Malowanie metalu pędzlem bez smug – poradnik eksperta

Choć naturalny kolor i faktura betonu są dziś w modzie, wiele osób woli go malować. Zasada ta dotyczy też malowania krawężników. Jaką farbę do krawężników betonowych wybrać i w jaki sposób odnowić te betonowe elementy? Sprawdź wskazówki na malowanie krawężników! 

Po co maluje się krawężniki? Najczęściej po to, aby nadać im nowy, odświeżony wygląd. Beton ma to do siebie, że choć jest materiałem bardzo trwałym i odpornym na warunki atmosferyczne, z czasem może tracić swój pierwotny wygląd. Nowa powłoka sprawi, że betonowe części infrastruktury, w tym krawężniki przy posesji będą prezentowały się, jak dopiero co położone. 

Specjalna farba do malowania krawężników możne też oczywiście zmienić ich kolor. Jaśniejsza szarość, czerń, antracyt, a może biel czy fantazyjne odcienie niebieskiego, żółtego, zielonego lub czerwonego? Możliwości jest bardzo dużo. Dzięki farbie do malowania krawężników nadasz betonowi taki kolor, jaki tylko Ci się marzy. Odnowisz stare, zniszczone obiekty i stworzysz spójną aranżację. 

Farba do krawężników betonowych ma jednak o wiele więcej zalet niż tylko te związane z polepszeniem wyglądu. Tworzy powłokę, która ochroni betonową powierzchnię przed zarysowaniami, uderzeniami, kruszeniem i działaniem trudnych warunków atmosferycznych. Po użyciu takiego środka betonowe krawężniki będą służyły dłużej – wokół domu, przy posesji, w ogrodzie, na podjeździe. 

Przygotowanie krawężników przed malowaniem — kluczowy krok do udanej renowacji 

Zanim przystąpisz do malowania krawężników, trzeba je dobrze przygotować. Właściwe oczyszczenie powierzchni to najważniejsza część pracy podczas renowacji. Jeśli poświęcisz czas i energię na starannie przygotowanie krawężników przed malowaniem, zyskasz pewność, że nowa powłoka malarska pozostanie w dobrym stanie na długo. W skrócie – warto podjąć wysiłek teraz, aby kolejne malowanie krawężników betonowych odbyło się za kilka dobrych sezonów, a nie miesięcy. 

Jak przygotować krawężniki przed malowaniem? 

• Starannie zmieć betonową powierzchnię ze wszystkich zanieczyszczeń, takich jak: piasek, ziemia, glony, grzyby, pleśń. Następnie oczyść powierzchnię mechanicznie, a następnie odpyl.

• Jeśli masz do czynienia ze starym, nigdy niemalowanym betonem, zwróć uwagę na stare i słabo związane fragmenty. Trzeba je usunąć, a w razie konieczności uzupełnić ubytki świeżym betonem. Na koniec całość przeszlifować i odpylić.

• Jeśli betonowy krawężnik jest stary, ale był już malowany, przed rozpoczęciem renowacji wykonaj malowanie próbne, aby upewnić się, czy stare podłoże nie będzie reagować z nową powłoką. Jak to zrobić? Nałóż warstwę farby na niewielką powierzchnię i pozostaw na czas od 3 do 6 godzin w celu wyschnięcia. Zobacz, czy nowa powłoka nie marszczy się i nie łuszczy. Następnie oczyść i odtłuść powierzchnię starej warstwy, usuń luźno związaną, łuszczącą się farbę, a całość przeszlifuj i dokładnie odpyl.

• Przed malowaniem beton warto zagruntować. Rodzaj gruntu zależy od produktu, którego używasz. W przypadku farby Rafil CHLOROKAUCZUK gruntem powinna być farba z dodatkiem około 25% rozcieńczalnika. Grunt wyrównuje chłonność powierzchni, dzięki czemu beton absorbuje o wiele mniej farby i nie pojawią się na nim nieestetyczne przebarwienia.

Wybór odpowiedniej farby do krawężników

Jaka powinna być dobra farba do krawężników betonowych? Produkt musi dobrze kryć oraz doskonale przylegać do podłoża, tworząc grubą, ale elastyczną warstwę dekoracyjno-ochronną. Co więcej, farba do malowania krawężników powinna wyróżniać się wysoką odpornością na niekorzystne warunki atmosferyczne – śnieg, deszcz, wysokie i niskie temperatury, mróz i wiatr oraz promieniowanie słoneczne. Elementy te narażone są na intensywne użytkowanie, dlatego preparat musi być również odporny na zarysowania, szorowanie i uderzenia mechaniczne.

Czym malować beton? Do wyboru masz różne rodzaje farb do malowania krawężników. Są wśród nich farby akrylowe, w tym te z dodatkiem silikonu. To produkty łatwo przyczepne do betonu i proste w aplikacji, ale mało odporne na ścieranie oraz trudne warunki atmosferyczne, a na takie są narażone krawężniki i inne betonowe nawierzchnie na zewnątrz. 

O wiele lepszą opcją do malowania krawężników są farby chlorokauczukowe. Ten produkt wyróżnia się zwiększoną odpornością na działanie warunków atmosferycznych, w tym wilgoć i chemikalia oraz zanieczyszczenia powietrza. Powłoka będzie trwała, elastyczna i wytrzymała. Farba chlorokauczukowa powstaje na bazie kauczuku chlorowanego oraz rozpuszczalnika. Zawiera także dodatki, które poprawiają właściwości preparatu i wzmacniają kolorowe pigmenty. 

Kolejną możliwością są dwuskładnikowe farby epoksydowe. Są one elastyczne, odporne na ścieranie i trwałe. Dobrze sprawdzają się na zewnątrz. Zapewniają podwyższoną ochronę przed zmiennymi warunkami atmosferycznymi oraz zanieczyszczonym powietrzem. Ich wielka zaleta to także antypoślizgowa powłoka odporna na uderzenia mechaniczne, wodę oraz środki chemiczne. Warto jednak pamiętać, że stosowanie tej farby jest nieco trudniejsze niż produktu jednoskładnikowego, ponieważ trzeba wymieszać ze sobą emalię – składnik pierwszy oraz utwardzacz do emalii, czyli składnik drugi. 

Krok po kroku — malowanie krawężników

Jak odnowić krawężniki? Oto instrukcja krok po kroku.

1. Przygotuj beton do malowania zgodnie z instrukcją podaną we wcześniejszym akapicie. Oczyść powierzchnię z luźnych fragmentów betonu, pleśni, brudu, grzybów, glonów.

2. Zagruntuj beton zgodnie z zaleceniami podanymi na opakowaniu wybranej przez Ciebie farby. W przypadku produktu RAFIL Chlorokauczuk będzie to farba z dodatkiem około 25% rozcieńczalnika. W przypadku stosowania Emalii epoksydowej dwuskładnikowej na beton RAFIL zagruntuj dany obszar Emalią Na Beton z dodatkiem utwardzacza (składnik drugi), rozcieńczoną dodatkiem ok. 20% rozcieńczalnika do wyrobów epoksydowych. 

3. Farbę nakładaj na betonową powierzchnię przy użyciu pędzla lub wałka. Zaleca się nakładać 2-3 warstwy wyrobu na wcześniej zagruntowane podłoże. 

4. Kolejne warstwy połóż w czasie od 30 minut do 2 godzin. Jeśli nie uda Ci się dotrzymać tego czasu – dopiero po 5 dniach od nałożenia poprzedniej warstwy.

5. Krawężniki maluj przy odpowiedniej pogodzie. Najlepszy będzie suchy, ciepły, ale niegorący dzień przy małym zachmurzeniu.

Polecane produkty do malowania krawężników 

Jakie farby będą najlepsze do odnowienia betonowych krawężników? Nasza pierwsza propozycja to farba RAFIL Chlorokauczuk. To emalia do dekoracyjnego malowania podłoży betonowych i tynków cementowo wapiennych, a także do odnawiania powierzchni stalowych i żeliwnych eksploatowanych na zewnątrz pomieszczeń. 

Emalia RAFIL Chlorokauczuk tworzy trwałą i elastyczną powłokę, odporną na zarysowania, uderzenia i uszkodzenia mechaniczne. Charakteryzuje się zwiększoną odpornością na działanie trudnych warunków atmosferycznych. Wyróżnia ją również wydajność do 12 m²/l przy jednokrotnym malowaniu.

Drugi z polecanych produktów to dwuskładnikowa emalia epoksydowa RAFIL Na Beton. Tworzy ona antypoślizgową, trwałą i elastyczną powłokę odporną na ścieranie i uderzenia, wodę, środki chemiczne i myjące. 

Emalia może być również stosowana na zewnątrz, ale konieczne jest zastosowanie warstwy ochronnej z produktu RAFIL Na Beton Lakier Poliuretanowy Dwuskładnikowy. 

Malowanie krawężników pomaga przedłużyć ich żywotność i nadaje im odświeżony wygląd. Sprawdź produkty Rafil do malowania betonu i ciesz się ładnym otoczeniem domu!

Warunki atmosferyczne odgrywają istotną rolę w procesie malowania – zarówno w aplikacji, jak i w trwałości powłok.

Zbyt niska temperatura lub zbyt wysoka wilgotność mogą prowadzić do powstawania wad, słabszego przylegania farby, a nawet do kondensacji wilgoci na powierzchni. Dlatego właściwe parametry otoczenia są niezbędne do osiągnięcia optymalnych efektów malarskich.

Temperatura i wilgotność – kluczowe czynniki wpływające na jakość powłok malarskich

Temperatura i wilgotność są bardzo istotnymi czynnikami wpływającymi na jakość powłok malarskich.

• Optymalna temperatura powietrza podczas prowadzenia prac malarskich wynosi od +5°C do +25°C, natomiast temperatura podłoża może wynosić nawet do 40°C.
• Temperatura podłoża stalowego podczas malowania, aby uniknąć kondensacji wilgoci na powierzchni, powinna być co najmniej o 3°C wyższa od temperatury punktu rosy (TPR) otaczającego powietrza.
• Podłoża o dużej chropowatości lub zapyleniu posiadają naturalne punkty kondensacji wilgoci (tzw. piki oraz pyły). Dlatego zaleca się, aby temperatura takiego podłoża była nawet o 7°C wyższa od TPR, by zapobiec kondensacji.

Wilgotność względna powietrza:

• Najlepsze efekty malarskie uzyskuje się przy wilgotności względnej do 85%.
• Wzrost wilgotności powyżej 85% sprzyja tworzeniu na powierzchni warstewki zaabsorbowanej wody oraz spowalnia wysychanie powłoki.

Czym jest punkt rosy (TPR)?

Punkt rosy to temperatura, w której powietrze o danej zawartości pary wodnej osiąga stan nasycenia przy stałym ciśnieniu atmosferycznym. W tej temperaturze (ang. dew point) następuje kondensacja pary wodnej:

• zarówno w powietrzu, jak i na powierzchniach, z którymi powietrze ma kontakt.
• Jeśli wilgotność powietrza jest mniejsza niż 100%, to TPR jest zawsze niższy od temperatury powietrza.
• Im niższa wilgotność, tym większa różnica pomiędzy temperaturą powietrza a TPR.

Ogrodzenia antracytowe są modne, eleganckie i funkcjonalne. Decydując się na ten kolor, warto jednak wziąć pod uwagę m.in. rodzaj ogrodzenia, wystrój ogrodu czy kolor elewacji oraz dachów.

Sprawdź, czym charakteryzuje się antracyt i jak wykorzystać go do aranżacji ogrodzenia.

Jak ogrodzenia antracytowe wpisują się w aktualne trendy aranżacyjne?

W przeszłości ogrodzenia wokół domów były zwykle zielone lub drewniane. Podczas aranżacji przestrzeni traktowano je jako element, który ma wyznaczać granice posesji, a nie ozdabiać przestrzeń czy stanowić integralną część wystroju. Zieleń uważano natomiast za naturalną i ładną, a wielu właścicieli domów nie zastanawiała się nawet, czy można zastąpić ją innym kolorem. Poza tym wybór farb do ogrodzeń nie był tak szeroki jak dzisiaj.

Dzisiaj podejście do aranżacji przestrzeni wokół domu jest już inne. Ogrodzenia traktuje się jako integralną część aranżacji i dopasowuje się je do elewacji budynku czy stylu ogrodu. Zwraca się uwagę zarówno na kształt czy rodzaj ogrodzenia, jak i na jego kolor. Architekci czy prywatni inwestorzy decydują się coraz częściej nawet na najbardziej intensywne, czy jaskrawe odcienie. Miłośnikom elegancji, prostoty i funkcjonalności do gustu przypadają coraz bardziej ogrodzenia antracytowe.

Ogrodzenie w kolorze antracytowym, czyli jakim? Zalety antracytu

Antracyt jest organogeniczną skałą, będącą odmianą węgla kopalnego. Jak można sobie wyobrazić, kolor antracytowy zbliżony jest więc do koloru węgla. To odcień na pograniczu czerni i szarości – intensywny, głęboki i intrygujący, ale równocześnie łagodny i stonowany. Nie jest tak ciemny i ciężki jak czarny, ale równocześnie jest znacznie bardziej nasycony niż szary. Uznawany jest za łatwiejszy do aranżacji niż czerń. Nadaje wnętrzom czy ogrodzeniom stylowy charakter.

Antracyt to kolor nie tylko ciekawy, ale też funkcjonalny. Nie widać na nim zanieczyszczeń tak jak na jaśniejszych odcieniach.

Warto wiedzieć! Jak zmienić kolor ogrodzenia na antracyt?

Jeśli chcesz, by Twoje ogrodzenie miało taką barwę i dopiero stajesz przed wyborem odpowiedniego rozwiązania, możesz zamówić np. gotowe ogrodzenie panelowe w kolorze antracytu. Jeśli jednak chcesz zmienić kolor już istniejącego ogrodzenia, możesz zrobić to, malując je dobrą farbą. Jaka emalia nada się do malowania ogrodzenia? Do malowania metalowej bramy możesz wykorzystać antykorozyjną emalię Do Bram i Ogrodzeń RAFIL. Z kolei do malowania ogrodzenia panelowego i betonowego świetnie sprawdzi się Emalia Chlorokauczukowa RAFIL.

Antracytowe ogrodzenie betonowe

Beton w ogrodzeniach może pojawiać się pod różnymi postaciami. Surowiec ten można wykorzystywać do wznoszenia murów wokół domów, jednak najczęściej wykorzystuje się je do stawiania fundamentów i wzmocnień, np. pod ogrodzenie poziome. Antracyt jest kolorem, który może znacznie podnieść walory estetyczne betonowych ogrodzeń, jednak należy zachować ostrożność.

Jeśli wokół Twojego domu stoi lub stanie betonowe ogrodzenie w kolorze antracytu, warto zadbać o to, by inne elementy aranżacji miały jasne, lekkie odcienie. Możesz też posadzić przy ogrodzeniu zielone rośliny czy wysokie trawy, które dodadzą przestrzeni lekkości. Innym sposobem wykorzystania koloru antracytowego do betonowych ogrodzeń jest zastosowanie go tylko na fundamentach i pionowych wzmocnieniach.

Jeśli natomiast decydujesz się np. na ogrodzenie palisadowe, kolor antracytu mogą mieć tylko fundamenty lub tylko przęsła. Pozostałe elementy warto pomalować na jaśniejszy odcień.

Antracytowe ogrodzenie panelowe i palisadowe

Ogrodzenia panelowe i palisadowe są coraz częściej wykorzystywane przez właścicieli domów jednorodzinnych. Ich dużą zaletą jest łatwość montażu, a także prosta, estetyczna forma. Antracytowe ogrodzenia palisadowe i panelowe stawia się m.in. wokół domów utrzymanych w nowoczesnym, minimalistycznym stylu, a także wokół budynków, w których np. dachy czy drzwi garażowe mają odcienie szarości. Jeśli chcesz zaaranżować przestrzeń w takim stylu, warto postawić na jasny kolor elewacji. Świetnie sprawdzi się klasyczna biel.

Antracytowe ogrodzenie z siatki

Ogrodzenie z siatki w kolorze antracytu będzie odpowiednie dla wszystkich właścicieli domów, którzy cenią rozwiązania ekonomiczne, a jednocześnie nie chcą rezygnować z elegancji i dobrego stylu. Aby zachować prywatność, tuż przy ogrodzeniu można posadzić drzewa, krzewy lub bluszcze.

Na rynku dostępne są siatki w odcieniach antracytowych, ale jeśli wokół Twojej posesji zamontowane jest już ogrodzenie z siatki w innym kolorze, pomaluj je odpowiednią emalią do metalu. Do malowania siatki możesz wykorzystać np. specjalne wałki z nacięciami, dzięki którym jednym pociągnięciem pomalujesz druty z kilku stron.

Ogrodzenia antracytowe są stylowe i eleganckie, a do tego funkcjonalne. Pamiętaj jednak, by nie nadużywać tego koloru, zwłaszcza w przypadku ciężkich, zabudowanych ogrodzeń betonowych.

‍Dywany nie wychodzą z mody – obecnie przeżywają wręcz swój renesans. Warto położyć dywan na podłodze z wielu względów, zarówno funkcjonalnych, jak i estetycznych. Należy też o niego odpowiednio zadbać. W naszym artykule podpowiadamy, jak zrobić trzepak do dywanów łatwo i samodzielnie.  

Dywan to ozdoba, jak i bardzo funkcjonalny element wyposażenia pomieszczeń. Dosłownie i w przenośni chroni przed chłodem podłogi, wprowadza ciepło i rodzinną atmosferę. Jest niezastąpiony, kiedy w domu są małe dzieci, które chętnie bawią się na podłodze. Tym bardziej ważna jest odpowiednia dbałość o czystość i dobry stan dywanu.

Czynnością, którą należy wykonać co najmniej raz na kilka miesięcy jest trzepanie – pozwala pozbyć się większości osiadających w tkaninie zabrudzeń i mikroorganizmów. A do trzepania niezbędny jest trzepak – zerknij na poniższy poradnik, aby dowiedzieć się, jak zrobić trzepak krok po kroku. 

Jak zaprojektować trzepak do dywanów?

Z jednej strony można powiedzieć, że w sumie nie ma nic do odkrycia – każdy widział trzepak i każdy wie, że to prosta konstrukcja. W rzeczywistości nie jest to takie oczywiste.

Konstrukcja trzepaka może różnić się pod kilkoma względami, głównie w zależności od zastosowań, do jakich będzie wykorzystywany. I tak np. trzepak może służyć do czyszczenia dywanów różnej wielkości, co będzie wpływać na jego pożądany kształt. 

Ważne jest też miejsce, w którym chcesz go ustawić – to rzutuje na rozmiary i najważniejsze elementy. A co, jeśli nie masz miejsca na stały trzepak? Tu też podajemy możliwe rozwiązanie. I w końcu – dlaczego nie nadać trzepakowi dodatkowych funkcji, aby stał się bardziej użyteczny?

Najłatwiejsze rozwiązanie to budowa trzepaka przypominającego prostą piłkarską bramkę – tworzą go dwa słupki i poprzeczka u góry. To już wystarczy, aby skutecznie zadbać o dywan, o ile odpowiednio stabilnie osadzi się konstrukcję w gruncie. 

Większe możliwości daje dołożenie niżej dodatkowej poprzeczki, co ułatwia trzepanie mniejszych dywanów. Jeśli natomiast w ogrodzie brakuje miejsca lub trzepak ma być wykorzystywany tylko okresowo, dobrym rozwiązaniem jest wersja przenośna. W takim przypadku nie osadza się go na stałe, ale u dołu, z dwóch dodatkowych rurek, robi się podstawę. Warto przy tym pamiętać, aby poprzeczne rury podstawy miały odpowiednią długość, co zapewni stabilność i ochroni przed wywrotką podczas trzepania.

W ogrodach można też spotkać trzepaki z funkcją suszarki. To bardzo praktyczne rozwiązanie, dające dodatkowe możliwości. Do trzepaka montuje się wówczas dodatkowe rurki i sznury do wieszania, co pozwala z powodzeniem rozwiesić do suszenia nawet duże pranie.

Jakie materiały są potrzebne do budowy?

Ponieważ ten poradnik podpowiada, jak zrobić trzepak do dywanów samodzielnie i przez osoby, które nie są wykwalifikowanymi rzemieślnikami, na początek przyjmijmy dwa ważne założenia. Po pierwsze trzepak wykonany będzie z metalu. W tym przypadku to najrozsądniejszy wybór materiału, ze względu na wytrzymałość i prostotę konstrukcji. Po drugie – zakładamy, że elementy będą łączone w sposób dostępny większości użytkowników, a więc przede wszystkim skręcane, a nie spawane.

Do budowy najprostszego trzepaka potrzebujesz minimum trzech metalowych rurek – dwóch na podpory i jednej na poprzeczkę. Konieczne będzie też odpowiednie posadowienie trzepaka w gruncie. Aby było stabilne, zalecamy najprostsze możliwe rozwiązanie, czyli wkręcane do gruntu stalowe kotwy. Dzięki ich zastosowaniu nie ma konieczności betonowania słupków.

Oczywiście warto pomyśleć o wspomnianych dodatkowych funkcjonalnościach. Jeśli w domu masz kilka dywanów o różnych rozmiarach, na pewno przyda się druga, niższa poprzeczka. Dzięki niej wygodniej zabierzesz się do czyszczenia mniejszych dywanów lub chodniczków. 

W przypadku chęci budowy trzepako-suszarki niezbędne są oczywiście odpowiednie elementy, czyli dwie niezbyt długie rurki do umieszczenia na końcach poprzeczki oraz sznurki lub drut do wieszania bielizny. Jeśli chodzi o trzepak w wersji przesuwnej, pamiętaj o dodatkowych dwóch rurkach tworzących stabilną podstawę.

Co do narzędzi, na pewno przydadzą się klucze do skręcania śrub oraz pręt lub specjalna sztanga do kotew. Łączenia rur najlepiej wykonać przy użyciu stalowych kolan lub trójników o odpowiednim przekroju, ewentualnie zewnętrznych zacisków, które skręca się śrubami. Jeśli nie kupisz rurek od razu dociętych na wymiar, niezbędna będzie szlifierka kątowa. Do wykonania otworów przyda się wiertarka z odpowiednim wiertłem do metalu.

Montaż trzepaka – krok po kroku

Pracę zacznij od przygotowania solidnej podstawy. Trzepak najlepiej ustawić w miejscu zapewniającym dobry dostęp z obu stron, przynajmniej dwa metry od ścian budynków, ogrodzeń czy dużych roślin. Teren powinien być równy i stabilny – najlepszy będzie kawałek trawnika. Kotwy wkręca się łatwo, szczególnie jeśli wyposażysz się w odpowiedni pręt lub sztangę. Warto zadbać o ich utrzymanie w pionie – tutaj przyda się poziomica.

Kiedy kotwy uda się stabilnie wkręcić w ziemię, czas na montaż słupków. Fabrycznie wykonane kotwy mają zazwyczaj odpowiednie otwory, wystarczy więc tylko dobrać śruby. Jeśli słupki takich otworów nie mają – posłuż się wiertarką. Aby całość stabilnie się trzymała, zalecamy co najmniej dwie, a jeśli się da to trzy lub cztery śruby do połączenia kotwy ze słupem. Pamiętaj, że konstrukcja musi później wytrzymywać ciężar dywanu i drgania od uderzeń przy trzepaniu.

Kiedy pionowe słupki są stabilnie osadzone – czas na poprzeczkę. Rozwiązań przy jej montażu jest kilka. Najprostsze to metalowe kolana z gotowymi, fabrycznie przygotowanymi śrubami blokującymi. Ich zastosowanie jest banalnie proste: kolano nakłada się na końcówkę słupka i poprzeczki, a następnie przy użyciu klucza imbusowego dokręca się śruby kontrujące. Można także skorzystać ze specjalnych obejm – wówczas nakłada się je na rurkę w miejscu łączenia i skręca przy pomocy śruby z nakrętką.

A jak zrobić trzepak ogrodowy z dodatkową poprzeczką? Z pomocą przychodzi metalowy trójnik, który nakłada się na odpowiedniej, wymaganej wysokości. Postępuje się z nim identycznie jak z kolanem łącznikowym. Średnicę trójnika można dobrać tak, aby nie było potrzeby dodatkowego przecinania słupków.

Jakie farby do metalu najlepiej zabezpieczą trzepak?

Jak zrobić trzepak ogrodowy, aby służył przez długie lata? Poza jakością materiału i prawidłowym montażem podstawowe znaczenie ma dobór odpowiedniej farby, która skutecznie zabezpieczy powierzchnię metalu. Wybór dostępnych preparatów jest ogromny i żadnym problemem nie jest obecnie malowanie powierzchni ocynkowanych, czy nawet aluminiowych.

Szczególnie warto zwrócić uwagę na produkty marki RAFIL. Gwarantują doskonałe zabezpieczenie metalu, a jednocześnie ich stosowanie nie przysporzy trudności nieprofesjonalnym użytkownikom. 

Idealnym wyborem będzie RAFIL do Bram i Ogrodzeń – emalia antykorozyjna, która jednocześnie chroni i poprawia walory estetyczne. To idealny produkt to malowania trzepaka – po nałożeniu na powierzchni metalu powstaje warstwa, która zabezpiecza go na kilka sposobów. Po pierwsze gwarantuje dobrą ochronę przed wilgocią i zmiennymi warunkami atmosferycznymi, co jest podstawą w przypadku konstrukcji użytkowanych na zewnątrz. Jednocześnie posiada bardzo dobre parametry odporności na czynniki mechaniczne, np. uderzenia, a o te przecież przy trzepaniu dywanów nietrudno. 

Dzięki połączeniu tych czynników farba doskonale chroni przed korozją – możesz też jeszcze wzmocnić ten efekt, jeśli emalię zastosujesz razem z podkładem antykorozyjnym RAFIL. 

Jak dbać o trzepak, aby służył przez długie lata?

Trzepak pozostający na zewnątrz przez cały rok, przez kilka lat z rzędu, będzie narażony na liczne czynniki, które mogą wpływać na jego stan lub wygląd. Największym wrogiem metalu jest oczywiście korozja – jeśli dasz jej pole do popisu, w szybkim tempie może doprowadzić do osłabienia elementów konstrukcji, a ostatecznie do jej zniszczenia. 

Czynniki sprzyjające korozji to wilgoć i bezpośrednie oddziaływanie wody. W miesiącach zimowych dochodzi także mróz, który w połączeniu z wilgocią może powodować mikrouszkodzenia i rozsadzanie struktury metalu. Latem czynnikiem niesprzyjającym jest z kolei nadmierne nasłonecznienie.

Na szczęście przed wszystkimi tymi zagrożeniami ochronić może regularne malowanie. Raz na kilka sezonów warto odnowić warstwę farby na trzepaku, aby uzupełnić ubytki – także te, które nie zawsze są łatwo widoczne. Malowanie odświeża też konstrukcję wizualnie, bo farba pozostająca na zewnątrz łapie kurz i zanieczyszczenia z powietrza, a na nich z kolei chętnie kolonizują mikroorganizmy, takie jak glony czy grzyby. Mówiąc krótko – regularne malowanie zabezpiecza i przywraca dobry wygląd!

Wiesz już, jak zrobić trzepak – dzięki niemu twoje dywany będą zawsze zadbane i idealnie czyste. Jeśli postawisz swój pierwszy trzepak na podwórzu lub w ogrodzie – koniecznie przyślij nam jego zdjęcie! Zachęcamy oczywiście, aby przy tej satysfakcjonującej pracy skorzystać z produktów RAFIL!

‍