Malowanie metalu pędzlem bez smug – poradnik eksperta

Zastanawiasz się, jak oddzielić rabatę od trawnika? A może jak stworzyć różne strefy ogrodowe? Niezbędne będą obwódki i bordery ogrodowe. Z czego zrobić obrzeża w ogrodzie? Do wyboru masz kamień, drewno, cegłę, plastik i inne materiały. Przeczytaj nasz artykuł i sprawdź inspiracje na oddzielenie trawnika od rabaty!

W projektowaniu każdego ogrodu ważnym zadaniem jest oddzielenie od siebie różnych powierzchni – rabat od trawnika, miejsca na rośliny od ścieżek, trawy od podjazdu. Najlepszym rozwiązaniem są obrzeża ogrodowe. 

W ofercie producentów znajdziesz przeróżne warianty obrzeży, obwódek i borderów, droższych i tańszych, odpowiednich do wielu stylów ogrodu i na różne metraże. W Internecie znaleźć można także sporo pomysłów na obwódki wykonane własnoręcznie. 

Z czego zrobić obrzeża trawnikowe i ogrodowe? Jaki materiał wybrać? W artykule znajdziesz odpowiedzi na te pytania.

Dlaczego warto stosować obrzeża w ogrodzie?

Obrzeża w ogrodzie pomagają utrzymać porządek i oddzielają różne strefy. Dzięki nim rabaty kwiatowe, trawniki i ścieżki wyglądają schludnie i estetycznie. Obwódki zatrzymują ziemię tam, gdzie powinna być – bez nich trawa lub rośliny mogą się rozrastać w niekontrolowany sposób. 

Warto też wiedzieć, że obrzeża chronią przed mieszaniem się różnych materiałów. To dzięki nim piasek nie przesypie się na trawnik, a kora nie wpadnie na ścieżkę. 

Co więcej, dobrze dobrane obrzeża podkreślają charakter ogrodu. Czasem są mocnym akcentem, czasem tylko delikatnym tłem. Jednak zawsze sprawiają, że ogród wygląda spójnie.

Z czego zrobić obrzeża w ogrodzie? Jak wybrać najlepszy materiał na obrzeża do ogrodu?

Jak zrobić obrzeża w ogrodzie? Pierwszy krok to wybór materiału. Zależy on od stylu ogrodu, budżetu i oczekiwań. Do dyspozycji masz elegancki i trwały kamień naturalny, ciepłe drewno, wytrzymały na warunki atmosferyczne beton czy kostkę brukową. Możesz także rozważyć plastikowe obrzeża, które są tanie i łatwe w montażu. To dobry wybór, jeśli szukasz prostego i szybkiego rozwiązania.

Wybierając materiał, warto zastanowić się, jak dużo czasu możesz poświęcić na pielęgnację obrzeży. Trzeba też pomyśleć, czy mają być tylko praktyczne, czy też dekoracyjne. Warto dopasować je do stylu całego ogrodu, żeby wszystko tworzyło spójną całość.

Materiał na obrzeże – kamień naturalny 

Jak oddzielić rabaty od trawnika? Polecany materiał to naturalny kamień – np. granit. Obrzeża ogrodowe z kamienia świetnie zaznaczą krawędzie alejek i ścieżek, zwłaszcza w ogrodach klasycznych czy angielskich. Naturalnie oddzielają rabaty i trawniki, tworząc barierę dla kory, piasku i kamyków, które mogłyby brudzić alejki.

Dodatkowo eleganckie kamienne obrzeża, wkopane równo z trawnikiem, pozwalają kosić trawę bez przeszkód. Ściśle ułożone, ograniczają przerastanie trawy na ścieżki, dzięki czemu ogród wygląda estetycznie i pozostaje łatwy do utrzymania.

W ogrodzie naturalistycznym świetnym pomysłem są obrzeża i obwódki z kamienia polnego lub otoczaków. Sprawdzą się jako obramowanie rabat kwiatowych czy drzewek ozdobnych i owocowych. 

Jak zrobić obrzeże z cegły?

Z czego zrobić tanie obrzeża w ogrodzie? Rozważ cegły – kupione lub rozbiórkowe. Obrzeża z cegieł to klasyczny, uniwersalny wybór, który dobrze wpisuje się w styl angielski, jak i w wiejskie aranżacje ogrodowe. 

Cegły można układać na różne sposoby: na płasko, pionowo lub pod kątem, dzięki czemu łatwo stworzysz ciekawą strukturę i wzory. Co warto wiedzieć o tym rodzaju obrzeża? Wybierz cegły odporne na wilgoć i mróz!

Jak oddzielić trawnik od rabaty przy pomocy obrzeży z drewna?

Z czego zrobić obrzeża trawnikowe w ogrodzie naturalistycznym, wiejskim, japońskim czy boho? Nasza propozycja to obrzeża z drewna. To naturalny materiał, który idealnie pasuje do ogrodów rustykalnych i leśnych.

Do wykonania obrzeży możesz użyć różnych gatunków drewna – sosny, dębu czy modrzewia. Drewniane obrzeża występują jako palisady, deski lub bale, co daje duże możliwości aranżacji. 

Jakie wady mają drewniane obrzeża? Nie są tak trwałe, jak kamień, cegła czy beton. Drewno wymaga impregnacji, aby było odporne na wilgoć i szkodniki. Na szczęście regularna konserwacja zapewni mu długowieczność oraz estetyczny wygląd.

Plastikowe obrzeża 

Jeśli zastanawiasz się, z czego zrobić tanie obrzeża w ogrodzie, wybierz tworzywo sztuczne. Obrzeża plastikowe to najtańsze i najprostsze rozwiązanie w ogrodzie. 

Wykonane z elastycznego tworzywa bordery, palisady i obwódki łatwo dopasowują się do kształtu rabat, ścieżek czy trawnika. Są lekkie i szybkie w montażu – wystarczy je wkopać lub wbić w ziemię, bez potrzeby użycia specjalistycznych narzędzi. W sklepach znajdziesz też tanie obrzeża z folii. 

Plastikowe obrzeża są dostępne w różnych kolorach i wysokościach, co ułatwia dopasowanie do stylu ogrodu. Choć mniej trwałe od kamienia, betonu czy metalu, będą odporne na wilgoć i zmienne warunki atmosferyczne.

Betonowe obrzeża 

Obrzeża betonowe to trwałe i odporne rozwiązanie, które świetnie radzi sobie z uszkodzeniami oraz trudnymi warunkami atmosferycznymi. Są dostępne w wielu kształtach i kolorach, co ułatwia ich dopasowanie do różnych stylów ogrodowych. 

Betonowe krawężniki często wybiera się do ogrodów nowoczesnych, gdzie liczy się prostota i minimalizm. Z kolei kostki brukowe nadają się także do ogrodów w stylu naturalistycznym.

Montaż tego typu obrzeża wymaga więcej pracy – często potrzebny jest solidny fundament i precyzja w układaniu. Betonowe obrzeża sprawdzają się jednak szczególnie w miejscach intensywnie użytkowanych, takich jak ścieżki, podjazdy czy trawniki. To nieco droższa opcja, ale trwała inwestycja na lata.

Pielęgnacja i konserwacja obrzeży ogrodowych

Aby obrzeże służyło długo i zachowało swój ładny wygląd na lata, potrzebna jest okresowa pielęgnacja i konserwacja tego elementu ogrodu. W przypadku najpopularniejszych obrzeży z kostki czy z betonu sprawdzonym rozwiązaniem jest pomalowanie obrzeży przy pomocy farby do betonu. 

Polecamy niezawodną farbę chlorokauczukową RAFIL Chlorokauczuk. Może być ona z powodzeniem stosowana do dekoracyjnego malowania podłoży betonowych i tynków cementowo wapiennych. Tworzy trwałą i elastyczną powłokę, odporną na zarysowania, uderzenia i uszkodzenia mechaniczne. Charakteryzuje się zwiększoną odpornością na działanie trudnych warunków atmosferycznych. Jest też dostępna w szerokiej gamie kolorów – z łatwością wybierzesz więc odcień farby dopasowany do innych elementów ogrodu oraz stylu jego aranżacji. 

‍

Pergola ogrodowa to element architektury ogrodowej, który najczęściej służy do podtrzymywania roślin pnących i zwisających jak wisteria czy powojniki. Jak zrobić pergolę metalową i jak ją zabezpieczyć przed rdzą? Sprawdź nasze wskazówki. 

Pergole ogrodowe, tarasowe i pergole na balkon najczęściej wykonuje się z drewna lub z metalu. Mają zwykle formę opartą na prostokątnej podstawie ze słupów i ażurowych ściankach, z dachem lub bez. Na rynku znaleźć można proste konstrukcje oraz modele bardziej zaawansowane, z zadaszeniem i systemami przesuwnych ścianek. 

W artykule znajdziesz wskazówki, jaki rodzaj pergoli wybrać. Podpowiemy również, w jaki sposób zabezpieczyć metal przed warunkami zewnętrznymi i jak sprawić, aby pergola ogrodowa służyła nam wiele lat. 

Jaką pergolę tarasową i ogrodową wybrać?

Pergola to konstrukcja, która może mieć wiele zastosowań. Najczęściej spotyka się wolnostojące niewielkie pergole, które służą do podtrzymywania roślin pnących i ozdoby ogrodu. Miewają kształty proste lub bardziej fantazyjne, czasem są dodatkowo wyposażane w ławki czy donice. 

Nieco bardziej wyszukaną formę mają pergole z daszkiem w kształcie łuku. Taki rodzaj pergoli urozmaica ogród i pasuje szczególnie do stylu rustykalnego, francuskiego czy romantycznego. 

W nowoczesnych projektach domów coraz częściej spotyka się pergole na taras przylegające do ściany domu. Ich podstawowe zadanie to zadaszenie tarasu i osłonięcie go przed promieniami słonecznymi latem, a jesienią i zimą przed chłodem oraz deszczem. Takie konstrukcje bywają bardzo rozbudowane – mają dekoracyjne elementy jak podesty, ławki, donice. Czasami służą nawet jako rodzaj zimowego ogrodu – wyposaża się je w przesuwne przeszklenia oraz dach. 

Pergolę możesz kupić w sklepie, zlecić na indywidualne zamówienie lub wykonać samodzielnie. Ta ostatnia opcja jest na pewno opłacalna ekonomicznie, ale trzeba znać się na majsterkowaniu. Jeśli będzie to metalowa pergola – niezbędna jest umiejętność spawania i odpowiedni sprzęt. 

Pergola metalowa − jak zrobić? 

Planując pergolę na balkon czy do ogrodu, do wyboru masz dwie opcje: konstrukcję drewnianą lub metalową. Obie mają swoje zalety i ady. Drewno łatwo się obrabia. Daje dużo możliwości aranżacyjnych, ale jest bardzo podatne na warunki atmosferyczne. Pod wpływem wilgoci i promieni słonecznych dosyć szybko się niszczy. 

Jeśli zależy Ci na konstrukcji o dużej trwałości, wybierz pergolę metalową. Może być stalowa lub aluminiowa – wybór materiału zależy przede wszystkim od Twojego budżetu. Czy pergolę metalową da się wykonać samodzielnie? Jak najbardziej. Musisz jednak mieć trochę wiedzy w zakresie obróbki metalu oraz sprzęt do spawania. 

Aby wykonać własnoręcznie prostą pergolę z metalu, będziesz potrzebował metalowych elementów konstrukcji – profili, płaskowników czy rur. Najpierw starannie zaprojektuj swoją pergolę. Jeśli chcesz, aby miała dach – niezbędny będzie także materiał na zadaszenie tarasu, najczęściej jest to przezroczyste tworzywo lub szkło. Nie zapomnij o sprzęcie do spawania. 

Najważniejszym elementem konstrukcji pergoli są słupy podtrzymujące, które decydują o stabilności konstrukcji. Wygląd pergoli należy dopasować do stylu architektonicznego domu, ogrodu oraz innych elementów małej architektury. Do umocowania pergoli w ziemi potrzebujesz fundamentu z betonu lub specjalnych kotw, które pozwolą uniknąć kontaktu konstrukcji z ziemią. 

Gdzie postawić pergolę z metalu?

Do wyboru masz konstrukcję przylegającą do budynku (np. zadaszającą taras) lub wolnostojącą. W przypadku tej ostatniej warto pamiętać, by orientować ją zgodnie ze stronami świata. Najlepiej, aby pergola była usytuowana w kierunku wschód-zachód. 

Pergola, która jest połączona z domem, będzie nieco łatwiejsza i tańsza w budowie. Ściana domu zastąpi tu jedną ze ścian pergoli. Z kolei pergole wolnostojące dają wiele możliwości aranżacyjnych. Te metalowe są lekkie, eleganckie i doskonale pasują do różnych stylów ogrodu. 

Jak przygotować pergolę przed malowaniem?

Gdy przygotowałeś już pergolę, kolejny etap to zabezpieczenie jej przed warunkami zewnętrznymi. Metal to materiał podatny na rdzewienie, dlatego użycie specjalnej farby antykorozyjnej jest tu koniecznością. 

Zanim zabierzesz się za malowanie pergoli, dobrze przygotuj podłoże. Powinno być czyste, suche, pozbawione ognisk rdzy i korozji, śladów tłuszczu, oleju, soli, kurzu i wszelkich innych zanieczyszczeń. Przed malowaniem warto całą powierzchnię przemyć wodnym roztworem preparatu RAFIL Preparat Do Odtłuszczania. 

Wybór odpowiedniej farby do zabezpieczenia i malowania pergoli

Jaki produkt wybrać do zabezpieczenia pergoli metalowej przed korozją i warunkami zewnętrznymi? Nasza propozycja to RAFIL Do Bram i Ogrodzeń. To antykorozyjna emalia, która przeznaczona jest do ochronno-dekoracyjnego malowania powierzchni metalowych, stalowych, ocynkowanych lub aluminiowych eksploatowanych na zewnątrz pomieszczeń. 

RAFIL Do Bram i Ogrodzeń Tworzy Trwałą i Elastyczną Powłokę Odporną Na Uderzenia. Wyróżnia się zwiększoną odpornością na działanie trudnych warunków atmosferycznych. Daje długotrwały efekt dekoracyjny malowanych powierzchni. W zestawieniu z RAFIL Podkład Antykorozyjny zabezpiecza przed korozją na wiele lat. 

Drugą opcją jest farba chlorokauczukowa RAFIL Chlorokauczuk. Przeznaczona do ochronno-dekoracyjnego malowania powierzchni stalowych i żeliwnych eksploatowanych na zewnątrz pomieszczeń. 

Farba tworzy trwałą i elastyczną powłokę, odporną na zarysowania, uderzenia i uszkodzenia mechaniczne. Zapewnia długotrwałą ochronę antykorozyjną malowanych powierzchni metalowych w zestawieniu z produktem RAFIL Podkład Chlorokauczukowy. Jest odporna na działanie trudnych warunków atmosferycznych. Dodatkowo, można nią malować też powierzchnie betonowe, co sprawdzi się w przypadku nowoczesnych pergoli przylegających do domu. 

Krok po kroku – jak przedłużyć trwałość pergoli ogrodowej

Jak pomalować metalową pergolę i zabezpieczyć ją przed korozją? Oto wskazówki krok po kroku. Jako przykład służy farba RAFIL Do Bram i Ogrodzeń. 

1. Starannie wymieszaj farbę. Dla opakowań powyżej 5 l i większych zastosuj mieszanie mechaniczne. Gdy malujesz pergolę, co ok. godzinę ponownie przemieszaj farbę. Unikniesz w ten sposób nałożenia niejednorodnej powłoki.
2. W razie potrzeby dodaj maksymalnie 5% rozcieńczalnika.
3. Maluj w temperaturze od +5°C do +25°C. Podłoże powinno mieć od +5°C do +35°C i o 3°C więcej od temperatury punktu rosy, natomiast wilgotność powietrza do 80%.
4. Farbę nakładaj miękkim pędzlem, wałkiem lub przez natrysk.
5. Następną warstwę nakładaj w odstępie co najmniej 3 h od pomalowania poprzedniej. Cała powłoka utwardza się ok. 3 dni. 

Pergola metalowa to piękna dekoracja ogrodu i sposób na estetyczne podtrzymywanie roślin pnących. Możesz też stworzyć w ten sposób uroczy kącik do relaksu na tarasie czy balkonie. Pamiętaj, aby metalową pergolę zabezpieczyć przed warunkami pogodowymi, stosując odpowiednie środki RAFIL!

Korozja to proces niszczenia metalu w wyniku reakcji chemicznych z otoczeniem. Najczęściej zachodzi pod wpływem wilgoci i tlenu. W jej efekcie na metalowej powierzchni powstaje rdza, czyli tlenek żelaza.

Proces ten jest szczególnie niebezpieczny, ponieważ osłabia strukturę materiału, a z czasem także uszkadza metalową powierzchnię. Korozja dotyczy nie tylko żelaza, ale też innych metali — miedzi, aluminium czy nawet stali nierdzewnej, choć jej tempo jest wtedy inne. 

Ryzyko wystąpienia korozji oraz szybkość powstawania rdzy zależy przede wszystkim od klasy korozyjności środowiska. Co znaczą poszczególne klasy? Wyjaśniamy w artykule.

Definicja i znaczenie klas korozyjności 

Warto pamiętać, że klasy korozyjności nie odnoszą się bezpośrednio do samego materiału, lecz do otoczenia, w którym znajduje się metalowa powierzchnia. Klasa korozyjności określa, jak szybko zachodzi degradacja metali w różnych warunkach środowiskowych. 

Te odgórnie ustalone normy określają więc agresywność środowiska, w którym znajduje się dany metal. Dzięki temu można precyzyjnie dobrać odpowiednie środki ochrony – farby, powłoki antykorozyjne czy inne zabezpieczenia, które zapobiegną szybkiemu niszczeniu materiału.

Klasy korozyjności wprowadziła norma ISO 12944. Norma, opracowana przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną (ISO) w ocenie ryzyka korozji uwzględnia m.in. wilgotność, temperaturę, promieniowanie UV, obecność substancji chemicznych oraz ryzyko uszkodzeń mechanicznych. To właśnie te elementy wpływają na intensywność procesów korozyjnych, a co za tym idzie, na trwałość i bezpieczeństwo konstrukcji metalowych.

Jakie znaczenie mają klasy korozyjności? Dzięki nim możliwe jest odpowiednie zaprojektowanie zabezpieczeń dla metalowych elementów konstrukcji – hali produkcyjnych, rurociągów, elementów infrastruktury. 

Przykład? Konstrukcje stalowe narażone na działanie atmosferyczne w klimatach o wysokiej wilgotności i zasoleniu (np. na obszarach przybrzeżnych) wymagają bardziej zaawansowanych zabezpieczeń antykorozyjnych niż te, które funkcjonują w suchym, wewnętrznym środowisku. W mniej agresywnych środowiskach można z kolei zastosować cieńsze powłoki ochronne. 

W praktyce klasy korozyjności środowiska wprowadzone przez normę PN-EN ISO 12944 pomagają uniknąć kosztownych napraw i zwiększają bezpieczeństwo użytkowania konstrukcji. Właściwy dobór zabezpieczeń na podstawie klasy korozyjności to inwestycja w długowieczność i stabilność każdej metalowej konstrukcji.

Korozja dotyczy wszystkich metalowych powierzchni narażonych na kontakt z wilgocią, w tym także dachów. Odpowiednia farba do zabezpieczenia dachu to RAFIL Radach Farba Na Dach.

Przegląd poszczególnych klas korozyjności

W normie ISO 12944 wyróżnia się sześć głównych klas korozyjnych, które przedstawiają różne poziomy agresywności środowiska.

Klasa korozyjności C1 – bardzo niska korozyjność

Klasa C1 oznacza środowisko, w którym ryzyko korozji jest minimalne. Obejmuje wnętrza budynków, ogrzewane i dobrze wentylowane. Będą to więc np. biura, szkoły, hotele, sklepy czy instytucje publiczne. 

Ponieważ w tego typu pomieszczeniach nie ma dużych zmian wilgotności ani agresywnych substancji, metalowe elementy narażone są na bardzo małe ryzyko korozji. W takich warunkach stosowanie specjalnych zabezpieczeń jest często zbędne i można używać materiałów podatnych na korozję.

Klasa korozyjności C2 – niska korozyjność

Klasa korozyjności C2 oznacza środowisko o niskim stopniu korozyjności. We wnętrzach obejmuje budynki nieogrzewane takie jak magazyny, hale sportowe czy garaże. Wilgotność powietrza jest tu nieco wyższa, ale nadal nie stanowi dużego zagrożenia dla metalu. 

Na zewnątrz budynków klasa ta odnosi się do terenów wiejskich, w których poziom zanieczyszczeń atmosferycznych jest bardzo niski. Choć ryzyko korozji jest tu większe niż w przypadku klasy C1, metalowe powierzchnie skutecznie zabezpieczą odpowiednie farby antykorozyjne. 

Klasa korozyjności C3 – średnia korozyjność

Klasa C3 odnosi się do środowisk o umiarkowanej korozyjności. Przykładem takich warunków są obszary miejskie i przemysłowe, gdzie występuje średni poziom zanieczyszczeń np. tlenków siarki. 

We wnętrzach klasa korozyjności C3 obejmuje najczęściej zakłady przemysłowe – hale produkcyjne czy zakłady spożywcze, w których wysoka wilgotność powietrza przyspiesza procesy korozyjne. Jeśli stosuje się tam materiały jak stal niskowęglowa, niezbędne będą solidniejsze zabezpieczenia antykorozyjne, które zapobiegną szybkiemu niszczeniu metali.

Klasa korozyjności C4 – wysoka korozyjność

Klasa korozyjności C4 to środowiska o wysokiej agresywności korozyjnej. Metal jest tu narażony na silne działanie czynników zewnętrznych. W tej klasie znajdują się więc m.in. zakłady chemiczne, baseny, stocznie czy tereny silnie uprzemysłowione, w których wysoka wilgotność oraz obecność substancji chemicznych znacząco przyspieszają proces korozji. 

Na zewnątrz do tej klasy zalicza się także obszary przybrzeżne o umiarkowanym zasoleniu. Metalowe elementy narażone na takie warunki muszą być zabezpieczone powłokami o wysokiej odporności na korozję. 

Klasa korozyjności C5-I – bardzo wysoka korozyjność (przemysłowa)

Klasa C5-I to najwyższa klasa korozyjności oznaczająca ekstremalnie agresywne warunki przemysłowe. Będą to miejsca takie jak zakłady produkcyjne, gdzie panuje bardzo wysoka wilgotność i wysoki poziom zanieczyszczeń powietrza, a metal jest narażony na bardzo szybkie niszczenie. 

Konstrukcje metalowe w takich warunkach wymagają najskuteczniejszych dostępnych powłok ochronnych, aby zapobiec degradacji materiałów. Często stosuje się tutaj powłoki wielowarstwowe oraz zaawansowane technologie zabezpieczeń. 

Klasa korozyjności C5-M – bardzo wysoka korozyjność (morska)

Klasa C5-M to alternatywa dla klasy C5-I dotycząca środowisk morskich. To tu metal jest najbardziej narażony na korozję, działanie wody morskiej, wysoką wilgotność oraz zasolenie. 

Będą to tereny przybrzeżne, porty, statki czy konstrukcje morskie takie jak platformy wiertnicze. Stosowanie najskuteczniejszych powłok antykorozyjnych jest tu absolutnie konieczne, a zabezpieczenia antykorozyjne muszą zapewniać odporność na skrajnie trudne warunki i agresywne działanie soli morskiej.

Jak dobrać materiały i zabezpieczenia w zależności od klasy

Klasa korozyjności otoczenia domu najczęściej mieści się w zakresie C1-C3. Oznacza to, że występujące tam warunki nie są szczególnie agresywne dla metali. Nawet w przypadku nieogrzewanych budynków czy wilgotnych przestrzeni poziom zagrożenia korozyjnego jest umiarkowany. 

Tereny wiejskie, podmiejskie oraz typowe obszary mieszkaniowe nie są narażone na duże zanieczyszczenia, jak w przypadku fabryk czy stref przemysłowych. Oznacza to, że C3 to maksymalna klasa korozyjności, z jaką będziesz mieć tu do czynienia. W takich warunkach można korzystać z ogólnodostępnych produktów antykorozyjnych, które w zupełności spełniają wymagania codziennego użytku. 

Będą to np.:

• RAFIL Prosto Na Rdzę – specjalistyczna gruntoemalia 3 w 1 stosowana bezpośrednio na powierzchnie stalowe i żeliwne eksploatowane na zewnątrz.
• RAFIL Do Bram i Ogrodzeń – antykorozyjna emalia przeznaczona do ochronno-dekoracyjnego malowania powierzchni stalowych, ocynkowanych i aluminiowych eksploatowanych na zewnątrz pomieszczeń.
• RAFIL Chlorokauczuk – farba chlorokauczukowa przeznaczona do ochronno-dekoracyjnego malowania powierzchni stalowych i żeliwnych eksploatowanych na zewnątrz pomieszczeń.
• RAFIL Podkład Antykorozyjny – farba gruntująca stosowana na podłoża ocynkowane, stalowe i aluminiowe na zewnątrz. W zestawie z farbą nawierzchniową zapewnia długotrwałą ochronę antykorozyjną.

W otoczeniu domu klasa korozyjności nie jest kluczowym czynnikiem przy wyborze zabezpieczeń metalowych elementów. Produkty antykorozyjne RAFIL są wystarczająco trwałe, by chronić metalowe powierzchnie takie jak balustrady, ogrodzenia czy elementy małej architektury. Sprawdź szeroką gamę środków RAFIL już dziś!

Wybór koloru pokrycia dachowego to jedna z ważniejszych decyzji, którą podejmiesz podczas budowy domu. Kolor dachu wpływa na ogólny wizerunku budynku, dlatego dobrze przemyśl, jaki odcień blachy lub dachówek pokryje twój dach.

Najpopularniejsze kolory i kryteria wyboru

Najbardziej popularnymi kolorami dachów są: brąz, czerwień i czerń. Najprawdopodobniej wynika to z tradycji oraz z chęci lub konieczności wpasowania się w sąsiedzkie zabudowania. Taki wybór barw nie ma większego zastosowania praktycznego, przeważają tutaj raczej względy estetyczne. Ale brązy i czerwienie to nie wszystko. Coraz częściej stawia się na dużo jaśniejsze kolory, jak np. różne odcienie szarości.

Wybór kolorów zewnętrznych płaszczyzn budynku jest ważny i mocno wpływa na jego estetykę. Umiejętnie dobrane i połączone ze sobą kolory, mogą dodać piękna nawet najzwyklejszemu domowi. Z drugiej strony, źle dobrane kolory dadzą poczucie chaosu i będą „gryzły w oczy”.

Nawet jeśli plan zagospodarowania przestrzennego twojej okolicy nie określa rygorystycznie koloru dachu, warto wziąć pod uwagę otoczenie, w jakim znajduje się budynek. Nie jest to zobowiązujące, lecz dobrze, jeśli wygląd twojego domu wpisuje się w estetykę budynków „po sąsiedzku”.

Co warto wziąć pod uwagę przy łączeniu kolorów?

Jednym z pierwszych kolorowych elementów twojego domu będzie dach. To właśnie do niego będziesz dopasowywać barwę pozostałych elementów. Jeśli zastanawiasz się, jaki kolor dachu wybrać, aby pasował do kominów, okien, a co najważniejsze, do elewacji, zdecyduj się na neutralne, uniwersalne barwy.

Nie oznacza to, że musisz wybierać między czernią a czerwienią. Jest wiele nowoczesnych pomysłów na kolory dachu, które będą pasować do większości elewacji. Dobrym pomysłem są odcienie szarości. Ta neutralna barwa jest niezwykle uniwersalna i będzie współgrała zarówno z elewacją białą i kremową, jak i z bardziej odważnymi kolorami (np. zielenią).

Oprócz koloru elewacji zadbaj również o dobre zaplanowanie kolorów mniejszych elementów, takich jak okna i kominy. Wbrew pozorom ich skomponowanie z kolorem dachu nie jest bez znaczenia dla ostatecznego efektu estetycznego. Pamiętaj, że piękno tkwi w prostocie. Wyjdź zatem z założenia, że kolorów nie powinno być więcej niż trzy. Jeśli dach jest szary, a ściany budynku kremowe, niech okna i komin będą w tym samym kolorze.

Kolor dachu a elewacja

Najważniejsze, aby barwa pokrycia dachowego dobrze komponowała się z kolorem elewacji. Tutaj także sprawdzi się złota zasada, która głosi, że „mniej znaczy więcej”. W praktyce oznacza ona wybór kolorów o mniejszym natężeniu i raczej stonowanych niż krzykliwych.

Jeśli nie zależy ci na spektakularnym efekcie kontrastowym, wybierz barwy, które są neutralne i uniwersalne. Brązowy i kremowy lub popielaty i rozmyta zieleń to zawsze bezpieczne połączenia, które będą przyjemne dla oka. Pamiętaj, że kolor elewacji będziesz wybierać, kiedy dach będzie już gotowy. Miej także na uwadze, że zmiana koloru elewacji jest łatwiejsza w wykonaniu niż zmiana barwy pokrycia dachowego.

Czy można zmienić kolor dachu?

Jeśli kupiłeś dom, którego kolor dachu nie spełnia twoich oczekiwań lub jeśli po prostu masz ochotę na zmianę wizerunku swojego domu, nic nie stoi na przeszkodzie. Na rynku dostępnych jest sporo produktów, za pomocą których odmienisz swój dach.

Farba do malowania pokryć dachowych musi być produktem do „zadań specjalnych”. Pamiętaj, że będzie narażona na ekstremalne warunki użytkowania:

• wysoka wilgotność
• bardzo niskie i bardzo wysokie temperatury
• zanieczyszczenia powietrza
• zasolenie (w zależności od rejonu, w jakim znajduje się twój dom)
• duże natężenie światła

Biorąc pod uwagę te czynniki, wybierz farbę dobrej jakości, która przetrwa na dachu długi czas bez utraty swoich właściwości.

Taki produkt, oprócz nadania nowego koloru, musi spełniać funkcję zabezpieczającą dach. Do malowania pokryć dachowych możesz użyć farb poliwinylowych, które są odpowiednie do malowania stali zwykłej i ocynkowanej. Taki preparat dodatkowo chroni przed korozją, którą powoduje wilgoć oraz zabezpiecza przed zarysowaniami i wpływem kwaśnego deszczu.

Produktem, który sprawdzi się w tej roli jest farba na dach RAFIL Radach. Farba tworzy szybkoschnące powłoki, które charakteryzują się bardzo dobrą przyczepnością do podłoża. Ponadto cechuje ją dobra wytrzymałość mechaniczna, elastyczność oraz odporność na działanie zmiennych warunków atmosferycznych, światła słonecznego, UV, „kwaśnego deszczu”, wilgoci, wody i czynników chemicznych. Pamiętaj jednak, ze nawet najlepsza farba to nie wszystko. Podczas zmiany koloru dachu, podejdź do tematu kompleksowo. Przygotuj odpowiednio powierzchnię i zwróć szczególną uwagę na fachowość wykonania. Nawet najlepszy produkt, jeśli nie potraktujesz go zgodnie z zaleceniami producenta, może nie spełnić twoich oczekiwań.

Wybór koloru dachu jest uzależniony od wielu czynników. Weź je pod uwagę i ciesz się estetyką barw. W końcu dach, oprócz funkcji praktycznych, spełnia także rolę estetyczną. Jeśli jednak nie jesteś zadowolony z obecnego wyglądu twojego pokrycia dachowego, możesz użyć profesjonalnych farb i w stosunkowo łatwy sposób zmienić go według swojego uznania.