Ławka betonowa w Twoim ogrodzie – jak o nią zadbać?

Płaski dach spotyka się w nowej architekturze, ale był popularnym rozwiązaniem także w PRL-owskich domach typu kostka. Remont dachu płaskiego jest niezbędny, gdy pojawiają się przecieki i powłoka wymaga odnowienia. Jak przeprowadzić renowację dachu płaskiego?

Dach płaski, wbrew nazwie, nigdy nie jest całkiem płaski. Inaczej nie odpływałaby z niego woda deszczowa. Pod terminem dachu płaskiego należy więc rozumieć konstrukcję o nachyleniu od 2 do 15 stopni. Dzięki temu woda nie zalega na powierzchni, choć wizualnie może się wydawać, że dach jest zupełnie poziomy. 

Remont dachu płaskiego jest konieczny, gdy pojawiają się uszkodzenia – przecieki, pęknięcia membrany lub widoczne oznaki zużycia materiału. Regularne przeglądy co kilka lat pomogą zidentyfikować problemy, zanim doprowadzą do poważnych uszkodzeń. 

W artykule znajdziesz informację, kiedy trzeba się zająć remontem płaskiego dachu i jak powinien on wyglądać w zależności od materiałów, z jakich dach jest wykonany. 

Remont dachu płaskiego – diagnozowanie problemów

Sposób wykonania renowacji płaskiego dachu zależy przede wszystkim od materiału, jakim dach jest pokryty. 

W nowoczesnych budynkach najczęściej stosuje się pokrycia z membran syntetycznych, takich jak PVC, TPO czy EPDM. Charakteryzują się one wysoką odpornością na warunki atmosferyczne oraz elastycznością. Te materiały są łatwe w montażu i oferują dobre właściwości izolacyjne.

W starszych budynkach, zwłaszcza z okresu PRL, dachy pokrywano materiałami, które były akurat dostępne. Używano wtedy np. warstwy żużlowej, supremy, a także gliny zmieszanej z trocinami. Takie pokrycia, mimo iż były popularne w tamtych czasach, nie są trwałe, co prowadziło i nadal prowadzi do częstych przecieków. Często również rezygnowano z odpowiedniej izolacji termicznej, a paroizolacja była układana sporadycznie, co sprzyjało wilgoci i uszkodzeniom.

Dachy płaskie w tamtych latach często budowano w sposób niewłaściwy, a także bez dbałości o wentylację. Wilgoć przenikała do stropodachów przez pomieszczenia ogrzewane, a to z kolei prowadziło do ich degradacji. Współczesne technologie i materiały pozwalają na skuteczne zabezpieczenie dachów, a ich regularna konserwacja może znacznie wydłużyć ich żywotność. 

Przed przystąpieniem do remontu warto zlecić fachową ocenę stanu stropodachu, aby określić, jakie materiały będą najlepsze do naprawy. Pozwoli to uniknąć kosztownych rozbiórek. Zapewni także lepszą trwałość nowego pokrycia.

Czy płaskie dachy wykonane są z blachy? Zdarza się, choć to najrzadsze ze spotykanych rozwiązań. Wynika to z tego, że konstrukcja dachu musi spełniać minimalny kąt nachylenia, aby można było wykorzystać blachę na jego pokrycie. Co więcej, często wymagane jest pełne deskowanie, co dodatkowo komplikuje wykonanie dachu. 

Narzędzia i materiały potrzebne do remontu

Dobór materiałów i narzędzi do renowacji dachu płaskiego zależy od materiału, z którego wykonane jest pokrycie. Jeśli jednak mówimy o renowacji płaskiego dachu z blachy, niezbędne będą:

• Szczotka druciana — do usuwania rdzy i starych powłok.
• Skrobak lub szpachelka — do usuwania starych, spękanych powłok.
• Papier ścierny – do matowienia dobrze przylegających powłok (o różnych gradacjach),
• Odkurzacz do usunięcia pyłu i zanieczyszczeń po szlifowaniu,
• Narzędzia do malowania – wałki, pędzle lub narzędzia do malowania natryskowego, w zależności od wybranej metody malowania, 
• Materiały ochronne – kombinezon, okulary, maseczka, rękawice, 
• RAFIL Preparat Do Odłuszczania, 
• RAFIL Podkład Antykorozyjny,
• RAFIL RADACH Farba Na Dach. 

Krok po kroku – remont dachu płaskiego

W przypadku dachów, które mają kilkadziesiąt lat, zwykle pokrywało się je tradycyjnymi papami bitumicznymi, które nie zawierały nowoczesnych dodatków. W efekcie takie pokrycia ulegają wielu uszkodzeniom – roztapiają się pod wpływem słońca, twardnieją na mrozie, pękają i rozszczelniają. Aby uniknąć przecieków, stosowano smołowanie lub lepik asfaltowy, jednak te rozwiązania nie zawsze przynoszą trwałe efekty.

Pierwszym krokiem przy remoncie dachu płaskiego jest ocena jego stanu. Niekiedy można przeprowadzić remont, nie zrywając starego pokrycia. Jeżeli na dachu występują jedynie nieliczne bąble i wydęcia, a warstwa termoizolacyjna nie jest zamoczona, to papa może pozostać na dachu. W takim przypadku trzeba wysuszyć zniszczone miejsca i załatać je łatami z papy podkładowej termozgrzewalnej. Następnie można nałożyć jedną lub dwie warstwy nowego pokrycia.

Gdy izolacja jest uszkodzona na całej powierzchni, konieczne będzie usunięcie starego pokrycia aż do betonowej podstawy. Po oczyszczeniu i wysuszeniu powierzchni można przystąpić do układania nowego pokrycia. Do wyboru mamy nowoczesne modyfikowane papy, membrany czy powłoki bezszwowe.

Dobrym rozwiązaniem są nowoczesne papy termozgrzewalne. Charakteryzują się one wysoką odpornością na rozciąganie, co sprawia, że doskonale sprawdzają się na dużych powierzchniach. 

Alternatywą dla tradycyjnych pap są powłoki bitumiczne, które można stosować na zimno. To gęste masy, które nakłada się pędzlem, szpachlą lub przez natrysk. Lepiki bitumiczne sprawdzają się również do przyklejania papy i tworzenia bezspoinowych pokryć dachowych.

Kolejną nowoczesną opcją przy remoncie dachu płaskiego są płynne membrany na bazie żywic poliuretanowych. Aplikuje się je wałkiem lub natryskowo. Zapewniają one jednorodną, bezszwową powłokę, odporną na różne czynniki atmosferyczne i mechaniczne. Dodatkowo niektóre produkty mają wysokie parametry odbijania promieni słonecznych, co wpływa na komfort cieplny w pomieszczeniach.

Na dach płaski można też zastosować płyty warstwowe. Składają się one z dwóch warstw blachy i rdzenia konstrukcyjno-izolacyjnego, na przykład z pianki PIR. Płyty te charakteryzują się dużą odpornością na wilgoć oraz stabilnością wymiarową, co czyni je dobrym rozwiązaniem dla dachów płaskich.

Remont dachu płaskiego z pokryciem z blachy często zakłada także ponowne malowanie jego powierzchni. Odpowiednim produktem do renowacji jest specjalistyczna farba na dach np. RAFIL Radach Farba Na Dach. Ta gruntoemalia przeznaczona jest do ochronno-dekoracyjnego malowania zewnętrznych powierzchni stalowych, ocynkowanych i aluminiowych. 

Farba RAFIL Radach Farba Na Dach nadaje się zarówno do wykonywania nowych wymalowań, jak i renowacji starych powłok malarskich. Wyróżnia się doskonałą przyczepnością do podłoża. Tworzy szybkoschnące, wysoce elastyczne powłoki o podwyższonej odporności na działanie światła słonecznego, wody i innych czynników atmosferycznych. W zestawieniu z produktem RAFIL Podkład antykorozyjny daje mocne zabezpieczenie przed korozją.

{{recomended-product}}

Jak odnowić dach przy pomocy farby RAFIL Radach Farba Na Dach?

1. Stare, spękane i słabo przylegające powłoki dokładnie usuń za pomocą szczotki, szpachelki lub skrobaka.
   ‍
2. Miejsca zardzewiałe przeszlifuj, aby usunąć rdzawe fragmenty i wygładzić powierzchnię. Po szlifowaniu dokładnie odpyl całą powierzchnię.
   ‍
3. Całą powierzchnię zagruntuj farbą RAFIL Podkład Antykorozyjny.
   ‍
4. Dobrze przyczepne powłoki trzeba zmatowić papierem ściernym i również odpylić, a następnie pokryć podkładem.
   ‍
5. Do aplikacji pędzlem lub wałkiem farbę rozcieńcz do 5% rozcieńczalnikiem Radach, a do natrysków do 10%.
   ‍
6. Nakładaj farbę pędzlem, wałkiem lub natryskiem. Pierwsza warstwa powinna mieć grubość do 40 mikronów na sucho. Łączna grubość wszystkich warstw nie powinna przekraczać 110 mikronów na sucho.
   ‍
7. Zaleca się nakładać od 2 do 3 warstw farby, przy czym każda kolejna warstwa powinna być nałożona po minimum 6 godzinach od nałożenia poprzedniej.
   ‍
8. Podczas nakładania kolejnych warstw unikaj osadzania się jakichkolwiek zanieczyszczeń na malowanej powierzchni. W przypadku dłuższej przerwy w malowaniu (ponad 48 godzin) lub w bardzo zapylonym otoczeniu, przed nałożeniem kolejnej warstwy rekomendujemy dokładne spłukanie powierzchni wodą i jej dokładne osuszenie.

Porady dotyczące bezpieczeństwa i utrzymania

Aby zapewnić długowieczność dachu płaskiego i zminimalizować potrzebę napraw, przeprowadzaj przeglądy co najmniej raz w roku oraz po każdej silnej burzy lub intensywnych opadach. Sprawdzaj stan pokrycia, izolacji i wszelkich złączy. Zwróć uwagę na pęknięcia, bąble, przecieki, a także stan systemów odprowadzania wody. 

Regularnie oczyszczaj dach z liści, gałęzi, śniegu, błota i innych zanieczyszczeń, które mogą gromadzić się na powierzchni. Pamiętaj też o regularnej konserwacji wszystkich metalowych powierzchni z pomocą produktów RAFIL.

‍

Rdzę z metalowych przedmiotów trzeba usuwać – jest nieestetyczna, ale przede wszystkim niszczy metal. Chcesz oczyścić i odnowić zardzewiałą powierzchnię? Sposobów na usuwanie rdzy jest sporo. artykule podpowiemy, które są najskuteczniejsze.

Rdza na metalu zwykle powstaje w wyniku złego zabezpieczenia powierzchni i przy dużej wilgotności (choć nie zawsze). Usuwanie rdzy nie jest trudne, ale bywa czasochłonne, dlatego warto dobrze przygotować się do tego zadania. Sprawdź, jak i czym wyczyścić rdzę z metalu.

Czym wyczyścić rdzę z metalu? Sposób mechaniczny

Jednym ze sposobów pozbycia się korozji jest mechaniczne usuwanie rdzy z metalu. Polega ono na wyczyszczeniu zardzewiałej powierzchni przy pomocy szczotki nylonowej lub ewentualnie gruboziarnistego papieru ściernego. Przy pomocy tych narzędzi usuniesz największe ogniska rdzy i najszybciej wyczyścisz daną powierzchnię.

Po wykonanej pracy przyjrzyj się dokładnie szlifowanej powierzchni i sprawdź, czy nie zostały na niej mniejsze ogniska. Jeśli tak, wyczyść je drobnoziarnistym papierem ściernym. Pamiętaj, by do czyszczenia rdzy nie używać ostrych narzędzi, takich jak szczotki druciane, szpachelki czy noże, ponieważ możesz uszkodzić nimi czyszczoną powierzchnię.

Dobrym rozwiązaniem jest wykorzystanie do usuwania rdzy elektronarzędzia, jakim jest szlifierka. Montuje się na niej (lub na wiertarce) ściernicę czyli specjalną tarczę ścierną. Pomoże Ci ona oczyścić rdzę z dużych powierzchni, choć do zakamarków i innych trudno dostępnych miejsc musisz użyć szczotki czy papieru ściernego.

Po mechanicznym usuwaniu rdzy z metalu musisz wykonać jeszcze kilka kroków, by w pełni zabezpieczyć go przed korozją.

Preparaty do usuwania rdzy z metalu

Na rynku dostępne są tzw. odrdzewiacze do metalu, zwane też neutralizatorami. Są to preparaty, które działają pomocniczo – same nie rozpuszczają rdzy, ale hamują proces korozji. Zwykle nakłada się je na wyczyszczoną uprzednio powierzchnię, choć sposób działania uzależniony jest od wskazówek producenta danego preparatu. Warto jednak wspomnieć, że neutralizatory działają jedynie powierzchniowo, a zmiana części zaatakowanej przez rdzę w zdrowy metal wyłącznie przy użyciu środków chemicznych jest niemożliwa. Neutralizatory działają bardziej jak podkład pod kolejne preparaty niż jak samodzielne preparaty na rdzę.

Czyszczenie metalu – usuwanie zanieczyszczeń z metalowych powierzchni

Usuwanie rdzy z metalu nie polega wyłącznie na mechanicznym pozbyciu się ognisk, które już się pojawiły i które widać gołym okiem (choć to zwykle nieodzowny element całego procesu). Wyczyszczenie powierzchni z rdzy przy pomocy szczotki czy szlifierki to pierwszy krok. Tym bardziej, jeśli po czyszczeniu metalu będziesz malować powierzchnię (co jest jak najbardziej wskazane).

Kolejnym krokiem jest umycie metalowej powierzchni i pozbycie się pyłu po szlifowaniu oraz usunięcie wszelkich zanieczyszczeń, tłustych plam (np. od smaru, gdy czyścisz drzwi) czy pozostałości po wcześniej używanych detergentach.

Jak wyczyścić metal i przygotować powierzchnię do nałożenia preparatów ochronnych i farby? Zastosuj dobry środek myjący, taki jak Preparat Do Odtłuszczania RAFIL. Produkt ten jest przeznaczony do odtłuszczania i mycia powierzchni metalowych przed nałożeniem powłok malarskich, a także do mycia tworzyw sztucznych, wcześniej zagruntowanych metali, gumowych elementów czy innych, twardych powierzchni.

Z pomocą Preparatu Do Odtłuszczania RAFIL Usuniesz Brud, tłuszcz, glony i mech oraz przygotujesz podłoże do malowania i usunięcia rdzy.

Zabezpieczający środek na rdzę – jak zabezpieczyć powierzchnię przed ponowną korozją?

Korozja pojawia się wtedy, gdy metalowa powierzchnia jest nieprawidłowo lub nie w pełni chroniona. W związku z tym, jeśli nie chcesz w niedługim czasie jeszcze raz czyścić i szlifować metal, musisz nałożyć na powierzchnię podkład, który zabezpieczy materiał przed korozją.

Możesz skorzystać np. z Podkładu Antykorozyjnego RAFIL. Preparat ten może być stosowany na powierzchniach ocynkowanych, stalowych czy aluminiowych, takich jak: dachy, rynny, bramy, grodzenia, balustrady, meble ogrodowe, elementy ozdobne czy nawet wyroby kowalstwa artystycznego.

Ta farba gruntująca nadaje się do malowania trudnych powierzchni i takich, które były pokryte farbą nieznanego pochodzenia. Tworzy na metalowych powierzchniach elastyczną, wytrzymałą, matową powłokę.

{{recomended-product}}

Podkład Antykorozyjny RAFIL wyróżnia się doskonałą przyczepnością do podłoża. W zestawie z farbą nawierzchniową RAFIL Radach lub RAFIL Do Bram i Ogrodzeń zapewni metalowym powierzchniom długotrwałą ochronę antykorozyjną. Warto też wiedzieć, że podkład dostępny jest w dwóch kolorach: szarym okiennym stosowanym pod jasne odcienie farby nawierzchniowej oraz czerwonym tlenkowym pod ciemne odcienie farby nawierzchniowej.

Malowanie metalowej powierzchni – wybór farby

Aby w pełni zabezpieczyć czyszczony metal przed rdzą, należy go ponownie pomalować. Farba powierzchniowa nie tylko poprawi estetykę metalu, ale też będzie skutecznie chroniła przed ponowną korozją. Użyj emalii przeznaczonej do malowania powierzchni metalowych. W zależności od rodzaju powierzchni może to być:

Mechaniczne usuwanie rdzy z metalu (a razem z nią starej farby i zabrudzeń) prowadzi także do usunięcia warstwy zabezpieczającej. W związku z tym, oprócz czyszczenia metalu szlifierką czy preparatem odtłuszczającym, konieczne jest także odtworzenie warstwy chroniącej metal. Jeśli chcesz usunąć rdzę i nie dopuścić do ponownej korozji, nie zapomnij o nałożeniu podkładu antykorozyjnego i dobrej farby do metalu.

• ‍RAFIL Radach – szybkoschnąca farba na dach, która tworzy powłokę o podwyższonej odporności na wodę, śnieg czy promieniowanie UV, zapewnia doskonałą przyczepność do podłoża oraz długotrwale zabezpiecza malowaną powierzchnię.
  ‍
• RAFIL Do Bram i Ogrodzeń – antykorozyjna emalia do ochronno-dekoracyjnego malowania powierzchni metalowych: stalowych, ocynkowanych i aluminiowych eksploatowanych na zewnątrz pomieszczeń. Tworzy elastyczną i wytrzymałą na uderzenia powłokę, jest odporna na trudne warunki atmosferyczne, w tym deszcz, śnieg czy słońce.
  ‍
• RAFIL Prosto Na Rdzę – gruntoemalia antykorozyjna 3 w 1 stosowana bezpośrednio na powierzchnie stalowe i żeliwne eksploatowane na zewnątrz. Nie wymaga gruntowania, wyróżnia się zwiększoną odpornością na działanie trudnych warunków atmosferycznych i na uderzenia mechaniczne, można nią pokrywać niewielkie ogniska rdzy.

Właściwa pielęgnacja metalu po usunięciu rdzy i malowaniu

Usunięcie rdzy to jedno. Teraz musisz zadbać, aby oczyszczony i pomalowany na nowo metal jak najdłużej pozostał w tym stanie. Na co warto zwracać uwagę? Jeśli użyłeś właściwego środka RAFIL do zabezpieczenia metalu przed korozją i zadbałeś o odpowiednie oczyszczenie i przygotowanie powierzchni, tak ochroniona powierzchnia zyskała ochronę na kilka sezonów.

Pomimo to zwróć uwagę na kilka ważnych zasad. Najistotniejsza kwestia to unikanie stałego kontaktu powierzchni z wodą. Metalowe powłoki, nawet zabezpieczone farbą antykorozyjną, nie mogą być zanurzone w wodzie. Musisz więc zapewnić stałe odprowadzenie wody np. podczas deszczu.

Korozję nasila również zanieczyszczenie powietrza, ale także działanie chlorków. Szczególnie narażone na rdzewienie są więc metalowe powierzchnie na posesjach znajdujących się bliżej niż 10 km od linii brzegowej, w pobliżu dróg ekspresowych i autostrad (chodzi o obecność soli do usuwania lodu w zimie), blisko otwartych chlorowanych kąpielisk, a także zakładów przemysłowych.

Aby metalowa powierzchnia jak najdłużej pozostała jak nowa, trzeba przeprowadzać regularne przeglądy (co najmniej raz w roku). W razie potrzeby usuwa się wtedy brud, kurz, oleje, ptasie odchody, sadzę, mchy i grzyby.

Mechaniczne usuwanie rdzy z metalu (a razem z nią starej farby i zabrudzeń) prowadzi także do usunięcia warstwy zabezpieczającej. W związku z tym, oprócz czyszczenia metalu szlifierką czy preparatem odtłuszczającym, konieczne jest także odtworzenie warstwy chroniącej metal. Jeśli chcesz usunąć rdzę i nie dopuścić do ponownej korozji, nie zapomnij o nałożeniu podkładu antykorozyjnego i dobrej farby do metalu, a także regularnie czyść metalowe powierzchnie z zabrudzeń mechanicznych i biologicznych.

Jaki kolor rynny będzie pasować do czarnego dachu, a jaki kolor rynny dobrać do antracytowej dachówki? Zapoznaj się ze wskazówkami, jak wybrać najlepszą farbę do rynny i dachu.

Kolory rynien zdecydowanie wpływają na wygląd całego domu i ogólne wrażenia estetyczne. Właśnie dlatego dobór koloru orynnowania trzeba starannie przemyśleć. Nawet elegancki i pięknie wykończony z zewnątrz budynek będzie się źle prezentował ze niewłaściwie dobranymi rynnami.

W artykule znajdziesz informację, jaki kolor orynnowania dobrać do najpopularniejszych odcieni dachu: czarnego, antracytowego i czerwonego. Podpowiemy także, kiedy można pokusić się o rynny kontrastowe do kolorystyki dachu, a kiedy dobrze, by wtapiały się odcieniem w elewację.

Jak kolor rynny wpływa na estetykę domu?

Dlaczego dobór koloru orynnowania ma tak duży wpływ na wygląd domu? Rynny, podobnie jak parapety czy profile okienne i drzwi to elementy stosunkowo niewielkie, ale doskonale widoczne, zwłaszcza na tle jasnej elewacji domu. Od projektu architektonicznego oczekujemy, aby był spójny i pełen harmonii. Niewłaściwie dobrana kolorystyka detali architektonicznych skutecznie tę harmonię zaburza.

Jakimi zasadami rządzi się wybór koloru rynien? Najprostsze i najbardziej uniwersalne rozwiązanie to wybór rynien dokładnie w tym samym kolorze, co odcień pokrycia dachowego, np. dachówki czy blachodachówki. Masz wtedy pewność, że rynna i dach stworzą udaną i harmonijną kompozycję.

Jeśli jesteś na etapie budowy domu, najlepiej po prostu wybrać ten sam kolor RAL na orynnowanie i pokrycie dachowe – poniżej znajdziesz więcej informacji, jak to zrobić. Jeśli odnawiasz dach, malując go na inny kolor, pamiętaj, aby przemalować również rynny – najlepiej użyć do tego dokładnie tej samej farby.

Ten sam kolor dachu i orynnowania da efekt nowoczesnej bryły, co docenią zwolennicy ładu i harmonii. Niektórzy idą jeszcze krok dalej i decydują się na stolarkę okienną i drzwiową, a czasem także bramę garażową, podbitkę czy balustrady w kolorze pokrycia dachowego i rynien. Dom będzie wtedy prezentował się szykownie i elegancko.

Czy rynny i dach zawsze muszą być w tym samym kolorze? Nie zawsze. Jest to po prostu rozwiązanie najbezpieczniejsze. Istotne, aby oba kolory współgrały ze sobą i pasowały do elewacji budynku. Możesz jednak zdecydować się na inne pomysły.

Ciekawym rozwiązaniem jest wybór orynnowania w kolorze elewacji. Dzięki temu rynny stają się niemal niewidoczne, a cała bryła – minimalistyczna, co sprawdzi się zwłaszcza w przypadku bardzo nowoczesnych domów.

Jeśli oczekujesz niepowtarzalnego efektu, możesz również pokusić się o wybór koloru orynnowania kontrastowego do barwy pokrycia dachowego. Jeśli np. dach jest czarny, a elewacja biała, świetnym akcentem będą rynny w kolorze miedzianym czy ceglastym – idealne do domu w stylu industrialnym. Takie niestandardowe rozwiązania pasują do minimalistycznej i nowoczesnej architektury.

Jaki kolor rynny pasuje do czarnego dachu?

Przy wyborze koloru rynny do dachu kieruj się oznaczeniami RAL. Jest to system numerowania barw stosowany między innymi w przemyśle farbiarskim i lakierniczym. Numeracja RAL jest niezależna od producenta farby. Jest zwykle stosowana też przez producentów dachówek – zarówno ceramicznych, jak i blaszanych. Najlepiej, jeśli kolor rynien, dachu, parapetów ma identyczną numerację RAL. Różnice w odcieniach mogą powodować, że odmalowane elementy będą wyglądały jak wypłowiałe.

Jeśli planujesz przemalowanie rynny, tak aby pasowała do czarnego dachu, ale nie znasz numeru jego koloru RAL, możesz wybrać uniwersalną farbę na dach w odcieniu głębokiej czerni – RAL 9005.

Jaki kolor rynny dobrać do dachówki antracytowej?

Zasada doboru koloru rynny do dachu obowiązuje bez względu na barwę dachówki. Do poszycia budynku w odcieniu antracytu zwykle pasują farby o numeracji RAL 7016 lub 7024. Ale uwaga – te dwa odcienie subtelnie się różnią, więc warto najpierw sprawdzić, który kolor będzie lepszy, malując fragment rynny na wybraną barwę. Jeśli od początku znasz numerację RAL dachówki, od razu sięgnij po produkt w tym samym kolorze.

Jeśli planujesz malowanie całego pokrycia dachowego, wybierz jedną farbę do zewnętrznych powierzchni metalowych: aluminiowych, stalowych i ocynkowanych. Wówczas osiągnięty efekt będzie kolorystycznie spójny. Farba na dach RAFIL Radach może być stosowana do wymalowań nowych powierzchni i renowacji starychpowłok malarskich na dachach, elementach orynnowania i parapetach.

Gruntoemalia RAFIL Radach Farba Na Dach tworzy elastyczne i szybkoschnące warstwy, które charakteryzują się podwyższoną odpornością na działanie czynników atmosferycznych – promieni UV, wody opadowej i wysokich temperatur. W zestawieniu z podkładem antykoryzyjnym RAFIL Zapewnia Długotrwałe Zabezpieczenie Przed Rdzą. Farba jest dostępna w wersji z dwoma różnymi stopniami połysku: półmat i połysk. W wersji półmatowej znajdziesz aż 13 kolorów RAL, wśród nich różne odcienie czerni, antracytu oraz szarości i kilka odcieni z palety czerwonej. W opcji z połyskiem są to 3 kolory RAL – RAL 7024, RAL 8017 i RAL 9005.

Porada

Wykończenie farby do rynny może być półmatowe lub z połyskiem. Zwróć na to uwagę przy doborze emalii.

Jaki kolor rynny do czerwonego dachu?

Chętnie stosowanym kolorem dachów w Polsce jest czerwień imitująca barwę tradycyjnej cegły. Dachówki ceramiczne i blaszane mają oczywiście rozmaite odcienie, różnie nazywane przez producenta, na przykład:

• mahoń może odpowiadać barwie 3013 z palety RAL,
  
• brąz ceglasty/ceglany może być odpowiednikiem barwy 8004 z palety RAL,
  
• wiśniowa barwa dachu może idealnie pasować do rynny w kolorze RAL 3011.

Ceglasty, mahoniowy czy wiśniowy dach to propozycja przede wszystkim do domów w stylu tradycyjnym, rustykalnym, a także do współczesnych dworków. Czerwony dach pięknie komponuje się z tradycyjnym wiejskim budownictwem, z zielenią i naturalnymi materiałami jak cegła, kamień czy drewno. Daje też duże możliwości doboru elewacji – od białych po kremowe, beżowe, szare, a nawet całkiem ciemne.

Jak dobrać kolor rynny do dachu w innych kolorach?

Innymi popularnymi kolorami dachów i tym samym rynien są odcienie zieleni, niebieskiego i brązu. Zasada doboru farb do ich malowania jest taka sama jak powyżej – kolory z palety RAL powinny być identyczne.

Pamiętaj!

Bardzo ważne są numery RAL dachu i rynny – powinny być takie same, by odcienie się nie różniły w żadnym stopniu. W przeciwnym razie elementy dachu mogą wyglądać jak wyblakłe lub pożółkłe.

Oczywiście od każdej reguły można robić odstępstwa. Dlatego jeśli sądzisz, że na przykład grafitowa rura spustowa będzie zbyt mocno wyróżniać się na tle białej elewacji lub chcesz nieco rozjaśnić ciemną fasadę budynku, możesz pomalować rynny i elementy systemu odprowadzającego wodę z dachu na biało.

„Bezpiecznym” kolorem rynien jest uniwersalny odcień ocynkowanej blachy RAL 9006, który współgra z wyglądem większości budynków jednorodzinnych. Najważniejsze, aby efekt był przemyślany i aby rynny pasowały do kolorystyki innych elementów budynku – stolarki okiennej, drzwiowej, cokołów, balustrad i oczywiście elewacji oraz dachu.

Podsumowanie

Kolor orynnowania ma ogromne znaczenie dla estetyki domu. Nie warto zdawać się na przypadek w jego wyborze. Jeśli oczekujesz bezpiecznego rozwiązania – postaw na orynnowanie w kolorze pokrycia dachowego, a być może także podbitki dachowej, stolarki okiennej i drzwiowej. Jeśli masz ochotę na eksperymenty – wybierz inny kolor, pamiętając, że wszystkie elementy domu muszą ze sobą współgrać. Szeroki wybór kolorów farb RAFIL pomoże ci w wyborze idealnego odcienia rynien do dachu!

• Karta techniczna – zapis tworzony przez producenta, dotyczący konkretnego wyrobu, jego przeznaczenia, charakterystyki i stosowania.
• Symbol wyrobu – każdy wyrób posiada dany symbol, który określa typ rodzaj i jego kolor, na tej podstawie wyrób jest identyfikowany.
• Gęstość – masa 1 cm³ wyrobu oznaczana piknometrycznie w temp. 20°C; dla wyrobów dwuskładnikowych jest to wartość średnia, po zmieszaniu składników.
• Punkt zapłonu (ang. flash point) – jest to najniższa temp. materiału malarskiego, w której wytworzy on pary substancji palnych wystarczających do zapłonu w określonych warunkach zapłonu.
• Zużycie teoretyczne (ang. theoretical spreading rate) – wartość (i/m²; kg/m²; m²/l; m²/kg) podawana w danych technicznych farby; arytmetyczny wynik zależności zawartości substancji nielotnej i specyfikowanej grubości powłoki malarskiej.
• Zużycie praktyczne - zależy od wielu czynników, między innymi od zużycia teoretycznego, chropowatości podłoża, metody i warunków nakładania, wielkości i rodzaju malowanej powierzchni, a także roli powłoki w zestawie; określa się iloczynem współ- zużycia praktycznego i zużycia teoretycznego farby.
• Czas przydatności wyrobu do stosowania (ang. pot life) – max. czas, w którym wyrób lakierowy po zmieszaniu z utwardzaczem zachowuje swoje właściwości i nadaje się do nanoszenia na podłoże.
• Czas schnięcia (ang. drying time) czas przejścia ciekłej powłoki malarskiej w stałą powłokę o określonych własnościach fizycznych i mechanicznych w danej temp.
• Porowatość (ang. porosity) – zależy w głównej mierze od użytego pigmentu, charakteryzuje ją obecność w powłoce otworków i kanalików sięgających do podłoża.
• Przepuszczalność (ang. permeability) – charakteryzuje zdolność przepuszczania gazów lub par przez powłokę, zależy od własności fizykochemicznych, grubości powłoki.
• Przyczepność (ang. adhesion) – zdolność powłoki do wiązania się z podłożem lub poprzednią warstwą.
• Trwałość powłoki (ang. durability) – przypuszczalny czas „życia” powłoki malarskiej do pierwszej głównej renowacji.
• Wydajność - powierzchnia (w m2), która może być pokryta daną ilością wyrobu lakierowego tworzącego powłokę o wymaganej grubości; zależy od warunków stosowania, złożoności geometrycznej konstrukcji, warunków atmosferycznych itp.
• Powłoka termoodporna – odporna na długookresowy wpływ temp. powyżej 150°C.
• Emalia (ang. top coat) – wyrób malarski pigmentowany o wysokich walorach dekoracyjnych, zwłaszcza barwie i połysku. Jako warstwy nawierzchniowe – emalie – muszą być odporne na wpływ zewnętrznych czynników korozyjnych np. promieniowanie słoneczne.
• Farba (ang. primer) – materiał malarski pigmentowany, tworzący powłokę kryjącą – która ma przede wszystkim spełniać funkcje ochronne. Farby tego typu (gruntujące, przeciwrdzewne) nanoszone są bezpośrednio na podłoże i zawierają składniki powstrzymujące procesy korozyjne. Powinny charakteryzować się głównie dobrą przyczepnością do podłoża.
• Farba do czasowej ochrony – chroni czasowo przed działaniem czynników atmosferycznych i korozyjnych (najczęściej przez okres 6 m-cy na czas montażu, transportu, składowania).
• Farba, emalia tiksotropowa – zawiera dodatki powodujące efekt zmniejszania się lepkości pozornej (upłynnienie) w czasie działania naprężeń ścinających (mieszanie, rozcieranie pędzlem).
• Farba na gorzej przygotowane podłoże (ang. surface tolerant) – przeznaczona do gruntowania, tolerująca gorzej przygotowane powierzchnie. Posiada właściwości: stabilizacji, przetwarzania i penetracji rdzy.
• Farby chemoutwardzalne (ang. chemical curing paints) – produkt malarski składający się z dwu lub trzech składników (żywica + utwardzacz) mieszanych bezpośrednio przed aplikacją.
• Farba grubopowłokowa (ang. high build) – materiał malarski dający grubszą powłokę suchą niż powszechnie stosowane materiały.
• Lakier (ang. varnish) – wyrób malarski niepigmentowany dający w efekcie powłokę przeświecalną.
• Pigmenty (ang. pigments) – są to substancje nierozpuszczalne w spoiwie farby a ulegające w nim zdyspergowaniu. Charakterystyczne dla nich są następujące własności: barwa, zdolność krycia, niekiedy zdolności ochronne i przeciwrdzewne.
• Rozcieńczalnik (ang. thinner) – lotna ciecz nie rozpuszczająca substancji błonotwórczej. Po dodaniu do materiału malarskiego nie powoduje niekorzystnych objawów. Dodatek rozcieńczalnika wymagany może być w przypadku nadmiernego zgęstnienia wyrobu wskutek zbyt długiego lub nieodpowiedniego przechowywania. Należy jednak pamiętać, że dodatek nawet małej ilości rozcieńczalnika może spowodować duże zmiany w grubości powłoki (szczególnie dla wyrobów tiksotropowych).
• Rozpuszczalnik (ang. solvent) – ciecz rozpuszczająca substancje błonotwórczą (spoiwo). Przy doborze rozpuszczalnika zwrócić trzeba uwagę m. in. na: zdolność rozpuszczania, lotność, temp. zapłonu, toksyczność, zapach itp.
• Substancja nielotna; części stałe (ang. solids) – łączna zawartość substancji błonotwórczych, pigmentów, wypełniaczy i innych składników materiału malarskiego pozostająca na powierzchni malowanej w procesie schnięcia powłoki.