Renowacja betonowych schodów w ogrodzie – krok po kroku

Systematyczne czyszczenie i malowanie siatki ogrodzeniowej pozwalają wydłużyć jej żywotność oraz zwiększyć odporność na niekorzystne warunki atmosferyczne i uszkodzenia. Poza tym odświeżany co kilka lat płot po prostu wygląda estetycznie i cieszy oko.

Sprawdź, jak, kiedy i czym malować ogrodzenie z siatki. W artykule znajdziesz praktyczne informacje, jakiej farby do siatki ogrodzeniowej użyć oraz jak krok po kroku przeprowadzić renowację ogrodzenia metalowego.

Krok 1. Przygotowanie narzędzi do malowania siatki ogrodzeniowej

Wybór narzędzia do malowania siatki ogrodzeniowej jest istotny, ponieważ może od tego zależeć zarówno wydajność farby, jak i efektywność pracy.

Sposobów na malowanie siatki ogrodzeniowej jest kilka. Pierwszym z nich jest malowanie pędzlem, które jest co prawda proste, ale równocześnie czasochłonne. Pędzlem nie pomalujesz za jednym razem siatki ze wszystkich stron. Aby ogrodzenie wyglądało dobrze, musisz pomalować każdą stronę drutu, a to będzie wymagało przechodzenia raz na jedną, raz na drugą stronę ogrodzenia. Nie polecamy malowania siatki pędzlem, ponieważ takie nanoszenie farby oznacza wiele godzin, a w przypadku długich ogrodzeń – kilka dni żmudnej pracy. Wystarczy zmiana pogody, aby cały proces trzeba było powtórzyć.

Drugim sposobem jest malowanie siatki ogrodzeniowej pistoletem – praca idzie zwykle szybciej, ale też straty farby są większe niż w przypadku innych narzędzi. Posługiwanie się pistoletem sprawia, że dużą część farby pryskasz w powietrze, a nie na ogrodzenie. Metoda natryskowa także nie jest polecana w przypadku ażurowych ogrodzeń – lepiej zarezerwować ją do monolitycznych konstrukcji jak ściany, murki, słupki.

Jeśli nie pędzel i wałek, to… wałek malarski. To rozwiązanie jest korzystniejsze od dwóch poprzednich, ponieważ za jednym pociągnięciem możesz pomalować znacznie większy obszar niż w przypadku pędzla, a równocześnie nie marnujesz farby. Zwykły wałek najczęściej nie pokrywa drutów z każdej strony, dlatego często trzeba poprawiać malowanie pędzlem.

Sposobem na szybkie malowanie siatki ogrodzeniowej jest wykorzystanie specjalnego wałka do malowania siatki. Na jego powierzchni znajdują się nacięcia umożliwiające dotarcie farby do kilku stron drutu jednocześnie. Dzięki takiemu rozwiązaniu malowanie siatki ogrodzeniowej będzie szybkie i sprawne, a Ty nie będziesz musiał powtarzać tego zabiegu, aby dokładnie pokryć siatkę farbą. Koszt wałka do malowania siatki to ok. 11-20 zł.

‍

Malowanie siatki ogrodzeniowej – jaką farbę wybrać?

Wybór farby do malowania siatki to bardzo ważny element całego procesu. Postaw na emalię przeznaczoną do malowania płotów i ogrodzeń lub innych metalowych powierzchni.

Produktem, który świetnie sprawdza się do malowania ogrodzeń, jest emalia chlorokauczukowa RAFIL, przeznaczona do ochronno-dekoracyjnego malowania powierzchni stalowych, żeliwnych i betonowych znajdujących się na zewnątrz pomieszczeń. Farby chlorokauczukowe charakteryzują się tym, że na malowanych powierzchniach tworzą powłoki odporne na ścieranie, uszkodzenia, zarysowania czy działanie czynników atmosferycznych. Oprócz tego, co niezwykle istotne w przypadku siatki ogrodzeniowej, zapewniają ochronę antykorozyjną malowanych powierzchni.

Emalia RAFIL Chlorokauczuk przeznaczona jest do ochronno-dekoracyjnego malowania powierzchni stalowych i żeliwnych eksploatowanych na zewnątrz pomieszczeń. Co więcej, możesz ją stosować także do dekoracyjnego malowania podłoży betonowych i tynków cementowo wapiennych. Oznacza to, że tą samą farbą można pomalować zarówno siatkę, jak i słupek, do którego jest przymocowana. Farba stworzy trwałą i elastyczną powłokę, odporną na zarysowania, uderzenia i uszkodzenia mechaniczne. Wyróżnia się także zwiększoną odpornością na działanie trudnych warunków atmosferycznych.

W duecie z farbą chlorokauczukową na powierzchnie metalowe musisz zastosować RAFIL Podkład Chlorokauczukowy, który zwiększy przyczepność farby i dodatkowo zabezpieczy siatkę przed korozją. Farba gruntująca RAFIL Podkład Chlorokauczukowy tworzy matową, elastyczną powłokę. Zwiększa przyczepność farby nawierzchniowej, a w zestawie z nią zapewnia wysoką trwałość powłoki i wieloletnią ochronę przed korozją.

Inna polecana farba do siatki ogrodzeniowej to RAFIL Do Bram i Ogrodzeń. To antykorozyjna emalia stworzona do ochronno-dekoracyjnego malowania powierzchni metalowych eksploatowanych na zewnątrz pomieszczeń. Wyróżnia ją duża wydajność oraz zwiększona odporność na działanie trudnych warunków atmosferycznych.

Przed użyciem tej farby także trzeba położyć grunt. Polecany produkt to RAFIL Podkład Antykorozyjny. Farba tworzy matową, elastyczną powłokę. Ma doskonałą przyczepność do podłoża. W zestawie z farbą powierzchniową zapewni długotrwałą ochronę siatki metalowej przed rdzewieniem.

Krok 2. Przygotowanie starej siatki ogrodzeniowej do malowania

Przed malowaniem przygotuj siatkę ogrodzeniową tak, by była gotowa do przyjęcia podkładu i farby. Pierwsze, co musisz zrobić, to usunąć rdzę. Możesz wykorzystać do tego papier ścierny, drucianą szczotkę lub szlifierkę.

Następnym krokiem powinno być wyczyszczenie siatki ze wszelkich zanieczyszczeń, które mogą pogorszyć przyczepność farby i skrócić jej trwałość. Z elementów przeznaczonych do malowania usuń wszelkie zanieczyszczenia, które mogą pogorszyć przyczepność, a w konsekwencji spowodować wady powłoki i przedwczesne jej odspajanie. Siatka powinna być więc oczyszczona z piasku, kurzu, smarów, olejów oraz starych i luźnych pokryć malarskich.

Istotne jest również zmatowienie siatki – jeśli była wcześniej malowana, możesz zmatowić ją drobnoziarnistym papierem ściernym.

Wskazówka!

Zwróć szczególną uwagę na miejsca łączeń, spawów i otworów montażowych – należy bardzo dokładnie oczyścić je z pozostałości po obróbce siatki oraz z innych zanieczyszczeń.

Kolejny krok po dokładnym oczyszczeniu siatki to nałożenie podkładu gruntującego, odpowiadającego wybranej farbie nawierzchniowej. W przypadku farby RAFIL Chlorokauczuk będzie to RAFIL Podkład Chlorokauczukowy. W przypadku farby RAFIL Do Bram i Ogrodzeń – Podkład Antykorozyjny RAFIL. Pozostawianie siatki bez zabezpieczenia w postaci farby gruntującej spowoduje bardzo szybkie powstanie rdzy nalotowej. Osłabi to przyczepność metalowej siatki i sprawi, że zabezpieczenie antykorozyjne będzie krótkotrwałe.

Krok 3. Malowanie płotu z siatki – kiedy malować?

Malowanie płotu z siatki warto zaplanować na ciepły, suchy dzień. Ważne jednak, by nie było zbyt upalnie. Optymalne warunki do malowania to:

• temperatura powietrza między 10 a 25°C,
• wilgotność względna powietrza niższa niż 80%,
• temperatura podłoża stalowego wyższa o minimum 3°C od temperatury punktu rosy,
• brak oznak nadchodzącego deszczu,
• brak silnego wiatru i mgły.

‍Malowanie zacznij od położenia podkładu, który przedłuży żywotność farby i zabezpieczy druty przed pojawianiem się korozji. Pamiętaj, by przed rozpoczęciem malowania dokładnie oczyścić płot.

Jak malować siatkę? Zanim zabierzesz się do pracy, dokładnie przeczytaj instrukcję, ponieważ poszczególne farby mocno się od siebie różnią. W przypadku farby RAFIL Chlorokauczuk potrzebujesz 2-3 warstw farby na siatkę wcześniej pomalowaną farbą gruntującą. Poszczególne warstwy nakładaj w czasie od pół godziny do 2 godzin. Jeśli nie uda Ci się dotrzymać tego terminu, kolejny czas na malowanie drugiej lub trzeciej warstwy przypada dopiero po 5 dniach od nałożenia poprzedniej. Ważne, aby pilnować tych terminów – w przeciwnym wypadku farba może zacząć się marszczyć i łuszczyć.

Malowanie siatki ogrodzeniowej z produktami RAFIL jest łatwiejsze niż myślisz. Sprawdź też inne produkty do odnawiania metalu i zadbaj, by otoczenie domu było ładniejsze i lepiej zabezpieczone przed warunkami atmosferycznymi!

Kupowanie farb staje się coraz bardziej świadome – klienci częściej zwracają uwagę już nie tylko na ich kolor, ale również na właściwości, np. odporność na ścieranie czy blaknięcie. Kolejnym punktem, który warto sprawdzić, kupując farby, jest zawartość LZO w produkcie. Dowiedz się, jak to zrobić!

LZO – co to jest?

Definicja LZO wymaga najpierw rozwinięcia skrótu. Lotne związki organiczne to substancje, które łatwo przechodzą w stan pary i gazu, ich temperatura wrzenia oscyluje w granicach 50-250°C, a ich rozpuszczalność w wodzie jest niska. Jak już zostało wcześniej wspomniane, LZO występują w farbach, a najwięcej można ich znaleźć w preparatach na bazie rozpuszczalników.

Ważne!

Lotne związki organiczne znajdują się nie tylko w farbach, choć to właśnie z nimi są najczęściej kojarzone. Spotkać można je także w takich produktach, jak m.in. tusze do drukarek, środki w aerozolu na owady, odświeżacze powietrza, kleje, tynki czy preparaty czyszczące stosowane w mieszkaniach.

Lotne związki organiczne stanowią jednak także efekt uboczny wielu procesów przemysłowych – emisja LZO na szeroką skalę prowadzi do zanieczyszczenia środowiska, co doprowadziło do konieczności uregulowania zawartości w produktach LZO ustawą, by zminimalizować ich szkodliwy wpływ na naturę.

Farby z LZO a bezpieczeństwo

Bezpośrednie narażenie na długotrwały kontakt z lotnymi związkami organicznymi ma szkodliwy wpływ dla zdrowia. Dlatego też normy LZO w farbach zostały przedstawione bardzo skrupulatnie, szczególnie jeśli chodzi o preparaty do ścian używane wewnątrz budynków. Z jakimi dolegliwościami może się spotkać osoba narażona na wdychanie LZO z farb do ścian? Mogą to być:

• katar,
  
• podrażnienie oczu,
  
• wysypki i inne uczulenia skórne,
  
• obrzęk krtani,
  
• ból głowy,
  
• nudności,
  
• nasilenie objawów astmy.

Oczywiście te objawy mogą występować, jeśli nie zostały zachowane zasady doboru farb do wnętrz. W pomieszczeniach należy bowiem unikać preparatów rozpuszczalnikowych, a zastąpić je wodorozcieńczalnymi. Warto też sprawdzać zawartość LZO w farbach i porównać ją z zapisami w ustawie, by mieć pewność, że kupione preparaty nie będą szkodzić domownikom.

Jeszcze większą uwagę należy poświęcić doborowi farb, jeśli wśród członków rodziny są astmatycy i alergicy. Dla nich najlepszym rozwiązaniem jest sięganie po ekologiczne preparaty, w których została przeprowadzona redukcja LZO – ilość lotnych związków organicznych jest w nich o wiele mniejsza, niż wskazują na to normy.

Redukcja LZO jest również istotna w przypadku farb stosowanych na zewnątrz, zwłaszcza przy malowaniu dużych powierzchni, kiedy malarz przez długi okres czasu jest narażony na wdychanie szkodliwych oparów.

LZO w farbach – normy

Przede wszystkim należy zaznaczyć, że ustawowa zawartość LZO w farbach znacząco różni się w przypadku preparatów wodnych i rozpuszczalnikowych, a także do użytku zewnętrznego i wewnętrznego. Wybierając matową farbę do malowania ścian i sufitów w mieszkaniu należy szukać preparatów, w których zawartość LZO w produkcie nie przekracza 30 g/l. Oczywiście na rynku bez trudu znajdziesz takie, w których wartość ta jest o wiele niższa.

Z kolei szukając farb specjalistycznych, możesz natknąć się na zdecydowanie wyższą zawartość LZO – np. dopuszczalna ilość tych substancji w farbach na dach RAFIL Radach Farba Na Dach to 500 g/l. Różnica wynika przede wszystkim z tego, że z warstwą preparatu do malowania dachów nie będziesz mieć styczności, a tym bardziej z pochodzącymi z niej lotnymi związkami organicznymi. Poza tym farby stosowane na zewnątrz muszą cechować się wysoką odpornością na zmienne warunki atmosferyczne, zarysowania i uderzenia.

Pamiętaj, by wybierając preparaty wykończeniowe, zawsze sięgać po te o najniższym bilansie LZO – dzięki temu zadbasz o zdrowie i otaczające Cię środowisko.

Prawidłowe przygotowanie powierzchni stalowych przed malowaniem to kluczowy etap, który bezpośrednio wpływa na trwałość i estetykę powłoki malarskiej. Obejmuje ono kontrolę czystości, stopnia chropowatości, odtłuszczenia oraz obecności pyłu i zanieczyszczeń jonowych. Procesy te powinny być realizowane zgodnie z obowiązującymi normami, które określają zarówno metody oceny, jak i dopuszczalne tolerancje.

Ocena stopnia czystości powierzchni stalowej

Kontroli stanu przygotowania powierzchni podlegają następujące właściwości:

• wygląd powierzchni,
• stopień czystości podłoża,
• profil powierzchni (chropowatość)
• obecność zatłuszczeń,
• obecność zapylenia,
• obecność zanieczyszczeń jonowych.

Kontrolę stopnia czystości można przeprowadzać w porównaniu do barwnych wzorców fotograficznych załączonych do norm:

• PN-ISO 8501-1: „Przygotowanie podłoży stalowych przed nakładaniem farb i podobnych produktów. Wzrokowa ocena czystości powierzchni. Stopnie skorodowania i stopnie przygotowania niezabezpieczonych podłoży stalowych oraz podłoży stalowych po całkowitym usunięciu wcześniej nałożonych powłok.”
• PN-ISO 8501-2: „Przygotowanie podłoży stalowych przed nakładaniem farb i podobnych produktów. Wzrokowa ocena czystości powierzchni. Stopnie przygotowania wcześniej pokrytych powłokami podłoży stalowych po miejscowym usunięciu tych powłok.”

Podczas kontroli powierzchni przed malowaniem należy zwrócić szczególną uwagę na dokładne oczyszczenie szwów spawalniczych, złączy, nitów, miejsc trudnodostępnych, gdyż często mogą tam pozostać zanieczyszczenia.

Dopuszczalne wady powierzchni przygotowanej do malowania, które zależą od agresywności korozyjnej środowiska, zawarte są w normie PN-ISO 8501-3. Oczyszczona powierzchnia nie powinna wykazywać jednak większych uszkodzeń.

Typowa chropowatość podłoża, określona parametrem Rz, powinna wynosić 35–70 μm. Ocenę przeprowadza się przy pomocy:

1. Przyrządu do pomiaru chropowatości (np. aparatem firmy Elcometer)
2. Porównania badanej powierzchni z wzorcami (płytki metalowe podzielone na segmenty różniące się średnią wysokością chropowatości – norma PN-ISO 8503-2), lub dotykowo przesuwając po wzorcowej i badanej powierzchni paznokieć lub drewienko.
   Z uwagi na kształt ścierniwa dostępne są dwa wzorce:
   • S – dla ścierniw kulistych: kulki szklane, śrut staliwny i żeliwny kulisty
   • G – dla ścierniw ostrokrawędziowych: żużel pomiedziowy, piasek, korund, śrut żeliwny łamany

Szczegółowe informacje o metodach oceny chropowatości podłoży stalowych po obróbce strumieniowo-ściernej podane są w normie PN-EN ISO 8503.

W przypadku stosowania chemicznych metod usuwania zatłuszczeń należy sprawdzić pH powierzchni. Powinno ono wynosić 6–7.

Skuteczność odtłuszczenia sprawdza się jedną z poniższych metod:

1. Na odtłuszczoną powierzchnię nakłada się 2–3 krople benzyny ekstrakcyjnej. Po około 10 sekundach przykłada się krążek bibuły filtracyjnej. Jednocześnie na drugi krążek bibuły, służący jako wzorzec, również nanosi się benzynę ekstrakcyjną; po odparowaniu rozpuszczalnika z obu krążków, porównuje się je – obecność plam tłuszczowych na bibule przyciśniętej do odtłuszczonej powierzchni świadczy o jej niewłaściwym odtłuszczeniu.
2. Odtłuszczoną powierzchnię polewa się wodą destylowaną (spryskiwaczem). Po 10 s oceniany jest szacunkowy procent zwilżonej powierzchni. Norma rozróżnia 3 stopnie zwilżenia, które są zarazem miernikiem stopnia odtłuszczenia:
   • Stopień 1 – woda zwilża powyżej 50% powierzchni
   • Stopień 2 – woda zwilża 40–50% powierzchni
   • Stopień 3 – woda zwilża 15–20% powierzchni

Metoda ta zalecana jest do powierzchni pokrytych farbami do czasowej ochrony – na odtłuszczoną powierzchnię nanosi się kroplę 40–70% wodnego roztworu alkoholu etylowego z dodatkiem barwnika (np. pioktaniny). Jeśli powierzchnia jest zatłuszczona już w ilości ok. 100 mg/m², to kropla ta nie rozlewa się po niej. Na powierzchniach pionowych droga spływania kropli jest krótka i pozostaje owalny ślad, jeśli powierzchnia jest czysta.

Kurz i pył są bardzo niepożądanym zanieczyszczeniem, które musi być usunięte z każdego podłoża przygotowanego do malowania. Obecność pyłu można stwierdzić przez przetarcie powierzchni czystą białą szmatką.

Ocenę skuteczności odpylenia można przeprowadzić zgodnie z normą ISO 8502-3, przy pomocy paska taśmy samoprzylepnej o długości około 15 cm. Pasek nakleja się na badaną powierzchnię, trzykrotnie przesuwa się po nim kciukiem, a następnie nakłada się na kontrastowe podłoże i porównuje z rysunkiem wzorcowym.

Kontrola przygotowania powierzchni do malowania

Przy usuwaniu zapylenia przez wydmuchiwanie powietrzem należy zwrócić uwagę, aby powietrze było pozbawione oleju. Dotyczy to również powietrza używanego do napędu narzędzi do czyszczenia.

Ocenę skuteczności usunięcia zanieczyszczeń jonowych z powierzchni można przeprowadzić zgodnie z wytycznymi normy ISO 8502-1 lub ISO 8502-2, albo sprawdzić stosując opracowane przez Instytut Mechaniki Precyzyjnej w Warszawie testy do oceny ilości chlorków i siarczanów znajdujących się na powierzchniach przygotowanych do malowania.

W przypadku przypuszczalnej obecności zanieczyszczeń jonowych na powierzchni (powierzchnie pokryte solami, atmosfera zanieczyszczona aerozolem solnym) zaleca się zastosować metody mające na celu usunięcie zanieczyszczeń z powierzchni, takie jak:

• mycie parowo-wodne,
• mycie wodą pod ciśnieniem,
• oczyszczanie strumieniowo-ścierne na mokro.

Zadbane ogrodzenie to wizytówka każdej posesji. Jeśli twój płot nie przypomina już eleganckiego ogrodzenia z czasów, w których budowałeś dom, najwyższy czas na jego renowację. Poznaj kilka wskazówek naszego eksperta, jak odnowić metalowe ogrodzenie.

Jak pomalować metalowe ogrodzenie?

Najszybszą metodą odnowienia płotu jest zmiana jego koloru. Zastąpienie wyblakłej i łuszczącej się farby nową warstwą (oczywiście o innym odcieniu!) sprawi, że ogrodzenie nabierze zupełnie odmiennego charakteru. Jak dobrze pomalować ogrodzenie metalowe? Wykonaj następujące kroki:

• Przed przystąpieniem do pracy dokładnie wyczyść powierzchnie bramy i płotu.
  
• Użyj papieru ściernego, by wygładzić nierówności.
  
• Pokryj ogrodzenie warstwą impregnatu chroniącego metal przed korozją.
  
• Na tak przygotowaną powierzchnię nałóż co najmniej dwie warstwy farby.

Pamiętaj, by nie rozpoczynać malowania w pochmurną i deszczową pogodę. Zbyt wysoka wilgotność powietrza sprawi, że farba będzie schła zdecydowanie dłużej. Optymalna temperatura do pracy z farbą waha się pomiędzy 5 a 35°C.

Czym pomalować metalowe ogrodzenie?

Wybór narzędzi zależy od twoich upodobań. Najbardziej komfortowe do tego typu prac malarskich wydają się pędzle. Wyposaż się w ich zestaw, składający się z dwóch modeli. Pierwszy niezbędny będzie ci duży pędzel płaski, którym szybko pomalujesz większą powierzchnię ogrodzenia. Drugi pędzel to pędzel owalny, którym dotrzesz w trudno dostępne szczeliny.

W zależności od kształtu oraz rozmiarów ogrodzenia, dobrym rozwiązaniem może być wałek malarski. Sprawdzi się na dużej i jednolitej przestrzeni, pozbawionej szczebli, szparek i dziur.

Jaka farba na metalowe ogrodzenie – gruntująca, podkładowa czy dekoracyjna?

Wybór odpowiedniej farby jest niezwykle istotny dla zachowania świeżego wyglądu ogrodzenia na długie lata. Farby muszą być dostosowane do materiału, który będzie malowany, oraz odporne na działanie warunków atmosferycznych.

Produkty te dzieli się na trzy grupy:

• Farby gruntujące – których zadaniem jest uodpornić metal na rdzę.
  
• Farby podkładowe – których zadaniem jest zapewnić dobrą przyczepność farbom nawierzchniowym, a także utworzyć warstwę ochronną.
  
• Farby dekoracyjne – których zadaniem jest nadać ogrodzeniu barwę oraz chronić przed działaniem warunków atmosferycznych.

Obecnie wiele produktów dostępnych na rynku łączy w sobie zarówno właściwości farb gruntujących, podkładowych oraz dekoracyjnych. Jeśli nie wiesz, jak zabezpieczyć metalowe ogrodzenie – oto odpowiedź. Wystarczy wybrać odpowiednią farbę – na przykład emalię chlorokauczukową oraz oczywiście poprawnie ją nanieść.

Jak oczyścić metalowe ogrodzenie?

Przed przystąpieniem do malowania naprawdę dokładnie oczyść całą powierzchnię ogrodzenia. Jeśli stara farba dobrze przylega do konstrukcji płotu, wystarczy, że przetrzesz ją papierem ściernym (dla zmatowienia) oraz pozbędziesz się pyłu.

Jeśli jednak farba odchodzi od ogrodzenia płatami, pozbądź się jej. Użyj do tego szlifierki albo zwykłej szczotki drucianej.

{{recomended-product}}

Pamiętaj, by przed malowaniem pozbyć się tłustych plam i zabrudzeń. Czym odtłuścić ogrodzenie metalowe? W tym celu użyj zwykłej bawełnianej szmatki zanurzonej w benzynie ekstrakcyjnej. Tak wyczyszczone i osuszone ogrodzenie jest gotowe do malowania farbą RAFIL Do bram i ogrodzeń.

Jak konserwować ogrodzenie metalowe?

Największym zagrożeniem dla metalowych ogrodzeń oczywiście jest korozja. Powstająca pod wpływem warunków atmosferycznych warstwa rdzy, stopniowo niszczy ogrodzenie i odbiera mu urok. Dlatego, tak ważna jest odpowiednia konserwacja płotu.

Skuteczną metodą, która opóźnia korodowanie metalu, jest jego cynkowanie lub chromowanie. Takie działania podejmowane są już na etapie produkcyjnym elementów konstrukcji ogrodzenia. Aby dodatkowo wzmocnić skuteczność powłok, należy pokryć powierzchnię płotu substancją, która nie będzie przepuszczać wody. Dzięki temu metal nie będzie narażony na niszczące działanie wilgoci.

Zadbane ogrodzenie potrafi podkreślić charakter twojej posesji. Pamiętaj jednak, że brak odpowiedniego zabezpieczenia przed słońcem, deszczem oraz innymi warunkami atmosferycznymi przyśpieszy jego niszczenie. Wykorzystaj odpowiednie farby, by zachować ogrodzenie w dobrej kondycji na dłużej.