Prawidłowe przygotowanie powierzchni stalowych przed malowaniem to kluczowy etap, który bezpośrednio wpływa na trwałość i estetykę powłoki malarskiej. Obejmuje ono kontrolę czystości, stopnia chropowatości, odtłuszczenia oraz obecności pyłu i zanieczyszczeń jonowych. Procesy te powinny być realizowane zgodnie z obowiązującymi normami, które określają zarówno metody oceny, jak i dopuszczalne tolerancje.

Ocena stopnia czystości powierzchni stalowej

Kontroli stanu przygotowania powierzchni podlegają następujące właściwości:

• wygląd powierzchni,
• stopień czystości podłoża,
• profil powierzchni (chropowatość)
• obecność zatłuszczeń,
• obecność zapylenia,
• obecność zanieczyszczeń jonowych.

Kontrolę stopnia czystości można przeprowadzać w porównaniu do barwnych wzorców fotograficznych załączonych do norm:

• PN-ISO 8501-1: „Przygotowanie podłoży stalowych przed nakładaniem farb i podobnych produktów. Wzrokowa ocena czystości powierzchni. Stopnie skorodowania i stopnie przygotowania niezabezpieczonych podłoży stalowych oraz podłoży stalowych po całkowitym usunięciu wcześniej nałożonych powłok.”
• PN-ISO 8501-2: „Przygotowanie podłoży stalowych przed nakładaniem farb i podobnych produktów. Wzrokowa ocena czystości powierzchni. Stopnie przygotowania wcześniej pokrytych powłokami podłoży stalowych po miejscowym usunięciu tych powłok.”

Podczas kontroli powierzchni przed malowaniem należy zwrócić szczególną uwagę na dokładne oczyszczenie szwów spawalniczych, złączy, nitów, miejsc trudnodostępnych, gdyż często mogą tam pozostać zanieczyszczenia.

Dopuszczalne wady powierzchni przygotowanej do malowania, które zależą od agresywności korozyjnej środowiska, zawarte są w normie PN-ISO 8501-3. Oczyszczona powierzchnia nie powinna wykazywać jednak większych uszkodzeń.

Typowa chropowatość podłoża, określona parametrem Rz, powinna wynosić 35–70 μm. Ocenę przeprowadza się przy pomocy:

1. Przyrządu do pomiaru chropowatości (np. aparatem firmy Elcometer)
2. Porównania badanej powierzchni z wzorcami (płytki metalowe podzielone na segmenty różniące się średnią wysokością chropowatości – norma PN-ISO 8503-2), lub dotykowo przesuwając po wzorcowej i badanej powierzchni paznokieć lub drewienko.
   Z uwagi na kształt ścierniwa dostępne są dwa wzorce:
   • S – dla ścierniw kulistych: kulki szklane, śrut staliwny i żeliwny kulisty
   • G – dla ścierniw ostrokrawędziowych: żużel pomiedziowy, piasek, korund, śrut żeliwny łamany

Szczegółowe informacje o metodach oceny chropowatości podłoży stalowych po obróbce strumieniowo-ściernej podane są w normie PN-EN ISO 8503.

W przypadku stosowania chemicznych metod usuwania zatłuszczeń należy sprawdzić pH powierzchni. Powinno ono wynosić 6–7.

Skuteczność odtłuszczenia sprawdza się jedną z poniższych metod:

1. Na odtłuszczoną powierzchnię nakłada się 2–3 krople benzyny ekstrakcyjnej. Po około 10 sekundach przykłada się krążek bibuły filtracyjnej. Jednocześnie na drugi krążek bibuły, służący jako wzorzec, również nanosi się benzynę ekstrakcyjną; po odparowaniu rozpuszczalnika z obu krążków, porównuje się je – obecność plam tłuszczowych na bibule przyciśniętej do odtłuszczonej powierzchni świadczy o jej niewłaściwym odtłuszczeniu.
2. Odtłuszczoną powierzchnię polewa się wodą destylowaną (spryskiwaczem). Po 10 s oceniany jest szacunkowy procent zwilżonej powierzchni. Norma rozróżnia 3 stopnie zwilżenia, które są zarazem miernikiem stopnia odtłuszczenia:
   • Stopień 1 – woda zwilża powyżej 50% powierzchni
   • Stopień 2 – woda zwilża 40–50% powierzchni
   • Stopień 3 – woda zwilża 15–20% powierzchni

Metoda ta zalecana jest do powierzchni pokrytych farbami do czasowej ochrony – na odtłuszczoną powierzchnię nanosi się kroplę 40–70% wodnego roztworu alkoholu etylowego z dodatkiem barwnika (np. pioktaniny). Jeśli powierzchnia jest zatłuszczona już w ilości ok. 100 mg/m², to kropla ta nie rozlewa się po niej. Na powierzchniach pionowych droga spływania kropli jest krótka i pozostaje owalny ślad, jeśli powierzchnia jest czysta.

Kurz i pył są bardzo niepożądanym zanieczyszczeniem, które musi być usunięte z każdego podłoża przygotowanego do malowania. Obecność pyłu można stwierdzić przez przetarcie powierzchni czystą białą szmatką.

Ocenę skuteczności odpylenia można przeprowadzić zgodnie z normą ISO 8502-3, przy pomocy paska taśmy samoprzylepnej o długości około 15 cm. Pasek nakleja się na badaną powierzchnię, trzykrotnie przesuwa się po nim kciukiem, a następnie nakłada się na kontrastowe podłoże i porównuje z rysunkiem wzorcowym.

Kontrola przygotowania powierzchni do malowania

Przy usuwaniu zapylenia przez wydmuchiwanie powietrzem należy zwrócić uwagę, aby powietrze było pozbawione oleju. Dotyczy to również powietrza używanego do napędu narzędzi do czyszczenia.

Ocenę skuteczności usunięcia zanieczyszczeń jonowych z powierzchni można przeprowadzić zgodnie z wytycznymi normy ISO 8502-1 lub ISO 8502-2, albo sprawdzić stosując opracowane przez Instytut Mechaniki Precyzyjnej w Warszawie testy do oceny ilości chlorków i siarczanów znajdujących się na powierzchniach przygotowanych do malowania.

W przypadku przypuszczalnej obecności zanieczyszczeń jonowych na powierzchni (powierzchnie pokryte solami, atmosfera zanieczyszczona aerozolem solnym) zaleca się zastosować metody mające na celu usunięcie zanieczyszczeń z powierzchni, takie jak:

• mycie parowo-wodne,
• mycie wodą pod ciśnieniem,
• oczyszczanie strumieniowo-ścierne na mokro.

‍Komin to niewątpliwie jeden z najważniejszych elementów domu. Warto go prawidłowo zabezpieczyć, aby na lata zapewnić bezpieczeństwo i spokojne użytkowanie. Jednym z najlepszych rozwiązań jest zastosowanie metalowej obróbki. Podpowiadamy, jak obrobić komin blachą oraz jak konserwować go w przyszłości.

Odpowiednie zabezpieczenie komina ma znaczenie z kilku względów. Pierwszy to oczywiście bezpieczeństwo przeciwpożarowe – komin musi być szczelny i trwały, a blacha na zewnątrz pozwala utrzymać go w pożądanym stanie.

Drugi związany z tym powód to wydajne i prawidłowe działanie domowego ogrzewania. Komin musi być drożny, aby skutecznie odprowadzać dym, ale powinien też pracować w odpowiednio wysokiej temperaturze. Zbyt zimny komin często nastręcza problemów, ponieważ osadzają się w nim substancje smoliste, które przy prawidłowej pracy powinny zostać odprowadzone na zewnątrz.

Jednak nie tylko kwestie grzewcze i przeciwpożarowe mają znaczenie. Komin to także newralgiczny element dachu pod kątem występowania wilgoci. Należy go szczelnie zaizolować i odpowiednio połączyć z poszyciem dachowym, w przeciwnym razie zachodzi ryzyko przenikania wody pod dach, a nawet do niższych kondygnacji budynku.

Ostatnią, ale też ważną kwestią, jest estetyka – podpowiadamy, jak obić komin blachą, aby ładnie wyglądał przez długi czas.

Jakie materiały są potrzebne do obróbki komina blachą?

Kominy można obrabiać różnymi rodzajami blachy. Najpopularniejsze są blachy stalowe, powlekane warstwą zabezpieczającą przed korozją. Dostępne są na rynku w szerokiej gamie, w zależności od składu stopu metalu, rodzaju malowania, grubości i ewentualnie tłoczenia. 

Droższym, ale wytrzymałym, estetycznym i długotrwałym rozwiązaniem jest zastosowanie blachy miedzianej. Jest ona z natury odporna na korozję, a efekt naturalnego starzenia się miedzi nie wpływa na jej właściwości, na wielu dachach wygląda natomiast bardzo dekoracyjnie. Spośród innych pokryć warto jeszcze zwrócić uwagę na blachy tytanowo-cynkowe, z których produkuje się też np. rynny.

Jak obić komin blachą, aby wyszło to dobrze i sprawnie? Przede wszystkim przy użyciu odpowiednich narzędzi. Do wykonania wycięcia w dachu i docinania elementów, niezbędna będzie szlifierka kątowa. 

Przytwierdzenie obróbki najlepiej wykonać poprzez mocowanie do drewnianych elementów – nie do blachy – przyda się więc wkrętarka i odpowiednie do metalu wkręty. Uszczelnienia wykonuje się silikonem – koniecznie zadbaj, aby był to materiał dekarski, w przeciwnym razie ryzykujesz rozszczelnieniem i problemami.

Jakie techniki stosować przy montażu blachy wokół komina?

Dostępne są dwie metody zabezpieczania komina – obróbka blachą lub taśmą. Pierwsza, czyli tzw. obróbka „twarda”, gdzie podstawowym materiałem mogą być różne gatunki blach – i na niej skupiamy się w tym poradniku. Daje najlepsze zabezpieczanie, jest także najbardziej estetyczna.

Istnieje jednak także tzw. obróbka „lekka”. Wówczas do pokrycia komina wykorzystuje się metalowe taśmy, najczęściej wykonane z aluminium, czasami z ołowiu. Tę technikę wyróżnia łatwość wykonania, ponieważ fabrycznie przygotowane taśmy pokryte są klejem. Praca przy kominie sprowadza się wówczas do przyklejenia do jego powierzchni odpowiednio dociętych fragmentów taśm. Jest to metoda prosta, ale zapewniająca nieco słabszą ochronę i gorszy efekt estetyczny.

Pierwszy krok to przymocowanie do komina dachowej membrany. Należy ją dociąć i umieścić jak najszczelniej przy ściankach, co będzie pierwszym zabezpieczeniem. Na początku montażu blachy w kominie wykonuje się specjalne nacięcie nazywane „wydrą”. Blachę przycina się i wygina stosownie do wymiarów komina, a następnie, przy użyciu specjalnej listwy, umieszcza możliwie szczelnie przy ścianach komina.

Co do samego procesu wykonania obróbki, kluczowe znaczenie ma jej połączenie z resztą dachowego pokrycia. Musisz zapewnić szczelność całości, aby uniknąć przeciekania wody opadowej. 

To jednak nie wszystko – obróbka powinna być wykonana i połączona w taki sposób, aby metalowe elementy mogły pracować. Co to znaczy? Metalowa powierzchnia dachu jest wystawiona na działanie gorąca i zimna, a metale, jak wiadomo, kurczą się i rozszerzają, w zależności od temperatury. Dlatego obróbkę z połacią dachową łączy się „na zakładkę”, w taki sposób, aby poszczególne elementy miały gdzie pracować i aby nie występowały naprężenia, które mogą prowadzić do rozszczelnienia materiału.

Jak zabezpieczyć blachę na kominie przed korozją?

O zabezpieczenie komina przed korozją należy zadbać już na etapie doboru materiału. Blacha do obróbki musi być zabezpieczona przed korodowaniem, w tym także odporna na obróbkę, tak aby podczas docinania i dopasowywania nie traciła swojej warstwy ochronnej. 

Jest jeszcze jedna kwestia: blachę do pokrycia komina wypadałoby wybrać pod kątem materiału, jakim pokryty będzie cały dach. Dotyczy to w pierwszym rzędzie samego rodzaju blachy – najlepiej, aby był taki sam. Jeśli jednak nie jest to możliwe, warto przynajmniej nawiązać do wyglądu całości. Możesz to osiągnąć, jeśli wybierzesz materiał w podobnym kolorze i fakturze. Oczywiście dobrym rozwiązaniem jest też malowanie odpowiednim rodzajem farby.

Farby do metalu – jakie sprawdzą się najlepiej przy obróbce komina?

Ponieważ obróbka komina to element istotny, a jednocześnie wrażliwy na działanie niszczących czynników, często warto rozważyć jego pomalowanie. Warstwa odpowiedniej farby dodatkowo zabezpiecza metal i na lata może gwarantować jego odpowiednią ochronę. Do malowania blachy warto użyć kilku produktów w odpowiedniej kolejności, co zapewni najlepsze efekty. Rozwiązaniem mogą być np. preparaty marki RAFIL. 

Na początku powierzchnię metalu naley dobrze przygotować do malowania. Sprawdzi się tutaj RAFIL Preparat do odtłuszczania, dzięki któremu pozbędziesz się wszystkich zabrudzeń i zapewnisz dobrą przyczepność farby. W przypadku metali narażonych na opady atmosferyczne, stosuje się często malowanie co najmniej dwoma warstwami. 

Na początek warto nałożyć na metal RAFIL Podkład Antykorozyjny – to farba do większości popularnych rodzajów blach. Tworzy mocną i elastyczną powłokę, a przede wszystkim doskonale chroni przed wodą. Występuje w dwóch kolorach: czerwonym tlenkowym i szarym, które stosuje się w zależności od barwy stosowanej farby powierzchniowej.

Farba powierzchniowa ma również za zadanie ochronę metalu, ale powinna zapewniać także dobry efekt estetyczny. W takim przypadku warto sięgnąć po RAFIL Radach Farba Na Dach. Nakłada się ją zazwyczaj w dwóch warstwach, w wyniku czego powstaje powłoka bardzo odporna zarówno na wilgoć, jak i nadmierne nasłonecznienie, mróz czy inne czynniki atmosferyczne. Maluje się łatwo – pędzlem, wałkiem lub natryskiem, a producent gwarantuje skuteczną ochronę metalu aż przez 8 lat.

A co z późniejszą konserwacją? Zalecamy przede wszystkim regularne inspekcje komina, w tym jego obróbki, przynajmniej raz w roku. Profilaktyczne malowanie farbą powierzchniową można wykonać raz na 4-5 lat. Dzięki temu obróbka zachowa swoje właściwości i dobrze ochroni komin przez naprawdę długi czas.

Wiesz już, jak obrobić komin blachą, aby mieć spokój na długie lata. To zadanie wymagające pewnych umiejętności – ale dla chcącego nic trudnego! Jeśli efekty Twojej pracy uznasz za zadowalające, podziel się nimi z nami!

Malowanie dachu musisz przeprowadzić dokładnie i fachowo, aby cieszyć się z jego wytrzymałości przez długi czas. Poznaj najpopularniejsze błędy, których nie powinieneś absolutnie popełnić podczas malowania pokrycia dachowego.

Niedokładne usunięcie warstwy z pierwszego malowania

Odpowiednie przygotowanie podłoża, usunięcie starej farby i dokładne wyczyszczenie powierzchni – od tego musisz rozpocząć malowanie dachu. Błędy, które tutaj popełnisz, mogą mieć wpływ na odpowiednią przyczepność powłoki malarskiej, a także utrzymanie właściwości ochronnych farby.

Aby dokładnie usunąć starą warstwę farby, możesz skorzystać ze sposobów ręcznych, czyli skrobania, szlifowania i szczotkowania. To sprawdzone metody, dzięki którym pozbędziesz się także rdzy. Zyskasz efekt gładkiej powierzchni, na którą bez problemu nałożysz nową warstwę farby. Pamiętaj, aby zetrzeć wszystkie widoczne zabrudzenia. Te miejsca, w których stara farba jest mocno przyczepna, przemyj wodą, a następnie skorzystaj z papieru ściernego, aby całkowicie usunąć starą powłokę.

Wybór niewłaściwego rozcieńczalnika do farby dachowej

Podczas przygotowywania powierzchni liczy się nie tylko dokładne usunięcie warstwy starej farby, ale także odpowiednie odtłuszczenie. Dzięki temu sprawnie i fachowo przeprowadzisz malowanie dachu. Najczęstsze błędy dotyczą wyboru odpowiedniego rozcieńczalnika.

Podczas zakupu zwróć uwagę na jego przeznaczenie. Rozcieńczalnik może być dopasowany do konkretnych farb do malowania dachu lub danego rodzaju materiału (np. powierzchni stalowych i ocynkowanych).

Pewne zanieczyszczenia na dachu nie są widoczne gołym okiem. Należą do nich pozostałości detergentów, sole czy zanieczyszczenia jonowe. Dzięki specjalistycznym preparatom bez problemu usuniesz zabrudzenia oraz naloty. Dokładnie odtłuszczona powierzchnia jest także mniej narażona na korozję. Pamiętaj także o tym, że po odtłuszczaniu powierzchni odpowiednim roztworem dobrze zmyć powierzchnię czystą wodą. Suchy oraz czysty dach będzie przygotowany na nałożenie nowej warstwy farby.

Niewłaściwe czyszczenie powierzchni dachu przed malowaniem

Czyszczenie powierzchni powinno być przeprowadzone dokładnie i solidnie. Nie oznacza to jednak, że musisz stosować do tego ostre narzędzia. Wyklucz szpachelki czy druciane szczotki – to nie jest odpowiedni sposób czyszczenia powierzchni. Uszkodzenie cynku, które może być spowodowane ostrymi narzędziami, oznacza zniszczenie warstwy ochronnej dachu.

Brak odstępów między malowaniami

Malowanie dachu wymaga odpowiedniej aplikacji farby. Częstym błędem jest pośpiech, co wpływa na nieodpowiednie nałożenie farby na dach. Brak wystarczających odstępów między malowaniami może skutkować niedokładnym wyschnięciem powłoki. Zalecany czas pomiędzy aplikacją kolejnych powłok to minimum 6 godzin. Przeczytaj etykietę na farbie na dach, aby zyskać informację bezpośrednio od producenta. Nigdy nie skracaj czasu pomiędzy malowaniem.

Zwróć także uwagę na warunki pogodowe. Weź pod uwagę, że przy dużej wilgotności powietrza czas schnięcia się wydłuży. Nigdy nie nakładaj farby na mokry dach i gdy pogoda wskazuje, że niedługo będzie padać.

Błędny wybór farby do malowania dachu

Jednym z podstawowych błędów podczas malowania dachu jest nieodpowiedni wybór farby. Na co zwrócić uwagę podczas kupna? Odpowiednia farba na dach powinna udekorować powierzchnię oraz ją zabezpieczyć przed warunkami pogodowymi. Preparat powinien być odporny na uszkodzenia mechaniczne oraz ścieranie. Farba na dach jednocześnie musi nadawać głęboki kolor oraz chronić powierzchnię przed niekorzystnymi czynnikami.

Farba na dach RAFIL Radach będzie właściwym wyborem, jeśli nie chcesz kupować na chybił-trafił. Farba tworzy szybkoschnące powłoki, które charakteryzują się bardzo dobrą przyczepnością do podłoża, dobrą wytrzymałością mechaniczną, elastycznością oraz odpornością na działanie zmiennych warunków atmosferycznych, światła słonecznego, UV czy „kwaśnego deszczu”. Pomalowana powłoka będzie odporna na wilgoć, wodę oraz czynniki chemiczne.

Podmurówka utrzymuje konstrukcję ogrodzenia, chroni jego elementy przed korozją i dodaje estetyki otoczeniu domu. Czym pomalować podmurówkę ogrodzenia? Mamy listę polecanych produktów oraz instrukcję malowania podmurówki betonowej krok po kroku.

Czy podmurówkę warto przewidzieć na etapie projektowania ogrodzenia posesji? Zdecydowanie tak! Dzięki podmurówce ogrodzenie jest uniesione nad ziemią, co chroni jego elementy przed bezpośrednim kontaktem z wodą, błotem i wilgocią. To z kolei zmniejsza ryzyko korozji w przypadku metalowych ogrodzeń oraz gnicia w przypadku drewna. 

Podmurówka to bariera dla korzeni roślin i mniejszych zwierząt. To także estetyczny element otoczenia domu. Aby jednak takim pozostała, warto ją zabezpieczyć przed brudem oraz trudnymi warunkami atmosferycznymi.

Dlaczego warto pomalować betonową podmurówkę ogrodzenia?

Beton uważa się za materiał wyjątkowo trwały. Dlaczego zatem malowanie podmurówki betonowej to dobry pomysł? Przede wszystkim dlatego, że beton, jak każdy materiał narażony na warunki atmosferyczne, ulega korozji. Dobra farba do betonu zabezpiecza go przed szkodliwym wpływem warunków atmosferycznych takich jak deszcz, śnieg, promieniowanie UV i zmiany temperatur.

Malowana podmurówka jest mniej podatna na nasiąkanie wodą, a to z kolei zmniejsza ryzyko jej pękania i erozji.

Kolejny powód dotyczy natury estetycznej. Betonowa powierzchnia, szczególnie ta narażona na osadzanie się brudu, kurzu i mchu (a więc nasza podmurówka), będzie łatwiejsza do czyszczenia, gdy pokryjesz ją odpowiednią farbą. Pomalowana podmurówka nie wchłania brudu tak intensywnie, jak surowy beton i na dłużej zachowuje ładny wygląd. Co więcej, farba nadaje podmurówce schludny wygląd, który możesz dopasować do koloru ogrodzenia lub elewacji budynku.

Warto też dodać, że malowanie podmurówki zmniejsza ryzyko rozwoju mchu i glonów, które często pojawiają się na wilgotnych, betonowych powierzchniach.

Czym pomalować podmurówkę ogrodzenia? 

Do malowania betonowej podmurówki ogrodzenia warto wybrać farby, które są trwałe i odporne na warunki atmosferyczne oraz przystosowane do malowania betonu. Przy wyborze farby zwróć też uwagę na jej właściwości hydrofobowe, odporność na promieniowanie UV i czynniki chemiczne.

Wśród szerokiej gamy takich produktów wyróżniamy np. farby akrylowe do betonu, farby silikonowe, chlorokauczukowe, silikonowe czy poliuretanowe. Jednym z dostępnych rozwiązań jest też pomalowanie podmurówki przy pomocy farby elewacyjnej.

Farba chlorokauczukowa do betonu – zalety i zastosowanie

Czym pomalować podmurówkę ogrodzenia? Polecanym produktem jest farba chlorokauczukowa. To specjalistyczna farba ochronna, której głównym składnikiem jest chlorokauczuk. Dzięki temu farba ta charakteryzuje się wyjątkową odpornością na trudne warunki atmosferyczne, substancje chemiczne i uszkodzenia mechaniczne.

Powłoka chlorokauczukowa jest hydrofobowa, czyli odpycha wodę, dzięki czemu doskonale zabezpiecza powierzchnie przed działaniem wilgoci. To sprawia, że często stosuje się ją na zewnątrz, na podmurówkach, basenach czy ogrodzeniach. Dzięki dużej wytrzymałości chemicznej farba chlorokauczukowa jest odporna na działanie olejów, kwasów, zasad i soli. Nadaje się więc do powierzchni, które mogą mieć kontakt z takimi substancjami. 

Co więcej, chlorokauczukowa powłoka chroni przed blaknięciem spowodowanym przez promienie UV, co pozwala zachować trwałość koloru. 

Spośród farb chlorokauczukowych sprawdzonym produktem jest RAFIL Chlorokauczuk. To emalia dedykowana do malowania ochronno-dekoracyjnego powierzchni stalowych i żeliwnych stosowanych na zewnątrz. Można jej również używać do ozdobnego malowania betonowych podłoży oraz tynków cementowo-wapiennych. 

Farba RAFIL Chlorokauczuk tworzy trwałą, elastyczną warstwę odporną na zarysowania, uderzenia i inne uszkodzenia mechaniczne. Wyróżnia się dużą odpornością na trudne warunki atmosferyczne. Podłoża betonowe, w tym podmurówki, nie wymagają podkładu przed aplikacją emalii na swoją powierzchnię. 

Farba epoksydowa do betonu – kiedy warto ją wybrać?

Czym pomalować betonową podmurówkę? Kolejna propozycja to farba epoksydowa do betonu. Będzie doskonałym wyborem w sytuacjach, gdy powierzchnia wymaga wyjątkowej trwałości, odporności na ścieranie i ochrony przed chemikaliami.

Farba epoksydowa sprawdza się w garażach, warsztatach, magazynach oraz fabrykach, gdzie betonowe powierzchnie są intensywnie użytkowane i narażone na obciążenia mechaniczne. Farba epoksydowa jest bardzo trwała i odporna na uderzenia oraz ścieranie, dzięki czemu pomalowane nią powierzchnie betonowe zachowują estetykę i funkcjonalność przez długi czas.

W gamie produktów RAFIL polecamy RAFIL na beton – zestaw emalia epoksydowa. Ta dwuskładnikowa emalia przeznaczona jest do ochronno-dekoracyjnego malowania powierzchni betonowych. Tworzy antypoślizgową, trwałą i elastyczną powłokę, odporną na ścieranie i uderzenia.

Zabezpiecza powierzchnie betonowe przed działaniem wody, środków myjąco-odkażających i wybranych substancji chemicznych. Stosowana na zewnątrz zapewnia podwyższoną ochronę przed zmiennymi warunkami atmosferycznymi w zestawie z produktem RAFIL Na Beton Lakier poliuretanowy.

Jak przygotować podmurówkę do malowania?

Zanim zabierzesz się za malowanie, czeka Cię praca nad odpowiednim przygotowaniem betonowego podłoża. 

• Jeśli podmurówka jest nowa, przed przystąpieniem do malowania należy ją sezonować przez co najmniej 4 tygodnie. Pozwoli to na odpowiednie utwardzenie betonu i usunięcie nadmiaru wilgoci.
• Przed aplikacją farby dokładnie oczyść powierzchnię podmurówki z wszelkich zanieczyszczeń takich jak kurz, brud, tłuszcz czy resztki starych powłok. Możesz użyć szczotki, odkurzacza lub sprężonego powietrza, aby usunąć pył.
• Przygotuj grunt, mieszając farbę RAFIL Chlorokauczuk z dodatkiem około 25% rozcieńczalnika. Dobrze wymieszaj, aby uzyskać jednorodną konsystencję.

Nałóż grunt na przygotowaną powierzchnię podmurówki, używając pędzla, wałka lub natrysku. Upewnij się, że grunt pokrywa całą powierzchnię równomiernie. Pozwól mu wyschnąć zgodnie z zaleceniami producenta.

Malowanie podmurówki betonowej krok po kroku

1. Użyj miękkiego wałka flokowego lub pędzla do farb olejnych. Przed rozpoczęciem malowania sprawdź, czy struktura, którą pozostawia wałek lub pędzel, jest akceptowalna.
2. Druga opcja to natrysk. Przygotuj natrysk pneumatyczny, ustawiając zalecaną lepkość farby na 25-35 sekund w kubku Forda fi 4 mm. Dodaj do 25% rozcieńczalnika (RAFIL Rozcieńczalnik do wyrobów chlorokauczukowych i poliwinylowych) i ustaw ciśnienie natrysku na 0,3-0,5 MPa.
3. Nałóż pierwszą warstwę farby (np. RAFIL Chlorokauczuk) na przygotowaną powierzchnię podmurówki. Staraj się nie przeciągać wielokrotnie wałka po tej samej powierzchni, aby uniknąć rozmiękczenia poprzedniej warstwy.

1. Pozwól pierwszej warstwie wyschnąć przez minimum 0,5 do 2 godzin, w zależności od warunków otoczenia. Upewnij się, że farba jest całkowicie sucha przed nałożeniem kolejnej warstwy.
2. W przypadku przekroczenia zalecanego czasu schnięcia, poczekaj przynajmniej 5 dni przed nałożeniem kolejnej warstwy.
3. Powtarzaj proces do nałożenia 2-3 warstw, aby uzyskać optymalne krycie i trwałość.
4. Upewnij się, że temperatura otoczenia oraz malowanej powierzchni wynosi od +10°C do +25°C, a wilgotność względna powietrza jest niższa niż 80%.

Jak dbać o pomalowaną podmurówkę, aby służyła na lata?

Aby pomalowana betonowa podmurówka służyła na lata, warto regularnie dbać o jej stan. Usuwaj z niej liście, kurz, piasek i inne zanieczyszczenia, aby zapobiec ich nagromadzeniu. Możesz użyć szczotki, miotły lub węża ogrodowego. Co najmniej raz w roku przemyj beton wodą z mydłem lub łagodnym detergentem, aby usunąć trudniejsze plamy i osady. 

Regularnie kontroluj też powłokę farby pod kątem pęknięć, łuszczenia się czy odbarwień. Wczesne wykrycie problemów pozwala na szybszą reakcję i naprawę. Jeśli to niezbędne, zabezpiecz podmurówkę, używając sprawdzonych środków RAFIL.

‍