Malowanie natryskowe zyskuje dużą popularność nie tylko wśród zawodowych malarzy czy lakierników, ale też wśród użytkowników prywatnych. Trudno się dziwić – jest to szybki i efektywny sposób na pokrycie farbą wybranych powierzchni. Sprawdź, jak malować pistoletem natryskowym do metalu.
Malowanie metalu pistoletem – jak przygotować stanowisko i malowaną powierzchnię?
Zanim przystąpisz do malowania, przygotuj stanowisko pracy i wyczyść powierzchnię, którą będziesz malować. Jeśli będziesz malować w pomieszczeniu, przygotuj stanowisko pracy tak, by móc zachować swobodne ruchy i dotrzeć do wszystkich zakamarków. Zabezpiecz też powierzchnię niepokrywaną farbą, np. tekturami i foliami ochronnymi.
Następnym krokiem jest przygotowanie metalu do malowania pistoletem:
jeśli malujesz przedmiot wcześniej pokryty farbą, możesz całkowicie zeszlifować stare powłoki lub przy pomocy papieru ściernego usunąć wyłącznie te elementy, na których znajduje się luźna, pokruszona farba czy lakier,
usuń ogniska rdzy np. przy pomocy szczotki nylonowej, szlifierki lub gruboziarnistego papieru ściernego. Uważaj przy tym, by nie uszkodzić głęboko metalu,
usuń z powierzchni wszelkie zabrudzenia, zwłaszcza tłuste plamy – możesz do tego użyć benzyny ekstrakcyjnej, rozpuszczalnika lub Preparatu do Odtłuszczania RAFIL,
jeśli chcesz, by powierzchnia była bardzo gładka, zeszlifuj ją jeszcze raz szlifierką,
umyj i odpyl powierzchnię,
jeśli to wskazane, zagruntuj metal dopasowanym preparatem, np. podkładem antykorozyjnym.
Malowanie pistoletem do metalu – jaką farbę wybrać?
Wybierając farbę do malowania natryskowego metalu, postaw na emalię przeznaczoną do takich właśnie powierzchni. Możesz postawić np. na farbę RAFIL Radach Na Dach, którą wykorzystasz do malowania zarówno blachy dachowej, jak i rynien, parapetów czy ogrodzenia. Niezależnie od tego, jaką emalię wybierzesz, przeczytaj zalecenia zarówno producenta farby, jak i pistoletu natryskowego – dowiesz się z nich, jak przygotować emalię do użycia.
Jak malować pistoletem natryskowym? – porady
Aby malowanie metalu pistoletem natryskowym przebiegło pomyślnie, skorzystaj z poniższych podpowiedzi:
Zanim przejdziesz do właściwego malowania, wykonaj test na dużym kartonie. Umieść go pionowo, poziomo lub ukośnie. Najlepiej, jeśli karton ułożysz w pozycji podobnej do pozycji przedmiotu, który będziesz malować. Wypróbuj, czy przygotowany preparat ma odpowiednią konsystencję, czy nie tworzą się zacieki i jak emalia rozprowadza się przy pomocy pistoletu natryskowego.
Jeśli malujesz powierzchnie pionowe, pistolet ustaw w odległości około 15-20 cm od płaszczyzny i przesuwaj go z góry do dołu, trzymając urządzenie prostopadle do malowanej powierzchni. Następnie maluj kolejne odcinki, które znajdują się tuż obok już pomalowanego fragmentu. Malując powierzchnie poziome, działaj w przeciwnym kierunku – od dołu, ku górze.
Gdy malujesz sufit, pistolet trzymaj pod kątem 45°. Malowanie skośnych powierzchni również należy przeprowadzać, trzymając urządzenie pod kątem.
W przypadku malowania metalowego ogrodzenia ustaw za nim płytę pilśniową lub dużą tekturę, która zapobiegnie rozpylaniu farby po drugiej stronie siatki czy metalowych przęseł.
Aby farba była równomiernie rozłożona na całej powierzchni, także na brzegach, zacznij spryskiwać ją około 13-15 cm przed jej krawędzią, a nacisk zwolnij 15 cm za malowaną powierzchnią.
Wielkość strumienia pistoletu możesz regulować. Gdy malujesz duże powierzchnie, zwiększ strumień do maksimum – dzięki temu wykonasz mniej ruchów i skrócisz czas pracy.
Mimo, że malowanie natryskowe wykonuje się inaczej niż tradycyjne malowanie wałkiem czy pędzlem, przesuwaj pistolet z podobną prędkością, z jaką przesuwałbyś pędzel bądź wałek.
Pamiętaj też, by przygotować ubranie robocze i ochronne – zabezpieczającą koszulę i spodnie lub kombinezon oraz maseczkę na twarz i okulary. Koniecznie zadbaj o dobrą wentylację, jeśli będziesz malować w pomieszczeniu.
W halach produkcyjnych, warsztatach czy pomieszczeniach technicznych utrzymanie czystości może być bardzo trudne ze względu na obecne tam agresywne lub tłuste płyny. Problem jest jeszcze bardziej dotkliwy w budynkach takich jak masarnie czy ubojnie, gdzie zanieczyszczenia – bez wcześniejszego zabezpieczenia powierzchni – mogą być praktycznie niemożliwe do usunięcia. W takich warunkach zwykłe farby właściwie są bezużyteczne i konieczne jest wybranie produktów, które stworzą odpowiednią, szczelną powłokę. Do tego nadają się doskonale między innymi farby epoksydowe.
Co to jest farba epoksydowa i kiedy ją wybrać?
Farby epoksydowe produkowane są z wykorzystaniem żywicy epoksydowej – to produkt przeznaczony do użytku w przemyśle i wszędzie tam, gdzie niezbędne jest zabezpieczenie powierzchni przed działaniem agresywnych lub trudnych do usunięcia substancji. Zdecydowanie nie należy wybierać tych farb w sytuacji, gdy zależy nam wyłącznie na efekcie dekoracyjnym.
Farbę epoksydową można stosować na zewnątrz, ale pod warunkiem pokrycia jej warstwą lakieru poliuretanowego, który ochroni farbę przed szkodliwym działaniem światła słonecznego i promieniowania ultrafioletowego.
Farba epoksydowa – jaki jest jej skład?
Farby epoksydowe składają się z żywicy epoksydowej i utwardzacza. Do wytwarzania tych farb stosuje się żywicę płynną (farby bezrozpuszczalnikowe) lub stałą (rozpuszczalnikowe). Przed malowaniem żywicę łączy się z utwardzaczem, który po wyschnięciu sprawia, że powłoka jest niezwykle trwała. Wymieszanie obu składników jest warunkiem koniecznym. Zazwyczaj są oferowane w postaci gotowych zestawów.
Farby epoksydowe cechują się bardzo dużą odpornością na czynniki zewnętrzne, takie jak:
wilgoć
działanie chemikaliów
działanie olejów
uszkodzenia mechaniczne
duże obciążenia
Warto rozważyć ich użycie w pomieszczeniach takich jak warsztaty samochodowe, hale produkcyjne czy pomieszczenia przemysłu chemicznego lub spożywczego. Należy jednak unikać używania farby epoksydowej na podłożach gipsowych lub betonie pokrytym warstwą mleczka, lub szlamu cementowego.
Co jest potrzebne do malowania farbą epoksydową?
Narzędzia do malowania tego rodzaju farbami nie różnią się w zasadzie od tych przeznaczonych do farb akrylowych, których używasz do malowania ścian wewnętrznych. Dostosuj jednak rodzaj narzędzi do malowanej powierzchni oraz typu farby.
Do malowania posadzek użyj wałka lub pistoletu. Jeśli planujesz malowanie wałkiem, wybierz taki o większej szerokości (18-25 cm) oraz dłuższym włosiu (13-14 mm). Wałek do betonu powinien być wykonany z gęstego weluru lub nylonu.
Do malowania farbami epoksydowymi możesz również użyć pistoletu. Wybór szerokości dyszy dostosuj do rodzaju powierzchni. Jeśli malujesz podłogę, dysza powinna być szeroka, natomiast do malowania elementów metalowych wybierz wąską dyszę, która będzie dużo bardziej precyzyjna.
{{recomended-product}}
Jak malować farbą epoksydową?
Pierwszym etapem malowania jest przygotowanie podłoża. Pamiętaj o jego oczyszczeniu i wyrównaniu (oraz o tym, by absolutnie nie stosować wszelkiego rodzaju gładzi, zapraw czy wylewek na bazie gipsu!).
Przed rozpoczęciem nakładania produktu starannie wymieszaj oba składniki w swoich opakowaniach: żywicę i utwardzacz. Do opakowania z emalią dodaj zawartość opakowania z utwardzaczem, po czym mieszaj do momentu uzyskania jednorodnej mieszaniny, bez smug w kolorze. Malowanie możesz rozpocząć po 30 minutach, gdy nastąpi homogenizacja farby.
Jeśli wcześniej gruntowałeś podłoże, pierwszą warstwę nałóż po czterech godzinach. Przygotowana mieszanina może być używana przez 8 godzin, później nastąpi jej żelowanie. Nie będzie wtedy zdatna do użytku.
Następnie zabezpiecz taśmą malarską krawędzie malowanej powierzchni. Pamiętaj, aby oderwać ją bezpośrednio po zakończeniu pracy. Po wyschnięciu farby może to być znacznie trudniejsze.
Przeważnie farbę epoksydową będziesz nakładać w dwóch warstwach. Pierwsza jest cieńsza – należy rozcieńczyć mieszaninę rozcieńczalnikiem do wyrobów epoksydowych w ilości około 20%. Po wyschnięciu nałóż drugą warstwę, a następnie zabezpiecz ją lakierem bezbarwnym z utwardzaczem.
Pamiętaj, że są to ogólne wskazówki. Zawsze postępuj według instrukcji zamieszczonej przez producenta na opakowaniu.
Chcesz odnowić metalową bramę, drzwi, żeliwny stół, a może ławkę ogrodową? Potrzebujesz specjalistycznej farby do metalu oraz narzędzi – pędzla i wałka. Co warto wiedzieć o malowaniu metalu wałkiem? Jakie powierzchnie się do tego nadają?
Metalowe meble i inne elementy w domu oraz wokół niego z powodzeniem można odnawiać i malować. Jeśli mówimy o żeliwnym ogrodzeniu, bramie czy meblach ogrodowych, regularne malowanie metalu wałkiem lub pędzlem jest wręcz niezbędne. Malowanie zabezpiecza żeliwne elementy przed korozją i przedłuża czas ich użytkowania.
Do nakładania farby do metalu najczęściej używa się różnej szerokości pędzli. Gładkie i płaskie powierzchnie zdecydowanie lepiej odnawiać jednak przy pomocy wałka. Jaki wałek do malowania metalu wybrać? W jaki sposób nakładać farbę, aby uniknąć nieestetycznych marszczeń czy odchodzenia nowej powłoki? W artykule udzielamy odpowiedzi na te pytania. Podpowiadamy również, jak krok po krok zabrać się za malowanie metalu wałkiem.
W domu i jego otoczeniu nie brakuje elementów wykonanych z żeliwa lub innych stopów metali. Najczęściej są to przęsła ogrodzeniowe, bramy i bramki, ogrodowe stoły, ławki i krzesła żeliwne, a także balustrady czy grzejniki. Każdy z tych elementów można i warto regularnie odnawiać. Nadaje się im wtedy odświeżony, atrakcyjny wygląd oraz – co jeszcze ważniejsze – zabezpiecza metalową powierzchnię przed korozją.
Każdy metal koroduje, ale żeliwo, czyli stop żelaza i węgla, jest na nie wyjątkowo podatne. Żeliwo ma pozytywne właściwości – jest twarde, wytrzymałe, odporne na uszkodzenia mechaniczne, długowieczne. Ma jednak jedną, zasadniczą wadę – łatwo rdzewieje.
Dotyczy to przede wszystkim mebli, ogrodzeń, bram czy balustrad schodów, które znajdują się na zewnątrz domu. Pod wpływem deszczu i śniegu żeliwna powłoka niezabezpieczona odpowiednią farbą antykorozyjną narażona jest na korodowanie, które z czasem prowadzi do nieodwracalnego uszkodzenia żeliwnych elementów i utraty ich właściwości.
{{recomended-product}}
Korodowaniu metalu zapobiega powłoka, jaką tworzy farba do metalu taka jak RAFIL Chlorokauczuk. Warstwa farby chroni żeliwo przed wilgocią, a dodatkowo wzmacnia je i nadaje mu atrakcyjny wygląd.
Metalowe krzesła i stół w ogrodzie trzeba regularnie malować, aby zabezpieczyć je przed rdzą i nadać im ładny wygląd. Polecany produkt to farba chlorokauczukowa RAFIL Chlorokauczuk. Sposób na blat stołu to malowanie metalu wałkiem.
Czym malować żeliwo?
Do malowania żeliwa możesz użyć wałka lub pędzla. Decyzja o tym, jakie narzędzie wybrać, zależy od wielkości malowanej powierzchni, jej wyglądu, a także Twojej wygody i wydajności prac.
Malowanie wałkiem metalu – kiedy warto?
Wałek będzie idealnym narzędziem, jeśli do malowania masz dużą i gładką powierzchnię. Wałek do malowania metalu pokryje ją o wiele szybciej niż jakikolwiek pędzel. Oszczędzisz więc sporo czasu, a także farby, bo malowanie metalu wałkiem jest wydajniejsze.
Ten sposób aplikacji farby ma jeszcze jedną ważną zaletę. Powłoka, która powstaje przy pomocy wałka, jest gładka, równomierna i jednorodna. Przęsło bramy albo blat stołu będą wyglądać ładniej.
Jaki wałek do malowania metalu wybrać? Powinien on mieć odpowiedni rozmiar – im większy, tym szybciej będziesz pokrywać powierzchnię. Najlepiej mieć pod ręką dwa wałki – jeden większy, drugi mniejszy.
Koniecznie zwróć uwagę na to, jaką strukturę ma Twój wałek. Powinna być jak najgładsza, z mało widocznymi porami lub z bardzo krótkim włosiem. To ważne, ponieważ porowaty wałek przeniesie ten wzór na malowaną powierzchnię, a od żeliwnej bramy, balustrady czy stołu oczekuje się, aby wyglądała gładko i estetycznie.
Wybierając wałek do malowania metalu, sprawdź też, czy uchwyt leży wygodnie w dłoni i czy ma odpowiednią długość. Dobierz go do rodzaju malowanej powierzchni. Do niewielkiej wystarczy krótki wałek, do ogrodzeń lepszy będzie dłuższy, z teleskopową rączką.
Pędzel do malowania metalu będzie lepszym wyborem, gdy powłokę trzeba nałożyć na drobne, wąskie elementy o skomplikowanej strukturze. Wałek sobie z nimi nie poradzi. Pędzel łatwo dotrze do zakamarków, a także wyrówna zacieki.
Kształt pędzla dobierz do rodzaju malowanej powierzchni. Do płaskich i większych powierzchni wybierz pędzel płaski. Do zakamarków – pędzel okrągły. Do miejsc trudno dostępnych (np. w klasycznych kaloryferach) najlepszy będzie pędzel na długim trzonku, tzw. kaloryferowiec.
Jaką farbę do malowania metalu wybrać?
Wybór odpowiedniego produktu do malowania metalu zależy przede wszystkim od tego, czy malowane elementy służą wewnątrz budynku, czy też na zewnątrz. Żeliwne meble, balustrady czy ogrodzenia narażone są na codzienny kontakt z wilgocią, wiatrem i promieniami UV. Dlatego potrzebujesz specjalistycznego produktu, który zabezpieczy metalową powierzchnię przed korozją i nada jej elastyczną, ale wytrzymałą powłokę.
Takim produktem jest farba chlorokauczukowa RAFIL Chlorokauczuk. Jej przeznaczenie to ochronno-dekoracyjne malowanie powierzchni stalowych i żeliwnych eksploatowanych na zewnątrz pomieszczeń. Można też przy jej pomocy odnawiać tynki cementowo-wapienne oraz beton.
Farba wyróżnia się zwiększoną odpornością na niekorzystne warunki atmosferyczne. Niestraszny jej śnieg, deszcz, słońce, niskie i wysokie temperatury. Tworzy trwałą powłokę, która skutecznie zabezpiecza malowaną powierzchnię przed korozją. Dodatkowo sprawia, że żeliwny czy stalowy element jest odporniejszy na zarysowania, uderzenia i inne uszkodzenia mechaniczne. Farba RAFIL Chlorokauczuk Dostępna Jest W20 kolorach RAL, od białego po czarny. Nadaje malowanym powierzchniom połysk i odświeża ich wygląd.
Warto wiedzieć, że aby uzyskać pełną ochronę antykorozyjną, przed malowaniem powierzchni farbą RAFIL Chlorokauczuk trzeba koniecznie użyć farby gruntującej RAFIL Podkład Chlorokauczukowy. Grunt zwiększy przyczepność właściwej farby nawierzchniowej, która stworzy wtedy elastyczną, trwałą powłokę, w pełni odporną na korozję aż do 8 lat.
Żeliwne meble ogrodowe trzeba regularnie odnawiać. Efekt śnieżnej bieli osiągniesz, malując je farbą RAFIL Chlorokauczuk w kolorze białym.
Jak zabezpieczyć żeliwo przed korozją? Poradnik
Jak odnowić żeliwną powierzchnię przy pomocy farby RAFIL Chlorokauczuk i jak zabezpieczyć metal przed korozją? Oto poradnik krok po kroku.
Z powierzchni, którą chcesz malować, usuń piasek, ziemię, liście i inne zanieczyszczenia.
Jeśli żeliwo było wcześniej malowane, powłokę trzeba zmatowić, używając do tego drobnoziarnistego papieru ściernego.
Przed malowaniem powierzchnia powinna być sucha, czysta, wolna od olejów, smarów i zanieczyszczeń.
Przed malowaniem właściwą farbą, powierzchnię zabezpiecz przy pomocy RAFIL Podkład Chlorokauczukowy. Nałóż 1-2 warstwy. Wystarczy jedna warstwa podkładu. Jeśli jednak podłoże jest bardzo zniszczone, warto nałożyć kolejną warstwę gruntu na mokrą powierzchnię w czasie od 20 minut do 1,5 godziny.
Farbę RAFIL Chlorokauczuk nałóż do 1 godziny od nałożenia podkładu chlorokauczukowego lub po minimum 72 godzinach od czasu wyschnięcia warstwy podkładowej.
Ważne, aby każdą z warstw farby RAFIL Chlorokauczuk nakładać w krótkim czasie, „na mokro”. Zapobiegnie to marszczeniom powłoki. Kolejne warstwy produktu nakładaj w czasie do 2 godzin.
Jeśli nie uda Ci się dotrzymać odstępów czasowych, musisz czekać minimum 5 dni, zanim nałożysz kolejną warstwę farby.
Żeliwne meble ogrodowe z łatwością pomalujesz przy pomocy farby RAFIL Chlorokauczuk.
Malowanie metalu wałkiem przyspiesza prace, a powierzchni nadaje estetyczny, gładki wygląd. Koniecznie sprawdź ofertę produktów dekoracyjnych do metalu marki RAFIL. Znajdziesz tu z pewnością farbę odpowiednią do Twoich potrzeb!
Aby zapewnić właściwą, długotrwałą ochronę konstrukcji przed korozją należy zastosować optymalnie dobrany zestaw malarski o odpowiedniej dla danego przeznaczenia grubości. Optymalna powłoka malarska powinna być doskonale szczelna, przyczepna do podłoża i wypełniona pigmentem.
Dobór zestawu malarskiego powinien wynikać z wiarygodnych i sprawdzonych przesłanek wysnutych na podstawie badań laboratoryjnych i z przeprowadzonej analizy techniczno-ekonomicznej uwzględniającej wiele czynników, z których najważniejszymi będą:
agresywność korozyjna środowiska eksploatacji powłoki malarskiej
kształt konstrukcji oraz rodzaj i stan powierzchni do zabezpieczenia przeciwkorozyjnego
wymagany okres trwałości powłoki malarskiej
właściwości powłok (odporność chemiczna, termiczna, mechaniczna)
możliwość i sposób oczyszczenia powierzchni
właściwości aplikacyjne farb (grubość powłoki, czas schnięcia, warunki nakładania itp.)
czas do przeprowadzenia prac uwzględniający warunki atmosferyczne (temperatura, wilgotność powietrza) oraz konieczność sezonowania powłoki przed eksploatacją
trwałość powłoki malarskiej w odniesieniu do poniesionych kosztów i przewidywanego okresu eksploatacji
wymagania ochrony środowiska oraz zabezpieczenia przeciwpożarowego
aspekty ekonomiczne
Przygotowanie podłoża do malowania – informacje ogólne
Bardzo istotnym czynnikiem wpływającym na takie parametry jak: jakość, trwałość i skuteczność ochronnego działania powłok lakierowych jest przygotowanie podłoża do malowania. Efekt oczyszczenia podłoża zależy od doboru właściwej metody czyszczenia, która powinna uwzględniać zarówno charakter zanieczyszczeń, jak i wymagania wyrobu lakierowego co do sposobu przygotowania powierzchni do malowania.
Zanieczyszczeniem nazywa się każdą substancję, której pozostawienie na powierzchni do malowania utrudnia proces malowania, pogarsza jakość i trwałość powłoki malarskiej.
Zanieczyszczenia pozostające na powierzchni do malowania w postaci: rdzy, zendry, pyłów, starych i złuszczonych powłok malarskich, zatłuszczeń, zaklejeń, wilgoci itp. w bardzo negatywny sposób wpływają na powłokę malarską.
Rodzaje zanieczyszczeń
Zendra, zgorzelina – produkty termicznej obróbki stali, składające się z tlenków żelaza ściśle przylegających do podłoża. Mogą powodować odspajanie płatów zendry i powłoki malarskiej oraz tworzenie ogniw korozyjnych.
Rdza – produkt korozji stali, tworzący warstwy o zmiennych grubościach i postaciach, słabo przyczepne do podłoża.
Zatłuszczenia – pochodzące z eksploatacji konstrukcji w środowiskach tłuszczów, smarów, olejów itp. Powodują brak przyczepności powłoki malarskiej.
Pyły – pochodzące z atmosfery, przemysłu i prac oczyszczania. Sprzyjają utrzymywaniu wilgoci na powierzchni.
Wilgoć – powstaje w wyniku opadów lub kondensacji, może prowadzić do korozji podpowłokowej.
Powierzchnie zatłuszczone, pokryte pyłami przemysłowymi, osadami solnymi itp. powinno się umyć wodą pod wysokim ciśnieniem (aparat typu Karcher), a następnie przystąpić do właściwego oczyszczania.
Powierzchnie, gdzie możliwe jest występowanie zanieczyszczeń jonowych, powinno się po właściwym oczyszczeniu umyć czystą wodą z dodatkiem odpowiedniego inhibitora korozji.
Metody oczyszczania mechanicznego
Do mechanicznych metod oczyszczania powierzchni można zaliczyć:
skrobanie
młotkowanie
szczotkowanie
szlifowanie
oczyszczanie płomieniowe
obróbkę strumieniowo–ścierną
Główne metody mechanicznego oczyszczania powierzchni to:
metody ręczne oczyszczania powierzchni – dające stopień oczyszczenia powierzchni St 3 – są zalecane dla środowisk atmosferycznych o małym stopniu zanieczyszczenia powietrza
metody strumieniowo–ścierne – zalecane dla środowisk atmosferycznych o wyższej agresywności, szczególnie w środowiskach agresywnych korozyjnie, chemicznych
Oczyszczanie ręczno-mechaniczne
Oczyszczanie ręczno–mechaniczne – wykonywane poprzez: szczotkowanie, młotkowanie, szlifowanie przy użyciu narzędzi ręcznych, jak i mechanicznych. Należy je ograniczać do tych przypadków, gdzie obróbka strumieniowo–ścierna jest niemożliwa.
Tymi sposobami można zgrubnie usunąć np. rdzę, zgorzelinę czy starą powłokę. Po takim oczyszczaniu otrzymuje się powierzchnie gładkie, dające mniejszą przyczepność powłoki w stosunku do powierzchni chropowatych.
Obróbka strumieniowo–ścierna
Obróbka strumieniowo–ścierna polega na działaniu strumienia ścierniwa wyrzucanego w kierunku oczyszczanej powierzchni za pomocą sprężonego powietrza, wody lub siły odśrodkowej. Metoda ta daje najbardziej optymalne przygotowanie powierzchni do malowania.
Rodzaje obróbki:
otwarty lub zamknięty obieg ścierniwa
na sucho / na mokro (w osłonie wodnej)
średniociśnieniowe (0,3–0,5 MPa)
wysokociśnieniowe (1,0–1,2 MPa)
hydrodynamiczne (10–200 MPa)
odśrodkowe (koła wirnikowe)
Na efekt oczyszczania wpływa:
ciśnienie sprężonego powietrza
kąt nachylenia strumienia ścierniwa
odległość dyszy od powierzchni
rodzaj i kształt dyszy
rodzaj, wymiar i kształt ścierniwa
Oczyszczanie fizykochemiczne
Oczyszczanie przeprowadzane za pomocą:
odtłuszczania rozpuszczalnikowego
mycia alkalicznego, kwaśnego, parowo–wodnego
Mycie polega na usuwaniu zanieczyszczeń przy pomocy wodnego roztworu środka myjącego. Usuwa:
zanieczyszczenia mechaniczne (po obróbce)
brud (kurz, piasek)
zanieczyszczenia jonowe
rdzę
Metody mycia i odtłuszczania można podzielić:
a) Ze względu na sposób:
ręczne (przecieranie powierzchni pędzlem, szmatami)
natryskowe (urządzenia do natrysku ciśnieniowego, np. pompy membranowe, aparaty typu Karcher)
b) Ze względu na zastosowany środek:
rozpuszczalniki organiczne
środki alkaliczne i kwaśne
środki powierzchniowo czynne
Metoda natryskowa z dodatkiem skutecznych środków myjących nie powoduje korozji podpowłokowej. Zaleca się jednak po takim myciu ponowne zmycie powierzchni czystą wodą wodociągową.
Przygotowanie powierzchni w zależności od jej rodzaju
Przygotowanie powierzchni blach i profili stalowych
Najczęstsze zanieczyszczenia:
rdza
zgorzelina walcownicza
oleje i smary
kurz, pył
luźne stare powłoki
wilgoć
topniki, żużel
chemikalia (detergenty, sole)
opiłki żelaza
Szczególną uwagę należy zwrócić na usunięcie zanieczyszczeń jonowych i odtłuszczenie powierzchni metalu – ich obecność obniża przyczepność powłok i może prowadzić do wad.
Proces czyszczenia:
Usunięcie zanieczyszczeń – mycie wodą pod ciśnieniem
Ręczne lub mechaniczne mycie: para wodna, woda z detergentem, rozpuszczalniki, środki emulsyjne, alkaliczne i kwaśne
Rekomendowana metoda: natrysk roztworów wodnych z biodegradowalnymi detergentami
Na koniec – spłukanie czystą wodą wodociągową
Normy:
ISO 8504-2 – obróbka strumieniowo–ścierna
ISO 8504-3 – metody ręcznego oczyszczania (także z napędem mechanicznym)
PN-ISO 8501-1:1996 – określa stopień czystości
PN-EN ISO 8503 – określa chropowatość
Stopnie przygotowania powierzchni wg PN-ISO 8501-1
Obróbka strumieniowo–ścierna (oznaczenie: Sa):
Sa 1 – zgrubna: brak oleju, smarów, pyłu, luźnych zanieczyszczeń
Sa 2 – gruntowna: brak większych śladów rdzy, starej farby, pozostałości silnie przylegają
Sa 2½ – prawie biała powierzchnia, możliwe ciemne punkty
Sa 3 – stal wzrokowo czysta, jednolita metaliczna barwa ("biały metal")
sezonowaną blachę oczyścić roztworem amoniaku (1–2%) z detergentem
zanieczyszczenia i korozję usunąć szczotkami nylonowymi, włosiem lub papierem ściernym
Powierzchnia musi być sucha i wolna od zanieczyszczeń.
Zabezpieczenie blachy aluminiowej
Powierzchnia aluminiowa, ze względów przeciwkorozyjnych i kolorystycznych, najczęściej jest pokryta powłoką konwersyjną wytworzoną w procesie:
elektrochemicznym (utlenianie anodowe)
chemicznym (chromianowanie, fosforanowanie)
Tego typu warstwa poprawia przyczepność powłoki malarskiej.
Przygotowanie do malowania:
oczyścić powierzchnię z luźnej rdzy i zanieczyszczeń ręcznie lub mechanicznie (szczotki stalowe, metoda strumieniowo–ścierna z użyciem miękkiego ścierniwa naturalnego)
odtłuścić przez zmycie wodą z detergentem niejonowym
Przygotowanie powierzchni metali nieżelaznych
Metale nieżelazne są trudnym podłożem dla farb ze względu na:
gładkość powierzchni
dużą reaktywność cynku, glinu i ich stopów
To sprzyja powstawaniu zwartej, kruchej warstwy tlenków lub węglanów, które negatywnie wpływają na składniki powłoki malarskiej, powodując:
brak przyczepności
marszczenie
zniszczenie powłoki
Najczęściej stosowane przygotowanie:
wytwarzanie powłoki konwersyjnej (chemicznej lub elektrochemicznej)
powłoka konwersyjna: nierozpuszczalna w wodzie, działa jako izolator, poprawia odporność i przyczepność
Przygotowanie podłoża betonowego
Podłoże betonowe odpowiednio przygotowane pod zestaw malarski powinno być:
czyste
bez rys, występów i szczelin
o wilgotności powierzchniowej nieprzekraczającej 3–4% (w zależności od farby)
o nierównościach nie większych niż 1/3 grubości zestawu malarskiego
Wymagania:
wypukłe krawędzie, naroża i załamania należy zaokrąglić
beton powinien być odpylony i odtłuszczony
tłuste plamy usuwać tkaniną bawełnianą z rozpuszczalnikiem
oczyszczanie: szczotki stalowe (ręczne/mechaniczne) lub delikatne przepiaskowanie
Nowoczesną metodą czyszczenia jest użycie wody pod wysokim ciśnieniem.
Czas schnięcia i wytrzymałość podłoża
Świeżo wykonane podłoża (beton, tynki) należy malować dopiero po odpowiednim czasie utwardzania i karbonizacji. Okres schnięcia podano w instrukcjach stosowania farb.
Tynki zgodne z PN-70/B-101100 powinny być:
czyste
gładkie
równe
bez rys, wykwitów, zacieków, tłuszczów, pyłów i innych zanieczyszczeń
Powinny mieć odpowiednią wytrzymałość mechaniczną i nie ścierać się przy potarciu ręką.
Ważną rzeczą w przygotowaniu tynków przed malowaniem jest: usunięcie starych powłok klejowych i wapiennych oraz mycie i nawilżenie powierzchni. Stare tynki, w celu usunięcia z nich zanieczyszczeń, zmywa się wodnymi roztworami mydła za pomocą szczotek o twardym włosiu.
Malowanie betonowych powierzchni to prosty sposób, by tchnąć w nie nowe życie i całkowicie odmienić wygląd ogrodu czy przydomowego podwórka. Jesteś zdecydowany na przeprowadzenie metamorfozy płyt chodnikowych lub kostki brukowej? Podpowiadamy, jaka farba do malowania betonu na zewnątrz sprawdzi się najlepiej!
Farba do malowania betonu na zewnątrz – produkt do zadań specjalnych
Beton to uniwersalny i trwały materiał, którego z powodzeniem używa się do wielu konstrukcji zewnętrznych. Niestety, wraz z upływem czasu może on tracić estetyczny wygląd. Czy w takiej sytuacji jedynym wyjściem jest generalny remont i wymiana betonowych elementów na nowe? Nie! Wystarczy, że sięgniesz po odpowiednią farbę, przy pomocy której odnowisz wybrane powierzchnie. Farba do betonu na zewnątrz musi być odporna na:
trudne warunki atmosferyczne – słońce, deszcz, mróz, wiatr.
ścieranie i inne uszkodzenia mechaniczne, np. uderzenia.
szkodliwe działanie zewnętrznych czynników, np. wilgoci czy detergentów.
Jak widzisz, farba do malowania betonu na zewnątrz powinna być specjalistycznym produktem, o określonych właściwościach. Jej wybór nie może być dziełem przypadku! Najlepiej, jeżeli sięgniesz po jeden z zestawów RAFIL Na Beton – Zestaw Emalia epoksydowa i Zestaw Lakier poliuretanowy lub Chlorokauczuk. Przyjrzyjmy się bliżej każdemu z tych produktów.
Jaka farba do betonu na zewnątrz?
RAFIL Na Beton Zestaw Emalia Epoksydowa to dwuskładnikowy produkt, po który możesz sięgnąć, gdy planujesz odnowienie betonowego podłoża w ogrodzie lub przestrzeni przydomowej.
Pomalowana powierzchnia zyska odporność na czynniki zewnętrzne (wodę, detergenty, uszkodzenia mechaniczne) oraz nowy, świeży wygląd i intensywną barwę (do wyboru masz aż 10 kolorów). Aby ochronić pomalowaną powierzchnię przed promieniowaniem UV, konieczne jest zastosowanie dodatkowej warstwy ochronnej dwuskładnikowego Lakieru PoliuretanowegoRAFIL Na Beton.
Emalię i lakier możesz nakładać zarówno na nowy (po około 28-dniowym wysezonowaniu), jak i stary beton. Pamiętaj, że malowana powierzchnia powinna być oczyszczona z brudu, pyłu, szlamu i mleczka cementowego, a także odtłuszczona. Jeżeli beton był w przeszłości malowany, konieczne będzie również usunięcie luźnych fragmentów starej farby.
Porada eksperta
Jeżeli planujesz odnowienie betonu, który w przeszłości był już malowany, sprawdź, jak emalia zachowa się w kontakcie z poprzednio zastosowanym preparatem. Przeprowadź test: nałóż niewielką ilość emalii na starą powłokę i pozostaw do wyschnięcia. Jeżeli nic nie wzbudza Twoich wątpliwości, pomaluj całą powierzchnię.
Do pracy możesz użyć najwygodniejszego dla siebie narzędzia: pędzla, wałka lub natrysku hydrodynamicznego.
{{recomended-product}}
Chlorokauczuk – farba do malowania betonu na zewnątrz
Do malowania powierzchni pionowych, np. murów czy słupków, wykorzystaj RAFIL Chlorokauczuk. To wyjątkowo trwała emalia, przy pomocy której odnowisz elementy betonowe i tynki cementowo-wapienne.
Postępowanie z powierzchnią odnawianą CHLOROKAUCZUKIEM przebiega podobnie, jak w przypadku emalii epoksydowej i lakieru poliuretanowego. Beton należy oczyścić, odpylić i odtłuścić. Emalia może być nanoszona przy użyciu pędzla, wałka lub natrysku.
RAFIL Chlorokauczuk zapewnia trwałą ochronę betonu przed zarysowaniami, uderzeniami i innymi uszkodzeniami mechanicznymi. Dodatkowo zabezpiecza go przed szkodliwym działaniem warunków atmosferycznych.
W dostępnej palecie RAFIL Chlorokauczuk znalazło się aż 20 kolorów – dzięki temu możesz z łatwością wybrać odcień, który najlepiej sprawdzi się w Twoim ogrodzie lub podwórku.
Betonowe elementy mogą zostać z łatwością odnowione. Przy użyciu emalii epoksydowej i lakieru poliuretanowego z serii Na Beton odnowisz podłoże (płyty chodnikowe, kostkę brukową, posadzkę balkonową) oraz inne powierzchnie, np. parapety czy fragmenty elewacji. RAFIL Chlorokauczuk to doskonały produkt do malowania powierzchni pionowych, takich jak tynki cementowo-wapienne czy konstrukcje betonowe.
