Renowacja i malowanie altany ogrodowej krok po kroku

Metalowa futryna to element charakterystyczny dla stolarki starszej daty – można spotkać ją zarówno w mieszkaniach, jak i domach, które budowano przed kilkoma dekadami. Co ciekawe, w ostatnich latach obserwuje się powrót mody na wyjątkowo wytrzymałe i niebanalne estetycznie, metalowe futryny. Z tego względu wielu właścicieli domów i mieszkań decyduje się na zachowanie oryginalnych ościeżnic i odnowienie ich na własną rękę. Jak powinno przebiegać malowanie futryn metalowych? Jak odnowić futryny w bloku? Po jakie farby sięgnąć? Sprawdźmy!

Malowanie futryn metalowych – cena i jakość farby

Pierwszym krokiem, jaki musisz podjąć, by odnowić metalową futrynę, jest wybór odpowiedniej farby. Pierwszy, przypadkowy produkt ze sklepowej półki nie wystarczy. Poszukując emalii, którą pomalujesz futrynę, zwróć uwagę na takie aspekty, jak:

• Dostępna paleta kolorów – sprawdź, czy producent oferuje barwę oraz typ wykończenia (mat, półmat, połysk), który Cię interesuje.
• Wydajność – ile metrów kwadratowych powierzchni będziesz mógł pokryć 1 litrem farby.
• Przeznaczenie – do jakich materiałów przeznaczona jest emalia? Czy producent rekomenduje stosowanie jej na zewnątrz pomieszczeń? Przykładem farby do metalu, której możesz z powodzeniem użyć do malowania metalowej futryny zewnętrznej, jest RAFIL Chlorokauczuk.
• Czynniki, na które narażona będzie malowana powierzchnia – metalowa futryna może być wystawiona na działanie wilgoci, wiatru, wysokich i niskich temperatur, promieniowania UV, a także promieniowania UV. Zwróć uwagę, by farba, którą wybierzesz, zapewniała ochronę przed wszystkimi potencjalnymi zagrożeniami.
• Ochrona przeciw korozji – metalowa futryna musi być chroniona przed rdzą. RAFIL Chlorokauczuk, w połączeniu z podkładem chlorokauczukowym, gwarantuje aż 8 lat ochrony przed korozją. Kiedy wybierzesz odpowiednią emalię, możesz przejść do kolejnego kroku – przygotowania metalowej futryny do malowania.

Przygotowanie do malowania: czym szlifować metalowe futryny?

Dokładnie przyjrzyj się futrynie i sprawdź, w jakim stanie znajduje się stara warstwa farby. Jeżeli zauważysz luźne, łuszczące się fragmenty powłoki, będziesz musiał je usunąć – możesz zrobić to przy pomocy drucianej szczotki, szlifierki lub gruboziarnistego papieru ściernego.

Uwaga! Aby zabezpieczyć podłoże, ściany lub inne elementy, które znajdują się w pobliżu futryny, zakryj je szczelnie kartonami lub folią malarską. Zabezpiecz je przed przesuwaniem, mocując poszczególne fragmenty taśmą malarską.

Na futrynie nie ma odstających fragmentów farby lub udało Ci się je usunąć? W takim razie zajmij się pozostałą powierzchnią. Sięgnij po papier ścierny i dokładnie przetrzyj nim całą futrynę – warstwa starej farby powinna zostać zmatowiona, aby powierzchnia zapewniała emalii lepszą przyczepność. Podczas szlifowania i matowienia powstało sporo pyłu? Usuń go przy pomocy odkurzacza lub miękkiej szczotki, a następnie dokładnie wyczyść metalową futrynę ze wszystkich innych zanieczyszczeń. Ostatnim krokiem, niezbędnym, by przygotować futrynę do malowania, jest odtłuszczenie powierzchni. Możesz zrobić to, używając benzyny ekstrakcyjnej lub specjalistycznego preparatu do odtłuszczania (znajdziesz go w ofercie RAFIL).

Malowanie futryn metalowych

{{recomended-product}}

Zanim nałożysz właściwą emalię, sięgnij po preparat gruntujący – zwiększy on przyczepność podłoża oraz wzmocni właściwości ochronne i antykorozyjne farby docelowej. RAFIL Podkład Chlorokauczukowy nałóż przy pomocy pędzla (lub natrysku). Jedna warstwa powinna okazać się wystarczająca, jeżeli jednak futryna narażona jest na działanie wielu szkodliwych czynników, możesz zdecydować się na dwie warstwy (drugą warstwę nałóż po 20-180 minutach). Po godzinie od zastosowania podkładu możesz nanieść pierwszą warstwę farby. Najlepiej, jeżeli zrobisz to przy użyciu pędzla z miękkim włosiem (pozwoli Ci dotrzeć do wszelkich zakamarków), ale możesz zdecydować się także na malowanie niewielkim wałkiem. ZanimZanim nałożysz drugą warstwę, odczekaj od 30 do 120 minut.

Aby taras spełniać swoją zasadniczą funkcję, potrzebuje odpowiedniego zadaszenia. Ochroni ono siedzących na świeżym powietrzu domowników przed słońcem, deszczem czy wiatrem, a do tego zapewni większą trwałość posadzce i meblom. Jak zrobić zadaszenie tarasu? Sprawdź poradnik od ekspertów RAFIL! 

Taras to przestrzeń, która od wiosny do jesieni staje się przedłużeniem salonu, ulubionym miejscem odpoczynku domowników. Tu spędzasz wolny czas, przyjmujesz znajomych, cieszysz się piękną pogodą za dnia i ciepłymi wieczorami. 

Jak zadaszyć taras? Do wyboru masz różne rozwiązania – łatwo znajdziesz więc coś na każdy budżet. W artykule podpowiadamy, co na dach tarasu wybrać oraz jak zabezpieczyć zadaszenie przed warunkami atmosferycznymi.

Jak zaprojektować zadaszenie tarasu?

Kawałek tarasu to marzenie wielu. Gdy tylko masz go przy domu, aż prosi się o zadaszenie. I słusznie, bo wtedy przestrzeń staje się przedłużeniem salonu – miejscem, gdzie można odpocząć, poczytać książkę, zjeść śniadanie w weekend albo spędzić wieczór z przyjaciółmi. Klucz do sukcesu? Dobre planowanie i wybór odpowiedniego rozwiązania.

Jak zadaszyć taras? Na start warto zastanowić się, jaki typ konstrukcji najlepiej sprawdzi się w Twoim przypadku. Pergola wolnostojąca daje maksymalną swobodę. Postawiona na czterech solidnych słupach tworzy oddzielny „pokój” w ogrodzie. Jeśli wolisz mieć zadaszenie bliżej domu, świetnym pomysłem będzie pergola przyścienna. Z jednej strony przylega do ściany budynku, a z drugiej opiera się na słupach.

Coraz większą popularnością cieszą się pergole lamelowe z ruchomym dachem. Gdy pada deszcz, dach zamyka się automatycznie, chroniąc meble i poduszki. Gdy wychodzi słońce, wystarczy jeden przycisk, by odsłonić niebo. Idealne rozwiązanie dla tych, którzy chcą korzystać z tarasu przez większą część roku.

Niezależnie od materiału – metal, drewno, poliwęglan czy dachówka – liczy się solidność konstrukcji. Jeśli wybierasz drewno, impregnacja to podstawa. Dobrze zaprojektowane zadaszenie przetrwa lata, a taras stanie się ulubionym miejscem w domu.

Jakie materiały są potrzebne do budowy?

Zadaszenie tarasu to inwestycja, która ma służyć przez długie lata, dlatego warto zadbać o odpowiedni wybór materiałów. W końcu, aby konstrukcja przetrwała nie tylko codzienne użytkowanie, ale i intensywne burze, musi być solidna i odporna na zmienne warunki atmosferyczne. 

Co na dach tarasu? Drewno, aluminium, szkło, poliwęglan – każde z tych rozwiązań ma swoje unikalne właściwości i warto dopasować je do swoich potrzeb oraz stylu domu.

Drewno to klasyczny materiał, który najlepiej nadaje się do konstrukcji zadaszenia tarasu. Jego dużą zaletą jest dostępność, atrakcyjna cena oraz naturalny wygląd, który pasuje do wielu stylów. Warto wymienić tutaj drewno klejone, które wyróżnia się większą wytrzymałością i rzadko pęka. Jedyną wadą jest konieczność regularnej impregnacji, by drewno pozostało odporne na warunki atmosferyczne.

Jak zrobić zadaszenie tarasu? Alternatywą dla drewna jest aluminium. Choć jego cena jest wyższa, konstrukcja aluminiowa będzie łatwiejsza w utrzymaniu. Aluminium jest odporne na wilgoć, korozję i inne czynniki zewnętrzne, co sprawia, że nie trzeba poświęcać dużo czasu na pielęgnację zadaszenia. Dodatkowo jest lekkie i trwałe, co zapewnia długowieczność konstrukcji.

Czym pokryć dach tarasu? Wybierając materiał na dach zadaszenia, warto rozważyć opcję, która przepuszcza światło, ale nie zacienia zbytnio wnętrz. W tej roli świetnie sprawdzi się szkło wielowarstwowe, poliwęglan czy płyty akrylowe. Szkło jest bardzo wytrzymałe, ale ze względu na swój ciężar wymaga solidnej konstrukcji nośnej. Lżejsze w obróbce są płyty komorowe z poliwęglanu, które świetnie przepuszczają światło i są dostępne w różnych wariantach – przezroczystych, mlecznych lub kolorowych. Ciekawą, ale niedrogą opcją są także płyty faliste z PVC, które dają możliwość różnorodnych aranżacji.

Warto także pomyśleć o systemie odprowadzania wody deszczowej. Zainstalowanie rynien i rur spustowych pozwala uniknąć zalewania tarasu i zapobiega uszkodzeniu mebli ogrodowych. Co więcej, zebrana woda może być wykorzystana do podlewania roślin, co stanowi praktyczne i ekologiczne rozwiązanie.

Montaż konstrukcji metalowej – krok po kroku

Wybór między drewnianą a metalową pergolą zależy od Twoich preferencji oraz oczekiwań względem trwałości konstrukcji. Jeśli szukasz rozwiązania, które będzie odporne na warunki atmosferyczne, zdecyduj się na konstrukcję metalową. Może być stalowa lub aluminiowa, a wybór materiału zależy od Twojego budżetu. Pergolę metalową można wykonać samodzielnie, ale wymaga to podstawowej wiedzy z zakresu obróbki metalu oraz odpowiedniego sprzętu, w tym spawarki.

Zanim przystąpisz do montażu, zaplanuj dokładnie projekt. Jeśli pergola ma mieć dach, musisz przewidzieć także materiał na zadaszenie – najczęściej wybierane są przezroczyste tworzywa lub szkło. Kolejnym krokiem jest przygotowanie metalowych elementów konstrukcji – profili, płaskowników i rur.

Najważniejsze w budowie pergoli są stabilne słupy podtrzymujące, które decydują o jej trwałości. Muszą być osadzone w fundamentach, aby zapobiec osiadaniu konstrukcji. Możesz użyć kotew stalowych do słupów, które zalewa się betonem lub przykręca do betonowego fundamentu. Betonowy fundament zwiększa stabilność, ale także chroni słupy przed wilgocią, co jest istotne, szczególnie jeśli wybierzesz konstrukcję drewnianą.

Warto zainwestować w odpowiednie kotwy, które zapewnią trwałość i bezpieczeństwo całej konstrukcji. Skonsultuj się z doradcami w sklepach budowlanych, którzy pomogą wybrać najlepsze akcesoria do montażu.

Jakie farby do metalu najlepiej zabezpieczą konstrukcję?

Wiesz już, czym pokryć dach tarasu. Jak jednak ochronić metalowe elementy konstrukcji przed rdzewieniem? Aby skutecznie chronić metalowe konstrukcje zadaszenia tarasu, wybierz farbę, która zapewni trwałość i odporność na trudne warunki atmosferyczne. Doskonałym wyborem jest RAFIL Prosto Na Rdzę, która oferuje siłę potrójnej ochrony przed wodą, promieniowaniem UV i rdzą. Dzięki tej farbie masz gwarancję ochrony przez 10 lat. 

Czym wyróżnia się ten produkt? To farba typu 3w1 – działa jako grunt, podkład i farba nawierzchniowa, co ułatwia aplikację. Jest odporna na uderzenia, uszkodzenia mechaniczne i trudne warunki pogodowe. Świetnie sprawdza się na zewnątrz, idealnie zabezpieczając balustrady, ogrodzenia czy metalowe konstrukcje budowlane.

Jeśli szukasz farby do renowacji lub nowych wymalowań, RAFIL Prosto Na Rdzę to pewny wybór, który połączy ochronę antykorozyjną z estetyką.

Ochrona przed korozją – jak dbać o metalowe elementy zadaszenia?

Metalowe konstrukcje zadaszenia są narażone na działanie wody, wilgoci i promieniowania UV, co może prowadzić do korozji. Aby temu zapobiec, warto sięgnąć po farby antykorozyjne takie jak RAFIL Prosto Na Rdzę. Zapewnia doskonałą ochronę przed rdzą, jest trwały i odporny na trudne warunki atmosferyczne. Idealnie nadaje się do ogrodzeń, balustrad i konstrukcji budowlanych. Wybierz RAFIL i ciesz się długotrwałą ochroną!

Dostępność szerokiej gamy barw tynków zewnętrznych skutecznie zawęża wybór koloru pokrycia dachowego. Kiedy zdecydujesz się na zielony dach, rozważ raczej jasne kolory elewacji. Idealnie podkreślą wyjątkowy odcień pokrycia dachowego.

Dach i elewacja to dwa największe elementy zewnętrzne budynku, które wpływają na estetykę obiektu. Dlatego tak ważne jest ich umiejętne kolorystyczne zgranie. Kiedy staniesz przed wyborem idealnej barwy dla tynków zewnętrznych, pamiętaj, aby kierować się nie tylko własnym gustem. Równie ważne będzie otoczenie oraz kolor pozostałych elementów budynku. Dachówka, elewacja, a nawet stolarka okienna i drzwiowa, powinny tworzyć spójną całość i współgrać z sąsiedztwem obiektu.

To musi być dobrze przemyślana decyzja

Jeśli zależy ci na stworzeniu cieszącej oko koncepcji, daj sobie czas do namysłu. Decyzję podejmij już na etapie planowania inwestycji. Pamiętaj, że pokrycie dachowe zostanie położone o wiele szybciej niż tynki. Oczywiście zdanie będziesz mógł jeszcze zmienić, ale to wybrany przez ciebie zielony kolor dachówki ograniczy współgrającą paletę kolorów. A które barwy dobrze sprawdzą się w połączeniu z zielenią?

Klasyczna baza, to zawsze dobre rozwiązanie

Jeśli chcesz sprawić, by budynek wyróżniał się elegancją i ponadczasowym wyglądem, dobrym pomysłem będzie połączenie zielonego dachu z klasyczną bielą. Ta od kilku sezonów nieprzerwanie gości na ścianach polskich domów i jest ceniona za uniwersalność. Biel sprawdzi się zarówno przy nowoczesnych projektach, jak i podczas remontowania elewacji starszych budynków. Doskonale pasuje do każdego stylu architektury. Mimo że niemal od razu widać na niej zabrudzenia i zapewne będzie konieczne częstsze jej odświeżanie niż w przypadku innych kolorów, to właśnie biel pozwala na łatwe łączenie jej z innymi kolorami elementów budynku.

Drugim klasycznym wyborem, który idealnie podkreśli zielony kolor dachu, będzie szarość. Tuż obok bieli uznawana jest za barwę uniwersalną, którą połączysz z dowolną kolorystyką i fakturą. To ważne, jeśli nie chcesz się ograniczać do jednego koloru ścian zewnętrznych budynku.

Coś bardziej nietypowego? Biel i szarość nie muszą się kojarzyć się z monotonią. Na każdą klasykę można znaleźć nietuzinkowy pomysł. Chcąc połączyć zielony dach z niebanalną elewacją, warto wzbogacić biel i szarość o elementy z naturalnego drewna lub kamienia. Efekt takiego połączenia będzie wyglądał oryginalnie i bardzo elegancko.

Postaw na jasne kolory. Zielony dach idealnie skomponuje się nie tylko z bielą i szarościami, ale także z innymi jasnymi kolorami, takimi jak:

• beż
• delikatne odcienie żółci
• pastelowe zielenie

Jeśli zdecydujesz się na jeden z tych trzech odcieni, możesz mieć pewność, że świetnie podkreśli on zielony kolor dachu i idealnie sprawdzi się w każdym otoczeniu. Taka kolorystyka doskonale wkomponuje się w zieleń otaczającą budynek, a także sąsiednie wielobarwne zabudowania. Dodatkowo ściany w takich tonacjach, mimo że jasne, brudzą się wolniej niż te pomalowane faktycznie na biało.

Odważ się wyróżnić

Jeśli zdecydujesz się na zielony dach, kolor elewacji nie musi być wyłącznie jasny i pastelowy. Ciekawe, a zarazem niebanalne, rozwiązanie uzyskasz poprzez pomalowanie zewnętrznych ścian budynku w odcieniach: brązu, grafitu, czy też ciemnej zieleni. Zdecydowanie najodważniejszym rozwiązaniem będzie użycie tynku o nasyconej żółtej barwie. W połączeniu z zielonym dachem niewątpliwie wyróżni Twój dom w okolicy i przykuje uwagę niejednego przechodnia.

Tych połączeń lepiej unikać

W naturze zieleń łączy się z wieloma barwami, dlatego wydawać by się mogło, że zielony dach można zestawić z dowolnym odcieniem elewacji. Niestety, gdy kolor staje się elementem architektury, łączenie go z niektórymi barwami nie jest już tak trafne. By nie popaść w przesadę i zamiast estetycznego efektu nie uzyskać wrażenia kiczowatej i zdecydowanie nieprzemyślanej koncepcji, zielony dach nie powinien być łączony z kolorami takimi jak czerwień, pomarańcz, niebieski, fiolet czy granat.

Dlaczego kolor ma tak wielkie znaczenie?

Gra kolorów powinna być dobrze przemyślana i idealnie dopasowana do wszystkich elementów budynku. Odpowiednia barwa elewacji podkreśli zielony kolor dachu, a także wyeksponuje pozostałe walory architektoniczne budynku i doskonale wkomponuje go w otoczenie.

Umiejętne łączenie barw wpływa nie tylko na walory estetyczne, ale również niesie ze sobą dodatkowe korzyści. Jakie? Za sprawą kolorów można optycznie zmienić proporcje budynku. Jasne barwy wizualnie powiększą metraż obiektu. Odwrotny efekt uzyskasz, stosując ciemne odcienie. Te zdecydowanie lepiej sprawdzą się na większych powierzchniach. Kolorystyka obiektu wpłynie również na temperaturę wewnątrz budynku.

Kolor wybrany? Czas na odpowiedni produkt

Gdy już podejmiesz decyzję, z jakim kolorem elewacji ostatecznie połączyć zielony dach, pozostanie jeszcze sprawa zakupu odpowiedniego produktu. Nieważne, czy wybierzemy biel, czy pastelową zieleń, czy odcień brązu przypominający drewno, warto poświęcić chwilę na wybranie preparatu, który pozwoli długo cieszyć się efektem naszej pracy. Czym się kierować przy wyborze?

Farby i emalie do elewacji powinny charakteryzować się wysoką odpornością na uszkodzenia mechaniczne i zarysowania powierzchni. Plusem będzie także odporność na ścieranie, dobre krycie i odpowiednia trwałość kolorów, by szczególnie pastelowe barwy szybko nie straciły swojej intensywności.

Zawsze możesz też zmienić kolor dachu. Jest to spore przedsięwzięcie, ale na pewno dużo prostsze niż zmiana koloru elewacji. Postaw wówczas na najwyższej jakości produkt, który stworzy wytrzymałą, odporną na mechaniczne uszkodzenia powłokę. Do przemalowania dachu użyj profesjonalnej farby do malowania pokryć dachowych RAFIL Radach.

Oprócz szerokiej gamy kolorystycznej farba cechuje się dobrą odpornością na działanie zmiennych warunków atmosferycznych, światła słonecznego, UV, „kwaśnego deszczu”, wilgoci, wody i czynników chemicznych. Powłoka farby jest termoplastyczna i wytrzyma działanie zmiennych temperatur. Niestraszny jej siarczysty mróz czy letnie upały.

Korozja to proces niszczenia metalu w wyniku reakcji chemicznych z otoczeniem. Najczęściej zachodzi pod wpływem wilgoci i tlenu. W jej efekcie na metalowej powierzchni powstaje rdza, czyli tlenek żelaza.

Proces ten jest szczególnie niebezpieczny, ponieważ osłabia strukturę materiału, a z czasem także uszkadza metalową powierzchnię. Korozja dotyczy nie tylko żelaza, ale też innych metali — miedzi, aluminium czy nawet stali nierdzewnej, choć jej tempo jest wtedy inne. 

Ryzyko wystąpienia korozji oraz szybkość powstawania rdzy zależy przede wszystkim od klasy korozyjności środowiska. Co znaczą poszczególne klasy? Wyjaśniamy w artykule.

Definicja i znaczenie klas korozyjności 

Warto pamiętać, że klasy korozyjności nie odnoszą się bezpośrednio do samego materiału, lecz do otoczenia, w którym znajduje się metalowa powierzchnia. Klasa korozyjności określa, jak szybko zachodzi degradacja metali w różnych warunkach środowiskowych. 

Te odgórnie ustalone normy określają więc agresywność środowiska, w którym znajduje się dany metal. Dzięki temu można precyzyjnie dobrać odpowiednie środki ochrony – farby, powłoki antykorozyjne czy inne zabezpieczenia, które zapobiegną szybkiemu niszczeniu materiału.

Klasy korozyjności wprowadziła norma ISO 12944. Norma, opracowana przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną (ISO) w ocenie ryzyka korozji uwzględnia m.in. wilgotność, temperaturę, promieniowanie UV, obecność substancji chemicznych oraz ryzyko uszkodzeń mechanicznych. To właśnie te elementy wpływają na intensywność procesów korozyjnych, a co za tym idzie, na trwałość i bezpieczeństwo konstrukcji metalowych.

Jakie znaczenie mają klasy korozyjności? Dzięki nim możliwe jest odpowiednie zaprojektowanie zabezpieczeń dla metalowych elementów konstrukcji – hali produkcyjnych, rurociągów, elementów infrastruktury. 

Przykład? Konstrukcje stalowe narażone na działanie atmosferyczne w klimatach o wysokiej wilgotności i zasoleniu (np. na obszarach przybrzeżnych) wymagają bardziej zaawansowanych zabezpieczeń antykorozyjnych niż te, które funkcjonują w suchym, wewnętrznym środowisku. W mniej agresywnych środowiskach można z kolei zastosować cieńsze powłoki ochronne. 

W praktyce klasy korozyjności środowiska wprowadzone przez normę PN-EN ISO 12944 pomagają uniknąć kosztownych napraw i zwiększają bezpieczeństwo użytkowania konstrukcji. Właściwy dobór zabezpieczeń na podstawie klasy korozyjności to inwestycja w długowieczność i stabilność każdej metalowej konstrukcji.

Korozja dotyczy wszystkich metalowych powierzchni narażonych na kontakt z wilgocią, w tym także dachów. Odpowiednia farba do zabezpieczenia dachu to RAFIL Radach Farba Na Dach.

Przegląd poszczególnych klas korozyjności

W normie ISO 12944 wyróżnia się sześć głównych klas korozyjnych, które przedstawiają różne poziomy agresywności środowiska.

Klasa korozyjności C1 – bardzo niska korozyjność

Klasa C1 oznacza środowisko, w którym ryzyko korozji jest minimalne. Obejmuje wnętrza budynków, ogrzewane i dobrze wentylowane. Będą to więc np. biura, szkoły, hotele, sklepy czy instytucje publiczne. 

Ponieważ w tego typu pomieszczeniach nie ma dużych zmian wilgotności ani agresywnych substancji, metalowe elementy narażone są na bardzo małe ryzyko korozji. W takich warunkach stosowanie specjalnych zabezpieczeń jest często zbędne i można używać materiałów podatnych na korozję.

Klasa korozyjności C2 – niska korozyjność

Klasa korozyjności C2 oznacza środowisko o niskim stopniu korozyjności. We wnętrzach obejmuje budynki nieogrzewane takie jak magazyny, hale sportowe czy garaże. Wilgotność powietrza jest tu nieco wyższa, ale nadal nie stanowi dużego zagrożenia dla metalu. 

Na zewnątrz budynków klasa ta odnosi się do terenów wiejskich, w których poziom zanieczyszczeń atmosferycznych jest bardzo niski. Choć ryzyko korozji jest tu większe niż w przypadku klasy C1, metalowe powierzchnie skutecznie zabezpieczą odpowiednie farby antykorozyjne. 

Klasa korozyjności C3 – średnia korozyjność

Klasa C3 odnosi się do środowisk o umiarkowanej korozyjności. Przykładem takich warunków są obszary miejskie i przemysłowe, gdzie występuje średni poziom zanieczyszczeń np. tlenków siarki. 

We wnętrzach klasa korozyjności C3 obejmuje najczęściej zakłady przemysłowe – hale produkcyjne czy zakłady spożywcze, w których wysoka wilgotność powietrza przyspiesza procesy korozyjne. Jeśli stosuje się tam materiały jak stal niskowęglowa, niezbędne będą solidniejsze zabezpieczenia antykorozyjne, które zapobiegną szybkiemu niszczeniu metali.

Klasa korozyjności C4 – wysoka korozyjność

Klasa korozyjności C4 to środowiska o wysokiej agresywności korozyjnej. Metal jest tu narażony na silne działanie czynników zewnętrznych. W tej klasie znajdują się więc m.in. zakłady chemiczne, baseny, stocznie czy tereny silnie uprzemysłowione, w których wysoka wilgotność oraz obecność substancji chemicznych znacząco przyspieszają proces korozji. 

Na zewnątrz do tej klasy zalicza się także obszary przybrzeżne o umiarkowanym zasoleniu. Metalowe elementy narażone na takie warunki muszą być zabezpieczone powłokami o wysokiej odporności na korozję. 

Klasa korozyjności C5-I – bardzo wysoka korozyjność (przemysłowa)

Klasa C5-I to najwyższa klasa korozyjności oznaczająca ekstremalnie agresywne warunki przemysłowe. Będą to miejsca takie jak zakłady produkcyjne, gdzie panuje bardzo wysoka wilgotność i wysoki poziom zanieczyszczeń powietrza, a metal jest narażony na bardzo szybkie niszczenie. 

Konstrukcje metalowe w takich warunkach wymagają najskuteczniejszych dostępnych powłok ochronnych, aby zapobiec degradacji materiałów. Często stosuje się tutaj powłoki wielowarstwowe oraz zaawansowane technologie zabezpieczeń. 

Klasa korozyjności C5-M – bardzo wysoka korozyjność (morska)

Klasa C5-M to alternatywa dla klasy C5-I dotycząca środowisk morskich. To tu metal jest najbardziej narażony na korozję, działanie wody morskiej, wysoką wilgotność oraz zasolenie. 

Będą to tereny przybrzeżne, porty, statki czy konstrukcje morskie takie jak platformy wiertnicze. Stosowanie najskuteczniejszych powłok antykorozyjnych jest tu absolutnie konieczne, a zabezpieczenia antykorozyjne muszą zapewniać odporność na skrajnie trudne warunki i agresywne działanie soli morskiej.

Jak dobrać materiały i zabezpieczenia w zależności od klasy

Klasa korozyjności otoczenia domu najczęściej mieści się w zakresie C1-C3. Oznacza to, że występujące tam warunki nie są szczególnie agresywne dla metali. Nawet w przypadku nieogrzewanych budynków czy wilgotnych przestrzeni poziom zagrożenia korozyjnego jest umiarkowany. 

Tereny wiejskie, podmiejskie oraz typowe obszary mieszkaniowe nie są narażone na duże zanieczyszczenia, jak w przypadku fabryk czy stref przemysłowych. Oznacza to, że C3 to maksymalna klasa korozyjności, z jaką będziesz mieć tu do czynienia. W takich warunkach można korzystać z ogólnodostępnych produktów antykorozyjnych, które w zupełności spełniają wymagania codziennego użytku. 

Będą to np.:

• RAFIL Prosto Na Rdzę – specjalistyczna gruntoemalia 3 w 1 stosowana bezpośrednio na powierzchnie stalowe i żeliwne eksploatowane na zewnątrz.
• RAFIL Do Bram i Ogrodzeń – antykorozyjna emalia przeznaczona do ochronno-dekoracyjnego malowania powierzchni stalowych, ocynkowanych i aluminiowych eksploatowanych na zewnątrz pomieszczeń.
• RAFIL Chlorokauczuk – farba chlorokauczukowa przeznaczona do ochronno-dekoracyjnego malowania powierzchni stalowych i żeliwnych eksploatowanych na zewnątrz pomieszczeń.
• RAFIL Podkład Antykorozyjny – farba gruntująca stosowana na podłoża ocynkowane, stalowe i aluminiowe na zewnątrz. W zestawie z farbą nawierzchniową zapewnia długotrwałą ochronę antykorozyjną.

W otoczeniu domu klasa korozyjności nie jest kluczowym czynnikiem przy wyborze zabezpieczeń metalowych elementów. Produkty antykorozyjne RAFIL są wystarczająco trwałe, by chronić metalowe powierzchnie takie jak balustrady, ogrodzenia czy elementy małej architektury. Sprawdź szeroką gamę środków RAFIL już dziś!