4 kolory ogrodzenia pasujące do żółtego domu – inspiracje

Dobór powłok malarskich

Aby zapewnić właściwą, długotrwałą ochronę konstrukcji przed korozją należy zastosować optymalnie dobrany zestaw malarski o odpowiedniej dla danego przeznaczenia grubości. Optymalna powłoka malarska powinna być doskonale szczelna, przyczepna do podłoża i wypełniona pigmentem.

Dobór zestawu malarskiego powinien wynikać z wiarygodnych i sprawdzonych przesłanek wysnutych na podstawie badań laboratoryjnych i z przeprowadzonej analizy techniczno-ekonomicznej uwzględniającej wiele czynników, z których najważniejszymi będą:

• agresywność korozyjna środowiska eksploatacji powłoki malarskiej
• kształt konstrukcji oraz rodzaj i stan powierzchni do zabezpieczenia przeciwkorozyjnego
• wymagany okres trwałości powłoki malarskiej
• właściwości powłok (odporność chemiczna, termiczna, mechaniczna)
• możliwość i sposób oczyszczenia powierzchni
• właściwości aplikacyjne farb (grubość powłoki, czas schnięcia, warunki nakładania itp.)
• czas do przeprowadzenia prac uwzględniający warunki atmosferyczne (temperatura, wilgotność powietrza) oraz konieczność sezonowania powłoki przed eksploatacją
• trwałość powłoki malarskiej w odniesieniu do poniesionych kosztów i przewidywanego okresu eksploatacji
• wymagania ochrony środowiska oraz zabezpieczenia przeciwpożarowego
• aspekty ekonomiczne

Przygotowanie podłoża do malowania – informacje ogólne

Bardzo istotnym czynnikiem wpływającym na takie parametry jak: jakość, trwałość i skuteczność ochronnego działania powłok lakierowych jest przygotowanie podłoża do malowania. Efekt oczyszczenia podłoża zależy od doboru właściwej metody czyszczenia, która powinna uwzględniać zarówno charakter zanieczyszczeń, jak i wymagania wyrobu lakierowego co do sposobu przygotowania powierzchni do malowania.

Zanieczyszczeniem nazywa się każdą substancję, której pozostawienie na powierzchni do malowania utrudnia proces malowania, pogarsza jakość i trwałość powłoki malarskiej.

Zanieczyszczenia pozostające na powierzchni do malowania w postaci: rdzy, zendry, pyłów, starych i złuszczonych powłok malarskich, zatłuszczeń, zaklejeń, wilgoci itp. w bardzo negatywny sposób wpływają na powłokę malarską.

Rodzaje zanieczyszczeń

Zendra, zgorzelina – produkty termicznej obróbki stali, składające się z tlenków żelaza ściśle przylegających do podłoża. Mogą powodować odspajanie płatów zendry i powłoki malarskiej oraz tworzenie ogniw korozyjnych.

Rdza – produkt korozji stali, tworzący warstwy o zmiennych grubościach i postaciach, słabo przyczepne do podłoża.

Zatłuszczenia – pochodzące z eksploatacji konstrukcji w środowiskach tłuszczów, smarów, olejów itp. Powodują brak przyczepności powłoki malarskiej.

Pyły – pochodzące z atmosfery, przemysłu i prac oczyszczania. Sprzyjają utrzymywaniu wilgoci na powierzchni.

Wilgoć – powstaje w wyniku opadów lub kondensacji, może prowadzić do korozji podpowłokowej.

Zanieczyszczenia jonowe (sole) – niewidoczne gołym okiem, np. chlorki, siarczany, azotany – stymulują korozję.

Stara powłoka malarska – procesy starzenia, korozja, działania mechaniczne powodują uszkodzenia wpływające na przyczepność nowej powłoki.

Kryteria doboru sposobu oczyszczania powierzchni

Dobór metody oczyszczania powierzchni przed malowaniem wymaga uwzględnienia wielu czynników takich jak:

• wielkość i kształt powierzchni, przedmiotu
• rodzaj powierzchni
• ilość i rodzaj zanieczyszczeń
• agresywność środowiska korozyjnego

Charakter zanieczyszczeń powierzchni do malowania wymusza etapowość działań:

• wstępne oczyszczanie – usuwające zgrubnie luźne zanieczyszczenia oraz zanieczyszczenia jonowe
• właściwe oczyszczanie – usuwa starą powłokę malarską, produkty korozji, nadaje powierzchni odpowiedni profil chropowatości

Powierzchnie zatłuszczone, pokryte pyłami przemysłowymi, osadami solnymi itp. powinno się umyć wodą pod wysokim ciśnieniem (aparat typu Karcher), a następnie przystąpić do właściwego oczyszczania.

Powierzchnie, gdzie możliwe jest występowanie zanieczyszczeń jonowych, powinno się po właściwym oczyszczeniu umyć czystą wodą z dodatkiem odpowiedniego inhibitora korozji.

Metody oczyszczania mechanicznego

Do mechanicznych metod oczyszczania powierzchni można zaliczyć:

• skrobanie
• młotkowanie
• szczotkowanie
• szlifowanie
• oczyszczanie płomieniowe
• obróbkę strumieniowo–ścierną

Główne metody mechanicznego oczyszczania powierzchni to:

• metody ręczne oczyszczania powierzchni – dające stopień oczyszczenia powierzchni St 3 – są zalecane dla środowisk atmosferycznych o małym stopniu zanieczyszczenia powietrza
• metody strumieniowo–ścierne – zalecane dla środowisk atmosferycznych o wyższej agresywności, szczególnie w środowiskach agresywnych korozyjnie, chemicznych

Oczyszczanie ręczno-mechaniczne

‍Oczyszczanie ręczno–mechaniczne – wykonywane poprzez: szczotkowanie, młotkowanie, szlifowanie przy użyciu narzędzi ręcznych, jak i mechanicznych. Należy je ograniczać do tych przypadków, gdzie obróbka strumieniowo–ścierna jest niemożliwa.

Tymi sposobami można zgrubnie usunąć np. rdzę, zgorzelinę czy starą powłokę. Po takim oczyszczaniu otrzymuje się powierzchnie gładkie, dające mniejszą przyczepność powłoki w stosunku do powierzchni chropowatych.

‍

Obróbka strumieniowo–ścierna

Obróbka strumieniowo–ścierna polega na działaniu strumienia ścierniwa wyrzucanego w kierunku oczyszczanej powierzchni za pomocą sprężonego powietrza, wody lub siły odśrodkowej. Metoda ta daje najbardziej optymalne przygotowanie powierzchni do malowania.

Rodzaje obróbki:

• otwarty lub zamknięty obieg ścierniwa
• na sucho / na mokro (w osłonie wodnej)
• średniociśnieniowe (0,3–0,5 MPa)
• wysokociśnieniowe (1,0–1,2 MPa)
• hydrodynamiczne (10–200 MPa)
• odśrodkowe (koła wirnikowe)

Na efekt oczyszczania wpływa:

• ciśnienie sprężonego powietrza
• kąt nachylenia strumienia ścierniwa
• odległość dyszy od powierzchni
• rodzaj i kształt dyszy
• rodzaj, wymiar i kształt ścierniwa

Oczyszczanie fizykochemiczne

Oczyszczanie przeprowadzane za pomocą:

• odtłuszczania rozpuszczalnikowego
• mycia alkalicznego, kwaśnego, parowo–wodnego

Mycie polega na usuwaniu zanieczyszczeń przy pomocy wodnego roztworu środka myjącego. Usuwa:

• zanieczyszczenia mechaniczne (po obróbce)
• brud (kurz, piasek)
• zanieczyszczenia jonowe
• rdzę

Metody mycia i odtłuszczania można podzielić:

a) Ze względu na sposób:

• ręczne (przecieranie powierzchni pędzlem, szmatami)
• natryskowe (urządzenia do natrysku ciśnieniowego, np. pompy membranowe, aparaty typu Karcher)

b) Ze względu na zastosowany środek:

• rozpuszczalniki organiczne
• środki alkaliczne i kwaśne
• środki powierzchniowo czynne

Metoda natryskowa z dodatkiem skutecznych środków myjących nie powoduje korozji podpowłokowej. Zaleca się jednak po takim myciu ponowne zmycie powierzchni czystą wodą wodociągową.

Przygotowanie powierzchni w zależności od jej rodzaju

Przygotowanie powierzchni blach i profili stalowych

Najczęstsze zanieczyszczenia:

• rdza
• zgorzelina walcownicza
• oleje i smary
• kurz, pył
• luźne stare powłoki
• wilgoć
• topniki, żużel
• chemikalia (detergenty, sole)
• opiłki żelaza

Szczególną uwagę należy zwrócić na usunięcie zanieczyszczeń jonowych i odtłuszczenie powierzchni metalu – ich obecność obniża przyczepność powłok i może prowadzić do wad.

Proces czyszczenia:

1. Usunięcie zanieczyszczeń – mycie wodą pod ciśnieniem
2. Ręczne lub mechaniczne mycie: para wodna, woda z detergentem, rozpuszczalniki, środki emulsyjne, alkaliczne i kwaśne
3. Rekomendowana metoda: natrysk roztworów wodnych z biodegradowalnymi detergentami
4. Na koniec – spłukanie czystą wodą wodociągową

Normy:

• ISO 8504-2 – obróbka strumieniowo–ścierna
• ISO 8504-3 – metody ręcznego oczyszczania (także z napędem mechanicznym)
• PN-ISO 8501-1:1996 – określa stopień czystości
• PN-EN ISO 8503 – określa chropowatość

Stopnie przygotowania powierzchni wg PN-ISO 8501-1

Obróbka strumieniowo–ścierna (oznaczenie: Sa):

• Sa 1 – zgrubna: brak oleju, smarów, pyłu, luźnych zanieczyszczeń
• Sa 2 – gruntowna: brak większych śladów rdzy, starej farby, pozostałości silnie przylegają
• Sa 2½ – prawie biała powierzchnia, możliwe ciemne punkty
• Sa 3 – stal wzrokowo czysta, jednolita metaliczna barwa ("biały metal")

Czyszczenie ręczne / mechaniczne (oznaczenie: St):

• St 2 – brak oleju, smarów, pyłu, zgorzeliny i powłoki – powierzchnia z połyskiem
• St 3 – jak St 2, ale czyszczona do uzyskania wyraźnego metalicznego połysku

Zabezpieczenie blachy ocynkowanej

Blacha ocynkowana to trudne podłoże ze względu na słabą przyczepność powłok. Przygotowanie:

• odtłuścić roztworem EMULSOLU RN – 1, spłukać wodą, osuszyć
• sezonowaną blachę oczyścić roztworem amoniaku (1–2%) z detergentem
• zanieczyszczenia i korozję usunąć szczotkami nylonowymi, włosiem lub papierem ściernym

Powierzchnia musi być sucha i wolna od zanieczyszczeń.

Zabezpieczenie blachy aluminiowej

Powierzchnia aluminiowa, ze względów przeciwkorozyjnych i kolorystycznych, najczęściej jest pokryta powłoką konwersyjną wytworzoną w procesie:

• elektrochemicznym (utlenianie anodowe)
• chemicznym (chromianowanie, fosforanowanie)

Tego typu warstwa poprawia przyczepność powłoki malarskiej.

Przygotowanie do malowania:

• oczyścić powierzchnię z luźnej rdzy i zanieczyszczeń ręcznie lub mechanicznie (szczotki stalowe, metoda strumieniowo–ścierna z użyciem miękkiego ścierniwa naturalnego)
• odtłuścić przez zmycie wodą z detergentem niejonowym

Przygotowanie powierzchni metali nieżelaznych

Metale nieżelazne są trudnym podłożem dla farb ze względu na:

• gładkość powierzchni
• dużą reaktywność cynku, glinu i ich stopów

To sprzyja powstawaniu zwartej, kruchej warstwy tlenków lub węglanów, które negatywnie wpływają na składniki powłoki malarskiej, powodując:

• brak przyczepności
• marszczenie
• zniszczenie powłoki

Najczęściej stosowane przygotowanie:

• wytwarzanie powłoki konwersyjnej (chemicznej lub elektrochemicznej)
• powłoka konwersyjna: nierozpuszczalna w wodzie, działa jako izolator, poprawia odporność i przyczepność

Przygotowanie podłoża betonowego

Podłoże betonowe odpowiednio przygotowane pod zestaw malarski powinno być:

• czyste
• bez rys, występów i szczelin
• o wilgotności powierzchniowej nieprzekraczającej 3–4% (w zależności od farby)
• o nierównościach nie większych niż 1/3 grubości zestawu malarskiego

Wymagania:

• wypukłe krawędzie, naroża i załamania należy zaokrąglić
• beton powinien być odpylony i odtłuszczony
• tłuste plamy usuwać tkaniną bawełnianą z rozpuszczalnikiem
• oczyszczanie: szczotki stalowe (ręczne/mechaniczne) lub delikatne przepiaskowanie

Nowoczesną metodą czyszczenia jest użycie wody pod wysokim ciśnieniem.

‍

Czas schnięcia i wytrzymałość podłoża

Świeżo wykonane podłoża (beton, tynki) należy malować dopiero po odpowiednim czasie utwardzania i karbonizacji. Okres schnięcia podano w instrukcjach stosowania farb.

Tynki zgodne z PN-70/B-101100 powinny być:

• czyste
• gładkie
• równe
• bez rys, wykwitów, zacieków, tłuszczów, pyłów i innych zanieczyszczeń

Powinny mieć odpowiednią wytrzymałość mechaniczną i nie ścierać się przy potarciu ręką.

Ważną rzeczą w przygotowaniu tynków przed malowaniem jest: usunięcie starych powłok klejowych i wapiennych oraz mycie i nawilżenie powierzchni. Stare tynki, w celu usunięcia z nich zanieczyszczeń, zmywa się wodnymi roztworami mydła za pomocą szczotek o twardym włosiu.

‍Zardzewiały rower to problem wielu miłośników dwóch kółek. Kłopoty pojawiają się zwłaszcza po zimowej przerwie. Jeśli ten problem dotyczy również Ciebie, sprawdź domowe sposoby, jak usunąć rdzę z roweru i poznaj polecane farby antykorozyjne, które pomogą zabezpieczyć metalowe części roweru na dłużej!

Nawet jeśli trzymasz rower w domowym zaciszu, może się zdarzyć, że na metalowych elementach pojawi się rdza. Wystarczy kilka przejażdżek po deszczu, wilgoć czy mało staranne oczyszczenie metalowych części.

Jak pozbyć się rdzy z roweru? Jak zadbać o jednoślad, by był mniej podatny na korozję? Czy receptą na zardzewiały rower może być farba do metalu? Sprawdź wskazówki w naszym artykule. 

Rozpoznawanie i przyczyny powstawania rdzy

Rdza na rowerze zdarza się często. Powstaje na skutek korodowania – procesu utleniania żelaza i jego stopów, który objawia się rdzawym nalotem. Najczęstszą przyczyną korozji metalu (w tym metalowych części w rowerze) jest wilgoć. Nawet krótka jazda w deszczu naraża rower na kontakt z wodą, co prowadzi do utleniania metalowej powierzchni i powstawania ognisk rdzy – z czasem niedużych, a stopniowo coraz większych. Im dłużej rower jest używany, tym większe ryzyko wystąpienia rdzy. 

Przyczyną występowania rdzy na rowerze jest też niewłaściwe przechowywanie sprzętu. Najlepiej byłoby trzymać rower w suchym miejscu. W praktyce jednak często pozostawia się go na balkonie, w wilgotnym garażu, na klatce schodowej. Dziecięce rowery nierzadko „zalegają” przy domu czy nawet zostają porzucone w trawie przez kilka dni lub tygodni. To idealne środowisko do powstawania rdzy. 

Które rowery są najbardziej podatne na rdzewienie? Nawet sprzęty z ramami aluminiowymi, które są bardziej odporne na korozję, mogą w końcu ulec rdzy. W tym przypadku proces jest jednak wolniejszy. 

Wilgoć działa na wszystkie metalowe części, szczególnie w okresach długiej nieaktywności, np. zimą. Gdy rower przez kilka miesięcy stoi nieużywany, na wiosnę często zauważa się korozję na łańcuchu, tarczach hamulcowych, na kierownicy czy innych elementach. 

Łatwo korozję łapią też łożyska kół, śruby, tarcze hamulcowe, linki przerzutek oraz zębatki. To właśnie te elementy mają najczęstszy kontakt z wodą i zanieczyszczeniami z drogi, co zwiększa ryzyko powstawania rdzy. Metalowe elementy, które znajdują się blisko podłoża, zbierają wilgoć, brud i błoto. Brud zaś przyspiesza proces korozji. W takiej sytuacji wystarczy jeden sezon, aby zobaczyć na metalowych częściach rdzawy nalot. 

Jakie skutki ma korozja w przypadku roweru? Po pierwsze, pogarsza wygląd jednośladu. Co gorsza jednak, mocno wpływa na komfort jazdy i sprawność techniczną jednośladu. Na szczęście rower można przywrócić do stanu sprzed korozji dzięki odpowiednim technikom czyszczenia i konserwacji metalu. W dalszej części artykułu dowiesz się jak usunąć rdzę z roweru. 

Jak usunąć rdze z roweru – domowe sposoby

Jak usunąć rdzę z roweru? To klucz, by przedłużyć żywotność sprzętu i zachować jego ładny wygląd. Metod, jak odrdzewić rower jest sporo – do dyspozycji masz sposoby domowe i wiele profesjonalnych środków, od odrdzewiaczy po specjalistyczne farby do metalu.

Domowe metody cieszą się dużą popularnością ze względu na niski koszt i wysoką skuteczność (choć w trudnych przypadkach mogą być niewystarczające). Czym usunąć rdzę z roweru bez profesjonalnych środków?

1. Jak odrdzewić rower? Wykorzystaj Kwasek cytrynowy

Kwasek cytrynowy, którego zwykle używa się w kuchni, doskonale sprawdza się także jako środek do usuwania rdzy. Wystarczy rozpuścić 2-3 łyżeczki kwasku w gorącej wodzie, a następnie włożyć do roztworu zardzewiałe elementy roweru – np. łańcuch czy śruby.

Jeżeli nie da się zdemontować niektórych części, przetrzyj je gąbką nasączoną roztworem. Alternatywą jest sok z cytryny zmieszany z solą – taka mikstura daje podobny efekt. Dzięki właściwościom kwasku rdza rozpuszcza się, a metal odzyskuje swój dawny wygląd.

2. Czym usunąć rdzę z roweru? Sposób z octem

Ocet to kolejny domowy środek, który skutecznie usuwa rdzę. W przypadku demontowalnych elementów, takich jak łańcuch, można je zanurzyć w occie na kilka godzin. Taka kąpiel sprawi, że rdza zacznie odpadać.

Większe elementy, które trudno zdemontować, możesz przetrzeć szmatką nasączoną octem. Ten sposób jest skuteczny i bezpieczny dla rowerowych części.

3. Co na rdzę na rowerze? Soda oczyszczona

Soda oczyszczona to skuteczny środek na rdzę. Aby przygotować pastę czyszczącą, zmieszaj sodę z wodą, tworząc gęstą masę. Następnie nałóż ją na zardzewiałe elementy roweru i pozostaw na około dwie godziny.

Po tym czasie usuń rdzę za pomocą szczotki o miękkim włosiu. Efekty powinny być zauważalne już po pierwszym użyciu, a cała procedura jest bezpieczna dla metalowych elementów roweru.

Profesjonalne środki do usuwania rdzy

Oprócz domowych metod w sklepach znajdziesz także specjalistyczne preparaty przeznaczone do usuwania rdzy. Ich zaletą jest wysoka skuteczność, ale także bezpieczeństwo stosowania.

Będą to np. środki chemiczne do usuwania korozji z różnych części roweru. Takie preparaty możesz stosować na elementach metalowych jak łańcuch, kierownica czy rama. Produkty te skutecznie rozpuszczają rdzę, a jednocześnie nie niszczą powierzchni metalu. Zwróć jedynie uwagę, aby stosować je zgodnie z zaleceniami producenta.

Zabezpieczanie roweru przed przyszłą korozją

Oprócz środków do usuwania rdzy polecamy również preparaty konserwacyjne, które zapobiegają ponownemu pojawieniu się korozji. Regularne smarowanie łańcucha czy pokrycie metalowych elementów odpowiednim środkiem ochronnym pozwala na utrzymanie roweru w dobrej kondycji przez długi czas.

Skutecznym sposobem, by uchronić rower przed korozją, a przynajmniej, by zdecydowanie spowolnić jej postęp, są farby antykorozyjne. Do wyboru masz kilka różnych rodzajów farb.

Jeśli zależy Ci na intensywnym kolorze, podpowiadamy, by metalowe części roweru (np. ramę czy kierownicę) pomalować farbą chlorokauczukową np. RAFIL Chlorokauczuk. Ten specjalistyczny rodzaj farby zawiera w swoim składzie żywice chlorokauczukowe. Jest to farba o bardzo wysokiej odporności na czynniki atmosferyczne, wilgoć, środki chemiczne oraz uszkodzenia mechaniczne. Ze względu na swoje właściwości często stosuje się ją do malowania powierzchni narażonych na wilgoć i korozję, w tym rowerów.

RAFIL Chlorokauczuk tworzy trwałą i elastyczną powłokę, odporną na zarysowania, uderzenia i uszkodzenia mechaniczne. Charakteryzuje się zwiększoną odpornością na działanie trudnych warunków atmosferycznych. W zestawieniu z produktem RAFIL Podkład Chlorokauczukowy zapewnia długotrwałą ochronę antykorozyjną malowanych powierzchni metalowych. Farba ta dostępna jest w 20 żywych kolorach, w tym np. w kolorze czerwonym, zielonym czy niebieskim.

Druga propozycja farby antykorozyjnej to RAFIL Prosto Na Rdzę. To specjalistyczna gruntoemalia 3w1 stosowana bezpośrednio na powierzchnie stalowe i żeliwne eksploatowane na zewnątrz. Ta łatwa w aplikacji, szybkoschnąca farba charakteryzuje się doskonałą przyczepnością i dobrym kryciem. Dzięki trwałej i elastycznej powłoce doskonale chroni powierzchnie metalowe przed szkodliwymi warunkami atmosferycznymi i przed korozją. Dostępna jest w wielu kolorach i kilku rodzajach wykończenia – połysk, mat, półmat, młotkowy. Można ją także kupić w sprayu.

Sposobów, jak usunąć rdzę z kierownicy roweru, ramy i innych metalowych części, jest sporo. Pamiętaj, że kluczowe jest zabezpieczenie metalu przed rdzewieniem. Odpowiednie do tego będą środki RAFIL.

‍

Kupowanie farb staje się coraz bardziej świadome – klienci częściej zwracają uwagę już nie tylko na ich kolor, ale również na właściwości, np. odporność na ścieranie czy blaknięcie. Kolejnym punktem, który warto sprawdzić, kupując farby, jest zawartość LZO w produkcie. Dowiedz się, jak to zrobić!

LZO – co to jest?

Definicja LZO wymaga najpierw rozwinięcia skrótu. Lotne związki organiczne to substancje, które łatwo przechodzą w stan pary i gazu, ich temperatura wrzenia oscyluje w granicach 50-250°C, a ich rozpuszczalność w wodzie jest niska. Jak już zostało wcześniej wspomniane, LZO występują w farbach, a najwięcej można ich znaleźć w preparatach na bazie rozpuszczalników.

Ważne!

Lotne związki organiczne znajdują się nie tylko w farbach, choć to właśnie z nimi są najczęściej kojarzone. Spotkać można je także w takich produktach, jak m.in. tusze do drukarek, środki w aerozolu na owady, odświeżacze powietrza, kleje, tynki czy preparaty czyszczące stosowane w mieszkaniach.

Lotne związki organiczne stanowią jednak także efekt uboczny wielu procesów przemysłowych – emisja LZO na szeroką skalę prowadzi do zanieczyszczenia środowiska, co doprowadziło do konieczności uregulowania zawartości w produktach LZO ustawą, by zminimalizować ich szkodliwy wpływ na naturę.

Farby z LZO a bezpieczeństwo

Bezpośrednie narażenie na długotrwały kontakt z lotnymi związkami organicznymi ma szkodliwy wpływ dla zdrowia. Dlatego też normy LZO w farbach zostały przedstawione bardzo skrupulatnie, szczególnie jeśli chodzi o preparaty do ścian używane wewnątrz budynków. Z jakimi dolegliwościami może się spotkać osoba narażona na wdychanie LZO z farb do ścian? Mogą to być:

• katar,
  
• podrażnienie oczu,
  
• wysypki i inne uczulenia skórne,
  
• obrzęk krtani,
  
• ból głowy,
  
• nudności,
  
• nasilenie objawów astmy.

Oczywiście te objawy mogą występować, jeśli nie zostały zachowane zasady doboru farb do wnętrz. W pomieszczeniach należy bowiem unikać preparatów rozpuszczalnikowych, a zastąpić je wodorozcieńczalnymi. Warto też sprawdzać zawartość LZO w farbach i porównać ją z zapisami w ustawie, by mieć pewność, że kupione preparaty nie będą szkodzić domownikom.

Jeszcze większą uwagę należy poświęcić doborowi farb, jeśli wśród członków rodziny są astmatycy i alergicy. Dla nich najlepszym rozwiązaniem jest sięganie po ekologiczne preparaty, w których została przeprowadzona redukcja LZO – ilość lotnych związków organicznych jest w nich o wiele mniejsza, niż wskazują na to normy.

Redukcja LZO jest również istotna w przypadku farb stosowanych na zewnątrz, zwłaszcza przy malowaniu dużych powierzchni, kiedy malarz przez długi okres czasu jest narażony na wdychanie szkodliwych oparów.

LZO w farbach – normy

Przede wszystkim należy zaznaczyć, że ustawowa zawartość LZO w farbach znacząco różni się w przypadku preparatów wodnych i rozpuszczalnikowych, a także do użytku zewnętrznego i wewnętrznego. Wybierając matową farbę do malowania ścian i sufitów w mieszkaniu należy szukać preparatów, w których zawartość LZO w produkcie nie przekracza 30 g/l. Oczywiście na rynku bez trudu znajdziesz takie, w których wartość ta jest o wiele niższa.

Z kolei szukając farb specjalistycznych, możesz natknąć się na zdecydowanie wyższą zawartość LZO – np. dopuszczalna ilość tych substancji w farbach na dach RAFIL Radach Farba Na Dach to 500 g/l. Różnica wynika przede wszystkim z tego, że z warstwą preparatu do malowania dachów nie będziesz mieć styczności, a tym bardziej z pochodzącymi z niej lotnymi związkami organicznymi. Poza tym farby stosowane na zewnątrz muszą cechować się wysoką odpornością na zmienne warunki atmosferyczne, zarysowania i uderzenia.

Pamiętaj, by wybierając preparaty wykończeniowe, zawsze sięgać po te o najniższym bilansie LZO – dzięki temu zadbasz o zdrowie i otaczające Cię środowisko.

Zastanawiasz się, jak i czym odnowić metalowe ogrodzenie, furtkę, rynny, bramę garażową, a może żeliwne meble ogrodowe? Jaka jest najlepsza farba do metalu na zewnątrz? Przeczytaj nasze wskazówki.

Choć metalowe elementy odznaczają się trwałością, ich żywotność oraz estetyka zależą w dużej mierze od tego, czym je wykończysz. Na co zwrócić uwagę, by wybrać dobrą farbę do metalu, która właściwie zabezpieczy ten materiał i nada mu elegancki wygląd? Podpowiadamy.

Do czego użyjesz dobrej farby do metalu?

Ze względu na wytrzymałość metalu, jest on stosowany na wielu polach. Wykonuje się z niego najróżniejsze elementy użytkowe i dekoracyjne używane tak w domach, jak i w ich otoczeniu. Farby do metalu pomagają im zachować trwałość i piękny wygląd przez długi czas, niezależnie od tego, na jakie czynniki jest narażona metalowa powierzchnia. Emalie mogą być wykorzystywane do wielu prac renowacyjno-ochronnych, a w szczególności do malowania:

• rynien i blachodachówki,
  
• kutych ogrodzeń, bram, barierek, metalowych drzwi garażowych czy wejściowych,
  
• elementów mebli i dekoracji – zarówno domowych, jak i ogrodowych,
  
• wykonanych z metalu obudów urządzeń AGD.
  
• metalowych elementów maszyn czy narzędzi,
  
• elementów konstrukcyjnych

Rodzaje farb do metalu – jaki masz wybór?

Przyglądając się rynkowej ofercie trwałych, odpornych na ścieranie farb do metalu, nietrudno zauważyć, że masz do dyspozycji wiele rodzajów preparatów. Jak wybrać ten, który najlepiej sprawdzi się w Twoim przypadku? Oto 3 główne kryteria, które pomogą Ci w podjęciu trafnej decyzji.

Farby do metali żelaznych i nieżelaznych

Metal to bardzo ogólne pojęcie, którym określa się cały szereg materiałów odznaczających się różnymi właściwościami fizykochemicznymi. W związku z tym pierwszym krokiem do zakupu dobrej farby do metalu powinno być dopasowanie jej do rodzaju podłoża, jakie chcesz pomalować. Wybór sprowadza się do dwóch opcji:

• farby do metali żelaznych (np. stal, żelazo, żeliwo) – zazwyczaj są to produkty alkidowe, chlorokauczukowe (np. RAFIL Chlorokauczuk), epoksydowe, poliuretanowe lub olejno-ftalowe;
  
• farby do metali nieżelaznych (np. aluminium i metale ocynkowane) – najczęściej należą do nich preparaty winylowe, akrylowe, akrylowo-lateksowe.

Co się stanie, jeśli nie dobierzesz farby do rodzaju metalu? Może się odspajać od podłoża, a także nie będzie go właściwie chronić przed czynnikami zewnętrznymi, takimi jak np. wilgoć.

Farby do prac na różnych etapach

Niektóre farby do metalu są wieloetapowe i pozwalają na uzyskanie zadowalającego efektu przy użyciu tylko jednego preparatu. Inne natomiast dzielą się na gruntujące, podkładowe i nawierzchniowe – i spełniają swoją funkcję tylko wtedy, gdy zastosujesz je łącznie i w odpowiedniej kolejności.

Farby do metalu do użytku wewnątrz i na zewnątrz

Podobnie jak w przypadku każdego innego preparatu do malowania, farby do metalu występują w wariantach na zewnątrz i do wnętrz. Te pierwsze wykazują większą odporność na działanie zmiennych warunków pogodowych. Z tego powodu chronią powierzchnię przed mrozem, upałami i opadami atmosferycznymi lepiej niż farby do metalu przeznaczone do użytku wewnątrz.

Profesjonalne farby do metalu

Jak już wcześniej wspomnieliśmy, farby do metalu cechują się szerokim spektrum zastosowań. Duża część z nich jest uniwersalna i może być stosowana do pokrywania najróżniejszych elementów pod warunkiem, że są wykonane z metalu. Możesz też spotkać się ze specjalistycznymi farbami, które są przeznaczone do malowania określonych elementów. Wśród nich najczęściej spotykane to preparaty do:

• grzejników – takie farby są odporne na działanie wysokiej temperatury, a jednocześnie nie utrudniają oddawania ciepła do pomieszczenia,
  
• bram i ogrodzeń – w tej roli doskonale sprawdza się np. emalia RAFIL Do Bram i Ogrodzeń, która tworzy na powierzchni elastyczną, odporną na uderzenia powłokę,
  
• blachodachówki – nie tracą swoich właściwości pod wpływem zmiennej temperatury oraz stałego kontaktu z wilgocią. Dobrym wyborem może się okazać Eko Radach Farba na dach, czyli wodorozcieńczalna gruntoemalia, która zapewnia podwyższoną ochronę przed tymi czynnikami. Ta szybkoschnąca farba do metalu jest także łatwa w aplikacji – możesz ją przeprowadzić pędzlem, wałkiem lub natryskiem,
  
• renowacji AGD – pomogą odnowić wygląd pralki, zmywarki czy lodówki.

Farby do metalu są dostępne w kilku kolorach oraz wykończeniach (mat, półmat, połysk), spośród których możesz wybrać ten najbardziej pasujący do Twojego projektu. Możesz również zdecydować się na produkt przeznaczony do tradycyjnej aplikacji przy użyciu pędzla lub wałka albo taki w sprayu – w zależności od tego, który sposób malowania jest dla Ciebie najwygodniejszy.

Podstawowe kroki malowania metalu

Aby powierzchnia pomalowana farbą do metalu długo pozostała jak nowa, konieczne jest przestrzeganie podstawowych zasad. Ważny krok to odpowiednie przygotowanie powierzchni do malowania oraz zastosowanie właściwej techniki malarskiej. Równie istotny jest wybór odpowiedniego produktu – najlepszej farby do metalu na zewnątrz lub wewnątrz pomieszczeń. Oto wskazówki odnośnie poszczególnych etapów malowania metalu.

Przygotowanie powierzchni do malowania

Każde podłoże przed malowaniem przy pomocy farby do metalu należy odpowiednio przygotować. Powinno być czyste, suche, pozbawione śladów rdzy, tłuszczów, kurzu i innych zanieczyszczeń. Najlepiej umyć je przed malowaniem – służy do tego preparat RAFIL Preparat Do Odtłuszczania, który usuwa brud, tłuszcz, glony i mech, przygotowuje powierzchnię do malowania, a polecany jest szczególnie do powierzchni ocynkowanych, stalowych i aluminiowych.

Przed malowaniem podłoże metalowe musisz też oczyścić – dotyczy to szczególnie renowacji powierzchni metalowej. Usuń wszystkie luźne fragmenty starej powłoki. Pozbądź się też śladów korozji – powierzchnie oczyszcza się z rdzy przy pomocy szlifierki/wiertarki z nałożoną ściernicą, szczotki lub papieru ściernego.

Jeśli poprzednia warstwa farby jest w dobrym stanie, nie trzeba jej usuwać, a zmatowić poprzez przeszlifowanie papierem ściernym. Na końcu dokładnie odpyl całą powierzchnię i zagruntuj ją farbą do gruntowania RAFIL Podkład Antykorozyjny. Farba ta stosowana jest na podłoża ocynkowane, stalowe i aluminiowe na zewnątrz. Będzie niezbędna w przypadku powierzchni trudnych lub wymalowanych nieznaną farbą.

Jeśli poprzednia warstwa farby jest w dobrym stanie, nie trzeba jej usuwać, a zmatowić poprzez przeszlifowanie papierem ściernym. Na końcu dokładnie odpyl całą powierzchnię i zagruntuj ją farbą do gruntowania RAFIL Podkład Antykorozyjny. Farba ta stosowana jest na podłoża ocynkowane, stalowe i aluminiowe na zewnątrz. Będzie niezbędna w przypadku powierzchni trudnych lub wymalowanych nieznaną farbą.

Jeśli malujesz powierzchnię ocynkowaną, która nie była wcześniej malowana, pamiętaj, że należy ją sezonować na powietrzu przez co najmniej 6 miesięcy. Po tym czasie na powierzchnię trzeba najpierw nałożyć wodny roztwór preparatu RAFIL Preparat Do Odtłuszczania, spłukać wodą, wysuszyć i dopiero potem malować powierzchnię farbą.

Wybór odpowiedniego typu farby

Jaką farbę do metalu wybrać? Musisz dopasować produkt do rodzaju malowanej powierzchni oraz jej przeznaczenia. Polecana farba do metalu na zewnątrz to np. RAFIL Radach do malowania dachów. Do malowania bram i ogrodzeń użyj farby RAFIL Do Bram i Ogrodzeń – to doskonała farba do metalu na zewnątrz, wykorzystywana do powierzchni stalowych, ocynkowanych i aluminiowych.

Wśród rodzajów farby do metalu o szerokim zastosowaniu jest również RAFIL Chlorokauczuk, farba chlorokauczukowa, niezastąpiona do powierzchni stalowych i żeliwnych.

Techniki malowania: pędzlem, wałkiem, natryskiem

Wybór odpowiedniej techniki malowania metalu zależy od rodzaju farby oraz od wielkości i rodzaju powierzchni. Najwydajniejszym sposobem malowania dużych powierzchni jest natrysk, używany przede wszystkim do konstrukcji stalowych czy dachów.

Najpopularniejszą metodą malowania jest malowanie przy pomocy pędzla, które jednak nie zapewnia tak dobrego efektu dekoracyjnego ani wydajności jak malowanie natryskiem czy wałkiem.

Konserwacja malowanego elementu – jak przedłużyć trwałość farby?

Jak sprawić, aby malowana powierzchnia metalowa jak najdłużej pozostała jak nowa? Metal ulega korozji pod wpływem wilgoci i innych czynników biologicznych oraz chemicznych. Jest to naturalny proces, który możesz jednak spowolnić.

Liczy się regularna konserwacja powierzchni metalowych przy pomocy farb antykorozyjnych oraz przegląd metalowych podłoży co najmniej raz w roku. Należy wówczas ocenić ich stan i w razie potrzeby usunąć brud, piasek, ziemię, mech, glony i inne zanieczyszczenia. Dbaj też, aby metalowe powierzchnie nie były narażone na ciągłe przebywanie w wodzie.