Ogrodzenie żaluzjowe to doskonała propozycja dla każdego, kto ceni sobie nowoczesny design i minimalistyczne wzornictwo. Jeżeli chcesz ogrodzić swój dom, działkę czy ogród w stylowy i funkcjonalny sposób – może być to rozwiązanie idealne również dla Ciebie. Przekonaj się, czym charakteryzuje się płot żaluzjowy metalowy i jakie kolory ogrodzenia są obecnie najpopularniejsze.
Płot żaluzjowy – najważniejsze informacje
Ogrodzenie żaluzjowe wyróżnia się charakterystyczną konstrukcją – metalowe przęsła przypominają poziome żaluzje, jakie montuje się w oknach. Taki układ metalowych elementów ma wiele zalet: ogrodzenie prezentuje się nowocześnie, teren posesji jest osłonięty przed spojrzeniami przechodniów (stopień zasłonięcia uzależniony jest od sposobu ułożenia metalowych pasów), ograniczony jest poziom hałasu z ulicy, a przepływ powietrza w okolicach ogrodzenia nie jest utrudniony. Istotną kwestią, jest również łatwość montażu płotów żaluzjowych. Większość modeli wykonywana jest w sposób modułowy, a więc wystarczy przymocować odpowiednią ilość przęseł do stalowych lub betonowych słupków.
Ogrodzenia żaluzjowe – kolory
Dzięki minimalistycznemu kształtowi płot żaluzjowy metalowy niezwyżle łatwo jest dopasować do charakteru posesji. Wystarczy, że wybierzesz odpowiedni kolor, który podkreśli niepowtarzalny styl Twojego domu czy ogrodu. Jakie kolory królują na ogrodzeniach żaluzjowych?
Szare ogrodzenia żaluzjowe
To prawdopodobnie najbardziej uniwersalny kolor, na jaki możesz się zdecydować. Szarość prezentuje się dobrze niemal zawsze i wszędzie, jest ponadczasowa i odporna na architektoniczne trendy. Szary płot żaluzjowy doskonale prezentuje się w towarzystwie masywnych, murowanych, kamiennych słupków. Taka aranżacja najbardziej pasuje do domów urządzonych w stylu minimalistycznym, ale zachowujących lekką nutę tradycji – do białych, szarych i beżowych elewacji, drewnianej stolarki i zielonych, prosto urządzonych ogrodów.
Białe ogrodzenia żaluzjowe
Trudno wyobrazić sobie lżejszą i przyjemniejszą dla oczu aranżację. Białe ogrodzenie żaluzjowe przywodzi na myśl styl śródziemnomorski i kojarzy się z beztroskimi wakacjami, spokojem i relaksem. Zwłaszcza, jeżeli płot znajduje się w otoczeniu soczystej zieleni roślin, naturalnego drewna i kamienia. Białe ogrodzenie prezentuje się świeżo i lekko, niezależnie od sposobu montażu. Możesz zdecydować się na osadzenie paneli na metalowych słupkach – wtedy uzyskasz bardziej nowoczesny efekt – lub murowanych, ciężkich murkach, które bardziej nawiązują do architektonicznej klasyki.
Czarne ogrodzenia żaluzjowe
To wyjątkowa barwa, która jest z jednej strony wyrazista, a z drugiej neutralna. Dzięki temu czarny płot żaluzjowy fantastycznie dopełnia wiele aranżacji – od klasycznych, przez industrialne, aż po najbardziej modernistyczne. Co więcej, czarne ogrodzenie pozwala na tworzenie estetycznych i niebanalnych kontrastów. Na naszej inspiracji możesz zobaczyć, jak prezentują się czarne przęsła, osadzone na białych, murowanych słupkach, nawiązujących do elewacji domu. Czarno-białą aranżację przełamują drewniane elementy, skromna roślinność oraz nowoczesna, szklana balustrada na tarasie.
Brązowe ogrodzenia żaluzjowe
To zdecydowanie mniej oczywista propozycja niż kolory zaliczające się do skali szarości. Brązowy płot żaluzjowy pięknie koresponduje z zielenią, więc warto postawić na niego tam, gdzie o charakterze przestrzeni świadczyć ma przede wszystkim natura. Przęsła umieścić można na trwałych, betonowych słupkach, jednak ciekawym wyborem będą również elementy drewniane. Kolor ogrodzenia może nawiązywać do dachówek, stolarki okiennej, czy bramy garażowej – jak ma to miejsce na przedstawionej inspiracji.
Nieoczywiste rozwiązania
Masz ochotę na odrobinę szaleństwa? Postaw na ogrodzenie żaluzjowe w wyrazistym, soczystym kolorze! Dobrym wyborem będzie zieleń, żółć, niebieski lub czerwień (jak na przedstawionym zdjęciu). Kolorowy element przełamie nudę, jaka może panować na minimalistycznie, nowocześnie urządzonych posesjach.Jeżeli marzysz o ogrodzeniu w wyrazistym kolorze, a przy tym zależy Ci na najlepszej ochronie metalu przed korozją, możesz zdecydować się na samodzielne malowanie płotu. W naszej ofercie znajdziesz RAFIL Chlorokauczuk – farbę do metalu, dostępną w aż 20 wyrazistych odcieniach!
Podsumowanie
Ogrodzenia żaluzjowe to doskonała propozycja dla wszystkich, którzy cenią sobie nowoczesny i minimalistyczny design. Dzięki charakterystycznej konstrukcji metalowych przęseł, ogrodzenie żaluzjowe prezentuje się bardzo nowocześnie i estetycznie. Jest to również doskonałe rozwiązanie dla osób, które chcą osłonić swój teren przed spojrzeniami przechodniów, a jednocześnie zachować dobry przepływ powietrza. W zależności od koloru, ogrodzenie żaluzjowe może pasować do różnych stylów architektonicznych, od minimalistycznych po klasyczne. Dzięki modułowej konstrukcji i łatwości montażu, ogrodzenie żaluzjowe można łatwo dopasować do różnych wymiarów i kształtów posesji.
Meble ogrodowe wykonane w całości lub częściowo z betonu mają wiele zalet. Najważniejszą z nich jest długowieczność i wytrzymałość. Betonowa ławka może być na dodatek prawdziwą ozdobą. Podpowiadamy, jaką ławkę betonową ogrodową wybrać i jak później o nią dbać, aby służyła długie lata.
Ławka betonowa to mebel niezbędny w każdym ogrodzie. Dzięki wygodnemu siedzisku można odpocząć i cieszyć się urokiem działki. Ma swoje zalety praktyczne, a odpowiednio dobrana, stanowi także ciekawy element dekoracyjny, podkreślający wygląd całego ogrodu. Na rynku dostępnych jest wiele modeli betonowych ławek ogrodowych – z oparciem lub bez, w różnorodnych wzorach, rozmiarach i technikach wykonania.
Nowoczesne ławki betonowe ogrodowe łączą często beton z drewnem.
Wybór odpowiedniej ławki betonowej
Nie jest dużą przesadą stwierdzenie, że ławka betonowa to mebel na całe życie. Mocna i wytrzymała, może służyć długie lata. Dlatego przed zakupem warto dobrze się zastanowić i wybrać model odpowiedni zarówno pod względem funkcjonalności, jak i wyglądu.
Jakie rodzaje ławek betonowych ogrodowych można wybrać? Najprostszym rodzajem ławek są popularyzujące się ostatnio betonowe, monolityczne, prostokątne bloki, wykonane z betonu architektonicznego. W zasadzie prościej się już nie da! Co ciekawe, takie minimalistyczne, proste formy mogą być niezwykle ozdobne. Pasują zarówno do niemal pustych przestrzeni miejskich placów, jak i – na zasadzie kontrastu – do buchających różnorodnością ogrodów. Minusem wersji monolitycznych jest ich dość duża waga, nawet jeśli wykonano je w technice pozostawiającej puste wnętrze.
Popularne zarówno w przestrzeni publicznej, jak i na prywatnych posesjach czy ogrodach, są ławki betonowe bez oparcia. Znajdziesz tu zarówno proste, geometryczne wzory, jak i bardziej ozdobne, formowane w różnego rodzaju kształty. Dopełnieniem takiego siedziska często bywa drewno, które podnosi komfort użytkowania.
Klasyczna ławka kojarzy się nam jednak najczęściej w wersji z oparciem. Na takim meblu można usiąść naprawdę wygodnie. Ławka betonowa z oparciem zapewnia prawdziwy relaks i odpoczynek. W przypadku takich modeli również dostępna jest ogromna gama wersji i stylów. Proste geometryczne kształty sprawdzają się w przestrzeniach publicznych, a do ogrodów inwestorzy wybierają często wersje bardziej wymyślne, ażurowe, z wyglądu lekkie, często półkoliste lub o artystycznie zaburzonej symetrii.
Warto wspomnieć także, że ławki ogrodowe z powodzeniem mogą pełnić dodatkowe funkcje. Dostępne są modele zintegrowane z betonową donicą lub kwietnikiem, które stwarzają ciekawe możliwości aranżacyjne. Niektóre produkty to już nie tyle ławki, co bardziej uniwersalne siedziska lub leżanki albo ogrodowe niskie ławko-stoliki.
Zarówno wśród wersji bez, jak i z oparciem, wyróżnić można modele, w których siedzisko jest wykonane z betonu oraz takie, gdzie z tego materiału wykonane są jedynie nogi lub podpory ławki. Zazwyczaj drugim materiałem jest drewno, a elementy drewniane pojawiać się mogą przy wszystkich rodzajach ławek – od wersji klasycznych, po ozdobne, a także jako uzupełnienie minimalistycznych betonowych bloków. To ważne, ponieważ obecność drewna, które jest mniej odporne od betonu, rzutuje później na trwałość ogrodowego mebla, tempo jego starzenia oraz dostępne sposoby napraw i konserwacji.
Pomysł na betonową ławkę ogrodową. Do malowania mebla możesz użyć farby RAFIL CHLOROKAUCZUK.
Przygotowanie ławki do użytkowania
Jeżeli wybierzesz już swój wymarzony model, najlepiej pasujący do Twojego domu lub ogrodu, warto odpowiednio przygotować się do instalacji ławki. Trzeba pamiętać, że duży betonowy mebel może być trudny do częstego przestawiania, dlatego miejsce do jego ustawienia wypada wybrać naprawdę rozważnie.
Podczas ustawiania warto przewidzieć np. przyszły wzrost roślin. Miejsce przy ogrodowej ścieżce, aktualnie łatwo dostępne, w przyszłości może zmienić się w zielony gąszcz, który stworzą np. rozrastające się krzewy. To dość częsty błąd początkujących właścicieli ogrodów, którzy "gubią" później swoje meble wśród rozrastającej się roślinności.
Ławka betonowa ogrodowa zazwyczaj sporo waży, dlatego ważne jest ustawienie jej na stabilnym, twardym podłożu. Posadowienie na miękkiej ziemi lub trawniku może sprawić, że szybko zacznie się zapadać lub przechylać. Przed ustawieniem mebla grunt można dodatkowo ubić ręcznie lub zagęścić maszynowo.
Pamiętaj, że choć beton to wytrzymały materiał, ma swoje ograniczenia. Wiadomo, że latem dobrze odpoczywa się w chłodnym cieniu drzew. Betonowej ławki ogrodowej nie stawiaj jednak w miejscach zbyt zaciemnionych i wilgotnych. Dlaczego? W takich warunkach dobrze rozwijają się mchy, porosty i grzyby, które z czasem mogą zacząć osiadać na powierzchni betonu. Doprowadzi to do jego przebarwień, a w perspektywie nawet uszkodzeń. Jeszcze gorzej takie warunki znosi wykorzystywane w konstrukcji ławek drewno.
Regularne czyszczenie i konserwacja ławki
Ławki i inne betonowe meble to w zasadzie wyposażenie wprost stworzone do znoszenia trudnych warunków pogodowych, takich jak deszcz, śnieg, upał czy mróz. Nikt nie chowa ich pod dach na zimę. Trzebapamiętać o odpowiedniej konserwacji i czyszczeniu zarówno betonu, jak i drewna oraz metalu.
Przynajmniej raz w roku, najlepiej w ciepły letni lub wiosenny dzień, betonowe elementy ławki dobrze jest umyć za pomocą myjki ciśnieniowej lub ogrodowego węża i szczotki. Można zastosować też lekki detergent, chociażby płyn do mycia naczyń. Pozwoli to usunąć z powierzchni betonu odkładające się zabrudzenia i odświeżyć konstrukcję.
Umyć można także elementy drewniane, jednak w ich przypadku przyda się częstsze malowanie. Drewno na ławce zakonserwować można którymś z gamy produktów dostępnych na rynku. Konserwację betonu przeprowadza się natomiast z wykorzystaniem innych produktów.
Ochrona ławki przed warunkami atmosferycznymi
Beton warto dodatkowo zabezpieczyć odpowiednim środkiem. Dzięki temu powierzchnia materiału będzie lepiej chroniona i odporna na oddziaływania pogodowe oraz czynniki biologiczne.
Jeżeli zechcesz zachować naturalny kolor betonu, najlepszym rozwiązaniem będzie malowanie bezbarwnym lakierem poliuretanowymRAFIL Na Beton. To dwuskładnikowy preparat, który łatwo nakłada się pędzlem, wałkiem lub natryskiem. Doskonale sprawdza się w zabezpieczaniu elementów betonowych na zewnątrz, nadając dodatkowo świeży połysk. Na powierzchni betonu powstanie dodatkowa twarda i elastyczna powłoka ochronna, zabezpieczająca także przed kruszeniem, wycieraniem i zarysowaniami.
Malowanie i renowacja ławki betonowej
Ławkę betonową z oparciem lub bez można też pomalować na kolorowo. Warto to zrobić w dwóch sytuacjach. Po pierwsze – kiedy beton będzie wykazywał oznaki zużycia, po drugie – kiedy zechcesz zmienić coś w wystroju ogrodu lub podwórza.
Malowanie w kolorze umożliwiają produkty z oferty marki RAFIL. Duże możliwości estetycznego malowania ogrodowych ławek betonowych daje RAFIL Chlorokauczuk. Tą farbą można malować zarówno elementy betonowe, jak i wykonane z metalu. Dzięki temu, w przypadku ławki wykonanej z tych materiałów, jednym produktem można zabezpieczyć całość. Farba chlorokauczukowa występuje w dwudziestu kolorach, przed osobami z zacięciem artystycznym otwierają się więc szerokie możliwości. Nic nie stoi na przeszkodzie, aby przy konserwacji jednej ławki skorzystać z kilku barw!
Co do kwestii technicznych związanych z malowaniem, zawsze warto wcześniej umyć ławkę lub przynajmniej wytrzeć. Jednocześnie zwróć uwagę na ewentualne uszkodzenia i ubytki. Zanim sięgniesz po pędzel, spękania i otarcia wypełnij betonem lub masą szpachlową.
Twoja betonowa ławka ogrodowa może być zarówno użyteczna, jak i estetyczna. Nic nie stoi na przeszkodzie, aby co sezon fantazyjnie zmieniać wygląd tego i innych ogrodowych mebli. Pomogą w tym produkty RAFIL, które doskonale chronią, są niezwykle wydajne, a przy okazji są łatwe w użyciu. Dzięki nim Twój ogród będzie jeszcze piękniejszy.
Malowanie parapetu zewnętrznego to sposób na estetyczny, odświeżony wygląd elewacji domu. Renowację parapetu warto też przeprowadzić, by przedłużyć jego trwałość oraz by zabezpieczyć go przed czynnikami atmosferycznymi. Czym czyścić parapety zewnętrzne i jak je pomalować?
Wymiana parapetów zewnętrznych nie należy do najtańszych. Jeśli jednak parapety w Twoim domu czy mieszkaniu zestarzały się, uległy zniszczeniu, zmatowiały lub pożółkły, możesz je odnowić we własnym zakresie.
Sprawdź, jak odnowić parapet zewnętrzny i jakich produktów do tego użyć. W artykule znajdziesz wskazówki, jak krok po kroku przeprowadzić renowację parapetu oraz jak przygotować metalową powierzchnię do odnowienia.
Jak odnowić parapet zewnętrzny?
W domach jednorodzinnych czy w blokach montuje się parapety wykonane z różnych tworzyw. Można spotkać parapety drewniane, marmurowe, betonowe, plastikowe czy nawet wyłożone kafelkami. Najczęściej jednak montuje się parapety blaszane i aluminiowe, ponieważ są one wytrzymałe, odporne na uszkodzenia i działanie czynników atmosferycznych, a do tego lekkie, stosunkowo niedrogie (w porównaniu z drewnem czy marmurem) i łatwe w pielęgnacji.
Jednak mimo licznych zalet na metalowych parapetach z biegiem czasu mogą pojawiać się rysy, zadrapania i niemożliwe do usunięcia zabrudzenia. Czy gdy parapet ulegnie zniszczeniu, należy wymienić go na nowy? Niekoniecznie. Można samodzielnie go odnowić, a najprostszym i stosunkowo niedrogim sposobem renowacji parapetów zewnętrznych jest malowanie.
Czym pomalować parapet zewnętrzny?
Ponieważ parapety narażone są na działanie wilgoci, zmiennych temperatur, promieni UV i zanieczyszczeń, farba do malowania parapetów musi charakteryzować się dużą odpornością na działanie szkodliwych czynników zewnętrznych. Na parapetach balkonowych czy parapetach w domach jednorodzinnych (na najniższych kondygnacjach) ustawiane są też często doniczki z kwiatami czy ziołami, dlatego farba powinna być odporna na ścieranie i uszkodzenia mechaniczne. Emalia musi charakteryzować się doskonałą przyczepnością i odpornością na szorowanie oraz działanie detergentów.
Przykładem emalii, którą z powodzeniem wykorzystasz do malowania parapetów zewnętrznych, jest RAFIL Radach Farba Na Dach. To wysokiej jakości farba poliwinylowoakrylowa na powierzchnie metalowe o bardzo dobrej przyczepności do podłoża, dobrych właściwościach mechanicznych oraz wysokiej odporności na działanie korozji, światła, wody i innych czynników atmosferycznych.
Możesz ją wykorzystać do malowania rynien, parapetów, dachów i innych metalowych powierzchni znajdujących się na zewnątrz. Nadaje się do powierzchni ocynkowanych, stalowych i aluminiowych. Emalia tworzy na metalowych powierzchniach trwałe, elastyczne powłoki, odporne na działanie zmiennych warunków atmosferycznych i promieniowania UV. Zapewnia długotrwały efekt dekoracyjny malowanych powierzchni, a w zestawieniu z RAFIL Podkład Antykorozyjny stanowi silne zabezpieczenie przed korozją.
{{recomended-product}}
Ponadto RAFIL Radach Farba Na Dach jest połączeniem farby i gruntu, dzięki czemu nie musisz nakładać pod emalię podkładów gruntujących. Jeśli natomiast wybierzesz produkt bez takiej właściwości, położenie gruntu może okazać się konieczne.
Przygotowanie parapetu przed malowaniem
Renowację parapetu zewnętrznego zacznij od przeszlifowania powierzchni. Wykorzystaj do tego drobnoziarnisty papier ścierny. Uważaj, by podczas szlifowania nie uszkodzić powierzchni – chodzi jedynie o to, by ją wyrównać i pozbyć się starych powłok malarskich (jeśli parapet był już malowany). Spękane, słabo przylegające powłoki należy starannie usunąć szczotką, szpachelką lub skrobakiem. Jeśli na parapecie pojawiła się rdza, usuń ją papierem ściernym lub szczotką nylonową.
Wyrównany parapet należy oczyścić z pyłu i umyć. Wyszoruj go porządnie wodą z detergentem. Możesz też użyć specjalistycznego preparatu do odtłuszczania powierzchni. Na koniec spłucz detergenty wodą i przetrzyj parapet wilgotną szmatką, a potem poczekaj, aż całkowicie wyschnie. Powierzchnia musi być gładka, czysta i sucha, zanim przejdziesz do malowania.
Malowanie parapetów zewnętrznych
Zanim zaczniesz malowanie parapetu, zabezpiecz dobrze ściany. Użyj do tego taśmy i folii malarskiej.
Teraz przyszedł czas na zagruntowanie parapetu farbą do gruntowania RAFIL Podkład Antykorozyjny. Farba gruntująca stosowana jest na podłoża ocynkowane, stalowe i aluminiowe na zewnątrz. Szczególnie wymagana jest, gdy odnawiasz powierzchnie trudne lub wymalowane nieznaną farbą. Wyróżnia się doskonałą przyczepnością do podłoża. W zestawie z farbą nawierzchniową RAFIL Radach zapewni długotrwałą ochronę antykorozyjną. Podkład występuje w dwóch odcieniach. Szary okienny stosowany jest pod jasne odcienie farby nawierzchniowej. Czerwony tlenkowy nadaje się pod ciemne odcienie farby nawierzchniowej.
Jak nakładać RAFIL Podkład Antykorozyjny? Z pomocą wałka i/lub pędzla. Potrzebujesz jednej warstwy farby gruntującej.
Do malowania parapetu zewnętrznego możesz wykorzystać pędzel oraz wałek lub zdecydować się na malowanie metodą natryskową. Szerszym wałkiem lub pędzlem pomalujesz większość parapetu, do malowania trudno dostępnych miejsc możesz natomiast wykorzystać wąski lub okrągły pędzel niewielkich rozmiarów.
Farbę przed nałożeniem należy dobrze wymieszać. Możesz przelać część do kuwety malarskiej, dzięki czemu łatwiej będzie Ci ją aplikować. Do aplikacji pędzlem lub wałkiem farbę możesz rozcieńczyć, dodając do 5%, a do malowania natryskowego — do 10% rozcieńczalnika — RAFIL Radach.
Zwykle, by dobrze pokryć powierzchnię parapetu farbą, należy nałożyć 2-3 warstwy emalii w określonych przez producenta odstępach czasowych. Pamiętaj, że lepiej nałożyć kilka cienkich warstw niż jedną grubą. Jeśli pomalujesz parapet zbyt dużą ilością farby, emalia może źle się rozprowadzać, spływać i długo schnąć. Powstaną nieestetyczne zacieki i zgrubienia, których trudno będzie się pozbyć. Zalecana jest pierwsza warstwa o grubości do 40 mikronów powłoki na sucho. Łączna grubość warstw nie powinna przekraczać 110 mikronów na sucho.
Kolejne warstwy wyrobu trzeba nałożyć minimum po 6 godzinach. Nie dopuść, aby na malowanej powierzchni osadziły się jakiekolwiek zanieczyszczenia jak pyłki roślin, kurz, czy inne zabrudzenia, które mogą mieć wpływ na przyczepność farby. Z tego powodu parapety maluj w miarę możliwości jak najszybciej, chociaż zachowując wspomniane 6 godzin przerwy między warstwami. Jeśli czeka Cię dłuższa przerwa, przed nałożeniem kolejnej warstwy spłucz parapet wodą i dokładnie go osusz.
Pamiętaj też, by renowacji i napraw parapetów zewnętrznych dokonywać w pogodne, suche dni. Temperatura powietrza nie powinna być niższa niż 10 i wyższa niż 25°C. Unikaj deszczowych i mglistych dni. Nie maluj wtedy, gdy wieje porywisty wiatr lub gdy intensywnie świecące promienie słoneczne padają bezpośrednio na parapet. Zwróć uwagę, aby malowany parapet nie był mocno nagrzany. W takich warunkach z malowanej powierzchni szybko odparowuje zawarty w farbie rozcieńczalnik, co może skutkować wadami powłoki.
Czym czyścić parapety zewnętrzne?
Aby parapet zewnętrzny długo pozostał jak nowy, trzeba o niego regularnie dbać. Usuwaj luźne zabrudzenia, liście i kurz za pomocą miotły lub szczotki. Do mycia parapetu używaj wiadra z ciepłą wodą, miękkiej gąbki lub szmatki oraz płynu do mycia naczyń, lub specjalnego środka do czyszczenia metalu – znajdziesz go w sklepach ogólnobudowlanych. Tłuste zacieki możesz z kolei usunąć z pomocą np. sprayu do mycia szyb na bazie alkoholu lub innego odtłuszczacza.
Po umyciu parapetu wodą ze środkiem zamocz szmatkę w czystej wodzie i pozbądź się resztek piany. Pamiętaj, aby osuszyć dokładnie parapet.
Regularne czyszczenie parapetów zewnętrznych pomoże zachować ich piękny wygląd i przedłużyć ich żywotność!
W porównaniu do nowoczesnych budynków z ciekawymi wizualnie ogrodzeniami betonowe płoty prezentują się mało atrakcyjnie. Nie poprawia tego łuszcząca się i odchodząca całymi płatami wyblakła farba. Zastanawiasz się, co zrobić, by twój zniszczony płot odzyskał dawny blask? Zobacz, jak pomalować betonowe ogrodzenie krok po kroku.
Malowanie betonowego ogrodzenia – o tym musisz pamiętać
Zanim chwycisz za pędzel i farbę, zadbaj o odpowiednie przygotowanie powierzchni ogrodzenia:
Pozbądź się warstwy starej farby i organicznych zanieczyszczeń – pleśni, grzybów i wykwitów.
Zadbaj, by pionowa powierzchnia ogrodzenia była możliwie płaska – wszelkie ostre rogi i wypukłości staraj się zaokrąglić.
Zaimpregnuj wyczyszczoną powierzchnię.
Przygotuj farbę.
Uwzględnij warunki atmosferyczne przed rozpoczęciem pracy.
Ogrodzenie z drewna i betonu
Czym wyczyścić ogrodzenie betonowe?
Oczyszczenie podłoża betonowego z warstwy starej farby, pleśni, grzybów i tłustych plam znacząco wydłuży żywotność nowej powłoki malarskiej – w skrajnych przypadkach wspomniane wyżej zanieczyszczenia mogą sprawić, że nowa powłoka w ogóle nie spełni swojej roli. Powierzchnia ogrodzenia w miarę możliwości powinna być pozbawiona wszelkich szczelin, rys i występków.
Do wyczyszczenia ogrodzenia z wierzchniej warstwy brudu i farby użyj stalowej drucianej szczotki. W przypadku uporczywych skaz np. występków spróbuj wykorzystać mechaniczne szczotki. Jeśli jednak twój płot najlepsze lata ma już za sobą, postaw na delikatne piaskowanie nawierzchni. Do usuwania tłustych plam najlepiej sprawdzi się zwykła bawełniana szmatka, wcześniej zanurzona w rozpuszczalniku.
Nowoczesną metodą czyszczenia betonowych nawierzchni, która zdobywa rosnącą popularność, jest czyszczenie wodą pod wysokim ciśnieniem.
Czym zagruntować ogrodzenie betonowe?
Gdy powierzchnia twojego ogrodzenia jest już wyczyszczona, czas na gruntowanie. Grunt wnika głęboko w strukturę betonu, wypełnia jego pory i w ten sposób wzmacnia konstrukcję, zapobiega pękaniu i wchłanianiu niszczącej wilgoci.
Ale czym zabezpieczyć ogrodzenie betonowe? Na rynku dostępnych jest wiele emulsji impregnujących, które możesz nałożyć samodzielnie, za pomocą pędzla lub natrysku. Niektóre z nich nie zmieniają koloru powierzchni. Jeśli więc zależy ci na zachowaniu wyglądu surowego betonu, poprzestań na nałożeniu warstwy impregnatu.
W ofercie producentów znajdziesz także emulsje ochronno-dekoracyjne, w różnych kolorach. Jeśli twoje ogrodzenie jest w dobrym stanie, taki mieszany produkt powinien zapewnić ogrodzeniu wystarczającą ochronę.
Czym malować ogrodzenie betonowe?
Wybierając farbę, pamiętaj, że będzie narażona na działanie różnych warunków atmosferycznych – silnego słońca, opadów deszczu, śniegu czy gradu. Jeśli płot znajduje się blisko ulicy, dodatkowo narażony jest na uderzenia ziarenek piasku i żwiru odpryskujących spod kół samochodów.
{{recomended-product}}
Odpowiednimi preparatami – przeznaczonymi do malowania powierzchni znajdujących się pod otwartym niebem – są emalie epoksydowe, np. RAFIL Na beton. RAFIL Na beton tworzy szybkoschnące, bardzo dobrze przyczepne do podłoża, które są odporne na ścieranie i uderzenia. Tworzy twarde i elastyczne, antypoślizgowe powłoki, które charakteryzują się dużą odpornością na działanie chemikaliów, takich jak: woda, woda morska, rozcieńczone kwasy, kwaśne i alkaliczne opary i gazy (H2S, SO2, CS2, NH3), ropa i produkty ropopochodne.
Malowanie płotu betonowego — jak zrobić to dobrze?
Rozpocznij od przygotowania farby: Dobrze ją wymieszaj – wystarczy, że zrobisz to ręcznie, jednak zwracaj uwagę na dokładność. Źle wymieszana farba może być powodem nierównego krycia, długiego okresu schnięcia lub obniżonej przyczepności powłoki.
Jeśli farba jest zbyt gęsta lub zamierzasz nakładać ją przy pomocy natrysku pneumatycznego, pamiętaj o rozcieńczeniu dodatkiem ok. 20 % rozcieńczalnika do wyrobów epoksydowych. Przefiltruj farbę tak, by pozbyć się kożucha, grudek i zanieczyszczeń.
Najwygodniejszą metodą nakładania farby, która jednocześnie zachowuje wysoką skuteczność, jest metoda natryskowa. Jeśli jednak nie masz odpowiednich narzędzi, wykorzystaj wałek lub pędzel. Wymieszaj dokładnie oba składniki emalii epoksydowej RAFIL Na Beton do uzyskania mieszaniny o jednorodnej konsystencji i jednolitym kolorze (bez smug). Mieszankę pozostaw do homogenizacji na około pół godziny. Po tym czasie możesz rozpocząć malowanie. Po zagruntowaniu podłoża odczekaj 4 godziny i nałóż pierwszą warstwę emaliiRAFIL Na Beton. Nakładanie farby rozpocznij od trudno dostępnych miejsc, a następnie przejdź do większych powierzchni. Czynności te wykonaj co najmniej dwa razy w odstępie 24 godzin.
Malowanie ogrodzenia a deszcz, czyli kiedy malować ogrodzenie betonowe?
Nie każda pogoda jest odpowiednia na prace malarskie. Farby i impregnaty najlepiej „czują” się w warunkach niskiej wilgoci powietrza. Jeśli planujesz remont ogrodzenia, pamiętaj, by wyznaczyć termin prac na późną wiosnę lub lato. Optymalna temperatura do malowania powinna wynosić od 10 do 35°C, a wilgotność powietrza nie powinna przekraczać 85%.
Malowanie betonowego ogrodzenia składa się z kilku etapów. Na początku dokładnie wyczyść malowaną powierzchnię. Następnie zabezpiecz ją impregnatem i dopiero wówczas przejdź do malowania. Uważaj jednak, by pogoda nie zniszczyła Twojej pracy.
Aby zapewnić właściwą, długotrwałą ochronę konstrukcji przed korozją należy zastosować optymalnie dobrany zestaw malarski o odpowiedniej dla danego przeznaczenia grubości. Optymalna powłoka malarska powinna być doskonale szczelna, przyczepna do podłoża i wypełniona pigmentem.
Dobór zestawu malarskiego powinien wynikać z wiarygodnych i sprawdzonych przesłanek wysnutych na podstawie badań laboratoryjnych i z przeprowadzonej analizy techniczno-ekonomicznej uwzględniającej wiele czynników, z których najważniejszymi będą:
agresywność korozyjna środowiska eksploatacji powłoki malarskiej
kształt konstrukcji oraz rodzaj i stan powierzchni do zabezpieczenia przeciwkorozyjnego
wymagany okres trwałości powłoki malarskiej
właściwości powłok (odporność chemiczna, termiczna, mechaniczna)
możliwość i sposób oczyszczenia powierzchni
właściwości aplikacyjne farb (grubość powłoki, czas schnięcia, warunki nakładania itp.)
czas do przeprowadzenia prac uwzględniający warunki atmosferyczne (temperatura, wilgotność powietrza) oraz konieczność sezonowania powłoki przed eksploatacją
trwałość powłoki malarskiej w odniesieniu do poniesionych kosztów i przewidywanego okresu eksploatacji
wymagania ochrony środowiska oraz zabezpieczenia przeciwpożarowego
aspekty ekonomiczne
Przygotowanie podłoża do malowania – informacje ogólne
Bardzo istotnym czynnikiem wpływającym na takie parametry jak: jakość, trwałość i skuteczność ochronnego działania powłok lakierowych jest przygotowanie podłoża do malowania. Efekt oczyszczenia podłoża zależy od doboru właściwej metody czyszczenia, która powinna uwzględniać zarówno charakter zanieczyszczeń, jak i wymagania wyrobu lakierowego co do sposobu przygotowania powierzchni do malowania.
Zanieczyszczeniem nazywa się każdą substancję, której pozostawienie na powierzchni do malowania utrudnia proces malowania, pogarsza jakość i trwałość powłoki malarskiej.
Zanieczyszczenia pozostające na powierzchni do malowania w postaci: rdzy, zendry, pyłów, starych i złuszczonych powłok malarskich, zatłuszczeń, zaklejeń, wilgoci itp. w bardzo negatywny sposób wpływają na powłokę malarską.
Rodzaje zanieczyszczeń
Zendra, zgorzelina – produkty termicznej obróbki stali, składające się z tlenków żelaza ściśle przylegających do podłoża. Mogą powodować odspajanie płatów zendry i powłoki malarskiej oraz tworzenie ogniw korozyjnych.
Rdza – produkt korozji stali, tworzący warstwy o zmiennych grubościach i postaciach, słabo przyczepne do podłoża.
Zatłuszczenia – pochodzące z eksploatacji konstrukcji w środowiskach tłuszczów, smarów, olejów itp. Powodują brak przyczepności powłoki malarskiej.
Pyły – pochodzące z atmosfery, przemysłu i prac oczyszczania. Sprzyjają utrzymywaniu wilgoci na powierzchni.
Wilgoć – powstaje w wyniku opadów lub kondensacji, może prowadzić do korozji podpowłokowej.
Powierzchnie zatłuszczone, pokryte pyłami przemysłowymi, osadami solnymi itp. powinno się umyć wodą pod wysokim ciśnieniem (aparat typu Karcher), a następnie przystąpić do właściwego oczyszczania.
Powierzchnie, gdzie możliwe jest występowanie zanieczyszczeń jonowych, powinno się po właściwym oczyszczeniu umyć czystą wodą z dodatkiem odpowiedniego inhibitora korozji.
Metody oczyszczania mechanicznego
Do mechanicznych metod oczyszczania powierzchni można zaliczyć:
skrobanie
młotkowanie
szczotkowanie
szlifowanie
oczyszczanie płomieniowe
obróbkę strumieniowo–ścierną
Główne metody mechanicznego oczyszczania powierzchni to:
metody ręczne oczyszczania powierzchni – dające stopień oczyszczenia powierzchni St 3 – są zalecane dla środowisk atmosferycznych o małym stopniu zanieczyszczenia powietrza
metody strumieniowo–ścierne – zalecane dla środowisk atmosferycznych o wyższej agresywności, szczególnie w środowiskach agresywnych korozyjnie, chemicznych
Oczyszczanie ręczno-mechaniczne
Oczyszczanie ręczno–mechaniczne – wykonywane poprzez: szczotkowanie, młotkowanie, szlifowanie przy użyciu narzędzi ręcznych, jak i mechanicznych. Należy je ograniczać do tych przypadków, gdzie obróbka strumieniowo–ścierna jest niemożliwa.
Tymi sposobami można zgrubnie usunąć np. rdzę, zgorzelinę czy starą powłokę. Po takim oczyszczaniu otrzymuje się powierzchnie gładkie, dające mniejszą przyczepność powłoki w stosunku do powierzchni chropowatych.
Obróbka strumieniowo–ścierna
Obróbka strumieniowo–ścierna polega na działaniu strumienia ścierniwa wyrzucanego w kierunku oczyszczanej powierzchni za pomocą sprężonego powietrza, wody lub siły odśrodkowej. Metoda ta daje najbardziej optymalne przygotowanie powierzchni do malowania.
Rodzaje obróbki:
otwarty lub zamknięty obieg ścierniwa
na sucho / na mokro (w osłonie wodnej)
średniociśnieniowe (0,3–0,5 MPa)
wysokociśnieniowe (1,0–1,2 MPa)
hydrodynamiczne (10–200 MPa)
odśrodkowe (koła wirnikowe)
Na efekt oczyszczania wpływa:
ciśnienie sprężonego powietrza
kąt nachylenia strumienia ścierniwa
odległość dyszy od powierzchni
rodzaj i kształt dyszy
rodzaj, wymiar i kształt ścierniwa
Oczyszczanie fizykochemiczne
Oczyszczanie przeprowadzane za pomocą:
odtłuszczania rozpuszczalnikowego
mycia alkalicznego, kwaśnego, parowo–wodnego
Mycie polega na usuwaniu zanieczyszczeń przy pomocy wodnego roztworu środka myjącego. Usuwa:
zanieczyszczenia mechaniczne (po obróbce)
brud (kurz, piasek)
zanieczyszczenia jonowe
rdzę
Metody mycia i odtłuszczania można podzielić:
a) Ze względu na sposób:
ręczne (przecieranie powierzchni pędzlem, szmatami)
natryskowe (urządzenia do natrysku ciśnieniowego, np. pompy membranowe, aparaty typu Karcher)
b) Ze względu na zastosowany środek:
rozpuszczalniki organiczne
środki alkaliczne i kwaśne
środki powierzchniowo czynne
Metoda natryskowa z dodatkiem skutecznych środków myjących nie powoduje korozji podpowłokowej. Zaleca się jednak po takim myciu ponowne zmycie powierzchni czystą wodą wodociągową.
Przygotowanie powierzchni w zależności od jej rodzaju
Przygotowanie powierzchni blach i profili stalowych
Najczęstsze zanieczyszczenia:
rdza
zgorzelina walcownicza
oleje i smary
kurz, pył
luźne stare powłoki
wilgoć
topniki, żużel
chemikalia (detergenty, sole)
opiłki żelaza
Szczególną uwagę należy zwrócić na usunięcie zanieczyszczeń jonowych i odtłuszczenie powierzchni metalu – ich obecność obniża przyczepność powłok i może prowadzić do wad.
Proces czyszczenia:
Usunięcie zanieczyszczeń – mycie wodą pod ciśnieniem
Ręczne lub mechaniczne mycie: para wodna, woda z detergentem, rozpuszczalniki, środki emulsyjne, alkaliczne i kwaśne
Rekomendowana metoda: natrysk roztworów wodnych z biodegradowalnymi detergentami
Na koniec – spłukanie czystą wodą wodociągową
Normy:
ISO 8504-2 – obróbka strumieniowo–ścierna
ISO 8504-3 – metody ręcznego oczyszczania (także z napędem mechanicznym)
PN-ISO 8501-1:1996 – określa stopień czystości
PN-EN ISO 8503 – określa chropowatość
Stopnie przygotowania powierzchni wg PN-ISO 8501-1
Obróbka strumieniowo–ścierna (oznaczenie: Sa):
Sa 1 – zgrubna: brak oleju, smarów, pyłu, luźnych zanieczyszczeń
Sa 2 – gruntowna: brak większych śladów rdzy, starej farby, pozostałości silnie przylegają
Sa 2½ – prawie biała powierzchnia, możliwe ciemne punkty
Sa 3 – stal wzrokowo czysta, jednolita metaliczna barwa ("biały metal")
sezonowaną blachę oczyścić roztworem amoniaku (1–2%) z detergentem
zanieczyszczenia i korozję usunąć szczotkami nylonowymi, włosiem lub papierem ściernym
Powierzchnia musi być sucha i wolna od zanieczyszczeń.
Zabezpieczenie blachy aluminiowej
Powierzchnia aluminiowa, ze względów przeciwkorozyjnych i kolorystycznych, najczęściej jest pokryta powłoką konwersyjną wytworzoną w procesie:
elektrochemicznym (utlenianie anodowe)
chemicznym (chromianowanie, fosforanowanie)
Tego typu warstwa poprawia przyczepność powłoki malarskiej.
Przygotowanie do malowania:
oczyścić powierzchnię z luźnej rdzy i zanieczyszczeń ręcznie lub mechanicznie (szczotki stalowe, metoda strumieniowo–ścierna z użyciem miękkiego ścierniwa naturalnego)
odtłuścić przez zmycie wodą z detergentem niejonowym
Przygotowanie powierzchni metali nieżelaznych
Metale nieżelazne są trudnym podłożem dla farb ze względu na:
gładkość powierzchni
dużą reaktywność cynku, glinu i ich stopów
To sprzyja powstawaniu zwartej, kruchej warstwy tlenków lub węglanów, które negatywnie wpływają na składniki powłoki malarskiej, powodując:
brak przyczepności
marszczenie
zniszczenie powłoki
Najczęściej stosowane przygotowanie:
wytwarzanie powłoki konwersyjnej (chemicznej lub elektrochemicznej)
powłoka konwersyjna: nierozpuszczalna w wodzie, działa jako izolator, poprawia odporność i przyczepność
Przygotowanie podłoża betonowego
Podłoże betonowe odpowiednio przygotowane pod zestaw malarski powinno być:
czyste
bez rys, występów i szczelin
o wilgotności powierzchniowej nieprzekraczającej 3–4% (w zależności od farby)
o nierównościach nie większych niż 1/3 grubości zestawu malarskiego
Wymagania:
wypukłe krawędzie, naroża i załamania należy zaokrąglić
beton powinien być odpylony i odtłuszczony
tłuste plamy usuwać tkaniną bawełnianą z rozpuszczalnikiem
oczyszczanie: szczotki stalowe (ręczne/mechaniczne) lub delikatne przepiaskowanie
Nowoczesną metodą czyszczenia jest użycie wody pod wysokim ciśnieniem.
Czas schnięcia i wytrzymałość podłoża
Świeżo wykonane podłoża (beton, tynki) należy malować dopiero po odpowiednim czasie utwardzania i karbonizacji. Okres schnięcia podano w instrukcjach stosowania farb.
Tynki zgodne z PN-70/B-101100 powinny być:
czyste
gładkie
równe
bez rys, wykwitów, zacieków, tłuszczów, pyłów i innych zanieczyszczeń
Powinny mieć odpowiednią wytrzymałość mechaniczną i nie ścierać się przy potarciu ręką.
Ważną rzeczą w przygotowaniu tynków przed malowaniem jest: usunięcie starych powłok klejowych i wapiennych oraz mycie i nawilżenie powierzchni. Stare tynki, w celu usunięcia z nich zanieczyszczeń, zmywa się wodnymi roztworami mydła za pomocą szczotek o twardym włosiu.
