Wybór metody nakładania uzależniony jest przede wszystkim od rodzaju konstrukcji, sposobu przygotowania powierzchni, rodzaju stosowanej farby oraz warunków prowadzenia prac malarskich. W artykule opisujemy najpopilarniejsze sposoby nakładania powłok malarskich.
Spis treści:
- Malowanie pędzlem
- Malowanie wałkiem
- Natrysk pneumatyczny
- Natrysk hydrodynamiczny
- Porady dotyczace konserwacji powłok malarskich po aplikacji
Optymalne metody nakładania powłok malarskich, zapewniające uzyskanie najlepszych właściwości ochronnych i dekoracyjnych, podawane są w kartach technicznych poszczególnych wyrobów. Znajdują się tam również zalecane parametry natrysku hydrodynamicznego. Od wyboru metody nakładania farby zależy nie tylko wygląd, ale i trwałość powłoki, dlatego postępowanie zgodnie z instrukcją producenta jest bardzo ważne.
Wyroby przeciwkorozyjne zaleca się nakładać natryskiem hydrodynamicznym lub pędzlami, natomiast farby nawierzchniowe i podkładowe mogą być nanoszone natryskiem hydrodynamicznym, pędzlem i wałkiem, a niektóre (po rozcieńczeniu odpowiednim rozcieńczalnikiem) również natryskiem pneumatycznym.
Urządzenia należy płukać po każdorazowym zakończeniu prac malarskich lub po przejściu na inny rodzaj farby. Szczególnie staranne płukanie konieczne jest po malowaniu wyrobami dwuskładnikowymi. Do płukania należy stosować rozpuszczalniki do mycia aparatury podane w kartach informacji technicznej.
Malowanie pędzlem
Malowanie pędzlem to najpopularniejszy sposób nakładania farby, stosowany przy wielu różnych rodzajach powłok malarskich jak farby, emalie, gruntoemalie, lakiery.
Kiedy nie warto stosować malowania pędzlem? Nie zaleca się malowania pędzlem w przypadku wyrobów tiksotropowych, ponieważ wiąże się to z dużą nierównomiernością grubości powłoki malarskiej, co może powodować sznary, czy zbyt cienka powłoka. Malowanie pędzlem nie jest też zalecane przy konieczności osiągnięcia dużej wydajności ani wtedy, gdy zależy nam na osiągnięciu szczególnie dobrego efektu dekoracyjnego lub gdy chcemy zmniejszyć koszty malowania.
Malowanie wałkiem
Malowanie wałkiem jest wydajnym i łatwo dostępnym sposobem nakładania powłok malarskich. Nie zaleca się stosowania wałków do gruntowania podłoża, malowania farbami szybkoschnącymi, a zwłaszcza tiksotropowymi, oraz malowania w niekorzystnych warunkach atmosferycznych. Wyroby przeznaczone do malowania wałkiem powinny charakteryzować się dłuższym czasem schnięcia oraz nie powinny zawierać rozpuszczalników agresywnych.
Wałkiem nanosić można wyroby alkidowe, olejne, uretanowe, ale również poliuretanowe. Wyroby schnące fizycznie jak winylowe, akrylowe i chlorokauczukowe wymagają specjalnej techniki nakładania z uwagi na możliwość rozpuszczania poprzedniej warstwy.
Natrysk pneumatyczny
Oprócz oczywistych zalet tej metody malowania, ma ona również wady. Należy do nich zbyt cienka powłoka malarska, zwiększone zużycie farby, niemożność stosowania farb grubopowłokowych oraz konieczność stosowania dużych ilości rozpuszczalników.
Natrysk hydrodynamiczny
Zasada działania urządzenia do natrysku hydrodynamicznego polega na zassaniu wyrobu malarskiego pompą, przetłoczeniu przewodem wysokociśnieniowym do dyszy osadzonej w specjalnym pistolecie. Dysza posiada otwór o średnicy 0.1-2 mm i farba opuszczając dyszę na skutek przekroczenia prędkości krytycznej ulega rozpyleniu.
Natrysk hydrodynamiczny stosuje się w wytwórniach konstrukcji stalowych i na budowie elementów o wymiarze powyżej 10 cm. Malowanie mniejszych przedmiotów o skomplikowanych kształtach jest nieekonomiczne.
Zaletą malowania natryskiem hydrodynamicznym jest wysoka wydajność malowania (nawet do 800m2/godz.), oszczędność materiału malarskiego (30% w porównaniu z natryskiem pneumatycznym), uzyskiwanie prawidłowych powłok z materiałów malarskich (także tiksotropowych), znacznie większa grubość powłoki w porównaniu z natryskiem pneumatycznym oraz mniejsze zapylenie i stężenie par rozpuszczalników.
Wady malowania hydrodynamicznego to: wysokie koszty urządzenia, konieczność opanowania tej techniki malowania i praca z wysokimi ciśnieniami wymagająca wykwalifikowanej załogi.
Porady dotyczące konserwacji powłok malarskich po aplikacji
Niezależnie od wybranej metody nakładania powłok malarskich oraz malowania powierzchni, o każdą powłokę malarską po aplikacji należy odpowioednio zadbać.
Warto pamiętać, że powłoki malarskie powierzchni stalowych czy żeliwnych (np. malowanie gruntoemalią antykorozyją RAFIL PROSTO NA RDZĘ czy RAFIL RADCHA FARBA NA DACH) nie są odporne na benzyny i rozpuszczlniki organiczne. Zdecydowanie należy unikać stałego kontaktu powłoki z wodą i całkowitego zanurzenia powłoki w wodzie. W przypadku elementów, które znajdują się na zewnątrz, trzeba więc zadbać o stałe odprowadzanie wody podczas deszczu.
Należy też zdawać sobie sprawę, że w przypadku powierzchni metalowych (np. bram, ogrodzeń, innych powierzchni ocynkowanych, stalowych i aluminiowych) w czasie eksploatacji powłoka będzie ulegać stopniowemu procesowi starzenia.
Proces starzenia zależy od warunków eksploatacji, narażenia na wilgoć i trudne warunki atmosferyczne czy też zanieczyszczenia powietrza. Może więc przebiegać z różną intensywnością. Z czasem pojawi się stopniowa zmiana koloru i połysku powierzchni – tym większa, im bardziej była ona narażona na zmiany temperatury, wilgotność, promienie UV czy np. smog. Powierzchnię należy więc poddawać regularnej renowacji przy pomocy odpowiednich produktów RAFIL.
Nakładanie powłok malarskich wymaga odpowiedniego przygotowania produktów oraz malowanych powierzchni. Kluczowy jest także dobór odpowiedniej metody i właściwa konserwacja powłoki. Sprawdź nasze wskazówki i dobierz właściwy produkt z asortymentu RAFIL!
