6 pomysłów na kolorowe, metalowe kwietniki w domu i ogrodzie
Przeczytasz w 5 min
Udostępnij
Z tego artykułu dowiesz się:
Własnoręcznie wykonany, metalowy kwietnik nie tylko pięknie ozdobi przestrzeń i stworzy miejsce do wyeksponowania roślin, ale też stanie się prawdziwym powodem do dumy. Nie masz pomysłu na nowy projekt DIY? Zainspiruj się naszymi propozycjami!
Metalowy kwietnik stojący z miedzianych rurek
Wystarczy trochę wyobraźni i odrobina zręczności, by wykonać ciekawy, industrialny kwietnik z cienkich, miedzianych rurek. Wygięte lub połączone przy użyciu łączników kątowych na kształt litery U, stworzą stelaż na nóżkach, na którym następnie postawisz kosz lub doniczkę z rośliną.
Pamiętaj o tym, by najpierw wybrać doniczkę, a dopiero później przystąpić do robienia kwietnika. Dlaczego? Stabilność całej konstrukcji zależy od dobrego dopasowanie tych dwóch elementów. Jeśli osłonka będzie choć o kilka centymetrów za mała, między nią a stelażem powstanie wolna przestrzeń, z powodu której kwietnik może się chwiać – a to stanowi zagrożenie dla znajdującej się w nim rośliny.
Prosty projekt DIY – metalowy kwietnik wiszący z puszek
Szukasz pomysłu na prosty, metalowy kwietnik, z którego zrobieniem poradzisz sobie nawet kompletnie bez doświadczenia w pracach DIY? Proponujemy Ci szybki i efektowny projekt, do którego wykonania będziesz potrzebować zaledwie trzech elementów: metalowych puszek (np. po kukurydzy czy fasoli), sznurka jutowego i dowolnego szpikulca. Jak go zrobić?
1. Usuń z puszek wieku i etykiety, a następnie dokładnie je umyj.
2. Wykonaj szpikulcem dwa otwory po bokach puszki. Powinny się znajdować naprzeciw siebie, tuż przy otworze pozostałym po usunięciu wieczka.
3. Utnij dwa kawałki sznurka. Każdy z nich przełóż przez dziurkę i zawiąż supeł, tworząc w ten sposób uchwyt.
4. Każda puszka może tworzyć osobny, pojedynczy kwietnik albo możesz połączyć je piętrowo w jeden duży, kaskadowy element. W tym drugim przypadku puszki muszą mieć też otwory na dole służące do podwieszenia tych, które będą się znajdować poniżej.
Gotowy kwietnik możesz pomalować na ulubiony kolor farbą w sprayu bądź zostawić go w metalicznym odcieniu. W naturalnej wersji będzie świetnie pasować do wnętrz utrzymanych w industrialnym klimacie.
Jak zrobić metalowy kwietnik z wiaderek?
Dużo czasu nie zajmie Ci też zrobienie metalowego kwietnika ze starego wiaderka, które znalazłeś w domu bądź kupiłeś okazyjnie na pchlim targu – nawet jeśli jest dziurawe, zardzewiałe i pozbawione uchwytu.
Aby uzyskać satysfakcjonujący efekt, zacznij od oczyszczenia elementu ze śladów rdzy i zabrudzeń. Luźne ogniska korozji usuń mechanicznie, a całość przetrzyj papierem ściernym lub drucianą szczotką, by pozbyć także śladów po starej farbie. Na koniec odpyl wyczyszczoną powierzchnię.
Aby móc zawiesić kwietnik, konieczne będzie wykonanie w wiadrze otworów. Możesz to zrobić profesjonalnymi narzędziami lub przy użyciu ostrożnie używanego, podgrzanego silnie szpikulca, który powinien bez trudu przebić się przez ten materiał. Dla optymalnej stabilności będziesz potrzebować 3 otworów.
Przez wykonane dziurki przewlecz sznurek lub łańcuszek z grubymi oczkami, a następnie zawieś kwietnik w docelowym miejscu. Może to być karnisz, gruba belka stropowa albo element konstrukcyjny altany ogrodowej. Wiaderko możesz też wcześniej pomalować lub ozdobić w inny sposób – np. obklejając je sizalowym sznurkiem przytwierdzonym klejem na gorąco.
Recykling metalowych mebli – jak dać im drugie życie?
Jeszcze kilkanaście lat temu metalowe meble ogrodowe cieszyły się ogromną popularnością. Dziś konsumenci stawiają raczej na te wykonane z lżejszych i funkcjonalniejszych materiałów, np. z drewna, rattanu czy technorattanu. Te metalowe wciąż można jeszcze znaleźć w okazyjnej cenie i dać im drugie życie, przekształcając je w stylowe kwietniki. Metalowa taca, stolik czy krzesło spokojnie utrzymają nawet ciężką doniczkę, a do tego można je łatwo dopasowywać do różnych aranżacji – wystarczy tylko farba i dobry pomysł.
Metalowy kwietnik do ogrodu z… roweru
Masz stary rower, który nie nadaje się już do użytku ani naprawy, a jednak sentyment nie pozwala Ci na jego wyrzucenie? Możesz dać mu drugie życie, przekształcając go w niebanalny, wolnostojący kwietnik na rośliny ogrodowe. Wbrew pozorom, wykonanie tego projektu zajmie Ci zaledwie chwilę i nie wymaga niemal żadnego wysiłku.
Na dobrą sprawę, możesz po prostu stabilnie postawić rower (lub oprzeć go o coś), a w jego koszyku i na bagażniku postawić doniczki w rustykalnym stylu – np. takie zdobione folkowymi wzorami lub wykonane z terakoty. Rower możesz też pomalować. Taki metalowy kwietnik w czarnym lub białym kolorze wkomponuje się w różne aranżacje ogrodowe, nie tylko rustykalne.
Jak przekształcić wannę w oryginalny kwietnik ogrodowy?
Przeprowadzasz właśnie gruntowny remont łazienki? Pozostała po nim wanna, z której nie będziesz już korzystać, może stać się ciekawym kwietnikiem, w którym dekoracyjnie wyeksponujesz rośliny. Co więcej, jego przygotowanie nie zajmie Ci dużo czasu. W wersji minimalistycznej możesz po prostu postawić wannę w wyznaczonym miejscu, nasypać do środka ziemię i posadzić rośliny. Lepszy efekt osiągniesz jednak wtedy, gdy wykończysz jej zewnętrzne ścianki w sposób spójny z aranżacją ogrodu. Możesz je pomalować, obkleić mozaiką, a nawet umieścić całość pośrodku kopczyka z dekoracyjnych kamieni – lub zrealizować każdy inny projekt, który przyjdzie Ci do głowy.
Pamiętaj o tym, że wszystkie metalowe kwietniki muszą zostać odpowiednio zabezpieczone przed czynnikami zewnętrznymi, a w szczególności przed wilgocią.
Co zrobić, aby zapewnić temu materiałowi trwałość i długą żywotność? Dobrym wyborem będzie chociażby zastosowanie emalii Rafil CHLOROKAUCZUK, która nie tylko zabezpiecza metal przed wilgocią i uszkodzeniami mechanicznymi, ale także nadaje mu piękny wygląd. Aby przedłużyć jej trwałość, najpierw przygotuj powierzchnię do malowania, aplikując na nią Rafil PODKŁAD CHLOROKAUCZUKOWY. Środek ten stworzy matową, elastyczną powłokę, która zwiększy przyczepność farby nawierzchniowej do podłoża. W efekcie pomalowana powierzchnia zachowa estetykę i ochronę przeciwkorozyjną przez długi czas.
Malowanie ogrodzenia wokół domu nie tylko podnosi jego estetykę, ale też zabezpiecza przed korozją i uszkodzeniami mechanicznymi. Zanim jednak przejdziesz do nakładania farby nawierzchniowej, dobrze przygotuj podłoże, wyczyść je i pomaluj podkładem antykorozyjnym. Sprawdź, jak krok po kroku zabezpieczyć ogrodzenie przed niszczeniem i uszkodzeniami.
Krok 1. Przygotowanie powierzchni ogrodzenia do malowania
Zanim położysz na ogrodzenie jakikolwiek produkt, musisz dobrze przygotować powierzchnię do malowania. Bez dokładnego wyczyszczenia ogrodzenia, żaden impregnat czy farba nie spełnią swoich funkcji. Emalie będą źle się rozprowadzały, mogą szybko zacząć odpadać, rozwarstwiać się i kruszyć, a przede wszystkim nie zabezpieczą dobrze malowanej powierzchni.
Co musisz zrobić, żeby przygotować ogrodzenie do malowania? Oto najważniejsze czynności:• Usuń ogniska rdzy – możesz przeszlifować papierem ściernym miejsca, na których wystąpiła rdza, albo usunąć ją szczotką nylonową.• Usuń stare, luźne powłoki malarskie – nie musisz szlifować całego ogrodzenia, jeśli większość powierzchni jest w dobrym stanie. Jeśli jednak stare warstwy farby łuszczą się, kruszą czy odpadają, usuń je papierem ściernym lub szlifierką.• Dokładnie odpyl powierzchnię, np. odkurzaczem.• Usuń wszelkie zanieczyszczenia – zwłaszcza tłuste plamy np. po smarze. To bardzo ważny etap przygotowywania ogrodzenia do malowana. Odtłuszczanie zwiększa przyczepność oraz trwałość impregnatów i farb nawierzchniowych, ułatwia ich rozprowadzanie i podnosi estetykę powłok malarskich. Do czyszczenia ogrodzenia wykorzystaj np. PREPARAT DO ODTŁUSZCZANIA Rafil – możesz go stosować do odtłuszczania powierzchni ocynkowanych, stalowych i aluminiowych. Preparat usuwa brud, tłuszcz, glony oraz mech i przygotowuje podłoże do malowania. Oczyszczoną powierzchnię należy obficie spłukać wodą.Po wszystkim poczekaj, aż ogrodzenia całkowicie wyschnie. Dopiero gdy podłoże będzie czyste i suche, możesz przejść do malowania podkładem antykorozyjnym.
Wskazówka! Kiedy malować ogrodzenie?
Aby malowanie ogrodzenia przebiegło sprawnie i było efektywne, powinno być przeprowadzone w odpowiednich warunkach. Temperatura powietrza powinna oscylować w przedziale 10-25° C. Unikaj malowania zarówno w dni deszczowe, wilgotne czy mgliste, jak i upalne, bardzo słoneczne. Nie maluj ogrodzenia, gdy dzień wcześniej padał deszcz, gdy zanosi się na pogorszenie pogody. Delikatny wiatr może sprzyjać wysychaniu farby, jednak zbyt silny utrudni pracę.
Krok 2. Malowanie podkładem antykorozyjnym
Żeby zabezpieczyć ogrodzenie przed działaniem promieni UV, wilgoci, zmiennych temperatur czy przed uszkodzeniami mechanicznymi, a tym samym przed powstawaniem rdzy, zastosuj dobry podkład antykorozyjny. Taki produkt dodatkowo przygotuje powierzchnię do położenia farby nawierzchniowej, która będzie dobrze trzymać się podłoża i łatwo się rozprowadzać.Żeby dobrze zabezpieczyć podłoże, użyj PODKŁADU ANTYKOROZYJNEGO Rafil. Możesz stosować go na podłoża ocynkowane, stalowe i aluminiowe. Produkt tworzy na malowanej powierzchni matową, elastyczną powłokę. Charakteryzuje się doskonałą przyczepnością, a w połączeniu z dedykowaną przez producenta farbą zapewnia długotrwałą ochronę antykorozyjną. W zależności od tego, jaki kolor farby nawierzchniowej wybierzesz, zastosuj podkład w odcieniu „szary okienny” (pod jasne farby) -lub „czerwony tlenkowy” (pod ciemne farby).
Krok 3. Malowanie ogrodzenia farbą
Ostatni etap prac to malowanie ogrodzenia farbą nawierzchniową. Nałożenie odpowiedniej emalii nie tylko podnosi estetykę ogrodzenia, ale też zabezpiecza powierzchnię przed korozją i uszkodzeniami mechanicznymi. Do malowania wybierz Antykorozyjną Emalię DO BRAM I OGRODZEŃ Rafil, która jest przeznaczona do ochronno-dekoracyjnego malowania powierzchni stalowych, ocynkowanych i aluminiowych, które znajdują się na zewnątrz. Farba tworzy trwałą i elastyczną powłokę, odporną na uderzenia. Wyróżnia się zwiększoną odpornością na działanie niekorzystnych warunków atmosferycznych, a do tego zapewnia długotrwały efekt dekoracyjny. W połączeniu z podkładem antykorozyjnym tworzy silne zabezpieczenie przed korozją.
Wskazówka! Czym pomalować ogrodzenie?
Zarówno podkład antykorozyjny, jak i farbę nawierzchniową możesz nakładać pędzlem, wałkiem lub pistoletem natryskowym. Wałek przyda Ci się do malowania większych, płaskich powierzchni. Jeśli ogrodzenie jest ozdobne, ma dużo elementów dekoracyjnych i trudno dostępnych zakamarków, postaw na mały, okrągły pędzel. Malowanie natryskowe pozwoli Ci pokryć ogrodzenie farbą szybko i dokładnie, jednak podczas malowania ustaw za ogrodzeniem, płytę pilśniową lub dużą tekturę, które zapobiegną rozpylaniu farby po drugiej stronie metalowych przęseł czy siatki.
Przed użyciem któregokolwiek z produktów, przeczytaj dokładnie instrukcję. Dowiesz się z niej, ile warstw impregnatu czy farby nałożyć i jakie zachować odstępy czasowe. Zwykle, by w pełni pokryć ogrodzenie farbą, konieczne jest nałożenie minimum 2 warstw, w odstępach kilku godzin.
Ogrodzenie jest wizytówką domu. To pierwszy element, który widzą odwiedzające Cię osoby czy po prostu przechodnie, mijający Twoją działkę. Kształt, materiał wykonania czy kolor ogrodzenia nie mogą być przypadkowe – powinny współgrać z elewacją oraz stylem, w jakim utrzymany jest budynek i jego otoczenie. Sprawdź, do jakiego domu pasuje antracytowe ogrodzenie i poznaj najmodniejsze aranżacje z jego udziałem.
Antracyt – kolor ogrodzenia z klasą
Antracyt to jeden z kolorów, które zyskały ogromną popularność w ostatnich latach. Dużo mówi się o nim zarówno w architekturze, jak i w innych dziedzinach życia – modzie, sztuce, designie.Kolor antracytowy jest z jednej strony surowy i minimalistyczny. Z drugiej – intensywny i niebanalny. Blisko mu do czerni, jednak jest od niej znacznie lżejszy. Leży niedaleko szarości, ale jest od niej zdecydowanie głębszy.
Antracyt dla domu w stylu nowoczesnym
Współczesne aranżacje wyróżniają się stonowanymi kolorami, najwyższej jakości materiałami, otwartą przestrzenią i ograniczeniem elementów dekoracyjnych. Jeżeli cenisz minimalizm, do gustu przypadnie Ci nowoczesna antracytowo-biała aranżacja.
Antracytowy kolor ogrodzenia koresponduje z dachem, stolarką okienną, drzwiami wejściowymi oraz elewacją i bramą garażową. Ściany części mieszkalnej utrzymane są w bieli.Surowa kolorystyka doskonale komponuje się z dużą ilością zieleni, która otacza dom. Metalowe, minimalistyczne przęsła ogrodzeniowe podkreślają nowoczesny charakter nieruchomości.
Antracyt – kolor ogrodzenia dla domu w stylu południowym
Jeżeli preferujesz nieco cieplejsze i bardziej przytulne aranżacje, przywodzące na myśl posiadłości z południowej Europy, bez wątpienia zachwyci Cię nasza kolejna propozycja domu z antracytowym ogrodzeniem.
Elewacja utrzymana jest w jasnych i ciepłych kolorach (kremowy, ecru, jasny beż). Uwagę przykuwają duże okna oraz biała stolarka i białe, częściowo przeszklone drzwi wejściowe. Całości dopełniają charakterystyczne, pomarańczowe dachówki.Południowy styl domu, podkreślony przez dużą ilość zieleni, jasne barwy oraz duże przeszklenia bardzo ciekawie komponuje się z prostym, antracytowym ogrodzeniem. Automatyczna, przesuwna brama oraz minimalistyczne panele ogrodzeniowe sprawiają, że nieruchomość zyskuje nieco nowoczesnego charakteru.
Antracyt w stylu klasycznym
Cenisz klasyczne aranżacje z wykorzystaniem neutralnych barw (beż, ecru, brąz, szarość) i naturalnych materiałów, takich jak drewno czy kamień? W takim razie zobacz, w jaki sposób tradycja może komponować się ze współczesnym antracytem. Kolor ogrodzenia stanowi w tym wypadku ciekawe przełamanie dla klasycznych barw i faktur.
W powyższej aranżacji kremowa elewacja koresponduje z betonowymi słupami oraz murem, który został wykończony kamieniem w naturalnej kolorystyce. Ciekawym akcentem są drewniane, jasnozielone okiennice, które nadają budynkowi wyjątkowej przytulności. W tym samym kolorze wykończono drzwi wejściowe oraz bramę garażową. Klasyczny, pomarańczowy dach oraz proste oświetlenie dopełniają całości.Antracytowa brama oraz furtka stanowią odświeżający kontrast, który sprawia, że aranżacja staje się oryginalna i niebanalna.
Antracyt i drewno – ponadczasowa aranżacja
Drewno to uniwersalny materiał, który znajduje zastosowanie w niemalże wszystkich stylach architektonicznych. Z antracytem doskonale współgra przede wszystkim surowy, naturalny kolor drewna.
Tego typu ogrodzenie świetnie sprawdzi się zarówno w klasycznych, jak i nowoczesnych aranżacjach. Ciekawym rozwiązaniem, które pozwoli nadać nieruchomości spójnego charakteru, będzie wykorzystanie drewna o takim samym odcieniu w kilku miejscach – stolarce okiennej, okiennicach, drzwiach wejściowych czy architekturze ogrodowej (altanie, ławce, pergolach).
Antracyt i beton, czyli industrialny klimat
W przeciwieństwie do ponadczasowego drewna, beton cieszy się uznaniem architektów od stosunkowo krótkiego czasu. Jego popularność wzrosła wraz z pojawieniem się mody na industrialne domy, wykańczane w surowy sposób – z użyciem metalu, cegły i innych materiałów, które w ubiegłych dekadach były ukrywane w ścianach i pod podłogami. Jeżeli cenisz minimalistyczny urok betonu, bez wątpienia zachwyci Cię połączenie go z antracytowym ogrodzeniem.
Powyższa aranżacja doskonale oddaje istotę nowoczesnego, industrialnego stylu. Z jednej strony zawiera ona kolory z palety szarości i czerni oraz surowe materiały – metal i beton. Z drugiej, aranżacja cieszy oczy bujną, dziką roślinnością, która wspaniale przełamuje chłód industrialnej prostoty.Antracyt to kolor, który sprawdza się w naprawdę wielu aranżacjach. Jeżeli chciałbyś nadać swojemu ogrodzeniu tę głęboką i intrygującą barwę, skorzystaj z naszego niezawodnego produktu – Rafil DO BRAM I OGRODZEŃ w kolorze szarego antracytu.
Kostka brukowa to popularny materiał, chętnie używany do budowy ścieżek, chodników czy podjazdów. Czy wiesz, że zużytą czy brudną kostkę można odnowić? Oto, co warto wiedzieć o renowacji kostki brukowej.
Kostki brukowe najczęściej wykonuje się z betonu. To materiał o wielu zaletach – tani, łatwo dostępny, odporny na warunki atmosferyczne i wytrzymały. Nic dziwnego, że jako budulec ścieżek czy chodników sprawdza się doskonale. Kolejna zaleta betonu to możliwość dowolnego kształtowania. Dzięki temu kostki brukowe mogą mieć właściwie dowolną formę. Najpopularniejsze są klepsydry, trapezy, kwadraty i prostokąty.
Jej renowacja to prosty i skuteczny sposób na jej odświeżenie. Jak krok po kroku przeprowadzić odnawianie kostki brukowej? Sprawdź nasze wskazówki.
Po renowacji kostka betonowa będzie wyglądać jak nowa. Do odnawiania kostki brukowej użyj środka RAFIL Na Beton Emalia oraz Lakier poliuretanowy.
Jak przygotować kostkę brukową przed renowacją?
Aby kostka brukowa długo pozostała jak nowa, trzeba ją regularnie odnawiać. Zapewni to ładny, estetyczny wygląd otoczenia domu oraz przedłuży trwałość chodnika, podjazdu czy ścieżki w ogrodzie. Każda powierzchnia, która jest użytkowana na zewnątrz, w tym także ta betonowa, z czasem traci swój wygląd. Pojawiają się ubytki, rysy, zabrudzenia i plamy. Nieusunięte na czas, wnikają głęboko i stają się trwale widoczne. Renowacja starej kostki brukowej pozwala pozbyć się tych problemów.
Pierwszy krok to właściwe przygotowanie kostki brukowej do renowacji. Powierzchnia podjazdu czy ścieżki z kostki betonowej powinna być wolna od kurzu, piasku, ale też zanieczyszczeń jak oleje, smary, mech, glony, rośliny itd. Najważniejszym zadaniem przed renowacją kostki betonowej jest więc staranne usunięcie wszystkich zanieczyszczeń.
Betonową kostkę można poddać skutecznej renowacji przy pomocy farby do betonu np. RAFIL Na Beton Emalia.
Usuwanie zanieczyszczeń z kostki brukowej – skuteczne metody i narzędzia
W jaki sposób wyczyścić kostkę brukową przed kolejnymi etapami jej renowacji? Najczęstsze zanieczyszczenia na podjazdach, chodnikach, ścieżkach czy tarasach z kostki brukowej to piasek i ziemia oraz inne ślady biologiczne – glony czy mech. Zdarza się też, że pomiędzy kostką wdzierają się drobne roślinki, które próbują zasiedlać ten teren.
Do usunięcia biologicznych zanieczyszczeń doskonałym rozwiązaniem jest umycie kostki np. z pomocą myjki ciśnieniowej. To prosty i bardzo skuteczny sposób na pozbycie się piasku, ziemi oraz innych osadów, które z czasem pojawiły się na kostce i zmieniły jej zabarwienie.
Co jednak zrobić, gdy na kostkach brukowych pojawiły się trudne do usunięcia plamy, zwłaszcza te najgorsze, a więc np. tłuszcz z grilla czy olej? Najlepiej działać, gdy plama jest świeża – wtedy pomoże ciepła woda z płynem do mycia naczyń lub inny odtłuszczacz. Do starszych plam można zastosować specjalistyczne środki do czyszczenia kostki brukowej – znajdziesz je w sklepach ogólnobudowlanych. Można też kupić preparat, który usunie mech i glony. Jeśli na kostce są plamy z farby, usuwa się je szpachelką oraz ciepłą wodą.
Gdy pomiędzy kostkami pojawiają się roślinki jak np. trawa, możesz usunąć je ręcznie lub z pomocą dostępnych w sklepach ogrodniczych narzędzi. Odradzamy jednak stosowanie w ogrodzie inwazyjnych środków do usuwania chwastów. Są skuteczne, ale bardzo szkodliwe dla środowiska, żyjących w ogrodzie zwierząt, a nawet dla domowych pupili i dzieci.
Gdy powierzchnia jest już właściwie oczyszczona, sucha i pozbawiona zabrudzeń, czas na kolejny etap renowacji starej kostki brukowej – malowanie specjalistyczną farbą do betonu.
Przed malowaniem kostkę brukową trzeba dokładnie umyć i oczyścić z plam i zabrudzeń.
Wybór odpowiedniej farby do malowania kostki brukowej
Jakiej farby użyć do malowania kostki brukowej? Renowacja betonu powinna być zrobiona wyłącznie przy wykorzystaniu specjalistycznych farb do tego rodzaju materiału. Tylko one skutecznie zabezpieczą beton przed zabrudzeniami oraz uszkodzeniami. One też nadadzą trwałą powłokę i nowy kolor.
Zwróć uwagę, aby farba do betonu była przystosowana do warunków zewnętrznych. Kostka brukowa jest przecież narażona nie tylko na ścieranie czy zabrudzenia, ale także na niskie, w tym ujemne temperatury, wiatr, deszcz, śnieg czy promieniowanie UV.
{{recomended-product}}
Do renowacji kostki brukowej polecamy farby do betonu marki RAFIL. Nasza propozycja to zestaw RAFIL Na Beton z Lakierem Poliuretanowym. Emalia ta przeznaczona jest do malowania podłoży betonowych. Tworzy trwałą i elastyczną powłokę odporną na wodę i substancje chemiczne takie jak aceton, kwas siarkowy 10% czy olej silnikowy. Charakteryzuje się zwiększoną odpornością na działanie warunków atmosferycznych. RAFIL Na Beton Lakier Poliuretanowy długotrwale zabezpiecza malowaną powierzchnię przed zmiennymi warunkami atmosferycznymi i promieniowaniem UV.
Do pomalowania i zabezpieczenia kostki brukowej możesz użyć Lakieru RAFIL Na Beton oraz Lakieru Poliuretanowego RAFIL.
Krok po kroku: Malowanie kostki brukowej – optymalne techniki
Oczyść beton ze wszelkich zanieczyszczeń, odtłuść, uzupełnij ubytki, przeszlifuj i dokładnie odpyl powierzchnię.
Jeśli kostka była już wcześniej malowana, sprawdź, czy nowa powłoka nie będzie reagować ze starymi podłożami. Nałóż warstwę emalii na niewielką powierzchnię i pozostaw na czas od 3 do 6 godzin. Zobacz, czy nowa powłoka się nie łuszczy i nie odkleja.
Starannie wymieszaj oba składniki. Zawartość opakowania z utwardzaczem (składnik 2) dodaj lakieru (składnik 1). Mieszankę pozostaw na 15 minut do homogenizacji.
Po tym czasie możesz nakładać mieszankę na kostkę. Rób to przy pomocy wałka, pędzla lub natrysku hydrodynamicznego. Potrzebujesz 1-3 warstw powłoki.
Nie musisz wcześniej gruntować starej, betonowej powierzchni farbą podkładową RAFIL Podkład Chlorokauczukowy. Warto to jednak zrobić, jeśli malujesz nowe podłoże betonowe.
Kolejne warstwy produktu nakładaj po minimum 24 godzinach.
UWAGA! Mieszanka jest przydatna do stosowania przez 3 godziny, dlatego przygotowuj produkt na każdą warstwę osobno.
Zabezpieczenie odnowionej kostki brukowej – jak przedłużyć trwałość efektu?
Jak sprawić, aby pomalowana kostka brukowa długo pozostała jak nowa? Utrzymuj betonową powierzchnię w czystości. Na bieżąco usuwaj mech, glony, piasek czy ziemię. Do likwidacji tego typu zabrudzeń używaj czystej letniej wody oraz szczotki z miękkim włosiem. Utrzymanie kostki brukowej w należytej czystości ma największy wpływ na jakość powłok malarskich.
Aby kostka brukowa długo zachowała swój ładny wygląd, trzeba ją regularnie myć i usuwać na bieżąco zanieczyszczenia biologiczne, pył i osady.
Renowacja kostki brukowej z produktami RAFIL jest prostsza niż myślisz! Na każdym produkcie znajdziesz dokładną instrukcję. Sprawdź i odnów ścieżkę, podjazd czy chodnik, by zyskał nowy wygląd.
Aby zapewnić właściwą, długotrwałą ochronę konstrukcji przed korozją należy zastosować optymalnie dobrany zestaw malarski o odpowiedniej dla danego przeznaczenia grubości. Optymalna powłoka malarska powinna być doskonale szczelna, przyczepna do podłoża i wypełniona pigmentem.
Dobór zestawu malarskiego powinien wynikać z wiarygodnych i sprawdzonych przesłanek wysnutych na podstawie badań laboratoryjnych i z przeprowadzonej analizy techniczno - ekonomicznej uwzględniającej wiele czynników, z których najważniejszymi będą:
- agresywność korozyjna środowiska eksploatacji powłoki malarskiej - kształt konstrukcji oraz rodzaj i stan powierzchni do zabezpieczenia przeciwkorozyjnego - wymagany okres trwałości powłoki malarskiej - właściwości powłok (odporność chemiczna, termiczna, mechaniczna ) - możliwość i sposób oczyszczenia powierzchni - właściwości aplikacyjne farb (grubość powłoki, czas schnięcia, warunki nakładania itp.) - czas do przeprowadzenia prac uwzględniający warunki atmosferyczne (temperatura, wilgotność powietrza) oraz konieczność sezonowania powłoki przed eksploatacją. - trwałość powłoki malarskiej w odniesieniu do poniesionych kosztów i przewidywanego okresu eksploatacji - wymagania ochrony środowiska oraz zabezpieczenia przeciwpożarowego - aspekty ekonomiczne
2. Przygotowanie podłoża do malowania – informacje ogólne
Bardzo istotnym czynnikiem wpływającym na takie parametry jak: jakość, trwałość i skuteczność ochronnego działania powłok lakierowych jest przygotowanie podłoża do malowania. Efekt oczyszczenia podłoża zależy od doboru właściwej metody czyszczenia, która powinna uwzględniać zarówno charakter zanieczyszczeń, jak i wymagania wyrobu lakierowego co do sposobu przygotowania powierzchni do malowania.
Zanieczyszczeniem nazywa się każdą substancję, której pozostawienie na powierzchni do malowania utrudnia proces malowania, pogarsza jakość i trwałość powłoki malarskiej.
Zanieczyszczenia pozostające na powierzchni do malowania w postaci: rdzy, zendry, pyłów, starych i złuszczonych powłok malarskich, zatłuszczeń, zaklejeń, wilgoci itp. w bardzo negatywny sposób wpływają na powłokę malarską.
Rodzaje zanieczyszczeń:
Zendra, Zgorzelina – są to produkty termicznej obróbki stali w procesie jej przetwarzania składające się z tlenków żelaza ściśle przylegających do podłoża. Zostawienie zendry może powodować np: odspajanie płatów zendry i co za tym idzie powłoki malarskiej, wytwarzanie się ogniwa korozyjnego.
Rdza – jest produktem korozji stali – w postaci uwolnionych tlenków żelaza tworzących warstwy o zmiennych grubościach i w różnych postaciach morfologicznych, słabo przyczepnych do podłoża.
Zatłuszczenia – pochodzić mogą z eksploatacji konstrukcji w środowiskach występowania tłuszczów, smarów, olejów itp. Powodują brak przyczepności powłoki malarskiej.
Pyły – zapylenie atmosfery wynika z działalności przemysłu, spowodowane jest warunkami atmosferycznymi i prowadzeniem prac oczyszczenia powierzchni. Pyły sprzyjają utrzymywaniu wilgoci na powierzchni powłoki malarskiej.
Wilgoć – pojawia się na powierzchni podłoża w wyniku: opadów atmosferycznych (mgły); kondensacji na podłożu w określonych warunkach, związanej z występowaniem jej w powietrzu. Efektem wilgoci może być np. korozja podpowłokowa
Zanieczyszczenia jonowe; sole – niewidoczne gołym okiem, sole rozpuszczalne w wodzie takie jak chlorki, siarczany, azotany – działają destrukcyjnie na powłokę malarską i stymulują korozję i sprzyjają utrzymywaniu wilgoci.
Stara powłoka malarska – procesy starzenia się powłok, korozja podpowłokowa, działania mechaniczne powodują z czasem zniszczenie powłoki. Charakter i wielkość tych zniszczeń decydują o przyczepności kolejnej warstwy.
Kryteria doboru sposobu oczyszczania powierzchni
Dobór metody oczyszczania powierzchni przed malowaniem wymaga uwzględnienia wielu czynników takich jak:
• wielkość i kształt powierzchni, przedmiotu • rodzaj powierzchni • ilość i rodzaj zanieczyszczeń • agresywność środowiska korozyjnego
Charakter zanieczyszczeń powierzchni do malowania wymusza etapowość działań:
Powierzchnie zatłuszczone, pokryte pyłami przemysłowymi, osadami solnymi itp. powinno się umyć wodą pod wysokim ciśnieniem (aparat typu Karcher) a następnie przystąpić do właściwego oczyszczania. Powierzchnie gdzie możliwe jest występowanie zanieczyszczeń jonowych, powinno się po właściwym oczyszczeniu umyć czystą wodą z dodatkiem odpowiedniego inhibitora korozji.
Metody oczyszczania mechanicznego
Do mechanicznych metod oczyszczania powierzchni można zaliczyć: skrobanie, młotkowanie, szczotkowanie, szlifowanie, oczyszczanie płomieniowe, obróbkę strumieniowo – ścierną. Główne metody mechanicznego oczyszczania powierzchni to:
• metody ręczne oczyszczania powierzchni dające stopień oczyszczenia powierzchni St 3 – są zalecane dla środowisk atmosferycznych o małym stopniu zanieczyszczenia powietrza. • metody strumieniowo – ścierne są zalecane dla środowisk atmosferycznych o wyższej agresywności, szczególnie zalecane w środowiskach agresywnych korozyjnie, chemicznych.
Oczyszczanie ręczno – mechaniczne – wykonywane poprzez: szczotkowanie, młotkowanie, szlifowanie przy użyciu narzędzi ręcznych, jak i mechanicznych. Należy je ograniczać do tych przypadków gdzie obróbka strumieniowo – ścierna jest niemożliwa. Tymi sposobami można zgrubnie usunąć np. rdzę, zgorzelinę czy starą powlokę. Po takim oczyszczaniu otrzymuje się powierzchnie gładkie dające mniejszą przyczepność powłoki w stosunku do powierzchni chropowatych.
Obróbka strumieniowo – ścierna – polega na działaniu strumienia ścierniwa wyrzucanego w kierunku oczyszczanej powierzchni za pomocą sprężonego powietrza, wody lub siły odśrodkowej. Metoda ta daje najbardziej optymalne przygotowanie powierzchni do malowania. Rodzaje obróbki: otwarty lub zamknięty obieg ścierniwa, na sucho (na mokro) w osłonie wodnej, średniociśnieniowe (0,3 – 0,5 MPa), wysokociśnieniowe (1,0 – 1,2 MPa), hydrodynamiczne (10 – 200 MPa), odśrodkowe- koła wirnikowe. Na efekt oczyszczania strumieniowo – ściernego wpływa wiele czynników, z których najważniejsze to: ciśnienie sprężonego powietrza;. kąt nachylenia strumienia ścierniwa; odległość dyszy od powierzchni; rodzaj i kształt dyszy; rodzaj, wymiar i kształt ścierniwa.
Oczyszczanie fizykochemiczne – przeprowadzane za pomocą: odtłuszczania rozpuszczalnikowego; mycia alkalicznego, kwaśnego, parowo–wodnego. Pod pojęciem mycia rozumie się usuwanie zanieczyszczeń za pomocą wodnego roztworu środka myjącego. Oczyszczanie tymi metodami ma za zadanie usunięcie: zanieczyszczeń mechanicznych (po obróbce mechanicznej), nagromadzonego brudu (kurz, piasek), zanieczyszczeń jonowych, rdzy. Metody mycia i odtłuszczania powierzchni można podzielić:
a) ze względu na sposób: - ręczne (przecieranie powierzchni pędzlem, szmatami) - natryskowe (specjalne urządzenia do natrysku ciśnieniowego typu: pompy membranowe do malowania, aparaty typu Karcher)
b) ze względu na zastosowany środek - rozpuszczalniki organiczne - alkaliczne, kwaśne - środki powierzchniowe - czynne
Metoda natryskowa roztworami wodnymi z uwagi na zawartość efektywnych dodatków myjących nie powoduje korozji podpowłokowej. Zaleca się jednak po właściwym myciu lub odtłuszczaniu wodnymi roztworami myjącymi ponowne zmycie powierzchni czystą wodą wodociągową.
3. Przygotowanie powierzchni w zależności od jej rodzaju
Przygotowanie powierzchni blach i profili stalowych
Do najczęściej występujących zanieczyszczeń powierzchni stalowych należą: rdza i zgorzelina walcownicza, oleje i smary, kurz, pył, luźno związane stare powłoki malarskie, wilgoć, topniki i żużel, chemikalia (np. pozostałości detergentów, sole) oraz opiłki żelaza. Należy także szczególną uwagę zwrócić na usunięcie zanieczyszczeń jonowych oraz odtłuszczenie powierzchni metalu gdyż obecność tych zanieczyszczeń obniża przyczepność powłok: malarskich do metalu oraz może spowodować powstanie różnych wad pokrycia malarskiego. Proces usuwania zanieczyszczeń oraz odtłuszczenia powinien być przeprowadzony przed procesem oczyszczenia powierzchni stalowych.
Zanieczyszczenia usuwane są przez mycie powierzchni wodą pod ciśnieniem. Mycie i odtłuszczanie powierzchni przed czyszczeniem można przeprowadzać ręcznie lub mechanicznie stosując parę wodną, wodę z detergentem, rozpuszczalniki organiczne, środki emulsyjne oraz środki alkaliczne i kwaśne. Szczególnie zalecaną, ze względów ekonomicznych i ekologicznych jest metoda natrysku roztworów wodnych z detergentami biodegradowalnymi. Po umyciu i odtłuszczeniu wodnymi roztworami środków myjących zaleca się dokładne zmycie powierzchni czystą wodą wodociągową.
Informacje i opisy dotyczące metod przygotowania powierzchni za pomocą obróbki strumieniowo – ściernej zawarte są w normie ISO 8504 - 2 , natomiast opis metod ręcznego oczyszczania powierzchni, również z wykorzystaniem narzędzi z napędem mechanicznym zawarty jest w normie ISO 8504 3. Natomiast stopień czystości powierzchni stalowych oczyszczanych metodami ręcznymi, ręczno-mechanicznymi i strumieniowo-ściernymi, najczęściej stosowanymi w praktyce przemysłowej, określa się zgodnie z PN-ISO 8501-1 :1996, natomiast chropowatość podłoża po obróbce strumieniowo-ściernej zgodnie z PN-EN ISO 8503.
Norma PN-ISO 8501-1 określa cztery stopnie skorodowania powierzchni stalowych oraz stopnie przygotowania podłoży stalowych przed nakładaniem farb. Stopnie przygotowania są zdefiniowane za pomocą opisu wyglądu powierzchni po oczyszczeniu oraz wzorców fotograficznych charakterystycznych dla poszczególnych przykładów. Każdy ze stopni przygotowania oznaczony jest odpowiednimi literami określającymi zastosowaną metodę czyszczenia:
• Sa - obróbka strumieniowo-ścierna Sa l - zgrubna obróbka strumieniowo-ścierna - na oglądanej powierzchni nie mogą występować olej, smary, pył, słabo przylegające: zgorzelina walcownicza, rdza, powłoki malarskie i obce zanieczyszczenia (sole rozpuszczalne w wodzie, pozostałości spawalnicze). Sa 2 - gruntowna obróbka strumieniowo-ścierna - na oglądanej powierzchni nie mogą występować: olej, smary, pył, większe ślady zgorzeliny walcowniczej, rdzy, starej powłoki malarskiej i obce zanieczyszczenia. Wszystkie szczątkowe zanieczyszczenia silnie przylegają. Powierzchnia szara metaliczna.. Sa 2 1/2 - bardziej gruntowna obróbka strumieniowo-ścierna - na oglądanej powierzchni nie mogą występować: olej, smar, pył, zgorzelina walcownicza, rdza, powłoki malarskie czy obce zanieczyszczenia. Powierzchnia ma prawie jednolitą metaliczną barwę tzw. "prawie białego metalu". Mogą zostać jedynie ślady zanieczyszczeń w postaci zaciemnień w kształcie kropek lub pasków. Sa 3 - obróbka strumieniowo-ścierna do stali wzrokowo czystej - na oglądanej powierzchni nie może być oleju, smaru, pyłu, zgorzeliny walcowniczej, rdzy, powłoki malarskiej czy obcych zanieczyszczeń. Powierzchnia ma jednolitą metaliczną barwę tzw. "białego metalu".
• St - czyszczenie ręczne i z wykorzystaniem narzędzi o napędzie mechanicznym St 2 - na oglądanej powierzchni nie mogą występować olej, smary, pył, słabo przylegająca zgorzelina walcownicza, rdza, powłoka malarska i obce zanieczyszczenia; powierzchnia wykazuje metaliczny połysk. St 3 - wymagania takie jak dla St 2 z tą różnicą, że powierzchnię należy czyścić, dopóki nie nabierze zdecydowanie metalicznego połysku (od metalowego podłoża).
Zabezpieczenie blachy ocynkowanej
Blacha ocynkowana to także dość niekorzystne podłoże dla większości powłok malarskich, ze względu na trudności w uzyskaniu dobrej przyczepności pokrycia malarskiego do gładkiego podłoża. Przygotowanie podłoża należy przeprowadzić następująco:
- odtłuścić podłoże zmywając je roztworem EMULSOLU RN – 1, a następnie spłukać czystą wodą i wysuszyć.
- blachę ocynkowaną sezonowaną można także oczyścić przez zmycie powierzchni roztworem amoniaku (1 – 2 %) z dodatkiem detergentów. - zanieczyszczenia mechaniczne jak również produkty korozji należy usunąć przez szczotkowanie szczotkami nylonowymi, szczotkami z twardego włosia, naturalnego lub sztucznego, szlifowaniem papierem ściernym. Przygotowane do malowania podłoże powinno być suche i pozbawione wszelkich zanieczyszczeń.
Zabezpieczenie blachy aluminiowej
Powierzchnia aluminiowa ze względów przeciwkorozyjnych i kolorystycznych najczęściej jest pokryta powłoką konwersyjną wytworzoną w procesie elektrochemicznym (utlenianie anodowe) lub chemicznym (chromianowanie, fosforanowanie), polepsza to przyczepność powłoki malarskiej. Przed malowaniem powierzchnię należy oczyścić z luźnej rdzy i innych zanieczyszczeń metodą ręczną lub mechaniczną szczotkami stalowymi, bądź strumieniowo – ścierną za pomocą miękkiego ścierniwa naturalnego. A następnie odtłuścić przez zmycie wodą z detergentem niejonowym.
Przygotowanie powierzchni metali nieżelaznych
Metale nieżelazne są na ogół niezbyt dobrym podłożem dla powłok malarskich, głównie z uwagi na trudności uzyskania dobrej przyczepności do nich pokrycia malarskiego. O złej adhezji decyduje tu duża gładkość powierzchni oraz duża reaktywność cynku, glinu oraz ich stopów, która sprzyja wytwarzaniu dość zwartej i kruchej warstwy tlenków bądź węglanów tych metali, wpływających negatywnie na składniki błonotwórcze powłoki malarskiej. Efektem tego jest brak przyczepności powłoki malarskiej, marszczenie – co może doprowadzić do zniszczenia powłoki.
Powszechnie stosowanym sposobem przygotowania powierzchni metali nieżelaznych przed malowaniem jest wytwarzanie powłoki konwersyjnej metodą chemiczną lub elektrochemiczną. Powłoka konwersyjna jest ściśle związana z metalem, nierozpuszczalna w wodzie i środowisku wywołującym ten proces oraz działa jak izolator elektryczny. Zapewnia przez to większą odporność korozyjną metalu oraz lepszą przyczepność powłoki.
Przygotowanie podłoża betonowego
Podłoże betonowe odpowiednio przygotowane pod zestaw malarski powinno być czyste, bez rys występów i szczelin. Wilgotność powierzchniowej warstwy betonu przeznaczonego do malowania wyrobami epoksydowymi nie powinna przekraczać 3% lub 4% (w zależności od farby). Nierówności powierzchni nie powinny być większe niż 1/3 grubości malarskiego zestawu powłokowego. Wypukłe krawędzie płaszczyzn, naroża i załamania powierzchni należy zaokrąglić. Czynności te powinny być wykonane możliwie wcześnie, zanim beton uzyska pełną wytrzymałość. Należy go odpylić oraz w razie potrzeby odtłuścić. Tłuste plamy należy usuwać przez przecieranie zanieczyszczeń powierzchni tkaniną bawełnianą zmoczoną w odpowiednim rozpuszczalniku. Powierzchnie należy oczyścić za pomocą ręcznych lub mechanicznych stalowych szczotek drucianych lub przez delikatne przepiaskowanie. Obecnie nową metodą czyszczenia betonu jest czyszczenie wodą pod wysokim ciśnieniem.
Świeżo wykonane podłoża betonowe i tynki powinny być malowane po określonym czasie utwardzania i karbonizacji. Okres ten podany jest w instrukcjach stosowania poszczególnych farb. Powierzchnia tynków przygotowana do malowania. odpowiadająca wymaganiom normy PN- 70/B-101100, powinna być czysta, gładka, równa, bez rys, spękań, wykwitów, zacieków, tłuszczów, pyłów i innych zanieczyszczeń. Tynki powinny wykazywać wystarczającą wytrzymałość mechaniczną oraz nie powinny ścierać się przy potarciu ręką.
Ważną rzeczą w przygotowaniu tynków przed malowaniem jest: usunięcie starych powłok klejowych i wapiennych oraz mycie i nawilżenie powierzchni. Stare tynki, w celu usunięcia z nich zanieczyszczeń, zmywa się wodnymi roztworami mydła za pomocą szczotek o twardym włosiu.
