnątrz. W zestawie z farbą nawierzchniową zapewnia długotrwałą ochronę antykorozyjną.

W otoczeniu domu klasa korozyjności nie jest kluczowym czynnikiem przy wyborze zabezpieczeń metalowych elementów. Produkty antykorozyjne RAFIL są wystarczająco trwałe, by chronić metalowe powierzchnie takie jak balustrady, ogrodzenia czy elementy małej architektury. Sprawdź szeroką gamę środków RAFIL już dziś!