Dla osób mieszkających w mieście balkon jest małym azylem – miejscem wypoczynku na świeżym powietrzu i relaksu w ciepłe dni. Aby czas na nim spędzany był jak najprzyjemniejszy, warto zadbać o estetykę otoczenia. Zacznij od malowania balustrady balkonu, by była piękna i skutecznie chroniona przed korozją.

Malowanie balustrady na balkonie – zacznij od oczyszczania

Pierwszym punktem renowacji balustrady metalowej na balkonie powinna być ocena stanu podłoża. Bez wątpienia będzie wymagało ono oczyszczenia, jednak stopień zaawansowania prac będzie tu zależny od kilku aspektów.

Jeśli poprzednie warstwy malarskie są złuszczone i odpadają, należy je dokładnie usunąć – możesz posłużyć się papierem ściernym, a w szczególnych sytuacjach nawet szlifierką. Podobnie powinno się pozbyć wszelkich śladów korozji.

W przypadku, gdy poprzednie warstwy dobrze trzymają się podłoża, można przejść do kolejnego etapu oczyszczania w czasie renowacji balustrady metalowej. Zanim nałożysz jakiekolwiek preparaty, balkonowe przęsła muszą być wolne od kurzu, pyłu, piasku, tłustych śladów i innych zanieczyszczeń – warto więc przemyć całą barierkę balkonu środkiem RAFIL Preparat Do Odtłuszczania. Kiedy już powierzchnia jest czysta i sucha, możesz przejść do kolejnych kroków malowania balustrady na balkonie.

Nakładanie podkładowej farby do malowania balustrady balkonu

Następnym etapem renowacji balustrady metalowej jest nakładanie podkładu – w tym przypadku świetnie sprawdzi się RAFIL Podkład Antykorozyjny, charakteryzuje się on wysoką przyczepnością do podłoża. Tworzy jednolitą, matową powłokę i sprawia, że dekoracyjna farba będzie dobrze się trzymać.

{{recomended-product}}

Dodatkowo podkładowe farby do malowania balustrady balkonu nadają metalowi także większą odporność na korozję, co ma kluczowe znaczenie w przypadku przedmiotów znajdujących się na zewnątrz budynków, stale narażonych na zmienne warunki atmosferyczne.

Ważne!

Farba podkładowa dostępna jest w dwóch kolorach do wyboru. Jeśli planujesz wykończyć barierkę jasną farbą dekoracyjną, wybierz podkład w odcieniu szarym okiennym. Z kolei do ciemniejszych warstw końcowych odpowiedni okaże się podkład w kolorze czerwonym tlenkowym.

Malowanie metalowej balustrady — prace wykończeniowe

Malowanie balustrady balkonu zacznij od wyboru odpowiedniej farby – świetnie sprawdzi się tutaj farba na ogrodzenie, którą nakłada się przecież na metalowe powierzchnie narażone na takie same czynniki atmosferyczne. Strzałem w dziesiątkę okaże się RAFIL Do Bram i Ogrodzeń, czyli uniwersalny preparat do stali, aluminium i podłoży ocynkowanych.

Przed malowaniem balustrady odpowiednio się przygotuj:

• Dokładnie wymieszaj farbę i pamiętaj, by mieszać ją co godzinę podczas pracy;
  ‍
• W razie potrzeby dodaj do farby odrobinę rozcieńczalnika – zdarza się bowiem, że podczas długiego magazynowania rozpuszczalnik ulatnia się z farby i należy go uzupełnić, by zyskać idealną do malowania konsystencję;
  ‍
• Zadbaj, by na zewnątrz panowały odpowiednie warunki atmosferyczne – podczas malowania balustrady balkonu należy unikać deszczu i upałów;
  ‍
• Zaopatrz się w miękki pędzel lub wałek przeznaczony do malowania metalu.

Farbę do malowania balustrady balkonu należy nałożyć dwukrotnie, zachowując odstęp ok. 3 godzin pomiędzy poszczególnymi warstwami. Pamiętaj jednak, że wysoka wilgotność powietrza oraz niska temperatura wydłużają czas schnięcia, więc w takich warunkach warto odczekać nieco dłużej, by osiągnąć pożądany efekt.

Na całkowite utwardzenie powłoki należy poczekać 3 dni. Po tym czasie możesz w pełni cieszyć się z odnowionego balkonu.

Ogrodzenia metalowe cieszą się niesłabnącą popularnością – wykorzystuje się je do wyznaczania granic posesji, działek rekreacyjnych, ogródków. Nic dziwnego! Nowoczesne ogrodzenia metalowe nie tylko zapewniają bezpieczeństwo i prywatność, ale także stanowią efektowną ozdobę, podkreślającą charakter przestrzeni, którą wydzielają. Jakie rodzaje i wzory ogrodzeń metalowych są obecnie najmodniejsze? Zapraszamy na przegląd inspiracji!

Ogrodzenia metalowe: siatka

Ogrodzenie z siatki cieszy się nieustannym zainteresowaniem – przede wszystkim ze względu na niską cenę, wysoką dostępność i nieskomplikowany montaż. Czy warto w nie inwestować?

Ogrodzenie tego typu składa się z metalowych przęseł oraz siatki ogrodzeniowej, która jest do nich przymocowywana. Efekt estetyczny, jaki zapewnia ogrodzenie z siatki, nie zachwyci najbardziej wymagających oczu. Niemniej jednak często okazuje się, że rozwiązanie to jest w pełni wystarczające – np. do tymczasowej ochrony granic działki.

Pomimo tego, że ogrodzenie z siatki często traktowane jest jako rozwiązanie doraźne, nic nie stoi na przeszkodzie, by zamontować je na stałe. Odpowiednio pielęgnowana i chroniona przed rdzą siatka może pełnić swoją funkcję przez naprawdę wiele lat.

Jak dbać o ogrodzenia metalowe?

Każdy rodzaj metalu podatny jest na korozję – naturalny proces, w wyniku którego materiał stopniowo niszczeje i pokrywa się rdzą. Nie sposób całkowicie go zatrzymać, jednak dzięki specjalistycznym produktom można go znacznie spowolnić.

Jeżeli chcesz, by Twoje ogrodzenie metalowe zachowały nieskazitelny wygląd przez długie lata, musisz regularnie przeprowadzać jego renowację. Konieczne będzie czyszczenie metalu z zabrudzeń i ewentualnych ognisk korozji, a także malowanie powierzchni specjalistycznymi farbami do metalu, takimi jak RAFIL Chlorokauczuk czy RAFIL Do Bram i Ogrodzeń.

Ogrodzenia metalowe – wzory panelowe

Ogrodzenia panelowe to jedno z najpopularniejszych rozwiązań, cieszących się uznaniem zarówno tradycjonalistów, jak i zwolenników nowoczesnego wzornictwa. Czym się charakteryzują?

Konstrukcja ogrodzenia panelowego opiera się na modułach – specjalnych panelach – zamontowanych w stabilnych ramach. Jakie moduły dostępne są na rynku? Wybór potrafi przyprawić o zawroty głowy! Najprostsze i najtańsze modele wykonane są z siatki ogrodzeniowej. Bardziej efektowne (i znacznie kosztowniejsze) moduły składają się ze stalowych przęseł, układających się w minimalistyczne formy (np. poziome lub pionowe pasy) bądź fantazyjne, ozdobne wzory.

Panele to ogrodzenia metalowe, które charakteryzują się łatwym montażem, wytrzymałością, a także dużą uniwersalnością – prawdopodobnie każdy znajdzie model odpowiedni dla siebie.

Kute ogrodzenia metalowe – wzory nowoczesne

Kute ogrodzenia metalowe to najbardziej luksusowe i najdroższe z proponowanych przez nas rozwiązań. Co sprawia, że są tak wyjątkowe?

Kute ogrodzenia są ciężkie, masywne i najbardziej stabilne, spośród wszystkich rozwiązań dostępnych na rynku. Dzięki temu zapewniają najlepszą ochronę przeciwko potencjalnymi włamywaczami. Niestety, pokaźne rozmiary wiążą się również z pewnymi utrudnieniami. Masywność kutych ogrodzeń sprawia, że ich samodzielny montaż jest właściwie niemożliwy – wymaga specjalistycznego sprzętu oraz fachowców, którzy wykonają głęboką i wytrzymałą podmurówkę.

Dość często spotykaną praktyką jest wykonywanie kutych ogrodzeń według wytycznych klienta. Pozwala to na stworzenie indywidualne projektu, uwzględniającego nie tylko wzór ogrodzenia, ale także jego wysokość, kształt czy kolor. To wyjątkowo atrakcyjna opcja dla każdego, kto ceni sobie oryginalność.

Nowoczesne ogrodzenia metalowe to niezwykle bogata grupa produktów. Znalazły się w niej zarówno niedrogie, jak i luksusowe propozycje – o zróżnicowanych kształtach, wymiarach czy sposobach montażu. Niezależnie od tego, na jaki model i wzór się zdecydujesz, pamiętaj, by odpowiednio dbać o metal – unikać rdzy i co kilka lat odmalowywać powierzchnię przy użyciu farb RAFIL.

Dobór powłok malarskich

Aby zapewnić właściwą, długotrwałą ochronę konstrukcji przed korozją należy zastosować optymalnie dobrany zestaw malarski o odpowiedniej dla danego przeznaczenia grubości. Optymalna powłoka malarska powinna być doskonale szczelna, przyczepna do podłoża i wypełniona pigmentem.

Dobór zestawu malarskiego powinien wynikać z wiarygodnych i sprawdzonych przesłanek wysnutych na podstawie badań laboratoryjnych i z przeprowadzonej analizy techniczno-ekonomicznej uwzględniającej wiele czynników, z których najważniejszymi będą:

• agresywność korozyjna środowiska eksploatacji powłoki malarskiej
• kształt konstrukcji oraz rodzaj i stan powierzchni do zabezpieczenia przeciwkorozyjnego
• wymagany okres trwałości powłoki malarskiej
• właściwości powłok (odporność chemiczna, termiczna, mechaniczna)
• możliwość i sposób oczyszczenia powierzchni
• właściwości aplikacyjne farb (grubość powłoki, czas schnięcia, warunki nakładania itp.)
• czas do przeprowadzenia prac uwzględniający warunki atmosferyczne (temperatura, wilgotność powietrza) oraz konieczność sezonowania powłoki przed eksploatacją
• trwałość powłoki malarskiej w odniesieniu do poniesionych kosztów i przewidywanego okresu eksploatacji
• wymagania ochrony środowiska oraz zabezpieczenia przeciwpożarowego
• aspekty ekonomiczne

Przygotowanie podłoża do malowania – informacje ogólne

Bardzo istotnym czynnikiem wpływającym na takie parametry jak: jakość, trwałość i skuteczność ochronnego działania powłok lakierowych jest przygotowanie podłoża do malowania. Efekt oczyszczenia podłoża zależy od doboru właściwej metody czyszczenia, która powinna uwzględniać zarówno charakter zanieczyszczeń, jak i wymagania wyrobu lakierowego co do sposobu przygotowania powierzchni do malowania.

Zanieczyszczeniem nazywa się każdą substancję, której pozostawienie na powierzchni do malowania utrudnia proces malowania, pogarsza jakość i trwałość powłoki malarskiej.

Zanieczyszczenia pozostające na powierzchni do malowania w postaci: rdzy, zendry, pyłów, starych i złuszczonych powłok malarskich, zatłuszczeń, zaklejeń, wilgoci itp. w bardzo negatywny sposób wpływają na powłokę malarską.

Rodzaje zanieczyszczeń

Zendra, zgorzelina – produkty termicznej obróbki stali, składające się z tlenków żelaza ściśle przylegających do podłoża. Mogą powodować odspajanie płatów zendry i powłoki malarskiej oraz tworzenie ogniw korozyjnych.

Rdza – produkt korozji stali, tworzący warstwy o zmiennych grubościach i postaciach, słabo przyczepne do podłoża.

Zatłuszczenia – pochodzące z eksploatacji konstrukcji w środowiskach tłuszczów, smarów, olejów itp. Powodują brak przyczepności powłoki malarskiej.

Pyły – pochodzące z atmosfery, przemysłu i prac oczyszczania. Sprzyjają utrzymywaniu wilgoci na powierzchni.

Wilgoć – powstaje w wyniku opadów lub kondensacji, może prowadzić do korozji podpowłokowej.

Zanieczyszczenia jonowe (sole) – niewidoczne gołym okiem, np. chlorki, siarczany, azotany – stymulują korozję.

Stara powłoka malarska – procesy starzenia, korozja, działania mechaniczne powodują uszkodzenia wpływające na przyczepność nowej powłoki.

Kryteria doboru sposobu oczyszczania powierzchni

Dobór metody oczyszczania powierzchni przed malowaniem wymaga uwzględnienia wielu czynników takich jak:

• wielkość i kształt powierzchni, przedmiotu
• rodzaj powierzchni
• ilość i rodzaj zanieczyszczeń
• agresywność środowiska korozyjnego

Charakter zanieczyszczeń powierzchni do malowania wymusza etapowość działań:

• wstępne oczyszczanie – usuwające zgrubnie luźne zanieczyszczenia oraz zanieczyszczenia jonowe
• właściwe oczyszczanie – usuwa starą powłokę malarską, produkty korozji, nadaje powierzchni odpowiedni profil chropowatości

Powierzchnie zatłuszczone, pokryte pyłami przemysłowymi, osadami solnymi itp. powinno się umyć wodą pod wysokim ciśnieniem (aparat typu Karcher), a następnie przystąpić do właściwego oczyszczania.

Powierzchnie, gdzie możliwe jest występowanie zanieczyszczeń jonowych, powinno się po właściwym oczyszczeniu umyć czystą wodą z dodatkiem odpowiedniego inhibitora korozji.

Metody oczyszczania mechanicznego

Do mechanicznych metod oczyszczania powierzchni można zaliczyć:

• skrobanie
• młotkowanie
• szczotkowanie
• szlifowanie
• oczyszczanie płomieniowe
• obróbkę strumieniowo–ścierną

Główne metody mechanicznego oczyszczania powierzchni to:

• metody ręczne oczyszczania powierzchni – dające stopień oczyszczenia powierzchni St 3 – są zalecane dla środowisk atmosferycznych o małym stopniu zanieczyszczenia powietrza
• metody strumieniowo–ścierne – zalecane dla środowisk atmosferycznych o wyższej agresywności, szczególnie w środowiskach agresywnych korozyjnie, chemicznych

Oczyszczanie ręczno-mechaniczne

‍Oczyszczanie ręczno–mechaniczne – wykonywane poprzez: szczotkowanie, młotkowanie, szlifowanie przy użyciu narzędzi ręcznych, jak i mechanicznych. Należy je ograniczać do tych przypadków, gdzie obróbka strumieniowo–ścierna jest niemożliwa.

Tymi sposobami można zgrubnie usunąć np. rdzę, zgorzelinę czy starą powłokę. Po takim oczyszczaniu otrzymuje się powierzchnie gładkie, dające mniejszą przyczepność powłoki w stosunku do powierzchni chropowatych.

‍

Obróbka strumieniowo–ścierna

Obróbka strumieniowo–ścierna polega na działaniu strumienia ścierniwa wyrzucanego w kierunku oczyszczanej powierzchni za pomocą sprężonego powietrza, wody lub siły odśrodkowej. Metoda ta daje najbardziej optymalne przygotowanie powierzchni do malowania.

Rodzaje obróbki:

• otwarty lub zamknięty obieg ścierniwa
• na sucho / na mokro (w osłonie wodnej)
• średniociśnieniowe (0,3–0,5 MPa)
• wysokociśnieniowe (1,0–1,2 MPa)
• hydrodynamiczne (10–200 MPa)
• odśrodkowe (koła wirnikowe)

Na efekt oczyszczania wpływa:

• ciśnienie sprężonego powietrza
• kąt nachylenia strumienia ścierniwa
• odległość dyszy od powierzchni
• rodzaj i kształt dyszy
• rodzaj, wymiar i kształt ścierniwa

Oczyszczanie fizykochemiczne

Oczyszczanie przeprowadzane za pomocą:

• odtłuszczania rozpuszczalnikowego
• mycia alkalicznego, kwaśnego, parowo–wodnego

Mycie polega na usuwaniu zanieczyszczeń przy pomocy wodnego roztworu środka myjącego. Usuwa:

• zanieczyszczenia mechaniczne (po obróbce)
• brud (kurz, piasek)
• zanieczyszczenia jonowe
• rdzę

Metody mycia i odtłuszczania można podzielić:

a) Ze względu na sposób:

• ręczne (przecieranie powierzchni pędzlem, szmatami)
• natryskowe (urządzenia do natrysku ciśnieniowego, np. pompy membranowe, aparaty typu Karcher)

b) Ze względu na zastosowany środek:

• rozpuszczalniki organiczne
• środki alkaliczne i kwaśne
• środki powierzchniowo czynne

Metoda natryskowa z dodatkiem skutecznych środków myjących nie powoduje korozji podpowłokowej. Zaleca się jednak po takim myciu ponowne zmycie powierzchni czystą wodą wodociągową.

Przygotowanie powierzchni w zależności od jej rodzaju

Przygotowanie powierzchni blach i profili stalowych

Najczęstsze zanieczyszczenia:

• rdza
• zgorzelina walcownicza
• oleje i smary
• kurz, pył
• luźne stare powłoki
• wilgoć
• topniki, żużel
• chemikalia (detergenty, sole)
• opiłki żelaza

Szczególną uwagę należy zwrócić na usunięcie zanieczyszczeń jonowych i odtłuszczenie powierzchni metalu – ich obecność obniża przyczepność powłok i może prowadzić do wad.

Proces czyszczenia:

1. Usunięcie zanieczyszczeń – mycie wodą pod ciśnieniem
2. Ręczne lub mechaniczne mycie: para wodna, woda z detergentem, rozpuszczalniki, środki emulsyjne, alkaliczne i kwaśne
3. Rekomendowana metoda: natrysk roztworów wodnych z biodegradowalnymi detergentami
4. Na koniec – spłukanie czystą wodą wodociągową

Normy:

• ISO 8504-2 – obróbka strumieniowo–ścierna
• ISO 8504-3 – metody ręcznego oczyszczania (także z napędem mechanicznym)
• PN-ISO 8501-1:1996 – określa stopień czystości
• PN-EN ISO 8503 – określa chropowatość

Stopnie przygotowania powierzchni wg PN-ISO 8501-1

Obróbka strumieniowo–ścierna (oznaczenie: Sa):

• Sa 1 – zgrubna: brak oleju, smarów, pyłu, luźnych zanieczyszczeń
• Sa 2 – gruntowna: brak większych śladów rdzy, starej farby, pozostałości silnie przylegają
• Sa 2½ – prawie biała powierzchnia, możliwe ciemne punkty
• Sa 3 – stal wzrokowo czysta, jednolita metaliczna barwa ("biały metal")

Czyszczenie ręczne / mechaniczne (oznaczenie: St):

• St 2 – brak oleju, smarów, pyłu, zgorzeliny i powłoki – powierzchnia z połyskiem
• St 3 – jak St 2, ale czyszczona do uzyskania wyraźnego metalicznego połysku

Zabezpieczenie blachy ocynkowanej

Blacha ocynkowana to trudne podłoże ze względu na słabą przyczepność powłok. Przygotowanie:

• odtłuścić roztworem EMULSOLU RN – 1, spłukać wodą, osuszyć
• sezonowaną blachę oczyścić roztworem amoniaku (1–2%) z detergentem
• zanieczyszczenia i korozję usunąć szczotkami nylonowymi, włosiem lub papierem ściernym

Powierzchnia musi być sucha i wolna od zanieczyszczeń.

Zabezpieczenie blachy aluminiowej

Powierzchnia aluminiowa, ze względów przeciwkorozyjnych i kolorystycznych, najczęściej jest pokryta powłoką konwersyjną wytworzoną w procesie:

• elektrochemicznym (utlenianie anodowe)
• chemicznym (chromianowanie, fosforanowanie)

Tego typu warstwa poprawia przyczepność powłoki malarskiej.

Przygotowanie do malowania:

• oczyścić powierzchnię z luźnej rdzy i zanieczyszczeń ręcznie lub mechanicznie (szczotki stalowe, metoda strumieniowo–ścierna z użyciem miękkiego ścierniwa naturalnego)
• odtłuścić przez zmycie wodą z detergentem niejonowym

Przygotowanie powierzchni metali nieżelaznych

Metale nieżelazne są trudnym podłożem dla farb ze względu na:

• gładkość powierzchni
• dużą reaktywność cynku, glinu i ich stopów

To sprzyja powstawaniu zwartej, kruchej warstwy tlenków lub węglanów, które negatywnie wpływają na składniki powłoki malarskiej, powodując:

• brak przyczepności
• marszczenie
• zniszczenie powłoki

Najczęściej stosowane przygotowanie:

• wytwarzanie powłoki konwersyjnej (chemicznej lub elektrochemicznej)
• powłoka konwersyjna: nierozpuszczalna w wodzie, działa jako izolator, poprawia odporność i przyczepność

Przygotowanie podłoża betonowego

Podłoże betonowe odpowiednio przygotowane pod zestaw malarski powinno być:

• czyste
• bez rys, występów i szczelin
• o wilgotności powierzchniowej nieprzekraczającej 3–4% (w zależności od farby)
• o nierównościach nie większych niż 1/3 grubości zestawu malarskiego

Wymagania:

• wypukłe krawędzie, naroża i załamania należy zaokrąglić
• beton powinien być odpylony i odtłuszczony
• tłuste plamy usuwać tkaniną bawełnianą z rozpuszczalnikiem
• oczyszczanie: szczotki stalowe (ręczne/mechaniczne) lub delikatne przepiaskowanie

Nowoczesną metodą czyszczenia jest użycie wody pod wysokim ciśnieniem.

‍

Czas schnięcia i wytrzymałość podłoża

Świeżo wykonane podłoża (beton, tynki) należy malować dopiero po odpowiednim czasie utwardzania i karbonizacji. Okres schnięcia podano w instrukcjach stosowania farb.

Tynki zgodne z PN-70/B-101100 powinny być:

• czyste
• gładkie
• równe
• bez rys, wykwitów, zacieków, tłuszczów, pyłów i innych zanieczyszczeń

Powinny mieć odpowiednią wytrzymałość mechaniczną i nie ścierać się przy potarciu ręką.

Ważną rzeczą w przygotowaniu tynków przed malowaniem jest: usunięcie starych powłok klejowych i wapiennych oraz mycie i nawilżenie powierzchni. Stare tynki, w celu usunięcia z nich zanieczyszczeń, zmywa się wodnymi roztworami mydła za pomocą szczotek o twardym włosiu.

Jeśli planujesz remont lub budujesz swój dom od postaw, jednym z ważniejszych elementów jest wybór kolorystyki ogrodzenia. Powinna być ona spójna z elewacją domu, a także otoczeniem. Podpowiadamy, jak dobrać kolor ogrodzenia, aby posesja wyglądała atrakcyjnie.

Do czego dobrać kolor ogrodzenia?

Odcienie domu i całej posesji nie mogą być przypadkowe. Wybierając kolor ogrodzenia, zwróć uwagę na odcienie płotu, furtki oraz bramy wejściowej. Całość powinna być spójna, a wręcz niemal identyczna. Z kolei, elementy dodatkowe, takie jak murki czy słupki, powinny nawiązywać do elewacji lub kolorystyki otoczenia domu, np. stolarki okiennej czy kostki brukowej.

Liczy się także styl całego domu. Nowoczesne projekty posesji zazwyczaj uwzględniają kolory stonowane – szary, czarny lub biały. Ciepłe odcienie dedykowane są dla domów w tradycyjnym stylu, np. wiejskim. Neutralny kolor, taki jak beż, pojawia się zarówno w stylistyce nowoczesnej, jak i tradycyjnej. Ciekawe wersje kolorystyczne oferuje produkt RAFIL Chlorokauczuk.

Ogrodzenie domu a elewacja

Gdy wybierasz kolorystykę ogrodzenia, dopasuj ją do wyglądu elewacji. Dzięki temu cała posesja będzie wyglądać atrakcyjnie.

Jeśli wśród kolorystyki elewacji domu dominują jasne barwy, postaw na bardziej stonowaną kolorystykę ogrodzenia. Możesz także wybrać dokładnie takie same odcienie domu oraz ogrodzenia, czyli zastosować identyczny kolor elewacji na mury oddzielające przęsła. Z kolei drewniane ogrodzenie może nawiązywać do dekoracyjnych elementów elewacji lub stolarki okiennej.

Elewacja budynku w kolorach ciepłych, czyli beżach i brązach, powinna mieć swoje odzwierciedlenie w ogrodzeniu. Jeśli Twój dom ma jaskrawy odcień, np. pomarańczowy, nie musisz od razu malować wszystkich słupków na taki sam kolor. Aby nie przytłoczyć otoczenia, możesz zwrócić uwagę na dach, stolarkę okienną, garaż lub drzwi i nawiązać kolorystyką właśnie do tych elementów.

Jak dobrać kolor ogrodzenia do domu?

Dom to nie tylko ogrodzenie oraz elewacja. To także balkon, oświetlenie czy kostka brukowa tuż przed wejściem. Ważne jest, aby zadbać o kolorystykę i styl każdego z tych elementów, aby stworzyć spójną całość.

W przypadku ogrodzenia stalowego możesz wybrać taki odcień, który pojawi się np. przy balustradach. Jeśli będziesz malować powierzchnię samodzielnie, wybierz taką farbę, którą możesz zastosować także na furtkę, bramę, balustradę na balkonie czy latarnię w ogrodzie. W ten sposób zadbasz o jednolity odcień w każdym miejscu.

Jeśli chcesz zamontować ogrodzenie modułowe, zwróć uwagę na słupki pomiędzy przęsłami. Powinny one nawiązywać np. do kostki brukowej lub kamienia dekoracyjnego. Nie możesz dobrać identycznego odcienia? Zachowaj tonację ciepłą lub chłodną.

Ogrodzenie domu – wizytówka całej posesji

Musisz pamiętać o tym, że ogrodzenie domu jest pierwszym elementem, na który piesi lub goście zwracają uwagę. To nie tylko zabezpieczenie całej posesji, ale przede wszystkim jej wizytówka. Właśnie dlatego zwracaj uwagę na każdy szczegół.

Kolorystykę ogrodzenia domu możesz zaplanować wcześniej, biorąc pod uwagę rodzaj oraz odcienie (chłodne lub ciepłe). Stworzysz w ten sposób jednolitą całość, a atrakcyjnie wykończone ogrodzenie będzie przyciągało wzrok. Zwróć uwagę na estetykę wykonania. Im bardziej dokładne, tym lepsze wrażenie pozostawisz.

Kolorystyka a materiał ogrodzenia

Nowoczesne ogrodzenia stalowe mają najczęściej chłodne i stonowane kolory. Dominuje tu czerń, odcień popielaty oraz grafit. Pomiędzy przęsłami może znajdować się kamień. Najlepiej wybrać tutaj chłodne odcienie – jaśniejsze lub ciemniejsze od płotu. Atrakcyjnie wygląda jasnoszary kamień oraz czarne ogrodzenie stalowe. Prezentuje się nowocześnie i estetycznie.

{{recomended-product}}

Aby pomalować skutecznie metal, wybierz produkt taki jak farba RAFIL Do Bram i Ogrodzeń. To farba do zadań specjalnych. Po pierwsze nie wymaga gruntowania, po drugie tworzy szybkoschnące, matowe powłoki, które są odporne na korozyjne działanie warunków atmosferycznych.

Decydując się na ogrodzenie betonowe, do wyboru masz głównie odcienie szarości. Musisz pamiętać o tym, że ciemne ogrodzenie, które w całości zasłania i zabezpiecza posesję, może okazać się przytłaczające. Lepiej postawić na jaśniejsze i stonowane barwy, które lekko rozjaśnią otoczenie.