Jak skutecznie usunąć rdzę z metalu – czyszczenie i malowanie

Korozja to proces niszczenia metalu w wyniku reakcji chemicznych z otoczeniem. Najczęściej zachodzi pod wpływem wilgoci i tlenu. W jej efekcie na metalowej powierzchni powstaje rdza, czyli tlenek żelaza.

Proces ten jest szczególnie niebezpieczny, ponieważ osłabia strukturę materiału, a z czasem także uszkadza metalową powierzchnię. Korozja dotyczy nie tylko żelaza, ale też innych metali — miedzi, aluminium czy nawet stali nierdzewnej, choć jej tempo jest wtedy inne. 

Ryzyko wystąpienia korozji oraz szybkość powstawania rdzy zależy przede wszystkim od klasy korozyjności środowiska. Co znaczą poszczególne klasy? Wyjaśniamy w artykule.

Definicja i znaczenie klas korozyjności 

Warto pamiętać, że klasy korozyjności nie odnoszą się bezpośrednio do samego materiału, lecz do otoczenia, w którym znajduje się metalowa powierzchnia. Klasa korozyjności określa, jak szybko zachodzi degradacja metali w różnych warunkach środowiskowych. 

Te odgórnie ustalone normy określają więc agresywność środowiska, w którym znajduje się dany metal. Dzięki temu można precyzyjnie dobrać odpowiednie środki ochrony – farby, powłoki antykorozyjne czy inne zabezpieczenia, które zapobiegną szybkiemu niszczeniu materiału.

Klasy korozyjności wprowadziła norma ISO 12944. Norma, opracowana przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną (ISO) w ocenie ryzyka korozji uwzględnia m.in. wilgotność, temperaturę, promieniowanie UV, obecność substancji chemicznych oraz ryzyko uszkodzeń mechanicznych. To właśnie te elementy wpływają na intensywność procesów korozyjnych, a co za tym idzie, na trwałość i bezpieczeństwo konstrukcji metalowych.

Jakie znaczenie mają klasy korozyjności? Dzięki nim możliwe jest odpowiednie zaprojektowanie zabezpieczeń dla metalowych elementów konstrukcji – hali produkcyjnych, rurociągów, elementów infrastruktury. 

Przykład? Konstrukcje stalowe narażone na działanie atmosferyczne w klimatach o wysokiej wilgotności i zasoleniu (np. na obszarach przybrzeżnych) wymagają bardziej zaawansowanych zabezpieczeń antykorozyjnych niż te, które funkcjonują w suchym, wewnętrznym środowisku. W mniej agresywnych środowiskach można z kolei zastosować cieńsze powłoki ochronne. 

W praktyce klasy korozyjności środowiska wprowadzone przez normę PN-EN ISO 12944 pomagają uniknąć kosztownych napraw i zwiększają bezpieczeństwo użytkowania konstrukcji. Właściwy dobór zabezpieczeń na podstawie klasy korozyjności to inwestycja w długowieczność i stabilność każdej metalowej konstrukcji.

Korozja dotyczy wszystkich metalowych powierzchni narażonych na kontakt z wilgocią, w tym także dachów. Odpowiednia farba do zabezpieczenia dachu to RAFIL Radach Farba Na Dach.

Przegląd poszczególnych klas korozyjności

W normie ISO 12944 wyróżnia się sześć głównych klas korozyjnych, które przedstawiają różne poziomy agresywności środowiska.

Klasa korozyjności C1 – bardzo niska korozyjność

Klasa C1 oznacza środowisko, w którym ryzyko korozji jest minimalne. Obejmuje wnętrza budynków, ogrzewane i dobrze wentylowane. Będą to więc np. biura, szkoły, hotele, sklepy czy instytucje publiczne. 

Ponieważ w tego typu pomieszczeniach nie ma dużych zmian wilgotności ani agresywnych substancji, metalowe elementy narażone są na bardzo małe ryzyko korozji. W takich warunkach stosowanie specjalnych zabezpieczeń jest często zbędne i można używać materiałów podatnych na korozję.

Klasa korozyjności C2 – niska korozyjność

Klasa korozyjności C2 oznacza środowisko o niskim stopniu korozyjności. We wnętrzach obejmuje budynki nieogrzewane takie jak magazyny, hale sportowe czy garaże. Wilgotność powietrza jest tu nieco wyższa, ale nadal nie stanowi dużego zagrożenia dla metalu. 

Na zewnątrz budynków klasa ta odnosi się do terenów wiejskich, w których poziom zanieczyszczeń atmosferycznych jest bardzo niski. Choć ryzyko korozji jest tu większe niż w przypadku klasy C1, metalowe powierzchnie skutecznie zabezpieczą odpowiednie farby antykorozyjne. 

Klasa korozyjności C3 – średnia korozyjność

Klasa C3 odnosi się do środowisk o umiarkowanej korozyjności. Przykładem takich warunków są obszary miejskie i przemysłowe, gdzie występuje średni poziom zanieczyszczeń np. tlenków siarki. 

We wnętrzach klasa korozyjności C3 obejmuje najczęściej zakłady przemysłowe – hale produkcyjne czy zakłady spożywcze, w których wysoka wilgotność powietrza przyspiesza procesy korozyjne. Jeśli stosuje się tam materiały jak stal niskowęglowa, niezbędne będą solidniejsze zabezpieczenia antykorozyjne, które zapobiegną szybkiemu niszczeniu metali.

Klasa korozyjności C4 – wysoka korozyjność

Klasa korozyjności C4 to środowiska o wysokiej agresywności korozyjnej. Metal jest tu narażony na silne działanie czynników zewnętrznych. W tej klasie znajdują się więc m.in. zakłady chemiczne, baseny, stocznie czy tereny silnie uprzemysłowione, w których wysoka wilgotność oraz obecność substancji chemicznych znacząco przyspieszają proces korozji. 

Na zewnątrz do tej klasy zalicza się także obszary przybrzeżne o umiarkowanym zasoleniu. Metalowe elementy narażone na takie warunki muszą być zabezpieczone powłokami o wysokiej odporności na korozję. 

Klasa korozyjności C5-I – bardzo wysoka korozyjność (przemysłowa)

Klasa C5-I to najwyższa klasa korozyjności oznaczająca ekstremalnie agresywne warunki przemysłowe. Będą to miejsca takie jak zakłady produkcyjne, gdzie panuje bardzo wysoka wilgotność i wysoki poziom zanieczyszczeń powietrza, a metal jest narażony na bardzo szybkie niszczenie. 

Konstrukcje metalowe w takich warunkach wymagają najskuteczniejszych dostępnych powłok ochronnych, aby zapobiec degradacji materiałów. Często stosuje się tutaj powłoki wielowarstwowe oraz zaawansowane technologie zabezpieczeń. 

Klasa korozyjności C5-M – bardzo wysoka korozyjność (morska)

Klasa C5-M to alternatywa dla klasy C5-I dotycząca środowisk morskich. To tu metal jest najbardziej narażony na korozję, działanie wody morskiej, wysoką wilgotność oraz zasolenie. 

Będą to tereny przybrzeżne, porty, statki czy konstrukcje morskie takie jak platformy wiertnicze. Stosowanie najskuteczniejszych powłok antykorozyjnych jest tu absolutnie konieczne, a zabezpieczenia antykorozyjne muszą zapewniać odporność na skrajnie trudne warunki i agresywne działanie soli morskiej.

Jak dobrać materiały i zabezpieczenia w zależności od klasy

Klasa korozyjności otoczenia domu najczęściej mieści się w zakresie C1-C3. Oznacza to, że występujące tam warunki nie są szczególnie agresywne dla metali. Nawet w przypadku nieogrzewanych budynków czy wilgotnych przestrzeni poziom zagrożenia korozyjnego jest umiarkowany. 

Tereny wiejskie, podmiejskie oraz typowe obszary mieszkaniowe nie są narażone na duże zanieczyszczenia, jak w przypadku fabryk czy stref przemysłowych. Oznacza to, że C3 to maksymalna klasa korozyjności, z jaką będziesz mieć tu do czynienia. W takich warunkach można korzystać z ogólnodostępnych produktów antykorozyjnych, które w zupełności spełniają wymagania codziennego użytku. 

Będą to np.:

• RAFIL Prosto Na Rdzę – specjalistyczna gruntoemalia 3 w 1 stosowana bezpośrednio na powierzchnie stalowe i żeliwne eksploatowane na zewnątrz.
• RAFIL Do Bram i Ogrodzeń – antykorozyjna emalia przeznaczona do ochronno-dekoracyjnego malowania powierzchni stalowych, ocynkowanych i aluminiowych eksploatowanych na zewnątrz pomieszczeń.
• RAFIL Chlorokauczuk – farba chlorokauczukowa przeznaczona do ochronno-dekoracyjnego malowania powierzchni stalowych i żeliwnych eksploatowanych na zewnątrz pomieszczeń.
• RAFIL Podkład Antykorozyjny – farba gruntująca stosowana na podłoża ocynkowane, stalowe i aluminiowe na zewnątrz. W zestawie z farbą nawierzchniową zapewnia długotrwałą ochronę antykorozyjną.

W otoczeniu domu klasa korozyjności nie jest kluczowym czynnikiem przy wyborze zabezpieczeń metalowych elementów. Produkty antykorozyjne RAFIL są wystarczająco trwałe, by chronić metalowe powierzchnie takie jak balustrady, ogrodzenia czy elementy małej architektury. Sprawdź szeroką gamę środków RAFIL już dziś!

Betonowa podłoga w garażu lub magazynie jest narażona na intensywne użytkowanie i kontakt z trudnymi do usunięcia zabrudzeniami. Czym malować beton, by skutecznie zabezpieczyć jego powierzchnię? Podpowiadamy, po jaką farbę do posadzek betonowych warto sięgnąć i jak jej używać, by uzyskać trwały efekt.

Farba do betonu, czyli czym pomalować posadzkę

Choć betonowe posadzki cechują się dużą wytrzymałością, z powodu intensywnego użytkowania często pojawiają się na nich ubytki, pęknięcia, a także trudne do usunięcia tłuste plamy. Beton w garażu lub warsztacie może mieć kontakt z chemikaliami – smarem, olejem silnikowym, benzyną czy różnego typu rozpuszczalnikami.

Chcesz zabezpieczyć betonową posadzkę, by jak najdłużej zachowała dobry stan techniczny? Obecnie najlepszym z dostępnych rozwiązań są epoksydowe farby do betonu. Te preparaty na bazie żywic tworzą trwałą, szczelną i antypoślizgową powłokę, która jednocześnie poprawia estetykę pomieszczeń.

Emalie epoksydowe do posadzek betonowych, takie jak te z serii RAFIL Na Beton, są utwardzane chemicznie. Na ich dwuskładnikową formułę składają się farba do betonu i utwardzacz. Dzięki nim uzyskana powłoka doskonale znosi obciążenia mechaniczne, co ma szczególne znaczenie w warsztatach mechanicznych, halach produkcyjnych, magazynach i garażach. Przy malowaniu elementów betonowych na zewnątrz budynku warto zastosować warstwę lakieru na beton, która będzie chronić powłokę przed promieniowaniem UV.

Uwaga

Ze względu na drażniące opary żywicy epoksydowej w trakcie malowania powierzchni farbą do betonu należy chronić skórę i oczy, korzystając z rękawic i okularów ochronnych.

Jak przygotować podłoże przed nałożeniem farby do betonu?

Przed przystąpieniem do malowania betonu konieczne jest właściwe przygotowanie powierzchni – tylko to gwarantuje nienaganną przyczepność farby do podłoża. O czym pamiętać, zanim zaczniesz malowanie? Pierwszy krok to oczyszczenie posadzki:

• Jeśli malujesz nowy i czysty beton – upewnij się, że beton jest suchy, odtłuść podłoże i przy pomocy szpachelki usuń warstwę mleczka cementowego. Na koniec odpyl całą powierzchnię.
• Jeśli malujesz stary beton – starannie oczyść podłogę z zanieczyszczeń i luźnych kawałków betonu. Jeśli powierzchnia była wcześniej malowana, usuń łuszczące się resztki starej farby. Drobne ubytki i pęknięcia uzupełnij za pomocą szpachli. Następnie przeszlifuj beton na całej powierzchni i dokładnie odpyl.
• Po dokładnym oczyszczeniu betonową podłogę należy zagruntować. Jeśli korzystasz z farby do betonu, w tym celu wystarczy rozcieńczyć ją odpowiednim rozcieńczalnikiem w proporcji 5:1. Po zagruntowaniu odczekaj 4 godziny przed nałożeniem nowej warstwy.

Porada eksperta

Aby posadzka wyróżniała się jeszcze lepszą antypoślizgowością, na zagruntowaną powierzchnię możesz wysypać piasek kwarcowy. Następnie pokryj całość dwoma warstwami farby do betonu.

Malowanie betonowej posadzki – instrukcja

Po starannym przygotowaniu podłoża możesz zabrać się do malowania. Farbę do posadzek betonowych możesz nakładać na dwa sposoby: ręcznie, przy pomocy pędzla lub wałka, bądź metodą natryskową.

Do przygotowania mieszaniny są potrzebne dwa produkty: RAFIL Na Beton oraz utwardzacz.

1. Dokładnie wymieszaj oba składniki, a następnie wlej utwardzacz do wiadra z emalią.
   ‍
2. Przy pomocy mieszadła połącz ze sobą oba preparaty, tak by uzyskać jednolity kolor i gładką konsystencję.
   ‍
3. Po upływie pół godziny nałóż pierwszą warstwę i pozostaw do wyschnięcia.
   ‍
4. Przed aplikacją kolejnej warstwy odczekaj 24 godziny i ponownie przygotuj mieszaninę emalii i utwardzacza.
   ‍
5. Pozostaw do całkowitego wyschnięcia powłoki. Gotowe!

W ogrodzie w stylu nowoczesnym doskonale sprawdzi się betonowa donica. Zamiast kupować w sklepie, możesz bez większych problemów wykonać ją samodzielnie. Jak zrobić donicę betonową? Oto poradnik krok po kroku. 

Betonowe elementy wyposażenia wnętrz i małej architektury, w tym także doniczki z betonu, są dziś bardzo modne. W domach często sięgamy po takie rozwiązania jak betonowe okładziny na ściany, zegary czy kwietniki. W ogrodzie ozdobą są betonowe podesty, murki, ławki, nawet meble oraz – wspomniane już – betonowe donice. 

Zalet doniczek z betonu jest wiele. Są wytrzymałe i nie do zdarcia. Po właściwej impregnacji niestraszny im deszcz, śnieg i słońce. Doskonale wyglądają w połączeniu z żywą zielenią oraz kolorowymi kwiatami. Można je malować na dowolny kolor. A do tego są ponadczasowe. 

Wadą gotowych betonowych elementów małej architektury ze sklepu jest wysoka cena. Dlatego, jeśli masz trochę wolnego czasu, możesz spróbować ją samodzielnie wykonać. Jak zrobić taką dekorację? W artykule znajdziesz instrukcję krok po kroku. 

Jaki beton na donice do ogrodu? Doradzamy

Jak zrobić doniczkę betonową? Pracę nad własnoręcznie wykonaną donicą zacznij od zakupu odpowiedniej mieszanki betonowej. Najprościej jest kupić ją w dowolnym sklepie budowlanym. Może to być masa betonowa lub zwykły beton – musisz jednak wiedzieć, jak go przygotować. 

Jaki beton wybrać? Najpopularniejsza opcja to uniwersalna sucha mieszanka przeznaczona do rozrabiania zaprawy betonowej. Do niedawna obowiązywały „stare” klasy betonu oznaczone jako B. Do zrobienia doniczki idealny był np. beton klasy B25 lub B30. Zwróć uwagę, że od tego roku obowiązuje nowe nazewnictwo i beton, którego szukasz do zrobienia swojej donicy, będzie oznaczony jako C20/25 lub (nieco wytrzymalszy) C25/30.

Co oznaczają klasy betonu? Jego wytrzymałość. Klasy najwyższe to beton o podwyższonej wytrzymałości na ściskanie, który stosuje się w konstrukcjach jak zbiorniki przemysłowe, mosty, słupy nośne. Na potrzeby małej architektury ogrodowej z powodzeniem wystarczy jednak zwykły beton klasy C20/25 i C25/30. Taki materiał jest wystarczająco wytrzymały, a do tego mrozoodporny – doskonale nada się więc do stworzenia donicy. 

Donica betonowa – jak zrobić ją krok po kroku? 

Jak zrobić donicę betonową? Do jej wykonania będziesz potrzebować:

• Mieszanki betonowej, którą trzeba rozrobić z wodą zgodnie z instrukcją.
• Formy do betonu. Możesz ją wykonać samodzielnie np. ze styropianu lub wykorzystać dwie podobne do siebie, ale różniące się nieco rozmiarami doniczki z tworzywa.
• Pojemnika do rozrabiania betonu i mieszadła.
• Produktów do pomalowania betonu i zabezpieczenia go przed warunkami atmosferycznymi. Nasza propozycja to RAFIL Na Beton Emalia Epoksydowa oraz RAFIL Na Beton Lakier Poliuretanowy. Druga opcja to farba chlorokauczukowa RAFIL Chlorokauczuk.

Doniczka betonowa – jak zrobić ją samodzielnie?

1. Zacznij od stworzenia masy betonowej. Aby wyrobić beton, wsyp suchą mieszankę do starego wiadra i rozrób ją z wodą dokładnie według dołączonej do betonu instrukcji. Zwykle trzeba dodać małą ilość wody np. 1 l na 10 kg betonu. Beton trzeba wyrabiać i mieszać do momentu aż będzie gładki i plastyczny. Rób te prace w rękawicach i pamiętaj, że po wyschnięciu beton bardzo trudno jest usunąć z narzędzi czy pojemników.
2. Teraz przygotuj formę, do której wlejesz beton. Możesz ją stworzyć ze styropianu, twardych i grubych pudełek kartonowych, ale najprościej jest wykorzystać dwie doniczki. Jedna powinna być większa, a druga mniejsza.
3. Wlej odrobinę mieszanki na dno dużej donicy, ustaw w niej mniejszą doniczkę i dobrze trzymając, wlej beton pomiędzy ścianki mniejszej i większej doniczki. Do mniejszej doniczki możesz włożyć obciążniki, aby stała stabilnie.
4. Jeśli chcesz to zrobić bardziej profesjonalnie, nasza wskazówka to wycięcie w mniejszej donicy dwóch otworów po obu stronach, przełożenie przez nie cienkiego patyka i powieszenie na większej donicy. Następnie wlej beton pomiędzy obie doniczki.
5. Zwróć uwagę, aby mniejsza doniczka była wstawiona w większą równo, tak aby Twoja docelowa betonowa donica miała równe ścianki.
6. Im większa doniczka, tym grubsze ściany powinna mieć. Upewni się, że dno nowej doniczki z betonu nie jest zbyt cienkie.
7. Zewnętrzną ściankę większej doniczki i wewnętrzną mniejszej posmaruj olejem. Ułatwi Ci to wyjęcie gotowej doniczki z formy.
8. Pozostaw beton w formie na ok. 2 dni. Przykryj bawełnianą szmatką i poczekaj, aż całość wyschnie. Po tym czasie usuń formy i oszlifuj doniczkę, aby była gładka.

Tę prostą instrukcję, jak zrobić donicę betonową – wysoką lub niską – możesz dowolnie urozmaicać. Ciekawym pomysłem jest dodanie do mieszanki betonowej dodatkowych dekoracji np. cekinowych guziczków, perełek, kryształków, koralików, muszelek itd. W ten sposób zrobisz donicę w stylu glamour lub boho. 

Inny koncept to odciskanie w mokrym betonie np. z liści lub kwiatów. Po wyschnięciu powstanie intrygujący wzór. 

Jeśli masz smykałkę do majsterkowania i więcej zmysłu artystycznego, możesz pobawić się w wykonanie betonowej doniczki z dodatkiem tkaniny. W tym celu trzeba wyłożyć tkaninę w formie i zalać ją betonem, a następnie pilnować, aby ładnie się uformowała w kształt donicy. Tkaninę drapuje się na osłonce, aby miała jak najciekawszą fakturę i formę. Trzeba to robić szybko, ponieważ beton szybko sztywnieje. Efekt będzie niepowtarzalny! 

Betonowa donica – zabezpieczanie przed warunkami atmosferycznymi 

Gdy twoja betonowa donica jest już gotowa, czas na zabezpieczenie jej przed wilgocią i warunkami pogodowymi. Musisz to zrobić zwłaszcza wtedy, gdy donica przeznaczona jest na balkon, taras czy do ogrodu. 

Czy chcesz pomalować beton? Jeśli tak, kolejny krok to użycie specjalnej farby do betonu. Z gamy produktów RAFIL Możesz Wybrać Np. RAFIL Chlorokauczuk. Ta farba chlorokauczukowa tworzy trwałą i elastyczną powłokę, odporną na zarysowania, uderzenia i uszkodzenia mechaniczne. Charakteryzuje się zwiększoną odpornością na działanie trudnych warunków atmosferycznych. Zwróć uwagę, że podłoża betonowe nie wymagają zastosowania podkładu przed nałożeniem emalii RAFIL Chlorokauczuk. 

Inna propozycja to RAFIL Na Beton Zestaw Emalia Epoksydowa. To farba dwuskładnikowa. Przeznaczona jest do ochronno-dekoracyjnego malowania powierzchni betonowych. Tworzy antypoślizgową, trwałą i elastyczną powłokę, odporną na ścieranie i uderzenia. Zabezpiecza powierzchnie betonowe przed działaniem wody, środków myjąco-odkażających i niektórych substancji chemicznych. 

RAFIL Na Beton Zestaw Emalia Epoksydowa Może Być Również Stosowany Na Zewnątrz, przy czym konieczne jest zastosowanie warstwy ochronnej z produktu RAFIL Na Beton Lakier Poliuretanowy Dwuskładnikowy. Lakier nada dodatkową powłokę odporną na wodę i substancje chemiczne. 

Wiesz już, jak zrobić i jak zabezpieczyć betonową doniczkę na taras, balkon czy do domu. Z pomocą produktów RAFIL zadbasz, aby beton długo pozostał efektowny!

Malowanie elewacji na odcienie żółtego nie jest dziś może najpopularniejszym rozwiązaniem, ale to nie oznacza, że żółta elewacja nie może wyglądać modnie, elegancko i stylowo! W końcu żółty niejedno ma imię. Problem pojawia się czasem wtedy, gdy do żółtej elewacji trzeba dopasować kolory innych elementów aranżacyjnych i konstrukcyjnych wokół domu, np. płotu. Sprawdź, jaki kolor ogrodzenia do żółtego domu będzie najlepszy i czym kierować się przy wyborze odcienia.

Żółty niejedno ma imię – w stronę beżu czy cytryny?

Żółty jest kolorem ciepłym, energetycznym, przyjemnym dla oka, choć oczywiście nie dla każdego i nie w każdym wydaniu. Ma wiele twarzy – od jasnego, zbliżonego do beżu, przez bananowy, po kanarkowy, cytrynowy czy musztardowy. To, jaki kolor wybierzesz na swoją elewację, zależy oczywiście od Twoich upodobań i tego, jakie style domów najbardziej Ci się podobają. Inny kolor będzie mieć dom utrzymany w stylu rustykalnym, a inny w stylu nowoczesnym, minimalistycznym.

Żywy, nasycony odcień żółtego sprawi, że dom będzie z jednej strony wyróżniać się na tle pozostałych, z drugiej, będzie wyglądał na radosny i przyjazny. Jasne, pastelowe odcienie, zbliżone do koloru wanilii czy bananowego szejka, rozjaśnią otoczenie i świetnie sprawdzą się np. w domach utrzymanych w klasycznym stylu. Połączenie bieli, szarości z musztardowymi czy kanarkowymi elementami elewacji (np. pojedynczymi ścianami) będzie pasowało do nowoczesnych, minimalistycznych brył.

Warto wiedzieć! Jak łączyć kolory? Ogólne zasady

• Jasne odcienie żółtego i takie, które zbliżają się do pomarańczowego, możesz łączyć z innymi, ciepłymi kolorami, np. brązem, beżem, czerwienią czy oliwkową zielenią.
  
• Chłodniejsze odcienie, zmierzające w kierunku zieleni, będą komponowały się dobrze z zielenią i szarościami.
  Ta wskazówka może Ci się przydać nie tylko podczas dobierania koloru ogrodzenia do żółtego domu, ale też przy wyborze innych elementów wykończenia elewacji.

Jak dobrać kolor ogrodzenia do żółtego domu? Podstawowe zasady

Sposobów dobierania koloru ogrodzenia do koloru domu jest kilka. Możesz np.:

• pomalować ogrodzenie na kolor, który pojawia się na elewacji,
  
• postawić na ogrodzenie w kolorze okien, parapetów i drzwi,
  
• dobrać kolor ogrodzenia do koloru dachu,
  
• postawić na neutralne odcienie beżu, bieli lub naturalne kolory drewna.

Ważne, by zarówno elewacja, jak i ogrodzenie czy dach miały elementy wspólne – wszystko powinno do siebie pasować. Dobierając kolor ogrodzenia do żółtego domu, weź pod uwagę nie tylko kolor elewacji, ale także odcień balustrad, bramy wjazdowej do garażu, kolory stolarki okiennej i drzwiowej, kostki brukowej oraz innych elementów konstrukcyjnych i ozdobnych wokół domu. Wszystkie te elementy powinny tworzyć harmonijną przestrzeń.

{{recomended-product}}

Jeśli Twój dom ma nowoczesną bryłę i stawiasz na połączenie żółtego, szarości i bieli, lepiej zrezygnuj ze zdobionego płotu czy ogrodzenia z piaskowca. I w drugą stronę – jeśli Twój dom ma klasyczny lub rustykalny charakter i żółtą elewację, nienajlepszym rozwiązaniem może okazać się ogrodzenie z kamiennych gabionów lub szare, metalowe ogrodzenie panelowe.

Jaki kolor ogrodzenia do żółtego domu?

Wiesz już, jakie są ogólne zasady dobierania koloru ogrodzenia do koloru domu. Teraz przejdźmy do konkretów. Oto cztery kolory ogrodzenia, które pasują do żółtego domu:

• Nowoczesna szarość – czy wiesz, że żółty i szary to kolory roku Instytutu Pantone 2021? Połączenie mocnego, soczystego odcienia żółtego ze stonowaną, łagodną szarością sprawdza się świetnie nie tylko we wnętrzach, ale i na zewnątrz budynku. Postaw na takie połączenie zwłaszcza wtedy, gdy Twój dom oraz ogród są utrzymane w nowoczesnym stylu. Możesz zdecydować się np. na ogrodzenie palisadowe, panelowe czy ogrodzenie, które łączy beton i metal. Jeśli chcesz przemalować ogrodzenie na szaro, użyj dobrej emalii, odpornej na działanie niekorzystnych warunków atmosferycznych i na powstawanie rdzy. Postaw np. na RAFIL Do Bram i Ogrodzeń w kolorze antracytu.
  ‍
• Białe ogrodzenie do żółtego domu – doda lekkości i świeżości całemu otoczeniu. Sprawdzi się przede wszystkim przy domach pomalowanych pastelową, jasną farbą, których elewacja ozdobiona jest białymi elementami. Biały drewniany płot doskonale pasuje do ogrodów utrzymanych w stylu romantycznym, rustykalnym, vintage czy angielskim.
  ‍
• Brązowy płot do żółtej elewacji – jeśli Twój dom ma kolor jasnożółty, pastelowy czy bananowy, a do tego drewniane okna, drzwi i elementy konstrukcyjne (np. drewniane belki), świetnym rozwiązaniem będzie drewniane, brązowe ogrodzenie. Drewno jest surowcem eleganckim, ciepłym, ponadczasowym, a do tego łatwo możesz przemalować je na inny odcień w dowolnym momencie.
  ‍
• Multikolor – rozwiązanie dla osób, które lubią odważne połączenia. Możesz postawić na ogrodzenie np. w kolorze zielonym, czerwonym czy niebieskim, ale pod jednym warunkiem – ten sam odcień musi pojawić się też na innych elementach elewacji lub w aranżacji ogrodu. Kolorowe mogą być np. okiennice, drzwi czy dach. Jeśli chcesz pomalować ogrodzenie wokół swojego domu na inny kolor, postaw np. na farbę RAFIL Chlorokauczuk, dostępną w odcieniach czerwieni, błękitów, zieleni, czerni czy żółci.

Jakie inne kolory ogrodzenia będą pasować do żółtego domu? Wszelkie odcienie beżów, w tym także ogrodzenie z kamienia.