Jak samodzielnie odnowić i pomalować bramę wjazdową – poradnik

Nie ma nic bardziej relaksującego niż wypoczynek na hamaku. Ten sprzęt jest niezastąpiony w ogrodzie i na balkonie. Aby wygodnie z niego korzystać, potrzebujesz odpowiedniego stelaża. W artykule podpowiemy, jak zrobić metalowy stelaż do hamaka i jak go zabezpieczyć przed wilgocią. 

Spis treści:

1. Planowanie projektu — jak zacząć budowę metalowego stelaża do hamaka?
2. Wybór materiałów i narzędzi — co będzie potrzebne do budowy stelaża?
3. Budowa stelaża krok po kroku — skompletowanie i montaż konstrukcji
4. Pielęgnacja metalowego stelaża — jak dbać o stelaż, aby służył przez wiele sezonów?
5. Alternatywne stelaże i ich zalety

Do wiszącego hamaka niezbędny jest odpowiedni stojak, czyli stelaż. Rzadko kiedy tkaninę da się rozwiesić pomiędzy drzewami czy belkami. Jeśli nie masz takiej możliwości, stelaż pomoże Ci korzystać z hamaka bez przeszkód. 

Do dyspozycji masz różne materiały na stelaż do hamaka. Metalowa konstrukcja jest wśród nich na pewno najtrwalsza. Wystarczy okresowa konserwacja, czyli pomalowanie go emalią antykorozyjną (np. RAFIL Do Bram i Ogrodzeń), aby stelaż do hamaka metalowy służył Ci naprawdę długo. 

W artykule znajdziesz informacje, od czego zacząć wykonanie konstrukcji stelażu do hamaka metalowego. Podpowiemy, jak zrobić to samodzielnie oraz jak wybrać gotowy stojak na hamak metalowy. Doradzimy, jaką farbą zabezpieczyć sprzęt oraz jak o niego dbać, aby służył przez wiele sezonów.

Jak zrobić metalowy stelaż do hamaka — planowanie projektu

Kiedyś hamaki rozwieszano pomiędzy dwoma pniami drzew lub przymocowywano do drewnianych belek czy po prostu do haków w ścianie np. werandy. Dziś uniwersalnym rozwiązaniem jest specjalny stelaż. 

Stojaki na hamak wiszący, czyli ten klasyczny, mogą być wykonane z drewna lub z metalu. Obie te opcje mają swoje zalety i wady. Drewniany hamak wygląda naturalnie, można go zrobić samodzielnie lub kupić gotowy. Jest on jednak ciężki i nieporęczny, a do tego, co sezon trzeba go impregnować. 

Hamak na metalowym stelażu waży mniej niż jego drewniany odpowiednik, łatwiej go więc przemieszczać z miejsca na miejsca. Metal jest też zdecydowanie odporniejszy na warunki atmosferyczne, zwłaszcza gdy zabezpieczysz go przed wilgocią emalią antykorozyjną – taką jak RAFIL Do Bram i Ogrodzeń.

Jak zrobić metalowy stelaż do hamaka samodzielnie? Najpierw zrób plan swojego stojaka. Do wyboru masz kilka różnych opcji – prostszych lub bardziej skomplikowanych. My podpowiadamy, aby na początek Twój stojak był jak najprostszy. W najłatwiejszej wersji zrobiony jest z pięciu profili stalowych – trzy stanowią stelaż, a dwa krótsze służą jako podstawki. W opcji nieco trudniejszej, ale efektowniejszej, trzeba użyć długiego profilu stalowego na podstawę i dwóch krótszych na podpórki. Profile muszą być jednak wygięte – najprościej zlecić to firmie, która świadczy usługi w zakresie gięcia rur, profili i kątowników ze stali. Gięcie wykonuje się za pomocą specjalistycznego urządzenia, czyli giętarki.

Wybór materiałów i narzędzi — co będzie potrzebne do budowy stelaża?

Pracę nad stojakiem na hamak metalowym rozpocznij od zgromadzenia niezbędnych narzędzi i materiałów. Zacznijmy od prostszej wersji stelaża z prostych profili stalowych. Potrzebujesz pięciu profili ze stali – mogą mieć wymiary np. 50×30×2 mm. Trzy pierwsze po połączeniu śrubami posłużą Ci do wykonania stelaża. Zwróć uwagę, że długość pomiędzy hakami powinna wynosić ok. 300-320 cm. 

Dwa krótsze profile posłużą do wykonania podstawy hamaka. Powinny mieć długość ok. 80 cm, aby hamak stał stabilnie. Profile stalowe warto kupić ze stali nierdzewnej albo ocynkowanej. Potrzebujesz też do tego śrub montażowych, dwóch haków i karabińczyków do zamontowania hamaka oraz ewentualnie łańcucha do regulowania wysokości i ustawienia tkaniny. 

Jest też druga wersja metalowego hamaka. Wygląda ona bardziej elegancko i nowocześnie. Możesz ją wykonać samodzielnie, jeśli masz możliwość zdobycia profili stalowych, które będą wygięte. Profile kształtuje się przy pomocy giętarki, ale z powodzeniem znajdziesz zakłady, które oferują tego typu usługi. 

Potrzebujesz jednego mocnego profilu stalowego na stelaż. Jego proponowane wymiary to 40×40×2 mm. Dobrze, aby profil był ocynkowany, co przedłuży żywotność stali i zmniejszy jej podatność na korozję. Długość stelaża powinna wynosić od 320 do 360 cm – zmieści się tu standardowy hamak, nawet podwójny. Profil powinien mieć kształt półkola o średnicy np. 125 cm.

Oprócz tego niezbędne będą dwa krótsze, lekko wygięte profile na nóżki. Ich długość to np. 125 cm. Profile montujesz ze sobą przy pomocy śrub. Potrzebujesz też solidnych haków do powieszenia hamaka, karabińczyków oraz linek lub łańcucha do regulacji wysokości hamaka. 

Narzędzia, jakie będą Ci niezbędne do pracy to wiertarka do metalu, ewentualnie piłka do cięcia tego materiału. 

Kolejna ważna sprawa to zabezpieczenie stali przed korozją. Do ochrony polecamy produkt RAFIL Do Bram i Ogrodzeń. To antykorozyjna emalia do ochronno-dekoracyjnego malowania powierzchni metalowych stalowych, ocynkowanych i aluminiowych eksploatowanych na zewnątrz pomieszczeń. Wyróżnia ją zwiększona odporność na działanie trudnych warunków atmosferycznych oraz na uderzenia. 

Aby w pełni zabezpieczyć metal przed korozją, zastosuj RAFIL Do Bram i Ogrodzeń razem z farbą gruntującą RAFIL Podkład Antykorozyjny. Podkład polecany jest pod powierzchnie ocynkowane, stalowe i aluminiowe. Środek doskonale przylega do podłoża, tworzy elastyczną, twardą powłokę, przez co zapewnia długotrwałą ochronę antykorozyjną.

Budowa stelaża krok po kroku — skompletowanie i montaż konstrukcji 

Gdy masz już zgromadzone wszystkie materiały i narzędzia, sam montaż hamaku nie powinien nastręczyć Ci dużych trudności. Największym wyzwaniem jest połączenie stalowych profili solidnymi śrubami oraz montaż podpórek, które ustabilizują całą konstrukcję. Warto dodać także metalowe zaślepki na śruby. Jeśli hamak ma być mobilny, do jednej z podpórek służących jako nóżki, domontuj niewielkie kółeczka, które pomogą przeciągać hamak z miejsca na miejsce.

Gdy Twoja konstrukcja jest już gotowa, zabezpiecz ją na wypadek korozji. W pierwszej kolejności użyj farby podkładowej RAFIL Podkład Antykorozyjny. Występuje ona w dwóch odcieniach: szary okienny – stosowany pod jasne odcienie farby nawierzchniowej oraz czerwony tlenkowy – pod ciemne odcienie farby nawierzchniowej.

Teraz zabezpiecz stal przy pomocy emalii RAFIL Do Bram i Ogrodzeń. Zwróć uwagę, że każde podłoże przygotowane do malowania powinno być czyste, suche, pozbawione śladów rdzy i zatłuszczeń. Do mycia i odtłuszczania powierzchni metalowych służy wodny roztwór preparatu RAFIL Preparat Do Odtłuszczania.

Pielęgnacja metalowego stelaża — jak dbać o stelaż, aby służył przez wiele sezonów? 

Jak pielęgnować stojak na hamak metalowy? Nawet jeśli konstrukcja jest pomalowana preparatami antykorozyjnymi, na zimę warto dodatkowo zabezpieczyć hamak przed wilgocią, np. chowając do pomieszczenia gospodarczego lub okrywając stelaż. Oprócz tego dbaj, aby stojak był czysty i regularnie usuwaj z niego ziemię, piasek czy inne zanieczyszczenia. 

Alternatywne rozwiązania — gotowe stelaże i ich zalety

Jeśli nie masz smykałki do majsterkowania ani narzędzi niezbędnych do wykonania samodzielnie metalowego stelaża do hamaka, najlepszą opcją jest zakup gotowego stojaka. Trzeba go jedynie skręcić zgodnie z instrukcją, do czego wystarczy śrubokręt lub najlepiej wkrętarka. Pamiętaj, aby stelaż do hamaka – ten gotowy, i ten DIY, zabezpieczyć przed korozją przy pomocy środków RAFIL!

Ostatnie wpisy

• Karta techniczna – zapis tworzony przez producenta, dotyczący konkretnego wyrobu, jego przeznaczenia, charakterystyki i stosowania.
• Symbol wyrobu – każdy wyrób posiada dany symbol, który określa typ rodzaj i jego kolor, na tej podstawie wyrób jest identyfikowany.
• Gęstość – masa 1 cm³ wyrobu oznaczana piknometrycznie w temp. 20°C; dla wyrobów dwuskładnikowych jest to wartość średnia, po zmieszaniu składników.
• Punkt zapłonu (ang. flash point) – jest to najniższa temp. materiału malarskiego, w której wytworzy on pary substancji palnych wystarczających do zapłonu w określonych warunkach zapłonu.
• Zużycie teoretyczne (ang. theoretical spreading rate) – wartość (i/m²; kg/m²; m²/l; m²/kg) podawana w danych technicznych farby; arytmetyczny wynik zależności zawartości substancji nielotnej i specyfikowanej grubości powłoki malarskiej.
• Zużycie praktyczne - zależy od wielu czynników, między innymi od zużycia teoretycznego, chropowatości podłoża, metody i warunków nakładania, wielkości i rodzaju malowanej powierzchni, a także roli powłoki w zestawie; określa się iloczynem współ- zużycia praktycznego i zużycia teoretycznego farby.
• Czas przydatności wyrobu do stosowania (ang. pot life) – max. czas, w którym wyrób lakierowy po zmieszaniu z utwardzaczem zachowuje swoje właściwości i nadaje się do nanoszenia na podłoże.
• Czas schnięcia (ang. drying time) czas przejścia ciekłej powłoki malarskiej w stałą powłokę o określonych własnościach fizycznych i mechanicznych w danej temp.
• Porowatość (ang. porosity) – zależy w głównej mierze od użytego pigmentu, charakteryzuje ją obecność w powłoce otworków i kanalików sięgających do podłoża.
• Przepuszczalność (ang. permeability) – charakteryzuje zdolność przepuszczania gazów lub par przez powłokę, zależy od własności fizykochemicznych, grubości powłoki.
• Przyczepność (ang. adhesion) – zdolność powłoki do wiązania się z podłożem lub poprzednią warstwą.
• Trwałość powłoki (ang. durability) – przypuszczalny czas „życia” powłoki malarskiej do pierwszej głównej renowacji.
• Wydajność - powierzchnia (w m2), która może być pokryta daną ilością wyrobu lakierowego tworzącego powłokę o wymaganej grubości; zależy od warunków stosowania, złożoności geometrycznej konstrukcji, warunków atmosferycznych itp.
• Powłoka termoodporna – odporna na długookresowy wpływ temp. powyżej 150°C.
• Emalia (ang. top coat) – wyrób malarski pigmentowany o wysokich walorach dekoracyjnych, zwłaszcza barwie i połysku. Jako warstwy nawierzchniowe – emalie – muszą być odporne na wpływ zewnętrznych czynników korozyjnych np. promieniowanie słoneczne.
• Farba (ang. primer) – materiał malarski pigmentowany, tworzący powłokę kryjącą – która ma przede wszystkim spełniać funkcje ochronne. Farby tego typu (gruntujące, przeciwrdzewne) nanoszone są bezpośrednio na podłoże i zawierają składniki powstrzymujące procesy korozyjne. Powinny charakteryzować się głównie dobrą przyczepnością do podłoża.
• Farba do czasowej ochrony – chroni czasowo przed działaniem czynników atmosferycznych i korozyjnych (najczęściej przez okres 6 m-cy na czas montażu, transportu, składowania).
• Farba, emalia tiksotropowa – zawiera dodatki powodujące efekt zmniejszania się lepkości pozornej (upłynnienie) w czasie działania naprężeń ścinających (mieszanie, rozcieranie pędzlem).
• Farba na gorzej przygotowane podłoże (ang. surface tolerant) – przeznaczona do gruntowania, tolerująca gorzej przygotowane powierzchnie. Posiada właściwości: stabilizacji, przetwarzania i penetracji rdzy.
• Farby chemoutwardzalne (ang. chemical curing paints) – produkt malarski składający się z dwu lub trzech składników (żywica + utwardzacz) mieszanych bezpośrednio przed aplikacją.
• Farba grubopowłokowa (ang. high build) – materiał malarski dający grubszą powłokę suchą niż powszechnie stosowane materiały.
• Lakier (ang. varnish) – wyrób malarski niepigmentowany dający w efekcie powłokę przeświecalną.
• Pigmenty (ang. pigments) – są to substancje nierozpuszczalne w spoiwie farby a ulegające w nim zdyspergowaniu. Charakterystyczne dla nich są następujące własności: barwa, zdolność krycia, niekiedy zdolności ochronne i przeciwrdzewne.
• Rozcieńczalnik (ang. thinner) – lotna ciecz nie rozpuszczająca substancji błonotwórczej. Po dodaniu do materiału malarskiego nie powoduje niekorzystnych objawów. Dodatek rozcieńczalnika wymagany może być w przypadku nadmiernego zgęstnienia wyrobu wskutek zbyt długiego lub nieodpowiedniego przechowywania. Należy jednak pamiętać, że dodatek nawet małej ilości rozcieńczalnika może spowodować duże zmiany w grubości powłoki (szczególnie dla wyrobów tiksotropowych).
• Rozpuszczalnik (ang. solvent) – ciecz rozpuszczająca substancje błonotwórczą (spoiwo). Przy doborze rozpuszczalnika zwrócić trzeba uwagę m. in. na: zdolność rozpuszczania, lotność, temp. zapłonu, toksyczność, zapach itp.
• Substancja nielotna; części stałe (ang. solids) – łączna zawartość substancji błonotwórczych, pigmentów, wypełniaczy i innych składników materiału malarskiego pozostająca na powierzchni malowanej w procesie schnięcia powłoki.

Metal to materiał, który otacza nas z każdej strony. Ogrodzenia, parapety, rynny, balustrady, – to tylko kilka przykładów najczęściej spotykanych elementów, które mogą być z niego wykonane. Jak zabezpieczyć je przed destrukcyjnym działaniem rdzy? Jaki podkład antykorozyjny wybrać, by zapewnić najlepszą ochronę metalowym powierzchniom? Sprawdź!

Emalia i podkład antykorozyjny na rdzę – najlepsza ochrona metalu

Metal, który nie zostanie zabezpieczony odpowiednimi preparatami i będzie wystawiony na bezpośredni wpływ czynników atmosferycznych, nieuchronnie pokryje się rdzą. Dlaczego? Wytłumaczeniem tego zjawiska jest korozja – naturalna reakcja chemiczna, zachodząca pomiędzy metalem a tlenem i wodą. Jak rozpoznać, że do niej doszło? Po charakterystycznym pomarańczowo-rudym odcieniu i kruszącej się strukturze metalowego elementu.

Aby uchronić metal przed nieestetyczną i niszczycielską rdzą, należy odizolować go od czynników zewnętrznych. Warstwa podkładu antykorozyjnego oraz odpowiedniej farby nawierzchniowej stworzy powłokę, której zadaniem jest odcięcie dostępu wilgoci i powietrza.

Podkład antykorozyjny do metalu – czym się charakteryzuje?

Rafil PODKŁAD ANTYKOROZYJNY to produkt przeznaczony do gruntowania metalowych powierzchni, narażonych na działanie rdzy. Wybierz go, aby zabezpieczyć elementy ze stali, stali ocynkowanej czy aluminium, takie jak:
• dach domu czy elementów architektury ogrodowej (altana, garaż),
• rynny,
• ogrodzenie, bramy, furtki,
• balustrady balkonowe i tarasowe,
• wyposażenie ogrodu (krzesła, stoły, parasole, ławki, huśtawki),

Warstwa podkładu antykorozyjnego dokładnie pokrywa powierzchnię i przygotowuje ją do malowania. Matowa, elastyczna powłoka zapewnia idealną przyczepność emalii i dodatkowo chroni metal przed korodowaniem.

Podkład antykorozyjny – jak używać?

Aby mieć pewność, że podkład antykorozyjny oraz farba nawierzchniowa spełni swoją funkcję i będzie chronił metal przez długi czas, stosuj go ściśle według zaleceń producenta. Szczególną uwagę zwróć na poniższe elementy:

• Dokładne oczyszczenie powierzchni – metal, który zamierzasz malować, nie może być pokryty rdzą, kurzem, brudem czy tłuszczem. Koniecznie usuń z niego wszystkie luźne warstwy starej farby, źródła korozji i wszelkie inne zanieczyszczenia. Następnie dokładnie osusz, odpyl i odtłuść powierzchnię. Sezonowane, matowe powierzchnie ocynkowane należy bardzo ostrożnie oczyścić z tzw. białej rdzy oraz innych zanieczyszczeń (np. przy użyciu myjki ciśnieniowej lub poprzez szlifowanie).

• Matowienie – powierzchnie stalowe (również ocynkowane), które nie były wcześniej malowane, wymagają zmatowienia w celu poprawienia ich przyczepności.

• Nakładanie – Rafil PODKŁAD ANTYKOROZYJNY możesz nakładać przy pomocy pędzla, wałka lub natrysku hydrodynamicznego. Dla optymalnego efektu wystarczy jedna warstwa produktu.

• Wybór produktu – podkład antykorozyjny stosuj w połączeniu z dedykowanymi produktami z tej samej serii – Rafil RADACH FARBA NA DACH lub Rafil DO BRAM I OGRODZEŃ.

• Malowanie – farbę nawierzchniową nałóż 3-6 godzin po pokryciu powierzchni podkładem antykorozyjnym. Jeżeli przekroczysz wskazany czas, malowanie wykonaj po 5 dniach od nałożenia podkładu.

Najlepiej, jeżeli za malowanie zabierzesz się w pogodny i suchy dzień – unikaj deszczu i skrajnych temperatur (idealny zakres to 10-25°C).

Podkład na rdze – spray czy farba?

Podkład antykorozyjny w sprayu to nienajlepszy pomysł. Taka forma aplikacji nie gwarantuje idealnego pokrycia ani odpowiedniej grubości nakładanej warstwy. Najlepszym wyborem będzie Rafil PODKŁAD ANTYKOROZYJNY, który wygodnie nałożysz przy użyciu wałka, pędzla lub natrysku.
Podkład antykorozyjny, w duecie z wybraną farbą Rafil, to najskuteczniejszy sposób na wieloletnią ochronę metalu. Możesz sięgnąć po niego zarówno w celach profilaktycznych, jak i naprawczych – kiedy zauważysz pierwsze ślady rdzy.

Ostatnie wpisy:

Malowanie aluminium może być łatwe i przyjemne – wystarczy, że odpowiednio przygotujesz się do planowanej pracy. Sprawdź, jak powinno wyglądać czyszczenie aluminium z rdzy oraz starych powłok malarskich i jak przygotować powierzchnię do malowania. Dowiedz się, jaką farbę wybrać i o czym pamiętać, aby cieszyć się długotrwałymi efektami.

Aluminium – najważniejsze informacje

Aluminium to lekki metal (jest trzykrotnie lżejszy od żelaza!), którego stopy wykorzystuje się w przemyśle, lotnictwie, motoryzacji, a nawet w branży spożywczej – do produkcji puszek czy kapsli do butelek.

Ze względu na plastyczność oraz niewielką wagę aluminium powszechnie wykorzystywane jest również w budownictwie. Stosuje się je do produkcji profili okiennych, dachówek, rynien, bram garażowych, żaluzji okiennych i wielu innych.

Pomimo swoich wyjątkowych właściwości, aluminium (jak każdy metal) może z biegiem czasu tracić swoje właściwości i estetyczny wygląd. Na szczęście proces korozji aluminium można spowolnić, zabezpieczając je odpowiednimi preparatami.

Aluminium, korozja i czyszczenie

Aluminiowa powierzchnia, którą planujesz odnowić, musi zostać dokładnie oczyszczona ze wszelkich substancji, które mogłyby pogarszać przyczepność farby i sprzyjać korodowaniu metalu. Aby zrobić to dokładnie, postępuj według poniższych wskazówek:
• Przygotuj:

• drucianą szczotkę i/lub szlifierkę,
• papier ścierny,
• kilka miękkich ścierek,
• gąbkę do mycia,
• zapas czystej wody,
• środek do odtłuszczania metalu (np. Rafil PREPARAT DO ODTŁUSZCZANIA).

• Dokładnie przyjrzyj się aluminiowej konstrukcji i sprawdź, czy na jej powierzchni znajdują się ślady rdzy lub luźne fragmenty starej powłoki malarskiej (szczególną uwagę zwróć na trudnodostępne miejsca!).
• Odstające fragmenty farby usuń przy pomocy szczotki lub szlifierki.
• Pozbądź się wszystkich ognisk rdzy, przecierając metal gruboziarnistym papierem ściernym lub szlifierką.
• Przetrzyj całą powierzchnię papierem ściernym, aby zmatowić warstwę starej farby.
• Wyczyść powierzchnię, usuwając z aluminium pył i wszelkie zabrudzenia.
• Odtłuść metal, przecierając jego powierzchnię preparatem do odtłuszczania wymieszanym z wodą.
• Pozostaw aluminium do wyschnięcia.

Po zakończeniu czyszczenia aluminium, powierzchnia metalu powinna być pozbawiona brudu oraz rdzy, zmatowiona i gotowa do malowania.

Malowanie aluminium: podkład

Renowacja aluminium wymaga sięgnięcia po specjalistyczne produkty. Jakie?
Pierwszym środkiem, jaki należy nałożyć na powierzchnię odnawianego metalu, jest podkład gruntujący. Zwiększy on przyczepność docelowej farby oraz poprawi jej właściwości.

Nasz typ to Rafil PODKŁAD ANTYKOROZYJNY, który zapewnia doskonałą ochronę aluminium przed rdzą. Jego stosowanie jest niezwykle łatwe: wystarczy, że nałożysz go przy pomocy wałka lub pędzla (możesz sięgnąć również po natrysk hydrodynamiczny) i pozostawisz do wyschnięcia na 3-6 godzin. Jedna warstwa podkładu w zupełności wystarczy!

Malowanie aluminium: farba

Nakładanie emalii możesz rozpocząć wtedy, gdy podkład wyschnie (w przypadku Rafil PODKŁAD ANTYKOROZYJNY będzie to 3-6 godzin).
Malowanie aluminium rozpocznij od nałożenia pierwszej, cienkiej warstwy – możesz zrobić to przy pomocy pędzla, wałka lub natrysku. Jeśli malujesz natryskowo, pamiętaj o odpowiednim rozcieńczeniu emalii dedykowanym ROZCIEŃCZALNIKIEM DO FARB RADACH. Postaraj się, aby farba była rozłożona równomiernie i pokrywała wszystkie zakamarki konstrukcji.

Renowacja aluminium – jakiej farby użyć?

Farba do aluminium musi wyróżniać się doskonałymi właściwościami ochronnymi (zabezpieczać metal przez czynnikami atmosferycznymi oraz promieniowaniem UV) i oferować nieskazitelny efekt dekoracyjny. Nasza propozycja to Rafil RADACH – najwyższej jakości gruntoemalia do aluminium, stali i ocynku.

Drugą warstwę farby nałóż po upływie co najmniej 6 godzin. Ponownie pozostaw powierzchnię do wyschnięcia i oceń efekt, jaki uzyskałeś. Jeżeli to konieczne, możesz zdecydować się na nałożenie kolejnej warstwy emalii – pamiętaj jednak, by zachować zalecany przez producenta odstęp czasowy (min. 6 godzin pomiędzy kolejnymi warstwami).

Ostatnie wpisy: