Strona główna
Poradniki

Terminy, określenia, nazwy

Przeczytasz w 5 min
Z tego artykułu dowiesz się:
  • Karta techniczna – zapis tworzony przez producenta, dotyczący konkretnego wyrobu, jego przeznaczenia, charakterystyki i stosowania.
  • Symbol wyrobu – każdy wyrób posiada dany symbol, który określa typ rodzaj i jego kolor, na tej podstawie wyrób jest identyfikowany.
  • Gęstość – masa 1 cm3 wyrobu oznaczana piknometrycznie w temp. 20°C; dla wyrobów dwuskładnikowych jest to wartość średnia, po zmieszaniu składników.
  • Punkt zapłonu (ang. flash point) – jest to najniższa temp. materiału malarskiego, w której wytworzy on pary substancji palnych wystarczających do zapłonu w określonych warunkach zapłonu.
  • Zużycie teoretyczne (ang. theoretical spreading rate) – wartość (i/m2; kg/m2; m2/l; m2/kg) podawana w danych technicznych farby; arytmetyczny wynik zależności zawartości substancji nielotnej i specyfikowanej grubości powłoki malarskiej.
  • Zużycie praktyczne - zależy od wielu czynników, między innymi od zużycia teoretycznego, chropowatości podłoża, metody i warunków nakładania, wielkości i rodzaju malowanej powierzchni, a także roli powłoki w zestawie; określa się iloczynem współ- zużycia praktycznego i zużycia teoretycznego farby.
  • Czas przydatności wyrobu do stosowania (ang. pot life) – max. czas, w którym wyrób lakierowy po zmieszaniu z utwardzaczem zachowuje swoje właściwości i nadaje się do nanoszenia na podłoże.
  • Czas schnięcia (ang. drying time) czas przejścia ciekłej powłoki malarskiej w stałą powłokę o określonych własnościach fizycznych i mechanicznych w danej temp.
  • Porowatość (ang. porosity) – zależy w głównej mierze od użytego pigmentu, charakteryzuje ją obecność w powłoce otworków i kanalików sięgających do podłoża.
  • Przepuszczalność (ang. permeability) – charakteryzuje zdolność przepuszczania gazów lub par przez powłokę, zależy od własności fizykochemicznych, grubości powłoki.
  • Przyczepność (ang. adhesion) – zdolność powłoki do wiązania się z podłożem lub poprzednią warstwą.
  • Trwałość powłoki (ang. durability) – przypuszczalny czas „życia” powłoki malarskiej do pierwszej głównej renowacji.
  • Wydajność - powierzchnia (w m2), która może być pokryta daną ilością wyrobu lakierowego tworzącego powłokę o wymaganej grubości; zależy od warunków stosowania, złożoności geometrycznej konstrukcji, warunków atmosferycznych itp.
  • Powłoka termoodporna – odporna na długookresowy wpływ temp. powyżej 150°C.
  • Emalia (ang. top coat) – wyrób malarski pigmentowany o wysokich walorach dekoracyjnych, zwłaszcza barwie i połysku. Jako warstwy nawierzchniowe – emalie – muszą być odporne na wpływ zewnętrznych czynników korozyjnych np. promieniowanie słoneczne.
  • Farba (ang. primer) – materiał malarski pigmentowany, tworzący powłokę kryjącą – która ma przede wszystkim spełniać funkcje ochronne. Farby tego typu (gruntujące, przeciwrdzewne) nanoszone są bezpośrednio na podłoże i zawierają składniki powstrzymujące procesy korozyjne. Powinny charakteryzować się głównie dobrą przyczepnością do podłoża.
  • Farba do czasowej ochrony – chroni czasowo przed działaniem czynników atmosferycznych i korozyjnych (najczęściej przez okres 6 m-cy na czas montażu, transportu, składowania).
  • Farba, emalia tiksotropowa – zawiera dodatki powodujące efekt zmniejszania się lepkości pozornej (upłynnienie) w czasie działania naprężeń ścinających (mieszanie, rozcieranie pędzlem).
  • Farba na gorzej przygotowane podłoże (ang. surface tolerant) – przeznaczona do gruntowania, tolerująca gorzej przygotowane powierzchnie. Posiada właściwości: stabilizacji, przetwarzania i penetracji rdzy.
  • Farby chemoutwardzalne (ang. chemical curing paints) – produkt malarski składający się z dwu lub trzech składników (żywica + utwardzacz) mieszanych bezpośrednio przed aplikacją.
  • Farba grubopowłokowa (ang. high build) – materiał malarski dający grubszą powłokę suchą niż powszechnie stosowane materiały.
  • Lakier (ang. varnish) – wyrób malarski niepigmentowany dający w efekcie powłokę przeświecalną.
  • Pigmenty (ang. pigments) – są to substancje nierozpuszczalne w spoiwie farby a ulegające w nim zdyspergowaniu. Charakterystyczne dla nich są następujące własności: barwa, zdolność krycia, niekiedy zdolności ochronne i przeciwrdzewne.
  • Rozcieńczalnik (ang. thinner) – lotna ciecz nie rozpuszczająca substancji błonotwórczej. Po dodaniu do materiału malarskiego nie powoduje niekorzystnych objawów. Dodatek rozcieńczalnika wymagany może być w przypadku nadmiernego zgęstnienia wyrobu wskutek zbyt długiego lub nieodpowiedniego przechowywania. Należy jednak pamiętać, że dodatek nawet małej ilości rozcieńczalnika może spowodować duże zmiany w grubości powłoki (szczególnie dla wyrobów tiksotropowych).
  • Rozpuszczalnik (ang. solvent) – ciecz rozpuszczająca substancje błonotwórczą (spoiwo). Przy doborze rozpuszczalnika zwrócić trzeba uwagę m. in. na: zdolność rozpuszczania, lotność, temp. zapłonu, toksyczność, zapach itp.
  • Substancja nielotna; części stałe (ang. solids) – łączna zawartość substancji błonotwórczych, pigmentów, wypełniaczy i innych składników materiału malarskiego pozostająca na powierzchni malowanej w procesie schnięcia powłoki.

Galeria zdjęć

No items found.
Polecany produkt

  • Wydajność:
    m2 / L
  • Stopień połysku:
    Efekt młotkowy
    Połysk
    Półmat
    Mat
Szczegóły produktu
Porada eksperta
Pliki do pobrania
No items found.

Powiązane produkty

No items found.

Przeczytaj również

Komin to niewątpliwie jeden z najważniejszych elementów domu. Warto go prawidłowo zabezpieczyć, aby na lata zapewnić bezpieczeństwo i spokojne użytkowanie. Jednym z najlepszych rozwiązań jest zastosowanie metalowej obróbki. Podpowiadamy, jak obrobić komin blachą oraz jak konserwować go w przyszłości.

Odpowiednie zabezpieczenie komina ma znaczenie z kilku względów. Pierwszy to oczywiście bezpieczeństwo przeciwpożarowe – komin musi być szczelny i trwały, a blacha na zewnątrz pozwala utrzymać go w pożądanym stanie.

Drugi związany z tym powód to wydajne i prawidłowe działanie domowego ogrzewania. Komin musi być drożny, aby skutecznie odprowadzać dym, ale powinien też pracować w odpowiednio wysokiej temperaturze. Zbyt zimny komin często nastręcza problemów, ponieważ osadzają się w nim substancje smoliste, które przy prawidłowej pracy powinny zostać odprowadzone na zewnątrz.

Jednak nie tylko kwestie grzewcze i przeciwpożarowe mają znaczenie. Komin to także newralgiczny element dachu pod kątem występowania wilgoci. Należy go szczelnie zaizolować i odpowiednio połączyć z poszyciem dachowym, w przeciwnym razie zachodzi ryzyko przenikania wody pod dach, a nawet do niższych kondygnacji budynku.

Ostatnią, ale też ważną kwestią, jest estetyka – podpowiadamy, jak obić komin blachą, aby ładnie wyglądał przez długi czas.

Jak obrobić komin blachą? Dostępne są dwie metody zabezpieczania komina – obróbka blachą lub taśmą.

Jakie materiały są potrzebne do obróbki komina blachą?

Kominy można obrabiać różnymi rodzajami blachy. Najpopularniejsze są blachy stalowe, powlekane warstwą zabezpieczającą przed korozją. Dostępne są na rynku w szerokiej gamie, w zależności od składu stopu metalu, rodzaju malowania, grubości i ewentualnie tłoczenia. 

Droższym, ale wytrzymałym, estetycznym i długotrwałym rozwiązaniem jest zastosowanie blachy miedzianej. Jest ona z natury odporna na korozję, a efekt naturalnego starzenia się miedzi nie wpływa na jej właściwości, na wielu dachach wygląda natomiast bardzo dekoracyjnie. Spośród innych pokryć warto jeszcze zwrócić uwagę na blachy tytanowo-cynkowe, z których produkuje się też np. rynny.

Jak obić komin blachą, aby wyszło to dobrze i sprawnie? Przede wszystkim przy użyciu odpowiednich narzędzi. Do wykonania wycięcia w dachu i docinania elementów, niezbędna będzie szlifierka kątowa. 

Przytwierdzenie obróbki najlepiej wykonać poprzez mocowanie do drewnianych elementów – nie do blachy – przyda się więc wkrętarka i odpowiednie do metalu wkręty. Uszczelnienia wykonuje się silikonem – koniecznie zadbaj, aby był to materiał dekarski, w przeciwnym razie ryzykujesz rozszczelnieniem i problemami.

Musisz zapewnić szczelność całości, aby uniknąć przeciekania wody opadowej.

Jakie techniki stosować przy montażu blachy wokół komina?

Dostępne są dwie metody zabezpieczania komina – obróbka blachą lub taśmą. Pierwsza, czyli tzw. obróbka „twarda”, gdzie podstawowym materiałem mogą być różne gatunki blach – i na niej skupiamy się w tym poradniku. Daje najlepsze zabezpieczanie, jest także najbardziej estetyczna.

Istnieje jednak także tzw. obróbka „lekka”. Wówczas do pokrycia komina wykorzystuje się metalowe taśmy, najczęściej wykonane z aluminium, czasami z ołowiu. Tę technikę wyróżnia łatwość wykonania, ponieważ fabrycznie przygotowane taśmy pokryte są klejem. Praca przy kominie sprowadza się wówczas do przyklejenia do jego powierzchni odpowiednio dociętych fragmentów taśm. Jest to metoda prosta, ale zapewniająca nieco słabszą ochronę i gorszy efekt estetyczny.

Pierwszy krok to przymocowanie do komina dachowej membrany. Należy ją dociąć i umieścić jak najszczelniej przy ściankach, co będzie pierwszym zabezpieczeniem. Na początku montażu blachy w kominie wykonuje się specjalne nacięcie nazywane „wydrą”. Blachę przycina się i wygina stosownie do wymiarów komina, a następnie, przy użyciu specjalnej listwy, umieszcza możliwie szczelnie przy ścianach komina.

Co do samego procesu wykonania obróbki, kluczowe znaczenie ma jej połączenie z resztą dachowego pokrycia. Musisz zapewnić szczelność całości, aby uniknąć przeciekania wody opadowej. 

To jednak nie wszystko – obróbka powinna być wykonana i połączona w taki sposób, aby metalowe elementy mogły pracować. Co to znaczy? Metalowa powierzchnia dachu jest wystawiona na działanie gorąca i zimna, a metale, jak wiadomo, kurczą się i rozszerzają, w zależności od temperatury. Dlatego obróbkę z połacią dachową łączy się „na zakładkę”, w taki sposób, aby poszczególne elementy miały gdzie pracować i aby nie występowały naprężenia, które mogą prowadzić do rozszczelnienia materiału.

Jak zabezpieczyć blachę na kominie przed korozją?

O zabezpieczenie komina przed korozją należy zadbać już na etapie doboru materiału. Blacha do obróbki musi być zabezpieczona przed korodowaniem, w tym także odporna na obróbkę, tak aby podczas docinania i dopasowywania nie traciła swojej warstwy ochronnej. 

Jest jeszcze jedna kwestia: blachę do pokrycia komina wypadałoby wybrać pod kątem materiału, jakim pokryty będzie cały dach. Dotyczy to w pierwszym rzędzie samego rodzaju blachy – najlepiej, aby był taki sam. Jeśli jednak nie jest to możliwe, warto przynajmniej nawiązać do wyglądu całości. Możesz to osiągnąć, jeśli wybierzesz materiał w podobnym kolorze i fakturze. Oczywiście dobrym rozwiązaniem jest też malowanie odpowiednim rodzajem farby.

Najlepsza farba do malowania dachu i komina to RAFIL Radach Farba Na Dach

Farby do metalu – jakie sprawdzą się najlepiej przy obróbce komina?

Ponieważ obróbka komina to element istotny, a jednocześnie wrażliwy na działanie niszczących czynników, często warto rozważyć jego pomalowanie. Warstwa odpowiedniej farby dodatkowo zabezpiecza metal i na lata może gwarantować jego odpowiednią ochronę. Do malowania blachy warto użyć kilku produktów w odpowiedniej kolejności, co zapewni najlepsze efekty. Rozwiązaniem mogą być np. preparaty marki RAFIL. 

Na początku powierzchnię metalu naley dobrze przygotować do malowania. Sprawdzi się tutaj RAFIL Preparat do odtłuszczania, dzięki któremu pozbędziesz się wszystkich zabrudzeń i zapewnisz dobrą przyczepność farby. W przypadku metali narażonych na opady atmosferyczne, stosuje się często malowanie co najmniej dwoma warstwami. 

Na początek warto nałożyć na metal RAFIL Podkład Antykorozyjny – to farba do większości popularnych rodzajów blach. Tworzy mocną i elastyczną powłokę, a przede wszystkim doskonale chroni przed wodą. Występuje w dwóch kolorach: czerwonym tlenkowym i szarym, które stosuje się w zależności od barwy stosowanej farby powierzchniowej.

Farba powierzchniowa ma również za zadanie ochronę metalu, ale powinna zapewniać także dobry efekt estetyczny. W takim przypadku warto sięgnąć po RAFIL Radach Farba Na Dach. Nakłada się ją zazwyczaj w dwóch warstwach, w wyniku czego powstaje powłoka bardzo odporna zarówno na wilgoć, jak i nadmierne nasłonecznienie, mróz czy inne czynniki atmosferyczne. Maluje się łatwo – pędzlem, wałkiem lub natryskiem, a producent gwarantuje skuteczną ochronę metalu aż przez 8 lat.

A co z późniejszą konserwacją? Zalecamy przede wszystkim regularne inspekcje komina, w tym jego obróbki, przynajmniej raz w roku. Profilaktyczne malowanie farbą powierzchniową można wykonać raz na 4-5 lat. Dzięki temu obróbka zachowa swoje właściwości i dobrze ochroni komin przez naprawdę długi czas.

Wiesz już, jak obrobić komin blachą, aby mieć spokój na długie lata. To zadanie wymagające pewnych umiejętności – ale dla chcącego nic trudnego! Jeśli efekty Twojej pracy uznasz za zadowalające, podziel się nimi z nami!

4 porady na to, jak obrobić komin blachą 

Przeczytasz w 5 min

Malowanie natryskowe ogrodzenia betonowego to skuteczny sposób odnowienia czy zmiany koloru płotu. Jest szybkie i efektywne, a także pozwala uzyskać estetyczne i trwałe rezultaty. Między innymi dlatego zyskuje coraz większą popularność. Sprawdź, jak i czym pomalować płot betonowy z wykorzystaniem pistoletu natryskowego.

Malowanie ogrodzenia betonowego, krok 1. Wybór farby

Jeśli chcesz pomalować ogrodzenie betonowe, wybierz farbę przeznaczoną właśnie do powierzchni z betonu. Emalia musi być odporna na działanie warunków atmosferycznych, wilgoci czy promieni słonecznych. Wybór nieodpowiedniej farby może skutkować tym, że będzie ona nietrwała, na powierzchni powstaną zacieki, a do tego nie zabezpieczy odpowiednio ogrodzenia.Farbą, która świetnie sprawdza się do malowania betonowych powierzchni znajdujących się na zewnątrz, jest emalia RAFIL Chlorokauczuk. Tworzy ona na betonie twarde powłoki, odporne na zarysowania, uderzenia i uszkodzenia mechaniczne.

Szare ogrodzenie z betonu

Malowanie natryskowe ogrodzenia betonowego, krok 2. Przygotowanie stanowiska i podłoża

Zanim przejdziesz do malowania ogrodzenia pistoletem natryskowym, musisz dobrze przygotować powierzchnię. Dzięki temu malowanie będzie efektywne, a farba przywrze do podłoża i będzie ochraniała je długo i skutecznie. Jeśli malujesz nowe ogrodzenie betonowe, które jest suche, czyste i mocne, oczyść je z tłuszczu, usuń mechanicznie warstwę szlamu i mleczka cementowego, a na koniec odpyl powierzchnię. Jeśli malujesz stare ogrodzenie, które wcześniej nie było pomalowane, usuń luźno związane fragmenty betonu. Odtłuść podłoże, usuń wszystkie zanieczyszczenia, uzupełnij ubytki, przeszlifuj powierzchnię i dokładnie ją odpyl.

Jeśli malujesz stare, wcześniej pomalowane ogrodzenie betonowe, odtłuść i oczyść powierzchnię starej farby, a następnie usuń te fragmenty emalii, które się łuszczą i są luźno związane. Jak w przypadku nowego czy niemalowanego betonu przeszlifuj i odpyl powierzchnię. Jeśli do usuwania starej farby lub czyszczenia powierzchni używasz detergentów, spłucz je dokładnie wodą.

Ważne!

Zanim przejdziesz do malowania natryskowego ogrodzenia, sprawdź, czy beton jest całkowicie suchy.

Malowanie płotu betonowego, krok 3. Impregnacja i gruntowanie

Gruntowanie betonowego płotu nie jest obowiązkowe, ale zwykle warto je wykonać. Grunty oraz impregnaty na betonowych powierzchniach tworzą cienkie warstwy ochronne, które co prawda nie są zbyt wytrzymałe, ale wnikają głęboko w strukturę betonu i wypełniają jego pory. Dzięki temu wzmacniają konstrukcję i zapobiegają wchłanianiu się wilgoci oraz pękaniu farb nawierzchniowych.

Wybierając odpowiedni impregnat czy grunt, postaw na taki produkt, który zapewni paroprzepuszczalność. Jeśli warstwa gruntująca nie będzie przepuszczać pary, ta, próbując przeniknąć przez beton, może niszczyć naniesioną powłokę i pozbawić powierzchnię ochrony.

Niebieskie ogrodzenie wykonane z betonu

Malowanie ogrodzenia pistoletem, krok 4. Właściwe malowanie

Jeśli chcesz, by malowanie ogrodzenia pistoletem natryskowym było efektywne, zastosuj się do poniższych rad:

  • Ogrodzenie maluj tylko w sprzyjających warunkach atmosferycznych – nie może być wilgotno, za zimno i za ciepło. Optymalna temperatura to, w przypadku większości farb, to 10-25°C, choć wskazania te dla różnych farb mogą być inne. Zawsze stosuj się do wytycznych producenta.
  • Zanim rozpoczniesz malowanie, wykonaj test np. na dużym kartonie, umieszczonym pionowo. Sprawdź, czy farba ma odpowiednią konsystencję, jak rozprowadza się po powierzchni i czy nie tworzą się zacieki.
  • Pistolet trzymaj w odległości około 15-20 cm od pionowej płaszczyzny. Podczas malowania przesuwaj go z góry do dołu, a sam pistolet trzymaj prostopadle do płotu.
  • Jeśli ogrodzenie betonowe nie jest pełne, ustaw za nim dużą tekturę lub płytę pilśniową. Dzięki temu unikniesz rozpylaniu farby po drugiej stronie ogrodzenia.
  • Spryskiwanie płotu zacznij około 15 cm przed jego początkową krawędzią i zakończ w podobnej odległością za krawędzią końcową. Dzięki temu pomalujesz równo całą powierzchnię.
  • Pistolet przesuwaj z podobną prędkością, z jaką przesuwałbyś wałek lub pędzel.
  • Dopasuj wielkość strumienia do malowanej powierzchni – podczas malowania dużego płotu strumień możesz ustawić do maksimum, dzięki czemu nie trzeba będzie wykonywać zbyt dużej ilości ruchów.

Pamiętaj też, żeby ubrać się w ochronną odzież i założyć maseczkę na twarz oraz okulary, a także, by zabezpieczyć włosy.

Zwykle, by pokryć całe ogrodzenie, należy nałożyć 2-3 warstwy farby, zachowując między kolejnymi malowaniami odstępy wskazane przez producenta emalii. Czas schnięcia betonowego ogrodzenia to, w zależności od wilgotności i temperatury powietrza, około 24 godzin. Powłoki staja się całkowicie utwardzone po około 7 dniach.

Malowanie ogrodzenia betonowego metodą natryskową – krok po kroku

Przeczytasz w 5 min

Jeszcze nie tak dawno temu ostatnią rzeczą, jaką można było powiedzieć o betonie, było słowo „estetyczny”. Dziś to się zmienia – coraz częściej przy wykańczaniu wnętrz surowy beton (także kolorowy) jest brany pod uwagę jako ciekawa odmiana dla płytek, tapet czy malowania. Coraz częściej używamy go też jako bezpośredniego podłoża na tarasie, gdzie materiał siłą rzeczy narażony jest na bardzo niekorzystne czynniki atmosferyczne – deszcz, światło słoneczne i różnice temperatur. W jaki sposób zabezpieczyć betonowy taras, by cieszyć się gładką powierzchnią jak najdłuższy czas?

Najpierw posprzątaj

Oczywiście, zanim w ogóle zaczniesz myśleć o zabezpieczeniu swojego tarasu, musisz przygotować go do nałożenia odpowiednich preparatów. Nie powinieneś być zaskoczony – przygotowanie betonowej powierzchni ma wiele wspólnego z innymi materiałami przed malowaniem czy impregnowaniem.

Jeśli chcesz zabezpieczyć posadzkę z nowego betonu, powinieneś pamiętać, by ten najpierw dobrze wysechł i dać mu co najmniej 28 dni. To istotne, jeśli zależy ci na trwałym zabezpieczeniu – oczywiście istnieją produkty przeznaczone do kładzenia na mokry beton, ale będzie to rozwiązanie zarówno droższe, jak i mniej skuteczne.

Gdy twój taras najlepsze lata ma już za sobą, w pierwszej kolejności usuń z niego fragmenty uszkodzonego betonu. Potem postępowanie jest już bardzo podobne zarówno dla starego, jak i nowego betonu. W pierwszej kolejności należy naprawdę dobrze oczyścić powierzchnię oraz odtłuścić – a także usunąć mechanicznie mleczko lub szlam cementowy, jeśli są obecne. Dobrze będzie użyć też środka grzybobójczego, byś miał całkowitą pewność, że na betonie nie ostały się żadne mikroorganizmy. Następnie konieczne będzie porządne odpylenie tak przygotowanej powierzchni tarasu.

{{recomended-product}}

Jeśli twój taras został solidnie podniszczony, najpierw poważnie rozważ jego wyrównanie i uzupełnienie ubytków – zagruntowanie emalią przed malowaniem prawdopodobnie okaże się niewystarczające, by poradzić sobie z większymi uszkodzeniami. Pamiętaj jednak, by nie stosować podłoży gipsowych – wiele środków ochronnych, w tym RAFIL Na Beton, który rekomendujemy do zabezpieczenia betonowego tarasu, nie może być stosowane na gips.

Warto też zwrócić uwagę na kolor emalii – przy jednoczesnej ochronie betonu możemy nadać mu ciekawy kolor.

Czas na malowanie

Zanim zaczniesz zabezpieczać posadzkę, pamiętaj, że powinieneś malować w słoneczny, ale nie upalny dzień – absolutnie nie w trakcie mgły lub deszczu.

Niezbędne będą ci podstawowe przyrządy malarskie (polecamy skorzystać z wałka lub natrysku mechanicznego, pędzel może być mało efektowny) oraz rozpuszczalnik do wyrobów epoksydowych. W pierwszej kolejności niezbędne będzie zagruntowanie podłoża – do tego celu posłuży Ci RAFIL Na Beton rozcieńczony rozpuszczalnikiem w stosunku w ilości 20%. Grunt będzie gotowy po około półgodzinnej homogenizacji (czas ten jednak może być różny w zależności od warunków w pomieszczeniu).

Po zagruntowaniu podłoża musisz odczekać 4 godziny, by nałożyć pierwszą warstwę emalii. Kolejne warstwy powinieneś nanosić w odstępie 24 godzin od każdej poprzedniej. Przygotowana do malowania emalia jest zdatna do użytku przez 8 godzin, nie musisz się więc spieszyć, ale oceń też realnie, ile środka będzie ci potrzebne. Przygotowanie „na zapas” może okazać się zmarnowaniem produktu.

Pamiętaj, że środki na bazie żywicy epoksydowej tworzą bardzo dobrą i szczelną powłokę ochronną, ale nie są odporne na światło słoneczne i promieniowanie UV. Twój taras siłą rzeczy będzie narażony na ich wpływ – naniesioną emalię epoksydową koniecznie musisz zabezpieczyć warstwą lakieru poliuretanowego RAFIL Na Beton.

Czas schnięcia zabezpieczonego tarasu wynosi 7 dni – po tym czasie będzie można rozpocząć jego użytkowanie bez obawy o zniszczenie powłoki.

Zabezpieczenie na lata

Z dostępnych na rynku środków do zabezpieczania powierzchni to właśnie materiały na bazie żywicy epoksydowej cechują się najlepszymi własnościami eksploatacyjnymi, chociaż ich minusem jest brak odporności na światło słoneczne. Na szczęście temu problemowi można szybko zaradzić warstwą odpowiedniego lakieru.

Ten w połączeniu z naniesionymi warstwami emalii doskonale ochroni nasz taras, szczególnie w trakcie zimy utrudniając penetrowanie porów i mikroszczelin przez wodę. Dzięki temu na wiosnę będziemy mogli cieszyć się nienaruszonym tarasem – nie takim, który wymaga kolejnego remontu czy czyszczenia.

Malowanie i zabezpieczanie betonowego tarasu – porady eksperta

Przeczytasz w 5 min

Metalowe pokrycia dachowe są lekkie i wytrzymałe, ale jednocześnie podatne na korozję. Rdza na dachu domu nie musi jednak oznaczać, że czeka Cię poważny remont. Wystarczy w odpowiedni sposób usunąć rdzę i pomalować pokrycie dobrymi preparatami. Jaka farba na zardzewiały dach będzie najlepsza? Sprawdź!

Rdza na dachu domu – jak ją usunąć?

Czyszczenie metalu z rdzy i usunięcie starej farby to pierwszy krok, jaki musisz wykonać, zanim pomalujesz zardzewiały dach. Starą warstwę farby, a razem z nią rdzę i zabrudzenia, usuniesz, wykorzystując ręczne techniki, takie jak skrobanie, szlifowanie i szczotkowanie. Dzięki temu pokrywa dachowa będzie gładka i bez trudu nałożysz nowe warstwy farby. Do usuwania ognisk rdzy z dachu świetnie sprawdza się szczotka nylonowa.

Pamiętaj też, by usunąć wszystkie zabrudzenia, które zostaną po usuwaniu farby i rdzy. Aby mieć pewność, że dach jest perfekcyjnie czysty, przemyj wodą miejsca, w których stara farba przywarła najmocniej i ogniska rdzy, których nie dało się usunąć szczotką nylonową, a potem użyj papieru ściernego.

Ważne!

Do czyszczenia dachu nie używaj ostrych narzędzi, takich jak druciane szczotki czy szpachelki. Możesz w ten sposób uszkodzić cynk, a tym samym warstwę ochronną dachu.

Czyszczenie dachu z metalu

Odpylanie i mycie dachu przed malowaniem

Oprócz pozbycia się starej farby i rdzy z dachu domu bardzo ważne jest także odpylanie i odtłuszczanie powierzchni, które pozwoli usunąć m.in. pozostałości detergentów, zanieczyszczenia jonowe, sole oraz inne naloty. Dzięki tym zabiegom malowanie dachu będzie przebiegało efektywnie, a dach będzie mniej narażony na pojawienie się rdzy w przyszłości.

Aby dobrze odtłuścić dach, musisz wyposażyć się w odpowiedni preparat. Wybierając dany produkt, sprawdź, czy jest on przeznaczony do odtłuszczania powierzchni metalowych przed malowaniem. Produktem, który skutecznie usuwa zabrudzenia, a do tego wzmacnia przyczepność farby i zapobiega łuszczeniu się powłoki, jest Preparat Do Odtłuszczania RAFIL. Możesz go wykorzystać do czyszczenia dachów i rynien, a także do mycia elementów gumowych, tworzyw sztucznych i już zagruntowanych detali.

Po odtłuszczaniu dachu umyj jego powierzchnię wodą przy pomocy myjki ciśnieniowej lub mokrej gąbki, a potem pozwól mu wyschnąć.

Jak przygotować się do malowania dachu?

Dach maluj wtedy, gdy warunki pogodowe są odpowiednie, czyli gdy:

  • temperatura powietrza jest wyższa niż 10°C, ale równa bądź niższa niż 25°C,
  • nie pada ani nie zanosi się na deszcz – przed malowaniem koniecznie sprawdź pogodę na najbliższe dni,
  • dach jest suchy.

Koniecznie zadbaj o swoje bezpieczeństwo! Wyposaż się w linę asekuracyjną, specjalne szelki i kask, a jeśli to możliwe, także w odzież ochronną.

Do malowania dachu możesz wykorzystać wałek malarski z rączką lub profesjonalne urządzenie natryskowe.

Malowanie dachu – czym pomalować zardzewiały wcześniej dach?

Gdy rdzy na dachu domu (ani farby i zabrudzeń) już nie ma, możesz przejść do malowania pokrywy.
Zacznij od podkładu pod farbę. Jeśli chcesz zapobiec pojawianiu się w przyszłości korozji, postaw na preparat, który odpowiednio zabezpieczy pokrywę przed rdzą, np. na Podkład Antykorozyjny RAFIL. Produkt ten jest odpowiedni do malowania powierzchni stalowych, aluminiowych i ocynkowanych, a przy tym zapewnia ochroną przed korozją i zwiększa przyczepność farby nawierzchniowej.

W zależności od warunków atmosferycznych i tego, jakiej farby użyjesz do malowania dachu, pozwól podkładowi schnąć od 3 do 6 godzin. W przypadku podkładu RAFIL wystarczy położyć jedną warstwę produktu.

Zabezpieczenie dachu poprzez malowanie

Kolejnym krokiem jest nakładanie farby. Na zardzewiały wcześniej dach warto położyć taką emalię, która będzie zabezpieczać przed ponownym pojawieniem się korozji. Korzystaj z farb przeznaczonych do malowania powierzchni metalowych na zewnątrz – dachów, rynien, parapetów czy ogrodzeń.

Dobra farba na zardzewiały dach będzie chroniła powłokę przed zmiennymi warunkami atmosferycznymi i promieniowaniem UV, a do tego będzie szybkoschnąca i odporna na uszkodzenia mechaniczne. Musi też być odpowiednio napigmentowana, by nadać pokrywie dachowej głęboki kolor.

Jaka farba na zardzewiały dach będzie odpowiednia?

Możesz postawić na farbę na dach marki RAFIL Radach, która charakteryzuje się krótkim czasem schnięcia (w dotyku jest sucha już po godzinie), bardzo dobrą przyczepnością do podłoża, dużą wytrzymałością, elastycznością i odpornością na słońce, wiatr, mróz, wilgoć i zanieczyszczenia powietrza.

{{recomended-product}}

Najczęściej, by uzyskać optymalne efekty, należy pomalować dach więcej niż raz. Następnym etapem malowania dachu jest więc nałożenie kolejnej warstwy emalii. Zanim jednak to zrobisz, odczekaj minimum 6 godzin. Zapoznaj się z zaleceniami producenta na opakowaniu farby i nigdy nie skracaj przerw między nakładaniem kolejnych powłok. W przypadku farby RAFIL Radach zaleca się położenie dwóch lub trzech warstw.

Podsumowując, przy malowaniu niezwykle ważny jest dobór odpowiedniej farby, dobre warunki atmosferyczne i przygotowanie powierzchni. Czyszczenie i mycie dachu przed malowaniem to bardzo ważne etapy, których nie można pominąć – położenie farby do dachu na rdzę, stare powłoki innych preparatów czy inne zabrudzenia może skutkować tym, że malowanie będzie trudne, a farba będzie się rozwarstwiać, odpadać i po prostu wyglądać nieestetycznie.

Rdza na dachu domu – jak oczyścić i pomalować dach?

Przeczytasz w 5 min
Zobacz wszystkie