Metalowe drzwi to rozwiązanie o wielu zaletach. Aby służyły przez długie lata, niezbędna będzie jednak ochrona drzwi przed korozją. Jak przeprowadzić renowację drzwi metalowych? Sprawdź instrukcję.

Renowacja drzwi zewnętrznych metalowych obejmuje przede wszystkim ich dokładne wyczyszczenie, odtłuszczenie, zabezpieczenie przed korozją i pomalowanie odpowiednią farbą. Jeśli dobrze zaplanujesz wszystkie zadania, praca przebiegnie sprawnie i efektywnie.

Sprawdź, jak odnowić stare drzwi metalowe i jaką farbą je pomalować. Podpowiadamy kolejne kroki renowacji drzwi metalowych. Doradzamy również, jak powinno wyglądać przygotowanie drzwi do malowania i jakich środków użyć.

Renowacja drzwi zewnętrznych metalowych – od czego zacząć?

Odnawianie metalowych drzwi zacznij od wyboru odpowiedniej pory, przygotowania stanowiska i niezbędnych narzędzi.

W zależności od tego, jakiej farby użyjesz, ważne będzie dopilnowanie, by warunki pogodowe (jeśli będziesz malować na zewnątrz) były odpowiednie. Producenci środków do czyszczenia metalu, podkładów antykorozyjnych czy farb do powierzchni metalowych zawsze informują, w jakich warunkach należy przeprowadzać prace. Nie może być ani za zimno, ani za ciepło, ani za wilgotno, a to najczęściej oznacza, że:

• temperatura musi oscylować między 10 a 25°C,
  
• wilgotność względna powietrza nie powinna być wyższa niż 80%,
  
• nie powinno się malować drzwi metalowych, gdy istnieje duże prawdopodobieństwo opadów lub mgły, a także, gdy wieje silny wiatr,
  
• temperatura drzwi powinna być wyższa o minimum 3°C od temperatury punktu rosy,
  
• drzwi nie należy wystawiać na bezpośrednie działanie promieni słonecznych.

Odnawianie metalowych drzwi przebiegnie sprawnie, gdy zabierzesz się za to w ciepły i suchy dzień.

Poza tym pamiętaj o tym, by odpowiednio przygotować stanowisko pracy. Drzwi najlepiej czyści się i maluje, gdy są zdjęte z zawiasów – dzięki temu możesz dotrzeć do najgłębszych zakamarków przy zawiasach, a do tego ustawić drzwi stabilnie, by nie ruszały się podczas Twojej pracy.

Przygotuj też odpowiednie produkty i narzędzia, takie jak:

• szczotka nylonowa, szlifierka lub gruboziarnisty papier ścierny,
  
• drobnoziarnisty papier ścierny,
  
• wałek i pędzel do malowania trudno dostępnych miejsc (im powierzchnia jest bardziej nierówna i chropowata, tym dłuższe powinno być włosie wałka),
  
• preparat odtłuszczający,
  
• podkład antykorozyjny,
  
• farba do malowania metalowych drzwi,
  
• odkurzacz lub inne narzędzie do odpylenia drzwi,
  
• ścierki i woda.

Jak przygotować drzwi zewnętrzne metalowe do renowacji?

Niezbędny etap przed renowacją drzwi metalowych to przygotowanie drzwi do malowania. Zaczynamy od starannego czyszczenia drzwi metalowych. Z elementów przeznaczonych do malowania usuń wszelkie zanieczyszczenia, które mogą pogorszyć przyczepność.

Do tego celu warto użyć produktu RAFIL Preparat Do Odtłuszczania. Usuwa on brud, tłuszcz, glony i mech, przygotowując podłoże do malowania. Kupujesz go pod postacią koncentratu do przygotowania 1,25% roztworu roboczego (pół litra koncentratu na 40 litrów wody). Środek ten zapewni odpowiednie odtłuszczenie powierzchni ocynkowanych, stalowych i aluminiowych.

Elementem czyszczenia drzwi metalowych jest także ich zmatowienie drobnoziarnistym papierem ściernym. Jeśli drzwi są w złym stanie, należy całkowicie usunąć starą powłokę jedną z metod mechanicznych np. z pomocą drucianej szczotki, szpachelki, szlifierki kątowej czy opalarki. Dostępne są również metody chemiczne, choć środki chemiczne do usuwania starych powłok z metalu są bardzo toksyczne. Polecanym sposobem czyszczenia powierzchni przed malowaniem drzwi zewnętrznych jest też piaskowanie, czyli oczyszczanie metalu za pomocą silnego strumienia powietrza i piasku.

Jeśli nie usuniesz z metalu odchodzących płatów starej farby, zabrudzeń i tłustych osadów, nowa farba szybko zacznie się łuszczyć i odpadać. Z efektu konserwacji drzwi zewnętrznych nie będziesz więc zadowolony.

Po usunięciu starej powłoki drzwi trzeba odpylić i odtłuścić przy użyciu benzyny ekstrakcyjnej. Kolejny etap malowania drzwi zewnętrznych to nałożenie farby RAFIL Podkład Chlorokauczukowy. Zapobiegnie ona powstawaniu rdzy nalotowej i stworzy warstwę gruntującą dla właściwej farby.

Jaką farbą pomalować metalowe drzwi zewnętrzne?

Farba do malowania zewnętrznych drzwi metalowych powinna być przeznaczona do stosowania na takich właśnie powierzchniach. Nie możesz użyć emalii przeznaczonej do wnętrz lub innych typów podłoża.

Do konserwacji drzwi zewnętrznych sprawdzają się świetnie emalie chlorokauczukowe, takie jak farba RAFIL Chlorokauczuk. Taki rodzaj emalii tworzy na malowanej powierzchni wytrzymałą, elastyczną powłokę, odporną na działanie warunków atmosferycznych, uszkodzenia czy ścieranie. Malując metalowe powierzchnie emalią chlorokauczukową, należy pamiętać o zastosowaniu dedykowanego przez producenta podkładu chlorokauczukowego RAFIL. Połączenie emalii z odpowiednim podkładem antykorozyjnym sprawi, że farba ta skutecznie zabezpieczy drzwi zewnętrzne przed uszkodzeniami, niszczeniem czy rdzewieniem.

Jak wyczyścić metalowe drzwi zewnętrzne? Usuwanie rdzy i zabrudzeń?

Odnawianie metalowych drzwi należy zacząć od ich dokładnego wyczyszczenia, odtłuszczenia i usunięcia starych warstw farby (jeśli były pomalowane) oraz rdzy. Ten etap wymaga sporo precyzji i uwagi, ale jeśli na drzwiach pozostaną nierówności lub zabrudzenia, kolejne etapy nie przyniosą oczekiwanych rezultatów – farba będzie nietrwała, może się rozwarstwiać i pękać, a do tego drzwi będą po prostu wyglądały nieestetycznie.

Zanim przejdziesz do malowania metalowych drzwi, oczyść je z kurzu, piasku, plam i nalotów, a potem usuń słabo przywierające powłoki malarskie (lub całkowicie usuń starą farbę – wszystko zależy od tego, w jakim stanie jest metalowa powierzchnia). Pozbądź się rdzy – najlepiej przy pomocy szlifierki, nylonowej szczotki lub grubego papieru ściernego. Najdrobniejsze ogniska rdzy usuń drobnoziarnistym papierem ściernym. Na koniec obowiązkowo jeszcze raz umyj drzwi.

Ostatnim etapem czyszczenia metalowych drzwi wejściowych powinno być ich odtłuszczenie specjalnym preparatem np.: preparat do odtłuszczania RAFIL po to, by usunąć tłuste plamy czy resztki detergentów.

Ważne! Zwróć uwagę na zawiasy

Dokładnie wyczyść miejsca przy zawiasach oraz inne zakamarki drzwi. Musisz precyzyjnie usunąć pozostałości po smarze – w innym wypadku farba może nie trzymać się w tych miejscach, pękać i odpadać.

Jak pomalować drzwi zewnętrzne metalowe? Zacznij od podkładu

Renowacja metalowych drzwi zewnętrznych to nie tylko odnowienie ich wyglądu, ale też zabezpieczenie przed korozją i niszczeniem. Drzwi są stale narażone na działanie promieni słonecznych, wiatru, deszczu czy niskich i zmiennych temperatur. Jeśli chcesz, by efekty Twojej pracy utrzymały się jak najdłużej, zacznij od odpowiedniego podkładu, który wzmocni antykorozyjne właściwości emalii nawierzchniowej.

{{recomended-product}}

Ważne, by podkład pasował do emalii, jaką wybierzesz. Na przykład, jeśli będziesz malować drzwi farbą chlorokauczukową, wybierz produkt taki jak Podkład Chlorokauczukowy RAFIL. Podkład pod farbę tworzy elastyczną, matową powłokę, która zwiększa przyczepność i trwałość farby nawierzchniowej, a do tego zabezpiecza drzwi zewnętrzne przed korozją.

Wskazówka!

Przed renowacją drzwi metalowych zabezpiecz wszystkie elementy, które nie powinny zostać pokryte farbą, takie jak zamki czy klamki.

Na odpowiednio wyczyszczoną i zabezpieczoną powierzchnię możesz nakładać farbę. To, ile warstw położysz, zależy m.in. od efektu, jaki chcesz uzyskać. Zwykle rekomenduje się jednak położenie 2-3 warstw.

Konserwacja drzwi zewnętrznych z metalu to niezbędny zabieg, aby metalowa powierzchnia długo pozostała ładna i trwała. Z pomocą środków RAFIL malowanie drzwi metalowych jest proste i efektywne!

‍Komin to niewątpliwie jeden z najważniejszych elementów domu. Warto go prawidłowo zabezpieczyć, aby na lata zapewnić bezpieczeństwo i spokojne użytkowanie. Jednym z najlepszych rozwiązań jest zastosowanie metalowej obróbki. Podpowiadamy, jak obrobić komin blachą oraz jak konserwować go w przyszłości.

Odpowiednie zabezpieczenie komina ma znaczenie z kilku względów. Pierwszy to oczywiście bezpieczeństwo przeciwpożarowe – komin musi być szczelny i trwały, a blacha na zewnątrz pozwala utrzymać go w pożądanym stanie.

Drugi związany z tym powód to wydajne i prawidłowe działanie domowego ogrzewania. Komin musi być drożny, aby skutecznie odprowadzać dym, ale powinien też pracować w odpowiednio wysokiej temperaturze. Zbyt zimny komin często nastręcza problemów, ponieważ osadzają się w nim substancje smoliste, które przy prawidłowej pracy powinny zostać odprowadzone na zewnątrz.

Jednak nie tylko kwestie grzewcze i przeciwpożarowe mają znaczenie. Komin to także newralgiczny element dachu pod kątem występowania wilgoci. Należy go szczelnie zaizolować i odpowiednio połączyć z poszyciem dachowym, w przeciwnym razie zachodzi ryzyko przenikania wody pod dach, a nawet do niższych kondygnacji budynku.

Ostatnią, ale też ważną kwestią, jest estetyka – podpowiadamy, jak obić komin blachą, aby ładnie wyglądał przez długi czas.

Jakie materiały są potrzebne do obróbki komina blachą?

Kominy można obrabiać różnymi rodzajami blachy. Najpopularniejsze są blachy stalowe, powlekane warstwą zabezpieczającą przed korozją. Dostępne są na rynku w szerokiej gamie, w zależności od składu stopu metalu, rodzaju malowania, grubości i ewentualnie tłoczenia. 

Droższym, ale wytrzymałym, estetycznym i długotrwałym rozwiązaniem jest zastosowanie blachy miedzianej. Jest ona z natury odporna na korozję, a efekt naturalnego starzenia się miedzi nie wpływa na jej właściwości, na wielu dachach wygląda natomiast bardzo dekoracyjnie. Spośród innych pokryć warto jeszcze zwrócić uwagę na blachy tytanowo-cynkowe, z których produkuje się też np. rynny.

Jak obić komin blachą, aby wyszło to dobrze i sprawnie? Przede wszystkim przy użyciu odpowiednich narzędzi. Do wykonania wycięcia w dachu i docinania elementów, niezbędna będzie szlifierka kątowa. 

Przytwierdzenie obróbki najlepiej wykonać poprzez mocowanie do drewnianych elementów – nie do blachy – przyda się więc wkrętarka i odpowiednie do metalu wkręty. Uszczelnienia wykonuje się silikonem – koniecznie zadbaj, aby był to materiał dekarski, w przeciwnym razie ryzykujesz rozszczelnieniem i problemami.

Jakie techniki stosować przy montażu blachy wokół komina?

Dostępne są dwie metody zabezpieczania komina – obróbka blachą lub taśmą. Pierwsza, czyli tzw. obróbka „twarda”, gdzie podstawowym materiałem mogą być różne gatunki blach – i na niej skupiamy się w tym poradniku. Daje najlepsze zabezpieczanie, jest także najbardziej estetyczna.

Istnieje jednak także tzw. obróbka „lekka”. Wówczas do pokrycia komina wykorzystuje się metalowe taśmy, najczęściej wykonane z aluminium, czasami z ołowiu. Tę technikę wyróżnia łatwość wykonania, ponieważ fabrycznie przygotowane taśmy pokryte są klejem. Praca przy kominie sprowadza się wówczas do przyklejenia do jego powierzchni odpowiednio dociętych fragmentów taśm. Jest to metoda prosta, ale zapewniająca nieco słabszą ochronę i gorszy efekt estetyczny.

Pierwszy krok to przymocowanie do komina dachowej membrany. Należy ją dociąć i umieścić jak najszczelniej przy ściankach, co będzie pierwszym zabezpieczeniem. Na początku montażu blachy w kominie wykonuje się specjalne nacięcie nazywane „wydrą”. Blachę przycina się i wygina stosownie do wymiarów komina, a następnie, przy użyciu specjalnej listwy, umieszcza możliwie szczelnie przy ścianach komina.

Co do samego procesu wykonania obróbki, kluczowe znaczenie ma jej połączenie z resztą dachowego pokrycia. Musisz zapewnić szczelność całości, aby uniknąć przeciekania wody opadowej. 

To jednak nie wszystko – obróbka powinna być wykonana i połączona w taki sposób, aby metalowe elementy mogły pracować. Co to znaczy? Metalowa powierzchnia dachu jest wystawiona na działanie gorąca i zimna, a metale, jak wiadomo, kurczą się i rozszerzają, w zależności od temperatury. Dlatego obróbkę z połacią dachową łączy się „na zakładkę”, w taki sposób, aby poszczególne elementy miały gdzie pracować i aby nie występowały naprężenia, które mogą prowadzić do rozszczelnienia materiału.

Jak zabezpieczyć blachę na kominie przed korozją?

O zabezpieczenie komina przed korozją należy zadbać już na etapie doboru materiału. Blacha do obróbki musi być zabezpieczona przed korodowaniem, w tym także odporna na obróbkę, tak aby podczas docinania i dopasowywania nie traciła swojej warstwy ochronnej. 

Jest jeszcze jedna kwestia: blachę do pokrycia komina wypadałoby wybrać pod kątem materiału, jakim pokryty będzie cały dach. Dotyczy to w pierwszym rzędzie samego rodzaju blachy – najlepiej, aby był taki sam. Jeśli jednak nie jest to możliwe, warto przynajmniej nawiązać do wyglądu całości. Możesz to osiągnąć, jeśli wybierzesz materiał w podobnym kolorze i fakturze. Oczywiście dobrym rozwiązaniem jest też malowanie odpowiednim rodzajem farby.

Farby do metalu – jakie sprawdzą się najlepiej przy obróbce komina?

Ponieważ obróbka komina to element istotny, a jednocześnie wrażliwy na działanie niszczących czynników, często warto rozważyć jego pomalowanie. Warstwa odpowiedniej farby dodatkowo zabezpiecza metal i na lata może gwarantować jego odpowiednią ochronę. Do malowania blachy warto użyć kilku produktów w odpowiedniej kolejności, co zapewni najlepsze efekty. Rozwiązaniem mogą być np. preparaty marki RAFIL. 

Na początku powierzchnię metalu naley dobrze przygotować do malowania. Sprawdzi się tutaj RAFIL Preparat do odtłuszczania, dzięki któremu pozbędziesz się wszystkich zabrudzeń i zapewnisz dobrą przyczepność farby. W przypadku metali narażonych na opady atmosferyczne, stosuje się często malowanie co najmniej dwoma warstwami. 

Na początek warto nałożyć na metal RAFIL Podkład Antykorozyjny – to farba do większości popularnych rodzajów blach. Tworzy mocną i elastyczną powłokę, a przede wszystkim doskonale chroni przed wodą. Występuje w dwóch kolorach: czerwonym tlenkowym i szarym, które stosuje się w zależności od barwy stosowanej farby powierzchniowej.

Farba powierzchniowa ma również za zadanie ochronę metalu, ale powinna zapewniać także dobry efekt estetyczny. W takim przypadku warto sięgnąć po RAFIL Radach Farba Na Dach. Nakłada się ją zazwyczaj w dwóch warstwach, w wyniku czego powstaje powłoka bardzo odporna zarówno na wilgoć, jak i nadmierne nasłonecznienie, mróz czy inne czynniki atmosferyczne. Maluje się łatwo – pędzlem, wałkiem lub natryskiem, a producent gwarantuje skuteczną ochronę metalu aż przez 8 lat.

A co z późniejszą konserwacją? Zalecamy przede wszystkim regularne inspekcje komina, w tym jego obróbki, przynajmniej raz w roku. Profilaktyczne malowanie farbą powierzchniową można wykonać raz na 4-5 lat. Dzięki temu obróbka zachowa swoje właściwości i dobrze ochroni komin przez naprawdę długi czas.

Wiesz już, jak obrobić komin blachą, aby mieć spokój na długie lata. To zadanie wymagające pewnych umiejętności – ale dla chcącego nic trudnego! Jeśli efekty Twojej pracy uznasz za zadowalające, podziel się nimi z nami!

Malowanie natryskowe zyskuje dużą popularność nie tylko wśród zawodowych malarzy czy lakierników, ale też wśród użytkowników prywatnych. Trudno się dziwić – jest to szybki i efektywny sposób na pokrycie farbą wybranych powierzchni. Sprawdź, jak malować pistoletem natryskowym do metalu.

Malowanie metalu pistoletem – jak przygotować stanowisko i malowaną powierzchnię?

Zanim przystąpisz do malowania, przygotuj stanowisko pracy i wyczyść powierzchnię, którą będziesz malować. Jeśli będziesz malować w pomieszczeniu, przygotuj stanowisko pracy tak, by móc zachować swobodne ruchy i dotrzeć do wszystkich zakamarków. Zabezpiecz też powierzchnię niepokrywaną farbą, np. tekturami i foliami ochronnymi.

Następnym krokiem jest przygotowanie metalu do malowania pistoletem:

• jeśli malujesz przedmiot wcześniej pokryty farbą, możesz całkowicie zeszlifować stare powłoki lub przy pomocy papieru ściernego usunąć wyłącznie te elementy, na których znajduje się luźna, pokruszona farba czy lakier,
  ‍
  
• usuń ogniska rdzy np. przy pomocy szczotki nylonowej, szlifierki lub gruboziarnistego papieru ściernego. Uważaj przy tym, by nie uszkodzić głęboko metalu,
  ‍
  
• usuń z powierzchni wszelkie zabrudzenia, zwłaszcza tłuste plamy – możesz do tego użyć benzyny ekstrakcyjnej, rozpuszczalnika lub Preparatu do Odtłuszczania RAFIL,
  ‍
  
• jeśli chcesz, by powierzchnia była bardzo gładka, zeszlifuj ją jeszcze raz szlifierką,
  ‍
  
• umyj i odpyl powierzchnię,
  ‍
  
• jeśli to wskazane, zagruntuj metal dopasowanym preparatem, np. podkładem antykorozyjnym.

Malowanie pistoletem do metalu – jaką farbę wybrać?

Wybierając farbę do malowania natryskowego metalu, postaw na emalię przeznaczoną do takich właśnie powierzchni. Możesz postawić np. na farbę RAFIL Radach Na Dach, którą wykorzystasz do malowania zarówno blachy dachowej, jak i rynien, parapetów czy ogrodzenia. Niezależnie od tego, jaką emalię wybierzesz, przeczytaj zalecenia zarówno producenta farby, jak i pistoletu natryskowego – dowiesz się z nich, jak przygotować emalię do użycia.

Jak malować pistoletem natryskowym? – porady

Aby malowanie metalu pistoletem natryskowym przebiegło pomyślnie, skorzystaj z poniższych podpowiedzi:

• Zanim przejdziesz do właściwego malowania, wykonaj test na dużym kartonie. Umieść go pionowo, poziomo lub ukośnie. Najlepiej, jeśli karton ułożysz w pozycji podobnej do pozycji przedmiotu, który będziesz malować. Wypróbuj, czy przygotowany preparat ma odpowiednią konsystencję, czy nie tworzą się zacieki i jak emalia rozprowadza się przy pomocy pistoletu natryskowego.
  ‍
• Jeśli malujesz powierzchnie pionowe, pistolet ustaw w odległości około 15-20 cm od płaszczyzny i przesuwaj go z góry do dołu, trzymając urządzenie prostopadle do malowanej powierzchni. Następnie maluj kolejne odcinki, które znajdują się tuż obok już pomalowanego fragmentu. Malując powierzchnie poziome, działaj w przeciwnym kierunku – od dołu, ku górze.
  ‍
• Gdy malujesz sufit, pistolet trzymaj pod kątem 45°. Malowanie skośnych powierzchni również należy przeprowadzać, trzymając urządzenie pod kątem.
  ‍
• W przypadku malowania metalowego ogrodzenia ustaw za nim płytę pilśniową lub dużą tekturę, która zapobiegnie rozpylaniu farby po drugiej stronie siatki czy metalowych przęseł.
  ‍
• Aby farba była równomiernie rozłożona na całej powierzchni, także na brzegach, zacznij spryskiwać ją około 13-15 cm przed jej krawędzią, a nacisk zwolnij 15 cm za malowaną powierzchnią.
  ‍
• Wielkość strumienia pistoletu możesz regulować. Gdy malujesz duże powierzchnie, zwiększ strumień do maksimum – dzięki temu wykonasz mniej ruchów i skrócisz czas pracy.
  ‍
• Mimo, że malowanie natryskowe wykonuje się inaczej niż tradycyjne malowanie wałkiem czy pędzlem, przesuwaj pistolet z podobną prędkością, z jaką przesuwałbyś pędzel bądź wałek.

Pamiętaj też, by przygotować ubranie robocze i ochronne – zabezpieczającą koszulę i spodnie lub kombinezon oraz maseczkę na twarz i okulary. Koniecznie zadbaj o dobrą wentylację, jeśli będziesz malować w pomieszczeniu.

Korozja to proces niszczenia metalu w wyniku reakcji chemicznych z otoczeniem. Najczęściej zachodzi pod wpływem wilgoci i tlenu. W jej efekcie na metalowej powierzchni powstaje rdza, czyli tlenek żelaza.

Proces ten jest szczególnie niebezpieczny, ponieważ osłabia strukturę materiału, a z czasem także uszkadza metalową powierzchnię. Korozja dotyczy nie tylko żelaza, ale też innych metali — miedzi, aluminium czy nawet stali nierdzewnej, choć jej tempo jest wtedy inne. 

Ryzyko wystąpienia korozji oraz szybkość powstawania rdzy zależy przede wszystkim od klasy korozyjności środowiska. Co znaczą poszczególne klasy? Wyjaśniamy w artykule.

Definicja i znaczenie klas korozyjności 

Warto pamiętać, że klasy korozyjności nie odnoszą się bezpośrednio do samego materiału, lecz do otoczenia, w którym znajduje się metalowa powierzchnia. Klasa korozyjności określa, jak szybko zachodzi degradacja metali w różnych warunkach środowiskowych. 

Te odgórnie ustalone normy określają więc agresywność środowiska, w którym znajduje się dany metal. Dzięki temu można precyzyjnie dobrać odpowiednie środki ochrony – farby, powłoki antykorozyjne czy inne zabezpieczenia, które zapobiegną szybkiemu niszczeniu materiału.

Klasy korozyjności wprowadziła norma ISO 12944. Norma, opracowana przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną (ISO) w ocenie ryzyka korozji uwzględnia m.in. wilgotność, temperaturę, promieniowanie UV, obecność substancji chemicznych oraz ryzyko uszkodzeń mechanicznych. To właśnie te elementy wpływają na intensywność procesów korozyjnych, a co za tym idzie, na trwałość i bezpieczeństwo konstrukcji metalowych.

Jakie znaczenie mają klasy korozyjności? Dzięki nim możliwe jest odpowiednie zaprojektowanie zabezpieczeń dla metalowych elementów konstrukcji – hali produkcyjnych, rurociągów, elementów infrastruktury. 

Przykład? Konstrukcje stalowe narażone na działanie atmosferyczne w klimatach o wysokiej wilgotności i zasoleniu (np. na obszarach przybrzeżnych) wymagają bardziej zaawansowanych zabezpieczeń antykorozyjnych niż te, które funkcjonują w suchym, wewnętrznym środowisku. W mniej agresywnych środowiskach można z kolei zastosować cieńsze powłoki ochronne. 

W praktyce klasy korozyjności środowiska wprowadzone przez normę PN-EN ISO 12944 pomagają uniknąć kosztownych napraw i zwiększają bezpieczeństwo użytkowania konstrukcji. Właściwy dobór zabezpieczeń na podstawie klasy korozyjności to inwestycja w długowieczność i stabilność każdej metalowej konstrukcji.

Korozja dotyczy wszystkich metalowych powierzchni narażonych na kontakt z wilgocią, w tym także dachów. Odpowiednia farba do zabezpieczenia dachu to RAFIL Radach Farba Na Dach.

Przegląd poszczególnych klas korozyjności

W normie ISO 12944 wyróżnia się sześć głównych klas korozyjnych, które przedstawiają różne poziomy agresywności środowiska.

Klasa korozyjności C1 – bardzo niska korozyjność

Klasa C1 oznacza środowisko, w którym ryzyko korozji jest minimalne. Obejmuje wnętrza budynków, ogrzewane i dobrze wentylowane. Będą to więc np. biura, szkoły, hotele, sklepy czy instytucje publiczne. 

Ponieważ w tego typu pomieszczeniach nie ma dużych zmian wilgotności ani agresywnych substancji, metalowe elementy narażone są na bardzo małe ryzyko korozji. W takich warunkach stosowanie specjalnych zabezpieczeń jest często zbędne i można używać materiałów podatnych na korozję.

Klasa korozyjności C2 – niska korozyjność

Klasa korozyjności C2 oznacza środowisko o niskim stopniu korozyjności. We wnętrzach obejmuje budynki nieogrzewane takie jak magazyny, hale sportowe czy garaże. Wilgotność powietrza jest tu nieco wyższa, ale nadal nie stanowi dużego zagrożenia dla metalu. 

Na zewnątrz budynków klasa ta odnosi się do terenów wiejskich, w których poziom zanieczyszczeń atmosferycznych jest bardzo niski. Choć ryzyko korozji jest tu większe niż w przypadku klasy C1, metalowe powierzchnie skutecznie zabezpieczą odpowiednie farby antykorozyjne. 

Klasa korozyjności C3 – średnia korozyjność

Klasa C3 odnosi się do środowisk o umiarkowanej korozyjności. Przykładem takich warunków są obszary miejskie i przemysłowe, gdzie występuje średni poziom zanieczyszczeń np. tlenków siarki. 

We wnętrzach klasa korozyjności C3 obejmuje najczęściej zakłady przemysłowe – hale produkcyjne czy zakłady spożywcze, w których wysoka wilgotność powietrza przyspiesza procesy korozyjne. Jeśli stosuje się tam materiały jak stal niskowęglowa, niezbędne będą solidniejsze zabezpieczenia antykorozyjne, które zapobiegną szybkiemu niszczeniu metali.

Klasa korozyjności C4 – wysoka korozyjność

Klasa korozyjności C4 to środowiska o wysokiej agresywności korozyjnej. Metal jest tu narażony na silne działanie czynników zewnętrznych. W tej klasie znajdują się więc m.in. zakłady chemiczne, baseny, stocznie czy tereny silnie uprzemysłowione, w których wysoka wilgotność oraz obecność substancji chemicznych znacząco przyspieszają proces korozji. 

Na zewnątrz do tej klasy zalicza się także obszary przybrzeżne o umiarkowanym zasoleniu. Metalowe elementy narażone na takie warunki muszą być zabezpieczone powłokami o wysokiej odporności na korozję. 

Klasa korozyjności C5-I – bardzo wysoka korozyjność (przemysłowa)

Klasa C5-I to najwyższa klasa korozyjności oznaczająca ekstremalnie agresywne warunki przemysłowe. Będą to miejsca takie jak zakłady produkcyjne, gdzie panuje bardzo wysoka wilgotność i wysoki poziom zanieczyszczeń powietrza, a metal jest narażony na bardzo szybkie niszczenie. 

Konstrukcje metalowe w takich warunkach wymagają najskuteczniejszych dostępnych powłok ochronnych, aby zapobiec degradacji materiałów. Często stosuje się tutaj powłoki wielowarstwowe oraz zaawansowane technologie zabezpieczeń. 

Klasa korozyjności C5-M – bardzo wysoka korozyjność (morska)

Klasa C5-M to alternatywa dla klasy C5-I dotycząca środowisk morskich. To tu metal jest najbardziej narażony na korozję, działanie wody morskiej, wysoką wilgotność oraz zasolenie. 

Będą to tereny przybrzeżne, porty, statki czy konstrukcje morskie takie jak platformy wiertnicze. Stosowanie najskuteczniejszych powłok antykorozyjnych jest tu absolutnie konieczne, a zabezpieczenia antykorozyjne muszą zapewniać odporność na skrajnie trudne warunki i agresywne działanie soli morskiej.

Jak dobrać materiały i zabezpieczenia w zależności od klasy

Klasa korozyjności otoczenia domu najczęściej mieści się w zakresie C1-C3. Oznacza to, że występujące tam warunki nie są szczególnie agresywne dla metali. Nawet w przypadku nieogrzewanych budynków czy wilgotnych przestrzeni poziom zagrożenia korozyjnego jest umiarkowany. 

Tereny wiejskie, podmiejskie oraz typowe obszary mieszkaniowe nie są narażone na duże zanieczyszczenia, jak w przypadku fabryk czy stref przemysłowych. Oznacza to, że C3 to maksymalna klasa korozyjności, z jaką będziesz mieć tu do czynienia. W takich warunkach można korzystać z ogólnodostępnych produktów antykorozyjnych, które w zupełności spełniają wymagania codziennego użytku. 

Będą to np.:

• RAFIL Prosto Na Rdzę – specjalistyczna gruntoemalia 3 w 1 stosowana bezpośrednio na powierzchnie stalowe i żeliwne eksploatowane na zewnątrz.
• RAFIL Do Bram i Ogrodzeń – antykorozyjna emalia przeznaczona do ochronno-dekoracyjnego malowania powierzchni stalowych, ocynkowanych i aluminiowych eksploatowanych na zewnątrz pomieszczeń.
• RAFIL Chlorokauczuk – farba chlorokauczukowa przeznaczona do ochronno-dekoracyjnego malowania powierzchni stalowych i żeliwnych eksploatowanych na zewnątrz pomieszczeń.
• RAFIL Podkład Antykorozyjny – farba gruntująca stosowana na podłoża ocynkowane, stalowe i aluminiowe na zewnątrz. W zestawie z farbą nawierzchniową zapewnia długotrwałą ochronę antykorozyjną.

W otoczeniu domu klasa korozyjności nie jest kluczowym czynnikiem przy wyborze zabezpieczeń metalowych elementów. Produkty antykorozyjne RAFIL są wystarczająco trwałe, by chronić metalowe powierzchnie takie jak balustrady, ogrodzenia czy elementy małej architektury. Sprawdź szeroką gamę środków RAFIL już dziś!