Czyszczenie i malowanie okien drewnianych - poradnik krok po kroku

Płaski dach spotyka się w nowej architekturze, ale był popularnym rozwiązaniem także w PRL-owskich domach typu kostka. Remont dachu płaskiego jest niezbędny, gdy pojawiają się przecieki i powłoka wymaga odnowienia. Jak przeprowadzić renowację dachu płaskiego?

Dach płaski, wbrew nazwie, nigdy nie jest całkiem płaski. Inaczej nie odpływałaby z niego woda deszczowa. Pod terminem dachu płaskiego należy więc rozumieć konstrukcję o nachyleniu od 2 do 15 stopni. Dzięki temu woda nie zalega na powierzchni, choć wizualnie może się wydawać, że dach jest zupełnie poziomy. 

Remont dachu płaskiego jest konieczny, gdy pojawiają się uszkodzenia – przecieki, pęknięcia membrany lub widoczne oznaki zużycia materiału. Regularne przeglądy co kilka lat pomogą zidentyfikować problemy, zanim doprowadzą do poważnych uszkodzeń. 

W artykule znajdziesz informację, kiedy trzeba się zająć remontem płaskiego dachu i jak powinien on wyglądać w zależności od materiałów, z jakich dach jest wykonany. 

Remont dachu płaskiego – diagnozowanie problemów

Sposób wykonania renowacji płaskiego dachu zależy przede wszystkim od materiału, jakim dach jest pokryty. 

W nowoczesnych budynkach najczęściej stosuje się pokrycia z membran syntetycznych, takich jak PVC, TPO czy EPDM. Charakteryzują się one wysoką odpornością na warunki atmosferyczne oraz elastycznością. Te materiały są łatwe w montażu i oferują dobre właściwości izolacyjne.

W starszych budynkach, zwłaszcza z okresu PRL, dachy pokrywano materiałami, które były akurat dostępne. Używano wtedy np. warstwy żużlowej, supremy, a także gliny zmieszanej z trocinami. Takie pokrycia, mimo iż były popularne w tamtych czasach, nie są trwałe, co prowadziło i nadal prowadzi do częstych przecieków. Często również rezygnowano z odpowiedniej izolacji termicznej, a paroizolacja była układana sporadycznie, co sprzyjało wilgoci i uszkodzeniom.

Dachy płaskie w tamtych latach często budowano w sposób niewłaściwy, a także bez dbałości o wentylację. Wilgoć przenikała do stropodachów przez pomieszczenia ogrzewane, a to z kolei prowadziło do ich degradacji. Współczesne technologie i materiały pozwalają na skuteczne zabezpieczenie dachów, a ich regularna konserwacja może znacznie wydłużyć ich żywotność. 

Przed przystąpieniem do remontu warto zlecić fachową ocenę stanu stropodachu, aby określić, jakie materiały będą najlepsze do naprawy. Pozwoli to uniknąć kosztownych rozbiórek. Zapewni także lepszą trwałość nowego pokrycia.

Czy płaskie dachy wykonane są z blachy? Zdarza się, choć to najrzadsze ze spotykanych rozwiązań. Wynika to z tego, że konstrukcja dachu musi spełniać minimalny kąt nachylenia, aby można było wykorzystać blachę na jego pokrycie. Co więcej, często wymagane jest pełne deskowanie, co dodatkowo komplikuje wykonanie dachu. 

Narzędzia i materiały potrzebne do remontu

Dobór materiałów i narzędzi do renowacji dachu płaskiego zależy od materiału, z którego wykonane jest pokrycie. Jeśli jednak mówimy o renowacji płaskiego dachu z blachy, niezbędne będą:

• Szczotka druciana — do usuwania rdzy i starych powłok.
• Skrobak lub szpachelka — do usuwania starych, spękanych powłok.
• Papier ścierny – do matowienia dobrze przylegających powłok (o różnych gradacjach),
• Odkurzacz do usunięcia pyłu i zanieczyszczeń po szlifowaniu,
• Narzędzia do malowania – wałki, pędzle lub narzędzia do malowania natryskowego, w zależności od wybranej metody malowania, 
• Materiały ochronne – kombinezon, okulary, maseczka, rękawice, 
• RAFIL Preparat Do Odłuszczania, 
• RAFIL Podkład Antykorozyjny,
• RAFIL RADACH Farba Na Dach. 

Krok po kroku – remont dachu płaskiego

W przypadku dachów, które mają kilkadziesiąt lat, zwykle pokrywało się je tradycyjnymi papami bitumicznymi, które nie zawierały nowoczesnych dodatków. W efekcie takie pokrycia ulegają wielu uszkodzeniom – roztapiają się pod wpływem słońca, twardnieją na mrozie, pękają i rozszczelniają. Aby uniknąć przecieków, stosowano smołowanie lub lepik asfaltowy, jednak te rozwiązania nie zawsze przynoszą trwałe efekty.

Pierwszym krokiem przy remoncie dachu płaskiego jest ocena jego stanu. Niekiedy można przeprowadzić remont, nie zrywając starego pokrycia. Jeżeli na dachu występują jedynie nieliczne bąble i wydęcia, a warstwa termoizolacyjna nie jest zamoczona, to papa może pozostać na dachu. W takim przypadku trzeba wysuszyć zniszczone miejsca i załatać je łatami z papy podkładowej termozgrzewalnej. Następnie można nałożyć jedną lub dwie warstwy nowego pokrycia.

Gdy izolacja jest uszkodzona na całej powierzchni, konieczne będzie usunięcie starego pokrycia aż do betonowej podstawy. Po oczyszczeniu i wysuszeniu powierzchni można przystąpić do układania nowego pokrycia. Do wyboru mamy nowoczesne modyfikowane papy, membrany czy powłoki bezszwowe.

Dobrym rozwiązaniem są nowoczesne papy termozgrzewalne. Charakteryzują się one wysoką odpornością na rozciąganie, co sprawia, że doskonale sprawdzają się na dużych powierzchniach. 

Alternatywą dla tradycyjnych pap są powłoki bitumiczne, które można stosować na zimno. To gęste masy, które nakłada się pędzlem, szpachlą lub przez natrysk. Lepiki bitumiczne sprawdzają się również do przyklejania papy i tworzenia bezspoinowych pokryć dachowych.

Kolejną nowoczesną opcją przy remoncie dachu płaskiego są płynne membrany na bazie żywic poliuretanowych. Aplikuje się je wałkiem lub natryskowo. Zapewniają one jednorodną, bezszwową powłokę, odporną na różne czynniki atmosferyczne i mechaniczne. Dodatkowo niektóre produkty mają wysokie parametry odbijania promieni słonecznych, co wpływa na komfort cieplny w pomieszczeniach.

Na dach płaski można też zastosować płyty warstwowe. Składają się one z dwóch warstw blachy i rdzenia konstrukcyjno-izolacyjnego, na przykład z pianki PIR. Płyty te charakteryzują się dużą odpornością na wilgoć oraz stabilnością wymiarową, co czyni je dobrym rozwiązaniem dla dachów płaskich.

Remont dachu płaskiego z pokryciem z blachy często zakłada także ponowne malowanie jego powierzchni. Odpowiednim produktem do renowacji jest specjalistyczna farba na dach np. RAFIL Radach Farba Na Dach. Ta gruntoemalia przeznaczona jest do ochronno-dekoracyjnego malowania zewnętrznych powierzchni stalowych, ocynkowanych i aluminiowych. 

Farba RAFIL Radach Farba Na Dach nadaje się zarówno do wykonywania nowych wymalowań, jak i renowacji starych powłok malarskich. Wyróżnia się doskonałą przyczepnością do podłoża. Tworzy szybkoschnące, wysoce elastyczne powłoki o podwyższonej odporności na działanie światła słonecznego, wody i innych czynników atmosferycznych. W zestawieniu z produktem RAFIL Podkład antykorozyjny daje mocne zabezpieczenie przed korozją.

{{recomended-product}}

Jak odnowić dach przy pomocy farby RAFIL Radach Farba Na Dach?

1. Stare, spękane i słabo przylegające powłoki dokładnie usuń za pomocą szczotki, szpachelki lub skrobaka.
   ‍
2. Miejsca zardzewiałe przeszlifuj, aby usunąć rdzawe fragmenty i wygładzić powierzchnię. Po szlifowaniu dokładnie odpyl całą powierzchnię.
   ‍
3. Całą powierzchnię zagruntuj farbą RAFIL Podkład Antykorozyjny.
   ‍
4. Dobrze przyczepne powłoki trzeba zmatowić papierem ściernym i również odpylić, a następnie pokryć podkładem.
   ‍
5. Do aplikacji pędzlem lub wałkiem farbę rozcieńcz do 5% rozcieńczalnikiem Radach, a do natrysków do 10%.
   ‍
6. Nakładaj farbę pędzlem, wałkiem lub natryskiem. Pierwsza warstwa powinna mieć grubość do 40 mikronów na sucho. Łączna grubość wszystkich warstw nie powinna przekraczać 110 mikronów na sucho.
   ‍
7. Zaleca się nakładać od 2 do 3 warstw farby, przy czym każda kolejna warstwa powinna być nałożona po minimum 6 godzinach od nałożenia poprzedniej.
   ‍
8. Podczas nakładania kolejnych warstw unikaj osadzania się jakichkolwiek zanieczyszczeń na malowanej powierzchni. W przypadku dłuższej przerwy w malowaniu (ponad 48 godzin) lub w bardzo zapylonym otoczeniu, przed nałożeniem kolejnej warstwy rekomendujemy dokładne spłukanie powierzchni wodą i jej dokładne osuszenie.

Porady dotyczące bezpieczeństwa i utrzymania

Aby zapewnić długowieczność dachu płaskiego i zminimalizować potrzebę napraw, przeprowadzaj przeglądy co najmniej raz w roku oraz po każdej silnej burzy lub intensywnych opadach. Sprawdzaj stan pokrycia, izolacji i wszelkich złączy. Zwróć uwagę na pęknięcia, bąble, przecieki, a także stan systemów odprowadzania wody. 

Regularnie oczyszczaj dach z liści, gałęzi, śniegu, błota i innych zanieczyszczeń, które mogą gromadzić się na powierzchni. Pamiętaj też o regularnej konserwacji wszystkich metalowych powierzchni z pomocą produktów RAFIL.

‍

Jeśli planujesz pomalować ogrodzenie betonowe, nie masz do wyboru jedynie szarej farby. Zobacz aranżacje ogrodzeń betonowych w kolorach: zielonym, niebieskim, białym i ciemnografitowym. Jaka farba na ogrodzenie betonowe sprosta trudnym warunkom na zewnątrz domu?

Ogrodzenie betonowe czarne lub grafitowe

Płot musi pasować do stylu i kolorystyki budynku, który otacza. Z nowoczesną architekturą, gdzie dominują proste, geometryczne formy, współgrać będzie ogrodzenie betonowe czarne, szare lub ciemnografitowe.

Ciemny płot harmonizuje z szarą elewacją lub dachem domu. Aby przestrzeń ogrodu nie wyglądała zbyt ponuro, zadbaj o dodatki w jasnych barwach. Białe meble z technorattanu, jasna deska kompozytowa na tarasie i rośliny kwitnące na jaskrawe kolory znacznie rozjaśnią otoczenie domu. Czarne lub grafitowe ogrodzenie z betonu stanie się też doskonałym tłem eksponującym zieleń ogrodu. Zobacz ciemnoszarą farbę do betonu RAL 7010 z palety RAFIL Chlorokauczuk.

Białe betonowe w ogrodzenie

Ogrodzenie betonowe w kolorze białym jest uniwersalne, ponieważ może pasować zarówno do nowoczesnego, jak i klasycznego stylu w architekturze. Wszystko zależy od tego, jaką przybiera formę. Proste ogrodzenia z betonową podmurówką, nieskomplikowanymi słupkami i przęsłami z metalu pasują do nowoczesnych domów, komponując się z ich białymi fasadami.

Podobnie płoty z betonu ze wzorem imitującym cegłę lub kamień naturalny, np. piaskowiec, które są pomalowane na biało, będą pasować do geometrycznych brył współczesnych budynków. Białe betonowe ogrodzenia z kolumienkami, ażurowymi deseniami lub otworami tworzącymi dekoracyjne wzory idealnie wpasują się natomiast w sielski, dworkowy lub klasyczny styl architektoniczny.

Porada

Jaka farba na ogrodzenie betonowe sprawdzi się najlepiej? RAFIL CHLOROKAUCZUK to emalia, której możesz użyć nie tylko do malowania betonu, ale również powierzchni żeliwnych i stalowych eksploatowanych na zewnątrz. Dlatego świetnie nadaje się do malowania ogrodzeń, które składają się z prefabrykatów wykonanych z różnych materiałów. Farba jest odporna na działanie trudnych warunków atmosferycznych. Jej zastosowanie oszczędza czas, ponieważ podłoża betonowe nie wymagają już nakładania dodatkowych podkładów.

Ogrodzenie betonowe zielone

Pomalowanie betonowego ogrodzenia na zielono to dobry pomysł, szczególnie jeśli mieszkasz w otoczeniu lasu, parku lub innych terenów zielonych i chcesz, by Twój dom wkomponował się w naturalną przestrzeń. Sadząc wzdłuż betonowego płotu drzewa lub krzewy, zapewnisz sobie zieloną enklawę.

Oliwkowe ogrodzenie warto zestawić z detalami architektury w podobnych kolorach, np. zielonym dachem, orynnowaniem, drzwiami wejściowymi czy altanką w ogrodzie. Sprawdź kolor RAL 6002 z palety farb chlorokauczukowych do betonu RAFIL.

Ogrodzenie betonowe w kolorze niebieskim

Lubisz styl marynistyczny? Jeśli ogrodzenie Twojego domu przypomina to na poniższym zdjęciu, czyli zdobią je urocze kolumny, możesz pomalować je w stylu Hampton. To moda charakterystyczna dla wschodniego wybrzeża Stanów Zjednoczonych, którą wyróżnia zamiłowanie do pastelowych kolorów. Kojarzy się z plażą, wypoczynkiem w promieniach słońca i beztroską – ogrodzenie betonowe w kolorze niebieskim również będzie przywodziło na myśl wakacje w nadmorskim kraju.

Szczególnie udane połączenie uzyskasz, jeśli Twój dom ma białą elewację..

Betonowe płoty nie muszą być nudne – jeśli zastosujesz połączenia kolorystyczne pasujące do stylu domu i wybierzesz właściwą farbę do betonu, zyskasz estetyczne ogrodzenie posesji.

Przeczytaj też: Farby do betonu – rodzaje, właściwości i zastosowanie

Malowanie natryskowe zyskuje dużą popularność nie tylko wśród zawodowych malarzy czy lakierników, ale też wśród użytkowników prywatnych. Trudno się dziwić – jest to szybki i efektywny sposób na pokrycie farbą wybranych powierzchni. Sprawdź, jak malować pistoletem natryskowym do metalu.

Malowanie metalu pistoletem – jak przygotować stanowisko i malowaną powierzchnię?

Zanim przystąpisz do malowania, przygotuj stanowisko pracy i wyczyść powierzchnię, którą będziesz malować. Jeśli będziesz malować w pomieszczeniu, przygotuj stanowisko pracy tak, by móc zachować swobodne ruchy i dotrzeć do wszystkich zakamarków. Zabezpiecz też powierzchnię niepokrywaną farbą, np. tekturami i foliami ochronnymi.

Następnym krokiem jest przygotowanie metalu do malowania pistoletem:

• jeśli malujesz przedmiot wcześniej pokryty farbą, możesz całkowicie zeszlifować stare powłoki lub przy pomocy papieru ściernego usunąć wyłącznie te elementy, na których znajduje się luźna, pokruszona farba czy lakier,
  ‍
  
• usuń ogniska rdzy np. przy pomocy szczotki nylonowej, szlifierki lub gruboziarnistego papieru ściernego. Uważaj przy tym, by nie uszkodzić głęboko metalu,
  ‍
  
• usuń z powierzchni wszelkie zabrudzenia, zwłaszcza tłuste plamy – możesz do tego użyć benzyny ekstrakcyjnej, rozpuszczalnika lub Preparatu do Odtłuszczania RAFIL,
  ‍
  
• jeśli chcesz, by powierzchnia była bardzo gładka, zeszlifuj ją jeszcze raz szlifierką,
  ‍
  
• umyj i odpyl powierzchnię,
  ‍
  
• jeśli to wskazane, zagruntuj metal dopasowanym preparatem, np. podkładem antykorozyjnym.

Malowanie pistoletem do metalu – jaką farbę wybrać?

Wybierając farbę do malowania natryskowego metalu, postaw na emalię przeznaczoną do takich właśnie powierzchni. Możesz postawić np. na farbę RAFIL Radach Na Dach, którą wykorzystasz do malowania zarówno blachy dachowej, jak i rynien, parapetów czy ogrodzenia. Niezależnie od tego, jaką emalię wybierzesz, przeczytaj zalecenia zarówno producenta farby, jak i pistoletu natryskowego – dowiesz się z nich, jak przygotować emalię do użycia.

Jak malować pistoletem natryskowym? – porady

Aby malowanie metalu pistoletem natryskowym przebiegło pomyślnie, skorzystaj z poniższych podpowiedzi:

• Zanim przejdziesz do właściwego malowania, wykonaj test na dużym kartonie. Umieść go pionowo, poziomo lub ukośnie. Najlepiej, jeśli karton ułożysz w pozycji podobnej do pozycji przedmiotu, który będziesz malować. Wypróbuj, czy przygotowany preparat ma odpowiednią konsystencję, czy nie tworzą się zacieki i jak emalia rozprowadza się przy pomocy pistoletu natryskowego.
  ‍
• Jeśli malujesz powierzchnie pionowe, pistolet ustaw w odległości około 15-20 cm od płaszczyzny i przesuwaj go z góry do dołu, trzymając urządzenie prostopadle do malowanej powierzchni. Następnie maluj kolejne odcinki, które znajdują się tuż obok już pomalowanego fragmentu. Malując powierzchnie poziome, działaj w przeciwnym kierunku – od dołu, ku górze.
  ‍
• Gdy malujesz sufit, pistolet trzymaj pod kątem 45°. Malowanie skośnych powierzchni również należy przeprowadzać, trzymając urządzenie pod kątem.
  ‍
• W przypadku malowania metalowego ogrodzenia ustaw za nim płytę pilśniową lub dużą tekturę, która zapobiegnie rozpylaniu farby po drugiej stronie siatki czy metalowych przęseł.
  ‍
• Aby farba była równomiernie rozłożona na całej powierzchni, także na brzegach, zacznij spryskiwać ją około 13-15 cm przed jej krawędzią, a nacisk zwolnij 15 cm za malowaną powierzchnią.
  ‍
• Wielkość strumienia pistoletu możesz regulować. Gdy malujesz duże powierzchnie, zwiększ strumień do maksimum – dzięki temu wykonasz mniej ruchów i skrócisz czas pracy.
  ‍
• Mimo, że malowanie natryskowe wykonuje się inaczej niż tradycyjne malowanie wałkiem czy pędzlem, przesuwaj pistolet z podobną prędkością, z jaką przesuwałbyś pędzel bądź wałek.

Pamiętaj też, by przygotować ubranie robocze i ochronne – zabezpieczającą koszulę i spodnie lub kombinezon oraz maseczkę na twarz i okulary. Koniecznie zadbaj o dobrą wentylację, jeśli będziesz malować w pomieszczeniu.

W halach produkcyjnych, warsztatach czy pomieszczeniach technicznych utrzymanie czystości może być bardzo trudne ze względu na obecne tam agresywne lub tłuste płyny. Problem jest jeszcze bardziej dotkliwy w budynkach takich jak masarnie czy ubojnie, gdzie zanieczyszczenia – bez wcześniejszego zabezpieczenia powierzchni – mogą być praktycznie niemożliwe do usunięcia. W takich warunkach zwykłe farby właściwie są bezużyteczne i konieczne jest wybranie produktów, które stworzą odpowiednią, szczelną powłokę. Do tego nadają się doskonale między innymi farby epoksydowe.

Co to jest farba epoksydowa i kiedy ją wybrać?

Farby epoksydowe produkowane są z wykorzystaniem żywicy epoksydowej – to produkt przeznaczony do użytku w przemyśle i wszędzie tam, gdzie niezbędne jest zabezpieczenie powierzchni przed działaniem agresywnych lub trudnych do usunięcia substancji. Zdecydowanie nie należy wybierać tych farb w sytuacji, gdy zależy nam wyłącznie na efekcie dekoracyjnym.

Farbę epoksydową można stosować na zewnątrz, ale pod warunkiem pokrycia jej warstwą lakieru poliuretanowego, który ochroni farbę przed szkodliwym działaniem światła słonecznego i promieniowania ultrafioletowego.

Farba epoksydowa – jaki jest jej skład?

Farby epoksydowe składają się z żywicy epoksydowej i utwardzacza. Do wytwarzania tych farb stosuje się żywicę płynną (farby bezrozpuszczalnikowe) lub stałą (rozpuszczalnikowe). Przed malowaniem żywicę łączy się z utwardzaczem, który po wyschnięciu sprawia, że powłoka jest niezwykle trwała. Wymieszanie obu składników jest warunkiem koniecznym. Zazwyczaj są oferowane w postaci gotowych zestawów.

Farby epoksydowe cechują się bardzo dużą odpornością na czynniki zewnętrzne, takie jak:

• wilgoć
• działanie chemikaliów
• działanie olejów
• uszkodzenia mechaniczne
• duże obciążenia

Warto rozważyć ich użycie w pomieszczeniach takich jak warsztaty samochodowe, hale produkcyjne czy pomieszczenia przemysłu chemicznego lub spożywczego. Należy jednak unikać używania farby epoksydowej na podłożach gipsowych lub betonie pokrytym warstwą mleczka, lub szlamu cementowego.

Co jest potrzebne do malowania farbą epoksydową?

Narzędzia do malowania tego rodzaju farbami nie różnią się w zasadzie od tych przeznaczonych do farb akrylowych, których używasz do malowania ścian wewnętrznych. Dostosuj jednak rodzaj narzędzi do malowanej powierzchni oraz typu farby.

Do malowania posadzek użyj wałka lub pistoletu. Jeśli planujesz malowanie wałkiem, wybierz taki o większej szerokości (18-25 cm) oraz dłuższym włosiu (13-14 mm). Wałek do betonu powinien być wykonany z gęstego weluru lub nylonu.

Do malowania farbami epoksydowymi możesz również użyć pistoletu. Wybór szerokości dyszy dostosuj do rodzaju powierzchni. Jeśli malujesz podłogę, dysza powinna być szeroka, natomiast do malowania elementów metalowych wybierz wąską dyszę, która będzie dużo bardziej precyzyjna.

{{recomended-product}}

Jak malować farbą epoksydową?

Pierwszym etapem malowania jest przygotowanie podłoża. Pamiętaj o jego oczyszczeniu i wyrównaniu (oraz o tym, by absolutnie nie stosować wszelkiego rodzaju gładzi, zapraw czy wylewek na bazie gipsu!).

Przed rozpoczęciem nakładania produktu starannie wymieszaj oba składniki w swoich opakowaniach: żywicę i utwardzacz. Do opakowania z emalią dodaj zawartość opakowania z utwardzaczem, po czym mieszaj do momentu uzyskania jednorodnej mieszaniny, bez smug w kolorze. Malowanie możesz rozpocząć po 30 minutach, gdy nastąpi homogenizacja farby.

Jeśli wcześniej gruntowałeś podłoże, pierwszą warstwę nałóż po czterech godzinach. Przygotowana mieszanina może być używana przez 8 godzin, później nastąpi jej żelowanie. Nie będzie wtedy zdatna do użytku.

Następnie zabezpiecz taśmą malarską krawędzie malowanej powierzchni. Pamiętaj, aby oderwać ją bezpośrednio po zakończeniu pracy. Po wyschnięciu farby może to być znacznie trudniejsze.

Przeważnie farbę epoksydową będziesz nakładać w dwóch warstwach. Pierwsza jest cieńsza – należy rozcieńczyć mieszaninę rozcieńczalnikiem do wyrobów epoksydowych w ilości około 20%. Po wyschnięciu nałóż drugą warstwę, a następnie zabezpiecz ją lakierem bezbarwnym z utwardzaczem.

Pamiętaj, że są to ogólne wskazówki. Zawsze postępuj według instrukcji zamieszczonej przez producenta na opakowaniu.