Jeszcze nie tak dawno temu ostatnią rzeczą, jaką można było powiedzieć o betonie, było słowo „estetyczny”. Dziś to się zmienia – coraz częściej przy wykańczaniu wnętrz surowy beton (także kolorowy) jest brany pod uwagę jako ciekawa odmiana dla płytek, tapet czy malowania. Coraz częściej używamy go też jako bezpośredniego podłoża na tarasie, gdzie materiał siłą rzeczy narażony jest na bardzo niekorzystne czynniki atmosferyczne – deszcz, światło słoneczne i różnice temperatur. W jaki sposób zabezpieczyć betonowy taras, by cieszyć się gładką powierzchnią jak najdłuższy czas?
Najpierw posprzątaj
Oczywiście, zanim w ogóle zaczniesz myśleć o zabezpieczeniu swojego tarasu, musisz przygotować go do nałożenia odpowiednich preparatów. Nie powinieneś być zaskoczony – przygotowanie betonowej powierzchni ma wiele wspólnego z innymi materiałami przed malowaniem czy impregnowaniem.
Jeśli chcesz zabezpieczyć posadzkę z nowego betonu, powinieneś pamiętać, by ten najpierw dobrze wysechł i dać mu co najmniej 28 dni. To istotne, jeśli zależy ci na trwałym zabezpieczeniu – oczywiście istnieją produkty przeznaczone do kładzenia na mokry beton, ale będzie to rozwiązanie zarówno droższe, jak i mniej skuteczne.
Gdy twój taras najlepsze lata ma już za sobą, w pierwszej kolejności usuń z niego fragmenty uszkodzonego betonu. Potem postępowanie jest już bardzo podobne zarówno dla starego, jak i nowego betonu. W pierwszej kolejności należy naprawdę dobrze oczyścić powierzchnię oraz odtłuścić – a także usunąć mechanicznie mleczko lub szlam cementowy, jeśli są obecne. Dobrze będzie użyć też środka grzybobójczego, byś miał całkowitą pewność, że na betonie nie ostały się żadne mikroorganizmy. Następnie konieczne będzie porządne odpylenie tak przygotowanej powierzchni tarasu.
{{recomended-product}}
Jeśli twój taras został solidnie podniszczony, najpierw poważnie rozważ jego wyrównanie i uzupełnienie ubytków – zagruntowanie emalią przed malowaniem prawdopodobnie okaże się niewystarczające, by poradzić sobie z większymi uszkodzeniami. Pamiętaj jednak, by nie stosować podłoży gipsowych – wiele środków ochronnych, w tym RAFIL Na Beton, który rekomendujemy do zabezpieczenia betonowego tarasu, nie może być stosowane na gips.
Warto też zwrócić uwagę na kolor emalii – przy jednoczesnej ochronie betonu możemy nadać mu ciekawy kolor.
Czas na malowanie
Zanim zaczniesz zabezpieczać posadzkę, pamiętaj, że powinieneś malować w słoneczny, ale nie upalny dzień – absolutnie nie w trakcie mgły lub deszczu.
Niezbędne będą ci podstawowe przyrządy malarskie (polecamy skorzystać z wałka lub natrysku mechanicznego, pędzel może być mało efektowny) oraz rozpuszczalnik do wyrobów epoksydowych. W pierwszej kolejności niezbędne będzie zagruntowanie podłoża – do tego celu posłuży Ci RAFIL Na Beton rozcieńczony rozpuszczalnikiem w stosunku w ilości 20%. Grunt będzie gotowy po około półgodzinnej homogenizacji (czas ten jednak może być różny w zależności od warunków w pomieszczeniu).
Po zagruntowaniu podłoża musisz odczekać 4 godziny, by nałożyć pierwszą warstwę emalii. Kolejne warstwy powinieneś nanosić w odstępie 24 godzin od każdej poprzedniej. Przygotowana do malowania emalia jest zdatna do użytku przez 8 godzin, nie musisz się więc spieszyć, ale oceń też realnie, ile środka będzie ci potrzebne. Przygotowanie „na zapas” może okazać się zmarnowaniem produktu.
Pamiętaj, że środki na bazie żywicy epoksydowej tworzą bardzo dobrą i szczelną powłokę ochronną, ale nie są odporne na światło słoneczne i promieniowanie UV. Twój taras siłą rzeczy będzie narażony na ich wpływ – naniesioną emalię epoksydową koniecznie musisz zabezpieczyć warstwą lakieru poliuretanowego RAFIL Na Beton.
Czas schnięcia zabezpieczonego tarasu wynosi 7 dni – po tym czasie będzie można rozpocząć jego użytkowanie bez obawy o zniszczenie powłoki.
Zabezpieczenie na lata
Z dostępnych na rynku środków do zabezpieczania powierzchni to właśnie materiały na bazie żywicy epoksydowej cechują się najlepszymi własnościami eksploatacyjnymi, chociaż ich minusem jest brak odporności na światło słoneczne. Na szczęście temu problemowi można szybko zaradzić warstwą odpowiedniego lakieru.
Ten w połączeniu z naniesionymi warstwami emalii doskonale ochroni nasz taras, szczególnie w trakcie zimy utrudniając penetrowanie porów i mikroszczelin przez wodę. Dzięki temu na wiosnę będziemy mogli cieszyć się nienaruszonym tarasem – nie takim, który wymaga kolejnego remontu czy czyszczenia.
Podjazd do garażu powinien wyróżniać się trwałością, odpornością na warunki atmosferyczne oraz estetycznym wyglądem. Popularnym rozwiązaniem jest podjazd betonowy. Jak zrobić wylewkę i o czym warto wiedzieć? Sprawdź wskazówki wykonania betonowego podjazdu krok po kroku.
Podjazd można wykonać z różnych materiałów. Sporym powodzeniem cieszą się nawierzchnie z kostki brukowej lub kamiennej czy też podjazdy z kruszywa – czyli dekoracyjnego żwiru. Najtańszym i najtrwalszy jest jednak podjazd betonowy. Jak zrobić taki podjazd? Do wyboru masz betonowe ażurowe kraty czy też płyty betonowe.
W artykule znajdziesz informację, jak zrobić betonowy podjazd do garażu oraz jak wykonać wylewkę betonową na podjazd. Doradzimy także, jakich produktów użyć do malowania podjazdu betonowego.
Do malowania betonowego podjazdu do garażu najlepiej użyć farby do betonu takiej jak RAFIL NA BETON.
Jak zaplanować budowę betonowego podjazdu do domu?
Podjazd do garażu, choć wygląda niepozornie, jest bardzo ważnym elementem przydomowej infrastruktury. Zależy od niego funkcjonalność otoczenia domu, a nawet to, w jaki sposób odprowadzana jest woda opadowa. Podjazd ma też wpływ na estetykę przestrzeni przy domu. Elegancki, schludny podjazd to najlepsza wizytówka każdego budynku.
Co warto wiedzieć o budowie podjazdu do garażu? Zacznijmy od odpowiednich wymiarów. Oto, czym powinien wyróżniać się idealny podjazd:
Minimalna szerokość podjazdu to 3 m. Jeśli jednak Twój podjazd służy jednocześnie jako wejście do domu, szerokość ta powinna być większa i wynosić 4,5.
Duże znaczenie ma też grubość nawierzchni podjazdu. Gdy ma być on przystosowany wyłącznie do przemieszczenia się samochodów osobowych, minimalna grubość podjazdu to 6 cm. W przypadku, gdy z podjazdu będą korzystać także ciężarówki, minimalna grubość to 8 albo 10 cm.
Pamiętaj, że podjazd musi znajdować się minimum 2 lub 3 cm nad powierzchnią gruntu. Chodzi tu o prawidłowe odprowadzanie opadów.
Z tego samego powodu odpowiednie nachylenie musi mieć też sama powierzchnia podjazdu. Nachylenie podłużne (wzdłuż trasy, jaką jedzie samochód) to 3 lub 4 stopnie. Nachylenie poprzeczne powinno wynosić 1 stopień. Pozwoli to prawidłowo odprowadzać wodę po opadach deszczu czy śniegu.
Dla funkcjonalności podjazdu i całego otoczenia domu kluczowe znaczenie ma właśnie odpowiednie odprowadzanie wody z podjazdu. O nachyleniu już wiesz. Pozostaje jeszcze kwestia tego, gdzie woda powinna się przedostawać. Trzeba więc zadbać o instalacje odprowadzającą wodę z podjazdu do kanalizacji.
Zimą z kolei sporym problemem bywa lód zalegający na powierzchni podjazdu. Niektórzy decydują się więc na instalację specjalnych kabli grzejnych, które najczęściej znajdują się przy korytku odwadniającym podjazd lub nawet na całej nawierzchni.
Przed rozpoczęciem budowy podjazdu warto też zbadać, jak spoisty jest grunt. Przy słabym zagęszczeniu istnieje spore ryzyko, że nawierzchnia podjazdu z czasem się zdeformuje i popęka. Aby temu zapobiec, grunt należy odpowiednio przygotować. Najczęstsze rozwiązanie to zagęszczane mechanicznie podsypki np. ze żwiru czy piasku lub nawet cementu i siatki do wzmocnienia gruntu.
Betonowy podjazd przed domem
Budowa betonowego podjazdu – kroki i etapy
Jak zrobić betonowy podjazd? Oto kolejne etapy wykonania podjazdu z betonu wylewanego.
Podbudowa z tłucznia
Pierwszy etap budowy podjazdu betonowego to zrobienie solidnej podbudowy, która zapewni całości stabilność i zwiększy trwałość nawierzchni. Potrzebujesz wykopu o głębokości ok. 30 czy 35 cm. Na jego dno należy położyć warstwę geowłókniny.
Teraz w wykopie montuje się szalunek z desek. Na tak przygotowanym dnie układa się warstwę gruzu lub tłucznia. Powinna ona mieć co najmniej 15 cm. Można też ułożyć teraz siatkę zbrojeniową. W ten sposób udało się przygotować szalunek pod kolejne warstwy cementu.
Przygotowywanie wylewki betonowej na podjazd
Do tak przygotowanego szalunku trzeba teraz wylać poszczególne warstwy cementu. Pierwsza warstwa to beton rzadki, który ma wypełnić wszystkie wolne przestrzenie pomiędzy kruszywem czy tłuczniem. Warstwa ta powinna mieć grubość ok. 5 cm.
Po stwardnieniu pierwszej warstwy betonu wylewa się kolejną – docelową. Powinna ona mieć 10 cm grubości. Najlepszy będzie do tego celu beton o klasie C16/20. Na tym etapie w betonie można zatopić siatkę zbrojeniową, która zwiększy trwałość i wytrzymałość podjazdu.
W betonowym podjeździe niezbędne są dylatacje, czyli niewielkie szczeliny, które pozwolą uniknąć pękania i niszczenia nawierzchni. Podjazd należy więc podzielić na mniejsze pola o szerokości 2,5 m. Właśnie w takiej odległości trzeba zamontować listwy dylatacyjne.
Wyrównanie wylewki
Ostatni etap budowy podjazdu z betonu wylewanego to wykończenie nawierzchni. Wylewkę należy wyrównać z pomocą deski, którą przesuwa się po szalunku. W ten sam sposób usuwa się też nadmiar betonu. Gdy miną 3h, beton można zacząć zacierać i wygładzać.
Podjazd betonowy nadaje się do użytku dopiero po 2 tygodniach od jego wylania. Przez ten czas wymaga pielęgnacji. Powierzchnię należy polewać wodą i chronić przed wysychaniem, np. zakrywając folią.
Podjazd betonowy przed domem.
Malowanie podjazdu betonowego – czy to konieczne?
Aby wzmocnić betonową powierzchnię, można ją pomalować specjalistyczną farbą do betonu. Po co się to robi? Odpowiednia farba stworzy antypoślizgową, trwałą i elastyczną powłokę, odporną na ścieranie i uderzenia. Zmniejszysz więc w ten sposób ryzyko poślizgnięcia się podczas korzystania z podjazdu zimą czy jesienią, a podczas wjeżdżania samochodem do garażu zyskasz dodatkowy komfort i bezpieczeństwo.
Farba do betonu zabezpiecza powierzchnie betonowe przed działaniem wody, środków myjąco-odkażających i wybranych substancji chemicznych. Stosowana na zewnątrz, zapewnia podwyższoną ochronę przed zmiennymi warunkami atmosferycznymi. Dużym problemem betonu jest to, że chłonie zabrudzenia, zwłaszcza takie jak smar czy olej. Z tego powodu betonowe podjazdy szybko mogą wyglądać nieestetycznie. Farba pozwoli pozbyć się tego problemu.
Jaką farbę wybrać do malowania podjazdu betonowego?
Zwróć uwagę na jej podatność na ścieranie. Nie może to być zwykła farba do betonu – akrylowa czy nawet chlorokauczukowa. To produkty odpowiednie do nawierzchni nienarażonych na ścieranie. Na betonowy podjazd czy podłogę w garażu odpowiedni produkt to farba epoksydowa.
Polecamy RAFIL Na Beton Zestaw Emalia Epoksydowa oraz dodatkowo RAFIL Na Beton Zestaw Lakier Poliuretanowy. Dwuskładnikowa emalia epoksydowa zabezpieczy powierzchnie betonowe przed działaniem wody, środków myjąco-odkażających i wybranych substancji chemicznych. Z kolei RAFIL Na Beton Zestaw Lakier Poliuretanowy Długotrwale Zabezpieczy Malowaną Powierzchnię Przed Zmiennymi Warunkami Atmosferycznymi i Promieniowaniem UV. Powłoka będzie odporna na ścieranie, uderzenia mechaniczne, zarysowania, wodę i substancje chemiczne takie jak olej silnikowy.
Emalia RAFIL Na Beton Jest Kryjąca. Możesz więc wybrać jeden z dziesięciu dostępnych kolorów. Jeśli chcesz jednak zachować widoczną strukturę i kolor betonu, zabezpiecz podjazd dwiema warstwami przezroczystego lakieru poliuretanowego RAFIL Na Beton Z Dedykowanym Utwardzaczem. Emalią i lakierem z łatwością pomalujesz również posadzkę w garażu!
Jak zadbać o betonowy podjazd, by był trwały?
Co zrobić, aby przedłużyć żywotność betonowego podjazdu? Kluczowa sprawa to regularne mycie podjazdu i oczyszczanie go z substancji organicznych takich jak piasek, ziemia, mech, glony, grzyby. Po mechanicznym usunięciu zanieczyszczeń podjazd trzeba umyć oraz pozostawić do wyschnięcia.
Farba do malowania betonowego podjazdu zabezpieczy jego nawierzchnię przed plamami z oleju silnikowego. Rekomendowany produkt to RAFIL Na Beton Zestaw Emalia epoksydowa oraz dodatkowo RAFIL Na Beton Zestaw Lakier Poliuretanowy.
Betonowy podjazd to praktyczne, długowieczne i niedrogie rozwiązanie na wykończenie strefy przed domem. Nasze wskazówki i niezawodne produkty RAFIL pomogą Ci zbudować podjazd samodzielnie oraz zadbać o jego estetyczny wygląd przed wiele sezonów.
Aby zapewnić właściwą, długotrwałą ochronę konstrukcji przed korozją należy zastosować optymalnie dobrany zestaw malarski o odpowiedniej dla danego przeznaczenia grubości. Optymalna powłoka malarska powinna być doskonale szczelna, przyczepna do podłoża i wypełniona pigmentem.
Dobór zestawu malarskiego powinien wynikać z wiarygodnych i sprawdzonych przesłanek wysnutych na podstawie badań laboratoryjnych i z przeprowadzonej analizy techniczno-ekonomicznej uwzględniającej wiele czynników, z których najważniejszymi będą:
agresywność korozyjna środowiska eksploatacji powłoki malarskiej
kształt konstrukcji oraz rodzaj i stan powierzchni do zabezpieczenia przeciwkorozyjnego
wymagany okres trwałości powłoki malarskiej
właściwości powłok (odporność chemiczna, termiczna, mechaniczna)
możliwość i sposób oczyszczenia powierzchni
właściwości aplikacyjne farb (grubość powłoki, czas schnięcia, warunki nakładania itp.)
czas do przeprowadzenia prac uwzględniający warunki atmosferyczne (temperatura, wilgotność powietrza) oraz konieczność sezonowania powłoki przed eksploatacją
trwałość powłoki malarskiej w odniesieniu do poniesionych kosztów i przewidywanego okresu eksploatacji
wymagania ochrony środowiska oraz zabezpieczenia przeciwpożarowego
aspekty ekonomiczne
Przygotowanie podłoża do malowania – informacje ogólne
Bardzo istotnym czynnikiem wpływającym na takie parametry jak: jakość, trwałość i skuteczność ochronnego działania powłok lakierowych jest przygotowanie podłoża do malowania. Efekt oczyszczenia podłoża zależy od doboru właściwej metody czyszczenia, która powinna uwzględniać zarówno charakter zanieczyszczeń, jak i wymagania wyrobu lakierowego co do sposobu przygotowania powierzchni do malowania.
Zanieczyszczeniem nazywa się każdą substancję, której pozostawienie na powierzchni do malowania utrudnia proces malowania, pogarsza jakość i trwałość powłoki malarskiej.
Zanieczyszczenia pozostające na powierzchni do malowania w postaci: rdzy, zendry, pyłów, starych i złuszczonych powłok malarskich, zatłuszczeń, zaklejeń, wilgoci itp. w bardzo negatywny sposób wpływają na powłokę malarską.
Rodzaje zanieczyszczeń
Zendra, zgorzelina – produkty termicznej obróbki stali, składające się z tlenków żelaza ściśle przylegających do podłoża. Mogą powodować odspajanie płatów zendry i powłoki malarskiej oraz tworzenie ogniw korozyjnych.
Rdza – produkt korozji stali, tworzący warstwy o zmiennych grubościach i postaciach, słabo przyczepne do podłoża.
Zatłuszczenia – pochodzące z eksploatacji konstrukcji w środowiskach tłuszczów, smarów, olejów itp. Powodują brak przyczepności powłoki malarskiej.
Pyły – pochodzące z atmosfery, przemysłu i prac oczyszczania. Sprzyjają utrzymywaniu wilgoci na powierzchni.
Wilgoć – powstaje w wyniku opadów lub kondensacji, może prowadzić do korozji podpowłokowej.
Powierzchnie zatłuszczone, pokryte pyłami przemysłowymi, osadami solnymi itp. powinno się umyć wodą pod wysokim ciśnieniem (aparat typu Karcher), a następnie przystąpić do właściwego oczyszczania.
Powierzchnie, gdzie możliwe jest występowanie zanieczyszczeń jonowych, powinno się po właściwym oczyszczeniu umyć czystą wodą z dodatkiem odpowiedniego inhibitora korozji.
Metody oczyszczania mechanicznego
Do mechanicznych metod oczyszczania powierzchni można zaliczyć:
skrobanie
młotkowanie
szczotkowanie
szlifowanie
oczyszczanie płomieniowe
obróbkę strumieniowo–ścierną
Główne metody mechanicznego oczyszczania powierzchni to:
metody ręczne oczyszczania powierzchni – dające stopień oczyszczenia powierzchni St 3 – są zalecane dla środowisk atmosferycznych o małym stopniu zanieczyszczenia powietrza
metody strumieniowo–ścierne – zalecane dla środowisk atmosferycznych o wyższej agresywności, szczególnie w środowiskach agresywnych korozyjnie, chemicznych
Oczyszczanie ręczno-mechaniczne
Oczyszczanie ręczno–mechaniczne – wykonywane poprzez: szczotkowanie, młotkowanie, szlifowanie przy użyciu narzędzi ręcznych, jak i mechanicznych. Należy je ograniczać do tych przypadków, gdzie obróbka strumieniowo–ścierna jest niemożliwa.
Tymi sposobami można zgrubnie usunąć np. rdzę, zgorzelinę czy starą powłokę. Po takim oczyszczaniu otrzymuje się powierzchnie gładkie, dające mniejszą przyczepność powłoki w stosunku do powierzchni chropowatych.
Obróbka strumieniowo–ścierna
Obróbka strumieniowo–ścierna polega na działaniu strumienia ścierniwa wyrzucanego w kierunku oczyszczanej powierzchni za pomocą sprężonego powietrza, wody lub siły odśrodkowej. Metoda ta daje najbardziej optymalne przygotowanie powierzchni do malowania.
Rodzaje obróbki:
otwarty lub zamknięty obieg ścierniwa
na sucho / na mokro (w osłonie wodnej)
średniociśnieniowe (0,3–0,5 MPa)
wysokociśnieniowe (1,0–1,2 MPa)
hydrodynamiczne (10–200 MPa)
odśrodkowe (koła wirnikowe)
Na efekt oczyszczania wpływa:
ciśnienie sprężonego powietrza
kąt nachylenia strumienia ścierniwa
odległość dyszy od powierzchni
rodzaj i kształt dyszy
rodzaj, wymiar i kształt ścierniwa
Oczyszczanie fizykochemiczne
Oczyszczanie przeprowadzane za pomocą:
odtłuszczania rozpuszczalnikowego
mycia alkalicznego, kwaśnego, parowo–wodnego
Mycie polega na usuwaniu zanieczyszczeń przy pomocy wodnego roztworu środka myjącego. Usuwa:
zanieczyszczenia mechaniczne (po obróbce)
brud (kurz, piasek)
zanieczyszczenia jonowe
rdzę
Metody mycia i odtłuszczania można podzielić:
a) Ze względu na sposób:
ręczne (przecieranie powierzchni pędzlem, szmatami)
natryskowe (urządzenia do natrysku ciśnieniowego, np. pompy membranowe, aparaty typu Karcher)
b) Ze względu na zastosowany środek:
rozpuszczalniki organiczne
środki alkaliczne i kwaśne
środki powierzchniowo czynne
Metoda natryskowa z dodatkiem skutecznych środków myjących nie powoduje korozji podpowłokowej. Zaleca się jednak po takim myciu ponowne zmycie powierzchni czystą wodą wodociągową.
Przygotowanie powierzchni w zależności od jej rodzaju
Przygotowanie powierzchni blach i profili stalowych
Najczęstsze zanieczyszczenia:
rdza
zgorzelina walcownicza
oleje i smary
kurz, pył
luźne stare powłoki
wilgoć
topniki, żużel
chemikalia (detergenty, sole)
opiłki żelaza
Szczególną uwagę należy zwrócić na usunięcie zanieczyszczeń jonowych i odtłuszczenie powierzchni metalu – ich obecność obniża przyczepność powłok i może prowadzić do wad.
Proces czyszczenia:
Usunięcie zanieczyszczeń – mycie wodą pod ciśnieniem
Ręczne lub mechaniczne mycie: para wodna, woda z detergentem, rozpuszczalniki, środki emulsyjne, alkaliczne i kwaśne
Rekomendowana metoda: natrysk roztworów wodnych z biodegradowalnymi detergentami
Na koniec – spłukanie czystą wodą wodociągową
Normy:
ISO 8504-2 – obróbka strumieniowo–ścierna
ISO 8504-3 – metody ręcznego oczyszczania (także z napędem mechanicznym)
PN-ISO 8501-1:1996 – określa stopień czystości
PN-EN ISO 8503 – określa chropowatość
Stopnie przygotowania powierzchni wg PN-ISO 8501-1
Obróbka strumieniowo–ścierna (oznaczenie: Sa):
Sa 1 – zgrubna: brak oleju, smarów, pyłu, luźnych zanieczyszczeń
Sa 2 – gruntowna: brak większych śladów rdzy, starej farby, pozostałości silnie przylegają
Sa 2½ – prawie biała powierzchnia, możliwe ciemne punkty
Sa 3 – stal wzrokowo czysta, jednolita metaliczna barwa ("biały metal")
sezonowaną blachę oczyścić roztworem amoniaku (1–2%) z detergentem
zanieczyszczenia i korozję usunąć szczotkami nylonowymi, włosiem lub papierem ściernym
Powierzchnia musi być sucha i wolna od zanieczyszczeń.
Zabezpieczenie blachy aluminiowej
Powierzchnia aluminiowa, ze względów przeciwkorozyjnych i kolorystycznych, najczęściej jest pokryta powłoką konwersyjną wytworzoną w procesie:
elektrochemicznym (utlenianie anodowe)
chemicznym (chromianowanie, fosforanowanie)
Tego typu warstwa poprawia przyczepność powłoki malarskiej.
Przygotowanie do malowania:
oczyścić powierzchnię z luźnej rdzy i zanieczyszczeń ręcznie lub mechanicznie (szczotki stalowe, metoda strumieniowo–ścierna z użyciem miękkiego ścierniwa naturalnego)
odtłuścić przez zmycie wodą z detergentem niejonowym
Przygotowanie powierzchni metali nieżelaznych
Metale nieżelazne są trudnym podłożem dla farb ze względu na:
gładkość powierzchni
dużą reaktywność cynku, glinu i ich stopów
To sprzyja powstawaniu zwartej, kruchej warstwy tlenków lub węglanów, które negatywnie wpływają na składniki powłoki malarskiej, powodując:
brak przyczepności
marszczenie
zniszczenie powłoki
Najczęściej stosowane przygotowanie:
wytwarzanie powłoki konwersyjnej (chemicznej lub elektrochemicznej)
powłoka konwersyjna: nierozpuszczalna w wodzie, działa jako izolator, poprawia odporność i przyczepność
Przygotowanie podłoża betonowego
Podłoże betonowe odpowiednio przygotowane pod zestaw malarski powinno być:
czyste
bez rys, występów i szczelin
o wilgotności powierzchniowej nieprzekraczającej 3–4% (w zależności od farby)
o nierównościach nie większych niż 1/3 grubości zestawu malarskiego
Wymagania:
wypukłe krawędzie, naroża i załamania należy zaokrąglić
beton powinien być odpylony i odtłuszczony
tłuste plamy usuwać tkaniną bawełnianą z rozpuszczalnikiem
oczyszczanie: szczotki stalowe (ręczne/mechaniczne) lub delikatne przepiaskowanie
Nowoczesną metodą czyszczenia jest użycie wody pod wysokim ciśnieniem.
Czas schnięcia i wytrzymałość podłoża
Świeżo wykonane podłoża (beton, tynki) należy malować dopiero po odpowiednim czasie utwardzania i karbonizacji. Okres schnięcia podano w instrukcjach stosowania farb.
Tynki zgodne z PN-70/B-101100 powinny być:
czyste
gładkie
równe
bez rys, wykwitów, zacieków, tłuszczów, pyłów i innych zanieczyszczeń
Powinny mieć odpowiednią wytrzymałość mechaniczną i nie ścierać się przy potarciu ręką.
Ważną rzeczą w przygotowaniu tynków przed malowaniem jest: usunięcie starych powłok klejowych i wapiennych oraz mycie i nawilżenie powierzchni. Stare tynki, w celu usunięcia z nich zanieczyszczeń, zmywa się wodnymi roztworami mydła za pomocą szczotek o twardym włosiu.
Szarość kojarzy się z elegancją, dobrym gustem, minimalizmem, nowoczesnością… Co więcej, dobrze komponuje się z wieloma innymi barwami – od monochromatycznych, po soczyste i jaskrawe. Nic dziwnego, że coraz więcej budynków wykańczanych jest szarą elewacją – aktualnie jest to jedno z najpopularniejszych i najbardziej uniwersalnych rozwiązań! Marzysz o stylowym szarym domu? Sprawdź, jaki kolor dachu do szarej elewacji będzie najlepszym wyborem. Zapraszamy na przegląd inspiracji!
Szara elewacja – jaki kolor dachu?
Szarość to kolor, który ma wiele zalet. Jest ponadczasowa – pasuje niemal do wszystkiego. Decydując się szarą elewację do swojego domu, stajesz zatem przed nie lada wyborem! Możesz pozwolić sobie na dach w dowolnie wybranym kolorze. Ograniczeniem jest jedynie Twoja wyobraźnia i oczekiwania wobec ostatecznego wyglądu domu. Potrzebujesz nieco inspiracji? Oto nasze propozycje:
W odcieniach szarości – najprostszy wybór, gwarantujący nowoczesny efekt, to połączenie szarej elewacji z szarym dachem. Możesz zdecydować się na podobne odcienie lub wprost przeciwnie – postawić na kontrast, łącząc jasny kolor z ciemnym.
Z pochwałą minimalizmu – zestawienie szarej elewacji z czarnym lub białym dachem to doskonała propozycja dla każdego, kto ceni prostotę i klasykę. Białe dachówki w połączeniu z jasnoszarą elewacją dadzą subtelny efekt. Czarny dach na antracytowym domu stworzy wyrazisty, a przy tym minimalistyczny styl.
Dotyk koloru – szarą elewację z łatwością zestawisz z zielenią, czerwienią czy brązem dachu. Takie połączenie pozwoli Ci uzyskać oryginalny efekt, bez ryzyka przesady i popadnięcia w kicz.
Kolor dachu a styl domu – przegląd
Wybierając kolor dachu, pod uwagę należy wziąć nie tylko kolor elewacji, ale również styl, w jakim utrzymany jest budynek. Oto najważniejsze wskazówki:
Domy w stylu klasycznym, nawiązujące do starego typu budownictwa, najczęściej wykańczane są dachami w kolorze czerwonym lub pomarańczowo-miedzianym. Połączenie ciepłej barwy dachu z neutralną szarością elewacji tworzy rodzinny, przytulny klimat, który doskonale komponuje się z drewnianymi elementami, np. stylowymi okiennicami.
Nowoczesne budynki, o nieco surowych bryłach i minimalistycznych formach, najlepiej prezentują się z dachami o chłodnych, monochromatycznych odcieniach – białym, szarym lub czarnym. Neutralne kolory podkreślają szarą elewację, dając futurystyczny efekt, który doskonale dopełniają szkło i metal.
Styl rustykalny, kojarzący się z sielskim życiem na wsi, najczęściej korzysta z tzw. kolorów ziemi. Dachy w domach tego typu zwykle wykańczane są w zieleni, brązie czy miedzi. W stylu rustykalnym nie może zabraknąć naturalnego lub bielonego drewna oraz bujnej roślinności.
Domy w stylu skandynawskim, mocno nawiązującym do minimalizmu, zwykle wykańczane są barwami ze skali szarości. Elewacja i pozostałe elementy często są wobec siebie kontrastujące, np. jasnoszare ściany budynków podkreślane są antracytowymi dachami i stolarką. Styl skandynawski dobrze komponuje się z naturalnymi materiałami wykończeniowymi, np. kamieniem.
Śródziemnomorskie domy, nawiązujące do nadmorskich posiadłości, często zachwycają bogatą paletą kolorystyczną. Dachy wykańczane są niebieskimi, zielonymi, żółtymi lub czerwonymi blachodachówkami, które dobrze komponują się z elewacją o ciepłym odcieniu szarości. W śródziemnomorskim domu nie może zabraknąć odpowiednich elementów wykończeniowych, nawiązujących do słonecznych wakacji – kamieni, wikliny, drewna czy ciężkich okiennic.
Aby dopasować kolor dachu do szarej elewacji, nie musisz go wymieniać! Sięgnij po emalię RAFIL Radach Farba Na Dach lub w wybranym kolorze, aby w szybki i łatwy sposób odmienić wygląd swojego domu. Pamiętaj, aby farbę stosować w połączeniu z RAFIL Podkład Antykorozyjny – takie zestawienie zapewni nie tylko najlepszy efekt estetyczny, ale także doskonałą ochronę dachu przed czynnikami atmosferycznymi.
Ogrodzenia, bramy, dachy i inne metalowe powierzchnie wymagają szczególnej ochrony. Powinny zostać zabezpieczone przed szkodliwym wpływem czynników atmosferycznych specjalistyczną farbą, która pozwoli uniknąć korozji.
Zobacz, jak prawidłowo malować metal pędzlem – bez smug i zacieków.
Malowanie metalu pędzlem – jak prawidłowo przygotować podłoże?
Odpowiednie przygotowanie podłoża jest niezbędne, aby pomalować metal pędzlem bez smug czy nieestetycznych zacieków. Dlatego przed przystąpieniem do pracy przygotuj powierzchnię w kilku prostych krokach:
Jeśli odnawiasz bramę czy dach, który był już wcześniej malowany, zacznij od usunięcia starej powłoki w miejscach, w których jest uszkodzona. Luźną, łuszczącą się lub pokruszoną farbę trzeba zeszlifować.
Możesz (ale nie musisz) zeszlifować całą starą warstwę farby lub lakieru, zostawiając goły metal.
Metodą mechaniczną pozbądź się ognisk rdzy – wykorzystaj do tego celu papier ścierny lub szczotkę nylonową do rdzy. Możesz także pomóc sobie specjalnym preparatem.
Jeśli zależy Ci na gładkiej powierzchni i malowaniu metalu pędzlem bez smug i najmniejszych defektów, ponownie zeszlifuj podłoże.
Dokładnie odpyl i oczyść metal, usuwając wszystkie luźne cząsteczki, a następnie umyj całą powierzchnię za pomocą Preparatu do Odtłuszczania marki RAFIL.
Jeśli to konieczne, zastosuj preparat gruntujący o działaniu antykorozyjnym np.: RAFIL Podkład Antykorozyjny.
Tak przygotowane podłoże jest gotowe na przyjęcie pierwszej warstwy farby.
Farby odpowiednie do malowania metalu pędzlem bez smug i zacieków
Dobra farba ma ogromne znaczenie dla wygody pracy oraz estetyki uzyskanego efektu. Wybieraj produkty, które wyróżniają się dużą przyczepnością, aby farba nie spływała z powierzchni podczas malowania metalu pędzlem. Emalia powinna chronić przed korozją oraz szkodliwym działaniem wody. Najlepiej sięgać po preparaty dedykowane konkretnym powierzchniom metalowym.
Do wyboru masz na przykład farbę Radach marki RAFIL, która została opracowana z myślą o malowaniu dachów, rynien oraz parapetów. Wykazuje wysoką odporność na oddziaływanie czynników atmosferycznych – nie niszczeje pod wpływem promieniowania UV, deszczu, śniegu i wilgoci. Nadaje się zarówno do powierzchni stalowych i aluminiowych, jak i ocynkowanych.
W przypadku bram, płotów i metalowych balustrad lepiej sprawdzi się farba RAFIL Do Bram i Ogrodzeń, która pełni funkcję zarówno ochronną, jak i dekoracyjną. Może być stosowana także do malowania metalowych elementów mebli ogrodowych – na przykład ławek. Zapewnia trwałą ochronę przed niekorzystnym wpływem warunków pogodowych i korozją oraz estetyczne wykończenie detali w Twoim ogrodzie.
Malowanie metalu – wskazówki, jak malować bez smug
Wybierz dobrą pogodę do malowania – słońce nie może grzać zbyt mocno, aby powłoka nie zaczęła pękać. Idealny będzie bezwietrzny, suchy dzień z temperaturą powietrza pomiędzy 15 a 20°C.
Aby malować bez smug, przede wszystkim kup dobrej jakości pędzle z miękkiego włosia syntetycznego (nylonu lub poliestru). Pomogą Ci w uzyskaniu jednolitej powłoki. Wielkość i typ pędzli będzie zależał od rodzaju konstrukcji – mniejsze sprawdzą się do malowania detali i wszelkich zakamarków, a większe do sporych powierzchni, takich jak dach.
Podczas nakładania farby pędzlem zwróć uwagę, aby wykonywać ruchy w tym samym kierunku, na przykład z góry na dół. Kolejne pasy powinny lekko na siebie nachodzić.
Pilnuj, aby nie nabierać na pędzel zbyt dużej ilości farby – może to być jednym z powodów powstawania smug na metalowych powierzchniach. Zdecydowanie lepiej będzie zastosować kilka cienkich warstw.
Po wyschnięciu poprzedniej warstwy emalii wykonaj szlifowanie międzywarstwowe. Wygładzisz powierzchnię z wszelkich nierówności i usuniesz smugi po malowaniu.
