‍Komin to niewątpliwie jeden z najważniejszych elementów domu. Warto go prawidłowo zabezpieczyć, aby na lata zapewnić bezpieczeństwo i spokojne użytkowanie. Jednym z najlepszych rozwiązań jest zastosowanie metalowej obróbki. Podpowiadamy, jak obrobić komin blachą oraz jak konserwować go w przyszłości.

Odpowiednie zabezpieczenie komina ma znaczenie z kilku względów. Pierwszy to oczywiście bezpieczeństwo przeciwpożarowe – komin musi być szczelny i trwały, a blacha na zewnątrz pozwala utrzymać go w pożądanym stanie.

Drugi związany z tym powód to wydajne i prawidłowe działanie domowego ogrzewania. Komin musi być drożny, aby skutecznie odprowadzać dym, ale powinien też pracować w odpowiednio wysokiej temperaturze. Zbyt zimny komin często nastręcza problemów, ponieważ osadzają się w nim substancje smoliste, które przy prawidłowej pracy powinny zostać odprowadzone na zewnątrz.

Jednak nie tylko kwestie grzewcze i przeciwpożarowe mają znaczenie. Komin to także newralgiczny element dachu pod kątem występowania wilgoci. Należy go szczelnie zaizolować i odpowiednio połączyć z poszyciem dachowym, w przeciwnym razie zachodzi ryzyko przenikania wody pod dach, a nawet do niższych kondygnacji budynku.

Ostatnią, ale też ważną kwestią, jest estetyka – podpowiadamy, jak obić komin blachą, aby ładnie wyglądał przez długi czas.

Jakie materiały są potrzebne do obróbki komina blachą?

Kominy można obrabiać różnymi rodzajami blachy. Najpopularniejsze są blachy stalowe, powlekane warstwą zabezpieczającą przed korozją. Dostępne są na rynku w szerokiej gamie, w zależności od składu stopu metalu, rodzaju malowania, grubości i ewentualnie tłoczenia. 

Droższym, ale wytrzymałym, estetycznym i długotrwałym rozwiązaniem jest zastosowanie blachy miedzianej. Jest ona z natury odporna na korozję, a efekt naturalnego starzenia się miedzi nie wpływa na jej właściwości, na wielu dachach wygląda natomiast bardzo dekoracyjnie. Spośród innych pokryć warto jeszcze zwrócić uwagę na blachy tytanowo-cynkowe, z których produkuje się też np. rynny.

Jak obić komin blachą, aby wyszło to dobrze i sprawnie? Przede wszystkim przy użyciu odpowiednich narzędzi. Do wykonania wycięcia w dachu i docinania elementów, niezbędna będzie szlifierka kątowa. 

Przytwierdzenie obróbki najlepiej wykonać poprzez mocowanie do drewnianych elementów – nie do blachy – przyda się więc wkrętarka i odpowiednie do metalu wkręty. Uszczelnienia wykonuje się silikonem – koniecznie zadbaj, aby był to materiał dekarski, w przeciwnym razie ryzykujesz rozszczelnieniem i problemami.

Jakie techniki stosować przy montażu blachy wokół komina?

Dostępne są dwie metody zabezpieczania komina – obróbka blachą lub taśmą. Pierwsza, czyli tzw. obróbka „twarda”, gdzie podstawowym materiałem mogą być różne gatunki blach – i na niej skupiamy się w tym poradniku. Daje najlepsze zabezpieczanie, jest także najbardziej estetyczna.

Istnieje jednak także tzw. obróbka „lekka”. Wówczas do pokrycia komina wykorzystuje się metalowe taśmy, najczęściej wykonane z aluminium, czasami z ołowiu. Tę technikę wyróżnia łatwość wykonania, ponieważ fabrycznie przygotowane taśmy pokryte są klejem. Praca przy kominie sprowadza się wówczas do przyklejenia do jego powierzchni odpowiednio dociętych fragmentów taśm. Jest to metoda prosta, ale zapewniająca nieco słabszą ochronę i gorszy efekt estetyczny.

Pierwszy krok to przymocowanie do komina dachowej membrany. Należy ją dociąć i umieścić jak najszczelniej przy ściankach, co będzie pierwszym zabezpieczeniem. Na początku montażu blachy w kominie wykonuje się specjalne nacięcie nazywane „wydrą”. Blachę przycina się i wygina stosownie do wymiarów komina, a następnie, przy użyciu specjalnej listwy, umieszcza możliwie szczelnie przy ścianach komina.

Co do samego procesu wykonania obróbki, kluczowe znaczenie ma jej połączenie z resztą dachowego pokrycia. Musisz zapewnić szczelność całości, aby uniknąć przeciekania wody opadowej. 

To jednak nie wszystko – obróbka powinna być wykonana i połączona w taki sposób, aby metalowe elementy mogły pracować. Co to znaczy? Metalowa powierzchnia dachu jest wystawiona na działanie gorąca i zimna, a metale, jak wiadomo, kurczą się i rozszerzają, w zależności od temperatury. Dlatego obróbkę z połacią dachową łączy się „na zakładkę”, w taki sposób, aby poszczególne elementy miały gdzie pracować i aby nie występowały naprężenia, które mogą prowadzić do rozszczelnienia materiału.

Jak zabezpieczyć blachę na kominie przed korozją?

O zabezpieczenie komina przed korozją należy zadbać już na etapie doboru materiału. Blacha do obróbki musi być zabezpieczona przed korodowaniem, w tym także odporna na obróbkę, tak aby podczas docinania i dopasowywania nie traciła swojej warstwy ochronnej. 

Jest jeszcze jedna kwestia: blachę do pokrycia komina wypadałoby wybrać pod kątem materiału, jakim pokryty będzie cały dach. Dotyczy to w pierwszym rzędzie samego rodzaju blachy – najlepiej, aby był taki sam. Jeśli jednak nie jest to możliwe, warto przynajmniej nawiązać do wyglądu całości. Możesz to osiągnąć, jeśli wybierzesz materiał w podobnym kolorze i fakturze. Oczywiście dobrym rozwiązaniem jest też malowanie odpowiednim rodzajem farby.

Farby do metalu – jakie sprawdzą się najlepiej przy obróbce komina?

Ponieważ obróbka komina to element istotny, a jednocześnie wrażliwy na działanie niszczących czynników, często warto rozważyć jego pomalowanie. Warstwa odpowiedniej farby dodatkowo zabezpiecza metal i na lata może gwarantować jego odpowiednią ochronę. Do malowania blachy warto użyć kilku produktów w odpowiedniej kolejności, co zapewni najlepsze efekty. Rozwiązaniem mogą być np. preparaty marki RAFIL. 

Na początku powierzchnię metalu naley dobrze przygotować do malowania. Sprawdzi się tutaj RAFIL Preparat do odtłuszczania, dzięki któremu pozbędziesz się wszystkich zabrudzeń i zapewnisz dobrą przyczepność farby. W przypadku metali narażonych na opady atmosferyczne, stosuje się często malowanie co najmniej dwoma warstwami. 

Na początek warto nałożyć na metal RAFIL Podkład Antykorozyjny – to farba do większości popularnych rodzajów blach. Tworzy mocną i elastyczną powłokę, a przede wszystkim doskonale chroni przed wodą. Występuje w dwóch kolorach: czerwonym tlenkowym i szarym, które stosuje się w zależności od barwy stosowanej farby powierzchniowej.

Farba powierzchniowa ma również za zadanie ochronę metalu, ale powinna zapewniać także dobry efekt estetyczny. W takim przypadku warto sięgnąć po RAFIL Radach Farba Na Dach. Nakłada się ją zazwyczaj w dwóch warstwach, w wyniku czego powstaje powłoka bardzo odporna zarówno na wilgoć, jak i nadmierne nasłonecznienie, mróz czy inne czynniki atmosferyczne. Maluje się łatwo – pędzlem, wałkiem lub natryskiem, a producent gwarantuje skuteczną ochronę metalu aż przez 8 lat.

A co z późniejszą konserwacją? Zalecamy przede wszystkim regularne inspekcje komina, w tym jego obróbki, przynajmniej raz w roku. Profilaktyczne malowanie farbą powierzchniową można wykonać raz na 4-5 lat. Dzięki temu obróbka zachowa swoje właściwości i dobrze ochroni komin przez naprawdę długi czas.

Wiesz już, jak obrobić komin blachą, aby mieć spokój na długie lata. To zadanie wymagające pewnych umiejętności – ale dla chcącego nic trudnego! Jeśli efekty Twojej pracy uznasz za zadowalające, podziel się nimi z nami!

Aby przedłużyć żywotność blaszanego dachu oraz nadać mu odpowiedni kolor, niezbędne jest malowanie. Jaką farbę na dach z blachy wybrać? Jaką techniką malować, by nie popełnić błędów? Sprawdź nasz poradnik i rekomendacje dotyczące dobrej farby na dach.

Dach z blachy to wyjątkowo popularne rozwiązanie. Nic dziwnego – taki dach jest trwały, niedrogi, lekki, a do tego wygląda nowocześnie. Będzie też wytrzymały i odporny na warunki atmosferyczne – pod warunkiem że zostanie zabezpieczony dobrą farbą na dach o właściwościach antykorozyjnych. 

Jaka farba do malowania dachu blaszanego będzie najlepszym wyborem? Wskazówki ekspertów RAFIL znajdziesz w artykule.

Na co zwrócić uwagę przy wyborze farby na dach z blachy?

Dobry dach to taki, który wytrzyma każde kaprysy pogody. Farba ma tu kluczowe znaczenie. Dlaczego? Bo musi być jak pancerz – chronić i dobrze wyglądać przez długie lata. Wybór farby na dach z blachy to nie zabawa w kolory, tylko inwestycja w trwałość i bezpieczeństwo.

Jaka farba na dach z blachy? Na start – odporność. Farba, która nie boi się słońca, deszczu, śniegu czy mrozu, to podstawa. Słońce może wypalić nawet najładniejszy kolor, a mróz rozedrzeć kiepską powłokę. Dlatego szukaj farby odpornej na UV i zmienne temperatury.

Kolejna rzecz to przyczepność. Blacha bywa kapryśna – nie każda farba się jej trzyma. Wybierz taką, która nie popęka i nie odpryśnie po pierwszym sezonie. Dobre farby do blachy są elastyczne, a to oznacza, że poradzą sobie z rozszerzaniem i kurczeniem metalu pod wpływem temperatury.

Nie zapominaj o ochronie przed korozją. Dach to pierwsza linia obrony przed deszczem, więc farba musi być wodoodporna i chemicznie odporna. W końcu nikt nie chce widzieć rdzy na świeżo pomalowanym dachu.

Na koniec – estetyka. Dobra farba pozwoli dopasować dach do reszty domu. Wybierz mądrze, bo kolor dachu to nie tapeta, którą zmienisz co sezon.

Rodzaje farb do blachy – które są najlepsze?

Jaką farbę do dachu z blachy kupić? Wybór to coś więcej niż decyzja o kolorze. Każdy rodzaj farby ma swoje mocne strony, ale która najlepiej sprawdzi się na Twoim dachu?

• Farby akrylowe to klasyk w świecie dachów. Są elastyczne, dobrze znoszą zmiany temperatur i szybko schną. Do tego łatwo się je nakłada, więc świetnie sprawdzą się przy samodzielnym malowaniu. Jeśli cenisz prostotę, to dobry wybór.
• Farby epoksydowe to coś dla tych, którzy potrzebują maksymalnej trwałości. Wytrzymają one chemikalia, deszcz i trudne warunki środowiskowe. Jednak uwaga – ich aplikacja bywa trudniejsza, czasem lepiej powierzyć to fachowcom.
• Farby silikonowe to mistrzowie wilgoci. Woda im niestraszna, a do tego są elastyczne i odporne na promieniowanie UV. Jeśli mieszkasz w regionie, gdzie deszcz bywa codziennością, postaw na silikon.
• Farby poliuretanowe to złoty środek. Łączą trwałość epoksydowych z elastycznością akrylowych. Są odporne na zarysowania i chemikalia, a do tego wyglądają świetnie. Idealne na dach, który ma przetrwać wszystko.

Eksperci RAFIL rekomendują do malowania dachu z blachy farbę RAFIL Radach Farba Na Dach. To rozwiązanie, które łączy grunt i farbę w jednym. Farba jest idealna do powierzchni stalowych, ocynkowanych i aluminiowych, oferuje ochronę i dekorację na lata.

Dlaczego warto ją wybrać? Po pierwsze – trwałość. Gwarancja ochrony aż przez 8 lat to pewność, że Twój dach będzie odporny na zmienne warunki atmosferyczne i promieniowanie UV. Farba tworzy elastyczną powłokę, która świetnie trzyma się podłoża, nie pęka i nie odpryskuje.

Po drugie, uniwersalność. Sprawdzi się nie tylko na dachu, ale także na rynnach czy parapetach. Możesz użyć jej do nowych powierzchni, jak i przy renowacji starych warstw malarskich.

Kolejno – jakość. Formuła poliwinylowo-akrylowa zapewnia doskonałą odporność na korozję, wilgoć i zmienne temperatury. To rozwiązanie, które łączy estetykę z funkcjonalnością.

Jak przygotować blachę do malowania?

Malowanie blachy to nie tylko wybór farby. Klucz tkwi w odpowiednim przygotowaniu podłoża. Jak to zrobić, by efekt był trwały i estetyczny?

Zacznij od oczyszczenia powierzchni. Blacha powinna być czysta, sucha i odtłuszczona. Nie może być na niej korozji ani zabrudzeń. Użyj wodnego preparatu do odtłuszczania, takiego jak RAFIL Preparat Do Odtłuszczania, a następnie spłucz wszystko wodą i wysusz.

Jeśli masz nową blachę ocynkowaną, daj jej czas. Powierzchnia powinna „sezonować” przez co najmniej sześć miesięcy w naturalnych warunkach. To pozwoli cynkowi odpowiednio się utlenić.

Przy starszych blachach sprawdź, czy nie ma „białej rdzy”. Usuwaj ją ręcznie, używając nylonowych szczotek lub syntetycznych włóknin z osadzonym ścierniwem. Uważaj, by nie uszkodzić warstwy cynku.

Jeśli blacha była wcześniej malowana, usuń stare, łuszczące się powłoki skrobakiem lub szpachelką. Dobrze przyczepne warstwy wystarczy zmatowić papierem ściernym i odpylić. Zawsze gruntuj całość podkładem antykorozyjnym, takim jak RAFIL Podkład Antykorozyjny, aby zabezpieczyć blachę przed korozją. 

Farba gruntująca stosowana jest na podłoża ocynkowane, stalowe i aluminiowe na zewnątrz. Wymagana jest w przypadku powierzchni trudnych lub wymalowanych nieznaną farbą. Tworzy matową, elastyczną powłokę. Charakteryzuje się doskonałą przyczepnością do podłoża, a w zestawie z farbą zapewnia długotrwałą ochronę antykorozyjną.

Techniki malowania dachu z blachy

Malowanie dachu z blachy wymaga precyzji i trzymania się kilku zasad. Farba powinna być dokładnie wymieszana. Jeśli używasz pędzla lub wałka, dodaj do farby maksymalnie 5% rozcieńczalnika RADACH. Przy natrysku ilość rozcieńczalnika może wynieść do 10%. Przy zakupie farb z różnych partii wymieszaj je razem w jednym pojemniku, by uniknąć różnic w odcieniu.

Malowanie możesz wykonać pędzlem, wałkiem albo metodą natrysku. Zacznij od pierwszej warstwy o grubości do 40 mikronów. Całkowita grubość wszystkich warstw nie powinna przekraczać 110 mikronów. Najlepiej nałóż 2-3 warstwy farby, zachowując między nimi 6-godzinny odstęp. Pamiętaj, by powierzchnia była wolna od zanieczyszczeń przed każdą kolejną warstwą.

Pracuj w temperaturze od +5°C do +25°C, przy wilgotności powietrza poniżej 80%. Podłoże nie może być chłodniejsze niż 10°C i cieplejsze niż 35°C. Po skończeniu oczyść narzędzia w rozcieńczalniku Radach. Działaj starannie, by dach wyglądał świetnie przez lata!

Jakie dodatkowe zabezpieczenia stosować, aby przedłużyć trwałość malowanej blachy?

Aby zapewnić trwałość malowanej blachy, należy unikać malowania w deszczu, mgle oraz w trakcie upałów. Najlepsze efekty osiągniesz, pracując w pogodne dni przy umiarkowanych temperaturach. Intensywne słońce może powodować szybkie odparowanie rozcieńczalnika, co negatywnie wpływa na wygląd i trwałość powłoki.

Do aplikacji farby używaj pędzla z miękkim włosiem, unikając wielokrotnego pociągania w jednym miejscu, aby nie rozmiękczać poprzednich warstw. Jeśli stosujesz natrysk, unikaj „suchego natrysku”, który obniża jakość wykończenia.

Pamiętaj, aby grubość jednej warstwy nie przekraczała 40 mikronów na sucho. Wysychanie powłoki zależy od temperatury, wilgotności i cyrkulacji powietrza, dlatego maluj w odpowiednich warunkach. Nie stosuj farb na podłoża impregnowane lub hydrofobowe, aby zachować właściwości ochronne.

Płaski dach spotyka się w nowej architekturze, ale był popularnym rozwiązaniem także w PRL-owskich domach typu kostka. Remont dachu płaskiego jest niezbędny, gdy pojawiają się przecieki i powłoka wymaga odnowienia. Jak przeprowadzić renowację dachu płaskiego?

Dach płaski, wbrew nazwie, nigdy nie jest całkiem płaski. Inaczej nie odpływałaby z niego woda deszczowa. Pod terminem dachu płaskiego należy więc rozumieć konstrukcję o nachyleniu od 2 do 15 stopni. Dzięki temu woda nie zalega na powierzchni, choć wizualnie może się wydawać, że dach jest zupełnie poziomy. 

Remont dachu płaskiego jest konieczny, gdy pojawiają się uszkodzenia – przecieki, pęknięcia membrany lub widoczne oznaki zużycia materiału. Regularne przeglądy co kilka lat pomogą zidentyfikować problemy, zanim doprowadzą do poważnych uszkodzeń. 

W artykule znajdziesz informację, kiedy trzeba się zająć remontem płaskiego dachu i jak powinien on wyglądać w zależności od materiałów, z jakich dach jest wykonany. 

Remont dachu płaskiego – diagnozowanie problemów

Sposób wykonania renowacji płaskiego dachu zależy przede wszystkim od materiału, jakim dach jest pokryty. 

W nowoczesnych budynkach najczęściej stosuje się pokrycia z membran syntetycznych, takich jak PVC, TPO czy EPDM. Charakteryzują się one wysoką odpornością na warunki atmosferyczne oraz elastycznością. Te materiały są łatwe w montażu i oferują dobre właściwości izolacyjne.

W starszych budynkach, zwłaszcza z okresu PRL, dachy pokrywano materiałami, które były akurat dostępne. Używano wtedy np. warstwy żużlowej, supremy, a także gliny zmieszanej z trocinami. Takie pokrycia, mimo iż były popularne w tamtych czasach, nie są trwałe, co prowadziło i nadal prowadzi do częstych przecieków. Często również rezygnowano z odpowiedniej izolacji termicznej, a paroizolacja była układana sporadycznie, co sprzyjało wilgoci i uszkodzeniom.

Dachy płaskie w tamtych latach często budowano w sposób niewłaściwy, a także bez dbałości o wentylację. Wilgoć przenikała do stropodachów przez pomieszczenia ogrzewane, a to z kolei prowadziło do ich degradacji. Współczesne technologie i materiały pozwalają na skuteczne zabezpieczenie dachów, a ich regularna konserwacja może znacznie wydłużyć ich żywotność. 

Przed przystąpieniem do remontu warto zlecić fachową ocenę stanu stropodachu, aby określić, jakie materiały będą najlepsze do naprawy. Pozwoli to uniknąć kosztownych rozbiórek. Zapewni także lepszą trwałość nowego pokrycia.

Czy płaskie dachy wykonane są z blachy? Zdarza się, choć to najrzadsze ze spotykanych rozwiązań. Wynika to z tego, że konstrukcja dachu musi spełniać minimalny kąt nachylenia, aby można było wykorzystać blachę na jego pokrycie. Co więcej, często wymagane jest pełne deskowanie, co dodatkowo komplikuje wykonanie dachu. 

Narzędzia i materiały potrzebne do remontu

Dobór materiałów i narzędzi do renowacji dachu płaskiego zależy od materiału, z którego wykonane jest pokrycie. Jeśli jednak mówimy o renowacji płaskiego dachu z blachy, niezbędne będą:

• Szczotka druciana — do usuwania rdzy i starych powłok.
• Skrobak lub szpachelka — do usuwania starych, spękanych powłok.
• Papier ścierny – do matowienia dobrze przylegających powłok (o różnych gradacjach),
• Odkurzacz do usunięcia pyłu i zanieczyszczeń po szlifowaniu,
• Narzędzia do malowania – wałki, pędzle lub narzędzia do malowania natryskowego, w zależności od wybranej metody malowania, 
• Materiały ochronne – kombinezon, okulary, maseczka, rękawice, 
• RAFIL Preparat Do Odłuszczania, 
• RAFIL Podkład Antykorozyjny,
• RAFIL RADACH Farba Na Dach. 

Krok po kroku – remont dachu płaskiego

W przypadku dachów, które mają kilkadziesiąt lat, zwykle pokrywało się je tradycyjnymi papami bitumicznymi, które nie zawierały nowoczesnych dodatków. W efekcie takie pokrycia ulegają wielu uszkodzeniom – roztapiają się pod wpływem słońca, twardnieją na mrozie, pękają i rozszczelniają. Aby uniknąć przecieków, stosowano smołowanie lub lepik asfaltowy, jednak te rozwiązania nie zawsze przynoszą trwałe efekty.

Pierwszym krokiem przy remoncie dachu płaskiego jest ocena jego stanu. Niekiedy można przeprowadzić remont, nie zrywając starego pokrycia. Jeżeli na dachu występują jedynie nieliczne bąble i wydęcia, a warstwa termoizolacyjna nie jest zamoczona, to papa może pozostać na dachu. W takim przypadku trzeba wysuszyć zniszczone miejsca i załatać je łatami z papy podkładowej termozgrzewalnej. Następnie można nałożyć jedną lub dwie warstwy nowego pokrycia.

Gdy izolacja jest uszkodzona na całej powierzchni, konieczne będzie usunięcie starego pokrycia aż do betonowej podstawy. Po oczyszczeniu i wysuszeniu powierzchni można przystąpić do układania nowego pokrycia. Do wyboru mamy nowoczesne modyfikowane papy, membrany czy powłoki bezszwowe.

Dobrym rozwiązaniem są nowoczesne papy termozgrzewalne. Charakteryzują się one wysoką odpornością na rozciąganie, co sprawia, że doskonale sprawdzają się na dużych powierzchniach. 

Alternatywą dla tradycyjnych pap są powłoki bitumiczne, które można stosować na zimno. To gęste masy, które nakłada się pędzlem, szpachlą lub przez natrysk. Lepiki bitumiczne sprawdzają się również do przyklejania papy i tworzenia bezspoinowych pokryć dachowych.

Kolejną nowoczesną opcją przy remoncie dachu płaskiego są płynne membrany na bazie żywic poliuretanowych. Aplikuje się je wałkiem lub natryskowo. Zapewniają one jednorodną, bezszwową powłokę, odporną na różne czynniki atmosferyczne i mechaniczne. Dodatkowo niektóre produkty mają wysokie parametry odbijania promieni słonecznych, co wpływa na komfort cieplny w pomieszczeniach.

Na dach płaski można też zastosować płyty warstwowe. Składają się one z dwóch warstw blachy i rdzenia konstrukcyjno-izolacyjnego, na przykład z pianki PIR. Płyty te charakteryzują się dużą odpornością na wilgoć oraz stabilnością wymiarową, co czyni je dobrym rozwiązaniem dla dachów płaskich.

Remont dachu płaskiego z pokryciem z blachy często zakłada także ponowne malowanie jego powierzchni. Odpowiednim produktem do renowacji jest specjalistyczna farba na dach np. RAFIL Radach Farba Na Dach. Ta gruntoemalia przeznaczona jest do ochronno-dekoracyjnego malowania zewnętrznych powierzchni stalowych, ocynkowanych i aluminiowych. 

Farba RAFIL Radach Farba Na Dach nadaje się zarówno do wykonywania nowych wymalowań, jak i renowacji starych powłok malarskich. Wyróżnia się doskonałą przyczepnością do podłoża. Tworzy szybkoschnące, wysoce elastyczne powłoki o podwyższonej odporności na działanie światła słonecznego, wody i innych czynników atmosferycznych. W zestawieniu z produktem RAFIL Podkład antykorozyjny daje mocne zabezpieczenie przed korozją.

{{recomended-product}}

Jak odnowić dach przy pomocy farby RAFIL Radach Farba Na Dach?

1. Stare, spękane i słabo przylegające powłoki dokładnie usuń za pomocą szczotki, szpachelki lub skrobaka.
   ‍
2. Miejsca zardzewiałe przeszlifuj, aby usunąć rdzawe fragmenty i wygładzić powierzchnię. Po szlifowaniu dokładnie odpyl całą powierzchnię.
   ‍
3. Całą powierzchnię zagruntuj farbą RAFIL Podkład Antykorozyjny.
   ‍
4. Dobrze przyczepne powłoki trzeba zmatowić papierem ściernym i również odpylić, a następnie pokryć podkładem.
   ‍
5. Do aplikacji pędzlem lub wałkiem farbę rozcieńcz do 5% rozcieńczalnikiem Radach, a do natrysków do 10%.
   ‍
6. Nakładaj farbę pędzlem, wałkiem lub natryskiem. Pierwsza warstwa powinna mieć grubość do 40 mikronów na sucho. Łączna grubość wszystkich warstw nie powinna przekraczać 110 mikronów na sucho.
   ‍
7. Zaleca się nakładać od 2 do 3 warstw farby, przy czym każda kolejna warstwa powinna być nałożona po minimum 6 godzinach od nałożenia poprzedniej.
   ‍
8. Podczas nakładania kolejnych warstw unikaj osadzania się jakichkolwiek zanieczyszczeń na malowanej powierzchni. W przypadku dłuższej przerwy w malowaniu (ponad 48 godzin) lub w bardzo zapylonym otoczeniu, przed nałożeniem kolejnej warstwy rekomendujemy dokładne spłukanie powierzchni wodą i jej dokładne osuszenie.

Porady dotyczące bezpieczeństwa i utrzymania

Aby zapewnić długowieczność dachu płaskiego i zminimalizować potrzebę napraw, przeprowadzaj przeglądy co najmniej raz w roku oraz po każdej silnej burzy lub intensywnych opadach. Sprawdzaj stan pokrycia, izolacji i wszelkich złączy. Zwróć uwagę na pęknięcia, bąble, przecieki, a także stan systemów odprowadzania wody. 

Regularnie oczyszczaj dach z liści, gałęzi, śniegu, błota i innych zanieczyszczeń, które mogą gromadzić się na powierzchni. Pamiętaj też o regularnej konserwacji wszystkich metalowych powierzchni z pomocą produktów RAFIL.

‍

‍Dywany nie wychodzą z mody – obecnie przeżywają wręcz swój renesans. Warto położyć dywan na podłodze z wielu względów, zarówno funkcjonalnych, jak i estetycznych. Należy też o niego odpowiednio zadbać. W naszym artykule podpowiadamy, jak zrobić trzepak do dywanów łatwo i samodzielnie.  

Dywan to ozdoba, jak i bardzo funkcjonalny element wyposażenia pomieszczeń. Dosłownie i w przenośni chroni przed chłodem podłogi, wprowadza ciepło i rodzinną atmosferę. Jest niezastąpiony, kiedy w domu są małe dzieci, które chętnie bawią się na podłodze. Tym bardziej ważna jest odpowiednia dbałość o czystość i dobry stan dywanu.

Czynnością, którą należy wykonać co najmniej raz na kilka miesięcy jest trzepanie – pozwala pozbyć się większości osiadających w tkaninie zabrudzeń i mikroorganizmów. A do trzepania niezbędny jest trzepak – zerknij na poniższy poradnik, aby dowiedzieć się, jak zrobić trzepak krok po kroku. 

Jak zaprojektować trzepak do dywanów?

Z jednej strony można powiedzieć, że w sumie nie ma nic do odkrycia – każdy widział trzepak i każdy wie, że to prosta konstrukcja. W rzeczywistości nie jest to takie oczywiste.

Konstrukcja trzepaka może różnić się pod kilkoma względami, głównie w zależności od zastosowań, do jakich będzie wykorzystywany. I tak np. trzepak może służyć do czyszczenia dywanów różnej wielkości, co będzie wpływać na jego pożądany kształt. 

Ważne jest też miejsce, w którym chcesz go ustawić – to rzutuje na rozmiary i najważniejsze elementy. A co, jeśli nie masz miejsca na stały trzepak? Tu też podajemy możliwe rozwiązanie. I w końcu – dlaczego nie nadać trzepakowi dodatkowych funkcji, aby stał się bardziej użyteczny?

Najłatwiejsze rozwiązanie to budowa trzepaka przypominającego prostą piłkarską bramkę – tworzą go dwa słupki i poprzeczka u góry. To już wystarczy, aby skutecznie zadbać o dywan, o ile odpowiednio stabilnie osadzi się konstrukcję w gruncie. 

Większe możliwości daje dołożenie niżej dodatkowej poprzeczki, co ułatwia trzepanie mniejszych dywanów. Jeśli natomiast w ogrodzie brakuje miejsca lub trzepak ma być wykorzystywany tylko okresowo, dobrym rozwiązaniem jest wersja przenośna. W takim przypadku nie osadza się go na stałe, ale u dołu, z dwóch dodatkowych rurek, robi się podstawę. Warto przy tym pamiętać, aby poprzeczne rury podstawy miały odpowiednią długość, co zapewni stabilność i ochroni przed wywrotką podczas trzepania.

W ogrodach można też spotkać trzepaki z funkcją suszarki. To bardzo praktyczne rozwiązanie, dające dodatkowe możliwości. Do trzepaka montuje się wówczas dodatkowe rurki i sznury do wieszania, co pozwala z powodzeniem rozwiesić do suszenia nawet duże pranie.

Jakie materiały są potrzebne do budowy?

Ponieważ ten poradnik podpowiada, jak zrobić trzepak do dywanów samodzielnie i przez osoby, które nie są wykwalifikowanymi rzemieślnikami, na początek przyjmijmy dwa ważne założenia. Po pierwsze trzepak wykonany będzie z metalu. W tym przypadku to najrozsądniejszy wybór materiału, ze względu na wytrzymałość i prostotę konstrukcji. Po drugie – zakładamy, że elementy będą łączone w sposób dostępny większości użytkowników, a więc przede wszystkim skręcane, a nie spawane.

Do budowy najprostszego trzepaka potrzebujesz minimum trzech metalowych rurek – dwóch na podpory i jednej na poprzeczkę. Konieczne będzie też odpowiednie posadowienie trzepaka w gruncie. Aby było stabilne, zalecamy najprostsze możliwe rozwiązanie, czyli wkręcane do gruntu stalowe kotwy. Dzięki ich zastosowaniu nie ma konieczności betonowania słupków.

Oczywiście warto pomyśleć o wspomnianych dodatkowych funkcjonalnościach. Jeśli w domu masz kilka dywanów o różnych rozmiarach, na pewno przyda się druga, niższa poprzeczka. Dzięki niej wygodniej zabierzesz się do czyszczenia mniejszych dywanów lub chodniczków. 

W przypadku chęci budowy trzepako-suszarki niezbędne są oczywiście odpowiednie elementy, czyli dwie niezbyt długie rurki do umieszczenia na końcach poprzeczki oraz sznurki lub drut do wieszania bielizny. Jeśli chodzi o trzepak w wersji przesuwnej, pamiętaj o dodatkowych dwóch rurkach tworzących stabilną podstawę.

Co do narzędzi, na pewno przydadzą się klucze do skręcania śrub oraz pręt lub specjalna sztanga do kotew. Łączenia rur najlepiej wykonać przy użyciu stalowych kolan lub trójników o odpowiednim przekroju, ewentualnie zewnętrznych zacisków, które skręca się śrubami. Jeśli nie kupisz rurek od razu dociętych na wymiar, niezbędna będzie szlifierka kątowa. Do wykonania otworów przyda się wiertarka z odpowiednim wiertłem do metalu.

Montaż trzepaka – krok po kroku

Pracę zacznij od przygotowania solidnej podstawy. Trzepak najlepiej ustawić w miejscu zapewniającym dobry dostęp z obu stron, przynajmniej dwa metry od ścian budynków, ogrodzeń czy dużych roślin. Teren powinien być równy i stabilny – najlepszy będzie kawałek trawnika. Kotwy wkręca się łatwo, szczególnie jeśli wyposażysz się w odpowiedni pręt lub sztangę. Warto zadbać o ich utrzymanie w pionie – tutaj przyda się poziomica.

Kiedy kotwy uda się stabilnie wkręcić w ziemię, czas na montaż słupków. Fabrycznie wykonane kotwy mają zazwyczaj odpowiednie otwory, wystarczy więc tylko dobrać śruby. Jeśli słupki takich otworów nie mają – posłuż się wiertarką. Aby całość stabilnie się trzymała, zalecamy co najmniej dwie, a jeśli się da to trzy lub cztery śruby do połączenia kotwy ze słupem. Pamiętaj, że konstrukcja musi później wytrzymywać ciężar dywanu i drgania od uderzeń przy trzepaniu.

Kiedy pionowe słupki są stabilnie osadzone – czas na poprzeczkę. Rozwiązań przy jej montażu jest kilka. Najprostsze to metalowe kolana z gotowymi, fabrycznie przygotowanymi śrubami blokującymi. Ich zastosowanie jest banalnie proste: kolano nakłada się na końcówkę słupka i poprzeczki, a następnie przy użyciu klucza imbusowego dokręca się śruby kontrujące. Można także skorzystać ze specjalnych obejm – wówczas nakłada się je na rurkę w miejscu łączenia i skręca przy pomocy śruby z nakrętką.

A jak zrobić trzepak ogrodowy z dodatkową poprzeczką? Z pomocą przychodzi metalowy trójnik, który nakłada się na odpowiedniej, wymaganej wysokości. Postępuje się z nim identycznie jak z kolanem łącznikowym. Średnicę trójnika można dobrać tak, aby nie było potrzeby dodatkowego przecinania słupków.

Jakie farby do metalu najlepiej zabezpieczą trzepak?

Jak zrobić trzepak ogrodowy, aby służył przez długie lata? Poza jakością materiału i prawidłowym montażem podstawowe znaczenie ma dobór odpowiedniej farby, która skutecznie zabezpieczy powierzchnię metalu. Wybór dostępnych preparatów jest ogromny i żadnym problemem nie jest obecnie malowanie powierzchni ocynkowanych, czy nawet aluminiowych.

Szczególnie warto zwrócić uwagę na produkty marki RAFIL. Gwarantują doskonałe zabezpieczenie metalu, a jednocześnie ich stosowanie nie przysporzy trudności nieprofesjonalnym użytkownikom. 

Idealnym wyborem będzie RAFIL do Bram i Ogrodzeń – emalia antykorozyjna, która jednocześnie chroni i poprawia walory estetyczne. To idealny produkt to malowania trzepaka – po nałożeniu na powierzchni metalu powstaje warstwa, która zabezpiecza go na kilka sposobów. Po pierwsze gwarantuje dobrą ochronę przed wilgocią i zmiennymi warunkami atmosferycznymi, co jest podstawą w przypadku konstrukcji użytkowanych na zewnątrz. Jednocześnie posiada bardzo dobre parametry odporności na czynniki mechaniczne, np. uderzenia, a o te przecież przy trzepaniu dywanów nietrudno. 

Dzięki połączeniu tych czynników farba doskonale chroni przed korozją – możesz też jeszcze wzmocnić ten efekt, jeśli emalię zastosujesz razem z podkładem antykorozyjnym RAFIL. 

Jak dbać o trzepak, aby służył przez długie lata?

Trzepak pozostający na zewnątrz przez cały rok, przez kilka lat z rzędu, będzie narażony na liczne czynniki, które mogą wpływać na jego stan lub wygląd. Największym wrogiem metalu jest oczywiście korozja – jeśli dasz jej pole do popisu, w szybkim tempie może doprowadzić do osłabienia elementów konstrukcji, a ostatecznie do jej zniszczenia. 

Czynniki sprzyjające korozji to wilgoć i bezpośrednie oddziaływanie wody. W miesiącach zimowych dochodzi także mróz, który w połączeniu z wilgocią może powodować mikrouszkodzenia i rozsadzanie struktury metalu. Latem czynnikiem niesprzyjającym jest z kolei nadmierne nasłonecznienie.

Na szczęście przed wszystkimi tymi zagrożeniami ochronić może regularne malowanie. Raz na kilka sezonów warto odnowić warstwę farby na trzepaku, aby uzupełnić ubytki – także te, które nie zawsze są łatwo widoczne. Malowanie odświeża też konstrukcję wizualnie, bo farba pozostająca na zewnątrz łapie kurz i zanieczyszczenia z powietrza, a na nich z kolei chętnie kolonizują mikroorganizmy, takie jak glony czy grzyby. Mówiąc krótko – regularne malowanie zabezpiecza i przywraca dobry wygląd!

Wiesz już, jak zrobić trzepak – dzięki niemu twoje dywany będą zawsze zadbane i idealnie czyste. Jeśli postawisz swój pierwszy trzepak na podwórzu lub w ogrodzie – koniecznie przyślij nam jego zdjęcie! Zachęcamy oczywiście, aby przy tej satysfakcjonującej pracy skorzystać z produktów RAFIL!

‍