Jak zadbać o rzeźby metalowe do ogrodu? Przewodnik

Płaski dach spotyka się w nowej architekturze, ale był popularnym rozwiązaniem także w PRL-owskich domach typu kostka. Remont dachu płaskiego jest niezbędny, gdy pojawiają się przecieki i powłoka wymaga odnowienia. Jak przeprowadzić renowację dachu płaskiego?

Dach płaski, wbrew nazwie, nigdy nie jest całkiem płaski. Inaczej nie odpływałaby z niego woda deszczowa. Pod terminem dachu płaskiego należy więc rozumieć konstrukcję o nachyleniu od 2 do 15 stopni. Dzięki temu woda nie zalega na powierzchni, choć wizualnie może się wydawać, że dach jest zupełnie poziomy. 

Remont dachu płaskiego jest konieczny, gdy pojawiają się uszkodzenia – przecieki, pęknięcia membrany lub widoczne oznaki zużycia materiału. Regularne przeglądy co kilka lat pomogą zidentyfikować problemy, zanim doprowadzą do poważnych uszkodzeń. 

W artykule znajdziesz informację, kiedy trzeba się zająć remontem płaskiego dachu i jak powinien on wyglądać w zależności od materiałów, z jakich dach jest wykonany. 

Remont dachu płaskiego – diagnozowanie problemów

Sposób wykonania renowacji płaskiego dachu zależy przede wszystkim od materiału, jakim dach jest pokryty. 

W nowoczesnych budynkach najczęściej stosuje się pokrycia z membran syntetycznych, takich jak PVC, TPO czy EPDM. Charakteryzują się one wysoką odpornością na warunki atmosferyczne oraz elastycznością. Te materiały są łatwe w montażu i oferują dobre właściwości izolacyjne.

W starszych budynkach, zwłaszcza z okresu PRL, dachy pokrywano materiałami, które były akurat dostępne. Używano wtedy np. warstwy żużlowej, supremy, a także gliny zmieszanej z trocinami. Takie pokrycia, mimo iż były popularne w tamtych czasach, nie są trwałe, co prowadziło i nadal prowadzi do częstych przecieków. Często również rezygnowano z odpowiedniej izolacji termicznej, a paroizolacja była układana sporadycznie, co sprzyjało wilgoci i uszkodzeniom.

Dachy płaskie w tamtych latach często budowano w sposób niewłaściwy, a także bez dbałości o wentylację. Wilgoć przenikała do stropodachów przez pomieszczenia ogrzewane, a to z kolei prowadziło do ich degradacji. Współczesne technologie i materiały pozwalają na skuteczne zabezpieczenie dachów, a ich regularna konserwacja może znacznie wydłużyć ich żywotność. 

Przed przystąpieniem do remontu warto zlecić fachową ocenę stanu stropodachu, aby określić, jakie materiały będą najlepsze do naprawy. Pozwoli to uniknąć kosztownych rozbiórek. Zapewni także lepszą trwałość nowego pokrycia.

Czy płaskie dachy wykonane są z blachy? Zdarza się, choć to najrzadsze ze spotykanych rozwiązań. Wynika to z tego, że konstrukcja dachu musi spełniać minimalny kąt nachylenia, aby można było wykorzystać blachę na jego pokrycie. Co więcej, często wymagane jest pełne deskowanie, co dodatkowo komplikuje wykonanie dachu. 

Narzędzia i materiały potrzebne do remontu

Dobór materiałów i narzędzi do renowacji dachu płaskiego zależy od materiału, z którego wykonane jest pokrycie. Jeśli jednak mówimy o renowacji płaskiego dachu z blachy, niezbędne będą:

• Szczotka druciana — do usuwania rdzy i starych powłok.
• Skrobak lub szpachelka — do usuwania starych, spękanych powłok.
• Papier ścierny – do matowienia dobrze przylegających powłok (o różnych gradacjach),
• Odkurzacz do usunięcia pyłu i zanieczyszczeń po szlifowaniu,
• Narzędzia do malowania – wałki, pędzle lub narzędzia do malowania natryskowego, w zależności od wybranej metody malowania, 
• Materiały ochronne – kombinezon, okulary, maseczka, rękawice, 
• RAFIL Preparat Do Odłuszczania, 
• RAFIL Podkład Antykorozyjny,
• RAFIL RADACH Farba Na Dach. 

Krok po kroku – remont dachu płaskiego

W przypadku dachów, które mają kilkadziesiąt lat, zwykle pokrywało się je tradycyjnymi papami bitumicznymi, które nie zawierały nowoczesnych dodatków. W efekcie takie pokrycia ulegają wielu uszkodzeniom – roztapiają się pod wpływem słońca, twardnieją na mrozie, pękają i rozszczelniają. Aby uniknąć przecieków, stosowano smołowanie lub lepik asfaltowy, jednak te rozwiązania nie zawsze przynoszą trwałe efekty.

Pierwszym krokiem przy remoncie dachu płaskiego jest ocena jego stanu. Niekiedy można przeprowadzić remont, nie zrywając starego pokrycia. Jeżeli na dachu występują jedynie nieliczne bąble i wydęcia, a warstwa termoizolacyjna nie jest zamoczona, to papa może pozostać na dachu. W takim przypadku trzeba wysuszyć zniszczone miejsca i załatać je łatami z papy podkładowej termozgrzewalnej. Następnie można nałożyć jedną lub dwie warstwy nowego pokrycia.

Gdy izolacja jest uszkodzona na całej powierzchni, konieczne będzie usunięcie starego pokrycia aż do betonowej podstawy. Po oczyszczeniu i wysuszeniu powierzchni można przystąpić do układania nowego pokrycia. Do wyboru mamy nowoczesne modyfikowane papy, membrany czy powłoki bezszwowe.

Dobrym rozwiązaniem są nowoczesne papy termozgrzewalne. Charakteryzują się one wysoką odpornością na rozciąganie, co sprawia, że doskonale sprawdzają się na dużych powierzchniach. 

Alternatywą dla tradycyjnych pap są powłoki bitumiczne, które można stosować na zimno. To gęste masy, które nakłada się pędzlem, szpachlą lub przez natrysk. Lepiki bitumiczne sprawdzają się również do przyklejania papy i tworzenia bezspoinowych pokryć dachowych.

Kolejną nowoczesną opcją przy remoncie dachu płaskiego są płynne membrany na bazie żywic poliuretanowych. Aplikuje się je wałkiem lub natryskowo. Zapewniają one jednorodną, bezszwową powłokę, odporną na różne czynniki atmosferyczne i mechaniczne. Dodatkowo niektóre produkty mają wysokie parametry odbijania promieni słonecznych, co wpływa na komfort cieplny w pomieszczeniach.

Na dach płaski można też zastosować płyty warstwowe. Składają się one z dwóch warstw blachy i rdzenia konstrukcyjno-izolacyjnego, na przykład z pianki PIR. Płyty te charakteryzują się dużą odpornością na wilgoć oraz stabilnością wymiarową, co czyni je dobrym rozwiązaniem dla dachów płaskich.

Remont dachu płaskiego z pokryciem z blachy często zakłada także ponowne malowanie jego powierzchni. Odpowiednim produktem do renowacji jest specjalistyczna farba na dach np. RAFIL Radach Farba Na Dach. Ta gruntoemalia przeznaczona jest do ochronno-dekoracyjnego malowania zewnętrznych powierzchni stalowych, ocynkowanych i aluminiowych. 

Farba RAFIL Radach Farba Na Dach nadaje się zarówno do wykonywania nowych wymalowań, jak i renowacji starych powłok malarskich. Wyróżnia się doskonałą przyczepnością do podłoża. Tworzy szybkoschnące, wysoce elastyczne powłoki o podwyższonej odporności na działanie światła słonecznego, wody i innych czynników atmosferycznych. W zestawieniu z produktem RAFIL Podkład antykorozyjny daje mocne zabezpieczenie przed korozją.

{{recomended-product}}

Jak odnowić dach przy pomocy farby RAFIL Radach Farba Na Dach?

1. Stare, spękane i słabo przylegające powłoki dokładnie usuń za pomocą szczotki, szpachelki lub skrobaka.
   ‍
2. Miejsca zardzewiałe przeszlifuj, aby usunąć rdzawe fragmenty i wygładzić powierzchnię. Po szlifowaniu dokładnie odpyl całą powierzchnię.
   ‍
3. Całą powierzchnię zagruntuj farbą RAFIL Podkład Antykorozyjny.
   ‍
4. Dobrze przyczepne powłoki trzeba zmatowić papierem ściernym i również odpylić, a następnie pokryć podkładem.
   ‍
5. Do aplikacji pędzlem lub wałkiem farbę rozcieńcz do 5% rozcieńczalnikiem Radach, a do natrysków do 10%.
   ‍
6. Nakładaj farbę pędzlem, wałkiem lub natryskiem. Pierwsza warstwa powinna mieć grubość do 40 mikronów na sucho. Łączna grubość wszystkich warstw nie powinna przekraczać 110 mikronów na sucho.
   ‍
7. Zaleca się nakładać od 2 do 3 warstw farby, przy czym każda kolejna warstwa powinna być nałożona po minimum 6 godzinach od nałożenia poprzedniej.
   ‍
8. Podczas nakładania kolejnych warstw unikaj osadzania się jakichkolwiek zanieczyszczeń na malowanej powierzchni. W przypadku dłuższej przerwy w malowaniu (ponad 48 godzin) lub w bardzo zapylonym otoczeniu, przed nałożeniem kolejnej warstwy rekomendujemy dokładne spłukanie powierzchni wodą i jej dokładne osuszenie.

Porady dotyczące bezpieczeństwa i utrzymania

Aby zapewnić długowieczność dachu płaskiego i zminimalizować potrzebę napraw, przeprowadzaj przeglądy co najmniej raz w roku oraz po każdej silnej burzy lub intensywnych opadach. Sprawdzaj stan pokrycia, izolacji i wszelkich złączy. Zwróć uwagę na pęknięcia, bąble, przecieki, a także stan systemów odprowadzania wody. 

Regularnie oczyszczaj dach z liści, gałęzi, śniegu, błota i innych zanieczyszczeń, które mogą gromadzić się na powierzchni. Pamiętaj też o regularnej konserwacji wszystkich metalowych powierzchni z pomocą produktów RAFIL.

‍

Wygląd betonowego płotu możesz zmienić samodzielnie, wykorzystując do tego odpowiednie farby. Sprawdź, czym i jak pomalować ogrodzenie betonowe, a także jak przygotować się do malowania. W artykule znajdziesz informacje, jak przygotować powierzchnię przed malowaniem ogrodzenia betonowego, jaką farbę do betonowego płotu wybrać oraz jak krok po kroku nadać betonowym murkom nowy wygląd.

Jak przygotować betonowe ogrodzenie do malowania?

Zanim zaczniesz malowanie ogrodzenia betonowego, musisz dobrze przygotować powierzchnię. Należy oczyścić ją z warstw starej farby (zwłaszcza w miejscach, gdzie jest ona luźno związana, kruszy się i pęka), grzybów, pleśni i tłustych plam. Dzięki temu żywotność nowej farby znacznie się wydłuży, a efekty malowania będą satysfakcjonujące. Przed malowaniem warto też wyrównać powierzchnię – wypełnić wszelkie ubytki i przeszlifować całe ogrodzenie. Naprawa betonowego ogrodzenia przed malowanie jest wskazana, jeśli struktura materiału jest mocniej naruszona. W takiej sytuacji warto wypełnij takie miejsca betonem lub syntetyczną szpachlówką. Nałóż masę niewielką szpachlą lub kielnią, a w przypadku głębokich pęknięć – warstwami. Całość pozostaw do wyschnięcia, a zaszpachlowaną powierzchnię przeszlifuj i odpyl. Najlepiej wykorzystać do tego odkurzacz. Jeśli korzystasz z detergentów do czyszczenia betonu, spłucz je dokładnie wodą i zanim przystąpisz do malowania, pozwól betonowi dokładnie wyschnąć.

Wskazówki dotyczące czyszczenia betonowego ogrodzenia

Wskazówka! Czym oczyścić beton przed malowaniem?

• Do czyszczenia betonowego ogrodzenia możesz wykorzystać stalową szczotkę. Jeśli brud jest uporczywy, możesz postawić na szczotkę mechaniczną.
• W przypadku starych ogrodzeń dobrze sprawdzi się delikatne piaskowanie.
• By usunąć tłuste plamy, możesz wykorzystać bawełnianą szmatkę nasączoną rozpuszczalnikiem lub detergentem odtłuszczającym.
• Skutecznym sposobem czyszczenia betonu jest też używanie wody pod wysokim ciśnieniem.

Jaka farba na ogrodzenie betonowe będzie najlepsza?

Do malowania betonowego ogrodzenia nie możesz wykorzystać każdej farby. Musisz postawić na emalię o odpowiednich parametrach, która będzie dobrze współpracowała z podłożem, a do tego będzie odporna na wilgoć, promienie słoneczne, mróz czy inne czynniki atmosferyczne. Ponadto, jeśli płot usytuowany jest blisko drogi, może być narażony na uderzenia ziaren żwiru czy piasku, wypadających spod kół przejeżdżających samochodów.Jaką farbą pomalować ogrodzenie betonowe? Możesz postawić np. na farby epoksydowe lub farby chlorokauczukowe. Tworzą one na betonowych powierzchniach bardzo twarde i elastyczne powłoki, odporne na uderzenia, ścieranie, czynniki atmosferyczne, a także chemikalia.

Wskazówka dotycząca spójnego wyglądu otoczenia

{{recomended-product}}

Wskazówka! Jak nadać spójny wygląd otoczeniu?

Jeśli chcesz, by otoczenie Twojego domu miało spójny styl, postaw na podobną kolorystykę ogrodzenia, bramy, furtki, dachu, parapetów czy rynien. Wykorzystanie zbliżonej palety barw sprawi, że otoczenie będzie miało harmonijny wygląd. Do malowania metalowych powierzchni możesz wykorzystać Emalię RAFIL Do Bram i Ogrodzeń lub Gruntoemalię RAFIL Radach Na Dach.

Czy impregnować betonowe ogrodzenie przed malowaniem?

To zależy od tego, jakie są wskazania na opakowaniu i w karcie technicznej danego produktu. W przypadku farb z serii RAFIL Chlorokauczuk nie stosujemy gruntu na beton a tylko i wyłącznie na metal. Z kolei przy farbie epoksydowej zagruntowanie podłoża zmieszaną farbą z dodatkiem rozcieńczalnika jest konieczne.

Jak wykończyć ogrodzenie betonowe i kiedy je malować?

Ogrodzenie betonowe należy malować w odpowiednich warunkach. Nie może być za zimno, za ciepło, zbyt wietrznie i wilgotno. Temperatura betonu powinna być wyższa niż 10°C, a temperatura otoczenia musi mieścić się w przedziale 10-35°C. Ponadto wilgotność względna powietrza nie powinna być wyższa niż 85%. Malowania nie należy przeprowadzać wtedy, gdy wieje porywisty wiatr, niedawno padało lub jest mgliście. Jeśli chcesz uzyskać najlepszy efekt malowania, postępuj zgodnie z poniższymi krokami:

• Przygotuj farbę – dokładnie ją wymieszaj, aby uzyskać jednolitą konsystencję.
• Wyrównaj powierzchnię ogrodzenia – usuń wszelkie ubytki i przeszlifuj całą powierzchnię.
• Dokładnie oczyść powierzchnię – usuń wszystkie stare farby, grzyby, pleśń i tłuste plamy, aby zapewnić lepszą przyczepność nowej farby.
• Jeśli korzystasz z detergentów do czyszczenia betonu, spłucz je dokładnie wodą i pozwól betonowi dokładnie wyschnąć.
• Zagruntuj powierzchnię – zastosuj odpowiedni grunt, aby zapewnić lepszą przyczepność farby.
• Nałóż farbę na ogrodzenie – wykorzystaj pistolet natryskowy lub wałek, aby równomiernie rozprowadzić farbę na powierzchni ogrodzenia.
• Nałóż co najmniej dwie warstwy farby – odczekaj minimum 24 godziny między nałożeniem kolejnych warstw.
• Poczekaj na całkowite utwardzenie się farby – zanim zaczniesz użytkować ogrodzenie, upewnij się, że farba jest w pełni utwardzona.

Malowanie ogrodzenia betonowego może być czasochłonnym zadaniem, ale jeśli wykonasz je zgodnie z zaleceniami producenta farby, uzyskasz trwałą i estetyczną powłokę, która przetrwa wiele lat.

Pamiętaj!

Jeżeli farba nie jest odporna na promienie UV, to jej kolory szybko wyblakną. Aby temu przeciwdziałać, warto zabezpieczyć farbę dodatkową warstwą specjalnego lakieru, jak RAFIL NA BETON Lakier poliuretanowy.

Najczęstsze błędy podczas malowania ogrodzenia betonowego i jak ich uniknąć

Malowanie ogrodzenia betonowego nie jest trudnym zadaniem. Warto jednak wiedzieć, jakich błędów nie popełnić. Dzięki temu masz pewność, że efekt pracy będzie zadowalający estetycznie, a nowa podłoga trwała i wytrzymała.Do najczęstszych błędów podczas malowania z pomocą farby do betonowego płotu RAFIL Chlorokauczuk Należą:

• używanie niewłaściwej farby, która nie jest odpowiednia do warunków zewnętrznych czy betonowego podłoża;
• nieodpowiednie przygotowanie nowego betonowego podłoża — nowe płoty betonowe i tynki cementowo wapienne należy sezonować minimum 4 tygodnie przed nałożeniem farby do murków betonowych;
• brak właściwego oczyszczenia betonowej powierzchni. Przed aplikacją farby z powierzchni trzeba usunąć zanieczyszczenia, które mogą pogorszyć przyczepność, a w konsekwencji spowodować wady powłoki i przedwczesne jej odspajanie. Będą to ślady piasku i ziemi, mech i glony, luźne fragmenty betonu. Następnie całość należy bardzo dokładnie odpylić;
• malowanie przy nieodpowiedniej temperaturze – nie powinna przekraczać 25 stopni Celsjusza ani być niższa niż 10 stopni Celsjusza;
• malowanie przy zbyt dużej wilgotności, przekraczającej 80%, przed deszczem, przy dużym zamgleniu – spowoduje to wolniejszy czas wysychania i osłabi powłokę;

Podsumowanie

Pomalowany płot betonowy zyska całkiem nowy wygląd. Dopasujesz go do aranżacji otoczenia domu, ale przede wszystkim przedłużysz żywotność betonu. Przed malowaniem musisz dobrze przygotować betonowe podłoże. Konieczne będzie więc oczyszczenie betonu z warstw starej farby, grzybów, pleśni i tłustych plam oraz innych zanieczyszczeń jak ziemia, mech, glony. Gdy beton ma ubytki, trzeba je uzupełnić, a całość przeszlifować i odpylić np. z pomocą odkurzacza. Do malowania polecamy farbę RAFIL Chlorokauczuk. To emalia, która charakteryzuje się zwiększoną odpornością na działanie warunków atmosferycznych. Tworzy powłokę odporną na zarysowania, uderzenia i uszkodzenia mechaniczne, a do tego nie wymaga stosowania oddzielnego preparatu do gruntowania w przypadku podłoży betonowych.

Nic nie niszczy metalu tak jak korozja. Zapobieganie temu zjawisku jest niezbędne zarówno w przemyśle, przy dużych konstrukcjach, jak i w zaciszu własnego ogrodu. Rdzewieć mogą metalowe elementy małej architektury, meble, ogrodzenia, dachy czy rynny. Jak zapobiegać korozji? Sprawdź wskazówki ekspertów RAFIL! 

Korozja i sposoby jej zapobiegania to przedmiot zainteresowań materiałoznawców, architektów i konstruktorów, ale także zwykłych użytkowników metalowych konstrukcji i innych elementów wykonanych z żelaza czy stali.

Jak zapobiec korozji? Przygotowaliśmy sporą dawkę wiedzy oraz skuteczne techniki dostępne również dla amatorów. 

Czym jest korozja metali?

Zanim podpowiemy, jak zapobiegać korozji, wyjaśnijmy, co kryje się pod tym określeniem. Korozja metali to proces niszczenia ich powierzchni pod wpływem czynników środowiskowych. Zachodzi on w wyniku reakcji chemicznych lub elektrochemicznych. 

Zjawisko korozji jest szczególnie widoczne w codziennym życiu. Elementy architektury czy przedmioty użytkowe wykonane z metali ulegają stopniowemu zniszczeniu. To z kolei powoduje pogorszenie ich wyglądu i właściwości mechanicznych, a z czasem prowadzi do zniszczenia powierzchni, a następnie całej konstrukcji.

Korozja bywa powszechnie utożsamiana z rdzewieniem, jednak określenie to odnosi się wyłącznie do materiałów żelaznych. Na ich powierzchni pojawia się wtedy pomarańczowo-brązowy nalot, czyli rdza, która składa się z tlenków, wodorotlenków oraz soli żelaza. Tworzenie się rdzy to efekt utleniania metalu pod wpływem wilgoci i tlenu.

Co jest przyczyną korozji? Głównie będą to różnorodne czynniki środowiskowe takie jak opady atmosferyczne, wysoka wilgotność, zanieczyszczenia powietrza (np. obecne w powietrzu tlenki siarki i azotu). Korozji sprzyja również niewłaściwe pH, naprężenie materiału, a także kontakt z glebą czy obecność bioorganizmów. Wszystkie te elementy przyspieszają proces niszczenia metali, zwłaszcza w miejscach o dużym zanieczyszczeniu lub wysokiej wilgotności.

Jakie są rodzaje korozji metali?

Wyróżniamy dwa główne typy korozji: chemiczną i elektrochemiczną.

Korozja chemiczna 

Ten rodzaj korozji zachodzi w środowisku pozbawionym przewodności jonowej, dlatego nazywana jest ona czasem korozją suchą. Występuje w obecności substancji takich jak gazy spalinowe, ropa naftowa, wodór, siarkowodór, tlenek węgla czy chlor.

W korozji chemicznej materiał styka się całą powierzchnią z czynnikiem korozyjnym, co prowadzi do jego degradacji. Jednakże ten rodzaj korozji, ze względu na powolne tempo reakcji, zwykle nie stanowi dużego zagrożenia dla konstrukcji.

Korozja elektrochemiczna 

Ten typ korozji ma miejsce w środowisku, które przewodzi ładunki elektryczne, czyli w obecności elektrolitów. Przykładowo, w wodzie z rozpuszczonymi gazami i solami na powierzchni metalu mogą tworzyć się lokalne ogniwa galwaniczne. Wilgoć lub woda na powierzchni metalu to czynnik, który zamyka obwód, co przyspiesza korozję. 

W wyniku korozji elektrochemicznej dochodzi do utleniania się powierzchni metalu, a efektem jest powstawanie rdzy – brunatnego osadu składającego się głównie z tlenków i wodorotlenków żelaza. Ten typ korozji jest szczególnie niebezpieczny, gdyż osłabia konstrukcje metalowe, prowadząc do ich uszkodzeń. Zdecydowanie warto z nim walczyć, a służy do tego cały arsenał sposobów zapobiegania korozji. 

Czy wiesz, że korozji mogą podlegać nie tylko metale? Przykładem jest beton, który pod wpływem agresywnych substancji chemicznych ulega degradacji, prowadzącej do osłabienia jego struktury. Korozja dotyczy także tworzyw sztucznych, drewna i ceramiki. Każdy z tych materiałów jest podatny na zniszczenie w wyniku różnych procesów, takich jak chemiczne oddziaływanie środowiska, wilgoć czy promieniowanie UV. Najczęściej jednak korozja i sposoby jej zapobiegania dotyczą elementów metalowych. 

Jak zapobiegać korozji? Popularne sposoby zapobiegania rdzewieniu

Jak można zapobiec korozji? Istnieje wiele różnych technik – niektóre dostępne profesjonalistom, inne dedykowane konstrukcjom, budowlom i rzeczom użytkowanym w domach i ich otoczeniu. 

Warto nadmienić, że korozji metali nie można całkowicie wyeliminować. Można ją jednak spowolnić. Metale szlachetne, takie jak złoto i platyna, które występują naturalnie w postaci niezwiązanej, nie wymagają specjalnej ochrony antykorozyjnej. W przypadku innych metali stosuje się różne techniki, które pozwalają na ograniczenie procesu korozji.

Jedną z metod zapobiegania korozji jest eliminacja czynników korozyjnych. Będzie to więc np. usunięcie wilgoci czy rozpuszczonych w wodzie soli, które przyspieszają korozję. Można także zobojętnić środowisko kwaśne, co ogranicza degradację materiału. Innym sposobem jest stosowanie inhibitorów korozji – substancji, które spowalniają tempo reakcji korozyjnych.

Kolejną metodą jest zmiana potencjału elektrodowego metalu, dzięki czemu zmniejsza się jego podatność na korozję. 

Bardzo popularna technika to stosowanie powłok – metale można pokryć bardziej szlachetnymi metalami, tworząc powłokę izolującą lub mniej szlachetnymi, tworząc powłokę ekranującą.

W codziennym użytku dostępne są również powłoki nieorganiczne, jak emalie szkliste czy powłoki chromianowe oraz organiczne, jak np. antykorozyjne farby nawierzchniowe. Izolują one metal od agresywnych czynników środowiskowych, a przez to skutecznie opóźniają korozję.

Zapobieganie korozji – stosowanie powłok

Jednym ze skutecznych sposobów ochrony antykorozyjnej jest nakładanie powłok. Tworzy się je przez zanurzenie elementu w stopionym metalu (cynkowanie ogniowe) lub przez elektrolizę z wodnego roztworu elektrolitu (cynkowanie galwaniczne). Mniej popularną metodą jest metalizacja natryskowa, wykonywana za pomocą pistoletu.

Najczęściej stosowanym metalem ochronnym jest cynk. Doskonale zabezpiecza on stal i żeliwo przed korozją. Mimo że sam cynk również podlega korozji, tworzy on warstwę ochronną, która chroni materiał podstawowy. 

Wytrzymałość ocynkowanej powłoki zależy od jej grubości oraz warunków, w jakich użytkowany jest element. Cynkowaną blachę także warto zabezpieczyć – odpowiednim produktem będzie np. RAFIL Radach farba na dach. 

Jak można zapobiegać korozji? Farby antykorozyjne

Najpopularniejszym sposobem zapobiegania korozji jest malowanie metalowych powierzchni przy pomocy farb antykorozyjnych. Z palety środków RAFIL polecamy:

‍

• RAFIL Radach farba na dach – wysokiej jakości gruntoemalia przeznaczona do ochronno-dekoracyjnego malowania zewnętrznych powierzchni metalowych: stalowych, ocynkowanych i aluminiowych. W zestawieniu z RAFIL Podkładem Antykorozyjnym stanowi silne zabezpieczenie przed korozją.
• RAFIL Prosto Na Rdzę – specjalistyczna gruntoemalia 3w1 stosowana bezpośrednio na powierzchnie stalowe i żeliwne eksploatowane na zewnątrz. Dzięki trwałej i elastycznej powłoce doskonale chroni powierzchnie metalowe przed szkodliwymi warunkami atmosferycznymi i przed korozją.
• RAFIL Do Bram i Ogrodzeń – antykorozyjna emalia przeznaczona do ochronno-dekoracyjnego malowania powierzchni metalowych: stalowych, ocynkowanych i aluminiowych eksploatowanych na zewnątrz pomieszczeń.

Wiesz już, jak zapobiec korozji oraz jakie produkty z gamy RAFIL warto zastosować, by spowolnić rdzewienie metalowych powierzchni. Sprawdź je już dziś!

‍

Malowanie okien: jaka farba?

Zastanawiasz się czym pomalować okiennice? Podczas wyboru zwracaj uwagę na jakość produktu i jego wachlarz możliwości. Dobrym pomysłem jest wykorzystanie emalii RAFIL Do Bram i Ogrodzeń. Stworzy ona dekoracyjno-ochronną powłokę, która zapewni materiałowi odporność na działanie niekorzystnych czynników atmosferycznych. Farba ta jest również odporna na wody i środków myjących. Dostępna jest aż w 11 gotowych kolorach.

Podczas wyboru odpowiedniej emalii, zwróć uwagę na dodatkowe właściwości produktu. Kiedy będziesz zadawać sobie pytanie „czym malować okiennice?”, powinieneś zwrócić uwagę na to, czy farba ochroni drewno przed promieniowaniem UV. To ważne, ponieważ ramy nie powinny zmieniać barwy mimo długotrwałego wystawienia na działanie promieni słonecznych. Jeśli wybrana przez ciebie farba spełni wszystkie te wymagania, to nawet malowanie okien dachowych nie powinno ci sprawić najmniejszego problemu.

Konserwacja i malowanie okien drewnianych – jak to ugryźć?

Prace renowacyjne zacznij od dokładnego wyczyszczenia ram okiennych. Te należy traktować bardzo delikatnymi środkami. Możesz wykorzystać płyn do mycia naczyń, specjalistyczne mleczko do czyszczenia czy nawet letni napar z czarnej herbaty. Te substancje poradzą sobie z delikatnymi zabrudzeniami. Jeśli jednak uważasz, że potrzebujesz silniejszego detergentu – zdecyduj się na specjalistyczne środki czyszczące do drewna. Do rozprowadzenia specyfiku po ramie użyj miękkiej, bawełnianej ściereczki. Nada się do tego też taka wykonana z mikrofibry i mikrofazy.

Pamiętaj, by nigdy nie korzystać z agresywnych środków czyszczących! Produkty, które zawierają w składzie amoniak, rozpuszczalnik czy środki alkaliczne mogą zniszczyć drewnianą powierzchnię. Wnikają w drewno i powodują zmatowienie materiału. Mogą też prowadzić do powstania mikroporów. W takie szczeliny wnika brud, którego później nie sposób się pozbyć. Nie używaj też środków do mycia szyb. Wchodzące w ich skład barwniki mogą zmienić kolor drewna, a sam płyn może zniszczyć powłoki lakiernicze ramy. Zwróć też uwagę na to, by nie korzystać z twardych gąbek, szczotek czy drucianych czyścików.

Malowanie okien drewnianych, czyli pełna renowacja!

Po dokładnym wyczyszczeniu ram oceń ich stan oraz skrzydeł okiennych. Sprawdź, czy nie ma w nich nieszczelności lub pęknięć, a potem upewnij się, czy szkodniki nie wydrążyły dziur w drewnie. Koniecznie zwróć uwagę na to, czy drewno nie jest zbutwiałe! Dlaczego? Naprawa takich okien nie ma sensu – koszt naprawy dużych zniszczeń materiału będzie o wiele większy niż cena nowych ram.

A co, jeśli jednak oceniasz stan ram na dobry, ale wymagający renowacji? Bierz się do pracy! Jak malować ramy okienne? Najpierw wymień zniszczone okucia okienne i zawiasy. Pamiętaj o tym, by dokładnie wyczyścić miejsca, w których były przymocowane.

Przygotuj okna do malowania

Umyłeś dokładnie ramy, wymieniłeś wymagające elementy. Co teraz? To odpowiednia pora na usunięcie starej farby. Do oczyszczenia drewna możesz użyć szlifierki kątowej, elektrycznej opalarki, zmywacza do farb lub skrobaka. Pamiętaj, by dokładnie i starannie zedrzeć starą farbę – dzięki temu pokrywanie ramy nową będzie przyjemne i proste.

Gdy już usuniesz starą powłokę malarską, będziesz też musiał oszlifować drewno. Dzięki temu pozbędziesz się zniszczonej wierzchniej powłoki i sprawisz, że materiał stanie się odpowiednio gładki. Czym szlifować? Możesz to zrobić za pomocą szlifierki oscylacyjnej. W przypadku trudno dostępnych miejsc wykorzystaj skrobak albo opalarkę. Uważaj, jeśli zdecydujesz się na użycie tej drugiej! Urządzenie nie może działać zbyt blisko szyby, bo wysoka temperatura może doprowadzić do pękania szkła.

Po szlifowaniu usuń z drewna pył. Miejsca zażywiczone i tłuste przemyj benzyną ekstrakcyjną. Jeśli w drewnie zauważyłeś jakieś ubytki, to teraz powinieneś je uzupełnić. Do prac przygotuj szpachlę stolarską. Jej kolor możesz dobrać do barwy drewna. Niewielką ilość szpachli nałóż na ubytek szpachelką i poczekaj, aż substancja całkowicie wyschnie – potrwa to minimum pół godziny. Na końcu takie miejsce przetrzyj drobnoziarnistym papierem ściernym.

Teraz czeka cię malowanie okien drewnianych. Już wiesz, jaka farba się do tego nada, czas na krótką instrukcję, jak pomalować ramy okienne.

Jak malować okna?

Kiedy ramy okienne są już przygotowane do tego, by pokryć je nową farbą, czas na dalsze wskazówki. Temperatura podłoża i otoczenia powinna wynosić powyżej 10°C i wilgotności powietrza poniżej 80%. Do malowania użyj płaskiego pędzla z miękkim włosiem lub wałka gąbkowego (flokowego).

Możesz wybrać także metodę natryskową, która zapewni równomierne pokrycie. Kolejną warstwę nanoś po około 24 godzinach. Pamiętaj, że niska temperatura i duża wilgotność powietrza przedłużają czas schnięcia.

Akcja „renowacja” zakończona sukcesem

Teraz już wiesz, jak pomalować okna drewniane. Pamiętaj, że o sukcesie przedsięwzięcia będzie decydowało to, jak przygotujesz ramy okienne i jaką farbę wybierzesz. Pamiętaj o tym, by wykonywać każdą czynność precyzyjnie i dokładnie. Drewno odwdzięczy ci się pięknym wyglądem przez co najmniej kilka długich lat.

Podsumowanie

Malowanie okien drewnianych to zadanie wymagające cierpliwości i precyzji, ale z pewnością jest to warte poświęcenia czasu i wysiłku. Przy wyborze farby zwróć uwagę na jej jakość i właściwości ochronne, a podczas przygotowania do malowania pamiętaj o dokładnym wyczyszczeniu i usunięciu starej farby. Pamiętaj też o właściwych narzędziach i technikach malowania, aby uzyskać idealny efekt końcowy. Po takim odnowieniu okien drewnianych na pewno będziesz cieszyć się pięknym i trwałym efektem.