Strona główna
Poradniki

5 zestawień kolorystycznych domów z antracytowym ogrodzeniem

Przeczytasz w 5 min
Z tego artykułu dowiesz się:

Ogrodzenie jest wizytówką domu. To pierwszy element, który widzą odwiedzające Cię osoby czy po prostu przechodnie, mijający Twoją działkę. Kształt, materiał wykonania czy kolor ogrodzenia nie mogą być przypadkowe – powinny współgrać z elewacją oraz stylem, w jakim utrzymany jest budynek i jego otoczenie. Sprawdź, do jakiego domu pasuje antracytowe ogrodzenie i poznaj najmodniejsze aranżacje z jego udziałem.

Antracyt – kolor ogrodzenia z klasą

Antracyt to jeden z kolorów, które zyskały ogromną popularność w ostatnich latach. Dużo mówi się o nim zarówno w architekturze, jak i w innych dziedzinach życia – modzie, sztuce, designie. Kolor antracytowy jest z jednej strony surowy i minimalistyczny. Z drugiej – intensywny i niebanalny. Blisko mu do czerni, jednak jest od niej znacznie lżejszy. Leży niedaleko szarości, ale jest od niej zdecydowanie głębszy.

Antracyt dla domu w stylu nowoczesnym

Współczesne aranżacje wyróżniają się stonowanymi kolorami, najwyższej jakości materiałami, otwartą przestrzenią i ograniczeniem elementów dekoracyjnych. Jeżeli cenisz minimalizm, do gustu przypadnie Ci nowoczesna antracytowo-biała aranżacja.

Antracytowe ogrodzenie

Antracytowy kolor ogrodzenia koresponduje z dachem, stolarką okienną, drzwiami wejściowymi oraz elewacją i bramą garażową. Ściany części mieszkalnej utrzymane są w bieli. Surowa kolorystyka doskonale komponuje się z dużą ilością zieleni, która otacza dom. Metalowe, minimalistyczne przęsła ogrodzeniowe podkreślają nowoczesny charakter nieruchomości.

Antracyt – kolor ogrodzenia dla domu w stylu południowym

Jeżeli preferujesz nieco cieplejsze i bardziej przytulne aranżacje, przywodzące na myśl posiadłości z południowej Europy, bez wątpienia zachwyci Cię nasza kolejna propozycja domu z antracytowym ogrodzeniem.

Jasna elewacja i antracytowa brama

Elewacja utrzymana jest w jasnych i ciepłych kolorach (kremowy, ecru, jasny beż). Uwagę przykuwają duże okna oraz biała stolarka i białe, częściowo przeszklone drzwi wejściowe. Całości dopełniają charakterystyczne, pomarańczowe dachówki. Południowy styl domu, podkreślony przez dużą ilość zieleni, jasne barwy oraz duże przeszklenia bardzo ciekawie komponuje się z prostym, antracytowym ogrodzeniem. Automatyczna, przesuwna brama oraz minimalistyczne panele ogrodzeniowe sprawiają, że nieruchomość zyskuje nieco nowoczesnego charakteru.

Antracyt w stylu klasycznym

Cenisz klasyczne aranżacje z wykorzystaniem neutralnych barw (beż, ecru, brąz, szarość) i naturalnych materiałów, takich jak drewno czy kamień? W takim razie zobacz, w jaki sposób tradycja może komponować się ze współczesnym antracytem. Kolor ogrodzenia stanowi w tym wypadku ciekawe przełamanie dla klasycznych barw i faktur.

Brama i ogrodzenie pasujące do elewacji

W powyższej aranżacji kremowa elewacja koresponduje z betonowymi słupami oraz murem, który został wykończony kamieniem w naturalnej kolorystyce. Ciekawym akcentem są drewniane, jasnozielone okiennice, które nadają budynkowi wyjątkowej przytulności. W tym samym kolorze wykończono drzwi wejściowe oraz bramę garażową. Klasyczny, pomarańczowy dach oraz proste oświetlenie dopełniają całości. AntracytowaAntracytowa brama oraz furtka stanowią odświeżający kontrast, który sprawia, że aranżacja staje się oryginalna i niebanalna.

Antracyt i drewno – ponadczasowa aranżacja

Drewno to uniwersalny materiał, który znajduje zastosowanie w niemalże wszystkich stylach architektonicznych. Z antracytem doskonale współgra przede wszystkim surowy, naturalny kolor drewna.

Ciemna, klasyczna brama

Tego typu ogrodzenie świetnie sprawdzi się zarówno w klasycznych, jak i nowoczesnych aranżacjach. Ciekawym rozwiązaniem, które pozwoli nadać nieruchomości spójnego charakteru, będzie wykorzystanie drewna o takim samym odcieniu w kilku miejscach – stolarce okiennej, okiennicach, drzwiach wejściowych czy architekturze ogrodowej (altanie, ławce, pergolach).

{{recomended-product}}

Antracyt i beton, czyli industrialny klimat

W przeciwieństwie do ponadczasowego drewna beton cieszy się uznaniem architektów od stosunkowo krótkiego czasu. Jego popularność wzrosła wraz z pojawieniem się mody na industrialne domy, wykańczane w surowy sposób – z użyciem metalu, cegły i innych materiałów, które w ubiegłych dekadach były ukrywane w ścianach i pod podłogami. Jeżeli cenisz minimalistyczny urok betonu, bez wątpienia zachwyci Cię połączenie go z antracytowym ogrodzeniem.

Klasyczne ogrodzenie z bramą

Powyższa aranżacja doskonale oddaje istotę nowoczesnego, industrialnego stylu. Z jednej strony zawiera ona kolory z palety szarości i czerni oraz surowe materiały – metal i beton. Z drugiej, aranżacja cieszy oczy bujną, dziką roślinnością, która wspaniale przełamuje chłód industrialnej prostoty. Antracyt to kolor, który sprawdza się w naprawdę wielu aranżacjach. Jeżeli chciałbyś nadać swojemu ogrodzeniu tę głęboką i intrygującą barwę, skorzystaj z naszego niezawodnego produktu – RAFIL Do Bram i Ogrodzeń w kolorze szarego antracytu.

Galeria zdjęć

No items found.
Polecany produkt

RAFIL Do bram i ogrodzeń

  • Wydajność:
    do 10
    m2 / L
  • Stopień połysku:
    Efekt młotkowy
    Połysk
    Półmat
    Mat
Szczegóły produktu
Porada eksperta
Pliki do pobrania
No items found.

Powiązane produkty

No items found.

Przeczytaj również

Systematyczne czyszczenie i malowanie siatki ogrodzeniowej pozwalają wydłużyć jej żywotność oraz zwiększyć odporność na niekorzystne warunki atmosferyczne i uszkodzenia. Poza tym odświeżany co kilka lat płot po prostu wygląda estetycznie i cieszy oko.

Sprawdź, jak, kiedy i czym malować ogrodzenie z siatki. W artykule znajdziesz praktyczne informacje, jakiej farby do siatki ogrodzeniowej użyć oraz jak krok po kroku przeprowadzić renowację ogrodzenia metalowego.

Krok 1. Przygotowanie narzędzi do malowania siatki ogrodzeniowej

Wybór narzędzia do malowania siatki ogrodzeniowej jest istotny, ponieważ może od tego zależeć zarówno wydajność farby, jak i efektywność pracy.

Sposobów na malowanie siatki ogrodzeniowej jest kilka. Pierwszym z nich jest malowanie pędzlem, które jest co prawda proste, ale równocześnie czasochłonne. Pędzlem nie pomalujesz za jednym razem siatki ze wszystkich stron. Aby ogrodzenie wyglądało dobrze, musisz pomalować każdą stronę drutu, a to będzie wymagało przechodzenia raz na jedną, raz na drugą stronę ogrodzenia. Nie polecamy malowania siatki pędzlem, ponieważ takie nanoszenie farby oznacza wiele godzin, a w przypadku długich ogrodzeń – kilka dni żmudnej pracy. Wystarczy zmiana pogody, aby cały proces trzeba było powtórzyć.

Drugim sposobem jest malowanie siatki ogrodzeniowej pistoletem – praca idzie zwykle szybciej, ale też straty farby są większe niż w przypadku innych narzędzi. Posługiwanie się pistoletem sprawia, że dużą część farby pryskasz w powietrze, a nie na ogrodzenie. Metoda natryskowa także nie jest polecana w przypadku ażurowych ogrodzeń – lepiej zarezerwować ją do monolitycznych konstrukcji jak ściany, murki, słupki.

Jeśli nie pędzel i wałek, to… wałek malarski. To rozwiązanie jest korzystniejsze od dwóch poprzednich, ponieważ za jednym pociągnięciem możesz pomalować znacznie większy obszar niż w przypadku pędzla, a równocześnie nie marnujesz farby. Zwykły wałek najczęściej nie pokrywa drutów z każdej strony, dlatego często trzeba poprawiać malowanie pędzlem.

Sposobem na szybkie malowanie siatki ogrodzeniowej jest wykorzystanie specjalnego wałka do malowania siatki. Na jego powierzchni znajdują się nacięcia umożliwiające dotarcie farby do kilku stron drutu jednocześnie. Dzięki takiemu rozwiązaniu malowanie siatki ogrodzeniowej będzie szybkie i sprawne, a Ty nie będziesz musiał powtarzać tego zabiegu, aby dokładnie pokryć siatkę farbą. Koszt wałka do malowania siatki to ok. 11-20 zł.

Brązowa siatka ogrodzeniowa

Malowanie siatki ogrodzeniowej – jaką farbę wybrać?

Wybór farby do malowania siatki to bardzo ważny element całego procesu. Postaw na emalię przeznaczoną do malowania płotów i ogrodzeń lub innych metalowych powierzchni.

Produktem, który świetnie sprawdza się do malowania ogrodzeń, jest emalia chlorokauczukowa RAFIL, przeznaczona do ochronno-dekoracyjnego malowania powierzchni stalowych, żeliwnych i betonowych znajdujących się na zewnątrz pomieszczeń. Farby chlorokauczukowe charakteryzują się tym, że na malowanych powierzchniach tworzą powłoki odporne na ścieranie, uszkodzenia, zarysowania czy działanie czynników atmosferycznych. Oprócz tego, co niezwykle istotne w przypadku siatki ogrodzeniowej, zapewniają ochronę antykorozyjną malowanych powierzchni.

Emalia RAFIL Chlorokauczuk przeznaczona jest do ochronno-dekoracyjnego malowania powierzchni stalowych i żeliwnych eksploatowanych na zewnątrz pomieszczeń. Co więcej, możesz ją stosować także do dekoracyjnego malowania podłoży betonowych i tynków cementowo wapiennych. Oznacza to, że tą samą farbą można pomalować zarówno siatkę, jak i słupek, do którego jest przymocowana. Farba stworzy trwałą i elastyczną powłokę, odporną na zarysowania, uderzenia i uszkodzenia mechaniczne. Wyróżnia się także zwiększoną odpornością na działanie trudnych warunków atmosferycznych.

W duecie z farbą chlorokauczukową na powierzchnie metalowe musisz zastosować RAFIL Podkład Chlorokauczukowy, który zwiększy przyczepność farby i dodatkowo zabezpieczy siatkę przed korozją. Farba gruntująca RAFIL Podkład Chlorokauczukowy tworzy matową, elastyczną powłokę. Zwiększa przyczepność farby nawierzchniowej, a w zestawie z nią zapewnia wysoką trwałość powłoki i wieloletnią ochronę przed korozją.

Inna polecana farba do siatki ogrodzeniowej to RAFIL Do Bram i Ogrodzeń. To antykorozyjna emalia stworzona do ochronno-dekoracyjnego malowania powierzchni metalowych eksploatowanych na zewnątrz pomieszczeń. Wyróżnia ją duża wydajność oraz zwiększona odporność na działanie trudnych warunków atmosferycznych.

Przed użyciem tej farby także trzeba położyć grunt. Polecany produkt to RAFIL Podkład Antykorozyjny. Farba tworzy matową, elastyczną powłokę. Ma doskonałą przyczepność do podłoża. W zestawie z farbą powierzchniową zapewni długotrwałą ochronę siatki metalowej przed rdzewieniem.

Krok 2. Przygotowanie starej siatki ogrodzeniowej do malowania

Przed malowaniem przygotuj siatkę ogrodzeniową tak, by była gotowa do przyjęcia podkładu i farby. Pierwsze, co musisz zrobić, to usunąć rdzę. Możesz wykorzystać do tego papier ścierny, drucianą szczotkę lub szlifierkę.

Następnym krokiem powinno być wyczyszczenie siatki ze wszelkich zanieczyszczeń, które mogą pogorszyć przyczepność farby i skrócić jej trwałość. Z elementów przeznaczonych do malowania usuń wszelkie zanieczyszczenia, które mogą pogorszyć przyczepność, a w konsekwencji spowodować wady powłoki i przedwczesne jej odspajanie. Siatka powinna być więc oczyszczona z piasku, kurzu, smarów, olejów oraz starych i luźnych pokryć malarskich.

Istotne jest również zmatowienie siatki – jeśli była wcześniej malowana, możesz zmatowić ją drobnoziarnistym papierem ściernym.

Wskazówka!

Zwróć szczególną uwagę na miejsca łączeń, spawów i otworów montażowych – należy bardzo dokładnie oczyścić je z pozostałości po obróbce siatki oraz z innych zanieczyszczeń.

Kolejny krok po dokładnym oczyszczeniu siatki to nałożenie podkładu gruntującego, odpowiadającego wybranej farbie nawierzchniowej. W przypadku farby RAFIL Chlorokauczuk będzie to RAFIL Podkład Chlorokauczukowy. W przypadku farby RAFIL Do Bram i Ogrodzeń – Podkład Antykorozyjny RAFIL. Pozostawianie siatki bez zabezpieczenia w postaci farby gruntującej spowoduje bardzo szybkie powstanie rdzy nalotowej. Osłabi to przyczepność metalowej siatki i sprawi, że zabezpieczenie antykorozyjne będzie krótkotrwałe.

Zielona siatka ogrodzeniowa

Krok 3. Malowanie płotu z siatki – kiedy malować?

Malowanie płotu z siatki warto zaplanować na ciepły, suchy dzień. Ważne jednak, by nie było zbyt upalnie. Optymalne warunki do malowania to:

  • temperatura powietrza między 10 a 25°C,
  • wilgotność względna powietrza niższa niż 80%,
  • temperatura podłoża stalowego wyższa o minimum 3°C od temperatury punktu rosy,
  • brak oznak nadchodzącego deszczu,
  • brak silnego wiatru i mgły.

Malowanie zacznij od położenia podkładu, który przedłuży żywotność farby i zabezpieczy druty przed pojawianiem się korozji. Pamiętaj, by przed rozpoczęciem malowania dokładnie oczyścić płot.

Jak malować siatkę? Zanim zabierzesz się do pracy, dokładnie przeczytaj instrukcję, ponieważ poszczególne farby mocno się od siebie różnią. W przypadku farby RAFIL Chlorokauczuk potrzebujesz 2-3 warstw farby na siatkę wcześniej pomalowaną farbą gruntującą. Poszczególne warstwy nakładaj w czasie od pół godziny do 2 godzin. Jeśli nie uda Ci się dotrzymać tego terminu, kolejny czas na malowanie drugiej lub trzeciej warstwy przypada dopiero po 5 dniach od nałożenia poprzedniej. Ważne, aby pilnować tych terminów – w przeciwnym wypadku farba może zacząć się marszczyć i łuszczyć.

Malowanie siatki ogrodzeniowej z produktami RAFIL jest łatwiejsze niż myślisz. Sprawdź też inne produkty do odnawiania metalu i zadbaj, by otoczenie domu było ładniejsze i lepiej zabezpieczone przed warunkami atmosferycznymi!

Malowanie siatki ogrodzeniowej – krok po kroku

Przeczytasz w 5 min

Prawidłowe przygotowanie powierzchni stalowych przed malowaniem to kluczowy etap, który bezpośrednio wpływa na trwałość i estetykę powłoki malarskiej. Obejmuje ono kontrolę czystości, stopnia chropowatości, odtłuszczenia oraz obecności pyłu i zanieczyszczeń jonowych. Procesy te powinny być realizowane zgodnie z obowiązującymi normami, które określają zarówno metody oceny, jak i dopuszczalne tolerancje.

Ocena stopnia czystości powierzchni stalowej

Kontroli stanu przygotowania powierzchni podlegają następujące właściwości:

  • wygląd powierzchni,
  • stopień czystości podłoża,
  • profil powierzchni (chropowatość)
  • obecność zatłuszczeń,
  • obecność zapylenia,
  • obecność zanieczyszczeń jonowych.

Kontrolę stopnia czystości można przeprowadzać w porównaniu do barwnych wzorców fotograficznych załączonych do norm:

  • PN-ISO 8501-1: „Przygotowanie podłoży stalowych przed nakładaniem farb i podobnych produktów. Wzrokowa ocena czystości powierzchni. Stopnie skorodowania i stopnie przygotowania niezabezpieczonych podłoży stalowych oraz podłoży stalowych po całkowitym usunięciu wcześniej nałożonych powłok.”
  • PN-ISO 8501-2: „Przygotowanie podłoży stalowych przed nakładaniem farb i podobnych produktów. Wzrokowa ocena czystości powierzchni. Stopnie przygotowania wcześniej pokrytych powłokami podłoży stalowych po miejscowym usunięciu tych powłok.”

Podczas kontroli powierzchni przed malowaniem należy zwrócić szczególną uwagę na dokładne oczyszczenie szwów spawalniczych, złączy, nitów, miejsc trudnodostępnych, gdyż często mogą tam pozostać zanieczyszczenia.

Dopuszczalne wady powierzchni przygotowanej do malowania, które zależą od agresywności korozyjnej środowiska, zawarte są w normie PN-ISO 8501-3. Oczyszczona powierzchnia nie powinna wykazywać jednak większych uszkodzeń.

Typowa chropowatość podłoża, określona parametrem Rz, powinna wynosić 35–70 μm. Ocenę przeprowadza się przy pomocy:

  1. Przyrządu do pomiaru chropowatości (np. aparatem firmy Elcometer)
  2. Porównania badanej powierzchni z wzorcami (płytki metalowe podzielone na segmenty różniące się średnią wysokością chropowatości – norma PN-ISO 8503-2), lub dotykowo przesuwając po wzorcowej i badanej powierzchni paznokieć lub drewienko.
    Z uwagi na kształt ścierniwa dostępne są dwa wzorce:
    • S – dla ścierniw kulistych: kulki szklane, śrut staliwny i żeliwny kulisty
    • G – dla ścierniw ostrokrawędziowych: żużel pomiedziowy, piasek, korund, śrut żeliwny łamany

Szczegółowe informacje o metodach oceny chropowatości podłoży stalowych po obróbce strumieniowo-ściernej podane są w normie PN-EN ISO 8503.

W przypadku stosowania chemicznych metod usuwania zatłuszczeń należy sprawdzić pH powierzchni. Powinno ono wynosić 6–7.

Skuteczność odtłuszczenia sprawdza się jedną z poniższych metod:

  1. Na odtłuszczoną powierzchnię nakłada się 2–3 krople benzyny ekstrakcyjnej. Po około 10 sekundach przykłada się krążek bibuły filtracyjnej. Jednocześnie na drugi krążek bibuły, służący jako wzorzec, również nanosi się benzynę ekstrakcyjną; po odparowaniu rozpuszczalnika z obu krążków, porównuje się je – obecność plam tłuszczowych na bibule przyciśniętej do odtłuszczonej powierzchni świadczy o jej niewłaściwym odtłuszczeniu.
  2. Odtłuszczoną powierzchnię polewa się wodą destylowaną (spryskiwaczem). Po 10 s oceniany jest szacunkowy procent zwilżonej powierzchni. Norma rozróżnia 3 stopnie zwilżenia, które są zarazem miernikiem stopnia odtłuszczenia:
    • Stopień 1 – woda zwilża powyżej 50% powierzchni
    • Stopień 2 – woda zwilża 40–50% powierzchni
    • Stopień 3 – woda zwilża 15–20% powierzchni

Metoda ta zalecana jest do powierzchni pokrytych farbami do czasowej ochrony – na odtłuszczoną powierzchnię nanosi się kroplę 40–70% wodnego roztworu alkoholu etylowego z dodatkiem barwnika (np. pioktaniny). Jeśli powierzchnia jest zatłuszczona już w ilości ok. 100 mg/m², to kropla ta nie rozlewa się po niej. Na powierzchniach pionowych droga spływania kropli jest krótka i pozostaje owalny ślad, jeśli powierzchnia jest czysta.

Kurz i pył są bardzo niepożądanym zanieczyszczeniem, które musi być usunięte z każdego podłoża przygotowanego do malowania. Obecność pyłu można stwierdzić przez przetarcie powierzchni czystą białą szmatką.

Ocenę skuteczności odpylenia można przeprowadzić zgodnie z normą ISO 8502-3, przy pomocy paska taśmy samoprzylepnej o długości około 15 cm. Pasek nakleja się na badaną powierzchnię, trzykrotnie przesuwa się po nim kciukiem, a następnie nakłada się na kontrastowe podłoże i porównuje z rysunkiem wzorcowym.

Kontrola przygotowania powierzchni do malowania

Kontrola przygotowania powierzchni do malowania

Przy usuwaniu zapylenia przez wydmuchiwanie powietrzem należy zwrócić uwagę, aby powietrze było pozbawione oleju. Dotyczy to również powietrza używanego do napędu narzędzi do czyszczenia.

Ocenę skuteczności usunięcia zanieczyszczeń jonowych z powierzchni można przeprowadzić zgodnie z wytycznymi normy ISO 8502-1 lub ISO 8502-2, albo sprawdzić stosując opracowane przez Instytut Mechaniki Precyzyjnej w Warszawie testy do oceny ilości chlorków i siarczanów znajdujących się na powierzchniach przygotowanych do malowania.

W przypadku przypuszczalnej obecności zanieczyszczeń jonowych na powierzchni (powierzchnie pokryte solami, atmosfera zanieczyszczona aerozolem solnym) zaleca się zastosować metody mające na celu usunięcie zanieczyszczeń z powierzchni, takie jak:

  • mycie parowo-wodne,
  • mycie wodą pod ciśnieniem,
  • oczyszczanie strumieniowo-ścierne na mokro.

Kontrola przygotowania powierzchni do malowania

Przeczytasz w 5 min

Jeśli jesteś miłośnikiem jazdy na dwóch kółkach, z pewnością przyda Ci się stojak na rower. Czy lepiej kupić gotowy, a może wykonać go samodzielnie? W artykule podpowiemy, kiedy i jak zrobić stojak na rowery DIY!

Jazda rowerem to fantastyczny sposób na spędzanie czasu i wprowadzenie dawki ruchu w ciągu dnia. Posiadacze rowerów mają jednak często problem z przechowywaniem sprzętu. Dotyczy to przede wszystkim tych osób, które nie posiadają własnego garażu ani pomieszczenia gospodarczego. Jak przechowywać rower w mieszkaniu? W jaki sposób ustawić go na balkonie? W obu tych przypadkach pomoże stojak na rower DIY lub stojak kupiony w sklepie rowerowym

Osoby mieszkające w domu mogą też zadbać o miejsce na rower na podwórku. Tutaj pomocą służą zewnętrzne stojaki rowerowe DIY. Najlepszy pomysł to ramy wykonane ze stali nierdzewnej lub ocynkowanej. Właściwie konserwowane mogą służyć przez wiele lat! W artykule podpowiemy, kiedy warto wykonać stojak rowerowy DIY, a kiedy lepiej kupić gotowy w sklepie. Doradzimy też, jak zabezpieczyć metalową konstrukcję stojaka za pomocą środków RAFIL do stali nierdzewnej i ocynkowanej

Zewnętrzny stojak rowerowy w kształcie litery „U” przydatny przed budynkami w mieście, ale także przed własnym domem. Do zabezpieczenia stali użyj produktu Rafil DO BRAM I OGRODZEŃ.
Zewnętrzny stojak rowerowy w kształcie litery „U” przydatny przed budynkami w mieście, ale także przed własnym domem. Do zabezpieczenia stali użyj produktu RAFIL Do Bram i Ogrodzeń.

Planowanie i projektowanie stojaka na rower - zrób to sam!

Stojak na rower – jak zrobić? Najpierw musisz określić, czy potrzebujesz konstrukcji, do której możesz bezpiecznie przypiąć rower przed domem, czy stojaka, który pomoże Ci przechowywać rower w pomieszczeniu, a może stojaka serwisowego? Ten ostatni nie tylko podtrzymuje rower, ale pozwala prowadzić przy nim prace naprawcze. Każdy z nich wygląda i działa nieco inaczej, choć większość z nich wykonana jest ze stali. 

Zacznijmy od stojaka na rower przed dom. Takie rozwiązania stały się już powszechnym elementem krajobrazu miejskiego. Coraz częściej pojawiają się również przed domami wielorodzinnymi, a nawet jednorodzinnymi. Najprostszy stojak ma konstrukcję przypominającą odwróconą literę „U”. Nie zajmuje dużo miejsca, przez co możesz ustawić ich kilka obok siebie. Rower przypina się tu do barierki. 

Stojak do podłoża przymocowuje się, betonując go lub montując za pomocą specjalnych kotw, lub śrub. Do jego wykonania, w najprostszej wersji, wystarczą trzy kątowniki (np. o wymiarach 5×5 cm), które trzeba do siebie dospawać lub połączyć śrubami. 

Druga opcja to stojak stojący. Najczęściej ma formę stabilnej i ciężkiej podstawy (też wykonanej np. z kątowników) oraz konstrukcji z rurek, w którą wstawia się koło roweru. W sklepach znajdziesz wiele różnych typów podobnych stojaków, można też wykonać je samodzielnie, pod warunkiem że dysponujesz narzędziami, takimi jak np. piła do cięcia metalu czy wiertarka do metalu. Przydatne są również stojaki na rowery wielostanowiskowe, dobre do ustawienia przed blokiem lub w przydomowym garażu, w którym znajduje się kilka jednośladów. Stojak pozwoli trzymać je bezpiecznie i w porządku. 

Jak przechowywać rower w pomieszczeniu? Służą do tego różnego typu stojaki i wieszaki ścienne. Dzięki nim umieścisz rower w domu, garażu, piwnicy czy na balkonie. Wiele z nich łączy możliwość przechowywania z opcją samodzielnego serwisowania roweru. Na stojaku można go wygodnie obejrzeć, nasmarować, oczyścić, sprawdzić działanie napędu. Dzięki takim stojakom roweru nie trzeba opierać o ściany, a sprzęt zajmuje mniej miejsca. 

Dla tych, którzy mają naprawdę mało przestrzeni do dyspozycji, przewidziano półki, uchwyty i haki do powieszenia roweru na ścianie. Dzięki temu można przechowywać jednoślad nawet w niewielkiej kawalerce czy w pokoju. 

Uchwyt ścienny na rower pozwala trzymać go w domu bez utraty cennej przestrzeni.
Uchwyt ścienny na rower pozwala trzymać go w domu bez utraty cennej przestrzeni.

Jak zrobić stojak na rowery? Lista narzędzi i materiałów 

Czy stojak na rower warto zrobić samodzielnie? To zależy, czy masz sporo wolnego czasu i kilka niezbędnych narzędzi oraz smykałkę do majsterkowania. Wykonanie stojaka DIY z metalu będzie wymagać przecinania metalu, łączenia go śrubami, czasem także spawania. Gdy Twój przydomowy warsztat jest wyposażony w niezbędny sprzęt, wykonanie stojaka DIY na pewno będzie tańsze. Jeśli nie, radzimy, aby kupić stojak gotowy i zabezpieczyć go środkiem, który nada konstrukcji antykorozyjną powłokę, takim jak RAFIL Do Bram i Ogrodzeń

Czego potrzebujesz do wykonania stojaka na rowery? W najprostszej wersji wystarczą trzy okrągłe rurki albo trzy płaskowniki bądź kątowniki do złożenia konstrukcji. Niezbędne są także śruby, nakrętki i motylki do montażu całości. Narzędzia, których potrzebujesz to piła do cięcia metalu i wiertarka do metalu. Możesz też skorzystać z pomocy fachowców (np. w zakładzie blacharskim) i zlecić zespawanie całej konstrukcji – będzie prościej i szybciej. 

Prosty wielostanowiskowy stojak na rowery.
Prosty wielostanowiskowy stojak na rowery. 

Krok po kroku – montaż stojaka na rowery 

Pamiętaj, że stojak rowerowy musi być solidny i bezpieczny. Nie może się wywrócić pod ciężarem sprzętu. Powinien też być odporny na wilgoć i trudne warunki atmosferyczne – dotyczy to stojaków, które będą służyły na zewnątrz. Najlepszy materiał do wykonania stojaka to stal nierdzewna lub stal ocynkowana. Wyróżnia się ona dużą wytrzymałością i świetnie radzi sobie nawet z dużymi obciążeniami. 

Jak zrobić stojak na rowery? Plan montażu zależy od rodzaju wybranego przez Ciebie stojaka. Jeśli zależy Ci na stojaku najprostszym z możliwych, zmontuj po prostu trzy płaskowniki, rurki albo kątowniki stalowe w formie odwróconej litery „U”. Do dolnej części konstrukcji trzeba przymocować płaską blachę, a całość przytwierdzić do twardego podłoża np. śrubami. 

Stojak wielostanowiskowy to konstrukcja złożona z czterech płaskowników, do których montuje się rurkę albo uchwyt na koło. Taka struktura może wymagać spawania. 

Stojak na rower w formie uchwytu ściennego.
Stojak na rower w formie uchwytu ściennego. 

Stojak na rowery DIY – ostateczne dostosowania i wykończenie 

Niezależnie od tego, jak zrobisz stojak na rower oraz jaki typ konstrukcji wybierzesz, metalowy stojak koniecznie trzeba zabezpieczyć emalią antykorozyjną. Dotyczy to przede wszystkim stojaków na balkonie i przed budynkiem, choć także stojaki używane w garażu czy piwnicy warto pomalować, aby służyły jak najdłużej.

Jaki produkt do malowania metalu będzie najlepszy? Polecamy Emalię antykorozyjną RAFIL Do Bram i Ogrodzeń. Jest ona przeznaczona do ochronno-dekoracyjnego malowania powierzchni metalowych: stalowych, ocynkowanych i aluminiowych eksploatowanych na zewnątrz pomieszczeń. Tworzy trwałą i elastyczną powłokę odporną na uderzenia. Wyróżnia się zwiększoną odpornością na działanie trudnych warunków pogodowych. Ochroni stojak przed deszczem, śniegiem i słońcem. Powierzchnie pomalowane emalią długo pozostaną jak nowe. 

Aby w pełni zabezpieczyć metal przed korozją środek RAFIL Do Bram i Ogrodzeń należy stosować razem z RAFIL Podkład Antykorozyjny. To specjalna farba gruntująca stosowana na podłoża ocynkowane, stalowe i aluminiowe na zewnątrz.

Organizacja przestrzeni ze stojakiem na rower 

Wiesz już, jak zrobić stojak na rower. W jaki sposób i gdzie ustawić go w przestrzeni? Przede wszystkim zadbaj o bezpieczeństwo osób użytkujących rower. Stojak powinien być ustawiony stabilnie i w miejscu, do którego jest dobry dostęp, ale tak, by nie przeszkadzał osobom postronnym.

Jeśli masz stojak do powieszenia na ścianie, wybierz solidne mocowanie, uchwyt nie może stanowić zagrożenia dla innych. Dobrym miejscem będzie ściana w rzadko używanym pomieszczeniu, raczej nie w korytarzu czy przedpokoju, z którego się często korzysta. Mamy nadzieję, że nasze porady, jak zrobić stojak na rowery samodzielnie oraz jaki model wybrać, są dla Ciebie przydatne. Produkty RAFIL pomogą Ci utrzymać Twój metalowy stojak w doskonałym stanie przez wiele lat!

Jak zrobić stojak na rowery? Wskazówki krok po kroku

Przeczytasz w 5 min
  • Karta techniczna – zapis tworzony przez producenta, dotyczący konkretnego wyrobu, jego przeznaczenia, charakterystyki i stosowania.
  • Symbol wyrobu – każdy wyrób posiada dany symbol, który określa typ rodzaj i jego kolor, na tej podstawie wyrób jest identyfikowany.
  • Gęstość – masa 1 cm3 wyrobu oznaczana piknometrycznie w temp. 20°C; dla wyrobów dwuskładnikowych jest to wartość średnia, po zmieszaniu składników.
  • Punkt zapłonu (ang. flash point) – jest to najniższa temp. materiału malarskiego, w której wytworzy on pary substancji palnych wystarczających do zapłonu w określonych warunkach zapłonu.
  • Zużycie teoretyczne (ang. theoretical spreading rate) – wartość (i/m2; kg/m2; m2/l; m2/kg) podawana w danych technicznych farby; arytmetyczny wynik zależności zawartości substancji nielotnej i specyfikowanej grubości powłoki malarskiej.
  • Zużycie praktyczne - zależy od wielu czynników, między innymi od zużycia teoretycznego, chropowatości podłoża, metody i warunków nakładania, wielkości i rodzaju malowanej powierzchni, a także roli powłoki w zestawie; określa się iloczynem współ- zużycia praktycznego i zużycia teoretycznego farby.
  • Czas przydatności wyrobu do stosowania (ang. pot life) – max. czas, w którym wyrób lakierowy po zmieszaniu z utwardzaczem zachowuje swoje właściwości i nadaje się do nanoszenia na podłoże.
  • Czas schnięcia (ang. drying time) czas przejścia ciekłej powłoki malarskiej w stałą powłokę o określonych własnościach fizycznych i mechanicznych w danej temp.
  • Porowatość (ang. porosity) – zależy w głównej mierze od użytego pigmentu, charakteryzuje ją obecność w powłoce otworków i kanalików sięgających do podłoża.
  • Przepuszczalność (ang. permeability) – charakteryzuje zdolność przepuszczania gazów lub par przez powłokę, zależy od własności fizykochemicznych, grubości powłoki.
  • Przyczepność (ang. adhesion) – zdolność powłoki do wiązania się z podłożem lub poprzednią warstwą.
  • Trwałość powłoki (ang. durability) – przypuszczalny czas „życia” powłoki malarskiej do pierwszej głównej renowacji.
  • Wydajność - powierzchnia (w m2), która może być pokryta daną ilością wyrobu lakierowego tworzącego powłokę o wymaganej grubości; zależy od warunków stosowania, złożoności geometrycznej konstrukcji, warunków atmosferycznych itp.
  • Powłoka termoodporna – odporna na długookresowy wpływ temp. powyżej 150°C.
  • Emalia (ang. top coat) – wyrób malarski pigmentowany o wysokich walorach dekoracyjnych, zwłaszcza barwie i połysku. Jako warstwy nawierzchniowe – emalie – muszą być odporne na wpływ zewnętrznych czynników korozyjnych np. promieniowanie słoneczne.
  • Farba (ang. primer) – materiał malarski pigmentowany, tworzący powłokę kryjącą – która ma przede wszystkim spełniać funkcje ochronne. Farby tego typu (gruntujące, przeciwrdzewne) nanoszone są bezpośrednio na podłoże i zawierają składniki powstrzymujące procesy korozyjne. Powinny charakteryzować się głównie dobrą przyczepnością do podłoża.
  • Farba do czasowej ochrony – chroni czasowo przed działaniem czynników atmosferycznych i korozyjnych (najczęściej przez okres 6 m-cy na czas montażu, transportu, składowania).
  • Farba, emalia tiksotropowa – zawiera dodatki powodujące efekt zmniejszania się lepkości pozornej (upłynnienie) w czasie działania naprężeń ścinających (mieszanie, rozcieranie pędzlem).
  • Farba na gorzej przygotowane podłoże (ang. surface tolerant) – przeznaczona do gruntowania, tolerująca gorzej przygotowane powierzchnie. Posiada właściwości: stabilizacji, przetwarzania i penetracji rdzy.
  • Farby chemoutwardzalne (ang. chemical curing paints) – produkt malarski składający się z dwu lub trzech składników (żywica + utwardzacz) mieszanych bezpośrednio przed aplikacją.
  • Farba grubopowłokowa (ang. high build) – materiał malarski dający grubszą powłokę suchą niż powszechnie stosowane materiały.
  • Lakier (ang. varnish) – wyrób malarski niepigmentowany dający w efekcie powłokę przeświecalną.
  • Pigmenty (ang. pigments) – są to substancje nierozpuszczalne w spoiwie farby a ulegające w nim zdyspergowaniu. Charakterystyczne dla nich są następujące własności: barwa, zdolność krycia, niekiedy zdolności ochronne i przeciwrdzewne.
  • Rozcieńczalnik (ang. thinner) – lotna ciecz nie rozpuszczająca substancji błonotwórczej. Po dodaniu do materiału malarskiego nie powoduje niekorzystnych objawów. Dodatek rozcieńczalnika wymagany może być w przypadku nadmiernego zgęstnienia wyrobu wskutek zbyt długiego lub nieodpowiedniego przechowywania. Należy jednak pamiętać, że dodatek nawet małej ilości rozcieńczalnika może spowodować duże zmiany w grubości powłoki (szczególnie dla wyrobów tiksotropowych).
  • Rozpuszczalnik (ang. solvent) – ciecz rozpuszczająca substancje błonotwórczą (spoiwo). Przy doborze rozpuszczalnika zwrócić trzeba uwagę m. in. na: zdolność rozpuszczania, lotność, temp. zapłonu, toksyczność, zapach itp.
  • Substancja nielotna; części stałe (ang. solids) – łączna zawartość substancji błonotwórczych, pigmentów, wypełniaczy i innych składników materiału malarskiego pozostająca na powierzchni malowanej w procesie schnięcia powłoki.

Terminy, określenia, nazwy

Przeczytasz w 5 min
Zobacz wszystkie