Metal to materiał, który otacza nas z każdej strony. Ogrodzenia, parapety, rynny, balustrady, – to tylko kilka przykładów najczęściej spotykanych elementów, które mogą być z niego wykonane. Jak zabezpieczyć je przed destrukcyjnym działaniem rdzy? Jaki podkład antykorozyjny wybrać, by zapewnić najlepszą ochronę metalowym powierzchniom? Sprawdź!
Emalia i podkład antykorozyjny na rdzę – najlepsza ochrona metalu
Metal, który nie zostanie zabezpieczony odpowiednimi preparatami i będzie wystawiony na bezpośredni wpływ czynników atmosferycznych, nieuchronnie pokryje się rdzą. Dlaczego? Wytłumaczeniem tego zjawiska jest korozja – naturalna reakcja chemiczna, zachodząca pomiędzy metalem a tlenem i wodą. Jak rozpoznać, że do niej doszło? Po charakterystycznym pomarańczowo-rudym odcieniu i kruszącej się strukturze metalowego elementu.
Aby uchronić metal przed nieestetyczną i niszczycielską rdzą, należy odizolować go od czynników zewnętrznych. Warstwa podkładu antykorozyjnego oraz odpowiedniej farby nawierzchniowej stworzy powłokę, której zadaniem jest odcięcie dostępu wilgoci i powietrza.
Podkład antykorozyjny do metalu – czym się charakteryzuje?
RAFIL Podkład Antykorozyjny to produkt przeznaczony do gruntowania metalowych powierzchni, narażonych na działanie rdzy. Wybierz go, aby zabezpieczyć elementy ze stali, stali ocynkowanej czy aluminium, takie jak:
dach domu czy elementów architektury ogrodowej (altana, garaż),
Warstwa podkładu antykorozyjnego dokładnie pokrywa powierzchnię i przygotowuje ją do malowania. Matowa, elastyczna powłoka zapewnia idealną przyczepność emalii i dodatkowo chroni metal przed korodowaniem.
Podkład antykorozyjny – jak używać?
Aby mieć pewność, że podkład antykorozyjny oraz farba nawierzchniowa spełni swoją funkcję i będzie chronił metal przez długi czas, stosuj go ściśle według zaleceń producenta. Szczególną uwagę zwróć na poniższe elementy:
Dokładne oczyszczenie powierzchni – metal, który zamierzasz malować, nie może być pokryty rdzą, kurzem, brudem czy tłuszczem. Koniecznie usuń z niego wszystkie luźne warstwy starej farby, źródła korozji i wszelkie inne zanieczyszczenia. Następnie dokładnie osusz, odpyl i odtłuść powierzchnię. Sezonowane, matowe powierzchnie ocynkowane należy bardzo ostrożnie oczyścić z tzw. białej rdzy oraz innych zanieczyszczeń (np. przy użyciu myjki ciśnieniowej lub poprzez szlifowanie).
Matowienie – powierzchnie stalowe (również ocynkowane), które nie były wcześniej malowane, wymagają zmatowienia w celu poprawienia ich przyczepności.
Składanie – RAFIL Podkład Antykorozyjny możesz nakładać przy pomocy pędzla, wałka lub natrysku hydrodynamicznego. Dla optymalnego efektu wystarczy jedna warstwa produktu.
Malowanie – farbę nawierzchniową nałóż 3-6 godzin po pokryciu powierzchni podkładem antykorozyjnym. Jeżeli przekroczysz wskazany czas, malowanie wykonaj po 5 dniach od nałożenia podkładu.
Najlepiej, jeżeli za malowanie zabierzesz się w pogodny i suchy dzień – unikaj deszczu i skrajnych temperatur (idealny zakres to 10-25°C).
Podkład na rdze – spray czy farba?
Podkład antykorozyjny w sprayu to nie najlepszy pomysł. Taka forma aplikacji nie gwarantuje idealnego pokrycia ani odpowiedniej grubości nakładanej warstwy. Najlepszym wyborem będzie RAFIL Podkład Antykorozyjny, który wygodnie nałożysz przy użyciu wałka, pędzla lub natrysku.
Podkład antykorozyjny, w duecie z wybraną farbą RAFIL, to najskuteczniejszy sposób na wieloletnią ochronę metalu. Możesz sięgnąć po niego zarówno w celach profilaktycznych, jak i naprawczych – kiedy zauważysz pierwsze ślady rdzy.
Karta techniczna – zapis tworzony przez producenta, dotyczący konkretnego wyrobu, jego przeznaczenia, charakterystyki i stosowania.
Symbol wyrobu – każdy wyrób posiada dany symbol, który określa typ rodzaj i jego kolor, na tej podstawie wyrób jest identyfikowany.
Gęstość – masa 1 cm3 wyrobu oznaczana piknometrycznie w temp. 20°C; dla wyrobów dwuskładnikowych jest to wartość średnia, po zmieszaniu składników.
Punkt zapłonu(ang. flash point) – jest to najniższa temp. materiału malarskiego, w której wytworzy on pary substancji palnych wystarczających do zapłonu w określonych warunkach zapłonu.
Zużycie teoretyczne(ang. theoretical spreading rate) – wartość (i/m2; kg/m2; m2/l; m2/kg) podawana w danych technicznych farby; arytmetyczny wynik zależności zawartości substancji nielotnej i specyfikowanej grubości powłoki malarskiej.
Zużycie praktyczne - zależy od wielu czynników, między innymi od zużycia teoretycznego, chropowatości podłoża, metody i warunków nakładania, wielkości i rodzaju malowanej powierzchni, a także roli powłoki w zestawie; określa się iloczynem współ- zużycia praktycznego i zużycia teoretycznego farby.
Czas przydatności wyrobu do stosowania(ang. pot life) – max. czas, w którym wyrób lakierowy po zmieszaniu z utwardzaczem zachowuje swoje właściwości i nadaje się do nanoszenia na podłoże.
Czas schnięcia(ang. drying time) czas przejścia ciekłej powłoki malarskiej w stałą powłokę o określonych własnościach fizycznych i mechanicznych w danej temp.
Porowatość (ang. porosity) – zależy w głównej mierze od użytego pigmentu, charakteryzuje ją obecność w powłoce otworków i kanalików sięgających do podłoża.
Przepuszczalność (ang. permeability) – charakteryzuje zdolność przepuszczania gazów lub par przez powłokę, zależy od własności fizykochemicznych, grubości powłoki.
Przyczepność (ang. adhesion) – zdolność powłoki do wiązania się z podłożem lub poprzednią warstwą.
Trwałość powłoki(ang. durability) – przypuszczalny czas „życia” powłoki malarskiej do pierwszej głównej renowacji.
Wydajność - powierzchnia (w m2), która może być pokryta daną ilością wyrobu lakierowego tworzącego powłokę o wymaganej grubości; zależy od warunków stosowania, złożoności geometrycznej konstrukcji, warunków atmosferycznych itp.
Powłoka termoodporna – odporna na długookresowy wpływ temp. powyżej 150°C.
Emalia (ang. top coat) – wyrób malarski pigmentowany o wysokich walorach dekoracyjnych, zwłaszcza barwie i połysku. Jako warstwy nawierzchniowe – emalie – muszą być odporne na wpływ zewnętrznych czynników korozyjnych np. promieniowanie słoneczne.
Farba (ang. primer) – materiał malarski pigmentowany, tworzący powłokę kryjącą – która ma przede wszystkim spełniać funkcje ochronne. Farby tego typu (gruntujące, przeciwrdzewne) nanoszone są bezpośrednio na podłoże i zawierają składniki powstrzymujące procesy korozyjne. Powinny charakteryzować się głównie dobrą przyczepnością do podłoża.
Farba do czasowej ochrony – chroni czasowo przed działaniem czynników atmosferycznych i korozyjnych (najczęściej przez okres 6 m-cy na czas montażu, transportu, składowania).
Farba, emalia tiksotropowa – zawiera dodatki powodujące efekt zmniejszania się lepkości pozornej (upłynnienie) w czasie działania naprężeń ścinających (mieszanie, rozcieranie pędzlem).
Farba na gorzej przygotowane podłoże (ang. surface tolerant) – przeznaczona do gruntowania, tolerująca gorzej przygotowane powierzchnie. Posiada właściwości: stabilizacji, przetwarzania i penetracji rdzy.
Farby chemoutwardzalne(ang. chemical curing paints) – produkt malarski składający się z dwu lub trzech składników (żywica + utwardzacz) mieszanych bezpośrednio przed aplikacją.
Farba grubopowłokowa(ang. high build) – materiał malarski dający grubszą powłokę suchą niż powszechnie stosowane materiały.
Lakier (ang. varnish) – wyrób malarski niepigmentowany dający w efekcie powłokę przeświecalną.
Pigmenty (ang. pigments) – są to substancje nierozpuszczalne w spoiwie farby a ulegające w nim zdyspergowaniu. Charakterystyczne dla nich są następujące własności: barwa, zdolność krycia, niekiedy zdolności ochronne i przeciwrdzewne.
Rozcieńczalnik (ang. thinner) – lotna ciecz nie rozpuszczająca substancji błonotwórczej. Po dodaniu do materiału malarskiego nie powoduje niekorzystnych objawów. Dodatek rozcieńczalnika wymagany może być w przypadku nadmiernego zgęstnienia wyrobu wskutek zbyt długiego lub nieodpowiedniego przechowywania. Należy jednak pamiętać, że dodatek nawet małej ilości rozcieńczalnika może spowodować duże zmiany w grubości powłoki (szczególnie dla wyrobów tiksotropowych).
Rozpuszczalnik (ang. solvent) – ciecz rozpuszczająca substancje błonotwórczą (spoiwo). Przy doborze rozpuszczalnika zwrócić trzeba uwagę m. in. na: zdolność rozpuszczania, lotność, temp. zapłonu, toksyczność, zapach itp.
Substancja nielotna; części stałe (ang. solids) – łączna zawartość substancji błonotwórczych, pigmentów, wypełniaczy i innych składników materiału malarskiego pozostająca na powierzchni malowanej w procesie schnięcia powłoki.
Jeśli planujesz remont lub budujesz swój dom od postaw, jednym z ważniejszych elementów jest wybór kolorystyki ogrodzenia. Powinna być ona spójna z elewacją domu, a także otoczeniem. Podpowiadamy, jak dobrać kolor ogrodzenia, aby posesja wyglądała atrakcyjnie.
Do czego dobrać kolor ogrodzenia?
Odcienie domu i całej posesji nie mogą być przypadkowe. Wybierając kolor ogrodzenia, zwróć uwagę na odcienie płotu, furtki oraz bramy wejściowej. Całość powinna być spójna, a wręcz niemal identyczna. Z kolei, elementy dodatkowe, takie jak murki czy słupki, powinny nawiązywać do elewacji lub kolorystyki otoczenia domu, np. stolarki okiennej czy kostki brukowej.
Liczy się także styl całego domu. Nowoczesne projekty posesji zazwyczaj uwzględniają kolory stonowane – szary, czarny lub biały. Ciepłe odcienie dedykowane są dla domów w tradycyjnym stylu, np. wiejskim. Neutralny kolor, taki jak beż, pojawia się zarówno w stylistyce nowoczesnej, jak i tradycyjnej. Ciekawe wersje kolorystyczne oferuje produkt RAFIL Chlorokauczuk.
Ogrodzenie domu a elewacja
Gdy wybierasz kolorystykę ogrodzenia, dopasuj ją do wyglądu elewacji. Dzięki temu cała posesja będzie wyglądać atrakcyjnie.
Jeśli wśród kolorystyki elewacji domu dominują jasne barwy, postaw na bardziej stonowaną kolorystykę ogrodzenia. Możesz także wybrać dokładnie takie same odcienie domu oraz ogrodzenia, czyli zastosować identyczny kolor elewacji na mury oddzielające przęsła. Z kolei drewniane ogrodzenie może nawiązywać do dekoracyjnych elementów elewacji lub stolarki okiennej.
Elewacja budynku w kolorach ciepłych, czyli beżach i brązach, powinna mieć swoje odzwierciedlenie w ogrodzeniu. Jeśli Twój dom ma jaskrawy odcień, np. pomarańczowy, nie musisz od razu malować wszystkich słupków na taki sam kolor. Aby nie przytłoczyć otoczenia, możesz zwrócić uwagę na dach, stolarkę okienną, garaż lub drzwi i nawiązać kolorystyką właśnie do tych elementów.
Jak dobrać kolor ogrodzenia do domu?
Dom to nie tylko ogrodzenie oraz elewacja. To także balkon, oświetlenie czy kostka brukowa tuż przed wejściem. Ważne jest, aby zadbać o kolorystykę i styl każdego z tych elementów, aby stworzyć spójną całość.
W przypadku ogrodzenia stalowego możesz wybrać taki odcień, który pojawi się np. przy balustradach. Jeśli będziesz malować powierzchnię samodzielnie, wybierz taką farbę, którą możesz zastosować także na furtkę, bramę, balustradę na balkonie czy latarnię w ogrodzie. W ten sposób zadbasz o jednolity odcień w każdym miejscu.
Jeśli chcesz zamontować ogrodzenie modułowe, zwróć uwagę na słupki pomiędzy przęsłami. Powinny one nawiązywać np. do kostki brukowej lub kamienia dekoracyjnego. Nie możesz dobrać identycznego odcienia? Zachowaj tonację ciepłą lub chłodną.
Ogrodzenie domu – wizytówka całej posesji
Musisz pamiętać o tym, że ogrodzenie domu jest pierwszym elementem, na który piesi lub goście zwracają uwagę. To nie tylko zabezpieczenie całej posesji, ale przede wszystkim jej wizytówka. Właśnie dlatego zwracaj uwagę na każdy szczegół.
Kolorystykę ogrodzenia domu możesz zaplanować wcześniej, biorąc pod uwagę rodzaj oraz odcienie (chłodne lub ciepłe). Stworzysz w ten sposób jednolitą całość, a atrakcyjnie wykończone ogrodzenie będzie przyciągało wzrok. Zwróć uwagę na estetykę wykonania. Im bardziej dokładne, tym lepsze wrażenie pozostawisz.
Kolorystyka a materiał ogrodzenia
Nowoczesne ogrodzenia stalowe mają najczęściej chłodne i stonowane kolory. Dominuje tu czerń, odcień popielaty oraz grafit. Pomiędzy przęsłami może znajdować się kamień. Najlepiej wybrać tutaj chłodne odcienie – jaśniejsze lub ciemniejsze od płotu. Atrakcyjnie wygląda jasnoszary kamień oraz czarne ogrodzenie stalowe. Prezentuje się nowocześnie i estetycznie.
{{recomended-product}}
Aby pomalować skutecznie metal, wybierz produkt taki jak farba RAFIL Do Bram i Ogrodzeń. To farba do zadań specjalnych. Po pierwsze nie wymaga gruntowania, po drugie tworzy szybkoschnące, matowe powłoki, które są odporne na korozyjne działanie warunków atmosferycznych.
Decydując się na ogrodzenie betonowe, do wyboru masz głównie odcienie szarości. Musisz pamiętać o tym, że ciemne ogrodzenie, które w całości zasłania i zabezpiecza posesję, może okazać się przytłaczające. Lepiej postawić na jaśniejsze i stonowane barwy, które lekko rozjaśnią otoczenie.
Jeśli budujesz dom, kąt nachylenia dachu nie jest zapewne wskaźnikiem, który mocno absorbuje Twoje myśli. A tymczasem zależy od niego nie tylko bezpieczeństwo całej konstrukcji,ale też wiele praktycznych aspektów budowy. Jak obliczyć kąt nachylenia dachu? Sprawdź nasze wskazówki!
Kiedy patrzysz na dach swojego wymarzonego domu, czy zastanawiasz się, dlaczego wygląda właśnie tak? Czy kąt nachylenia to tylko kwestia estetyki, czy może ma znacznie głębsze znaczenie? Odpowiedź na to pytanie może Cię zaskoczyć. Ten pozornie prosty element konstrukcyjny odgrywa kluczową rolę w funkcjonowaniu całego budynku. A jego odpowiednie dobranie wcale nie jest przypadkiem.
Jak zmierzyć kąt nachylenia dachu? Jak obliczyć nachylenie dachu i jak dopasować ten parametr do materiału pokrycia dachowego? W artykule znajdziesz porady na ten temat. Podpowiemy również, jak zabezpieczyć metalowe elementy dachowej konstrukcji oraz metalowe pokrycie dachu.
Dachy domów w Polsce najczęściej mają kąt nachylenia od 35 do 45 stopni. Jak obliczyć kąt nachylenia dachu? Kalkulator internetowy to najszybszy sposób.
Jakie czynniki wpływają na kąt nachylenia dachu?
Kąt nachylenia dachu określa się w stopniach lub procentach. Mówiąc najprościej, to różnica wysokości pomiędzy końcami połaci dachowej. Może wynosić 3 stopnie, a może i 45 stopni. Różnica jest ogromna, a jej znaczenie jeszcze większe. Dlaczego?
Pierwszym i najważniejszym czynnikiem jest klimat. W Polsce, gdzie pada deszcz, śnieg i wieje wiatr, dachy muszą być gotowe na każde wyzwanie. Nachylenie między 35 a 45 stopni sprawdza się najlepiej. Przy takim kącie woda deszczowa nie zalega na powierzchni, a śnieg zsuwa się pod własnym ciężarem. To właśnie dlatego w górskich rejonach dachy są jeszcze bardziej strome. Tam śnieg nie tylko pada częściej, ale też jego ciężar może stanowić zagrożenie dla konstrukcji.
Nie każdy jednak wie, że im mniejszy kąt, tym większe wymagania wobec pokrycia dachowego. Dlaczego? Dachy płaskie, mimo swojej nazwy, mają minimalne nachylenie, około 3 stopni. To wystarcza, by odprowadzić wodę, ale wymaga idealnej szczelności. Każda niedoskonałość może skutkować przeciekami, a tego nikt nie chce.
Kolejnym aspektem jest wygląd budynku. Dach o ostrym kącie dodaje domowi charakteru i przyciąga wzrok. Z drugiej strony dachy płaskie, kojarzone z nowoczesnymi projektami, wpisują się w minimalistyczne trendy. Wybór kąta nachylenia to zatem także decyzja o tym, jak Twój dom będzie się prezentował na tle sąsiednich zabudowań.
Rodzaj pokrycia dachowego również ma znaczenie. Dachówki ceramiczne czy cementowe świetnie sprawdzają się na dachach o większym nachyleniu. Na płaskich połaciach lepiej radzą sobie membrany czy blachy. Tu w grę wchodzą nie tylko kwestie techniczne, ale i koszty. Im większy kąt, tym więcej materiału potrzeba, co bezpośrednio wpływa na cenę budowy.
Nie można też zapominać o funkcji użytkowej poddasza. Strome dachy pozwalają na stworzenie wygodnych, przestronnych pokoi na poddaszu. Dach płaski ogranicza tę możliwość, ale daje inne korzyści – na przykład możliwość zaaranżowania tarasu lub zielonego ogrodu na dachu.
Warto wspomnieć, że każdy projekt domu zakłada optymalny kąt nachylenia dla danej konstrukcji. Architekt bierze pod uwagę zarówno lokalizację, jak i przeznaczenie budynku. W niektórych przypadkach wybór może być ograniczony przez lokalne przepisy – w tym wymogi dotyczące estetyki okolicy.
Jak obliczyć kąt nachylenia krokwi?
Obliczenie kąta nachylenia dachu brzmi jak zadanie dla matematycznych geniuszy? Spokojnie, wcale nie trzeba kończyć politechniki, żeby poradzić sobie z tym wyzwaniem. Wystarczy trochę podstawowej wiedzy, kalkulator – najlepiej ciesielski – i gotowe. Jednak zanim przejdziesz do działania, warto zrozumieć, o co w tym wszystkim chodzi.
Na początek wyjaśnijmy, skąd w ogóle bierze się kąt nachylenia. To wartość określająca, jak bardzo połać dachu unosi się w stosunku do poziomu. Może być podana w stopniach albo procentach, a przeliczenie między nimi opiera się na znajomości tangensa i kilku prostych wzorów.
Jeśli chcesz wyliczyć kąt nachylenia dachu w procentach, użyj wzoru:
Nachylenie [%] = 100 × tg α.
W praktyce oznacza to, że musisz znać tangens kąta i pomnożyć go przez 100. Dla tych, którzy nie są fanami trygonometrii, mamy dobrą wiadomość – istnieją tabele oraz kalkulatory online, które zrobią to za Ciebie.
A co, jeśli chcesz przeliczyć procenty na stopnie? Tu przyda się wzór:
Możesz wyciągnąć kalkulator naukowy albo skorzystać z gotowych narzędzi w Internecie.
Jak zmierzyć kąt nachylenia dachu, nie mając jeszcze gotowego dachu? To proste! Na ścianie szczytowej domu zaznacz poziomy odcinek o długości metra. Następnie zmierz odległość od końców tego odcinka do połaci dachowej. Różnica między tymi odległościami pokaże Ci, o ile dach unosi się na długości jednego metra. Ta wartość to tak zwane wzniesienie, które możesz wykorzystać do dalszych obliczeń.
Przykład? Powiedzmy, że różnica wynosi 30 cm. Przy takim wzniesieniu kąt nachylenia wynosi około 17 stopni, co odpowiada mniej więcej 30 procentom. Jeśli wzniesienie to 100 cm, kąt wynosi już 45 stopni, a nachylenie to 100 procent.
Proste, prawda? Wyliczenie kąta nachylenia krokwi nie jest wcale tak trudne, jak się wydaje. Trochę liczenia, chwila skupienia i masz odpowiedź, dzięki której możesz lepiej zaplanować dach swojego wymarzonego domu.
Nawet w domu płaskim mamy do czynienia z kątem nachylenia dachu. Jak obliczyć? Skorzystaj z kalkulatorów lub posłuż się naszymi wzorami. W takim domu dach zwykle ma tylko kilka stopni nachylenia.
Jakie materiały są odpowiednie przy różnych kątach nachylenia?
Obliczenie kąta nachylenia dachu ma kluczowe znaczenie przy wyborze materiału na pokrycie dachowe. Im większy spadek dachu, tym mniej rygorystyczne są normy. Jednak przy niskich kątach nachylenia trzeba zadbać o szczególne rozwiązania.
Dachówki ceramiczne i cementowe są odpowiednie już od 10 stopni. Przy dachach płaskich o nachyleniu do 20 stopni konieczne jest wykonanie sztywnego poszycia i zastosowanie papy lub membrany. Górnej granicy kąta brak – dachówki można stosować nawet na pionowych powierzchniach, ale wymagają solidnego mocowania.
Blachodachówka sprawdza się przy nachyleniach od 10-14 stopni aż do 90 stopni. Dla dachów mało stromych także wymaga sztywnego poszycia z izolacją.
Blacha płaska to materiał uniwersalny, który można układać na dachach o spadku od 3 stopni. Przy tak niskich nachyleniach konieczne jest jednak łączenie arkuszy na podwójny rąbek. Blacha trapezowa wymaga minimalnego kąta 5 stopni.
Gonty bitumiczne można stosować od 11 stopni. Gdy dach ma mniej niż 20 stopni, potrzebny będzie podkład z papy. Na dachach o nachyleniu powyżej 60 stopni gonty wymagają dodatkowego podklejenia, szczególnie w wietrznych rejonach.
Odpowiedni wybór pokrycia zapewni nie tylko trwałość, ale też ochronę przed wodą i wiatrem – niezależnie od kąta nachylenia dachu.
Jak zabezpieczyć metalowe elementy konstrukcji?
Wiesz już, jak obliczyć kąt dachu. Jak jednak zadbać o trwałość metalowych elementów jego konstrukcji? Metalowe elementy konstrukcji wymagają solidnej ochrony przed korozją. Pierwszym krokiem jest dokładne oczyszczenie powierzchni z rdzy i zabrudzeń.
Następnie warto zastosować podkład antykorozyjny np. RAFIL Podkład Antykorozyjny, który stworzy warstwę ochronną i zwiększy przyczepność farby. Na to nakłada się farbę przeznaczoną do metalu, odporną na warunki atmosferyczne np. RAFIL RADACH Farba Na Dach.
Jeśli szukasz niezawodnej farby do metalowego dachu, polecamy RAFIL RADACH Farba Na Dach. Jest to wysokiej jakości gruntoemalia, idealna do malowania powierzchni metalowych takich jak stal, ocynkowane blachy czy aluminium. Doskonale sprawdzi się zarówno przy nowych malowaniach, jak i renowacji starych powłok.
Farba zapewnia świetną przyczepność, tworząc elastyczne powłoki, które są odporne na działanie światła, wody oraz innych warunków atmosferycznych. W połączeniu z podkładem RAFIL Podkład Antykorozyjny daje też bardzo skuteczną ochronę przed korozją.
Metalowa futryna to element charakterystyczny dla stolarki starszej daty – można spotkać ją zarówno w mieszkaniach, jak i domach, które budowano przed kilkoma dekadami. Co ciekawe, w ostatnich latach obserwuje się powrót mody na wyjątkowo wytrzymałe i niebanalne estetycznie, metalowe futryny. Z tego względu wielu właścicieli domów i mieszkań decyduje się na zachowanie oryginalnych ościeżnic i odnowienie ich na własną rękę. Jak powinno przebiegać malowanie futryn metalowych? Jak odnowić futryny w bloku? Po jakie farby sięgnąć? Sprawdźmy!
Malowanie futryn metalowych – cena i jakość farby
Pierwszym krokiem, jaki musisz podjąć, by odnowić metalową futrynę, jest wybór odpowiedniej farby. Pierwszy, przypadkowy produkt ze sklepowej półki nie wystarczy. Poszukując emalii, którą pomalujesz futrynę, zwróć uwagę na takie aspekty, jak:
Dostępna paleta kolorów – sprawdź, czy producent oferuje barwę oraz typ wykończenia (mat, półmat, połysk), który Cię interesuje.
Wydajność – ile metrów kwadratowych powierzchni będziesz mógł pokryć 1 litrem farby.
Przeznaczenie – do jakich materiałów przeznaczona jest emalia? Czy producent rekomenduje stosowanie jej na zewnątrz pomieszczeń? Przykładem farby do metalu, której możesz z powodzeniem użyć do malowania metalowej futryny zewnętrznej, jest RAFIL Chlorokauczuk.
Czynniki, na które narażona będzie malowana powierzchnia – metalowa futryna może być wystawiona na działanie wilgoci, wiatru, wysokich i niskich temperatur, promieniowania UV, a także promieniowania UV. Zwróć uwagę, by farba, którą wybierzesz, zapewniała ochronę przed wszystkimi potencjalnymi zagrożeniami.
Ochrona przeciw korozji – metalowa futryna musi być chroniona przed rdzą. RAFIL Chlorokauczuk, w połączeniu z podkładem chlorokauczukowym, gwarantuje aż 8 lat ochrony przed korozją. Kiedy wybierzesz odpowiednią emalię, możesz przejść do kolejnego kroku – przygotowania metalowej futryny do malowania.
Przygotowanie do malowania: czym szlifować metalowe futryny?
Dokładnie przyjrzyj się futrynie i sprawdź, w jakim stanie znajduje się stara warstwa farby. Jeżeli zauważysz luźne, łuszczące się fragmenty powłoki, będziesz musiał je usunąć – możesz zrobić to przy pomocy drucianej szczotki, szlifierki lub gruboziarnistego papieru ściernego.
Uwaga! Aby zabezpieczyć podłoże, ściany lub inne elementy, które znajdują się w pobliżu futryny, zakryj je szczelnie kartonami lub folią malarską. Zabezpiecz je przed przesuwaniem, mocując poszczególne fragmenty taśmą malarską.
Na futrynie nie ma odstających fragmentów farby lub udało Ci się je usunąć? W takim razie zajmij się pozostałą powierzchnią. Sięgnij po papier ścierny i dokładnie przetrzyj nim całą futrynę – warstwa starej farby powinna zostać zmatowiona, aby powierzchnia zapewniała emalii lepszą przyczepność. Podczas szlifowania i matowienia powstało sporo pyłu? Usuń go przy pomocy odkurzacza lub miękkiej szczotki, a następnie dokładnie wyczyść metalową futrynę ze wszystkich innych zanieczyszczeń. Ostatnim krokiem, niezbędnym, by przygotować futrynę do malowania, jest odtłuszczenie powierzchni. Możesz zrobić to, używając benzyny ekstrakcyjnej lub specjalistycznego preparatu do odtłuszczania (znajdziesz go w ofercie RAFIL).
Malowanie futryn metalowych
{{recomended-product}}
Zanim nałożysz właściwą emalię, sięgnij po preparat gruntujący – zwiększy on przyczepność podłoża oraz wzmocni właściwości ochronne i antykorozyjne farby docelowej. RAFIL Podkład Chlorokauczukowy nałóż przy pomocy pędzla (lub natrysku). Jedna warstwa powinna okazać się wystarczająca, jeżeli jednak futryna narażona jest na działanie wielu szkodliwych czynników, możesz zdecydować się na dwie warstwy (drugą warstwę nałóż po 20-180 minutach). Po godzinie od zastosowania podkładu możesz nanieść pierwszą warstwę farby. Najlepiej, jeżeli zrobisz to przy użyciu pędzla z miękkim włosiem (pozwoli Ci dotrzeć do wszelkich zakamarków), ale możesz zdecydować się także na malowanie niewielkim wałkiem. ZanimZanim nałożysz drugą warstwę, odczekaj od 30 do 120 minut.
