Jak samodzielnie odnowić i pomalować bramę wjazdową – poradnik

Zastanawiasz się, jak oddzielić rabatę od trawnika? A może jak stworzyć różne strefy ogrodowe? Niezbędne będą obwódki i bordery ogrodowe. Z czego zrobić obrzeża w ogrodzie? Do wyboru masz kamień, drewno, cegłę, plastik i inne materiały. Przeczytaj nasz artykuł i sprawdź inspiracje na oddzielenie trawnika od rabaty!

W projektowaniu każdego ogrodu ważnym zadaniem jest oddzielenie od siebie różnych powierzchni – rabat od trawnika, miejsca na rośliny od ścieżek, trawy od podjazdu. Najlepszym rozwiązaniem są obrzeża ogrodowe. 

W ofercie producentów znajdziesz przeróżne warianty obrzeży, obwódek i borderów, droższych i tańszych, odpowiednich do wielu stylów ogrodu i na różne metraże. W Internecie znaleźć można także sporo pomysłów na obwódki wykonane własnoręcznie. 

Z czego zrobić obrzeża trawnikowe i ogrodowe? Jaki materiał wybrać? W artykule znajdziesz odpowiedzi na te pytania.

Dlaczego warto stosować obrzeża w ogrodzie?

Obrzeża w ogrodzie pomagają utrzymać porządek i oddzielają różne strefy. Dzięki nim rabaty kwiatowe, trawniki i ścieżki wyglądają schludnie i estetycznie. Obwódki zatrzymują ziemię tam, gdzie powinna być – bez nich trawa lub rośliny mogą się rozrastać w niekontrolowany sposób. 

Warto też wiedzieć, że obrzeża chronią przed mieszaniem się różnych materiałów. To dzięki nim piasek nie przesypie się na trawnik, a kora nie wpadnie na ścieżkę. 

Co więcej, dobrze dobrane obrzeża podkreślają charakter ogrodu. Czasem są mocnym akcentem, czasem tylko delikatnym tłem. Jednak zawsze sprawiają, że ogród wygląda spójnie.

Z czego zrobić obrzeża w ogrodzie? Jak wybrać najlepszy materiał na obrzeża do ogrodu?

Jak zrobić obrzeża w ogrodzie? Pierwszy krok to wybór materiału. Zależy on od stylu ogrodu, budżetu i oczekiwań. Do dyspozycji masz elegancki i trwały kamień naturalny, ciepłe drewno, wytrzymały na warunki atmosferyczne beton czy kostkę brukową. Możesz także rozważyć plastikowe obrzeża, które są tanie i łatwe w montażu. To dobry wybór, jeśli szukasz prostego i szybkiego rozwiązania.

Wybierając materiał, warto zastanowić się, jak dużo czasu możesz poświęcić na pielęgnację obrzeży. Trzeba też pomyśleć, czy mają być tylko praktyczne, czy też dekoracyjne. Warto dopasować je do stylu całego ogrodu, żeby wszystko tworzyło spójną całość.

Materiał na obrzeże – kamień naturalny 

Jak oddzielić rabaty od trawnika? Polecany materiał to naturalny kamień – np. granit. Obrzeża ogrodowe z kamienia świetnie zaznaczą krawędzie alejek i ścieżek, zwłaszcza w ogrodach klasycznych czy angielskich. Naturalnie oddzielają rabaty i trawniki, tworząc barierę dla kory, piasku i kamyków, które mogłyby brudzić alejki.

Dodatkowo eleganckie kamienne obrzeża, wkopane równo z trawnikiem, pozwalają kosić trawę bez przeszkód. Ściśle ułożone, ograniczają przerastanie trawy na ścieżki, dzięki czemu ogród wygląda estetycznie i pozostaje łatwy do utrzymania.

W ogrodzie naturalistycznym świetnym pomysłem są obrzeża i obwódki z kamienia polnego lub otoczaków. Sprawdzą się jako obramowanie rabat kwiatowych czy drzewek ozdobnych i owocowych. 

Jak zrobić obrzeże z cegły?

Z czego zrobić tanie obrzeża w ogrodzie? Rozważ cegły – kupione lub rozbiórkowe. Obrzeża z cegieł to klasyczny, uniwersalny wybór, który dobrze wpisuje się w styl angielski, jak i w wiejskie aranżacje ogrodowe. 

Cegły można układać na różne sposoby: na płasko, pionowo lub pod kątem, dzięki czemu łatwo stworzysz ciekawą strukturę i wzory. Co warto wiedzieć o tym rodzaju obrzeża? Wybierz cegły odporne na wilgoć i mróz!

Jak oddzielić trawnik od rabaty przy pomocy obrzeży z drewna?

Z czego zrobić obrzeża trawnikowe w ogrodzie naturalistycznym, wiejskim, japońskim czy boho? Nasza propozycja to obrzeża z drewna. To naturalny materiał, który idealnie pasuje do ogrodów rustykalnych i leśnych.

Do wykonania obrzeży możesz użyć różnych gatunków drewna – sosny, dębu czy modrzewia. Drewniane obrzeża występują jako palisady, deski lub bale, co daje duże możliwości aranżacji. 

Jakie wady mają drewniane obrzeża? Nie są tak trwałe, jak kamień, cegła czy beton. Drewno wymaga impregnacji, aby było odporne na wilgoć i szkodniki. Na szczęście regularna konserwacja zapewni mu długowieczność oraz estetyczny wygląd.

Plastikowe obrzeża 

Jeśli zastanawiasz się, z czego zrobić tanie obrzeża w ogrodzie, wybierz tworzywo sztuczne. Obrzeża plastikowe to najtańsze i najprostsze rozwiązanie w ogrodzie. 

Wykonane z elastycznego tworzywa bordery, palisady i obwódki łatwo dopasowują się do kształtu rabat, ścieżek czy trawnika. Są lekkie i szybkie w montażu – wystarczy je wkopać lub wbić w ziemię, bez potrzeby użycia specjalistycznych narzędzi. W sklepach znajdziesz też tanie obrzeża z folii. 

Plastikowe obrzeża są dostępne w różnych kolorach i wysokościach, co ułatwia dopasowanie do stylu ogrodu. Choć mniej trwałe od kamienia, betonu czy metalu, będą odporne na wilgoć i zmienne warunki atmosferyczne.

Betonowe obrzeża 

Obrzeża betonowe to trwałe i odporne rozwiązanie, które świetnie radzi sobie z uszkodzeniami oraz trudnymi warunkami atmosferycznymi. Są dostępne w wielu kształtach i kolorach, co ułatwia ich dopasowanie do różnych stylów ogrodowych. 

Betonowe krawężniki często wybiera się do ogrodów nowoczesnych, gdzie liczy się prostota i minimalizm. Z kolei kostki brukowe nadają się także do ogrodów w stylu naturalistycznym.

Montaż tego typu obrzeża wymaga więcej pracy – często potrzebny jest solidny fundament i precyzja w układaniu. Betonowe obrzeża sprawdzają się jednak szczególnie w miejscach intensywnie użytkowanych, takich jak ścieżki, podjazdy czy trawniki. To nieco droższa opcja, ale trwała inwestycja na lata.

Pielęgnacja i konserwacja obrzeży ogrodowych

Aby obrzeże służyło długo i zachowało swój ładny wygląd na lata, potrzebna jest okresowa pielęgnacja i konserwacja tego elementu ogrodu. W przypadku najpopularniejszych obrzeży z kostki czy z betonu sprawdzonym rozwiązaniem jest pomalowanie obrzeży przy pomocy farby do betonu. 

Polecamy niezawodną farbę chlorokauczukową RAFIL Chlorokauczuk. Może być ona z powodzeniem stosowana do dekoracyjnego malowania podłoży betonowych i tynków cementowo wapiennych. Tworzy trwałą i elastyczną powłokę, odporną na zarysowania, uderzenia i uszkodzenia mechaniczne. Charakteryzuje się zwiększoną odpornością na działanie trudnych warunków atmosferycznych. Jest też dostępna w szerokiej gamie kolorów – z łatwością wybierzesz więc odcień farby dopasowany do innych elementów ogrodu oraz stylu jego aranżacji. 

‍

Dowiedz się, jak odnowić stare schody betonowe zewnętrzne. W tym przewodniku omawiamy kroki renowacji. Podpowiadamy też, jak wybrać farbę na schody betonowe.

Beton to najpopularniejszy materiał, z którego wykonywane są schody zewnętrzne i użytkowe wejście do domu. Beton ma wiele zalet. Dobrze przygotowany, jest odporny na zużycie i ścieranie, niskie oraz wysokie temperatury i wilgoć. 

Przychodzi jednak moment, kiedy warto się im przyjrzeć i odnowić. Najlepszą i najprostszą metodą jest wykończenie schodów betonowych poprzez malowanie odpowiednimi farbami i preparatami zabezpieczającymi. Podpowiadamy, jak dobrać odpowiednią farbę oraz jak zadbać o malowane schody betonowe. 

Planowanie i przygotowanie schodów do renowacji

Kiedy należy zabrać się za odnawianie schodów? Zależy to od dwóch czynników – ich stanu technicznego oraz wyglądu. Schody zewnętrzne są szczególnie narażone na wiele niszczących oddziaływań. Z czasem może osłabiać je zarówno mróz jak i wilgoć, w tym zamarzająca woda, ale także nadmierne nasłonecznienie. 

Dodatkowym zagrożeniem są mikroorganizmy, mchy czy grzyby, które powoli osłabiają strukturę materiału i wpływają na jego estetykę. Zużycie techniczne objawia się przede wszystkim ubytkami i osłabieniami w strukturze materiału. Zapewniające wejście do domu schody zewnętrzne mogą kruszyć się lub pękać. Krawędzie stopni narażone są z kolei na ścieranie spowodowane codziennym chodzeniem. Jeżeli zaawansowanie zużycia nie zagraża bezpieczeństwu, warto przeprowadzić renowację, która zapewni uzupełnienie ubytków i przywróci schodom dawny wygląd.

O remoncie trzeba pomyśleć także wtedy, kiedy konstrukcja schodów z czasem staje się mało estetyczna. Powierzchnię betonu brudzą zarówno osady i pyły z powietrza, jak i te nanoszone na butach domowników. Schody zewnętrzne bywają narażone także na zaciekanie. Beton może również przebarwiać się na skutek kolonizacji przez grzyby i porosty.

Jeśli więc stwierdzisz, że Twoje zewnętrzne schody betonowe wymagają remontu, możesz odświeżyć je łatwo i wygodnie. Na początku oceń stopień zużycia, aby podjąć adekwatne działania naprawcze. Warto też odpowiednio przygotować się do renowacji.

Najlepszy czas na remont betonowych schodów – i wszystkich innych betonowych elementów znajdujących się na zewnątrz – to ciepłe miesiące wiosenno-letnie. Prace warto prowadzić przy temperaturach przekraczających 10 st. C i niskiej wilgotności. Ma to wpływ na proces malowania, schnięcia farby lub uzupełnień betonu, a ostatecznie na efekty estetyczne. Warto też pamiętać, że ewentualne zaprawki muszą odpowiednio stężeć, więc w przypadku schodów dość mocno zużytych na renowację trzeba zaplanować więcej niż jeden dzień.

Jak odnowić betonowe schody – lista narzędzi i materiałów

Do czyszczenia betonu i usuwania spękań bardzo przyda się druciana szczotka. Można pokusić się o czyszczenie ręczne, ale znacznie lepiej sprawdzi się szczotka montowana do wkrętarki, wiertarki lub szlifierki kątowej. Na etapie czyszczenia, jeżeli jest taka możliwość, zdecydowanie warto zaopatrzyć się także w myjkę ciśnieniową, która bardzo ułatwia pracę.

Jeżeli konieczne będzie uzupełnianie powierzchni betonu, przyda się też szlifierka z papierem ściernym – gruboziarnistym do szlifowania wstępnego i drobnym do wygładzenia powierzchni. Wypełnianie ubytków wykonuje się zazwyczaj przy pomocy szpachelki lub niedużej kielni.

Na etapie malowania niezbędny jest wałek lub zestaw pędzli. Można je też ewentualnie przeprowadzić metodą natryskową. 

Najważniejsza sprawa to dobór odpowiednich materiałów do malowania betonu. Podstawą jest dobra farba na schody betonowe. Warto sięgnąć po wydajne i sprawdzone produkty, jakie oferuje marka Rafil. Farba, która sprawdzi się w każdych warunkach to RAFIL Na Beton Zestaw Emalia Epoksydowa oraz Lakier Poliuretanowy. Ze względu na technologię nakładania farby oraz późniejszą konieczność umycia narzędzi, warto też zaopatrzyć się w dedykowany do tych produktów rozpuszczalnik.

Krok po kroku – oczyszczanie i przygotowanie schodów

Jak odnowić stare schody betonowe zewnętrzne? Przygotowanie schodów do malowania zacznij od ich dokładnego umycia. Najlepiej nada się do tego myjka ciśnieniowa, ale zwykły szlauch i szczotka też dadzą radę. W miejscach bardziej zabrudzonych lub kruszących się trzeba użyć drucianej szczotki.

Jeśli zachodzi taka potrzeba, ubytki na schodach należy wypełnić betonem lub specjalnymi mieszankami. Warto pamiętać, że aby beton dobrze wiązał z nową nakładaną substancją, kilka godzin wcześniej schody należy zwilżyć – dlatego też przydaje się mycie. W przypadku dużych ubytków, najlepiej wypełniać je kolejnymi warstwami, czekając z nałożeniem kolejnej, aż poprzednia zwiąże.

Po etapie szpachlowania wypełnione miejsca należy wyszlifować lub przetrzeć papierem ściernym. Powstały pył koniecznie trzeba zmieść, lub wytrzeć na mokro, ponieważ jego pozostawienie może mieć negatywny wpływ na późniejsze malowanie.

Malowanie i ochrona betonowych schodów

Schody betonowe możesz malować po zakończeniu etapu czyszczenia i uzupełniania ubytków. W przypadku zastosowania wydajnej emalii epoksydowej RAFIL Na Beton Zestaw Emalia Epoksydowa możesz posłużyć się pędzlem, wałkiem lub metodą natryskową.

Pierwszym krokiem jest odpowiednie przygotowanie farby, poprzez zmieszanie obu jej składników – emalii i utwardzacza. Tak przygotowana mieszanina powinna być położona na beton w czasie do 8 godzin. Kolejnym krokiem jest zagruntowanie powierzchni betonu, co dodatkowo ją zabezpieczy i ułatwi późniejsze malowanie. Gruntowanie wykonuje się tą samą emalią, natomiast rozcieńczoną w stosunku 20%. Po wyschnięciu pierwszej warstwy, dla wzmocnienia efektu sugeruje się położenie drugiej.

Warto zwrócić uwagę, że schody betonowe często bywają dodatkowo pokryte innymi materiałami – najczęściej są to płytki ceramiczne, czasami sztuczny lub naturalny kamień. Emalia do betonu sprawdza się także bardzo dobrze do malowania pokrewnych mu materiałów. Nic więc nie stoi na przeszkodzie, aby przy malowaniu betonowej konstrukcji schodów odnowić i zabezpieczyć jątakże ich powierzchnię pokrytą innym materiałem.

Ostateczne wykończenie i konserwacja schodów

Jak odnowić stare betonowe schody zewnętrzne, aby były dobrze zabezpieczone i jednocześnie prezentowały się ładnie? Emalia epoksydowa zapewnia doskonały efekt. Przy wykorzystaniu tego produktu schody betonowe malowane mogą być aż na dziesięć różnych kolorów, co umożliwia uzyskanie różnorodnych efektów estetycznych. Jednocześnie beton zostaje na lata skutecznie zabezpieczony – powstanie na nim odporna, nieprzepuszczalna i antypoślizgowa warstwa, chroniąca przed wszystkimi negatywnymi oddziaływaniami.

Wykończenie schodów betonowych zewnętrznych trzeba uzupełnić o zastosowanie Lakieru Poliuretanowego RAFIL. Ten dwuskładnikowy preparat pozwala dodatkowo zabezpieczyć powierzchnię i podnieść walory estetyczne. Tworzy dodatkową powłokę zabezpieczającą, twardą i odporną zarówno na czynniki atmosferyczne, uderzenia i ścieranie, jak i oddziaływanie substancji chemicznych.

Tak zabezpieczone wejście do domu i schody zewnętrzne przez lata zachowają estetyczny wygląd, a beton nie będzie narażony na uszkodzenia. Aby utrzymać dobre efekty, warto pamiętać o regularnym czyszczeniu – betonowe schody można np. myć myjką ciśnieniową (pamiętając o odpowiednim doborze ciśnienia wody) lub popularnymi detergentami. 

Beton to materiał trwały, a jednocześnie dający duże możliwości aranżacyjne. Odpowiednia farba na schody betonowe pozwala zabezpieczyć go na lata i zachować ciekawy wygląd.

Klasy korozyjności to czynnik, który warto uwzględnić podczas wyboru odpowiedniej farby do malowania metalu. Dlaczego? Czym są klasy korozyjności środowiska? Jakie farby odpowiadają poszczególnym klasom? Nasz ekspert odpowiada!

Klasy korozyjności – stali, konstrukcji stalowych czy środowiska?

Klasa korozyjności to kategoria, według której ocenia się środowisko, w jakim znajduje się określona konstrukcja metalowa, a nie sam metal. W związku z tym określenia takie jak klasa korozyjności stali czy klasa korozyjności konstrukcji stalowych nie są do końca poprawne.
Klasy korozyjności środowiska pozwalają na ocenę skali agresywności otoczenia metalu i kwalifikację go do jednej z opisanych grup. Dzięki temu możliwe jest wybranie preparatów (w tym emalii i farb gruntujących), które najlepiej zabezpieczą daną powierzchnię przed rdzą.

Klasy korozyjności przedstawiają się następująco:

• Klasa korozyjności C1 – środowisko, w którym ryzyko korodowania metali jest najmniejsze. Klasa ta dotyczy suchych wnętrz, w których zachodzi jedynie możliwość zbierania się niewielkiej ilości wilgoci na powierzchni powłok malarskich.
  
• Klasa korozyjności C2 – środowisko o niewielkiej agresywności, w małym stopniu zanieczyszczone; głównie tereny wiejskie. Warunki, które nie powodują przyspieszonej korozji i brak jest czynników oddziałujących niszcząco na powłokę takich jak: duża zawartość chlorku w powietrzu, związki chemiczne, dymy, popioły, pył cementowy itp.

• Klasa korozyjności C3 – otoczenie, w którym ryzyko wystąpienia korozji jest średnie (umiarkowane). Klasa C3 dotyczy środowiska miejskiego i przemysłowego o średnim zanieczyszczeniu tlenkiem siarki, związanym głównie z emisją gazów z ogrzewania domowego i przemysłowego, a także obszarów przybrzeżnych o średnim zasoleniu.
  
• Klasa korozyjności C4 – środowisko, które wyróżnia się dużą agresywnością, związaną z czynnikami atmosferycznymi, zanieczyszczeniem powietrza (pyły przemysłowe, kwaśne deszcze), dużą wilgotnością (np. lokalizacja w pobliżu akwenów wodnych) i zasoleniem opadów, spowodowanych bliskością morza.
  
• Klasa korozyjności C5 – bardzo agresywne środowisko, mieszczące się na terenie przemysłowym, gdzie metal narażony jest na kontakt z gazami powodującymi korozję (amoniakiem, kwasem siarkowym, chlorowodorem, etc.).
  
• Klasa korozyjności CX – bardzo agresywne środowisko morskie (tereny przybrzeżne i na morzu), w którym zachodzi nieustanna kondensacja pary wodnej i ma miejsce wysokie zanieczyszczenie powietrza.

Powyższe kategorie korozyjności (norma PN-EN ISO 12944-2) dotyczą zarówno terenów domowych, jak i przemysłowych. Jeżeli chcesz ocenić, do której klasy zalicza się np. środowisko w Twoim domu, ogrodzie lub tarasie, prawdopodobnie będziesz poruszał się pomiędzy kategoriami C1 i C3.

Klasy korozyjności a farba do metalu

Jak wynika z przedstawionego zestawienia, w warunkach domowych raczej nie spotyka się kategorii korozyjności wyższej niż C3. Oznacza to, że planując odnawianie ogrodzenia, balustrady balkonowej czy dachu, nie musisz szczególnie zaprzątać sobie głowy poszukiwaniem profesjonalnych produktów, które przeznaczone są dla przemysłu, budownictwa czy transportu morskiego. Wysokiej jakości emalia, zapewniająca odpowiednią ochronę przed korozją (na poziomie C2), w zupełności wystarczy!

Nasze typy to:

• RAFIL Chlorokauczuk – emalia, która zapewnia 8-letnią ochronę przed korozją (stosowana w połączeniu z RAFIL Podkład Chlorokauczukowy) i doskonały efekt estetyczny, dzięki bogatej palecie kolorystycznej.
  
• RAFIL Do Bram i Ogrodzeń – farba ta zapewnia aż 10 lat ochrony metalu przed rdzą (stosowana wraz z RAFIL Podkład Antykorozyjny) oraz zwiększoną odporność na czynniki atmosferyczne. Występuje ona w czterech wersjach kolorystycznych (z wykończeniem półmatowym i matowym).
  
• RAFIL Radach Farba Na Dach – emalia, która wyróżnia się wyjątkowo krótkim czasem schnięcia (powierzchnia jest sucha w dotyku po zaledwie 60 minutach!), najwyższą odpornością na trudne warunki pogodowe (skrajne temperatury, słońce, opady, wiatr) i uszkodzenia mechaniczne. Występuje w 16 wersjach kolorystycznych, z czego 13 ma wykończenie półmatowe, a 3 z połyskiem. W połączeniu z podkładem antykorozyjnym RAFIL gwarantuje 8 lat ochrony metalu przed rdzą.

Jeżeli planujesz odnawianie metalu, który zlokalizowany jest w Twoim domu lub ogrodzie, nie musisz oceniać klasy korozyjności. Zadbaj jednak o to, by produkty, których użyjesz, odznaczały się najwyższą jakością – jak wskazane emalie marki RAFIL.

Żeliwo to stop żelaza, który wyróżnia się trwałością i twardością. Jest idealnym materiałem na balustrady, bramy czy meble ogrodowe. Jeśli te elementy służą na zewnątrz, niezbędne będzie regularne malowanie żeliwa. Jak zabezpieczyć żeliwo przed korozją?

Żeliwo jest stopem żelaza i węgla, z maksymalną zawartością tego ostatniego przekraczającą 2%. To popularny materiał o szerokim zastosowaniu. Robi się z niego maszyny, piece, części samochodowe, a nawet turbiny wiatraków. 

Żeliwo spotkamy także powszechnie w domach i ogrodach. Powstają z niego nogi krzeseł, ławek i stołów ogrodowych lub całe, odlane z żeliwa meble. Słupy lamp, przęsła ogrodzeń, bramy, balustrady, grzejniki, wanny, świeczniki, naczynia – wszystkie te rzeczy często wykonywane są z tego stopu.

W artykule podpowiemy, jak zabezpieczyć żeliwo przed korozją. Doradzimy, czym malować żeliwo i wskażemy najlepsze farby do żeliwa na zewnątrz. Znajdziesz tu też instrukcję malowania żeliwa krok po kroku. 

Przeczytaj również: Klasa korozyjności a wybór farby do metalu – co warto wiedzieć?

Malowanie żeliwa – co trzeba o nim wiedzieć? 

Jakie właściwości ma żeliwo? Ten stop żelaza z węglem wyróżnia się:

• dużą wytrzymałością;
• twardością;
• odpornością na ścieranie, uderzenia i uszkodzenia mechaniczne;
• łatwością tłumienia drgań;
• łatwym odlewaniem nawet bardzo skomplikowanych form.

Właśnie dlatego żeliwo jest tak wdzięcznym materiałem do tworzenia różnego rodzaju efektownych konstrukcji, mebli, ornamentów, ozdób. Finezyjne krzesła kawiarniane wyglądające jak utkane z koronki? Wygięty stolik ogrodowy? Piękna balustrada, która prezentuje się jak dzieło sztuki? To na pewno rzeczy wykonane właśnie z żeliwa.

Ze względu na swoje właściwości żeliwa często używa się do produkcji mebli i elementów wykorzystywanych na zewnątrz. Ten stop żelaza i węgla ma jednak pewną wadę. Jest podatny na korodowanie. Niezabezpieczone żeliwo pozostawione na działanie deszczu, śniegu, wiatru, słońca, wysokich i niskich temperatur szybko zaczyna rdzewieć i z czasem traci swoje właściwości.

Jak zabezpieczyć żeliwo przed korozją? Na szczęście przepis jest bardzo prosty i łatwy do zastosowania w domowych warunkach. Pomoże pomalowanie żeliwnych elementów specjalną farbą do żeliwa na zewnątrz np. RAFIL Chlorokauczuk Lub Rafil Prosto Na Rdzę. 

Czym malować żeliwo?

Czym pomalować żeliwo? Wyłącznie specjalistyczną farbą, która jest dedykowana powierzchniom z tego materiału. 

Dlaczego żeliwa nie można malować zwykłą farbą? Nie będzie się na nim trzymać i nie zapewni ochrony przed rdzą. Produkt dedykowany powierzchniom żeliwnym tworzy trwałą, ale elastyczną powłokę chroniącą przed czynnikami atmosferycznymi, a przy tym wyróżnia się podwyższoną odpornością na ich działanie. Zapewnia długotrwałą ochronę antykorozyjną malowanych powierzchni, a także wyróżnia się bardzo dobrą przyczepnością do specyficznego podłoża, jakim jest gładkie żeliwo. 

Największym wyzwaniem przy malowaniu żeliwa jest ryzyko, że na powierzchni powstaną marszczenia, bąble czy nierówności. Najczęściej dzieje się tak wtedy, gdy przy malowaniu kolejnej warstwy nie zachowamy właściwego odstępu czasowego od nałożenia poprzedniej. 

Aby żeliwna powierzchnia była gładka i bez zmarszczek, czas pomiędzy nałożeniem jednej i drugiej warstwy powinien być jak najkrótszy. Jeśli przegapisz „okienko” czasowe, czekać trzeba bardzo długo – kilka lub kilkanaście dni. Jeśli nie zachowasz tego czasu, efekt malowania żeliwnych powierzchni będzie daleki od Twoich oczekiwań.

Czym malować żeliwo? Możliwości masz kilka. Najprostsza z nich to użycie gruntoemalii RAFIL Prosto Na Rdzę. Druga opcja to zabezpieczenie żeliwnej powierzchni produktem RAFIL Podkład Chlorokauczukowy, a następnie pomalowanie jej specjalistyczną farbą chlorokauczukową RAFIL Chlorokauczuk. 

{{recomended-product}}

Rafil Prosto Na Rdzę

To gruntoemalia, czyli produkt 3w1: farba, grunt i podkład. Oznacza to, że do malowania żeliwnej powierzchni nie potrzebujesz żadnych innych środków, takich jak np. farba gruntująca. RAFIL Prosto Na Rdzę Możesz Stosować Bezpośrednio Na Malowaną Powierzchnię, a produkt nadaje się do elementów, które znajdują się na co dzień na zewnątrz. 

Rafil Prosto Na Rdzę tworzy mocną, ale elastyczną powłokę, która chroni przed wodą, promieniowaniem UV oraz rdzą. Zabezpiecza też powierzchnię żeliwną przed zarysowaniami, uderzeniami i uszkodzeniami mechanicznymi. Wyróżnia się zwiększoną odpornością na trudne warunki pogodowe – śnieg, deszcz czy niskie temperatury.

Oprócz łatwego stosowania bez konieczności użycia gruntu RAFIL Prosto Na Rdzę Ma Jeszcze Jedną Wielką Zaletę. Można tym produktem malować po powierzchniach skorodowanych. Farba dobrze poradzi sobie z niewielkimi ogniskami rdzy. Warto jednak pamiętać, że luźne skorodowane fragmenty czy resztki starej powłoki trzeba mimo wszystko usunąć np. z pomocą papieru ściernego.

Rafil Chlorokauczuk

Czym pomalować żeliwo? Alternatywą dla gruntoemalii RAFIL Prosto Na Rdzę Jest farba chlorokauczukowa RAFIL Chlorokauczuk. To emalia przeznaczona do ochronnego i dekoracyjnego malowania powierzchni żeliwnych, stalowych, ale też betonowych czy cementowo-wapiennych. Tworzy odporną na rdzę, wilgoć, słońce powłokę – elastyczną, ale mocną. Zabezpiecza również przed uszkodzeniami mechanicznymi. 

Aby RAFIL Chlorokauczuk Skutecznie Ochronił Powierzchnie Żeliwne Przed Korodowaniem, trzeba przed jego zastosowaniem pomalować je farbą gruntującą RAFIL Podkład Chlorokauczukowy. Podkład zwiększy przyczepność farby i zapewni trwałość powłoki, a więc także ochronę przed korozją na wiele lat. 

Jak zabezpieczyć żeliwo przed korozją? Poradnik 

Wiesz już, czym pomalować żeliwo, aby zabezpieczyć je przed rdzą. Podpowiemy teraz, w jaki sposób to zrobić krok po kroku. Pierwszy etap to przygotowanie powierzchni do malowania. Kolejny – nakładanie farby bezpośrednio lub z warstwą podkładu gruntującego. 

Przygotowanie żeliwnej powierzchni do malowania

1. Z powierzchni przeznaczonej do malowania usuń luźne powłoki, zanieczyszczenia, piasek, ziemię i wszystko, co może obniżyć przyczepność nowej powłoki.
2. Jeśli na żeliwnej powierzchni jest poprzednia farba, trzeba całość zmatowić, używając do tego drobnoziarnistego papieru ściernego. 
3. Jeśli na powierzchni są miejsca, w których nastąpił rozwój korozji, nie musisz ich usuwać. Zdejmij jedynie luźne warstwy i odtłuść całość. Do malowania zastosuj wtedy produkt Rafil Prosto Na Rdzę.
4. Jeśli chcesz uzyskać pełną ochronę antykorozyjną, powierzchnie muszą być przygotowane i zmatowione przy pomocy mechanicznego narzędzia szlifującego, odpylone i odtłuszczone przy pomocy benzyny ekstrakcyjnej.

Przeczytaj również: Jak i czym malować konstrukcje wykonane z aluminium?

Nakładanie farby antykorozyjnej Rafil

1. Jeśli używasz emalii Rafil Chlorokauczuk, pierwszy etap to nałożenie farby gruntującej Rafil Podkład Chlorokauczukowy. Farbę Rafil Prosto Na Rdzę nakładasz bez podkładu. 
2. Nałóż 1 lub 2 warstwy podkładu. Pamiętaj, aby drugą warstwę gruntu nałożyć w czasie od 20 minut do 1,5 godziny.
3. Farbę Rafil Chlorokauczuk nakładaj przy pomocy wałka flokowego lub pędzla. Potrzebujesz jej 2 lub 3 warstw.
4. Kluczowe jest zachowanie jak najkrótszego odstępu pomiędzy warstwami. Powinien on wynosić mniej niż 2 godziny – warstwy nakładamy „na mokro”.
5. Jeśli malujesz żeliwo farbą Rafil Prosto Na Rdzę, drugą warstwę nanieś w czasie od 2 do 24 godzin. Farbę w opcji z połyskiem nakładaj w czasie od 2 do 8 godzin pomiędzy jedną a drugą warstwą.

Wiesz już, jak zabezpieczyć żeliwo przed korozją. Mamy nadzieję, że nasz poradnik malowania żeliwa okaże się przydatny! Już dziś sprawdź ofertę produktów RAFIL do malowania i ochrony żeliwa! Sprawdź ofertę produktów Rafil!