Jeszcze nie tak dawno temu ostatnią rzeczą, jaką można było powiedzieć o betonie, było słowo „estetyczny”. Dziś to się zmienia – coraz częściej przy wykańczaniu wnętrz surowy beton (także kolorowy) jest brany pod uwagę jako ciekawa odmiana dla płytek, tapet czy malowania. Coraz częściej używamy go też jako bezpośredniego podłoża na tarasie, gdzie materiał siłą rzeczy narażony jest na bardzo niekorzystne czynniki atmosferyczne – deszcz, światło słoneczne i różnice temperatur. W jaki sposób zabezpieczyć betonowy taras, by cieszyć się gładką powierzchnią jak najdłuższy czas?
Najpierw posprzątaj
Oczywiście, zanim w ogóle zaczniesz myśleć o zabezpieczeniu swojego tarasu, musisz przygotować go do nałożenia odpowiednich preparatów. Nie powinieneś być zaskoczony – przygotowanie betonowej powierzchni ma wiele wspólnego z innymi materiałami przed malowaniem czy impregnowaniem.
Jeśli chcesz zabezpieczyć posadzkę z nowego betonu, powinieneś pamiętać, by ten najpierw dobrze wysechł i dać mu co najmniej 28 dni. To istotne, jeśli zależy ci na trwałym zabezpieczeniu – oczywiście istnieją produkty przeznaczone do kładzenia na mokry beton, ale będzie to rozwiązanie zarówno droższe, jak i mniej skuteczne.
Gdy twój taras najlepsze lata ma już za sobą, w pierwszej kolejności usuń z niego fragmenty uszkodzonego betonu. Potem postępowanie jest już bardzo podobne zarówno dla starego, jak i nowego betonu. W pierwszej kolejności należy naprawdę dobrze oczyścić powierzchnię oraz odtłuścić – a także usunąć mechanicznie mleczko lub szlam cementowy, jeśli są obecne. Dobrze będzie użyć też środka grzybobójczego, byś miał całkowitą pewność, że na betonie nie ostały się żadne mikroorganizmy. Następnie konieczne będzie porządne odpylenie tak przygotowanej powierzchni tarasu.
{{recomended-product}}
Jeśli twój taras został solidnie podniszczony, najpierw poważnie rozważ jego wyrównanie i uzupełnienie ubytków – zagruntowanie emalią przed malowaniem prawdopodobnie okaże się niewystarczające, by poradzić sobie z większymi uszkodzeniami. Pamiętaj jednak, by nie stosować podłoży gipsowych – wiele środków ochronnych, w tym RAFIL Na Beton, który rekomendujemy do zabezpieczenia betonowego tarasu, nie może być stosowane na gips.
Warto też zwrócić uwagę na kolor emalii – przy jednoczesnej ochronie betonu możemy nadać mu ciekawy kolor.
Czas na malowanie
Zanim zaczniesz zabezpieczać posadzkę, pamiętaj, że powinieneś malować w słoneczny, ale nie upalny dzień – absolutnie nie w trakcie mgły lub deszczu.
Niezbędne będą ci podstawowe przyrządy malarskie (polecamy skorzystać z wałka lub natrysku mechanicznego, pędzel może być mało efektowny) oraz rozpuszczalnik do wyrobów epoksydowych. W pierwszej kolejności niezbędne będzie zagruntowanie podłoża – do tego celu posłuży Ci RAFIL Na Beton rozcieńczony rozpuszczalnikiem w stosunku w ilości 20%. Grunt będzie gotowy po około półgodzinnej homogenizacji (czas ten jednak może być różny w zależności od warunków w pomieszczeniu).
Po zagruntowaniu podłoża musisz odczekać 4 godziny, by nałożyć pierwszą warstwę emalii. Kolejne warstwy powinieneś nanosić w odstępie 24 godzin od każdej poprzedniej. Przygotowana do malowania emalia jest zdatna do użytku przez 8 godzin, nie musisz się więc spieszyć, ale oceń też realnie, ile środka będzie ci potrzebne. Przygotowanie „na zapas” może okazać się zmarnowaniem produktu.
Pamiętaj, że środki na bazie żywicy epoksydowej tworzą bardzo dobrą i szczelną powłokę ochronną, ale nie są odporne na światło słoneczne i promieniowanie UV. Twój taras siłą rzeczy będzie narażony na ich wpływ – naniesioną emalię epoksydową koniecznie musisz zabezpieczyć warstwą lakieru poliuretanowego RAFIL Na Beton.
Czas schnięcia zabezpieczonego tarasu wynosi 7 dni – po tym czasie będzie można rozpocząć jego użytkowanie bez obawy o zniszczenie powłoki.
Zabezpieczenie na lata
Z dostępnych na rynku środków do zabezpieczania powierzchni to właśnie materiały na bazie żywicy epoksydowej cechują się najlepszymi własnościami eksploatacyjnymi, chociaż ich minusem jest brak odporności na światło słoneczne. Na szczęście temu problemowi można szybko zaradzić warstwą odpowiedniego lakieru.
Ten w połączeniu z naniesionymi warstwami emalii doskonale ochroni nasz taras, szczególnie w trakcie zimy utrudniając penetrowanie porów i mikroszczelin przez wodę. Dzięki temu na wiosnę będziemy mogli cieszyć się nienaruszonym tarasem – nie takim, który wymaga kolejnego remontu czy czyszczenia.
Dobrze przemyślany projekt i profesjonalne wykonanie elementów konstrukcyjnych domu to podstawa. Cała reszta to czynniki, które będą wpływać na samopoczucie domowników. Biorąc pod uwagę, że kolor dachu i okien to wybór na długie lata, troska o to, by odpowiadał twoim wymaganiom estetycznym, jest jak najbardziej uzasadniona. Jeśli zastanawiasz się nad tym, jaki kolor dachu wybrać do brązowych okien, ten artykuł jest przeznaczony dla ciebie.
Różne odcienie brązu – który wybrać?
W palecie brązów znajduje się wiele odcieni – od ciemnych i chłodnych dębów, przez tradycyjny orzech, elegancki mahoń, aż po ciepły złoty dąb. Każdy z nich będzie komponował się z innym kolorem dachu i elewacji.
Ciemny dąb
Wybierany jest do domów z ogrodem, w których bliskość zieleni podkreśla jego głęboką, kawową barwę. Dobrze sprawdza się jako obramowanie dużych okien. Wtedy ciemny kolor nie przytłacza bryły budynku.
Złoty dąb
To wybór dla osób, które dążą do stworzenia przytulnej aranżacji. Słoneczny odcień złotego dębu sprawdza się także jako element ocieplający nowoczesną konstrukcję.
Jasny dąb
To właściwie beż, nie brąz, najjaśniejszy odcień w palecie. Może być dobrą alternatywą dla standardowych, białych ram okiennych, nie rzuca się w oczy, a jednocześnie stanowi ciekawy element stonowanej architektury.
Dąb rustykalny
Wprowadzany jest często jako element drewnianych domów czy projektów, które nawiązują do tradycyjnego wiejskiego stylu. Widoczność słoi i stonowana, naturalna barwa podkreślają swojski charakter budynku.
Orzech
Jest najbardziej uniwersalnym odcieniem w palecie brązów. Komponuje się z większością brył, nie dominuje wnętrza.
Mahoń
Mahoniowe okna są zobowiązujące, wymagają bardziej przemyślanej oprawy. Nie mogą przytłoczyć wnętrza ani bryły budynku, stąd też lepiej łączyć je z lekkimi, neutralnymi kolorystycznie elementami.
Brązowe okna mogą być wykonane z drewna lub PVC z okleiną. Kolor okien plastikowych może być inny wewnątrz i na zewnątrz budynku.
Wybieramy kolor dachu pasujący do okien
Aby całość konstrukcji była wizualnie spójna, dach, stolarka i elewacja muszą się ze sobą komponować i dopełniać kolorystycznie. Zastanawiasz się, jaki kolor dachu wybrać do brązowych okien? Mamy kilka porad, dzięki którym dowiesz się, jak łączyć te elementy, by osiągnąć efektowny rezultat.
Jaki kolor dachu wybrać do okien w odcieniu orzecha?
Orzechowe okna są uniwersalne. Łączy się je z dachami w odcieniach czerwieni, ciemnej szarości oraz z czernią. Należy pamiętać o tym, że w przypadku czerwonej dachówki lepiej sprawdza się biała, jasnoszara lub kremowa elewacja. Inne, bardziej wyraziste, kolory mogą w tym połączeniu dawać pstrokaty, mało schludny efekt. Ciemna dachówka w połączeniu z orzechem pozostawia pewną dowolność, jeśli chodzi o kolor elewacji. Połączenie z barwą kremową, beżową lub brązową elewacji powinno dać korzystny efekt.
Jaki kolor dachu wybrać do okien ciemny dąb?
Ciemne okna wymagają pewnej konsekwencji. Lepiej będą wyglądały z ciemnym dachem i jasną elewacją w przypadku wielopiętrowych budynków, natomiast w przypadku domów parterowych lepszym rozwiązaniem będzie połączenie ich z jaśniejszą dachówką – na przykład szarą lub ceglaną – i białą elewacją. Powyższa zasada sprawdza się szczególnie w sytuacji, gdy okna nie są duże. Takie zagranie barwami sprawi, że całość stanie się lżejsza.
Jaki kolor dachu wybrać do okien mahoń?
Neutralny. Czerwień czy cegła raczej nie będą dobrym pomysłem. Sprawdzi się tu czerń, ciemna szarość, a także ciemna wiśnia. Elewacja raczej powinna być zimna – biała lub w odcieniach szarości, niekoniecznie jasnej. Jednak w przypadku ciemniejszych barw należy wziąć pod uwagę kształt bryły. Proste, smukłe budynki z dużymi oknami będą prezentować się w takiej aranżacji lepiej, niskie z rozbudowanym dachem – zdecydowanie gorzej.
Czy kształt dachu ma znaczenie przy wyborze koloru?
Zdecydowanie tak. Wielospadowe, mansardowe dachy są najbardziej rzucającą się w oczy częścią domu. Decydując się na kolor dachówki, musimy pamiętać, że będzie to dominujący element, który w pewnym sensie zdefiniuje całą bryłę. Lekkie, dwuspadowe dachy dają większą dowolność, jeśli chodzi o wybór koloru dachówki. Znaczenie ma też liczba i wielkość okien dachowych oraz kąt nachylenia dachu. Zasada, która gwarantuje sukces, jest prosta: im prostszy dach, tym więcej możliwości. I to zarówno w kwestii koloru, jak i rodzaju pokrycia. Tu sprawdzą się falowania i wysoki profil. Skomplikowana połać dachowa lepiej prezentuje się z prostym, harmonijnym pokryciem.
Mamy nadzieję, że pytanie o to, jaki kolor dachu wybrać do konkretnych okien, nie będzie ci już spędzać snu z powiek. Życzymy zatem wielu udanych aranżacji!
Renowacja ogrodzenia to sposób, by przywrócić mu dawny wygląd i zabezpieczyć przed warunkami atmosferycznymi. Jak krok po kroku przeprowadzić odnowienie ogrodzenia z metalu i betonu? Sprawdź wskazówki ekspertów RAFIL.
Zadbane i ładne ogrodzenie zdobi każdą posesję. Dobrze też świadczy o jej właścicielach. I odwrotnie – zardzewiały metalowy płot, przegniłe sztachety, betonowy parkan, który lata świetności ma już za sobą to kiepska wizytówka domu i jego domowników.
Jak krok po kroku zająć się renowacją ogrodzenia z różnych materiałów? Przygotowaliśmy poradnik.
Najprostszy sposób na odnowienie ogrodzenia z metalu to pomalowanie go odpowiednią farbą antykorozyjną taką jak RAFIL Do Bram i Ogrodzeń.
Renowacja ogrodzenia – jak wybrać odpowiedni produkt?
Zanim na dobre zabierzesz się za renowację starego płotu ze sztachet czy odnowienie metalowego ogrodzenia, zacznij od wyboru właściwego produktu do malowania. Decyzja ta zależy przede wszystkim od materiału, z którego Twoje ogrodzenie jest wykonane. Co masz do dyspozycji?
Jeśli chcesz poddać renowacji ogrodzenie z metalu, polecanym produktem jest RAFIL Do Bram i Ogrodzeń. Ta antykorozyjna emalia przeznaczona jest do ochronno-dekoracyjnego malowania powierzchni metalowych: stalowych, ocynkowanych i aluminiowych eksploatowanych na zewnątrz pomieszczeń. Charakteryzuje się zwiększoną odpornością na działanie trudnych warunków atmosferycznych, a przy tym zapewnia długotrwały efekt dekoracyjny malowanych powierzchni.
Czym wyróżnia się farba RAFIL Do Bram i Ogrodzeń? Nadaje odporną na uderzenia, trwałą i elastyczną powłokę. To produkt wydajny i łatwy w aplikacji. A do tego możesz wybierać spośród 2 stopni połysku (mat, półmat) oraz 3 różnych kolorów.
Czym odnowić betonowy płot? Sprawdzonym rozwiązaniem jest farba chlorokauczukowa np. RAFIL Chlorokauczuk. Choć farba ta przeznaczona jest do ochronno-dekoracyjnego malowania powierzchni stalowych i żeliwnych, może być również stosowana do dekoracyjnego malowania betonu. Wyróżnia się zwiększoną odpornością na działanie trudnych warunków atmosferycznych. Tworzy powłokę odporną na zarysowania i uszkodzenia mechaniczne. Jest przy tym dostępna w bardzo szerokiej gamie kolorów, w tym np. w czerni, szarościach, brązach, kolorze niebieskim czy zielonym.
Odnowienie ogrodzenia – jak przygotować płot do renowacji?
Aby przygotować ogrodzenie do renowacji, najpierw trzeba wyczyścić płot z brudu i luźnych osadów. Możesz to zrobić za pomocą myjki ciśnieniowej lub ogrodowego węża. Obie metody są skuteczne, a przy tym bezpieczne dla ogrodowych roślin. Jeśli używasz ogrodowego węża, niezbędne będzie jednak prawdopodobnie doczyszczenie zakamarków ręcznie.
Alternatywą dla wody są środki do czyszczenia ogrodzeń lub usuwania zabrudzeń z metalu – warto jednak pamiętać, że, jak wszystkie preparaty chemiczne, zawierają drażniące substancje. Nanosi się je miękką szczotką lub gąbką.
Kolejny etap to zlikwidowanie korozji – dotyczy to ogrodzenia z metalu. Jeśli na jego powierzchni pojawiła się rdza, należy ją starannie usunąć – najlepiej papierem ściernym, drucianą szczotką do metalu lub szlifierką kątową. Wszystkie miejsca dotknięte rdzą oczyść aż do zdrowego metalu. Gdy płot jest mocno skorodowany, rozważ oddanie przęsła do piaskowania, które skutecznie pozwoli pozbyć się rdzy. Rdzy trzeba pozbyć się bardzo dokładnie – wystarczy jedno małe ognisko, aby wkrótce problem z korozją wrócił.
Następnie usuń łuszczącą się farbę i wygładź oraz zeszlifuj powierzchnię. To niezbędne, aby nowa powłoka dobrze się trzymała i długo pozostała na swoim miejscu. Przed nałożeniem farby ważne jest również odtłuszczenie powierzchni np. benzyną ekstrakcyjną.
Do malowania metalowego ogrodzenia z siatki warto użyć produktu RAFIL Do Bram i Ogrodzeń oraz pistoletu natryskowego.
Renowacja ogrodzenia z metalu krok po kroku
Aby odnowić metalowe ogrodzenie farbą RAFIL Do Bram i Ogrodzeń, zacznij od dokładnego przygotowania powierzchni. Przed malowaniem usuń ślady rdzy, korozji, tłuszczu, soli i kurzu. Do mycia oraz odtłuszczania zalecany jest preparat RAFIL Preparat Do Odtłuszczania. To specjalna, biodegradowalna, wodorozcieńczalna kompozycja detergentów, emulgatorów i inhibitorów korozji, wykazująca znakomite właściwości czyszczące.
Co dalej? Luźne fragmenty starej farby oraz ogniska korozji zeszlifuj, a dobrze przylegającą warstwę przetrzyj papierem ściernym, by zmatowić powierzchnię.
Następny krok to zagruntowanie metalu przy pomocy farby RAFIL Podkład Antykorozyjny. To specjalistyczna farba gruntująca do stosowania jako podkład antykorozyjny w przypadku powierzchni trudnych i pokrytych nieznaną farbą. Farba wyróżnia się doskonałą przyczepnością do podłoża. Skutecznie ochroni przed korozją w zestawie z farbą nawierzchniową RAFIL Do Bram i Ogrodzeń.
Przed nakładaniem farby nawierzchniowej starannie wymieszaj produkt – przy opakowaniach powyżej 5 litrów zaleca się mieszanie mechaniczne i dodatkowe mieszanie co godzinę. Jeśli używasz farb z różnych partii produkcyjnych, przelej je do jednego pojemnika i wymieszaj, by uniknąć różnic w kolorze. W razie zagęszczenia produktu, dodaj do 5% rozcieńczalnika RAFIL Radach.
Maluj w odpowiednich warunkach – temperatura otoczenia powinna wynosić od +5°C do +25°C, a wilgotność powietrza nie powinna przekraczać 80%. Unikaj odnawiania metalowego ogrodzenia podczas upałów i wilgotnych warunków oraz w trakcie możliwych opadów deszczu. Zapobiegniesz w ten sposób ewentualnym wadom powłoki i problemom z jej trwałością.
Nakładaj farbę pędzlem, wałkiem lub natryskowo, pamiętając, by przy natrysku unikać „suchego natrysku”. Jeśli używasz wałka, możesz lekko rozcieńczyć farbę dla równomiernego wykończenia. Kolejne warstwy nakładaj w odstępie minimum 3 godzin. Zaleca się, aby pierwsza warstwa miała grubość 45 mikronów, a łączna grubość dwóch warstw nie przekraczała 90 mikronów. Czas pełnego utwardzenia powłoki wynosi 3 dni.
Betonowy płot lub słupki z betonu, które podtrzymują metalowe przęsła, warto odnowić specjalistyczną farbą do betonu. Polecamy RAFIL Chlorokauczuk. Jak krok po kroku powinna wyglądać renowacja betonowego ogrodzenia tą farbą?
Powierzchnię ogrodzenia dokładnie odpyl, aby usunąć wszelkie zabrudzenia.
Zagruntuj ogrodzenie farbą RAFIL Chlorokauczuk, dodając ok. 25% rozcieńczalnika, aby farba lepiej przylegała.
Przed użyciem upewnij się, że farba jest w temperaturze pokojowej. Dokładnie wymieszaj produkt, a w razie potrzeby rozcieńcz max. 3% dedykowanego rozcieńczalnika RAFIL.
Przed rozpoczęciem prac renowacyjnych przeprowadź próbę na małej powierzchni, aby sprawdzić, czy nowa farba dobrze współpracuje z istniejącym podłożem. Pozostaw na 3-6 godzin do wyschnięcia i sprawdź, czy nie wystąpiły niepożądane efekty, takie jak marszczenie się farby. Jeśli takie reakcje wystąpią, usuń starą powłokę całkowicie.
Nakładaj farbę pędzlem, wałkiem lub natryskiem pneumatycznym, pracując w odpowiednich warunkach: temperatura otoczenia oraz powierzchni powinna wynosić od +10°C do +25°C, wilgotność względna powietrza poniżej 80%.
Unikaj malowania przy wysokiej wilgotności, silnym wietrze oraz przy temperaturze powyżej 25°C.
Nałóż pierwszą warstwę farby i pozostaw do wyschnięcia zgodnie z zaleceniami producenta. Nałóż kolejne warstwy, nie rozcieńczając już farby.
Dzięki produktom RAFIL odnowione ogrodzenie będzie odpowiednio zabezpieczone i estetyczne na długie lata!
Aby zapewnić właściwą, długotrwałą ochronę konstrukcji przed korozją należy zastosować optymalnie dobrany zestaw malarski o odpowiedniej dla danego przeznaczenia grubości. Optymalna powłoka malarska powinna być doskonale szczelna, przyczepna do podłoża i wypełniona pigmentem.
Dobór zestawu malarskiego powinien wynikać z wiarygodnych i sprawdzonych przesłanek wysnutych na podstawie badań laboratoryjnych i z przeprowadzonej analizy techniczno-ekonomicznej uwzględniającej wiele czynników, z których najważniejszymi będą:
agresywność korozyjna środowiska eksploatacji powłoki malarskiej
kształt konstrukcji oraz rodzaj i stan powierzchni do zabezpieczenia przeciwkorozyjnego
wymagany okres trwałości powłoki malarskiej
właściwości powłok (odporność chemiczna, termiczna, mechaniczna)
możliwość i sposób oczyszczenia powierzchni
właściwości aplikacyjne farb (grubość powłoki, czas schnięcia, warunki nakładania itp.)
czas do przeprowadzenia prac uwzględniający warunki atmosferyczne (temperatura, wilgotność powietrza) oraz konieczność sezonowania powłoki przed eksploatacją
trwałość powłoki malarskiej w odniesieniu do poniesionych kosztów i przewidywanego okresu eksploatacji
wymagania ochrony środowiska oraz zabezpieczenia przeciwpożarowego
aspekty ekonomiczne
Przygotowanie podłoża do malowania – informacje ogólne
Bardzo istotnym czynnikiem wpływającym na takie parametry jak: jakość, trwałość i skuteczność ochronnego działania powłok lakierowych jest przygotowanie podłoża do malowania. Efekt oczyszczenia podłoża zależy od doboru właściwej metody czyszczenia, która powinna uwzględniać zarówno charakter zanieczyszczeń, jak i wymagania wyrobu lakierowego co do sposobu przygotowania powierzchni do malowania.
Zanieczyszczeniem nazywa się każdą substancję, której pozostawienie na powierzchni do malowania utrudnia proces malowania, pogarsza jakość i trwałość powłoki malarskiej.
Zanieczyszczenia pozostające na powierzchni do malowania w postaci: rdzy, zendry, pyłów, starych i złuszczonych powłok malarskich, zatłuszczeń, zaklejeń, wilgoci itp. w bardzo negatywny sposób wpływają na powłokę malarską.
Rodzaje zanieczyszczeń
Zendra, zgorzelina – produkty termicznej obróbki stali, składające się z tlenków żelaza ściśle przylegających do podłoża. Mogą powodować odspajanie płatów zendry i powłoki malarskiej oraz tworzenie ogniw korozyjnych.
Rdza – produkt korozji stali, tworzący warstwy o zmiennych grubościach i postaciach, słabo przyczepne do podłoża.
Zatłuszczenia – pochodzące z eksploatacji konstrukcji w środowiskach tłuszczów, smarów, olejów itp. Powodują brak przyczepności powłoki malarskiej.
Pyły – pochodzące z atmosfery, przemysłu i prac oczyszczania. Sprzyjają utrzymywaniu wilgoci na powierzchni.
Wilgoć – powstaje w wyniku opadów lub kondensacji, może prowadzić do korozji podpowłokowej.
Powierzchnie zatłuszczone, pokryte pyłami przemysłowymi, osadami solnymi itp. powinno się umyć wodą pod wysokim ciśnieniem (aparat typu Karcher), a następnie przystąpić do właściwego oczyszczania.
Powierzchnie, gdzie możliwe jest występowanie zanieczyszczeń jonowych, powinno się po właściwym oczyszczeniu umyć czystą wodą z dodatkiem odpowiedniego inhibitora korozji.
Metody oczyszczania mechanicznego
Do mechanicznych metod oczyszczania powierzchni można zaliczyć:
skrobanie
młotkowanie
szczotkowanie
szlifowanie
oczyszczanie płomieniowe
obróbkę strumieniowo–ścierną
Główne metody mechanicznego oczyszczania powierzchni to:
metody ręczne oczyszczania powierzchni – dające stopień oczyszczenia powierzchni St 3 – są zalecane dla środowisk atmosferycznych o małym stopniu zanieczyszczenia powietrza
metody strumieniowo–ścierne – zalecane dla środowisk atmosferycznych o wyższej agresywności, szczególnie w środowiskach agresywnych korozyjnie, chemicznych
Oczyszczanie ręczno-mechaniczne
Oczyszczanie ręczno–mechaniczne – wykonywane poprzez: szczotkowanie, młotkowanie, szlifowanie przy użyciu narzędzi ręcznych, jak i mechanicznych. Należy je ograniczać do tych przypadków, gdzie obróbka strumieniowo–ścierna jest niemożliwa.
Tymi sposobami można zgrubnie usunąć np. rdzę, zgorzelinę czy starą powłokę. Po takim oczyszczaniu otrzymuje się powierzchnie gładkie, dające mniejszą przyczepność powłoki w stosunku do powierzchni chropowatych.
Obróbka strumieniowo–ścierna
Obróbka strumieniowo–ścierna polega na działaniu strumienia ścierniwa wyrzucanego w kierunku oczyszczanej powierzchni za pomocą sprężonego powietrza, wody lub siły odśrodkowej. Metoda ta daje najbardziej optymalne przygotowanie powierzchni do malowania.
Rodzaje obróbki:
otwarty lub zamknięty obieg ścierniwa
na sucho / na mokro (w osłonie wodnej)
średniociśnieniowe (0,3–0,5 MPa)
wysokociśnieniowe (1,0–1,2 MPa)
hydrodynamiczne (10–200 MPa)
odśrodkowe (koła wirnikowe)
Na efekt oczyszczania wpływa:
ciśnienie sprężonego powietrza
kąt nachylenia strumienia ścierniwa
odległość dyszy od powierzchni
rodzaj i kształt dyszy
rodzaj, wymiar i kształt ścierniwa
Oczyszczanie fizykochemiczne
Oczyszczanie przeprowadzane za pomocą:
odtłuszczania rozpuszczalnikowego
mycia alkalicznego, kwaśnego, parowo–wodnego
Mycie polega na usuwaniu zanieczyszczeń przy pomocy wodnego roztworu środka myjącego. Usuwa:
zanieczyszczenia mechaniczne (po obróbce)
brud (kurz, piasek)
zanieczyszczenia jonowe
rdzę
Metody mycia i odtłuszczania można podzielić:
a) Ze względu na sposób:
ręczne (przecieranie powierzchni pędzlem, szmatami)
natryskowe (urządzenia do natrysku ciśnieniowego, np. pompy membranowe, aparaty typu Karcher)
b) Ze względu na zastosowany środek:
rozpuszczalniki organiczne
środki alkaliczne i kwaśne
środki powierzchniowo czynne
Metoda natryskowa z dodatkiem skutecznych środków myjących nie powoduje korozji podpowłokowej. Zaleca się jednak po takim myciu ponowne zmycie powierzchni czystą wodą wodociągową.
Przygotowanie powierzchni w zależności od jej rodzaju
Przygotowanie powierzchni blach i profili stalowych
Najczęstsze zanieczyszczenia:
rdza
zgorzelina walcownicza
oleje i smary
kurz, pył
luźne stare powłoki
wilgoć
topniki, żużel
chemikalia (detergenty, sole)
opiłki żelaza
Szczególną uwagę należy zwrócić na usunięcie zanieczyszczeń jonowych i odtłuszczenie powierzchni metalu – ich obecność obniża przyczepność powłok i może prowadzić do wad.
Proces czyszczenia:
Usunięcie zanieczyszczeń – mycie wodą pod ciśnieniem
Ręczne lub mechaniczne mycie: para wodna, woda z detergentem, rozpuszczalniki, środki emulsyjne, alkaliczne i kwaśne
Rekomendowana metoda: natrysk roztworów wodnych z biodegradowalnymi detergentami
Na koniec – spłukanie czystą wodą wodociągową
Normy:
ISO 8504-2 – obróbka strumieniowo–ścierna
ISO 8504-3 – metody ręcznego oczyszczania (także z napędem mechanicznym)
PN-ISO 8501-1:1996 – określa stopień czystości
PN-EN ISO 8503 – określa chropowatość
Stopnie przygotowania powierzchni wg PN-ISO 8501-1
Obróbka strumieniowo–ścierna (oznaczenie: Sa):
Sa 1 – zgrubna: brak oleju, smarów, pyłu, luźnych zanieczyszczeń
Sa 2 – gruntowna: brak większych śladów rdzy, starej farby, pozostałości silnie przylegają
Sa 2½ – prawie biała powierzchnia, możliwe ciemne punkty
Sa 3 – stal wzrokowo czysta, jednolita metaliczna barwa ("biały metal")
sezonowaną blachę oczyścić roztworem amoniaku (1–2%) z detergentem
zanieczyszczenia i korozję usunąć szczotkami nylonowymi, włosiem lub papierem ściernym
Powierzchnia musi być sucha i wolna od zanieczyszczeń.
Zabezpieczenie blachy aluminiowej
Powierzchnia aluminiowa, ze względów przeciwkorozyjnych i kolorystycznych, najczęściej jest pokryta powłoką konwersyjną wytworzoną w procesie:
elektrochemicznym (utlenianie anodowe)
chemicznym (chromianowanie, fosforanowanie)
Tego typu warstwa poprawia przyczepność powłoki malarskiej.
Przygotowanie do malowania:
oczyścić powierzchnię z luźnej rdzy i zanieczyszczeń ręcznie lub mechanicznie (szczotki stalowe, metoda strumieniowo–ścierna z użyciem miękkiego ścierniwa naturalnego)
odtłuścić przez zmycie wodą z detergentem niejonowym
Przygotowanie powierzchni metali nieżelaznych
Metale nieżelazne są trudnym podłożem dla farb ze względu na:
gładkość powierzchni
dużą reaktywność cynku, glinu i ich stopów
To sprzyja powstawaniu zwartej, kruchej warstwy tlenków lub węglanów, które negatywnie wpływają na składniki powłoki malarskiej, powodując:
brak przyczepności
marszczenie
zniszczenie powłoki
Najczęściej stosowane przygotowanie:
wytwarzanie powłoki konwersyjnej (chemicznej lub elektrochemicznej)
powłoka konwersyjna: nierozpuszczalna w wodzie, działa jako izolator, poprawia odporność i przyczepność
Przygotowanie podłoża betonowego
Podłoże betonowe odpowiednio przygotowane pod zestaw malarski powinno być:
czyste
bez rys, występów i szczelin
o wilgotności powierzchniowej nieprzekraczającej 3–4% (w zależności od farby)
o nierównościach nie większych niż 1/3 grubości zestawu malarskiego
Wymagania:
wypukłe krawędzie, naroża i załamania należy zaokrąglić
beton powinien być odpylony i odtłuszczony
tłuste plamy usuwać tkaniną bawełnianą z rozpuszczalnikiem
oczyszczanie: szczotki stalowe (ręczne/mechaniczne) lub delikatne przepiaskowanie
Nowoczesną metodą czyszczenia jest użycie wody pod wysokim ciśnieniem.
Czas schnięcia i wytrzymałość podłoża
Świeżo wykonane podłoża (beton, tynki) należy malować dopiero po odpowiednim czasie utwardzania i karbonizacji. Okres schnięcia podano w instrukcjach stosowania farb.
Tynki zgodne z PN-70/B-101100 powinny być:
czyste
gładkie
równe
bez rys, wykwitów, zacieków, tłuszczów, pyłów i innych zanieczyszczeń
Powinny mieć odpowiednią wytrzymałość mechaniczną i nie ścierać się przy potarciu ręką.
Ważną rzeczą w przygotowaniu tynków przed malowaniem jest: usunięcie starych powłok klejowych i wapiennych oraz mycie i nawilżenie powierzchni. Stare tynki, w celu usunięcia z nich zanieczyszczeń, zmywa się wodnymi roztworami mydła za pomocą szczotek o twardym włosiu.
Postawienie betonowego grilla to inwestycja, która nie należy do najtańszych, ale zwykle z takiej konstrukcji można korzystać przez długie lata – wystarczy co jakiś czas go odnawiać. Sprawdź, czym pomalować grill betonowy, jaką farbę wybrać i jak przygotować się do malowania.
Jak odnowić betonowy grill, krok 1. Wybór odpowiedniego dnia
Malowanie betonowego grilla zwykle przeprowadza się na zewnątrz. Jeśli i Ty będziesz malować grill na powietrzu, wybierz pogodny, ciepły dzień. Temperatura nie powinna być niższa niż 10°C i wyższa niż 25°C, a wilgotność powietrza nie powinna przekraczać 80%. Jeśli wieje porywisty wiatr, lepiej przełożyć malowanie na inny dzień.
Pamiętaj, że podczas malowania jakichkolwiek powierzchni wewnątrz konieczne jest zadbanie o dobra wentylację pomieszczeń.
Jak odnowić betonowy grill, krok 2. Przygotowanie powierzchni
Aby odnawianie betonowego grilla było skuteczne, zanim przejdziesz do właściwego malowania, musisz dobrze przygotować powierzchnię. Jeśli na grillu pozostaną fragmenty starej, luźnej farby, plamy po tłuszczu czy resztki sadzy lub inne zanieczyszczenia, renowacja może nie przynieść zamierzonych efektów – farba nie będzie dobrze przylegać, malowanie będzie utrudnione, a efekt niezadowalający.
Jeśli grill był wcześniej malowany, usuń farbę, która jest luźno związana, łuszczy się i odpada. To samo zrób z betonem, który wcześniej nie był pomalowany, a na którym widać uszkodzenia. Możesz też przeszlifować powierzchnię i na koniec koniecznie ją odpylić. Wyrównanie powierzchni sprawi, że farba będzie się lepiej trzymać.
Odtłuść powierzchnię grilla i usuń wszelkie zanieczyszczenia. Możesz do tego wykorzystać wodę lub wodę z detergentami. Najlepiej sprawdzi się mycie pod ciśnieniem. Jeśli korzystasz z detergentów, na koniec dokładnie spłucz je czystą wodą i pozostaw do całkowitego wyschnięcia.
Wskazówka! Malowanie nowego grilla z betonu
Jeśli chcesz pomalować betonowy grill, który dopiero został postawiony, nie spiesz się z tym. Sezonowanie betonu powinno trwać minimum 4 tygodnie. Dopiero po tym czasie powierzchnia będzie wystarczająco sucha i utwardzona.
Krok 3. Jaką farbą pomalować grill betonowy?
Wybór farby na grill betonowy to jeden z ważniejszych etapów odnawiania powierzchni. Musisz postawić na emalię, która będzie tworzyć elastyczną, wodoodporną powłoką, odporną na ścieranie i działanie trudnych warunków atmosferycznych. Farba powinna charakteryzować się także dobrą przyczepnością do podłoża.
Możesz postawić np. na farbę RAFIL Chlorokauczuk. Emalia ta jest przeznaczona do ochronno-dekoracyjnego malowania nie tylko betonu, ale także powierzchni stalowych i żeliwnych. Możesz ją wykorzystać do malowania ogrodzeń, barierek, maszyn, urządzeń mechanicznych czy tynków cementowo-wapiennych. Dostępne są różne kolory farby, która oprócz świetnych parametrów technicznych zapewnia też głęboki i trwały odcień.
Czym pomalować betonowy grill? Wybór narzędzia
Betonowe powierzchnie możesz malować natryskowo lub tradycyjnie – przy pomocy pędzla lub wałka. Wałki umożliwiają szybkie malowanie dużych powierzchni, małe (okrągłe i płaskie) pędzle będą natomiast odpowiednie do malowania trudno dostępnych miejsc. Im bardziej nierówna jest powierzchnia, tym dłuższe powinno być włosie wałka.
Krok 4. Malowanie betonowego grilla
W zależności od tego, jakiej farby używasz, możesz pod nią położyć farbę gruntującą. Jeśli korzystasz z emalii RAFIL Chlorokauczuk, gruntowanie nie będzie konieczne. Zanim przystąpisz do malowania, przeczytaj dokładnie instrukcje producenta. Różne farby mogą mieć odmienne parametry techniczne i mogą wymagać zastosowania dodatkowych preparatów, takich jak rozcieńczalniki.
{{recomended-product}}
Farbę dokładnie wymieszaj, a potem przejdź do malowania. Najlepiej nałożyć dwie-trzy cienkie warstwy emalii, zamiast jednej grubej, w dostępach 30-120 minut.
Czym zaimpregnować grill betonowy?
Jeśli wybierzesz dobrą farbę, która odpowiednio zabezpieczy powierzchnię przed działaniem trudnych warunków atmosferycznych, wilgoci czy uszkodzeń mechanicznych, dodatkowa impregnacja grilla betonowego nie będzie konieczna.
Jeśli chcesz zabezpieczyć grill betonowy na zimę, zadbaj przede wszystkim o ruszty. Wyczyść je dokładnie, naoliw (możesz do tego wykorzystać nawet zwykły, jadalny olej) i, jeśli to możliwe, schowaj na zimę.
