Renowacja i malowanie altany ogrodowej krok po kroku

Dobór powłok malarskich

Aby zapewnić właściwą, długotrwałą ochronę konstrukcji przed korozją należy zastosować optymalnie dobrany zestaw malarski o odpowiedniej dla danego przeznaczenia grubości. Optymalna powłoka malarska powinna być doskonale szczelna, przyczepna do podłoża i wypełniona pigmentem.

Dobór zestawu malarskiego powinien wynikać z wiarygodnych i sprawdzonych przesłanek wysnutych na podstawie badań laboratoryjnych i z przeprowadzonej analizy techniczno-ekonomicznej uwzględniającej wiele czynników, z których najważniejszymi będą:

• agresywność korozyjna środowiska eksploatacji powłoki malarskiej
• kształt konstrukcji oraz rodzaj i stan powierzchni do zabezpieczenia przeciwkorozyjnego
• wymagany okres trwałości powłoki malarskiej
• właściwości powłok (odporność chemiczna, termiczna, mechaniczna)
• możliwość i sposób oczyszczenia powierzchni
• właściwości aplikacyjne farb (grubość powłoki, czas schnięcia, warunki nakładania itp.)
• czas do przeprowadzenia prac uwzględniający warunki atmosferyczne (temperatura, wilgotność powietrza) oraz konieczność sezonowania powłoki przed eksploatacją
• trwałość powłoki malarskiej w odniesieniu do poniesionych kosztów i przewidywanego okresu eksploatacji
• wymagania ochrony środowiska oraz zabezpieczenia przeciwpożarowego
• aspekty ekonomiczne

Przygotowanie podłoża do malowania – informacje ogólne

Bardzo istotnym czynnikiem wpływającym na takie parametry jak: jakość, trwałość i skuteczność ochronnego działania powłok lakierowych jest przygotowanie podłoża do malowania. Efekt oczyszczenia podłoża zależy od doboru właściwej metody czyszczenia, która powinna uwzględniać zarówno charakter zanieczyszczeń, jak i wymagania wyrobu lakierowego co do sposobu przygotowania powierzchni do malowania.

Zanieczyszczeniem nazywa się każdą substancję, której pozostawienie na powierzchni do malowania utrudnia proces malowania, pogarsza jakość i trwałość powłoki malarskiej.

Zanieczyszczenia pozostające na powierzchni do malowania w postaci: rdzy, zendry, pyłów, starych i złuszczonych powłok malarskich, zatłuszczeń, zaklejeń, wilgoci itp. w bardzo negatywny sposób wpływają na powłokę malarską.

Rodzaje zanieczyszczeń

Zendra, zgorzelina – produkty termicznej obróbki stali, składające się z tlenków żelaza ściśle przylegających do podłoża. Mogą powodować odspajanie płatów zendry i powłoki malarskiej oraz tworzenie ogniw korozyjnych.

Rdza – produkt korozji stali, tworzący warstwy o zmiennych grubościach i postaciach, słabo przyczepne do podłoża.

Zatłuszczenia – pochodzące z eksploatacji konstrukcji w środowiskach tłuszczów, smarów, olejów itp. Powodują brak przyczepności powłoki malarskiej.

Pyły – pochodzące z atmosfery, przemysłu i prac oczyszczania. Sprzyjają utrzymywaniu wilgoci na powierzchni.

Wilgoć – powstaje w wyniku opadów lub kondensacji, może prowadzić do korozji podpowłokowej.

Zanieczyszczenia jonowe (sole) – niewidoczne gołym okiem, np. chlorki, siarczany, azotany – stymulują korozję.

Stara powłoka malarska – procesy starzenia, korozja, działania mechaniczne powodują uszkodzenia wpływające na przyczepność nowej powłoki.

Kryteria doboru sposobu oczyszczania powierzchni

Dobór metody oczyszczania powierzchni przed malowaniem wymaga uwzględnienia wielu czynników takich jak:

• wielkość i kształt powierzchni, przedmiotu
• rodzaj powierzchni
• ilość i rodzaj zanieczyszczeń
• agresywność środowiska korozyjnego

Charakter zanieczyszczeń powierzchni do malowania wymusza etapowość działań:

• wstępne oczyszczanie – usuwające zgrubnie luźne zanieczyszczenia oraz zanieczyszczenia jonowe
• właściwe oczyszczanie – usuwa starą powłokę malarską, produkty korozji, nadaje powierzchni odpowiedni profil chropowatości

Powierzchnie zatłuszczone, pokryte pyłami przemysłowymi, osadami solnymi itp. powinno się umyć wodą pod wysokim ciśnieniem (aparat typu Karcher), a następnie przystąpić do właściwego oczyszczania.

Powierzchnie, gdzie możliwe jest występowanie zanieczyszczeń jonowych, powinno się po właściwym oczyszczeniu umyć czystą wodą z dodatkiem odpowiedniego inhibitora korozji.

Metody oczyszczania mechanicznego

Do mechanicznych metod oczyszczania powierzchni można zaliczyć:

• skrobanie
• młotkowanie
• szczotkowanie
• szlifowanie
• oczyszczanie płomieniowe
• obróbkę strumieniowo–ścierną

Główne metody mechanicznego oczyszczania powierzchni to:

• metody ręczne oczyszczania powierzchni – dające stopień oczyszczenia powierzchni St 3 – są zalecane dla środowisk atmosferycznych o małym stopniu zanieczyszczenia powietrza
• metody strumieniowo–ścierne – zalecane dla środowisk atmosferycznych o wyższej agresywności, szczególnie w środowiskach agresywnych korozyjnie, chemicznych

Oczyszczanie ręczno-mechaniczne

‍Oczyszczanie ręczno–mechaniczne – wykonywane poprzez: szczotkowanie, młotkowanie, szlifowanie przy użyciu narzędzi ręcznych, jak i mechanicznych. Należy je ograniczać do tych przypadków, gdzie obróbka strumieniowo–ścierna jest niemożliwa.

Tymi sposobami można zgrubnie usunąć np. rdzę, zgorzelinę czy starą powłokę. Po takim oczyszczaniu otrzymuje się powierzchnie gładkie, dające mniejszą przyczepność powłoki w stosunku do powierzchni chropowatych.

‍

Obróbka strumieniowo–ścierna

Obróbka strumieniowo–ścierna polega na działaniu strumienia ścierniwa wyrzucanego w kierunku oczyszczanej powierzchni za pomocą sprężonego powietrza, wody lub siły odśrodkowej. Metoda ta daje najbardziej optymalne przygotowanie powierzchni do malowania.

Rodzaje obróbki:

• otwarty lub zamknięty obieg ścierniwa
• na sucho / na mokro (w osłonie wodnej)
• średniociśnieniowe (0,3–0,5 MPa)
• wysokociśnieniowe (1,0–1,2 MPa)
• hydrodynamiczne (10–200 MPa)
• odśrodkowe (koła wirnikowe)

Na efekt oczyszczania wpływa:

• ciśnienie sprężonego powietrza
• kąt nachylenia strumienia ścierniwa
• odległość dyszy od powierzchni
• rodzaj i kształt dyszy
• rodzaj, wymiar i kształt ścierniwa

Oczyszczanie fizykochemiczne

Oczyszczanie przeprowadzane za pomocą:

• odtłuszczania rozpuszczalnikowego
• mycia alkalicznego, kwaśnego, parowo–wodnego

Mycie polega na usuwaniu zanieczyszczeń przy pomocy wodnego roztworu środka myjącego. Usuwa:

• zanieczyszczenia mechaniczne (po obróbce)
• brud (kurz, piasek)
• zanieczyszczenia jonowe
• rdzę

Metody mycia i odtłuszczania można podzielić:

a) Ze względu na sposób:

• ręczne (przecieranie powierzchni pędzlem, szmatami)
• natryskowe (urządzenia do natrysku ciśnieniowego, np. pompy membranowe, aparaty typu Karcher)

b) Ze względu na zastosowany środek:

• rozpuszczalniki organiczne
• środki alkaliczne i kwaśne
• środki powierzchniowo czynne

Metoda natryskowa z dodatkiem skutecznych środków myjących nie powoduje korozji podpowłokowej. Zaleca się jednak po takim myciu ponowne zmycie powierzchni czystą wodą wodociągową.

Przygotowanie powierzchni w zależności od jej rodzaju

Przygotowanie powierzchni blach i profili stalowych

Najczęstsze zanieczyszczenia:

• rdza
• zgorzelina walcownicza
• oleje i smary
• kurz, pył
• luźne stare powłoki
• wilgoć
• topniki, żużel
• chemikalia (detergenty, sole)
• opiłki żelaza

Szczególną uwagę należy zwrócić na usunięcie zanieczyszczeń jonowych i odtłuszczenie powierzchni metalu – ich obecność obniża przyczepność powłok i może prowadzić do wad.

Proces czyszczenia:

1. Usunięcie zanieczyszczeń – mycie wodą pod ciśnieniem
2. Ręczne lub mechaniczne mycie: para wodna, woda z detergentem, rozpuszczalniki, środki emulsyjne, alkaliczne i kwaśne
3. Rekomendowana metoda: natrysk roztworów wodnych z biodegradowalnymi detergentami
4. Na koniec – spłukanie czystą wodą wodociągową

Normy:

• ISO 8504-2 – obróbka strumieniowo–ścierna
• ISO 8504-3 – metody ręcznego oczyszczania (także z napędem mechanicznym)
• PN-ISO 8501-1:1996 – określa stopień czystości
• PN-EN ISO 8503 – określa chropowatość

Stopnie przygotowania powierzchni wg PN-ISO 8501-1

Obróbka strumieniowo–ścierna (oznaczenie: Sa):

• Sa 1 – zgrubna: brak oleju, smarów, pyłu, luźnych zanieczyszczeń
• Sa 2 – gruntowna: brak większych śladów rdzy, starej farby, pozostałości silnie przylegają
• Sa 2½ – prawie biała powierzchnia, możliwe ciemne punkty
• Sa 3 – stal wzrokowo czysta, jednolita metaliczna barwa ("biały metal")

Czyszczenie ręczne / mechaniczne (oznaczenie: St):

• St 2 – brak oleju, smarów, pyłu, zgorzeliny i powłoki – powierzchnia z połyskiem
• St 3 – jak St 2, ale czyszczona do uzyskania wyraźnego metalicznego połysku

Zabezpieczenie blachy ocynkowanej

Blacha ocynkowana to trudne podłoże ze względu na słabą przyczepność powłok. Przygotowanie:

• odtłuścić roztworem EMULSOLU RN – 1, spłukać wodą, osuszyć
• sezonowaną blachę oczyścić roztworem amoniaku (1–2%) z detergentem
• zanieczyszczenia i korozję usunąć szczotkami nylonowymi, włosiem lub papierem ściernym

Powierzchnia musi być sucha i wolna od zanieczyszczeń.

Zabezpieczenie blachy aluminiowej

Powierzchnia aluminiowa, ze względów przeciwkorozyjnych i kolorystycznych, najczęściej jest pokryta powłoką konwersyjną wytworzoną w procesie:

• elektrochemicznym (utlenianie anodowe)
• chemicznym (chromianowanie, fosforanowanie)

Tego typu warstwa poprawia przyczepność powłoki malarskiej.

Przygotowanie do malowania:

• oczyścić powierzchnię z luźnej rdzy i zanieczyszczeń ręcznie lub mechanicznie (szczotki stalowe, metoda strumieniowo–ścierna z użyciem miękkiego ścierniwa naturalnego)
• odtłuścić przez zmycie wodą z detergentem niejonowym

Przygotowanie powierzchni metali nieżelaznych

Metale nieżelazne są trudnym podłożem dla farb ze względu na:

• gładkość powierzchni
• dużą reaktywność cynku, glinu i ich stopów

To sprzyja powstawaniu zwartej, kruchej warstwy tlenków lub węglanów, które negatywnie wpływają na składniki powłoki malarskiej, powodując:

• brak przyczepności
• marszczenie
• zniszczenie powłoki

Najczęściej stosowane przygotowanie:

• wytwarzanie powłoki konwersyjnej (chemicznej lub elektrochemicznej)
• powłoka konwersyjna: nierozpuszczalna w wodzie, działa jako izolator, poprawia odporność i przyczepność

Przygotowanie podłoża betonowego

Podłoże betonowe odpowiednio przygotowane pod zestaw malarski powinno być:

• czyste
• bez rys, występów i szczelin
• o wilgotności powierzchniowej nieprzekraczającej 3–4% (w zależności od farby)
• o nierównościach nie większych niż 1/3 grubości zestawu malarskiego

Wymagania:

• wypukłe krawędzie, naroża i załamania należy zaokrąglić
• beton powinien być odpylony i odtłuszczony
• tłuste plamy usuwać tkaniną bawełnianą z rozpuszczalnikiem
• oczyszczanie: szczotki stalowe (ręczne/mechaniczne) lub delikatne przepiaskowanie

Nowoczesną metodą czyszczenia jest użycie wody pod wysokim ciśnieniem.

‍

Czas schnięcia i wytrzymałość podłoża

Świeżo wykonane podłoża (beton, tynki) należy malować dopiero po odpowiednim czasie utwardzania i karbonizacji. Okres schnięcia podano w instrukcjach stosowania farb.

Tynki zgodne z PN-70/B-101100 powinny być:

• czyste
• gładkie
• równe
• bez rys, wykwitów, zacieków, tłuszczów, pyłów i innych zanieczyszczeń

Powinny mieć odpowiednią wytrzymałość mechaniczną i nie ścierać się przy potarciu ręką.

Ważną rzeczą w przygotowaniu tynków przed malowaniem jest: usunięcie starych powłok klejowych i wapiennych oraz mycie i nawilżenie powierzchni. Stare tynki, w celu usunięcia z nich zanieczyszczeń, zmywa się wodnymi roztworami mydła za pomocą szczotek o twardym włosiu.

Szarość kojarzy się z elegancją, dobrym gustem, minimalizmem, nowoczesnością… Co więcej, dobrze komponuje się z wieloma innymi barwami – od monochromatycznych, po soczyste i jaskrawe. Nic dziwnego, że coraz więcej budynków wykańczanych jest szarą elewacją – aktualnie jest to jedno z najpopularniejszych i najbardziej uniwersalnych rozwiązań! Marzysz o stylowym szarym domu? Sprawdź, jaki kolor dachu do szarej elewacji będzie najlepszym wyborem. Zapraszamy na przegląd inspiracji!

Szara elewacja – jaki kolor dachu?

Szarość to kolor, który ma wiele zalet. Jest ponadczasowa – pasuje niemal do wszystkiego. Decydując się szarą elewację do swojego domu, stajesz zatem przed nie lada wyborem! Możesz pozwolić sobie na dach w dowolnie wybranym kolorze. Ograniczeniem jest jedynie Twoja wyobraźnia i oczekiwania wobec ostatecznego wyglądu domu. Potrzebujesz nieco inspiracji? Oto nasze propozycje:

• W odcieniach szarości – najprostszy wybór, gwarantujący nowoczesny efekt, to połączenie szarej elewacji z szarym dachem. Możesz zdecydować się na podobne odcienie lub wprost przeciwnie – postawić na kontrast, łącząc jasny kolor z ciemnym.
  
• Z pochwałą minimalizmu – zestawienie szarej elewacji z czarnym lub białym dachem to doskonała propozycja dla każdego, kto ceni prostotę i klasykę. Białe dachówki w połączeniu z jasnoszarą elewacją dadzą subtelny efekt. Czarny dach na antracytowym domu stworzy wyrazisty, a przy tym minimalistyczny styl.
  
• Dotyk koloru – szarą elewację z łatwością zestawisz z zielenią, czerwienią czy brązem dachu. Takie połączenie pozwoli Ci uzyskać oryginalny efekt, bez ryzyka przesady i popadnięcia w kicz.

Kolor dachu a styl domu – przegląd

Wybierając kolor dachu, pod uwagę należy wziąć nie tylko kolor elewacji, ale również styl, w jakim utrzymany jest budynek. Oto najważniejsze wskazówki:

• Domy w stylu klasycznym, nawiązujące do starego typu budownictwa, najczęściej wykańczane są dachami w kolorze czerwonym lub pomarańczowo-miedzianym. Połączenie ciepłej barwy dachu z neutralną szarością elewacji tworzy rodzinny, przytulny klimat, który doskonale komponuje się z drewnianymi elementami, np. stylowymi okiennicami.
  
• Nowoczesne budynki, o nieco surowych bryłach i minimalistycznych formach, najlepiej prezentują się z dachami o chłodnych, monochromatycznych odcieniach – białym, szarym lub czarnym. Neutralne kolory podkreślają szarą elewację, dając futurystyczny efekt, który doskonale dopełniają szkło i metal.
  
• Styl rustykalny, kojarzący się z sielskim życiem na wsi, najczęściej korzysta z tzw. kolorów ziemi. Dachy w domach tego typu zwykle wykańczane są w zieleni, brązie czy miedzi. W stylu rustykalnym nie może zabraknąć naturalnego lub bielonego drewna oraz bujnej roślinności.
  
• Domy w stylu skandynawskim, mocno nawiązującym do minimalizmu, zwykle wykańczane są barwami ze skali szarości. Elewacja i pozostałe elementy często są wobec siebie kontrastujące, np. jasnoszare ściany budynków podkreślane są antracytowymi dachami i stolarką. Styl skandynawski dobrze komponuje się z naturalnymi materiałami wykończeniowymi, np. kamieniem.
  
• Śródziemnomorskie domy, nawiązujące do nadmorskich posiadłości, często zachwycają bogatą paletą kolorystyczną. Dachy wykańczane są niebieskimi, zielonymi, żółtymi lub czerwonymi blachodachówkami, które dobrze komponują się z elewacją o ciepłym odcieniu szarości. W śródziemnomorskim domu nie może zabraknąć odpowiednich elementów wykończeniowych, nawiązujących do słonecznych wakacji – kamieni, wikliny, drewna czy ciężkich okiennic.

Aby dopasować kolor dachu do szarej elewacji, nie musisz go wymieniać! Sięgnij po emalię RAFIL Radach Farba Na Dach lub w wybranym kolorze, aby w szybki i łatwy sposób odmienić wygląd swojego domu. Pamiętaj, aby farbę stosować w połączeniu z RAFIL Podkład Antykorozyjny – takie zestawienie zapewni nie tylko najlepszy efekt estetyczny, ale także doskonałą ochronę dachu przed czynnikami atmosferycznymi.

Wielkość malowanej powierzchni, jej wygląd i ukształtowanie, a przy okazji wydajność i wygoda. Odpowiadając na pytanie „czym malować metal?”, warto wziąć pod uwagę wszystkie te kwestie. Zanim zdecydujesz, czy lepszy będzie pędzel, wałek, czy spray, sprawdź, na co zwracać uwagę przy wyborze narzędzi do malowania metalu.

Malowanie metalu pędzlem – co warto wiedzieć?

Pędzel to zdecydowanie najczęściej wybierane narzędzie do malowania metalu. Konstrukcje z tego materiału często mają drobne elementy oraz skomplikowaną, zróżnicowaną strukturę, na przykład chropowatą, z którą nie poradzi sobie wałek. Co więcej, malowanie pędzlem nie wymaga wielkich umiejętności, a włosie łatwo wyrównuje ewentualne rozpryski czy zacieki.

Przy wyborze pędzla do malowania metalu warto zwrócić uwagę na:

• Rodzaj włosia – pędzle mogą mieć włosie syntetyczne lub naturalne. Do metalu znacznie lepiej nadaje się to drugie, ponieważ pozwala uzyskać gładsze, równomierne wykończenie. Kupując pędzel do malowania metalu, zwróć uwagę na umocowanie włosia – nie powinno wysnuwać się z podstawy, ponieważ w takim przypadku pojedyncze włoski zostaną na malowanej powierzchni i trudno będzie je usunąć.

Ważne!
‍Do malowania metalu konieczna jest specjalistyczna farba – o zwiększonej odporności na warunki atmosferyczne i odpowiednia do różnych powierzchni metalowych: stalowych, ocynkowanych czy aluminiowych. Przykładem może być antykorozyjna emalia RAFIL Do Bram i Ogrodzeń, dostosowana do malowania pędzlem, wałkiem i natryskiem.

• ‍Kształt pędzla – do powierzchni o skomplikowanym kształcie najlepiej nadają się pędzle okrągłe, których włosie może dotrzeć w każdy zakamarek. Przy płaskich i większych powierzchniach warto postawić na klasyczny pędzel angielski o płaskim kształcie, który pozwala na równomierne i płynne malowanie metalu. Ostatnim typem pędzla przydatnego przy wykańczaniu tej powierzchni jest tzw. kaloryferowiec, czyli długi, płaski pędzel, często z zakrzywioną rączką, który pozwala dotrzeć do miejsc trudno dostępnych.

‍

Kiedy malować metal wałkiem?

Zamiana pędzla na wałek do malowania metalu zazwyczaj następuje w sytuacji, gdy musisz pokryć farbą większą i gładszą powierzchnię. Jako że wałek łatwo sunie po podłożu, pomalujesz ją znacznie szybciej, a rozprowadzenie farby będzie równomierne. Wałek do malowania metalu powinien mieć:

• Właściwy rozmiar – im dłuższy wałek, tym większą powierzchnię pokryje, a jego wielkość powinna odpowiadać rozmiarom malowanego elementu.
  ‍
  
• Zwartą, nieporowatą strukturę – taki wałek zapewnia dokładne rozprowadzenie farby i uzyskanie idealnie gładkiego efektu. Z tego powodu do malowania metalu polecane są wałki wykonane z gąbki o jak najmniejszych porach lub pokryte bardzo krótkim włosiem. Porowate wałki spowodują, że do farby przedostaje się powietrze, co skutkuje powstawaniem bąbli.
  ‍
  
• Wygodny uchwyt – wałkami często maluje się płaskie elementy ogrodzenia lub bramy, dachówki czy elementy maszyn. Do niewielkich powierzchni w zupełności wystarczy klasyczny, krótki uchwyt, do ogrodzeń warto wybrać drążek teleskopowy.

Malowanie natryskowe metalu — na czym polega?

Malowanie natryskowe metalu wymaga odrobiny wprawy, ale trudno odmówić mu zalet. Jest szybkie, bardzo wydajne i pozwala dotrzeć do trudno dostępnych miejsc.

Do malowania sprayem potrzebujesz urządzenia, na które składa się kompresor, aparat natryskowy ze zbiornikiem na farbę, a także przewód, przez który sprężone powietrze przedostaje się z kompresora do zbiornika, regulator ciśnienia oraz filtry i złączki. Nowoczesne zestawy do malowania natryskowego łączą wszystkie te elementy w formę niewielkiego, lekkiego i zgrabnego urządzenia, które obsłuży nawet laik.

Koniecznym elementem zestawu jest lepkościomierz, dzięki któremu można kontrolować konsystencję farby, ta stosowana do malowania natryskowego musi zostać rozcieńczona wodą lub rozpuszczalnikiem, a lepkościomierz pozwala utrzymywać właściwą gęstość.

Malowanie odbywa się po umyciu, zagruntowaniu i odtłuszczeniu powierzchni, na przykład za pomocą preparatu RAFIL Preparat Do Odtłuszczania, co zwiększy przyczepność farby. Przed malowaniem nałóż odzież ochronną i gogle.

W przypadku powierzchni z dużymi prześwitami takich jak metalowe ogrodzenia warto umieścić za nimi płytę pilśniową lub karton, żeby zapobiec rozbryzgowi. Farbę nakładaj prostopadle do malowanej powierzchni, w odległości około 20 cm, z góry w dół w przypadku powierzchni pionowych i od dołu ku górze, gdy są poziome.

Wygląd betonowego płotu możesz zmienić samodzielnie, wykorzystując do tego odpowiednie farby. Sprawdź, czym i jak pomalować ogrodzenie betonowe, a także jak przygotować się do malowania. W artykule znajdziesz informacje, jak przygotować powierzchnię przed malowaniem ogrodzenia betonowego, jaką farbę do betonowego płotu wybrać oraz jak krok po kroku nadać betonowym murkom nowy wygląd.

Jak przygotować betonowe ogrodzenie do malowania?

Zanim zaczniesz malowanie ogrodzenia betonowego, musisz dobrze przygotować powierzchnię. Należy oczyścić ją z warstw starej farby (zwłaszcza w miejscach, gdzie jest ona luźno związana, kruszy się i pęka), grzybów, pleśni i tłustych plam. Dzięki temu żywotność nowej farby znacznie się wydłuży, a efekty malowania będą satysfakcjonujące. Przed malowaniem warto też wyrównać powierzchnię – wypełnić wszelkie ubytki i przeszlifować całe ogrodzenie. Naprawa betonowego ogrodzenia przed malowanie jest wskazana, jeśli struktura materiału jest mocniej naruszona. W takiej sytuacji warto wypełnij takie miejsca betonem lub syntetyczną szpachlówką. Nałóż masę niewielką szpachlą lub kielnią, a w przypadku głębokich pęknięć – warstwami. Całość pozostaw do wyschnięcia, a zaszpachlowaną powierzchnię przeszlifuj i odpyl. Najlepiej wykorzystać do tego odkurzacz. Jeśli korzystasz z detergentów do czyszczenia betonu, spłucz je dokładnie wodą i zanim przystąpisz do malowania, pozwól betonowi dokładnie wyschnąć.

Wskazówki dotyczące czyszczenia betonowego ogrodzenia

Wskazówka! Czym oczyścić beton przed malowaniem?

• Do czyszczenia betonowego ogrodzenia możesz wykorzystać stalową szczotkę. Jeśli brud jest uporczywy, możesz postawić na szczotkę mechaniczną.
• W przypadku starych ogrodzeń dobrze sprawdzi się delikatne piaskowanie.
• By usunąć tłuste plamy, możesz wykorzystać bawełnianą szmatkę nasączoną rozpuszczalnikiem lub detergentem odtłuszczającym.
• Skutecznym sposobem czyszczenia betonu jest też używanie wody pod wysokim ciśnieniem.

Jaka farba na ogrodzenie betonowe będzie najlepsza?

Do malowania betonowego ogrodzenia nie możesz wykorzystać każdej farby. Musisz postawić na emalię o odpowiednich parametrach, która będzie dobrze współpracowała z podłożem, a do tego będzie odporna na wilgoć, promienie słoneczne, mróz czy inne czynniki atmosferyczne. Ponadto, jeśli płot usytuowany jest blisko drogi, może być narażony na uderzenia ziaren żwiru czy piasku, wypadających spod kół przejeżdżających samochodów.Jaką farbą pomalować ogrodzenie betonowe? Możesz postawić np. na farby epoksydowe lub farby chlorokauczukowe. Tworzą one na betonowych powierzchniach bardzo twarde i elastyczne powłoki, odporne na uderzenia, ścieranie, czynniki atmosferyczne, a także chemikalia.

Wskazówka dotycząca spójnego wyglądu otoczenia

{{recomended-product}}

Wskazówka! Jak nadać spójny wygląd otoczeniu?

Jeśli chcesz, by otoczenie Twojego domu miało spójny styl, postaw na podobną kolorystykę ogrodzenia, bramy, furtki, dachu, parapetów czy rynien. Wykorzystanie zbliżonej palety barw sprawi, że otoczenie będzie miało harmonijny wygląd. Do malowania metalowych powierzchni możesz wykorzystać Emalię RAFIL Do Bram i Ogrodzeń lub Gruntoemalię RAFIL Radach Na Dach.

Czy impregnować betonowe ogrodzenie przed malowaniem?

To zależy od tego, jakie są wskazania na opakowaniu i w karcie technicznej danego produktu. W przypadku farb z serii RAFIL Chlorokauczuk nie stosujemy gruntu na beton a tylko i wyłącznie na metal. Z kolei przy farbie epoksydowej zagruntowanie podłoża zmieszaną farbą z dodatkiem rozcieńczalnika jest konieczne.

Jak wykończyć ogrodzenie betonowe i kiedy je malować?

Ogrodzenie betonowe należy malować w odpowiednich warunkach. Nie może być za zimno, za ciepło, zbyt wietrznie i wilgotno. Temperatura betonu powinna być wyższa niż 10°C, a temperatura otoczenia musi mieścić się w przedziale 10-35°C. Ponadto wilgotność względna powietrza nie powinna być wyższa niż 85%. Malowania nie należy przeprowadzać wtedy, gdy wieje porywisty wiatr, niedawno padało lub jest mgliście. Jeśli chcesz uzyskać najlepszy efekt malowania, postępuj zgodnie z poniższymi krokami:

• Przygotuj farbę – dokładnie ją wymieszaj, aby uzyskać jednolitą konsystencję.
• Wyrównaj powierzchnię ogrodzenia – usuń wszelkie ubytki i przeszlifuj całą powierzchnię.
• Dokładnie oczyść powierzchnię – usuń wszystkie stare farby, grzyby, pleśń i tłuste plamy, aby zapewnić lepszą przyczepność nowej farby.
• Jeśli korzystasz z detergentów do czyszczenia betonu, spłucz je dokładnie wodą i pozwól betonowi dokładnie wyschnąć.
• Zagruntuj powierzchnię – zastosuj odpowiedni grunt, aby zapewnić lepszą przyczepność farby.
• Nałóż farbę na ogrodzenie – wykorzystaj pistolet natryskowy lub wałek, aby równomiernie rozprowadzić farbę na powierzchni ogrodzenia.
• Nałóż co najmniej dwie warstwy farby – odczekaj minimum 24 godziny między nałożeniem kolejnych warstw.
• Poczekaj na całkowite utwardzenie się farby – zanim zaczniesz użytkować ogrodzenie, upewnij się, że farba jest w pełni utwardzona.

Malowanie ogrodzenia betonowego może być czasochłonnym zadaniem, ale jeśli wykonasz je zgodnie z zaleceniami producenta farby, uzyskasz trwałą i estetyczną powłokę, która przetrwa wiele lat.

Pamiętaj!

Jeżeli farba nie jest odporna na promienie UV, to jej kolory szybko wyblakną. Aby temu przeciwdziałać, warto zabezpieczyć farbę dodatkową warstwą specjalnego lakieru, jak RAFIL NA BETON Lakier poliuretanowy.

Najczęstsze błędy podczas malowania ogrodzenia betonowego i jak ich uniknąć

Malowanie ogrodzenia betonowego nie jest trudnym zadaniem. Warto jednak wiedzieć, jakich błędów nie popełnić. Dzięki temu masz pewność, że efekt pracy będzie zadowalający estetycznie, a nowa podłoga trwała i wytrzymała.Do najczęstszych błędów podczas malowania z pomocą farby do betonowego płotu RAFIL Chlorokauczuk Należą:

• używanie niewłaściwej farby, która nie jest odpowiednia do warunków zewnętrznych czy betonowego podłoża;
• nieodpowiednie przygotowanie nowego betonowego podłoża — nowe płoty betonowe i tynki cementowo wapienne należy sezonować minimum 4 tygodnie przed nałożeniem farby do murków betonowych;
• brak właściwego oczyszczenia betonowej powierzchni. Przed aplikacją farby z powierzchni trzeba usunąć zanieczyszczenia, które mogą pogorszyć przyczepność, a w konsekwencji spowodować wady powłoki i przedwczesne jej odspajanie. Będą to ślady piasku i ziemi, mech i glony, luźne fragmenty betonu. Następnie całość należy bardzo dokładnie odpylić;
• malowanie przy nieodpowiedniej temperaturze – nie powinna przekraczać 25 stopni Celsjusza ani być niższa niż 10 stopni Celsjusza;
• malowanie przy zbyt dużej wilgotności, przekraczającej 80%, przed deszczem, przy dużym zamgleniu – spowoduje to wolniejszy czas wysychania i osłabi powłokę;

Podsumowanie

Pomalowany płot betonowy zyska całkiem nowy wygląd. Dopasujesz go do aranżacji otoczenia domu, ale przede wszystkim przedłużysz żywotność betonu. Przed malowaniem musisz dobrze przygotować betonowe podłoże. Konieczne będzie więc oczyszczenie betonu z warstw starej farby, grzybów, pleśni i tłustych plam oraz innych zanieczyszczeń jak ziemia, mech, glony. Gdy beton ma ubytki, trzeba je uzupełnić, a całość przeszlifować i odpylić np. z pomocą odkurzacza. Do malowania polecamy farbę RAFIL Chlorokauczuk. To emalia, która charakteryzuje się zwiększoną odpornością na działanie warunków atmosferycznych. Tworzy powłokę odporną na zarysowania, uderzenia i uszkodzenia mechaniczne, a do tego nie wymaga stosowania oddzielnego preparatu do gruntowania w przypadku podłoży betonowych.