Jak odnowić i czym pomalować chodnik betonowy? – porady eksperta

‍Dywany nie wychodzą z mody – obecnie przeżywają wręcz swój renesans. Warto położyć dywan na podłodze z wielu względów, zarówno funkcjonalnych, jak i estetycznych. Należy też o niego odpowiednio zadbać. W naszym artykule podpowiadamy, jak zrobić trzepak do dywanów łatwo i samodzielnie.  

Dywan to ozdoba, jak i bardzo funkcjonalny element wyposażenia pomieszczeń. Dosłownie i w przenośni chroni przed chłodem podłogi, wprowadza ciepło i rodzinną atmosferę. Jest niezastąpiony, kiedy w domu są małe dzieci, które chętnie bawią się na podłodze. Tym bardziej ważna jest odpowiednia dbałość o czystość i dobry stan dywanu.

Czynnością, którą należy wykonać co najmniej raz na kilka miesięcy jest trzepanie – pozwala pozbyć się większości osiadających w tkaninie zabrudzeń i mikroorganizmów. A do trzepania niezbędny jest trzepak – zerknij na poniższy poradnik, aby dowiedzieć się, jak zrobić trzepak krok po kroku. 

Jak zaprojektować trzepak do dywanów?

Z jednej strony można powiedzieć, że w sumie nie ma nic do odkrycia – każdy widział trzepak i każdy wie, że to prosta konstrukcja. W rzeczywistości nie jest to takie oczywiste.

Konstrukcja trzepaka może różnić się pod kilkoma względami, głównie w zależności od zastosowań, do jakich będzie wykorzystywany. I tak np. trzepak może służyć do czyszczenia dywanów różnej wielkości, co będzie wpływać na jego pożądany kształt. 

Ważne jest też miejsce, w którym chcesz go ustawić – to rzutuje na rozmiary i najważniejsze elementy. A co, jeśli nie masz miejsca na stały trzepak? Tu też podajemy możliwe rozwiązanie. I w końcu – dlaczego nie nadać trzepakowi dodatkowych funkcji, aby stał się bardziej użyteczny?

Najłatwiejsze rozwiązanie to budowa trzepaka przypominającego prostą piłkarską bramkę – tworzą go dwa słupki i poprzeczka u góry. To już wystarczy, aby skutecznie zadbać o dywan, o ile odpowiednio stabilnie osadzi się konstrukcję w gruncie. 

Większe możliwości daje dołożenie niżej dodatkowej poprzeczki, co ułatwia trzepanie mniejszych dywanów. Jeśli natomiast w ogrodzie brakuje miejsca lub trzepak ma być wykorzystywany tylko okresowo, dobrym rozwiązaniem jest wersja przenośna. W takim przypadku nie osadza się go na stałe, ale u dołu, z dwóch dodatkowych rurek, robi się podstawę. Warto przy tym pamiętać, aby poprzeczne rury podstawy miały odpowiednią długość, co zapewni stabilność i ochroni przed wywrotką podczas trzepania.

W ogrodach można też spotkać trzepaki z funkcją suszarki. To bardzo praktyczne rozwiązanie, dające dodatkowe możliwości. Do trzepaka montuje się wówczas dodatkowe rurki i sznury do wieszania, co pozwala z powodzeniem rozwiesić do suszenia nawet duże pranie.

Jakie materiały są potrzebne do budowy?

Ponieważ ten poradnik podpowiada, jak zrobić trzepak do dywanów samodzielnie i przez osoby, które nie są wykwalifikowanymi rzemieślnikami, na początek przyjmijmy dwa ważne założenia. Po pierwsze trzepak wykonany będzie z metalu. W tym przypadku to najrozsądniejszy wybór materiału, ze względu na wytrzymałość i prostotę konstrukcji. Po drugie – zakładamy, że elementy będą łączone w sposób dostępny większości użytkowników, a więc przede wszystkim skręcane, a nie spawane.

Do budowy najprostszego trzepaka potrzebujesz minimum trzech metalowych rurek – dwóch na podpory i jednej na poprzeczkę. Konieczne będzie też odpowiednie posadowienie trzepaka w gruncie. Aby było stabilne, zalecamy najprostsze możliwe rozwiązanie, czyli wkręcane do gruntu stalowe kotwy. Dzięki ich zastosowaniu nie ma konieczności betonowania słupków.

Oczywiście warto pomyśleć o wspomnianych dodatkowych funkcjonalnościach. Jeśli w domu masz kilka dywanów o różnych rozmiarach, na pewno przyda się druga, niższa poprzeczka. Dzięki niej wygodniej zabierzesz się do czyszczenia mniejszych dywanów lub chodniczków. 

W przypadku chęci budowy trzepako-suszarki niezbędne są oczywiście odpowiednie elementy, czyli dwie niezbyt długie rurki do umieszczenia na końcach poprzeczki oraz sznurki lub drut do wieszania bielizny. Jeśli chodzi o trzepak w wersji przesuwnej, pamiętaj o dodatkowych dwóch rurkach tworzących stabilną podstawę.

Co do narzędzi, na pewno przydadzą się klucze do skręcania śrub oraz pręt lub specjalna sztanga do kotew. Łączenia rur najlepiej wykonać przy użyciu stalowych kolan lub trójników o odpowiednim przekroju, ewentualnie zewnętrznych zacisków, które skręca się śrubami. Jeśli nie kupisz rurek od razu dociętych na wymiar, niezbędna będzie szlifierka kątowa. Do wykonania otworów przyda się wiertarka z odpowiednim wiertłem do metalu.

Montaż trzepaka – krok po kroku

Pracę zacznij od przygotowania solidnej podstawy. Trzepak najlepiej ustawić w miejscu zapewniającym dobry dostęp z obu stron, przynajmniej dwa metry od ścian budynków, ogrodzeń czy dużych roślin. Teren powinien być równy i stabilny – najlepszy będzie kawałek trawnika. Kotwy wkręca się łatwo, szczególnie jeśli wyposażysz się w odpowiedni pręt lub sztangę. Warto zadbać o ich utrzymanie w pionie – tutaj przyda się poziomica.

Kiedy kotwy uda się stabilnie wkręcić w ziemię, czas na montaż słupków. Fabrycznie wykonane kotwy mają zazwyczaj odpowiednie otwory, wystarczy więc tylko dobrać śruby. Jeśli słupki takich otworów nie mają – posłuż się wiertarką. Aby całość stabilnie się trzymała, zalecamy co najmniej dwie, a jeśli się da to trzy lub cztery śruby do połączenia kotwy ze słupem. Pamiętaj, że konstrukcja musi później wytrzymywać ciężar dywanu i drgania od uderzeń przy trzepaniu.

Kiedy pionowe słupki są stabilnie osadzone – czas na poprzeczkę. Rozwiązań przy jej montażu jest kilka. Najprostsze to metalowe kolana z gotowymi, fabrycznie przygotowanymi śrubami blokującymi. Ich zastosowanie jest banalnie proste: kolano nakłada się na końcówkę słupka i poprzeczki, a następnie przy użyciu klucza imbusowego dokręca się śruby kontrujące. Można także skorzystać ze specjalnych obejm – wówczas nakłada się je na rurkę w miejscu łączenia i skręca przy pomocy śruby z nakrętką.

A jak zrobić trzepak ogrodowy z dodatkową poprzeczką? Z pomocą przychodzi metalowy trójnik, który nakłada się na odpowiedniej, wymaganej wysokości. Postępuje się z nim identycznie jak z kolanem łącznikowym. Średnicę trójnika można dobrać tak, aby nie było potrzeby dodatkowego przecinania słupków.

Jakie farby do metalu najlepiej zabezpieczą trzepak?

Jak zrobić trzepak ogrodowy, aby służył przez długie lata? Poza jakością materiału i prawidłowym montażem podstawowe znaczenie ma dobór odpowiedniej farby, która skutecznie zabezpieczy powierzchnię metalu. Wybór dostępnych preparatów jest ogromny i żadnym problemem nie jest obecnie malowanie powierzchni ocynkowanych, czy nawet aluminiowych.

Szczególnie warto zwrócić uwagę na produkty marki RAFIL. Gwarantują doskonałe zabezpieczenie metalu, a jednocześnie ich stosowanie nie przysporzy trudności nieprofesjonalnym użytkownikom. 

Idealnym wyborem będzie RAFIL do Bram i Ogrodzeń – emalia antykorozyjna, która jednocześnie chroni i poprawia walory estetyczne. To idealny produkt to malowania trzepaka – po nałożeniu na powierzchni metalu powstaje warstwa, która zabezpiecza go na kilka sposobów. Po pierwsze gwarantuje dobrą ochronę przed wilgocią i zmiennymi warunkami atmosferycznymi, co jest podstawą w przypadku konstrukcji użytkowanych na zewnątrz. Jednocześnie posiada bardzo dobre parametry odporności na czynniki mechaniczne, np. uderzenia, a o te przecież przy trzepaniu dywanów nietrudno. 

Dzięki połączeniu tych czynników farba doskonale chroni przed korozją – możesz też jeszcze wzmocnić ten efekt, jeśli emalię zastosujesz razem z podkładem antykorozyjnym RAFIL. 

Jak dbać o trzepak, aby służył przez długie lata?

Trzepak pozostający na zewnątrz przez cały rok, przez kilka lat z rzędu, będzie narażony na liczne czynniki, które mogą wpływać na jego stan lub wygląd. Największym wrogiem metalu jest oczywiście korozja – jeśli dasz jej pole do popisu, w szybkim tempie może doprowadzić do osłabienia elementów konstrukcji, a ostatecznie do jej zniszczenia. 

Czynniki sprzyjające korozji to wilgoć i bezpośrednie oddziaływanie wody. W miesiącach zimowych dochodzi także mróz, który w połączeniu z wilgocią może powodować mikrouszkodzenia i rozsadzanie struktury metalu. Latem czynnikiem niesprzyjającym jest z kolei nadmierne nasłonecznienie.

Na szczęście przed wszystkimi tymi zagrożeniami ochronić może regularne malowanie. Raz na kilka sezonów warto odnowić warstwę farby na trzepaku, aby uzupełnić ubytki – także te, które nie zawsze są łatwo widoczne. Malowanie odświeża też konstrukcję wizualnie, bo farba pozostająca na zewnątrz łapie kurz i zanieczyszczenia z powietrza, a na nich z kolei chętnie kolonizują mikroorganizmy, takie jak glony czy grzyby. Mówiąc krótko – regularne malowanie zabezpiecza i przywraca dobry wygląd!

Wiesz już, jak zrobić trzepak – dzięki niemu twoje dywany będą zawsze zadbane i idealnie czyste. Jeśli postawisz swój pierwszy trzepak na podwórzu lub w ogrodzie – koniecznie przyślij nam jego zdjęcie! Zachęcamy oczywiście, aby przy tej satysfakcjonującej pracy skorzystać z produktów RAFIL!

‍

Ogrodzenie domu jest wizytówką całej posesji, dlatego wybór odpowiedniego płotu – jego koloru oraz stylu – to bardzo ważny aspekt aranżowania przestrzeni. Rozsądnym pomysłem jest dopasowywanie ogrodzenia do odcienia dachówki.

Sprawdź, jaki kolor ogrodzenia do brązowego dachu będzie odpowiedni i czym jeszcze kierować się podczas wyboru płotu.

Jaki kolor ogrodzenia do brązowego dachu wybrać? Ogólne zasady

Brąz jest często wybieranym kolorem dachówki, zarówno przez właścicieli domów jednorodzinnych, jak i przez architektów. To odcień elegancki, przyjemny i dający wiele możliwości aranżacyjnych. Do brązowego dachu można bowiem dobrać zarówno ciepłe, jak i chłodne odcienie ogrodzenia, a paleta barw, która komponuje się z brązem, jest dość szeroka.

Należy jednak pamiętać o tym, że nie tylko dach i ogrodzenie powinny do siebie pasować. Wybór koloru dachówek oraz płotu powinien być podyktowany także kolorem elewacji, bramy wjazdowej do garażu, murków i słupków, parapetów czy nawet stolarki okiennej i drzwiowej. Styl domu oraz przestrzeni wokół niego powinien być spójny.

Warto również dopasować kolorystykę ogrodzenia do materiału, z którego zostało wykonane. Z innym stylem będzie współgrać ogrodzenie drewniane, z innym palisadowe i z jeszcze innym metalowy, zdobiony płot.

Do jakich domów pasuje brąz?

Brązowa dachówka i brązowe ogrodzenie pasują m.in. do domów utrzymanych w stylu tradycyjnym, wiejskim. W połączeniu z ciepłymi odcieniami elewacji, kostki brukowej czy innych elementów aranżacji tworzą przytulną, kameralną atmosferę. Brązowe ogrodzenie i dach sprawdzą się także w przypadku szkieletowych domów drewnianych czy domów murowanych, a także w przypadku starszych budynków z cegły lub drewna.

Jakie ogrodzenie do brązowego dachu będzie najlepsze?

Pierwszym, oczywistym wyborem ogrodzenia pasującego do brązowego dachu jest ogrodzenie drewniane. Połączenie brązowej dachówki i drewnianego płotu nada przestrzeni lekki, swobodny charakter. Jeśli zdecydujesz się także na drewniane okna oraz drzwi, to elewację pomaluj na biało lub na jasne odcienie beżu. Jeśli drewniane ogrodzenie jest osadzone na betonowych lub kamiennych fundamentach i wzmacniane słupkami z takiego samego materiału, dobrze będzie powtórzyć na nich kolorystykę elewacji lub pomalować je na jasne, naturalne odcienie beżu.

{{recomended-product}}

Do brązowego dachu będzie pasować także ogrodzenie z metalu i drewna. Wówczas metalowe wzmocnienia można pomalować dobrą farbą w kolorze szarym, np. Antykorozyjną Emalią Do Bram i Ogrodzeń RAFIL. Takie połączenie sprawdzi się dobrze w domach utrzymanych zarówno w nowoczesnym, jak i tradycyjnym stylu.

Surowcem, który dobrze współgra z brązem dachówek, jest także wspomniany wcześniej kamień. Możesz postawić np. na ogrodzenie z drewna i gabionów, czyli metalowych koszy wypełnionych, w tym przypadku, szarymi kamieniami. Jeśli odcień drewna będzie zbliżony do koloru dachu, wówczas na szaro pomaluj np. balustrady i bramę do garażu.

Jeśli dachówka ma kolor brązowy, a elewacja utrzymana jest w chłodnych tonach, możesz zdecydować się także na ogrodzenie, które łączy w sobie np. biel i szarość. Dobrym wyborem może okazać się jasnoszare, metalowe ogrodzenie palisadowe z białymi fundamentami i murkami. Warto jednak, by kolor dachu i ogrodzenia znalazły wspólny mianownik np. w postaci koloru elewacji, odcienia balustrad, parapetów, drzwi czy elementów ozdobnych.

Ważne, by zapamiętać kluczową zasadę – jeśli dach i elewacja są utrzymane w chłodnych tonach, ogrodzenie również powinno mieć chłodne barwy. Połączenie ciepłych odcieni elewacji i dachówki oraz chłodnego koloru płotu (lub odwrotnie) jest ryzykowne i nie zawsze pozwala na uzyskanie harmonijnej aranżacji przestrzeni. Źle będzie wyglądał np. biało-szary płot i beżowa lub żółta elewacja, a do tego brązowy dach i np. drewniane, ozdobne belki.

Farba epoksydowa to doskonały produkt do ochronnego i dekoracyjnego malowania powierzchni betonowych czy metalowych. Efekt? Trwała, antypoślizgowa i odporna na ścieranie powłoka. Co warto wiedzieć o farbach epoksydowych i jak ich używać?

Zabezpieczenie posadzek lub powierzchni w pomieszczeniach, gdzie są one narażone na działanie substancji lub płynów trudnych do usunięcia, lub bardzo brudzących, nie jest łatwym zadaniem. Wybór odpowiedniego środka zabezpieczającego to kluczowy aspekt przy zabezpieczaniu pomieszczeń w przemyśle chemicznym czy spożywczym, a także w warsztatach samochodowych, halach produkcyjnych, garażach, parkingach czy domowych piwnicach. 

W artykule odpowiadamy na pytanie, do czego służy farba epoksydowa i kiedy warto zastosować to rozwiązanie. Doradzimy również, jak malować farbami epoksydowymi i jak prawidłowo połączyć oba składniki emalii epoksydowej.

Farby epoksydowe – co to jest?

Czym są farby epoksydowe? To produkt bardzo daleki od dobrze znanych nam farb akrylowych, których używamy przy malowaniu domów lub mieszkań. Farba epoksydowa składa się z syntetycznej żywicy epoksydowej oraz utwardzacza – dopiero wymieszanie tych dwóch substancji pozwala uzyskać mieszaninę o pożądanych właściwościach.

Po połączeniu obu substancji pomiędzy cząsteczkami żywicy epoksydowej zachodzi intensywna reakcja. Pod jej wpływem wytwarzają się między nimi bardzo mocne wiązania. Efekt? Wyjątkowo mocna, trwała, ale elastyczna powłoka, odporna na ścieranie, działanie substancji chemicznych, wysokich temperatur, dużych obciążeń.

Czy farby epoksydowe są szkodliwe?

Farby nie są produktami obojętnymi dla zdrowia ze względu na zawarte w nich substancje, jednak farby epoksydowe wymagają szczególnej ostrożności przy malowaniu. Żywica epoksydowa zawarta w produkcie – a konkretniej jej opary – mogą działać drażniąco na skórę lub oczy. Farba epoksydowa powoduje reakcję alergiczną skóry i podrażnienie dróg oddechowych. 

Zastosowanie środków ochrony osobistej, takich jak rękawice czy okulary ochronne, jest koniecznością. Kontakt farby epoksydowej ze skórą czy z oczami może powodować zapalenie lub uszkodzenia tkanek. W przypadku rozpylania farby epoksydowej mogą się tworzyć niebezpieczne kropelki. Dlatego też nie wolno wdychać rozpylonej cieczy lub mgły. 

Zastosowanie farb epoksydowych

Farby epoksydowe doskonale nadają się do zabezpieczania powierzchni metalowych (także ocynkowanych), betonowych lub do glazury. Dzięki właściwościom naniesionej powłoki możliwe jest powstrzymanie niszczącego wpływu gazów, kwasów czy zasad na zabezpieczone powierzchnie.

Farba epoksydowa może być stosowana do ochrony podłoży betonowych w halach produkcyjnych, warsztatach mechanicznych, magazynach przemysłowych, garażach, piwnicach, kotłowniach.

Doskonałym przykładem mogą być tu budynki przemysłu spożywczego, gdzie często przy produkcji stosowane są kwasy (ich roztwory) lub substancje agresywne. W takich miejscach zabezpieczenie podłóg przed szkodliwym działaniem obecnych w pomieszczeniu substancji jest bardzo istotne.

Emalia epoksydowa (np. RAFIL Na Beton Emalia Epoksydowa) może być stosowana również na zewnątrz. Trzeba jednak wtedy zastosować warstwę ochronną – niezbędny będzie produkt RAFIL Na Beton Lakier.

Emalia epoksydowa to także dobry wybór do warsztatów samochodowych, gdzie obecne są oleje, smary czy paliwa. Odporność tego rodzaju farby na wymienione zanieczyszczenia jest bardzo dobra. Niezabezpieczony beton szybko pokryłby się niemożliwymi do usunięcia plamami, które wniknęły w strukturę materiału.

Farby epoksydowe znajdą też zastosowanie jako antypoślizgowa, odporna na ścieranie powłoka. W miejscach szczególnie narażonych na poślizgnięcie się można je dodać do pierwszej warstwy powłoki piasku kwarcowego, który znacząco poprawi własności antypoślizgowe powłoki.

W warunkach domowych emalie epoksydowe stosuje się do zabezpieczenia powierzchni betonowych w garażu, piwnicy czy kotłowni.

Farby epoksydowe – najważniejsze właściwości

Emalia epoksydowa tworzy antypoślizgową, trwałą i elastyczną powłokę. Jest ona odporna na ścieranie, uderzenia, wodę, środki myjące, środki odkażające oraz substancje chemiczne.

Powłoki farb epoksydowych z pewnością charakteryzują się bardzo dobrą przyczepnością do podłoża – oczywiście jeśli to zostało wcześniej należycie przygotowane. Dzięki temu masz pewność, że zastosowana ochrona będzie trwała i nie zacznie się łuszczyć.

Warto mieć na uwadze, że farby epoksydowe nie zostały stworzone z myślą o zapewnieniu jak najwyższych walorów estetycznych i raczej nie powinny być stosowane w tej roli. Jeśli jednak zależy Ci na zabezpieczeniu powierzchni zewnętrznych, niezbędne będzie naniesienie dodatkowej warstwy lakieru poliuretanowego, który zabezpieczy emalię przed szkodliwym wpływem światła słonecznego i promieni UV.

Emalia epoksydowa jest odporna na osmozę – dzięki temu nadaje się doskonale do zabezpieczania laminatowych kadłubów statków czy innych powierzchni, które będą miały częsty kontakt z wodą. To wyeliminuje możliwość przenikania cząstek wody przez mikropory i inne nieszczelności w głąb materiału, co w efekcie mogłoby poskutkować procesem powolnego niszczenia. Z tego samego powodu farb epoksydowych używa się też do powierzchni stalowych czy aluminiowych. 

Jak malować farbami epoksydowymi?

W pierwszej kolejności należy zadbać o odpowiednie warunki:

• Temperatura podłoża betonowego powinna być wyższa niż 10°C (i 3°C od temperatury punktu rosy).
  
• Niezbędna będzie sprawna wentylacja w pomieszczeniu.
  
• Wilgotność względna w pomieszczeniu nie powinna przekraczać 85% (malowanie nie powinno odbywać się w czasie deszczu lub mgły, najlepszy będzie słoneczny i pogodny dzień).

Jak stosować emalię epoksydową? Oto kolejne etapy malowania betonu farbami epoksydowymi.

1. Przygotowanie betonowej powierzchni

Nowe powierzchnie betonowe należy oczyścić, odtłuścić, a także usunąć warstwę mlecza i szlamu cementowego (jeśli są obecne), a następnie dokładnie odpylić.

W przypadku starego niemalowanego betonu usuń luźno związane fragmenty betonu. Podłoże oczyść z zanieczyszczeń i starannie odtłuść. Jeśli powierzchnia jest uszkodzona (są w niej obecne ubytki), powinna być przeszlifowana i wcześniej zagruntowana emalią epoksydową z dodatkiem około 20% rozcieńczalnika do wyrobów na bazie żywicy epoksydowej

Jeśli odnawiasz stary, ale malowany wcześniej beton, oczyść i odtłuść powierzchnię starej powłoki i usuń luźno związaną, łuszczącą się farbę. Całość przeszlifuj i odpyl. Powierzchnię z odsłoniętym betonem trzeba zagruntować tak jak stary niemalowany beton – produktem RAFIL Na Beton z dodatkiem utwardzacza (składnik 2), rozcieńczoną dodatkiem ok. 20 % rozcieńczalnika do wyrobów epoksydowych

2. Przygotowanie emalii epoksydowej

Produkt składa się z dwóch składników – emalii i utwardzacza. Wymieszaj starannie każdy ze składników w swoim opakowaniu. Następnie dodaj do opakowania zawierającego emalię (składnik 1) zawartość opakowania z utwardzaczem (składnik 2).

Wymieszaj dokładnie oba składniki. Musisz uzyskać mieszaninę o jednorodnym kolorze i konsystencji. Całość pozostaw na ok. 30 minut. Po tym czasie możesz malować – masz na to 8 godzin. Po tym czasie mieszanina zmienia się w nieprzydatny do stosowania żel.

3. Malowanie emalią epoksydową

Emalię epoksydową nanosić możesz zarówno za pomocą natrysku lub pędzlem czy wałkiem – bez dodatkowego rozcieńczania.

Najpierw beton zagruntuj emalią RAFIL Na Beton z dodatkiem utwardzacza (składnik 2), rozcieńczoną dodatkiem ok. 20% rozcieńczalnika do wyrobów epoksydowych. Po zagruntowaniu odczekaj 4 godziny i nałóż kolejne warstwy – łączne z gruntem powinny być to 3 warstwy.

W przypadku stosowania emalii epoksydowej do powierzchni zewnętrznych na powłokę emalii musisz nanieść warstwę lakieru poliuretanowego RAFIL Na Beton, chroniącą przed światłem słonecznym i UV.

Należy obowiązkowo pamiętać o wspomnianych wcześniej środkach ochrony osobistej – opary farby epoksydowej są naprawdę drażniące i brak odpowiedniej ochrony może skończyć się co najmniej nieprzyjemnie!

Emalie epoksydowe są tanim i łatwo dostępnym środkiem, który pomoże zabezpieczyć metalowe czy betonowe powierzchnie nawet przed roztworami kwasów, czy paliwami płynnymi. Wytworzona powłoka jest bardzo szczelna i odporna – należy jednak pamiętać, że odpowiednie przygotowanie powierzchni jest kluczowe, by zapewnić te właściwości. Już teraz sprawdź produkty RAFIL stworzone z myślą o zabezpieczeniu betonowych powierzchni.

Dokładne obliczenia powierzchni dachu to nie tylko zwykła liczba. To konkretne dane, które decydują o budżecie, logistyce i bezpieczeństwie na budowie domu. Błąd w obliczeniach może kosztować więcej niż kilka arkuszy blachy. Wystarczy pomyłka o kilka metrów, by trzeba było domawiać materiał albo płacić za niepotrzebny zapas. Fachowcy nie lubią takich niespodzianek. Klient też nie chce płacić za coś, czego nie zużyje.

W artykule podpowiadamy, jak obliczyć powierzchnię dachu dwuspadowego z pomocą kalkulatorów online oraz samodzielnie. Doradzimy również, dlaczego tak ważna jest wiedza o powierzchni dachu, jak obliczyć ją, gdy do dyspozycji masz dalmierz oraz jak zabezpieczyć pokrycie dachowe, by długo pozostało w nienagannym stanie. 

Dlaczego warto precyzyjnie obliczyć powierzchnię dachu? 

Powierzchnia dachu ma wpływ na dobór pokrycia, ilość łat, kontrłat i akcesoriów. Bez niej trudno złożyć precyzyjny kosztorys. Przedstawiciel hurtowni nie poda dokładnej wyceny. Dekarz nie zaplanuje pracy. Inspektor nie zatwierdzi projektu. Wszystko zaczyna się od jednej liczby. Dobrze ją policzyć.

Warto wiedzieć, że różne rodzaje pokryć dachowych mają różną efektywność krycia. Blachodachówka, dachówka ceramiczna, gont bitumiczny – każdy z tych materiałów ma inny format, sposób układania i zakładki. Blacha trapezowa może mieć mniejszy odpad niż dachówka zakładkowa. Dobrze policzona powierzchnia pozwala wybrać materiał nie tylko pod względem estetyki, ale też optymalizacji kosztów. 

Na przykład dachówki cementowe wymagają większej liczby sztuk na metr kwadratowy niż blachodachówka modułowa, ale są trwalsze i lepiej tłumią dźwięk deszczu. Z kolei pokrycia bitumiczne sprawdzają się przy bardziej skomplikowanych kształtach, bo łatwo się je docina. Znając rzeczywistą powierzchnię dachu, można też precyzyjnie dobrać ilość folii dachowej, taśm uszczelniających i liczby wkrętów czy haków rynnowych.

Podstawowe wzory i narzędzia do obliczeń powierzchni 

Jak obliczyć powierzchnię dachu dwuspadowego? Najprościej oblicza się powierzchnię dachu o kształcie prostokąta lub kwadratu. W takim przypadku mnożymy szerokość (mierzoną po krawędzi bocznej połaci) przez długość dachu (mierzoną po desce czołowej). Dla dachu dwuspadowego wystarczy policzyć powierzchnię jednej połaci, potem drugiej i dodać oba wyniki.

Sprawdź również: Jak zrobić dach dwuspadowy – poradnik

Powierzchnia dachu = długość dachu × długość połaci × 2

Długość połaci to krawędź boczna połaci dachowej, mierzona wzdłuż krokwi. Jeśli dach składa się z dwóch równych połaci prostokątnych, wzór działa idealnie. W przypadku bardziej skomplikowanych konstrukcji należy rozrysować rzut dachu, podzielić go na figury geometryczne (np. prostokąty, kwadraty, trójkąty), a następnie zsumować pola poszczególnych elementów.

Jeśli masz tylko rzut dachu (czyli widok z góry), ale znasz kąt nachylenia połaci, możesz posłużyć się tabelą współczynników. Wtedy wystarczy obliczyć powierzchnię dachu w rzucie i pomnożyć przez współczynnik odpowiadający kątowi.

Powierzchnia dachu = pole rzutu × współczynnik kąta nachylenia

Wzór wydaje się trudny? Z pomocą przychodzą kalkulatory dachowe online. Wystarczy wpisać wymiary połaci lub wartości z rzutu i kąt nachylenia, a narzędzie wykona obliczenia. To świetna opcja dla osób, które nie chcą liczyć ręcznie lub mają do czynienia z nietypowym projektem.

Jeśli planujesz samodzielne pomiary, zacznij od zlokalizowania rzutu dachu na projekcie. Poszukaj oznaczeń takich jak „rzut dachu” lub „rzut połaci dachu”. Następnie podziel powierzchnię na znane figury geometryczne. Pamiętaj, by mierzyć długość połaci wzdłuż krokwi, a nie „na płasko”. Warto też sprawdzić wysokość ścianki kolankowej – ma ona wpływ na długość krokwi i nachylenie dachu.

Nie tylko profesjonaliści, ale także majsterkowicze mają dziś w swoim narzędziowym składziku elektroniczny dalmierz, działający na zasadzie lasera i elektronicznie wyświetlanych wyników. To przydatne urządzenie, które pomoże Ci zmierzyć dach, gdy brak innych możliwości. Dużym ułatwieniem są aplikacje (często darmowe) na smartfon lub tablet, które można połączyć z dalmierzem za pośrednictwem Bluetooth i otrzymać wszystkie niezbędne wyliczenia. Pozwalają one na wykonanie zdjęć, szkiców, naniesienie pomiarów czy notatek. 

W jaki sposób wykorzystać to urządzenie do zmierzenia dachu? Wystarczy oddalić się od budynku w dogodnej odległości – tak, by widzieć krawędzie dachu i jego załamania, umieścić dalmierz na statywie, a następnie wskazać laserem punkty na dachu, pomiędzy którymi chcesz zmierzyć odległość. 

Przykład krok po kroku: jak obliczyć powierzchnię dachu dwuspadowego?

Załóżmy, że dom ma dach dwuspadowy z dwiema identycznymi połaciami. Długość deski czołowej (czyli długość budynku) to 10 metrów. Długość połaci (czyli długość krawędzi bocznej dachu) to 7 metrów. Obie połacie są prostokątami.

Liczymy powierzchnię jednej połaci:

10 m × 7 m = 70 m²

Powierzchnia całego dachu:

70 m² × 2 = 140 m²

Jeśli dach jest nieregularny, trzeba podzielić go na prostsze figury i obliczyć pole każdej z osobna. Na przykład, jeśli jedna z połaci ma trójkątny kształt, należy użyć wzoru:

Pole trójkąta = (podstawa × wysokość) / 2

Gdy korzystasz z rzutu dachu, oblicz powierzchnię wszystkich widocznych figur. Następnie zsumuj te wartości i pomnóż przez współczynnik kąta nachylenia. Przykładowo, dla kąta 30°, współczynnik wynosi około 1,15. Jeśli rzut dachu daje nam 100 m², to:

100 m² × 1,15 = 115 m² rzeczywistej powierzchni dachu

Pamiętaj też o zapasie. Nawet w przypadku dokładnych obliczeń warto doliczyć kilka procent więcej. Pokrycia dachowe układa się z zakładkami, a część materiału idzie na przycięcia, kosze, kalenice i inne detale. Zapas 5-10% to standardowa rezerwa, którą zalecają wszyscy doświadczeni dekarze.

Przy okazji prac dachowych warto też wspomnieć, że powierzchnia dachu przyda się też w sytuacji, gdy chcesz pomalować dach – pomoże Ci oszacować ilość potrzebnej farby. Do malowania dachu polecamy niezawodny środek RAFIL Radach Farba Na Dach. Wysokiej jakości gruntoemalia RADACH FARBA NA DACH przeznaczona jest do ochronno-dekoracyjnego malowania zewnętrznych powierzchni metalowych: stalowych, ocynkowanych i aluminiowych. Farba stosowana jest zarówno do wykonywania nowych wymalowań, jak i renowacji starych powłok malarskich.

Najczęstsze błędy przy obliczaniu powierzchni dachu

• Pierwszy błąd to pominięcie rzeczywistej długości połaci. Wielu inwestorów przyjmuje szerokość połaci jako połowę szerokości budynku, licząc w rzucie, a nie wzdłuż krokwi. To prowadzi do niedoszacowania.
• Drugi błąd to nieuwzględnienie elementów wystających. Kominy, lukarny, okna dachowe – wszystko to zwiększa potrzebną ilość pokrycia. Pominięcie takich detali oznacza problemy na budowie.
• Trzeci błąd to brak zapasu. Dach nie składa się z idealnych figur geometrycznych. Materiał trzeba przyciąć, ułożyć z zakładkami. Producenci zalecają doliczyć 5-10% zapasu. Brak rezerwy oznacza ryzyko przestoju.
• Czwarty błąd to nieuwzględnienie okapów. Dach zwykle wystaje poza mury. Ten naddatek ma kilka centymetrów z każdej strony, co realnie zwiększa powierzchnię połaci.
• I wreszcie – poleganie wyłącznie na projekcie. Rzeczywisty dach może się różnić od planu. Zawsze warto zmierzyć obiekt w terenie. Dzięki temu unikniesz niespodzianek i dokładnie zaplanujesz zakupy.
• Warto też sprawdzić, czy projektant uwzględnił pełną długość krokwi, dokładne nachylenie oraz wszystkie detale techniczne. Zdarza się, że uproszczenia projektowe różnią się od tego, co powstaje w rzeczywistości.

Dobrze policzona powierzchnia dachu to spokojna głowa inwestora i sprawna praca wykonawcy. To także realna oszczędność – mniej poprawek, mniej strat materiałowych i większa kontrola nad budżetem. Warto poświęcić chwilę na dokładne obliczenia. To inwestycja, która się opłaca!

‍