Jak odnowić ozdoby metalowe w ogrodzie? – porady eksperta

Niezależnie od rodzaju blachy, którą pokryte są dachy, co jakiś czas wymagają odnowienia powłoki. Czeka cię malowanie dachu? Przygotowanie się do tego zadania ułatwi ci cały proces. Pozbądź się rdzy i warstw starej farby. Jeśli dach zaczął już wyglądać nieestetycznie, to czas, by coś z tym zrobić. Dowiedz się, co!

Mycie i malowanie dachu – od czego zacząć?

By nowa farba dobrze pokryła powierzchnię dachu, musisz ją najpierw odpowiednio przygotować. Przede wszystkim usuń stary lakier i oczyść ogniska rdzy. W tym celu użyj szczotki nylonowej, będzie znacznie bezpieczniejsza niż szczotka druciana, która może uszkodzić powierzchnię ocynku. Jeśli nie uda ci się doczyścić wszystkiego z jej pomocą, zeszlifuj pozostałości rdzy i doczyść je papierem ściernym. Dzięki temu powierzchnia blachy będzie czysta i gładka.

Kolejnym krokiem powinno być odpylenie dachu. Następnie go odtłuść. Zrobisz to na przykład z pomocą rozpuszczalnika. Jaki rozpuszczalnik do farby na dach wybrać? Zwróć uwagę na to, by producent zaznaczał, że produkt służy do miejscowego odtłuszczania powierzchni przed malowaniem.

Potem dokładnie umyj dach. Możesz to zrobić za pomocą myjki ciśnieniowej lub mokrej gąbki. Pamiętaj, by nie dodawać do wody detergentów takich jak płyn do mycia naczyń czy podłóg! Takie produkty mogą zawierać substancje, które potem negatywnie wpłyną na przyczepność podkładu pod farbę. Jeśli na dachu znajduje się dodatkowo mech lub porosty, to najlepszym wyjściem będzie zainwestowanie w specjalistyczne preparaty do mycia powierzchni dachowych – np. preparat do odtłuszczania powierzchni RAFIL.

Malowanie dachu krok po kroku

Kiedy już odpowiednio przygotujesz nawierzchnię do malowania, wybierz podkład pod farbę – dobrym pomysłem może być podkład antykorozyjny RAFIL. Zwróć uwagę na to, czy taki produkt wykazuje właściwości antykorozyjne – to istotna cecha, które pomoże powstrzymać dalsze rdzewienie. Dobierz też preparat przeznaczony do konkretnego rodzaju pokrycia dachowego.

Kiedy malować dach? Jeśli będziesz się przygotowywał do renowacji dachu, koniecznie sprawdź prognozę pogody na najbliższe dni. Tu nie ma miejsca na przypadek: pogoda ma ogromny wpływ na malowanie dachu. Temperatura, wilgotność, a nawet szansa na opady są kluczowe.

Wybierz pogodny dzień, gdy temperatura jest wyższa niż 10°C, ale nie przekracza 25°C. Pamiętaj o tym, by odpowiednio się do tego przygotować i nie zapomnij o swoim bezpieczeństwie. Załóż kask i wyposaż się w linę asekuracyjną oraz w specjalne szelki. Jeśli masz taką możliwość, załóż również odzież ochronną. To wszystko sprawi, że zarówno ty, jak i twoje otoczenie będziecie bezpieczni w trakcie odnawiania dachu.

Malowanie dachu: zacznij od podbitki

Czeka cię malowanie dachu. Czym więc wykonać to zadanie? Prawdą jest, że to wybór preparatu jest kluczowy – im lepszy, tym później będziesz musiał odnawiać dach. Warto więc, byś przemyślał swój zakup i zdecydował się na najlepszy dostępny produkt.

Zacznij od podbitki dachu. To element wykończeniowy, którego estetyka jest bardzo ważna. Zadbaj zatem o jej wygląd i zabezpiecz ją przed zniszczeniem. Podbitka często wykonana jest z drewna. Do konserwacji takiego elementu zastosuj produkt niekapiący. Podbitkę dachową z drewna powinno się malować co 6 lat. Dzięki temu zachowasz jej estetyczny wygląd i zapobiegniesz problemom związanym z pleśnią. Przed przystąpieniem do pracy przeszlifuj podbitkę, by pozbyć się złuszczonej farby. Potem powierzchnię drewna odpyl i odtłuść.

Po tych czynnościach wszystko będzie gotowe do pracy! A zatem – czym malować podbitkę dachu? Najpierw warto zabezpieczyć powierzchnię odpowiednim impregnatem. Wybierz bezbarwny produkt. Dopiero potem pokryj ją powłoką dekoracyjno-ochronną. Zwróć uwagę na to, czy wybrana przez ciebie farba jest odporna na promieniowanie słoneczne. Dzięki temu podbitka będzie chroniona przed rozkładem celulozy i nie będzie szarzeć.

{{recomended-product}}

Malowanie dachu: ile warstw nałożyć?

Pamiętaj, że farba, którą wybierzesz, będzie miała duży wpływ na efekt końcowy twojej pracy. Warto więc, by charakteryzowała się dobrą przyczepnością. Powłoka powinna być też elastyczna i odporna na działanie czynników atmosferycznych. Te wymagania spełnia farba na dach RAFIL Radach. Zalecana liczba warstw w jej przypadku to 2 lub 3. Pamiętaj o zachowaniu minimum 6 godzin odstępu między nakładaniem kolejnej warstwy.

Nie wiesz, czym nanieść farbę? Możesz wybrać klasyczny pędzel malarski lub wałek z rączką. Jeśli posiadasz profesjonalny sprzęt, wykorzystaj urządzenie natryskowe. Jeśli jednak nie masz dostępu do takich narzędzi, zdecyduj się na wałek malarski. Jego użycie gwarantuje, że na dach naniesiesz odpowiednio cienkie i równomierne warstwy farby. Pamiętaj, że więcej cienkich warstw da zdecydowanie lepsze efekty niż jedna gruba! Niezależnie od tego, jakie narzędzie do malowania wybierzesz, pamiętaj, że dwie warstwy farby to minimum.

Dach jak nowy? Gotowy!

Wiesz już, jak przygotować się na malowanie dachu. Jaka temperatura jest najbardziej odpowiednia, jaki impregnat i farbę powinieneś wybrać. To wszystko ma ogromne znaczenie. Od tego zależy, jaki będzie efekt końcowy twojej pracy. Jeśli zadbasz o każdy szczegół, z pewnością będziesz dumny ze swojego dzieła!

Kupowanie farb staje się coraz bardziej świadome – klienci częściej zwracają uwagę już nie tylko na ich kolor, ale również na właściwości, np. odporność na ścieranie czy blaknięcie. Kolejnym punktem, który warto sprawdzić, kupując farby, jest zawartość LZO w produkcie. Dowiedz się, jak to zrobić!

LZO – co to jest?

Definicja LZO wymaga najpierw rozwinięcia skrótu. Lotne związki organiczne to substancje, które łatwo przechodzą w stan pary i gazu, ich temperatura wrzenia oscyluje w granicach 50-250°C, a ich rozpuszczalność w wodzie jest niska. Jak już zostało wcześniej wspomniane, LZO występują w farbach, a najwięcej można ich znaleźć w preparatach na bazie rozpuszczalników.

Ważne!

Lotne związki organiczne znajdują się nie tylko w farbach, choć to właśnie z nimi są najczęściej kojarzone. Spotkać można je także w takich produktach, jak m.in. tusze do drukarek, środki w aerozolu na owady, odświeżacze powietrza, kleje, tynki czy preparaty czyszczące stosowane w mieszkaniach.

Lotne związki organiczne stanowią jednak także efekt uboczny wielu procesów przemysłowych – emisja LZO na szeroką skalę prowadzi do zanieczyszczenia środowiska, co doprowadziło do konieczności uregulowania zawartości w produktach LZO ustawą, by zminimalizować ich szkodliwy wpływ na naturę.

Farby z LZO a bezpieczeństwo

Bezpośrednie narażenie na długotrwały kontakt z lotnymi związkami organicznymi ma szkodliwy wpływ dla zdrowia. Dlatego też normy LZO w farbach zostały przedstawione bardzo skrupulatnie, szczególnie jeśli chodzi o preparaty do ścian używane wewnątrz budynków. Z jakimi dolegliwościami może się spotkać osoba narażona na wdychanie LZO z farb do ścian? Mogą to być:

• katar,
  
• podrażnienie oczu,
  
• wysypki i inne uczulenia skórne,
  
• obrzęk krtani,
  
• ból głowy,
  
• nudności,
  
• nasilenie objawów astmy.

Oczywiście te objawy mogą występować, jeśli nie zostały zachowane zasady doboru farb do wnętrz. W pomieszczeniach należy bowiem unikać preparatów rozpuszczalnikowych, a zastąpić je wodorozcieńczalnymi. Warto też sprawdzać zawartość LZO w farbach i porównać ją z zapisami w ustawie, by mieć pewność, że kupione preparaty nie będą szkodzić domownikom.

Jeszcze większą uwagę należy poświęcić doborowi farb, jeśli wśród członków rodziny są astmatycy i alergicy. Dla nich najlepszym rozwiązaniem jest sięganie po ekologiczne preparaty, w których została przeprowadzona redukcja LZO – ilość lotnych związków organicznych jest w nich o wiele mniejsza, niż wskazują na to normy.

Redukcja LZO jest również istotna w przypadku farb stosowanych na zewnątrz, zwłaszcza przy malowaniu dużych powierzchni, kiedy malarz przez długi okres czasu jest narażony na wdychanie szkodliwych oparów.

LZO w farbach – normy

Przede wszystkim należy zaznaczyć, że ustawowa zawartość LZO w farbach znacząco różni się w przypadku preparatów wodnych i rozpuszczalnikowych, a także do użytku zewnętrznego i wewnętrznego. Wybierając matową farbę do malowania ścian i sufitów w mieszkaniu należy szukać preparatów, w których zawartość LZO w produkcie nie przekracza 30 g/l. Oczywiście na rynku bez trudu znajdziesz takie, w których wartość ta jest o wiele niższa.

Z kolei szukając farb specjalistycznych, możesz natknąć się na zdecydowanie wyższą zawartość LZO – np. dopuszczalna ilość tych substancji w farbach na dach RAFIL Radach Farba Na Dach to 500 g/l. Różnica wynika przede wszystkim z tego, że z warstwą preparatu do malowania dachów nie będziesz mieć styczności, a tym bardziej z pochodzącymi z niej lotnymi związkami organicznymi. Poza tym farby stosowane na zewnątrz muszą cechować się wysoką odpornością na zmienne warunki atmosferyczne, zarysowania i uderzenia.

Pamiętaj, by wybierając preparaty wykończeniowe, zawsze sięgać po te o najniższym bilansie LZO – dzięki temu zadbasz o zdrowie i otaczające Cię środowisko.

Korozja to proces niszczenia metalu w wyniku reakcji chemicznych z otoczeniem. Najczęściej zachodzi pod wpływem wilgoci i tlenu. W jej efekcie na metalowej powierzchni powstaje rdza, czyli tlenek żelaza.

Proces ten jest szczególnie niebezpieczny, ponieważ osłabia strukturę materiału, a z czasem także uszkadza metalową powierzchnię. Korozja dotyczy nie tylko żelaza, ale też innych metali — miedzi, aluminium czy nawet stali nierdzewnej, choć jej tempo jest wtedy inne. 

Ryzyko wystąpienia korozji oraz szybkość powstawania rdzy zależy przede wszystkim od klasy korozyjności środowiska. Co znaczą poszczególne klasy? Wyjaśniamy w artykule.

Definicja i znaczenie klas korozyjności 

Warto pamiętać, że klasy korozyjności nie odnoszą się bezpośrednio do samego materiału, lecz do otoczenia, w którym znajduje się metalowa powierzchnia. Klasa korozyjności określa, jak szybko zachodzi degradacja metali w różnych warunkach środowiskowych. 

Te odgórnie ustalone normy określają więc agresywność środowiska, w którym znajduje się dany metal. Dzięki temu można precyzyjnie dobrać odpowiednie środki ochrony – farby, powłoki antykorozyjne czy inne zabezpieczenia, które zapobiegną szybkiemu niszczeniu materiału.

Klasy korozyjności wprowadziła norma ISO 12944. Norma, opracowana przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną (ISO) w ocenie ryzyka korozji uwzględnia m.in. wilgotność, temperaturę, promieniowanie UV, obecność substancji chemicznych oraz ryzyko uszkodzeń mechanicznych. To właśnie te elementy wpływają na intensywność procesów korozyjnych, a co za tym idzie, na trwałość i bezpieczeństwo konstrukcji metalowych.

Jakie znaczenie mają klasy korozyjności? Dzięki nim możliwe jest odpowiednie zaprojektowanie zabezpieczeń dla metalowych elementów konstrukcji – hali produkcyjnych, rurociągów, elementów infrastruktury. 

Przykład? Konstrukcje stalowe narażone na działanie atmosferyczne w klimatach o wysokiej wilgotności i zasoleniu (np. na obszarach przybrzeżnych) wymagają bardziej zaawansowanych zabezpieczeń antykorozyjnych niż te, które funkcjonują w suchym, wewnętrznym środowisku. W mniej agresywnych środowiskach można z kolei zastosować cieńsze powłoki ochronne. 

W praktyce klasy korozyjności środowiska wprowadzone przez normę PN-EN ISO 12944 pomagają uniknąć kosztownych napraw i zwiększają bezpieczeństwo użytkowania konstrukcji. Właściwy dobór zabezpieczeń na podstawie klasy korozyjności to inwestycja w długowieczność i stabilność każdej metalowej konstrukcji.

Korozja dotyczy wszystkich metalowych powierzchni narażonych na kontakt z wilgocią, w tym także dachów. Odpowiednia farba do zabezpieczenia dachu to RAFIL Radach Farba Na Dach.

Przegląd poszczególnych klas korozyjności

W normie ISO 12944 wyróżnia się sześć głównych klas korozyjnych, które przedstawiają różne poziomy agresywności środowiska.

Klasa korozyjności C1 – bardzo niska korozyjność

Klasa C1 oznacza środowisko, w którym ryzyko korozji jest minimalne. Obejmuje wnętrza budynków, ogrzewane i dobrze wentylowane. Będą to więc np. biura, szkoły, hotele, sklepy czy instytucje publiczne. 

Ponieważ w tego typu pomieszczeniach nie ma dużych zmian wilgotności ani agresywnych substancji, metalowe elementy narażone są na bardzo małe ryzyko korozji. W takich warunkach stosowanie specjalnych zabezpieczeń jest często zbędne i można używać materiałów podatnych na korozję.

Klasa korozyjności C2 – niska korozyjność

Klasa korozyjności C2 oznacza środowisko o niskim stopniu korozyjności. We wnętrzach obejmuje budynki nieogrzewane takie jak magazyny, hale sportowe czy garaże. Wilgotność powietrza jest tu nieco wyższa, ale nadal nie stanowi dużego zagrożenia dla metalu. 

Na zewnątrz budynków klasa ta odnosi się do terenów wiejskich, w których poziom zanieczyszczeń atmosferycznych jest bardzo niski. Choć ryzyko korozji jest tu większe niż w przypadku klasy C1, metalowe powierzchnie skutecznie zabezpieczą odpowiednie farby antykorozyjne. 

Klasa korozyjności C3 – średnia korozyjność

Klasa C3 odnosi się do środowisk o umiarkowanej korozyjności. Przykładem takich warunków są obszary miejskie i przemysłowe, gdzie występuje średni poziom zanieczyszczeń np. tlenków siarki. 

We wnętrzach klasa korozyjności C3 obejmuje najczęściej zakłady przemysłowe – hale produkcyjne czy zakłady spożywcze, w których wysoka wilgotność powietrza przyspiesza procesy korozyjne. Jeśli stosuje się tam materiały jak stal niskowęglowa, niezbędne będą solidniejsze zabezpieczenia antykorozyjne, które zapobiegną szybkiemu niszczeniu metali.

Klasa korozyjności C4 – wysoka korozyjność

Klasa korozyjności C4 to środowiska o wysokiej agresywności korozyjnej. Metal jest tu narażony na silne działanie czynników zewnętrznych. W tej klasie znajdują się więc m.in. zakłady chemiczne, baseny, stocznie czy tereny silnie uprzemysłowione, w których wysoka wilgotność oraz obecność substancji chemicznych znacząco przyspieszają proces korozji. 

Na zewnątrz do tej klasy zalicza się także obszary przybrzeżne o umiarkowanym zasoleniu. Metalowe elementy narażone na takie warunki muszą być zabezpieczone powłokami o wysokiej odporności na korozję. 

Klasa korozyjności C5-I – bardzo wysoka korozyjność (przemysłowa)

Klasa C5-I to najwyższa klasa korozyjności oznaczająca ekstremalnie agresywne warunki przemysłowe. Będą to miejsca takie jak zakłady produkcyjne, gdzie panuje bardzo wysoka wilgotność i wysoki poziom zanieczyszczeń powietrza, a metal jest narażony na bardzo szybkie niszczenie. 

Konstrukcje metalowe w takich warunkach wymagają najskuteczniejszych dostępnych powłok ochronnych, aby zapobiec degradacji materiałów. Często stosuje się tutaj powłoki wielowarstwowe oraz zaawansowane technologie zabezpieczeń. 

Klasa korozyjności C5-M – bardzo wysoka korozyjność (morska)

Klasa C5-M to alternatywa dla klasy C5-I dotycząca środowisk morskich. To tu metal jest najbardziej narażony na korozję, działanie wody morskiej, wysoką wilgotność oraz zasolenie. 

Będą to tereny przybrzeżne, porty, statki czy konstrukcje morskie takie jak platformy wiertnicze. Stosowanie najskuteczniejszych powłok antykorozyjnych jest tu absolutnie konieczne, a zabezpieczenia antykorozyjne muszą zapewniać odporność na skrajnie trudne warunki i agresywne działanie soli morskiej.

Jak dobrać materiały i zabezpieczenia w zależności od klasy

Klasa korozyjności otoczenia domu najczęściej mieści się w zakresie C1-C3. Oznacza to, że występujące tam warunki nie są szczególnie agresywne dla metali. Nawet w przypadku nieogrzewanych budynków czy wilgotnych przestrzeni poziom zagrożenia korozyjnego jest umiarkowany. 

Tereny wiejskie, podmiejskie oraz typowe obszary mieszkaniowe nie są narażone na duże zanieczyszczenia, jak w przypadku fabryk czy stref przemysłowych. Oznacza to, że C3 to maksymalna klasa korozyjności, z jaką będziesz mieć tu do czynienia. W takich warunkach można korzystać z ogólnodostępnych produktów antykorozyjnych, które w zupełności spełniają wymagania codziennego użytku. 

Będą to np.:

• RAFIL Prosto Na Rdzę – specjalistyczna gruntoemalia 3 w 1 stosowana bezpośrednio na powierzchnie stalowe i żeliwne eksploatowane na zewnątrz.
• RAFIL Do Bram i Ogrodzeń – antykorozyjna emalia przeznaczona do ochronno-dekoracyjnego malowania powierzchni stalowych, ocynkowanych i aluminiowych eksploatowanych na zewnątrz pomieszczeń.
• RAFIL Chlorokauczuk – farba chlorokauczukowa przeznaczona do ochronno-dekoracyjnego malowania powierzchni stalowych i żeliwnych eksploatowanych na zewnątrz pomieszczeń.
• RAFIL Podkład Antykorozyjny – farba gruntująca stosowana na podłoża ocynkowane, stalowe i aluminiowe na zewnątrz. W zestawie z farbą nawierzchniową zapewnia długotrwałą ochronę antykorozyjną.

W otoczeniu domu klasa korozyjności nie jest kluczowym czynnikiem przy wyborze zabezpieczeń metalowych elementów. Produkty antykorozyjne RAFIL są wystarczająco trwałe, by chronić metalowe powierzchnie takie jak balustrady, ogrodzenia czy elementy małej architektury. Sprawdź szeroką gamę środków RAFIL już dziś!

Systematyczne czyszczenie i malowanie siatki ogrodzeniowej pozwalają wydłużyć jej żywotność oraz zwiększyć odporność na niekorzystne warunki atmosferyczne i uszkodzenia. Poza tym odświeżany co kilka lat płot po prostu wygląda estetycznie i cieszy oko.

Sprawdź, jak, kiedy i czym malować ogrodzenie z siatki. W artykule znajdziesz praktyczne informacje, jakiej farby do siatki ogrodzeniowej użyć oraz jak krok po kroku przeprowadzić renowację ogrodzenia metalowego.

Krok 1. Przygotowanie narzędzi do malowania siatki ogrodzeniowej

Wybór narzędzia do malowania siatki ogrodzeniowej jest istotny, ponieważ może od tego zależeć zarówno wydajność farby, jak i efektywność pracy.

Sposobów na malowanie siatki ogrodzeniowej jest kilka. Pierwszym z nich jest malowanie pędzlem, które jest co prawda proste, ale równocześnie czasochłonne. Pędzlem nie pomalujesz za jednym razem siatki ze wszystkich stron. Aby ogrodzenie wyglądało dobrze, musisz pomalować każdą stronę drutu, a to będzie wymagało przechodzenia raz na jedną, raz na drugą stronę ogrodzenia. Nie polecamy malowania siatki pędzlem, ponieważ takie nanoszenie farby oznacza wiele godzin, a w przypadku długich ogrodzeń – kilka dni żmudnej pracy. Wystarczy zmiana pogody, aby cały proces trzeba było powtórzyć.

Drugim sposobem jest malowanie siatki ogrodzeniowej pistoletem – praca idzie zwykle szybciej, ale też straty farby są większe niż w przypadku innych narzędzi. Posługiwanie się pistoletem sprawia, że dużą część farby pryskasz w powietrze, a nie na ogrodzenie. Metoda natryskowa także nie jest polecana w przypadku ażurowych ogrodzeń – lepiej zarezerwować ją do monolitycznych konstrukcji jak ściany, murki, słupki.

Jeśli nie pędzel i wałek, to… wałek malarski. To rozwiązanie jest korzystniejsze od dwóch poprzednich, ponieważ za jednym pociągnięciem możesz pomalować znacznie większy obszar niż w przypadku pędzla, a równocześnie nie marnujesz farby. Zwykły wałek najczęściej nie pokrywa drutów z każdej strony, dlatego często trzeba poprawiać malowanie pędzlem.

Sposobem na szybkie malowanie siatki ogrodzeniowej jest wykorzystanie specjalnego wałka do malowania siatki. Na jego powierzchni znajdują się nacięcia umożliwiające dotarcie farby do kilku stron drutu jednocześnie. Dzięki takiemu rozwiązaniu malowanie siatki ogrodzeniowej będzie szybkie i sprawne, a Ty nie będziesz musiał powtarzać tego zabiegu, aby dokładnie pokryć siatkę farbą. Koszt wałka do malowania siatki to ok. 11-20 zł.

‍

Malowanie siatki ogrodzeniowej – jaką farbę wybrać?

Wybór farby do malowania siatki to bardzo ważny element całego procesu. Postaw na emalię przeznaczoną do malowania płotów i ogrodzeń lub innych metalowych powierzchni.

Produktem, który świetnie sprawdza się do malowania ogrodzeń, jest emalia chlorokauczukowa RAFIL, przeznaczona do ochronno-dekoracyjnego malowania powierzchni stalowych, żeliwnych i betonowych znajdujących się na zewnątrz pomieszczeń. Farby chlorokauczukowe charakteryzują się tym, że na malowanych powierzchniach tworzą powłoki odporne na ścieranie, uszkodzenia, zarysowania czy działanie czynników atmosferycznych. Oprócz tego, co niezwykle istotne w przypadku siatki ogrodzeniowej, zapewniają ochronę antykorozyjną malowanych powierzchni.

Emalia RAFIL Chlorokauczuk przeznaczona jest do ochronno-dekoracyjnego malowania powierzchni stalowych i żeliwnych eksploatowanych na zewnątrz pomieszczeń. Co więcej, możesz ją stosować także do dekoracyjnego malowania podłoży betonowych i tynków cementowo wapiennych. Oznacza to, że tą samą farbą można pomalować zarówno siatkę, jak i słupek, do którego jest przymocowana. Farba stworzy trwałą i elastyczną powłokę, odporną na zarysowania, uderzenia i uszkodzenia mechaniczne. Wyróżnia się także zwiększoną odpornością na działanie trudnych warunków atmosferycznych.

W duecie z farbą chlorokauczukową na powierzchnie metalowe musisz zastosować RAFIL Podkład Chlorokauczukowy, który zwiększy przyczepność farby i dodatkowo zabezpieczy siatkę przed korozją. Farba gruntująca RAFIL Podkład Chlorokauczukowy tworzy matową, elastyczną powłokę. Zwiększa przyczepność farby nawierzchniowej, a w zestawie z nią zapewnia wysoką trwałość powłoki i wieloletnią ochronę przed korozją.

Inna polecana farba do siatki ogrodzeniowej to RAFIL Do Bram i Ogrodzeń. To antykorozyjna emalia stworzona do ochronno-dekoracyjnego malowania powierzchni metalowych eksploatowanych na zewnątrz pomieszczeń. Wyróżnia ją duża wydajność oraz zwiększona odporność na działanie trudnych warunków atmosferycznych.

Przed użyciem tej farby także trzeba położyć grunt. Polecany produkt to RAFIL Podkład Antykorozyjny. Farba tworzy matową, elastyczną powłokę. Ma doskonałą przyczepność do podłoża. W zestawie z farbą powierzchniową zapewni długotrwałą ochronę siatki metalowej przed rdzewieniem.

Krok 2. Przygotowanie starej siatki ogrodzeniowej do malowania

Przed malowaniem przygotuj siatkę ogrodzeniową tak, by była gotowa do przyjęcia podkładu i farby. Pierwsze, co musisz zrobić, to usunąć rdzę. Możesz wykorzystać do tego papier ścierny, drucianą szczotkę lub szlifierkę.

Następnym krokiem powinno być wyczyszczenie siatki ze wszelkich zanieczyszczeń, które mogą pogorszyć przyczepność farby i skrócić jej trwałość. Z elementów przeznaczonych do malowania usuń wszelkie zanieczyszczenia, które mogą pogorszyć przyczepność, a w konsekwencji spowodować wady powłoki i przedwczesne jej odspajanie. Siatka powinna być więc oczyszczona z piasku, kurzu, smarów, olejów oraz starych i luźnych pokryć malarskich.

Istotne jest również zmatowienie siatki – jeśli była wcześniej malowana, możesz zmatowić ją drobnoziarnistym papierem ściernym.

Wskazówka!

Zwróć szczególną uwagę na miejsca łączeń, spawów i otworów montażowych – należy bardzo dokładnie oczyścić je z pozostałości po obróbce siatki oraz z innych zanieczyszczeń.

Kolejny krok po dokładnym oczyszczeniu siatki to nałożenie podkładu gruntującego, odpowiadającego wybranej farbie nawierzchniowej. W przypadku farby RAFIL Chlorokauczuk będzie to RAFIL Podkład Chlorokauczukowy. W przypadku farby RAFIL Do Bram i Ogrodzeń – Podkład Antykorozyjny RAFIL. Pozostawianie siatki bez zabezpieczenia w postaci farby gruntującej spowoduje bardzo szybkie powstanie rdzy nalotowej. Osłabi to przyczepność metalowej siatki i sprawi, że zabezpieczenie antykorozyjne będzie krótkotrwałe.

Krok 3. Malowanie płotu z siatki – kiedy malować?

Malowanie płotu z siatki warto zaplanować na ciepły, suchy dzień. Ważne jednak, by nie było zbyt upalnie. Optymalne warunki do malowania to:

• temperatura powietrza między 10 a 25°C,
• wilgotność względna powietrza niższa niż 80%,
• temperatura podłoża stalowego wyższa o minimum 3°C od temperatury punktu rosy,
• brak oznak nadchodzącego deszczu,
• brak silnego wiatru i mgły.

‍Malowanie zacznij od położenia podkładu, który przedłuży żywotność farby i zabezpieczy druty przed pojawianiem się korozji. Pamiętaj, by przed rozpoczęciem malowania dokładnie oczyścić płot.

Jak malować siatkę? Zanim zabierzesz się do pracy, dokładnie przeczytaj instrukcję, ponieważ poszczególne farby mocno się od siebie różnią. W przypadku farby RAFIL Chlorokauczuk potrzebujesz 2-3 warstw farby na siatkę wcześniej pomalowaną farbą gruntującą. Poszczególne warstwy nakładaj w czasie od pół godziny do 2 godzin. Jeśli nie uda Ci się dotrzymać tego terminu, kolejny czas na malowanie drugiej lub trzeciej warstwy przypada dopiero po 5 dniach od nałożenia poprzedniej. Ważne, aby pilnować tych terminów – w przeciwnym wypadku farba może zacząć się marszczyć i łuszczyć.

Malowanie siatki ogrodzeniowej z produktami RAFIL jest łatwiejsze niż myślisz. Sprawdź też inne produkty do odnawiania metalu i zadbaj, by otoczenie domu było ładniejsze i lepiej zabezpieczone przed warunkami atmosferycznymi!