Betonowy podjazd – jak go zrobić? Podpowiadamy!

Planujesz wiatę przyścienną? Jak zrobić konstrukcję samodzielnie? Nie jest to trudne, jeśli masz nieco biegłości w pracach ręcznych. Jak zbudować wiatę przy ścianie na auto, drewno albo narzędzia? Sprawdź nasz poradnik!

Wiata przyścienna nie zajmuje dużo miejsca i pasuje do wielu różnych projektów domów. Pomoże Ci zadbać o porządek na posesji i zapewni dodatkową przestrzeń do przygotowania. Najczęściej wykonuje się ją z drewna lub metalu.

W artykule podpowiemy, jak zbudować wiatę przy ścianie oraz jak zabezpieczyć jej elementy przed warunkami atmosferycznymi. Pomocą służyć będą niezawodne farby RAFIL.

Jak zaprojektować wiatę przyścienną?

Chcesz postawić wiatę przyścienną i zastanawiasz się, od czego zacząć? Spokojnie, nie potrzebujesz tony papierów i zgód, o ile wiata nie przekracza 50 m². W takim przypadku pozwolenie na budowę nie będzie konieczne. Wystarczy zgłoszenie w starostwie powiatowym lub urzędzie miasta. Jest jednak kilka rzeczy, o których musisz pamiętać.

Najpierw zgłoszenie. Trzeba opisać, z czego i jak zamierzasz zbudować wiatę. Do tego musisz wskazać termin rozpoczęcia prac. Nie zapomnij o projekcie naniesionym na mapę działki – urząd musi wiedzieć, gdzie dokładnie planujesz tę konstrukcję. Po zgłoszeniu czekasz 30 dni. Jeśli w tym czasie nikt się nie sprzeciwi, możesz działać.

A co, gdy planujesz większą wiatę? Tutaj robi się poważniej. Konstrukcja powyżej 50 m² wymaga pozwolenia na budowę i projektu zaakceptowanego przez urząd. To więcej formalności, ale duże wiaty robią wrażenie i są praktyczne.

Nie lekceważ projektu, nawet przy mniejszych konstrukcjach. Gotowy plan to koszt kilkuset złotych, a w pakiecie dostaniesz listę materiałów i szczegóły budowy. Jeśli masz doświadczenie w stawianiu takich konstrukcji, możesz zaprojektować ją samodzielnie. To sposób na dopasowanie wiaty do swoich potrzeb. Może dorzucisz pomieszczenie gospodarcze? Brzmi jak dobry pomysł, zwłaszcza jeśli chcesz zyskać dodatkowe miejsce na narzędzia czy drewno opałowe.

Najpopularniejsze są wiaty drewniane – proste, estetyczne i stosunkowo łatwe w budowie. Wiele elementów zrobisz samodzielnie. Często spotyka się także wiaty metalowe, np. z blachy ocynkowanej lub drewniano-metalowe. Dobre przygotowanie to klucz do sukcesu. Skorzystaj z gotowych planów lub poproś fachowca o pomoc i działaj.

Wybór odpowiednich materiałów do konstrukcji

Jak zrobić wiatę na auto lub na drewno? Zbudowanie solidnej wiaty przyściennej zaczyna się od wyboru odpowiednich materiałów. To, z czego powstanie konstrukcja, wpłynie na jej trwałość, estetykę i wygodę użytkowania. Nie wiesz, na co się zdecydować? Sprawdź, co najlepiej sprawdzi się w Twoim przypadku.

Drewno to absolutny klasyk. Naturalne, ciepłe i pasujące niemal do każdej przestrzeni. Wiaty drewniane są łatwe w montażu, a większość elementów można przygotować samodzielnie. Wybieraj drewno impregnowane, najlepiej sosnę, świerk albo modrzew. Impregnacja to podstawa – dzięki niej drewno nie podda się wilgoci, grzybom ani owadom. Dodatkowo można je pomalować na dowolny kolor, dopasowując do otoczenia.

A może stal? Konstrukcje metalowe są wyjątkowo trwałe i nowoczesne. Stal ocynkowana lub malowana proszkowo to gwarancja odporności na korozję i uszkodzenia mechaniczne. Taka wiata sprawdzi się, jeśli chcesz uzyskać bardziej industrialny charakter i zależy Ci na latach bezproblemowego użytkowania.

Aluminium? To kolejna opcja dla fanów nowoczesnych rozwiązań. Lekka konstrukcja, łatwość montażu i całkowita odporność na rdzę to jej największe zalety. Choć aluminium jest droższe niż drewno, nie wymaga skomplikowanej konserwacji.

Nie zapominaj o pokryciu dachu. Poliwęglan to świetny wybór – wytrzymały, lekki i przepuszczający światło. Jeśli wolisz coś tradycyjnego, dachówka lub blacha falista będą równie skuteczne. Pamiętaj, by dobrać materiały do swoich potrzeb i budżetu. Solidne materiały to inwestycja, która pozwoli cieszyć się wiatą przez wiele lat.

Montaż wiaty – krok po kroku

Marzysz o funkcjonalnej wiacie przyściennej? Budowa takiej konstrukcji to zadanie, które wymaga precyzji, ale z odpowiednim planem możesz to zrobić samodzielnie. Oto, jak krok po kroku stworzyć wiatę – drewnianą lub metalową.

1. Przygotowanie podłoża

Zaczynamy od gruntu. Jeśli teren jest równy i suchy, wystarczy wysypać go żwirem lub ułożyć kostkę brukową, by podłoże było stabilne. Jeśli jednak miejsce jest narażone na zalania, utwardzenie nawierzchni to konieczność. Solidne podłoże to podstawa trwałości konstrukcji.

2. Wyznaczenie obszaru i fundamenty

Wyznacz granice wiaty. Posłuż się sznurkiem lub palikami, żeby dokładnie określić zasięg zadaszenia. Kolejny krok to fundamenty pod słupy nośne. Wiaty przyścienne najczęściej potrzebują dwóch słupków, ale przy większych konstrukcjach ich liczba wzrasta. 

Możesz osadzić je bezpośrednio w wylewce lub zamocować na kotwach. Kotwy dają większą precyzję i ułatwiają dopasowanie wysokości.

3. Montaż słupków i linii dachu

Słupki nośne to baza, na której opiera się konstrukcja. Po ich zamocowaniu przychodzi czas na zaznaczenie linii dachu. Tu z pomocą przyjdzie poziomica. Pamiętaj, że dach powinien mieć minimalny spadek 15%, by woda deszczowa mogła swobodnie spływać.

4. Krokwie i więźba dachowa

Krokwie montuj na dwóch skrajnych bokach oraz pomiędzy nimi, zachowując odstęp co 90 cm. Materiał wybrany na dach determinuje sposób wykonania więźby. Przy blachodachówce zamontuj łaty i kontrłaty. Jeśli stawiasz na gonty, zadbaj o pełne deskowanie.

5. Pokrycie dachu i uszczelnienie

Na końcu przychodzi czas na wybrane pokrycie dachowe – blacha, poliwęglan czy dachówka. Dodatkowo zamontuj rynny i dokładnie uszczelnij połączenie wiaty z budynkiem. Do tego świetnie sprawdzi się obróbka dekarska.

6. Wykończenie konstrukcji

Drewno wymaga impregnacji jeszcze przed montażem, by nie straciło swoich właściwości pod wpływem wilgoci. W przypadku wiat metalowych skup się na zabezpieczeniu antykorozyjnym.

Jakie farby do metalu najlepiej zabezpieczą konstrukcję?

Jeśli planujesz malowanie wiaty metalowej, farba RAFIL Prosto Na Rdzę to świetne rozwiązanie. Dzięki swojej formule 3w1 działa jednocześnie jako farba, grunt i podkład, co skraca czas pracy i zapewnia trwałe efekty.

Farba zapewnia skuteczną ochronę przed wodą, promieniowaniem UV oraz rdzą. Możesz mieć pewność, że konstrukcja będzie wyglądać świetnie i pozostanie zabezpieczona przed trudnymi warunkami atmosferycznymi przez wiele lat. Farba doskonale radzi sobie z uderzeniami i innymi uszkodzeniami, co sprawia, że jest idealna do stosowania na zewnątrz. Sprawdzi się na powierzchniach eksponowanych na deszcz, mróz czy intensywne słońce.

Farba ta jest idealna do malowania stalowych konstrukcji takich jak słupy, ramy czy dachy wiaty. Nadaje się zarówno do nowych konstrukcji, jak i renowacji już istniejących powłok. 

Dbanie o trwałość i estetykę wiaty

Wiesz już, jak zbudować wiatę z dachem jednospadowym. Teraz przyszedł czas na kilka wskazówek odnośnie do jej pielęgnacji. Aby wiata przez lata zachowała trwałość i estetyczny wygląd, warto zadbać o jej zabezpieczenie. Kluczowym elementem jest regularne zastosowanie farby antykorozyjnej takiej jak RAFIL Prosto Na Rdzę. Prosta aplikacja, połączona z wysoką jakością i gwarancją, sprawia, że jest to jeden z najlepszych wyborów dla konstrukcji metalowych.

‍

‍Parapet wykonany z metalu można w łatwy sposób odświeżyć, aby nadać mu ładny wygląd. Jak odnowić parapet metalowy? Jakiej farby do metalowych parapetów zewnętrznych użyć? Oto wskazówki krok po kroku. 

Parapety zewnętrzne robi się z różnych materiałów. Najczęściej wykonane są z blachy stalowej, aluminium, PVC, kamienia, konglomeratu, klinkieru czy betonu. Dziś podpowiemy, jak odnowić parapet metalowy.

Technikę trzeba dobrać do materiału, z którego wykonany jest ten element wykończenia domu. Dziś podpowiemy, co warto wiedzieć o metalowym parapecie wewnętrznym i zewnętrznym – jak go pomalować i jakie farby będą najlepsze. Doradzimy również, w jaki sposób zabezpieczyć parapety zewnętrzne metalowe przed warunkami atmosferycznymi.

Jak przygotować metalowy parapet przed renowacją? 

Parapety metalowe zewnętrzne wymagają regularnej pielęgnacji. Źle może wpływać na nie wilgoć, promienie słoneczne, a także codzienne użytkowanie, które powoduje rysy czy inne uszkodzenia mechaniczne. Parapety zewnętrzne metalowe są dodatkowo narażone na działanie śniegu, deszczu oraz niskich temperatur. 

Aby skutecznie odnowić metalowy parapet, powierzchnię trzeba odpowiednio przygotować. Powinna być sucha, odtłuszczona, dokładnie odpylona i umyta. Z powierzchni przeznaczonej do malowania musisz usunąć wszelkie zanieczyszczenia, które mogą pogorszyć przyczepność, a w konsekwencji spowodować wady powłoki i przedwczesne jej odchodzenie od podłoża. 

Czyszczenie metalowego parapetu 

Co zrobić, gdy metalowy parapet wymaga czyszczenia? W przypadku parapetów zewnętrznych bardzo dobrze sprawdza się myjka ciśnieniowa. Skutecznie usunie ona zabrudzenia, glony, mech, ziemię i piasek. Zaletą tej metody jest mała inwazyjność i prostota – możesz to z łatwością zrobić samodzielnie. Co więcej, dzięki myjce nie musisz używać żadnych środków czyszczących. Pamiętaj tylko, że jednokrotne mycie może nie wystarczyć, jeśli parapet jest bardzo brudny. Operację trzeba będzie powtórzyć. 

Jak wyczyścić metalowy parapet? Pierwszy krok to czyszczenie na sucho, by usunąć luźne zanieczyszczenia i piasek. Parapet najlepiej jest starannie zmieść lub odkurzyć. Kolejny krok to wyczyszczenie parapetu z pomocą ściereczki z mikrofibry. Możesz użyć wody i płynu do mycia naczyń. 

Usuwanie starej powłoki z metalowego parapetu – skuteczne metody i narzędzia 

Co zrobić, gdy ze starego metalowego parapetu trzeba usunąć poprzednią warstwę farby? Najprościej jest to zrobić z pomocą papieru ściernego. Możesz usunąć stare powłoki ręcznie lub skorzystać ze szlifierki elektrycznej, co znacznie ułatwi i przyspieszy pracę. 

Po wstępnym usunięciu starej powłoki przy pomocy szlifierki, zakamarki i boki parapetu, tak czy owak, należy usunąć ręcznie z pomocą papieru ściernego. Zacznij od papieru o większej gradacji, stopniowo przechodząc do drobnoziarnistego. Zmatowienie parapetu jest niezbędne, aby farba trzymała się odpowiednio mocno. 

Metalowy parapet – jak odnowić? Wybór odpowiedniej farby

Masz metalowy parapet? Jak odnowić jego powierzchnię? Podstawa to wybór odpowiedniej farby do metalu. Nie stosuj innych produktów, np. farb do ścian, ponieważ efekt będzie niezadowalający, a farba szybko zacznie się ścierać. 

Farby antykorozyjne do metalu – rodzaje i cechy 

Jeśli chcesz odnowić metalową powierzchnię, do wyboru masz różne rodzaje produktów. Jeden z nich to RAFIL Radach Farba Na Dach, odpowiednia także do malowania parapetów zewnętrznych. To wysokiej jakości gruntoemalia przeznaczona do ochronno-dekoracyjnego malowania zewnętrznych powierzchni metalowych: stalowych, ocynkowanych i aluminiowych. Farba stosowana jest zarówno do wykonywania nowych wymalowań, jak i renowacji starych powłok malarskich. Charakteryzuje się doskonałą przyczepnością do podłoża. Tworzy szybkoschnące, wysoce elastyczne powłoki o podwyższonej odporności na działanie światła słonecznego, wody i innych czynników atmosferycznych.

Inny wybór to RAFIL Prosto Na Rdzę. Ta specjalistyczna gruntoemalia 3w1 stosowana jest bezpośrednio na powierzchnie stalowe i żeliwne eksploatowane na zewnątrz. Łatwa w aplikacji, szybkoschnąca farba charakteryzuje się doskonałą przyczepnością i dobrym kryciem. Dzięki niezwykle trwałej i elastycznej powłoce doskonale chroni powierzchnie metalowe przed szkodliwymi warunkami atmosferycznymi i przed korozją.

Krok po kroku: odnowienie metalowego parapetu 

Odnawianie zewnętrznego parapetu metalowego nie musi być skomplikowane. Wystarczy farba, np. RAFIL Prosto Na Rdzę, dobre warunki pogodowe i odrobina cierpliwości.

1. Najpierw usuń brud, tłuste plamy i luźne fragmenty rdzy – papier ścierny lub szczotka druciana sprawdzą się świetnie.
2. Przetrzyj parapet benzyną ekstrakcyjną, by odtłuścić powierzchnię.
3. Czas na malowanie! Farba nie lubi zimna i wilgoci, więc temperatura powinna wynosić od 10°C do 25°C, a wilgotność nie więcej niż 70%.
4. Dokładnie wymieszaj produkt.
5. Przygotuj pędzel z miękkim włosiem, wałek flokowy lub natrysk pneumatyczny – wybór zależy od efektu.
6. Nałóż pierwszą warstwę i poczekaj od 2 do 24 godzin.
7. Kolejny krok to nałożenie kolejnej warstwy – dwie-trzy zapewnią trwałą ochronę.

Efekt? Parapet wygląda jak nowy, a rdza nie ma szans! 

Praktyczne wskazówki i porady dotyczące pielęgnacji metalowego parapetu 

Parapet metalowy to dobre i trwałe rozwiązanie. Taka powierzchnia jest mało podatna na zarysowania i nie trzeba jej (tak jak parapetu drewnianego) zabezpieczać lakierem.

Aby metalowy parapet zachował estetyczny wygląd i trwałość, konieczne jest regularne usuwanie zabrudzeń. Zalegające zanieczyszczenia takie jak kurz, pyły środowiskowe czy resztki organiczne mogą negatywnie wpływać na powłokę ochronną. Dlatego warto systematycznie kontrolować stan powierzchni i w razie potrzeby ją czyścić. Do tego celu najlepiej używać letniej wody i miękkiej szczotki, które skutecznie usuwają osady, nie uszkadzając przy tym powłoki. Dbałość o czystość wpływa na długowieczność malowania oraz chroni przed korozją. Regularne kontrole i właściwa pielęgnacja to klucz do zachowania metalowego parapetu w doskonałym stanie przez lata.

Zamiast wymieniać parapet na nowy, nadaj mu nowy wygląd z pomocą farb do metalu RAFIL. Unikniesz w ten sposób kosztownego remontu, a Twoje parapety znów będą wyglądały jak nowe i zyskają niezbędną antykorozyjność!

‍

‍

Zadbane ogrodzenie to wizytówka każdej posesji. Jeśli twój płot nie przypomina już eleganckiego ogrodzenia z czasów, w których budowałeś dom, najwyższy czas na jego renowację. Poznaj kilka wskazówek naszego eksperta, jak odnowić metalowe ogrodzenie.

Jak pomalować metalowe ogrodzenie?

Najszybszą metodą odnowienia płotu jest zmiana jego koloru. Zastąpienie wyblakłej i łuszczącej się farby nową warstwą (oczywiście o innym odcieniu!) sprawi, że ogrodzenie nabierze zupełnie odmiennego charakteru. Jak dobrze pomalować ogrodzenie metalowe? Wykonaj następujące kroki:

• Przed przystąpieniem do pracy dokładnie wyczyść powierzchnie bramy i płotu.
  
• Użyj papieru ściernego, by wygładzić nierówności.
  
• Pokryj ogrodzenie warstwą impregnatu chroniącego metal przed korozją.
  
• Na tak przygotowaną powierzchnię nałóż co najmniej dwie warstwy farby.

Pamiętaj, by nie rozpoczynać malowania w pochmurną i deszczową pogodę. Zbyt wysoka wilgotność powietrza sprawi, że farba będzie schła zdecydowanie dłużej. Optymalna temperatura do pracy z farbą waha się pomiędzy 5 a 35°C.

Czym pomalować metalowe ogrodzenie?

Wybór narzędzi zależy od twoich upodobań. Najbardziej komfortowe do tego typu prac malarskich wydają się pędzle. Wyposaż się w ich zestaw, składający się z dwóch modeli. Pierwszy niezbędny będzie ci duży pędzel płaski, którym szybko pomalujesz większą powierzchnię ogrodzenia. Drugi pędzel to pędzel owalny, którym dotrzesz w trudno dostępne szczeliny.

W zależności od kształtu oraz rozmiarów ogrodzenia, dobrym rozwiązaniem może być wałek malarski. Sprawdzi się na dużej i jednolitej przestrzeni, pozbawionej szczebli, szparek i dziur.

Jaka farba na metalowe ogrodzenie – gruntująca, podkładowa czy dekoracyjna?

Wybór odpowiedniej farby jest niezwykle istotny dla zachowania świeżego wyglądu ogrodzenia na długie lata. Farby muszą być dostosowane do materiału, który będzie malowany, oraz odporne na działanie warunków atmosferycznych.

Produkty te dzieli się na trzy grupy:

• Farby gruntujące – których zadaniem jest uodpornić metal na rdzę.
  
• Farby podkładowe – których zadaniem jest zapewnić dobrą przyczepność farbom nawierzchniowym, a także utworzyć warstwę ochronną.
  
• Farby dekoracyjne – których zadaniem jest nadać ogrodzeniu barwę oraz chronić przed działaniem warunków atmosferycznych.

Obecnie wiele produktów dostępnych na rynku łączy w sobie zarówno właściwości farb gruntujących, podkładowych oraz dekoracyjnych. Jeśli nie wiesz, jak zabezpieczyć metalowe ogrodzenie – oto odpowiedź. Wystarczy wybrać odpowiednią farbę – na przykład emalię chlorokauczukową oraz oczywiście poprawnie ją nanieść.

Jak oczyścić metalowe ogrodzenie?

Przed przystąpieniem do malowania naprawdę dokładnie oczyść całą powierzchnię ogrodzenia. Jeśli stara farba dobrze przylega do konstrukcji płotu, wystarczy, że przetrzesz ją papierem ściernym (dla zmatowienia) oraz pozbędziesz się pyłu.

Jeśli jednak farba odchodzi od ogrodzenia płatami, pozbądź się jej. Użyj do tego szlifierki albo zwykłej szczotki drucianej.

{{recomended-product}}

Pamiętaj, by przed malowaniem pozbyć się tłustych plam i zabrudzeń. Czym odtłuścić ogrodzenie metalowe? W tym celu użyj zwykłej bawełnianej szmatki zanurzonej w benzynie ekstrakcyjnej. Tak wyczyszczone i osuszone ogrodzenie jest gotowe do malowania farbą RAFIL Do bram i ogrodzeń.

Jak konserwować ogrodzenie metalowe?

Największym zagrożeniem dla metalowych ogrodzeń oczywiście jest korozja. Powstająca pod wpływem warunków atmosferycznych warstwa rdzy, stopniowo niszczy ogrodzenie i odbiera mu urok. Dlatego, tak ważna jest odpowiednia konserwacja płotu.

Skuteczną metodą, która opóźnia korodowanie metalu, jest jego cynkowanie lub chromowanie. Takie działania podejmowane są już na etapie produkcyjnym elementów konstrukcji ogrodzenia. Aby dodatkowo wzmocnić skuteczność powłok, należy pokryć powierzchnię płotu substancją, która nie będzie przepuszczać wody. Dzięki temu metal nie będzie narażony na niszczące działanie wilgoci.

Zadbane ogrodzenie potrafi podkreślić charakter twojej posesji. Pamiętaj jednak, że brak odpowiedniego zabezpieczenia przed słońcem, deszczem oraz innymi warunkami atmosferycznymi przyśpieszy jego niszczenie. Wykorzystaj odpowiednie farby, by zachować ogrodzenie w dobrej kondycji na dłużej.

Dobór powłok malarskich

Aby zapewnić właściwą, długotrwałą ochronę konstrukcji przed korozją należy zastosować optymalnie dobrany zestaw malarski o odpowiedniej dla danego przeznaczenia grubości. Optymalna powłoka malarska powinna być doskonale szczelna, przyczepna do podłoża i wypełniona pigmentem.

Dobór zestawu malarskiego powinien wynikać z wiarygodnych i sprawdzonych przesłanek wysnutych na podstawie badań laboratoryjnych i z przeprowadzonej analizy techniczno-ekonomicznej uwzględniającej wiele czynników, z których najważniejszymi będą:

• agresywność korozyjna środowiska eksploatacji powłoki malarskiej
• kształt konstrukcji oraz rodzaj i stan powierzchni do zabezpieczenia przeciwkorozyjnego
• wymagany okres trwałości powłoki malarskiej
• właściwości powłok (odporność chemiczna, termiczna, mechaniczna)
• możliwość i sposób oczyszczenia powierzchni
• właściwości aplikacyjne farb (grubość powłoki, czas schnięcia, warunki nakładania itp.)
• czas do przeprowadzenia prac uwzględniający warunki atmosferyczne (temperatura, wilgotność powietrza) oraz konieczność sezonowania powłoki przed eksploatacją
• trwałość powłoki malarskiej w odniesieniu do poniesionych kosztów i przewidywanego okresu eksploatacji
• wymagania ochrony środowiska oraz zabezpieczenia przeciwpożarowego
• aspekty ekonomiczne

Przygotowanie podłoża do malowania – informacje ogólne

Bardzo istotnym czynnikiem wpływającym na takie parametry jak: jakość, trwałość i skuteczność ochronnego działania powłok lakierowych jest przygotowanie podłoża do malowania. Efekt oczyszczenia podłoża zależy od doboru właściwej metody czyszczenia, która powinna uwzględniać zarówno charakter zanieczyszczeń, jak i wymagania wyrobu lakierowego co do sposobu przygotowania powierzchni do malowania.

Zanieczyszczeniem nazywa się każdą substancję, której pozostawienie na powierzchni do malowania utrudnia proces malowania, pogarsza jakość i trwałość powłoki malarskiej.

Zanieczyszczenia pozostające na powierzchni do malowania w postaci: rdzy, zendry, pyłów, starych i złuszczonych powłok malarskich, zatłuszczeń, zaklejeń, wilgoci itp. w bardzo negatywny sposób wpływają na powłokę malarską.

Rodzaje zanieczyszczeń

Zendra, zgorzelina – produkty termicznej obróbki stali, składające się z tlenków żelaza ściśle przylegających do podłoża. Mogą powodować odspajanie płatów zendry i powłoki malarskiej oraz tworzenie ogniw korozyjnych.

Rdza – produkt korozji stali, tworzący warstwy o zmiennych grubościach i postaciach, słabo przyczepne do podłoża.

Zatłuszczenia – pochodzące z eksploatacji konstrukcji w środowiskach tłuszczów, smarów, olejów itp. Powodują brak przyczepności powłoki malarskiej.

Pyły – pochodzące z atmosfery, przemysłu i prac oczyszczania. Sprzyjają utrzymywaniu wilgoci na powierzchni.

Wilgoć – powstaje w wyniku opadów lub kondensacji, może prowadzić do korozji podpowłokowej.

Zanieczyszczenia jonowe (sole) – niewidoczne gołym okiem, np. chlorki, siarczany, azotany – stymulują korozję.

Stara powłoka malarska – procesy starzenia, korozja, działania mechaniczne powodują uszkodzenia wpływające na przyczepność nowej powłoki.

Kryteria doboru sposobu oczyszczania powierzchni

Dobór metody oczyszczania powierzchni przed malowaniem wymaga uwzględnienia wielu czynników takich jak:

• wielkość i kształt powierzchni, przedmiotu
• rodzaj powierzchni
• ilość i rodzaj zanieczyszczeń
• agresywność środowiska korozyjnego

Charakter zanieczyszczeń powierzchni do malowania wymusza etapowość działań:

• wstępne oczyszczanie – usuwające zgrubnie luźne zanieczyszczenia oraz zanieczyszczenia jonowe
• właściwe oczyszczanie – usuwa starą powłokę malarską, produkty korozji, nadaje powierzchni odpowiedni profil chropowatości

Powierzchnie zatłuszczone, pokryte pyłami przemysłowymi, osadami solnymi itp. powinno się umyć wodą pod wysokim ciśnieniem (aparat typu Karcher), a następnie przystąpić do właściwego oczyszczania.

Powierzchnie, gdzie możliwe jest występowanie zanieczyszczeń jonowych, powinno się po właściwym oczyszczeniu umyć czystą wodą z dodatkiem odpowiedniego inhibitora korozji.

Metody oczyszczania mechanicznego

Do mechanicznych metod oczyszczania powierzchni można zaliczyć:

• skrobanie
• młotkowanie
• szczotkowanie
• szlifowanie
• oczyszczanie płomieniowe
• obróbkę strumieniowo–ścierną

Główne metody mechanicznego oczyszczania powierzchni to:

• metody ręczne oczyszczania powierzchni – dające stopień oczyszczenia powierzchni St 3 – są zalecane dla środowisk atmosferycznych o małym stopniu zanieczyszczenia powietrza
• metody strumieniowo–ścierne – zalecane dla środowisk atmosferycznych o wyższej agresywności, szczególnie w środowiskach agresywnych korozyjnie, chemicznych

Oczyszczanie ręczno-mechaniczne

‍Oczyszczanie ręczno–mechaniczne – wykonywane poprzez: szczotkowanie, młotkowanie, szlifowanie przy użyciu narzędzi ręcznych, jak i mechanicznych. Należy je ograniczać do tych przypadków, gdzie obróbka strumieniowo–ścierna jest niemożliwa.

Tymi sposobami można zgrubnie usunąć np. rdzę, zgorzelinę czy starą powłokę. Po takim oczyszczaniu otrzymuje się powierzchnie gładkie, dające mniejszą przyczepność powłoki w stosunku do powierzchni chropowatych.

‍

Obróbka strumieniowo–ścierna

Obróbka strumieniowo–ścierna polega na działaniu strumienia ścierniwa wyrzucanego w kierunku oczyszczanej powierzchni za pomocą sprężonego powietrza, wody lub siły odśrodkowej. Metoda ta daje najbardziej optymalne przygotowanie powierzchni do malowania.

Rodzaje obróbki:

• otwarty lub zamknięty obieg ścierniwa
• na sucho / na mokro (w osłonie wodnej)
• średniociśnieniowe (0,3–0,5 MPa)
• wysokociśnieniowe (1,0–1,2 MPa)
• hydrodynamiczne (10–200 MPa)
• odśrodkowe (koła wirnikowe)

Na efekt oczyszczania wpływa:

• ciśnienie sprężonego powietrza
• kąt nachylenia strumienia ścierniwa
• odległość dyszy od powierzchni
• rodzaj i kształt dyszy
• rodzaj, wymiar i kształt ścierniwa

Oczyszczanie fizykochemiczne

Oczyszczanie przeprowadzane za pomocą:

• odtłuszczania rozpuszczalnikowego
• mycia alkalicznego, kwaśnego, parowo–wodnego

Mycie polega na usuwaniu zanieczyszczeń przy pomocy wodnego roztworu środka myjącego. Usuwa:

• zanieczyszczenia mechaniczne (po obróbce)
• brud (kurz, piasek)
• zanieczyszczenia jonowe
• rdzę

Metody mycia i odtłuszczania można podzielić:

a) Ze względu na sposób:

• ręczne (przecieranie powierzchni pędzlem, szmatami)
• natryskowe (urządzenia do natrysku ciśnieniowego, np. pompy membranowe, aparaty typu Karcher)

b) Ze względu na zastosowany środek:

• rozpuszczalniki organiczne
• środki alkaliczne i kwaśne
• środki powierzchniowo czynne

Metoda natryskowa z dodatkiem skutecznych środków myjących nie powoduje korozji podpowłokowej. Zaleca się jednak po takim myciu ponowne zmycie powierzchni czystą wodą wodociągową.

Przygotowanie powierzchni w zależności od jej rodzaju

Przygotowanie powierzchni blach i profili stalowych

Najczęstsze zanieczyszczenia:

• rdza
• zgorzelina walcownicza
• oleje i smary
• kurz, pył
• luźne stare powłoki
• wilgoć
• topniki, żużel
• chemikalia (detergenty, sole)
• opiłki żelaza

Szczególną uwagę należy zwrócić na usunięcie zanieczyszczeń jonowych i odtłuszczenie powierzchni metalu – ich obecność obniża przyczepność powłok i może prowadzić do wad.

Proces czyszczenia:

1. Usunięcie zanieczyszczeń – mycie wodą pod ciśnieniem
2. Ręczne lub mechaniczne mycie: para wodna, woda z detergentem, rozpuszczalniki, środki emulsyjne, alkaliczne i kwaśne
3. Rekomendowana metoda: natrysk roztworów wodnych z biodegradowalnymi detergentami
4. Na koniec – spłukanie czystą wodą wodociągową

Normy:

• ISO 8504-2 – obróbka strumieniowo–ścierna
• ISO 8504-3 – metody ręcznego oczyszczania (także z napędem mechanicznym)
• PN-ISO 8501-1:1996 – określa stopień czystości
• PN-EN ISO 8503 – określa chropowatość

Stopnie przygotowania powierzchni wg PN-ISO 8501-1

Obróbka strumieniowo–ścierna (oznaczenie: Sa):

• Sa 1 – zgrubna: brak oleju, smarów, pyłu, luźnych zanieczyszczeń
• Sa 2 – gruntowna: brak większych śladów rdzy, starej farby, pozostałości silnie przylegają
• Sa 2½ – prawie biała powierzchnia, możliwe ciemne punkty
• Sa 3 – stal wzrokowo czysta, jednolita metaliczna barwa ("biały metal")

Czyszczenie ręczne / mechaniczne (oznaczenie: St):

• St 2 – brak oleju, smarów, pyłu, zgorzeliny i powłoki – powierzchnia z połyskiem
• St 3 – jak St 2, ale czyszczona do uzyskania wyraźnego metalicznego połysku

Zabezpieczenie blachy ocynkowanej

Blacha ocynkowana to trudne podłoże ze względu na słabą przyczepność powłok. Przygotowanie:

• odtłuścić roztworem EMULSOLU RN – 1, spłukać wodą, osuszyć
• sezonowaną blachę oczyścić roztworem amoniaku (1–2%) z detergentem
• zanieczyszczenia i korozję usunąć szczotkami nylonowymi, włosiem lub papierem ściernym

Powierzchnia musi być sucha i wolna od zanieczyszczeń.

Zabezpieczenie blachy aluminiowej

Powierzchnia aluminiowa, ze względów przeciwkorozyjnych i kolorystycznych, najczęściej jest pokryta powłoką konwersyjną wytworzoną w procesie:

• elektrochemicznym (utlenianie anodowe)
• chemicznym (chromianowanie, fosforanowanie)

Tego typu warstwa poprawia przyczepność powłoki malarskiej.

Przygotowanie do malowania:

• oczyścić powierzchnię z luźnej rdzy i zanieczyszczeń ręcznie lub mechanicznie (szczotki stalowe, metoda strumieniowo–ścierna z użyciem miękkiego ścierniwa naturalnego)
• odtłuścić przez zmycie wodą z detergentem niejonowym

Przygotowanie powierzchni metali nieżelaznych

Metale nieżelazne są trudnym podłożem dla farb ze względu na:

• gładkość powierzchni
• dużą reaktywność cynku, glinu i ich stopów

To sprzyja powstawaniu zwartej, kruchej warstwy tlenków lub węglanów, które negatywnie wpływają na składniki powłoki malarskiej, powodując:

• brak przyczepności
• marszczenie
• zniszczenie powłoki

Najczęściej stosowane przygotowanie:

• wytwarzanie powłoki konwersyjnej (chemicznej lub elektrochemicznej)
• powłoka konwersyjna: nierozpuszczalna w wodzie, działa jako izolator, poprawia odporność i przyczepność

Przygotowanie podłoża betonowego

Podłoże betonowe odpowiednio przygotowane pod zestaw malarski powinno być:

• czyste
• bez rys, występów i szczelin
• o wilgotności powierzchniowej nieprzekraczającej 3–4% (w zależności od farby)
• o nierównościach nie większych niż 1/3 grubości zestawu malarskiego

Wymagania:

• wypukłe krawędzie, naroża i załamania należy zaokrąglić
• beton powinien być odpylony i odtłuszczony
• tłuste plamy usuwać tkaniną bawełnianą z rozpuszczalnikiem
• oczyszczanie: szczotki stalowe (ręczne/mechaniczne) lub delikatne przepiaskowanie

Nowoczesną metodą czyszczenia jest użycie wody pod wysokim ciśnieniem.

‍

Czas schnięcia i wytrzymałość podłoża

Świeżo wykonane podłoża (beton, tynki) należy malować dopiero po odpowiednim czasie utwardzania i karbonizacji. Okres schnięcia podano w instrukcjach stosowania farb.

Tynki zgodne z PN-70/B-101100 powinny być:

• czyste
• gładkie
• równe
• bez rys, wykwitów, zacieków, tłuszczów, pyłów i innych zanieczyszczeń

Powinny mieć odpowiednią wytrzymałość mechaniczną i nie ścierać się przy potarciu ręką.

Ważną rzeczą w przygotowaniu tynków przed malowaniem jest: usunięcie starych powłok klejowych i wapiennych oraz mycie i nawilżenie powierzchni. Stare tynki, w celu usunięcia z nich zanieczyszczeń, zmywa się wodnymi roztworami mydła za pomocą szczotek o twardym włosiu.