Malowanie siatki ogrodzeniowej – krok po kroku

Zadbane ogrodzenie to wizytówka każdej posesji. Jeśli twój płot nie przypomina już eleganckiego ogrodzenia z czasów, w których budowałeś dom, najwyższy czas na jego renowację. Poznaj kilka wskazówek naszego eksperta, jak odnowić metalowe ogrodzenie.

Jak pomalować metalowe ogrodzenie?

Najszybszą metodą odnowienia płotu jest zmiana jego koloru. Zastąpienie wyblakłej i łuszczącej się farby nową warstwą (oczywiście o innym odcieniu!) sprawi, że ogrodzenie nabierze zupełnie odmiennego charakteru. Jak dobrze pomalować ogrodzenie metalowe? Wykonaj następujące kroki:

• Przed przystąpieniem do pracy dokładnie wyczyść powierzchnie bramy i płotu.
  
• Użyj papieru ściernego, by wygładzić nierówności.
  
• Pokryj ogrodzenie warstwą impregnatu chroniącego metal przed korozją.
  
• Na tak przygotowaną powierzchnię nałóż co najmniej dwie warstwy farby.

Pamiętaj, by nie rozpoczynać malowania w pochmurną i deszczową pogodę. Zbyt wysoka wilgotność powietrza sprawi, że farba będzie schła zdecydowanie dłużej. Optymalna temperatura do pracy z farbą waha się pomiędzy 5 a 35°C.

Czym pomalować metalowe ogrodzenie?

Wybór narzędzi zależy od twoich upodobań. Najbardziej komfortowe do tego typu prac malarskich wydają się pędzle. Wyposaż się w ich zestaw, składający się z dwóch modeli. Pierwszy niezbędny będzie ci duży pędzel płaski, którym szybko pomalujesz większą powierzchnię ogrodzenia. Drugi pędzel to pędzel owalny, którym dotrzesz w trudno dostępne szczeliny.

W zależności od kształtu oraz rozmiarów ogrodzenia, dobrym rozwiązaniem może być wałek malarski. Sprawdzi się na dużej i jednolitej przestrzeni, pozbawionej szczebli, szparek i dziur.

Jaka farba na metalowe ogrodzenie – gruntująca, podkładowa czy dekoracyjna?

Wybór odpowiedniej farby jest niezwykle istotny dla zachowania świeżego wyglądu ogrodzenia na długie lata. Farby muszą być dostosowane do materiału, który będzie malowany, oraz odporne na działanie warunków atmosferycznych.

Produkty te dzieli się na trzy grupy:

• Farby gruntujące – których zadaniem jest uodpornić metal na rdzę.
  
• Farby podkładowe – których zadaniem jest zapewnić dobrą przyczepność farbom nawierzchniowym, a także utworzyć warstwę ochronną.
  
• Farby dekoracyjne – których zadaniem jest nadać ogrodzeniu barwę oraz chronić przed działaniem warunków atmosferycznych.

Obecnie wiele produktów dostępnych na rynku łączy w sobie zarówno właściwości farb gruntujących, podkładowych oraz dekoracyjnych. Jeśli nie wiesz, jak zabezpieczyć metalowe ogrodzenie – oto odpowiedź. Wystarczy wybrać odpowiednią farbę – na przykład emalię chlorokauczukową oraz oczywiście poprawnie ją nanieść.

Jak oczyścić metalowe ogrodzenie?

Przed przystąpieniem do malowania naprawdę dokładnie oczyść całą powierzchnię ogrodzenia. Jeśli stara farba dobrze przylega do konstrukcji płotu, wystarczy, że przetrzesz ją papierem ściernym (dla zmatowienia) oraz pozbędziesz się pyłu.

Jeśli jednak farba odchodzi od ogrodzenia płatami, pozbądź się jej. Użyj do tego szlifierki albo zwykłej szczotki drucianej.

{{recomended-product}}

Pamiętaj, by przed malowaniem pozbyć się tłustych plam i zabrudzeń. Czym odtłuścić ogrodzenie metalowe? W tym celu użyj zwykłej bawełnianej szmatki zanurzonej w benzynie ekstrakcyjnej. Tak wyczyszczone i osuszone ogrodzenie jest gotowe do malowania farbą RAFIL Do bram i ogrodzeń.

Jak konserwować ogrodzenie metalowe?

Największym zagrożeniem dla metalowych ogrodzeń oczywiście jest korozja. Powstająca pod wpływem warunków atmosferycznych warstwa rdzy, stopniowo niszczy ogrodzenie i odbiera mu urok. Dlatego, tak ważna jest odpowiednia konserwacja płotu.

Skuteczną metodą, która opóźnia korodowanie metalu, jest jego cynkowanie lub chromowanie. Takie działania podejmowane są już na etapie produkcyjnym elementów konstrukcji ogrodzenia. Aby dodatkowo wzmocnić skuteczność powłok, należy pokryć powierzchnię płotu substancją, która nie będzie przepuszczać wody. Dzięki temu metal nie będzie narażony na niszczące działanie wilgoci.

Zadbane ogrodzenie potrafi podkreślić charakter twojej posesji. Pamiętaj jednak, że brak odpowiedniego zabezpieczenia przed słońcem, deszczem oraz innymi warunkami atmosferycznymi przyśpieszy jego niszczenie. Wykorzystaj odpowiednie farby, by zachować ogrodzenie w dobrej kondycji na dłużej.

Korozja to proces niszczenia metalu w wyniku reakcji chemicznych z otoczeniem. Najczęściej zachodzi pod wpływem wilgoci i tlenu. W jej efekcie na metalowej powierzchni powstaje rdza, czyli tlenek żelaza.

Proces ten jest szczególnie niebezpieczny, ponieważ osłabia strukturę materiału, a z czasem także uszkadza metalową powierzchnię. Korozja dotyczy nie tylko żelaza, ale też innych metali — miedzi, aluminium czy nawet stali nierdzewnej, choć jej tempo jest wtedy inne. 

Ryzyko wystąpienia korozji oraz szybkość powstawania rdzy zależy przede wszystkim od klasy korozyjności środowiska. Co znaczą poszczególne klasy? Wyjaśniamy w artykule.

Definicja i znaczenie klas korozyjności 

Warto pamiętać, że klasy korozyjności nie odnoszą się bezpośrednio do samego materiału, lecz do otoczenia, w którym znajduje się metalowa powierzchnia. Klasa korozyjności określa, jak szybko zachodzi degradacja metali w różnych warunkach środowiskowych. 

Te odgórnie ustalone normy określają więc agresywność środowiska, w którym znajduje się dany metal. Dzięki temu można precyzyjnie dobrać odpowiednie środki ochrony – farby, powłoki antykorozyjne czy inne zabezpieczenia, które zapobiegną szybkiemu niszczeniu materiału.

Klasy korozyjności wprowadziła norma ISO 12944. Norma, opracowana przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną (ISO) w ocenie ryzyka korozji uwzględnia m.in. wilgotność, temperaturę, promieniowanie UV, obecność substancji chemicznych oraz ryzyko uszkodzeń mechanicznych. To właśnie te elementy wpływają na intensywność procesów korozyjnych, a co za tym idzie, na trwałość i bezpieczeństwo konstrukcji metalowych.

Jakie znaczenie mają klasy korozyjności? Dzięki nim możliwe jest odpowiednie zaprojektowanie zabezpieczeń dla metalowych elementów konstrukcji – hali produkcyjnych, rurociągów, elementów infrastruktury. 

Przykład? Konstrukcje stalowe narażone na działanie atmosferyczne w klimatach o wysokiej wilgotności i zasoleniu (np. na obszarach przybrzeżnych) wymagają bardziej zaawansowanych zabezpieczeń antykorozyjnych niż te, które funkcjonują w suchym, wewnętrznym środowisku. W mniej agresywnych środowiskach można z kolei zastosować cieńsze powłoki ochronne. 

W praktyce klasy korozyjności środowiska wprowadzone przez normę PN-EN ISO 12944 pomagają uniknąć kosztownych napraw i zwiększają bezpieczeństwo użytkowania konstrukcji. Właściwy dobór zabezpieczeń na podstawie klasy korozyjności to inwestycja w długowieczność i stabilność każdej metalowej konstrukcji.

Korozja dotyczy wszystkich metalowych powierzchni narażonych na kontakt z wilgocią, w tym także dachów. Odpowiednia farba do zabezpieczenia dachu to RAFIL Radach Farba Na Dach.

Przegląd poszczególnych klas korozyjności

W normie ISO 12944 wyróżnia się sześć głównych klas korozyjnych, które przedstawiają różne poziomy agresywności środowiska.

Klasa korozyjności C1 – bardzo niska korozyjność

Klasa C1 oznacza środowisko, w którym ryzyko korozji jest minimalne. Obejmuje wnętrza budynków, ogrzewane i dobrze wentylowane. Będą to więc np. biura, szkoły, hotele, sklepy czy instytucje publiczne. 

Ponieważ w tego typu pomieszczeniach nie ma dużych zmian wilgotności ani agresywnych substancji, metalowe elementy narażone są na bardzo małe ryzyko korozji. W takich warunkach stosowanie specjalnych zabezpieczeń jest często zbędne i można używać materiałów podatnych na korozję.

Klasa korozyjności C2 – niska korozyjność

Klasa korozyjności C2 oznacza środowisko o niskim stopniu korozyjności. We wnętrzach obejmuje budynki nieogrzewane takie jak magazyny, hale sportowe czy garaże. Wilgotność powietrza jest tu nieco wyższa, ale nadal nie stanowi dużego zagrożenia dla metalu. 

Na zewnątrz budynków klasa ta odnosi się do terenów wiejskich, w których poziom zanieczyszczeń atmosferycznych jest bardzo niski. Choć ryzyko korozji jest tu większe niż w przypadku klasy C1, metalowe powierzchnie skutecznie zabezpieczą odpowiednie farby antykorozyjne. 

Klasa korozyjności C3 – średnia korozyjność

Klasa C3 odnosi się do środowisk o umiarkowanej korozyjności. Przykładem takich warunków są obszary miejskie i przemysłowe, gdzie występuje średni poziom zanieczyszczeń np. tlenków siarki. 

We wnętrzach klasa korozyjności C3 obejmuje najczęściej zakłady przemysłowe – hale produkcyjne czy zakłady spożywcze, w których wysoka wilgotność powietrza przyspiesza procesy korozyjne. Jeśli stosuje się tam materiały jak stal niskowęglowa, niezbędne będą solidniejsze zabezpieczenia antykorozyjne, które zapobiegną szybkiemu niszczeniu metali.

Klasa korozyjności C4 – wysoka korozyjność

Klasa korozyjności C4 to środowiska o wysokiej agresywności korozyjnej. Metal jest tu narażony na silne działanie czynników zewnętrznych. W tej klasie znajdują się więc m.in. zakłady chemiczne, baseny, stocznie czy tereny silnie uprzemysłowione, w których wysoka wilgotność oraz obecność substancji chemicznych znacząco przyspieszają proces korozji. 

Na zewnątrz do tej klasy zalicza się także obszary przybrzeżne o umiarkowanym zasoleniu. Metalowe elementy narażone na takie warunki muszą być zabezpieczone powłokami o wysokiej odporności na korozję. 

Klasa korozyjności C5-I – bardzo wysoka korozyjność (przemysłowa)

Klasa C5-I to najwyższa klasa korozyjności oznaczająca ekstremalnie agresywne warunki przemysłowe. Będą to miejsca takie jak zakłady produkcyjne, gdzie panuje bardzo wysoka wilgotność i wysoki poziom zanieczyszczeń powietrza, a metal jest narażony na bardzo szybkie niszczenie. 

Konstrukcje metalowe w takich warunkach wymagają najskuteczniejszych dostępnych powłok ochronnych, aby zapobiec degradacji materiałów. Często stosuje się tutaj powłoki wielowarstwowe oraz zaawansowane technologie zabezpieczeń. 

Klasa korozyjności C5-M – bardzo wysoka korozyjność (morska)

Klasa C5-M to alternatywa dla klasy C5-I dotycząca środowisk morskich. To tu metal jest najbardziej narażony na korozję, działanie wody morskiej, wysoką wilgotność oraz zasolenie. 

Będą to tereny przybrzeżne, porty, statki czy konstrukcje morskie takie jak platformy wiertnicze. Stosowanie najskuteczniejszych powłok antykorozyjnych jest tu absolutnie konieczne, a zabezpieczenia antykorozyjne muszą zapewniać odporność na skrajnie trudne warunki i agresywne działanie soli morskiej.

Jak dobrać materiały i zabezpieczenia w zależności od klasy

Klasa korozyjności otoczenia domu najczęściej mieści się w zakresie C1-C3. Oznacza to, że występujące tam warunki nie są szczególnie agresywne dla metali. Nawet w przypadku nieogrzewanych budynków czy wilgotnych przestrzeni poziom zagrożenia korozyjnego jest umiarkowany. 

Tereny wiejskie, podmiejskie oraz typowe obszary mieszkaniowe nie są narażone na duże zanieczyszczenia, jak w przypadku fabryk czy stref przemysłowych. Oznacza to, że C3 to maksymalna klasa korozyjności, z jaką będziesz mieć tu do czynienia. W takich warunkach można korzystać z ogólnodostępnych produktów antykorozyjnych, które w zupełności spełniają wymagania codziennego użytku. 

Będą to np.:

• RAFIL Prosto Na Rdzę – specjalistyczna gruntoemalia 3 w 1 stosowana bezpośrednio na powierzchnie stalowe i żeliwne eksploatowane na zewnątrz.
• RAFIL Do Bram i Ogrodzeń – antykorozyjna emalia przeznaczona do ochronno-dekoracyjnego malowania powierzchni stalowych, ocynkowanych i aluminiowych eksploatowanych na zewnątrz pomieszczeń.
• RAFIL Chlorokauczuk – farba chlorokauczukowa przeznaczona do ochronno-dekoracyjnego malowania powierzchni stalowych i żeliwnych eksploatowanych na zewnątrz pomieszczeń.
• RAFIL Podkład Antykorozyjny – farba gruntująca stosowana na podłoża ocynkowane, stalowe i aluminiowe na zewnątrz. W zestawie z farbą nawierzchniową zapewnia długotrwałą ochronę antykorozyjną.

W otoczeniu domu klasa korozyjności nie jest kluczowym czynnikiem przy wyborze zabezpieczeń metalowych elementów. Produkty antykorozyjne RAFIL są wystarczająco trwałe, by chronić metalowe powierzchnie takie jak balustrady, ogrodzenia czy elementy małej architektury. Sprawdź szeroką gamę środków RAFIL już dziś!

Powierzchnie betonowe są bardzo uniwersalne, dlatego tak często wykorzystywane są jako pokrycie schodów do drzwi wejściowych lub jako podłoga w pomieszczeniach gospodarczych. Musisz pamiętać o kilku kwestiach, zanim rozpoczniesz malowanie betonu. Najczęstsze błędy związane są z nieodpowiednim przygotowaniem powierzchni, a także błędnym doborem preparatów. Podpowiadamy, czego musisz się wystrzegać podczas prac budowlanych czy remontowych związanych z betonem.

Sezonowanie betonu w nieodpowiednim czasie

Pośpiech w przypadku malowania betonu jest zdecydowanie złym doradcą. Chcesz pomalować świeżą powierzchnię betonową? Jeśli kończysz prace budowlane, musisz odrobinę poczekać, nim zaczniesz malowanie betonu. Błędy, które popełnisz już na samym początku sprawią, że stracisz więcej czasu, pracy, a powierzchnia po jakimś czasie może zacząć pękać i nie będzie nadawać się do odpowiedniego użytkowania. Sezonowanie betonu powinno trwać minimum cztery tygodnie. To najlepsza okres czasu na utwardzenie powierzchni i karbonizację. Jednak sam czas sezonowania to nie wszystko. Sprawdź, jakie jeszcze błędy możesz popełnić.

Brak przygotowania powierzchni betonowej

Przygotowanie podłoża do malowania betonu to nie tylko sezonowanie. Miesiąc utwardzania betonu to wystarczająco wiele czasu, by posadzka się zakurzyła i zabrudziła. To z kolei skutkuje nierównomiernie naniesioną powłoką malarską. Przez to, powierzchnia nie będzie odpowiednio zabezpieczona. Pamiętaj o tym, aby umyć powierzchnię po sezonowaniu i pozostawić do wyschnięcia. Dopiero po tym możesz przystąpić do malowania betonu i mieć pewność, że beton jest przygotowany prawidłowo.

Niedokładne usunięcie starej warstwy farby

Na powierzchni betonowej znajduje się stara warstwa farby? Nie wiesz, co z nią zrobić? Jednoczesne malowanie nowego i odświeżanie starego betonu jest możliwe, jednak musisz pamiętać o kilku ważnych kwestiach. Nowa posadzka musi być odpowiednio zaimpregnowana, a stara farba – dokładnie usunięta. Tylko dzięki temu będziesz mieć pewność, że powierzchnia betonowa zostanie pokryta farbą w prawidłowy sposób. Co więcej, podczas usuwania starej warstwy farby także musisz uważać. Jeśli korzystasz z detergentów, na samym końcu użyj wody do spłukania chemikaliów. W ten sposób dokładnie przygotujesz powierzchnię. O czym jeszcze musisz pamiętać? Wyrównaj powierzchnię betonową, aby mieć pewność, że farba dotrze do każdego miejsca.

Z kolei jeśli stary malowany beton jest w dobrym stanie, nie musisz usuwać tej warstwy, jednak wykonaj próbę malowania na małej powierzchni. Sprawdź, czy efekt jest zadowalający, nim rozpoczniesz prace.

Malowanie betonu w nieodpowiednich warunkach

Jeśli chcesz pomalować beton na zewnątrz domu zimą lub jesienią, kiedy temperatura jest niska, a powietrze wilgotne – nie jest to dobre rozwiązanie. Najlepsze warunki pogodowe to temperatura powyżej 10°C oraz wilgotność, która nie przekracza 80%. Lepiej odczekać z pracami budowlanymi do momentu, kiedy pogoda będzie odpowiednia. Wtedy będziesz mieć pewność, że powierzchnia jest zabezpieczona, a co za tym idzie – wytrzymała. Z kolei jeśli malujesz wewnątrz domu, zadbaj o wentylację pomieszczenia. Odpowiedni przepływ powietrza sprzyja zarówno twojemu komfortowi przy malowaniu, jak i schnięciu farby.

Nieodpowiednia farba do betonu

Nawet idealne przygotowanie betonu do malowania nie uda się, kiedy nie zadbasz o odpowiednią farbę. Zwróć uwagę na jej właściwości. Podstawą jest wodoodporność oraz elastyczność. Ważna jest także dobra przyczepność do podłoża, a także właściwości szybkoschnące. Dzięki temu prace przebiegną szybciej i sprawniej. Odporność odpowiedniej farby do betonu nie dotyczy tylko wilgotności. Musi być także przygotowana na uderzenia lub ścieranie. Jeśli potrzebujesz tak wszechstronnego produktu, wybierz emalię epoksydową RAFIL Na Beton.

Masz w planach malowanie betonu w pomieszczeniach związanych z przemysłem, np. w piekarniach, magazynach, warsztatach mechanicznych? Wybierz taką farbę lub emalię, która będzie odporna na czynniki chemiczne. W ten sposób zabezpieczysz beton nawet przed agresywnymi substancjami.

Pergola metalowa to jeden z najpopularniejszych elementów małej architektury ogrodowej, a także niezwykle urokliwy dodatek na balkon czy taras. Dzięki bajecznym kształtom, pięknym kolorom, a także praktycznej konstrukcji – zawierającej ławeczkę oraz dach, który chroni przed letnim deszczem – pergola gości w coraz większej liczbie domów. Chciałbyś, aby pergola metalowa znalazła się także w Twoim ogrodzie lub tarasie? A może chciałbyś odnowić konstrukcję, którą już posiadasz? Poznaj nasze inspiracje i stwórz swoją własną, wymarzoną oazę!

Pergola ogrodowa metalowa

Rozmiar oraz kształt pergoli ogrodowej zwykle uzależniony jest od rozmiaru oraz charakteru przestrzeni, jaką dysponujesz. W dużych ogrodach postawić można na potężne konstrukcje, które przypominają altany, np. pergole metalowe z ławką, zadaszeniem i oświetleniem solarnym. Na najmniejszych przestrzeniach dobrze sprawdzą się pergole metalowe narożne, umożliwiające efektywne zagospodarowanie miejsca.

Najczęściej spotykanym typem konstrukcji są zdecydowanie pergole metalowe łukowe. Przy ich pomocy możesz stworzyć efektowne przejście pomiędzy dwiema częściami ogrodu, np. częścią użytkową czy uprawną, a reprezentacyjną czy wypoczynkową. Estetyczny łuk, opleciony pnącymi kwiatami lub roślinami (np. winogronem) bez wątpienia doda uroku każdej przestrzeni.

Pergola tarasowa metalowa

Pergola metalowa na taras zdecydowanie różni się od konstrukcji ogrodowych. Najczęściej składa się ona z podpór oraz osłon bocznych, spotkać można również modele z zadaszeniem (w tym niezwykle funkcjonalne pergole tarasowe metalowe z ruchomym dachem).

Pergola metalowa na taras stanowi nie tylko element ozdobny, ale także może osłonić Cię przed spojrzeniami sąsiadów i trudnymi warunkami atmosferycznymi: palącym słońcem, wiatrem czy opadami.

‍

Pergola metalowa – kolory

Pergola metalowa może przybierać nie tylko rozmaite kształty, ale także kolory. Chociaż największą popularnością cieszą się konstrukcje o neutralnych barwach (biel, czerń, szarość, brąz), nic nie stoi na przeszkodzie, aby Twoja pergola zachwycała soczystym, wyrazistym kolorem. Oto nasze propozycje:

• Niebieska pergola metalowa – błękit kojarzy się ze spokojem i ukojeniem, doskonale prezentuje się na tle natury i stanowi piękny kontrast dla zielonych roślin.
• Zielona pergola tarasowa lub ogrodowa – ten wybór pozwoli Ci ukryć metalową konstrukcję i sprawić, że nie będzie ona widoczna na pierwszy rzut oka, ustępując porastającym ją roślinom.
• Różowa lub czerwona pergola metalowa – kolory te bardzo ciekawie kontrastują z zielenią i sprawiają, że ogród lub taras nabierają energii oraz niepowtarzalnego charakteru. Ciekawym zabiegiem bez wątpienia będzie dopasowanie koloru pergoli do barwy kwiatów, jakie będą ją okalać, np. płatków róż.

Pergola metalowa na taras lub do ogrodu – jak pomalować?

Zainspirowaliśmy Cię do odnowienia pergoli metalowej? Świetnie! Postępuj według poniższej instrukcji, aby cieszyć się nową ozdobą w ogrodzie lub na balkonie.

• Uważaj na kwiaty! Najlepszym momentem do malowania pergoli jest wczesna wiosna, zanim rośliny zaczną kwitnąć. Jeżeli chcesz przeprowadzić renowację latem, upewnij się, że nie uszkodzisz kwiatów, które porastają konstrukcję! Ostrożnie usuń je z pergoli i zapewnij odpowiednie miejsce na przeczekanie prac.
• Wybierz odpowiednią farbę. Metalowa pergola narażona jest na nieustanne działanie czynników atmosferycznych, zarysowania czy uderzenia (np. podczas pielęgnacji roślin) oraz wilgoć. RAFIL Chlorokauczuk, występujący w aż 20 odcieniach o wysokim połysku, zapewni metalowej powierzchni doskonałą ochronę (nawet 8 lat ochrony przed rdzą!) i estetyczny wygląd.
• Przygotuj pergolę do malowania. Dokładnie oczyść metalową powierzchnię, usuwając z niej starą warstwę farby, kurz, brud i rdzę (przydatna może okazać się szlifierka lub druciana szczotka). Na koniec odpyl i odtłuść pergolę, najlepiej przy użyciu RAFIL Preparatu Do Odtłuszczania.

{{recomended-product}}

Po wykonaniu powyższych prac Twoja pergola jest gotowa do pomalowania. Aby zapewnić najlepszy poziom ochrony, emalię stosuj na powierzchnię pokrytą podkładem chlorokauczukowym RAFIL.