Jak odnowić i czym pomalować chodnik betonowy? – porady eksperta

Rdzę z metalowych przedmiotów trzeba usuwać – jest nieestetyczna, ale przede wszystkim niszczy metal. Chcesz oczyścić i odnowić zardzewiałą powierzchnię? Sposobów na usuwanie rdzy jest sporo. artykule podpowiemy, które są najskuteczniejsze.

Rdza na metalu zwykle powstaje w wyniku złego zabezpieczenia powierzchni i przy dużej wilgotności (choć nie zawsze). Usuwanie rdzy nie jest trudne, ale bywa czasochłonne, dlatego warto dobrze przygotować się do tego zadania. Sprawdź, jak i czym wyczyścić rdzę z metalu.

Czym wyczyścić rdzę z metalu? Sposób mechaniczny

Jednym ze sposobów pozbycia się korozji jest mechaniczne usuwanie rdzy z metalu. Polega ono na wyczyszczeniu zardzewiałej powierzchni przy pomocy szczotki nylonowej lub ewentualnie gruboziarnistego papieru ściernego. Przy pomocy tych narzędzi usuniesz największe ogniska rdzy i najszybciej wyczyścisz daną powierzchnię.

Po wykonanej pracy przyjrzyj się dokładnie szlifowanej powierzchni i sprawdź, czy nie zostały na niej mniejsze ogniska. Jeśli tak, wyczyść je drobnoziarnistym papierem ściernym. Pamiętaj, by do czyszczenia rdzy nie używać ostrych narzędzi, takich jak szczotki druciane, szpachelki czy noże, ponieważ możesz uszkodzić nimi czyszczoną powierzchnię.

Dobrym rozwiązaniem jest wykorzystanie do usuwania rdzy elektronarzędzia, jakim jest szlifierka. Montuje się na niej (lub na wiertarce) ściernicę czyli specjalną tarczę ścierną. Pomoże Ci ona oczyścić rdzę z dużych powierzchni, choć do zakamarków i innych trudno dostępnych miejsc musisz użyć szczotki czy papieru ściernego.

Po mechanicznym usuwaniu rdzy z metalu musisz wykonać jeszcze kilka kroków, by w pełni zabezpieczyć go przed korozją.

Preparaty do usuwania rdzy z metalu

Na rynku dostępne są tzw. odrdzewiacze do metalu, zwane też neutralizatorami. Są to preparaty, które działają pomocniczo – same nie rozpuszczają rdzy, ale hamują proces korozji. Zwykle nakłada się je na wyczyszczoną uprzednio powierzchnię, choć sposób działania uzależniony jest od wskazówek producenta danego preparatu. Warto jednak wspomnieć, że neutralizatory działają jedynie powierzchniowo, a zmiana części zaatakowanej przez rdzę w zdrowy metal wyłącznie przy użyciu środków chemicznych jest niemożliwa. Neutralizatory działają bardziej jak podkład pod kolejne preparaty niż jak samodzielne preparaty na rdzę.

Czyszczenie metalu – usuwanie zanieczyszczeń z metalowych powierzchni

Usuwanie rdzy z metalu nie polega wyłącznie na mechanicznym pozbyciu się ognisk, które już się pojawiły i które widać gołym okiem (choć to zwykle nieodzowny element całego procesu). Wyczyszczenie powierzchni z rdzy przy pomocy szczotki czy szlifierki to pierwszy krok. Tym bardziej, jeśli po czyszczeniu metalu będziesz malować powierzchnię (co jest jak najbardziej wskazane).

Kolejnym krokiem jest umycie metalowej powierzchni i pozbycie się pyłu po szlifowaniu oraz usunięcie wszelkich zanieczyszczeń, tłustych plam (np. od smaru, gdy czyścisz drzwi) czy pozostałości po wcześniej używanych detergentach.

Jak wyczyścić metal i przygotować powierzchnię do nałożenia preparatów ochronnych i farby? Zastosuj dobry środek myjący, taki jak Preparat Do Odtłuszczania RAFIL. Produkt ten jest przeznaczony do odtłuszczania i mycia powierzchni metalowych przed nałożeniem powłok malarskich, a także do mycia tworzyw sztucznych, wcześniej zagruntowanych metali, gumowych elementów czy innych, twardych powierzchni.

Z pomocą Preparatu Do Odtłuszczania RAFIL Usuniesz Brud, tłuszcz, glony i mech oraz przygotujesz podłoże do malowania i usunięcia rdzy.

Zabezpieczający środek na rdzę – jak zabezpieczyć powierzchnię przed ponowną korozją?

Korozja pojawia się wtedy, gdy metalowa powierzchnia jest nieprawidłowo lub nie w pełni chroniona. W związku z tym, jeśli nie chcesz w niedługim czasie jeszcze raz czyścić i szlifować metal, musisz nałożyć na powierzchnię podkład, który zabezpieczy materiał przed korozją.

Możesz skorzystać np. z Podkładu Antykorozyjnego RAFIL. Preparat ten może być stosowany na powierzchniach ocynkowanych, stalowych czy aluminiowych, takich jak: dachy, rynny, bramy, grodzenia, balustrady, meble ogrodowe, elementy ozdobne czy nawet wyroby kowalstwa artystycznego.

Ta farba gruntująca nadaje się do malowania trudnych powierzchni i takich, które były pokryte farbą nieznanego pochodzenia. Tworzy na metalowych powierzchniach elastyczną, wytrzymałą, matową powłokę.

{{recomended-product}}

Podkład Antykorozyjny RAFIL wyróżnia się doskonałą przyczepnością do podłoża. W zestawie z farbą nawierzchniową RAFIL Radach lub RAFIL Do Bram i Ogrodzeń zapewni metalowym powierzchniom długotrwałą ochronę antykorozyjną. Warto też wiedzieć, że podkład dostępny jest w dwóch kolorach: szarym okiennym stosowanym pod jasne odcienie farby nawierzchniowej oraz czerwonym tlenkowym pod ciemne odcienie farby nawierzchniowej.

Malowanie metalowej powierzchni – wybór farby

Aby w pełni zabezpieczyć czyszczony metal przed rdzą, należy go ponownie pomalować. Farba powierzchniowa nie tylko poprawi estetykę metalu, ale też będzie skutecznie chroniła przed ponowną korozją. Użyj emalii przeznaczonej do malowania powierzchni metalowych. W zależności od rodzaju powierzchni może to być:

Mechaniczne usuwanie rdzy z metalu (a razem z nią starej farby i zabrudzeń) prowadzi także do usunięcia warstwy zabezpieczającej. W związku z tym, oprócz czyszczenia metalu szlifierką czy preparatem odtłuszczającym, konieczne jest także odtworzenie warstwy chroniącej metal. Jeśli chcesz usunąć rdzę i nie dopuścić do ponownej korozji, nie zapomnij o nałożeniu podkładu antykorozyjnego i dobrej farby do metalu.

• ‍RAFIL Radach – szybkoschnąca farba na dach, która tworzy powłokę o podwyższonej odporności na wodę, śnieg czy promieniowanie UV, zapewnia doskonałą przyczepność do podłoża oraz długotrwale zabezpiecza malowaną powierzchnię.
  ‍
• RAFIL Do Bram i Ogrodzeń – antykorozyjna emalia do ochronno-dekoracyjnego malowania powierzchni metalowych: stalowych, ocynkowanych i aluminiowych eksploatowanych na zewnątrz pomieszczeń. Tworzy elastyczną i wytrzymałą na uderzenia powłokę, jest odporna na trudne warunki atmosferyczne, w tym deszcz, śnieg czy słońce.
  ‍
• RAFIL Prosto Na Rdzę – gruntoemalia antykorozyjna 3 w 1 stosowana bezpośrednio na powierzchnie stalowe i żeliwne eksploatowane na zewnątrz. Nie wymaga gruntowania, wyróżnia się zwiększoną odpornością na działanie trudnych warunków atmosferycznych i na uderzenia mechaniczne, można nią pokrywać niewielkie ogniska rdzy.

Właściwa pielęgnacja metalu po usunięciu rdzy i malowaniu

Usunięcie rdzy to jedno. Teraz musisz zadbać, aby oczyszczony i pomalowany na nowo metal jak najdłużej pozostał w tym stanie. Na co warto zwracać uwagę? Jeśli użyłeś właściwego środka RAFIL do zabezpieczenia metalu przed korozją i zadbałeś o odpowiednie oczyszczenie i przygotowanie powierzchni, tak ochroniona powierzchnia zyskała ochronę na kilka sezonów.

Pomimo to zwróć uwagę na kilka ważnych zasad. Najistotniejsza kwestia to unikanie stałego kontaktu powierzchni z wodą. Metalowe powłoki, nawet zabezpieczone farbą antykorozyjną, nie mogą być zanurzone w wodzie. Musisz więc zapewnić stałe odprowadzenie wody np. podczas deszczu.

Korozję nasila również zanieczyszczenie powietrza, ale także działanie chlorków. Szczególnie narażone na rdzewienie są więc metalowe powierzchnie na posesjach znajdujących się bliżej niż 10 km od linii brzegowej, w pobliżu dróg ekspresowych i autostrad (chodzi o obecność soli do usuwania lodu w zimie), blisko otwartych chlorowanych kąpielisk, a także zakładów przemysłowych.

Aby metalowa powierzchnia jak najdłużej pozostała jak nowa, trzeba przeprowadzać regularne przeglądy (co najmniej raz w roku). W razie potrzeby usuwa się wtedy brud, kurz, oleje, ptasie odchody, sadzę, mchy i grzyby.

Mechaniczne usuwanie rdzy z metalu (a razem z nią starej farby i zabrudzeń) prowadzi także do usunięcia warstwy zabezpieczającej. W związku z tym, oprócz czyszczenia metalu szlifierką czy preparatem odtłuszczającym, konieczne jest także odtworzenie warstwy chroniącej metal. Jeśli chcesz usunąć rdzę i nie dopuścić do ponownej korozji, nie zapomnij o nałożeniu podkładu antykorozyjnego i dobrej farby do metalu, a także regularnie czyść metalowe powierzchnie z zabrudzeń mechanicznych i biologicznych.

Dobór powłok malarskich

Aby zapewnić właściwą, długotrwałą ochronę konstrukcji przed korozją należy zastosować optymalnie dobrany zestaw malarski o odpowiedniej dla danego przeznaczenia grubości. Optymalna powłoka malarska powinna być doskonale szczelna, przyczepna do podłoża i wypełniona pigmentem.

Dobór zestawu malarskiego powinien wynikać z wiarygodnych i sprawdzonych przesłanek wysnutych na podstawie badań laboratoryjnych i z przeprowadzonej analizy techniczno-ekonomicznej uwzględniającej wiele czynników, z których najważniejszymi będą:

• agresywność korozyjna środowiska eksploatacji powłoki malarskiej
• kształt konstrukcji oraz rodzaj i stan powierzchni do zabezpieczenia przeciwkorozyjnego
• wymagany okres trwałości powłoki malarskiej
• właściwości powłok (odporność chemiczna, termiczna, mechaniczna)
• możliwość i sposób oczyszczenia powierzchni
• właściwości aplikacyjne farb (grubość powłoki, czas schnięcia, warunki nakładania itp.)
• czas do przeprowadzenia prac uwzględniający warunki atmosferyczne (temperatura, wilgotność powietrza) oraz konieczność sezonowania powłoki przed eksploatacją
• trwałość powłoki malarskiej w odniesieniu do poniesionych kosztów i przewidywanego okresu eksploatacji
• wymagania ochrony środowiska oraz zabezpieczenia przeciwpożarowego
• aspekty ekonomiczne

Przygotowanie podłoża do malowania – informacje ogólne

Bardzo istotnym czynnikiem wpływającym na takie parametry jak: jakość, trwałość i skuteczność ochronnego działania powłok lakierowych jest przygotowanie podłoża do malowania. Efekt oczyszczenia podłoża zależy od doboru właściwej metody czyszczenia, która powinna uwzględniać zarówno charakter zanieczyszczeń, jak i wymagania wyrobu lakierowego co do sposobu przygotowania powierzchni do malowania.

Zanieczyszczeniem nazywa się każdą substancję, której pozostawienie na powierzchni do malowania utrudnia proces malowania, pogarsza jakość i trwałość powłoki malarskiej.

Zanieczyszczenia pozostające na powierzchni do malowania w postaci: rdzy, zendry, pyłów, starych i złuszczonych powłok malarskich, zatłuszczeń, zaklejeń, wilgoci itp. w bardzo negatywny sposób wpływają na powłokę malarską.

Rodzaje zanieczyszczeń

Zendra, zgorzelina – produkty termicznej obróbki stali, składające się z tlenków żelaza ściśle przylegających do podłoża. Mogą powodować odspajanie płatów zendry i powłoki malarskiej oraz tworzenie ogniw korozyjnych.

Rdza – produkt korozji stali, tworzący warstwy o zmiennych grubościach i postaciach, słabo przyczepne do podłoża.

Zatłuszczenia – pochodzące z eksploatacji konstrukcji w środowiskach tłuszczów, smarów, olejów itp. Powodują brak przyczepności powłoki malarskiej.

Pyły – pochodzące z atmosfery, przemysłu i prac oczyszczania. Sprzyjają utrzymywaniu wilgoci na powierzchni.

Wilgoć – powstaje w wyniku opadów lub kondensacji, może prowadzić do korozji podpowłokowej.

Zanieczyszczenia jonowe (sole) – niewidoczne gołym okiem, np. chlorki, siarczany, azotany – stymulują korozję.

Stara powłoka malarska – procesy starzenia, korozja, działania mechaniczne powodują uszkodzenia wpływające na przyczepność nowej powłoki.

Kryteria doboru sposobu oczyszczania powierzchni

Dobór metody oczyszczania powierzchni przed malowaniem wymaga uwzględnienia wielu czynników takich jak:

• wielkość i kształt powierzchni, przedmiotu
• rodzaj powierzchni
• ilość i rodzaj zanieczyszczeń
• agresywność środowiska korozyjnego

Charakter zanieczyszczeń powierzchni do malowania wymusza etapowość działań:

• wstępne oczyszczanie – usuwające zgrubnie luźne zanieczyszczenia oraz zanieczyszczenia jonowe
• właściwe oczyszczanie – usuwa starą powłokę malarską, produkty korozji, nadaje powierzchni odpowiedni profil chropowatości

Powierzchnie zatłuszczone, pokryte pyłami przemysłowymi, osadami solnymi itp. powinno się umyć wodą pod wysokim ciśnieniem (aparat typu Karcher), a następnie przystąpić do właściwego oczyszczania.

Powierzchnie, gdzie możliwe jest występowanie zanieczyszczeń jonowych, powinno się po właściwym oczyszczeniu umyć czystą wodą z dodatkiem odpowiedniego inhibitora korozji.

Metody oczyszczania mechanicznego

Do mechanicznych metod oczyszczania powierzchni można zaliczyć:

• skrobanie
• młotkowanie
• szczotkowanie
• szlifowanie
• oczyszczanie płomieniowe
• obróbkę strumieniowo–ścierną

Główne metody mechanicznego oczyszczania powierzchni to:

• metody ręczne oczyszczania powierzchni – dające stopień oczyszczenia powierzchni St 3 – są zalecane dla środowisk atmosferycznych o małym stopniu zanieczyszczenia powietrza
• metody strumieniowo–ścierne – zalecane dla środowisk atmosferycznych o wyższej agresywności, szczególnie w środowiskach agresywnych korozyjnie, chemicznych

Oczyszczanie ręczno-mechaniczne

‍Oczyszczanie ręczno–mechaniczne – wykonywane poprzez: szczotkowanie, młotkowanie, szlifowanie przy użyciu narzędzi ręcznych, jak i mechanicznych. Należy je ograniczać do tych przypadków, gdzie obróbka strumieniowo–ścierna jest niemożliwa.

Tymi sposobami można zgrubnie usunąć np. rdzę, zgorzelinę czy starą powłokę. Po takim oczyszczaniu otrzymuje się powierzchnie gładkie, dające mniejszą przyczepność powłoki w stosunku do powierzchni chropowatych.

‍

Obróbka strumieniowo–ścierna

Obróbka strumieniowo–ścierna polega na działaniu strumienia ścierniwa wyrzucanego w kierunku oczyszczanej powierzchni za pomocą sprężonego powietrza, wody lub siły odśrodkowej. Metoda ta daje najbardziej optymalne przygotowanie powierzchni do malowania.

Rodzaje obróbki:

• otwarty lub zamknięty obieg ścierniwa
• na sucho / na mokro (w osłonie wodnej)
• średniociśnieniowe (0,3–0,5 MPa)
• wysokociśnieniowe (1,0–1,2 MPa)
• hydrodynamiczne (10–200 MPa)
• odśrodkowe (koła wirnikowe)

Na efekt oczyszczania wpływa:

• ciśnienie sprężonego powietrza
• kąt nachylenia strumienia ścierniwa
• odległość dyszy od powierzchni
• rodzaj i kształt dyszy
• rodzaj, wymiar i kształt ścierniwa

Oczyszczanie fizykochemiczne

Oczyszczanie przeprowadzane za pomocą:

• odtłuszczania rozpuszczalnikowego
• mycia alkalicznego, kwaśnego, parowo–wodnego

Mycie polega na usuwaniu zanieczyszczeń przy pomocy wodnego roztworu środka myjącego. Usuwa:

• zanieczyszczenia mechaniczne (po obróbce)
• brud (kurz, piasek)
• zanieczyszczenia jonowe
• rdzę

Metody mycia i odtłuszczania można podzielić:

a) Ze względu na sposób:

• ręczne (przecieranie powierzchni pędzlem, szmatami)
• natryskowe (urządzenia do natrysku ciśnieniowego, np. pompy membranowe, aparaty typu Karcher)

b) Ze względu na zastosowany środek:

• rozpuszczalniki organiczne
• środki alkaliczne i kwaśne
• środki powierzchniowo czynne

Metoda natryskowa z dodatkiem skutecznych środków myjących nie powoduje korozji podpowłokowej. Zaleca się jednak po takim myciu ponowne zmycie powierzchni czystą wodą wodociągową.

Przygotowanie powierzchni w zależności od jej rodzaju

Przygotowanie powierzchni blach i profili stalowych

Najczęstsze zanieczyszczenia:

• rdza
• zgorzelina walcownicza
• oleje i smary
• kurz, pył
• luźne stare powłoki
• wilgoć
• topniki, żużel
• chemikalia (detergenty, sole)
• opiłki żelaza

Szczególną uwagę należy zwrócić na usunięcie zanieczyszczeń jonowych i odtłuszczenie powierzchni metalu – ich obecność obniża przyczepność powłok i może prowadzić do wad.

Proces czyszczenia:

1. Usunięcie zanieczyszczeń – mycie wodą pod ciśnieniem
2. Ręczne lub mechaniczne mycie: para wodna, woda z detergentem, rozpuszczalniki, środki emulsyjne, alkaliczne i kwaśne
3. Rekomendowana metoda: natrysk roztworów wodnych z biodegradowalnymi detergentami
4. Na koniec – spłukanie czystą wodą wodociągową

Normy:

• ISO 8504-2 – obróbka strumieniowo–ścierna
• ISO 8504-3 – metody ręcznego oczyszczania (także z napędem mechanicznym)
• PN-ISO 8501-1:1996 – określa stopień czystości
• PN-EN ISO 8503 – określa chropowatość

Stopnie przygotowania powierzchni wg PN-ISO 8501-1

Obróbka strumieniowo–ścierna (oznaczenie: Sa):

• Sa 1 – zgrubna: brak oleju, smarów, pyłu, luźnych zanieczyszczeń
• Sa 2 – gruntowna: brak większych śladów rdzy, starej farby, pozostałości silnie przylegają
• Sa 2½ – prawie biała powierzchnia, możliwe ciemne punkty
• Sa 3 – stal wzrokowo czysta, jednolita metaliczna barwa ("biały metal")

Czyszczenie ręczne / mechaniczne (oznaczenie: St):

• St 2 – brak oleju, smarów, pyłu, zgorzeliny i powłoki – powierzchnia z połyskiem
• St 3 – jak St 2, ale czyszczona do uzyskania wyraźnego metalicznego połysku

Zabezpieczenie blachy ocynkowanej

Blacha ocynkowana to trudne podłoże ze względu na słabą przyczepność powłok. Przygotowanie:

• odtłuścić roztworem EMULSOLU RN – 1, spłukać wodą, osuszyć
• sezonowaną blachę oczyścić roztworem amoniaku (1–2%) z detergentem
• zanieczyszczenia i korozję usunąć szczotkami nylonowymi, włosiem lub papierem ściernym

Powierzchnia musi być sucha i wolna od zanieczyszczeń.

Zabezpieczenie blachy aluminiowej

Powierzchnia aluminiowa, ze względów przeciwkorozyjnych i kolorystycznych, najczęściej jest pokryta powłoką konwersyjną wytworzoną w procesie:

• elektrochemicznym (utlenianie anodowe)
• chemicznym (chromianowanie, fosforanowanie)

Tego typu warstwa poprawia przyczepność powłoki malarskiej.

Przygotowanie do malowania:

• oczyścić powierzchnię z luźnej rdzy i zanieczyszczeń ręcznie lub mechanicznie (szczotki stalowe, metoda strumieniowo–ścierna z użyciem miękkiego ścierniwa naturalnego)
• odtłuścić przez zmycie wodą z detergentem niejonowym

Przygotowanie powierzchni metali nieżelaznych

Metale nieżelazne są trudnym podłożem dla farb ze względu na:

• gładkość powierzchni
• dużą reaktywność cynku, glinu i ich stopów

To sprzyja powstawaniu zwartej, kruchej warstwy tlenków lub węglanów, które negatywnie wpływają na składniki powłoki malarskiej, powodując:

• brak przyczepności
• marszczenie
• zniszczenie powłoki

Najczęściej stosowane przygotowanie:

• wytwarzanie powłoki konwersyjnej (chemicznej lub elektrochemicznej)
• powłoka konwersyjna: nierozpuszczalna w wodzie, działa jako izolator, poprawia odporność i przyczepność

Przygotowanie podłoża betonowego

Podłoże betonowe odpowiednio przygotowane pod zestaw malarski powinno być:

• czyste
• bez rys, występów i szczelin
• o wilgotności powierzchniowej nieprzekraczającej 3–4% (w zależności od farby)
• o nierównościach nie większych niż 1/3 grubości zestawu malarskiego

Wymagania:

• wypukłe krawędzie, naroża i załamania należy zaokrąglić
• beton powinien być odpylony i odtłuszczony
• tłuste plamy usuwać tkaniną bawełnianą z rozpuszczalnikiem
• oczyszczanie: szczotki stalowe (ręczne/mechaniczne) lub delikatne przepiaskowanie

Nowoczesną metodą czyszczenia jest użycie wody pod wysokim ciśnieniem.

‍

Czas schnięcia i wytrzymałość podłoża

Świeżo wykonane podłoża (beton, tynki) należy malować dopiero po odpowiednim czasie utwardzania i karbonizacji. Okres schnięcia podano w instrukcjach stosowania farb.

Tynki zgodne z PN-70/B-101100 powinny być:

• czyste
• gładkie
• równe
• bez rys, wykwitów, zacieków, tłuszczów, pyłów i innych zanieczyszczeń

Powinny mieć odpowiednią wytrzymałość mechaniczną i nie ścierać się przy potarciu ręką.

Ważną rzeczą w przygotowaniu tynków przed malowaniem jest: usunięcie starych powłok klejowych i wapiennych oraz mycie i nawilżenie powierzchni. Stare tynki, w celu usunięcia z nich zanieczyszczeń, zmywa się wodnymi roztworami mydła za pomocą szczotek o twardym włosiu.

Farba epoksydowa to doskonały produkt do ochronnego i dekoracyjnego malowania powierzchni betonowych czy metalowych. Efekt? Trwała, antypoślizgowa i odporna na ścieranie powłoka. Co warto wiedzieć o farbach epoksydowych i jak ich używać?

Zabezpieczenie posadzek lub powierzchni w pomieszczeniach, gdzie są one narażone na działanie substancji lub płynów trudnych do usunięcia, lub bardzo brudzących, nie jest łatwym zadaniem. Wybór odpowiedniego środka zabezpieczającego to kluczowy aspekt przy zabezpieczaniu pomieszczeń w przemyśle chemicznym czy spożywczym, a także w warsztatach samochodowych, halach produkcyjnych, garażach, parkingach czy domowych piwnicach. 

W artykule odpowiadamy na pytanie, do czego służy farba epoksydowa i kiedy warto zastosować to rozwiązanie. Doradzimy również, jak malować farbami epoksydowymi i jak prawidłowo połączyć oba składniki emalii epoksydowej.

Farby epoksydowe – co to jest?

Czym są farby epoksydowe? To produkt bardzo daleki od dobrze znanych nam farb akrylowych, których używamy przy malowaniu domów lub mieszkań. Farba epoksydowa składa się z syntetycznej żywicy epoksydowej oraz utwardzacza – dopiero wymieszanie tych dwóch substancji pozwala uzyskać mieszaninę o pożądanych właściwościach.

Po połączeniu obu substancji pomiędzy cząsteczkami żywicy epoksydowej zachodzi intensywna reakcja. Pod jej wpływem wytwarzają się między nimi bardzo mocne wiązania. Efekt? Wyjątkowo mocna, trwała, ale elastyczna powłoka, odporna na ścieranie, działanie substancji chemicznych, wysokich temperatur, dużych obciążeń.

Czy farby epoksydowe są szkodliwe?

Farby nie są produktami obojętnymi dla zdrowia ze względu na zawarte w nich substancje, jednak farby epoksydowe wymagają szczególnej ostrożności przy malowaniu. Żywica epoksydowa zawarta w produkcie – a konkretniej jej opary – mogą działać drażniąco na skórę lub oczy. Farba epoksydowa powoduje reakcję alergiczną skóry i podrażnienie dróg oddechowych. 

Zastosowanie środków ochrony osobistej, takich jak rękawice czy okulary ochronne, jest koniecznością. Kontakt farby epoksydowej ze skórą czy z oczami może powodować zapalenie lub uszkodzenia tkanek. W przypadku rozpylania farby epoksydowej mogą się tworzyć niebezpieczne kropelki. Dlatego też nie wolno wdychać rozpylonej cieczy lub mgły. 

Zastosowanie farb epoksydowych

Farby epoksydowe doskonale nadają się do zabezpieczania powierzchni metalowych (także ocynkowanych), betonowych lub do glazury. Dzięki właściwościom naniesionej powłoki możliwe jest powstrzymanie niszczącego wpływu gazów, kwasów czy zasad na zabezpieczone powierzchnie.

Farba epoksydowa może być stosowana do ochrony podłoży betonowych w halach produkcyjnych, warsztatach mechanicznych, magazynach przemysłowych, garażach, piwnicach, kotłowniach.

Doskonałym przykładem mogą być tu budynki przemysłu spożywczego, gdzie często przy produkcji stosowane są kwasy (ich roztwory) lub substancje agresywne. W takich miejscach zabezpieczenie podłóg przed szkodliwym działaniem obecnych w pomieszczeniu substancji jest bardzo istotne.

Emalia epoksydowa (np. RAFIL Na Beton Emalia Epoksydowa) może być stosowana również na zewnątrz. Trzeba jednak wtedy zastosować warstwę ochronną – niezbędny będzie produkt RAFIL Na Beton Lakier.

Emalia epoksydowa to także dobry wybór do warsztatów samochodowych, gdzie obecne są oleje, smary czy paliwa. Odporność tego rodzaju farby na wymienione zanieczyszczenia jest bardzo dobra. Niezabezpieczony beton szybko pokryłby się niemożliwymi do usunięcia plamami, które wniknęły w strukturę materiału.

Farby epoksydowe znajdą też zastosowanie jako antypoślizgowa, odporna na ścieranie powłoka. W miejscach szczególnie narażonych na poślizgnięcie się można je dodać do pierwszej warstwy powłoki piasku kwarcowego, który znacząco poprawi własności antypoślizgowe powłoki.

W warunkach domowych emalie epoksydowe stosuje się do zabezpieczenia powierzchni betonowych w garażu, piwnicy czy kotłowni.

Farby epoksydowe – najważniejsze właściwości

Emalia epoksydowa tworzy antypoślizgową, trwałą i elastyczną powłokę. Jest ona odporna na ścieranie, uderzenia, wodę, środki myjące, środki odkażające oraz substancje chemiczne.

Powłoki farb epoksydowych z pewnością charakteryzują się bardzo dobrą przyczepnością do podłoża – oczywiście jeśli to zostało wcześniej należycie przygotowane. Dzięki temu masz pewność, że zastosowana ochrona będzie trwała i nie zacznie się łuszczyć.

Warto mieć na uwadze, że farby epoksydowe nie zostały stworzone z myślą o zapewnieniu jak najwyższych walorów estetycznych i raczej nie powinny być stosowane w tej roli. Jeśli jednak zależy Ci na zabezpieczeniu powierzchni zewnętrznych, niezbędne będzie naniesienie dodatkowej warstwy lakieru poliuretanowego, który zabezpieczy emalię przed szkodliwym wpływem światła słonecznego i promieni UV.

Emalia epoksydowa jest odporna na osmozę – dzięki temu nadaje się doskonale do zabezpieczania laminatowych kadłubów statków czy innych powierzchni, które będą miały częsty kontakt z wodą. To wyeliminuje możliwość przenikania cząstek wody przez mikropory i inne nieszczelności w głąb materiału, co w efekcie mogłoby poskutkować procesem powolnego niszczenia. Z tego samego powodu farb epoksydowych używa się też do powierzchni stalowych czy aluminiowych. 

Jak malować farbami epoksydowymi?

W pierwszej kolejności należy zadbać o odpowiednie warunki:

• Temperatura podłoża betonowego powinna być wyższa niż 10°C (i 3°C od temperatury punktu rosy).
  
• Niezbędna będzie sprawna wentylacja w pomieszczeniu.
  
• Wilgotność względna w pomieszczeniu nie powinna przekraczać 85% (malowanie nie powinno odbywać się w czasie deszczu lub mgły, najlepszy będzie słoneczny i pogodny dzień).

Jak stosować emalię epoksydową? Oto kolejne etapy malowania betonu farbami epoksydowymi.

1. Przygotowanie betonowej powierzchni

Nowe powierzchnie betonowe należy oczyścić, odtłuścić, a także usunąć warstwę mlecza i szlamu cementowego (jeśli są obecne), a następnie dokładnie odpylić.

W przypadku starego niemalowanego betonu usuń luźno związane fragmenty betonu. Podłoże oczyść z zanieczyszczeń i starannie odtłuść. Jeśli powierzchnia jest uszkodzona (są w niej obecne ubytki), powinna być przeszlifowana i wcześniej zagruntowana emalią epoksydową z dodatkiem około 20% rozcieńczalnika do wyrobów na bazie żywicy epoksydowej

Jeśli odnawiasz stary, ale malowany wcześniej beton, oczyść i odtłuść powierzchnię starej powłoki i usuń luźno związaną, łuszczącą się farbę. Całość przeszlifuj i odpyl. Powierzchnię z odsłoniętym betonem trzeba zagruntować tak jak stary niemalowany beton – produktem RAFIL Na Beton z dodatkiem utwardzacza (składnik 2), rozcieńczoną dodatkiem ok. 20 % rozcieńczalnika do wyrobów epoksydowych

2. Przygotowanie emalii epoksydowej

Produkt składa się z dwóch składników – emalii i utwardzacza. Wymieszaj starannie każdy ze składników w swoim opakowaniu. Następnie dodaj do opakowania zawierającego emalię (składnik 1) zawartość opakowania z utwardzaczem (składnik 2).

Wymieszaj dokładnie oba składniki. Musisz uzyskać mieszaninę o jednorodnym kolorze i konsystencji. Całość pozostaw na ok. 30 minut. Po tym czasie możesz malować – masz na to 8 godzin. Po tym czasie mieszanina zmienia się w nieprzydatny do stosowania żel.

3. Malowanie emalią epoksydową

Emalię epoksydową nanosić możesz zarówno za pomocą natrysku lub pędzlem czy wałkiem – bez dodatkowego rozcieńczania.

Najpierw beton zagruntuj emalią RAFIL Na Beton z dodatkiem utwardzacza (składnik 2), rozcieńczoną dodatkiem ok. 20% rozcieńczalnika do wyrobów epoksydowych. Po zagruntowaniu odczekaj 4 godziny i nałóż kolejne warstwy – łączne z gruntem powinny być to 3 warstwy.

W przypadku stosowania emalii epoksydowej do powierzchni zewnętrznych na powłokę emalii musisz nanieść warstwę lakieru poliuretanowego RAFIL Na Beton, chroniącą przed światłem słonecznym i UV.

Należy obowiązkowo pamiętać o wspomnianych wcześniej środkach ochrony osobistej – opary farby epoksydowej są naprawdę drażniące i brak odpowiedniej ochrony może skończyć się co najmniej nieprzyjemnie!

Emalie epoksydowe są tanim i łatwo dostępnym środkiem, który pomoże zabezpieczyć metalowe czy betonowe powierzchnie nawet przed roztworami kwasów, czy paliwami płynnymi. Wytworzona powłoka jest bardzo szczelna i odporna – należy jednak pamiętać, że odpowiednie przygotowanie powierzchni jest kluczowe, by zapewnić te właściwości. Już teraz sprawdź produkty RAFIL stworzone z myślą o zabezpieczeniu betonowych powierzchni.

Ogrodzenie wokół posesji nie tylko chroni Twoje mienie, ale także stanowi dekorację całego otoczenia. Niestety z upływem czasu może ono tracić na atrakcyjności. Nie oznacza to jednak, że musisz je wymieniać – wystarczy, że je przemalujesz! Jaka farba okaże się najlepsza do ogrodzenia?

Wybór farby do ogrodzenia metalowego

Dobra farba do ogrodzenia to taka, która została dopasowana do materiału wykonania płotu. Jeśli masz metalowe ogrodzenie, do wyboru masz różne preparaty – jednak inne stosuje się do stali, żeliwa i żelaza, a inne do aluminium i ocynku. Tę pierwszą grupę metali możesz pomalować następującymi farbami do ogrodzeń:

• farby alkidowe (ftalowe),
• farby chlorokauczukowe, np. RAFIL Chlorokauczuk,
• farby epoksydowe,
• farby poliuretanowe.

Z kolei elementy z aluminium i ocynku pomalujesz:

• farbami winylowymi (poliwinylowymi),
• farbami akrylowymi,
• farbami akrylowo-lateksowymi,
• farbami poliwinylowo-akrylowymi.

Dostępne są także nowoczesne, uniwersalne farby do malowania ogrodzeń, które nadają się do stosowania na powierzchnie stalowe, aluminiowe i ocynkowane. Taki właśnie jest RAFIL Do Bram i Ogrodzeń.

Inne rodzaje farb do ogrodzenia

Aby zapewnić metalowym ogrodzeniom nie tylko estetyczny wygląd, ale też trwałość, przed nakładaniem warstwy dekoracyjnej warto pomyśleć także o warstwie podkładowej, np. RAFIL Podkład Antykorozyjny. Tę farbę do malowania ogrodzeń należy stosować pod preparat RAFIL Do Bram i Ogrodzeń wtedy, gdy masz do czynienia z trudnymi podłożami metalowymi lub wymalowanymi nieznaną farbą.

Tego typu preparat powinien charakteryzować się wysoką przyczepnością do podłoża. Dzięki matowej powierzchni masz pewność, że dekoracyjna farba do ogrodzeń będzie się dobrze trzymać na metalowych powierzchniach. Co więcej, farby podkładowe zwiększają odporność metalu na korozję, co w połączeniu z farbą wykończeniową daje metalowi doskonałą ochronę przed wilgocią.

Ważne!

Podczas malowania metalowego ogrodzenia warto mieć pod ręką także preparat do odtłuszczania. Gruntowne oczyszczenie przęseł przed nałożeniem farby to klucz do pięknej i trwałej warstwy wykończeniowej.

Jaka farba do ogrodzenia z betonu?

Farba do malowania ogrodzeń betonowych? W wielu przypadkach jest to ta sama, którą pokrywa się stalowe, żelazne i żeliwne podłoża. Takim preparatem jest np. RAFIL Chlorokauczuk. Wybranie takiej farby do ogrodzenia jest bardzo zasadne, jeśli Twój płot ma betonowe słupki, pomiędzy którymi znajdują się stalowe przęsła – w takiej sytuacji możesz oba elementy pokryć tym samym preparatem, choć z jedną różnicą. Przed malowaniem metalu należy użyć RAFIL Podkład Chlorokauczukowy, natomiast na betonie nie jest wymagana taka dodatkowa warstwa.

Jaka farba najlepsza do ogrodzenia? Dobierz kolor!

Czarna farba do ogrodzenia to jedna z najczęściej wybieranych opcji – ciemny płot prezentuje się uniwersalnie, a przy tym się nie brudzi. Dlatego też dużą popularnością cieszą się farby do ogrodzenia grafitowe, antracytowe, szare i brązowe. Nie oznacza to jednak, że nie możesz wybrać jaśniejszych i intensywniejszych barw.

Szczególnie dużo odcieni masz do wyboru w przypadku farby RAFIL Chlorokauczuk do metalu i betonu. Oprócz standardowych ciemnych kolorów znajdziesz tu także intensywnie czerwone, żółte, zielone czy niebieskie farby do malowania ogrodzenia, więc bez trudu wybierzesz preparat, który najlepiej dopasuje się do charakteru Twojego domu i posesji.