Strona główna
Poradniki

Ławka betonowa w Twoim ogrodzie – jak o nią zadbać?

Przeczytasz w 5 min
Z tego artykułu dowiesz się:

Meble ogrodowe wykonane w całości lub częściowo z betonu mają wiele zalet. Najważniejszą z nich jest długowieczność i wytrzymałość. Betonowa ławka może być na dodatek prawdziwą ozdobą. Podpowiadamy, jaką ławkę betonową ogrodową wybrać i jak później o nią dbać, aby służyła długie lata. 

Ławka betonowa to mebel niezbędny w każdym ogrodzie. Dzięki wygodnemu siedzisku można odpocząć i cieszyć się urokiem działki. Ma swoje zalety praktyczne, a odpowiednio dobrana, stanowi także ciekawy element dekoracyjny, podkreślający wygląd całego ogrodu. Na rynku dostępnych jest wiele modeli betonowych ławek ogrodowych – z oparciem lub bez, w różnorodnych wzorach, rozmiarach i technikach wykonania.

lawka-betonowa2
Nowoczesne ławki betonowe ogrodowe łączą często beton z drewnem.

Wybór odpowiedniej ławki betonowej

Nie jest dużą przesadą stwierdzenie, że ławka betonowa to mebel na całe życie. Mocna i wytrzymała, może służyć długie lata. Dlatego przed zakupem warto dobrze się zastanowić i wybrać model odpowiedni zarówno pod względem funkcjonalności, jak i wyglądu.

Jakie rodzaje ławek betonowych ogrodowych można wybrać? Najprostszym rodzajem ławek są popularyzujące się ostatnio betonowe, monolityczne, prostokątne bloki, wykonane z betonu architektonicznego. W zasadzie prościej się już nie da! Co ciekawe, takie minimalistyczne, proste formy mogą być niezwykle ozdobne. Pasują zarówno do niemal pustych przestrzeni miejskich placów, jak i – na zasadzie kontrastu – do buchających różnorodnością ogrodów. Minusem wersji monolitycznych jest ich dość duża waga, nawet jeśli wykonano je w technice pozostawiającej puste wnętrze.

Popularne zarówno w przestrzeni publicznej, jak i na prywatnych posesjach czy ogrodach, są ławki betonowe bez oparcia. Znajdziesz tu zarówno proste, geometryczne wzory, jak i bardziej ozdobne, formowane w różnego rodzaju kształty. Dopełnieniem takiego siedziska często bywa drewno, które podnosi komfort użytkowania.

Klasyczna ławka kojarzy się nam jednak najczęściej w wersji z oparciem. Na takim meblu można usiąść naprawdę wygodnie. Ławka betonowa z oparciem zapewnia prawdziwy relaks i odpoczynek. W przypadku takich modeli również dostępna jest ogromna gama wersji i stylów. Proste geometryczne kształty sprawdzają się w przestrzeniach publicznych, a do ogrodów inwestorzy wybierają często wersje bardziej wymyślne, ażurowe, z wyglądu lekkie, często półkoliste lub o artystycznie zaburzonej symetrii.

Warto wspomnieć także, że ławki ogrodowe z powodzeniem mogą pełnić dodatkowe funkcje. Dostępne są modele zintegrowane z betonową donicą lub kwietnikiem, które stwarzają ciekawe możliwości aranżacyjne. Niektóre produkty to już nie tyle ławki, co bardziej uniwersalne siedziska lub leżanki albo ogrodowe niskie ławko-stoliki.

Zarówno wśród wersji bez, jak i z oparciem, wyróżnić można modele, w których siedzisko jest wykonane z betonu oraz takie, gdzie z tego materiału wykonane są jedynie nogi lub podpory ławki. Zazwyczaj drugim materiałem jest drewno, a elementy drewniane pojawiać się mogą przy wszystkich rodzajach ławek – od wersji klasycznych, po ozdobne, a także jako uzupełnienie minimalistycznych betonowych bloków. To ważne, ponieważ obecność drewna, które jest mniej odporne od betonu, rzutuje później na trwałość ogrodowego mebla, tempo jego starzenia oraz dostępne sposoby napraw i konserwacji.

lawka-betonowa
Pomysł na betonową ławkę ogrodową. Do malowania mebla możesz użyć farby RAFIL CHLOROKAUCZUK.

Przygotowanie ławki do użytkowania

Jeżeli wybierzesz już swój wymarzony model, najlepiej pasujący do Twojego domu lub ogrodu, warto odpowiednio przygotować się do instalacji ławki. Trzeba pamiętać, że duży betonowy mebel może być trudny do częstego przestawiania, dlatego miejsce do jego ustawienia wypada wybrać naprawdę rozważnie. 

Podczas ustawiania warto przewidzieć np. przyszły wzrost roślin. Miejsce przy ogrodowej ścieżce, aktualnie łatwo dostępne, w przyszłości może zmienić się w zielony gąszcz, który stworzą np. rozrastające się krzewy. To dość częsty błąd początkujących właścicieli ogrodów, którzy "gubią" później swoje meble wśród rozrastającej się roślinności.

Ławka betonowa ogrodowa zazwyczaj sporo waży, dlatego ważne jest ustawienie jej na stabilnym, twardym podłożu. Posadowienie na miękkiej ziemi lub trawniku może sprawić, że szybko zacznie się zapadać lub przechylać. Przed ustawieniem mebla grunt można dodatkowo ubić ręcznie lub zagęścić maszynowo.

Pamiętaj, że choć beton to wytrzymały materiał, ma swoje ograniczenia. Wiadomo, że latem dobrze odpoczywa się w chłodnym cieniu drzew. Betonowej ławki ogrodowej nie stawiaj jednak w miejscach zbyt zaciemnionych i wilgotnych. Dlaczego? W takich warunkach dobrze rozwijają się mchy, porosty i grzyby, które z czasem mogą zacząć osiadać na powierzchni betonu. Doprowadzi to do jego przebarwień, a w perspektywie nawet uszkodzeń. Jeszcze gorzej takie warunki znosi wykorzystywane w konstrukcji ławek drewno.

Regularne czyszczenie i konserwacja ławki

Ławki i inne betonowe meble to w zasadzie wyposażenie wprost stworzone do znoszenia trudnych warunków pogodowych, takich jak deszcz, śnieg, upał czy mróz. Nikt nie chowa ich pod dach na zimę. Trzeba pamiętać o odpowiedniej konserwacji i czyszczeniu zarówno betonu, jak i drewna oraz metalu.

Przynajmniej raz w roku, najlepiej w ciepły letni lub wiosenny dzień, betonowe elementy ławki dobrze jest umyć za pomocą myjki ciśnieniowej lub ogrodowego węża i szczotki. Można zastosować też lekki detergent, chociażby płyn do mycia naczyń. Pozwoli to usunąć z powierzchni betonu odkładające się zabrudzenia i odświeżyć konstrukcję. 

Umyć można także elementy drewniane, jednak w ich przypadku przyda się częstsze malowanie. Drewno na ławce zakonserwować można którymś z gamy produktów dostępnych na rynku. Konserwację betonu przeprowadza się natomiast z wykorzystaniem innych produktów.

Ochrona ławki przed warunkami atmosferycznymi

Beton warto dodatkowo zabezpieczyć odpowiednim środkiem. Dzięki temu powierzchnia materiału będzie lepiej chroniona i odporna na oddziaływania pogodowe oraz czynniki biologiczne. 

Jeżeli zechcesz zachować naturalny kolor betonu, najlepszym rozwiązaniem będzie malowanie bezbarwnym lakierem poliuretanowym RAFIL Na Beton. To dwuskładnikowy preparat, który łatwo nakłada się pędzlem, wałkiem lub natryskiem. Doskonale sprawdza się w zabezpieczaniu elementów betonowych na zewnątrz, nadając dodatkowo świeży połysk. Na powierzchni betonu powstanie dodatkowa twarda i elastyczna powłoka ochronna, zabezpieczająca także przed kruszeniem, wycieraniem i zarysowaniami.

Malowanie i renowacja ławki betonowej

Ławkę betonową z oparciem lub bez można też pomalować na kolorowo. Warto to zrobić w dwóch sytuacjach. Po pierwsze – kiedy beton będzie wykazywał oznaki zużycia, po drugie – kiedy zechcesz zmienić coś w wystroju ogrodu lub podwórza. 

Malowanie w kolorze umożliwiają produkty z oferty marki RAFIL. Duże możliwości estetycznego malowania ogrodowych ławek betonowych daje RAFIL Chlorokauczuk. Tą farbą można malować zarówno elementy betonowe, jak i wykonane z metalu. Dzięki temu, w przypadku ławki wykonanej z tych materiałów, jednym produktem można zabezpieczyć całość. Farba chlorokauczukowa występuje w dwudziestu kolorach, przed osobami z zacięciem artystycznym otwierają się więc szerokie możliwości. Nic nie stoi na przeszkodzie, aby przy konserwacji jednej ławki skorzystać z kilku barw!

Co do kwestii technicznych związanych z malowaniem, zawsze warto wcześniej umyć ławkę lub przynajmniej wytrzeć. Jednocześnie zwróć uwagę na ewentualne uszkodzenia i ubytki. Zanim sięgniesz po pędzel, spękania i otarcia wypełnij betonem lub masą szpachlową.

lawka-betonowa1
Betonowa ławka ogrodowa pomalowana farbą RAFIL Chlorokauczuk.

Twoja betonowa ławka ogrodowa może być zarówno użyteczna, jak i estetyczna. Nic nie stoi na przeszkodzie, aby co sezon fantazyjnie zmieniać wygląd tego i innych ogrodowych mebli. Pomogą w tym produkty RAFIL, które doskonale chronią, są niezwykle wydajne, a przy okazji są łatwe w użyciu. Dzięki nim Twój ogród będzie jeszcze piękniejszy.

Galeria zdjęć

No items found.
Polecany produkt

  • Wydajność:
    m2 / L
  • Stopień połysku:
    Efekt młotkowy
    Połysk
    Półmat
    Mat
Szczegóły produktu
Porada eksperta
Pliki do pobrania
No items found.

Powiązane produkty

No items found.

Przeczytaj również

Chcesz odnowić ogrodzenie wokół domu? Zastanawiasz się, czy można odrestaurować metalowe lub drewniane powierzchnie? Masz pomysł na ogrodzenie domu, ale nie wiesz, jak zabrać się za malowanie? Poznaj sprawdzone sposoby na czyszczenie i malowanie ogrodzenia.

Czyszczenie i malowanie ogrodzenia – od czego zacząć?

Renowację ogrodzenia zacznij od dokładnego przyjrzenia się jego elementom. Jeśli ogrodzenie wokół domu jest metalowe, sprawdź, czy jakiekolwiek miejsca są pokryte rdzą, a jeśli tak, to w jakim stopniu. Przyjrzyj się, gdzie stara farba się kruszy lub odpada. Sprawdź, czy na ogrodzeniu widoczne są zabrudzenia, np. ze smaru od zawiasów bramy.

Jeśli ogrodzenie wokół domu jest drewniane, sprawdź, czy nie pojawiła się na nim pleśń i czy drewno nie pęka lub nie rozpulchniło się.

Następnym krokiem musi być czyszczenie ogrodzenia. Musisz pozbyć się starych, luźnych powłok malarskich. Nie ma konieczności szlifowania całego ogrodzenia, jeśli jego znaczna część jest w dobrym stanie. Jeśli zaś widzisz, że farba czy lakier łuszczą się, kruszą lub odpadają, użyj papieru ściernego lub szlifierki, by usunąć luźne fragmenty. Dzięki temu przygotujesz podłoże do położenia nowej emalii.

W przypadku ogrodzenia metalowego konieczne jest usunięcie ognisk rdzy. Możesz do tego wykorzystać szczotkę nylonową lub papier ścierny. Usuwając rdzę, uważaj, by nie uszkodzić metalu.

Po szlifowaniu ogrodzenia i usunięciu rdzy konieczne jest odpylenie powierzchni oraz usunięcie zanieczyszczeń. Płot czy metalowe ogrodzenie możesz odpylić np. odkurzaczem, a do usuwania zabrudzeń możesz wykorzystać specjalistyczne preparaty odtłuszczające, jak w przypadku ogrodzenia metalowego RAFIL Preparat Do Odtłuszczania. Jeśli będziesz korzystać z detergentów, spłucz ogrodzenie wodą. Zanim jednak przejdziesz do malowania, koniecznie poczekaj, aż ogrodzenie wyschnie – farby, lakiery oraz impregnaty należy nakładać na suche powierzchnie.

Renowacja ogrodzenia z drewna

Renowacja ogrodzenia – jakie farby i impregnaty wybrać?

Do renowacji i malowania ogrodzenia należy wybrać preparaty przeznaczone do malowania drewna bądź metalu na zewnątrz. Warto też postawić na impregnaty, które zabezpieczą malowane powierzchnie przed korozją czy czynnikami atmosferycznymi, a także przygotują powierzchnię do położenia farby lub lakieru.

Jeśli odnawiasz ogrodzenie metalowe, zanim położysz farbę, możesz pomalować powierzchnię podkładem antykorozyjnym RAFIL, który z jednej strony zabezpieczy metal przed rdzewieniem, a z drugiej przygotuje go do położenia farby nawierzchniowej. Dzięki temu emalia będzie dobrze przywierać do podłoża i łatwo się rozprowadzać.

Na podkład antykorozyjny połóż odpowiednią emalię. Możesz wybrać antykorozyjną emalię RAFIL Do Bram i Ogrodzeń. Służy ona do malowania powierzchni stalowych, kutych, ocynkowanych czy aluminiowych. W dodatku nie wymaga gruntowania i doskonale zabezpiecza malowane powierzchnie przed wilgocią, mrozem, promieniami UV czy tzw. kwaśnymi deszczami.

Jeśli odnawiasz ogrodzenie drewniane, wybierz impregnat do drewna, który zabezpieczy płot przed działaniem czynników atmosferycznych czy insektów. Takie preparaty wnikają w głąb drewna, dogłębnie je penetrują i odżywiają. Na impregnat możesz położyć bejcę, lakierobejcę, lakier lub ewentualnie kolorową, kryjącą farbę (w tym przypadku koniecznie postaw na emalię zewnętrzną, odporną na ścieranie i czynniki atmosferyczne). Lakierem możesz pomalować ogrodzenie zarówno pokryte bejcą, jak i pomalowane tylko impregnatem.

Wskazówka! Jak dopasować ogrodzenie do domu?

Jeśli odnawiasz stare ogrodzenie lub dopiero wybierasz nowy płot, weź pod uwagę kilka czynników. Zwróć uwagę na kolorystykę elewacji domu, parapetów, podjazdów czy nawet wystrój ogrodu. Wszystkie te elementy powinny być spójne. Zwróć też uwagę na styl domu i ogrodu. Jeśli stawiasz na styl nowoczesny, minimalistyczny, metalowe ogrodzenie z licznymi zdobieniami raczej się nie sprawdzi. Jeśli natomiast stawiasz na styl rustykalny, a Twój ogród jest lub będzie zaaranżowany w stylu naturalistycznym czy romantycznym, lepiej postawić np. na ogrodzenie drewniane.

Odnowione ogrodzenie przy domu

Kiedy malować ogrodzenie domu?

Ogrodzenie możesz odnowić wtedy, gdy po prostu chcesz zmienić jego wygląd lub gdy jest ono zniszczone i nieatrakcyjne. Renowację ogrodzenia, czy to metalowego, czy drewnianego, warto przeprowadzać co kilka lat, by uniknąć dużych zniszczeń.

Aby malowanie ogrodzenia przebiegło sprawnie i było efektywne, musisz wybrać odpowiedni dzień. Podczas malowania temperatura nie może być ani za niska, ani za wysoka. Najlepiej, by nie była niższa niż 10 i wyższa niż 25°C. Unikaj malowania w upalne dni, zwłaszcza wtedy, gdy słońce świeci intensywnie.

Podczas malowania nie może być też deszczowo, mgliście i wilgotno. Nawet jeśli w dniu malowania nie pada, ale dzień wcześniej padało, przełóż prace na inny termin – wilgotność powietrza może być bowiem zbyt wysoka, a to uniemożliwi zaschnięcie farby.

Jeśli wieje silny wiatr lub temperatura powietrza jest za niska, również zrezygnuj z malowania. Delikatny wiatr co prawda sprzyja wysychaniu farby, jednak zbyt silny może utrudniać pracę.

Zanim przystąpisz do malowania ogrodzenia, koniecznie przeczytaj zalecenia producenta danych impregnatów czy farb. Każdy preparat może mieć zupełnie inne właściwości, dlatego tak ważne jest, by postępować zgodnie z instrukcją.

Kiedy odnawiać i malować ogrodzenie domu – porady eksperta

Przeczytasz w 5 min

Kupowanie farb staje się coraz bardziej świadome – klienci częściej zwracają uwagę już nie tylko na ich kolor, ale również na właściwości, np. odporność na ścieranie czy blaknięcie. Kolejnym punktem, który warto sprawdzić, kupując farby, jest zawartość LZO w produkcie. Dowiedz się, jak to zrobić!

LZO – co to jest?

Definicja LZO wymaga najpierw rozwinięcia skrótu. Lotne związki organiczne to substancje, które łatwo przechodzą w stan pary i gazu, ich temperatura wrzenia oscyluje w granicach 50-250°C, a ich rozpuszczalność w wodzie jest niska. Jak już zostało wcześniej wspomniane, LZO występują w farbach, a najwięcej można ich znaleźć w preparatach na bazie rozpuszczalników.

Ważne!

Lotne związki organiczne znajdują się nie tylko w farbach, choć to właśnie z nimi są najczęściej kojarzone. Spotkać można je także w takich produktach, jak m.in. tusze do drukarek, środki w aerozolu na owady, odświeżacze powietrza, kleje, tynki czy preparaty czyszczące stosowane w mieszkaniach.

Lotne związki organiczne stanowią jednak także efekt uboczny wielu procesów przemysłowych – emisja LZO na szeroką skalę prowadzi do zanieczyszczenia środowiska, co doprowadziło do konieczności uregulowania zawartości w produktach LZO ustawą, by zminimalizować ich szkodliwy wpływ na naturę.

Przelewanie farby do kuwety

Farby z LZO a bezpieczeństwo

Bezpośrednie narażenie na długotrwały kontakt z lotnymi związkami organicznymi ma szkodliwy wpływ dla zdrowia. Dlatego też normy LZO w farbach zostały przedstawione bardzo skrupulatnie, szczególnie jeśli chodzi o preparaty do ścian używane wewnątrz budynków. Z jakimi dolegliwościami może się spotkać osoba narażona na wdychanie LZO z farb do ścian? Mogą to być:

  • katar,
  • podrażnienie oczu,
  • wysypki i inne uczulenia skórne,
  • obrzęk krtani,
  • ból głowy,
  • nudności,
  • nasilenie objawów astmy.

Oczywiście te objawy mogą występować, jeśli nie zostały zachowane zasady doboru farb do wnętrz. W pomieszczeniach należy bowiem unikać preparatów rozpuszczalnikowych, a zastąpić je wodorozcieńczalnymi. Warto też sprawdzać zawartość LZO w farbach i porównać ją z zapisami w ustawie, by mieć pewność, że kupione preparaty nie będą szkodzić domownikom.

Jeszcze większą uwagę należy poświęcić doborowi farb, jeśli wśród członków rodziny są astmatycy i alergicy. Dla nich najlepszym rozwiązaniem jest sięganie po ekologiczne preparaty, w których została przeprowadzona redukcja LZO – ilość lotnych związków organicznych jest w nich o wiele mniejsza, niż wskazują na to normy.

Redukcja LZO jest również istotna w przypadku farb stosowanych na zewnątrz, zwłaszcza przy malowaniu dużych powierzchni, kiedy malarz przez długi okres czasu jest narażony na wdychanie szkodliwych oparów.

Bezpieczne malowanie natryskowe

LZO w farbach – normy

Przede wszystkim należy zaznaczyć, że ustawowa zawartość LZO w farbach znacząco różni się w przypadku preparatów wodnych i rozpuszczalnikowych, a także do użytku zewnętrznego i wewnętrznego. Wybierając matową farbę do malowania ścian i sufitów w mieszkaniu należy szukać preparatów, w których zawartość LZO w produkcie nie przekracza 30 g/l. Oczywiście na rynku bez trudu znajdziesz takie, w których wartość ta jest o wiele niższa.

Z kolei szukając farb specjalistycznych, możesz natknąć się na zdecydowanie wyższą zawartość LZO – np. dopuszczalna ilość tych substancji w farbach na dach RAFIL Radach Farba Na Dach to 500 g/l. Różnica wynika przede wszystkim z tego, że z warstwą preparatu do malowania dachów nie będziesz mieć styczności, a tym bardziej z pochodzącymi z niej lotnymi związkami organicznymi. Poza tym farby stosowane na zewnątrz muszą cechować się wysoką odpornością na zmienne warunki atmosferyczne, zarysowania i uderzenia.

Pamiętaj, by wybierając preparaty wykończeniowe, zawsze sięgać po te o najniższym bilansie LZO – dzięki temu zadbasz o zdrowie i otaczające Cię środowisko.

LZO w farbach – co oznacza ich zawartość w produkcie?

Przeczytasz w 5 min

Stal ocynkowana jest odporna na korozję dzięki cienkiej warstewce cynku, która skutecznie chroni metal przed wilgocią i warunkami pogodowymi. Sprawdź, czym pomalować blachę ocynkowaną, aby przedłużyć jej trwałość i nadać jej estetyczny wygląd. 

Cynkowanie pozwala przedłużyć trwałość, a więc i czas użytkowania metalu. Polega na pokryciu powierzchni metalowych (np. stalowych) cienką warstwą cynku. Ocynkowany metal jest powszechnie używany w budownictwie, przemyśle samochodowym czy lotniczym. 

Powłoka cynkowa wykazuje nawet kilkanaście razy większą odporność na korozję niż niezabezpieczona powierzchnia ze stali. Z tego powodu chroni stal przez wiele lat! Dodatkową ochroną jest powłoka malarska. Malowanie ocynku podnosi trwałość powłoki ocynkowanej i jej walory estetyczne. 

W artykule znajdziesz informacje, jak pomalować blachę ocynkowaną. Podpowiemy, jak się za to zabrać krok po kroku oraz czym pomalować blachę ocynkowaną, aby służyła naprawdę długo i zyskała ładny wygląd. 

malowanie-ocynku
Blacha ocynkowana to materiał wykorzystywany na pokrycia dachowe.

Zrozumienie korozji – przyczyny i skutki 

Korozja metali prowadzi do stopniowego zniszczenia powierzchni oraz struktury metalu. Dzieje się tak w wyniku chemicznych reakcji z otoczeniem, w tym z czynnikami fizycznymi czy mikrobiologicznymi. 

Rodzajem korozji, z którym ma do czynienia każdy metalowy element wystawiony na działanie warunków atmosferycznych oraz wilgoci jest rdzewienie żelaza i stali. Efektem jest warstewka rdzy pojawiająca się na powierzchni metalowej i zawierająca utlenione cząsteczki żelaza. To pierwiastek, który dobrze łączy się z tlenem. Korozji nie da się więc zapobiec, ale można ją zdecydowanie spowolnić. 

Co przyspiesza korozję? 

Duża wilgotność oraz opady deszczu i śniegu. Na szybkość, w jakim metal koroduje, ma wpływ także niska i wysoka temperatura oraz obecność substancji chemicznych jak różne kwasy czy sól, używane np. do usuwania lodu na chodnikach i ulicach. 

Jakie są skutki korozji? 

Metal osłabia swoją strukturę, a więc metalowe elementy tracą wytrzymałość oraz odporność na uszkodzenia. W końcu się rozpadają i pękają. Właśnie dlatego ochrona metalowych powierzchni przed korozją ma tak duże znaczenie. 

Co spowalnia korozję? 

Pokrycie metalu warstwą, która ochroni jego powierzchnię przed kontaktem z tlenem. Powszechnie używa się do tego cynku, a proces pokrywania stali tym pierwiastkiem określa się jako cynkowanie. 

Cynk ma tę rewelacyjną właściwość, że tworzy powłoki, które są wyjątkowo odporne na rozpuszczanie. W ten sposób działanie powietrza i wody jest zdecydowanie spowolnione. Powłoka z cynku jest szczelna i izoluje stal od działania agresywnych czynników, które ją niszczą. 

Co ciekawe, nawet po przerwaniu ciągłości powłoki ocynk nadal chroni stal. Dzieje się tak dlatego, że zachodzi wtedy zjawisko tzw. ochrony katodowej. Ponieważ potencjał standardowy cynku jest niższy niż żelaza, to drugie pełni funkcję katody, a cynk – anody. W efekcie korozji poddawana jest powłoka, a nie powierzchnia właściwa. 

Trwałość ocynku można jeszcze wzmocnić, dodając powłokę malarską. Ma ona także spore znaczenie estetyczne. Ocynkowane powierzchnie zyskują nowy, lepszy wygląd. Malowanie ocynku jest skuteczne tylko wtedy, gdy używasz do tego odpowiednich farb. Z palety środków RAFIL Możesz Wybrać Np. RAFIL Do Bram i Ogrodzeń, jeśli chcesz pomalować ocynkowane ogrodzenie czy bramę lub RAFIL Radach Farba Na Dach, jeśli zależy Ci na pomalowaniu dachu, rynien czy parapetów.

malowanie-ocynku3
Bramę z blachy ocynkowanej z powodzeniem można malować. Polecany produkt to np. RAFIL Do Bram i Ogrodzeń.

Wstępne przygotowanie powierzchni ocynkowanej 

Jak pomalować blachę ocynkowaną? Kluczowe znaczenie ma właściwe przygotowanie powierzchni do nakładania powłoki malarskiej. Oto, co musisz zrobić:

  • Każde podłoże przygotowane do malowania powinno być czyste, suche, pozbawione śladów korozji, ale także tłustych plam, śladów soli, piasku i innych zanieczyszczeń.
  • Powierzchnie ocynkowane zaleca się sezonować na powietrzu przez okres co najmniej 6 miesięcy. Dotyczy to wszystkich nie malowanych wcześniej powierzchni, pokrytych ocynkiem, zainstalowanych i przeznaczonych do malowania.
  • Po tym czasie na podłoże ocynkowane trzeba nałożyć wodny roztwór preparatu RAFIL Preparat Do Odtłuszczania, a następnie powierzchnię spłukać czystą wodą i wysuszyć.
  • Jeśli na ocynkowanej powierzchni pojawia się tzw. biała rdza, zalecane jest usuniecie zanieczyszczeń, ale ze szczególną ostrożnością tak, aby nie uszkodzić warstwy ocynku. Najlepsze będą do tego szmatki, szczotki nylonowe lub syntetyczny materiał z delikatną warstwą ścierną.
  • Powierzchnie ocynkowane, ale wcześniej malowane musisz bardzo delikatnie oczyścić ze starych powłok. Uważaj przy tym, aby nie uszkodzić warstwy ocynku, która znajduje się pod spodem. Właściwe przygotowanie ocynkowanej powierzchni jest bardzo ważne, ponieważ ma ona słabą przyczepność. Jeśli nie zadbasz o właściwe odtłuszczenie, farba będzie się łuszczyć i odspajać.

Stal, która została ocynkowana niedawno, jest szczególnie trudna do pomalowania. By efekt był trwały i estetyczny, czasem stosuje się zabieg wytrawiania stali ocynkowanej, aby zwiększyć przyczepność powierzchni. 

Wytrawianie ocynku polega na nałożeniu na powierzchnię wytrawiacza (substancji chemicznej), którą następnie zmywa się po odczekaniu zalecanego w instrukcji stosowania czasu. Zwykle jest to kilka czy kilkanaście minut. 

malowanie-ocynku2
Dach z blachy ocynkowanej stosuje się także w nowoczesnej architekturze.

Techniki malowania powierzchni ocynkowanych 

Czym pomalować blachę ocynkowaną? Do dachów, rynien i parapetów ze stali ocynkowanej polecamy środek RAFIL Radach Farba Na Dach. To gruntoemalia, która przeznaczona jest do ochronno-dekoracyjnego malowania zewnętrznych powierzchni metalowych, stalowych, ocynkowanych i aluminiowych.

{{recomended-product}}

Farba RAFIL Radach Farba Na Dach Jest Odpowiednia Donowych wymalowań i renowacji starych powłok malarskich. Zapewnia podwyższoną ochronę przed zmiennymi warunkami atmosferycznymi i promieniowaniem UV. Tworzy szybkoschnące powłoki odporne na wodę. Zapewnia także długotrwały efekt dekoracyjny malowanych powierzchni. Dostępna jest w 13 kolorach w półmacie oraz 3 kolorach w połysku. 

Farbę nakłada się pędzlem, wałkiem lub natryskiem. Pierwsza warstwa do 40 mikronów grubości powinna być nałożona na sucho. Potrzebujesz od 2 do 3 warstw. 

Zwróć uwagę, że kolejne warstwy wyrobu należy nałożyć po czasie minimum 6 godzin. Co więcej, trzeba koniecznie sprawdzić, czy na malowanej powierzchni nie osadziły się zanieczyszczenia np. pyłki roślin. Z tego powodu malowanie ocynkowanej powierzchni wykonuje się jak najszybciej, zachowując jednak wymagane 6 godzin. Jeśli przerwa w malowaniu będzie dłuższa, przed nałożeniem kolejnej warstwy zaleca się dokładnie spłukanie powierzchni wodą i osuszenie. 

Maluj w temperaturze otoczenia od 5°C do 25°C i wilgotności powietrza poniżej 80%. Temperatura podłoża powinna wynosić od 10 do 35°C.

malowanie-ocynku1
Do malowania rynien z blachy ocynkowanej użyj farby RAFIL Radach Farba Na Dach.

Wiesz już, jak i czym pomalować powierzchnie ocynkowane. Mamy nadzieję, że nasze wskazówki oraz niezawodne produkty RAFIL Pomogą Ci Odnowić Ocynk i Przedłużyć Trwałość Metalowych Powierzchni!

Malowanie ocynku – czym i jak pomalować

Przeczytasz w 5 min

Prawidłowe przygotowanie powierzchni stalowych przed malowaniem to kluczowy etap, który bezpośrednio wpływa na trwałość i estetykę powłoki malarskiej. Obejmuje ono kontrolę czystości, stopnia chropowatości, odtłuszczenia oraz obecności pyłu i zanieczyszczeń jonowych. Procesy te powinny być realizowane zgodnie z obowiązującymi normami, które określają zarówno metody oceny, jak i dopuszczalne tolerancje.

Ocena stopnia czystości powierzchni stalowej

Kontroli stanu przygotowania powierzchni podlegają następujące właściwości:

  • wygląd powierzchni,
  • stopień czystości podłoża,
  • profil powierzchni (chropowatość)
  • obecność zatłuszczeń,
  • obecność zapylenia,
  • obecność zanieczyszczeń jonowych.

Kontrolę stopnia czystości można przeprowadzać w porównaniu do barwnych wzorców fotograficznych załączonych do norm:

  • PN-ISO 8501-1: „Przygotowanie podłoży stalowych przed nakładaniem farb i podobnych produktów. Wzrokowa ocena czystości powierzchni. Stopnie skorodowania i stopnie przygotowania niezabezpieczonych podłoży stalowych oraz podłoży stalowych po całkowitym usunięciu wcześniej nałożonych powłok.”
  • PN-ISO 8501-2: „Przygotowanie podłoży stalowych przed nakładaniem farb i podobnych produktów. Wzrokowa ocena czystości powierzchni. Stopnie przygotowania wcześniej pokrytych powłokami podłoży stalowych po miejscowym usunięciu tych powłok.”

Podczas kontroli powierzchni przed malowaniem należy zwrócić szczególną uwagę na dokładne oczyszczenie szwów spawalniczych, złączy, nitów, miejsc trudnodostępnych, gdyż często mogą tam pozostać zanieczyszczenia.

Dopuszczalne wady powierzchni przygotowanej do malowania, które zależą od agresywności korozyjnej środowiska, zawarte są w normie PN-ISO 8501-3. Oczyszczona powierzchnia nie powinna wykazywać jednak większych uszkodzeń.

Typowa chropowatość podłoża, określona parametrem Rz, powinna wynosić 35–70 μm. Ocenę przeprowadza się przy pomocy:

  1. Przyrządu do pomiaru chropowatości (np. aparatem firmy Elcometer)
  2. Porównania badanej powierzchni z wzorcami (płytki metalowe podzielone na segmenty różniące się średnią wysokością chropowatości – norma PN-ISO 8503-2), lub dotykowo przesuwając po wzorcowej i badanej powierzchni paznokieć lub drewienko.
    Z uwagi na kształt ścierniwa dostępne są dwa wzorce:
    • S – dla ścierniw kulistych: kulki szklane, śrut staliwny i żeliwny kulisty
    • G – dla ścierniw ostrokrawędziowych: żużel pomiedziowy, piasek, korund, śrut żeliwny łamany

Szczegółowe informacje o metodach oceny chropowatości podłoży stalowych po obróbce strumieniowo-ściernej podane są w normie PN-EN ISO 8503.

W przypadku stosowania chemicznych metod usuwania zatłuszczeń należy sprawdzić pH powierzchni. Powinno ono wynosić 6–7.

Skuteczność odtłuszczenia sprawdza się jedną z poniższych metod:

  1. Na odtłuszczoną powierzchnię nakłada się 2–3 krople benzyny ekstrakcyjnej. Po około 10 sekundach przykłada się krążek bibuły filtracyjnej. Jednocześnie na drugi krążek bibuły, służący jako wzorzec, również nanosi się benzynę ekstrakcyjną; po odparowaniu rozpuszczalnika z obu krążków, porównuje się je – obecność plam tłuszczowych na bibule przyciśniętej do odtłuszczonej powierzchni świadczy o jej niewłaściwym odtłuszczeniu.
  2. Odtłuszczoną powierzchnię polewa się wodą destylowaną (spryskiwaczem). Po 10 s oceniany jest szacunkowy procent zwilżonej powierzchni. Norma rozróżnia 3 stopnie zwilżenia, które są zarazem miernikiem stopnia odtłuszczenia:
    • Stopień 1 – woda zwilża powyżej 50% powierzchni
    • Stopień 2 – woda zwilża 40–50% powierzchni
    • Stopień 3 – woda zwilża 15–20% powierzchni

Metoda ta zalecana jest do powierzchni pokrytych farbami do czasowej ochrony – na odtłuszczoną powierzchnię nanosi się kroplę 40–70% wodnego roztworu alkoholu etylowego z dodatkiem barwnika (np. pioktaniny). Jeśli powierzchnia jest zatłuszczona już w ilości ok. 100 mg/m², to kropla ta nie rozlewa się po niej. Na powierzchniach pionowych droga spływania kropli jest krótka i pozostaje owalny ślad, jeśli powierzchnia jest czysta.

Kurz i pył są bardzo niepożądanym zanieczyszczeniem, które musi być usunięte z każdego podłoża przygotowanego do malowania. Obecność pyłu można stwierdzić przez przetarcie powierzchni czystą białą szmatką.

Ocenę skuteczności odpylenia można przeprowadzić zgodnie z normą ISO 8502-3, przy pomocy paska taśmy samoprzylepnej o długości około 15 cm. Pasek nakleja się na badaną powierzchnię, trzykrotnie przesuwa się po nim kciukiem, a następnie nakłada się na kontrastowe podłoże i porównuje z rysunkiem wzorcowym.

Kontrola przygotowania powierzchni do malowania

Kontrola przygotowania powierzchni do malowania

Przy usuwaniu zapylenia przez wydmuchiwanie powietrzem należy zwrócić uwagę, aby powietrze było pozbawione oleju. Dotyczy to również powietrza używanego do napędu narzędzi do czyszczenia.

Ocenę skuteczności usunięcia zanieczyszczeń jonowych z powierzchni można przeprowadzić zgodnie z wytycznymi normy ISO 8502-1 lub ISO 8502-2, albo sprawdzić stosując opracowane przez Instytut Mechaniki Precyzyjnej w Warszawie testy do oceny ilości chlorków i siarczanów znajdujących się na powierzchniach przygotowanych do malowania.

W przypadku przypuszczalnej obecności zanieczyszczeń jonowych na powierzchni (powierzchnie pokryte solami, atmosfera zanieczyszczona aerozolem solnym) zaleca się zastosować metody mające na celu usunięcie zanieczyszczeń z powierzchni, takie jak:

  • mycie parowo-wodne,
  • mycie wodą pod ciśnieniem,
  • oczyszczanie strumieniowo-ścierne na mokro.

Kontrola przygotowania powierzchni do malowania

Przeczytasz w 5 min
Zobacz wszystkie