Jakich błędów nie popełniać przy malowaniu dachu? – ekspert radzi

Betonowe ogrodzenia cechują się dużą wytrzymałością oraz schludnym, estetycznym wyglądem. Nie oznacza to jednak, że nie wymagają okresowej konserwacji. Podpowiadamy, czym czyścić ogrodzenia betonowe, jak je zabezpieczyć przed warunkami atmosferycznymi i czym pomalować, aby na długo zachowały trwałość.

Renowacja ogrodzenia betonowego – na czym polega i kiedy jest potrzebna?

Mimo że beton to trwały materiał, który rzadko ulega uszkodzeniom, zmienne warunki atmosferyczne mogą wpływać na jego stan wizualny. Częstym widokiem są zaniedbane ogrodzenia betonowe pokryte mchem, pleśnią albo brzydkimi zaciekami.

Starzejący się płot z betonu to nie tylko problem estetyczny. Jeśli na jego powierzchni pojawią się dodatkowo uszkodzenia, pęknięcia i ubytki, których w porę nie uzupełnisz, ogrodzenie lub jego część będzie wymagać wymiany.

Aby do tego nie dopuścić, konieczna jest regularna konserwacja ogrodzenia z betonu. Obejmuje ona dokładne czyszczenie, opcjonalną impregnację i pomalowanie płotu na nowo.

Czyszczenie ogrodzenia z betonu – najlepsze sposoby

Usunięcie zabrudzeń i nalotów ze starego ogrodzenia bywa pracochłonne. Czym wyczyścić betonowy płot, nie poświęcając na to wielu godzin? Zaopatrz się w:

• myjkę ciśnieniową – to najłatwiejszy sposób, by skutecznie pozbyć się brudu i pyłu z powierzchni betonu. Jeśli nie masz jej pod ręką, możesz spłukać je przy pomocy zwykłego szlaucha ogrodowego;
  ‍
  
• ostrą szczotkę, druciak i gruboziarnisty papier ścierny – za ich pomocą usuniesz łuszczącą się farbę, a także zedrzesz mech, ślady pleśni oraz inne nieestetyczne wykwity na powierzchni betonowego ogrodzenia;
  ‍
  
• rozpuszczalnik – posłuży Ci do wyczyszczenia ogrodzenia betonowego z zacieków i trudnych do usunięcia zabrudzeń z farb, smaru czy oleju.

Zabezpieczenie ogrodzenia – czym impregnować beton?

Do kolejnego etapu remontu betonowego ogrodzenia możesz przejść po jego całkowitym wyschnięciu. Następnie zaszpachluj wszelkie uszkodzenia w jego powierzchni. Dla mchu, grzybów i pleśni zagłębienia, pęknięcia czy ubytki są najbardziej przyjaznym miejscem do rozwoju.

Dokładnie oczyszczoną powierzchnię betonowego ogrodzenia warto też dodatkowo zabezpieczyć impregnatem. Beton to dość porowaty materiał, dlatego łatwo powstają na nim trwałe plamy i trudne do usunięcia naloty biologiczne.

Czym zaimpregnować betonowe ogrodzenie, aby w przyszłości uniknąć pracochłonnego czyszczenia i renowacji? Na rynku znajdziesz produkty o różnych mechanizmach działania – od takich, które wnikają w strukturę betonu, zapobiegając wchłanianiu wilgoci, po preparaty powłokowe, tworzące na powierzchni barierę ochronną.

Remont ogrodzenia betonowego – czym je pomalować?

Renowację ogrodzeń betonowych warto zakończyć nałożeniem świeżej powłoki malarskiej, dzięki której całość będzie wyglądać estetycznie i czysto. Czym malować beton? Ważne, by wybrać preparat stworzony z myślą o wykończeniu powierzchni betonowych na zewnątrz – inaczej trwałość farby nie będzie wystarczająca.

Jaka farba na ogrodzenie betonowe sprawdzi się najlepiej? Przy wyborze zwróć uwagę na to, czy produkt tworzy elastyczną powłokę – zapobiegnie to łuszczeniu farby pod wpływem promieni słonecznych. Preparat powinien być odporny na wpływ warunków atmosferycznych, zarysowania, uderzenia i uszkodzenia mechaniczne. Pod tym kątem doskonale sprawdzi się emalia RAFIL Chlorokauczuk. Jest dostępna w 20 różnych kolorach i daje ładne wykończenie na wysoki połysk.

Pamiętaj, aby przed nałożeniem emalii dobrze zagruntować powierzchnię farbą podkładową. Dzięki temu zwiększysz przyczepność powłoki i jej trwałość. Ogrodzenie możesz malować przy pomocy pędzla lub wałka, a także – jeśli chcesz zaoszczędzić czas – metodą natryskową.

Na co dzień możemy jej nie zauważać, ale jest niezbędnym elementem domu, który powinien być poddawany regularnej renowacji. Malowanie rynny ocynkowanej wymaga odpowiedniego przygotowania i materiałów, co pozwoli ją uchronić przed głównym niebezpieczeństwem – korozją. Czym malować rynny ocynkowane? Sprawdź!

Dlaczego malujemy rynny ocynkowane?

Rynny wykonane z metalu muszą zostać zabezpieczone przed rdzą, czemu służy właśnie ocynkowanie. Blacha pokryta cynkiem zyskuje dodatkowe właściwości antykorozyjne, co nie oznacza, że nie wymaga dodatkowej ochrony i estetycznego pokrycia. Cynk, choć zwiększa odporność metalu, także z czasem koroduje, ponieważ ciągły kontakt z takimi czynnikami jak wilgoć i promieniowanie UV sprawia, że cynkowa powłoka staje się porowata i podatna na uszkodzenia. Każde naruszenie powłoki zwiększa ryzyko wdania się rdzy w rynnę, a stąd już prosta droga do całkowitego zniszczenia metalu i wymiany rynny na nową.

Ważne!

Do wyboru rynny ocynkowanej do Twojego domu powinien Cię przekonać jeszcze jeden argument: trwałość. Cynkowanie metalu może istotnie ją przedłużyć. Przykładowo, rynny ocynkowane ze zwykłej blachy, które będziesz regularnie odnawiał, wytrzymują do 50 lat, a wykonane z miedzi i pokryte cynkiem – nawet 300 lat!

Powstawanie rys i pęknięć na jej powierzchni sprawia, że część blachy zostaje odsłonięta, co rozpoczyna proces korozji, do którego niezbędne są tlen i wilgoć, stopniowo penetrujące strukturę blachy ocynkowanej. Dodatkowym czynnikiem szkodliwym jest wysoka temperatura, która z czasem może prowadzić do łuszczenia i pękania cynkowej powłoki. Właśnie z tych względów musisz dodatkowo zabezpieczyć rynnę odpowiednią farbą do malowania, dzięki której nie tylko zyska ona większą trwałość, ale również będzie się dobrze prezentować.

Jaka farba na rynny ocynkowane będzie najlepsza?

• Farba do rynny ocynkowanej musi być przystosowana do nakładania na powierzchnie metalowe. Egzaminu nie zda na przykład farba olejna, która nie jest odporna na ciągły kontakt z wilgocią, słońcem i wysoką temperaturą. W sklepach znajdziesz farby o różnych cechach.
  
• Popularne farby akrylowe występują w szerokiej gamie barw, są odporne na wilgoć i promieniowanie UV, ale długotrwała ekspozycja na wysokie temperatury sprawia, że mogą zmienić kolor.
  
• Farby alkidowe są atrakcyjne cenowo i równie trwałe, ale z czasem mogą reagować z ocynkowaną powłoką.
  
• Winylowe farby na rynny ocynkowane są z kolei znacznie droższe, więc musisz rozważyć, czy taka inwestycja jest opłacalna.
  
• Alternatywą jest też chlorokauczuk, którego wadą może być to, że tworzy jedynie połyskującą powłokę.

Dobry wyborem do malowania blachy ocynkowanej będzie farba RAFIL Radach Farba Na Dach, przeznaczona do malowania zewnętrznych powierzchni metalowych, w tym ocynkowanych. Zapewnia podwyższoną ochronę przed zmiennymi warunkami atmosferycznymi i promieniowaniem UV oraz przyspiesza renowację dzięki właściwościom szybkoschnącym – jest sucha w dotyku już po 60 minutach od nałożenia.

Ta farba do malowania rynien tworzy nie tylko ochronną powłokę, ale też efekt dekoracyjnego wykończenia, a w połączeniu z produktem RAFIL Podkład Antykorozyjny zapewnia silną ochronę przed rdzą. Przed nałożeniem farby zastosuj RAFIL Preparat Do Odtłuszczania, który przygotuje ocynkowaną powierzchnię do malowania, dzięki czemu emalia zyskuje lepszą przyczepność.

Malowanie rynien ocynkowanych krok po kroku

1. Pierwsze malowanie rynny ocynkowanej powinno się odbyć po tzw. okresie sezonowania (utrwalania) cynku, co zajmuje co najmniej 4 miesiące. Gdy ocynk jest gotowy na aplikację farby, najpierw oczyść rynnę roztworem wody z amoniakiem, a ewentualne ślady rdzy wyczyść metalową szczotką. Następnie zastosuj podkład antykorozyjny.
   ‍
2. W przypadku renowacji zacznij od oczyszczenia rynny ze starych powłok farby i śladów rdzy. Jeśli korozja jeszcze się nie pojawiła, usuń tylko wyraźnie odstające fragmenty powłoki, a następnie umyj rynnę, odtłuść ją specjalistycznym preparatem i zmatuj za pomocą papieru ściernego.
   ‍
3. Jeżeli w metal już wdała się rdza, nie musisz być delikatny – trzeba ja usunąć mechanicznie, najlepiej na drodze szlifowania. Kolejne kroki to odpylenie powierzchni, odtłuszczenie jej i nałożenie właściwego preparatu antykorozyjnego, najlepiej kompatybilnego z farbą.
   ‍
4. Gdy podkład wyschnie, możesz zacząć właściwe malowanie rynny ocynkowanej przy pomocy wybranej farby. Nakładaj ją pędzlem, od góry ku dołowi, stosując tyle warstw, ile zaleca producent, pamiętając o zachowaniu odpowiedniego odstępu czasu między nakładaniem kolejnych.
   ‍
5. Po wyschnięciu Twoja rynna jest gotowa do użytku i zabezpieczona na kolejne lata.

Aby taras spełniać swoją zasadniczą funkcję, potrzebuje odpowiedniego zadaszenia. Ochroni ono siedzących na świeżym powietrzu domowników przed słońcem, deszczem czy wiatrem, a do tego zapewni większą trwałość posadzce i meblom. Jak zrobić zadaszenie tarasu? Sprawdź poradnik od ekspertów RAFIL! 

Taras to przestrzeń, która od wiosny do jesieni staje się przedłużeniem salonu, ulubionym miejscem odpoczynku domowników. Tu spędzasz wolny czas, przyjmujesz znajomych, cieszysz się piękną pogodą za dnia i ciepłymi wieczorami. 

Jak zadaszyć taras? Do wyboru masz różne rozwiązania – łatwo znajdziesz więc coś na każdy budżet. W artykule podpowiadamy, co na dach tarasu wybrać oraz jak zabezpieczyć zadaszenie przed warunkami atmosferycznymi.

Jak zaprojektować zadaszenie tarasu?

Kawałek tarasu to marzenie wielu. Gdy tylko masz go przy domu, aż prosi się o zadaszenie. I słusznie, bo wtedy przestrzeń staje się przedłużeniem salonu – miejscem, gdzie można odpocząć, poczytać książkę, zjeść śniadanie w weekend albo spędzić wieczór z przyjaciółmi. Klucz do sukcesu? Dobre planowanie i wybór odpowiedniego rozwiązania.

Jak zadaszyć taras? Na start warto zastanowić się, jaki typ konstrukcji najlepiej sprawdzi się w Twoim przypadku. Pergola wolnostojąca daje maksymalną swobodę. Postawiona na czterech solidnych słupach tworzy oddzielny „pokój” w ogrodzie. Jeśli wolisz mieć zadaszenie bliżej domu, świetnym pomysłem będzie pergola przyścienna. Z jednej strony przylega do ściany budynku, a z drugiej opiera się na słupach.

Coraz większą popularnością cieszą się pergole lamelowe z ruchomym dachem. Gdy pada deszcz, dach zamyka się automatycznie, chroniąc meble i poduszki. Gdy wychodzi słońce, wystarczy jeden przycisk, by odsłonić niebo. Idealne rozwiązanie dla tych, którzy chcą korzystać z tarasu przez większą część roku.

Niezależnie od materiału – metal, drewno, poliwęglan czy dachówka – liczy się solidność konstrukcji. Jeśli wybierasz drewno, impregnacja to podstawa. Dobrze zaprojektowane zadaszenie przetrwa lata, a taras stanie się ulubionym miejscem w domu.

Jakie materiały są potrzebne do budowy?

Zadaszenie tarasu to inwestycja, która ma służyć przez długie lata, dlatego warto zadbać o odpowiedni wybór materiałów. W końcu, aby konstrukcja przetrwała nie tylko codzienne użytkowanie, ale i intensywne burze, musi być solidna i odporna na zmienne warunki atmosferyczne. 

Co na dach tarasu? Drewno, aluminium, szkło, poliwęglan – każde z tych rozwiązań ma swoje unikalne właściwości i warto dopasować je do swoich potrzeb oraz stylu domu.

Drewno to klasyczny materiał, który najlepiej nadaje się do konstrukcji zadaszenia tarasu. Jego dużą zaletą jest dostępność, atrakcyjna cena oraz naturalny wygląd, który pasuje do wielu stylów. Warto wymienić tutaj drewno klejone, które wyróżnia się większą wytrzymałością i rzadko pęka. Jedyną wadą jest konieczność regularnej impregnacji, by drewno pozostało odporne na warunki atmosferyczne.

Jak zrobić zadaszenie tarasu? Alternatywą dla drewna jest aluminium. Choć jego cena jest wyższa, konstrukcja aluminiowa będzie łatwiejsza w utrzymaniu. Aluminium jest odporne na wilgoć, korozję i inne czynniki zewnętrzne, co sprawia, że nie trzeba poświęcać dużo czasu na pielęgnację zadaszenia. Dodatkowo jest lekkie i trwałe, co zapewnia długowieczność konstrukcji.

Czym pokryć dach tarasu? Wybierając materiał na dach zadaszenia, warto rozważyć opcję, która przepuszcza światło, ale nie zacienia zbytnio wnętrz. W tej roli świetnie sprawdzi się szkło wielowarstwowe, poliwęglan czy płyty akrylowe. Szkło jest bardzo wytrzymałe, ale ze względu na swój ciężar wymaga solidnej konstrukcji nośnej. Lżejsze w obróbce są płyty komorowe z poliwęglanu, które świetnie przepuszczają światło i są dostępne w różnych wariantach – przezroczystych, mlecznych lub kolorowych. Ciekawą, ale niedrogą opcją są także płyty faliste z PVC, które dają możliwość różnorodnych aranżacji.

Warto także pomyśleć o systemie odprowadzania wody deszczowej. Zainstalowanie rynien i rur spustowych pozwala uniknąć zalewania tarasu i zapobiega uszkodzeniu mebli ogrodowych. Co więcej, zebrana woda może być wykorzystana do podlewania roślin, co stanowi praktyczne i ekologiczne rozwiązanie.

Montaż konstrukcji metalowej – krok po kroku

Wybór między drewnianą a metalową pergolą zależy od Twoich preferencji oraz oczekiwań względem trwałości konstrukcji. Jeśli szukasz rozwiązania, które będzie odporne na warunki atmosferyczne, zdecyduj się na konstrukcję metalową. Może być stalowa lub aluminiowa, a wybór materiału zależy od Twojego budżetu. Pergolę metalową można wykonać samodzielnie, ale wymaga to podstawowej wiedzy z zakresu obróbki metalu oraz odpowiedniego sprzętu, w tym spawarki.

Zanim przystąpisz do montażu, zaplanuj dokładnie projekt. Jeśli pergola ma mieć dach, musisz przewidzieć także materiał na zadaszenie – najczęściej wybierane są przezroczyste tworzywa lub szkło. Kolejnym krokiem jest przygotowanie metalowych elementów konstrukcji – profili, płaskowników i rur.

Najważniejsze w budowie pergoli są stabilne słupy podtrzymujące, które decydują o jej trwałości. Muszą być osadzone w fundamentach, aby zapobiec osiadaniu konstrukcji. Możesz użyć kotew stalowych do słupów, które zalewa się betonem lub przykręca do betonowego fundamentu. Betonowy fundament zwiększa stabilność, ale także chroni słupy przed wilgocią, co jest istotne, szczególnie jeśli wybierzesz konstrukcję drewnianą.

Warto zainwestować w odpowiednie kotwy, które zapewnią trwałość i bezpieczeństwo całej konstrukcji. Skonsultuj się z doradcami w sklepach budowlanych, którzy pomogą wybrać najlepsze akcesoria do montażu.

Jakie farby do metalu najlepiej zabezpieczą konstrukcję?

Wiesz już, czym pokryć dach tarasu. Jak jednak ochronić metalowe elementy konstrukcji przed rdzewieniem? Aby skutecznie chronić metalowe konstrukcje zadaszenia tarasu, wybierz farbę, która zapewni trwałość i odporność na trudne warunki atmosferyczne. Doskonałym wyborem jest RAFIL Prosto Na Rdzę, która oferuje siłę potrójnej ochrony przed wodą, promieniowaniem UV i rdzą. Dzięki tej farbie masz gwarancję ochrony przez 10 lat. 

Czym wyróżnia się ten produkt? To farba typu 3w1 – działa jako grunt, podkład i farba nawierzchniowa, co ułatwia aplikację. Jest odporna na uderzenia, uszkodzenia mechaniczne i trudne warunki pogodowe. Świetnie sprawdza się na zewnątrz, idealnie zabezpieczając balustrady, ogrodzenia czy metalowe konstrukcje budowlane.

Jeśli szukasz farby do renowacji lub nowych wymalowań, RAFIL Prosto Na Rdzę to pewny wybór, który połączy ochronę antykorozyjną z estetyką.

Ochrona przed korozją – jak dbać o metalowe elementy zadaszenia?

Metalowe konstrukcje zadaszenia są narażone na działanie wody, wilgoci i promieniowania UV, co może prowadzić do korozji. Aby temu zapobiec, warto sięgnąć po farby antykorozyjne takie jak RAFIL Prosto Na Rdzę. Zapewnia doskonałą ochronę przed rdzą, jest trwały i odporny na trudne warunki atmosferyczne. Idealnie nadaje się do ogrodzeń, balustrad i konstrukcji budowlanych. Wybierz RAFIL i ciesz się długotrwałą ochroną!

Prawidłowe przygotowanie powierzchni stalowych przed malowaniem to kluczowy etap, który bezpośrednio wpływa na trwałość i estetykę powłoki malarskiej. Obejmuje ono kontrolę czystości, stopnia chropowatości, odtłuszczenia oraz obecności pyłu i zanieczyszczeń jonowych. Procesy te powinny być realizowane zgodnie z obowiązującymi normami, które określają zarówno metody oceny, jak i dopuszczalne tolerancje.

Ocena stopnia czystości powierzchni stalowej

Kontroli stanu przygotowania powierzchni podlegają następujące właściwości:

• wygląd powierzchni,
• stopień czystości podłoża,
• profil powierzchni (chropowatość)
• obecność zatłuszczeń,
• obecność zapylenia,
• obecność zanieczyszczeń jonowych.

Kontrolę stopnia czystości można przeprowadzać w porównaniu do barwnych wzorców fotograficznych załączonych do norm:

• PN-ISO 8501-1: „Przygotowanie podłoży stalowych przed nakładaniem farb i podobnych produktów. Wzrokowa ocena czystości powierzchni. Stopnie skorodowania i stopnie przygotowania niezabezpieczonych podłoży stalowych oraz podłoży stalowych po całkowitym usunięciu wcześniej nałożonych powłok.”
• PN-ISO 8501-2: „Przygotowanie podłoży stalowych przed nakładaniem farb i podobnych produktów. Wzrokowa ocena czystości powierzchni. Stopnie przygotowania wcześniej pokrytych powłokami podłoży stalowych po miejscowym usunięciu tych powłok.”

Podczas kontroli powierzchni przed malowaniem należy zwrócić szczególną uwagę na dokładne oczyszczenie szwów spawalniczych, złączy, nitów, miejsc trudnodostępnych, gdyż często mogą tam pozostać zanieczyszczenia.

Dopuszczalne wady powierzchni przygotowanej do malowania, które zależą od agresywności korozyjnej środowiska, zawarte są w normie PN-ISO 8501-3. Oczyszczona powierzchnia nie powinna wykazywać jednak większych uszkodzeń.

Typowa chropowatość podłoża, określona parametrem Rz, powinna wynosić 35–70 μm. Ocenę przeprowadza się przy pomocy:

1. Przyrządu do pomiaru chropowatości (np. aparatem firmy Elcometer)
2. Porównania badanej powierzchni z wzorcami (płytki metalowe podzielone na segmenty różniące się średnią wysokością chropowatości – norma PN-ISO 8503-2), lub dotykowo przesuwając po wzorcowej i badanej powierzchni paznokieć lub drewienko.
   Z uwagi na kształt ścierniwa dostępne są dwa wzorce:
   • S – dla ścierniw kulistych: kulki szklane, śrut staliwny i żeliwny kulisty
   • G – dla ścierniw ostrokrawędziowych: żużel pomiedziowy, piasek, korund, śrut żeliwny łamany

Szczegółowe informacje o metodach oceny chropowatości podłoży stalowych po obróbce strumieniowo-ściernej podane są w normie PN-EN ISO 8503.

W przypadku stosowania chemicznych metod usuwania zatłuszczeń należy sprawdzić pH powierzchni. Powinno ono wynosić 6–7.

Skuteczność odtłuszczenia sprawdza się jedną z poniższych metod:

1. Na odtłuszczoną powierzchnię nakłada się 2–3 krople benzyny ekstrakcyjnej. Po około 10 sekundach przykłada się krążek bibuły filtracyjnej. Jednocześnie na drugi krążek bibuły, służący jako wzorzec, również nanosi się benzynę ekstrakcyjną; po odparowaniu rozpuszczalnika z obu krążków, porównuje się je – obecność plam tłuszczowych na bibule przyciśniętej do odtłuszczonej powierzchni świadczy o jej niewłaściwym odtłuszczeniu.
2. Odtłuszczoną powierzchnię polewa się wodą destylowaną (spryskiwaczem). Po 10 s oceniany jest szacunkowy procent zwilżonej powierzchni. Norma rozróżnia 3 stopnie zwilżenia, które są zarazem miernikiem stopnia odtłuszczenia:
   • Stopień 1 – woda zwilża powyżej 50% powierzchni
   • Stopień 2 – woda zwilża 40–50% powierzchni
   • Stopień 3 – woda zwilża 15–20% powierzchni

Metoda ta zalecana jest do powierzchni pokrytych farbami do czasowej ochrony – na odtłuszczoną powierzchnię nanosi się kroplę 40–70% wodnego roztworu alkoholu etylowego z dodatkiem barwnika (np. pioktaniny). Jeśli powierzchnia jest zatłuszczona już w ilości ok. 100 mg/m², to kropla ta nie rozlewa się po niej. Na powierzchniach pionowych droga spływania kropli jest krótka i pozostaje owalny ślad, jeśli powierzchnia jest czysta.

Kurz i pył są bardzo niepożądanym zanieczyszczeniem, które musi być usunięte z każdego podłoża przygotowanego do malowania. Obecność pyłu można stwierdzić przez przetarcie powierzchni czystą białą szmatką.

Ocenę skuteczności odpylenia można przeprowadzić zgodnie z normą ISO 8502-3, przy pomocy paska taśmy samoprzylepnej o długości około 15 cm. Pasek nakleja się na badaną powierzchnię, trzykrotnie przesuwa się po nim kciukiem, a następnie nakłada się na kontrastowe podłoże i porównuje z rysunkiem wzorcowym.

Kontrola przygotowania powierzchni do malowania

Przy usuwaniu zapylenia przez wydmuchiwanie powietrzem należy zwrócić uwagę, aby powietrze było pozbawione oleju. Dotyczy to również powietrza używanego do napędu narzędzi do czyszczenia.

Ocenę skuteczności usunięcia zanieczyszczeń jonowych z powierzchni można przeprowadzić zgodnie z wytycznymi normy ISO 8502-1 lub ISO 8502-2, albo sprawdzić stosując opracowane przez Instytut Mechaniki Precyzyjnej w Warszawie testy do oceny ilości chlorków i siarczanów znajdujących się na powierzchniach przygotowanych do malowania.

W przypadku przypuszczalnej obecności zanieczyszczeń jonowych na powierzchni (powierzchnie pokryte solami, atmosfera zanieczyszczona aerozolem solnym) zaleca się zastosować metody mające na celu usunięcie zanieczyszczeń z powierzchni, takie jak:

• mycie parowo-wodne,
• mycie wodą pod ciśnieniem,
• oczyszczanie strumieniowo-ścierne na mokro.