Jak i czym pomalować metalowe schody zewnętrzne?

Dobór powłok malarskich

Aby zapewnić właściwą, długotrwałą ochronę konstrukcji przed korozją należy zastosować optymalnie dobrany zestaw malarski o odpowiedniej dla danego przeznaczenia grubości. Optymalna powłoka malarska powinna być doskonale szczelna, przyczepna do podłoża i wypełniona pigmentem.

Dobór zestawu malarskiego powinien wynikać z wiarygodnych i sprawdzonych przesłanek wysnutych na podstawie badań laboratoryjnych i z przeprowadzonej analizy techniczno-ekonomicznej uwzględniającej wiele czynników, z których najważniejszymi będą:

• agresywność korozyjna środowiska eksploatacji powłoki malarskiej
• kształt konstrukcji oraz rodzaj i stan powierzchni do zabezpieczenia przeciwkorozyjnego
• wymagany okres trwałości powłoki malarskiej
• właściwości powłok (odporność chemiczna, termiczna, mechaniczna)
• możliwość i sposób oczyszczenia powierzchni
• właściwości aplikacyjne farb (grubość powłoki, czas schnięcia, warunki nakładania itp.)
• czas do przeprowadzenia prac uwzględniający warunki atmosferyczne (temperatura, wilgotność powietrza) oraz konieczność sezonowania powłoki przed eksploatacją
• trwałość powłoki malarskiej w odniesieniu do poniesionych kosztów i przewidywanego okresu eksploatacji
• wymagania ochrony środowiska oraz zabezpieczenia przeciwpożarowego
• aspekty ekonomiczne

Przygotowanie podłoża do malowania – informacje ogólne

Bardzo istotnym czynnikiem wpływającym na takie parametry jak: jakość, trwałość i skuteczność ochronnego działania powłok lakierowych jest przygotowanie podłoża do malowania. Efekt oczyszczenia podłoża zależy od doboru właściwej metody czyszczenia, która powinna uwzględniać zarówno charakter zanieczyszczeń, jak i wymagania wyrobu lakierowego co do sposobu przygotowania powierzchni do malowania.

Zanieczyszczeniem nazywa się każdą substancję, której pozostawienie na powierzchni do malowania utrudnia proces malowania, pogarsza jakość i trwałość powłoki malarskiej.

Zanieczyszczenia pozostające na powierzchni do malowania w postaci: rdzy, zendry, pyłów, starych i złuszczonych powłok malarskich, zatłuszczeń, zaklejeń, wilgoci itp. w bardzo negatywny sposób wpływają na powłokę malarską.

Rodzaje zanieczyszczeń

Zendra, zgorzelina – produkty termicznej obróbki stali, składające się z tlenków żelaza ściśle przylegających do podłoża. Mogą powodować odspajanie płatów zendry i powłoki malarskiej oraz tworzenie ogniw korozyjnych.

Rdza – produkt korozji stali, tworzący warstwy o zmiennych grubościach i postaciach, słabo przyczepne do podłoża.

Zatłuszczenia – pochodzące z eksploatacji konstrukcji w środowiskach tłuszczów, smarów, olejów itp. Powodują brak przyczepności powłoki malarskiej.

Pyły – pochodzące z atmosfery, przemysłu i prac oczyszczania. Sprzyjają utrzymywaniu wilgoci na powierzchni.

Wilgoć – powstaje w wyniku opadów lub kondensacji, może prowadzić do korozji podpowłokowej.

Zanieczyszczenia jonowe (sole) – niewidoczne gołym okiem, np. chlorki, siarczany, azotany – stymulują korozję.

Stara powłoka malarska – procesy starzenia, korozja, działania mechaniczne powodują uszkodzenia wpływające na przyczepność nowej powłoki.

Kryteria doboru sposobu oczyszczania powierzchni

Dobór metody oczyszczania powierzchni przed malowaniem wymaga uwzględnienia wielu czynników takich jak:

• wielkość i kształt powierzchni, przedmiotu
• rodzaj powierzchni
• ilość i rodzaj zanieczyszczeń
• agresywność środowiska korozyjnego

Charakter zanieczyszczeń powierzchni do malowania wymusza etapowość działań:

• wstępne oczyszczanie – usuwające zgrubnie luźne zanieczyszczenia oraz zanieczyszczenia jonowe
• właściwe oczyszczanie – usuwa starą powłokę malarską, produkty korozji, nadaje powierzchni odpowiedni profil chropowatości

Powierzchnie zatłuszczone, pokryte pyłami przemysłowymi, osadami solnymi itp. powinno się umyć wodą pod wysokim ciśnieniem (aparat typu Karcher), a następnie przystąpić do właściwego oczyszczania.

Powierzchnie, gdzie możliwe jest występowanie zanieczyszczeń jonowych, powinno się po właściwym oczyszczeniu umyć czystą wodą z dodatkiem odpowiedniego inhibitora korozji.

Metody oczyszczania mechanicznego

Do mechanicznych metod oczyszczania powierzchni można zaliczyć:

• skrobanie
• młotkowanie
• szczotkowanie
• szlifowanie
• oczyszczanie płomieniowe
• obróbkę strumieniowo–ścierną

Główne metody mechanicznego oczyszczania powierzchni to:

• metody ręczne oczyszczania powierzchni – dające stopień oczyszczenia powierzchni St 3 – są zalecane dla środowisk atmosferycznych o małym stopniu zanieczyszczenia powietrza
• metody strumieniowo–ścierne – zalecane dla środowisk atmosferycznych o wyższej agresywności, szczególnie w środowiskach agresywnych korozyjnie, chemicznych

Oczyszczanie ręczno-mechaniczne

‍Oczyszczanie ręczno–mechaniczne – wykonywane poprzez: szczotkowanie, młotkowanie, szlifowanie przy użyciu narzędzi ręcznych, jak i mechanicznych. Należy je ograniczać do tych przypadków, gdzie obróbka strumieniowo–ścierna jest niemożliwa.

Tymi sposobami można zgrubnie usunąć np. rdzę, zgorzelinę czy starą powłokę. Po takim oczyszczaniu otrzymuje się powierzchnie gładkie, dające mniejszą przyczepność powłoki w stosunku do powierzchni chropowatych.

‍

Obróbka strumieniowo–ścierna

Obróbka strumieniowo–ścierna polega na działaniu strumienia ścierniwa wyrzucanego w kierunku oczyszczanej powierzchni za pomocą sprężonego powietrza, wody lub siły odśrodkowej. Metoda ta daje najbardziej optymalne przygotowanie powierzchni do malowania.

Rodzaje obróbki:

• otwarty lub zamknięty obieg ścierniwa
• na sucho / na mokro (w osłonie wodnej)
• średniociśnieniowe (0,3–0,5 MPa)
• wysokociśnieniowe (1,0–1,2 MPa)
• hydrodynamiczne (10–200 MPa)
• odśrodkowe (koła wirnikowe)

Na efekt oczyszczania wpływa:

• ciśnienie sprężonego powietrza
• kąt nachylenia strumienia ścierniwa
• odległość dyszy od powierzchni
• rodzaj i kształt dyszy
• rodzaj, wymiar i kształt ścierniwa

Oczyszczanie fizykochemiczne

Oczyszczanie przeprowadzane za pomocą:

• odtłuszczania rozpuszczalnikowego
• mycia alkalicznego, kwaśnego, parowo–wodnego

Mycie polega na usuwaniu zanieczyszczeń przy pomocy wodnego roztworu środka myjącego. Usuwa:

• zanieczyszczenia mechaniczne (po obróbce)
• brud (kurz, piasek)
• zanieczyszczenia jonowe
• rdzę

Metody mycia i odtłuszczania można podzielić:

a) Ze względu na sposób:

• ręczne (przecieranie powierzchni pędzlem, szmatami)
• natryskowe (urządzenia do natrysku ciśnieniowego, np. pompy membranowe, aparaty typu Karcher)

b) Ze względu na zastosowany środek:

• rozpuszczalniki organiczne
• środki alkaliczne i kwaśne
• środki powierzchniowo czynne

Metoda natryskowa z dodatkiem skutecznych środków myjących nie powoduje korozji podpowłokowej. Zaleca się jednak po takim myciu ponowne zmycie powierzchni czystą wodą wodociągową.

Przygotowanie powierzchni w zależności od jej rodzaju

Przygotowanie powierzchni blach i profili stalowych

Najczęstsze zanieczyszczenia:

• rdza
• zgorzelina walcownicza
• oleje i smary
• kurz, pył
• luźne stare powłoki
• wilgoć
• topniki, żużel
• chemikalia (detergenty, sole)
• opiłki żelaza

Szczególną uwagę należy zwrócić na usunięcie zanieczyszczeń jonowych i odtłuszczenie powierzchni metalu – ich obecność obniża przyczepność powłok i może prowadzić do wad.

Proces czyszczenia:

1. Usunięcie zanieczyszczeń – mycie wodą pod ciśnieniem
2. Ręczne lub mechaniczne mycie: para wodna, woda z detergentem, rozpuszczalniki, środki emulsyjne, alkaliczne i kwaśne
3. Rekomendowana metoda: natrysk roztworów wodnych z biodegradowalnymi detergentami
4. Na koniec – spłukanie czystą wodą wodociągową

Normy:

• ISO 8504-2 – obróbka strumieniowo–ścierna
• ISO 8504-3 – metody ręcznego oczyszczania (także z napędem mechanicznym)
• PN-ISO 8501-1:1996 – określa stopień czystości
• PN-EN ISO 8503 – określa chropowatość

Stopnie przygotowania powierzchni wg PN-ISO 8501-1

Obróbka strumieniowo–ścierna (oznaczenie: Sa):

• Sa 1 – zgrubna: brak oleju, smarów, pyłu, luźnych zanieczyszczeń
• Sa 2 – gruntowna: brak większych śladów rdzy, starej farby, pozostałości silnie przylegają
• Sa 2½ – prawie biała powierzchnia, możliwe ciemne punkty
• Sa 3 – stal wzrokowo czysta, jednolita metaliczna barwa ("biały metal")

Czyszczenie ręczne / mechaniczne (oznaczenie: St):

• St 2 – brak oleju, smarów, pyłu, zgorzeliny i powłoki – powierzchnia z połyskiem
• St 3 – jak St 2, ale czyszczona do uzyskania wyraźnego metalicznego połysku

Zabezpieczenie blachy ocynkowanej

Blacha ocynkowana to trudne podłoże ze względu na słabą przyczepność powłok. Przygotowanie:

• odtłuścić roztworem EMULSOLU RN – 1, spłukać wodą, osuszyć
• sezonowaną blachę oczyścić roztworem amoniaku (1–2%) z detergentem
• zanieczyszczenia i korozję usunąć szczotkami nylonowymi, włosiem lub papierem ściernym

Powierzchnia musi być sucha i wolna od zanieczyszczeń.

Zabezpieczenie blachy aluminiowej

Powierzchnia aluminiowa, ze względów przeciwkorozyjnych i kolorystycznych, najczęściej jest pokryta powłoką konwersyjną wytworzoną w procesie:

• elektrochemicznym (utlenianie anodowe)
• chemicznym (chromianowanie, fosforanowanie)

Tego typu warstwa poprawia przyczepność powłoki malarskiej.

Przygotowanie do malowania:

• oczyścić powierzchnię z luźnej rdzy i zanieczyszczeń ręcznie lub mechanicznie (szczotki stalowe, metoda strumieniowo–ścierna z użyciem miękkiego ścierniwa naturalnego)
• odtłuścić przez zmycie wodą z detergentem niejonowym

Przygotowanie powierzchni metali nieżelaznych

Metale nieżelazne są trudnym podłożem dla farb ze względu na:

• gładkość powierzchni
• dużą reaktywność cynku, glinu i ich stopów

To sprzyja powstawaniu zwartej, kruchej warstwy tlenków lub węglanów, które negatywnie wpływają na składniki powłoki malarskiej, powodując:

• brak przyczepności
• marszczenie
• zniszczenie powłoki

Najczęściej stosowane przygotowanie:

• wytwarzanie powłoki konwersyjnej (chemicznej lub elektrochemicznej)
• powłoka konwersyjna: nierozpuszczalna w wodzie, działa jako izolator, poprawia odporność i przyczepność

Przygotowanie podłoża betonowego

Podłoże betonowe odpowiednio przygotowane pod zestaw malarski powinno być:

• czyste
• bez rys, występów i szczelin
• o wilgotności powierzchniowej nieprzekraczającej 3–4% (w zależności od farby)
• o nierównościach nie większych niż 1/3 grubości zestawu malarskiego

Wymagania:

• wypukłe krawędzie, naroża i załamania należy zaokrąglić
• beton powinien być odpylony i odtłuszczony
• tłuste plamy usuwać tkaniną bawełnianą z rozpuszczalnikiem
• oczyszczanie: szczotki stalowe (ręczne/mechaniczne) lub delikatne przepiaskowanie

Nowoczesną metodą czyszczenia jest użycie wody pod wysokim ciśnieniem.

‍

Czas schnięcia i wytrzymałość podłoża

Świeżo wykonane podłoża (beton, tynki) należy malować dopiero po odpowiednim czasie utwardzania i karbonizacji. Okres schnięcia podano w instrukcjach stosowania farb.

Tynki zgodne z PN-70/B-101100 powinny być:

• czyste
• gładkie
• równe
• bez rys, wykwitów, zacieków, tłuszczów, pyłów i innych zanieczyszczeń

Powinny mieć odpowiednią wytrzymałość mechaniczną i nie ścierać się przy potarciu ręką.

Ważną rzeczą w przygotowaniu tynków przed malowaniem jest: usunięcie starych powłok klejowych i wapiennych oraz mycie i nawilżenie powierzchni. Stare tynki, w celu usunięcia z nich zanieczyszczeń, zmywa się wodnymi roztworami mydła za pomocą szczotek o twardym włosiu.

Chcesz zmienić kolor furtki ogrodowej, ale nie masz pewności, od czego zacząć, jaką farbę wybrać i jakich narzędzi użyć? Sprawdź, jak odnowić furtkę ogrodową krok po kroku i jak zabezpieczyć ją przed rdzą i uszkodzeniami.

Krok 1. Wybór farby do malowania metalowej furtki ogrodowej

Wybór odpowiedniej farby to jeden z kluczowych etapów procesu malowania (niezależnie od tego, czy malujesz tylko furtkę ogrodową, czy całe ogrodzenie). Od tego, jaką emalię wybierzesz, będzie zależeć zarówno wygląd metalowej furtki, jak i jej odporność na rdzę czy uszkodzenia.

Farba do malowania powierzchni metalowych, które znajdują się na zewnątrz budynków, powinna charakteryzować się wysoką przyczepnością. Dzięki temu emalia będzie się dobrze rozprowadzać i nie będzie ściekać, tworząc nieestetyczne zacieki. Poza tym musi być odporna na działanie niekorzystnych warunków atmosferycznych, takich jak wiatr, mróz, zanieczyszczenia powietrza czy intensywne promienie słoneczne. Musi być też odporna na wilgoć, ponieważ dzięki temu będzie chroniła furtkę przed korozją.

Warto wiedzieć! Farba do malowania bram i ogrodzeń 2 w 1

Do malowania metalowej furtki możesz wybrać farbę, która będzie wymagała położenia pod nią farby gruntującej, albo emalię 2 w 1, łączącą funkcje gruntu i farby. Przykładem drugiego produktu jest RAFIL Do Bram i Ogrodzeń – antykorozyjna emalia do malowania zarówno bram czy ogrodzeń, jak i mebli ogrodowych, barierek i balustrad czy ozdobnych elementów.

Jednak w przypadku powierzchni trudnych lub malowanych wcześniej nieznaną farbą, warto pod tę farbę położyć specjalny grunt RAFIL PODKŁAD ANTYKOROZYJNY, który będzie skutecznie zabezpieczał furtkę przed korozją.

Krok 2. Wybór narzędzia – czym pomalować furtkę ogrodową?

Do malowania metalowej furtki możesz wykorzystać wałek i pędzel. Jedno i drugie narzędzie może Ci się przydać, w zależności od tego, jak zbudowana jest Twoja furtka. Jeśli składa się z wielu ozdobnych i niewielkich elementów i jeśli ma dużo zakamarków, przyda Ci się niewielki, okrągły pędzel. Do malowania płaskich i większych powierzchni sprawdzi się zaś wałek, ewentualnie szeroki pędzel.

Wskazówka!

Wałki, które mają dużo porów, mogą wywołać efekt napowietrzenia malowanej powierzchni. Jeśli zaś Twoja furtka składa się z wielu małych drutów, możesz rozważyć zakup wałka do malowania siatek ogrodzeniowych – takie wałki są pokryte nacięciami, które ułatwiają malowanie drutów z kilku stron jednocześnie.

Krok 3. Wybór odpowiedniego dnia – w jakiej temperaturze malować furtki ogrodowe?

Optymalnym czasem na malowanie furtki ogrodowej oraz innych metalowych zewnętrznych powierzchni jest późna wiosna, lato i wczesna jesień. Wtedy panują zwykle najlepsze warunki pogodowe do tego, by efektywnie pomalować furtkę.

Najlepiej, aby temperatura powietrza wahała się między 10 a 25°C. Przypilnuj jednak, by metalowa furtka nie była zbyt gorąca – jej temperatura nie powinna przekraczać 35°C. Jeśli powierzchnia będzie za ciepła, farba będzie wysychać za szybko, a powłoka okaże się nietrwała.

Nie maluj też furtki na pełnym słońcu i wtedy, gdy wilgotność powietrza jest duża (względna wilgotność nie powinna przekraczać 80%). Przed przystąpieniem do prac, sprawdź pogodę – jeśli zapowiadane będą deszcze, mgły czy silny wiatr, przełóż malowanie na inny dzień (silny wiatr nie sprzyja malowaniu, ale delikatny działa jak najbardziej na korzyść).

Krok 4. Przygotowanie powierzchni

Zanim przystąpisz do malowania, przygotuj odpowiednio powierzchnię – wyczyszczenie jej i wyrównanie pozwoli Ci uniknąć zacieków, a także sprawi, że farba będzie lepiej się trzymać i przetrwa dłużej, zabezpieczając furtkę przed rdzewieniem.

Usuń ogniska rdzy drucianą szczotką, a miejsca, na których położona jest stara farba, wyrównaj papierem ściernym o gradacji 80-120. Zwróć uwagę szczególnie na te fragmenty, w których farba odstaje, jest luźna, kruszy się lub odpada. Drucianą szczotką usuń nalot mchu, złuszczenia farby i brud. Nie zapomnij o odpyleniu powierzchni.

Odtłuść powierzchnię metalowej siatki benzyną ekstrakcyjną lub specjalnym odtłuszczaczem do metalowych powierzchni RAFIL Preparat Do Odtłuszczania. Dzięki temu usuniesz tłuszcz, resztki zabrudzeń, smar z zawiasów czy inne zanieczyszczenia. Zwróć szczególną uwagę na miejsca, na których wcześniej była rdza, oraz na zawiasy i klamki.

Na koniec całą furtkę umyj wodą, a podjazd czy ogrodzenie z klinkieru zabezpiecz folią.

Krok 5. Malowanie furtki ogrodowej

Pierwszym etapem malowania furtki ogrodowej jest położenie antykorozyjnego podkładu. Możesz pomalować nim całą furtkę lub tylko te miejsca, na których była rdza, albo tam, gdzie stara powłoka została uszkodzona.

Po wyschnięciu podkładu antykorozyjnego możesz położyć farbę nawierzchniową, np. RAFIL Do Bram i Ogrodzeń.

Zwykle zaleca się położenie dwóch-trzech cienkich warstw farby (a nie jednej grubej). Dzięki temu farba będzie wyglądać estetycznie i dobrze chronić furtkę przed uszkodzeniami i rdzą.

Wypoczynek na świeżym powietrzu to przyjemność, której nie sposób przecenić. Zwłaszcza, jeżeli możesz pozwolić sobie na relaks w estetycznie i przytulnie urządzonej przestrzeni – w ogrodzie, na tarasie, werandzie czy balkonie ozdobionym feerią barw, zapachów i kształtów. Sprawdź, jak stworzyć takie miejsce z kolorowymi, metalowymi donicami na kwiaty.

Donice metalowe – piękne i funkcjonalne

Donice zewnętrzne – zarówno balkonowe, jak i ogrodowe – narażone są na działanie naprawdę trudnych warunków. Podlewanie i zraszanie roślin, opady atmosferyczne, wiatr, skrajne temperatury, promieniowanie UV, uszkodzenia mechaniczne… To tylko kilka przykładów tego, z czym na co dzień mierzą się donice metalowe na zewnątrz. Jak łatwo się domyślić, muszą być one wyjątkowo wytrzymałe.

Nie mniej ważna niż kwestie praktyczne jest estetyka. Ogromną popularnością cieszą się aktualnie metalowe donice na kwiaty w soczystych, intensywnych kolorach. Kobaltowy niebieski, neonowy róż, makowa czerwień czy kanarkowa żółć – te barwy są teraz na topie!
Energetyzujące kolory ciekawie komponują się zarówno z zielonymi, jak i kwitnącymi roślinami. Co więcej, sprawiają, że ogród czy balkon prezentują się wesoło, przyjaźnie i nowocześnie.

Donice metalowe: do ogrodu i na balkon

Donice metalowe na zewnątrz występują w niemal wszystkich rozmiarach i kształtach. W zależności, od roślin, które chcesz w nich zasadzić oraz stylu Twojego ogrodu czy balkonu, możesz zdecydować się na:

• doniczki okrągłe,
• donice kwadratowe,
• donice podłużne,
• donice kaskadowe metalowe,
• donice podwieszane,
• donice podłogowe,
• doniczki na stelażach stojących,
• doniczki z systemem haków (do zawieszenia na balustradzie),
• doniczki podwieszane, w których rośliny rosną do góry nogami.

Wybierając odpowiedni model, powinieneś wziąć pod uwagę kwestie estetyczne: kształt, sposób montażu oraz oczywiście kolorystykę. W neonowych donicach najlepiej prezentują się minimalistyczne rośliny zielone, np. różnorodne zioła (bazylia, oregano, tymianek, mięta). Kwiaty kwitnące mogą ciekawie prezentować się w doniczkach, które korespondują z kolorem ich płatków.
Drugą kwestią, jaką musisz uwzględnić przy wyborze, są potrzeby roślin, jakie zamierzasz uprawiać. Sprawdź, czy Twoje rośliny mają tendencję do głębokiego ukorzeniania się (niezbędna będzie głęboka donica), czy lepiej rosną, kiedy są sadzone w rzędach (dotyczy to np. aksamitek, pelargonii), czy może jednak preferują odosobnienie i dużą przestrzeń (krzewy, drzewka).

Metalowe donice na balkon i do ogrodu – zrób to sam

Kolorowe, nowoczesne donice metalowe to rozwiązanie, które łączy w sobie zarówno funkcjonalność, jak i piękno. Niestety, często wiąże się to z wysoką ceną – zwłaszcza, gdy chcesz przesadzić do nowych pojemników wiele kwiatów. Jeżeli nie chcesz przepłacać, możesz zdecydować się na projekt DIY i po prostu przemalować metalowe donice na kwiaty.
Oto, czego będziesz potrzebować:

• Narzędzia i preparaty do oczyszczenia powierzchni – papier ścierny, szczotka druciana, preparat do odtłuszczania (np. RAFIL Preparat Do Odtłuszczania). Przydatna (jednak niekonieczna) może okazać się szlifierka, którą usuniesz resztki starej farby lub ogniska rdzy.
  
• Farba gruntująca – zapewni wysoką przyczepność i zwiększy ochronne właściwości emalii. Nasza propozycja to RAFIL Podkład Chlorokauczukowy.
  
• Narzędzia i akcesoria do malowania – farba malarska lub kartony (zabezpieczysz nimi swój obszar roboczy), pędzel, wałek.
  
• Farba do metalowych powierzchni – nasz typ to RAFIL Chlorokauczuk, gwarantujący najlepszą ochronę przed trudnymi warunkami pogodowymi i zabezpieczenie przed rdzą na wiele lat. Co ważne, emalia występuje w aż 20 modnych, soczystych odcieniach, spośród których z łatwością wybierzesz swoje ulubione.

{{recomended-product}}

Kolorowe doniczki to doskonały sposób na zmianę oblicza Twojego ogrodu lub tarasu. A także okazja do satysfakcjonującej, kreatywnej pracy na weekend lub długi, letni wieczór. Zwłaszcza, jeżeli zdecydujesz się, by udekorować donice samodzielnie – przy pomocy niezawodnych produktów RAFIL.

Wybór koloru pokrycia dachowego to jedna z ważniejszych decyzji, którą podejmiesz podczas budowy domu. Kolor dachu wpływa na ogólny wizerunku budynku, dlatego dobrze przemyśl, jaki odcień blachy lub dachówek pokryje twój dach.

Najpopularniejsze kolory i kryteria wyboru

Najbardziej popularnymi kolorami dachów są: brąz, czerwień i czerń. Najprawdopodobniej wynika to z tradycji oraz z chęci lub konieczności wpasowania się w sąsiedzkie zabudowania. Taki wybór barw nie ma większego zastosowania praktycznego, przeważają tutaj raczej względy estetyczne. Ale brązy i czerwienie to nie wszystko. Coraz częściej stawia się na dużo jaśniejsze kolory, jak np. różne odcienie szarości.

Wybór kolorów zewnętrznych płaszczyzn budynku jest ważny i mocno wpływa na jego estetykę. Umiejętnie dobrane i połączone ze sobą kolory, mogą dodać piękna nawet najzwyklejszemu domowi. Z drugiej strony, źle dobrane kolory dadzą poczucie chaosu i będą „gryzły w oczy”.

Nawet jeśli plan zagospodarowania przestrzennego twojej okolicy nie określa rygorystycznie koloru dachu, warto wziąć pod uwagę otoczenie, w jakim znajduje się budynek. Nie jest to zobowiązujące, lecz dobrze, jeśli wygląd twojego domu wpisuje się w estetykę budynków „po sąsiedzku”.

Co warto wziąć pod uwagę przy łączeniu kolorów?

Jednym z pierwszych kolorowych elementów twojego domu będzie dach. To właśnie do niego będziesz dopasowywać barwę pozostałych elementów. Jeśli zastanawiasz się, jaki kolor dachu wybrać, aby pasował do kominów, okien, a co najważniejsze, do elewacji, zdecyduj się na neutralne, uniwersalne barwy.

Nie oznacza to, że musisz wybierać między czernią a czerwienią. Jest wiele nowoczesnych pomysłów na kolory dachu, które będą pasować do większości elewacji. Dobrym pomysłem są odcienie szarości. Ta neutralna barwa jest niezwykle uniwersalna i będzie współgrała zarówno z elewacją białą i kremową, jak i z bardziej odważnymi kolorami (np. zielenią).

Oprócz koloru elewacji zadbaj również o dobre zaplanowanie kolorów mniejszych elementów, takich jak okna i kominy. Wbrew pozorom ich skomponowanie z kolorem dachu nie jest bez znaczenia dla ostatecznego efektu estetycznego. Pamiętaj, że piękno tkwi w prostocie. Wyjdź zatem z założenia, że kolorów nie powinno być więcej niż trzy. Jeśli dach jest szary, a ściany budynku kremowe, niech okna i komin będą w tym samym kolorze.

Kolor dachu a elewacja

Najważniejsze, aby barwa pokrycia dachowego dobrze komponowała się z kolorem elewacji. Tutaj także sprawdzi się złota zasada, która głosi, że „mniej znaczy więcej”. W praktyce oznacza ona wybór kolorów o mniejszym natężeniu i raczej stonowanych niż krzykliwych.

Jeśli nie zależy ci na spektakularnym efekcie kontrastowym, wybierz barwy, które są neutralne i uniwersalne. Brązowy i kremowy lub popielaty i rozmyta zieleń to zawsze bezpieczne połączenia, które będą przyjemne dla oka. Pamiętaj, że kolor elewacji będziesz wybierać, kiedy dach będzie już gotowy. Miej także na uwadze, że zmiana koloru elewacji jest łatwiejsza w wykonaniu niż zmiana barwy pokrycia dachowego.

Czy można zmienić kolor dachu?

Jeśli kupiłeś dom, którego kolor dachu nie spełnia twoich oczekiwań lub jeśli po prostu masz ochotę na zmianę wizerunku swojego domu, nic nie stoi na przeszkodzie. Na rynku dostępnych jest sporo produktów, za pomocą których odmienisz swój dach.

Farba do malowania pokryć dachowych musi być produktem do „zadań specjalnych”. Pamiętaj, że będzie narażona na ekstremalne warunki użytkowania:

• wysoka wilgotność
• bardzo niskie i bardzo wysokie temperatury
• zanieczyszczenia powietrza
• zasolenie (w zależności od rejonu, w jakim znajduje się twój dom)
• duże natężenie światła

Biorąc pod uwagę te czynniki, wybierz farbę dobrej jakości, która przetrwa na dachu długi czas bez utraty swoich właściwości.

Taki produkt, oprócz nadania nowego koloru, musi spełniać funkcję zabezpieczającą dach. Do malowania pokryć dachowych możesz użyć farb poliwinylowych, które są odpowiednie do malowania stali zwykłej i ocynkowanej. Taki preparat dodatkowo chroni przed korozją, którą powoduje wilgoć oraz zabezpiecza przed zarysowaniami i wpływem kwaśnego deszczu.

Produktem, który sprawdzi się w tej roli jest farba na dach RAFIL Radach. Farba tworzy szybkoschnące powłoki, które charakteryzują się bardzo dobrą przyczepnością do podłoża. Ponadto cechuje ją dobra wytrzymałość mechaniczna, elastyczność oraz odporność na działanie zmiennych warunków atmosferycznych, światła słonecznego, UV, „kwaśnego deszczu”, wilgoci, wody i czynników chemicznych. Pamiętaj jednak, ze nawet najlepsza farba to nie wszystko. Podczas zmiany koloru dachu, podejdź do tematu kompleksowo. Przygotuj odpowiednio powierzchnię i zwróć szczególną uwagę na fachowość wykonania. Nawet najlepszy produkt, jeśli nie potraktujesz go zgodnie z zaleceniami producenta, może nie spełnić twoich oczekiwań.

Wybór koloru dachu jest uzależniony od wielu czynników. Weź je pod uwagę i ciesz się estetyką barw. W końcu dach, oprócz funkcji praktycznych, spełnia także rolę estetyczną. Jeśli jednak nie jesteś zadowolony z obecnego wyglądu twojego pokrycia dachowego, możesz użyć profesjonalnych farb i w stosunkowo łatwy sposób zmienić go według swojego uznania.