Kolory ogrodzenia pasujące do czarnego dachu – inspiracje

Do pomalowania stalowych lub żeliwnych elementów użytkowanych na zewnątrz niezbędna jest farba, której powłoka będzie jednocześnie odporna na warunki atmosferyczne – deszcz czy niskie temperatury.

Jeśli chcesz dobrze zabezpieczyć metalowe powierzchnie przed rdzewieniem, jednocześnie nadając im przyjemny dla oka kolor, powinieneś rozważyć zakup odpowiedniej emalii chlorokauczukowej. Chcesz dowiedzieć się więcej o tych specjalistycznych farbach? Czytaj dalej.

Czym są farby chlorokauczukowe?

Odpowiedź na pytanie, co to jest farba chlorokauczukowa, jest dość prosta. To rodzaj farby, która tworzy na malowanej powierzchni wytrzymałą i elastyczną powłokę ochronną. To pozwala – w połączeniu z odpowiednim podkładem antykorozyjnym – skutecznie zabezpieczyć powierzchnie przed rdzewieniem – które w dłuższej perspektywie czasowej będzie dosłownie zabójcze dla każdego metalowego elementu na zewnątrz.

Jaka jest różnica – farby chlorokauczukowe a akrylowe? Zasadnicza! Te drugie są wodorozcieńczalne, nie nadają się więc na zewnątrz. Aby pomalować powierzchnię narażoną na korozję, działanie wiatru, śniegu i deszczu, a także ścieranie i uderzenia mechaniczne, najlepsza będzie właśnie farba chlorokauczukowa.

Zastosowanie farb chlorokauczukowych

Farby chlorokauczukowe posłużą ci do zabezpieczania wszelkich powierzchni narażonych na działanie szkodliwych czynników. Możesz użyć ich do malowania metalu i żeliwnych elementów konstrukcyjnych. Ta powłoka, w połączeniu ze wspomnianymi wcześniej podkładami antykorozyjnymi skutecznie poradzi sobie z korozją przeżerającą metal. Jeśli będziesz malować metalowe lub żeliwne elementy, które mogą być narażone właśnie na działanie korozji, produkt ten będzie dobrym wyborem.

Emalie chlorokauczukowe znajdą też zastosowanie w domu lub warsztacie. To doskonały wybór, jeśli chcesz zabezpieczyć drewno lub stolarkę budowlaną przed wilgocią, która dla tego materiału jest naprawdę niebezpieczna. Powinieneś wybrać ten rodzaj produktu także wtedy, gdy zależy ci na pokryciu betonów lub tynków (wapiennych oraz cementowych) wytrzymałą, zabezpieczającą powłoką.

Jak malować farbą chlorokauczukową?

Nakładanie tego rodzaju produktów w zasadzie nie różni się od malowania „zwykłymi” farbami. Przede wszystkim liczy się dobre przygotowanie podłoża. Przed rozpoczęciem pracy oczyść malowaną powierzchnię z brudu, starych warstw farby, szczególnie z olejów i smarów. Jeśli materiał jest chropowaty, przeszlifuj go drobnoziarnistym papierem ściernym, aby farba miała lepszą przyczepność. Nie zapomnij później o odpyleniu podłoża!

Farbę dokładnie wymieszaj. Jeśli jest zbyt gęsta, możesz rozcieńczyć ją specjalnym rozcieńczalnikiem do wyrobów poliwinylowych i chlorokauczukowych. Ważne, aby farbą chlorokauczukową malować przy temperaturze powyżej 10 stopni Celsjusza, ale nie przy większej niż 25 stopni. Możliwości nakładania farby są różnorodne. Możesz postawić na pistolet, dzięki któremu uzyskasz równomierne pokrycie. Możesz też malować pędzlem lub wałkiem.

Dobrze przemyśl wybór wałka do malowania. To, jaki wałek wybierzesz do farby chlorokauczukowej, zależy od rodzaju malowanej powierzchni i jej kształtu. Jak zwykle sprawdza się zasada – im bardziej nierówna i chropowata powierzchnia, tym dłuższe włosie powinien mieć wałek.

Liczbę warstw farby należy dobrać w zależności od tego, jak bardzo niesprzyjające będzie środowisko, w którym znajdować będzie się pomalowana powierzchnia. Nanosząc dwie lub trzy warstwy masz pewność, że pokrycie będzie odpowiednie, a farba wykaże pełnię swoich właściwości.

Jak określić wydajność farby chlorokauczukowej?

Wydajność farby chlorokauczukowej jest zawsze określona na opakowaniu produktu. W zależności od rodzaju litr farby wystarcza na pokrycie około 10 do 16 metrów kwadratowych (przy malowaniu jednowarstwowym).

Jaki podkład do farby chlorokauczukowej?

Jeśli planujesz zabezpieczenie metalowych powierzchni, zastosuj specjalny podkład antykorozyjny – RAFIL Podkład Chlorokauczukowy. To farba gruntująca, która tworzy matową, elastyczną powłokę. Zwiększa przyczepność farby chlorokauczukowej do podłoża, a stosowana w zestawie z nią zapewnia wysoką trwałość powłoki i wieloletnią ochronę antykorozyjną. Pamiętaj, że jeśli pozostawisz podłoże bez farby gruntującej, bardzo szybko pojawi się na nim rdza nalotowa, a to osłabi przyczepność podłoża.

Wydajność produktu RAFIL Podkład Chlorokauczukowy wynosi do 16 m²/l przy jednokrotnym malowaniu. Potrzebujesz jednej warstwy podkładu, a w przypadku szczególnie narażonego na korozję podłoża – dwóch warstw, przy czym drugą nakłada się do 90 minut po nałożeniu pierwszej.

W przypadku potrzeby pokrycia podłoży mineralnych lub betonowych należy zastosować emalię rozcieńczoną w stosunku 3:1.

{{recomended-product}}

Czym rozcieńczyć farbę chlorokauczukową?

Taką farbę możesz rozcieńczyć specjalnym rozcieńczalnikiem przeznaczonym do farb chlorokauczukowych. Zastosuj produkt przeznaczony specjalnie do tego rodzaju farb. Droga na skróty nie popłaca. Jeśli użyjesz nieodpowiedniego środka, farba może stracić swoje właściwości.

Proponowany produkt do rozcieńczenia to RAFIL Rozcieńczalnik Do Wyrobów Chlorokauczukowych i Winylowych. Dokładną instrukcję, jak rozcieńczyć farbę, zawsze znajdziesz na opakowaniu produktu. Postępuj zgodnie ze wskazówkami producenta, a unikniesz przykrych sytuacji.

Ile schnie farba chlorokauczukowa?

Czas schnięcia farby chlorokauczukowej zależy od grubości nałożonej warstwy. Przeważnie ten rodzaj farb potrzebuje minimum 4 godzin do wyschnięcia powierzchniowego, a 16 godzin do wyschnięcia całkowitego.

Jeśli planujesz nałożenie dwóch lub więcej warstw, przygotuj się na odczekanie od 30 minut do 2 godzin między kolejnymi malowaniami. Jeśli przekroczysz ten czas, wówczas kolejną warstwę możesz położyć minimum po 5 dniach. Pamiętaj wtedy o obowiązkowym malowaniu próbnym – jeśli po kwadransie nie wystąpią żadne wady powłoki, możesz kontynuować malowanie.

Czy farba chlorokauczukowa jest szkodliwa?

Jak przy kontakcie z każdym rodzajem chemikaliów, zachowaj ostrożność. Zanim rozpoczniesz prace, przygotuj niezbędne środki ochronne. Pamiętaj o założeniu rękawic oraz maseczki, która ochroni drogi oddechowe. Jeśli malujesz w pomieszczeniu, nie zapomnij o regularnym wietrzeniu. Pamiętaj również o tym, żeby trzymać produkt w szczelnie zamkniętym opakowaniu z dala od dzieci.

W jakich kolorach występują farby chlorokauczukowe?

Paleta kolorów farb chlorokauczukowych jest szeroka. Przykładem może być farba RAFIL Chlorokauczuk. Dostępna jest ona aż w 20 gotowych kolorach – od dwóch odcieni bieli, poprzez żółty, zielony, czerwony, niebieski aż po kilka brązów i czerni. Taki wybór z pewnością pozwoli Ci wybrać barwę, jaka najlepiej będzie odpowiadać twoim potrzebom.

Jak widzisz, nawet porównanie kolorystyki farb chlorokauczukowych a akrylowych nie wypada źle na korzyść tych pierwszych. Dzięki temu możesz mieć dwa w jednym: skuteczną ochronę antykorozyjną metalowych powierzchni użytkowanych na zewnątrz oraz estetyczny wygląd.

Jeśli potrzebujesz środka, który solidnie zabezpieczy problematyczne powierzchnie – takie jak metal, drewno czy beton – i jednocześnie zależy Ci na estetyce, wybierz farbę chlorokauczukową. Zastosowanie farb chlorokauczukowych jest bardzo szerokie, od malowanie metalowych bram po betonowe powierzchnie. Jej nakładanie nie jest skomplikowane. Pamiętaj tylko o stosowaniu środków bezpieczeństwa podczas malowania.

Rośliny doniczkowe zawsze były w dobrym stylu, ale dopiero w ostatnich latach zapanowała na nie prawdziwa moda! Księgarniane półki uginają się od poradników na temat uprawy roślin, media społecznościowe zalewane są zdjęciami amatorskich upraw, a balkony, tarasy i ogrody zachwycają kolorami, kształtami i zapachami królujących w nich kwiatów. Wraz z popularnością roślin na znaczeniu zyskały także dodatki do nich – donice, pergole oraz… kwietniki. W dzisiejszym wpisie przyglądamy się tym ostatnim. Jak odnowić stary metalowy kwietnik? Jaką farbą go pomalować? Podpowiadamy!

Kwietnik metalowy – ozdoba w stylu vintage

Kwietniki to elementy dekoracyjne, które pozwalają na ciekawą ekspozycję roślin – stanowiąc dla nich podwyższenie, ozdobną podstawę lub konstrukcję do zawieszenia na ścianie, balustradzie czy ogrodzeniu.

Czas największej popularności kwietników przypadał na czasy PRL. Trudno wyobrazić sobie wnętrza z lat 60. czy 70. bez bujnych paproci zawieszanych pod sufitem (kwietnik metalowy wiszący) lub ustawianych na specjalnie zaprojektowanych stojakach. Niestety, po kilku dekadach kwietniki stały się passe i odeszły w zapomnienie.

Od kilku lat możemy obserwować wielki powrót wzornictwa czasów PRL, a także rosnące zainteresowanie amatorską uprawą roślin. Nic dziwnego, że trendy te przecięły się i przypomniały nam o stylowej ozdobie z poprzedniej epoki, czyli kwietnikach. Obecnie są one jedną z najbardziej pożądanych ozdób – zarówno w ogrodach, jak i na werandach czy tarasach.

Jak odnowić stary metalowy kwietnik? Przygotowanie

Kwietnik, który zamierzasz odnowić, powinien być pusty! Jeżeli znajdują się w nim rośliny, powinieneś wyjąć je z konstrukcji i przenieść w inne, bezpieczne miejsce.

Kiedy opróżnisz kwietnik, możesz zabrać się za jego oczyszczanie. Przygotuj kilka starych kartonów lub folię malarską, drucianą szczotkę (przydatna może okazać się również szlifierka), papier ścierny, ściereczkę oraz preparat do odtłuszczania metalowych powierzchni (np. benzynę ekstrakcyjną lub RAFIL Preparat Do Odtłuszczania). Gotowe? W takim razie bierz się do dzieła:

• Zabezpiecz podłoże (niezależnie od tego, czy będziesz przeprowadzać prace na trawie, kostce brukowej, płytach betonowych czy innej nawierzchni) – rozłóż kartony lub folię malarską i upewnij się, że nie będą się przesuwać.
  
• Umieść kwietnik w przygotowanym miejscu i oczyść go z luźnych fragmentów starej farby, brudu, kurzu, glonów, rdzy i wszelkich innych zanieczyszczeń.
  
• Sięgnij po papier ścierny i postaraj się jak najbardziej zmatowić powierzchnię kwietnika – dzięki temu zapewnisz farbie lepszą przyczepność.
  
• Usuń pył, jaki powstał podczas oczyszczania i matowienia powierzchni.
  
• Odtłuść metal, używając wybranego preparatu oraz miękkiej ścierki.

Kiedy Twój kwietnik jest oczyszczony i odtłuszczony, możesz przejść do malowania.

Jak pomalować kwietnik metalowy?

Kwietnik metalowy będzie wymagał użycia specjalistycznej farby, która zabezpieczy materiał przed działaniem wody, czynników atmosferycznych oraz urazów mechanicznych. Nasza propozycja to RAFIL Chlorokauczuk – emalia, która zapewnia doskonały efekt estetyczny (występuje w aż 20 odcieniach!) oraz wieloletnią ochronę metalu przed rdzą (w połączeniu z podkładem chlorokauczukowym RAFIL).

{{recomended-product}}

Kiedy wybierzesz odpowiedni rodzaj oraz kolor farby, możesz pomalować swój kwietnik metalowy na ścianę, balustradę lub stojący. Wystarczy, że będziesz podążał za naszą instrukcją:

• Przy pomocy wałka gąbkowego lub pędzla pokryj metalową powierzchnię warstwą podkładu chlorokauczukowego.
  
• Następnie od razu (do 1 godziny) nałóż pierwszą, cienką warstwę farby. Staraj się, aby kwietnik był równomiernie pokryty emalią we wszystkich miejscach. Unikaj wielokrotnego przeciągania pędzlem w jednym punkcie, aby nie było nierówności.
  
• W czasie od 0,5 do 2 godzin nałóż kolejną warstwę, trzymając się zasad z wcześniejszego punktu.

Po całkowitym wyschnięciu powierzchni metalowej możesz cieszyć się nowym obliczem kwietnika! Umieść w nim ulubione kwiaty i ozdób swój ogród lub taras w oryginalny sposób.

Betonowe ogrodzenia cechują się dużą wytrzymałością oraz schludnym, estetycznym wyglądem. Nie oznacza to jednak, że nie wymagają okresowej konserwacji. Podpowiadamy, czym czyścić ogrodzenia betonowe, jak je zabezpieczyć przed warunkami atmosferycznymi i czym pomalować, aby na długo zachowały trwałość.

Renowacja ogrodzenia betonowego – na czym polega i kiedy jest potrzebna?

Mimo że beton to trwały materiał, który rzadko ulega uszkodzeniom, zmienne warunki atmosferyczne mogą wpływać na jego stan wizualny. Częstym widokiem są zaniedbane ogrodzenia betonowe pokryte mchem, pleśnią albo brzydkimi zaciekami.

Starzejący się płot z betonu to nie tylko problem estetyczny. Jeśli na jego powierzchni pojawią się dodatkowo uszkodzenia, pęknięcia i ubytki, których w porę nie uzupełnisz, ogrodzenie lub jego część będzie wymagać wymiany.

Aby do tego nie dopuścić, konieczna jest regularna konserwacja ogrodzenia z betonu. Obejmuje ona dokładne czyszczenie, opcjonalną impregnację i pomalowanie płotu na nowo.

Czyszczenie ogrodzenia z betonu – najlepsze sposoby

Usunięcie zabrudzeń i nalotów ze starego ogrodzenia bywa pracochłonne. Czym wyczyścić betonowy płot, nie poświęcając na to wielu godzin? Zaopatrz się w:

• myjkę ciśnieniową – to najłatwiejszy sposób, by skutecznie pozbyć się brudu i pyłu z powierzchni betonu. Jeśli nie masz jej pod ręką, możesz spłukać je przy pomocy zwykłego szlaucha ogrodowego;
  ‍
  
• ostrą szczotkę, druciak i gruboziarnisty papier ścierny – za ich pomocą usuniesz łuszczącą się farbę, a także zedrzesz mech, ślady pleśni oraz inne nieestetyczne wykwity na powierzchni betonowego ogrodzenia;
  ‍
  
• rozpuszczalnik – posłuży Ci do wyczyszczenia ogrodzenia betonowego z zacieków i trudnych do usunięcia zabrudzeń z farb, smaru czy oleju.

Zabezpieczenie ogrodzenia – czym impregnować beton?

Do kolejnego etapu remontu betonowego ogrodzenia możesz przejść po jego całkowitym wyschnięciu. Następnie zaszpachluj wszelkie uszkodzenia w jego powierzchni. Dla mchu, grzybów i pleśni zagłębienia, pęknięcia czy ubytki są najbardziej przyjaznym miejscem do rozwoju.

Dokładnie oczyszczoną powierzchnię betonowego ogrodzenia warto też dodatkowo zabezpieczyć impregnatem. Beton to dość porowaty materiał, dlatego łatwo powstają na nim trwałe plamy i trudne do usunięcia naloty biologiczne.

Czym zaimpregnować betonowe ogrodzenie, aby w przyszłości uniknąć pracochłonnego czyszczenia i renowacji? Na rynku znajdziesz produkty o różnych mechanizmach działania – od takich, które wnikają w strukturę betonu, zapobiegając wchłanianiu wilgoci, po preparaty powłokowe, tworzące na powierzchni barierę ochronną.

Remont ogrodzenia betonowego – czym je pomalować?

Renowację ogrodzeń betonowych warto zakończyć nałożeniem świeżej powłoki malarskiej, dzięki której całość będzie wyglądać estetycznie i czysto. Czym malować beton? Ważne, by wybrać preparat stworzony z myślą o wykończeniu powierzchni betonowych na zewnątrz – inaczej trwałość farby nie będzie wystarczająca.

Jaka farba na ogrodzenie betonowe sprawdzi się najlepiej? Przy wyborze zwróć uwagę na to, czy produkt tworzy elastyczną powłokę – zapobiegnie to łuszczeniu farby pod wpływem promieni słonecznych. Preparat powinien być odporny na wpływ warunków atmosferycznych, zarysowania, uderzenia i uszkodzenia mechaniczne. Pod tym kątem doskonale sprawdzi się emalia RAFIL Chlorokauczuk. Jest dostępna w 20 różnych kolorach i daje ładne wykończenie na wysoki połysk.

Pamiętaj, aby przed nałożeniem emalii dobrze zagruntować powierzchnię farbą podkładową. Dzięki temu zwiększysz przyczepność powłoki i jej trwałość. Ogrodzenie możesz malować przy pomocy pędzla lub wałka, a także – jeśli chcesz zaoszczędzić czas – metodą natryskową.

Prawidłowe przygotowanie powierzchni stalowych przed malowaniem to kluczowy etap, który bezpośrednio wpływa na trwałość i estetykę powłoki malarskiej. Obejmuje ono kontrolę czystości, stopnia chropowatości, odtłuszczenia oraz obecności pyłu i zanieczyszczeń jonowych. Procesy te powinny być realizowane zgodnie z obowiązującymi normami, które określają zarówno metody oceny, jak i dopuszczalne tolerancje.

Ocena stopnia czystości powierzchni stalowej

Kontroli stanu przygotowania powierzchni podlegają następujące właściwości:

• wygląd powierzchni,
• stopień czystości podłoża,
• profil powierzchni (chropowatość)
• obecność zatłuszczeń,
• obecność zapylenia,
• obecność zanieczyszczeń jonowych.

Kontrolę stopnia czystości można przeprowadzać w porównaniu do barwnych wzorców fotograficznych załączonych do norm:

• PN-ISO 8501-1: „Przygotowanie podłoży stalowych przed nakładaniem farb i podobnych produktów. Wzrokowa ocena czystości powierzchni. Stopnie skorodowania i stopnie przygotowania niezabezpieczonych podłoży stalowych oraz podłoży stalowych po całkowitym usunięciu wcześniej nałożonych powłok.”
• PN-ISO 8501-2: „Przygotowanie podłoży stalowych przed nakładaniem farb i podobnych produktów. Wzrokowa ocena czystości powierzchni. Stopnie przygotowania wcześniej pokrytych powłokami podłoży stalowych po miejscowym usunięciu tych powłok.”

Podczas kontroli powierzchni przed malowaniem należy zwrócić szczególną uwagę na dokładne oczyszczenie szwów spawalniczych, złączy, nitów, miejsc trudnodostępnych, gdyż często mogą tam pozostać zanieczyszczenia.

Dopuszczalne wady powierzchni przygotowanej do malowania, które zależą od agresywności korozyjnej środowiska, zawarte są w normie PN-ISO 8501-3. Oczyszczona powierzchnia nie powinna wykazywać jednak większych uszkodzeń.

Typowa chropowatość podłoża, określona parametrem Rz, powinna wynosić 35–70 μm. Ocenę przeprowadza się przy pomocy:

1. Przyrządu do pomiaru chropowatości (np. aparatem firmy Elcometer)
2. Porównania badanej powierzchni z wzorcami (płytki metalowe podzielone na segmenty różniące się średnią wysokością chropowatości – norma PN-ISO 8503-2), lub dotykowo przesuwając po wzorcowej i badanej powierzchni paznokieć lub drewienko.
   Z uwagi na kształt ścierniwa dostępne są dwa wzorce:
   • S – dla ścierniw kulistych: kulki szklane, śrut staliwny i żeliwny kulisty
   • G – dla ścierniw ostrokrawędziowych: żużel pomiedziowy, piasek, korund, śrut żeliwny łamany

Szczegółowe informacje o metodach oceny chropowatości podłoży stalowych po obróbce strumieniowo-ściernej podane są w normie PN-EN ISO 8503.

W przypadku stosowania chemicznych metod usuwania zatłuszczeń należy sprawdzić pH powierzchni. Powinno ono wynosić 6–7.

Skuteczność odtłuszczenia sprawdza się jedną z poniższych metod:

1. Na odtłuszczoną powierzchnię nakłada się 2–3 krople benzyny ekstrakcyjnej. Po około 10 sekundach przykłada się krążek bibuły filtracyjnej. Jednocześnie na drugi krążek bibuły, służący jako wzorzec, również nanosi się benzynę ekstrakcyjną; po odparowaniu rozpuszczalnika z obu krążków, porównuje się je – obecność plam tłuszczowych na bibule przyciśniętej do odtłuszczonej powierzchni świadczy o jej niewłaściwym odtłuszczeniu.
2. Odtłuszczoną powierzchnię polewa się wodą destylowaną (spryskiwaczem). Po 10 s oceniany jest szacunkowy procent zwilżonej powierzchni. Norma rozróżnia 3 stopnie zwilżenia, które są zarazem miernikiem stopnia odtłuszczenia:
   • Stopień 1 – woda zwilża powyżej 50% powierzchni
   • Stopień 2 – woda zwilża 40–50% powierzchni
   • Stopień 3 – woda zwilża 15–20% powierzchni

Metoda ta zalecana jest do powierzchni pokrytych farbami do czasowej ochrony – na odtłuszczoną powierzchnię nanosi się kroplę 40–70% wodnego roztworu alkoholu etylowego z dodatkiem barwnika (np. pioktaniny). Jeśli powierzchnia jest zatłuszczona już w ilości ok. 100 mg/m², to kropla ta nie rozlewa się po niej. Na powierzchniach pionowych droga spływania kropli jest krótka i pozostaje owalny ślad, jeśli powierzchnia jest czysta.

Kurz i pył są bardzo niepożądanym zanieczyszczeniem, które musi być usunięte z każdego podłoża przygotowanego do malowania. Obecność pyłu można stwierdzić przez przetarcie powierzchni czystą białą szmatką.

Ocenę skuteczności odpylenia można przeprowadzić zgodnie z normą ISO 8502-3, przy pomocy paska taśmy samoprzylepnej o długości około 15 cm. Pasek nakleja się na badaną powierzchnię, trzykrotnie przesuwa się po nim kciukiem, a następnie nakłada się na kontrastowe podłoże i porównuje z rysunkiem wzorcowym.

Kontrola przygotowania powierzchni do malowania

Przy usuwaniu zapylenia przez wydmuchiwanie powietrzem należy zwrócić uwagę, aby powietrze było pozbawione oleju. Dotyczy to również powietrza używanego do napędu narzędzi do czyszczenia.

Ocenę skuteczności usunięcia zanieczyszczeń jonowych z powierzchni można przeprowadzić zgodnie z wytycznymi normy ISO 8502-1 lub ISO 8502-2, albo sprawdzić stosując opracowane przez Instytut Mechaniki Precyzyjnej w Warszawie testy do oceny ilości chlorków i siarczanów znajdujących się na powierzchniach przygotowanych do malowania.

W przypadku przypuszczalnej obecności zanieczyszczeń jonowych na powierzchni (powierzchnie pokryte solami, atmosfera zanieczyszczona aerozolem solnym) zaleca się zastosować metody mające na celu usunięcie zanieczyszczeń z powierzchni, takie jak:

• mycie parowo-wodne,
• mycie wodą pod ciśnieniem,
• oczyszczanie strumieniowo-ścierne na mokro.