Strona główna
Poradniki

Przygotowanie wybranych rodzajów podłoży do malowania

Przeczytasz w 5 min
Z tego artykułu dowiesz się:

1. Dobór powłok malarskich

Aby zapewnić właściwą, długotrwałą ochronę konstrukcji przed korozją należy zastosować optymalnie dobrany zestaw malarski o odpowiedniej dla danego przeznaczenia grubości. Optymalna powłoka malarska powinna być doskonale szczelna, przyczepna do podłoża i wypełniona pigmentem.

Dobór zestawu malarskiego powinien wynikać z wiarygodnych i sprawdzonych przesłanek wysnutych na podstawie badań laboratoryjnych i z przeprowadzonej analizy techniczno - ekonomicznej uwzględniającej wiele czynników, z których najważniejszymi będą:

- agresywność korozyjna środowiska eksploatacji powłoki malarskiej
- kształt konstrukcji oraz rodzaj i stan powierzchni do zabezpieczenia przeciwkorozyjnego
- wymagany okres trwałości powłoki malarskiej
- właściwości powłok (odporność chemiczna, termiczna, mechaniczna )
- możliwość i sposób oczyszczenia powierzchni
- właściwości aplikacyjne farb (grubość powłoki, czas schnięcia, warunki nakładania itp.)
- czas do przeprowadzenia prac uwzględniający warunki atmosferyczne (temperatura, wilgotność powietrza) oraz konieczność sezonowania powłoki przed eksploatacją.
- trwałość powłoki malarskiej w odniesieniu do poniesionych kosztów i przewidywanego okresu eksploatacji
- wymagania ochrony środowiska oraz zabezpieczenia przeciwpożarowego
- aspekty ekonomiczne

2. Przygotowanie podłoża do malowania – informacje ogólne

Bardzo istotnym czynnikiem wpływającym na takie parametry jak: jakość, trwałość i skuteczność ochronnego działania powłok lakierowych jest przygotowanie podłoża do malowania. Efekt oczyszczenia podłoża zależy od doboru właściwej metody czyszczenia, która powinna uwzględniać zarówno charakter zanieczyszczeń, jak i wymagania wyrobu lakierowego co do sposobu przygotowania powierzchni do malowania.

Zanieczyszczeniem nazywa się każdą substancję, której pozostawienie na powierzchni do malowania utrudnia proces malowania, pogarsza jakość i trwałość powłoki malarskiej.

Zanieczyszczenia pozostające na powierzchni do malowania w postaci: rdzy, zendry, pyłów, starych i złuszczonych powłok malarskich, zatłuszczeń, zaklejeń, wilgoci itp. w bardzo negatywny sposób wpływają na powłokę malarską.

Rodzaje zanieczyszczeń:

Zendra, Zgorzelina – są to produkty termicznej obróbki stali w procesie jej przetwarzania składające się z tlenków żelaza ściśle przylegających do podłoża. Zostawienie zendry może powodować np: odspajanie płatów zendry i co za tym idzie powłoki malarskiej, wytwarzanie się ogniwa korozyjnego.

Rdza – jest produktem korozji stali – w postaci uwolnionych tlenków żelaza tworzących warstwy o zmiennych grubościach i w różnych postaciach morfologicznych, słabo przyczepnych do podłoża.

Rdza

Zatłuszczenia – pochodzić mogą z eksploatacji konstrukcji w środowiskach występowania tłuszczów, smarów, olejów itp. Powodują brak przyczepności powłoki malarskiej.

Pyły – zapylenie atmosfery wynika z działalności przemysłu, spowodowane jest warunkami atmosferycznymi i prowadzeniem prac oczyszczenia powierzchni. Pyły sprzyjają utrzymywaniu wilgoci na powierzchni powłoki malarskiej.

Wilgoć – pojawia się na powierzchni podłoża w wyniku: opadów atmosferycznych (mgły); kondensacji na podłożu w określonych warunkach, związanej z występowaniem jej w powietrzu. Efektem wilgoci może być np. korozja podpowłokowa

Zanieczyszczenia jonowe; sole – niewidoczne gołym okiem, sole rozpuszczalne w wodzie takie jak chlorki, siarczany, azotany – działają destrukcyjnie na powłokę malarską i stymulują korozję i sprzyjają utrzymywaniu wilgoci.

Stara powłoka malarska – procesy starzenia się powłok, korozja podpowłokowa, działania mechaniczne powodują z czasem zniszczenie powłoki. Charakter i wielkość tych zniszczeń decydują o przyczepności kolejnej warstwy.

Starta powłoka malarska

Kryteria doboru sposobu oczyszczania powierzchni

Dobór metody oczyszczania powierzchni przed malowaniem wymaga uwzględnienia wielu czynników takich jak:

• wielkość i kształt powierzchni, przedmiotu
• rodzaj powierzchni
• ilość i rodzaj zanieczyszczeń
• agresywność środowiska korozyjnego

Charakter zanieczyszczeń powierzchni do malowania wymusza etapowość działań:

- wstępne oczyszczanie usuwające zgrubnie luźne zanieczyszczenia oraz zanieczyszczenia jonowe
- właściwe oczyszczanie usuwa starą powłokę malarską, produkty korozji, nadaje powierzchni odpowiedni profil chropowatości

Powierzchnie zatłuszczone, pokryte pyłami przemysłowymi, osadami solnymi itp. powinno się umyć wodą pod wysokim ciśnieniem (aparat typu Karcher) a następnie przystąpić do właściwego oczyszczania. Powierzchnie gdzie możliwe jest występowanie zanieczyszczeń jonowych, powinno się po właściwym oczyszczeniu umyć czystą wodą z dodatkiem odpowiedniego inhibitora korozji.

Metody oczyszczania mechanicznego

Do mechanicznych metod oczyszczania powierzchni można zaliczyć: skrobanie, młotkowanie, szczotkowanie, szlifowanie, oczyszczanie płomieniowe, obróbkę strumieniowo – ścierną. Główne metody mechanicznego oczyszczania powierzchni to:

• metody ręczne oczyszczania powierzchni dające stopień oczyszczenia powierzchni St 3 – są zalecane dla środowisk atmosferycznych o małym stopniu zanieczyszczenia powietrza.
• metody strumieniowo – ścierne są zalecane dla środowisk atmosferycznych o wyższej agresywności, szczególnie zalecane w środowiskach agresywnych korozyjnie, chemicznych.

Oczyszczanie ręczno – mechaniczne – wykonywane poprzez: szczotkowanie, młotkowanie, szlifowanie przy użyciu narzędzi ręcznych, jak i mechanicznych. Należy je ograniczać do tych przypadków gdzie obróbka strumieniowo – ścierna jest niemożliwa. Tymi sposobami można zgrubnie usunąć np. rdzę, zgorzelinę czy starą powlokę. Po takim oczyszczaniu otrzymuje się powierzchnie gładkie dające mniejszą przyczepność powłoki w stosunku do powierzchni chropowatych.

Oczyszczanie podłoża przed malowaniem

Obróbka strumieniowo – ścierna – polega na działaniu strumienia ścierniwa wyrzucanego w kierunku oczyszczanej powierzchni za pomocą sprężonego powietrza, wody lub siły odśrodkowej. Metoda ta daje najbardziej optymalne przygotowanie powierzchni do malowania. Rodzaje obróbki: otwarty lub zamknięty obieg ścierniwa, na sucho (na mokro) w osłonie wodnej, średniociśnieniowe (0,3 – 0,5 MPa), wysokociśnieniowe (1,0 – 1,2 MPa), hydrodynamiczne (10 – 200 MPa), odśrodkowe- koła wirnikowe. Na efekt oczyszczania strumieniowo – ściernego wpływa wiele czynników, z których najważniejsze to: ciśnienie sprężonego powietrza;. kąt nachylenia strumienia ścierniwa; odległość dyszy od powierzchni; rodzaj i kształt dyszy; rodzaj, wymiar i kształt ścierniwa.

Oczyszczanie fizykochemiczne – przeprowadzane za pomocą: odtłuszczania rozpuszczalnikowego; mycia alkalicznego, kwaśnego, parowo–wodnego. Pod pojęciem mycia rozumie się usuwanie zanieczyszczeń za pomocą wodnego roztworu środka myjącego. Oczyszczanie tymi metodami ma za zadanie usunięcie: zanieczyszczeń mechanicznych (po obróbce mechanicznej), nagromadzonego brudu (kurz, piasek), zanieczyszczeń jonowych, rdzy. Metody mycia i odtłuszczania powierzchni można podzielić:

a) ze względu na sposób:
- ręczne (przecieranie powierzchni pędzlem, szmatami)
- natryskowe (specjalne urządzenia do natrysku ciśnieniowego typu: pompy membranowe do malowania, aparaty typu Karcher)

b) ze względu na zastosowany środek
- rozpuszczalniki organiczne
- alkaliczne, kwaśne
- środki powierzchniowe - czynne

Metoda natryskowa roztworami wodnymi z uwagi na zawartość efektywnych dodatków myjących nie powoduje korozji podpowłokowej. Zaleca się jednak po właściwym myciu lub odtłuszczaniu wodnymi roztworami myjącymi ponowne zmycie powierzchni czystą wodą wodociągową.

3. Przygotowanie powierzchni w zależności od jej rodzaju

Przygotowanie powierzchni blach i profili stalowych

Do najczęściej występujących zanieczyszczeń powierzchni stalowych należą: rdza i zgorzelina walcownicza, oleje i smary, kurz, pył, luźno związane stare powłoki malarskie, wilgoć, topniki i żużel, chemikalia (np. pozostałości detergentów, sole) oraz opiłki żelaza. Należy także szczególną uwagę zwrócić na usunięcie zanieczyszczeń jonowych oraz odtłuszczenie powierzchni metalu gdyż obecność tych zanieczyszczeń obniża przyczepność powłok: malarskich do metalu oraz może spowodować powstanie różnych wad pokrycia malarskiego. Proces usuwania zanieczyszczeń oraz odtłuszczenia powinien być przeprowadzony przed procesem oczyszczenia powierzchni stalowych.

Zanieczyszczenia usuwane są przez mycie powierzchni wodą pod ciśnieniem. Mycie i odtłuszczanie powierzchni przed czyszczeniem można przeprowadzać ręcznie lub mechanicznie stosując parę wodną, wodę z detergentem, rozpuszczalniki organiczne, środki emulsyjne oraz środki alkaliczne i kwaśne. Szczególnie zalecaną, ze względów ekonomicznych i ekologicznych jest metoda natrysku roztworów wodnych z detergentami biodegradowalnymi. Po umyciu i odtłuszczeniu wodnymi roztworami środków myjących zaleca się dokładne zmycie powierzchni czystą wodą wodociągową.

Informacje i opisy dotyczące metod przygotowania powierzchni za pomocą obróbki strumieniowo – ściernej zawarte są w normie ISO 8504 - 2 , natomiast opis metod ręcznego oczyszczania powierzchni, również z wykorzystaniem narzędzi z napędem mechanicznym zawarty jest w normie ISO 8504 3. Natomiast stopień czystości powierzchni stalowych oczyszczanych metodami ręcznymi, ręczno-mechanicznymi i strumieniowo-ściernymi, najczęściej stosowanymi w praktyce przemysłowej, określa się zgodnie z PN-ISO 8501-1 :1996, natomiast chropowatość podłoża po obróbce strumieniowo-ściernej zgodnie z PN-EN ISO 8503.

Norma PN-ISO 8501-1 określa cztery stopnie skorodowania powierzchni stalowych oraz stopnie przygotowania podłoży stalowych przed nakładaniem farb. Stopnie przygotowania są zdefiniowane za pomocą opisu wyglądu powierzchni po oczyszczeniu oraz wzorców fotograficznych charakterystycznych dla poszczególnych przykładów. Każdy ze stopni przygotowania oznaczony jest odpowiednimi literami określającymi zastosowaną metodę czyszczenia:

• Sa - obróbka strumieniowo-ścierna
Sa l - zgrubna obróbka strumieniowo-ścierna - na oglądanej powierzchni nie mogą występować olej, smary, pył, słabo przylegające: zgorzelina walcownicza, rdza, powłoki malarskie i obce zanieczyszczenia (sole rozpuszczalne w wodzie, pozostałości spawalnicze).
Sa 2 - gruntowna obróbka strumieniowo-ścierna - na oglądanej powierzchni nie mogą występować: olej, smary, pył, większe ślady zgorzeliny walcowniczej, rdzy, starej powłoki malarskiej i obce zanieczyszczenia. Wszystkie szczątkowe zanieczyszczenia silnie przylegają. Powierzchnia szara metaliczna..
Sa 2 1/2 - bardziej gruntowna obróbka strumieniowo-ścierna - na oglądanej powierzchni nie mogą występować: olej, smar, pył, zgorzelina walcownicza, rdza, powłoki malarskie czy obce zanieczyszczenia. Powierzchnia ma prawie jednolitą metaliczną barwę tzw. "prawie białego metalu". Mogą zostać jedynie ślady zanieczyszczeń w postaci zaciemnień w kształcie kropek lub pasków.
Sa 3 - obróbka strumieniowo-ścierna do stali wzrokowo czystej - na oglądanej powierzchni nie może być oleju, smaru, pyłu, zgorzeliny walcowniczej, rdzy, powłoki malarskiej czy obcych zanieczyszczeń. Powierzchnia ma jednolitą metaliczną barwę tzw. "białego metalu".

• St - czyszczenie ręczne i z wykorzystaniem narzędzi o napędzie mechanicznym
St 2 - na oglądanej powierzchni nie mogą występować olej, smary, pył, słabo przylegająca zgorzelina walcownicza, rdza, powłoka malarska i obce zanieczyszczenia; powierzchnia wykazuje metaliczny połysk.
St 3 - wymagania takie jak dla St 2 z tą różnicą, że powierzchnię należy czyścić, dopóki nie nabierze zdecydowanie metalicznego połysku (od metalowego podłoża).

Zabezpieczenie blachy ocynkowanej

Blacha ocynkowana to także dość niekorzystne podłoże dla większości powłok malarskich, ze względu na trudności w uzyskaniu dobrej przyczepności pokrycia malarskiego do gładkiego podłoża. Przygotowanie podłoża należy przeprowadzić następująco:

- odtłuścić podłoże zmywając je roztworem EMULSOLU RN – 1, a następnie spłukać czystą wodą i wysuszyć.

- blachę ocynkowaną sezonowaną można także oczyścić przez zmycie powierzchni roztworem amoniaku (1 – 2 %) z dodatkiem detergentów.
- zanieczyszczenia mechaniczne jak również produkty korozji należy usunąć przez szczotkowanie szczotkami nylonowymi, szczotkami z twardego włosia, naturalnego lub sztucznego, szlifowaniem papierem ściernym. Przygotowane do malowania podłoże powinno być suche i pozbawione wszelkich zanieczyszczeń.

Blacha aluminiowa

Zabezpieczenie blachy aluminiowej

Powierzchnia aluminiowa ze względów przeciwkorozyjnych i kolorystycznych najczęściej jest pokryta powłoką konwersyjną wytworzoną w procesie elektrochemicznym (utlenianie anodowe) lub chemicznym (chromianowanie, fosforanowanie), polepsza to przyczepność powłoki malarskiej. Przed malowaniem powierzchnię należy oczyścić z luźnej rdzy i innych zanieczyszczeń metodą ręczną lub mechaniczną szczotkami stalowymi, bądź strumieniowo – ścierną za pomocą miękkiego ścierniwa naturalnego. A następnie odtłuścić przez zmycie wodą z detergentem niejonowym.

Przygotowanie powierzchni metali nieżelaznych

Metale nieżelazne są na ogół niezbyt dobrym podłożem dla powłok malarskich, głównie z uwagi na trudności uzyskania dobrej przyczepności do nich pokrycia malarskiego. O złej adhezji decyduje tu duża gładkość powierzchni oraz duża reaktywność cynku, glinu oraz ich stopów, która sprzyja wytwarzaniu dość zwartej i kruchej warstwy tlenków bądź węglanów tych metali, wpływających negatywnie na składniki błonotwórcze powłoki malarskiej. Efektem tego jest brak przyczepności powłoki malarskiej, marszczenie – co może doprowadzić do zniszczenia powłoki.

Powszechnie stosowanym sposobem przygotowania powierzchni metali nieżelaznych przed malowaniem jest wytwarzanie powłoki konwersyjnej metodą chemiczną lub elektrochemiczną. Powłoka konwersyjna jest ściśle związana z metalem, nierozpuszczalna w wodzie i środowisku wywołującym ten proces oraz działa jak izolator elektryczny. Zapewnia przez to większą odporność korozyjną metalu oraz lepszą przyczepność powłoki.

Przygotowanie podłoża betonowego

Podłoże betonowe odpowiednio przygotowane pod zestaw malarski powinno być czyste, bez rys występów i szczelin. Wilgotność powierzchniowej warstwy betonu przeznaczonego do malowania wyrobami epoksydowymi nie powinna przekraczać 3% lub 4% (w zależności od farby). Nierówności powierzchni nie powinny być większe niż 1/3 grubości malarskiego zestawu powłokowego. Wypukłe krawędzie płaszczyzn, naroża i załamania powierzchni należy zaokrąglić. Czynności te powinny być wykonane możliwie wcześnie, zanim beton uzyska pełną wytrzymałość. Należy go odpylić oraz w razie potrzeby odtłuścić. Tłuste plamy należy usuwać przez przecieranie zanieczyszczeń powierzchni tkaniną bawełnianą zmoczoną w odpowiednim rozpuszczalniku. Powierzchnie należy oczyścić za pomocą ręcznych lub mechanicznych stalowych szczotek drucianych lub przez delikatne przepiaskowanie. Obecnie nową metodą czyszczenia betonu jest czyszczenie wodą pod wysokim ciśnieniem.

Przygotowanie podłoża betonowego

Świeżo wykonane podłoża betonowe i tynki powinny być malowane po określonym czasie utwardzania i karbonizacji. Okres ten podany jest w instrukcjach stosowania poszczególnych farb. Powierzchnia tynków przygotowana do malowania. odpowiadająca wymaganiom normy PN- 70/B-101100, powinna być czysta, gładka, równa, bez rys, spękań, wykwitów, zacieków, tłuszczów, pyłów i innych zanieczyszczeń. Tynki powinny wykazywać wystarczającą wytrzymałość mechaniczną oraz nie powinny ścierać się przy potarciu ręką.

Ważną rzeczą w przygotowaniu tynków przed malowaniem jest: usunięcie starych powłok klejowych i wapiennych oraz mycie i nawilżenie powierzchni. Stare tynki, w celu usunięcia z nich zanieczyszczeń, zmywa się wodnymi roztworami mydła za pomocą szczotek o twardym włosiu.

Ostatnie wpisy:

Galeria zdjęć

No items found.
Polecany produkt

  • Wydajność:
    m2 / L
  • Stopień połysku:
    Efekt młotkowy
    Połysk
    Półmat
    Mat
Szczegóły produktu
Porada eksperta
Pliki do pobrania
No items found.

Powiązane produkty

No items found.

Przeczytaj również

Meble ogrodowe wykonane w całości lub częściowo z betonu mają wiele zalet. Najważniejszą z nich jest długowieczność i wytrzymałość. Betonowa ławka może być na dodatek prawdziwą ozdobą. Podpowiadamy, jaką ławkę betonową ogrodową wybrać i jak później o nią dbać, aby służyła długie lata. 

Ławka betonowa to mebel niezbędny w każdym ogrodzie. Dzięki wygodnemu siedzisku można odpocząć i cieszyć się urokiem działki. Ma swoje zalety praktyczne, a odpowiednio dobrana, stanowi także ciekawy element dekoracyjny, podkreślający wygląd całego ogrodu. Na rynku dostępnych jest wiele modeli betonowych ławek ogrodowych – z oparciem lub bez, w różnorodnych wzorach, rozmiarach i technikach wykonania.

lawka-betonowa2
Nowoczesne ławki betonowe ogrodowe łączą często beton z drewnem.

Wybór odpowiedniej ławki betonowej

Nie jest dużą przesadą stwierdzenie, że ławka betonowa to mebel na całe życie. Mocna i wytrzymała, może służyć długie lata. Dlatego przed zakupem warto dobrze się zastanowić i wybrać model odpowiedni zarówno pod względem funkcjonalności, jak i wyglądu.

Jakie rodzaje ławek betonowych ogrodowych można wybrać? Najprostszym rodzajem ławek są popularyzujące się ostatnio betonowe, monolityczne, prostokątne bloki, wykonane z betonu architektonicznego. W zasadzie prościej się już nie da! Co ciekawe, takie minimalistyczne, proste formy mogą być niezwykle ozdobne. Pasują zarówno do niemal pustych przestrzeni miejskich placów, jak i – na zasadzie kontrastu – do buchających różnorodnością ogrodów. Minusem wersji monolitycznych jest ich dość duża waga, nawet jeśli wykonano je w technice pozostawiającej puste wnętrze.

Popularne zarówno w przestrzeni publicznej, jak i na prywatnych posesjach czy ogrodach, są ławki betonowe bez oparcia. Znajdziesz tu zarówno proste, geometryczne wzory, jak i bardziej ozdobne, formowane w różnego rodzaju kształty. Dopełnieniem takiego siedziska często bywa drewno, które podnosi komfort użytkowania.

Klasyczna ławka kojarzy się nam jednak najczęściej w wersji z oparciem. Na takim meblu można usiąść naprawdę wygodnie. Ławka betonowa z oparciem zapewnia prawdziwy relaks i odpoczynek. W przypadku takich modeli również dostępna jest ogromna gama wersji i stylów. Proste geometryczne kształty sprawdzają się w przestrzeniach publicznych, a do ogrodów inwestorzy wybierają często wersje bardziej wymyślne, ażurowe, z wyglądu lekkie, często półkoliste lub o artystycznie zaburzonej symetrii.

Warto wspomnieć także, że ławki ogrodowe z powodzeniem mogą pełnić dodatkowe funkcje. Dostępne są modele zintegrowane z betonową donicą lub kwietnikiem, które stwarzają ciekawe możliwości aranżacyjne. Niektóre produkty to już nie tyle ławki, co bardziej uniwersalne siedziska lub leżanki albo ogrodowe niskie ławko-stoliki.

Zarówno wśród wersji bez, jak i z oparciem, wyróżnić można modele, w których siedzisko jest wykonane z betonu oraz takie, gdzie z tego materiału wykonane są jedynie nogi lub podpory ławki. Zazwyczaj drugim materiałem jest drewno, a elementy drewniane pojawiać się mogą przy wszystkich rodzajach ławek – od wersji klasycznych, po ozdobne, a także jako uzupełnienie minimalistycznych betonowych bloków. To ważne, ponieważ obecność drewna, które jest mniej odporne od betonu, rzutuje później na trwałość ogrodowego mebla, tempo jego starzenia oraz dostępne sposoby napraw i konserwacji.

lawka-betonowa
Pomysł na betonową ławkę ogrodową. Do malowania mebla możesz użyć farby RAFIL CHLOROKAUCZUK.

Przygotowanie ławki do użytkowania

Jeżeli wybierzesz już swój wymarzony model, najlepiej pasujący do Twojego domu lub ogrodu, warto odpowiednio przygotować się do instalacji ławki. Trzeba pamiętać, że duży betonowy mebel może być trudny do częstego przestawiania, dlatego miejsce do jego ustawienia wypada wybrać naprawdę rozważnie. 

Podczas ustawiania warto przewidzieć np. przyszły wzrost roślin. Miejsce przy ogrodowej ścieżce, aktualnie łatwo dostępne, w przyszłości może zmienić się w zielony gąszcz, który stworzą np. rozrastające się krzewy. To dość częsty błąd początkujących właścicieli ogrodów, którzy "gubią" później swoje meble wśród rozrastającej się roślinności.

Ławka betonowa ogrodowa zazwyczaj sporo waży, dlatego ważne jest ustawienie jej na stabilnym, twardym podłożu. Posadowienie na miękkiej ziemi lub trawniku może sprawić, że szybko zacznie się zapadać lub przechylać. Przed ustawieniem mebla grunt można dodatkowo ubić ręcznie lub zagęścić maszynowo.

Pamiętaj, że choć beton to wytrzymały materiał, ma swoje ograniczenia. Wiadomo, że latem dobrze odpoczywa się w chłodnym cieniu drzew. Betonowej ławki ogrodowej nie stawiaj jednak w miejscach zbyt zaciemnionych i wilgotnych. Dlaczego? W takich warunkach dobrze rozwijają się mchy, porosty i grzyby, które z czasem mogą zacząć osiadać na powierzchni betonu. Doprowadzi to do jego przebarwień, a w perspektywie nawet uszkodzeń. Jeszcze gorzej takie warunki znosi wykorzystywane w konstrukcji ławek drewno.

Regularne czyszczenie i konserwacja ławki

Ławki i inne betonowe meble to w zasadzie wyposażenie wprost stworzone do znoszenia trudnych warunków pogodowych, takich jak deszcz, śnieg, upał czy mróz. Nikt nie chowa ich pod dach na zimę. Trzeba pamiętać o odpowiedniej konserwacji i czyszczeniu zarówno betonu, jak i drewna oraz metalu.

Przynajmniej raz w roku, najlepiej w ciepły letni lub wiosenny dzień, betonowe elementy ławki dobrze jest umyć za pomocą myjki ciśnieniowej lub ogrodowego węża i szczotki. Można zastosować też lekki detergent, chociażby płyn do mycia naczyń. Pozwoli to usunąć z powierzchni betonu odkładające się zabrudzenia i odświeżyć konstrukcję. 

Umyć można także elementy drewniane, jednak w ich przypadku przyda się częstsze malowanie. Drewno na ławce zakonserwować można którymś z gamy produktów dostępnych na rynku. Konserwację betonu przeprowadza się natomiast z wykorzystaniem innych produktów.

Ochrona ławki przed warunkami atmosferycznymi

Beton warto dodatkowo zabezpieczyć odpowiednim środkiem. Dzięki temu powierzchnia materiału będzie lepiej chroniona i odporna na oddziaływania pogodowe oraz czynniki biologiczne. 

Jeżeli zechcesz zachować naturalny kolor betonu, najlepszym rozwiązaniem będzie malowanie bezbarwnym lakierem poliuretanowym RAFIL Na Beton. To dwuskładnikowy preparat, który łatwo nakłada się pędzlem, wałkiem lub natryskiem. Doskonale sprawdza się w zabezpieczaniu elementów betonowych na zewnątrz, nadając dodatkowo świeży połysk. Na powierzchni betonu powstanie dodatkowa twarda i elastyczna powłoka ochronna, zabezpieczająca także przed kruszeniem, wycieraniem i zarysowaniami.

Malowanie i renowacja ławki betonowej

Ławkę betonową z oparciem lub bez można też pomalować na kolorowo. Warto to zrobić w dwóch sytuacjach. Po pierwsze – kiedy beton będzie wykazywał oznaki zużycia, po drugie – kiedy zechcesz zmienić coś w wystroju ogrodu lub podwórza. 

Malowanie w kolorze umożliwiają produkty z oferty marki RAFIL. Duże możliwości estetycznego malowania ogrodowych ławek betonowych daje RAFIL Chlorokauczuk. Tą farbą można malować zarówno elementy betonowe, jak i wykonane z metalu. Dzięki temu, w przypadku ławki wykonanej z tych materiałów, jednym produktem można zabezpieczyć całość. Farba chlorokauczukowa występuje w dwudziestu kolorach, przed osobami z zacięciem artystycznym otwierają się więc szerokie możliwości. Nic nie stoi na przeszkodzie, aby przy konserwacji jednej ławki skorzystać z kilku barw!

Co do kwestii technicznych związanych z malowaniem, zawsze warto wcześniej umyć ławkę lub przynajmniej wytrzeć. Jednocześnie zwróć uwagę na ewentualne uszkodzenia i ubytki. Zanim sięgniesz po pędzel, spękania i otarcia wypełnij betonem lub masą szpachlową.

lawka-betonowa1
Betonowa ławka ogrodowa pomalowana farbą RAFIL Chlorokauczuk.

Twoja betonowa ławka ogrodowa może być zarówno użyteczna, jak i estetyczna. Nic nie stoi na przeszkodzie, aby co sezon fantazyjnie zmieniać wygląd tego i innych ogrodowych mebli. Pomogą w tym produkty RAFIL, które doskonale chronią, są niezwykle wydajne, a przy okazji są łatwe w użyciu. Dzięki nim Twój ogród będzie jeszcze piękniejszy.

Ławka betonowa w Twoim ogrodzie – jak o nią zadbać?

Przeczytasz w 5 min

Zastanawiasz się, jak i czym odnowić metalowe ogrodzenie, furtkę, rynny, bramę garażową, a może żeliwne meble ogrodowe? Jaka jest najlepsza farba do metalu na zewnątrz? Przeczytaj nasze wskazówki.

Spis treści:
1. Do czego użyjesz dobrej farby do metalu?
2. Rodzaje farb do metalu – jaki masz wybór?
3. Farby do metali żelaznych i nieżelaznych
4. Farby do prac na różnych etapach
5. Farby do metalu do użytku wewnątrz i na zewnątrz
6. Profesjonalne farby do metalu
7. Podstawowe kroki malowania metalu
8. Przygotowanie powierzchni do malowania
9. Wybór odpowiedniego typu farby
10. Techniki malowania: pędzlem, wałkiem, natryskiem
11. Konserwacja malowanego elementu – jak przedłużyć trwałość farby?

Choć metalowe elementy odznaczają się trwałością, ich żywotność oraz estetyka zależą w dużej mierze od tego, czym je wykończysz. Na co zwrócić uwagę, by wybrać dobrą farbę do metalu, która właściwie zabezpieczy ten materiał i nada mu elegancki wygląd? Podpowiadamy.

Do czego użyjesz dobrej farby do metalu?

Ze względu na wytrzymałość metalu, jest on stosowany na wielu polach. Wykonuje się z niego najróżniejsze elementy użytkowe i dekoracyjne używane tak w domach, jak i w ich otoczeniu. Farby do metalu pomagają im zachować trwałość i piękny wygląd przez długi czas, niezależnie od tego, na jakie czynniki jest narażona metalowa powierzchnia. Emalie mogą być wykorzystywane do wielu prac renowacyjno-ochronnych, a w szczególności do malowania:
• rynien i blachodachówki,
• kutych ogrodzeń, bram, barierek, metalowych drzwi garażowych czy wejściowych,
• elementów mebli i dekoracji – zarówno domowych, jak i ogrodowych,
• wykonanych z metalu obudów urządzeń AGD.
• metalowych elementów maszyn czy narzędzi,
• elementów konstrukcyjnych

Malowanie ogrodzenia na srebrno
Metalowe elementy odznaczają się trwałością. Ich żywotność oraz estetyka zależą jednak w dużej mierze od tego, czym je wykończysz.

Rodzaje farb do metalu – jaki masz wybór?

Przyglądając się rynkowej ofercie trwałych, odpornych na ścieranie farb do metalu, nietrudno zauważyć, że masz do dyspozycji wiele rodzajów preparatów. Jak wybrać ten, który najlepiej sprawdzi się w Twoim przypadku? Oto 3 główne kryteria, które pomogą Ci w podjęciu trafnej decyzji.

Farby do metali żelaznych i nieżelaznych

Metal to bardzo ogólne pojęcie, którym określa się cały szereg materiałów odznaczających się różnymi właściwościami fizykochemicznymi. W związku z tym pierwszym krokiem do zakupu dobrej farby do metalu powinno być dopasowanie jej do rodzaju podłoża, jakie chcesz pomalować. Wybór sprowadza się do dwóch opcji:
farby do metali żelaznych (np. stal, żelazo, żeliwo) – zazwyczaj są to produkty alkidowe, chlorokauczukowe (np. RAFIL CHLOROKAUCZUK), epoksydowe, poliuretanowe lub olejno-ftalowe;
farby do metali nieżelaznych (np. aluminium i metale ocynkowane) – najczęściej należą do nich preparaty winylowe, akrylowe, akrylowo-lateksowe.

Co się stanie, jeśli nie dobierzesz farby do rodzaju metalu? Może się odspajać od podłoża, a także nie będzie go właściwie chronić przed czynnikami zewnętrznymi, takimi jak np. wilgoć.

Farby do prac na różnych etapach

Niektóre farby do metalu są wieloetapowe i pozwalają na uzyskanie zadowalającego efektu przy użyciu tylko jednego preparatu. Inne natomiast dzielą się na gruntujące, podkładowe i nawierzchniowe – i spełniają swoją funkcję tylko wtedy, gdy zastosujesz je łącznie i w odpowiedniej kolejności.

Farby do metalu do użytku wewnątrz i na zewnątrz

Podobnie jak w przypadku każdego innego preparatu do malowania, farby do metalu występują w wariantach na zewnątrz i do wnętrz. Te pierwsze wykazują większą odporność na działanie zmiennych warunków pogodowych. Z tego powodu chronią powierzchnię przed mrozem, upałami i opadami atmosferycznymi lepiej niż farby do metalu przeznaczone do użytku wewnątrz.

Malowanie grzejnika na niebieski kolor
Malowanie grzejników przy pomocy farby do żeliwa, która jest odporna na działanie wysokiej temperatury.

Profesjonalne farby do metalu

Jak już wcześniej wspomnieliśmy, farby do metalu cechują się szerokim spektrum zastosowań. Duża część z nich jest uniwersalna i może być stosowana do pokrywania najróżniejszych elementów pod warunkiem, że są wykonane z metalu. Możesz też spotkać się ze specjalistycznymi farbami, które są przeznaczone do malowania określonych elementów. Wśród nich najczęściej spotykane to preparaty do:
grzejników – takie farby są odporne na działanie wysokiej temperatury, a jednocześnie nie utrudniają oddawania ciepła do pomieszczenia,
bram i ogrodzeń – w tej roli doskonale sprawdza się np. emalia RAFIL DO BRAM I OGRODZEŃ, która tworzy na powierzchni elastyczną, odporną na uderzenia powłokę,
blachodachówki – nie tracą swoich właściwości pod wpływem zmiennej temperatury oraz stałego kontaktu z wilgocią. Dobrym wyborem może się okazać EKO RADACH Farba na dach, czyli wodorozcieńczalna gruntoemalia, która zapewnia podwyższoną ochronę przed tymi czynnikami. Ta szybkoschnąca farba do metalu jest także łatwa w aplikacji – możesz ją przeprowadzić pędzlem, wałkiem lub natryskiem,
renowacji AGD – pomogą odnowić wygląd pralki, zmywarki czy lodówki.

Farby do metalu są dostępne w kilku kolorach oraz wykończeniach (mat, półmat, połysk), spośród których możesz wybrać ten najbardziej pasujący do Twojego projektu. Możesz również zdecydować się na produkt przeznaczony do tradycyjnej aplikacji przy użyciu pędzla lub wałka albo taki w sprayu – w zależności od tego, który sposób malowania jest dla Ciebie najwygodniejszy.

Podstawowe kroki malowania metalu

Aby powierzchnia pomalowana farbą do metalu długo pozostała jak nowa, konieczne jest przestrzeganie podstawowych zasad. Ważny krok to odpowiednie przygotowanie powierzchni do malowania oraz zastosowanie właściwej techniki malarskiej. Równie istotny jest wybór odpowiedniego produktu – najlepszej farby do metalu na zewnątrz lub wewnątrz pomieszczeń. Oto wskazówki odnośnie poszczególnych etapów malowania metalu.

Przygotowanie powierzchni do malowania

Każde podłoże przed malowaniem przy pomocy farby do metalu należy odpowiednio przygotować. Powinno być czyste, suche, pozbawione śladów rdzy, tłuszczów, kurzu i innych zanieczyszczeń. Najlepiej umyć je przed malowaniem – służy do tego preparat RAFIL PREPARAT DO ODTŁUSZCZANIA, który usuwa brud, tłuszcz, glony i mech, przygotowuje powierzchnię do malowania, a polecany jest szczególnie do powierzchni ocynkowanych, stalowych i aluminiowych.

Przed malowaniem podłoże metalowe musisz też oczyścić – dotyczy to szczególnie renowacji powierzchni metalowej. Usuń wszystkie luźne fragmenty starej powłoki. Pozbądź się też śladów korozji – powierzchnie oczyszcza się z rdzy przy pomocy szlifierki/wiertarki z nałożoną ściernicą, szczotki lub papieru ściernego.

Jeśli poprzednia warstwa farby jest w dobrym stanie, nie trzeba jej usuwać, a zmatowić poprzez przeszlifowanie papierem ściernym. Na końcu dokładnie odpyl całą powierzchnię i zagruntuj ją farbą do gruntowania RAFIL PODKŁAD ANTYKOROZYJNY. Farba ta stosowana jest na podłoża ocynkowane, stalowe i aluminiowe na zewnątrz. Będzie niezbędna w przypadku powierzchni trudnych lub wymalowanych nieznaną farbą.

Jeśli poprzednia warstwa farby jest w dobrym stanie, nie trzeba jej usuwać, a zmatowić poprzez przeszlifowanie papierem ściernym. Na końcu dokładnie odpyl całą powierzchnię i zagruntuj ją farbą do gruntowania RAFIL PODKŁAD ANTYKOROZYJNY. Farba ta stosowana jest na podłoża ocynkowane, stalowe i aluminiowe na zewnątrz. Będzie niezbędna w przypadku powierzchni trudnych lub wymalowanych nieznaną farbą.

Jeśli malujesz powierzchnię ocynkowaną, która nie była wcześniej malowana, pamiętaj, że należy ją sezonować na powietrzu przez co najmniej 6 miesięcy. Po tym czasie na powierzchnię trzeba najpierw nałożyć wodny roztwór preparatu RAFIL PREPARAT DO ODTŁUSZCZANIA, spłukać wodą, wysuszyć i dopiero potem malować powierzchnię farbą.

Wybór odpowiedniego typu farby

Jaką farbę do metalu wybrać? Musisz dopasować produkt do rodzaju malowanej powierzchni oraz jej przeznaczenia. Polecana farba do metalu na zewnątrz to np. RAFIL RADACH do malowania dachów oraz alternatywa w postaci produktu EKO RADACH Farba na dach. Do malowania bram i ogrodzeń użyj farby RAFIL DO BRAM I OGRODZEŃ – to doskonała farba do metalu na zewnątrz, wykorzystywana do powierzchni stalowych, ocynkowanych i aluminiowych.

Wśród rodzajów farby do metalu o szerokim zastosowaniu jest również RAFIL CHLOROKAUCZUK, farba chlorokauczukowa, niezastąpiona do powierzchni stalowych i żeliwnych.

Techniki malowania: pędzlem, wałkiem, natryskiem

Wybór odpowiedniej techniki malowania metalu zależy od rodzaju farby oraz od wielkości i rodzaju powierzchni. Najwydajniejszym sposobem malowania dużych powierzchni jest natrysk, używany przede wszystkim do konstrukcji stalowych czy dachów.

Najpopularniejszą metodą malowania jest malowanie przy pomocy pędzla, które jednak nie zapewnia tak dobrego efektu dekoracyjnego ani wydajności jak malowanie natryskiem czy wałkiem.

Konserwacja malowanego elementu – jak przedłużyć trwałość farby?

Jak sprawić, aby malowana powierzchnia metalowa jak najdłużej pozostała jak nowa? Metal ulega korozji pod wpływem wilgoci i innych czynników biologicznych oraz chemicznych. Jest to naturalny proces, który możesz jednak spowolnić.

Liczy się regularna konserwacja powierzchni metalowych przy pomocy farb antykorozyjnych oraz przegląd metalowych podłoży co najmniej raz w roku. Należy wówczas ocenić ich stan i w razie potrzeby usunąć brud, piasek, ziemię, mech, glony i inne zanieczyszczenia. Dbaj też, aby metalowe powierzchnie nie były narażone na ciągłe przebywanie w wodzie.

Zobacz inne artykuły

Farby do metalu – rodzaje, właściwości i wybór

Przeczytasz w 5 min

Dostępność szerokiej gamy barw tynków zewnętrznych skutecznie zawęża wybór koloru pokrycia dachowego. Kiedy zdecydujesz się na zielony dach, rozważ raczej jasne kolory elewacji. Idealnie podkreślą wyjątkowy odcień pokrycia dachowego.Dach i elewacja to dwa największe elementy zewnętrzne budynku, które wpływają na estetykę obiektu. Dlatego tak ważne jest ich umiejętne kolorystyczne zgranie. Kiedy staniesz przed wyborem idealnej barwy dla tynków zewnętrznych, pamiętaj, aby kierować się nie tylko własnym gustem. Równie ważne będzie otoczenie oraz kolor pozostałych elementów budynku. Dachówka, elewacja, a nawet stolarka okienna i drzwiowa, powinny tworzyć spójną całość i współgrać z sąsiedztwem obiektu.

To musi być dobrze przemyślana decyzja

Jeśli zależy ci na stworzeniu cieszącej oko koncepcji, daj sobie czas do namysłu. Decyzję podejmij już na etapie planowania inwestycji. Pamiętaj, że pokrycie dachowe zostanie położone o wiele szybciej niż tynki. Oczywiście zdanie będziesz mógł jeszcze zmienić, ale to wybrany przez ciebie zielony kolor dachówki ograniczy współgrającą paletę kolorów. A które barwy dobrze sprawdzą się w połączeniu z zielenią?

Klasyczna baza, to zawsze dobre rozwiązanie

Jeśli chcesz sprawić, by budynek wyróżniał się elegancją i ponadczasowym wyglądem, dobrym pomysłem będzie połączenie zielonego dachu z klasyczną bielą. Ta od kilku sezonów nieprzerwanie gości na ścianach polskich domów i jest ceniona za uniwersalność. Biel sprawdzi się zarówno przy nowoczesnych projektach, jak i podczas remontowania elewacji starszych budynków. Doskonale pasuje do każdego stylu architektury. Mimo że niemal od razu widać na niej zabrudzenia i zapewne będzie konieczne częstsze jej odświeżanie niż w przypadku innych kolorów, to właśnie biel pozwala na łatwe łączenie jej z innymi kolorami elementów budynku.Drugim klasycznym wyborem, który idealnie podkreśli zielony kolor dachu, będzie szarość. Tuż obok bieli uznawana jest za barwę uniwersalną, którą połączysz z dowolną kolorystyką i fakturą. To ważne, jeśli nie chcesz się ograniczać do jednego koloru ścian zewnętrznych budynku.

Szara elewacja i zielony dach

Coś bardziej nietypowego? Biel i szarość nie muszą się kojarzyć się z monotonią. Na każdą klasykę można znaleźć nietuzinkowy pomysł. Chcąc połączyć zielony dach z niebanalną elewacją, warto wzbogacić biel i szarość o elementy z naturalnego drewna lub kamienia. Efekt takiego połączenia będzie wyglądał oryginalnie i bardzo elegancko.Postaw na jasne koloryZielony dach idealnie skomponuje się nie tylko z bielą i szarościami, ale także z innymi jasnymi kolorami, takimi jak:• beż• delikatne odcienie żółci• pastelowe zielenieJeśli zdecydujesz się na jeden z tych trzech odcieni, możesz mieć pewność, że świetnie podkreśli on zielony kolor dachu i idealnie sprawdzi się w każdym otoczeniu. Taka kolorystyka doskonale wkomponuje się w zieleń otaczającą budynek, a także sąsiednie wielobarwne zabudowania. Dodatkowo ściany w takich tonacjach, mimo że jasne, brudzą się wolniej niż te pomalowane faktycznie na biało.

Odważ się wyróżnić

Jeśli zdecydujesz się na zielony dach, kolor elewacji nie musi być wyłącznie jasny i pastelowy. Ciekawe, a zarazem niebanalne, rozwiązanie uzyskasz poprzez pomalowanie zewnętrznych ścian budynku w odcieniach: brązu, grafitu, czy też ciemnej zieleni. Zdecydowanie najodważniejszym rozwiązaniem będzie użycie tynku o nasyconej żółtej barwie. W połączeniu z zielonym dachem niewątpliwie wyróżni Twój dom w okolicy i przykuje uwagę niejednego przechodnia.

Zielona dachówka

Tych połączeń lepiej unikać

W naturze zieleń łączy się z wieloma barwami, dlatego wydawać by się mogło, że zielony dach można zestawić z dowolnym odcieniem elewacji. Niestety, gdy kolor staje się elementem architektury, łączenie go z niektórymi barwami nie jest już tak trafne. By nie popaść w przesadę i zamiast estetycznego efektu nie uzyskać wrażenia kiczowatej i zdecydowanie nieprzemyślanej koncepcji, zielony dach nie powinien być łączony z kolorami takimi jak czerwień, pomarańcz, niebieski, fiolet czy granat.

Dlaczego kolor ma tak wielkie znaczenie?

Gra kolorów powinna być dobrze przemyślana i idealnie dopasowana do wszystkich elementów budynku. Odpowiednia barwa elewacji podkreśli zielony kolor dachu, a także wyeksponuje pozostałe walory architektoniczne budynku i doskonale wkomponuje go w otoczenie.Umiejętne łączenie barw wpływa nie tylko na walory estetyczne, ale również niesie ze sobą dodatkowe korzyści. Jakie? Za sprawą kolorów można optycznie zmienić proporcje budynku. Jasne barwy wizualnie powiększą metraż obiektu. Odwrotny efekt uzyskasz, stosując ciemne odcienie. Te zdecydowanie lepiej sprawdzą się na większych powierzchniach. Kolorystyka obiektu wpłynie również na temperaturę wewnątrz budynku.

Kolor wybrany? Czas na odpowiedni produkt

Gdy już podejmiesz decyzję, z jakim kolorem elewacji ostatecznie połączyć zielony dach, pozostanie jeszcze sprawa zakupu odpowiedniego produktu. Nieważne, czy wybierzemy biel, czy pastelową zieleń, czy odcień brązu przypominający drewno, warto poświęcić chwilę na wybranie preparatu, który pozwoli długo cieszyć się efektem naszej pracy. Czym się kierować przy wyborze?Farby i emalie do elewacji powinny charakteryzować się wysoką odpornością na uszkodzenia mechaniczne i zarysowania powierzchni. Plusem będzie także odporność na ścieranie, dobre krycie i odpowiednia trwałość kolorów, by szczególnie pastelowe barwy szybko nie straciły swojej intensywności.

Zielona blacha

Zawsze możesz też zmienić kolor dachu. Jest to spore przedsięwzięcie, ale na pewno dużo prostsze niż zmiana koloru elewacji. Postaw wówczas na najwyższej jakości produkt, który stworzy wytrzymałą, odporną na mechaniczne uszkodzenia powłokę. Do przemalowania dachu użyj profesjonalnej farby do malowania pokryć dachowych „Radach”. Oprócz szerokiej gamy kolorystycznej, farba cechuje się dobrą odpornością na działanie zmiennych warunków atmosferycznych, światła słonecznego, UV, „kwaśnego deszczu”, wilgoci, wody i czynników chemicznych. Powłoka farby jest termoplastyczna i wytrzyma działanie zmiennych temperatur. Niestraszny jej siarczysty mróz czy letnie upały.

Zobacz inne artykuły

Podkreśl zielony dach odpowiednim kolorem elewacji

Przeczytasz w 5 min

Czym pomalować ogrodzenie metalowe? Wybór produktów jest spory, a decyzja zależy od stanu płotu i Twoich oczekiwań – co do trwałości, i co do wyglądu. Oto instrukcja malowania płotu metalowego krok po kroku.

Metalowe ogrodzenie to rozwiązanie, które cieszy się dużą popularnością, szczególnie wśród posiadaczy domów w stylu nowoczesnym. Metal jest trwały, a po odpowiednim zabezpieczeniu odporny na warunki atmosferyczne. Łatwo mu nadać kolor, a do tego można dowolnie zmieniać barwę dzięki malowaniu ogrodzenia. 

Malowanie przęseł ogrodzeniowych to sposób na ich zabezpieczenie przed warunkami atmosferycznymi. Odpowiedni produkt to RAFIL Do Bram i Ogrodzeń.

Szczegółowe przygotowanie powierzchni ogrodzenia do malowania

Aby uzyskać trwałą i estetyczną powłokę, która skutecznie chroni przed korozją, przed malowaniem ogrodzenia musisz je odpowiednio przygotować. Jak to zrobić? 

Krok 1. Czyszczenie powierzchni

Przed przystąpieniem do malowania metalowe ogrodzenie powinno być dokładnie wyczyszczone z wszelkich zanieczyszczeń. Oznacza to usunięcie kurzu, tłuszczu, oleju, soli, rdzy i innych produktów korozji. 

Aby skutecznie odtłuścić powierzchnię, zaleca się zastosowanie specjalistycznych preparatów, takich jak RAFIL Preparat Do Odtłuszczania. Rozpuszcza on tłuste osady i zapewnia czystość przed nałożeniem farby. Ważne jest, aby po odtłuszczaniu powierzchnia była dokładnie spłukana wodą i wysuszona.

Krok 2. Usunięcie rdzy i starej powłoki

Następnym krokiem jest usunięcie wszelkich luźnych fragmentów starej farby oraz widocznych śladów korozji. W przypadku renowacji starych ogrodzeń nieodłącznym elementem jest przeszlifowanie powierzchni papierem ściernym, szczególnie w miejscach, gdzie stara powłoka jest dobrze przyczepna. 

Dzięki zmatowieniu farba gruntująca lepiej przylegnie do podłoża. Po przeszlifowaniu należy dokładnie usunąć powstały pył.

Krok 3. Zabezpieczenie antykorozyjne

Po oczyszczeniu i odtłuszczeniu ogrodzenia warto nałożyć warstwę podkładu antykorozyjnego, który skutecznie chroni metal przed ponownym rdzewieniem. 

Doskonałym wyborem będzie tutaj RAFIL Podkład Antykorozyjny, który zabezpiecza metal przed korozją, ale również poprawia przyczepność warstwy nawierzchniowej farby. 

Farba gruntująca stosowana jest na podłoża ocynkowane, stalowe i aluminiowe na zewnątrz. Wymagana jest w przypadku powierzchni trudnych lub wymalowanych nieznaną farbą. Tworzy matową, elastyczną powłokę. Charakteryzuje się doskonałą przyczepnością do podłoża, a w zestawie z farbą nawierzchniową np. RAFIL Do Bram i Ogrodzeń zapewnia długotrwałą ochronę antykorozyjną.

Krok 4. Przygotowanie powierzchni ocynkowanych

Powierzchnie ocynkowane wymagają szczególnego traktowania. Zanim przystąpisz do malowania, zaleca się, aby powierzchnia była sezonowana na powietrzu przez co najmniej 6 miesięcy. Dopiero po tym czasie można przystąpić do dalszych działań, takich jak zmatowienie i odpylenie powierzchni.

Ogrodzenie metalowe w stylu nowoczesnym. Malowanie płotu metalowego pozwoli dopasować jego kolorystykę do innych elementów otoczenia domu.

Krok po kroku: aplikacja farby dla osiągnięcia najlepszego efektu 

Czym pomalować ogrodzenie metalowe? Popularny produkt to RAFIL Do Bram i Ogrodzeń. Oto instrukcja malowania płotu metalowego z pomocą tej farby. 

Krok 1. Przygotuj farbę RAFIL Do Bram i Ogrodzeń

Farbę starannie wymieszaj, zwłaszcza w przypadku opakowań powyżej 5 litrów. Najlepsze jest mieszanie mechaniczne, które zapewnia jednorodną konsystencję produktu. 

Podczas malowania należy regularnie, co około godzinę, dodatkowo mieszać farbę, aby uniknąć nałożenia niejednorodnej powłoki. Jeśli kupiłeś więcej niż jedno opakowanie farby tego samego koloru z różnych partii, przelej je do jednego większego pojemnika i wymieszaj, aby uniknąć różnic w odcieniu i połysku.

Krok 2. Rozcieńczanie farby

Chociaż farba jest gotowa do użycia w postaci handlowej, podczas magazynowania może się nieznacznie zagęścić w wyniku częściowego odparowania rozpuszczalnika. W takim przypadku można dodać maksymalnie do 5% rozcieńczalnika. 

Ważne jest, aby używać wyłącznie systemowego rozcieńczalnika, jak np. RAFIL Radach Rozcieńczalnik, gdyż użycie niewłaściwego rozcieńczalnika może wpłynąć na jakość i trwałość powłoki malarskiej.

Krok 3. Sprawdź, czy masz odpowiednie warunki do malowania ogrodzenia

Prace malarskie powinny być prowadzone w odpowiednich warunkach atmosferycznych:

  • Temperatura otoczenia: od +5°C do +25°C.
  • Temperatura powierzchni: od +5°C do +35°C.
  • Wilgotność powietrza: nie wyższa niż 80%.

Unikaj malowania w czasie intensywnych upałów oraz przy wilgotnej powierzchni, ponieważ wpływa to na jakość farby i trwałość powłoki. Nie maluj również, gdy prognozowane są opady deszczu lub gdy występuje wysoka wilgotność, ponieważ może to pogorszyć trwałość powłoki i spowodować jej nierównomierne wysychanie.

Krok 4: Nałóż pierwszą warstwę farby

Nakładaj cienką warstwę farby, o grubości około 45 mikronów na sucho. Cienkie warstwy są kluczowe, ponieważ zbyt grube mogą prowadzić do pękania lub nierównomiernego schnięcia.

Krok 5: Nałóż kolejne warstwy

Po nałożeniu pierwszej warstwy poczekaj co najmniej 3 godziny przed nałożeniem kolejnej. Czas ten może się wydłużyć w przypadku niskiej temperatury i wysokiej wilgotności powietrza. Przy malowaniu kolejnych warstw unikaj wcierania farby i wielokrotnego przeciągania pędzlem po tej samej powierzchni. Może to doprowadzić do rozmiękczenia poprzedniej warstwy i nierównomiernego efektu.

Łączna grubość dwóch warstw farby nie powinna przekraczać 90 mikronów na sucho, co zapewnia odpowiednią ochronę oraz trwałość powłoki.

Pełne utwardzenie powłoki następuje po minimum 3 dniach. W tym czasie unikaj intensywnego użytkowania malowanej powierzchni. 

Przed malowaniem przęseł ogrodzeniowych pamiętaj o użyciu Podkładu Antykorozyjnego VIDARON.

Techniki malowania dla różnych typów ogrodzeń

Technikę malowania płotu dostosuj do konkretnych potrzeb. Najczęściej używa się miękkiego pędzla lub wałka. Alternatywa to natrysk. Ważne jest, aby unikać „suchego natrysku”, czyli sytuacji, gdy farba rozpryskuje się na powierzchnię, ale nie tworzy jednolitej warstwy.

Jeżeli używasz wałka, efekt może być bardziej teksturowany, co nie wpływa na trwałość, ale można go zminimalizować poprzez rozcieńczenie farby i wybór odpowiedniego wałka.

Malowanie wałkiem jest najlepsze w przypadku, gdy ogrodzenia są proste i płaskie, np. jak panele metalowe lub drewniane. Wałek dobrze sprawdza się na jednolitych, gładkich elementach takich jak płyty drewniane, metalowe czy betonowe.

Pędzlem warto malować ogrodzenia z dużą ilością detali, prętów, ozdobnych elementów, a także konstrukcje o skomplikowanym kształcie. Najszybsza technika malowania, która pozwala na równomierne pokrycie dużych powierzchni i detali, to natrysk. Jest idealny do ogrodzeń o skomplikowanej strukturze, gdzie wałek i pędzel mogą mieć trudności z dotarciem.

Konserwacja i zabezpieczenie ogrodzenia po malowaniu

Jak dbać o metalowe ogrodzenie po jego pomalowaniu? Na powierzchni płotu mogą zbierać się kurz, brud i zanieczyszczenia. Z czasem osłabia to farbę i sprzyja korozji. Regularne mycie płotu wodą z dodatkiem delikatnego detergentu pozwala usunąć te zabrudzenia. Ważne jednak, aby nie używać agresywnych środków chemicznych, które mogą uszkodzić powłokę malarską.

Co pewien czas dokładnie obejrzyj płot i sprawdź, czy farba nie odpryskuje lub nie ma uszkodzeń. Jeśli zauważysz drobne rysy lub odpryski, zamaluj je odpowiednią farbą antykorozyjną np. RAFIL Do Bram i Ogrodzeń, aby zapobiec przedostaniu się wilgoci i powstawaniu rdzy.

Malowanie ogrodzenia metalowego – krok po krok

Przeczytasz w 5 min
Zobacz wszystkie