Malowanie metalu wałkiem – wszystko, co warto wiedzieć!

Pergola metalowa w ogrodzie to rozwiązanie, które nie tylko pięknie się prezentuje, ale także pełni ważne funkcje praktyczne – daje podporę roślinom (bardzo popularnym elementem architektury wielu ogrodów jest pergola na winogrona metalowa), zapewnia cień w upalne dni, a także może stanowić osłonę przed opadami deszczu. Niestety, w związku ze stałym narażeniem na działanie czynników atmosferycznych, metalowa pergola ogrodowa może z czasem stracić atrakcyjny wygląd. Jak ją odnowić? Po jakie produkty sięgnąć, aby pomalować pergolę? Sprawdźmy!

Metalowa pergola w ogrodzie pod lupą

Pergola to konstrukcja, którą zalicza się do elementów małej architektury ogrodowej. Najczęściej składa się ona z dwóch rzędów słupków, połączonych przy pomocy kratki i zakończonych zadaszeniem. Dość popularne są również minimalistyczne pergole, składające się z dwóch łuków, połączonych szczebelkami.

W ogrodach najczęściej spotyka się pergole wykonane z drewna lub metalu (stali nierdzewnej lub ocynkowane). Nieco rzadziej napotkać można na konstrukcje, w których łączone są różne materiały budowlane – np. cegła (wykonane są z niej słupy) i metal (na szczebelkach i zadaszeniu).

Gdzie ustawiana bywa pergola metalowa? Na tarasie, w nasłonecznionym punkcie ogrodu (np. modele, w których zainstalowane jest siedzisko) lub nad wejściem na posesję.

Pergola metalowa w ogrodzie – jak przygotować do renowacji?

Jeżeli chcesz odnowić swoją pergolę i nadać jej nowy kolor, postępuj według poniższych wskazówek.

1. Zabezpiecz otoczenie, w którym znajduje się pergola. Folią malarską zakryj ściany, posadzkę i inne elementy, które mogłyby zostać uszkodzone lub zabrudzone podczas pracy.

2. Z powierzchni metalowej pergoli ogrodowej usuń luźne warstwy starej farby, rdzę oraz zabrudzenia. Możesz wykorzystać do tego celu drucianą szczotkę lub szlifierkę.

3. Kiedy usuniesz powierzchowny brud i rdzę, zmatuj powierzchnię pergoli papierem ściernym. Jeżeli chcesz, na tym etapie możesz również sięgnąć po szlifierkę.

4. Dokładnie odpyl i odtłuść metalowe powierzchnie. Aby mieć pewność, że pergola jest dokładnie oczyszczona, możesz użyć Rafil PREPARATU DO ODTŁUSZCZANIA i ściereczki, gąbki lub myjki wysokociśnieniowej.

5. Gotowe! Twoja pergola tarasowa metalowa może zostać bezpiecznie i efektywnie pomalowana na nowy kolor.

Odpowiednie przygotowanie powierzchni to klucz do uzyskania idealnego efektu podczas prac renowacyjnych. Nie spiesz się, postaraj się być dokładny i solidny – nowy wygląd Twojej pergoli z pewnością zrekompensuje Ci ten trud!

Czym pomalować pergole? Rafil CHLOROKAUCZUK

Jeżeli chcesz, aby Twoja pergola była chroniona przed wpływem czynników atmosferycznych, a przy tym zachwycała oryginalnym kolorem, sięgnij po Rafil CHLOROKAUCZUK. Emalia występuje w aż 20 kolorach, z wykończeniem na wysoki połysk. Do wyboru masz m.in. różne odcienie żółci, zieleni, czerwieni czy niebieskiego. A ponadto, również bazowe barwy, takie jak biel, szarości czy czerń.

Rafil CHLOROKAUCZUK, stosowany na warstwę gruntującą produktu Rafil PODKŁAD CHLOROKAUCZUKOWY, zapewnia metalowi nawet 8 lat ochrony przed rdzą. Dodatkowo, emalia tworzy na malowanej powierzchni niezwykle trwałą powłokę – powierzchnia pergoli będzie dzięki niej odporna na uderzenia czy zarysowania, a także na trudne warunki pogodowe.

Rafil DO BRAM I OGRODZEŃ a metalowa pergola ogrodowa

Preferujesz matowe lub półmatowe wykończenie i neutralne kolory? Doskonałym wyborem dla Ciebie będzie emalia Rafil DO BRAM I OGRODZEŃ. Produkt występuje w trzech kolorach z wykończeniem półmatowym – szarym antracytowym, głębokiej czerni i czekoladowym brązie. Do wyboru masz również wersję matową, w kolorze intensywnej czerni.

Rafil do BRAM I OGRODZEŃ stosuj na powierzchnię zagruntowaną przy użyciu Rafil PODKŁAD ANTYKOROZYJNY – dzięki temu zapewnisz swojej pergoli nawet 10 lat doskonałej ochrony przed rdzą. Dodatkowo, zabezpieczysz ją przed rysami czy odpryskami oraz czynnikami atmosferycznymi, takimi jak opady, wiatr, mróz czy promienie UV.

Ostatnie wpisy:

Renowacja ogrodzenia metalowego to sposób na odświeżenie wyglądu posesji. Malowanie płotu pomaga także dłużej utrzymać go w dobrej kondycji. Czym malować siatkę ogrodzeniową? Sprawdź nasze wskazówki.Spis treści:

1. Krok 1. Przygotowanie narzędzi do malowania siatki ogrodzeniowej
2. Malowanie siatki ogrodzeniowej – jaką farbę wybrać?
3. Krok 2. Przygotowanie starej siatki ogrodzeniowej do malowania
4. Krok 3. Malowanie płotu z siatki – kiedy malować?

Systematyczne czyszczenie i malowanie siatki ogrodzeniowej pozwalają wydłużyć jej żywotność oraz zwiększyć odporność na niekorzystne warunki atmosferyczne i uszkodzenia. Poza tym odświeżany co kilka lat płot po prostu wygląda estetycznie i cieszy oko.Sprawdź, jak, kiedy i czym malować ogrodzenie z siatki. W artykule znajdziesz praktyczne informacje, jakiej farby do siatki ogrodzeniowej użyć oraz jak krok po kroku przeprowadzić renowację ogrodzenia metalowego.

Krok 1. Przygotowanie narzędzi do malowania siatki ogrodzeniowej

Wybór narzędzia do malowania siatki ogrodzeniowej jest istotny, ponieważ może od tego zależeć zarówno wydajność farby, jak i efektywność pracy.Sposobów na malowanie siatki ogrodzeniowej jest kilka. Pierwszym z nich jest malowanie pędzlem, które jest co prawda proste, ale równocześnie czasochłonne. Pędzlem nie pomalujesz za jednym razem siatki ze wszystkich stron. Aby ogrodzenie wyglądało dobrze, musisz pomalować każdą stronę drutu, a to będzie wymagało przechodzenia raz na jedną, raz na drugą stronę ogrodzenia. Nie polecamy malowania siatki pędzlem, ponieważ takie nanoszenie farby oznacza wiele godzin, a w przypadku długich ogrodzeń – kilka dni żmudnej pracy. Wystarczy zmiana pogody, aby cały proces trzeba było powtórzyć.Drugim sposobem jest malowanie siatki ogrodzeniowej pistoletem – praca idzie zwykle szybciej, ale też straty farby są większe niż w przypadku innych narzędzi. Posługiwanie się pistoletem sprawia, że dużą część farby pryskasz w powietrze, a nie na ogrodzenie. Metoda natryskowa także nie jest polecana w przypadku ażurowych ogrodzeń – lepiej zarezerwować ją do monolitycznych konstrukcji jak ściany, murki, słupki.Jeśli nie pędzel i wałek, to… wałek malarski. To rozwiązanie jest korzystniejsze od dwóch poprzednich, ponieważ za jednym pociągnięciem możesz pomalować znacznie większy obszar niż w przypadku pędzla, a równocześnie nie marnujesz farby. Zwykły wałek najczęściej nie pokrywa drutów z każdej strony, dlatego często trzeba poprawiać malowanie pędzlem.Sposobem na szybkie malowanie siatki ogrodzeniowej jest wykorzystanie specjalnego wałka do malowania siatki. Na jego powierzchni znajdują się nacięcia umożliwiające dotarcie farby do kilku stron drutu jednocześnie. Dzięki takiemu rozwiązaniu malowanie siatki ogrodzeniowej będzie szybkie i sprawne, a Ty nie będziesz musiał powtarzać tego zabiegu, aby dokładnie pokryć siatkę farbą. Koszt wałka do malowania siatki to ok. 11-20 zł.

Malowanie siatki ogrodzeniowej – jaką farbę wybrać?

Wybór farby do malowania siatki to bardzo ważny element całego procesu. Postaw na emalię przeznaczoną do malowania płotów i ogrodzeń lub innych metalowych powierzchni.Produktem, który świetnie sprawdza się do malowania ogrodzeń, jest Emalia Chlorokauczukowa RAFIL, przeznaczona do ochronno-dekoracyjnego malowania powierzchni stalowych, żeliwnych i betonowych znajdujących się na zewnątrz pomieszczeń. Farby chlorokauczukowe charakteryzują się tym, że na malowanych powierzchniach tworzą powłoki odporne na ścieranie, uszkodzenia, zarysowania czy działanie czynników atmosferycznych. Oprócz tego, co niezwykle istotne w przypadku siatki ogrodzeniowej, zapewniają ochronę antykorozyjną malowanych powierzchni.Emalia RAFIL Chlorokauczuk przeznaczona jest do ochronno-dekoracyjnego malowania powierzchni stalowych i żeliwnych eksploatowanych na zewnątrz pomieszczeń. Co więcej, możesz ją stosować także do dekoracyjnego malowania podłoży betonowych i tynków cementowo wapiennych. Oznacza to, że tą samą farbą można pomalować zarówno siatkę, jak i słupek, do którego jest przymocowana. Farba stworzy trwałą i elastyczną powłokę, odporną na zarysowania, uderzenia i uszkodzenia mechaniczne. Wyróżnia się także zwiększoną odpornością na działanie trudnych warunków atmosferycznych.W duecie z farbą chlorokauczukową na powierzchnie metalowe musisz zastosować Podkład Chlorokauczukowy RAFIL, który zwiększy przyczepność farby i dodatkowo zabezpieczy siatkę przed korozją. Farba gruntująca RAFIL Podkład Chlorokauczukowy tworzy matową, elastyczną powłokę. Zwiększa przyczepność farby nawierzchniowej, a w zestawie z nią zapewnia wysoką trwałość powłoki i wieloletnią ochronę przed korozją.Inna polecana farba do siatki ogrodzeniowej to RAFIL Do Bram i Ogrodzeń. To antykorozyjna emalia stworzona do ochronno-dekoracyjnego malowania powierzchni metalowych eksploatowanych na zewnątrz pomieszczeń. Wyróżnia ją duża wydajność oraz zwiększona odporność na działanie trudnych warunków atmosferycznych.Przed użyciem tej farby także trzeba położyć grunt. Polecany produkt to RAFIL Podkład Antykorozyjny. Farba tworzy matową, elastyczną powłokę. Ma doskonałą przyczepność do podłoża. W zestawie z farbą powierzchniową zapewni długotrwałą ochronę siatki metalowej przed rdzewieniem.

Krok 2. Przygotowanie starej siatki ogrodzeniowej do malowania

Przed malowaniem przygotuj siatkę ogrodzeniową tak, by była gotowa do przyjęcia podkładu i farby. Pierwsze, co musisz zrobić, to usunąć rdzę. Możesz wykorzystać do tego papier ścierny, drucianą szczotkę lub szlifierkę.Następnym krokiem powinno być wyczyszczenie siatki ze wszelkich zanieczyszczeń, które mogą pogorszyć przyczepność farby i skrócić jej trwałość. Z elementów przeznaczonych do malowania usuń wszelkie zanieczyszczenia, które mogą pogorszyć przyczepność, a w konsekwencji spowodować wady powłoki i przedwczesne jej odspajanie. Siatka powinna być więc oczyszczona z piasku, kurzu, smarów, olejów oraz starych i luźnych pokryć malarskich.Istotne jest również zmatowienie siatki – jeśli była wcześniej malowana, możesz zmatowić ją drobnoziarnistym papierem ściernym.

Wskazówka!

Zwróć szczególną uwagę na miejsca łączeń, spawów i otworów montażowych – należy bardzo dokładnie oczyścić je z pozostałości po obróbce siatki oraz z innych zanieczyszczeń.

Kolejny krok po dokładnym oczyszczeniu siatki to nałożenie podkładu gruntującego, odpowiadającego wybranej farbie nawierzchniowej. W przypadku farby RAFIL Chlorokauczuk będzie to RAFIL Podkład Chlorokauczukowy. W przypadku farby RAFIL Do Bram i Ogrodzeń – Podkład Antykorozyjny RAFIL. Pozostawianie siatki bez zabezpieczenia w postaci farby gruntującej spowoduje bardzo szybkie powstanie rdzy nalotowej. Osłabi to przyczepność metalowej siatki i sprawi, że zabezpieczenie antykorozyjne będzie krótkotrwałe.

Krok 3. Malowanie płotu z siatki – kiedy malować?

Malowanie płotu z siatki warto zaplanować na ciepły, suchy dzień. Ważne jednak, by nie było zbyt upalnie. Optymalne warunki do malowania to:• temperatura powietrza między 10 a 25°C,• wilgotność względna powietrza niższa niż 80%,• temperatura podłoża stalowego wyższa o minimum 3°C od temperatury punktu rosy,• brak oznak nadchodzącego deszczu,• brak silnego wiatru i mgły.Malowanie zacznij od położenia podkładu, który przedłuży żywotność farby i zabezpieczy druty przed pojawianiem się korozji. Pamiętaj, by przed rozpoczęciem malowania dokładnie oczyścić płot.Jak malować siatkę? Zanim zabierzesz się do pracy, dokładnie przeczytaj instrukcję, ponieważ poszczególne farby mocno się od siebie różnią. W przypadku farby RAFIL Chlorokauczuk potrzebujesz 2-3 warstw farby na siatkę wcześniej pomalowaną farbą gruntującą. Poszczególne warstwy nakładaj w czasie od pół godziny do 2 godzin. Jeśli nie uda Ci się dotrzymać tego terminu, kolejny czas na malowanie drugiej lub trzeciej warstwy przypada dopiero po 5 dniach od nałożenia poprzedniej. Ważne, aby pilnować tych terminów – w przeciwnym wypadku farba może zacząć się marszczyć i łuszczyć.Malowanie siatki ogrodzeniowej z produktami RAFIL jest łatwiejsze niż myślisz. Sprawdź też inne produkty do odnawiania metalu i zadbaj, by otoczenie domu było ładniejsze i lepiej zabezpieczone przed warunkami atmosferycznymi!

Zobacz inne artykuły

• Malowanie garażu z blachy ocynkowanej – porady eksperta
• Malowanie i zabezpieczanie betonowego tarasu – porady eksperta
• Malowanie i zabezpieczanie posadzki w garażu – krok po kroku
• Malowanie metalowych mebli ogrodowych – renowacja krok po kroku
• Malowanie metalu pędzlem bez smug – poradnik eksperta

1. Dobór powłok malarskich

Aby zapewnić właściwą, długotrwałą ochronę konstrukcji przed korozją należy zastosować optymalnie dobrany zestaw malarski o odpowiedniej dla danego przeznaczenia grubości. Optymalna powłoka malarska powinna być doskonale szczelna, przyczepna do podłoża i wypełniona pigmentem.

Dobór zestawu malarskiego powinien wynikać z wiarygodnych i sprawdzonych przesłanek wysnutych na podstawie badań laboratoryjnych i z przeprowadzonej analizy techniczno - ekonomicznej uwzględniającej wiele czynników, z których najważniejszymi będą:

- agresywność korozyjna środowiska eksploatacji powłoki malarskiej
- kształt konstrukcji oraz rodzaj i stan powierzchni do zabezpieczenia przeciwkorozyjnego
- wymagany okres trwałości powłoki malarskiej
- właściwości powłok (odporność chemiczna, termiczna, mechaniczna )
- możliwość i sposób oczyszczenia powierzchni
- właściwości aplikacyjne farb (grubość powłoki, czas schnięcia, warunki nakładania itp.)
- czas do przeprowadzenia prac uwzględniający warunki atmosferyczne (temperatura, wilgotność powietrza) oraz konieczność sezonowania powłoki przed eksploatacją.
- trwałość powłoki malarskiej w odniesieniu do poniesionych kosztów i przewidywanego okresu eksploatacji
- wymagania ochrony środowiska oraz zabezpieczenia przeciwpożarowego
- aspekty ekonomiczne

2. Przygotowanie podłoża do malowania – informacje ogólne

Bardzo istotnym czynnikiem wpływającym na takie parametry jak: jakość, trwałość i skuteczność ochronnego działania powłok lakierowych jest przygotowanie podłoża do malowania. Efekt oczyszczenia podłoża zależy od doboru właściwej metody czyszczenia, która powinna uwzględniać zarówno charakter zanieczyszczeń, jak i wymagania wyrobu lakierowego co do sposobu przygotowania powierzchni do malowania.

Zanieczyszczeniem nazywa się każdą substancję, której pozostawienie na powierzchni do malowania utrudnia proces malowania, pogarsza jakość i trwałość powłoki malarskiej.

Zanieczyszczenia pozostające na powierzchni do malowania w postaci: rdzy, zendry, pyłów, starych i złuszczonych powłok malarskich, zatłuszczeń, zaklejeń, wilgoci itp. w bardzo negatywny sposób wpływają na powłokę malarską.

Rodzaje zanieczyszczeń:

Zendra, Zgorzelina – są to produkty termicznej obróbki stali w procesie jej przetwarzania składające się z tlenków żelaza ściśle przylegających do podłoża. Zostawienie zendry może powodować np: odspajanie płatów zendry i co za tym idzie powłoki malarskiej, wytwarzanie się ogniwa korozyjnego.

Rdza – jest produktem korozji stali – w postaci uwolnionych tlenków żelaza tworzących warstwy o zmiennych grubościach i w różnych postaciach morfologicznych, słabo przyczepnych do podłoża.

Zatłuszczenia – pochodzić mogą z eksploatacji konstrukcji w środowiskach występowania tłuszczów, smarów, olejów itp. Powodują brak przyczepności powłoki malarskiej.

Pyły – zapylenie atmosfery wynika z działalności przemysłu, spowodowane jest warunkami atmosferycznymi i prowadzeniem prac oczyszczenia powierzchni. Pyły sprzyjają utrzymywaniu wilgoci na powierzchni powłoki malarskiej.

Wilgoć – pojawia się na powierzchni podłoża w wyniku: opadów atmosferycznych (mgły); kondensacji na podłożu w określonych warunkach, związanej z występowaniem jej w powietrzu. Efektem wilgoci może być np. korozja podpowłokowa

Zanieczyszczenia jonowe; sole – niewidoczne gołym okiem, sole rozpuszczalne w wodzie takie jak chlorki, siarczany, azotany – działają destrukcyjnie na powłokę malarską i stymulują korozję i sprzyjają utrzymywaniu wilgoci.

Stara powłoka malarska – procesy starzenia się powłok, korozja podpowłokowa, działania mechaniczne powodują z czasem zniszczenie powłoki. Charakter i wielkość tych zniszczeń decydują o przyczepności kolejnej warstwy.

Kryteria doboru sposobu oczyszczania powierzchni

Dobór metody oczyszczania powierzchni przed malowaniem wymaga uwzględnienia wielu czynników takich jak:

• wielkość i kształt powierzchni, przedmiotu
• rodzaj powierzchni
• ilość i rodzaj zanieczyszczeń
• agresywność środowiska korozyjnego

Charakter zanieczyszczeń powierzchni do malowania wymusza etapowość działań:

- wstępne oczyszczanie usuwające zgrubnie luźne zanieczyszczenia oraz zanieczyszczenia jonowe
- właściwe oczyszczanie usuwa starą powłokę malarską, produkty korozji, nadaje powierzchni odpowiedni profil chropowatości

Powierzchnie zatłuszczone, pokryte pyłami przemysłowymi, osadami solnymi itp. powinno się umyć wodą pod wysokim ciśnieniem (aparat typu Karcher) a następnie przystąpić do właściwego oczyszczania. Powierzchnie gdzie możliwe jest występowanie zanieczyszczeń jonowych, powinno się po właściwym oczyszczeniu umyć czystą wodą z dodatkiem odpowiedniego inhibitora korozji.

Metody oczyszczania mechanicznego

Do mechanicznych metod oczyszczania powierzchni można zaliczyć: skrobanie, młotkowanie, szczotkowanie, szlifowanie, oczyszczanie płomieniowe, obróbkę strumieniowo – ścierną. Główne metody mechanicznego oczyszczania powierzchni to:

• metody ręczne oczyszczania powierzchni dające stopień oczyszczenia powierzchni St 3 – są zalecane dla środowisk atmosferycznych o małym stopniu zanieczyszczenia powietrza.
• metody strumieniowo – ścierne są zalecane dla środowisk atmosferycznych o wyższej agresywności, szczególnie zalecane w środowiskach agresywnych korozyjnie, chemicznych.

Oczyszczanie ręczno – mechaniczne – wykonywane poprzez: szczotkowanie, młotkowanie, szlifowanie przy użyciu narzędzi ręcznych, jak i mechanicznych. Należy je ograniczać do tych przypadków gdzie obróbka strumieniowo – ścierna jest niemożliwa. Tymi sposobami można zgrubnie usunąć np. rdzę, zgorzelinę czy starą powlokę. Po takim oczyszczaniu otrzymuje się powierzchnie gładkie dające mniejszą przyczepność powłoki w stosunku do powierzchni chropowatych.

Obróbka strumieniowo – ścierna – polega na działaniu strumienia ścierniwa wyrzucanego w kierunku oczyszczanej powierzchni za pomocą sprężonego powietrza, wody lub siły odśrodkowej. Metoda ta daje najbardziej optymalne przygotowanie powierzchni do malowania. Rodzaje obróbki: otwarty lub zamknięty obieg ścierniwa, na sucho (na mokro) w osłonie wodnej, średniociśnieniowe (0,3 – 0,5 MPa), wysokociśnieniowe (1,0 – 1,2 MPa), hydrodynamiczne (10 – 200 MPa), odśrodkowe- koła wirnikowe. Na efekt oczyszczania strumieniowo – ściernego wpływa wiele czynników, z których najważniejsze to: ciśnienie sprężonego powietrza;. kąt nachylenia strumienia ścierniwa; odległość dyszy od powierzchni; rodzaj i kształt dyszy; rodzaj, wymiar i kształt ścierniwa.

Oczyszczanie fizykochemiczne – przeprowadzane za pomocą: odtłuszczania rozpuszczalnikowego; mycia alkalicznego, kwaśnego, parowo–wodnego. Pod pojęciem mycia rozumie się usuwanie zanieczyszczeń za pomocą wodnego roztworu środka myjącego. Oczyszczanie tymi metodami ma za zadanie usunięcie: zanieczyszczeń mechanicznych (po obróbce mechanicznej), nagromadzonego brudu (kurz, piasek), zanieczyszczeń jonowych, rdzy. Metody mycia i odtłuszczania powierzchni można podzielić:

a) ze względu na sposób:
- ręczne (przecieranie powierzchni pędzlem, szmatami)
- natryskowe (specjalne urządzenia do natrysku ciśnieniowego typu: pompy membranowe do malowania, aparaty typu Karcher)

b) ze względu na zastosowany środek
- rozpuszczalniki organiczne
- alkaliczne, kwaśne
- środki powierzchniowe - czynne

Metoda natryskowa roztworami wodnymi z uwagi na zawartość efektywnych dodatków myjących nie powoduje korozji podpowłokowej. Zaleca się jednak po właściwym myciu lub odtłuszczaniu wodnymi roztworami myjącymi ponowne zmycie powierzchni czystą wodą wodociągową.

3. Przygotowanie powierzchni w zależności od jej rodzaju

Przygotowanie powierzchni blach i profili stalowych

Do najczęściej występujących zanieczyszczeń powierzchni stalowych należą: rdza i zgorzelina walcownicza, oleje i smary, kurz, pył, luźno związane stare powłoki malarskie, wilgoć, topniki i żużel, chemikalia (np. pozostałości detergentów, sole) oraz opiłki żelaza. Należy także szczególną uwagę zwrócić na usunięcie zanieczyszczeń jonowych oraz odtłuszczenie powierzchni metalu gdyż obecność tych zanieczyszczeń obniża przyczepność powłok: malarskich do metalu oraz może spowodować powstanie różnych wad pokrycia malarskiego. Proces usuwania zanieczyszczeń oraz odtłuszczenia powinien być przeprowadzony przed procesem oczyszczenia powierzchni stalowych.

Zanieczyszczenia usuwane są przez mycie powierzchni wodą pod ciśnieniem. Mycie i odtłuszczanie powierzchni przed czyszczeniem można przeprowadzać ręcznie lub mechanicznie stosując parę wodną, wodę z detergentem, rozpuszczalniki organiczne, środki emulsyjne oraz środki alkaliczne i kwaśne. Szczególnie zalecaną, ze względów ekonomicznych i ekologicznych jest metoda natrysku roztworów wodnych z detergentami biodegradowalnymi. Po umyciu i odtłuszczeniu wodnymi roztworami środków myjących zaleca się dokładne zmycie powierzchni czystą wodą wodociągową.

Informacje i opisy dotyczące metod przygotowania powierzchni za pomocą obróbki strumieniowo – ściernej zawarte są w normie ISO 8504 - 2 , natomiast opis metod ręcznego oczyszczania powierzchni, również z wykorzystaniem narzędzi z napędem mechanicznym zawarty jest w normie ISO 8504 3. Natomiast stopień czystości powierzchni stalowych oczyszczanych metodami ręcznymi, ręczno-mechanicznymi i strumieniowo-ściernymi, najczęściej stosowanymi w praktyce przemysłowej, określa się zgodnie z PN-ISO 8501-1 :1996, natomiast chropowatość podłoża po obróbce strumieniowo-ściernej zgodnie z PN-EN ISO 8503.

Norma PN-ISO 8501-1 określa cztery stopnie skorodowania powierzchni stalowych oraz stopnie przygotowania podłoży stalowych przed nakładaniem farb. Stopnie przygotowania są zdefiniowane za pomocą opisu wyglądu powierzchni po oczyszczeniu oraz wzorców fotograficznych charakterystycznych dla poszczególnych przykładów. Każdy ze stopni przygotowania oznaczony jest odpowiednimi literami określającymi zastosowaną metodę czyszczenia:

• Sa - obróbka strumieniowo-ścierna
Sa l - zgrubna obróbka strumieniowo-ścierna - na oglądanej powierzchni nie mogą występować olej, smary, pył, słabo przylegające: zgorzelina walcownicza, rdza, powłoki malarskie i obce zanieczyszczenia (sole rozpuszczalne w wodzie, pozostałości spawalnicze).
Sa 2 - gruntowna obróbka strumieniowo-ścierna - na oglądanej powierzchni nie mogą występować: olej, smary, pył, większe ślady zgorzeliny walcowniczej, rdzy, starej powłoki malarskiej i obce zanieczyszczenia. Wszystkie szczątkowe zanieczyszczenia silnie przylegają. Powierzchnia szara metaliczna..
Sa 2 1/2 - bardziej gruntowna obróbka strumieniowo-ścierna - na oglądanej powierzchni nie mogą występować: olej, smar, pył, zgorzelina walcownicza, rdza, powłoki malarskie czy obce zanieczyszczenia. Powierzchnia ma prawie jednolitą metaliczną barwę tzw. "prawie białego metalu". Mogą zostać jedynie ślady zanieczyszczeń w postaci zaciemnień w kształcie kropek lub pasków.
Sa 3 - obróbka strumieniowo-ścierna do stali wzrokowo czystej - na oglądanej powierzchni nie może być oleju, smaru, pyłu, zgorzeliny walcowniczej, rdzy, powłoki malarskiej czy obcych zanieczyszczeń. Powierzchnia ma jednolitą metaliczną barwę tzw. "białego metalu".

• St - czyszczenie ręczne i z wykorzystaniem narzędzi o napędzie mechanicznym
St 2 - na oglądanej powierzchni nie mogą występować olej, smary, pył, słabo przylegająca zgorzelina walcownicza, rdza, powłoka malarska i obce zanieczyszczenia; powierzchnia wykazuje metaliczny połysk.
St 3 - wymagania takie jak dla St 2 z tą różnicą, że powierzchnię należy czyścić, dopóki nie nabierze zdecydowanie metalicznego połysku (od metalowego podłoża).

Zabezpieczenie blachy ocynkowanej

Blacha ocynkowana to także dość niekorzystne podłoże dla większości powłok malarskich, ze względu na trudności w uzyskaniu dobrej przyczepności pokrycia malarskiego do gładkiego podłoża. Przygotowanie podłoża należy przeprowadzić następująco:

- odtłuścić podłoże zmywając je roztworem EMULSOLU RN – 1, a następnie spłukać czystą wodą i wysuszyć.

- blachę ocynkowaną sezonowaną można także oczyścić przez zmycie powierzchni roztworem amoniaku (1 – 2 %) z dodatkiem detergentów.
- zanieczyszczenia mechaniczne jak również produkty korozji należy usunąć przez szczotkowanie szczotkami nylonowymi, szczotkami z twardego włosia, naturalnego lub sztucznego, szlifowaniem papierem ściernym. Przygotowane do malowania podłoże powinno być suche i pozbawione wszelkich zanieczyszczeń.

Zabezpieczenie blachy aluminiowej

Powierzchnia aluminiowa ze względów przeciwkorozyjnych i kolorystycznych najczęściej jest pokryta powłoką konwersyjną wytworzoną w procesie elektrochemicznym (utlenianie anodowe) lub chemicznym (chromianowanie, fosforanowanie), polepsza to przyczepność powłoki malarskiej. Przed malowaniem powierzchnię należy oczyścić z luźnej rdzy i innych zanieczyszczeń metodą ręczną lub mechaniczną szczotkami stalowymi, bądź strumieniowo – ścierną za pomocą miękkiego ścierniwa naturalnego. A następnie odtłuścić przez zmycie wodą z detergentem niejonowym.

Przygotowanie powierzchni metali nieżelaznych

Metale nieżelazne są na ogół niezbyt dobrym podłożem dla powłok malarskich, głównie z uwagi na trudności uzyskania dobrej przyczepności do nich pokrycia malarskiego. O złej adhezji decyduje tu duża gładkość powierzchni oraz duża reaktywność cynku, glinu oraz ich stopów, która sprzyja wytwarzaniu dość zwartej i kruchej warstwy tlenków bądź węglanów tych metali, wpływających negatywnie na składniki błonotwórcze powłoki malarskiej. Efektem tego jest brak przyczepności powłoki malarskiej, marszczenie – co może doprowadzić do zniszczenia powłoki.

Powszechnie stosowanym sposobem przygotowania powierzchni metali nieżelaznych przed malowaniem jest wytwarzanie powłoki konwersyjnej metodą chemiczną lub elektrochemiczną. Powłoka konwersyjna jest ściśle związana z metalem, nierozpuszczalna w wodzie i środowisku wywołującym ten proces oraz działa jak izolator elektryczny. Zapewnia przez to większą odporność korozyjną metalu oraz lepszą przyczepność powłoki.

Przygotowanie podłoża betonowego

Podłoże betonowe odpowiednio przygotowane pod zestaw malarski powinno być czyste, bez rys występów i szczelin. Wilgotność powierzchniowej warstwy betonu przeznaczonego do malowania wyrobami epoksydowymi nie powinna przekraczać 3% lub 4% (w zależności od farby). Nierówności powierzchni nie powinny być większe niż 1/3 grubości malarskiego zestawu powłokowego. Wypukłe krawędzie płaszczyzn, naroża i załamania powierzchni należy zaokrąglić. Czynności te powinny być wykonane możliwie wcześnie, zanim beton uzyska pełną wytrzymałość. Należy go odpylić oraz w razie potrzeby odtłuścić. Tłuste plamy należy usuwać przez przecieranie zanieczyszczeń powierzchni tkaniną bawełnianą zmoczoną w odpowiednim rozpuszczalniku. Powierzchnie należy oczyścić za pomocą ręcznych lub mechanicznych stalowych szczotek drucianych lub przez delikatne przepiaskowanie. Obecnie nową metodą czyszczenia betonu jest czyszczenie wodą pod wysokim ciśnieniem.

Świeżo wykonane podłoża betonowe i tynki powinny być malowane po określonym czasie utwardzania i karbonizacji. Okres ten podany jest w instrukcjach stosowania poszczególnych farb. Powierzchnia tynków przygotowana do malowania. odpowiadająca wymaganiom normy PN- 70/B-101100, powinna być czysta, gładka, równa, bez rys, spękań, wykwitów, zacieków, tłuszczów, pyłów i innych zanieczyszczeń. Tynki powinny wykazywać wystarczającą wytrzymałość mechaniczną oraz nie powinny ścierać się przy potarciu ręką.

Ważną rzeczą w przygotowaniu tynków przed malowaniem jest: usunięcie starych powłok klejowych i wapiennych oraz mycie i nawilżenie powierzchni. Stare tynki, w celu usunięcia z nich zanieczyszczeń, zmywa się wodnymi roztworami mydła za pomocą szczotek o twardym włosiu.

Ostatnie wpisy:

Farba epoksydowa to doskonały produkt do ochronnego i dekoracyjnego malowania powierzchni betonowych czy metalowych. Efekt? Trwała, antypoślizgowa i odporna na ścieranie powłoka. Co warto wiedzieć o farbach epoksydowych i jak ich używać?

Spis treści

• Farby epoksydowe – co to jest?
• Czy farby epoksydowe są szkodliwe?
• Zastosowanie farb epoksydowych
• Farby epoksydowe – najważniejsze właściwości
• Jak malować farbami epoksydowymi

Zabezpieczenie posadzek lub powierzchni w pomieszczeniach, gdzie są one narażone na działanie substancji lub płynów trudnych do usunięcia lub bardzo brudzących, nie jest łatwym zadaniem. Wybór odpowiedniego środka zabezpieczającego to kluczowy aspekt przy zabezpieczaniu pomieszczeń w przemyśle chemicznym czy spożywczym, a także w warsztatach samochodowych, halach produkcyjnych, garażach, parkingach czy domowych piwnicach. 

W artykule odpowiadamy na pytanie, do czego służy farba epoksydowa i kiedy warto zastosować to rozwiązanie. Doradzimy również, jak malować farbami epoksydowymi i jak prawidłowo połączyć oba składniki emalii epoksydowej.

Farby epoksydowe – co to jest?

Czym są farby epoksydowe? To produkt bardzo daleki od dobrze znanych nam farb akrylowych, których używamy przy malowaniu domów lub mieszkań. Farba epoksydowa składa się z syntetycznej żywicy epoksydowej oraz utwardzacza – dopiero wymieszanie tych dwóch substancji pozwala uzyskać mieszaninę o pożądanych właściwościach.

Po połączeniu obu substancji pomiędzy cząsteczkami żywicy epoksydowej zachodzi intensywna reakcja. Pod jej wpływem wytwarzają się między nimi bardzo mocne wiązania. Efekt? Wyjątkowo mocna, trwała, ale elastyczna powłoka, odporna na ścieranie, działanie substancji chemicznych, wysokich temperatur, dużych obciążeń.

Czy farby epoksydowe są szkodliwe?

Farby nie są produktami obojętnymi dla zdrowia ze względu na zawarte w nich substancje, jednak farby epoksydowe wymagają szczególnej ostrożności przy malowaniu. Żywica epoksydowa zawarta w produkcie – a konkretniej jej opary – mogą działać drażniąco na skórę lub oczy. Farba epoksydowa powoduje reakcję alergiczną skóry i podrażnienie dróg oddechowych. 

Zastosowanie środków ochrony osobistej, takich jak rękawice czy okulary ochronne, jest koniecznością. Kontakt farby epoksydowej ze skórą czy z oczami może powodować zapalenie lub uszkodzenia tkanek. W przypadku rozpylania farby epoksydowej mogą się tworzyć niebezpieczne kropelki. Dlatego też nie wolno wdychać rozpylonej cieczy lub mgły. 

Zastosowanie farb epoksydowych

Farby epoksydowe doskonale nadają się do zabezpieczania powierzchni metalowych (także ocynkowanych), betonowych lub do glazury. Dzięki właściwościom naniesionej powłoki możliwe jest powstrzymanie niszczącego wpływu gazów, kwasów czy zasad na zabezpieczone powierzchnie.

Farba epoksydowa może być stosowana do ochrony podłoży betonowych w halach produkcyjnych, warsztatach mechanicznych, magazynach przemysłowych, garażach, piwnicach, kotłowniach.

Doskonałym przykładem mogą być tu budynki przemysłu spożywczego, gdzie często przy produkcji stosowane są kwasy (ich roztwory) lub substancje agresywne. W takich miejscach zabezpieczenie podłóg przed szkodliwym działaniem obecnych w pomieszczeniu substancji jest bardzo istotne.

Emalia epoksydowa (np. RAFIL NA BETON EMALIA EPOKSYDOWA) może być stosowana również na zewnątrz. Trzeba jednak wtedy zastosować warstwę ochronną – niezbędny będzie produkt RAFIL NA BETON LAKIER.

Emalia epoksydowa to także dobry wybór do warsztatów samochodowych, gdzie obecne są oleje, smary czy paliwa. Odporność tego rodzaju farby na wymienione zanieczyszczenia jest bardzo dobra. Niezabezpieczony beton szybko pokryłby się niemożliwymi do usunięcia plamami, które wniknęły w strukturę materiału.

Farby epoksydowe znajdą też zastosowanie jako antypoślizgowa, odporna na ścieranie powłoka. W miejscach szczególnie narażonych na poślizgnięcie się, można je dodać do pierwszej warstwy powłoki piasku kwarcowego, który znacząco poprawi własności antypoślizgowe powłoki.

W warunkach domowych emalie epoksydowe stosuje się do zabezpieczenia powierzchni betonowych w garażu, piwnicy czy kotłowni.

Farby epoksydowe – najważniejsze właściwości

Emalia epoksydowa tworzy atypoślizgową, trwałą i elastyczną powłokę. Jest ona odporna na ścieranie, uderzenia, wodę, środki myjące, środki odkażające oraz substancje chemiczne.

Powłoki farb epoksydowych z pewnością charakteryzują się bardzo dobrą przyczepnością do podłoża – oczywiście jeśli to zostało wcześniej należycie przygotowane. Dzięki temu masz pewność, że zastosowana ochrona będzie trwała i nie zacznie się łuszczyć.

Warto mieć na uwadze, że farby epoksydowe nie zostały stworzone z myślą o zapewnieniu jak najwyższych walorów estetycznych i raczej nie powinny być stosowane w tej roli. Jeśli jednak zależy Ci na zabezpieczeniu powierzchni zewnętrznych, niezbędne będzie naniesienie dodatkowej warstwy lakieru poliuretanowego, który zabezpieczy emalię przed szkodliwym wpływem światła słonecznego i promieni UV.

Emalia epoksydowa jest odporna na osmozę – dzięki temu nadaje się doskonale do zabezpieczania laminatowych kadłubów statków czy innych powierzchni, które będą miały częsty kontakt z wodą. To wyeliminuje możliwość przenikania cząstek wody przez mikropory i inne nieszczelności w głąb materiału, co w efekcie mogłoby poskutkować procesem powolnego niszczenia. Z tego samego powodu farb epoksydowych używa się też do powierzchni stalowych czy aluminiowych. 

Jak malować farbami epoksydowymi?

W pierwszej kolejności należy zadbać o odpowiednie warunki:
• Temperatura podłoża betonowego powinna być wyższa niż 10°C (i 3°C od temperatury punktu rosy).
• Niezbędna będzie sprawna wentylacja w pomieszczeniu.
• Wilgotność względna w pomieszczeniu nie powinna przekraczać 85% (malowanie nie powinno odbywać się w czasie deszczu lub mgły, najlepszy będzie słoneczny i pogodny dzień).

Jak stosować emalię epoksydową? Oto kolejne etapy malowania betonu farbami epoksydowymi.

1. Przygotowanie betonowej powierzchni

Nowe powierzchnie betonowe należy oczyścić, odtłuścić, a także usunąć warstwę mlecza i szlamu cementowego (jeśli są obecne), a następnie dokładnie odpylić.

W przypadku starego niemalowanego betonu usuń luźno związane fragmenty betonu. Podłoże oczyść z zanieczyszczeń i starannie odtłuść. Jeśli powierzchnia jest uszkodzona (są w niej obecne ubytki), powinna być przeszlifowana i wcześniej zagruntowana emalią epoksydową z dodatkiem około 20% rozcieńczalnika do wyrobów na bazie żywicy epoksydowej

Jeśli odnawiasz stary, ale malowany wcześniej beton, oczyść i odtłuść powierzchnię starej powłoki i usuń luźno związaną, łuszczącą się farbę. Całość przeszlifuj i odpyl. Powierzchnię z odsłoniętym betonem trzeba zagruntować tak jak stary niemalowany beton – produktem RAFIL NA BETON z dodatkiem utwardzacza (składnik 2), rozcieńczoną dodatkiem ok. 20 % rozcieńczalnika do wyrobów epoksydowych

2. Przygotowanie emalii epoksydowej

Produkt składa się z dwóch składników – emalii i utwardzacza. Wymieszaj starannie każdy ze składników w swoim opakowaniu. Następnie dodaj do opakowania zawierającego emalię (składnik 1) zawartość opakowania z utwardzaczem (składnik 2).

Wymieszaj dokładnie oba składniki. Musisz uzyskać mieszaninę o jednorodnym kolorze i konsystencji. Całość pozostaw na ok. 30 minut. Po tym czasie możesz malować – masz na to 8 godzin. Po tym czasie mieszanina zmienia się w nieprzydatny do stosowania żel.

3. Malowanie emalią epoksydową

Emalię epoksydową nanosić możesz zarówno za pomocą natrysku lub pędzlem czy wałkiem – bez dodatkowego rozcieńczania.

Najpierw beton zagruntuj EMALIĄ RAFIL NA BETON z dodatkiem utwardzacza (składnik 2), rozcieńczoną dodatkiem ok. 20% rozcieńczalnika do wyrobów epoksydowych. Po zagruntowaniu odczekaj 4 godziny i nałóż kolejne warstwy – łączne z gruntem powinny być to 3 warstwy.

W przypadku stosowania emalii epoksydowej do powierzchni zewnętrznych na powłokę emalii musisz nanieść warstwę lakieru poliuretanowego NA BETON, chroniącą przed światłem słonecznym i UV.

Należy obowiązkowo pamiętać o wspomnianych wcześniej środkach ochrony osobistej – opary farby epoksydowej są naprawdę drażniące i brak odpowiedniej ochrony może skończyć się co najmniej nieprzyjemnie!

Emalie epoksydowe są tanim i łatwo dostępnym środkiem, który pomoże zabezpieczyć metalowe czy betonowe powierzchnie nawet przed roztworami kwasów czy paliwami płynnymi. Wytworzona powłoka jest bardzo szczelna i odporna – należy jednak pamiętać, że odpowiednie przygotowanie powierzchni jest kluczowe, by zapewnić te właściwości. Już teraz sprawdź produkty RAFIL stworzone z myślą o zabezpieczeniu betonowych powierzchni.

Zobacz inne artykuły

• Farba do parapetów zewnętrznych – porady i inspiracje
• Farba, impregnat czy żywica – jak skutecznie zabezpieczać beton?
• Farby alkidowe (ftalowe) – charakterystyka i zastosowanie
• Farby chlorokauczukowe – rodzaje, właściwości i zastosowanie
• Farby dekoracyjne do drewna, betonu i metalu – jak wybierać?