Strona główna
Poradniki

Jak rozcieńczyć farbę do malowania pistoletem? Podpowiadamy!

Przeczytasz w 5 min
Z tego artykułu dowiesz się:

Malowanie natryskowe pozwala nanosić farbę szybciej, wygodniej i wydajniej. Duże znaczenie ma tu jednak właściwa technika malowania oraz odpowiednie przygotowanie produktu. Jak rozcieńczyć farbę do malowania pistoletem? Sprawdź instrukcję krok po kroku. 

Malowanie natryskowe to zdecydowanie najszybsza metoda aplikacji farby, szczególnie na dużych powierzchniach takich jak ściany, bramy garażowe czy dachy. Farba jest nanoszona równomiernie i cienko, co pozwala na szybkie pokrycie całej powierzchni bez konieczności ponownego malowania.

Malowanie natryskowe zapewnia gładkie, jednolite wykończenie bez smug i zacieków, które często powstają podczas malowania pędzlem lub wałkiem. Co więcej, zużyjesz mniej farby niż podczas tradycyjnego malowania. Dzieje się tak, ponieważ produkt nanosi się precyzyjnie na powierzchnię, bez rozchlapywania i spływania. Farba nie kapie, a do tego szybko dociera w trudno dostępne miejsca jak narożniki czy zakamarki. 

Największym wyzwaniem przy malowaniu natryskowym jest odpowiednie przygotowanie farby, która powinna być rzadsza niż fabryczny produkt. Jak rozcieńczyć farbę do malowania pistoletem? Piszemy o tym w artykule. 

jak-rozcienczyc-farbe-do-malowania-pistoletem
Najlepsza metoda malowania dachu to natrysk. Proponowany produkt to RAFIL RADACH Farba Na Dach.

Wybór odpowiedniego rozcieńczalnika

Do rozprowadzania farby natryskowo służy specjalny pistolet. Można z jego pomocą nanosić farby akrylowe, lateksowe, olejne, bejce, lakiery, lakierobejce czy impregnaty. Należy jednak zadbać o to, by farba do pistoletu malarskiego, nie była zbyt gęsta i nie zatkała dyszy. Z kolei zbyt rzadki środek zacznie spływać, przez co na ścianie pojawią się smugi. 

Właściwe rozcieńczenie farby pozwoli aplikować ją wygodnie i szybko, bez tworzenia na powierzchni kropelek oraz smug. 

Z czym rozrabiać farbę do pistoletu malarskiego? 

Wybór rozcieńczalnika zależy od rodzaju farby. Preparat musi być do niej przeznaczony. Takie informacje sprawdzisz w specyfikacji technicznej produktu lub na instrukcji dołączonej do opakowania. 

Zwykłe farby lateksowe czy akrylowe rozcieńcza się wodą. Do wielu innych produktów dedykowane są specjalne rozcieńczalniki. Jeśli np. planujesz malować dach farbą RAFIL Radach Farba Na Dach, produkt odpowiedni do jej rozcieńczenia to RAFIL Radach Rozcieńczalnik. Służy on także do rozcieńczania farb RAFIL Podkład Antykorozyjny oraz RAFIL Do Bram i Ogrodzeń.

Rozcieńczalnik należy dozować do produktu małymi porcjami. Po dodaniu każdej porcji, produkt rozcieńczany należy starannie wymieszać oraz przed aplikacją sprawdzić, czy lepkość robocza wyrobu odpowiada wymaganej i zalecanej przez producenta. Rozcieńczalnik należy też dozować dokładnie według wskazań zawartych na etykiecie i karcie technicznej farby. 

Wybierając produkt do malowania natryskowego, zwróć uwagę, czy metoda malowania jest dozwolona w przypadku danej farby. Odpowiednią informację znajdziesz na opakowaniu farby oraz w kartach technicznych dostępnych np. na stronie producenta. 

jak-rozcienczyc-farbe-do-malowania-pistoletem1
Malowanie natryskowe jest najwydajniejszą i najszybszą metodą malowania dużych powierzchni metalowych.

Proporcje i technika mieszania farby 

Na czym polega malowanie natryskowe? Na sprzęt do tego rodzaju aplikacji powłoki malarskiej składa się:

  • pistolet malarski;
  • agregat malarski ze sprężarką;
  • przewód łączący oba urządzenia – wąż ciśnieniowy i dysza;
  • regulator ciśnienia;
  • filtr do pistoletu malarskiego.

Niezbędne będą także środki ochrony osobistej, takie jak kombinezon ochronny i maska. Sprzęt do malowania natryskowego można kupić lub wypożyczyć, co będzie zdecydowanie bardziej opłacalne przy malowaniu okazjonalnym. 

Zwróć uwagę, że wyróżniamy kilka rodzajów malowania natryskowego i wybór odpowiedniego produktu jest od tego uzależniony. 

  • Natrysk powietrzny niskociśnieniowy HVLP – farba rozprowadzana jest tu z pomocą powietrza o niskim ciśnieniu, maksymalnie 0,9 bar. Powstaje delikatny strumień farby, odpowiedni np. do części samochodowych, listew, stolarki budowlanej oraz do lekkich i rzadkich farb oraz lakierów. 
  • Natrysk pneumatyczny – rozprowadzanie farby przy pomocy sprężonego powietrza pod ciśnieniem od 3 do 6 bar. Podczas malowania wytwarza się brudząca mgiełka, a nanosić w ten sposób można tylko rzadkie powłoki, np. lakiernicze. 
  • Natrysk hydrodynamiczny – w tej metodzie pistolet malarski wyrzuca farbę pod bardzo wysokim ciśnieniem, sięgającym nawet 250 bar. Nie wykorzystuje się do tego powietrza, dzięki czemu nie powstaje mgiełka. To najpopularniejsza metoda natryskowego malowania powierzchni. 

W jakich proporcjach rozcieńczyć farbę do malowania natryskowego? 

Szczegółowe informacje znajdziesz w kartach technicznych danego produktu. Najczęściej jest to od 5% do 10% składu gotowej farby. Trzymaj się ściśle tych instrukcji, aby zbyt gęsta farba nie zatkała dysz pistoletu, a zbyt rzadka nie spowodowała nieestetycznych zacieków. 

Warto też pamiętać, że przed wlaniem do pistoletu farbę natryskową trzeba przefiltrować. W ten sposób usuniesz z niej grudki i zanieczyszczenia, które mogłyby zatkać dysze. Dobrze jest też zrobić test na niewielkiej powierzchni, sprawdzając, czy stopień rozcieńczenia farby i siła krycia jest odpowiednia.

Testowanie konsystencji i aplikacja

Jak sprawdzić, czy farba do pistoletu jest odpowiednio rozcieńczona? Profesjonaliści używają odpowiedniego sprzętu – lepkościomierza. 

Lepkościomierz to inaczej kubek wypływowy lub kubek Forda. Wygląda jak niewielki metalowy pojemnik. Służy do mierzenia lepkości cieczy aplikowanych produktów takich jak farby czy lakiery. Standardowy kubek Forda wykonuje się na podstawie międzynarodowej normy określającej działania służące do określenia lepkości przy użyciu kubka Forda DIN – DIN EN ISO 2431.

Jak działa lepkościomierz? 

Pojemnik ma na dole dziurkę, najczęściej jest to 4 mm przy pojemności 100 ml. Pomiaru dokonuje się przez napełnienie kubka rozcieńczoną farbą i zmierzenie czasu swobodnego wypływu całego materiału z kubka przez otwór znajdujący się w na jego dnie. Czas wypływu farby określa lekkość cieczy. Im dłużej farba wypływa, tym jest mniej lepka.

Jak używać kubka wypływowego? 

  1. Wypełnij kubek farbą. Przed wlaniem farby do pojemnika dobrze ją wymieszaj.
  2. Umieść kubek wypływowy z rozcieńczoną farbą na płaskiej powierzchni.
  3. Zwróć uwagę, że lepkość mierzymy w temperaturze pokojowej – ok. 20 stopni Celsjusza. Temperatura powietrza ma bardzo duży wpływ na lepkość produktu.
  4. Włącz stoper, aby zmierzyć czas, w jakim farba wypływa z kubka.
  5. Zapisz otrzymany wynik.
  6. Porównaj czas wypływu farby z optymalnym czasem zalecanym przez jej producenta. Np. lepkość farby RAFIL Radach Farba Na Dach to od 98 do 125 sekund mierzone w kubku Forda 4 mm.
  7. Jeśli czas wypływu farby jest krótszy niż zalecany przez producenta, oznacza to, że farba jest za gęsta i należy ją dodatkowo rozcieńczyć. I odwrotnie – jeśli Twój czas jest dłuższy, farba jest zbyt rozcieńczona.

{{recomended-product}}

Po uzyskaniu odpowiedniej lepkości i sprawdzeniu, czy jest optymalna, możesz przystąpić do malowania. Farbę nanosi się zachowując zalecaną odległość między pistoletem a malowaną powierzchnią. Musisz też unikać zbyt długiego zatrzymywania się w jednym miejscu, ponieważ prowadzi to do zacieków.

Wiesz już, jak rozcieńczyć farbę do pistoletu oraz jak sprawdzić, czy produkt ma odpowiednią lepkość. Życzymy Ci udanego malowania i zapraszamy do skorzystania z oferty produktów RAFIL!

Galeria zdjęć

No items found.
Polecany produkt

RAFIL Radach farba na dach

  • Wydajność:
    do 12
    m2 / L
  • Stopień połysku:
    Efekt młotkowy
    Połysk
    Półmat
    Mat
Szczegóły produktu
Porada eksperta
Pliki do pobrania
No items found.

Powiązane produkty

RAFIL Radach farba na dach

+14

RAFIL Radach rozcieńczalnik

No items found.
+14

RAFIL Podkład Antykorozyjny

+14

Przeczytaj również

Dobór powłok malarskich

Aby zapewnić właściwą, długotrwałą ochronę konstrukcji przed korozją należy zastosować optymalnie dobrany zestaw malarski o odpowiedniej dla danego przeznaczenia grubości. Optymalna powłoka malarska powinna być doskonale szczelna, przyczepna do podłoża i wypełniona pigmentem.

Dobór zestawu malarskiego powinien wynikać z wiarygodnych i sprawdzonych przesłanek wysnutych na podstawie badań laboratoryjnych i z przeprowadzonej analizy techniczno-ekonomicznej uwzględniającej wiele czynników, z których najważniejszymi będą:

  • agresywność korozyjna środowiska eksploatacji powłoki malarskiej
  • kształt konstrukcji oraz rodzaj i stan powierzchni do zabezpieczenia przeciwkorozyjnego
  • wymagany okres trwałości powłoki malarskiej
  • właściwości powłok (odporność chemiczna, termiczna, mechaniczna)
  • możliwość i sposób oczyszczenia powierzchni
  • właściwości aplikacyjne farb (grubość powłoki, czas schnięcia, warunki nakładania itp.)
  • czas do przeprowadzenia prac uwzględniający warunki atmosferyczne (temperatura, wilgotność powietrza) oraz konieczność sezonowania powłoki przed eksploatacją
  • trwałość powłoki malarskiej w odniesieniu do poniesionych kosztów i przewidywanego okresu eksploatacji
  • wymagania ochrony środowiska oraz zabezpieczenia przeciwpożarowego
  • aspekty ekonomiczne

Przygotowanie podłoża do malowania – informacje ogólne

Bardzo istotnym czynnikiem wpływającym na takie parametry jak: jakość, trwałość i skuteczność ochronnego działania powłok lakierowych jest przygotowanie podłoża do malowania. Efekt oczyszczenia podłoża zależy od doboru właściwej metody czyszczenia, która powinna uwzględniać zarówno charakter zanieczyszczeń, jak i wymagania wyrobu lakierowego co do sposobu przygotowania powierzchni do malowania.

Zanieczyszczeniem nazywa się każdą substancję, której pozostawienie na powierzchni do malowania utrudnia proces malowania, pogarsza jakość i trwałość powłoki malarskiej.

Zanieczyszczenia pozostające na powierzchni do malowania w postaci: rdzy, zendry, pyłów, starych i złuszczonych powłok malarskich, zatłuszczeń, zaklejeń, wilgoci itp. w bardzo negatywny sposób wpływają na powłokę malarską.

Rodzaje zanieczyszczeń

Zendra, zgorzelina – produkty termicznej obróbki stali, składające się z tlenków żelaza ściśle przylegających do podłoża. Mogą powodować odspajanie płatów zendry i powłoki malarskiej oraz tworzenie ogniw korozyjnych.

Rdza – produkt korozji stali, tworzący warstwy o zmiennych grubościach i postaciach, słabo przyczepne do podłoża.

Rdza

Zatłuszczenia – pochodzące z eksploatacji konstrukcji w środowiskach tłuszczów, smarów, olejów itp. Powodują brak przyczepności powłoki malarskiej.

Pyły – pochodzące z atmosfery, przemysłu i prac oczyszczania. Sprzyjają utrzymywaniu wilgoci na powierzchni.

Wilgoć – powstaje w wyniku opadów lub kondensacji, może prowadzić do korozji podpowłokowej.

Zanieczyszczenia jonowe (sole) – niewidoczne gołym okiem, np. chlorki, siarczany, azotany – stymulują korozję.

Stara powłoka malarska – procesy starzenia, korozja, działania mechaniczne powodują uszkodzenia wpływające na przyczepność nowej powłoki.

Starta powłoka malarska

Kryteria doboru sposobu oczyszczania powierzchni

Dobór metody oczyszczania powierzchni przed malowaniem wymaga uwzględnienia wielu czynników takich jak:

  • wielkość i kształt powierzchni, przedmiotu
  • rodzaj powierzchni
  • ilość i rodzaj zanieczyszczeń
  • agresywność środowiska korozyjnego

Charakter zanieczyszczeń powierzchni do malowania wymusza etapowość działań:

  • wstępne oczyszczanie – usuwające zgrubnie luźne zanieczyszczenia oraz zanieczyszczenia jonowe
  • właściwe oczyszczanie – usuwa starą powłokę malarską, produkty korozji, nadaje powierzchni odpowiedni profil chropowatości

Powierzchnie zatłuszczone, pokryte pyłami przemysłowymi, osadami solnymi itp. powinno się umyć wodą pod wysokim ciśnieniem (aparat typu Karcher), a następnie przystąpić do właściwego oczyszczania.

Powierzchnie, gdzie możliwe jest występowanie zanieczyszczeń jonowych, powinno się po właściwym oczyszczeniu umyć czystą wodą z dodatkiem odpowiedniego inhibitora korozji.

Metody oczyszczania mechanicznego

Do mechanicznych metod oczyszczania powierzchni można zaliczyć:

  • skrobanie
  • młotkowanie
  • szczotkowanie
  • szlifowanie
  • oczyszczanie płomieniowe
  • obróbkę strumieniowo–ścierną

Główne metody mechanicznego oczyszczania powierzchni to:

  • metody ręczne oczyszczania powierzchni – dające stopień oczyszczenia powierzchni St 3 – są zalecane dla środowisk atmosferycznych o małym stopniu zanieczyszczenia powietrza
  • metody strumieniowo–ścierne – zalecane dla środowisk atmosferycznych o wyższej agresywności, szczególnie w środowiskach agresywnych korozyjnie, chemicznych

Oczyszczanie ręczno-mechaniczne

Oczyszczanie ręczno–mechaniczne – wykonywane poprzez: szczotkowanie, młotkowanie, szlifowanie przy użyciu narzędzi ręcznych, jak i mechanicznych. Należy je ograniczać do tych przypadków, gdzie obróbka strumieniowo–ścierna jest niemożliwa.

Tymi sposobami można zgrubnie usunąć np. rdzę, zgorzelinę czy starą powłokę. Po takim oczyszczaniu otrzymuje się powierzchnie gładkie, dające mniejszą przyczepność powłoki w stosunku do powierzchni chropowatych.

Oczyszczanie podłoża przed malowaniem

Obróbka strumieniowo–ścierna

Obróbka strumieniowo–ścierna polega na działaniu strumienia ścierniwa wyrzucanego w kierunku oczyszczanej powierzchni za pomocą sprężonego powietrza, wody lub siły odśrodkowej. Metoda ta daje najbardziej optymalne przygotowanie powierzchni do malowania.

Rodzaje obróbki:

  • otwarty lub zamknięty obieg ścierniwa
  • na sucho / na mokro (w osłonie wodnej)
  • średniociśnieniowe (0,3–0,5 MPa)
  • wysokociśnieniowe (1,0–1,2 MPa)
  • hydrodynamiczne (10–200 MPa)
  • odśrodkowe (koła wirnikowe)

Na efekt oczyszczania wpływa:

  • ciśnienie sprężonego powietrza
  • kąt nachylenia strumienia ścierniwa
  • odległość dyszy od powierzchni
  • rodzaj i kształt dyszy
  • rodzaj, wymiar i kształt ścierniwa

Oczyszczanie fizykochemiczne

Oczyszczanie przeprowadzane za pomocą:

  • odtłuszczania rozpuszczalnikowego
  • mycia alkalicznego, kwaśnego, parowo–wodnego

Mycie polega na usuwaniu zanieczyszczeń przy pomocy wodnego roztworu środka myjącego. Usuwa:

  • zanieczyszczenia mechaniczne (po obróbce)
  • brud (kurz, piasek)
  • zanieczyszczenia jonowe
  • rdzę

Metody mycia i odtłuszczania można podzielić:

a) Ze względu na sposób:

  • ręczne (przecieranie powierzchni pędzlem, szmatami)
  • natryskowe (urządzenia do natrysku ciśnieniowego, np. pompy membranowe, aparaty typu Karcher)

b) Ze względu na zastosowany środek:

  • rozpuszczalniki organiczne
  • środki alkaliczne i kwaśne
  • środki powierzchniowo czynne

Metoda natryskowa z dodatkiem skutecznych środków myjących nie powoduje korozji podpowłokowej. Zaleca się jednak po takim myciu ponowne zmycie powierzchni czystą wodą wodociągową.

Przygotowanie powierzchni w zależności od jej rodzaju

Przygotowanie powierzchni blach i profili stalowych

Najczęstsze zanieczyszczenia:

  • rdza
  • zgorzelina walcownicza
  • oleje i smary
  • kurz, pył
  • luźne stare powłoki
  • wilgoć
  • topniki, żużel
  • chemikalia (detergenty, sole)
  • opiłki żelaza

Szczególną uwagę należy zwrócić na usunięcie zanieczyszczeń jonowych i odtłuszczenie powierzchni metalu – ich obecność obniża przyczepność powłok i może prowadzić do wad.

Proces czyszczenia:

  1. Usunięcie zanieczyszczeń – mycie wodą pod ciśnieniem
  2. Ręczne lub mechaniczne mycie: para wodna, woda z detergentem, rozpuszczalniki, środki emulsyjne, alkaliczne i kwaśne
  3. Rekomendowana metoda: natrysk roztworów wodnych z biodegradowalnymi detergentami
  4. Na koniec – spłukanie czystą wodą wodociągową

Normy:

  • ISO 8504-2 – obróbka strumieniowo–ścierna
  • ISO 8504-3 – metody ręcznego oczyszczania (także z napędem mechanicznym)
  • PN-ISO 8501-1:1996 – określa stopień czystości
  • PN-EN ISO 8503 – określa chropowatość

Stopnie przygotowania powierzchni wg PN-ISO 8501-1

Obróbka strumieniowo–ścierna (oznaczenie: Sa):

  • Sa 1 – zgrubna: brak oleju, smarów, pyłu, luźnych zanieczyszczeń
  • Sa 2 – gruntowna: brak większych śladów rdzy, starej farby, pozostałości silnie przylegają
  • Sa 2½ – prawie biała powierzchnia, możliwe ciemne punkty
  • Sa 3 – stal wzrokowo czysta, jednolita metaliczna barwa ("biały metal")

Czyszczenie ręczne / mechaniczne (oznaczenie: St):

  • St 2 – brak oleju, smarów, pyłu, zgorzeliny i powłoki – powierzchnia z połyskiem
  • St 3 – jak St 2, ale czyszczona do uzyskania wyraźnego metalicznego połysku

Zabezpieczenie blachy ocynkowanej

Blacha ocynkowana to trudne podłoże ze względu na słabą przyczepność powłok. Przygotowanie:

  • odtłuścić roztworem EMULSOLU RN – 1, spłukać wodą, osuszyć
  • sezonowaną blachę oczyścić roztworem amoniaku (1–2%) z detergentem
  • zanieczyszczenia i korozję usunąć szczotkami nylonowymi, włosiem lub papierem ściernym

Powierzchnia musi być sucha i wolna od zanieczyszczeń.

Blacha aluminiowa

Zabezpieczenie blachy aluminiowej

Powierzchnia aluminiowa, ze względów przeciwkorozyjnych i kolorystycznych, najczęściej jest pokryta powłoką konwersyjną wytworzoną w procesie:

  • elektrochemicznym (utlenianie anodowe)
  • chemicznym (chromianowanie, fosforanowanie)

Tego typu warstwa poprawia przyczepność powłoki malarskiej.

Przygotowanie do malowania:

  • oczyścić powierzchnię z luźnej rdzy i zanieczyszczeń ręcznie lub mechanicznie (szczotki stalowe, metoda strumieniowo–ścierna z użyciem miękkiego ścierniwa naturalnego)
  • odtłuścić przez zmycie wodą z detergentem niejonowym

Przygotowanie powierzchni metali nieżelaznych

Metale nieżelazne są trudnym podłożem dla farb ze względu na:

  • gładkość powierzchni
  • dużą reaktywność cynku, glinu i ich stopów

To sprzyja powstawaniu zwartej, kruchej warstwy tlenków lub węglanów, które negatywnie wpływają na składniki powłoki malarskiej, powodując:

  • brak przyczepności
  • marszczenie
  • zniszczenie powłoki

Najczęściej stosowane przygotowanie:

  • wytwarzanie powłoki konwersyjnej (chemicznej lub elektrochemicznej)
  • powłoka konwersyjna: nierozpuszczalna w wodzie, działa jako izolator, poprawia odporność i przyczepność

Przygotowanie podłoża betonowego

Podłoże betonowe odpowiednio przygotowane pod zestaw malarski powinno być:

  • czyste
  • bez rys, występów i szczelin
  • o wilgotności powierzchniowej nieprzekraczającej 3–4% (w zależności od farby)
  • o nierównościach nie większych niż 1/3 grubości zestawu malarskiego

Wymagania:

  • wypukłe krawędzie, naroża i załamania należy zaokrąglić
  • beton powinien być odpylony i odtłuszczony
  • tłuste plamy usuwać tkaniną bawełnianą z rozpuszczalnikiem
  • oczyszczanie: szczotki stalowe (ręczne/mechaniczne) lub delikatne przepiaskowanie

Nowoczesną metodą czyszczenia jest użycie wody pod wysokim ciśnieniem.

Przygotowanie podłoża betonowego

Czas schnięcia i wytrzymałość podłoża

Świeżo wykonane podłoża (beton, tynki) należy malować dopiero po odpowiednim czasie utwardzania i karbonizacji. Okres schnięcia podano w instrukcjach stosowania farb.

Tynki zgodne z PN-70/B-101100 powinny być:

  • czyste
  • gładkie
  • równe
  • bez rys, wykwitów, zacieków, tłuszczów, pyłów i innych zanieczyszczeń

Powinny mieć odpowiednią wytrzymałość mechaniczną i nie ścierać się przy potarciu ręką.

Ważną rzeczą w przygotowaniu tynków przed malowaniem jest: usunięcie starych powłok klejowych i wapiennych oraz mycie i nawilżenie powierzchni. Stare tynki, w celu usunięcia z nich zanieczyszczeń, zmywa się wodnymi roztworami mydła za pomocą szczotek o twardym włosiu.

Przygotowanie wybranych rodzajów podłoży do malowania

Przeczytasz w 5 min

Metalowe powierzchnie, które znajdują się na zewnątrz, każdego dnia są narażane na działanie czynników atmosferycznych – od opadów i siarczystego mrozu aż po upał i palące słońce. Aby jak najdłużej zachować nienaganną kondycję, powinny być w odpowiedni sposób zabezpieczane przed korozją. Najlepiej przy użyciu farby w zestawieniu z dedykowanym przez producenta odpowiednim podkładem. Przy użyciu produktów od tego samego producenta wszystkie warstwy będą ze sobą prawidłowo współpracować, a uzyskany efekt dekoracyjny będzie trwały. Sprawdź najlepsze połączenia!

Podkład chlorokauczukowy – co go wyróżnia?

Podkład chlorokauczukowy to specjalistyczny produkt, wykorzystywany do gruntowania powierzchni metalowych, znajdujących się na zewnątrz i narażonych na działanie warunków atmosferycznych.Po nałożeniu na wybraną powierzchnię, podkład tworzy elastyczną powłokę, która pełni dwie funkcje:

  • przylegając bezpośrednio do metalu, w pewnym stopniu izoluje go od powietrza oraz wody i częściowo przeciwdziała powstawaniu rdzy;
  • przygotowuje powierzchnię do malowania emalią chlorokauczukową, zapewniając jej doskonałą przyczepność. RAFIL Podkład Chlorokauczukowy, stosowany pod emalię RAFIL Chlorokauczuk, zwiększa jej trwałość oraz właściwości antykorozyjne.
Malowanie metalowego elementu

Podkład chlorokauczukowy na rdzę? Zastosowanie

Podkład chlorokauczukowy przeznaczony jest do gruntowania powierzchni stalowych oraz żeliwnych. Sięgnij po niego, jeżeli chcesz malować:

  • ogrodzenie – bramę, furtkę, przęsła ogrodzeniowe, słupki,
  • elementy architektury ogrodu – balustrady tarasowe, barierki przy schodach zewnętrznych czy przy werandzie,
  • urządzenia sportowe i rekreacyjne – bramki, kosze, huśtawki,
  • konstrukcje budowlane,
  • maszyny – rolnicze, ogrodnicze czy przemysłowe,
  • urządzenia mechaniczne i pojazdy – rower, hulajnogę, wózek.

Podkład możesz wykorzystać do malowania nowych powierzchni metalowych, a także do renowacji starych elementów. Nie stosuj jednak podkładu chlorokauczukowego bezpośrednio na rdzę (prosto na ognisko korozji) – wpierw odpowiednio przygotuj odnawianą powierzchnię. O tym, jak to zrobić, przeczytasz już za chwilę.– wpierw odpowiednio przygotuj odnawianą powierzchnię. O tym, jak to zrobić, przeczytasz już za chwilę.

Podkład chlorokauczukowy do betonu?

Jeżeli planujesz malowanie elementów betonowych, nie musisz używać podkładu. Emalia chlorokauczukowa może być stosowana bezpośrednio na podłoża betonowe (po co najmniej 4-tygodniowym sezonowaniu) lub na tynki cementowo-wapienne.

Jak używać podkładu chlorokauczukowego – wskazówki

RAFIL Podkład Chlorokauczukowy stosuj na odpowiednio przygotowaną powierzchnię i postępuj według poniższych wskazówek:

  • nowe elementy, które nie były nigdy wcześniej malowane, oczyść do uzyskania tzw. srebrnego metalu;
  • stare powierzchnie dokładnie wyczyść, usuwając z nich stare, luźne fragmenty farby, kurz, brud oraz rdzę;
  • po usunięciu zanieczyszczeń odtłuść wszystkie metalowe elementy, używając Preparatu do Odtłuszczania RAFIL.

Na tak przygotowaną powierzchnię nałóż podkład chlorokauczukowy. Możesz użyć do tego celu pędzla, wałka lub natrysku (hydrodynamicznego lub pneumatycznego).

Ile warstw podkładu chlorokauczukowego?

W zdecydowanej większości przypadków wystarczy jedna warstwa podkładu. Jeżeli jednak malowana przez Ciebie powierzchnia jest wyjątkowo podatna na korozję (np. nieustannie narażona jest na kontakt z wodą), możesz zdecydować się na położenie dwóch warstw podkładu chlorokauczukowego.

{{recomended-product}}

Jaka farba na podkład chlorokauczukowy?

Podkład chlorokauczukowy dedykowany jest do używania pod emalię chlorokauczukową i tylko w takim połączeniu gwarantuje doskonałą trwałość oraz najlepsze efekty.Warstwa ochronna, zapewniana przez RAFIL Podkład Chlorokauczukowy i emalię RAFIL Chlorokauczuk, jest odporna na uszkodzenia mechaniczne (rysy, otarcia) oraz trudne warunki pogodowe. Dzięki temu długo i skutecznie zabezpiecza metal przed korozją.

Ręczne malowanie ogrodzenia

Warto wiedzieć!

Podkład pod emalię zawsze wybieraj spośród produktów dedykowanych przez producenta. W ten sposób zyskujesz pewność, że produkty mogą być stosowane łącznie, dobrze ze sobą współpracują i realnie zwiększają swoje właściwości (trwałość, odporność na ścieranie etc.).

Podkład chlorokauczukowy, stosowany w duecie z emalią chlorokauczukową, to gwarancja pełnej i długotrwałej ochrony metalu przed korozją. Sięgnij po niego, aby zabezpieczyć to, co dla Ciebie ważne – ogrodzenie swojego domu, balustradę balkonu czy ulubiony rower.

Jak wybrać farbę na podkład chlorokauczukowy?

Przeczytasz w 5 min

Pergola metalowa w ogrodzie to rozwiązanie, które nie tylko pięknie się prezentuje, ale także pełni ważne funkcje praktyczne – daje podporę roślinom (bardzo popularnym elementem architektury wielu ogrodów jest pergola na winogrona metalowa), zapewnia cień w upalne dni, a także może stanowić osłonę przed opadami deszczu. Niestety, w związku ze stałym narażeniem na działanie czynników atmosferycznych, metalowa pergola ogrodowa może z czasem stracić atrakcyjny wygląd. Jak ją odnowić? Po jakie produkty sięgnąć, aby pomalować pergolę? Sprawdźmy!

Metalowa pergola w ogrodzie pod lupą

Pergola to konstrukcja, którą zalicza się do elementów małej architektury ogrodowej. Najczęściej składa się ona z dwóch rzędów słupków, połączonych przy pomocy kratki i zakończonych zadaszeniem. Dość popularne są również minimalistyczne pergole, składające się z dwóch łuków, połączonych szczebelkami.

Brązowa pergola w ogrodzie

W ogrodach najczęściej spotyka się pergole wykonane z drewna lub metalu (stali nierdzewnej lub ocynkowane). Nieco rzadziej napotkać można na konstrukcje, w których łączone są różne materiały budowlane – np. cegła (wykonane są z niej słupy) i metal (na szczebelkach i zadaszeniu).

Gdzie ustawiana bywa pergola metalowa? Na tarasie, w nasłonecznionym punkcie ogrodu (np. modele, w których zainstalowane jest siedzisko) lub nad wejściem na posesję.

Pergola metalowa w ogrodzie – jak przygotować do renowacji?

Jeżeli chcesz odnowić swoją pergolę i nadać jej nowy kolor, postępuj według poniższych wskazówek.

  1. Zabezpiecz otoczenie, w którym znajduje się pergola. Folią malarską zakryj ściany, posadzkę i inne elementy, które mogłyby zostać uszkodzone lub zabrudzone podczas pracy.
  2. Z powierzchni metalowej pergoli ogrodowej usuń luźne warstwy starej farby, rdzę oraz zabrudzenia. Możesz wykorzystać do tego celu drucianą szczotkę lub szlifierkę.
  3. Kiedy usuniesz powierzchowny brud i rdzę, zmatuj powierzchnię pergoli papierem ściernym. Jeżeli chcesz, na tym etapie możesz również sięgnąć po szlifierkę.
  4. Dokładnie odpyl i odtłuść metalowe powierzchnie. Aby mieć pewność, że pergola jest dokładnie oczyszczona, możesz użyć RAFIL Preparatu Do Odtłuszczania i ściereczki, gąbki lub myjki wysokociśnieniowej.
  5. Gotowe! Twoja pergola tarasowa metalowa może zostać bezpiecznie i efektywnie pomalowana na nowy kolor.

Odpowiednie przygotowanie powierzchni to klucz do uzyskania idealnego efektu podczas prac renowacyjnych. Nie spiesz się, postaraj się być dokładny i solidny – nowy wygląd Twojej pergoli z pewnością zrekompensuje Ci ten trud!

Biała pergola w ogrodzie

Czym pomalować pergole? RAFIL Chlorokauczuk

Jeżeli chcesz, aby Twoja pergola była chroniona przed wpływem czynników atmosferycznych, a przy tym zachwycała oryginalnym kolorem, sięgnij po RAFIL Chlorokauczuk. Emalia występuje w aż 20 kolorach, z wykończeniem na wysoki połysk. Do wyboru masz m.in. różne odcienie żółci, zieleni, czerwieni czy niebieskiego. A ponadto również bazowe barwy, takie jak biel, szarości czy czerń.

RAFIL Chlorokauczuk, stosowany na warstwę gruntującą produktu RAFIL Podkład Chlorokauczukowy, zapewnia metalowi nawet 8 lat ochrony przed rdzą. Dodatkowo emalia tworzy na malowanej powierzchni niezwykle trwałą powłokę – powierzchnia pergoli będzie dzięki niej odporna na uderzenia czy zarysowania, a także na trudne warunki pogodowe.

{{recomended-product}}

RAFIL Do Bram i Ogrodzeń a metalowa pergola ogrodowa

Preferujesz matowe lub półmatowe wykończenie i neutralne kolory? Doskonałym wyborem dla Ciebie będzie emalia RAFIL Do Bram i Ogrodzeń. Produkt występuje w trzech kolorach z wykończeniem półmatowym – szarym antracytowym, głębokiej czerni i czekoladowym brązie. Do wyboru masz również wersję matową, w kolorze intensywnej czerni.

RAFIL Do Bram i Ogrodzeń stosuj na powierzchnię zagruntowaną przy użyciu RAFIL Podkład Antykorozyjny – dzięki temu zapewnisz swojej pergoli nawet 10 lat doskonałej ochrony przed rdzą. Dodatkowo zabezpieczysz ją przed rysami czy odpryskami oraz czynnikami atmosferycznymi, takimi jak opady, wiatr, mróz czy promienie UV.

Zmiana koloru metalowej pergoli ogrodowej – czym pomalować?

Przeczytasz w 5 min

Korozja stalowych elementów to zjawisko powszechne i jednocześnie bardzo niepożądane, bo prowadzi do szybkiego niszczenia wykonanych ze stali konstrukcji. Warto temu skutecznie przeciwdziałać. Doradzamy, jak zabezpieczyć stal przed korozją.

Korozja to proces postępującego niszczenia stali, wywoływanego przez czynniki zewnętrzne. Nazwa ta pochodzi od łacińskiego słowa corrosio, co oznacza „zżeranie”. Jest to bardzo dobre i obrazowe określenie, bo po długim czasie postępującej korozji ze stali zostaje bardzo niewiele. Najprostszym przykładem korozji jest popularne rdzewienie.

Korozja jest zjawiskiem naturalnym,  w wyniku którego dochodzi do zmian w strukturze metalu i jego niszczenia. Z chemicznego punktu widzenia w oddziaływaniu z różnego rodzaju czynnikami wywołującymi korozję, metal zmienia się w inne związki, tracąc swoje właściwości. 

Korozja zazwyczaj zaczyna się na powierzchni i stopniowo postępuje w głąb materiału. W zależności od rodzaju metalu, rodzaju czynników korodujących i ich nasilenia, proces ten może przebiegać z różną intensywnością. 

W artykule znajdziesz informacje o tym, jak chronić metal przed korozją. Podpowiadamy także  sposoby zabezpieczania przed korozją wyposażenia oraz elementów konstrukcyjnych Twojego domu, ogrodu czy innej przestrzeni.  

jak zabezpieczyć stal przed korozją
Metalowe meble ogrodowe trzeba zabezpieczyć przed korozją. Pomoże RAFIL PROSTO NA RDZĘ.

Przyczyny korozji stali

Korozję stali powodują czynniki atmosferyczne. Najpowszechniejszym z nich jest wilgoć – zbierająca się na powierzchni metalu woda, nawet w małej ilości, wspomaga procesy utleniania lub rozpuszczania stopu. Ciągłe zawilgocenie metalowych elementów, przy jednoczesnym braku wietrzenia, może szybko doprowadzić do ich zużycia. Niezabezpieczone elementy stalowe źle znoszą także zbyt niskie lub nadmiernie wysokie temperatury, które mogą naruszać strukturę materiału. Osłabia go także nadmierne nasłonecznienie.

Na stal mogą wpływać także inne czynniki chemiczne - może korodować po kontakcie z różnego rodzaju kwasami i substancjami o odczynie zasadowym. 

Negatywny wpływ na stal mają także różnego rodzaju sole, począwszy od popularnej soli kuchennej, po np. sole metali obecne w wodach podziemnych. Elementy metalowe najczęściej narażone są na działanie powodujących korozję  substancji chemicznych, np. w zakładach produkcyjnych, fabrykach, magazynach. Niszczące metal związki mogą przynosić także zjawiska naturalne, takie jak deszcze na terenach mocno uprzemysłowionych.

zabezpieczenie stali przed korozja
Metalowe meble ogrodowe. 

Jak zabezpieczyć stal przed korozją? Najlepszy wybór to farba

Dostępna jest cała gama substancji i technik, które pozwalają zabezpieczyć metal przed niszczeniem. Ich dobór zależy od konkretnych warunków  oddziałujących na metal.

Podstawowe zabezpieczenie antykorozyjne stali to pokrycie metalu powłoką ochronną. Metalowe elementy można pokryć warstwą specjalnie przygotowanej farby, która uniemożliwia kontakt powierzchni z czynnikami korodującymi. 

Przykładem nowoczesnej farby do malowania stali jest RAFIL PROSTO NA RDZĘ. To specjalistyczna gruntoemalia, która tworzy wytrzymałą i elastyczną powłokę, dzięki czemu doskonale zabezpiecza pomalowane elementy. Dobrze znosi warunki atmosferyczne i wilgoć, charakteryzuje się także dużą odpornością na uderzenia i uszkodzenia mechaniczne.

zabezpieczenie antykorozyjne stali
Metalowe meble ogrodowe wymagają odpowiedniego zabezpieczenia przed korozją. 

Inne metody ochrony stali przed korozją

Dobre zabezpieczenie stali przed korozją zapewniają różnorodne powłoki antykorozyjne, np. smary, które izolują powierzchnię od działania wilgoci. Metalowe konstrukcje można pokryć także specjalnymi żywicami lub warstwami ceramicznymi. 

Warto też sięgnąć po farbę gruntującą RAFIL PODKŁAD ANTYKOROZYJNY, która stosowana jest na podłoża ocynkowane, stalowe i aluminiowe na zewnątrz. Szczególnie zalecana jest w przypadku powierzchni trudnych lub wymalowanych nieznaną farbą. RAFIL Podkład ANTYKOROZYJNY tworzy matową, elastyczną powłokę i zapewnia długotrwałą ochronę antykorozyjną. 

Osobną grupę zabezpieczeń metalu przed korozją stanowią metody pokrywania stali innymi metalami, odpornymi na korozję. W tym celu stosuje się np. galwanizację. Jest to proces elektrochemiczny, dzięki któremu na stalowym elemencie można trwale osadzić cienką warstwę innego metalu. Proces ten odbywa się w tzw. kąpieli galwanicznej, gdzie wykorzystywane są specjalne elektrody. 

Podobnym procesem jest ochrona katodowa, w której wykorzystywane są elektrochemiczne właściwości poszczególnych metali i ich potencjał elektryczny. Łączy się je w odpowiedni sposób, aby poprzez wzajemne oddziaływania, ograniczały postępowanie korozji.

Zabezpieczanie metalu przed korozją zapewni także  oksydowanie. Niektóre metale posiadają naturalne właściwości oksydacyjne: po utlenieniu, czyli korozji cienkiej zewnętrznej warstwy, tlenek metalu uniemożliwia dostęp tlenu do warstw położonych głębiej.

Dlatego np. stal okrywa się warstwą tlenku metalu, który z kolei nie pozwala na postępowanie korozji w głąb. Jest to więc forma wykorzystania kontrolowanego zjawiska korozji dla ochrony przed nią. Podobnie przebiega stosowanie tzw. inhibitorów korozji. Są to substancje chemiczne, które również pokrywają przedmiot warstwą tlenku, zapewniając mu ochronę.

zabezpieczenie metalu przed korozja
Stalowe ogrodzenia należy zabezpieczać przed korozją przy pomocy odpowiednich środków RAFIL, np. RAFIL DoBRAM I OGRODZEŃ. 

Wybór odpowiedniej metody zabezpieczenia

Jak chronić metal przed korozją i jakie zabezpieczenie antykorozyjne stali wybrać? To zależy od kilku czynników. 

Najpierw zastanów się, jakie efekty chcesz osiągnąć i trwała ma to być ochrona. Inaczej należy zabezpieczać np. stalowe elementy ozdobne czy wyposażenie mieszkań, a inaczej szczególnie narażone na korozję części budowli lub maszyn. Istotna jest więc analiza warunków eksploatacji konkretnych produktów ze stali. 

W przypadku ochrony materiałów w domu i najbliższym otoczeniu, zazwyczaj wystarczą metody najprostsze i najłatwiej dostępne. Metalowe ogrodzenie, poręcz czy bramę najłatwiej pomalować, a uzyskane zabezpieczenie stali przed korozją będzie wystarczające.

To, jakie sposoby zabezpieczenia przed korozją wybrać, zależy także od tego, jak bardzo przedmiot czy konstrukcja jest na nią narażony. Jeżeli wiadomo, że element ze stali będzie w stałym kontakcie z wilgocią, solą lub czynnikami atmosferycznymi, można rozważyć bardziej zaawansowane zabezpieczanie. Jest to jednak o tyle kłopotliwe, że zastosowanie metod elektrochemicznych czy zaawansowanych powłok może być trudne i kosztowne. Lepiej zawczasu pomyśleć o materiałach zabezpieczonych fabrycznie niż później szukać rozwiązań.

sposoby zabezpieczania przed korozją
Przy pomocy produktu RAFIL Prosto Na Rdzęodnowisz nawet stare meble ogrodowe z metalu. 

Praktyczne wskazówki, jak chronić metal przed korozją

Malowanie stali specjalistyczną farbą lub emalią można wykonać samodzielnie. Metalowy element trzeba odpowiednio przygotować do malowania. Przede wszystkim oczyść go, tak aby na powierzchni nie pozostały zabrudzenia lub skorodowane fragmenty, które po malowaniu mogłyby odpaść lub się kruszyć. Powierzchnia metalu powinna być też odtłuszczona, np. przy pomocy benzyny.

Istotny jest dobór odpowiedniej powłoki. Warto wybierać zaawansowane emalie, które umożliwiają malowanie po rdzy. Odejmuje to pracy – metalowych elementów nie trzeba wtedy szlifować. W ten sposób można łatwo uzyskać zabezpieczenie metalu przed korozją.

Warto też sprawdzić farbę lub emalię pod kątem późniejszej eksploatacji – czy np. nie wyciera się w trakcie użytkowania, czy daje się łatwo czyścić. Dodatkowo jeśli chcesz uzyskać dobry efekt estetyczny, sprawdź, w jakich kolorach dana farba jest dostępna i czy np. zapewnia połysk.

Część preparatów zabezpiecza metal już po położeniu pierwszej warstwy farby. Większość producentów zaleca jednak malowanie przynajmniej dwukrotne, z uwzględnieniem odpowiedniego czasu na schnięcie pierwszej powłoki. Większość nowoczesnych preparatów, w tym RAFIL PROSTO NA RDZĘ, można w łatwy sposób nanosić pędzlem, wałkiem lub w formie natrysku. Jest to więc jeden z najprostszych sposobów, jak zabezpieczyć stal przed korozją.

Monitorowanie i konserwacja zabezpieczenia

Odpowiednio przeprowadzone zabezpieczenie antykorozyjne stali powinno dawać ochronę przez długi czas. Warto jednak regularnie kontrolować stan takiego zabezpieczenia, aby nie pojawiły się punktowe ogniska korozji. Jest to szczególnie ważne, jeśli powierzchnia narażona jest na duże nasłonecznienie czy mróz albo kiedy mogą pojawić się uszkodzenia mechaniczne, np. otarcia.

Ubytki w powłokach zabezpieczających trzeba uzupełniać. Stosowane obecnie emalie dobrze znoszą ponowne malowanie, także punktowe, i zachowują swoje właściwości. Pomalowane powierzchnie dobrze jest co jakiś czas umyć. Dzięki temu ograniczysz rozwój grzybów i porostów, które z czasem mogą naruszać nawet zabezpieczoną powierzchnię metalu.

Sposoby zabezpieczania przed korozją są różnorodne. Sięgaj po preparaty skuteczne, łatwo dostępne i równie łatwe w aplikacji. Wysoka jakość produktów RAFIL gwarantuje ochronę na wiele lat. W prosty sposób możesz zabezpieczyć metalowe elementy w swoim domu i ogrodzie.

Jak zabezpieczyć stal przed korozją? Skuteczne metody

Przeczytasz w 5 min
Zobacz wszystkie