Metal to materiał, który otacza nas z każdej strony. Ogrodzenia, parapety, rynny, balustrady, – to tylko kilka przykładów najczęściej spotykanych elementów, które mogą być z niego wykonane. Jak zabezpieczyć je przed destrukcyjnym działaniem rdzy? Jaki podkład antykorozyjny wybrać, by zapewnić najlepszą ochronę metalowym powierzchniom? Sprawdź!

Emalia i podkład antykorozyjny na rdzę – najlepsza ochrona metalu

Metal, który nie zostanie zabezpieczony odpowiednimi preparatami i będzie wystawiony na bezpośredni wpływ czynników atmosferycznych, nieuchronnie pokryje się rdzą. Dlaczego? Wytłumaczeniem tego zjawiska jest korozja – naturalna reakcja chemiczna, zachodząca pomiędzy metalem a tlenem i wodą. Jak rozpoznać, że do niej doszło? Po charakterystycznym pomarańczowo-rudym odcieniu i kruszącej się strukturze metalowego elementu.

Aby uchronić metal przed nieestetyczną i niszczycielską rdzą, należy odizolować go od czynników zewnętrznych. Warstwa podkładu antykorozyjnego oraz odpowiedniej farby nawierzchniowej stworzy powłokę, której zadaniem jest odcięcie dostępu wilgoci i powietrza.

Podkład antykorozyjny do metalu – czym się charakteryzuje?

RAFIL Podkład Antykorozyjny to produkt przeznaczony do gruntowania metalowych powierzchni, narażonych na działanie rdzy. Wybierz go, aby zabezpieczyć elementy ze stali, stali ocynkowanej czy aluminium, takie jak:

• dach domu czy elementów architektury ogrodowej (altana, garaż),
  
• rynny,
  
• ogrodzenie, bramy, furtki,
  
• balustrady balkonowe i tarasowe,
  
• wyposażenie ogrodu (krzesła, stoły, parasole, ławki, huśtawki),

Warstwa podkładu antykorozyjnego dokładnie pokrywa powierzchnię i przygotowuje ją do malowania. Matowa, elastyczna powłoka zapewnia idealną przyczepność emalii i dodatkowo chroni metal przed korodowaniem.

Podkład antykorozyjny – jak używać?

Aby mieć pewność, że podkład antykorozyjny oraz farba nawierzchniowa spełni swoją funkcję i będzie chronił metal przez długi czas, stosuj go ściśle według zaleceń producenta. Szczególną uwagę zwróć na poniższe elementy:

• Dokładne oczyszczenie powierzchni – metal, który zamierzasz malować, nie może być pokryty rdzą, kurzem, brudem czy tłuszczem. Koniecznie usuń z niego wszystkie luźne warstwy starej farby, źródła korozji i wszelkie inne zanieczyszczenia. Następnie dokładnie osusz, odpyl i odtłuść powierzchnię. Sezonowane, matowe powierzchnie ocynkowane należy bardzo ostrożnie oczyścić z tzw. białej rdzy oraz innych zanieczyszczeń (np. przy użyciu myjki ciśnieniowej lub poprzez szlifowanie).
• Matowienie – powierzchnie stalowe (również ocynkowane), które nie były wcześniej malowane, wymagają zmatowienia w celu poprawienia ich przyczepności.
• Składanie – RAFIL Podkład Antykorozyjny możesz nakładać przy pomocy pędzla, wałka lub natrysku hydrodynamicznego. Dla optymalnego efektu wystarczy jedna warstwa produktu.
• Wybór produktu – podkład antykorozyjny stosuj w połączeniu z dedykowanymi produktami z tej samej serii – RAFIL Radach Farba Na Dach lub RAFIL Do Bram i Ogrodzeń.
• Malowanie – farbę nawierzchniową nałóż 3-6 godzin po pokryciu powierzchni podkładem antykorozyjnym. Jeżeli przekroczysz wskazany czas, malowanie wykonaj po 5 dniach od nałożenia podkładu.

Najlepiej, jeżeli za malowanie zabierzesz się w pogodny i suchy dzień – unikaj deszczu i skrajnych temperatur (idealny zakres to 10-25°C).

Podkład na rdze – spray czy farba?

Podkład antykorozyjny w sprayu to nie najlepszy pomysł. Taka forma aplikacji nie gwarantuje idealnego pokrycia ani odpowiedniej grubości nakładanej warstwy. Najlepszym wyborem będzie RAFIL Podkład Antykorozyjny, który wygodnie nałożysz przy użyciu wałka, pędzla lub natrysku.

Podkład antykorozyjny, w duecie z wybraną farbą RAFIL, to najskuteczniejszy sposób na wieloletnią ochronę metalu. Możesz sięgnąć po niego zarówno w celach profilaktycznych, jak i naprawczych – kiedy zauważysz pierwsze ślady rdzy.

Korozja to proces niszczenia metalu w wyniku reakcji chemicznych z otoczeniem. Najczęściej zachodzi pod wpływem wilgoci i tlenu. W jej efekcie na metalowej powierzchni powstaje rdza, czyli tlenek żelaza.

Proces ten jest szczególnie niebezpieczny, ponieważ osłabia strukturę materiału, a z czasem także uszkadza metalową powierzchnię. Korozja dotyczy nie tylko żelaza, ale też innych metali — miedzi, aluminium czy nawet stali nierdzewnej, choć jej tempo jest wtedy inne. 

Ryzyko wystąpienia korozji oraz szybkość powstawania rdzy zależy przede wszystkim od klasy korozyjności środowiska. Co znaczą poszczególne klasy? Wyjaśniamy w artykule.

Definicja i znaczenie klas korozyjności 

Warto pamiętać, że klasy korozyjności nie odnoszą się bezpośrednio do samego materiału, lecz do otoczenia, w którym znajduje się metalowa powierzchnia. Klasa korozyjności określa, jak szybko zachodzi degradacja metali w różnych warunkach środowiskowych. 

Te odgórnie ustalone normy określają więc agresywność środowiska, w którym znajduje się dany metal. Dzięki temu można precyzyjnie dobrać odpowiednie środki ochrony – farby, powłoki antykorozyjne czy inne zabezpieczenia, które zapobiegną szybkiemu niszczeniu materiału.

Klasy korozyjności wprowadziła norma ISO 12944. Norma, opracowana przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną (ISO) w ocenie ryzyka korozji uwzględnia m.in. wilgotność, temperaturę, promieniowanie UV, obecność substancji chemicznych oraz ryzyko uszkodzeń mechanicznych. To właśnie te elementy wpływają na intensywność procesów korozyjnych, a co za tym idzie, na trwałość i bezpieczeństwo konstrukcji metalowych.

Jakie znaczenie mają klasy korozyjności? Dzięki nim możliwe jest odpowiednie zaprojektowanie zabezpieczeń dla metalowych elementów konstrukcji – hali produkcyjnych, rurociągów, elementów infrastruktury. 

Przykład? Konstrukcje stalowe narażone na działanie atmosferyczne w klimatach o wysokiej wilgotności i zasoleniu (np. na obszarach przybrzeżnych) wymagają bardziej zaawansowanych zabezpieczeń antykorozyjnych niż te, które funkcjonują w suchym, wewnętrznym środowisku. W mniej agresywnych środowiskach można z kolei zastosować cieńsze powłoki ochronne. 

W praktyce klasy korozyjności środowiska wprowadzone przez normę PN-EN ISO 12944 pomagają uniknąć kosztownych napraw i zwiększają bezpieczeństwo użytkowania konstrukcji. Właściwy dobór zabezpieczeń na podstawie klasy korozyjności to inwestycja w długowieczność i stabilność każdej metalowej konstrukcji.

Korozja dotyczy wszystkich metalowych powierzchni narażonych na kontakt z wilgocią, w tym także dachów. Odpowiednia farba do zabezpieczenia dachu to RAFIL Radach Farba Na Dach.

Przegląd poszczególnych klas korozyjności

W normie ISO 12944 wyróżnia się sześć głównych klas korozyjnych, które przedstawiają różne poziomy agresywności środowiska.

Klasa korozyjności C1 – bardzo niska korozyjność

Klasa C1 oznacza środowisko, w którym ryzyko korozji jest minimalne. Obejmuje wnętrza budynków, ogrzewane i dobrze wentylowane. Będą to więc np. biura, szkoły, hotele, sklepy czy instytucje publiczne. 

Ponieważ w tego typu pomieszczeniach nie ma dużych zmian wilgotności ani agresywnych substancji, metalowe elementy narażone są na bardzo małe ryzyko korozji. W takich warunkach stosowanie specjalnych zabezpieczeń jest często zbędne i można używać materiałów podatnych na korozję.

Klasa korozyjności C2 – niska korozyjność

Klasa korozyjności C2 oznacza środowisko o niskim stopniu korozyjności. We wnętrzach obejmuje budynki nieogrzewane takie jak magazyny, hale sportowe czy garaże. Wilgotność powietrza jest tu nieco wyższa, ale nadal nie stanowi dużego zagrożenia dla metalu. 

Na zewnątrz budynków klasa ta odnosi się do terenów wiejskich, w których poziom zanieczyszczeń atmosferycznych jest bardzo niski. Choć ryzyko korozji jest tu większe niż w przypadku klasy C1, metalowe powierzchnie skutecznie zabezpieczą odpowiednie farby antykorozyjne. 

Klasa korozyjności C3 – średnia korozyjność

Klasa C3 odnosi się do środowisk o umiarkowanej korozyjności. Przykładem takich warunków są obszary miejskie i przemysłowe, gdzie występuje średni poziom zanieczyszczeń np. tlenków siarki. 

We wnętrzach klasa korozyjności C3 obejmuje najczęściej zakłady przemysłowe – hale produkcyjne czy zakłady spożywcze, w których wysoka wilgotność powietrza przyspiesza procesy korozyjne. Jeśli stosuje się tam materiały jak stal niskowęglowa, niezbędne będą solidniejsze zabezpieczenia antykorozyjne, które zapobiegną szybkiemu niszczeniu metali.

Klasa korozyjności C4 – wysoka korozyjność

Klasa korozyjności C4 to środowiska o wysokiej agresywności korozyjnej. Metal jest tu narażony na silne działanie czynników zewnętrznych. W tej klasie znajdują się więc m.in. zakłady chemiczne, baseny, stocznie czy tereny silnie uprzemysłowione, w których wysoka wilgotność oraz obecność substancji chemicznych znacząco przyspieszają proces korozji. 

Na zewnątrz do tej klasy zalicza się także obszary przybrzeżne o umiarkowanym zasoleniu. Metalowe elementy narażone na takie warunki muszą być zabezpieczone powłokami o wysokiej odporności na korozję. 

Klasa korozyjności C5-I – bardzo wysoka korozyjność (przemysłowa)

Klasa C5-I to najwyższa klasa korozyjności oznaczająca ekstremalnie agresywne warunki przemysłowe. Będą to miejsca takie jak zakłady produkcyjne, gdzie panuje bardzo wysoka wilgotność i wysoki poziom zanieczyszczeń powietrza, a metal jest narażony na bardzo szybkie niszczenie. 

Konstrukcje metalowe w takich warunkach wymagają najskuteczniejszych dostępnych powłok ochronnych, aby zapobiec degradacji materiałów. Często stosuje się tutaj powłoki wielowarstwowe oraz zaawansowane technologie zabezpieczeń. 

Klasa korozyjności C5-M – bardzo wysoka korozyjność (morska)

Klasa C5-M to alternatywa dla klasy C5-I dotycząca środowisk morskich. To tu metal jest najbardziej narażony na korozję, działanie wody morskiej, wysoką wilgotność oraz zasolenie. 

Będą to tereny przybrzeżne, porty, statki czy konstrukcje morskie takie jak platformy wiertnicze. Stosowanie najskuteczniejszych powłok antykorozyjnych jest tu absolutnie konieczne, a zabezpieczenia antykorozyjne muszą zapewniać odporność na skrajnie trudne warunki i agresywne działanie soli morskiej.

Jak dobrać materiały i zabezpieczenia w zależności od klasy

Klasa korozyjności otoczenia domu najczęściej mieści się w zakresie C1-C3. Oznacza to, że występujące tam warunki nie są szczególnie agresywne dla metali. Nawet w przypadku nieogrzewanych budynków czy wilgotnych przestrzeni poziom zagrożenia korozyjnego jest umiarkowany. 

Tereny wiejskie, podmiejskie oraz typowe obszary mieszkaniowe nie są narażone na duże zanieczyszczenia, jak w przypadku fabryk czy stref przemysłowych. Oznacza to, że C3 to maksymalna klasa korozyjności, z jaką będziesz mieć tu do czynienia. W takich warunkach można korzystać z ogólnodostępnych produktów antykorozyjnych, które w zupełności spełniają wymagania codziennego użytku. 

Będą to np.:

• RAFIL Prosto Na Rdzę – specjalistyczna gruntoemalia 3 w 1 stosowana bezpośrednio na powierzchnie stalowe i żeliwne eksploatowane na zewnątrz.
• RAFIL Do Bram i Ogrodzeń – antykorozyjna emalia przeznaczona do ochronno-dekoracyjnego malowania powierzchni stalowych, ocynkowanych i aluminiowych eksploatowanych na zewnątrz pomieszczeń.
• RAFIL Chlorokauczuk – farba chlorokauczukowa przeznaczona do ochronno-dekoracyjnego malowania powierzchni stalowych i żeliwnych eksploatowanych na zewnątrz pomieszczeń.
• RAFIL Podkład Antykorozyjny – farba gruntująca stosowana na podłoża ocynkowane, stalowe i aluminiowe na zewnątrz. W zestawie z farbą nawierzchniową zapewnia długotrwałą ochronę antykorozyjną.

W otoczeniu domu klasa korozyjności nie jest kluczowym czynnikiem przy wyborze zabezpieczeń metalowych elementów. Produkty antykorozyjne RAFIL są wystarczająco trwałe, by chronić metalowe powierzchnie takie jak balustrady, ogrodzenia czy elementy małej architektury. Sprawdź szeroką gamę środków RAFIL już dziś!

Tradycyjnie dachy kryje się materiałami w ciemnych kolorach. Najprawdopodobniej wynika to z tradycji, która nawiązuje do czerwonej dachówki wiejskich chat lub prawie czarnych, masywnych dachów dworów. Czy jednak oprócz nawiązania do tradycji, ciemny kolor dachu ma uzasadnienie praktyczne?

Wybieram kolor dachu. Czym się kierować?

Odcienie czerwieni, ciemnego brązu lub czerni to najczęstsze kolory, jakimi pokryte są dachy w naszym otoczeniu. Jednak coraz silniejszym trendem stają się dachy jasne – szczególnie w odcieniach szarości. To bardzo uniwersalny kolor i dobrze współgra z większością elewacji. Poza tym świetnie współgra z otoczeniem.

Zanim podejmiesz decyzję, czy jasny dach to dobre rozwiązanie dla twojego domu, zapoznaj się z planem zagospodarowania przestrzennego twojej okolicy. Zdarza się (rzadko, lecz warto wziąć to pod uwagę), że taki dokument określa dopuszczalne kolory pokryć dachowych.

Do jakich elewacji jasny kolor dachu?

Jeśli zastanawiasz się, czy jasny dach będzie pasował do koloru elewacji, jaki zaplanowałeś, zdecyduj się na neutralne kolory. W takiej sytuacji sprawdzą się właśnie odcienie szarości. Wybierając taką paletę, będziesz miał pewność, że kolor elewacji w połączeniu z barwą dachu nie będzie nieprzyjemny dla oka.

Kiedy staniesz przed wyzwaniem budowy domu, najpierw będziesz wykonywać pokrycie dachowe, a dopiero na samym końcu dobierzesz kolor elewacji. To komfortowa sytuacja, ponieważ możesz zaszaleć z kolorem dachu, do którego na końcu dopasujesz idealnie kolor elewacji.

Pamiętaj jednak, że jeśli wybierzesz dach w intensywnych, nasyconych barwach, znacznie zawęzisz sobie wybór koloru elewacji. Dlatego lepiej postaw na stonowane barwy, takie jak szarości, beże czy popiele. Takie kolory są „bezpieczne”, dobierzesz do nich bez problemu elewację w odpowiednim kolorze.

Jeśli zdecydujesz się na jasny, szary dach, z pewnością dobrze skomponują się z nim ściany w jasnych kolorach: białe, kremowe, jasnozielone lub szare. Przy wyborze tej ostatniej barwy, pamiętaj, by była to ta sama temperatura koloru, ale nieco jaśniejszy ton niż ten użyty na dachu. W przeciwnym razie możesz uzyskać efekt „zlewania się” kolorów.

Do jasnoszarego dachu szczególnie pasują wszelkie elementy drewniane: podbitka dachowa z jasnego drewna, fragmenty ścian pokryte tym materiałem lub wyeksponowane na zewnątrz jętki dachowe.

Czy kolor dachu wpływa na temperaturę na poddaszu?

Teoretycznie jasny kolor dachu nie wpływa na temperaturę wewnątrz domu. Jeśli izolacja termiczna jest wykonana poprawnie, to barwa pokrycia dachowego nie powinna mieć żadnego wpływu na stopień nagrzewania się poddasza.

W praktyce, jeśli dach wykonany jest z blachy lub z gontu bitumicznego, jego ciemny kolor będzie powodował wyższą temperaturę wewnątrz. Jasny kolor odbija promienie słoneczne, ciemny pochłania je, powodując nagrzewanie poddasza. To kolejny argument za wyborem pokrycia w jasnych odcieniach.

Uniknięcie upału wewnątrz pomieszczeń może być szczególnie trudne, jeśli masz okna dachowe. Ważne, aby w upalne dni ograniczyć ich otwieranie i wyposażyć je w rolety odbijające światło.

Jak zmienić kolor dachu?

Powyższe porady będą przydatne dla osób, które planują budowę domu i rozważają jaki kolor dachu wybrać. Jednak co wtedy, jeśli twój obecny kolor ci nie odpowiada i chcesz go zmienić? Czy jest to możliwe bez wymiany całego pokrycia?

{{recomended-product}}

Barwę dachu możesz oczywiście zmienić. Możesz zdecydować się na pomalowanie go farbą przeznaczoną specjalnie do stosowania na pokrycia dachowe. W tym celu użyj produktów przeznaczonych do malowania powierzchni stalowych, jak np. farba na dach RAFIL Radach, które charakteryzują się bardzo wysoką odpornością. To bardzo ważne, ponieważ powierzchnie te będą narażone na działanie ekstremalnych warunków, takich jak:

• intensywne działanie promieni UV
• zmienne temperatury (od -40 do nawet +60)
• działanie kwaśnych deszczów
• wysoką wilgotność
• zanieczyszczenia powietrza

Jeśli planujesz malowanie dachu, możesz wybierać wśród wielu kolorów farb. Oprócz zakupu produktu kolorowego będziesz musiał zaopatrzyć się także w rozcieńczalnik przeznaczony do środków poliwinylowych oraz środek do gruntowania. Nie zapomnij o solidnym wymyciu powierzchni, którą zamierzasz poddać malowaniu. W tym celu użyj specjalistycznych preparatów do mycia dachów. Dobrze sprawdzi się do tego preparat do odtłuszczania powierzchni Emulsol RN–1, który nadaje się do mycia i odtłuszczania powierzchni metalowych, albo preparat do czyszczenia dachu firmy Śnieżka. To preparat, który przeznaczony jest do czyszczenia oraz przygotowania do malowania zewnętrznych powierzchni dachowych żeliwnych, ocynkowanych czy wykonanych ze stali.

Zmiana koloru dachu to spore przedsięwzięcie, dlatego kiedy staniesz przed wyborem koloru pokrycia dachowego, postaw na praktykę. Wybierz kolor uniwersalny, który zostanie z tobą na lata. Jeśli jednak jesteś zdeterminowany, aby zmienić barwę pokrycia dachowego, na rynku znajdziesz sporo produktów, dzięki którym zrobisz to w sposób skuteczny i estetyczny. Zadbaj tylko o to, żeby były to produkty dobrej jakości.

W halach produkcyjnych, warsztatach czy pomieszczeniach technicznych utrzymanie czystości może być bardzo trudne ze względu na obecne tam agresywne lub tłuste płyny. Problem jest jeszcze bardziej dotkliwy w budynkach takich jak masarnie czy ubojnie, gdzie zanieczyszczenia – bez wcześniejszego zabezpieczenia powierzchni – mogą być praktycznie niemożliwe do usunięcia. W takich warunkach zwykłe farby właściwie są bezużyteczne i konieczne jest wybranie produktów, które stworzą odpowiednią, szczelną powłokę. Do tego nadają się doskonale między innymi farby epoksydowe.

Co to jest farba epoksydowa i kiedy ją wybrać?

Farby epoksydowe produkowane są z wykorzystaniem żywicy epoksydowej – to produkt przeznaczony do użytku w przemyśle i wszędzie tam, gdzie niezbędne jest zabezpieczenie powierzchni przed działaniem agresywnych lub trudnych do usunięcia substancji. Zdecydowanie nie należy wybierać tych farb w sytuacji, gdy zależy nam wyłącznie na efekcie dekoracyjnym.

Farbę epoksydową można stosować na zewnątrz, ale pod warunkiem pokrycia jej warstwą lakieru poliuretanowego, który ochroni farbę przed szkodliwym działaniem światła słonecznego i promieniowania ultrafioletowego.

Farba epoksydowa – jaki jest jej skład?

Farby epoksydowe składają się z żywicy epoksydowej i utwardzacza. Do wytwarzania tych farb stosuje się żywicę płynną (farby bezrozpuszczalnikowe) lub stałą (rozpuszczalnikowe). Przed malowaniem żywicę łączy się z utwardzaczem, który po wyschnięciu sprawia, że powłoka jest niezwykle trwała. Wymieszanie obu składników jest warunkiem koniecznym. Zazwyczaj są oferowane w postaci gotowych zestawów.

Farby epoksydowe cechują się bardzo dużą odpornością na czynniki zewnętrzne, takie jak:

• wilgoć
• działanie chemikaliów
• działanie olejów
• uszkodzenia mechaniczne
• duże obciążenia

Warto rozważyć ich użycie w pomieszczeniach takich jak warsztaty samochodowe, hale produkcyjne czy pomieszczenia przemysłu chemicznego lub spożywczego. Należy jednak unikać używania farby epoksydowej na podłożach gipsowych lub betonie pokrytym warstwą mleczka, lub szlamu cementowego.

Co jest potrzebne do malowania farbą epoksydową?

Narzędzia do malowania tego rodzaju farbami nie różnią się w zasadzie od tych przeznaczonych do farb akrylowych, których używasz do malowania ścian wewnętrznych. Dostosuj jednak rodzaj narzędzi do malowanej powierzchni oraz typu farby.

Do malowania posadzek użyj wałka lub pistoletu. Jeśli planujesz malowanie wałkiem, wybierz taki o większej szerokości (18-25 cm) oraz dłuższym włosiu (13-14 mm). Wałek do betonu powinien być wykonany z gęstego weluru lub nylonu.

Do malowania farbami epoksydowymi możesz również użyć pistoletu. Wybór szerokości dyszy dostosuj do rodzaju powierzchni. Jeśli malujesz podłogę, dysza powinna być szeroka, natomiast do malowania elementów metalowych wybierz wąską dyszę, która będzie dużo bardziej precyzyjna.

{{recomended-product}}

Jak malować farbą epoksydową?

Pierwszym etapem malowania jest przygotowanie podłoża. Pamiętaj o jego oczyszczeniu i wyrównaniu (oraz o tym, by absolutnie nie stosować wszelkiego rodzaju gładzi, zapraw czy wylewek na bazie gipsu!).

Przed rozpoczęciem nakładania produktu starannie wymieszaj oba składniki w swoich opakowaniach: żywicę i utwardzacz. Do opakowania z emalią dodaj zawartość opakowania z utwardzaczem, po czym mieszaj do momentu uzyskania jednorodnej mieszaniny, bez smug w kolorze. Malowanie możesz rozpocząć po 30 minutach, gdy nastąpi homogenizacja farby.

Jeśli wcześniej gruntowałeś podłoże, pierwszą warstwę nałóż po czterech godzinach. Przygotowana mieszanina może być używana przez 8 godzin, później nastąpi jej żelowanie. Nie będzie wtedy zdatna do użytku.

Następnie zabezpiecz taśmą malarską krawędzie malowanej powierzchni. Pamiętaj, aby oderwać ją bezpośrednio po zakończeniu pracy. Po wyschnięciu farby może to być znacznie trudniejsze.

Przeważnie farbę epoksydową będziesz nakładać w dwóch warstwach. Pierwsza jest cieńsza – należy rozcieńczyć mieszaninę rozcieńczalnikiem do wyrobów epoksydowych w ilości około 20%. Po wyschnięciu nałóż drugą warstwę, a następnie zabezpiecz ją lakierem bezbarwnym z utwardzaczem.

Pamiętaj, że są to ogólne wskazówki. Zawsze postępuj według instrukcji zamieszczonej przez producenta na opakowaniu.