Korozja to proces niszczenia metalu w wyniku reakcji chemicznych z otoczeniem. Najczęściej zachodzi pod wpływem wilgoci i tlenu. W jej efekcie na metalowej powierzchni powstaje rdza, czyli tlenek żelaza.

Proces ten jest szczególnie niebezpieczny, ponieważ osłabia strukturę materiału, a z czasem także uszkadza metalową powierzchnię. Korozja dotyczy nie tylko żelaza, ale też innych metali — miedzi, aluminium czy nawet stali nierdzewnej, choć jej tempo jest wtedy inne. 

Ryzyko wystąpienia korozji oraz szybkość powstawania rdzy zależy przede wszystkim od klasy korozyjności środowiska. Co znaczą poszczególne klasy? Wyjaśniamy w artykule.

Definicja i znaczenie klas korozyjności 

Warto pamiętać, że klasy korozyjności nie odnoszą się bezpośrednio do samego materiału, lecz do otoczenia, w którym znajduje się metalowa powierzchnia. Klasa korozyjności określa, jak szybko zachodzi degradacja metali w różnych warunkach środowiskowych. 

Te odgórnie ustalone normy określają więc agresywność środowiska, w którym znajduje się dany metal. Dzięki temu można precyzyjnie dobrać odpowiednie środki ochrony – farby, powłoki antykorozyjne czy inne zabezpieczenia, które zapobiegną szybkiemu niszczeniu materiału.

Klasy korozyjności wprowadziła norma ISO 12944. Norma, opracowana przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną (ISO) w ocenie ryzyka korozji uwzględnia m.in. wilgotność, temperaturę, promieniowanie UV, obecność substancji chemicznych oraz ryzyko uszkodzeń mechanicznych. To właśnie te elementy wpływają na intensywność procesów korozyjnych, a co za tym idzie, na trwałość i bezpieczeństwo konstrukcji metalowych.

Jakie znaczenie mają klasy korozyjności? Dzięki nim możliwe jest odpowiednie zaprojektowanie zabezpieczeń dla metalowych elementów konstrukcji – hali produkcyjnych, rurociągów, elementów infrastruktury. 

Przykład? Konstrukcje stalowe narażone na działanie atmosferyczne w klimatach o wysokiej wilgotności i zasoleniu (np. na obszarach przybrzeżnych) wymagają bardziej zaawansowanych zabezpieczeń antykorozyjnych niż te, które funkcjonują w suchym, wewnętrznym środowisku. W mniej agresywnych środowiskach można z kolei zastosować cieńsze powłoki ochronne. 

W praktyce klasy korozyjności środowiska wprowadzone przez normę PN-EN ISO 12944 pomagają uniknąć kosztownych napraw i zwiększają bezpieczeństwo użytkowania konstrukcji. Właściwy dobór zabezpieczeń na podstawie klasy korozyjności to inwestycja w długowieczność i stabilność każdej metalowej konstrukcji.

Korozja dotyczy wszystkich metalowych powierzchni narażonych na kontakt z wilgocią, w tym także dachów. Odpowiednia farba do zabezpieczenia dachu to RAFIL Radach Farba Na Dach.

Przegląd poszczególnych klas korozyjności

W normie ISO 12944 wyróżnia się sześć głównych klas korozyjnych, które przedstawiają różne poziomy agresywności środowiska.

Klasa korozyjności C1 – bardzo niska korozyjność

Klasa C1 oznacza środowisko, w którym ryzyko korozji jest minimalne. Obejmuje wnętrza budynków, ogrzewane i dobrze wentylowane. Będą to więc np. biura, szkoły, hotele, sklepy czy instytucje publiczne. 

Ponieważ w tego typu pomieszczeniach nie ma dużych zmian wilgotności ani agresywnych substancji, metalowe elementy narażone są na bardzo małe ryzyko korozji. W takich warunkach stosowanie specjalnych zabezpieczeń jest często zbędne i można używać materiałów podatnych na korozję.

Klasa korozyjności C2 – niska korozyjność

Klasa korozyjności C2 oznacza środowisko o niskim stopniu korozyjności. We wnętrzach obejmuje budynki nieogrzewane takie jak magazyny, hale sportowe czy garaże. Wilgotność powietrza jest tu nieco wyższa, ale nadal nie stanowi dużego zagrożenia dla metalu. 

Na zewnątrz budynków klasa ta odnosi się do terenów wiejskich, w których poziom zanieczyszczeń atmosferycznych jest bardzo niski. Choć ryzyko korozji jest tu większe niż w przypadku klasy C1, metalowe powierzchnie skutecznie zabezpieczą odpowiednie farby antykorozyjne. 

Klasa korozyjności C3 – średnia korozyjność

Klasa C3 odnosi się do środowisk o umiarkowanej korozyjności. Przykładem takich warunków są obszary miejskie i przemysłowe, gdzie występuje średni poziom zanieczyszczeń np. tlenków siarki. 

We wnętrzach klasa korozyjności C3 obejmuje najczęściej zakłady przemysłowe – hale produkcyjne czy zakłady spożywcze, w których wysoka wilgotność powietrza przyspiesza procesy korozyjne. Jeśli stosuje się tam materiały jak stal niskowęglowa, niezbędne będą solidniejsze zabezpieczenia antykorozyjne, które zapobiegną szybkiemu niszczeniu metali.

Klasa korozyjności C4 – wysoka korozyjność

Klasa korozyjności C4 to środowiska o wysokiej agresywności korozyjnej. Metal jest tu narażony na silne działanie czynników zewnętrznych. W tej klasie znajdują się więc m.in. zakłady chemiczne, baseny, stocznie czy tereny silnie uprzemysłowione, w których wysoka wilgotność oraz obecność substancji chemicznych znacząco przyspieszają proces korozji. 

Na zewnątrz do tej klasy zalicza się także obszary przybrzeżne o umiarkowanym zasoleniu. Metalowe elementy narażone na takie warunki muszą być zabezpieczone powłokami o wysokiej odporności na korozję. 

Klasa korozyjności C5-I – bardzo wysoka korozyjność (przemysłowa)

Klasa C5-I to najwyższa klasa korozyjności oznaczająca ekstremalnie agresywne warunki przemysłowe. Będą to miejsca takie jak zakłady produkcyjne, gdzie panuje bardzo wysoka wilgotność i wysoki poziom zanieczyszczeń powietrza, a metal jest narażony na bardzo szybkie niszczenie. 

Konstrukcje metalowe w takich warunkach wymagają najskuteczniejszych dostępnych powłok ochronnych, aby zapobiec degradacji materiałów. Często stosuje się tutaj powłoki wielowarstwowe oraz zaawansowane technologie zabezpieczeń. 

Klasa korozyjności C5-M – bardzo wysoka korozyjność (morska)

Klasa C5-M to alternatywa dla klasy C5-I dotycząca środowisk morskich. To tu metal jest najbardziej narażony na korozję, działanie wody morskiej, wysoką wilgotność oraz zasolenie. 

Będą to tereny przybrzeżne, porty, statki czy konstrukcje morskie takie jak platformy wiertnicze. Stosowanie najskuteczniejszych powłok antykorozyjnych jest tu absolutnie konieczne, a zabezpieczenia antykorozyjne muszą zapewniać odporność na skrajnie trudne warunki i agresywne działanie soli morskiej.

Jak dobrać materiały i zabezpieczenia w zależności od klasy

Klasa korozyjności otoczenia domu najczęściej mieści się w zakresie C1-C3. Oznacza to, że występujące tam warunki nie są szczególnie agresywne dla metali. Nawet w przypadku nieogrzewanych budynków czy wilgotnych przestrzeni poziom zagrożenia korozyjnego jest umiarkowany. 

Tereny wiejskie, podmiejskie oraz typowe obszary mieszkaniowe nie są narażone na duże zanieczyszczenia, jak w przypadku fabryk czy stref przemysłowych. Oznacza to, że C3 to maksymalna klasa korozyjności, z jaką będziesz mieć tu do czynienia. W takich warunkach można korzystać z ogólnodostępnych produktów antykorozyjnych, które w zupełności spełniają wymagania codziennego użytku. 

Będą to np.:

• RAFIL Prosto Na Rdzę – specjalistyczna gruntoemalia 3 w 1 stosowana bezpośrednio na powierzchnie stalowe i żeliwne eksploatowane na zewnątrz.
• RAFIL Do Bram i Ogrodzeń – antykorozyjna emalia przeznaczona do ochronno-dekoracyjnego malowania powierzchni stalowych, ocynkowanych i aluminiowych eksploatowanych na zewnątrz pomieszczeń.
• RAFIL Chlorokauczuk – farba chlorokauczukowa przeznaczona do ochronno-dekoracyjnego malowania powierzchni stalowych i żeliwnych eksploatowanych na zewnątrz pomieszczeń.
• RAFIL Podkład Antykorozyjny – farba gruntująca stosowana na podłoża ocynkowane, stalowe i aluminiowe na zewnątrz. W zestawie z farbą nawierzchniową zapewnia długotrwałą ochronę antykorozyjną.

W otoczeniu domu klasa korozyjności nie jest kluczowym czynnikiem przy wyborze zabezpieczeń metalowych elementów. Produkty antykorozyjne RAFIL są wystarczająco trwałe, by chronić metalowe powierzchnie takie jak balustrady, ogrodzenia czy elementy małej architektury. Sprawdź szeroką gamę środków RAFIL już dziś!

Dbanie o odpowiednią kondycję powłok malarskich to obowiązek każdego, kto chce utrzymać maszynę rolniczą w dobrej kondycji. Zwłaszcza że urządzenia tego typu muszą znosić naprawdę wiele! Ziemia, wilgoć, substancje chemiczne wykorzystywane w gospodarstwie, piasek i kamienie – to tylko przykłady czynników, które na co dzień zagrażają powierzchni maszyn i stwarzają ryzyko pojawienia się korozji. Sprawdź, jak prawidłowo przygotować powierzchnię do malowania i przekonaj się, jaka farba do maszyn rolniczych zapewni najlepszy efekt estetyczny i ochronny.

Malowanie maszyn rolniczych – przygotowanie podłoża krok po kroku

Aby przygotować maszynę do malowania, postępuj według poniższych wskazówek.

1. Dokładnie umyj maszynę rolniczą, pozbywając się takich zanieczyszczeń, jak ziemia, błoto, fragmenty roślin, olej czy ślady substancji chemicznych. Najlepiej, jeżeli do mycia użyjesz specjalistycznego produktu, np. płynu do czyszczenia ciągników czy kombajnów.
2. Pozbądź się łuszczącej warstwy starej farby oraz śladów rdzy. Możesz wykorzystać do tego celu ręczną, drucianą szczotkę do metalu. Jeżeli renowacja obejmuje duże elementy maszyny, dobrym rozwiązaniem może okazać się szlifierka.
3. Powierzchnię maszyny dokładnie przetrzyj papierem ściernym, aby uzyskać efekt zmatowienia. Ponownie, możesz zrobić to ręcznie lub przy pomocy szlifierki.
4. Umyj maszynę, aby usunąć pył, kurz oraz brud, jaki powstał podczas pracy.
5. Odtłuść powierzchnię maszyny rolniczej przy użyciu RAFIL Preparat Do Odtłuszczania. Produkt należy wymieszać z wodą, a następnie nanieść na wybraną powierzchnię przy pomocy szmatki, gąbki, szczotki lub myjki wysokociśnieniowej.

Po oczyszczeniu i odtłuszczeniu maszyny rolniczej możesz przejść do kolejnego etapu renowacji, czyli malowania.

Farba do maszyn rolniczych – jak wybrać odpowiedni produkt?

Farba do maszyn rolniczych musi wyróżniać się doskonałą trwałością, zapewniać ochronę przed korozją, a przy tym sprawdzać się na różnych powierzchniach – od eksponowanych elementów maszyny, po jej wnętrze i części funkcjonalne, wymagające zabezpieczenia przed rdzą. W wymagania te najlepiej wpisuje się RAFIL Chlorokauczuk – farba poliuretanowa do maszyn rolniczych, urządzeń mechanicznych oraz konstrukcji budowlanych. Do jej niezwykłych właściwości zaliczyć można m.in.:

• Trwała i elastyczna powłoka malarska – emalia tworzy na malowanej powierzchni powłokę, która wyróżnia się wysoką odpornością na uszkodzenia mechaniczne, takie jak zarysowania czy uderzenia. To niezwykle ważne podczas pracy w trudnych warunkach, na jakie każdego dnia narażona jest maszyna rolnicza.

• Zwiększona odporność na trudne warunki pogodowe – powłoka malarska jest odporna na czynniki atmosferyczne, takie jak opady, skrajne temperatury czy działanie promieni UV.

• Gwarancja Ochrony przed korozją – połączenie emalii CHLOROKAUCZUK z produktem RAFIL Podkład Chlorokauczukowy to najlepsza ochrona maszyny rolniczej przed destrukcyjnym działaniem rdzy. Producent po spełnieniu warunków, zapewnia Gwarancję Ochrony przed korozją przez 8 lat!

{{recomended-product}}

Oprócz wyjątkowych właściwości ochronnych RAFIL Chlorokauczuk zapewnia również doskonały efekt estetyczny. Emalia dostępna jest w aż 20 kolorach, dzięki czemu bez problemu wybierzesz odcień idealny dla swojej maszyny.

Jak malować maszyny rolnicze?

Kiedy przygotujesz powierzchnię i wybierzesz odpowiednią farbę do maszyn rolniczych, możesz przejść do ostatniego etapu renowacji. O czym pamiętać podczas malowania?

Zagruntuj powierzchnię przy użyciu RAFIL Podkład Chlorokauczukowy – wystarczy jedna warstwa produktu (w przypadku części szczególnie narażonych na korozję, możesz nałożyć drugą warstwę podkładu, po 20-90 minutach lub po 10 dniach). Produkt możesz nanosić przy użyciu pędzla, wałka lub natrysku.

Odczekaj 1 godzinę i nałóż na maszynę pierwszą warstwę emalii RAFIL Chlorokauczuk. Po upływie 30-120 minut nałóż drugą warstwę (jeżeli nie uda Ci się zachować wymaganego odstępu czasowego, drugą warstwę emalii nałóż nie wcześniej niż po 5 dniach od pierwszej). W razie potrzeby możesz nałożyć trzecią warstwę farby, przy zachowaniu takich samych odstępów czasowych.

Jeśli chcesz nadać bramie wjazdowej nowy wygląd, możesz samodzielnie ją odrestaurować, i to stosunkowo niskim nakładem kosztów. Sprawdź, jaki kolor bramy wjazdowej wybrać, jaka farba do malowania bramy będzie najlepsza i jak przygotować się do renowacji. Jak przygotować bramę do malowania?

Odnawianie bramy wjazdowej należy zacząć od przygotowania powierzchni. Brama musi być czysta i wygładzona – oczyszczona z luźnych warstw starych farb, pozbawiona rdzy, tłustych plam, pęknięć czy zarysowań. Błędem jest pomijanie tego etapu. Jeśli nie przygotujesz powierzchni do malowania, emalia czy lakier będą źle się rozprowadzać, spadnie ich przyczepność i nie zachowają swoich właściwości, a efekt okaże się niezadowalający.

Renowacja drewnianej bramy różni się nieco od renowacji bramy metalowej. Jedną i drugą powierzchnię należy oczyścić, jednak w przypadku bramy metalowej konieczne jest usunięcie ognisk rdzy. Możesz do tego wykorzystać nylonową szczotkę lub papier ścierny.

Jeśli chcesz odnowić bramę wjazdową, która wcześniej była już malowana, niezależnie od tego, czy jest wykonana z drewna, czy też z metalu, usuń stare warstwy farby. Nie zawsze konieczne będzie usuwanie farby z całej powierzchni – wystarczy zeszlifować te fragmenty, na których farba wygląda źle, odpada, kruszy się lub łuszczy. Przeszlifowanie całej powierzchni sprawi jednak, że brama zostanie wygładzona, a co za tym idzie, emalia będzie dobrze przywierać i będzie miała estetyczny wygląd.

W obu przypadkach po szlifowaniu konieczne będzie odpylenie powierzchni oraz usunięcie zanieczyszczeń. Do mycia bramy wjazdowej możesz wykorzystać specjalistyczne preparaty przeznaczone do danej powierzchni. W przypadku renowacji bramy metalowej sprawdzi się RAFIL Preparat Do Odtłuszczania lub benzyna ekstrakcyjna. Jeśli użyjesz detergentów, na koniec warto spłukać je wodą. Ważne jednak, by przed rozpoczęciem malowania brama była całkowicie sucha.

Wskazówka!

Jeśli chcesz dokonać renowacji drewnianej bramy, a na jej powierzchni widoczne są dziury, pęknięcia czy głębokie rysy, możesz uzupełnić ubytki szpachlą do drewna.

Czym pomalować bramę wjazdową?

Gdy brama będzie już czysta, odpylona i sucha, możesz przejść do jej malowania. Dobrym rozwiązaniem będzie pomalowanie powierzchni impregnatem lub preparatem gruntującym – zwłaszcza wtedy, gdy użyjesz farby, która wymaga położenia podkładu. Do renowacji bramy metalowej możesz użyć preparatu RAFIL Podkład Antykoryzyjny, który zabezpieczy powierzchnię przed korozją, a do tego przygotuje metal do przyjęcia farby nawierzchniowej. Do zabezpieczenia bramy drewnianej wykorzystaj impregnat do drewna, który wniknie w jego strukturę, odżywi je i zabezpieczy przed działaniem czynników atmosferycznych, wilgoci czy insektów.

Ważne!

Zawsze stosuj się do zaleceń producentów farb czy impregnatów. Każdy produkt może mieć inne właściwości i tylko stosowanie się do instrukcji pozwoli Ci w odpowiedni sposób użyć emalii. Zwykle producenci podają zalecaną liczbę warstw, a także czas, jaki należy odczekać między malowaniami.

Do malowania bramy wjazdowej z metalu możesz wykorzystać antykorozyjną emalię do metalu RAFIL Do Bram i Ogrodzeń. Produkt ten możesz wykorzystać do renowacji bramy wjazdowej, a także do malowania elementów ozdobnych, metalowych barierek i balustrad, wyrobów kowalstwa artystycznego czy ogrodowych mebli. Nadaje się do malowania stali czarnej, kutej, elementów ocynkowanych oraz do aluminium. Zabezpiecza powierzchnie przed działaniem wilgoci, mrozu, promieni UV, deszczu czy tzw. kwaśnych deszczy, a także przed uszkodzeniami mechanicznymi.

Do renowacji bramy wjazdowej z drewna, oprócz wspomnianego wcześniej impregnatu, możesz wykorzystać bejcę, lakierobejce, lakier, olej lub kryjącą farbę. Każdy z tych produktów ma nieco inne właściwości:

• olej to najbardziej naturalny preparat do renowacji drewna, który odżywia kolor i nadaje powierzchniom połysk. Nie nakłada się go jednak na powierzchnie wcześniej pokryte np. lakierem;
• bejca może zmienić kolor bramy wjazdowej, nie zakrywając przy tym słojów – podkreśli naturalne piękno drewna i ochroni je przed promieniami UV;
• lakier – możesz go nałożyć bezpośrednio na zaimpregnowaną powierzchnię lub na bejcę albo farbę. Zabezpieczy drewno przed czynnikami atmosferycznymi, wilgocią czy uszkodzeniami mechanicznymi;
• lakierobejca to połączenie bejcy i lakieru – dobrze zabezpiecza drewno przed działaniem wilgoci, promieni UV czy zmiennych temperatur;
• farba do drewna – zapewnia pełne krycie, ale musisz wybierać emalie przeznaczone do malowania drewnianych powierzchni znajdujących się na zewnątrz. Takie produkty zapewnią odpowiednią ochronę i nadadzą bramie zupełnie nowy kolor.

Jaki kolor bramy garażowej wybrać?

Zwykle bramy wjazdowe czy bramy garażowe wykonane z metalu maluje się na ciemne kolory. Najczęściej dostępne są farby w odcieniach czerni, szarości czy brązu. Większość farb, zwłaszcza tych o właściwościach antykorozyjnych, ma takie właśnie kolory. Możesz też wybrać farbę z konkretnym wykończeniem, np. matowym czy półmatowym.

Drewniane bramy wjazdowe i garażowe są najczęściej brązowe – jeśli drewno nie jest bardzo zniszczone, warto nie zakrywać go kryjącą farbą, a zamiast tego wykorzystać np. lakierobejcę lub lakier.

Wybierając kolor farby do malowania bramy, weź pod uwagę kolorystykę elewacji, drzwi, parapetów i całego ogrodzenia, a także wystrój ogrodu. Całość powinna mieć spójny, estetyczny wygląd.

Stal ocynkowana jest odporna na korozję dzięki cienkiej warstewce cynku, która skutecznie chroni metal przed wilgocią i warunkami pogodowymi. Sprawdź, czym pomalować blachę ocynkowaną, aby przedłużyć jej trwałość i nadać jej estetyczny wygląd. ‍

Cynkowanie pozwala przedłużyć trwałość, a więc i czas użytkowania metalu. Polega na pokryciu powierzchni metalowych (np. stalowych) cienką warstwą cynku. Ocynkowany metal jest powszechnie używany w budownictwie, przemyśle samochodowym czy lotniczym. 

Powłoka cynkowa wykazuje nawet kilkanaście razy większą odporność na korozję niż niezabezpieczona powierzchnia ze stali. Z tego powodu chroni stal przez wiele lat! Dodatkową ochroną jest powłoka malarska. Malowanie ocynku podnosi trwałość powłoki ocynkowanej i jej walory estetyczne. 

W artykule znajdziesz informacje, jak pomalować blachę ocynkowaną. Podpowiemy, jak się za to zabrać krok po kroku oraz czym pomalować blachę ocynkowaną, aby służyła naprawdę długo i zyskała ładny wygląd. 

Zrozumienie korozji – przyczyny i skutki 

Korozja metali prowadzi do stopniowego zniszczenia powierzchni oraz struktury metalu. Dzieje się tak w wyniku chemicznych reakcji z otoczeniem, w tym z czynnikami fizycznymi czy mikrobiologicznymi. 

Rodzajem korozji, z którym ma do czynienia każdy metalowy element wystawiony na działanie warunków atmosferycznych oraz wilgoci jest rdzewienie żelaza i stali. Efektem jest warstewka rdzy pojawiająca się na powierzchni metalowej i zawierająca utlenione cząsteczki żelaza. To pierwiastek, który dobrze łączy się z tlenem. Korozji nie da się więc zapobiec, ale można ją zdecydowanie spowolnić. 

Co przyspiesza korozję? 

Duża wilgotność oraz opady deszczu i śniegu. Na szybkość, w jakim metal koroduje, ma wpływ także niska i wysoka temperatura oraz obecność substancji chemicznych jak różne kwasy czy sól, używane np. do usuwania lodu na chodnikach i ulicach. 

Jakie są skutki korozji? 

Metal osłabia swoją strukturę, a więc metalowe elementy tracą wytrzymałość oraz odporność na uszkodzenia. W końcu się rozpadają i pękają. Właśnie dlatego ochrona metalowych powierzchni przed korozją ma tak duże znaczenie. 

Co spowalnia korozję? 

Pokrycie metalu warstwą, która ochroni jego powierzchnię przed kontaktem z tlenem. Powszechnie używa się do tego cynku, a proces pokrywania stali tym pierwiastkiem określa się jako cynkowanie. 

Cynk ma tę rewelacyjną właściwość, że tworzy powłoki, które są wyjątkowo odporne na rozpuszczanie. W ten sposób działanie powietrza i wody jest zdecydowanie spowolnione. Powłoka z cynku jest szczelna i izoluje stal od działania agresywnych czynników, które ją niszczą. 

Co ciekawe, nawet po przerwaniu ciągłości powłoki ocynk nadal chroni stal. Dzieje się tak dlatego, że zachodzi wtedy zjawisko tzw. ochrony katodowej. Ponieważ potencjał standardowy cynku jest niższy niż żelaza, to drugie pełni funkcję katody, a cynk – anody. W efekcie korozji poddawana jest powłoka, a nie powierzchnia właściwa. 

Trwałość ocynku można jeszcze wzmocnić, dodając powłokę malarską. Ma ona także spore znaczenie estetyczne. Ocynkowane powierzchnie zyskują nowy, lepszy wygląd. Malowanie ocynku jest skuteczne tylko wtedy, gdy używasz do tego odpowiednich farb. Z palety środków RAFIL Możesz Wybrać Np. RAFIL Do Bram i Ogrodzeń, jeśli chcesz pomalować ocynkowane ogrodzenie czy bramę lub RAFIL Radach Farba Na Dach, jeśli zależy Ci na pomalowaniu dachu, rynien czy parapetów.

Wstępne przygotowanie powierzchni ocynkowanej 

Jak pomalować blachę ocynkowaną? Kluczowe znaczenie ma właściwe przygotowanie powierzchni do nakładania powłoki malarskiej. Oto, co musisz zrobić:

• Każde podłoże przygotowane do malowania powinno być czyste, suche, pozbawione śladów korozji, ale także tłustych plam, śladów soli, piasku i innych zanieczyszczeń.
• Powierzchnie ocynkowane zaleca się sezonować na powietrzu przez okres co najmniej 6 miesięcy. Dotyczy to wszystkich nie malowanych wcześniej powierzchni, pokrytych ocynkiem, zainstalowanych i przeznaczonych do malowania.
• Po tym czasie na podłoże ocynkowane trzeba nałożyć wodny roztwór preparatu RAFIL Preparat Do Odtłuszczania, a następnie powierzchnię spłukać czystą wodą i wysuszyć.
• Jeśli na ocynkowanej powierzchni pojawia się tzw. biała rdza, zalecane jest usuniecie zanieczyszczeń, ale ze szczególną ostrożnością tak, aby nie uszkodzić warstwy ocynku. Najlepsze będą do tego szmatki, szczotki nylonowe lub syntetyczny materiał z delikatną warstwą ścierną.
• Powierzchnie ocynkowane, ale wcześniej malowane musisz bardzo delikatnie oczyścić ze starych powłok. Uważaj przy tym, aby nie uszkodzić warstwy ocynku, która znajduje się pod spodem. Właściwe przygotowanie ocynkowanej powierzchni jest bardzo ważne, ponieważ ma ona słabą przyczepność. Jeśli nie zadbasz o właściwe odtłuszczenie, farba będzie się łuszczyć i odspajać.

Stal, która została ocynkowana niedawno, jest szczególnie trudna do pomalowania. By efekt był trwały i estetyczny, czasem stosuje się zabieg wytrawiania stali ocynkowanej, aby zwiększyć przyczepność powierzchni. 

Wytrawianie ocynku polega na nałożeniu na powierzchnię wytrawiacza (substancji chemicznej), którą następnie zmywa się po odczekaniu zalecanego w instrukcji stosowania czasu. Zwykle jest to kilka czy kilkanaście minut. 

Techniki malowania powierzchni ocynkowanych 

Czym pomalować blachę ocynkowaną? Do dachów, rynien i parapetów ze stali ocynkowanej polecamy środek RAFIL Radach Farba Na Dach. To gruntoemalia, która przeznaczona jest do ochronno-dekoracyjnego malowania zewnętrznych powierzchni metalowych, stalowych, ocynkowanych i aluminiowych.

{{recomended-product}}

Farba RAFIL Radach Farba Na Dach Jest Odpowiednia Donowych wymalowań i renowacji starych powłok malarskich. Zapewnia podwyższoną ochronę przed zmiennymi warunkami atmosferycznymi i promieniowaniem UV. Tworzy szybkoschnące powłoki odporne na wodę. Zapewnia także długotrwały efekt dekoracyjny malowanych powierzchni. Dostępna jest w 13 kolorach w półmacie oraz 3 kolorach w połysku. 

Farbę nakłada się pędzlem, wałkiem lub natryskiem. Pierwsza warstwa do 40 mikronów grubości powinna być nałożona na sucho. Potrzebujesz od 2 do 3 warstw. 

Zwróć uwagę, że kolejne warstwy wyrobu należy nałożyć po czasie minimum 6 godzin. Co więcej, trzeba koniecznie sprawdzić, czy na malowanej powierzchni nie osadziły się zanieczyszczenia np. pyłki roślin. Z tego powodu malowanie ocynkowanej powierzchni wykonuje się jak najszybciej, zachowując jednak wymagane 6 godzin. Jeśli przerwa w malowaniu będzie dłuższa, przed nałożeniem kolejnej warstwy zaleca się dokładnie spłukanie powierzchni wodą i osuszenie. 

Maluj w temperaturze otoczenia od 5°C do 25°C i wilgotności powietrza poniżej 80%. Temperatura podłoża powinna wynosić od 10 do 35°C.

Wiesz już, jak i czym pomalować powierzchnie ocynkowane. Mamy nadzieję, że nasze wskazówki oraz niezawodne produkty RAFIL Pomogą Ci Odnowić Ocynk i Przedłużyć Trwałość Metalowych Powierzchni!