Renowacja i malowanie altany ogrodowej krok po kroku

Nawet stary betonowy płot może zyskać nowy blask i stać się ozdobą podwórka. Podpowiadamy, jak pomalować betonowy płot z wykorzystaniem farb do betonu marki RAFIL.

Tradycyjne betonowe ogrodzenia są zazwyczaj masywne i bardziej zbliżone swoją stylistyką do murku niż płotu. Buduje się je z gotowych paneli o różnych wymiarach i wzorach. Jednak obok tradycyjnych, pojawiają się też płoty betonowe nowoczesne, lżejsze i bardziej ażurowe, gdzie beton wykorzystywany jest w naprawdę twórczy sposób, często zastępując inne materiały, np. metal.

Niewątpliwą zaletą betonowych płotów jest ich trwałość – to materiał, który zniesie naprawdę wiele i przez lata może pozostawać bez żadnej konserwacji. Przychodzi jednak moment, kiedy nawet najmocniejszy betonowy płot zacznie wykazywać oznaki zużycia. Warto wtedy odświeżyć go i wzmocnić. Przy zastosowaniu odpowiedniej farby można zmienić i wzbogacić jego charakter i uzyskać naprawdę ciekawy efekt estetyczny. Podpowiadamy, jak odświeżyć i jak pomalować betonowy płot.

Planowanie i przygotowanie do malowania płotu

Malowanie płotu betonowego – nowoczesnego i tradycyjnego – warto rozważyć w momencie, kiedy stwierdzi się jego duże zużycie lub zestarzenie. Beton jest materiałem odpornym, ale płot bywa szczególnie narażony na różnego rodzaju czynniki niszczące. Na jego stan oddziałuje zarówno mróz i śnieg, jak i nadmierne nasłonecznienie oraz upał. Częste w naszym kraju zamarzanie i odmarzanie mogą negatywnie wpływać na strukturę materiału. Swoje robią też czynniki biologiczne – nawet najlepszy gatunkowo beton, pozostawiony na zewnątrz z czasem może zostać zasiedlony przez mchy, grzyby, glony czy porosty.

W efekcie beton, z którego płot jest zrobiony, może zacząć wykazywać oznaki zużycia. Są to najczęściej spękania lub ubytki, które wpływają na estetykę, a przy większych uszkodzeniach, także na bezpieczeństwo. 

Jeżeli więc stwierdzisz, że Twoje betonowe ogrodzenie nosi ślady zużycia, warto zabrać się za jego renowację. Betonowe płoty z dawnych lat dość brzydko starzeją się pod względem estetycznym. Jeśli chcesz zyskać nowoczesny płot, nie trzeba od razu rozbierać starego. Z powodzeniem można nadać mu nowy, świeży wygląd.

Warunki, w jakich najlepiej malować betonowe ogrodzenie, to ciepłe dni o temperaturze od kilkunastu do 30 stopni. Warto spojrzeć też na prognozę pogody, aby nie zostać zaskoczonym przez deszcz.

Jak pomalować płot betonowy? Lista narzędzi i materiałów

Zanim przystąpisz do nakładania farby do betonu, trzeba odpowiednio go przygotować. W związku z tym konieczne będzie zgromadzenie odpowiednich narzędzi i materiałów.

Warto pamiętać, że ogrodzenia to duże powierzchnie. Na etapie czyszczenia na pewno sprawdzi się więc myjka ciśnieniowa lub przynajmniej ogrodowy szlauch i twarda szczotka. Do przetarcia spękań lub trudniej dostępnych miejsc dobrze jest przygotować sobie szczotkę drucianą – w wersji ręcznej lub głowicy do zainstalowania na kątówce, lub wkrętarce. Do czyszczenia i osuszania powierzchni betonu niektórzy używają także powietrza podawanego przez sprężarkę. 

Jak pomalować płot betonowy? Najlepiej pędzlem, wałkiem lub poprzez natrysk. Jeśli zamierzasz pracować ręcznie, niezbędne będą najprawdopodobniej zarówno wałek, jak i pędzel. Tym pierwszym łatwiej i wydajniej maluje się duże płaskie powierzchnie, natomiast mniejszy pędzel doskonale sprawdzi się w dotarciu do trudniej dostępnych. Połączeniem zalet obu tych metod jest malowanie natryskowe, jednak w jego przypadku należy zaopatrzyć się w specjalny sprzęt, czyli ciśnieniowy pistolet malarski.

Jeśli chcesz pokryć ogrodzenie kolorem, dobrym rozwiązaniem będzie RAFIL Chlorokauczuk. Farba ta tworzy trwałą i elastyczną powłokę, odporną na zarysowania, uderzenia i uszkodzenia mechaniczne. Charakteryzuje się też zwiększoną odpornością na działanie trudnych warunków atmosferycznych.

Krok po kroku – przygotowanie powierzchni płotu

Betonowy płot przed malowaniem trzeba umyć myjką ciśnieniową. Stare płoty są zwykle bardzo brudne – osiada na nich kurz i roślinne pyłki, które trudno usunąć, np. ze względu na zawartość naturalnych wosków. Dodatkowo z czasem kolonizują porosty i glony. Wszystkie te zabrudzenia najłatwiej ustępują pod strumieniem wody z myjki ciśnieniowej. Jeśli wykorzystanie myjki odpada, pozostaje ręczne czyszczenie, np. za pomocą drucianej szczotki. 

Po umyciu powierzchni płotu łatwo można zidentyfikować wszystkie pęknięcia, uszkodzenia i ubytki. Jeśli nie są duże, można pozostawić je bez naprawy – pokryte farbą staną się mniej widoczne. Jeśli jednak struktura materiału jest mocniej naruszona, warto wypełnić takie miejsca betonem lub syntetyczną szpachlówką. Preparaty tego rodzaju zazwyczaj nakłada się niewielką szpachlą lub kielnią, w przypadku głębokich pęknięć – warstwami. Oczywiście należy zapewnić odpowiedni czas na wyschnięcie, a zaszpachlowaną powierzchnię przynajmniej z grubsza przeszlifować i odkurzyć.

W przypadku dużych uszkodzeń betonowe panele czasami da się wymienić lub zastąpić. Malowanie ma wtedy dodatkowy walor – pozwoli zniwelować różnicę pomiędzy wyglądem nowego panelu i starych elementów płotu.

Malowanie płotu i aplikacja powłok ochronnych

Farba do betonowego płotu musi zostać najpierw odpowiednio przygotowana. Beton niekoniecznie wymaga gruntowania, ale zalecamy jego przeprowadzenie – zwiększa to wytrzymałość powierzchni materiału i zapewnia lepsze efekty malowania. Do gruntowania można wykorzystać specjalnie przeznaczone do tego substancje gruntujące, ale lepszym rozwiązaniem będzie wykorzystanie emalii znacznie rozcieńczonej przeznaczonym do niej rozcieńczalnikiem. Na zagruntowany, suchy płot można nakładać kolejne warstwy farby. Sugerujemy malowanie dwukrotne (czyli razem z gruntowaniem trzykrotne), co zapewni najlepszy, trwały efekt.

Jak dbać o płot, aby służył przez wiele lat?

Zastosowanie farby do betonu sprawi, że przez kilka lat możesz zapomnieć o jakichkolwiek zabiegach konserwacyjnych. O betonowy płot trzeba jednak zadbać na inne sposoby, przede wszystkim po to, aby był estetyczny. 

Co warto zrobić? Na przykład nie sadzić przy samym płocie gęstych krzewów, które trwale będą zacieniać jego powierzchnię. Ułatwia to osadzanie się wilgoci, a w efekcie ponowną kolonizację powierzchni betonu przez glony, mchy, porosty i grzyby. Niesprzyjające jest też sąsiedztwo niektórych drzew – np. lipy w sezonach kwitnienia pokrywają wszystko wokół gęstą i lepką spadzią, której później ciężko się pozbyć.

Jeśli płot oddziela posesję od ruchliwej ulicy lub gruntowej wiejskiej drogi, będzie osadzać się na nim kurz i pył. Niezależnie od źródła zanieczyszczeń, powierzchnię betonu trzeba raz na kilka lat umyć myjką ciśnieniową. Jeśli zaś w starym płocie wystąpią jakieś spękania czy ubytki, wypełniaj je w miarę na bieżąco, aby uniknąć dalszej degradacji betonu.

Betonowy płot, odpowiednio zabezpieczony i pomalowany, może być prawdziwą ozdobą podwórza lub posesji. Łatwiej uzyskać satysfakcjonujący efekt, jeśli skorzysta się z profesjonalnych materiałów. Dlatego warto sięgać po produkty RAFIL, które łączą trwałość z estetyką. Zerknij na swój betonowy płot i nadaj mu drugie życie! Dzięki temu możesz stworzyć nowe, atrakcyjne tło dla swojego domu lub ogrodu.

Nic nie niszczy metalu tak jak korozja. Zapobieganie temu zjawisku jest niezbędne zarówno w przemyśle, przy dużych konstrukcjach, jak i w zaciszu własnego ogrodu. Rdzewieć mogą metalowe elementy małej architektury, meble, ogrodzenia, dachy czy rynny. Jak zapobiegać korozji? Sprawdź wskazówki ekspertów RAFIL! 

Korozja i sposoby jej zapobiegania to przedmiot zainteresowań materiałoznawców, architektów i konstruktorów, ale także zwykłych użytkowników metalowych konstrukcji i innych elementów wykonanych z żelaza czy stali.

Jak zapobiec korozji? Przygotowaliśmy sporą dawkę wiedzy oraz skuteczne techniki dostępne również dla amatorów. 

Czym jest korozja metali?

Zanim podpowiemy, jak zapobiegać korozji, wyjaśnijmy, co kryje się pod tym określeniem. Korozja metali to proces niszczenia ich powierzchni pod wpływem czynników środowiskowych. Zachodzi on w wyniku reakcji chemicznych lub elektrochemicznych. 

Zjawisko korozji jest szczególnie widoczne w codziennym życiu. Elementy architektury czy przedmioty użytkowe wykonane z metali ulegają stopniowemu zniszczeniu. To z kolei powoduje pogorszenie ich wyglądu i właściwości mechanicznych, a z czasem prowadzi do zniszczenia powierzchni, a następnie całej konstrukcji.

Korozja bywa powszechnie utożsamiana z rdzewieniem, jednak określenie to odnosi się wyłącznie do materiałów żelaznych. Na ich powierzchni pojawia się wtedy pomarańczowo-brązowy nalot, czyli rdza, która składa się z tlenków, wodorotlenków oraz soli żelaza. Tworzenie się rdzy to efekt utleniania metalu pod wpływem wilgoci i tlenu.

Co jest przyczyną korozji? Głównie będą to różnorodne czynniki środowiskowe takie jak opady atmosferyczne, wysoka wilgotność, zanieczyszczenia powietrza (np. obecne w powietrzu tlenki siarki i azotu). Korozji sprzyja również niewłaściwe pH, naprężenie materiału, a także kontakt z glebą czy obecność bioorganizmów. Wszystkie te elementy przyspieszają proces niszczenia metali, zwłaszcza w miejscach o dużym zanieczyszczeniu lub wysokiej wilgotności.

Jakie są rodzaje korozji metali?

Wyróżniamy dwa główne typy korozji: chemiczną i elektrochemiczną.

Korozja chemiczna 

Ten rodzaj korozji zachodzi w środowisku pozbawionym przewodności jonowej, dlatego nazywana jest ona czasem korozją suchą. Występuje w obecności substancji takich jak gazy spalinowe, ropa naftowa, wodór, siarkowodór, tlenek węgla czy chlor.

W korozji chemicznej materiał styka się całą powierzchnią z czynnikiem korozyjnym, co prowadzi do jego degradacji. Jednakże ten rodzaj korozji, ze względu na powolne tempo reakcji, zwykle nie stanowi dużego zagrożenia dla konstrukcji.

Korozja elektrochemiczna 

Ten typ korozji ma miejsce w środowisku, które przewodzi ładunki elektryczne, czyli w obecności elektrolitów. Przykładowo, w wodzie z rozpuszczonymi gazami i solami na powierzchni metalu mogą tworzyć się lokalne ogniwa galwaniczne. Wilgoć lub woda na powierzchni metalu to czynnik, który zamyka obwód, co przyspiesza korozję. 

W wyniku korozji elektrochemicznej dochodzi do utleniania się powierzchni metalu, a efektem jest powstawanie rdzy – brunatnego osadu składającego się głównie z tlenków i wodorotlenków żelaza. Ten typ korozji jest szczególnie niebezpieczny, gdyż osłabia konstrukcje metalowe, prowadząc do ich uszkodzeń. Zdecydowanie warto z nim walczyć, a służy do tego cały arsenał sposobów zapobiegania korozji. 

Czy wiesz, że korozji mogą podlegać nie tylko metale? Przykładem jest beton, który pod wpływem agresywnych substancji chemicznych ulega degradacji, prowadzącej do osłabienia jego struktury. Korozja dotyczy także tworzyw sztucznych, drewna i ceramiki. Każdy z tych materiałów jest podatny na zniszczenie w wyniku różnych procesów, takich jak chemiczne oddziaływanie środowiska, wilgoć czy promieniowanie UV. Najczęściej jednak korozja i sposoby jej zapobiegania dotyczą elementów metalowych. 

Jak zapobiegać korozji? Popularne sposoby zapobiegania rdzewieniu

Jak można zapobiec korozji? Istnieje wiele różnych technik – niektóre dostępne profesjonalistom, inne dedykowane konstrukcjom, budowlom i rzeczom użytkowanym w domach i ich otoczeniu. 

Warto nadmienić, że korozji metali nie można całkowicie wyeliminować. Można ją jednak spowolnić. Metale szlachetne, takie jak złoto i platyna, które występują naturalnie w postaci niezwiązanej, nie wymagają specjalnej ochrony antykorozyjnej. W przypadku innych metali stosuje się różne techniki, które pozwalają na ograniczenie procesu korozji.

Jedną z metod zapobiegania korozji jest eliminacja czynników korozyjnych. Będzie to więc np. usunięcie wilgoci czy rozpuszczonych w wodzie soli, które przyspieszają korozję. Można także zobojętnić środowisko kwaśne, co ogranicza degradację materiału. Innym sposobem jest stosowanie inhibitorów korozji – substancji, które spowalniają tempo reakcji korozyjnych.

Kolejną metodą jest zmiana potencjału elektrodowego metalu, dzięki czemu zmniejsza się jego podatność na korozję. 

Bardzo popularna technika to stosowanie powłok – metale można pokryć bardziej szlachetnymi metalami, tworząc powłokę izolującą lub mniej szlachetnymi, tworząc powłokę ekranującą.

W codziennym użytku dostępne są również powłoki nieorganiczne, jak emalie szkliste czy powłoki chromianowe oraz organiczne, jak np. antykorozyjne farby nawierzchniowe. Izolują one metal od agresywnych czynników środowiskowych, a przez to skutecznie opóźniają korozję.

Zapobieganie korozji – stosowanie powłok

Jednym ze skutecznych sposobów ochrony antykorozyjnej jest nakładanie powłok. Tworzy się je przez zanurzenie elementu w stopionym metalu (cynkowanie ogniowe) lub przez elektrolizę z wodnego roztworu elektrolitu (cynkowanie galwaniczne). Mniej popularną metodą jest metalizacja natryskowa, wykonywana za pomocą pistoletu.

Najczęściej stosowanym metalem ochronnym jest cynk. Doskonale zabezpiecza on stal i żeliwo przed korozją. Mimo że sam cynk również podlega korozji, tworzy on warstwę ochronną, która chroni materiał podstawowy. 

Wytrzymałość ocynkowanej powłoki zależy od jej grubości oraz warunków, w jakich użytkowany jest element. Cynkowaną blachę także warto zabezpieczyć – odpowiednim produktem będzie np. RAFIL Radach farba na dach. 

Jak można zapobiegać korozji? Farby antykorozyjne

Najpopularniejszym sposobem zapobiegania korozji jest malowanie metalowych powierzchni przy pomocy farb antykorozyjnych. Z palety środków RAFIL polecamy:

‍

• RAFIL Radach farba na dach – wysokiej jakości gruntoemalia przeznaczona do ochronno-dekoracyjnego malowania zewnętrznych powierzchni metalowych: stalowych, ocynkowanych i aluminiowych. W zestawieniu z RAFIL Podkładem Antykorozyjnym stanowi silne zabezpieczenie przed korozją.
• RAFIL Prosto Na Rdzę – specjalistyczna gruntoemalia 3w1 stosowana bezpośrednio na powierzchnie stalowe i żeliwne eksploatowane na zewnątrz. Dzięki trwałej i elastycznej powłoce doskonale chroni powierzchnie metalowe przed szkodliwymi warunkami atmosferycznymi i przed korozją.
• RAFIL Do Bram i Ogrodzeń – antykorozyjna emalia przeznaczona do ochronno-dekoracyjnego malowania powierzchni metalowych: stalowych, ocynkowanych i aluminiowych eksploatowanych na zewnątrz pomieszczeń.

Wiesz już, jak zapobiec korozji oraz jakie produkty z gamy RAFIL warto zastosować, by spowolnić rdzewienie metalowych powierzchni. Sprawdź je już dziś!

‍

Postawienie betonowego grilla to inwestycja, która nie należy do najtańszych, ale zwykle z takiej konstrukcji można korzystać przez długie lata – wystarczy co jakiś czas go odnawiać. Sprawdź, czym pomalować grill betonowy, jaką farbę wybrać i jak przygotować się do malowania.

Jak odnowić betonowy grill, krok 1. Wybór odpowiedniego dnia

Malowanie betonowego grilla zwykle przeprowadza się na zewnątrz. Jeśli i Ty będziesz malować grill na powietrzu, wybierz pogodny, ciepły dzień. Temperatura nie powinna być niższa niż 10°C i wyższa niż 25°C, a wilgotność powietrza nie powinna przekraczać 80%. Jeśli wieje porywisty wiatr, lepiej przełożyć malowanie na inny dzień.

Pamiętaj, że podczas malowania jakichkolwiek powierzchni wewnątrz konieczne jest zadbanie o dobra wentylację pomieszczeń.

Jak odnowić betonowy grill, krok 2. Przygotowanie powierzchni

Aby odnawianie betonowego grilla było skuteczne, zanim przejdziesz do właściwego malowania, musisz dobrze przygotować powierzchnię. Jeśli na grillu pozostaną fragmenty starej, luźnej farby, plamy po tłuszczu czy resztki sadzy lub inne zanieczyszczenia, renowacja może nie przynieść zamierzonych efektów – farba nie będzie dobrze przylegać, malowanie będzie utrudnione, a efekt niezadowalający.

Jeśli grill był wcześniej malowany, usuń farbę, która jest luźno związana, łuszczy się i odpada. To samo zrób z betonem, który wcześniej nie był pomalowany, a na którym widać uszkodzenia. Możesz też przeszlifować powierzchnię i na koniec koniecznie ją odpylić. Wyrównanie powierzchni sprawi, że farba będzie się lepiej trzymać.

Odtłuść powierzchnię grilla i usuń wszelkie zanieczyszczenia. Możesz do tego wykorzystać wodę lub wodę z detergentami. Najlepiej sprawdzi się mycie pod ciśnieniem. Jeśli korzystasz z detergentów, na koniec dokładnie spłucz je czystą wodą i pozostaw do całkowitego wyschnięcia.

Wskazówka! Malowanie nowego grilla z betonu

Jeśli chcesz pomalować betonowy grill, który dopiero został postawiony, nie spiesz się z tym. Sezonowanie betonu powinno trwać minimum 4 tygodnie. Dopiero po tym czasie powierzchnia będzie wystarczająco sucha i utwardzona.

Krok 3. Jaką farbą pomalować grill betonowy?

Wybór farby na grill betonowy to jeden z ważniejszych etapów odnawiania powierzchni. Musisz postawić na emalię, która będzie tworzyć elastyczną, wodoodporną powłoką, odporną na ścieranie i działanie trudnych warunków atmosferycznych. Farba powinna charakteryzować się także dobrą przyczepnością do podłoża.

Możesz postawić np. na farbę RAFIL Chlorokauczuk. Emalia ta jest przeznaczona do ochronno-dekoracyjnego malowania nie tylko betonu, ale także powierzchni stalowych i żeliwnych. Możesz ją wykorzystać do malowania ogrodzeń, barierek, maszyn, urządzeń mechanicznych czy tynków cementowo-wapiennych. Dostępne są różne kolory farby, która oprócz świetnych parametrów technicznych zapewnia też głęboki i trwały odcień.

Czym pomalować betonowy grill? Wybór narzędzia

Betonowe powierzchnie możesz malować natryskowo lub tradycyjnie – przy pomocy pędzla lub wałka. Wałki umożliwiają szybkie malowanie dużych powierzchni, małe (okrągłe i płaskie) pędzle będą natomiast odpowiednie do malowania trudno dostępnych miejsc. Im bardziej nierówna jest powierzchnia, tym dłuższe powinno być włosie wałka.

Krok 4. Malowanie betonowego grilla

W zależności od tego, jakiej farby używasz, możesz pod nią położyć farbę gruntującą. Jeśli korzystasz z emalii RAFIL Chlorokauczuk, gruntowanie nie będzie konieczne.
Zanim przystąpisz do malowania, przeczytaj dokładnie instrukcje producenta. Różne farby mogą mieć odmienne parametry techniczne i mogą wymagać zastosowania dodatkowych preparatów, takich jak rozcieńczalniki.

{{recomended-product}}

Farbę dokładnie wymieszaj, a potem przejdź do malowania. Najlepiej nałożyć dwie-trzy cienkie warstwy emalii, zamiast jednej grubej, w dostępach 30-120 minut.

Czym zaimpregnować grill betonowy?

Jeśli wybierzesz dobrą farbę, która odpowiednio zabezpieczy powierzchnię przed działaniem trudnych warunków atmosferycznych, wilgoci czy uszkodzeń mechanicznych, dodatkowa impregnacja grilla betonowego nie będzie konieczna.

Jeśli chcesz zabezpieczyć grill betonowy na zimę, zadbaj przede wszystkim o ruszty. Wyczyść je dokładnie, naoliw (możesz do tego wykorzystać nawet zwykły, jadalny olej) i, jeśli to możliwe, schowaj na zimę.

• Karta techniczna – zapis tworzony przez producenta, dotyczący konkretnego wyrobu, jego przeznaczenia, charakterystyki i stosowania.
• Symbol wyrobu – każdy wyrób posiada dany symbol, który określa typ rodzaj i jego kolor, na tej podstawie wyrób jest identyfikowany.
• Gęstość – masa 1 cm³ wyrobu oznaczana piknometrycznie w temp. 20°C; dla wyrobów dwuskładnikowych jest to wartość średnia, po zmieszaniu składników.
• Punkt zapłonu (ang. flash point) – jest to najniższa temp. materiału malarskiego, w której wytworzy on pary substancji palnych wystarczających do zapłonu w określonych warunkach zapłonu.
• Zużycie teoretyczne (ang. theoretical spreading rate) – wartość (i/m²; kg/m²; m²/l; m²/kg) podawana w danych technicznych farby; arytmetyczny wynik zależności zawartości substancji nielotnej i specyfikowanej grubości powłoki malarskiej.
• Zużycie praktyczne - zależy od wielu czynników, między innymi od zużycia teoretycznego, chropowatości podłoża, metody i warunków nakładania, wielkości i rodzaju malowanej powierzchni, a także roli powłoki w zestawie; określa się iloczynem współ- zużycia praktycznego i zużycia teoretycznego farby.
• Czas przydatności wyrobu do stosowania (ang. pot life) – max. czas, w którym wyrób lakierowy po zmieszaniu z utwardzaczem zachowuje swoje właściwości i nadaje się do nanoszenia na podłoże.
• Czas schnięcia (ang. drying time) czas przejścia ciekłej powłoki malarskiej w stałą powłokę o określonych własnościach fizycznych i mechanicznych w danej temp.
• Porowatość (ang. porosity) – zależy w głównej mierze od użytego pigmentu, charakteryzuje ją obecność w powłoce otworków i kanalików sięgających do podłoża.
• Przepuszczalność (ang. permeability) – charakteryzuje zdolność przepuszczania gazów lub par przez powłokę, zależy od własności fizykochemicznych, grubości powłoki.
• Przyczepność (ang. adhesion) – zdolność powłoki do wiązania się z podłożem lub poprzednią warstwą.
• Trwałość powłoki (ang. durability) – przypuszczalny czas „życia” powłoki malarskiej do pierwszej głównej renowacji.
• Wydajność - powierzchnia (w m2), która może być pokryta daną ilością wyrobu lakierowego tworzącego powłokę o wymaganej grubości; zależy od warunków stosowania, złożoności geometrycznej konstrukcji, warunków atmosferycznych itp.
• Powłoka termoodporna – odporna na długookresowy wpływ temp. powyżej 150°C.
• Emalia (ang. top coat) – wyrób malarski pigmentowany o wysokich walorach dekoracyjnych, zwłaszcza barwie i połysku. Jako warstwy nawierzchniowe – emalie – muszą być odporne na wpływ zewnętrznych czynników korozyjnych np. promieniowanie słoneczne.
• Farba (ang. primer) – materiał malarski pigmentowany, tworzący powłokę kryjącą – która ma przede wszystkim spełniać funkcje ochronne. Farby tego typu (gruntujące, przeciwrdzewne) nanoszone są bezpośrednio na podłoże i zawierają składniki powstrzymujące procesy korozyjne. Powinny charakteryzować się głównie dobrą przyczepnością do podłoża.
• Farba do czasowej ochrony – chroni czasowo przed działaniem czynników atmosferycznych i korozyjnych (najczęściej przez okres 6 m-cy na czas montażu, transportu, składowania).
• Farba, emalia tiksotropowa – zawiera dodatki powodujące efekt zmniejszania się lepkości pozornej (upłynnienie) w czasie działania naprężeń ścinających (mieszanie, rozcieranie pędzlem).
• Farba na gorzej przygotowane podłoże (ang. surface tolerant) – przeznaczona do gruntowania, tolerująca gorzej przygotowane powierzchnie. Posiada właściwości: stabilizacji, przetwarzania i penetracji rdzy.
• Farby chemoutwardzalne (ang. chemical curing paints) – produkt malarski składający się z dwu lub trzech składników (żywica + utwardzacz) mieszanych bezpośrednio przed aplikacją.
• Farba grubopowłokowa (ang. high build) – materiał malarski dający grubszą powłokę suchą niż powszechnie stosowane materiały.
• Lakier (ang. varnish) – wyrób malarski niepigmentowany dający w efekcie powłokę przeświecalną.
• Pigmenty (ang. pigments) – są to substancje nierozpuszczalne w spoiwie farby a ulegające w nim zdyspergowaniu. Charakterystyczne dla nich są następujące własności: barwa, zdolność krycia, niekiedy zdolności ochronne i przeciwrdzewne.
• Rozcieńczalnik (ang. thinner) – lotna ciecz nie rozpuszczająca substancji błonotwórczej. Po dodaniu do materiału malarskiego nie powoduje niekorzystnych objawów. Dodatek rozcieńczalnika wymagany może być w przypadku nadmiernego zgęstnienia wyrobu wskutek zbyt długiego lub nieodpowiedniego przechowywania. Należy jednak pamiętać, że dodatek nawet małej ilości rozcieńczalnika może spowodować duże zmiany w grubości powłoki (szczególnie dla wyrobów tiksotropowych).
• Rozpuszczalnik (ang. solvent) – ciecz rozpuszczająca substancje błonotwórczą (spoiwo). Przy doborze rozpuszczalnika zwrócić trzeba uwagę m. in. na: zdolność rozpuszczania, lotność, temp. zapłonu, toksyczność, zapach itp.
• Substancja nielotna; części stałe (ang. solids) – łączna zawartość substancji błonotwórczych, pigmentów, wypełniaczy i innych składników materiału malarskiego pozostająca na powierzchni malowanej w procesie schnięcia powłoki.