Warunki prowadzenia prac malarskich

Farby malarskie w znacznej większości są przygotowane w taki sposób, by mogły być stosowane samodzielnie – bez użycia dodatkowych środków. Czasem jednak rozcieńczenie farby jest wskazane, a nawet konieczne. Sprawdź, jak rozcieńczać farby akrylowe, lateksowe i inne.

Rozcieńczanie farb akrylowych

Farby akrylowe zwykle są sprzedawane z formie gotowej do użycia. Zdarza się jednak, że producenci zalecają jej delikatne rozcieńczenie np. przed malowaniem ściany pędzlem, a nie wałkiem. Często pojawia się jednak pytanie, czy farby akrylowe można rozcieńczać wodą.
Jeśli producent wyraźnie nie zaleci innej metody, farbę akrylową można delikatnie rozcieńczyć wodą. Zwróć jednak uwagę na słowo „delikatnie”. Często popełnianym bowiem błędem jest dolewanie wody w zbyt dużych ilościach. Obniża to bowiem parametry emulsji, a co za tym idzie – farba ma gorsze krycie, jest mniej odporna na uszkodzenia, traci odporność na zmywanie czy szorowanie i po prostu wygląda nieestetycznie.

Farbę rozcieńcza się czasem także w poniższych sytuacjach:

• gdy malujesz powierzchnię natryskiem hydrodynamicznym,
  
• gdy nakładasz warstwę podkładową przed właściwym malowaniem – w takiej sytuacji zaleca się często rozcieńczenie emalii (10-20% wody pitnej).

Musisz jednak wiedzieć, że niektórych farb nie można rozcieńczać nawet najmniejszą ilością wody. Farby rozcieńczalnikowe, mogą być rozcieńczane wyłącznie dedykowanymi przez producenta rozcieńczalnikami. Na przykład farby poliwinylowe należy rozcieńczać profesjonalnym rozcieńczalnikiem do wyrobów poliwinylowych, takim jak RAFIL Radach Rozcieńczalnik. Rozcieńczalniki te działają skutecznie, a użyte według instrukcji nie obniżają parametrów emalii. Pamiętaj jednak, by obowiązkowo zapoznać się z instrukcją producenta, ponieważ w zależności od rodzaju farby jest dedykowany dla niej odpowiedni rozpuszczalnik.

Czy farby lateksowe można rozcieńczać wodą?

Podobnie jak w przypadku farb akrylowych, zwykle nie ma konieczności rozcieńczania farb lateksowych – nawet wtedy, gdy po otwarciu opakowania wydaje Ci się, że emulsja jest za gęsta. Wystarczy dobrze wymieszać farbę w pojemniku, by przekonać się, że jej konsystencja jest odpowiednia.

I również jak w przypadku farb akrylowych zdarza się, że rozcieńczanie emulsji lateksowej jest możliwe wtedy, gdy chcesz położyć na ścianie warstwę gruntującą. W zależności od producenta, by przygotować farbę do nałożenia jej jako warstwę gruntującą, do emalii można dolać od 2 do 10% wody pitnej. Obecnie jednak takie rozwiązanie stosowane jest coraz rzadziej. Znacznie lepiej w roli gruntu sprawdza się farba podkładowa dedykowana pod konkretną emulsję przez producenta.

Jak wlewać wodę do farby? Rób to powoli, małymi porcjami. Mieszaj emalię w trakcie i kontroluj jej gęstość. Jeśli dolejesz za dużo wody, możesz obniżyć jakość produktu oraz jego parametry techniczne.

Rozcieńczanie farby chlorokauczukowej i epoksydowej

Farby chlorokauczukowe tworzą na malowanych powierzchniach elastyczne i wytrzymałe powłoki ochronne. W połączeniu z z dedykowanym podkładem antykorozyjnym mogą więc stanowić skuteczną ochronę przed rdzewieniem. Farby chlorokauczukowe służą np. do malowania metalu i żeliwnych elementów konstrukcyjnych, a także do zabezpieczania powierzchni betonowych na zewnątrz. W przypadku tego rodzaju emalii rozcieńczanie jest zalecane, gdy malujemy agregatem. Pamiętaj jednak, by stosować produkty zalecane przez producenta. Jeśli malujesz np. farbą RAFIL, możesz użyć Rozcieńczalnika Do Wyrobów Chlorokauczukowych i Poliwinylowych, który podczas rozcieńczania nie powoduje zmian w jednorodności wyrobu.

{{recomended-product}}

Wyjątkowym typem farb są dwuskładnikowe farby epoksydowe. Składają się one z syntetycznej żywicy epoksydowej i utwardzacza. Dopiero gdy wymieszasz oba składniki, uzyskasz emalię gotową do użycia. Farb tych możesz używać do malowania powierzchni metalowych, betonowych czy do malowania glazury. Możesz je rozcieńczać specjalistycznymi preparatami do emalii na bazie żywicy, takimi jak RAFIL Rozcieńczalnik Epoksydowy, np. po to, by nałożyć warstwę gruntującą na malowaną powierzchnię.

Podsumowując, zanim przystąpisz do rozcieńczania farb, upewnij się, czy dana emalia może być rozcieńczona, a jeśli tak, to czym (wodą czy rozpuszczalnikiem). Takie informacje znajdziesz na karcie technicznej danego produktu.

Jeśli lubisz majsterkować, aktywnie pracujesz na działce lub po prostu przeprowadzasz remont – podpowiadamy, gdzie wyrzucić puszki po farbie i jakie są zasady ich utylizacji.‍

Przy okazji malowania różnych elementów z betonu i metalu pojawia się potrzeba prawidłowej utylizacji opakowań. Puszka po farbie nie powinna trafiać do kosza z innymi śmieciami – przewidziano dla niej inną drogę.

Zdarza się też, że po skończonej pracy zostaje jeszcze trochę farby. Najlepiej wykorzystać ją do kolejnego malowania, ale nie zawsze jest to możliwe. Jednocześnie nawet najlepszej jakości produkt po kilku latach traci swoje właściwości, szczególnie jeśli nie jest przechowywany prawidłowo. Podpowiadamy, gdzie wyrzucić farbę w sposób odpowiedzialny i przyjazny środowisku.

Jak segregować puszki po farbie?

Puszki po wykorzystanych środkach malarskich nie są typowymi odpadami metalowymi. Odpowiednie przepisy o ochronie środowiska i odpadach klasyfikują opakowania farb jako odpady budowlane oraz lakiernicze. Nie nadają się więc one wprost do recyklingu i dlatego też należy postępować z nimi w odpowiedni sposób. Jak sortować i gdzie wyrzucać pojemniki po farbie, informują też sami producenci. Informacje te znajdziesz na etykiecie produktu. 

Kiedy puszki po farbie stają się odpadem niebezpiecznym?

Do typowych odpadów niebezpiecznych można zaklasyfikować opakowania farb i lakierów, które w swoim składzie zawierają substancje szkodliwe dla środowiska. W jaki sposób dowiedzieć się, czy farba, którą właśnie malujesz, może stanowić takie zagrożenie dla przyrody? Z pomocą przychodzi etykieta produktu. Producenci są zobowiązani do przekazania wyraźnej i pełnej informacji o potencjalnej szkodliwości produktów. Jeśli więc na opakowaniu farby lub lakieru znalazło się stosowne oznaczenie – dla bezpieczeństwa traktuj je jako odpad potencjalnie niebezpieczny. 

Jednocześnie praktycznie każda farba, jeśli jest nieodpowiednio użytkowana i przechowywana, może stanowić zagrożenie dla przyrody. Nie powinna być więc wylewana w nieprzeznaczonych do tego miejscach. Warto też pamiętać o dokładnym sprzątaniu miejsca malowania i usuwaniu plam. Nawet mała ilość niezabezpieczonej lub pozostawionej farby może sprawić, że zainteresują się nią np. owady lub zwierzęta, co może okazać się dla nich szkodliwe. 

Farba lub lakier staje się szczególnym zagrożeniem zwłaszcza, wtedy gdy dostanie się do wody. Nawet jeśli nie jest bezpośrednio trująca, może wywoływać niekorzystne zmiany, jak chociażby zmętnienie i osadzanie na roślinach. Płynąca woda może dodatkowo roznosić niepożądaną substancję na duże odległości.

Przy okazji odpowiedzi na pytanie, gdzie wyrzucić puszki po farbie, warto też zwrócić uwagę na zagrożenie pożarowe. Część produktów do malowania ma w swoim składzie substancje łatwopalne lub jest nimi rozcieńczana. Opakowania lub resztki takich farb zawsze trzeba traktować jak odpad niebezpieczny i przechowywać w odpowiedni sposób. Oczywiście podstawą jest trzymanie produktów z dala od źródła ognia i nadmiernego nagrzewania. Podczas oddawania takich opakowań do punktu zbiórki, również warto poinformować o tym fakcie obsługę.

Punkty recyklingu i zbiórki specjalistycznych odpadów

Gdzie wyrzucać farbę lub opakowania po niej? Na pewno nie do domowego śmietnika. Jak już wspomnieliśmy, brudne metalowe puszki nie nadają się do bezpośredniego recyklingu. Z tego też powodu nikt nie przyjmie ich na skupie złomu. Niezbyt dobrym pomysłem będzie również wyrzucanie do frakcji odpadów zmieszanych. Farby i lakiery nie powinny się w nich znajdować, bo pozostawione na wysypiskach przez lata mogą przesączać się lub emitować szkodliwe opary.

Pamiętaj, że w przypadku wykrycia pozbywania się odpadów w nieodpowiedzialny sposób, odpowiednie służby mogą nałożyć dotkliwy mandat lub wszcząć procedury karne.

Najlepszym i najdostępniejszym miejscem, gdzie można wyrzucić stare farby, jest punkt selektywnej zbiórki odpadów komunalnych (tzw. PSZOK). Tego rodzaju miejsca  muszą prowadzić wszystkie gminy. Jednocześnie obowiązkiem jest odpowiednia selekcja przekazywanych materiałów. Jeśli uzbierało się sporo opakowań i zechcesz się ich pozbyć, najlepszym rozwiązaniem będzie kontakt z PSZOK i pytanie, czy takie puszki przyjmą. Zazwyczaj nie ma z tym problemu, jeśli przekazywane farby nie stanowią odpadów szczególnie niebezpiecznych. Warto też pamiętać, że punkty selektywnej zbiórki obsługują tylko mieszkańców indywidualnych i nie odbierają odpadów od podmiotów komercyjnych.

Odpowiedzialne pozbywanie się resztek farby

Ciekawą opcją oferowaną przez niektóre firmy, jest zwrot do sklepu lub bezpośrednio do producenta. Farba, która dla Ciebie jest już zbędnym odpadem, dla profesjonalnej firmy może okazać się cennym i bezpłatnym surowcem, który z powodzeniem można ponownie wykorzystać. W ten sposób produkt zyskuje drugie życie, środowisko jest mniej obciążone, a Ty pozbywasz się problemu.

Zdarza się też, że niektóre opakowania stoją w szopie lub garażu przez długie lata. Gdzie wyrzucać stare farby? W większości nadal nie mogą i nie powinny trafiać do odpadów komunalnych, więc ich droga jest podobna – najlepsze dla nich miejsce to PSZOK. 

Praktyczne sposoby na wykorzystanie pozostałości farb

Ponieważ potrzeba jest matką wynalazku, także w przypadku materiałów do malowania przy odrobinie inwencji można znaleźć dla nich nowe zastosowywania. Jeżeli po skończonej pracy zostało ci trochę farby, pomyśl, czy coś jeszcze w domu nie wymaga zabezpieczenia lub odświeżenia. Resztką farby czy lakieru można z powodzeniem pomalować stary betonowy murek, czy ozdobić schody. 

Jeżeli nie masz szczególnych potrzeb, dobrym rozwiązaniem jest przekazanie resztki farby np. znajomym lub sąsiadom. 

Profesjonalne usługi utylizacji odpadów malarskich

Jeżeli z jakichś względów zdarzyło Ci się korzystać z farby czy lakieru, którego skład klasyfikuje go jako substancję niebezpieczną, najlepszą metodą utylizacji jest obsługa ze strony specjalistycznej firmy. 

Może się zdarzyć, że nawet w przypadku typowych farb PSZOK odmówi ich przyjęcia, jeśli będzie to znaczna liczba opakowań. Warto wiedzieć, że na rynku są profesjonalne podmioty, które mogą pomóc w takiej sytuacji. Jest to o tyle wygodne, że zazwyczaj odbierają odpady na miejscu i stosują wymagane procedury, a Ty nie musisz się już niczym martwić. Druga strona medalu to fakt, że za profesjonalną usługę utylizacji trzeba będzie zapłacić.

Z opakowaniami produktów malarskich należy postępować odpowiedzialnie. Wiesz już, gdzie wyrzucić puszki po farbie oraz jak i gdzie wyrzucać starą farbę. A my zapraszamy do sklepów po nowe produkty RAFIL, które pozwolą Ci odświeżać i zabezpieczać otoczenie domu na długie lata.

Sprzęty gospodarstwa domowego z czasem blakną i tracą swój dawny wygląd. Jest na to prosta i skuteczna metoda. Wystarczy dobra farba i kilka machnięć pędzla, by przywrócić im dawną świetność. Jak jednak wybrać właściwą farbę?

Farby dekoracyjne do drewna

Jeśli czeka cię renowacja starych drewnianych mebli lub drzwi, zacznij prace od wyboru odpowiedniej farby. Wybierz produkt stworzony na bazie wodnego rozpuszczalnika, by uniknąć intensywnego zapachu. Jeśli jednak czeka cię malowanie drewnianego płotu, możesz także skorzystać z farb o innym składzie.

Farby akrylowe świetnie sprawdzą się do malowania boazerii, drewnianych ram okiennych, mebli oraz innych elementów o charakterze dekoracyjnym. Zapewniają dobre krycie, pozostawiając matowe, półmatowe lub satynowe wykończenie. Możesz bez obaw czyścić pomalowane akrylem powierzchnie mokrą szmatką. Zasychają po około 16 godzinach od nałożenia ostatniej warstwy, tworząc twardą powłokę odporną na zarysowania.

Jeśli jednak szukasz specyfiku, który pomoże odświeżyć wygląd drewnianego płotu lub drzwi wejściowych, postaw na farby alkidowe, takie jak emalia RAFIL Do Bram i Ogrodzeń. Stworzone na bazie oleju zapewnią malowanym powierzchniom odporność między innymi na wilgoć. Aby uzyskać najlepszy efekt, nałóż co najmniej dwie warstwy farby. Pamiętaj jednak, że powinieneś nakładać je w odstępie co najmniej doby.

Farby dekoracyjne do metalu

Dobrze, by farba dekoracyjna do metalu była uniwersalna. Oznacza to, że powinny wyróżniać ją trzy cechy:

• odporność na korozję,
• dobra przyczepność,
• odporność na działanie czynników atmosferycznych i szkodliwych substancji, na przykład olejów czy roztworów kwasów.

Jeśli nie znajdziesz odpowiedniego produktu, który posiada wszystkie te cechy, rozważ pomalowanie metalowej konstrukcji trzema rodzajami farb: gruntującą, podkładową oraz dekoracyjną. Tylko wtedy zapewnisz malowanej powierzchni długą żywotność.

Do malowania stali, żeliwa lub żelaza najlepiej sprawdzą się farby alkidowe albo poliuretanowe. Natomiast do malowania powierzchni cynkowych i aluminiowych – farby winylowe (poliwinylowe) i akrylowe.

Farby dekoracyjne – beton

Powierzchnie betonowe to stały element warsztatów i garaży. Coraz częściej jednak architekci włączają go także do przestrzeni domowej, uzyskując ciekawy wizualnie i oryginalny efekt. Właściwości farby dobierz w zależności od przeznaczenia powierzchni.

Przy malowaniu posadzki w garażu lub betonowego ogrodzenia postaw na farby poliuretanowe, lub alkidowe. Dobrym wyborem może być emalia chlorokauczukowa RAFIL. Zapewni odporność na ścieranie oraz szkodliwe działanie warunków atmosferycznych – wilgoć, promienie UV oraz zmiany temperatury powietrza.

Natomiast do malowania elementów betonowych w domu świetnie sprawdzą się farby lateksowe. Zapewnią malowanej powierzchni doskonałe krycie oraz estetyczny wygląd. Alternatywą dla produktów lateksowych są farby akrylowe.

Farby impregnacyjno-dekoracyjne – dlaczego warto zabezpieczyć malowaną powierzchnię?

W pracach malarskich, zwłaszcza wykonywanych na zewnątrz, bardzo ważna jest właściwa impregnacja malowanych powierzchni. Dzięki zabezpieczeniu ich odpowiednimi substancjami, poprawisz ich żywotność oraz zwiększysz efektywność działania farby.

Impregnat zabezpieczy beton przed pękaniem oraz chłonięciem wody, drewno przed wilgocią, grzybami oraz innymi wykwitami, a metal – przed korodowaniem. Substancje zabezpieczające dobrze przygotowują powierzchnie do malowania – zwiększają jej gładkość oraz przyczepność.

Jeśli nie znajdziesz farby dekoracyjnej na zewnątrz, która w swoim składzie zawiera substancje impregnujące, pamiętaj, by przed rozpoczęciem pracy dodatkowo zabezpieczyć powierzchnię. Idealnie nada się do tego RAFIL Podkład Antykorozyjny.

Pamiętaj, wybór farby nie może być przypadkowy. Sięgnij po produkt, który został przeznaczony do malowania powierzchni, jaką chcesz odnosić. Weź też pod uwagę, czy malujesz element znajdujący się w domu, czy na świeżym powietrzu.

Dokładne obliczenia powierzchni dachu to nie tylko zwykła liczba. To konkretne dane, które decydują o budżecie, logistyce i bezpieczeństwie na budowie domu. Błąd w obliczeniach może kosztować więcej niż kilka arkuszy blachy. Wystarczy pomyłka o kilka metrów, by trzeba było domawiać materiał albo płacić za niepotrzebny zapas. Fachowcy nie lubią takich niespodzianek. Klient też nie chce płacić za coś, czego nie zużyje.

W artykule podpowiadamy, jak obliczyć powierzchnię dachu dwuspadowego z pomocą kalkulatorów online oraz samodzielnie. Doradzimy również, dlaczego tak ważna jest wiedza o powierzchni dachu, jak obliczyć ją, gdy do dyspozycji masz dalmierz oraz jak zabezpieczyć pokrycie dachowe, by długo pozostało w nienagannym stanie. 

Dlaczego warto precyzyjnie obliczyć powierzchnię dachu? 

Powierzchnia dachu ma wpływ na dobór pokrycia, ilość łat, kontrłat i akcesoriów. Bez niej trudno złożyć precyzyjny kosztorys. Przedstawiciel hurtowni nie poda dokładnej wyceny. Dekarz nie zaplanuje pracy. Inspektor nie zatwierdzi projektu. Wszystko zaczyna się od jednej liczby. Dobrze ją policzyć.

Warto wiedzieć, że różne rodzaje pokryć dachowych mają różną efektywność krycia. Blachodachówka, dachówka ceramiczna, gont bitumiczny – każdy z tych materiałów ma inny format, sposób układania i zakładki. Blacha trapezowa może mieć mniejszy odpad niż dachówka zakładkowa. Dobrze policzona powierzchnia pozwala wybrać materiał nie tylko pod względem estetyki, ale też optymalizacji kosztów. 

Na przykład dachówki cementowe wymagają większej liczby sztuk na metr kwadratowy niż blachodachówka modułowa, ale są trwalsze i lepiej tłumią dźwięk deszczu. Z kolei pokrycia bitumiczne sprawdzają się przy bardziej skomplikowanych kształtach, bo łatwo się je docina. Znając rzeczywistą powierzchnię dachu, można też precyzyjnie dobrać ilość folii dachowej, taśm uszczelniających i liczby wkrętów czy haków rynnowych.

Podstawowe wzory i narzędzia do obliczeń powierzchni 

Jak obliczyć powierzchnię dachu dwuspadowego? Najprościej oblicza się powierzchnię dachu o kształcie prostokąta lub kwadratu. W takim przypadku mnożymy szerokość (mierzoną po krawędzi bocznej połaci) przez długość dachu (mierzoną po desce czołowej). Dla dachu dwuspadowego wystarczy policzyć powierzchnię jednej połaci, potem drugiej i dodać oba wyniki.

Sprawdź również: Jak zrobić dach dwuspadowy – poradnik

Powierzchnia dachu = długość dachu × długość połaci × 2

Długość połaci to krawędź boczna połaci dachowej, mierzona wzdłuż krokwi. Jeśli dach składa się z dwóch równych połaci prostokątnych, wzór działa idealnie. W przypadku bardziej skomplikowanych konstrukcji należy rozrysować rzut dachu, podzielić go na figury geometryczne (np. prostokąty, kwadraty, trójkąty), a następnie zsumować pola poszczególnych elementów.

Jeśli masz tylko rzut dachu (czyli widok z góry), ale znasz kąt nachylenia połaci, możesz posłużyć się tabelą współczynników. Wtedy wystarczy obliczyć powierzchnię dachu w rzucie i pomnożyć przez współczynnik odpowiadający kątowi.

Powierzchnia dachu = pole rzutu × współczynnik kąta nachylenia

Wzór wydaje się trudny? Z pomocą przychodzą kalkulatory dachowe online. Wystarczy wpisać wymiary połaci lub wartości z rzutu i kąt nachylenia, a narzędzie wykona obliczenia. To świetna opcja dla osób, które nie chcą liczyć ręcznie lub mają do czynienia z nietypowym projektem.

Jeśli planujesz samodzielne pomiary, zacznij od zlokalizowania rzutu dachu na projekcie. Poszukaj oznaczeń takich jak „rzut dachu” lub „rzut połaci dachu”. Następnie podziel powierzchnię na znane figury geometryczne. Pamiętaj, by mierzyć długość połaci wzdłuż krokwi, a nie „na płasko”. Warto też sprawdzić wysokość ścianki kolankowej – ma ona wpływ na długość krokwi i nachylenie dachu.

Nie tylko profesjonaliści, ale także majsterkowicze mają dziś w swoim narzędziowym składziku elektroniczny dalmierz, działający na zasadzie lasera i elektronicznie wyświetlanych wyników. To przydatne urządzenie, które pomoże Ci zmierzyć dach, gdy brak innych możliwości. Dużym ułatwieniem są aplikacje (często darmowe) na smartfon lub tablet, które można połączyć z dalmierzem za pośrednictwem Bluetooth i otrzymać wszystkie niezbędne wyliczenia. Pozwalają one na wykonanie zdjęć, szkiców, naniesienie pomiarów czy notatek. 

W jaki sposób wykorzystać to urządzenie do zmierzenia dachu? Wystarczy oddalić się od budynku w dogodnej odległości – tak, by widzieć krawędzie dachu i jego załamania, umieścić dalmierz na statywie, a następnie wskazać laserem punkty na dachu, pomiędzy którymi chcesz zmierzyć odległość. 

Przykład krok po kroku: jak obliczyć powierzchnię dachu dwuspadowego?

Załóżmy, że dom ma dach dwuspadowy z dwiema identycznymi połaciami. Długość deski czołowej (czyli długość budynku) to 10 metrów. Długość połaci (czyli długość krawędzi bocznej dachu) to 7 metrów. Obie połacie są prostokątami.

Liczymy powierzchnię jednej połaci:

10 m × 7 m = 70 m²

Powierzchnia całego dachu:

70 m² × 2 = 140 m²

Jeśli dach jest nieregularny, trzeba podzielić go na prostsze figury i obliczyć pole każdej z osobna. Na przykład, jeśli jedna z połaci ma trójkątny kształt, należy użyć wzoru:

Pole trójkąta = (podstawa × wysokość) / 2

Gdy korzystasz z rzutu dachu, oblicz powierzchnię wszystkich widocznych figur. Następnie zsumuj te wartości i pomnóż przez współczynnik kąta nachylenia. Przykładowo, dla kąta 30°, współczynnik wynosi około 1,15. Jeśli rzut dachu daje nam 100 m², to:

100 m² × 1,15 = 115 m² rzeczywistej powierzchni dachu

Pamiętaj też o zapasie. Nawet w przypadku dokładnych obliczeń warto doliczyć kilka procent więcej. Pokrycia dachowe układa się z zakładkami, a część materiału idzie na przycięcia, kosze, kalenice i inne detale. Zapas 5-10% to standardowa rezerwa, którą zalecają wszyscy doświadczeni dekarze.

Przy okazji prac dachowych warto też wspomnieć, że powierzchnia dachu przyda się też w sytuacji, gdy chcesz pomalować dach – pomoże Ci oszacować ilość potrzebnej farby. Do malowania dachu polecamy niezawodny środek RAFIL Radach Farba Na Dach. Wysokiej jakości gruntoemalia RADACH FARBA NA DACH przeznaczona jest do ochronno-dekoracyjnego malowania zewnętrznych powierzchni metalowych: stalowych, ocynkowanych i aluminiowych. Farba stosowana jest zarówno do wykonywania nowych wymalowań, jak i renowacji starych powłok malarskich.

Najczęstsze błędy przy obliczaniu powierzchni dachu

• Pierwszy błąd to pominięcie rzeczywistej długości połaci. Wielu inwestorów przyjmuje szerokość połaci jako połowę szerokości budynku, licząc w rzucie, a nie wzdłuż krokwi. To prowadzi do niedoszacowania.
• Drugi błąd to nieuwzględnienie elementów wystających. Kominy, lukarny, okna dachowe – wszystko to zwiększa potrzebną ilość pokrycia. Pominięcie takich detali oznacza problemy na budowie.
• Trzeci błąd to brak zapasu. Dach nie składa się z idealnych figur geometrycznych. Materiał trzeba przyciąć, ułożyć z zakładkami. Producenci zalecają doliczyć 5-10% zapasu. Brak rezerwy oznacza ryzyko przestoju.
• Czwarty błąd to nieuwzględnienie okapów. Dach zwykle wystaje poza mury. Ten naddatek ma kilka centymetrów z każdej strony, co realnie zwiększa powierzchnię połaci.
• I wreszcie – poleganie wyłącznie na projekcie. Rzeczywisty dach może się różnić od planu. Zawsze warto zmierzyć obiekt w terenie. Dzięki temu unikniesz niespodzianek i dokładnie zaplanujesz zakupy.
• Warto też sprawdzić, czy projektant uwzględnił pełną długość krokwi, dokładne nachylenie oraz wszystkie detale techniczne. Zdarza się, że uproszczenia projektowe różnią się od tego, co powstaje w rzeczywistości.

Dobrze policzona powierzchnia dachu to spokojna głowa inwestora i sprawna praca wykonawcy. To także realna oszczędność – mniej poprawek, mniej strat materiałowych i większa kontrola nad budżetem. Warto poświęcić chwilę na dokładne obliczenia. To inwestycja, która się opłaca!

‍