Farby do metalu – rodzaje, właściwości i wybór

Powierzchnie w kotłowni powinny być funkcjonalne i odporne na uszkodzenia, wilgoć czy działanie detergentów. W związku z tym do malowania betonu w kotłowni należy używać wytrzymałych, antypoślizgowych i wodoodpornych farb. Na jaką emalię postawić i jak przygotować powierzchnie do malowania? Sprawdź!

Z tego artykułu dowiesz się:

- jak przygotować betonowe ściany i posadzki do malowania,
- jaką farbę wybrać do malowania posadzki w kotłowni,
- w jakich warunkach malować posadzkę w kotłowni,
- jak malować ściany w kotłowni.

Malowanie betonu w kotłowni – jak przygotować powierzchnię do malowania?

Aby malowanie powierzchni betonowej w kotłowni było efektywne, a farba dobrze do niej przywarła i długo ją ochraniała, musisz odpowiednio przygotować podłoże. Dotyczy to zwłaszcza betonowych posadzek – to właśnie one są najbardziej narażone na ścieranie oraz inne uszkodzenia mechaniczne, a także działanie wody czy chemikaliów. Sprawdź, jak przygotować posadzkę w zależności od tego, jaki beton chcesz pomalować.

Niezbędne akcesoria – lista

Zanim zaczniesz malowanie, zaopatrz się nie tylko w samą farbę, ale też w niezbędne narzędzia. Są nimi:
• wkrętak,
• odkurzacz,
• szczotka druciana,
• mieszadło mechaniczne lub ręczne,
• wałek malarski lub pędzel,
• rozpuszczalnik do wyrobów epoksydowych,
• rękawice ochronne.

Malowanie nowego betonu w kotłowni (suchego, czystego i mocnego):

• oczyść go z tłuszczu,
• usuń mechanicznie warstwę mleczka i szlamu cementowego,
• odpyl powierzchnię.

Pamiętaj, że nowy beton wymaga wysezonowania i będzie gotowy do malowania po około 28 dniach. Taki czas wystarczy, by zdążył się zakurzyć lub zabrudzić. Nie pomijaj czyszczenia powierzchni przed malowaniem nawet wtedy, gdy beton jest nowy.

Malowanie starego betonu w kotłowni, który wcześniej nie był malowany:

• usuń te fragmenty betonu, które są luźno związane,
• odtłuść podłoże i usuń wszystkie zanieczyszczenia,
• uzupełnij ubytki w podłożu,
• przeszlifuj i odpyl powierzchnię.

Malowanie starego betonu, wcześniej pomalowanego:

• odtłuść i oczyść powierzchnię starej powłoki,
• usuń farbę, która się łuszczy i jest luźno związana,
• przeszlifuj i odpyl powierzchnię,
• jeśli usuwasz starą farbę i korzystasz z detergentów, koniecznie spłucz je dokładnie wodą.

Warto wiedzieć! Gruntowanie powierzchni betonowej

Gdy malujesz starą posadzkę betonową, po przygotowaniu jej zgodnie z instrukcją powyżej zagruntuj ją np. dwuskładnikową emalią epoksydową RAFIL NA BETON rozcieńczoną dodatkiem 20% rozcieńczalnika do farb epoksydowych.

Jaką farbę wybrać do malowania posadzki w kotłowni?

Podłoga betonowa w pomieszczeniach, takich jak kotłownie, garaże, piwnice czy hale, powinna być przede wszystkim odporna na uszkodzenia i antypoślizgowa. W związku z tym emalia, którą zastosujesz do malowania posadzki w kotłowni, musi spełniać te kryteria. Powinna być przede wszystkim wodoodporna i elastyczna, a także twarda, odporna na ścieranie, uderzenia i działanie chemikaliów czy wilgoci.

Do malowania betonowych podłóg w kotłowni świetnie sprawdzają się emalie epoksydowe, takie jak RAFIL NA BETON. Ta dwuskładnikowa farba przeznaczona jest do ochronno-dekoracyjnego malowania powierzchni betonowych. Tworzy antypoślizgową, trwałą i elastyczną powłokę, odporną na ścieranie i uderzenia. Rafil NA BETON efektywnie penetruje porowate podłoże, tworząc jednolitą i gładką powierzchnię. łatwą w utrzymaniu i szczelną. Doskonale chroni beton przed działaniem wody, wybranych środków myjąco-odkażających oraz substancji chemicznych.

Farby epoksydowe to emalie dwuskładnikowe, co oznacza, że przed malowaniem należy starannie wymieszać każdy ze składników: samą farbę i utwardzacz, wlać dedykowany przez producenta utwardzacz do emalii, ponownie wymieszać i pozostawić do homogenizacji przez około 30 minut. Po tym czasie możemy przystąpić do malowania, pamiętając jednocześnie, że czas przydatności mieszaniny do stosowania to 8 godzin. Należy więc dobrze przygotować się do każdego etapu prac.

W jakich warunkach malować posadzkę betonową w kotłowni?

Aby malowanie posadzki było efektywne, należy zadbać o odpowiednie warunki otoczenia oraz temperaturę powierzchni betonowej:
• temperatura betonu nie może być niższa niż 10°C,
• temperatura otoczenia musi mieścić się w przedziale 10-35°C,
• wilgotność względna powietrza nie powinna być wyższa niż 85%,
• malowane pomieszczenie musi być dobrze wentylowane – odpowiedni przepływ powietrza jest korzystny dla samego malowania i sprzyja schnięciu emalii.

Pomalowana betonowa posadzka schnie zwykle około 24 godzin, w zależności od temperatury i wilgotności otoczenia oraz samej powierzchni. Po tym czasie (ale przed upływem 30 dni) należy położyć kolejną warstwę farby. Jeśli to konieczne kolejne warstwy emalii nakładaj po kolejnych 24 godzinach. Czas całkowitego utwardzania się powłoki to zwykle około 7 dni (czas jest uzależniony od warunków panujących w kotłowni).

Warto wiedzieć! Malowanie ścian w kotłowni

Jeśli chcesz pomalować betonowe ściany w kotłowni, możesz do tego użyć zarówno farby epoksydowej, jak i farby akrylowej czy alkidowej. Farby akrylowe charakteryzują się dużą odpornością na uszkodzenia mechaniczne, farby alkidowe natomiast są popularne ze względu na ich uniwersalne zastosowanie i dobry stosunek ceny do jakości.

Wybierając farbę, zwróć uwagę na to, by była ona odporna na ścieranie, wilgoć, uszkodzenia mechaniczne czy działanie chemikaliów, a także by można było łatwo utrzymać ją w czystości.

Farbę na ściany możesz kłaść bezpośrednio na beton, przygotowując powierzchnie tak samo jak posadzki. Jeśli chcesz, by ściany były gładkie, możesz położyć na nie gładź gipsową lub mineralną.

Niezależnie od tego, czy malujesz ściany, czy podłogi betonowe w kotłowni, pamiętaj o tym, by prace wykonywać w odpowiednich warunkach (wilgotność, temperatura, wentylacja) i dobrze przygotować malowane powierzchnie.

Ostatnie wpisy:

Garaże bardzo często wykonuje się ze stalowej blachy ocynkowanej, czyli pokrytej dodatkową warstwą cynku, która zwiększa odporność stali na korozję. Jak i czym pomalować garaż blaszany? Sprawdź instrukcję oraz polecaną farbę do malowania blach ocynkowanych.

Spis treści:
1. Blacha ocynkowana – co warto wiedzieć?
2. Malowanie garażu z blachy ocynkowanej – jaka farba?
3. Jak pomalować garaż z blachy ocynkowanej?
4. Najczęstsze błędy podczas malowania garażu z blachy ocynkowanej

Garaż z blachy ocynkowanej to rozwiązanie, na które decyduje się wielu właścicieli samochodów, motocykli czy innych pojazdów. Nic dziwnego! Blaszana konstrukcja jest znacznie tańsza od murowanej, a przy tym zapewnia doskonałą ochronę przed warunkami atmosferycznymi. Co więcej, garaż z blachy możesz w łatwy sposób odnowić czy odświeżyć – wystarczy, że sięgniesz po odpowiednią farbę. Jak powinno przebiegać malowanie garażu z blachy ocynkowanej? Nasz ekspert podpowiada!

Blacha ocynkowana – co warto wiedzieć?

Stal to materiał, który powszechnie wykorzystuje się w budownictwie, zarówno na poziomie konstrukcyjnym, jak i w wykańczaniu wnętrz czy ogrodów. Za popularnością blachy przemawia niska cena oraz duża wytrzymałość na czynniki zewnętrzne. Zwłaszcza kiedy mówimy o stali ocynkowanej – pokrytej warstwą cynku, który zapewnia materiałowi wysoką odporność na warunki pogodowe, wilgoć i korozję.

Wyjątkowe właściwości blachy ocynkowanej sprawiają, że znajduje ona bogate zastosowanie. Wykorzystuje się ją do produkcji garaży blaszanych, pokryć dachowych i innych elementów konstrukcyjnych, np. rynien czy parapetów. Konstrukcje te mogą pełnić swoje funkcje długimi latami – o ile regularnie będziesz zabezpieczać je przed szkodliwym działaniem czynników atmosferycznych, poprzez malowanie odpowiednimi preparatami.

Jeżeli pozostawisz stal ocynkowaną bez żadnej ochrony (lub będziesz używał produktów, które nie są przeznaczone do tego materiału), możesz mieć pewność, że na jej powierzchni w końcu pojawi się rdza.

Malowanie garażu z blachy ocynkowanej – jaka farba?

Wybór emalii do malowania blachy ocynkowanej nie może być dziełem przypadku. Farba powinna posiadać następujące właściwości:

• Odporność na działanie promieni UV.
• Odporność na działanie wody.
• Odporność na szkodliwe warunki atmosferyczne (wiatr, niskie i wysokie temperatury, opady deszczu i śniegu).
• Odporność na uszkodzenia mechaniczne (zarysowania, uderzenia, odpryski).

Powyższe właściwości mają na celu ograniczenie korodowania stali – naturalnego zjawiska, któremu nie można w pełni zapobiec, jednak można znacznie spowolnić jego postępowanie. Powłoka farby powinna odcinać dostęp wilgoci do metalu i długo zachowywać swoje właściwości, ponieważ każda rysa czy ubytek (powstała np. na skutek uderzenia czy działania słońca), stwarzają dostęp do stali i zwiększają ryzyko powstania rdzy.

Jaki produkt zapewni najlepszą ochronę garażowi z blachy? Nasz typ to RAFIL RADACH FARBA NA DACH – emalia do ochronno-dekoracyjnego malowania stali, ocynku oraz aluminium. To farba poliwinylowo­akrylowa. Wyróżnia się bardzo dobrą przyczepnością do podłoża, doskonałymi właściwościami mechanicznymi i wysoką odpornością ma korozję, promieniowanie UV, wilgoć i inne czynniki atmosferyczne. Farba RAFIL RADACH FARBA NA DACH nadaje się równie dobrze do malowania nowego garażu z blachy ocynkowanej, jak i do renowacji starej konstrukcji.

Jeżeli zależy Ci na tym, by produkt, który wybierzesz, był przyjazny środowisku, sięgnij po RAFIL EKO RADACH – wodorozcieńczalną farbę do metalu. Podobnie jak poprzednia propozycja, farba ta charakteryzuje się doskonałą przyczepnością do podłoża. Na długo zabezpiecza malowaną powierzchnię przed trudnymi warunkami pogodowymi i promieniami UV. Tworzy szybkoschnące powłoki – suche w dotyku nawet do 60 minut.

RAFIL EKO RADACH to produkt oparty na recepturze wodnej, który wyróżnia się niską emisją lotnych związków organicznych. To idealna farba do malowania dachu z blachy ocynkowanej oraz innych elementów ze stali ocynkowanej.

Jak pomalować garaż z blachy ocynkowanej?

Postępowanie przy malowaniu przy pomocy farby do garażu ocynkowanego zależy od tego, czy planujesz nałożyć powłokę malarską na nową blachę, czy też odnowić malowany już wcześniej garaż.

Jeśli garaż ocynkowany wykonany jest z nowej blachy, pamiętaj, że nowe powierzchnie pokryte ocynkiem należy sezonować przez okres co najmniej 6 miesięcy, w warunkach ich normalnego użytkowania. Dopiero po tym czasie można zabrać się za malowanie blachy.

Nawet wtedy jednak najpierw trzeba nałożyć na blachę wodny roztwór RAFIL PREPARAT DO ODTŁUSZCZANIA, spłukać czystą wodą i wysuszyć. Przy „świeżej” powierzchni z blachy ocynkowanej możesz spotkać się ze zjawiskiem występowania białej rdzy. Należy wtedy usunąć zanieczyszczenie mechanicznie, przy pomocy nylonowych szczotek czy szmatek. Zwróć uwagę, aby w czasie usuwania rdzy nie zniszczyć warstwy ocynku.

Stal, która nie była wcześniej malowana, należy oczyścić z zabrudzeń oraz śladów rdzy i dokładnie odtłuścić. Co ważne, wszystkie te czynności musisz przeprowadzać ostrożnie i delikatnie – tak, by nie uszkodzić warstwy cynku. Wystrzegaj się agresywnych preparatów (np. rozpuszczalników) oraz ostrych narzędzi, takich jak druciana szczotka czy szlifierka.

Blacha ocynkowana, która była w przeszłości malowana, wymaga nieco innego działania. Przede wszystkim musisz usunąć łuszczące, odstające fragmenty emalii. Stare, spękane, słabo przylegające powłoki oczyść przy pomocy szczotki, szpachelki lub skrobaka. Jeśli na powierzchni garażu dostrzegasz ogniska rdzy, miejsca te dokładnie przeszlifuj przy pomocy drobnoziarnistego papieru ściernego, a następnie odpyl. Zmatowić przy pomocy papieru warto też następnie całość ocynkowanej powierzchni.

Cały garaż (a już na pewno powierzchnie wymalowane nieznaną substancję) warto zagruntować farbą do gruntowania RAFIL PODKŁAD ANTYKOROZYJNY. To farba gruntująca, która zwiększa przyczepność właściwej farby i podnosi jej walory antykorozyjne. W zestawie z farbą nawierzchniową stworzy powłokę, która zapewni stali długotrwałą ochronę przed korozją.

Kiedy odpowiednio przygotujesz metalową powierzchnię, możesz zabierać się za malowanie garażu z blachy ocynkowanej.

Dokładnie wymieszaj farbę do garażu, a następnie nanieś ją na odnawianą powierzchnię. Możesz zrobić to przy pomocy pędzla, wałka lub natrysku. Przy renowacji starego garażu z blachy ocynkowanej zrób najpierw próbne wymalowanie na mniejszej powierzchni. Sprawdzisz w ten sposób, czy nowa farba jest kompatybilna z wcześniejszym podłożem.

Upewnij się, że farba rozłożona jest równomiernie i staraj się nie przeciągać pędzlem lub wałkiem zbyt wiele razy w tym samym miejscu – może to sprawić, że powłoka będzie nierówna. Po nałożeniu pierwszej warstwy odczekaj co najmniej 6 godzin. Po tym czasie możesz nanieść kolejną warstwę emalii. Potrzebujesz od 2 do 3 warstw farby.

Najczęstsze błędy podczas malowania garażu z blachy ocynkowanej

• Malowanie w nieodpowiednich warunkach atmosferycznych, kiedy jest zbyt gorąco lub zbyt zimno. Malować trzeba w temperaturze otoczenia od 5 stopni Celsjusza do 25 stopni Celsjusza i przy wilgotności powietrza poniżej 80 %. Temperatura blachy nie może być przy tym niższa niż 10 stopni Celsjusza i wyższa niż 35 stopni.

• Nieodpowiednie przygotowanie podłoża do malowania – brak oczyszczenia powierzchni, niedokładne zmatowienie, pozostawienie luźnych warstw zardzewiałych powłok. Wszystko to spowoduje, że nowa farba będzie się słabo trzymać podłoża.

• Niezachowanie optymalnych czasów pomiędzy kolejnymi warstwami. Minimalny czas pomiędzy warstwami to 6 godzin. Jeśli jednak wystąpi przerwa dłuższa niż 48 godzin, przed nakładaniem kolejnej warstwy spłucz i osusz poprzednią. Podobnie zrób, jeśli w okolicy panuje akurat duże zapylenie.

Malowanie garażu z blachy ocynkowanej to zadanie, z którym poradzisz sobie samodzielnie. Mamy nadzieję, że nasze wskazówki Ci pomogą. Farby RAFIL to doskonała propozycja na zabezpieczenie blachy ocynkowanej przez rdzewieniem i przedłużenie jej żywotności!

Ostatnie wpisy:

1. Dobór powłok malarskich

Aby zapewnić właściwą, długotrwałą ochronę konstrukcji przed korozją należy zastosować optymalnie dobrany zestaw malarski o odpowiedniej dla danego przeznaczenia grubości. Optymalna powłoka malarska powinna być doskonale szczelna, przyczepna do podłoża i wypełniona pigmentem.

Dobór zestawu malarskiego powinien wynikać z wiarygodnych i sprawdzonych przesłanek wysnutych na podstawie badań laboratoryjnych i z przeprowadzonej analizy techniczno - ekonomicznej uwzględniającej wiele czynników, z których najważniejszymi będą:

- agresywność korozyjna środowiska eksploatacji powłoki malarskiej
- kształt konstrukcji oraz rodzaj i stan powierzchni do zabezpieczenia przeciwkorozyjnego
- wymagany okres trwałości powłoki malarskiej
- właściwości powłok (odporność chemiczna, termiczna, mechaniczna )
- możliwość i sposób oczyszczenia powierzchni
- właściwości aplikacyjne farb (grubość powłoki, czas schnięcia, warunki nakładania itp.)
- czas do przeprowadzenia prac uwzględniający warunki atmosferyczne (temperatura, wilgotność powietrza) oraz konieczność sezonowania powłoki przed eksploatacją.
- trwałość powłoki malarskiej w odniesieniu do poniesionych kosztów i przewidywanego okresu eksploatacji
- wymagania ochrony środowiska oraz zabezpieczenia przeciwpożarowego
- aspekty ekonomiczne

2. Przygotowanie podłoża do malowania – informacje ogólne

Bardzo istotnym czynnikiem wpływającym na takie parametry jak: jakość, trwałość i skuteczność ochronnego działania powłok lakierowych jest przygotowanie podłoża do malowania. Efekt oczyszczenia podłoża zależy od doboru właściwej metody czyszczenia, która powinna uwzględniać zarówno charakter zanieczyszczeń, jak i wymagania wyrobu lakierowego co do sposobu przygotowania powierzchni do malowania.

Zanieczyszczeniem nazywa się każdą substancję, której pozostawienie na powierzchni do malowania utrudnia proces malowania, pogarsza jakość i trwałość powłoki malarskiej.

Zanieczyszczenia pozostające na powierzchni do malowania w postaci: rdzy, zendry, pyłów, starych i złuszczonych powłok malarskich, zatłuszczeń, zaklejeń, wilgoci itp. w bardzo negatywny sposób wpływają na powłokę malarską.

Rodzaje zanieczyszczeń:

Zendra, Zgorzelina – są to produkty termicznej obróbki stali w procesie jej przetwarzania składające się z tlenków żelaza ściśle przylegających do podłoża. Zostawienie zendry może powodować np: odspajanie płatów zendry i co za tym idzie powłoki malarskiej, wytwarzanie się ogniwa korozyjnego.

Rdza – jest produktem korozji stali – w postaci uwolnionych tlenków żelaza tworzących warstwy o zmiennych grubościach i w różnych postaciach morfologicznych, słabo przyczepnych do podłoża.

Zatłuszczenia – pochodzić mogą z eksploatacji konstrukcji w środowiskach występowania tłuszczów, smarów, olejów itp. Powodują brak przyczepności powłoki malarskiej.

Pyły – zapylenie atmosfery wynika z działalności przemysłu, spowodowane jest warunkami atmosferycznymi i prowadzeniem prac oczyszczenia powierzchni. Pyły sprzyjają utrzymywaniu wilgoci na powierzchni powłoki malarskiej.

Wilgoć – pojawia się na powierzchni podłoża w wyniku: opadów atmosferycznych (mgły); kondensacji na podłożu w określonych warunkach, związanej z występowaniem jej w powietrzu. Efektem wilgoci może być np. korozja podpowłokowa

Zanieczyszczenia jonowe; sole – niewidoczne gołym okiem, sole rozpuszczalne w wodzie takie jak chlorki, siarczany, azotany – działają destrukcyjnie na powłokę malarską i stymulują korozję i sprzyjają utrzymywaniu wilgoci.

Stara powłoka malarska – procesy starzenia się powłok, korozja podpowłokowa, działania mechaniczne powodują z czasem zniszczenie powłoki. Charakter i wielkość tych zniszczeń decydują o przyczepności kolejnej warstwy.

Kryteria doboru sposobu oczyszczania powierzchni

Dobór metody oczyszczania powierzchni przed malowaniem wymaga uwzględnienia wielu czynników takich jak:

• wielkość i kształt powierzchni, przedmiotu
• rodzaj powierzchni
• ilość i rodzaj zanieczyszczeń
• agresywność środowiska korozyjnego

Charakter zanieczyszczeń powierzchni do malowania wymusza etapowość działań:

- wstępne oczyszczanie usuwające zgrubnie luźne zanieczyszczenia oraz zanieczyszczenia jonowe
- właściwe oczyszczanie usuwa starą powłokę malarską, produkty korozji, nadaje powierzchni odpowiedni profil chropowatości

Powierzchnie zatłuszczone, pokryte pyłami przemysłowymi, osadami solnymi itp. powinno się umyć wodą pod wysokim ciśnieniem (aparat typu Karcher) a następnie przystąpić do właściwego oczyszczania. Powierzchnie gdzie możliwe jest występowanie zanieczyszczeń jonowych, powinno się po właściwym oczyszczeniu umyć czystą wodą z dodatkiem odpowiedniego inhibitora korozji.

Metody oczyszczania mechanicznego

Do mechanicznych metod oczyszczania powierzchni można zaliczyć: skrobanie, młotkowanie, szczotkowanie, szlifowanie, oczyszczanie płomieniowe, obróbkę strumieniowo – ścierną. Główne metody mechanicznego oczyszczania powierzchni to:

• metody ręczne oczyszczania powierzchni dające stopień oczyszczenia powierzchni St 3 – są zalecane dla środowisk atmosferycznych o małym stopniu zanieczyszczenia powietrza.
• metody strumieniowo – ścierne są zalecane dla środowisk atmosferycznych o wyższej agresywności, szczególnie zalecane w środowiskach agresywnych korozyjnie, chemicznych.

Oczyszczanie ręczno – mechaniczne – wykonywane poprzez: szczotkowanie, młotkowanie, szlifowanie przy użyciu narzędzi ręcznych, jak i mechanicznych. Należy je ograniczać do tych przypadków gdzie obróbka strumieniowo – ścierna jest niemożliwa. Tymi sposobami można zgrubnie usunąć np. rdzę, zgorzelinę czy starą powlokę. Po takim oczyszczaniu otrzymuje się powierzchnie gładkie dające mniejszą przyczepność powłoki w stosunku do powierzchni chropowatych.

Obróbka strumieniowo – ścierna – polega na działaniu strumienia ścierniwa wyrzucanego w kierunku oczyszczanej powierzchni za pomocą sprężonego powietrza, wody lub siły odśrodkowej. Metoda ta daje najbardziej optymalne przygotowanie powierzchni do malowania. Rodzaje obróbki: otwarty lub zamknięty obieg ścierniwa, na sucho (na mokro) w osłonie wodnej, średniociśnieniowe (0,3 – 0,5 MPa), wysokociśnieniowe (1,0 – 1,2 MPa), hydrodynamiczne (10 – 200 MPa), odśrodkowe- koła wirnikowe. Na efekt oczyszczania strumieniowo – ściernego wpływa wiele czynników, z których najważniejsze to: ciśnienie sprężonego powietrza;. kąt nachylenia strumienia ścierniwa; odległość dyszy od powierzchni; rodzaj i kształt dyszy; rodzaj, wymiar i kształt ścierniwa.

Oczyszczanie fizykochemiczne – przeprowadzane za pomocą: odtłuszczania rozpuszczalnikowego; mycia alkalicznego, kwaśnego, parowo–wodnego. Pod pojęciem mycia rozumie się usuwanie zanieczyszczeń za pomocą wodnego roztworu środka myjącego. Oczyszczanie tymi metodami ma za zadanie usunięcie: zanieczyszczeń mechanicznych (po obróbce mechanicznej), nagromadzonego brudu (kurz, piasek), zanieczyszczeń jonowych, rdzy. Metody mycia i odtłuszczania powierzchni można podzielić:

a) ze względu na sposób:
- ręczne (przecieranie powierzchni pędzlem, szmatami)
- natryskowe (specjalne urządzenia do natrysku ciśnieniowego typu: pompy membranowe do malowania, aparaty typu Karcher)

b) ze względu na zastosowany środek
- rozpuszczalniki organiczne
- alkaliczne, kwaśne
- środki powierzchniowe - czynne

Metoda natryskowa roztworami wodnymi z uwagi na zawartość efektywnych dodatków myjących nie powoduje korozji podpowłokowej. Zaleca się jednak po właściwym myciu lub odtłuszczaniu wodnymi roztworami myjącymi ponowne zmycie powierzchni czystą wodą wodociągową.

3. Przygotowanie powierzchni w zależności od jej rodzaju

Przygotowanie powierzchni blach i profili stalowych

Do najczęściej występujących zanieczyszczeń powierzchni stalowych należą: rdza i zgorzelina walcownicza, oleje i smary, kurz, pył, luźno związane stare powłoki malarskie, wilgoć, topniki i żużel, chemikalia (np. pozostałości detergentów, sole) oraz opiłki żelaza. Należy także szczególną uwagę zwrócić na usunięcie zanieczyszczeń jonowych oraz odtłuszczenie powierzchni metalu gdyż obecność tych zanieczyszczeń obniża przyczepność powłok: malarskich do metalu oraz może spowodować powstanie różnych wad pokrycia malarskiego. Proces usuwania zanieczyszczeń oraz odtłuszczenia powinien być przeprowadzony przed procesem oczyszczenia powierzchni stalowych.

Zanieczyszczenia usuwane są przez mycie powierzchni wodą pod ciśnieniem. Mycie i odtłuszczanie powierzchni przed czyszczeniem można przeprowadzać ręcznie lub mechanicznie stosując parę wodną, wodę z detergentem, rozpuszczalniki organiczne, środki emulsyjne oraz środki alkaliczne i kwaśne. Szczególnie zalecaną, ze względów ekonomicznych i ekologicznych jest metoda natrysku roztworów wodnych z detergentami biodegradowalnymi. Po umyciu i odtłuszczeniu wodnymi roztworami środków myjących zaleca się dokładne zmycie powierzchni czystą wodą wodociągową.

Informacje i opisy dotyczące metod przygotowania powierzchni za pomocą obróbki strumieniowo – ściernej zawarte są w normie ISO 8504 - 2 , natomiast opis metod ręcznego oczyszczania powierzchni, również z wykorzystaniem narzędzi z napędem mechanicznym zawarty jest w normie ISO 8504 3. Natomiast stopień czystości powierzchni stalowych oczyszczanych metodami ręcznymi, ręczno-mechanicznymi i strumieniowo-ściernymi, najczęściej stosowanymi w praktyce przemysłowej, określa się zgodnie z PN-ISO 8501-1 :1996, natomiast chropowatość podłoża po obróbce strumieniowo-ściernej zgodnie z PN-EN ISO 8503.

Norma PN-ISO 8501-1 określa cztery stopnie skorodowania powierzchni stalowych oraz stopnie przygotowania podłoży stalowych przed nakładaniem farb. Stopnie przygotowania są zdefiniowane za pomocą opisu wyglądu powierzchni po oczyszczeniu oraz wzorców fotograficznych charakterystycznych dla poszczególnych przykładów. Każdy ze stopni przygotowania oznaczony jest odpowiednimi literami określającymi zastosowaną metodę czyszczenia:

• Sa - obróbka strumieniowo-ścierna
Sa l - zgrubna obróbka strumieniowo-ścierna - na oglądanej powierzchni nie mogą występować olej, smary, pył, słabo przylegające: zgorzelina walcownicza, rdza, powłoki malarskie i obce zanieczyszczenia (sole rozpuszczalne w wodzie, pozostałości spawalnicze).
Sa 2 - gruntowna obróbka strumieniowo-ścierna - na oglądanej powierzchni nie mogą występować: olej, smary, pył, większe ślady zgorzeliny walcowniczej, rdzy, starej powłoki malarskiej i obce zanieczyszczenia. Wszystkie szczątkowe zanieczyszczenia silnie przylegają. Powierzchnia szara metaliczna..
Sa 2 1/2 - bardziej gruntowna obróbka strumieniowo-ścierna - na oglądanej powierzchni nie mogą występować: olej, smar, pył, zgorzelina walcownicza, rdza, powłoki malarskie czy obce zanieczyszczenia. Powierzchnia ma prawie jednolitą metaliczną barwę tzw. "prawie białego metalu". Mogą zostać jedynie ślady zanieczyszczeń w postaci zaciemnień w kształcie kropek lub pasków.
Sa 3 - obróbka strumieniowo-ścierna do stali wzrokowo czystej - na oglądanej powierzchni nie może być oleju, smaru, pyłu, zgorzeliny walcowniczej, rdzy, powłoki malarskiej czy obcych zanieczyszczeń. Powierzchnia ma jednolitą metaliczną barwę tzw. "białego metalu".

• St - czyszczenie ręczne i z wykorzystaniem narzędzi o napędzie mechanicznym
St 2 - na oglądanej powierzchni nie mogą występować olej, smary, pył, słabo przylegająca zgorzelina walcownicza, rdza, powłoka malarska i obce zanieczyszczenia; powierzchnia wykazuje metaliczny połysk.
St 3 - wymagania takie jak dla St 2 z tą różnicą, że powierzchnię należy czyścić, dopóki nie nabierze zdecydowanie metalicznego połysku (od metalowego podłoża).

Zabezpieczenie blachy ocynkowanej

Blacha ocynkowana to także dość niekorzystne podłoże dla większości powłok malarskich, ze względu na trudności w uzyskaniu dobrej przyczepności pokrycia malarskiego do gładkiego podłoża. Przygotowanie podłoża należy przeprowadzić następująco:

- odtłuścić podłoże zmywając je roztworem EMULSOLU RN – 1, a następnie spłukać czystą wodą i wysuszyć.

- blachę ocynkowaną sezonowaną można także oczyścić przez zmycie powierzchni roztworem amoniaku (1 – 2 %) z dodatkiem detergentów.
- zanieczyszczenia mechaniczne jak również produkty korozji należy usunąć przez szczotkowanie szczotkami nylonowymi, szczotkami z twardego włosia, naturalnego lub sztucznego, szlifowaniem papierem ściernym. Przygotowane do malowania podłoże powinno być suche i pozbawione wszelkich zanieczyszczeń.

Zabezpieczenie blachy aluminiowej

Powierzchnia aluminiowa ze względów przeciwkorozyjnych i kolorystycznych najczęściej jest pokryta powłoką konwersyjną wytworzoną w procesie elektrochemicznym (utlenianie anodowe) lub chemicznym (chromianowanie, fosforanowanie), polepsza to przyczepność powłoki malarskiej. Przed malowaniem powierzchnię należy oczyścić z luźnej rdzy i innych zanieczyszczeń metodą ręczną lub mechaniczną szczotkami stalowymi, bądź strumieniowo – ścierną za pomocą miękkiego ścierniwa naturalnego. A następnie odtłuścić przez zmycie wodą z detergentem niejonowym.

Przygotowanie powierzchni metali nieżelaznych

Metale nieżelazne są na ogół niezbyt dobrym podłożem dla powłok malarskich, głównie z uwagi na trudności uzyskania dobrej przyczepności do nich pokrycia malarskiego. O złej adhezji decyduje tu duża gładkość powierzchni oraz duża reaktywność cynku, glinu oraz ich stopów, która sprzyja wytwarzaniu dość zwartej i kruchej warstwy tlenków bądź węglanów tych metali, wpływających negatywnie na składniki błonotwórcze powłoki malarskiej. Efektem tego jest brak przyczepności powłoki malarskiej, marszczenie – co może doprowadzić do zniszczenia powłoki.

Powszechnie stosowanym sposobem przygotowania powierzchni metali nieżelaznych przed malowaniem jest wytwarzanie powłoki konwersyjnej metodą chemiczną lub elektrochemiczną. Powłoka konwersyjna jest ściśle związana z metalem, nierozpuszczalna w wodzie i środowisku wywołującym ten proces oraz działa jak izolator elektryczny. Zapewnia przez to większą odporność korozyjną metalu oraz lepszą przyczepność powłoki.

Przygotowanie podłoża betonowego

Podłoże betonowe odpowiednio przygotowane pod zestaw malarski powinno być czyste, bez rys występów i szczelin. Wilgotność powierzchniowej warstwy betonu przeznaczonego do malowania wyrobami epoksydowymi nie powinna przekraczać 3% lub 4% (w zależności od farby). Nierówności powierzchni nie powinny być większe niż 1/3 grubości malarskiego zestawu powłokowego. Wypukłe krawędzie płaszczyzn, naroża i załamania powierzchni należy zaokrąglić. Czynności te powinny być wykonane możliwie wcześnie, zanim beton uzyska pełną wytrzymałość. Należy go odpylić oraz w razie potrzeby odtłuścić. Tłuste plamy należy usuwać przez przecieranie zanieczyszczeń powierzchni tkaniną bawełnianą zmoczoną w odpowiednim rozpuszczalniku. Powierzchnie należy oczyścić za pomocą ręcznych lub mechanicznych stalowych szczotek drucianych lub przez delikatne przepiaskowanie. Obecnie nową metodą czyszczenia betonu jest czyszczenie wodą pod wysokim ciśnieniem.

Świeżo wykonane podłoża betonowe i tynki powinny być malowane po określonym czasie utwardzania i karbonizacji. Okres ten podany jest w instrukcjach stosowania poszczególnych farb. Powierzchnia tynków przygotowana do malowania. odpowiadająca wymaganiom normy PN- 70/B-101100, powinna być czysta, gładka, równa, bez rys, spękań, wykwitów, zacieków, tłuszczów, pyłów i innych zanieczyszczeń. Tynki powinny wykazywać wystarczającą wytrzymałość mechaniczną oraz nie powinny ścierać się przy potarciu ręką.

Ważną rzeczą w przygotowaniu tynków przed malowaniem jest: usunięcie starych powłok klejowych i wapiennych oraz mycie i nawilżenie powierzchni. Stare tynki, w celu usunięcia z nich zanieczyszczeń, zmywa się wodnymi roztworami mydła za pomocą szczotek o twardym włosiu.

Ostatnie wpisy:

Beton w ogrodzie ma wiele zastosowań. Będzie idealny do stworzenia trwałych i estetycznych obrzeży rabat oraz do budowy podwyższonych rabat betonowych. Jak je zaprojektować? Jakie rośliny wybrać? Przeczytaj poradnik!

Spis treści:

1. Jak zaplanować i zbudować betonową rabatę?
2. Pielęgnacja i konserwacja betonowej rabaty
3. Inspiracje i pomysły na dekoracje rabaty

Betonowe rabaty to domena ogrodów w stylu nowoczesnym czy minimalistycznym. Doskonale wyglądają w połączeniu z dekoracyjnymi kamieniami, trawami, iglakami czy hortensjami. Wbrew pozorom betonową rabatę możesz wkomponować także do ogrodu w stylu tradycyjnym, naturalistycznym czy wiejskim. W aranżacji ogrodu pomogą farby do betonu Rafil, które ożywią betonową powierzchnię dowolnym kolorem. 

Z artykułu dowiesz się, jak zaprojektować rabatę oraz jak wyznaczyć miejsce dla roślin z betonowym obrzeżem. Podpowiemy również, jak zbudować betonowe rabaty warzywne oraz podwyższone rabaty betonowe na trawy czy kwiaty. 

Jak zaplanować i zbudować betonową rabatę?

Betonowa rabata w ogrodzie może mieć różne oblicza. Zacznijmy od wersji najprostszej. Betonowymi obrzeżami (np. krawężnikami) możesz łatwo wydzielić rabatę bylinową czy mieszaną i oddzielić ją od trawnika lub chodnika. Taka rabata betonowa będzie pasować do ogrodu w każdym stylu. Wystarczy dobrać niskie betonowe obrzeża i pomalować je na kolor naturalny, np. brązowy. Zalet betonowych rabat jest mnóstwo – to pomysł na obrzeża czy pojemniki, które przez długi czas będą wyglądały atrakcyjnie. W przeciwieństwie do ich drewnianych odpowiedników, betonu nie trzeba regularnie konserwować, niestraszny mu mróz, wiatr czy słońce. 

Drugi pomysł na beton w ogrodzie to rabaty warzywne. Możesz w nich uprawiać dowolne warzywa, w tym pomidory, ogórki czy zioła. Rabata warzywna z betonu jest właściwie niezniszczalna! Do roślin nie trzeba się schylać, a zbiorom nie grożą szkodniki jak nornice czy ślimaki. 

Kolejna opcja to rabatka betonowa w formie jednej lub kilku połączonych ze sobą donic. To rozwiązanie na mały metraż, do ogrodów nowoczesnych, minimalistycznych, japońskich. Z betonem pięknie komponują się zimozielone drzewka, iglaki oraz miskanty i inne trawy. 

Wybór odpowiedniego miejsca i kształtu

Projektując rabatę, zacznij od wyboru odpowiedniego miejsca. Rabata powinna komponować się z resztą ogrodu i być widoczna z wielu różnych punktów. Dobierz też właściwą wielkość rabaty. Za szeroka jest trudna do pielęgnacji. Za wąska – nie pozwala rozwinąć się roślinom.

Najprościej jest stworzyć rabaty o kształcie geometrycznym – wytycza się je wtedy przy pomocy palika i sznurka. Najładniejsze są jednak te opływowe czy owalne. Pięknie prezentują się rabaty okrągłe w formie wysp na środku trawnika. W centrum sadzi się wtedy najwyższe rośliny, a niższe – bliżej obrzeży. 

Przygotowanie terenu i formy

Przed rozpoczęciem prac trzeba przygotować teren. Musisz zdjąć darń – najlepiej odłożyć ją na wcześniej przyszykowaną folię. Wyciągnij też kłącza i usuń chwasty. Jeśli planujesz wydzielić miejsce z betonowym obrzeżem, całość spulchnij widłami, do zwięzłej gleby nasyp nieco piasku, a całość wyrównaj. 

Jeśli planujesz podwyższaną grządkę betonową na warzywa, byliny czy inne rośliny, ziemię oczyść i wyrównaj, aby konstrukcja była stabilna. 

Wylewanie betonu i tworzenie struktury

Jest kilka metod na wykonanie betonowej rabaty. Najbardziej pracochłonny (ale i najtańszy) sposób to wylanie betonowej konstrukcji samodzielnie, korzystając z drewnianego deskowania czy innego rodzaju formy. Jest to jednak pomysł dla tych, którzy potrafią pracować z betonem i mają do tego odpowiedni sprzęt.

Początkującym ogrodnikom doradzamy, by kupić gotowe, betonowe panele czy płyty do wykonania podwyższanych grządek lub donic. To półprodukty, które łączy się ze sobą przy pomocy kątowników i śrub, a następnie maluje farbą do betonu. Takie wykonanie rabaty będzie zdecydowanie szybsze. 

Na obrzeża betonowe idealne z kolei będą niskie krawężniki. W przeciwieństwie do obrzeży drewnianych czy z tworzywa pozostaną jak nowe przez wiele lat. Bez problemu kupisz je gotowe w dowolnym rozmiarze. 

Pielęgnacja i konserwacja rabatki betonowej

Choć beton jest wyjątkowo trwałym i odpornym na warunki pogodowe oraz upływ czasu materiałem, odpowiednia pielęgnacja może dodatkowo wydłużyć jego żywotność oraz poprawić wygląd. Jak zadbać o betonowe elementy w Twoim ogrodzie? 

Czyszczenie i usuwanie zabrudzeń

Podstawa pielęgnacji betonowej rabaty, donicy czy obrzeża to regularne czyszczenie i usuwanie zabrudzeń. Należy pozbywać się glonów, mchu, pleśni, ziemi i piasku. Po usunięciu zanieczyszczeń beton trzeba umyć i pozostawić do wyschnięcia. 

Malowanie i impregnacja betonu

Kolejny krok to odnawianie betonu przy pomocy odpowiedniej farby. Polecany produkt do malowania betonowych powierzchni w ogrodzie takich jak: obrzeża, donice, pojemniki, podmurówki to farba Rafil CHLOROKAUCZUK. Produkt tworzy trwałą i elastyczną powłokę, odporną na zarysowania, uderzenia i uszkodzenia mechaniczne. Charakteryzuje się zwiększoną odpornością na działanie trudnych warunków atmosferycznych. Co ważne, w przypadku powierzchni betonowych nie wymaga zastosowania podkładu. Dzięki farbie Rafil CHLOROKAUCZUK nadasz betonowym rabatom pożądany kolor – do wyboru masz aż 20 odcieni, od bieli po kolor czarny. 

Beton można też zaimpregnować przy pomocy specjalnego środka, który zabezpieczy obiekty przed działaniem czynników atmosferycznych oraz zadba o trwałość koloru. 

Pielęgnacja roślin w rabacie

Dbając o betonową rabatę, nie zapomnij o najważniejszym jej elemencie, czyli roślinach. Już na etapie wyboru gatunków i odmian trzeba wziąć pod uwagę stanowisko, w jakim będą rosły. Jeśli rabata jest w miejscu zacienionym, dobierz te, które preferują mniej światła. Jeśli w słonecznym – zadbaj o gatunki ciepłolubne. Wybieraj też rośliny mrozoodporne, aby uniknąć kolejnych nasadzeń.

Dobrym pomysłem jest automatyczne nawadnianie kropelkowe rabaty. Pozwala ono uniknąć żmudnego podlewania i skutecznie zmniejsza rachunki za wodę. Weź pod uwagę zapotrzebowanie roślin na wodę oraz składniki odżywcze i przestrzegaj zasad prawidłowej pielęgnacji. Regularnie podcinaj kwiaty i krzewy, jeśli tego wymagają. Stosuj odpowiednie środki ochrony roślin zawsze, kiedy jest to konieczne. 

Inspiracje i pomysły na dekoracje rabaty

Jak może wyglądać Twoja rabata? Oto kilka dodatkowych wskazówek! 

Dodatki do betonowej rabaty

Z betonem doskonale komponuje się drewno. To naturalny materiał, który warto stosować w każdym ogrodzie. Rabata betonowa z drewnianymi elementami będzie prezentować się naturalniej i przytulniej. 

Kolorystyka i wybór roślin

Nasza propozycja to rabata wielokolorowa i kwitnąca w różnych porach roku. Dzięki niej ogród będzie atrakcyjny przez cały sezon. Kwiaty jednoroczne zestawiaj więc z bylinami, których ozdobą są liście, takimi jak funkie czy paprocie. Dobieraj rośliny tak, by miały różne okresy wegetacyjne i łącz ze sobą różne kolory i struktury. 

Sezonowe ozdoby i dekoracje

Ogród powinien być piękny przez cały rok. W związku z tym warto zaopatrzyć się w rośliny i dekoracje sezonowe. Wiosną będą to tulipany, żonkile, szafirki, hiacynty czy bratki. Jesienią warto kupić kolorowe wrzosy i chryzantemy w pięknych donicach, a do tego dynie i inne jesienne symbole. Dzięki takim zabiegom będziesz cieszyć się ogrodem nawet wtedy, gdy większość kwiatów na rabatach już przekwitnie. 

Rabatka betonowa to sposób na niepowtarzalny, nowoczesny ogród. Betonowe elementy na zewnątrz warto konserwować przy pomocy środków Rafil – dzięki temu będą wyglądały efektownie wiele lat!

Ostatnie wpisy