Jak dobrać kolor rynny do dachu? Porady i inspiracje

Dobór powłok malarskich

Aby zapewnić właściwą, długotrwałą ochronę konstrukcji przed korozją należy zastosować optymalnie dobrany zestaw malarski o odpowiedniej dla danego przeznaczenia grubości. Optymalna powłoka malarska powinna być doskonale szczelna, przyczepna do podłoża i wypełniona pigmentem.

Dobór zestawu malarskiego powinien wynikać z wiarygodnych i sprawdzonych przesłanek wysnutych na podstawie badań laboratoryjnych i z przeprowadzonej analizy techniczno-ekonomicznej uwzględniającej wiele czynników, z których najważniejszymi będą:

• agresywność korozyjna środowiska eksploatacji powłoki malarskiej
• kształt konstrukcji oraz rodzaj i stan powierzchni do zabezpieczenia przeciwkorozyjnego
• wymagany okres trwałości powłoki malarskiej
• właściwości powłok (odporność chemiczna, termiczna, mechaniczna)
• możliwość i sposób oczyszczenia powierzchni
• właściwości aplikacyjne farb (grubość powłoki, czas schnięcia, warunki nakładania itp.)
• czas do przeprowadzenia prac uwzględniający warunki atmosferyczne (temperatura, wilgotność powietrza) oraz konieczność sezonowania powłoki przed eksploatacją
• trwałość powłoki malarskiej w odniesieniu do poniesionych kosztów i przewidywanego okresu eksploatacji
• wymagania ochrony środowiska oraz zabezpieczenia przeciwpożarowego
• aspekty ekonomiczne

Przygotowanie podłoża do malowania – informacje ogólne

Bardzo istotnym czynnikiem wpływającym na takie parametry jak: jakość, trwałość i skuteczność ochronnego działania powłok lakierowych jest przygotowanie podłoża do malowania. Efekt oczyszczenia podłoża zależy od doboru właściwej metody czyszczenia, która powinna uwzględniać zarówno charakter zanieczyszczeń, jak i wymagania wyrobu lakierowego co do sposobu przygotowania powierzchni do malowania.

Zanieczyszczeniem nazywa się każdą substancję, której pozostawienie na powierzchni do malowania utrudnia proces malowania, pogarsza jakość i trwałość powłoki malarskiej.

Zanieczyszczenia pozostające na powierzchni do malowania w postaci: rdzy, zendry, pyłów, starych i złuszczonych powłok malarskich, zatłuszczeń, zaklejeń, wilgoci itp. w bardzo negatywny sposób wpływają na powłokę malarską.

Rodzaje zanieczyszczeń

Zendra, zgorzelina – produkty termicznej obróbki stali, składające się z tlenków żelaza ściśle przylegających do podłoża. Mogą powodować odspajanie płatów zendry i powłoki malarskiej oraz tworzenie ogniw korozyjnych.

Rdza – produkt korozji stali, tworzący warstwy o zmiennych grubościach i postaciach, słabo przyczepne do podłoża.

Zatłuszczenia – pochodzące z eksploatacji konstrukcji w środowiskach tłuszczów, smarów, olejów itp. Powodują brak przyczepności powłoki malarskiej.

Pyły – pochodzące z atmosfery, przemysłu i prac oczyszczania. Sprzyjają utrzymywaniu wilgoci na powierzchni.

Wilgoć – powstaje w wyniku opadów lub kondensacji, może prowadzić do korozji podpowłokowej.

Zanieczyszczenia jonowe (sole) – niewidoczne gołym okiem, np. chlorki, siarczany, azotany – stymulują korozję.

Stara powłoka malarska – procesy starzenia, korozja, działania mechaniczne powodują uszkodzenia wpływające na przyczepność nowej powłoki.

Kryteria doboru sposobu oczyszczania powierzchni

Dobór metody oczyszczania powierzchni przed malowaniem wymaga uwzględnienia wielu czynników takich jak:

• wielkość i kształt powierzchni, przedmiotu
• rodzaj powierzchni
• ilość i rodzaj zanieczyszczeń
• agresywność środowiska korozyjnego

Charakter zanieczyszczeń powierzchni do malowania wymusza etapowość działań:

• wstępne oczyszczanie – usuwające zgrubnie luźne zanieczyszczenia oraz zanieczyszczenia jonowe
• właściwe oczyszczanie – usuwa starą powłokę malarską, produkty korozji, nadaje powierzchni odpowiedni profil chropowatości

Powierzchnie zatłuszczone, pokryte pyłami przemysłowymi, osadami solnymi itp. powinno się umyć wodą pod wysokim ciśnieniem (aparat typu Karcher), a następnie przystąpić do właściwego oczyszczania.

Powierzchnie, gdzie możliwe jest występowanie zanieczyszczeń jonowych, powinno się po właściwym oczyszczeniu umyć czystą wodą z dodatkiem odpowiedniego inhibitora korozji.

Metody oczyszczania mechanicznego

Do mechanicznych metod oczyszczania powierzchni można zaliczyć:

• skrobanie
• młotkowanie
• szczotkowanie
• szlifowanie
• oczyszczanie płomieniowe
• obróbkę strumieniowo–ścierną

Główne metody mechanicznego oczyszczania powierzchni to:

• metody ręczne oczyszczania powierzchni – dające stopień oczyszczenia powierzchni St 3 – są zalecane dla środowisk atmosferycznych o małym stopniu zanieczyszczenia powietrza
• metody strumieniowo–ścierne – zalecane dla środowisk atmosferycznych o wyższej agresywności, szczególnie w środowiskach agresywnych korozyjnie, chemicznych

Oczyszczanie ręczno-mechaniczne

‍Oczyszczanie ręczno–mechaniczne – wykonywane poprzez: szczotkowanie, młotkowanie, szlifowanie przy użyciu narzędzi ręcznych, jak i mechanicznych. Należy je ograniczać do tych przypadków, gdzie obróbka strumieniowo–ścierna jest niemożliwa.

Tymi sposobami można zgrubnie usunąć np. rdzę, zgorzelinę czy starą powłokę. Po takim oczyszczaniu otrzymuje się powierzchnie gładkie, dające mniejszą przyczepność powłoki w stosunku do powierzchni chropowatych.

‍

Obróbka strumieniowo–ścierna

Obróbka strumieniowo–ścierna polega na działaniu strumienia ścierniwa wyrzucanego w kierunku oczyszczanej powierzchni za pomocą sprężonego powietrza, wody lub siły odśrodkowej. Metoda ta daje najbardziej optymalne przygotowanie powierzchni do malowania.

Rodzaje obróbki:

• otwarty lub zamknięty obieg ścierniwa
• na sucho / na mokro (w osłonie wodnej)
• średniociśnieniowe (0,3–0,5 MPa)
• wysokociśnieniowe (1,0–1,2 MPa)
• hydrodynamiczne (10–200 MPa)
• odśrodkowe (koła wirnikowe)

Na efekt oczyszczania wpływa:

• ciśnienie sprężonego powietrza
• kąt nachylenia strumienia ścierniwa
• odległość dyszy od powierzchni
• rodzaj i kształt dyszy
• rodzaj, wymiar i kształt ścierniwa

Oczyszczanie fizykochemiczne

Oczyszczanie przeprowadzane za pomocą:

• odtłuszczania rozpuszczalnikowego
• mycia alkalicznego, kwaśnego, parowo–wodnego

Mycie polega na usuwaniu zanieczyszczeń przy pomocy wodnego roztworu środka myjącego. Usuwa:

• zanieczyszczenia mechaniczne (po obróbce)
• brud (kurz, piasek)
• zanieczyszczenia jonowe
• rdzę

Metody mycia i odtłuszczania można podzielić:

a) Ze względu na sposób:

• ręczne (przecieranie powierzchni pędzlem, szmatami)
• natryskowe (urządzenia do natrysku ciśnieniowego, np. pompy membranowe, aparaty typu Karcher)

b) Ze względu na zastosowany środek:

• rozpuszczalniki organiczne
• środki alkaliczne i kwaśne
• środki powierzchniowo czynne

Metoda natryskowa z dodatkiem skutecznych środków myjących nie powoduje korozji podpowłokowej. Zaleca się jednak po takim myciu ponowne zmycie powierzchni czystą wodą wodociągową.

Przygotowanie powierzchni w zależności od jej rodzaju

Przygotowanie powierzchni blach i profili stalowych

Najczęstsze zanieczyszczenia:

• rdza
• zgorzelina walcownicza
• oleje i smary
• kurz, pył
• luźne stare powłoki
• wilgoć
• topniki, żużel
• chemikalia (detergenty, sole)
• opiłki żelaza

Szczególną uwagę należy zwrócić na usunięcie zanieczyszczeń jonowych i odtłuszczenie powierzchni metalu – ich obecność obniża przyczepność powłok i może prowadzić do wad.

Proces czyszczenia:

1. Usunięcie zanieczyszczeń – mycie wodą pod ciśnieniem
2. Ręczne lub mechaniczne mycie: para wodna, woda z detergentem, rozpuszczalniki, środki emulsyjne, alkaliczne i kwaśne
3. Rekomendowana metoda: natrysk roztworów wodnych z biodegradowalnymi detergentami
4. Na koniec – spłukanie czystą wodą wodociągową

Normy:

• ISO 8504-2 – obróbka strumieniowo–ścierna
• ISO 8504-3 – metody ręcznego oczyszczania (także z napędem mechanicznym)
• PN-ISO 8501-1:1996 – określa stopień czystości
• PN-EN ISO 8503 – określa chropowatość

Stopnie przygotowania powierzchni wg PN-ISO 8501-1

Obróbka strumieniowo–ścierna (oznaczenie: Sa):

• Sa 1 – zgrubna: brak oleju, smarów, pyłu, luźnych zanieczyszczeń
• Sa 2 – gruntowna: brak większych śladów rdzy, starej farby, pozostałości silnie przylegają
• Sa 2½ – prawie biała powierzchnia, możliwe ciemne punkty
• Sa 3 – stal wzrokowo czysta, jednolita metaliczna barwa ("biały metal")

Czyszczenie ręczne / mechaniczne (oznaczenie: St):

• St 2 – brak oleju, smarów, pyłu, zgorzeliny i powłoki – powierzchnia z połyskiem
• St 3 – jak St 2, ale czyszczona do uzyskania wyraźnego metalicznego połysku

Zabezpieczenie blachy ocynkowanej

Blacha ocynkowana to trudne podłoże ze względu na słabą przyczepność powłok. Przygotowanie:

• odtłuścić roztworem EMULSOLU RN – 1, spłukać wodą, osuszyć
• sezonowaną blachę oczyścić roztworem amoniaku (1–2%) z detergentem
• zanieczyszczenia i korozję usunąć szczotkami nylonowymi, włosiem lub papierem ściernym

Powierzchnia musi być sucha i wolna od zanieczyszczeń.

Zabezpieczenie blachy aluminiowej

Powierzchnia aluminiowa, ze względów przeciwkorozyjnych i kolorystycznych, najczęściej jest pokryta powłoką konwersyjną wytworzoną w procesie:

• elektrochemicznym (utlenianie anodowe)
• chemicznym (chromianowanie, fosforanowanie)

Tego typu warstwa poprawia przyczepność powłoki malarskiej.

Przygotowanie do malowania:

• oczyścić powierzchnię z luźnej rdzy i zanieczyszczeń ręcznie lub mechanicznie (szczotki stalowe, metoda strumieniowo–ścierna z użyciem miękkiego ścierniwa naturalnego)
• odtłuścić przez zmycie wodą z detergentem niejonowym

Przygotowanie powierzchni metali nieżelaznych

Metale nieżelazne są trudnym podłożem dla farb ze względu na:

• gładkość powierzchni
• dużą reaktywność cynku, glinu i ich stopów

To sprzyja powstawaniu zwartej, kruchej warstwy tlenków lub węglanów, które negatywnie wpływają na składniki powłoki malarskiej, powodując:

• brak przyczepności
• marszczenie
• zniszczenie powłoki

Najczęściej stosowane przygotowanie:

• wytwarzanie powłoki konwersyjnej (chemicznej lub elektrochemicznej)
• powłoka konwersyjna: nierozpuszczalna w wodzie, działa jako izolator, poprawia odporność i przyczepność

Przygotowanie podłoża betonowego

Podłoże betonowe odpowiednio przygotowane pod zestaw malarski powinno być:

• czyste
• bez rys, występów i szczelin
• o wilgotności powierzchniowej nieprzekraczającej 3–4% (w zależności od farby)
• o nierównościach nie większych niż 1/3 grubości zestawu malarskiego

Wymagania:

• wypukłe krawędzie, naroża i załamania należy zaokrąglić
• beton powinien być odpylony i odtłuszczony
• tłuste plamy usuwać tkaniną bawełnianą z rozpuszczalnikiem
• oczyszczanie: szczotki stalowe (ręczne/mechaniczne) lub delikatne przepiaskowanie

Nowoczesną metodą czyszczenia jest użycie wody pod wysokim ciśnieniem.

‍

Czas schnięcia i wytrzymałość podłoża

Świeżo wykonane podłoża (beton, tynki) należy malować dopiero po odpowiednim czasie utwardzania i karbonizacji. Okres schnięcia podano w instrukcjach stosowania farb.

Tynki zgodne z PN-70/B-101100 powinny być:

• czyste
• gładkie
• równe
• bez rys, wykwitów, zacieków, tłuszczów, pyłów i innych zanieczyszczeń

Powinny mieć odpowiednią wytrzymałość mechaniczną i nie ścierać się przy potarciu ręką.

Ważną rzeczą w przygotowaniu tynków przed malowaniem jest: usunięcie starych powłok klejowych i wapiennych oraz mycie i nawilżenie powierzchni. Stare tynki, w celu usunięcia z nich zanieczyszczeń, zmywa się wodnymi roztworami mydła za pomocą szczotek o twardym włosiu.

Żeliwo to stop żelaza, który wyróżnia się trwałością i twardością. Jest idealnym materiałem na balustrady, bramy czy meble ogrodowe. Jeśli te elementy służą na zewnątrz, niezbędne będzie regularne malowanie żeliwa. Jak zabezpieczyć żeliwo przed korozją?

Żeliwo jest stopem żelaza i węgla, z maksymalną zawartością tego ostatniego przekraczającą 2%. To popularny materiał o szerokim zastosowaniu. Robi się z niego maszyny, piece, części samochodowe, a nawet turbiny wiatraków. 

Żeliwo spotkamy także powszechnie w domach i ogrodach. Powstają z niego nogi krzeseł, ławek i stołów ogrodowych lub całe, odlane z żeliwa meble. Słupy lamp, przęsła ogrodzeń, bramy, balustrady, grzejniki, wanny, świeczniki, naczynia – wszystkie te rzeczy często wykonywane są z tego stopu.

W artykule podpowiemy, jak zabezpieczyć żeliwo przed korozją. Doradzimy, czym malować żeliwo i wskażemy najlepsze farby do żeliwa na zewnątrz. Znajdziesz tu też instrukcję malowania żeliwa krok po kroku. 

Przeczytaj również: Klasa korozyjności a wybór farby do metalu – co warto wiedzieć?

Malowanie żeliwa – co trzeba o nim wiedzieć? 

Jakie właściwości ma żeliwo? Ten stop żelaza z węglem wyróżnia się:

• dużą wytrzymałością;
• twardością;
• odpornością na ścieranie, uderzenia i uszkodzenia mechaniczne;
• łatwością tłumienia drgań;
• łatwym odlewaniem nawet bardzo skomplikowanych form.

Właśnie dlatego żeliwo jest tak wdzięcznym materiałem do tworzenia różnego rodzaju efektownych konstrukcji, mebli, ornamentów, ozdób. Finezyjne krzesła kawiarniane wyglądające jak utkane z koronki? Wygięty stolik ogrodowy? Piękna balustrada, która prezentuje się jak dzieło sztuki? To na pewno rzeczy wykonane właśnie z żeliwa.

Ze względu na swoje właściwości żeliwa często używa się do produkcji mebli i elementów wykorzystywanych na zewnątrz. Ten stop żelaza i węgla ma jednak pewną wadę. Jest podatny na korodowanie. Niezabezpieczone żeliwo pozostawione na działanie deszczu, śniegu, wiatru, słońca, wysokich i niskich temperatur szybko zaczyna rdzewieć i z czasem traci swoje właściwości.

Jak zabezpieczyć żeliwo przed korozją? Na szczęście przepis jest bardzo prosty i łatwy do zastosowania w domowych warunkach. Pomoże pomalowanie żeliwnych elementów specjalną farbą do żeliwa na zewnątrz np. RAFIL Chlorokauczuk Lub Rafil Prosto Na Rdzę. 

Czym malować żeliwo?

Czym pomalować żeliwo? Wyłącznie specjalistyczną farbą, która jest dedykowana powierzchniom z tego materiału. 

Dlaczego żeliwa nie można malować zwykłą farbą? Nie będzie się na nim trzymać i nie zapewni ochrony przed rdzą. Produkt dedykowany powierzchniom żeliwnym tworzy trwałą, ale elastyczną powłokę chroniącą przed czynnikami atmosferycznymi, a przy tym wyróżnia się podwyższoną odpornością na ich działanie. Zapewnia długotrwałą ochronę antykorozyjną malowanych powierzchni, a także wyróżnia się bardzo dobrą przyczepnością do specyficznego podłoża, jakim jest gładkie żeliwo. 

Największym wyzwaniem przy malowaniu żeliwa jest ryzyko, że na powierzchni powstaną marszczenia, bąble czy nierówności. Najczęściej dzieje się tak wtedy, gdy przy malowaniu kolejnej warstwy nie zachowamy właściwego odstępu czasowego od nałożenia poprzedniej. 

Aby żeliwna powierzchnia była gładka i bez zmarszczek, czas pomiędzy nałożeniem jednej i drugiej warstwy powinien być jak najkrótszy. Jeśli przegapisz „okienko” czasowe, czekać trzeba bardzo długo – kilka lub kilkanaście dni. Jeśli nie zachowasz tego czasu, efekt malowania żeliwnych powierzchni będzie daleki od Twoich oczekiwań.

Czym malować żeliwo? Możliwości masz kilka. Najprostsza z nich to użycie gruntoemalii RAFIL Prosto Na Rdzę. Druga opcja to zabezpieczenie żeliwnej powierzchni produktem RAFIL Podkład Chlorokauczukowy, a następnie pomalowanie jej specjalistyczną farbą chlorokauczukową RAFIL Chlorokauczuk. 

{{recomended-product}}

Rafil Prosto Na Rdzę

To gruntoemalia, czyli produkt 3w1: farba, grunt i podkład. Oznacza to, że do malowania żeliwnej powierzchni nie potrzebujesz żadnych innych środków, takich jak np. farba gruntująca. RAFIL Prosto Na Rdzę Możesz Stosować Bezpośrednio Na Malowaną Powierzchnię, a produkt nadaje się do elementów, które znajdują się na co dzień na zewnątrz. 

Rafil Prosto Na Rdzę tworzy mocną, ale elastyczną powłokę, która chroni przed wodą, promieniowaniem UV oraz rdzą. Zabezpiecza też powierzchnię żeliwną przed zarysowaniami, uderzeniami i uszkodzeniami mechanicznymi. Wyróżnia się zwiększoną odpornością na trudne warunki pogodowe – śnieg, deszcz czy niskie temperatury.

Oprócz łatwego stosowania bez konieczności użycia gruntu RAFIL Prosto Na Rdzę Ma Jeszcze Jedną Wielką Zaletę. Można tym produktem malować po powierzchniach skorodowanych. Farba dobrze poradzi sobie z niewielkimi ogniskami rdzy. Warto jednak pamiętać, że luźne skorodowane fragmenty czy resztki starej powłoki trzeba mimo wszystko usunąć np. z pomocą papieru ściernego.

Rafil Chlorokauczuk

Czym pomalować żeliwo? Alternatywą dla gruntoemalii RAFIL Prosto Na Rdzę Jest farba chlorokauczukowa RAFIL Chlorokauczuk. To emalia przeznaczona do ochronnego i dekoracyjnego malowania powierzchni żeliwnych, stalowych, ale też betonowych czy cementowo-wapiennych. Tworzy odporną na rdzę, wilgoć, słońce powłokę – elastyczną, ale mocną. Zabezpiecza również przed uszkodzeniami mechanicznymi. 

Aby RAFIL Chlorokauczuk Skutecznie Ochronił Powierzchnie Żeliwne Przed Korodowaniem, trzeba przed jego zastosowaniem pomalować je farbą gruntującą RAFIL Podkład Chlorokauczukowy. Podkład zwiększy przyczepność farby i zapewni trwałość powłoki, a więc także ochronę przed korozją na wiele lat. 

Jak zabezpieczyć żeliwo przed korozją? Poradnik 

Wiesz już, czym pomalować żeliwo, aby zabezpieczyć je przed rdzą. Podpowiemy teraz, w jaki sposób to zrobić krok po kroku. Pierwszy etap to przygotowanie powierzchni do malowania. Kolejny – nakładanie farby bezpośrednio lub z warstwą podkładu gruntującego. 

Przygotowanie żeliwnej powierzchni do malowania

1. Z powierzchni przeznaczonej do malowania usuń luźne powłoki, zanieczyszczenia, piasek, ziemię i wszystko, co może obniżyć przyczepność nowej powłoki.
2. Jeśli na żeliwnej powierzchni jest poprzednia farba, trzeba całość zmatowić, używając do tego drobnoziarnistego papieru ściernego. 
3. Jeśli na powierzchni są miejsca, w których nastąpił rozwój korozji, nie musisz ich usuwać. Zdejmij jedynie luźne warstwy i odtłuść całość. Do malowania zastosuj wtedy produkt Rafil Prosto Na Rdzę.
4. Jeśli chcesz uzyskać pełną ochronę antykorozyjną, powierzchnie muszą być przygotowane i zmatowione przy pomocy mechanicznego narzędzia szlifującego, odpylone i odtłuszczone przy pomocy benzyny ekstrakcyjnej.

Przeczytaj również: Jak i czym malować konstrukcje wykonane z aluminium?

Nakładanie farby antykorozyjnej Rafil

1. Jeśli używasz emalii Rafil Chlorokauczuk, pierwszy etap to nałożenie farby gruntującej Rafil Podkład Chlorokauczukowy. Farbę Rafil Prosto Na Rdzę nakładasz bez podkładu. 
2. Nałóż 1 lub 2 warstwy podkładu. Pamiętaj, aby drugą warstwę gruntu nałożyć w czasie od 20 minut do 1,5 godziny.
3. Farbę Rafil Chlorokauczuk nakładaj przy pomocy wałka flokowego lub pędzla. Potrzebujesz jej 2 lub 3 warstw.
4. Kluczowe jest zachowanie jak najkrótszego odstępu pomiędzy warstwami. Powinien on wynosić mniej niż 2 godziny – warstwy nakładamy „na mokro”.
5. Jeśli malujesz żeliwo farbą Rafil Prosto Na Rdzę, drugą warstwę nanieś w czasie od 2 do 24 godzin. Farbę w opcji z połyskiem nakładaj w czasie od 2 do 8 godzin pomiędzy jedną a drugą warstwą.

Wiesz już, jak zabezpieczyć żeliwo przed korozją. Mamy nadzieję, że nasz poradnik malowania żeliwa okaże się przydatny! Już dziś sprawdź ofertę produktów RAFIL do malowania i ochrony żeliwa! Sprawdź ofertę produktów Rafil!

Systematyczne czyszczenie i malowanie siatki ogrodzeniowej pozwalają wydłużyć jej żywotność oraz zwiększyć odporność na niekorzystne warunki atmosferyczne i uszkodzenia. Poza tym odświeżany co kilka lat płot po prostu wygląda estetycznie i cieszy oko.

Sprawdź, jak, kiedy i czym malować ogrodzenie z siatki. W artykule znajdziesz praktyczne informacje, jakiej farby do siatki ogrodzeniowej użyć oraz jak krok po kroku przeprowadzić renowację ogrodzenia metalowego.

Krok 1. Przygotowanie narzędzi do malowania siatki ogrodzeniowej

Wybór narzędzia do malowania siatki ogrodzeniowej jest istotny, ponieważ może od tego zależeć zarówno wydajność farby, jak i efektywność pracy.

Sposobów na malowanie siatki ogrodzeniowej jest kilka. Pierwszym z nich jest malowanie pędzlem, które jest co prawda proste, ale równocześnie czasochłonne. Pędzlem nie pomalujesz za jednym razem siatki ze wszystkich stron. Aby ogrodzenie wyglądało dobrze, musisz pomalować każdą stronę drutu, a to będzie wymagało przechodzenia raz na jedną, raz na drugą stronę ogrodzenia. Nie polecamy malowania siatki pędzlem, ponieważ takie nanoszenie farby oznacza wiele godzin, a w przypadku długich ogrodzeń – kilka dni żmudnej pracy. Wystarczy zmiana pogody, aby cały proces trzeba było powtórzyć.

Drugim sposobem jest malowanie siatki ogrodzeniowej pistoletem – praca idzie zwykle szybciej, ale też straty farby są większe niż w przypadku innych narzędzi. Posługiwanie się pistoletem sprawia, że dużą część farby pryskasz w powietrze, a nie na ogrodzenie. Metoda natryskowa także nie jest polecana w przypadku ażurowych ogrodzeń – lepiej zarezerwować ją do monolitycznych konstrukcji jak ściany, murki, słupki.

Jeśli nie pędzel i wałek, to… wałek malarski. To rozwiązanie jest korzystniejsze od dwóch poprzednich, ponieważ za jednym pociągnięciem możesz pomalować znacznie większy obszar niż w przypadku pędzla, a równocześnie nie marnujesz farby. Zwykły wałek najczęściej nie pokrywa drutów z każdej strony, dlatego często trzeba poprawiać malowanie pędzlem.

Sposobem na szybkie malowanie siatki ogrodzeniowej jest wykorzystanie specjalnego wałka do malowania siatki. Na jego powierzchni znajdują się nacięcia umożliwiające dotarcie farby do kilku stron drutu jednocześnie. Dzięki takiemu rozwiązaniu malowanie siatki ogrodzeniowej będzie szybkie i sprawne, a Ty nie będziesz musiał powtarzać tego zabiegu, aby dokładnie pokryć siatkę farbą. Koszt wałka do malowania siatki to ok. 11-20 zł.

‍

Malowanie siatki ogrodzeniowej – jaką farbę wybrać?

Wybór farby do malowania siatki to bardzo ważny element całego procesu. Postaw na emalię przeznaczoną do malowania płotów i ogrodzeń lub innych metalowych powierzchni.

Produktem, który świetnie sprawdza się do malowania ogrodzeń, jest emalia chlorokauczukowa RAFIL, przeznaczona do ochronno-dekoracyjnego malowania powierzchni stalowych, żeliwnych i betonowych znajdujących się na zewnątrz pomieszczeń. Farby chlorokauczukowe charakteryzują się tym, że na malowanych powierzchniach tworzą powłoki odporne na ścieranie, uszkodzenia, zarysowania czy działanie czynników atmosferycznych. Oprócz tego, co niezwykle istotne w przypadku siatki ogrodzeniowej, zapewniają ochronę antykorozyjną malowanych powierzchni.

Emalia RAFIL Chlorokauczuk przeznaczona jest do ochronno-dekoracyjnego malowania powierzchni stalowych i żeliwnych eksploatowanych na zewnątrz pomieszczeń. Co więcej, możesz ją stosować także do dekoracyjnego malowania podłoży betonowych i tynków cementowo wapiennych. Oznacza to, że tą samą farbą można pomalować zarówno siatkę, jak i słupek, do którego jest przymocowana. Farba stworzy trwałą i elastyczną powłokę, odporną na zarysowania, uderzenia i uszkodzenia mechaniczne. Wyróżnia się także zwiększoną odpornością na działanie trudnych warunków atmosferycznych.

W duecie z farbą chlorokauczukową na powierzchnie metalowe musisz zastosować RAFIL Podkład Chlorokauczukowy, który zwiększy przyczepność farby i dodatkowo zabezpieczy siatkę przed korozją. Farba gruntująca RAFIL Podkład Chlorokauczukowy tworzy matową, elastyczną powłokę. Zwiększa przyczepność farby nawierzchniowej, a w zestawie z nią zapewnia wysoką trwałość powłoki i wieloletnią ochronę przed korozją.

Inna polecana farba do siatki ogrodzeniowej to RAFIL Do Bram i Ogrodzeń. To antykorozyjna emalia stworzona do ochronno-dekoracyjnego malowania powierzchni metalowych eksploatowanych na zewnątrz pomieszczeń. Wyróżnia ją duża wydajność oraz zwiększona odporność na działanie trudnych warunków atmosferycznych.

Przed użyciem tej farby także trzeba położyć grunt. Polecany produkt to RAFIL Podkład Antykorozyjny. Farba tworzy matową, elastyczną powłokę. Ma doskonałą przyczepność do podłoża. W zestawie z farbą powierzchniową zapewni długotrwałą ochronę siatki metalowej przed rdzewieniem.

Krok 2. Przygotowanie starej siatki ogrodzeniowej do malowania

Przed malowaniem przygotuj siatkę ogrodzeniową tak, by była gotowa do przyjęcia podkładu i farby. Pierwsze, co musisz zrobić, to usunąć rdzę. Możesz wykorzystać do tego papier ścierny, drucianą szczotkę lub szlifierkę.

Następnym krokiem powinno być wyczyszczenie siatki ze wszelkich zanieczyszczeń, które mogą pogorszyć przyczepność farby i skrócić jej trwałość. Z elementów przeznaczonych do malowania usuń wszelkie zanieczyszczenia, które mogą pogorszyć przyczepność, a w konsekwencji spowodować wady powłoki i przedwczesne jej odspajanie. Siatka powinna być więc oczyszczona z piasku, kurzu, smarów, olejów oraz starych i luźnych pokryć malarskich.

Istotne jest również zmatowienie siatki – jeśli była wcześniej malowana, możesz zmatowić ją drobnoziarnistym papierem ściernym.

Wskazówka!

Zwróć szczególną uwagę na miejsca łączeń, spawów i otworów montażowych – należy bardzo dokładnie oczyścić je z pozostałości po obróbce siatki oraz z innych zanieczyszczeń.

Kolejny krok po dokładnym oczyszczeniu siatki to nałożenie podkładu gruntującego, odpowiadającego wybranej farbie nawierzchniowej. W przypadku farby RAFIL Chlorokauczuk będzie to RAFIL Podkład Chlorokauczukowy. W przypadku farby RAFIL Do Bram i Ogrodzeń – Podkład Antykorozyjny RAFIL. Pozostawianie siatki bez zabezpieczenia w postaci farby gruntującej spowoduje bardzo szybkie powstanie rdzy nalotowej. Osłabi to przyczepność metalowej siatki i sprawi, że zabezpieczenie antykorozyjne będzie krótkotrwałe.

Krok 3. Malowanie płotu z siatki – kiedy malować?

Malowanie płotu z siatki warto zaplanować na ciepły, suchy dzień. Ważne jednak, by nie było zbyt upalnie. Optymalne warunki do malowania to:

• temperatura powietrza między 10 a 25°C,
• wilgotność względna powietrza niższa niż 80%,
• temperatura podłoża stalowego wyższa o minimum 3°C od temperatury punktu rosy,
• brak oznak nadchodzącego deszczu,
• brak silnego wiatru i mgły.

‍Malowanie zacznij od położenia podkładu, który przedłuży żywotność farby i zabezpieczy druty przed pojawianiem się korozji. Pamiętaj, by przed rozpoczęciem malowania dokładnie oczyścić płot.

Jak malować siatkę? Zanim zabierzesz się do pracy, dokładnie przeczytaj instrukcję, ponieważ poszczególne farby mocno się od siebie różnią. W przypadku farby RAFIL Chlorokauczuk potrzebujesz 2-3 warstw farby na siatkę wcześniej pomalowaną farbą gruntującą. Poszczególne warstwy nakładaj w czasie od pół godziny do 2 godzin. Jeśli nie uda Ci się dotrzymać tego terminu, kolejny czas na malowanie drugiej lub trzeciej warstwy przypada dopiero po 5 dniach od nałożenia poprzedniej. Ważne, aby pilnować tych terminów – w przeciwnym wypadku farba może zacząć się marszczyć i łuszczyć.

Malowanie siatki ogrodzeniowej z produktami RAFIL jest łatwiejsze niż myślisz. Sprawdź też inne produkty do odnawiania metalu i zadbaj, by otoczenie domu było ładniejsze i lepiej zabezpieczone przed warunkami atmosferycznymi!

Sprzęty gospodarstwa domowego z czasem blakną i tracą swój dawny wygląd. Jest na to prosta i skuteczna metoda. Wystarczy dobra farba i kilka machnięć pędzla, by przywrócić im dawną świetność. Jak jednak wybrać właściwą farbę?

Farby dekoracyjne do drewna

Jeśli czeka cię renowacja starych drewnianych mebli lub drzwi, zacznij prace od wyboru odpowiedniej farby. Wybierz produkt stworzony na bazie wodnego rozpuszczalnika, by uniknąć intensywnego zapachu. Jeśli jednak czeka cię malowanie drewnianego płotu, możesz także skorzystać z farb o innym składzie.

Farby akrylowe świetnie sprawdzą się do malowania boazerii, drewnianych ram okiennych, mebli oraz innych elementów o charakterze dekoracyjnym. Zapewniają dobre krycie, pozostawiając matowe, półmatowe lub satynowe wykończenie. Możesz bez obaw czyścić pomalowane akrylem powierzchnie mokrą szmatką. Zasychają po około 16 godzinach od nałożenia ostatniej warstwy, tworząc twardą powłokę odporną na zarysowania.

Jeśli jednak szukasz specyfiku, który pomoże odświeżyć wygląd drewnianego płotu lub drzwi wejściowych, postaw na farby alkidowe, takie jak emalia RAFIL Do Bram i Ogrodzeń. Stworzone na bazie oleju zapewnią malowanym powierzchniom odporność między innymi na wilgoć. Aby uzyskać najlepszy efekt, nałóż co najmniej dwie warstwy farby. Pamiętaj jednak, że powinieneś nakładać je w odstępie co najmniej doby.

Farby dekoracyjne do metalu

Dobrze, by farba dekoracyjna do metalu była uniwersalna. Oznacza to, że powinny wyróżniać ją trzy cechy:

• odporność na korozję,
• dobra przyczepność,
• odporność na działanie czynników atmosferycznych i szkodliwych substancji, na przykład olejów czy roztworów kwasów.

Jeśli nie znajdziesz odpowiedniego produktu, który posiada wszystkie te cechy, rozważ pomalowanie metalowej konstrukcji trzema rodzajami farb: gruntującą, podkładową oraz dekoracyjną. Tylko wtedy zapewnisz malowanej powierzchni długą żywotność.

Do malowania stali, żeliwa lub żelaza najlepiej sprawdzą się farby alkidowe albo poliuretanowe. Natomiast do malowania powierzchni cynkowych i aluminiowych – farby winylowe (poliwinylowe) i akrylowe.

Farby dekoracyjne – beton

Powierzchnie betonowe to stały element warsztatów i garaży. Coraz częściej jednak architekci włączają go także do przestrzeni domowej, uzyskując ciekawy wizualnie i oryginalny efekt. Właściwości farby dobierz w zależności od przeznaczenia powierzchni.

Przy malowaniu posadzki w garażu lub betonowego ogrodzenia postaw na farby poliuretanowe, lub alkidowe. Dobrym wyborem może być emalia chlorokauczukowa RAFIL. Zapewni odporność na ścieranie oraz szkodliwe działanie warunków atmosferycznych – wilgoć, promienie UV oraz zmiany temperatury powietrza.

Natomiast do malowania elementów betonowych w domu świetnie sprawdzą się farby lateksowe. Zapewnią malowanej powierzchni doskonałe krycie oraz estetyczny wygląd. Alternatywą dla produktów lateksowych są farby akrylowe.

Farby impregnacyjno-dekoracyjne – dlaczego warto zabezpieczyć malowaną powierzchnię?

W pracach malarskich, zwłaszcza wykonywanych na zewnątrz, bardzo ważna jest właściwa impregnacja malowanych powierzchni. Dzięki zabezpieczeniu ich odpowiednimi substancjami, poprawisz ich żywotność oraz zwiększysz efektywność działania farby.

Impregnat zabezpieczy beton przed pękaniem oraz chłonięciem wody, drewno przed wilgocią, grzybami oraz innymi wykwitami, a metal – przed korodowaniem. Substancje zabezpieczające dobrze przygotowują powierzchnie do malowania – zwiększają jej gładkość oraz przyczepność.

Jeśli nie znajdziesz farby dekoracyjnej na zewnątrz, która w swoim składzie zawiera substancje impregnujące, pamiętaj, by przed rozpoczęciem pracy dodatkowo zabezpieczyć powierzchnię. Idealnie nada się do tego RAFIL Podkład Antykorozyjny.

Pamiętaj, wybór farby nie może być przypadkowy. Sięgnij po produkt, który został przeznaczony do malowania powierzchni, jaką chcesz odnosić. Weź też pod uwagę, czy malujesz element znajdujący się w domu, czy na świeżym powietrzu.