Meble ogrodowe wykonane w całości lub częściowo z betonu mają wiele zalet. Najważniejszą z nich jest długowieczność i wytrzymałość. Betonowa ławka może być na dodatek prawdziwą ozdobą. Podpowiadamy, jaką ławkę betonową ogrodową wybrać i jak później o nią dbać, aby służyła długie lata. 

Ławka betonowa to mebel niezbędny w każdym ogrodzie. Dzięki wygodnemu siedzisku można odpocząć i cieszyć się urokiem działki. Ma swoje zalety praktyczne, a odpowiednio dobrana, stanowi także ciekawy element dekoracyjny, podkreślający wygląd całego ogrodu. Na rynku dostępnych jest wiele modeli betonowych ławek ogrodowych – z oparciem lub bez, w różnorodnych wzorach, rozmiarach i technikach wykonania.

Wybór odpowiedniej ławki betonowej

Nie jest dużą przesadą stwierdzenie, że ławka betonowa to mebel na całe życie. Mocna i wytrzymała, może służyć długie lata. Dlatego przed zakupem warto dobrze się zastanowić i wybrać model odpowiedni zarówno pod względem funkcjonalności, jak i wyglądu.

Jakie rodzaje ławek betonowych ogrodowych można wybrać? Najprostszym rodzajem ławek są popularyzujące się ostatnio betonowe, monolityczne, prostokątne bloki, wykonane z betonu architektonicznego. W zasadzie prościej się już nie da! Co ciekawe, takie minimalistyczne, proste formy mogą być niezwykle ozdobne. Pasują zarówno do niemal pustych przestrzeni miejskich placów, jak i – na zasadzie kontrastu – do buchających różnorodnością ogrodów. Minusem wersji monolitycznych jest ich dość duża waga, nawet jeśli wykonano je w technice pozostawiającej puste wnętrze.

Popularne zarówno w przestrzeni publicznej, jak i na prywatnych posesjach czy ogrodach, są ławki betonowe bez oparcia. Znajdziesz tu zarówno proste, geometryczne wzory, jak i bardziej ozdobne, formowane w różnego rodzaju kształty. Dopełnieniem takiego siedziska często bywa drewno, które podnosi komfort użytkowania.

Klasyczna ławka kojarzy się nam jednak najczęściej w wersji z oparciem. Na takim meblu można usiąść naprawdę wygodnie. Ławka betonowa z oparciem zapewnia prawdziwy relaks i odpoczynek. W przypadku takich modeli również dostępna jest ogromna gama wersji i stylów. Proste geometryczne kształty sprawdzają się w przestrzeniach publicznych, a do ogrodów inwestorzy wybierają często wersje bardziej wymyślne, ażurowe, z wyglądu lekkie, często półkoliste lub o artystycznie zaburzonej symetrii.

Warto wspomnieć także, że ławki ogrodowe z powodzeniem mogą pełnić dodatkowe funkcje. Dostępne są modele zintegrowane z betonową donicą lub kwietnikiem, które stwarzają ciekawe możliwości aranżacyjne. Niektóre produkty to już nie tyle ławki, co bardziej uniwersalne siedziska lub leżanki albo ogrodowe niskie ławko-stoliki.

Zarówno wśród wersji bez, jak i z oparciem, wyróżnić można modele, w których siedzisko jest wykonane z betonu oraz takie, gdzie z tego materiału wykonane są jedynie nogi lub podpory ławki. Zazwyczaj drugim materiałem jest drewno, a elementy drewniane pojawiać się mogą przy wszystkich rodzajach ławek – od wersji klasycznych, po ozdobne, a także jako uzupełnienie minimalistycznych betonowych bloków. To ważne, ponieważ obecność drewna, które jest mniej odporne od betonu, rzutuje później na trwałość ogrodowego mebla, tempo jego starzenia oraz dostępne sposoby napraw i konserwacji.

Przygotowanie ławki do użytkowania

Jeżeli wybierzesz już swój wymarzony model, najlepiej pasujący do Twojego domu lub ogrodu, warto odpowiednio przygotować się do instalacji ławki. Trzeba pamiętać, że duży betonowy mebel może być trudny do częstego przestawiania, dlatego miejsce do jego ustawienia wypada wybrać naprawdę rozważnie. 

Podczas ustawiania warto przewidzieć np. przyszły wzrost roślin. Miejsce przy ogrodowej ścieżce, aktualnie łatwo dostępne, w przyszłości może zmienić się w zielony gąszcz, który stworzą np. rozrastające się krzewy. To dość częsty błąd początkujących właścicieli ogrodów, którzy "gubią" później swoje meble wśród rozrastającej się roślinności.

Ławka betonowa ogrodowa zazwyczaj sporo waży, dlatego ważne jest ustawienie jej na stabilnym, twardym podłożu. Posadowienie na miękkiej ziemi lub trawniku może sprawić, że szybko zacznie się zapadać lub przechylać. Przed ustawieniem mebla grunt można dodatkowo ubić ręcznie lub zagęścić maszynowo.

Pamiętaj, że choć beton to wytrzymały materiał, ma swoje ograniczenia. Wiadomo, że latem dobrze odpoczywa się w chłodnym cieniu drzew. Betonowej ławki ogrodowej nie stawiaj jednak w miejscach zbyt zaciemnionych i wilgotnych. Dlaczego? W takich warunkach dobrze rozwijają się mchy, porosty i grzyby, które z czasem mogą zacząć osiadać na powierzchni betonu. Doprowadzi to do jego przebarwień, a w perspektywie nawet uszkodzeń. Jeszcze gorzej takie warunki znosi wykorzystywane w konstrukcji ławek drewno.

Regularne czyszczenie i konserwacja ławki

Ławki i inne betonowe meble to w zasadzie wyposażenie wprost stworzone do znoszenia trudnych warunków pogodowych, takich jak deszcz, śnieg, upał czy mróz. Nikt nie chowa ich pod dach na zimę. Trzeba pamiętać o odpowiedniej konserwacji i czyszczeniu zarówno betonu, jak i drewna oraz metalu.

Przynajmniej raz w roku, najlepiej w ciepły letni lub wiosenny dzień, betonowe elementy ławki dobrze jest umyć za pomocą myjki ciśnieniowej lub ogrodowego węża i szczotki. Można zastosować też lekki detergent, chociażby płyn do mycia naczyń. Pozwoli to usunąć z powierzchni betonu odkładające się zabrudzenia i odświeżyć konstrukcję. 

Umyć można także elementy drewniane, jednak w ich przypadku przyda się częstsze malowanie. Drewno na ławce zakonserwować można którymś z gamy produktów dostępnych na rynku. Konserwację betonu przeprowadza się natomiast z wykorzystaniem innych produktów.

Ochrona ławki przed warunkami atmosferycznymi

Beton warto dodatkowo zabezpieczyć odpowiednim środkiem. Dzięki temu powierzchnia materiału będzie lepiej chroniona i odporna na oddziaływania pogodowe oraz czynniki biologiczne. 

Jeżeli zechcesz zachować naturalny kolor betonu, najlepszym rozwiązaniem będzie malowanie bezbarwnym lakierem poliuretanowym RAFIL Na Beton. To dwuskładnikowy preparat, który łatwo nakłada się pędzlem, wałkiem lub natryskiem. Doskonale sprawdza się w zabezpieczaniu elementów betonowych na zewnątrz, nadając dodatkowo świeży połysk. Na powierzchni betonu powstanie dodatkowa twarda i elastyczna powłoka ochronna, zabezpieczająca także przed kruszeniem, wycieraniem i zarysowaniami.

Malowanie i renowacja ławki betonowej

Ławkę betonową z oparciem lub bez można też pomalować na kolorowo. Warto to zrobić w dwóch sytuacjach. Po pierwsze – kiedy beton będzie wykazywał oznaki zużycia, po drugie – kiedy zechcesz zmienić coś w wystroju ogrodu lub podwórza. 

Malowanie w kolorze umożliwiają produkty z oferty marki RAFIL. Duże możliwości estetycznego malowania ogrodowych ławek betonowych daje RAFIL Chlorokauczuk. Tą farbą można malować zarówno elementy betonowe, jak i wykonane z metalu. Dzięki temu, w przypadku ławki wykonanej z tych materiałów, jednym produktem można zabezpieczyć całość. Farba chlorokauczukowa występuje w dwudziestu kolorach, przed osobami z zacięciem artystycznym otwierają się więc szerokie możliwości. Nic nie stoi na przeszkodzie, aby przy konserwacji jednej ławki skorzystać z kilku barw!

Co do kwestii technicznych związanych z malowaniem, zawsze warto wcześniej umyć ławkę lub przynajmniej wytrzeć. Jednocześnie zwróć uwagę na ewentualne uszkodzenia i ubytki. Zanim sięgniesz po pędzel, spękania i otarcia wypełnij betonem lub masą szpachlową.

Twoja betonowa ławka ogrodowa może być zarówno użyteczna, jak i estetyczna. Nic nie stoi na przeszkodzie, aby co sezon fantazyjnie zmieniać wygląd tego i innych ogrodowych mebli. Pomogą w tym produkty RAFIL, które doskonale chronią, są niezwykle wydajne, a przy okazji są łatwe w użyciu. Dzięki nim Twój ogród będzie jeszcze piękniejszy.

Szukasz pomysłu na otoczenie domu? Podpowiadamy, czym obłożyć murek betonowy i inne rodzaje murków, aby Twoja posesja zyskała nie tylko solidne, ale także estetyczne ogrodzenie.

‍Murek to jeden z rodzajów ogrodzeń, który nie traci na popularności mimo upływu czasu i zmieniających się trendów. To przede wszystkim konstrukcja trwała i odporna. Dobrze zbudowany mur może stać dziesiątki, a nawet setki lat i doskonale spełniać swoje zadanie. Jest ogrodzeniem najbardziej wytrzymałym na uszkodzenia mechaniczne, a przy odpowiednim zabezpieczeniu dobrze znosi też wilgoć, mróz, duże nasłonecznienie czy czynniki biologiczne.

Murek znakomicie chroni prywatność domowników i zapewnia bezpieczeństwo. Stanowi nie tylko zabezpieczenie działki i domowników. Jest także elementem dekoracyjnym. Można go zbudować w wielu, bardzo różnorodnych aranżacjach i stylach.

Na etapie budowy wielu inwestorów zadaje sobie pytanie: czym obłożyć murek ogrodzeniowy posesji? Buduje się go zwykle z cegieł lub bloczków, czasami z kamienia. Mniej popularne są wersje odlewane w całości z betonu, przy pomocy szalunków. Czasami konstrukcję muru łączy się z innymi elementami, np. transparentnymi przęsłami wykonanymi ze stali lub drewna. Podpowiadamy, czym obłożyć murek betonowy. 

Wybór materiałów do obłożenia murku ogrodzeniowego

Gama dostępnych materiałów, którymi można obłożyć lub wykończyć murek jest naprawdę szeroka. Dzięki temu każdy znajdzie coś dla siebie, zarówno pod względem trwałości, jak i estetyki. 

Pośród dostępnych produktów wysuwają się różnego rodzaju płyty i płytki. Bogatą ofertę prezentują okładziny z kamienia naturalnego, dostępne w wielu gatunkach, wzorach i kolorach. Odpowiadając sobie na pytanie, czym obłożyć murek ogrodzeniowy, można zapoznać się także z różnorodną ofertą płytek ceramicznych, w tym klinkierowych lub gresu. 

Warto pamiętać, że mur ogrodzeniowy można zabezpieczyć także poprzez tynkowanie. To ciekawa i trwała alternatywa dla szeroko pojętych płyt. Nic nie stoi także na przeszkodzie, aby murek pomalować. Do tego celu można użyć specjalnych farb lub lakierów do betonu o różnym składzie chemicznym. Zaletą malowania jest dostępność wielu kolorów – od tych zbliżonych do naturalnych materiałów, po odważne i ekstrawaganckie.

A czym obłożyć podmurówkę ogrodzenia? Możesz skorzystać z tych samych materiałów jak w przypadku całego muru. Warto jednak zwrócić uwagę, że to przyziemna część konstrukcji, dlatego ma nieco inne wymagania eksploatacyjne. Ponieważ jest bardziej narażona na zabrudzenie i wilgoć, dobrze wybierać materiały odporne na te czynniki. Sprawdzi się zabezpieczenie podmurówki materiałem w kolorze, który nie będzie eksponował osiadającego pyłu lub błota.

Charakterystyka i zalety poszczególnych rodzajów wykończeń

Naturalny kamień

Naturalny kamień ma wiele zalet. Przede wszystkim jest odporny, długowieczny i bardzo dobrze wygląda. Jako materiał okładzinowy stosowany na zewnątrz, najlepiej sprawdzą się różne odmiany granitu, szczególnie że są dostępne w bogatej gamie struktur i kolorów. Jeśli zastanawiasz się, czym obłożyć podmurówkę ogrodzenia, z pewnością kamień nada się najlepiej. Minusem tego materiału jest natomiast jego cena – to zdecydowanie rozwiązanie najdroższe.

Płytki ceramiczne

Tańszą i równie efektywną wersją oklein są płytki ceramiczne, czyli różne odmiany gresu i klinkieru. Praktycznie nieograniczona jest w ich przypadku gama dostępnych rozwiązań estetycznych – faktur, wzorów i kolorów. Są nieco mniej odporne mechanicznie od płyt kamiennych, mimo to przez długie lata dobrze znoszą skrajne warunki atmosferyczne. Gres i klinkier są też nieco łatwiejsze w montażu, dlatego to rozwiązanie przyjaźniejsze i bardziej dostępne dla osób, które chcą wykonać okleinę samodzielnie. Te materiały to też najlepsza odpowiedź na pytanie, czym obłożyć stare słupki ogrodzeniowe.

Tynk

Położenie tynku wyjdzie jeszcze taniej, a murek wcale nie musi stracić na estetycznej atrakcyjności. Nowoczesne, specjalnie przygotowane masy szpachlowe są dostosowane do znoszenia trudnych warunków, nie chłoną wilgoci i nie przemakają, a dzięki temu dobrze zabezpieczą wnętrze konstrukcji. Wiele tynków w swoim składzie ma także substancje, które chronią ogrodzenie przed działaniem czynników biologicznych, czyli kolonizacją przez porosty, glony i grzyby. Dodatkowo tynki można barwić lub malować już po nałożeniu.

Jeśli chcesz zabezpieczyć ogrodzenie szybko i tanio, najlepszym rozwiązaniem będzie malowanie. Jego zaletą jest dostępność ogromnej gamy farb w najprzeróżniejszych kolorach.

{{recomended-product}}

Nasza propozycja to farba chlorokauczukowa RAFIL Chlorokauczuk. Tworzy trwałą i elastyczną powłokę, odporną na zarysowania, uderzenia i uszkodzenia mechaniczne. Charakteryzuje się zwiększoną odpornością na działanie trudnych warunków atmosferycznych. Dostępna jest w szerokiej gamie kolorów, dzięki czemu łatwo ją dopasować do kolorystyki innych elementów otoczenia domu.

Wskazówki dotyczące samodzielnego montażu wykończenia

Niezależnie, czym zdecydujesz się obłożyć murek ogrodzeniowy, całość lub część tych prac przy odrobinie chęci możesz wykonać samodzielnie. Zakres robót do wykonania będzie zależał od wybranego materiału oraz stanu ogrodzenia. Bez wątpienia wygodniej i łatwiej wykańcza się nowy mur, w którym powierzchnie są równe i gładkie, niż konstrukcję starą i zniszczoną.

Najprostsze do przeprowadzenia jest malowanie. Należy wybrać odpowiednią farbę lub lakier do malowania betonu. Jeśli beton nie wymaga szpachlowania i uzupełnień, pierwszym etapem jest gruntowanie powierzchni. Robi się to albo za pomocą specjalnego gruntu, albo rozcieńczoną właściwą farbą. Samo malowanie betonu jest zazwyczaj proste, najlepiej wykonywać je wałkiem, a drobniejsze elementy i trudniej dostępne miejsca wykańczać mniejszym pędzlem.

Tynkowanie muru to praca nieco trudniejsza, ale także w zasięgu statystycznego majsterkowicza. Tutaj ważny będzie dobór odpowiedniego produktu i postępowanie zgodnie z wytycznymi producenta. Z pewnością najwięcej czasu zajmie nanoszenie masy na mur i jego późniejsze szlifowanie.

Jeśli postanowisz obłożyć konstrukcję płytami kamiennymi, gresem lub klinkierem, warto doszkolić się w zakresie ich układania, chociażby z poradników instruktażowych dostępnych w Internecie. Bardzo ważny jest dobór odpowiedniego kleju do danego rodzaju okładziny. Warto też pamiętać, że mur zewnętrzny będzie narażony na wilgoć i zamarzanie, dlatego niezwykle ważne jest właściwe uszczelnienie spoin pomiędzy płytkami.

Zalecenia dotyczące konserwacji i pielęgnacji wybranych materiałów 

Murek betonowy, niezależnie czym został obłożony, należy okresowo czyścić i poddawać przeglądom. Najlepszym sposobem jest mycie raz w roku myjką ciśnieniową. Pozwoli to usunąć zabrudzenia, osady biologiczne, a także ułatwia wykrycie spękań i ubytków w materiale okładzin. Wówczas można uzupełnić braki, np. poprzez zeskrobanie odchodzącej starej farby i miejscowe ponowne malowanie lub szpachlowanie ubytków.

Warto też pamiętać, że w przypadku pytania, czym obłożyć słupki betonowe lub kamienne, aby zabezpieczyć je odpowiednio od góry. Stosuje się w tym celu specjalne obróbki blaszane albo kaptury wykonane z betonu czy kamienia. Chronią one przed opadami i przemarzaniem konstrukcji. W ramach prac konserwacyjnych warto sprawdzać stan tych zabezpieczeń i w razie czego dokonywać wymiany.

Wiesz już, czym obłożyć murek betonowy. Wybierz więc materiał najbardziej odpowiadający Twoim gustom i ruszaj do pracy! Możesz zbudować ogrodzenie, które ochroni Twój dom, bliskich i ich prywatność, ale także stanie się prawdziwą ozdobą. Powodzenia!

Renowacja ogrodzenia to sposób, by przywrócić mu dawny wygląd i zabezpieczyć przed warunkami atmosferycznymi. Jak krok po kroku przeprowadzić odnowienie ogrodzenia z metalu i betonu? Sprawdź wskazówki ekspertów RAFIL. 

Zadbane i ładne ogrodzenie zdobi każdą posesję. Dobrze też świadczy o jej właścicielach. I odwrotnie – zardzewiały metalowy płot, przegniłe sztachety, betonowy parkan, który lata świetności ma już za sobą to kiepska wizytówka domu i jego domowników. 

Jak krok po kroku zająć się renowacją ogrodzenia z różnych materiałów? Przygotowaliśmy poradnik. 

Renowacja ogrodzenia – jak wybrać odpowiedni produkt?

Zanim na dobre zabierzesz się za renowację starego płotu ze sztachet czy odnowienie metalowego ogrodzenia, zacznij od wyboru właściwego produktu do malowania. Decyzja ta zależy przede wszystkim od materiału, z którego Twoje ogrodzenie jest wykonane. Co masz do dyspozycji?

Jeśli chcesz poddać renowacji ogrodzenie z metalu, polecanym produktem jest RAFIL Do Bram i Ogrodzeń. Ta antykorozyjna emalia przeznaczona jest do ochronno-dekoracyjnego malowania powierzchni metalowych: stalowych, ocynkowanych i aluminiowych eksploatowanych na zewnątrz pomieszczeń. Charakteryzuje się zwiększoną odpornością na działanie trudnych warunków atmosferycznych, a przy tym zapewnia długotrwały efekt dekoracyjny malowanych powierzchni.

Czym wyróżnia się farba RAFIL Do Bram i Ogrodzeń? Nadaje odporną na uderzenia, trwałą i elastyczną powłokę. To produkt wydajny i łatwy w aplikacji. A do tego możesz wybierać spośród 2 stopni połysku (mat, półmat) oraz 3 różnych kolorów.

Czym odnowić betonowy płot? Sprawdzonym rozwiązaniem jest farba chlorokauczukowa np. RAFIL Chlorokauczuk. Choć farba ta przeznaczona jest do ochronno-dekoracyjnego malowania powierzchni stalowych i żeliwnych, może być również stosowana do dekoracyjnego malowania betonu. Wyróżnia się zwiększoną odpornością na działanie trudnych warunków atmosferycznych. Tworzy powłokę odporną na zarysowania i uszkodzenia mechaniczne. Jest przy tym dostępna w bardzo szerokiej gamie kolorów, w tym np. w czerni, szarościach, brązach, kolorze niebieskim czy zielonym.

Odnowienie ogrodzenia – jak przygotować płot do renowacji?

Aby przygotować ogrodzenie do renowacji, najpierw trzeba wyczyścić płot z brudu i luźnych osadów. Możesz to zrobić za pomocą myjki ciśnieniowej lub ogrodowego węża. Obie metody są skuteczne, a przy tym bezpieczne dla ogrodowych roślin. Jeśli używasz ogrodowego węża, niezbędne będzie jednak prawdopodobnie doczyszczenie zakamarków ręcznie. 

Alternatywą dla wody są środki do czyszczenia ogrodzeń lub usuwania zabrudzeń z metalu – warto jednak pamiętać, że, jak wszystkie preparaty chemiczne, zawierają drażniące substancje. Nanosi się je miękką szczotką lub gąbką. 

Kolejny etap to zlikwidowanie korozji – dotyczy to ogrodzenia z metalu. Jeśli na jego powierzchni pojawiła się rdza, należy ją starannie usunąć – najlepiej papierem ściernym, drucianą szczotką do metalu lub szlifierką kątową. Wszystkie miejsca dotknięte rdzą oczyść aż do zdrowego metalu. Gdy płot jest mocno skorodowany, rozważ oddanie przęsła do piaskowania, które skutecznie pozwoli pozbyć się rdzy. Rdzy trzeba pozbyć się bardzo dokładnie – wystarczy jedno małe ognisko, aby wkrótce problem z korozją wrócił. 

Następnie usuń łuszczącą się farbę i wygładź oraz zeszlifuj powierzchnię. To niezbędne, aby nowa powłoka dobrze się trzymała i długo pozostała na swoim miejscu. Przed nałożeniem farby ważne jest również odtłuszczenie powierzchni np. benzyną ekstrakcyjną.

Renowacja ogrodzenia z metalu krok po kroku

Aby odnowić metalowe ogrodzenie farbą RAFIL Do Bram i Ogrodzeń, zacznij od dokładnego przygotowania powierzchni. Przed malowaniem usuń ślady rdzy, korozji, tłuszczu, soli i kurzu. Do mycia oraz odtłuszczania zalecany jest preparat RAFIL Preparat Do Odtłuszczania. To specjalna, biodegradowalna, wodorozcieńczalna kompozycja detergentów, emulgatorów i inhibitorów korozji, wykazująca znakomite właściwości czyszczące. 

Co dalej? Luźne fragmenty starej farby oraz ogniska korozji zeszlifuj, a dobrze przylegającą warstwę przetrzyj papierem ściernym, by zmatowić powierzchnię. 

Następny krok to zagruntowanie metalu przy pomocy farby RAFIL Podkład Antykorozyjny. To specjalistyczna farba gruntująca do stosowania jako podkład antykorozyjny w przypadku powierzchni trudnych i pokrytych nieznaną farbą. Farba wyróżnia się doskonałą przyczepnością do podłoża. Skutecznie ochroni przed korozją w zestawie z farbą nawierzchniową RAFIL Do Bram i Ogrodzeń. 

Przed nakładaniem farby nawierzchniowej starannie wymieszaj produkt – przy opakowaniach powyżej 5 litrów zaleca się mieszanie mechaniczne i dodatkowe mieszanie co godzinę. Jeśli używasz farb z różnych partii produkcyjnych, przelej je do jednego pojemnika i wymieszaj, by uniknąć różnic w kolorze. W razie zagęszczenia produktu, dodaj do 5% rozcieńczalnika RAFIL Radach. 

Maluj w odpowiednich warunkach – temperatura otoczenia powinna wynosić od +5°C do +25°C, a wilgotność powietrza nie powinna przekraczać 80%. Unikaj odnawiania metalowego ogrodzenia podczas upałów i wilgotnych warunków oraz w trakcie możliwych opadów deszczu. Zapobiegniesz w ten sposób ewentualnym wadom powłoki i problemom z jej trwałością. 

Nakładaj farbę pędzlem, wałkiem lub natryskowo, pamiętając, by przy natrysku unikać „suchego natrysku”. Jeśli używasz wałka, możesz lekko rozcieńczyć farbę dla równomiernego wykończenia. Kolejne warstwy nakładaj w odstępie minimum 3 godzin. Zaleca się, aby pierwsza warstwa miała grubość 45 mikronów, a łączna grubość dwóch warstw nie przekraczała 90 mikronów. Czas pełnego utwardzenia powłoki wynosi 3 dni.

Renowacja ogrodzenia betonowego – krok po kroku

Betonowy płot lub słupki z betonu, które podtrzymują metalowe przęsła, warto odnowić specjalistyczną farbą do betonu. Polecamy RAFIL Chlorokauczuk. Jak krok po kroku powinna wyglądać renowacja betonowego ogrodzenia tą farbą?

1. Powierzchnię ogrodzenia dokładnie odpyl, aby usunąć wszelkie zabrudzenia.
2. Zagruntuj ogrodzenie farbą RAFIL Chlorokauczuk, dodając ok. 25% rozcieńczalnika, aby farba lepiej przylegała.
3. Przed użyciem upewnij się, że farba jest w temperaturze pokojowej. Dokładnie wymieszaj produkt, a w razie potrzeby rozcieńcz max. 3% dedykowanego rozcieńczalnika RAFIL.
4. Przed rozpoczęciem prac renowacyjnych przeprowadź próbę na małej powierzchni, aby sprawdzić, czy nowa farba dobrze współpracuje z istniejącym podłożem. Pozostaw na 3-6 godzin do wyschnięcia i sprawdź, czy nie wystąpiły niepożądane efekty, takie jak marszczenie się farby. Jeśli takie reakcje wystąpią, usuń starą powłokę całkowicie.
5. Nakładaj farbę pędzlem, wałkiem lub natryskiem pneumatycznym, pracując w odpowiednich warunkach: temperatura otoczenia oraz powierzchni powinna wynosić od +10°C do +25°C, wilgotność względna powietrza poniżej 80%.
6. Unikaj malowania przy wysokiej wilgotności, silnym wietrze oraz przy temperaturze powyżej 25°C.
7. Nałóż pierwszą warstwę farby i pozostaw do wyschnięcia zgodnie z zaleceniami producenta. Nałóż kolejne warstwy, nie rozcieńczając już farby.

Dzięki produktom RAFIL odnowione ogrodzenie będzie odpowiednio zabezpieczone i estetyczne na długie lata!

‍

Prawidłowe przygotowanie powierzchni stalowych przed malowaniem to kluczowy etap, który bezpośrednio wpływa na trwałość i estetykę powłoki malarskiej. Obejmuje ono kontrolę czystości, stopnia chropowatości, odtłuszczenia oraz obecności pyłu i zanieczyszczeń jonowych. Procesy te powinny być realizowane zgodnie z obowiązującymi normami, które określają zarówno metody oceny, jak i dopuszczalne tolerancje.

Ocena stopnia czystości powierzchni stalowej

Kontroli stanu przygotowania powierzchni podlegają następujące właściwości:

• wygląd powierzchni,
• stopień czystości podłoża,
• profil powierzchni (chropowatość)
• obecność zatłuszczeń,
• obecność zapylenia,
• obecność zanieczyszczeń jonowych.

Kontrolę stopnia czystości można przeprowadzać w porównaniu do barwnych wzorców fotograficznych załączonych do norm:

• PN-ISO 8501-1: „Przygotowanie podłoży stalowych przed nakładaniem farb i podobnych produktów. Wzrokowa ocena czystości powierzchni. Stopnie skorodowania i stopnie przygotowania niezabezpieczonych podłoży stalowych oraz podłoży stalowych po całkowitym usunięciu wcześniej nałożonych powłok.”
• PN-ISO 8501-2: „Przygotowanie podłoży stalowych przed nakładaniem farb i podobnych produktów. Wzrokowa ocena czystości powierzchni. Stopnie przygotowania wcześniej pokrytych powłokami podłoży stalowych po miejscowym usunięciu tych powłok.”

Podczas kontroli powierzchni przed malowaniem należy zwrócić szczególną uwagę na dokładne oczyszczenie szwów spawalniczych, złączy, nitów, miejsc trudnodostępnych, gdyż często mogą tam pozostać zanieczyszczenia.

Dopuszczalne wady powierzchni przygotowanej do malowania, które zależą od agresywności korozyjnej środowiska, zawarte są w normie PN-ISO 8501-3. Oczyszczona powierzchnia nie powinna wykazywać jednak większych uszkodzeń.

Typowa chropowatość podłoża, określona parametrem Rz, powinna wynosić 35–70 μm. Ocenę przeprowadza się przy pomocy:

1. Przyrządu do pomiaru chropowatości (np. aparatem firmy Elcometer)
2. Porównania badanej powierzchni z wzorcami (płytki metalowe podzielone na segmenty różniące się średnią wysokością chropowatości – norma PN-ISO 8503-2), lub dotykowo przesuwając po wzorcowej i badanej powierzchni paznokieć lub drewienko.
   Z uwagi na kształt ścierniwa dostępne są dwa wzorce:
   • S – dla ścierniw kulistych: kulki szklane, śrut staliwny i żeliwny kulisty
   • G – dla ścierniw ostrokrawędziowych: żużel pomiedziowy, piasek, korund, śrut żeliwny łamany

Szczegółowe informacje o metodach oceny chropowatości podłoży stalowych po obróbce strumieniowo-ściernej podane są w normie PN-EN ISO 8503.

W przypadku stosowania chemicznych metod usuwania zatłuszczeń należy sprawdzić pH powierzchni. Powinno ono wynosić 6–7.

Skuteczność odtłuszczenia sprawdza się jedną z poniższych metod:

1. Na odtłuszczoną powierzchnię nakłada się 2–3 krople benzyny ekstrakcyjnej. Po około 10 sekundach przykłada się krążek bibuły filtracyjnej. Jednocześnie na drugi krążek bibuły, służący jako wzorzec, również nanosi się benzynę ekstrakcyjną; po odparowaniu rozpuszczalnika z obu krążków, porównuje się je – obecność plam tłuszczowych na bibule przyciśniętej do odtłuszczonej powierzchni świadczy o jej niewłaściwym odtłuszczeniu.
2. Odtłuszczoną powierzchnię polewa się wodą destylowaną (spryskiwaczem). Po 10 s oceniany jest szacunkowy procent zwilżonej powierzchni. Norma rozróżnia 3 stopnie zwilżenia, które są zarazem miernikiem stopnia odtłuszczenia:
   • Stopień 1 – woda zwilża powyżej 50% powierzchni
   • Stopień 2 – woda zwilża 40–50% powierzchni
   • Stopień 3 – woda zwilża 15–20% powierzchni

Metoda ta zalecana jest do powierzchni pokrytych farbami do czasowej ochrony – na odtłuszczoną powierzchnię nanosi się kroplę 40–70% wodnego roztworu alkoholu etylowego z dodatkiem barwnika (np. pioktaniny). Jeśli powierzchnia jest zatłuszczona już w ilości ok. 100 mg/m², to kropla ta nie rozlewa się po niej. Na powierzchniach pionowych droga spływania kropli jest krótka i pozostaje owalny ślad, jeśli powierzchnia jest czysta.

Kurz i pył są bardzo niepożądanym zanieczyszczeniem, które musi być usunięte z każdego podłoża przygotowanego do malowania. Obecność pyłu można stwierdzić przez przetarcie powierzchni czystą białą szmatką.

Ocenę skuteczności odpylenia można przeprowadzić zgodnie z normą ISO 8502-3, przy pomocy paska taśmy samoprzylepnej o długości około 15 cm. Pasek nakleja się na badaną powierzchnię, trzykrotnie przesuwa się po nim kciukiem, a następnie nakłada się na kontrastowe podłoże i porównuje z rysunkiem wzorcowym.

Kontrola przygotowania powierzchni do malowania

Przy usuwaniu zapylenia przez wydmuchiwanie powietrzem należy zwrócić uwagę, aby powietrze było pozbawione oleju. Dotyczy to również powietrza używanego do napędu narzędzi do czyszczenia.

Ocenę skuteczności usunięcia zanieczyszczeń jonowych z powierzchni można przeprowadzić zgodnie z wytycznymi normy ISO 8502-1 lub ISO 8502-2, albo sprawdzić stosując opracowane przez Instytut Mechaniki Precyzyjnej w Warszawie testy do oceny ilości chlorków i siarczanów znajdujących się na powierzchniach przygotowanych do malowania.

W przypadku przypuszczalnej obecności zanieczyszczeń jonowych na powierzchni (powierzchnie pokryte solami, atmosfera zanieczyszczona aerozolem solnym) zaleca się zastosować metody mające na celu usunięcie zanieczyszczeń z powierzchni, takie jak:

• mycie parowo-wodne,
• mycie wodą pod ciśnieniem,
• oczyszczanie strumieniowo-ścierne na mokro.