Betonowa donica – jak zrobić? Poradnik od A do Z

‍Dywany nie wychodzą z mody – obecnie przeżywają wręcz swój renesans. Warto położyć dywan na podłodze z wielu względów, zarówno funkcjonalnych, jak i estetycznych. Należy też o niego odpowiednio zadbać. W naszym artykule podpowiadamy, jak zrobić trzepak do dywanów łatwo i samodzielnie.  

Dywan to ozdoba, jak i bardzo funkcjonalny element wyposażenia pomieszczeń. Dosłownie i w przenośni chroni przed chłodem podłogi, wprowadza ciepło i rodzinną atmosferę. Jest niezastąpiony, kiedy w domu są małe dzieci, które chętnie bawią się na podłodze. Tym bardziej ważna jest odpowiednia dbałość o czystość i dobry stan dywanu.

Czynnością, którą należy wykonać co najmniej raz na kilka miesięcy jest trzepanie – pozwala pozbyć się większości osiadających w tkaninie zabrudzeń i mikroorganizmów. A do trzepania niezbędny jest trzepak – zerknij na poniższy poradnik, aby dowiedzieć się, jak zrobić trzepak krok po kroku. 

Jak zaprojektować trzepak do dywanów?

Z jednej strony można powiedzieć, że w sumie nie ma nic do odkrycia – każdy widział trzepak i każdy wie, że to prosta konstrukcja. W rzeczywistości nie jest to takie oczywiste.

Konstrukcja trzepaka może różnić się pod kilkoma względami, głównie w zależności od zastosowań, do jakich będzie wykorzystywany. I tak np. trzepak może służyć do czyszczenia dywanów różnej wielkości, co będzie wpływać na jego pożądany kształt. 

Ważne jest też miejsce, w którym chcesz go ustawić – to rzutuje na rozmiary i najważniejsze elementy. A co, jeśli nie masz miejsca na stały trzepak? Tu też podajemy możliwe rozwiązanie. I w końcu – dlaczego nie nadać trzepakowi dodatkowych funkcji, aby stał się bardziej użyteczny?

Najłatwiejsze rozwiązanie to budowa trzepaka przypominającego prostą piłkarską bramkę – tworzą go dwa słupki i poprzeczka u góry. To już wystarczy, aby skutecznie zadbać o dywan, o ile odpowiednio stabilnie osadzi się konstrukcję w gruncie. 

Większe możliwości daje dołożenie niżej dodatkowej poprzeczki, co ułatwia trzepanie mniejszych dywanów. Jeśli natomiast w ogrodzie brakuje miejsca lub trzepak ma być wykorzystywany tylko okresowo, dobrym rozwiązaniem jest wersja przenośna. W takim przypadku nie osadza się go na stałe, ale u dołu, z dwóch dodatkowych rurek, robi się podstawę. Warto przy tym pamiętać, aby poprzeczne rury podstawy miały odpowiednią długość, co zapewni stabilność i ochroni przed wywrotką podczas trzepania.

W ogrodach można też spotkać trzepaki z funkcją suszarki. To bardzo praktyczne rozwiązanie, dające dodatkowe możliwości. Do trzepaka montuje się wówczas dodatkowe rurki i sznury do wieszania, co pozwala z powodzeniem rozwiesić do suszenia nawet duże pranie.

Jakie materiały są potrzebne do budowy?

Ponieważ ten poradnik podpowiada, jak zrobić trzepak do dywanów samodzielnie i przez osoby, które nie są wykwalifikowanymi rzemieślnikami, na początek przyjmijmy dwa ważne założenia. Po pierwsze trzepak wykonany będzie z metalu. W tym przypadku to najrozsądniejszy wybór materiału, ze względu na wytrzymałość i prostotę konstrukcji. Po drugie – zakładamy, że elementy będą łączone w sposób dostępny większości użytkowników, a więc przede wszystkim skręcane, a nie spawane.

Do budowy najprostszego trzepaka potrzebujesz minimum trzech metalowych rurek – dwóch na podpory i jednej na poprzeczkę. Konieczne będzie też odpowiednie posadowienie trzepaka w gruncie. Aby było stabilne, zalecamy najprostsze możliwe rozwiązanie, czyli wkręcane do gruntu stalowe kotwy. Dzięki ich zastosowaniu nie ma konieczności betonowania słupków.

Oczywiście warto pomyśleć o wspomnianych dodatkowych funkcjonalnościach. Jeśli w domu masz kilka dywanów o różnych rozmiarach, na pewno przyda się druga, niższa poprzeczka. Dzięki niej wygodniej zabierzesz się do czyszczenia mniejszych dywanów lub chodniczków. 

W przypadku chęci budowy trzepako-suszarki niezbędne są oczywiście odpowiednie elementy, czyli dwie niezbyt długie rurki do umieszczenia na końcach poprzeczki oraz sznurki lub drut do wieszania bielizny. Jeśli chodzi o trzepak w wersji przesuwnej, pamiętaj o dodatkowych dwóch rurkach tworzących stabilną podstawę.

Co do narzędzi, na pewno przydadzą się klucze do skręcania śrub oraz pręt lub specjalna sztanga do kotew. Łączenia rur najlepiej wykonać przy użyciu stalowych kolan lub trójników o odpowiednim przekroju, ewentualnie zewnętrznych zacisków, które skręca się śrubami. Jeśli nie kupisz rurek od razu dociętych na wymiar, niezbędna będzie szlifierka kątowa. Do wykonania otworów przyda się wiertarka z odpowiednim wiertłem do metalu.

Montaż trzepaka – krok po kroku

Pracę zacznij od przygotowania solidnej podstawy. Trzepak najlepiej ustawić w miejscu zapewniającym dobry dostęp z obu stron, przynajmniej dwa metry od ścian budynków, ogrodzeń czy dużych roślin. Teren powinien być równy i stabilny – najlepszy będzie kawałek trawnika. Kotwy wkręca się łatwo, szczególnie jeśli wyposażysz się w odpowiedni pręt lub sztangę. Warto zadbać o ich utrzymanie w pionie – tutaj przyda się poziomica.

Kiedy kotwy uda się stabilnie wkręcić w ziemię, czas na montaż słupków. Fabrycznie wykonane kotwy mają zazwyczaj odpowiednie otwory, wystarczy więc tylko dobrać śruby. Jeśli słupki takich otworów nie mają – posłuż się wiertarką. Aby całość stabilnie się trzymała, zalecamy co najmniej dwie, a jeśli się da to trzy lub cztery śruby do połączenia kotwy ze słupem. Pamiętaj, że konstrukcja musi później wytrzymywać ciężar dywanu i drgania od uderzeń przy trzepaniu.

Kiedy pionowe słupki są stabilnie osadzone – czas na poprzeczkę. Rozwiązań przy jej montażu jest kilka. Najprostsze to metalowe kolana z gotowymi, fabrycznie przygotowanymi śrubami blokującymi. Ich zastosowanie jest banalnie proste: kolano nakłada się na końcówkę słupka i poprzeczki, a następnie przy użyciu klucza imbusowego dokręca się śruby kontrujące. Można także skorzystać ze specjalnych obejm – wówczas nakłada się je na rurkę w miejscu łączenia i skręca przy pomocy śruby z nakrętką.

A jak zrobić trzepak ogrodowy z dodatkową poprzeczką? Z pomocą przychodzi metalowy trójnik, który nakłada się na odpowiedniej, wymaganej wysokości. Postępuje się z nim identycznie jak z kolanem łącznikowym. Średnicę trójnika można dobrać tak, aby nie było potrzeby dodatkowego przecinania słupków.

Jakie farby do metalu najlepiej zabezpieczą trzepak?

Jak zrobić trzepak ogrodowy, aby służył przez długie lata? Poza jakością materiału i prawidłowym montażem podstawowe znaczenie ma dobór odpowiedniej farby, która skutecznie zabezpieczy powierzchnię metalu. Wybór dostępnych preparatów jest ogromny i żadnym problemem nie jest obecnie malowanie powierzchni ocynkowanych, czy nawet aluminiowych.

Szczególnie warto zwrócić uwagę na produkty marki RAFIL. Gwarantują doskonałe zabezpieczenie metalu, a jednocześnie ich stosowanie nie przysporzy trudności nieprofesjonalnym użytkownikom. 

Idealnym wyborem będzie RAFIL do Bram i Ogrodzeń – emalia antykorozyjna, która jednocześnie chroni i poprawia walory estetyczne. To idealny produkt to malowania trzepaka – po nałożeniu na powierzchni metalu powstaje warstwa, która zabezpiecza go na kilka sposobów. Po pierwsze gwarantuje dobrą ochronę przed wilgocią i zmiennymi warunkami atmosferycznymi, co jest podstawą w przypadku konstrukcji użytkowanych na zewnątrz. Jednocześnie posiada bardzo dobre parametry odporności na czynniki mechaniczne, np. uderzenia, a o te przecież przy trzepaniu dywanów nietrudno. 

Dzięki połączeniu tych czynników farba doskonale chroni przed korozją – możesz też jeszcze wzmocnić ten efekt, jeśli emalię zastosujesz razem z podkładem antykorozyjnym RAFIL. 

Jak dbać o trzepak, aby służył przez długie lata?

Trzepak pozostający na zewnątrz przez cały rok, przez kilka lat z rzędu, będzie narażony na liczne czynniki, które mogą wpływać na jego stan lub wygląd. Największym wrogiem metalu jest oczywiście korozja – jeśli dasz jej pole do popisu, w szybkim tempie może doprowadzić do osłabienia elementów konstrukcji, a ostatecznie do jej zniszczenia. 

Czynniki sprzyjające korozji to wilgoć i bezpośrednie oddziaływanie wody. W miesiącach zimowych dochodzi także mróz, który w połączeniu z wilgocią może powodować mikrouszkodzenia i rozsadzanie struktury metalu. Latem czynnikiem niesprzyjającym jest z kolei nadmierne nasłonecznienie.

Na szczęście przed wszystkimi tymi zagrożeniami ochronić może regularne malowanie. Raz na kilka sezonów warto odnowić warstwę farby na trzepaku, aby uzupełnić ubytki – także te, które nie zawsze są łatwo widoczne. Malowanie odświeża też konstrukcję wizualnie, bo farba pozostająca na zewnątrz łapie kurz i zanieczyszczenia z powietrza, a na nich z kolei chętnie kolonizują mikroorganizmy, takie jak glony czy grzyby. Mówiąc krótko – regularne malowanie zabezpiecza i przywraca dobry wygląd!

Wiesz już, jak zrobić trzepak – dzięki niemu twoje dywany będą zawsze zadbane i idealnie czyste. Jeśli postawisz swój pierwszy trzepak na podwórzu lub w ogrodzie – koniecznie przyślij nam jego zdjęcie! Zachęcamy oczywiście, aby przy tej satysfakcjonującej pracy skorzystać z produktów RAFIL!

‍

Meble ogrodowe wykonane w całości lub częściowo z betonu mają wiele zalet. Najważniejszą z nich jest długowieczność i wytrzymałość. Betonowa ławka może być na dodatek prawdziwą ozdobą. Podpowiadamy, jaką ławkę betonową ogrodową wybrać i jak później o nią dbać, aby służyła długie lata. 

Ławka betonowa to mebel niezbędny w każdym ogrodzie. Dzięki wygodnemu siedzisku można odpocząć i cieszyć się urokiem działki. Ma swoje zalety praktyczne, a odpowiednio dobrana, stanowi także ciekawy element dekoracyjny, podkreślający wygląd całego ogrodu. Na rynku dostępnych jest wiele modeli betonowych ławek ogrodowych – z oparciem lub bez, w różnorodnych wzorach, rozmiarach i technikach wykonania.

Wybór odpowiedniej ławki betonowej

Nie jest dużą przesadą stwierdzenie, że ławka betonowa to mebel na całe życie. Mocna i wytrzymała, może służyć długie lata. Dlatego przed zakupem warto dobrze się zastanowić i wybrać model odpowiedni zarówno pod względem funkcjonalności, jak i wyglądu.

Jakie rodzaje ławek betonowych ogrodowych można wybrać? Najprostszym rodzajem ławek są popularyzujące się ostatnio betonowe, monolityczne, prostokątne bloki, wykonane z betonu architektonicznego. W zasadzie prościej się już nie da! Co ciekawe, takie minimalistyczne, proste formy mogą być niezwykle ozdobne. Pasują zarówno do niemal pustych przestrzeni miejskich placów, jak i – na zasadzie kontrastu – do buchających różnorodnością ogrodów. Minusem wersji monolitycznych jest ich dość duża waga, nawet jeśli wykonano je w technice pozostawiającej puste wnętrze.

Popularne zarówno w przestrzeni publicznej, jak i na prywatnych posesjach czy ogrodach, są ławki betonowe bez oparcia. Znajdziesz tu zarówno proste, geometryczne wzory, jak i bardziej ozdobne, formowane w różnego rodzaju kształty. Dopełnieniem takiego siedziska często bywa drewno, które podnosi komfort użytkowania.

Klasyczna ławka kojarzy się nam jednak najczęściej w wersji z oparciem. Na takim meblu można usiąść naprawdę wygodnie. Ławka betonowa z oparciem zapewnia prawdziwy relaks i odpoczynek. W przypadku takich modeli również dostępna jest ogromna gama wersji i stylów. Proste geometryczne kształty sprawdzają się w przestrzeniach publicznych, a do ogrodów inwestorzy wybierają często wersje bardziej wymyślne, ażurowe, z wyglądu lekkie, często półkoliste lub o artystycznie zaburzonej symetrii.

Warto wspomnieć także, że ławki ogrodowe z powodzeniem mogą pełnić dodatkowe funkcje. Dostępne są modele zintegrowane z betonową donicą lub kwietnikiem, które stwarzają ciekawe możliwości aranżacyjne. Niektóre produkty to już nie tyle ławki, co bardziej uniwersalne siedziska lub leżanki albo ogrodowe niskie ławko-stoliki.

Zarówno wśród wersji bez, jak i z oparciem, wyróżnić można modele, w których siedzisko jest wykonane z betonu oraz takie, gdzie z tego materiału wykonane są jedynie nogi lub podpory ławki. Zazwyczaj drugim materiałem jest drewno, a elementy drewniane pojawiać się mogą przy wszystkich rodzajach ławek – od wersji klasycznych, po ozdobne, a także jako uzupełnienie minimalistycznych betonowych bloków. To ważne, ponieważ obecność drewna, które jest mniej odporne od betonu, rzutuje później na trwałość ogrodowego mebla, tempo jego starzenia oraz dostępne sposoby napraw i konserwacji.

Przygotowanie ławki do użytkowania

Jeżeli wybierzesz już swój wymarzony model, najlepiej pasujący do Twojego domu lub ogrodu, warto odpowiednio przygotować się do instalacji ławki. Trzeba pamiętać, że duży betonowy mebel może być trudny do częstego przestawiania, dlatego miejsce do jego ustawienia wypada wybrać naprawdę rozważnie. 

Podczas ustawiania warto przewidzieć np. przyszły wzrost roślin. Miejsce przy ogrodowej ścieżce, aktualnie łatwo dostępne, w przyszłości może zmienić się w zielony gąszcz, który stworzą np. rozrastające się krzewy. To dość częsty błąd początkujących właścicieli ogrodów, którzy "gubią" później swoje meble wśród rozrastającej się roślinności.

Ławka betonowa ogrodowa zazwyczaj sporo waży, dlatego ważne jest ustawienie jej na stabilnym, twardym podłożu. Posadowienie na miękkiej ziemi lub trawniku może sprawić, że szybko zacznie się zapadać lub przechylać. Przed ustawieniem mebla grunt można dodatkowo ubić ręcznie lub zagęścić maszynowo.

Pamiętaj, że choć beton to wytrzymały materiał, ma swoje ograniczenia. Wiadomo, że latem dobrze odpoczywa się w chłodnym cieniu drzew. Betonowej ławki ogrodowej nie stawiaj jednak w miejscach zbyt zaciemnionych i wilgotnych. Dlaczego? W takich warunkach dobrze rozwijają się mchy, porosty i grzyby, które z czasem mogą zacząć osiadać na powierzchni betonu. Doprowadzi to do jego przebarwień, a w perspektywie nawet uszkodzeń. Jeszcze gorzej takie warunki znosi wykorzystywane w konstrukcji ławek drewno.

Regularne czyszczenie i konserwacja ławki

Ławki i inne betonowe meble to w zasadzie wyposażenie wprost stworzone do znoszenia trudnych warunków pogodowych, takich jak deszcz, śnieg, upał czy mróz. Nikt nie chowa ich pod dach na zimę. Trzeba pamiętać o odpowiedniej konserwacji i czyszczeniu zarówno betonu, jak i drewna oraz metalu.

Przynajmniej raz w roku, najlepiej w ciepły letni lub wiosenny dzień, betonowe elementy ławki dobrze jest umyć za pomocą myjki ciśnieniowej lub ogrodowego węża i szczotki. Można zastosować też lekki detergent, chociażby płyn do mycia naczyń. Pozwoli to usunąć z powierzchni betonu odkładające się zabrudzenia i odświeżyć konstrukcję. 

Umyć można także elementy drewniane, jednak w ich przypadku przyda się częstsze malowanie. Drewno na ławce zakonserwować można którymś z gamy produktów dostępnych na rynku. Konserwację betonu przeprowadza się natomiast z wykorzystaniem innych produktów.

Ochrona ławki przed warunkami atmosferycznymi

Beton warto dodatkowo zabezpieczyć odpowiednim środkiem. Dzięki temu powierzchnia materiału będzie lepiej chroniona i odporna na oddziaływania pogodowe oraz czynniki biologiczne. 

Jeżeli zechcesz zachować naturalny kolor betonu, najlepszym rozwiązaniem będzie malowanie bezbarwnym lakierem poliuretanowym RAFIL Na Beton. To dwuskładnikowy preparat, który łatwo nakłada się pędzlem, wałkiem lub natryskiem. Doskonale sprawdza się w zabezpieczaniu elementów betonowych na zewnątrz, nadając dodatkowo świeży połysk. Na powierzchni betonu powstanie dodatkowa twarda i elastyczna powłoka ochronna, zabezpieczająca także przed kruszeniem, wycieraniem i zarysowaniami.

Malowanie i renowacja ławki betonowej

Ławkę betonową z oparciem lub bez można też pomalować na kolorowo. Warto to zrobić w dwóch sytuacjach. Po pierwsze – kiedy beton będzie wykazywał oznaki zużycia, po drugie – kiedy zechcesz zmienić coś w wystroju ogrodu lub podwórza. 

Malowanie w kolorze umożliwiają produkty z oferty marki RAFIL. Duże możliwości estetycznego malowania ogrodowych ławek betonowych daje RAFIL Chlorokauczuk. Tą farbą można malować zarówno elementy betonowe, jak i wykonane z metalu. Dzięki temu, w przypadku ławki wykonanej z tych materiałów, jednym produktem można zabezpieczyć całość. Farba chlorokauczukowa występuje w dwudziestu kolorach, przed osobami z zacięciem artystycznym otwierają się więc szerokie możliwości. Nic nie stoi na przeszkodzie, aby przy konserwacji jednej ławki skorzystać z kilku barw!

Co do kwestii technicznych związanych z malowaniem, zawsze warto wcześniej umyć ławkę lub przynajmniej wytrzeć. Jednocześnie zwróć uwagę na ewentualne uszkodzenia i ubytki. Zanim sięgniesz po pędzel, spękania i otarcia wypełnij betonem lub masą szpachlową.

Twoja betonowa ławka ogrodowa może być zarówno użyteczna, jak i estetyczna. Nic nie stoi na przeszkodzie, aby co sezon fantazyjnie zmieniać wygląd tego i innych ogrodowych mebli. Pomogą w tym produkty RAFIL, które doskonale chronią, są niezwykle wydajne, a przy okazji są łatwe w użyciu. Dzięki nim Twój ogród będzie jeszcze piękniejszy.

Powierzchnie w kotłowni powinny być funkcjonalne i odporne na uszkodzenia, wilgoć czy działanie detergentów. W związku z tym do malowania betonu w kotłowni należy używać wytrzymałych, antypoślizgowych i wodoodpornych farb. Na jaką emalię postawić i jak przygotować powierzchnie do malowania? Sprawdź!

Malowanie betonu w kotłowni – jak przygotować powierzchnię do malowania?

Aby malowanie powierzchni betonowej w kotłowni było efektywne, a farba dobrze do niej przywarła i długo ją ochraniała, musisz odpowiednio przygotować podłoże. Dotyczy to zwłaszcza betonowych posadzek – to właśnie one są najbardziej narażone na ścieranie oraz inne uszkodzenia mechaniczne, a także działanie wody czy chemikaliów. Sprawdź, jak przygotować posadzkę w zależności od tego, jaki beton chcesz pomalować.

Niezbędne akcesoria – lista

Zanim zaczniesz malowanie, zaopatrz się nie tylko w samą farbę, ale też w niezbędne narzędzia. Są nimi:

• wkrętak,
  
• odkurzacz,
  
• szczotka druciana,
  
• mieszadło mechaniczne lub ręczne,
  
• wałek malarski lub pędzel,
  
• rozpuszczalnik do wyrobów epoksydowych,
  
• rękawice ochronne.

Malowanie nowego betonu w kotłowni (suchego, czystego i mocnego):

• oczyść go z tłuszczu,
  
• usuń mechanicznie warstwę mleczka i szlamu cementowego,
  
• odpyl powierzchnię.

Pamiętaj, że nowy beton wymaga wysezonowania i będzie gotowy do malowania po około 28 dniach. Taki czas wystarczy, by zdążył się zakurzyć lub zabrudzić. Nie pomijaj czyszczenia powierzchni przed malowaniem nawet wtedy, gdy beton jest nowy.

Malowanie starego betonu w kotłowni, który wcześniej nie był malowany:

• usuń te fragmenty betonu, które są luźno związane,
  
• odtłuść podłoże i usuń wszystkie zanieczyszczenia,
  
• uzupełnij ubytki w podłożu,
  
• przeszlifuj i odpyl powierzchnię.

Malowanie starego betonu, wcześniej pomalowanego:

• odtłuść i oczyść powierzchnię starej powłoki,
  
• usuń farbę, która się łuszczy i jest luźno związana,
  
• przeszlifuj i odpyl powierzchnię,
  
• jeśli usuwasz starą farbę i korzystasz z detergentów, koniecznie spłucz je dokładnie wodą.

Warto wiedzieć! Gruntowanie powierzchni betonowej

Gdy malujesz starą posadzkę betonową, po przygotowaniu jej zgodnie z instrukcją powyżej zagruntuj ją np. dwuskładnikową emalią epoksydową RAFIL NA Beton rozcieńczoną dodatkiem 20% rozcieńczalnika do farb epoksydowych.

Jaką farbę wybrać do malowania posadzki w kotłowni?

Podłoga betonowa w pomieszczeniach, takich jak kotłownie, garaże, piwnice czy hale, powinna być przede wszystkim odporna na uszkodzenia i antypoślizgowa. W związku z tym emalia, którą zastosujesz do malowania posadzki w kotłowni, musi spełniać te kryteria. Powinna być przede wszystkim wodoodporna i elastyczna, a także twarda, odporna na ścieranie, uderzenia i działanie chemikaliów czy wilgoci.

{{recomended-product}}

Do malowania betonowych podłóg w kotłowni świetnie sprawdzają się emalie epoksydowe, takie jak RAFIL Na Beton. Ta dwuskładnikowa farba przeznaczona jest do ochronno-dekoracyjnego malowania powierzchni betonowych. Tworzy antypoślizgową, trwałą i elastyczną powłokę, odporną na ścieranie i uderzenia. RAFIL Na Beton efektywnie penetruje porowate podłoże, tworząc jednolitą i gładką powierzchnię, łatwą w utrzymaniu i szczelną. Doskonale chroni beton przed działaniem wody, wybranych środków myjąco-odkażających oraz substancji chemicznych.

Farby epoksydowe to emalie dwuskładnikowe, co oznacza, że przed malowaniem należy starannie wymieszać każdy ze składników: samą farbę i utwardzacz, wlać dedykowany przez producenta utwardzacz do emalii, ponownie wymieszać i pozostawić do homogenizacji przez około 30 minut. Po tym czasie możemy przystąpić do malowania, pamiętając jednocześnie, że czas przydatności mieszaniny do stosowania to 8 godzin. Należy więc dobrze przygotować się do każdego etapu prac.

W jakich warunkach malować posadzkę betonową w kotłowni?

Aby malowanie posadzki było efektywne, należy zadbać o odpowiednie warunki otoczenia oraz temperaturę powierzchni betonowej:

• temperatura betonu nie może być niższa niż 10°C,
  
• temperatura otoczenia musi mieścić się w przedziale 10-35°C,
  
• wilgotność względna powietrza nie powinna być wyższa niż 85%,
  
• malowane pomieszczenie musi być dobrze wentylowane – odpowiedni przepływ powietrza jest korzystny dla samego malowania i sprzyja schnięciu emalii.

Pomalowana betonowa posadzka schnie zwykle około 24 godzin, w zależności od temperatury i wilgotności otoczenia oraz samej powierzchni. Po tym czasie (ale przed upływem 30 dni) należy położyć kolejną warstwę farby. Jeśli to konieczne kolejne warstwy emalii nakładaj po kolejnych 24 godzinach. Czas całkowitego utwardzania się powłoki to zwykle około 7 dni (czas jest uzależniony od warunków panujących w kotłowni).

Warto wiedzieć! Malowanie ścian w kotłowni

Jeśli chcesz pomalować betonowe ściany w kotłowni, możesz do tego użyć zarówno farby epoksydowej, jak i farby akrylowej czy alkidowej. Farby akrylowe charakteryzują się dużą odpornością na uszkodzenia mechaniczne, farby alkidowe natomiast są popularne ze względu na uniwersalne zastosowanie i dobry stosunek ceny do jakości.

Wybierając farbę, zwróć uwagę na to, by była ona odporna na ścieranie, wilgoć, uszkodzenia mechaniczne czy działanie chemikaliów, a także by można było łatwo utrzymać ją w czystości.

Farbę na ściany możesz kłaść bezpośrednio na beton, przygotowując powierzchnie tak samo jak posadzki. Jeśli chcesz, by ściany były gładkie, możesz położyć na nie gładź gipsową lub mineralną.

Niezależnie od tego, czy malujesz ściany, czy podłogi betonowe w kotłowni, pamiętaj o tym, by prace wykonywać w odpowiednich warunkach (wilgotność, temperatura, wentylacja) i dobrze przygotować malowane powierzchnie.

W halach produkcyjnych, warsztatach czy pomieszczeniach technicznych utrzymanie czystości może być bardzo trudne ze względu na obecne tam agresywne lub tłuste płyny. Problem jest jeszcze bardziej dotkliwy w budynkach takich jak masarnie czy ubojnie, gdzie zanieczyszczenia – bez wcześniejszego zabezpieczenia powierzchni – mogą być praktycznie niemożliwe do usunięcia. W takich warunkach zwykłe farby właściwie są bezużyteczne i konieczne jest wybranie produktów, które stworzą odpowiednią, szczelną powłokę. Do tego nadają się doskonale między innymi farby epoksydowe.

Co to jest farba epoksydowa i kiedy ją wybrać?

Farby epoksydowe produkowane są z wykorzystaniem żywicy epoksydowej – to produkt przeznaczony do użytku w przemyśle i wszędzie tam, gdzie niezbędne jest zabezpieczenie powierzchni przed działaniem agresywnych lub trudnych do usunięcia substancji. Zdecydowanie nie należy wybierać tych farb w sytuacji, gdy zależy nam wyłącznie na efekcie dekoracyjnym.

Farbę epoksydową można stosować na zewnątrz, ale pod warunkiem pokrycia jej warstwą lakieru poliuretanowego, który ochroni farbę przed szkodliwym działaniem światła słonecznego i promieniowania ultrafioletowego.

Farba epoksydowa – jaki jest jej skład?

Farby epoksydowe składają się z żywicy epoksydowej i utwardzacza. Do wytwarzania tych farb stosuje się żywicę płynną (farby bezrozpuszczalnikowe) lub stałą (rozpuszczalnikowe). Przed malowaniem żywicę łączy się z utwardzaczem, który po wyschnięciu sprawia, że powłoka jest niezwykle trwała. Wymieszanie obu składników jest warunkiem koniecznym. Zazwyczaj są oferowane w postaci gotowych zestawów.

Farby epoksydowe cechują się bardzo dużą odpornością na czynniki zewnętrzne, takie jak:

• wilgoć
• działanie chemikaliów
• działanie olejów
• uszkodzenia mechaniczne
• duże obciążenia

Warto rozważyć ich użycie w pomieszczeniach takich jak warsztaty samochodowe, hale produkcyjne czy pomieszczenia przemysłu chemicznego lub spożywczego. Należy jednak unikać używania farby epoksydowej na podłożach gipsowych lub betonie pokrytym warstwą mleczka, lub szlamu cementowego.

Co jest potrzebne do malowania farbą epoksydową?

Narzędzia do malowania tego rodzaju farbami nie różnią się w zasadzie od tych przeznaczonych do farb akrylowych, których używasz do malowania ścian wewnętrznych. Dostosuj jednak rodzaj narzędzi do malowanej powierzchni oraz typu farby.

Do malowania posadzek użyj wałka lub pistoletu. Jeśli planujesz malowanie wałkiem, wybierz taki o większej szerokości (18-25 cm) oraz dłuższym włosiu (13-14 mm). Wałek do betonu powinien być wykonany z gęstego weluru lub nylonu.

Do malowania farbami epoksydowymi możesz również użyć pistoletu. Wybór szerokości dyszy dostosuj do rodzaju powierzchni. Jeśli malujesz podłogę, dysza powinna być szeroka, natomiast do malowania elementów metalowych wybierz wąską dyszę, która będzie dużo bardziej precyzyjna.

{{recomended-product}}

Jak malować farbą epoksydową?

Pierwszym etapem malowania jest przygotowanie podłoża. Pamiętaj o jego oczyszczeniu i wyrównaniu (oraz o tym, by absolutnie nie stosować wszelkiego rodzaju gładzi, zapraw czy wylewek na bazie gipsu!).

Przed rozpoczęciem nakładania produktu starannie wymieszaj oba składniki w swoich opakowaniach: żywicę i utwardzacz. Do opakowania z emalią dodaj zawartość opakowania z utwardzaczem, po czym mieszaj do momentu uzyskania jednorodnej mieszaniny, bez smug w kolorze. Malowanie możesz rozpocząć po 30 minutach, gdy nastąpi homogenizacja farby.

Jeśli wcześniej gruntowałeś podłoże, pierwszą warstwę nałóż po czterech godzinach. Przygotowana mieszanina może być używana przez 8 godzin, później nastąpi jej żelowanie. Nie będzie wtedy zdatna do użytku.

Następnie zabezpiecz taśmą malarską krawędzie malowanej powierzchni. Pamiętaj, aby oderwać ją bezpośrednio po zakończeniu pracy. Po wyschnięciu farby może to być znacznie trudniejsze.

Przeważnie farbę epoksydową będziesz nakładać w dwóch warstwach. Pierwsza jest cieńsza – należy rozcieńczyć mieszaninę rozcieńczalnikiem do wyrobów epoksydowych w ilości około 20%. Po wyschnięciu nałóż drugą warstwę, a następnie zabezpiecz ją lakierem bezbarwnym z utwardzaczem.

Pamiętaj, że są to ogólne wskazówki. Zawsze postępuj według instrukcji zamieszczonej przez producenta na opakowaniu.